Paragraphes
[40]	θαυμάσαι, ἀλλὰ τὴν προθυμίαν καὶ	τὸ	αὐτὸν ἐπαγγειλάμενον ποιεῖν καὶ τοὺς
[40]	χρηστοὶ καὶ πάντ' ἐξητασμέν' ἐπὶ	τὸ	βέλτιον προῆγε, τοὺς δ' ἐν
[60]	ἡ Θάσος ἦν τότε καὶ	τὸ	Βυζάντιον Λακεδαιμονίοις μὲν οἰκεῖα, ὑμῖν
[20]	δ' ὦ ἄνδρες δικασταί, διὰ	τὸ	γεγράφθαι ἐν τῷ νόμῳ διαρρήδην
[60]	συμ῎ μάχους. Ἔστιν δὲ τοῦτο	τὸ	γράμμ' ὦ ἄνδρες δικασταί, ἐκείνῳ
[50]	γνώμῃ χρησαμένων ἔργον ἀνθρώπων ἐστί·	τὸ	δὲ τοὺς ἔχοντας ἀφαιρεῖσθαι φθονούντων,
[40]	ἀλλ' αὐτὸ δὴ τοῦτο καὶ	τὸ	δεινόν ἐστιν. Εἰ γὰρ οἱ
[150]	πλέον ἢ ἕν, ὁπότερον ἂν	τὸ	δικαστήριον τιμήσῃ, παθεῖν ἢ ἀποτεῖσαι·
[0]	τὸ λοιπὸν ἐξεῖναι δοῦναι, ὑμᾶς	τὸ	δοῦναι ὑμῖν ἐξεῖναι. Οὐ γὰρ
[10]	ἔστω, βελτίων ἐστὶ τῆς πόλεως	τὸ	ἦθος. (Νομίζω τοίνυν ὑμᾶς, ὦ
[0]	χρόνου. Εἶθ' ἧς πᾶσι μέτεστι	τὸ	ἥμισυ καὶ τοῖς μηδ' ὁτιοῦν
[80]	τούτῳ, ὑπὲρ αὑτοῦ δέ, ἐπειδὴ	τὸ	καθ' αὑτὸν ἐτάχθη κινδυνεύειν, παρεῖδε,
[40]	τῶν ὑμετέρων μηδὲν ἐνδεῶς ἕξει	τὸ	καθ' αὑτόν. (Τοῦτον μέντοι τὸν
[10]	ἁπασῶν ἧς ἄν τινος πολιτείας	τὸ	κομίζεσθαι τοὺς εὔνους τοῖς καθεστῶσιν
[30]	πλεῖστον τοῦτο γίγνεται, ἀλλὰ διὰ	τὸ	κύριον ὄντα τὸν Λεύκων' αὐτοῦ
[0]	θέσθαι νόμον οὐχ ὃς ἀφαιρήσεται	τὸ	κυρίους ἡμᾶς εἶναι, ἀλλὰ δι'
[40]	δέον δὲ νῦν γέγον' αὐτῷ	τὸ	λαβεῖν παρ' ὑμῶν τὴν ἀτέλειαν.
[160]	Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος. Καλῶς. Μηδὲ	τὸ	λοιπὸν ἐξεῖναι δοῦναι. Μηδ' ἂν
[0]	ἐν δὲ τῷ προσγράψαι Μηδὲ	τὸ	λοιπὸν ἐξεῖναι δοῦναι, ὑμᾶς τὸ
[0]	θησόμεθα νόμον διὰ ταῦτα ηδὲ	τὸ	λοιπὸν ἐξεῖναι τῇ βουλῇ μηδὲ
[90]	ἀδίκως τι λάβωσιν, ἀφαιρεθῆναι, καὶ	τὸ	λοιπὸν ἐφ' ὑμῖν εἶναι πάνθ'
[150]	φθόνῳ τινὶ καὶ φιλονικίᾳ καὶ	τὸ	λοιπὸν ἐῶ· τοιούτοις δέ τισιν
[50]	τούς τ' ἔχοντας ἀφῃρήμεθα καὶ	τὸ	λοιπὸν μηδενὶ δοῦναι ταῦτ' ἐξεῖναι
[10]	τοιοῦτον, ἀψευδὲς καὶ χρηστόν, οὐ	τὸ	λυσιτελέστατον πρὸς ἀργύριον σκοποῦν, ἀλλὰ
[160]	καὶ πόλεις κεκτημένον. Ἀλλ' οἶμαι,	τὸ	μέλλον ἄδηλον πᾶσιν ἀνθρώποις, καὶ
[70]	Διός, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μηδεὶς φθόνῳ	τὸ	μέλλον ἀκούσῃ, ἀλλ' ἂν ἀληθὲς
[160]	ἐν ταῖς εὐπραξίαις καὶ προορωμένους	τὸ	μέλλον φαίνεσθαι. (Πολλὰ δ' ἄν
[120]	ἀτελής τις ἀφεθήσεται. Ἐγὼ δὲ	τὸ	μέν τινας, οἷς ὁ δῆμος
[100]	τῆς ἀγχιστείας, ἀλλ' ἵν' εἰς	τὸ	μέσον καταθεὶς τὴν ὠφέλειαν ἐφάμιλλον
[130]	ὁρᾶται· οὐδὲ γὰρ ἀμφισβήτησις καταλείπεται	τὸ	μὴ ταῦτα ποιεῖν ἃ πονήρ'
[90]	δωρειάς, ὅσας ὁ δῆμος ἔδωκε,	τὸ	Μηδέν' εἶναι ἀτελῆ τούτων οἷς
[70]	φανερῶς τοῦ λάθρᾳ κρεῖττον, καὶ	τὸ	νικῶντας τοῦ παρακρουσαμένους πράττειν ὁτιοῦν
[160]	δ' ἔγωγε, εἰ τοῖς μὲν	τὸ	νόμισμα διαφθείρουσιν θάνατος παρ' ὑμῖν
[140]	γ' οὐχὶ δίκαιον εἶναί φημι,	τὸ	ὅτε μὲν τούτῳ ταῦτ' ἔμελλεν
[160]	ἀφίξεσθαι, οὐδέ γ' ἴσως Συρακόσιοι,	τὸ	πάλαι δημοκρατούμενοι καὶ φόρους Καρχηδονίους
[100]	μὲν διὰ τῶν ὀλίγων πολιτείας	τὸ	πάντας ἔχειν ἴσον ἀλλήλοις τοὺς
[40]	γὰρ οὔσῃ χρώμενος φαίνεται, ἀλλὰ	τὸ	πιστεύειν ὑμῖν, οὗ τί γένοιτ'
[70]	τὸν ἀριθμὸν καὶ τῶν χρημάτων	τὸ	πλῆθος, καὶ τῶν τροπαίων οὗ
[130]	χρόνος γεγονώς, ἐν ᾧ τοσούτῳ	τὸ	πλῆθος ὄντι οὔτε φυλὴ πώποτ'
[90]	Τούτων τοίνυν τοσούτων ὄντων δικαίων	τὸ	πλῆθος, οὑτοσὶ μὲν οὐδ' ὁτιοῦν
[40]	γὰρ τοὺς λαβόντας ἔγωγ' ἡγοῦμαι	τὸ	πλῆθος τῶν χρημάτων θαυμάσαι, ἀλλὰ
[100]	καταθεὶς τὴν ὠφέλειαν ἐφάμιλλον ποιήσῃ	τὸ	ποιεῖν ἀλλή λους εὖ, (σὺ
[90]	ἐπὶ πάμπολυν ἤδη χρόνον, (καὶ	τὸ	πρᾶγμ' οὐδὲν μᾶλλον δύναται πέρας
[150]	τούτοις τεθείς, ἀλλ' ἵνα μὴ	τὸ	πρᾶγμ' ὥσπερ ἐργασία τισὶν ᾖ
[100]	θεσμοθέται ταῦτα γραφόντων, ἐπὶ τούτοις	τὸ	πρᾶγμα γιγνέσθω. (Μήθ' ὑμεῖς ποιήσητε
[0]	εἴποι πρὸς ταῦτα, ὅτι διὰ	τὸ	ῥᾳδίως ἐξαπατᾶσθαι τὸν δῆμον, διὰ
[50]	ὑμῶν ἀκινδύνως σεσῶσθαι, καὶ εἰσέφρουν	τὸ	στρά τευμα, καὶ διέσωσαν καὶ
[100]	λόγοι παροξυντικοὶ μὲν εἶναι πρὸς	τὸ	τὰς ἀτελείας ὑμᾶς ἀφελέσθαι πεῖσαι,
[120]	κακουργότατον οἴονται λόγον εὑρηκέναι πρὸς	τὸ	τὰς ἀτελείας ὑμᾶς ἀφελέσθαι πεῖσαι,
[140]	τοῦ ἀγῶνος ἀκινδύνου. Διὰ γὰρ	τὸ	τελευτῆσαι Βάθιππον τὸν τουτουὶ πατέρ'
[120]	εἰκόνος ἢ τῆς σιτήσεως ἢ	τὸ	τῆς ἀτελείας, ἣν πρότερόν τισι
[140]	δωρειάν, ἐν ᾗ τοῦτ' ἔνεστιν	τὸ	τῆς ἀτελείας τῶν ἐκείνῳ τι
[40]	λῃτουργεῖν ἀναγκασθήσεται. Ἔστι δ' οὐ	τὸ	τῆς δαπάνης μέγιστον ἐκείνῳ, ἀλλ'
[120]	δωρειάς. Τί γὰρ ἔσται πιστότερον	τὸ	τῆς εἰκόνος ἢ τῆς σιτήσεως
[20]	τοῦ πρὸς ἅπαντας πιστεύεσθαι, ἐστὶ	τὸ	τῆς πίστεως ὑπάρχον. Εἰ δέ
[70]	ὀλίγου δέω λέγειν χώραν οὐδαμοῦ	τὸ	τῆς πόλεως ὄνομ' οὐδ' αὑτὸν
[60]	αἴτιος γένηται, τούτου τὴν δόξαν	τὸ	τῆς πόλεως ὄνομα καρποῦται. ~Διόπερ
[120]	ὁ νόμος, οὐδὲ τῆς πόλεως	τὸ	τιμᾶν τοὺς ὄντας ἀξίους, ἀλλ'
[30]	Εἰκότως· οὐ γὰρ μόνον διὰ	τὸ	τὸν τόπον τοῦτον σῖτον ἔχειν
[40]	ὡς τὸ ψήφισμα τοῦτο δηλοῖ	τὸ	τότ' αὐτῷ γραφέν, τοῖς ἁλοῦσι
[40]	τοίνυν ψήφισμ' ὑμῖν αὔτ' ἀναγνώσεται	τὸ	τότε ψηφισθὲν τῷ ἀνδρί. Καὶ
[150]	τῇ δεινότητι ταύτῃ χρῆσθαι ἐπὶ	τὸ	τοὺς ἀδικοῦντας ὑμᾶς κολάζειν ἢ
[110]	τίν' οὐκ ἂν οἴεσθε νῦν	τὸ	τρίτον μέρος τούτων ἀντὶ τῆς
[80]	εἴτε μή; (Λαβὲ δὴ καὶ	τὸ	τῷ Χαβρίᾳ ψήφισμα ψηφισθέν. Ὅρα
[120]	τὸ τῶν λῃτουργιῶν ὄνομ' ἐπὶ	τὸ	τῶν ἱερῶν μεταφέροντες ἐξαπατᾶν ζητοῦσι,
[120]	Ἀριστογείτονος. Τίνος ἕνεκα, εἴ γε	τὸ	τῶν ἱερῶν τέλος ἐστὶ λῃτουργεῖν;
[120]	ἔχειν καὶ λῃτουργιῶν, ἀλλ' οὗτοι	τὸ	τῶν λῃτουργιῶν ὄνομ' ἐπὶ τὸ
[70]	ἂν ἀληθὲς ᾖ σκοπείτω, ὅσῳ	τὸ	φανερῶς τοῦ λάθρᾳ κρεῖττον, καὶ
[50]	ἐγνῶσθαι προσῆκεν. Ἀνάγνωθι καὶ τοῦτο	τὸ	ψήφισμ' αὐτοῖς. ΨΗΦΙΣΜΑ. (Ἃ μὲν
[30]	ἢ τί γράψει ποθ' ὁ	τὸ	ψήφισμ' ὑπὲρ ἡμῶν γράφων; (Ὅτι
[110]	ἦν τοὺς χρηστοὺς τιμᾶν, δηλοῖ	τὸ	ψήφισμα τουτί· εἰ δὲ μὴ
[110]	τοίνυν ἀληθῆ λέγω, λαβέ μοι	τὸ	ψήφισμα τουτί. ΨΗΦΙΣΜΑ. (Ὅτι μὲν
[40]	μεμνῆσθαι. (Οὗτος γὰρ ἁνήρ, ὡς	τὸ	ψήφισμα τοῦτο δηλοῖ τὸ τότ'

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/05/2007