Paragraphes |
[140] |
εὔηθες
ποιεῖς.
Τί
γὰρ
εἵνεκα
|
τούτου |
βελτίων
ἔσθ'
ὁ
νόμος,
εἴ |
[120] |
ὅ
τι
ἂν
βούλησθε,
πλὴν
|
τούτου. |
Ἐγὼ
δ'
ὑπὲρ
ὧν
μὲν |
[140] |
τῶν
αἰσχρῶν.
(Τεκμήρια
δ'
ἡλίκα
|
τούτου |
θεωρήσατε.
Πρῶτον
μὲν
μόνοι
τῶν |
[10] |
τοῦ
νόμου
σκοπῶν
εὑρίσκω
πολὺ
|
τούτου |
κεχωρισμένον.
(Φημὶ
τοίνυν
ἐγὼ
κάλλιον |
[10] |
ἔρχονται,
ἐκ
δὲ
τοῦ
νόμου
|
τούτου |
λῃτουργήσουσιν
οἱ
πλουσιώτατοι.
Ἔστι
δὲ |
[140] |
τηνικαῦτα
σύμπαντα
ταῦτ'
ἀσθενέστερα
τῶν
|
τούτου |
λόγων
γένοιτο.
(Καὶ
μὴν
πρός |
[90] |
καὶ
κρείττω
καὶ
δικαιότερον
τοῦ
|
τούτου |
νόμον.
(Γνώσεσθε
δ'
ἀκούοντες.
Λαβὲ |
[150] |
δικαίως
οὔθ'
ὁπωσοῦν
διὰ
τὸν
|
τούτου |
νόμον;
(Μηδαμῶς,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι· |
[90] |
λέγε
πρῶτον
μὲν
ἃ
τοῦ
|
τούτου |
νόμου
γεγράμμεθα,
εἶθ'
ἅ
φαμεν |
[90] |
Ταῦτα
μέν
ἐσθ'
ἃ
τοῦ
|
τούτου |
νόμου
διώκομεν
ὡς
οὐκ
ἐπιτήδεια. |
[90] |
μὲν
τῇ
ὑμετέρᾳ
ψήφῳ
τοῦ
|
τούτου |
νόμου
λυθέντος
τὸν
παρεισενεχθέντα
κύριον |
[10] |
ἔχοντες,
ἔξω
τοῦ
τέλους
εἰσὶ
|
τούτου· |
οὐκοῦν
τούτων
μὲν
οὐδετέρων
οὐδεὶς |
[10] |
γενέσθαι
δοκεῖν
ἢ
αὐτὴν
ὑπὸ
|
τούτου |
πεπεῖσθαι
ὁμοίαν
εἶναι
τούτῳ·
οὐδὲ |
[80] |
εἶναί
φαμεν.
Γνώσεσθε
γὰρ
ἐκ
|
τούτου |
πρόνοιάν
τιν'
ἔχοντας
ἡμᾶς
καὶ |
[50] |
διεξιόντος
ἀκούσας,
ἀκούσαι
τοῦ
νόμου
|
τούτου |
τὰς
τότε
δωρειὰς
δοθείσας
ἀφαιρουμένου, |
[60] |
ἀγαθοῦ
τοῖς
ἄλλοις
αἴτιος
γένηται,
|
τούτου |
τὴν
δόξαν
τὸ
τῆς
πόλεως |
[90] |
παρέγραψαν,
ἐάσω,
ἵνα
μὴ
περὶ
|
τούτου |
τις
ἀντιλέγῃ
μοι,
ἀλλ'
ἐπ' |
[30] |
τὴν
ἀτέλειαν
ἔστιν
ἔχειν
ἐκ
|
τούτου |
τοῦ
νόμου.
Καίτοι
τῶν
μὲν |