Paragraphes |
[100] |
ἵν'
ἀποστερήσῃ
τοὺς
ἐγγυτάτω
γένει
|
τῆς |
ἀγχιστείας,
ἀλλ'
ἵν'
εἰς
τὸ |
[50] |
μὴν
οὐδ'
ἐκεῖν'
ὀκνήσω
περὶ
|
τῆς |
ἀξίας
αὐτῆς
πρὸς
ὑμᾶς
εἰπεῖν. |
[20] |
ὅλην
ἀναπίμπλησι
τὴν
πόλιν
καὶ
|
τῆς |
ἀπιστίας.
Οὔκουν
ὅτε
πολλῷ
μείζονα |
[100] |
πολλῶν.
Ἐκεῖ
μὲν
γάρ
ἐστι
|
τῆς |
ἀρετῆς
ἆθλον
τῆς
πολιτείας
κυρίῳ |
[110] |
τὸ
τρίτον
μέρος
τούτων
ἀντὶ
|
τῆς |
ἀτελείας
ἑλέσθαι;
Ὅτι
τοίνυν
ἀληθῆ |
[120] |
ὁ
πλεῖστος
ἔμοιγε
λόγος
περὶ
|
τῆς |
ἀτελείας
ἐστίν,
ἀλλ'
ὑπὲρ
τοῦ |
[120] |
τι
αὐτοῖς.
Ὁ
γὰρ
ἄξια
|
τῆς |
ἀτελείας
εὖ
πεποιηκέναι
δόξας
καὶ |
[120] |
ἢ
τῆς
σιτήσεως
ἢ
τὸ
|
τῆς |
ἀτελείας,
ἣν
πρότερόν
τισι
δόντες |
[30] |
μὲν
εἰκότως
καὶ
δικαίως
τετύχηκεν
|
τῆς |
ἀτελείας
παρ'
ὑμῶν
ὁ
Λεύκων, |
[140] |
ἐν
ᾗ
τοῦτ'
ἔνεστιν
τὸ
|
τῆς |
ἀτελείας
τῶν
ἐκείνῳ
τι
δοθέντων, |
[50] |
προὔδωκαν
οὐδ'
ἐβουλεύσαντ'
ἰδίᾳ
περὶ
|
τῆς |
αὑτῶν
σωτηρίας,
ἀλλὰ
πλησίον
ὄντων |
[110] |
τὸν
λογισμὸν
ἐκεῖνα
φανείη
βελτίω,
|
τῆς |
γε
τύχης
ἕνεχ'
ᾗ
παρὰ |
[20] |
φανήσεται
γὰρ
οὐδὲ
πολλοῦ
δεῖ
|
τῆς |
γενησομένης
ἄξιον
αἰσχύνης.
(Ὅρα
δ' |
[110] |
δικαιοτάτῃ
κρινεῖν.
Καλῶς.
Τὸ
τοίνυν
|
τῆς |
γνώμης
πρὸς
ἅπαντ'
ἀνενέγκατε
τὸν |
[40] |
ἀναγκασθήσεται.
Ἔστι
δ'
οὐ
τὸ
|
τῆς |
δαπάνης
μέγιστον
ἐκείνῳ,
ἀλλ'
ὅτι |
[10] |
ἑλέσθαι
συνεισενεγκεῖν
αὐτὸν
καὶ
μετασχεῖν
|
τῆς |
δαπάνης,
ὥστε
μὴ
λῦσαι
τῶν |
[70] |
ἄλλοις
δωρειαὶ
βέβαιοι
μένουσιν
αὐτῷ,
|
τῆς |
δὲ
παρ'
ὑμῶν
μόνης
τοῦτ' |
[150] |
εὖ
πεποιήκατε
τοὺς
εὑρομένους,
καὶ
|
τῆς |
Δημοφάντου
στήλης
περὶ
ἧς
εἶπε |
[160] |
γὰρ
ἕκαστος
ὑμῶν
ἰδίᾳ
μεθέξει
|
τῆς |
δόξης
τῶν
κοινῇ
γνωσθέντων.
Οὐ |
[80] |
πεπονθὼς
ὁ
παῖς
εἴ
τι
|
τῆς |
δωρειᾶς
ἀφαιρεθείη,
καθ'
ὃ
πολλάκις |
[0] |
ἐστι
κυρίους
μὲν
ὑμᾶς
εἶναι
|
τῆς |
δωρειᾶς,
ἐξαπατηθέντας
δέ
τι
καὶ |
[40] |
ᾧ
φιλοτιμίας
ἕνεχ'
ἡ
περὶ
|
τῆς |
δωρειᾶς
σπουδὴ
γένοιτ'
ἄν,
οὐ |
[120] |
Τί
γὰρ
ἔσται
πιστότερον
τὸ
|
τῆς |
εἰκόνος
ἢ
τῆς
σιτήσεως
ἢ |
[70] |
λέγοντος
ἐμοῦ
ταῦτ'
ἐλάττω
φανῆναι
|
τῆς |
ἐν
ἑκάστῳ
νῦν
περὶ
αὐτοῦ |
[60] |
τείχη,
καὶ
πρῶτος
πάλιν
περὶ
|
τῆς |
ἡγεμονίας
ἐποίησε
τῇ
πόλει
τὸν |
[110] |
ἀργυρίου
μνᾶς
ἑκατόν,
καὶ
τέτταρας
|
τῆς |
ἡμέρας
δραχμάς.
Καὶ
τούτων
ψήφισμ' |
[130] |
γ'
ἀποστατέον
τοῦ
λόγου,
ὅτι
|
τῆς |
μὲν
ἀξίας,
ὅτ'
ἐδώκαμεν,
ἦν |
[110] |
δι'
ὧν
μὲν
ἐκεῖνοι
μεγάλοι
|
τῆς |
ὀλιγαρχίας
καὶ
δεσποτείας
εἰσί,
κἂν |
[10] |
τῶν
δὲ
τοῦτο
πρῶτον
ὑπάρξαι
|
τῆς |
ὁμονοίας
σημεῖον
ἀξιούντων,
κοινῇ
διαλῦσαι |
[30] |
τετταράκοντ'
εἰσί·
καὶ
τοῦτ'
ἐκ
|
τῆς |
παρὰ
τοῖς
σιτοφύλαξιν
ἀπογραφῆς
ἄν |
[50] |
(ὁρῶντες
ἠτυχηκυῖαν
τὴν
πόλιν
καὶ
|
τῆς |
παρόδου
κρατοῦντας
Λακεδαιμονίους,
οὐχὶ
προὔδωκαν |
[10] |
ἐστὶν
ὁ
τοῦ
μέλλοντος
φόβος
|
τῆς |
παρούσης
χάριτος,
παρὰ
δ'
ὑμῖν |
[50] |
τὴν
πρὸς
ὑμᾶς
εὔνοιαν
στέρονται
|
τῆς |
πατρίδος.
(Ὧν
ἐπέρχεταί
μοι
πρώτους |
[20] |
πρὸς
ἅπαντας
πιστεύεσθαι,
ἐστὶ
τὸ
|
τῆς |
πίστεως
ὑπάρχον.
Εἰ
δέ
τις |
[140] |
ὑπὲρ
ἄλλου
τινὸς
ἢ
τοῦ
|
τῆς |
πόλεως
ἀξιώματος,
πότερον
αὐτὸ
δεῖ |
[40] |
πρῶτον
μὲν
εἰ
παρὼν
τῷ
|
τῆς |
πόλεως
ἀτυχήματι
μᾶλλον
ἕλοιτο
τοὺς |
[140] |
τισίν,
οἷς
ἀηδῶς
ἔχει,
ἐπηρεάσῃ,
|
τῆς |
πόλεως
ἀφέλησθε
καὶ
ὑμῶν
αὐτῶν |
[30] |
γὰρ
οὑτωσὶ
τοῖς
βουλομένοις
κατὰ
|
τῆς |
πόλεως
βλασφημεῖν
τεκμήριον
ὡς
ἀληθῆ |
[10] |
τὸν
πόλεμον
καὶ
τὴν
σωτηρίαν
|
τῆς |
πόλεως
εἰσφορῶν
καὶ
τριηραρχιῶν
ὀρθῶς |
[10] |
οὐκ
ἀξιῶ.
(Τὸ
μὲν
τοίνυν
|
τῆς |
πόλεως
ἦθος,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι, |
[60] |
ἐπειδὰν
δὲ
τελευτήσωσιν,
ἐκεῖναι
τοῦ
|
τῆς |
πόλεως
ἤθους
μνημεῖον
ὦσι,
καὶ |
[70] |
δέω
λέγειν
χώραν
οὐδαμοῦ
τὸ
|
τῆς |
πόλεως
ὄνομ'
οὐδ'
αὑτὸν
κατῄσχυνεν, |
[60] |
γένηται,
τούτου
τὴν
δόξαν
τὸ
|
τῆς |
πόλεως
ὄνομα
καρποῦται.
~Διόπερ
οὐ |
[110] |
ἐκείνους
οὐκ
ἔσθ'
ὅτου
παρὰ
|
τῆς |
πόλεως
οὐ
τυχεῖν
ὧν
ἐβουλήθησαν. |
[60] |
τὴν
ἐκ
Πειραιῶς
ἀσθενοῦς
ἡμῶν
|
τῆς |
πόλεως
οὔσης
καὶ
ναῦν
οὐδεμίαν |
[60] |
ἄνδρας
ἀρίστους
καὶ
πλείστους
εὐεργέτας
|
τῆς |
πόλεως
πολίτας
εἶναι.
(Πρῶτον
μὲν |
[10] |
γ'
ἕνεκ'
ἔστω,
βελτίων
ἐστὶ
|
τῆς |
πόλεως
τὸ
ἦθος.
(Νομίζω
τοίνυν |
[120] |
τῶν
εἰληφότων
ὁ
νόμος,
οὐδὲ
|
τῆς |
πόλεως
τὸ
τιμᾶν
τοὺς
ὄντας |
[110] |
σπουδαίους
μὴ
τετυχηκότας
δείξει
μηδενός,
|
τῆς |
πόλεως
ὡς
ἀχαρίστου
δήπου
κατηγορεῖ. |
[100] |
γάρ
ἐστι
τῆς
ἀρετῆς
ἆθλον
|
τῆς |
πολιτείας
κυρίῳ
γενέσθαι
μετὰ
τῶν |
[120] |
πιστότερον
τὸ
τῆς
εἰκόνος
ἢ
|
τῆς |
σιτήσεως
ἢ
τὸ
τῆς
ἀτελείας, |
[120] |
τρόπον,
λαβέ
μοι
πρῶτον
μὲν
|
τῆς |
στήλης
τἀντίγραφα,
εἶτα
τὴν
ἀρχὴν |
[120] |
ΑΦΑ
ΣΤΗΛΗΣ.
(Ἀκούετε
τῶν
ἀντιγράφων
|
τῆς |
στήλης,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ἀτελεῖς |
[40] |
τῶν
εἰληφότων,
δικαίως
ἠξιώθη
ταύτης
|
τῆς |
τιμῆς,
οὐ
τῷ
μεγάλ'
ἢ |
[160] |
ἔστι
δίκαια,
ἀλλ'
ἀφῃρέθηθ'
ὑπὸ
|
τῆς |
τῶν
λεγόντων
κραυγῆς
καὶ
βίας |