Paragraphes
[120]	τοῦτ' εἶναι δεινὸν νομίζω. (Εἰ	γὰρ	ἃ κατὰ μηδέν' ἄλλον ἔχουσι
[160]	δόξης τῶν κοινῇ γνωσθέντων. Οὐ	γὰρ	ἀγνοεῖ τοῦτ' οὐδεὶς οὔτε τῶν
[100]	μέντοι δίκαιοί γ' οὐδαμῇ. Οὐ	γὰρ	ἀγνοῶ τοῦθ' ὅτι Θηβαῖοι καὶ
[30]	εἴπῃ πρὸς ταῦτ' ἐκεῖνος Καὶ	γὰρ	Ἀθηναίων τινὲς ἴσως φαῦλοι, καὶ
[0]	αὐτοῖς, τοῦτ' ἀφελώμεθα; Μηδαμῶς· οὔτε	γὰρ	ἄλλως καλὸν οὔθ' ὑμῖν πρέπον.
[130]	χαλεπῶς τις ἔχων ὁρᾶται· οὐδὲ	γὰρ	ἀμφισβήτησις καταλείπεται τὸ μὴ ταῦτα
[60]	πρὸς πάντας τοὺς Ἕλληνας· ὅτου	γὰρ	ἄν τις παρ' ὑμῶν ἀγαθοῦ
[70]	Ἐγὼ μὲν οὐκ οἴομαι. Καὶ	γὰρ	ἂν ἄλογον εἴη· μίαν μὲν
[140]	μὲν τοίνυν ἠγνόησε ταῦτα γένοιτο	γὰρ	ἂν καὶ τοῦτο, αὐτίκα δηλώσει·
[160]	πάντα δ' ἀνθρώπιν' ἡγεῖσθαι. Οὐδὲ	γὰρ	ἂν Λακεδαιμόνιοί ποτ' ἤλπισαν εἰς
[40]	ἀσφαλῶς οἰκεῖν οἰομένας πόλεις. Οὐ	γὰρ	ἂν μετέπιπτε τὰ πράγματ' ἐπ'
[90]	οὐδ' ὁτιοῦν ἐποίησε Λεπτίνης· οὐδὲ	γὰρ	ἂν ὑμεῖς ποτ' ἐπείσθητε, ὡς
[110]	καὶ οὐδὲ δίκαιον. (Εἰ μὲν	γὰρ	ἀναξίους εἶναί τις φήσει κἀκείνους
[40]	τινα ὧν εὐεργέτητο μεμνῆσθαι. (Οὗτος	γὰρ	ἁνήρ, ὡς τὸ ψήφισμα τοῦτο
[30]	Ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ. Παρὰ πᾶσι	γὰρ	ἀνθρώποις μᾶλλόν ἐστιν ἔθος διὰ
[50]	λούμεν' ὑπέρρει κατὰ μικρόν. ~Τῶν	γὰρ	ἀνθρώπων οἱ πλεῖστοι κτῶνται μὲν
[120]	καταλείπεται λέγοντά τι αὐτοῖς. Ὁ	γὰρ	ἄξια τῆς ἀτελείας εὖ πεποιηκέναι
[160]	(Ὃ μὴ πάθητε νῦν· οὐ	γὰρ	ἄξιον. Ἀλλ' ἃ δίκαι' ἐγνώκατε,
[150]	τἀναντία πράττουσι τὰς τιμωρίας. Εἰ	γὰρ	ἅπαντες ὡς ἀληθῶς τὰς ἐν
[150]	ἀγαθοῦ τινὸς αἰτίους ἀδικεῖν. Εἰ	γὰρ	ἀπεχθάνεσθαί τισι δεῖ, τοῖς ἀδικοῦσι
[120]	ἐγὼ παρα σχήσομαι μάρτυρα. (Γράφων	γὰρ	ἀρχὴν τοῦ νόμου Λεπτίνης εἶπεν
[80]	Ὅρα δὴ καὶ σκόπει· δεῖ	γὰρ	αὔτ' ἐνταῦθ' εἶναί που. Ἐγὼ
[50]	ἔργον ἀνθρώπων καλῶν κἀγαθῶν· ἐψηφίσασθε	γὰρ	αὐτοῖς ἅπανθ' ὧν ἐδέοντο. Εἶτα
[40]	δῆμος χρησίμους αὑτοὺς παρασχόντων· πάντας	γὰρ	αὐτοὺς ἡγοῦμαι δεινότατ' ἂν παθεῖν,
[150]	πρότερον δοθείσας ἀφελέσθαι κελεύειν· πολὺ	γὰρ	βελτίονος ἀνδρός ἐστιν ἐφ' οἷς
[30]	ἣν ὑμεῖς ἔδοτ' αὐτοῖς. ~Ἔστι	γὰρ	γένει μὲν δήπου ὁ Λεύκων
[10]	ἐξετάσειε, ψεῦδος ἂν φανείη. Εἰσὶ	γὰρ	δήπου παρ' ἡμῖν αἵ τε
[30]	ἡμῶν ἡ πόλις δεῖται. (Ἴστε	γὰρ	δήπου τοῦθ' ὅτι πλείστῳ τῶν
[150]	αἰσχίστην τῇ πόλει καταλείπει. Ἴστε	γὰρ	δήπου τοῦθ' ὅτι τῶν τὰ
[20]	δέον ὑμῖν γιγνομένας δείξω. Ἴστε	γὰρ	δήπου τοῦθ' ὅτι τῶν τριηραρχιῶν
[30]	τοὺς παρ' ἐκείνου σιτηγοῦντας; (Οὐ	γὰρ	δήπου τοῦτό γ' ὑπείληφεν οὐδείς,
[40]	δωρειάν, μηδὲν ἔχοντες ἐγκαλέσαι; (Οὐ	γὰρ	εἰ ἕτεροι μὲν ἦσαν οἱ
[10]	μικρὰν ζημίαν ὀφλήσειν μέλλουσαν; ~Οὐ	γὰρ	εἰ μὴ χρήματ' ἀπόλλυτε μόνον
[10]	πεπεῖσθαι ὁμοίαν εἶναι τούτῳ· οὐδὲ	γὰρ	εἰ πάνυ χρηστός ἐσθ' ὡς
[140]	εἰρηκέναι, λίαν εὔηθες ποιεῖς. Τί	γὰρ	εἵνεκα τούτου βελτίων ἔσθ' ὁ
[0]	τῶν ἀδίκων ἐστίν, ἐάσω· καὶ	γὰρ	εἴρηται τρόπον τινὰ καὶ ὑφ'
[10]	ἀτέλεια ἣν οὗτος ἀφαιρεῖται. Τῶν	γὰρ	εἰς τὸν πόλεμον καὶ τὴν
[120]	εἶναι φῇς ἱερῶν; Τῶν μὲν	γὰρ	εἰς τὸν πόλεμον πασῶν εἰσφορῶν
[80]	οὐκ ἐπιτήδειον εἶναί φαμεν. Γνώσεσθε	γὰρ	ἐκ τούτου πρόνοιάν τιν' ἔχοντας
[50]	αὐτῶν ἡ σκέψις. Ἰδίᾳ μὲν	γὰρ	ἕκαστος ἡμῶν σκοπεῖ τίς ἄξιός
[160]	προσηκόντων ὑμῖν ἀγαθῶν ἑλέσθαι. Καὶ	γὰρ	ἕκαστος ὑμῶν ἰδίᾳ μεθέξει τῆς
[0]	τὸ δοῦναι ὑμῖν ἐξεῖναι. Οὐ	γὰρ	ἐκεῖνό γ' ἔνεστιν εἰπεῖν, ὡς
[80]	περὶ τοὺς εὐεργέτας γεγενημένοι. Εἰ	γὰρ	ἐκεῖνοι μέν, ἐφ' οὓς μεθ'
[10]	κρεῖττον εἶναι δοκεῖ. Παρὰ μὲν	γὰρ	ἐκείνοις μείζων ἐστὶν ὁ τοῦ
[30]	τοὺς ὡς ὑμᾶς πλέοντας. Ἔχων	γὰρ	ἐκεῖνος ἑαυτῷ καὶ τοῖς παισὶ
[150]	Ἀριστογείτονι, καταψηφίσασθε τοῦ νόμου. Οὐ	γὰρ	ἔνεστ' εὐορκεῖν, εἰ μὴ τοῦτο
[50]	ὕστερον χρόνῳ παμπληθεῖ; Τὸ μὲν	γὰρ	ἐξ ἀρχῆς τι μὴ δοῦναι
[90]	λέγων παράγειν ὑμᾶς ζητήσει. Ἔφη	γὰρ	ἐξαπάτης εἵνεκα παραγεγράφθαι τοῦτον τὸν
[50]	ἐᾶν τὰ δοθέντ' ἔχειν· πάλαι	γὰρ	ἐσκέφθαι ταῦτα καὶ ἐγνῶσθαι προσῆκεν.
[0]	κατὰ τοῦτον τὸν λόγον; Οὐ	γὰρ	ἔστ' ἐφ' ὅτου τοῦτ' οὐ
[120]	ἀπίστους ποιήσετε πάσας δωρειάς. Τί	γὰρ	ἔσται πιστότερον τὸ τῆς εἰκόνος
[20]	οὐ καλῶς φρονεῖ. Ἐγὼ μὲν	γὰρ	εὔχομαι τοῖς θεοῖς, μάλιστα μὲν
[140]	Καὶ οὐ τοῦτ' ἐπιτιμῶ· δεῖ	γὰρ	ἐφ' ὑμῖν εἶναι διδόναι τὰ
[110]	ᾧ ταῦτα γέγραπται. Τότε μὲν	γὰρ	ἡ πόλις ἡμῶν καὶ γῆς
[110]	ἐθῶν ὀλιγωροῦντες ἐκεῖνα διώκοιτε; Εἰ	γὰρ	καὶ κατὰ τὸν λογισμὸν ἐκεῖνα
[20]	τὰς ἀτελείας ἐὰν ἀφέλησθε· οὐ	γὰρ	κοινωνεῖ ταῖς δημοσίαις προσόδοις καὶ
[70]	τείχη στῆσαι Θεμιστοκλέους· ὁ μὲν	γὰρ	λαθών, ὁ δὲ νικήσας τοὺς
[130]	Τίνος; Ἢ τοῦ μετοικίου; Τοῦτο	γὰρ	λοιπόν. Οὐ δήπου, ἀλλὰ τῶν
[60]	ὑμῶν, καὶ δὴ λελυμένας. (Πολὺ	γὰρ	μᾶλλον ἥρμοττεν τὰ δοθέντ' ἐῶντας
[10]	εὑρήσετ' οὔσας βελτίους. (Τό τε	γὰρ	μὴ μετ' αἰσχύνης ὡς κολακεύοντα
[30]	σῖτος εἰσπλέων ἐστίν. Εἰκότως· οὐ	γὰρ	μόνον διὰ τὸ τὸν τόπον
[100]	νόμους ἢ οὐ συνιέναι. Εἰ	γὰρ	ὁ μὲν Σόλων ἔθηκεν νόμον
[40]	καὶ τὸ δεινόν ἐστιν. Εἰ	γὰρ	οἱ μὲν εἰδότες καὶ παθόντες
[110]	δικαίως ἂν ἀφαιρε θεῖεν; (Οὐ	γὰρ	οἱ μὴ δόντες ἃ μὴ
[30]	δῆμον καθίστησ' ἑνὸς ἀνδρός. (Μὴ	γὰρ	οἴεσθ' ὑμῖν ἄλλο τι τὰς
[10]	ἔχοντες μάλιστα δύνανται τιμᾶν· πλούσιον	γὰρ	ὃν ἂν βούλωνται παραχρῆμ' ἐποίησαν·
[100]	θαυμάζοντες, τοὺς δὲ συγγενεῖς ἴστε	γὰρ	ὃν τρόπον Ὀρχομενὸν διέθηκαν οὕτω
[70]	καὶ Ἀριστογείτονος, ἔστησαν πρώτου· ἡγοῦντο	γὰρ	οὐ μικρὰν τυραννίδα καὶ τοῦτον
[50]	αὐτῆς πρὸς ὑμᾶς εἰπεῖν. Ἐγὼ	γὰρ	οὐ τὸν αὐτὸν τρόπον νομίζω
[20]	ἐὰν ἅπαντες οὗτοι λῃτουργῶσιν· φανήσεται	γὰρ	οὐδὲ πολλοῦ δεῖ τῆς γενησομένης
[0]	καλὸν οὔθ' ὑμῖν πρέπον. (Πῶς	γὰρ	οὐκ αἰσχρόν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[130]	οὗτοι τοῦτο φήσουσι δεῖξαι μὲν	γὰρ	οὐκ ἔχουσιν, δεῖ κεκολασμένους αὐτοὺς
[40]	οὐχὶ τὴν ἀτέλειαν ἀφαιρήσεσθε οὐδὲ	γὰρ	οὔσῃ χρώμενος φαίνεται, ἀλλὰ τὸ
[110]	χρημάτων, νῦν δ' εὐπορήσει· δεῖ	γὰρ	οὕτω λέγειν καὶ μὴ βλασφημεῖν.
[120]	ἱερῶν τέλος ἐστὶ λῃτουργεῖν; Αὐτὸς	γὰρ	οὑτωσὶ τἀναντία τῇ στήλῃ γεγραφώς,
[30]	πολὺ δεινότερον τοῦ καθελεῖν· αὗται	γὰρ	οὑτωσὶ τοῖς βουλομένοις κατὰ τῆς
[130]	κατ' ἄνδρα κριθέντας. Ἐγὼ μὲν	γὰρ	οὐχ ὑπολαμβάνω ταῦτα καλῶς ἔχειν
[130]	ὑμῶν δωρειὰς ἀφελέσθαι ζητούντων. (Πῶς	γὰρ	οὐχὶ καὶ κατὰ τοῦτο δεινότατ'
[50]	τῶν εὑρημένων ταῦτ' ἦσαν· τουτὶ	γὰρ	παρὰ πάντ' ἔσται τὸν λόγον
[50]	ἐξεταστέον εἶναι καὶ ἰδιώτῃ· οὐδὲ	γὰρ	περὶ τῶν αὐτῶν ἡ σκέψις.
[10]	πρόγονοι. Τεκμήριον δέ· χρήματα μὲν	γὰρ	πλεῖστά ποτε κτησάμενοι πάνθ' ὑπὲρ
[150]	φαίνεσθαι φρονοῦντας ὑμῶν αὐτῶν. Φέρε	γὰρ	πρὸς Διός, τί μάλιστ' ἂν
[60]	μενόντων τὰς δωρειὰς ἀφαιρεῖσθαι. Φέρε	γὰρ	πρὸς Διός, τίς ἔστιν ὅστις
[10]	προγόνων οὔθ' ὑμῶν ἀξίαν. ρία	γὰρ	τὰ μέγιστ' ὀνείδη κτᾶται, φθονεροὺς
[60]	εὑρημένων ταύτην τὴν τιμήν. Καὶ	γὰρ	τἄλλ' ἀγάθ' εὐξαίμην ἂν ἔγωγε
[20]	πάντες ἂν ὁμολογήσειαν· παρὰ μὲν	γὰρ	τὰς ἐπὶ τῶν χορηγιῶν δαπάνας
[140]	σοι τοῦ ἀγῶνος ἀκινδύνου. Διὰ	γὰρ	τὸ τελευτῆσαι Βάθιππον τὸν τουτουὶ
[40]	καὶ πάλιν τάλαντον ἔδωκεν οὐδὲ	γὰρ	τοὺς λαβόντας ἔγωγ' ἡγοῦμαι τὸ
[100]	τοῖς αὐτοῖς οὔτε πολιτείᾳ. (Αὐτὸ	γὰρ	τοῦτο πρῶτον, ὃ νῦν οὗτοι
[120]	τί τοῦτο μαθὼν προσέγραψεν; Οὐδὲ	γὰρ	τούτοις ἀτέλεια τῶν γ' ἱερῶν
[40]	χρησίμους ὑμῖν παρασχόντας ἑαυτούς· εὑρήσετε	γὰρ	τούτους, οὓς ἥκιστα προσῆκεν, ἀδικοῦντα.
[0]	τε καὶ τούτους. Ἐν μὲν	γὰρ	τῷ γράψαι Μηδέν' εἶναι ἀτελῆ,
[160]	τι δεῖ πλείω λέγειν· οἶμαι	γὰρ	ὑμᾶς οὐδὲν ἀγνοεῖν τῶν εἰρημένων.
[160]	ὅπως μὴ βιασθῆθ' ἁμαρτάνειν. Πολλὰ	γὰρ	ὑμεῖς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πολλάκις
[80]	τὴν ἀτέλειαν; Ἀλλ' ἄλογον. Οὐδὲ	γὰρ	ὑμῖν ἁρμόττει δοκεῖν παρὰ μὲν
[140]	καὶ τοῦτο, αὐτίκα δηλώσει· συγχωρήσεται	γὰρ	ὑμῖν λῦσαι περὶ ὧν αὐτὸς
[0]	ὄντας τῶν τιμῶν ἀποστερεῖν. Εἰ	γὰρ	ὑπαρχουσῶν τούτων φαῦλοι καὶ ἀνάξιοί
[100]	καί μοι μηδὲν ὀργισθῇς· οὐδὲν	γὰρ	φλαῦρον ἐρῶ σε ἢ οὐκ
[10]	νῦν τῷ νόμῳ. Τῇ μὲν	γὰρ	χρείᾳ τῇ τῶν εὑρισκομένων τὰς
[90]	ἀκούσαντες ἑλέσθαι τὸν κρείττω. ~Οὐ	γὰρ	ᾤετο δεῖν ὁ Σόλων, ὁ
[80]	ὡς ἂν εἰκότως ἀγανακτήσειαν. Εἰ	γὰρ	ὧν ἔργῳ πεποίηκεν ἕκαστος αὐτῶν
[80]	ὑμᾶς φιλοτιμίαν τοῦ πατρός. Οὕτω	γὰρ	ὡς ἀληθῶς ἔμοιγε φαίνεται βεβαίως

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/05/2007