Paragraphes |
[130] |
ἀπ'
ἐκείνων
χορηγόν,
οὔτ'
ἐνεχθεὶς
|
αὐτοῖς |
ἄλλος
οὐδεὶς
ἀντιδοῦναι.
Οἷς
οὐκ |
[50] |
ἀνθρώπων
καλῶν
κἀγαθῶν·
ἐψηφίσασθε
γὰρ
|
αὐτοῖς |
ἅπανθ'
ὧν
ἐδέοντο.
Εἶτα
ταῦτα |
[60] |
οὗτοι,
πάντα
τὸν
χρόνον
κυρίας
|
αὐτοῖς |
γεγενημένας,
τὰς
δὲ
δωρειάς,
ἃς |
[80] |
χρόνος
διέλθῃ
βραχύς,
καὶ
ὅσ'
|
αὐτοῖς |
δεδώκατε,
ταῦτ'
ἀφαιρεῖσθαι.
ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ
ΤΩΝ |
[120] |
πάνθ'
ὅσα
τῶν
αὐτῶν
ἕνεκ'
|
αὐτοῖς |
ἔδοτ'
εὐεργεσιῶν
ἀξιοῦντες
ἔχειν,
οἱ |
[80] |
δὴ
καὶ
λογίσασθ'
ἐν
ὑμῖν
|
αὐτοῖς, |
εἴ
τινες
τούτων
τῶν
τετελευτηκότων |
[50] |
παρὰ
πάντ'
ἔσται
τὸν
λόγον
|
αὐτοῖς. |
Ἔπειτ'
ἐκεῖν'
ἀγνοεῖν
φήσομεν,
ὅτι |
[20] |
τὴν
δωρειὰν
ἣν
ὑμεῖς
ἔδοτ'
|
αὐτοῖς. |
~Ἔστι
γὰρ
γένει
μὲν
δήπου |
[140] |
ἐπεξῆλθον.
Εἰ
μὲν
τοίνυν
ἐγκαλῶν
|
αὐτοῖς |
λέγεις
ὅτι
σ'
οὐ
κατέστησαν |
[40] |
εἴ
τι
τῶν
τότε
ψηφισθέντων
|
αὐτοῖς |
λυθείη.
(Εἰ
τοίνυν
τις
ὑμῶν |
[20] |
ἕκαστος
λῃτουργῇ,
δίδωσι
τὴν
ἀνάπαυσιν
|
αὐτοῖς |
μόνον,
μετὰ
ταῦτα
δ'
οὐδὲν |
[120] |
τὸν
ὡς
καταλείπεται
λέγοντά
τι
|
αὐτοῖς. |
Ὁ
γὰρ
ἄξια
τῆς
ἀτελείας |
[110] |
τουτί·
εἰ
δὲ
μὴ
τοῖς
|
αὐτοῖς |
οἷσπερ
ἡμεῖς
νῦν,
ἕτερόν
τι |
[150] |
ἕτερον.
Ἀνάγνωθι
λαβὼν
τὸν
νόμον
|
αὐτοῖς |
ὃν
λέγω.
ΝΟΜΟΣ.
Οὗτος,
ὦ |
[100] |
νόμοις
οὔτ'
ἔθεσιν
χρώμεθα
τοῖς
|
αὐτοῖς |
οὔτε
πολιτείᾳ.
(Αὐτὸ
γὰρ
τοῦτο |
[110] |
εἶχεν,
ἀρνεῖσθαι
μᾶλλον
ἢ
λέγειν
|
αὐτοῖς |
προσῆκεν.
~Οἴομαι
τοίνυν
καὶ
τοῦτον |
[30] |
οὐ
πάλαι
βεβούλευσθε;
Ἀνάγνωθι
λαβὼν
|
αὐτοῖς |
τὰ
ψηφίσματα
τὰ
περὶ
τοῦ |
[60] |
ἀλλότρια,
παραδώσειν
ταῦτ'
ἐπαγγείλαιντο,
ἂν
|
αὐτοῖς |
τὰς
αὐτὰς
δῶτε
δωρειὰς
ὥσπερ |
[60] |
Βυζαντίῳ,
καί
τινες
τούτων
ἀντιλέγοιεν
|
αὐτοῖς |
ταῦτα
λέγοντες,
(ὡς
δεινὸν
εἴ |
[120] |
ἂν
ἔγωγ'
ἐροίμην
Λεπτίνην·
τίνος
|
αὐτοῖς |
τὴν
ἀτέλειαν
ἢ
σὺ
νῦν |
[0] |
τοὺς
εὖ
ποιήσαντας,
ὃ
προστεθείκαμεν
|
αὐτοῖς, |
τοῦτ'
ἀφελώμεθα;
Μηδαμῶς·
οὔτε
γὰρ |
[50] |
φυλάττειν
δ'
οὐκ
ἐθέλουσι
τοῖς
|
αὐτοῖς |
τούτοις.
Ὃ
μὴ
πάθητε
νῦν |
[20] |
μὴ
ποιοῦσιν,
οὐδὲ
τὸν
λόγον
|
αὐτοῖς |
τοῦτον
λεκτέον.
(Καὶ
μὴν
περὶ |
[50] |
Ἀνάγνωθι
καὶ
τοῦτο
τὸ
ψήφισμ'
|
αὐτοῖς. |
ΨΗΦΙΣΜΑ.
(Ἃ
μὲν
ἐψηφίσασθε
τοῖς |