Paragraphes |
[80] |
νῦν
αὐτὸν
ἐκεῖνον
ἀφαιρήσεσθε
τὴν
|
ἀτέλειαν; |
Ἀλλ'
ἄλογον.
Οὐδὲ
γὰρ
ὑμῖν |
[60] |
δι'
ὑμᾶς
προσῆκε,
προξενίαν,
εὐεργεσίαν,
|
ἀτέλειαν |
ἁπάντων.
Εἶτα
τοὺς
δι'
ὑμᾶς |
[30] |
ἑαυτῷ
καὶ
τοῖς
παισὶ
τὴν
|
ἀτέλειαν |
ἅπασι
δέδωκεν
ὑμῖν.
(Τοῦτο
δ' |
[30] |
ἐγκαλέσαι
καὶ
τί
μεμφόμενοι
τὴν
|
ἀτέλειαν |
αὐτὸν
ἀφῄρησθε,
τί
πρὸς
θεῶν |
[40] |
τὴν
ἀτέλειαν
ἔχοντα,
οὐχὶ
τὴν
|
ἀτέλειαν |
ἀφαιρήσεσθε
οὐδὲ
γὰρ
οὔσῃ
χρώμενος |
[30] |
Λεύκων'
αὐτοῦ
τοῖς
ἄγουσιν
Ἀθήναζε
|
ἀτέλειαν |
δεδωκέναι,
καὶ
κηρύττειν
πρώτους
γεμίζεσθαι |
[70] |
~Διόπερ
οὐ
μόνον
αὐτῷ
τὴν
|
ἀτέλειαν |
ἔδωκαν
οἱ
τότε,
ἀλλὰ
καὶ |
[130] |
ὢν
ἀτελής,
ὅτῳ
μὴ
διαρρήδην
|
ἀτέλειαν |
ἔδωκεν
ὁ
δῆμος.
Τούτοις
δ' |
[0] |
δ'
ἀναξίους
τινὰς
ἀνθρώπους
εὑρομένους
|
ἀτέλειαν |
ἐκδεδυκέναι
τὰς
λῃτουργίας,
καὶ
τούτῳ |
[0] |
ἀτελῆ,
τοὺς
ἔχοντας
ἀφείλετο
τὴν
|
ἀτέλειαν, |
ἐν
δὲ
τῷ
προσγράψαι
Μηδὲ |
[30] |
κατ'
οὐδέτερον
δ'
αὐτῷ
τὴν
|
ἀτέλειαν |
ἔστιν
ἔχειν
ἐκ
τούτου
τοῦ |
[40] |
ὑπ'
αὐτοῦ
καὶ
δόντες
τὴν
|
ἀτέλειαν, |
ἕτεροι
δ'
ὑμεῖς
οἱ
νῦν |
[130] |
ἕτερον
πρόξενόν
ἐστ'
εἶναι
καὶ
|
ἀτέλειαν |
εὑρῆσθαι.
Μὴ
δὴ
παραγόντων
ὑμᾶς, |
[120] |
δ'
οὐκ
ἔστι
ταὐτὸν
ἱερῶν
|
ἀτέλειαν |
ἔχειν
καὶ
λῃτουργιῶν,
ἀλλ'
οὗτοι |
[120] |
Ἀριστογείτονος.
Καίτοι
εἰ
ἦν
ἱερῶν
|
ἀτέλειαν |
ἔχειν
ταὐτὸ
καὶ
λῃτουργιῶν,
τί |
[40] |
ῥήματι
καὶ
τῇ
τιμῇ
τὴν
|
ἀτέλειαν |
ἔχοντα,
οὐχὶ
τὴν
ἀτέλειαν
ἀφαιρήσεσθε |
[10] |
τῶν
ἱκανῶν
κεκτημένοι,
τὴν
ἀναγκαίαν
|
ἀτέλειαν |
ἔχοντες,
ἔξω
τοῦ
τέλους
εἰσὶ |
[120] |
ἐροίμην
Λεπτίνην·
τίνος
αὐτοῖς
τὴν
|
ἀτέλειαν |
ἢ
σὺ
νῦν
καταλείπειν
φήσεις |
[30] |
τοῦ
Βοσπόρου,
κἀνταῦθ'
ἔδωκε
τὴν
|
ἀτέλειαν |
ἡμῖν.
Καὶ
τὰ
μὲν
ἄλλα |
[70] |
πόλει,
ἄξιος
εἶναι
ἀποστερηθῆναι
τὴν
|
ἀτέλειαν |
ἣν
εὕρετο
παρ'
ὑμῶν
καὶ |
[70] |
τὸν
Χαβρίου
περιίδωμεν
ἀφαιρεθέντα
τὴν
|
ἀτέλειαν, |
ἣν
ὁ
πατὴρ
αὐτῷ
δικαίως |
[30] |
οὗτος
ἐκεῖνόν
τ'
ἀφαιρήσεται
τὴν
|
ἀτέλειαν, |
κύριος
ἂν
γένηται,
καὶ
ὑμῶν |
[40] |
εὐεργεσίας
ἀνθ'
ὧν
εὕρετο
τὴν
|
ἀτέλειαν |
ὁ
Ἐπικέρδης
ἀκηκόατ'
ἐκ
τῶν |
[50] |
οὐκ
ἀδικήσετε,
ἐὰν
ἀφαιρῆσθε
τὴν
|
ἀτέλειαν, |
οἳ
παραδόντες
ὑμῖν
Θάσον
καὶ |
[80] |
τούτων
τινὰς
τῶν
εὑρημένων
τὴν
|
ἀτέλειαν, |
οὓς
νῦν
οὗτοι
μεμφόμενοι
πάντας |
[130] |
ψήφισμ'
ἢ
νόμος
δέδωκε
τὴν
|
ἀτέλειαν. |
(Πρόξενοι
μέντοι
πολλοὶ
διὰ
τῶν |
[40] |
τὸ
λαβεῖν
παρ'
ὑμῶν
τὴν
|
ἀτέλειαν. |
Τίς
οὖν
οὗτός
ἐστιν;
Ἐπικέρδης |
[60] |
πολλοὺς
ξένους
εὐεργέτας
ἀφαιρεῖται
τὴν
|
ἀτέλειαν, |
τῶν
δὲ
πολιτῶν
μηδέν'
ἄξιον |
[30] |
γεγενημένον,
ἐὰν
ἀκούσῃ
νόμῳ
τὴν
|
ἀτέλειαν |
ὑμᾶς
ἀφῃρημένους
αὐτὸν
καὶ
μηδ' |