Paragraphes
[0]	αὐτὴν ἐπιτάξασαν τοῖς ἰδιώταις, ἀλλὰ	τοὺς	ἀγαθόν τι πεποιηκότας ἐξαπατῆσαι, καὶ
[130]	τοῦτ' ἔστιν; (Τὸ δοκεῖν ἐξηπατηκέναι	τοὺς	ἀγαθόν τι ποιήσαντας. Ὅτι μὲν
[0]	δόξαν ἔχοιεν ἄν, οἱ δὲ	τοὺς	ἀγαθόν τι ποιοῦντας ἑαυτοὺς μὴ
[150]	τοὺς ἀδικοῦντας ὑμᾶς κολάζειν ἢ	τοὺς	ἀγαθοῦ τινὸς αἰτίους ἀδικεῖν. Εἰ
[110]	πόλις ἡμῶν ἐτίμα καὶ τότε	τοὺς	ἀγαθούς· αἱ μέντοι τιμαὶ καὶ
[150]	δεινότητι ταύτῃ χρῆσθαι ἐπὶ τὸ	τοὺς	ἀδικοῦντας ὑμᾶς κολάζειν ἢ τοὺς
[60]	γέγραπται· Ἐπειδὴ Κόνων φησὶν ἠλευθέρωσε	τοὺς	Ἀθηναίων συμ῎ μάχους. Ἔστιν δὲ
[20]	μὲν τῷ Μηδένα πάντας περιλαμβάνειν	τοὺς	ἄλλους, ἐν δὲ τῷ Τῶν
[90]	καταμανθάνετε, ὅτι ἐνταῦθ' ἔνι καὶ	τοὺς	ἀξίους ἔχειν τὰ δοθέντα καὶ
[20]	πάντα τὸν χρόνον λῃτουργήσωσιν ἡμῖν,	τοὺς	ἅπαντας ἀπίστως πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς
[60]	ἐπιτάττοντας εἴθισ' ἀκούειν ὑμῶν, καὶ	τοὺς	ἁρμοστὰς ἐξήλασεν ἐκ τῶν νήσων,
[40]	τῆς πόλεως ἀτυχήματι μᾶλλον ἕλοιτο	τοὺς	ἀτυχοῦντας καὶ τὴν παρὰ τούτων
[10]	νόμων, οὐδ' οὓς οὗτος ἔγραψε,	τοὺς	ἀφ' Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος. (Σκεψώμεθα
[140]	παντὸς τοῦ χρόνου δωρειὰς τοῖς	τοὺς	γυμνικοὺς νικῶσιν ἀγῶνας τοὺς στεφανίτας,
[40]	ἐξητασμέν' ἐπὶ τὸ βέλτιον προῆγε,	τοὺς	δ' ἐν ἁπάσῃ καθεστάναι δοκοῦντας
[10]	δὲ γιγνομένων καὶ τῶν μὲν	τοὺς	δανεισαμένους ἀποδοῦναι κελευόντων, τοὺς ἐξ
[90]	παρ' ὑμῖν ἐν τῷ δικαστηρίῳ,	τοὺς	δὲ νόμους αὐτούς, καθ' οὓς
[100]	ποιοῦντας μήτε τιμῶντες μήτε θαυμάζοντες,	τοὺς	δὲ συγγενεῖς ἴστε γὰρ ὃν
[60]	προξενίαν, εὐεργεσίαν, ἀτέλειαν ἁπάντων. Εἶτα	τοὺς	δι' ὑμᾶς φεύγοντας καὶ δικαίως
[90]	εἰσὶ νόμοι, ὥστε χειροτονεῖθ' ὑμεῖς	τοὺς	διαλέξοντας τοὺς ἐναν τίους ἐπὶ
[100]	ὦσι γνήσιοι, οὐχ ἵν' ἀποστερήσῃ	τοὺς	ἐγγυτάτω γένει τῆς ἀγχιστείας, ἀλλ'
[50]	(Ὧν ἐπέρχεταί μοι πρώτους ἐξετάσαι	τοὺς	ἐκ Κορίνθου φεύγοντας. Ἀναγκάζομαι δὲ
[80]	τοὺς εὐεργέτας τιμᾶν, ἀλλὰ καὶ	τοὺς	ἐκείνων φίλους, ἐπειδὰν δὲ χρόνος
[60]	αὐτούς, ὑμῖν δὲ πρὸς πάντας	τοὺς	Ἕλληνας· ὅτου γὰρ ἄν τις
[40]	ἥτις ποτ' ἔμελλεν ἔσεσθαι, ἢ	τοὺς	ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ κεκρατηκότας
[10]	τριάκοντα δανείσασθαι παρὰ Λακεδαιμονίων ἐπὶ	τοὺς	ἐν Πειραιεῖ. Ἐπειδὴ δ' ἡ
[90]	ὥστε χειροτονεῖθ' ὑμεῖς τοὺς διαλέξοντας	τοὺς	ἐναν τίους ἐπὶ πάμπολυν ἤδη
[90]	καὶ τἄλλα κυροῦται, ἔπειτα λύοντα	τοὺς	ἐναντίους, ἵν' εἷς ᾖ περὶ
[110]	τοὺς Θηβαίων λέγειν ἐπὶ τῷ	τοὺς	ἐνθάδε λυμαίνεσθαι, οὐδὲ δι' ὧν
[10]	μὲν τοὺς δανεισαμένους ἀποδοῦναι κελευόντων,	τοὺς	ἐξ ἄστεως, τῶν δὲ τοῦτο
[60]	τοὺς ἐχθρούς, εἰ δύνασαι, πεῖσαι	τοὺς	ἐπὶ τοῖς πρὸς ἡμᾶς ἀδικήμασι
[90]	προστάξας νομοθετεῖν, τοὺς μὲν θεσμοθέτας	τοὺς	ἐπὶ τοὺς νόμους κληρουμένους δὶς
[130]	τοῦτο ποιήσητε, ἀλλὰ κελεύετε τούτους	τοὺς	ἐροῦντας ὑπὲρ τοῦ νόμου, (εἴ
[110]	~Ὅλως δ' οἶμαι τότε δεῖν	τοὺς	ἑτέρων ἐπαινεῖν τρόπους καὶ ἔθη
[0]	ὁτιοῦν ἀγαθὸν πεποιηκόσιν ὑμᾶς, ταύτης	τοὺς	εὖ ποιήσαντας, ὃ προστεθείκαμεν αὐτοῖς,
[130]	τοὺς εὐεργέτας ἀφῃρημένους φαίνεσθαι, καὶ	τοὺς	εὖ τι πεποιηκότας ὑμᾶς, οἷς
[20]	χορηγίας ὥσπερ τὰς τριηραρχίας, ἢ	τοὺς	εὐεργέτας ἀφελέσθαι τὰ δοθέντα; Ἐγὼ
[130]	ἐχθροὺς ἀφαιρούμενος ὀφθῆναι, ταῦθ' ὑμᾶς	τοὺς	εὐεργέτας ἀφῃρημένους φαίνεσθαι, καὶ τοὺς
[80]	μὴ φανούμεθα φαυλότεροι Χίων περὶ	τοὺς	εὐεργέτας γεγενημένοι. Εἰ γὰρ ἐκεῖνοι
[50]	ὡς Ἀθηναῖοι σκοποῦσιν εἰ χρὴ	τοὺς	εὐεργέτας ἐᾶν τὰ δοθέντ' ἔχειν·
[30]	ἀνθρώποις μᾶλλόν ἐστιν ἔθος διὰ	τοὺς	εὐεργέτας καὶ ἄλλους τινὰς εὖ
[80]	ἔχειν ὥστε μὴ μόνους αὐτοὺς	τοὺς	εὐεργέτας τιμᾶν, ἀλλὰ καὶ τοὺς
[110]	οὖν δίκαιον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	τοὺς	εὐεργέτας τιμᾶν; Δίκαιον. Τί δέ;
[10]	ἄν τινος πολιτείας τὸ κομίζεσθαι	τοὺς	εὔνους τοῖς καθεστῶσιν χάριν ἐξέλῃς,
[150]	οὓς εὖ πεπονθότες εὖ πεποιήκατε	τοὺς	εὑρομένους, καὶ τῆς Δημοφάντου στήλης
[130]	ἔχει, ἃ τούτων ἕκαστος ὀκνεῖ	τοὺς	ἐχθροὺς ἀφαιρούμενος ὀφθῆναι, ταῦθ' ὑμᾶς
[60]	οὖν μᾶλλον ἔδεισ' ὦ Λεπτίνη,	τοὺς	ἐχθρούς, εἰ δύνασαι, πεῖσαι τοὺς
[50]	ἔργον ἀνθρώπων ἐστί· τὸ δὲ	τοὺς	ἔχοντας ἀφαιρεῖσθαι φθονούντων, τοῦτο δ'
[0]	τῷ γράψαι Μηδέν' εἶναι ἀτελῆ,	τοὺς	ἔχοντας ἀφείλετο τὴν ἀτέλειαν, ἐν
[0]	ὡς τὸν αὐτὸν τρόπον, ὅνπερ	τοὺς	ἔχοντας ἀφείλετο τὴν δωρειὰν ἀναξίους
[120]	ἐμοὶ δοκεῖ, ὅσα τις πράττει	τοὺς	θεοὺς ἐπιφημίζων, τοιαῦτα φαίνεσθαι οἷα
[150]	παρέσχηκεν, ὡς ἔμοιγε δοκεῖ νὴ	τοὺς	θεούς, μᾶλλον ἂν παραινέσαιμ' αὑτῷ
[20]	ἀτελεῖς δέκα θήσω· καὶ μὰ	τοὺς	θεούς, ὅπερ εἶπον ἀρτίως, οὐκ
[110]	Ἀθηναῖοι, τοὺς Λακεδαιμονίων νόμους οὐδὲ	τοὺς	Θηβαίων λέγειν ἐπὶ τῷ τοὺς
[50]	τοίνυν μόνον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	τοὺς	ἰδίᾳ γνόντας εὖ ποιεῖν ὑμᾶς
[90]	ὄντων ἑκάστου νόμος, καὶ μὴ	τοὺς	ἰδιώτας αὐτὸ τοῦτο ταράττῃ καὶ
[50]	Ὅρα δέ, εἴ τις ἐκείνους	τοὺς	καιροὺς εἰδὼς ἢ παρὼν ἤ
[40]	τὸ αὐτὸν ἐπαγγειλάμενον ποιεῖν καὶ	τοὺς	καιροὺς ἐν οἷς. (Πάντες μὲν
[70]	γὰρ λαθών, ὁ δὲ νικήσας	τοὺς	κωλύσοντας αὔτ' ἐποίησεν. Οὐ τοίνυν
[40]	πάλιν τάλαντον ἔδωκεν οὐδὲ γὰρ	τοὺς	λαβόντας ἔγωγ' ἡγοῦμαι τὸ πλῆθος
[70]	κελεύσας, οἴχεσθαι πρεσβεύων αὐτὸς ὡς	τοὺς	Λακεδαιμονίους, λόγων δὲ γιγνομένων ἐκεῖ
[110]	ἔστι δίκαιον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	τοὺς	Λακεδαιμονίων νόμους οὐδὲ τοὺς Θηβαίων
[110]	τοὺς νόμους δικάσειν ἥκετε, οὐχὶ	τοὺς	Λακεδαιμονίων οὐδὲ Θηβαίων, οὐδ' οἷς
[20]	τοσούτους, ἐὰν ὁ νόμος τεθῇ,	τοὺς	λῃτουργοῦντας ἔσεσθαι, καὶ τῶν πολιτῶν
[110]	κακουργῶν ἐπὶ μὴ προσήκοντα πράγματα	τοὺς	λόγους μετα φέρῃ, δυσχερεῖς ἀνάγκη
[80]	ἀληθῶς ἐπὶ πᾶσι δικαίοις ποιούμεθα	τοὺς	λόγους πάντας οὓς λέγομεν πρὸς
[40]	τὸν τῷ μὲν ἔργῳ παρὰ	τοὺς	μεγίστους καιροὺς οὑτωσὶ κοινὰ τὰ
[100]	παύσαιντο, εἰ ἄρ' εὔξασθαι δεῖ,	τοὺς	μὲν ἑαυτοὺς ἀγαθόν τι ποιοῦντας
[40]	πράγματ' ἐπ' ἀμφότερα, εἰ μὴ	τοὺς	μὲν ἐν κινδύνῳ καθεστηκότας καὶ
[100]	μεταχειριζόμενοι, μήθ' ὑμεῖς τἀναντία τούτοις	τοὺς	μὲν εὐεργέτας τιμῶντες, παρὰ δὲ
[90]	τοῦτον τὸν τρόπον προστάξας νομοθετεῖν,	τοὺς	μὲν θεσμοθέτας τοὺς ἐπὶ τοὺς
[50]	λέγειν. (Τοῦτο μὲν τοίνυν Θασίους	τοὺς	μετ' Ἐκφάντου πῶς οὐκ ἀδικήσετε,
[90]	ἀξίους ἔχειν τὰ δοθέντα καὶ	τοὺς	μὴ τοιούτους κριθέντας, ἐὰν ἀδίκως
[130]	καί τις ἴσως ἄλλος διὰ	τοὺς	μισθοῦ τὰ τοιαῦτα γράφοντας ἑτοίμως
[110]	ὁρᾶν, ὅτι νῦν ὀμωμοκότες κατὰ	τοὺς	νόμους δικάσειν ἥκετε, οὐχὶ τοὺς
[90]	καὶ ποιῇ τῶν ἅπαντας εἰδότων	τοὺς	νόμους ἔλαττον ἔχειν, ἀλλὰ πᾶσιν
[90]	τοὺς μὲν θεσμοθέτας τοὺς ἐπὶ	τοὺς	νόμους κληρουμένους δὶς δοκιμασθέντας ἄρχειν,
[150]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πάντας μὲν	τοὺς	νόμους ὑμῖν, ὡς ἐγὼ νομίζω,
[90]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὁ Σόλων	τοὺς	νόμους ὡς καλῶς κελεύει τιθέναι,
[30]	χρηστῶν ἢ διὰ τοὺς φαύλους	τοὺς	ὁμολογου μένως ἀξίους χάριτος τὰ
[120]	οὐδὲ τῆς πόλεως τὸ τιμᾶν	τοὺς	ὄντας ἀξίους, ἀλλ' ἔσται χαλκοῦς
[20]	Λεύκωνα τὸν ἄρχοντα Βοσπόρου καὶ	τοὺς	παῖδας αὐτοῦ τὴν δωρειὰν ἣν
[30]	ἡλίκον ἐστὶ θεωρήσατε. Ἐκεῖνος πράττεται	τοὺς	παρ' αὑτοῦ σῖτον ἐξάγοντας τριακοστήν.
[30]	κύριος ἂν γένηται, καὶ ὑμῶν	τοὺς	παρ' ἐκείνου σιτηγοῦντας; (Οὐ γὰρ
[110]	τε ποιεῖτε, ἵν' εὐορκῆτε, καὶ	τοὺς	προγόνους ὀργίζεσθ' ἂν μή τις
[20]	δὲ ποιεῖν ἡμᾶς οὐδεὶς ἐθελήσει,	τοὺς	πρότερον ποιήσαντας ἐὰν ἠδικημένους ἴδῃ.
[100]	μηδέν, πῶς σέ τις φήσει	τοὺς	Σόλωνος ἀνεγνωκέναι νόμους ἢ συνιέναι;
[100]	ἐρῶ σε ἢ οὐκ ἀνεγνωκέναι	τοὺς	Σόλωνος νόμους ἢ οὐ συνιέναι.
[140]	τοῖς τοὺς γυμνικοὺς νικῶσιν ἀγῶνας	τοὺς	στεφανίτας, καὶ οὐχ, ὅτι τῇ
[50]	μάχην μὴ δέχεσθαι τῷ τείχει	τοὺς	στρατιώτας, ἀλλὰ πρὸς Λακεδαιμονίους ἐπικηρυκεύεσθαι,
[50]	καὶ διέσωσαν καὶ ὑμᾶς καὶ	τοὺς	συμμάχους. (Ἐπειδὴ δ' ἡ πρὸς
[110]	μή τις φῇ ποιεῖν, καὶ	τοὺς	τὰ τοιαῦτα λέγοντας παραδείγματα, ὡς
[60]	πῶς ποτ' ἂν ἔχοιτε πρὸς	τοὺς	ταῦτα λέγοντας; Ἢ δῆλον ὅτι
[100]	δὲ ποιεῖς, οὐ λέγεις κακῶς	τοὺς	τετελευτηκότας τῶν εὐεργετῶν, τῷ δεῖνι
[40]	λόγος οὗτος καὶ περὶ τῶν	τοὺς	τετρακοσίους καταλυσάντων, καὶ περὶ τῶν
[40]	οὐκ αἰσχυνόμεθ' ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	τοὺς	τοῦ τοιούτου παῖδας εἰ μηδεμίαν
[100]	τὸ πάντας ἔχειν ἴσον ἀλλήλοις	τοὺς	τῶν κοινῶν κυρίους ὁμονοεῖν ποιεῖ,
[70]	δύο λαμβάνων, ἃς ἁπάσας εἰς	τοὺς	ὑμετέρους λιμένας κατήγαγεν. (Ἑνὶ δὲ
[160]	ποιήσαιτε, οἱ μὲν χρηστοὶ διὰ	τοὺς	φαύλους ἀδικήσονται, οἱ δ' ἀνάξιοι
[30]	τῶν μὴ χρηστῶν ἢ διὰ	τοὺς	φαύλους τοὺς ὁμολογου μένως ἀξίους
[0]	τινας ἐπὶ ταῖς ὑπαρχούσαις δωρειαῖς	τοὺς	χρησίμους ὄντας τῶν τιμῶν ἀποστερεῖν.
[30]	καὶ οὐ διὰ ταῦτ' ἐγὼ	τοὺς	χρηστοὺς ἀφειλόμην, ἀλλὰ τὸν δῆμον
[110]	τοῖς προγόνοις ὑμῶν ἔθος ἦν	τοὺς	χρηστοὺς τιμᾶν, δηλοῖ τὸ ψήφισμα
[30]	δεδωκέναι, καὶ κηρύττειν πρώτους γεμίζεσθαι	τοὺς	ὡς ὑμᾶς πλέοντας. Ἔχων γὰρ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/05/2007