Paragraphes |
[130] |
ἀμφισβήτησις
καταλείπεται
τὸ
μὴ
ταῦτα
|
ποιεῖν |
ἃ
πονήρ'
αὐτὸς
ἔκρινεν
εἶναι |
[140] |
τιμὰς
τῶν
εὐεργεσιῶν,
οὐδὲν
αὐτὸς
|
ποιεῖν |
ἀγαθὸν
παρεσκευάσθαι
δόξει.
Εἰ
μὲν |
[30] |
μὲν
Λεύκων
ἐμμένων
φανεῖται
καὶ
|
ποιεῖν |
ἀεί
τι
προθυμούμενος
ὑμᾶς
εὖ, |
[100] |
τὴν
ὠφέλειαν
ἐφάμιλλον
ποιήσῃ
τὸ
|
ποιεῖν |
ἀλλή
λους
εὖ,
(σὺ
δὲ |
[150] |
ζημίας
φοβούμενοι
τοῦ
κακόν
τι
|
ποιεῖν |
ἀποσταῖεν,
καὶ
πάντες
τὰς
ἐπὶ |
[100] |
συμφέρει,
ταῦτ'
ἐπαινεῖν
ἀνάγκη
καὶ
|
ποιεῖν. |
Εἶτα
καὶ
Λακεδαιμόνιοι
τῶν
μὲν |
[40] |
χάριν
ἀνταπολαμβάνειν
οἱ
προϋπάρχοντες
τῷ
|
ποιεῖν |
εὖ,
μάλιστα
δ'
οἱ
παρὰ |
[120] |
ἐπὶ
τῷ
τῶν
θεῶν
ὀνόματι
|
ποιεῖν |
ζητήσουσιν,
πῶς
οὐκ
ἀσεβέστατον
ἔργον |
[50] |
πάσχειν
δέῃ,
τὸν
βουλόμενον
εὖ
|
ποιεῖν |
ἡμᾶς
ἐάσομεν,
ἐπειδὰν
δὲ
πάθωμεν, |
[20] |
καὶ
οὐκ
ἐπιλείψουσιν,
εὖ
δὲ
|
ποιεῖν |
ἡμᾶς
οὐδεὶς
ἐθελήσει,
τοὺς
πρότερον |
[40] |
προθυμίαν
καὶ
τὸ
αὐτὸν
ἐπαγγειλάμενον
|
ποιεῖν |
καὶ
τοὺς
καιροὺς
ἐν
οἷς. |
[110] |
ὀργίζεσθ'
ἂν
μή
τις
φῇ
|
ποιεῖν, |
καὶ
τοὺς
τὰ
τοιαῦτα
λέγοντας |
[50] |
ἔρημον
τῶν
ἐθελησόντων
ἀγαθόν
τι
|
ποιεῖν |
καταστήσει.
(Οὐ
τοίνυν
μόνον,
ὦ |
[150] |
ᾤετ'
ἐπισχεῖν
τοῦ
τοιοῦτόν
τι
|
ποιεῖν, |
ὅμως
οὐκ
ἀφείλετο
τὴν
τοῦ |
[100] |
ἐὰν
ταῦτα
λέγωσιν,
οὐκ
ἔξεστι
|
ποιεῖν |
παρὰ
τοῖς
Λακεδαιμονίοις,
τὰ
τῶν |
[0] |
ἢ
προσήκει
τιμᾶν
πολλοὺς
εὖ
|
ποιεῖν |
προκαλεῖσθ'
ὑμᾶς,
ἐκ
δὲ
τοῦ |
[130] |
τοῦτο
φεύξονται
καὶ
μὴ
θελήσουσι
|
ποιεῖν, |
σκοπεῖτ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
εἰ |
[130] |
μὴν
πάντα
μὲν
εὐλαβεῖσθαι
δεῖ
|
ποιεῖν |
τὰ
δοκοῦντα
καὶ
ὄντ'
αἰσχρά, |
[140] |
φανήσεται
σπουδάζων
καὶ
διατεινόμενος
κύριον
|
ποιεῖν |
τὸν
νόμον,
ἐγὼ
μὲν
οὐκ |
[30] |
εὐεργέτας
καὶ
ἄλλους
τινὰς
εὖ
|
ποιεῖν |
τῶν
μὴ
χρηστῶν
ἢ
διὰ |
[60] |
παραδείγμαθ'
ἑστῶσι
τοῖς
βουλομένοις
τι
|
ποιεῖν |
ὑμᾶς
ἀγαθόν,
ὅσους
εὖ
ποιήσαντας |
[60] |
Διός,
τίς
ἔστιν
ὅστις
εὖ
|
ποιεῖν |
ὑμᾶς
βουλήσεται,
μέλλων,
ἂν
μὲν |
[50] |
Ἀθηναῖοι,
τοὺς
ἰδίᾳ
γνόντας
εὖ
|
ποιεῖν |
ὑμᾶς
καὶ
παρασχόντας
χρησίμους
αὑτοὺς |