Paragraphes |
[160] |
Καὶ
εἴημέν
γ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι· |
ἀλλὰ
χρή
γ'
ἀνθρώπους
ὄντας |
[120] |
ἀντιγράφων
τῆς
στήλης,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
ἀτελεῖς
αὐτοὺς
εἶναι
κελευόντων
πλὴν |
[140] |
δὲ
πάντων
μάλιστ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι. |
Διὰ
τί;
Ὅτι
παντάπασι
φύσεως |
[140] |
τοίνυν
πάντα
ταῦτ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
δικαιοσύνης,
ἀρετῆς,
μεγαλοψυχίας
ἐπιδείγματα.
Μὴ |
[100] |
τίθησιν.
(Ἐμοὶ
δ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
δοκεῖ
Λεπτίνης
καί
μοι
μηδὲν |
[70] |
ἀποδιδόναι.
Οὔκουν
αἰσχρόν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
εἰ
αἱ
μὲν
παρὰ
τοῖς |
[130] |
Εἶτ'
οὐκ
αἰσχύνεσθ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
εἰ
ἐφ'
ᾧ
τοῖς
ἄλλοις |
[130] |
θελήσουσι
ποιεῖν,
σκοπεῖτ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
εἰ
καλῶς
ὑμῖν
ἔχει,
ἃ |
[10] |
οὖν
οὐ
δεινόν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
εἰ
τότε
μὲν
τοῖς
ἠδικηκόσιν |
[150] |
σχέτλιον
καὶ
δεινόν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
εἰ
χαλεπώτερον
εἶναι
παρ'
ὑμῖν |
[100] |
ἀληθὲς
οἴομαι.
Μεῖζον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
Θηβαῖοι
φρονοῦσιν
ἐπ'
ὠμότητι
καὶ |
[10] |
τῆς
πόλεως
ἦθος,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
καὶ
ἐπ'
ἄλλων
πολλῶν
καὶ |
[80] |
τούτοις;
Καὶ
μήν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
καὶ
ζῶν
πάνθ'
ὑπὲρ
ὑμῶν |
[150] |
ἐργαζόμενον
ληφθῆναι;
(Αἰσχρός,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
καὶ
κακῶς
ἔχων
ὁ
νόμος, |
[90] |
νόμον.
ΝΟΜΟΣ.
(Ἀκούετ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
καὶ
καταμανθάνετε,
ὅτι
ἐνταῦθ'
ἔνι |
[80] |
φαίνηται;
Οὐ
σκέψεσθ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
καὶ
λογιεῖσθε,
ὅτι
νῦν
οὐχ |
[150] |
λέγω.
ΝΟΜΟΣ.
Οὗτος,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
καὶ
παλαιός
ἐσθ'
ὁ
νόμος |
[90] |
κυρίοις
ὑπάρχον
καλόν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
καὶ
σαφές,
Τὰς
δωρειὰς
ὅσας |
[110] |
(Ὅτι
μὲν
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
καὶ
τοῖς
προγόνοις
ὑμῶν
ἔθος |
[110] |
ἔργον;
(Χρὴ
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
κἀκεῖν'
ἐνθυμεῖσθαι
καὶ
ὁρᾶν,
ὅτι |
[80] |
ταύτην.
(Ἄξιον
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
κἀκεῖνο
σκοπεῖν,
ὅπως
μὴ
φανούμεθα |
[0] |
γὰρ
οὐκ
αἰσχρόν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
κατὰ
μὲν
τὴν
ἀγορὰν
ἀψευδεῖν |
[110] |
τοῦτον
τὸν
λόγον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
κατὰ
πόλλ'
ἀσύμφορον
εἶναι
τῇ |
[60] |
μηδ'
ἐκεῖν'
ὑμᾶς,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
λανθανέτω,
ὅτι
τῶν
αἰσχίστων
ἐστὶν |
[60] |
τὴν
εἰρήνην;
Ὧν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
μετὰ
ταῦτ'
ἐκπεσόντων
ἐψηφίσασθ'
ἅπερ, |
[150] |
τούτου
νόμον;
(Μηδαμῶς,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι· |
μὴ
βούλεσθε
δοκεῖν
πλείω
πεποιῆσθαι |
[40] |
νομιεῖ.
(Οὐ
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
μὴ
Λεύκων
ἀδικηθῇ
μόνον
δεῖ |
[70] |
ἐγώ
καὶ
πρὸς
Διός,
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
μηδεὶς
φθόνῳ
τὸ
μέλλον
ἀκούσῃ, |
[20] |
(Ὁρᾶθ'
ὡς
σαφῶς,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
μηδέν'
εἶναι
τριηραρχίας
ἀτελῆ
διείρηκεν |
[90] |
(Συνίεθ'
ὃν
τρόπον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
ὁ
Σόλων
τοὺς
νόμους
ὡς |
[40] |
ἀνδρί.
Καὶ
θεωρεῖτ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
ὅσα
ψηφίσματ'
ἄκυρα
ποιεῖ
ὁ |
[80] |
Καὶ
τί
φήσομεν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
ὅταν
τὰ
μὲν
τρόπαι'
ἑστήκῃ |
[80] |
(Ἵνα
τοίνυν
εἰδῆτ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
ὅτι
ὡς
ἀληθῶς
ἐπὶ
πᾶσι |
[90] |
νόμον·
ἡμεῖς
δ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
πάντα,
καὶ
παρεισφέρομεν
πολλῷ
καὶ |
[150] |
καταβήσομαι.
Ἔστι
γάρ,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
πάντας
μὲν
τοὺς
νόμους
ὑμῖν, |
[100] |
Ἐμοὶ
δὲ
δοκοῦσιν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
πάντες
οἱ
τοιοῦτοι
λόγοι
παροξυντικοὶ |
[160] |
Πολλὰ
γὰρ
ὑμεῖς,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
πολλάκις
οὐκ
ἐδιδάχθηθ'
ὡς
ἔστι |
[110] |
ὑμᾶς
ἐρῶ.
Ἦσαν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
πολλοὶ
τῶν
πρότερον
σπουδαῖοι,
καὶ |
[40] |
πρὸς
Διὸς
καὶ
θεῶν,
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
πῶς
ἂν
ἄνθρωπος
μᾶλλον
φανερὸς |
[0] |
οὐδ'
ἐκεῖν'
εὔλογον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
σκοπουμένῳ
φαίνεται,
καταμεμφόμενόν
τινας
ἐπὶ |
[50] |
σκοπουμένοις,
εἴ
τις
ἀκούσειεν
ὡς
|
Ἀθηναῖοι |
σκοποῦσιν
εἰ
χρὴ
τοὺς
εὐεργέτας |
[20] |
(Οὕτω
τοίνυν
τινές,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
σφόδρ'
ἔχουσ'
ἀλογίστως
ὥστ'
ἐπιχειροῦσι |
[70] |
ἐκεῖ
καί
τινων
ἀπαγγελλόντων
ὡς
|
Ἀθηναῖοι |
τειχίζουσιν,
ἀρνεῖσθαι
καὶ
πρέσβεις
πέμπειν |
[80] |
Χαβρίου
βούλομαι.
Ὑμεῖς,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τιμῶντές
ποτ'
Ἰφικράτην,
οὐ
μόνον |
[160] |
εἶναι.
(Οὔκουν
ἄξιον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τοσαύτην
βλασφημίαν
ἀντὶ
καλῶν
καὶ |
[70] |
μόνον
ὁ
Κόνων,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τότ'
ἐτιμήθη
πράξας
ἃ
διεξῆλθον |
[10] |
οὐδ'
ἐστὶν
ὅλως,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τοῦ
ἤθους
τοῦ
ὑμετέρου
κύριον |
[0] |
δ'
οὐκ
ἄδηλον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τοῦθ'
ὅτι
Λεπτίνης,
κἄν
τις |
[110] |
(Ἆρ'
οὖν
δίκαιον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τοὺς
εὐεργέτας
τιμᾶν;
Δίκαιον.
Τί |
[50] |
(Οὐ
τοίνυν
μόνον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τοὺς
ἰδίᾳ
γνόντας
εὖ
ποιεῖν |
[110] |
Οὐκ
ἔστι
δίκαιον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τοὺς
Λακεδαιμονίων
νόμους
οὐδὲ
τοὺς |
[40] |
Εἶτ'
οὐκ
αἰσχυνόμεθ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τοὺς
τοῦ
τοιούτου
παῖδας
εἰ |
[150] |
Λεπτίνου,
οὐ
μόνον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τοῦτ'
ἀδικεῖ,
ὅτι
τὰς
τιμὰς |
[30] |
(Τί
οὖν
οἴεσθ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τοῦτον
τὸν
τοιοῦτον
περὶ
ὑμᾶς |
[90] |
ΝΟΜΟΣ.
(Οὔκουν
ἐναντίον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τῷ
Κυρίας
εἶναι
τὰς
δωρειάς, |
[150] |
ἐστιν
οὐδενὸς
ἧττον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τῶν
λεγόντων
δεινὸς
εἰπεῖν.
Πολὺ |
[70] |
μὲν
γάρ
ἐστιν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τῶν
ὑπ'
ἐκείνου
πραχθέντων
ἄξι' |
[130] |
οἶμαι
δεῖν
ὑμᾶς,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
φυλάξασθαι,
τοῦτ'
εἰπεῖν
ἔτι
βούλομαι. |