Paragraphes |
[150] |
δ'
οὗτοι
τίνες;
Οἵ
τε
|
τοῖς |
ἀγαθόν
τι
ποιοῦσι
τὰς
τιμὰς |
[150] |
τοῖς
ἀδικοῦσι
τὸν
δῆμον,
οὐ
|
τοῖς |
ἀγαθόν
τι
ποιοῦσιν
ἔγωγε
νομίζω |
[100] |
φιλοτιμησομένων,
προλέγων
καὶ
δεικνὺς
ὅτι
|
τοῖς |
ἀγαθόν
τι
ποιοῦσιν
οὐδ'
ὁτιοῦν |
[30] |
κύριον
ὄντα
τὸν
Λεύκων'
αὐτοῦ
|
τοῖς |
ἄγουσιν
Ἀθήναζε
ἀτέλειαν
δεδωκέναι,
καὶ |
[150] |
Εἰ
γὰρ
ἀπεχθάνεσθαί
τισι
δεῖ,
|
τοῖς |
ἀδικοῦσι
τὸν
δῆμον,
οὐ
τοῖς |
[60] |
ἄν
τις
παρ'
ὑμῶν
ἀγαθοῦ
|
τοῖς |
ἄλλοις
αἴτιος
γένηται,
τούτου
τὴν |
[70] |
Ἀθηναῖοι,
εἰ
αἱ
μὲν
παρὰ
|
τοῖς |
ἄλλοις
δωρειαὶ
βέβαιοι
μένουσιν
αὐτῷ, |
[60] |
λαβών,
κατεναυμάχησεν
Λακεδαιμονίους,
καὶ
πρότερον
|
τοῖς |
ἄλλοις
ἐπιτάττοντας
εἴθισ'
ἀκούειν
ὑμῶν, |
[130] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
εἰ
ἐφ'
ᾧ
|
τοῖς |
ἄλλοις
θάνατον
ζημίαν
ἐτάξατε,
τοῦτ' |
[90] |
καὶ
τούτοις
ἄρχειν
καὶ
πᾶσι
|
τοῖς |
ἄλλοις
πολιτεύεσθαι
προσήκει,
ἐπὶ
καιροῦ |
[130] |
μάλιστα
δὲ
ταῦτ'
ἐφ'
οἷς
|
τοῖς |
ἄλλοις
χαλεπῶς
τις
ἔχων
ὁρᾶται· |
[40] |
δηλοῖ
τὸ
τότ'
αὐτῷ
γραφέν,
|
τοῖς |
ἁλοῦσι
τότ'
ἐν
Σικελίᾳ
τῶν |
[110] |
ψήφισμα
τουτί·
εἰ
δὲ
μὴ
|
τοῖς |
αὐτοῖς
οἷσπερ
ἡμεῖς
νῦν,
ἕτερόν |
[100] |
οὔτε
νόμοις
οὔτ'
ἔθεσιν
χρώμεθα
|
τοῖς |
αὐτοῖς
οὔτε
πολιτείᾳ.
(Αὐτὸ
γὰρ |
[50] |
καταφρονεῖν,
φυλάττειν
δ'
οὐκ
ἐθέλουσι
|
τοῖς |
αὐτοῖς
τούτοις.
Ὃ
μὴ
πάθητε |
[160] |
πρὸς
τὰ
πονηρότατ'
ἀντιτάττεται.
(Ὧν
|
τοῖς |
βελτίοσι
πειθόμενοι
καὶ
κατὰ
ταὔθ' |
[30] |
τοῦ
καθελεῖν·
αὗται
γὰρ
οὑτωσὶ
|
τοῖς |
βουλομένοις
κατὰ
τῆς
πόλεως
βλασφημεῖν |
[60] |
μνημεῖον
ὦσι,
καὶ
παραδείγμαθ'
ἑστῶσι
|
τοῖς |
βουλομένοις
τι
ποιεῖν
ὑμᾶς
ἀγαθόν, |
[160] |
παρ'
ὑμῖν
ἐστιν
ἡ
ζημία,
|
τοῖς |
δ'
ὅλην
τὴν
πόλιν
κίβδηλον |
[140] |
ἀποδοῦναι
γέγραφ'
οὗτος
ὡς
παρασχόντι
|
τοῖς |
ἐν
Πειραιεῖ
τοῦ
δήμου,
καὶ |
[140] |
ἔστι
τοὐπιτήδευμα
ζηλούντων
ἀρετήν,
οὐ
|
τοῖς |
ἐπὶ
ταύτῃ
τιμωμένοις
φθονούντων.
Εἶτα |
[110] |
τοιούτου,
ἀλλ'
ἀγαπητῶς
ἐπιγράμματος
ἐν
|
τοῖς |
Ἑρμαῖς
ἔτυχον·
καὶ
ἴσως
τοῦθ' |
[10] |
ἄνευ
δαπάνης
τὰ
δίκαια
ποιῆσαι
|
τοῖς |
εὐεργέταις,
λύσασι
τὸν
νόμον,
ψεύδεσθαι |
[10] |
αἱ
πολιτικαί,
ὧν
ἑκατέρων
ἐστὶ
|
τοῖς |
εὑρημένοις
ἡ
ἀτέλεια
ἣν
οὗτος |
[120] |
(Ἀλλὰ
μὴν
ὑπὲρ
ὧν
γε
|
τοῖς |
εὑρημένοις
τὰς
τιμὰς
καταλείπειν
φήσει, |
[60] |
μὲν
ἀποτύχῃ,
παραχρῆμα
δίκην
δώσειν
|
τοῖς |
ἐχθροῖς,
ἂν
δὲ
κατορθώσῃ,
τὰς |
[140] |
φύσει
τούτων
ὀλίγοις
μέτεστιν,
ἐφθονήσατε
|
τοῖς |
ἔχουσιν,
οὐδ'
ἐλάττους
ἐνείματε
τὰς |
[10] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
εἰ
τότε
μὲν
|
τοῖς |
ἠδικηκόσιν
ὑμᾶς
ὑπὲρ
τοῦ
μὴ |
[60] |
θεῖναι
νόμον
ἡμῖν
ὃς
τῶν
|
τοῖς |
ἡμετέροις
εὐεργέταις
ὑπαρχουσῶν
δωρειῶν
ἀφαιρεῖταί |
[60] |
γένωμαι,
λαβὲ
τὰ
ψηφίσμαθ'
ἃ
|
τοῖς |
Θασίοις
καὶ
Βυζαντίοις
ἐγράφη.
Λέγε. |
[160] |
καὶ
τἀγαθὰ
μὲν
προσδοκᾶν
καὶ
|
τοῖς |
θεοῖς
εὔχεσθαι
διδόναι,
πάντα
δ' |
[40] |
τὴν
πόλιν,
ταῦτα
μὲν
εὐχέσθω
|
τοῖς |
θεοῖς,
κἀγὼ
συνεύχομαι,
λογιζέσθω
δὲ |
[20] |
φρονεῖ.
Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
εὔχομαι
|
τοῖς |
θεοῖς,
μάλιστα
μὲν
ἡμῖν
καὶ |
[90] |
δεῖξαι
δυνήσεσθαι·
ἃ
δὲ
πρὸς
|
τοῖς |
θεσμοθέταις
ἔλεγεν,
ταῦτ'
ἴσως
λέγων |
[20] |
ἡμέρας
μέρος
μικρὸν
ἡ
χάρις
|
τοῖς |
θεωμένοις
ἡμῶν,
παρὰ
δὲ
τὰς |
[0] |
τὴν
πόλιν
τὴν
αὐτὴν
ἐπιτάξασαν
|
τοῖς |
ἰδιώταις,
ἀλλὰ
τοὺς
ἀγαθόν
τι |
[140] |
ὁ
δῆμος
μαρτυρίας
ἔστησεν
ἐν
|
τοῖς |
ἱεροῖς
ἀναγράψας
καὶ
πάντες
συνίσασιν, |
[10] |
πολιτείας
τὸ
κομίζεσθαι
τοὺς
εὔνους
|
τοῖς |
καθεστῶσιν
χάριν
ἐξέλῃς,
οὐ
μικρὰν |
[100] |
λέγωσιν,
οὐκ
ἔξεστι
ποιεῖν
παρὰ
|
τοῖς |
Λακεδαιμονίοις,
τὰ
τῶν
Ἀθηναίων
ἐπαινεῖν |
[160] |
συμβουλευόντων.
Θαυμάζω
δ'
ἔγωγε,
εἰ
|
τοῖς |
μὲν
τὸ
νόμισμα
διαφθείρουσιν
θάνατος |
[90] |
τέως
τὸν
τρόπον
τοῦτον
ἐνομοθέτουν,
|
τοῖς |
μὲν
ὑπάρχουσι
νόμοις
ἐχρῶντο,
καινοὺς |
[0] |
πᾶσι
μέτεστι
τὸ
ἥμισυ
καὶ
|
τοῖς |
μηδ'
ὁτιοῦν
ἀγαθὸν
πεποιηκόσιν
ὑμᾶς, |
[150] |
ἅπαντες
ὡς
ἀληθῶς
τὰς
ἐν
|
τοῖς |
νόμοις
ζημίας
φοβούμενοι
τοῦ
κακόν |
[150] |
τί
μάλιστ'
ἐν
ἅπασι
διεσπούδασται
|
τοῖς |
νόμοις;
Ὅπως
μὴ
γενήσονται
οἱ |
[110] |
ἔθεσιν,
τὰ
δὲ
νῦν
ἐπὶ
|
τοῖς |
νῦν.
Πρὸς
οὖν
τί
τοῦτο |
[0] |
ἀγαθόν
τι
ποιοῦντας
ἑαυτοὺς
μὴ
|
τοῖς |
ὁμοίοις
ἀμειβόμενοι,
κακίας.
Ὅσῳ
δὴ |
[90] |
πρῶτον
μὲν
παρ'
ὑμῖν,
ἐν
|
τοῖς |
ὀμωμοκόσιν,
παρ'
οἷσπερ
καὶ
τἄλλα |
[90] |
(Ἐπίσχες.
Τοῦτο
μέν
ἐστιν
ἐν
|
τοῖς |
οὖσι
νόμοις
κυρίοις
ὑπάρχον
καλόν, |
[30] |
Ἔχων
γὰρ
ἐκεῖνος
ἑαυτῷ
καὶ
|
τοῖς |
παισὶ
τὴν
ἀτέλειαν
ἅπασι
δέδωκεν |
[150] |
ἀποκτεῖναι
μὲν
δικαίως
ἔν
γε
|
τοῖς |
παρ'
ὑμῖν
νόμοις
ἐξέσται,
χάριν |
[150] |
Ἀρείῳ
πάγῳ
τέτακται.
(Ἐν
τοίνυν
|
τοῖς |
περὶ
τούτων
νόμοις
ὁ
Δράκων |
[70] |
Λέγεται
τοίνυν
ἐκεῖνος,
τειχίζειν
εἰπὼν
|
τοῖς |
πολίταις,
κἂν
ἀφικνῆταί
τις
ἐκ |
[20] |
καὶ
εἰσφέρειν.
Τίν'
οὖν
ῥᾳστώνην
|
τοῖς |
πολλοῖς
ὁ
σός,
ὦ
Λεπτίνη, |
[80] |
καλῶς
ῥηθῇ
τῷ
λόγῳ,
μάτην
|
τοῖς |
πονήσασιν
εἴργασται,
πῶς
οὐ
δεινὰ |
[110] |
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ
|
τοῖς |
προγόνοις
ὑμῶν
ἔθος
ἦν
τοὺς |
[60] |
εἰ
δύνασαι,
πεῖσαι
τοὺς
ἐπὶ
|
τοῖς |
πρὸς
ἡμᾶς
ἀδικήμασι
γιγνομένους
ἐκείνων |
[90] |
τῇ
γραφῇ,
ἐὰν
ἐναντίος
ᾖ
|
τοῖς |
πρότερον
κειμένοις
νόμοις.
Λαβὲ
δ' |
[30] |
καὶ
τοῦτ'
ἐκ
τῆς
παρὰ
|
τοῖς |
σιτοφύλαξιν
ἀπογραφῆς
ἄν
τις
ἴδοι. |
[50] |
Ἀλλ'
ὁ
λόγος
πρῶτον
αἰσχρὸς
|
τοῖς |
σκοπουμένοις,
εἴ
τις
ἀκούσειεν
ὡς |
[120] |
ἐξ
ἴσου
τῶν
αὐτῶν
ἀξιώσει
|
τοῖς |
τὰ
μέγιστ'
εὐεργετοῦσιν,
ἢ
μὴ |
[130] |
φανείη,
εἰ
μὴ
μόνον
ἐξαρκέσει
|
τοῖς |
τὰ
τοιαῦτα
πολιτευομένοις
τὸν
ἐκείνου |
[150] |
τὰς
τιμὰς
διδόντες
καὶ
οἱ
|
τοῖς |
τἀναντία
πράττουσι
τὰς
τιμωρίας.
Εἰ |
[140] |
μόνοι
τῶν
πάντων
ἀνθρώπων
ἐπὶ
|
τοῖς |
τελευτήσασι
δημοσίᾳ
καὶ
ταῖς
ταφαῖς |
[110] |
τὰ
μὲν
τότ'
ἦν
ἐπὶ
|
τοῖς |
τότ'
ἔθεσιν,
τὰ
δὲ
νῦν |
[20] |
καὶ
μὴ
λαβοῦσιν
ἔστιν
ἔχειν
|
τοῖς |
τοῦ
τριηραρχεῖν
ἄξια
κεκτημένοις.
Ἀλλὰ |
[140] |
ἐκ
παντὸς
τοῦ
χρόνου
δωρειὰς
|
τοῖς |
τοὺς
γυμνικοὺς
νικῶσιν
ἀγῶνας
τοὺς |
[110] |
ἑτέρων
ἐπαινεῖν
τρόπους
καὶ
ἔθη
|
τοῖς |
ὑμετέροις
ἐπιτιμῶντας,
ὅταν
ᾖ
δεῖξαι |
[150] |
ὑμᾶς
ὡς
ἐπιτήδειός
ἐστιν,
αὐτοὺς
|
τοῖς |
ὑπάρχουσι
νόμοις
δεῖ
πειθομένους
φαίνεσθαι· |
[50] |
αὐτοῖς.
ΨΗΦΙΣΜΑ.
(Ἃ
μὲν
ἐψηφίσασθε
|
τοῖς |
φεύγουσιν
δι'
ὑμᾶς
Κορινθίων
ταῦτ' |
[150] |
τῶν
εὐεργεσιῶν
ἀχρεῖον
τὴν
ἐπιείκειαν
|
τοῖς |
φιλοτιμεῖσθαι
βουλομένοις
καθίστησιν,
ἀλλ'
ὅτι |
[0] |
μηδὲ
πλέον
μέλλῃ
μηδὲν
εἶναι
|
τοῖς |
χρηστοῖς
οὖσιν;
(Ἔτι
τοίνυν
ὑμᾶς |