Paragraphes |
[110] |
οἴεσθε
νῦν
τὸ
τρίτον
μέρος
|
τούτων |
ἀντὶ
τῆς
ἀτελείας
ἑλέσθαι;
Ὅτι |
[60] |
Ἀρχεβίῳ
τῷ
Βυζαντίῳ,
καί
τινες
|
τούτων |
ἀντιλέγοιεν
αὐτοῖς
ταῦτα
λέγοντες,
(ὡς |
[110] |
παρὰ
ταῦτ'
ἀγαθῇ
κέχρησθε,
ἐπὶ
|
τούτων |
ἄξιον
μεῖναι.
(Εἰ
δὲ
δεῖ |
[160] |
ὑπὲρ
ὑμῶν
κινδυνεύειν.
Ὑπὲρ
οὖν
|
τούτων |
ἁπάντων
οἶμαι
δεῖν
ὑμᾶς
σπουδάζειν |
[140] |
τοιοῦτ'
οὐδὲν
εἶναι.
Χωρὶς
δὲ
|
τούτων |
ἀτοπώτατον
ἂν
πάντων
συμβαίη,
εἰ |
[90] |
σαφῆ
τὰ
δίκαια.
(Καὶ
πρὸ
|
τούτων |
γ'
ἐπέταξεν
ἐκθεῖναι
πρόσθε
τῶν |
[120] |
ὁ
δῆμος
ἔδωκεν,
ἀτελεῖς
εἶναι
|
τούτων |
δίκαιον
ἡγοῦμαι,
ὃ
δὲ
νῦν |
[90] |
Τὰ
δ'
ἑξῆς
λέγε,
ἃ
|
τούτων |
εἶναι
βελτίω
φαμέν.
Προσέχετ'
ἄνδρες |
[80] |
πεποίηκεν
ἕκαστος
αὐτῶν
ὑμᾶς
εὖ,
|
τούτων |
ἐκ
λόγου
κρίσις
γίγνεται,
καὶ |
[20] |
γε
τὸν
χρόνον,
ὃν
ἂν
|
τούτων |
ἕκαστος
λῃτουργῇ,
δίδωσι
τὴν
ἀνάπαυσιν |
[130] |
εἰ
καλῶς
ὑμῖν
ἔχει,
ἃ
|
τούτων |
ἕκαστος
ὀκνεῖ
τοὺς
ἐχθροὺς
ἀφαιρούμενος |
[60] |
τὰς
δὲ
δωρειάς,
ἃς
ἀντὶ
|
τούτων |
ἔλαβον
παρ'
ὑμῶν,
καὶ
δὴ |
[40] |
μὲν
εἰδότες
καὶ
παθόντες
ἄξια
|
τούτων |
ἐνόμιζον
εὖ
πάσχειν,
ἡμεῖς
δ' |
[40] |
ἐπ'
αὔτ'
ἔλθῃ,
ἢ
στερήσεται
|
τούτων |
ἢ
λῃτουργεῖν
ἀναγκασθήσεται.
Ἔστι
δ' |
[50] |
ἔτι
ψηφίσματ'
ἀπαλλάττομαι
τοῦ
περὶ
|
τούτων |
λέγειν.
(Τοῦτο
μὲν
τοίνυν
Θασίους |
[0] |
καὶ
ἀνάξιοί
τινες
κατὰ
τὸν
|
τούτων |
λόγον
εἰσίν,
τί
χρὴ
προσδοκᾶν |
[10] |
τοῦ
τέλους
εἰσὶ
τούτου·
οὐκοῦν
|
τούτων |
μὲν
οὐδετέρων
οὐδεὶς
διὰ
τὸν |
[60] |
ἐῶντας
τῶν
ἀτυχημάτων
ἀφαιρεῖν
ἢ
|
τούτων |
μενόντων
τὰς
δωρειὰς
ἀφαιρεῖσθαι.
Φέρε |
[40] |
τοιούτου
παῖδας
εἰ
μηδεμίαν
ποιησάμενοι
|
τούτων |
μηδενὸς
μνείαν
ἀφῃρημένοι
φανούμεθα
τὴν |
[70] |
ἐπειδὴ
δὲ
τετελεύτηκεν,
μηδεμίαν
ποιησαμένους
|
τούτων |
μνείαν
ἀφελέσθαι
τι
τῶν
δοθέντων |
[50] |
μόνοι
τοῦτο
πείσονται,
καὶ
περὶ
|
τούτων |
μόνων
ποιοῦμαι
λόγον
τοσοῦτον.
Πολλοῦ |
[150] |
τέτακται.
(Ἐν
τοίνυν
τοῖς
περὶ
|
τούτων |
νόμοις
ὁ
Δράκων
φοβερὸν
κατασκευάζων |
[20] |
ταῦτα
τἀναλώματ'
οὐδέν.
Χωρὶς
δὲ
|
τούτων |
νυνὶ
τῇ
πόλει,
δυοῖν
ἀγαθοῖν |
[90] |
ἔδωκε,
τὸ
Μηδέν'
εἶναι
ἀτελῆ
|
τούτων |
οἷς
ὁ
δῆμος
ἔδωκεν;
Σαφῶς |
[140] |
καὶ
οὐχ,
ὅτι
τῇ
φύσει
|
τούτων |
ὀλίγοις
μέτεστιν,
ἐφθονήσατε
τοῖς
ἔχουσιν, |
[130] |
δίκαιον
τὴν
ἐξέτασιν
λαμβάνειν,
ὅτε
|
τούτων |
οὐδεὶς
ἀντεῖπεν,
μετὰ
ταῦτα
δ' |
[80] |
ἔχειν,
ἕξουσιν
τὰ
δοθέντα.
(Καὶ
|
τούτων |
πάντων
οὐδὲν
ἔσθ'
ἡμέτερον
οὐδὲ |
[70] |
ἀπέφην'
ἀπὸ
τῶν
πολεμίων.
Καὶ
|
τούτων |
πάντων
ὑμῶν
τινὲς
οἱ
πρεσβύτατοι |
[30] |
τὰς
στήλας
ἑστάναι
ταύτας
ἢ
|
τούτων |
πάντων
ὧν
ἔχετ'
ἢ
δεδώκατε |
[150] |
ὑπάρχει
κατὰ
πάντων
τῶν
συνδίκων·
|
τούτων |
πολλάκις
εἷς
ἕκαστος
πρότερόν
τισι |
[70] |
τριήρεις,
εἷλε
δὲ
τῶν
νήσων
|
τούτων |
τὰς
πολλὰς
καὶ
παρέδωκεν
ὑμῖν |
[130] |
δύ'
ἢ
πλείους,
γραφῇ
διὰ
|
τούτων |
ταὐτὸ
τοῦτο
παθεῖν
κατ'
ἄνδρα |
[90] |
εἶθ'
ἅ
φαμεν
δεῖν
ἀντὶ
|
τούτων |
τεθῆναι.
Λέγε.
ΝΟΜΟΣ.
Ταῦτα
μέν |
[110] |
ἀποκτεῖναι
βούλεσθαι
τὸν
παρ'
ἡμῖν
|
τούτων |
τι
κατασκευάσαντα,
διὰ
δ'
ὧν |
[80] |
καὶ
δι'
αὑτὸν
εὖ
ποιῆσαι
|
τούτων |
τινὰς
τῶν
εὑρημένων
τὴν
ἀτέλειαν, |
[80] |
ἐν
ὑμῖν
αὐτοῖς,
εἴ
τινες
|
τούτων |
τῶν
τετελευτηκότων
λάβοιεν
τρόπῳ
τινὶ |
[50] |
ἐπ'
Ἀνταλκίδου,
ἀντὶ
τῶν
ἔργων
|
τούτων |
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
ἐξέπεσον.
Ὑποδεξάμενοι
δ' |
[0] |
τιμῶν
ἀποστερεῖν.
Εἰ
γὰρ
ὑπαρχουσῶν
|
τούτων |
φαῦλοι
καὶ
ἀνάξιοί
τινες
κατὰ |
[40] |
τοὺς
ἀτυχοῦντας
καὶ
τὴν
παρὰ
|
τούτων |
χάριν,
ἥτις
ποτ'
ἔμελλεν
ἔσεσθαι, |
[110] |
τέτταρας
τῆς
ἡμέρας
δραχμάς.
Καὶ
|
τούτων |
ψήφισμ'
ἔστιν
Ἀλκιβιάδου,
ἐν
ᾧ |
[130] |
τοιούτους
τινὰς
ἐξειλεγμένοι.
Ὑπὲρ
δὴ
|
τούτων |
ὡδὶ
ποιήσαθ'
ὅταν
ταῦτα
λέγωσι· |
[10] |
ἐπιχειρήσειε
Λεπτίνης,
ἀπάγων
ὑμᾶς
ἀπὸ
|
τούτων, |
ὡς
αἱ
λῃτουργίαι
νῦν
μὲν |