Paragraphes
[100]	δὲ τῶν δήμων ἐλευθερίαν ἡ	τῶν	ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἅμιλλα, ἣν ἐπὶ
[140]	ἐπιταφίους, ἐν οἷς κοσμεῖτε τὰ	τῶν	ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἔργα. Καίτοι τοῦτ'
[140]	εἴ τις μεγάλας τὰς τιμωρίας	τῶν	ἀδικημάτων τάττοι, οὐκ ἂν αὐτός
[0]	κατηγοροῦντα πάντας ἀφαιρεῖσθαι τὴν δωρειὰν	τῶν	ἀδίκων ἐστίν, ἐάσω· καὶ γὰρ
[100]	ποιεῖν παρὰ τοῖς Λακεδαιμονίοις, τὰ	τῶν	Ἀθηναίων ἐπαινεῖν νόμιμα οὐδὲ τὰ
[60]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, λανθανέτω, ὅτι	τῶν	αἰσχίστων ἐστὶν πάντας ἀνθρώπους ἰδεῖν
[130]	μὲν τοίνυν τοῦθ' ἕν τι	τῶν	αἰσχρῶν ἐστιν πάντας ἂν ἡγοῦμαι
[140]	δοκεῖν εἶναι, ἁπάν των ἀπέχουσα	τῶν	αἰσχρῶν. (Τεκμήρια δ' ἡλίκα τούτου
[130]	φῆσαι, ὅσῳ δ' ὑμῖν αἴσχιον	τῶν	ἄλλων, ἀκούσατέ μου. Ἔστιν ὑμῖν
[30]	Πρὸς τοίνυν ἅπαντα τὸν ἐκ	τῶν	ἄλλων ἐμπορίων ἀφικνούμενον ὁ ἐκ
[140]	ταῦτά θ' ὑπάρχει καὶ τὰ	τῶν	ἄλλων εὐεργετῶν προσγέγονεν, τηνικαῦτα σύμπαντα
[60]	(ὡς δεινὸν εἴ τινες μόνοι	τῶν	ἄλλων μετοίκων μὴ χορηγοῖεν, πῶς
[160]	οὐδεὶς οὔτε τῶν περιεστηκότων οὔτε	τῶν	ἄλλων, ὅτι ἐν μὲν τῷ
[10]	τῶν δήμων δωρειαὶ τῶν παρὰ	τῶν	ἄλλων πολιτειῶν διδομένων, καὶ τοῦτ'
[60]	Πύδναν ἢ Ποτείδαιαν ἤ τι	τῶν	ἄλλων χωρίων, ἃ Φιλίππῳ μέν
[60]	δικασταί. Τούτων δ' ἴσως ἔνιοι	τῶν	ἀνδρῶν οὐκέτ' εἰσίν. Ἀλλὰ τὰ
[120]	Λέγε. ΑΝΤΙΓP ΑΦΑ ΣΤΗΛΗΣ. (Ἀκούετε	τῶν	ἀντιγράφων τῆς στήλης, ὦ ἄνδρες
[130]	πώποτ' ἐνεγκεῖν ἐτόλμησεν οὐδεμί' οὐδένα	τῶν	ἀπ' ἐκείνων χορηγόν, οὔτ' ἐνεχθεὶς
[90]	αὐτὸ τοῦτο ταράττῃ καὶ ποιῇ	τῶν	ἅπαντας εἰδότων τοὺς νόμους ἔλαττον
[10]	ὑμῶν δωρειαί, τοῦτ' ἀφαιρεῖται. Καίτοι	τῶν	ἁπασῶν ἧς ἄν τινος πολιτείας
[60]	μᾶλλον ἥρμοττεν τὰ δοθέντ' ἐῶντας	τῶν	ἀτυχημάτων ἀφαιρεῖν ἢ τούτων μενόντων
[100]	εἰσενήνοχας μὴ ἐξεῖναι τῷ δήμῳ	τῶν	αὑτοῦ δοῦναι μηδενὶ μηδέν, πῶς
[120]	δι' ἧς ἅπαντας ἐξ ἴσου	τῶν	αὐτῶν ἀξιώσει τοῖς τὰ μέγιστ'
[120]	δίκαι' ἂν εἴποιεν, πάνθ' ὅσα	τῶν	αὐτῶν ἕνεκ' αὐτοῖς ἔδοτ' εὐεργεσιῶν
[50]	καὶ ἰδιώτῃ· οὐδὲ γὰρ περὶ	τῶν	αὐτῶν ἡ σκέψις. Ἰδίᾳ μὲν
[0]	τινὲς ἀλλὰ πάντες ἦσαν ἀνάξιοι,	τῶν	αὐτῶν ἠξίωσεν ὑμᾶς τε καὶ
[140]	δὶς πρὸς τὸν αὐτὸν περὶ	τῶν	αὐτῶν οὔτε δίκας οὔτ' εὐθύνας
[20]	ἀλλ' ἁπλῶς Ἀτελῆ μηδένα πλὴν	τῶν	ἀφ' Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος, καὶ
[120]	λῃτουργῶσιν, ἀτελῆ μηδέν' εἶναι πλὴν	τῶν	ἀφ' Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος. Καίτοι
[160]	Μηδέν' εἶναί φησιν ἀτελῆ πλὴν	τῶν	ἀφ' Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος. Καλῶς.
[120]	Μηδέν' εἶναι προσέγραψεν Ἀτελῆ πλὴν	τῶν	ἀφ' Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος. Τίνος
[120]	προσέγραψεν; Οὐδὲ γὰρ τούτοις ἀτέλεια	τῶν	γ' ἱερῶν ἐστιν δεδομένη. Ἵνα
[20]	οἶμαι πέντ' εἶναι. Καὶ μὴν	τῶν	γε πολιτῶν οὐκ εἰσὶ πλείους
[140]	νόμος, εἴ τις ἢ τετελεύτηκε	τῶν	γραψαμένων πρὶν εἰσελθεῖν, ἢ πεισθεὶς
[80]	ὑπὲρ ὑμῶν στρατηγῶν ἐκεῖνος ἔστησε,	τῶν	δ' ἐπὶ τούτοις δωρειῶν ἀφῃρημένον
[120]	παλαιῶν νόμων οὐκ εἴσ' ἀτελεῖς·	τῶν	δὲ λῃτουργιῶν, εἴπερ εἴσ' ἱερῶν,
[60]	ξένους εὐεργέτας ἀφαιρεῖται τὴν ἀτέλειαν,	τῶν	δὲ πολιτῶν μηδέν' ἄξιον δοκοίην
[10]	ἀποδοῦναι κελευόντων, τοὺς ἐξ ἄστεως,	τῶν	δὲ τοῦτο πρῶτον ὑπάρξαι τῆς
[100]	Ἀθηναίων ἐπαινεῖν νόμιμα οὐδὲ τὰ	τῶν	δείνων, πολλοῦ γε καὶ δεῖ,
[10]	μόνῳ μείζους εἰσὶν αἱ παρὰ	τῶν	δήμων δωρειαὶ τῶν παρὰ τῶν
[10]	καὶ τῇ βεβαιότητι τὰς παρὰ	τῶν	δήμων δωρειὰς εὑρήσετ' οὔσας βελτίους.
[100]	κυρίους ὁμονοεῖν ποιεῖ, τὴν δὲ	τῶν	δήμων ἐλευθερίαν ἡ τῶν ἀγαθῶν
[70]	οὐδ' ἔλαττον σχεῖν τῶν ῥητόρων	τῶν	διδαξόντων ὡς ἀφελέσθαι τι χρὴ
[70]	ποιησαμένους τούτων μνείαν ἀφελέσθαι τι	τῶν	δοθέντων τότε. Πολλὰ μὲν γάρ
[140]	ποιῶν δοκεῖ νικῆσαι· τοσαύτας ὑπερβολὰς	τῶν	δωρειῶν αἷς ἀντ' εὖ ποιεῖ,
[120]	Δεῖ τοίνυν μεμερίσθαι καὶ τὰ	τῶν	δωρειῶν, ἵν' ἧς ἂν ἄξιος
[10]	(Ὁ τοίνυν τὴν πίστιν ἀφαιρῶν	τῶν	δωρειῶν νόμος, οὗτος, ᾧ μόνῳ
[130]	γὰρ λοιπόν. Οὐ δήπου, ἀλλὰ	τῶν	ἐγκυκλίων λῃτουργιῶν, ὡς ἥ τε
[50]	τέ τι συμβῇ ποτέ, ἔρημον	τῶν	ἐθελησόντων ἀγαθόν τι ποιεῖν καταστήσει.
[160]	ἔλθῃ ποτὲ καιρός, οὐκ ἀπορήσετε	τῶν	ἐθελησόντων ὑπὲρ ὑμῶν κινδυνεύειν. Ὑπὲρ
[40]	Κυρηναῖος, ὅς, εἴπερ τις ἄλλος	τῶν	εἰληφότων, δικαίως ἠξιώθη ταύτης τῆς
[120]	καὶ τὴν σίτησιν οὐκ ἀφαιρεῖται	τῶν	εἰληφότων ὁ νόμος, οὐδὲ τῆς
[160]	οἶμαι γὰρ ὑμᾶς οὐδὲν ἀγνοεῖν	τῶν	εἰρημένων.
[20]	ἐστ' ἀτελὴς οὐδὲ τῶν εἰσφορῶν	τῶν	εἰς τὸν πόλεμον. Οὔκουν ὁ
[20]	θεωμένοις ἡμῶν, παρὰ δὲ τὰς	τῶν	εἰς τὸν πόλεμον παρασκευῶν ἀφθονίας
[20]	τριηραρχιῶν οὐδείς ἐστ' ἀτελὴς οὐδὲ	τῶν	εἰσφορῶν τῶν εἰς τὸν πόλεμον.
[100]	τὸν τεθνεῶτα, μηδ' ἂν ὑπὸ	τῶν	ἐκείνου τις ἀκούῃ παίδων αὐτός·
[70]	διδαξόντων ὡς ἀφελέσθαι τι χρὴ	τῶν	ἐκείνῳ δοθέντων. (Εἶεν. Ἀλλὰ νὴ
[60]	τὰ πεπραγμένα, ἄκυρόν τι ποιῆσαι	τῶν	ἐκείνῳ δοθέντων. Οὗτος γάρ, ὡς
[130]	εἰ διὰ τοῦτον πάλιν καὶ	τῶν	ἐκείνῳ τι δοθέντων ἀφέλοιντο, καὶ
[140]	τοῦτ' ἔνεστιν τὸ τῆς ἀτελείας	τῶν	ἐκείνῳ τι δοθέντων, καὶ πρὸς
[50]	Λακεδαιμονίους ἐγένεθ' ἡ ἐν Κορίνθῳ,	τῶν	ἐν τῇ πόλει βουλευσαμένων μετὰ
[20]	ἀτελῆ διείρηκεν ὁ νόμος πλὴν	τῶν	ἐννέ' ἀρχόντων. Οὐκοῦν οἱ μὲν
[20]	δὲ μηδένα εἶναι τριηραρχίας πλὴν	τῶν	ἐννέα ἀρχόντων. (Ὁρᾶθ' ὡς σαφῶς,
[80]	ἔτι μᾶλλον αὐτὸν τιμᾶν καὶ	τῶν	ἐπὶ ταῖς πρότερον εὐεργεσίαις τι
[90]	τούτων γ' ἐπέταξεν ἐκθεῖναι πρόσθε	τῶν	ἐπωνύμων καὶ τῷ γραμματεῖ παραδοῦναι,
[50]	ἐγένετο, ἡ ἐπ' Ἀνταλκίδου, ἀντὶ	τῶν	ἔργων τούτων ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἐξέπεσον.
[40]	τοιοῦτον καιρὸν ἐν ᾧ καὶ	τῶν	εὖ πεπονθότων ἔργον ἦν εὑρεῖν
[150]	πλείω πεποιῆσθαι σπουδὴν ὅπως μηδενὶ	τῶν	εὖ τι ποιούντων ὑμᾶς χάριν
[150]	ἀδικεῖ, ὅτι τὰς τιμὰς ἀναιρῶν	τῶν	εὐεργεσιῶν ἀχρεῖον τὴν ἐπιείκειαν τοῖς
[140]	ἄν τις ἀναιρῇ τὰς τιμὰς	τῶν	εὐεργεσιῶν, οὐδὲν αὐτὸς ποιεῖν ἀγαθὸν
[100]	οὐ λέγεις κακῶς τοὺς τετελευτηκότας	τῶν	εὐεργετῶν, τῷ δεῖνι μεμφόμενος καὶ
[30]	(Ὅτι νὴ Δί' ἦσάν τινες	τῶν	εὑρημένων ἀνάξιοι. Ἐὰν οὖν εἴπῃ
[80]	ὅπως, εἴ τινά τις καταμέμφεται	τῶν	εὑρημένων τὰς δωρειάς, ἂν δίκαιον
[50]	(Νὴ Δί' ἀνάξιοι γάρ τινες	τῶν	εὑρημένων ταῦτ' ἦσαν· τουτὶ γὰρ
[60]	μηδέν' ἄξιον δοκοίην ἔχειν δεῖξαι	τῶν	εὑρημένων ταύτην τὴν τιμήν. Καὶ
[80]	αὑτὸν εὖ ποιῆσαι τούτων τινὰς	τῶν	εὑρημένων τὴν ἀτέλειαν, οὓς νῦν
[130]	ὑπὲρ τοῦ νόμου, (εἴ τινα	τῶν	εὑρημένων τὴν δωρειὰν ἀνάξιον εἶναί
[100]	μήτε, εἴ τις φαῦλός ἐστι	τῶν	εὑρημένων τὴν δωρειάν, ἐχέτω, ἀλλ'
[10]	Τῇ μὲν γὰρ χρείᾳ τῇ	τῶν	εὑρισκομένων τὰς δωρειὰς οἱ τύραννοι
[60]	ὑμᾶς αὐτούς· εἴ τινες νυνὶ	τῶν	ἐχόντων Πύδναν ἢ Ποτείδαιαν ἤ
[90]	κύρια, καὶ πρόφασις δικαία κατὰ	τῶν	ἢ παρακρουσαμένων ἢ μετὰ ταῦτ'
[50]	δοθείσας ἀφαιρουμένου, ὅσην ἂν κακίαν	τῶν	θεμένων τὸν νόμον καταγνοίη, οἳ
[120]	ὑμᾶς ἀφελέσθαι, ταῦτ' ἐπὶ τῷ	τῶν	θεῶν ὀνόματι ποιεῖν ζητήσουσιν, πῶς
[120]	αἱ γυμνασιαρχίαι· δεινὸν οὖν, εἰ	τῶν	ἱερῶν ἀτελής τις ἀφεθήσεται. Ἐγὼ
[120]	τῶν λῃτουργιῶν ὄνομ' ἐπὶ τὸ	τῶν	ἱερῶν μεταφέροντες ἐξαπατᾶν ζητοῦσι, Λεπτίνην
[120]	Τίνος ἕνεκα, εἴ γε τὸ	τῶν	ἱερῶν τέλος ἐστὶ λῃτουργεῖν; Αὐτὸς
[10]	ἀτελεῖς ὑπάρχουσιν, οἱ δ' ἐλάττω	τῶν	ἱκανῶν κεκτημένοι, τὴν ἀναγκαίαν ἀτέλειαν
[20]	Μηδένα μήτε τῶν πολιτῶν μήτε	τῶν	ἰσοτελῶν μήτε τῶν ξένων εἶναι
[70]	εἰ παραθείη πῶς Θεμιστοκλῆς, ὁ	τῶν	καθ' ἑαυτὸν ἁπάντων ἀνδρῶν ἐνδοξότατος,
[160]	ἡμᾶς ἀγωνίζεται, ἐν δὲ τῇ	τῶν	καθημένων ὑμῶν ἑνὸς ἑκάστου γνώμῃ
[80]	ἀλλὰ τὰς πάλαι χάριτας μείζους	τῶν	καινῶν ἐγκλημάτων πεποίηνται, ὑμεῖς δέ,
[150]	τῇ πόλει γενήσεται· ἀλλ' ἀναμνησθέντες	τῶν	καιρῶν, παρ' οὓς εὖ πεπονθότες
[10]	δοκοῦντ' ἄξιόν τινος εἶναι τιμᾶσθαι	τῶν	καλῶν ἐστι, τό θ' ὑπὸ
[130]	μου. Ἔστιν ὑμῖν νόμος ἀρχαῖος,	τῶν	καλῶς δοκούντων ἔχειν, ἄν τις
[100]	ἔσται πλέον. (Καὶ μὴν κἀκεῖνος	τῶν	καλῶς δοκούντων ἔχειν νόμων Σόλωνός
[60]	ὡς ὑμῶν τινῶν ἔστιν ἀκοῦσαι	τῶν	κατὰ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν ὄντων,
[160]	ὑμῶν ἰδίᾳ μεθέξει τῆς δόξης	τῶν	κοινῇ γνωσθέντων. Οὐ γὰρ ἀγνοεῖ
[100]	πάντας ἔχειν ἴσον ἀλλήλοις τοὺς	τῶν	κοινῶν κυρίους ὁμονοεῖν ποιεῖ, τὴν
[150]	οὐδενὸς ἧττον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	τῶν	λεγόντων δεινὸς εἰπεῖν. Πολὺ τοίνυν
[160]	δίκαια, ἀλλ' ἀφῃρέθηθ' ὑπὸ τῆς	τῶν	λεγόντων κραυγῆς καὶ βίας καὶ
[140]	παρ' ὑμῖν ἔργα μεῖζον ἴσχυε	τῶν	Λεωδάμαντος λόγων, ἐπειδὴ δὲ ταῦτά
[120]	καὶ λῃτουργιῶν, ἀλλ' οὗτοι τὸ	τῶν	λῃτουργιῶν ὄνομ' ἐπὶ τὸ τῶν
[160]	ὃς περὶ τῶν παρεληλυθότων καὶ	τῶν	μελλόντων ταὐτὰ λέγει. Μηδέν' εἶναί
[30]	ἐκ τούτου τοῦ νόμου. Καίτοι	τῶν	μὲν ἄλλων εὐεργετῶν χρόνον τιν'
[100]	καὶ ποιεῖν. Εἶτα καὶ Λακεδαιμόνιοι	τῶν	μὲν τοιούτων ἀφεστᾶσιν, ἄλλαι δέ
[10]	ἀπῄτουν. (Λόγων δὲ γιγνομένων καὶ	τῶν	μὲν τοὺς δανεισαμένους ἀποδοῦναι κελευόντων,
[10]	δήπου παρ' ἡμῖν αἵ τε	τῶν	μετοίκων λῃτουργίαι καὶ αἱ πολιτικαί,
[20]	~Ἀλλὰ νὴ Δί' εἰς τὰς	τῶν	μετοίκων λῃτουργίας εἰσποιεῖ πολλούς. Ἀλλ'
[20]	τοιοῦτον εἶναι τοῦτο, ἀλλὰ καὶ	τῶν	μετοίκων πλείονας ἢ τοσούτους, ἐὰν
[30]	καὶ ἄλλους τινὰς εὖ ποιεῖν	τῶν	μὴ χρηστῶν ἢ διὰ τοὺς
[60]	καὶ τοὺς ἁρμοστὰς ἐξήλασεν ἐκ	τῶν	νήσων, καὶ μετὰ ταῦτα δεῦρ'
[70]	ἔλαβ' αἰχμαλώτους τριήρεις, εἷλε δὲ	τῶν	νήσων τούτων τὰς πολλὰς καὶ
[100]	δὲ τῶν πολιτῶν λόγῳ μετὰ	τῶν	νόμων τὰ δίκαια λαμβάνοντες. ~Ὅλως
[0]	κἀκεῖν' ἐνθυμεῖσθαι δεῖ, ὅτι ἐκ	τῶν	νῦν ὑπαρχόντων νόμων καὶ πάλαι
[20]	αἰσχύνης. (Ὅρα δ' οὑτωσί. Εἰσὶ	τῶν	ξένων ἀτελεῖς δέκα θήσω· καὶ
[20]	πολιτῶν μήτε τῶν ἰσοτελῶν μήτε	τῶν	ξένων εἶναι ἀτελῆ, μὴ διῃρῆσθαι
[20]	τῷ Τῶν ξένων μὴ διορίζειν	τῶν	οἰκούντων Ἀθήνησιν, ἀφαιρεῖται καὶ Λεύκωνα
[100]	τί; Ὅτι τὰς μὲν διὰ	τῶν	ὀλίγων πολιτείας τὸ πάντας ἔχειν
[10]	καλῶν ἐστι, τό θ' ὑπὸ	τῶν	ὁμοίων ἑκόντων θαυμάζεσθαι τοῦ παρὰ
[100]	τῆς πολιτείας κυρίῳ γενέσθαι μετὰ	τῶν	ὁμοίων, παρὰ δ' ἡμῖν ταύτης
[90]	ἐναντίους, ἵν' εἷς ᾖ περὶ	τῶν	ὄντων ἑκάστου νόμος, καὶ μὴ
[40]	τοὺς τετρακοσίους καταλυσάντων, καὶ περὶ	τῶν	ὅτ' ἔφευγεν ὁ δῆμος χρησίμους
[10]	δικαίως οὐδείς ἐστ' ἀτελὴς ἐκ	τῶν	παλαιῶν νόμων, οὐδ' οὓς οὗτος
[120]	πασῶν εἰσφορῶν καὶ τριηραρχιῶν ἐκ	τῶν	παλαιῶν νόμων οὐκ εἴσ' ἀτελεῖς·
[120]	δ' ἁπλῶς εἰπεῖν, οὐκ, εἰ	τῶν	πάντων ἀδικήσομέν τιν' ἢ μείζον'
[0]	ἐφ' ὅτου τοῦτ' οὐ πεπόνθατε	τῶν	πάντων, ἀλλὰ καὶ ψηφίσματα πολλὰ
[140]	τούτου θεωρήσατε. Πρῶτον μὲν μόνοι	τῶν	πάντων ἀνθρώπων ἐπὶ τοῖς τελευτήσασι
[30]	γὰρ δήπου τοῦθ' ὅτι πλείστῳ	τῶν	πάντων ἀνθρώπων ἡμεῖς ἐπεισάκτῳ σίτῳ
[60]	εἶναι. (Καὶ γάρ τοι μόνῳ	τῶν	πάντων αὐτῷ τοῦτ' ἐν τῇ
[70]	κατήγαγεν. (Ἑνὶ δὲ κεφαλαίῳ μόνος	τῶν	πάντων στρατηγῶν οὐ πόλιν, οὐ
[100]	καλῶς πολιτευόμενοι καὶ Θηβαῖοι οὐδενὶ	τῶν	παρ' ἑαυτοῖς διδόασι τοιαύτην οὐδεμίαν
[10]	αἱ παρὰ τῶν δήμων δωρειαὶ	τῶν	παρὰ τῶν ἄλλων πολιτειῶν διδομένων,
[160]	καλῶς τὸν νόμον, ὃς περὶ	τῶν	παρεληλυθότων καὶ τῶν μελλόντων ταὐτὰ
[70]	δὲ μὴ λέγων παραλίπω τι	τῶν	πεπραγμένων αὐτῷ, ἀναγνώσεται γεγραμμένας ὑμῖν
[70]	κἀμὲ διὰ βραχέων ἐπι μνησθῆναι	τῶν	πεπραγμένων αὐτῷ. (Ὃν μὲν οὖν
[160]	φόρους Καρχηδονίους πραττόμενοι καὶ πάντων	τῶν	περὶ αὑτοὺς ἄρχοντες καὶ ναυμαχίᾳ
[160]	γὰρ ἀγνοεῖ τοῦτ' οὐδεὶς οὔτε	τῶν	περιεστηκότων οὔτε τῶν ἄλλων, ὅτι
[70]	καὶ ἑκατὸν τάλαντ' ἀπέφην' ἀπὸ	τῶν	πολεμίων. Καὶ τούτων πάντων ὑμῶν
[70]	τοσαύτας πόλεις λαβὼν καὶ τριήρεις	τῶν	πολεμίων ναυμαχίᾳ νικήσας, καὶ τοσούτων
[70]	ἔλαβεν καὶ οὗ ἑκάστην, καὶ	τῶν	πόλεων τὸν ἀριθμὸν καὶ τῶν
[130]	ἀτέλειαν. (Πρόξενοι μέντοι πολλοὶ διὰ	τῶν	πολιτευομένων γεγόνασι παρ' ὑμῖν τοιοῦτοι,
[90]	δ' οὐκ ἐτίθεσαν· ἐπειδὴ δὲ	τῶν	πολιτευομένων τινὲς δυνηθέντες, ὡς ἐγὼ
[40]	τοῖς ἁλοῦσι τότ' ἐν Σικελίᾳ	τῶν	πολιτῶν, ἐν τοιαύτῃ συμφορᾷ καθεστηκόσιν,
[100]	μὲν εὐεργέτας τιμῶντες, παρὰ δὲ	τῶν	πολιτῶν λόγῳ μετὰ τῶν νόμων
[20]	τεθῇ, τοὺς λῃτουργοῦντας ἔσεσθαι, καὶ	τῶν	πολιτῶν μηδέν' ἐκ τριηραρχίας ὑπάρξειν
[20]	νόμῳ διαρρήδην αὐτοῦ Μηδένα μήτε	τῶν	πολιτῶν μήτε τῶν ἰσοτελῶν μήτε
[100]	αὑτὸν οἷον χρή, δεσπότης ἐστὶ	τῶν	πολλῶν. Ἐκεῖ μὲν γάρ ἐστι
[50]	ἀνέῳξαν τὰς πύλας ὑμῖν βίᾳ	τῶν	πολλῶν, καὶ μᾶλλον εἵλοντο μεθ'
[50]	ὑμᾶς ταῦθ' ἃ παρ' ὑμῶν	τῶν	πρεσβυτέρων αὐτὸς ἀκήκοα. Τὰ μὲν
[110]	οἷς ποτ' ἐχρήσανθ' οἱ πρῶτοι	τῶν	προγόνων, ἀλλὰ καθ' οὓς ἔλαβον
[110]	ἄλλον μηδένα μηδὲν εὑρῆσθαι παρὰ	τῶν	προγόνων ἡμῶν συγχωρήσαιμεν, τί μᾶλλον,
[10]	τῇ πόλει περιάπτει, καὶ οὔτε	τῶν	προγόνων οὔθ' ὑμῶν ἀξίαν. ρία
[110]	ἄρα καὶ παρ' ἡμῖν ἐπὶ	τῶν	προγόνων πόλλ' ἀγάθ' εἰργασμένοι τινὲς
[110]	εἶναι, πονηροὺς μὲν διότι καταψεύδονται	τῶν	προγόνων ὑμῶν ὡς ἀχαρίστων, ἀμαθεῖς
[10]	δεῖξαι διὰ βραχέων, ἕν τι	τῶν	πρότερον πεπραγμένων τῇ πόλει διεξελθών.
[110]	Ἦσαν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πολλοὶ	τῶν	πρότερον σπουδαῖοι, καὶ ἡ πόλις
[60]	ἐπὶ τῷ δ' ἀφελέσθαι τὰς	τῶν	προτέρων εὐεργετῶν δωρειὰς ταῦτα λεγόντων
[110]	τίς ἄξιος, εἰπάτω, εἰ μήτε	τῶν	προτέρων μηδεὶς μήτε τῶν ὑστέρων·
[70]	ὑμῶν ἀδικηθῆναι, οὐδ' ἔλαττον σχεῖν	τῶν	ῥητόρων τῶν διδαξόντων ὡς ἀφελέσθαι
[150]	καὶ κοινὸν ὑπάρχει κατὰ πάντων	τῶν	συνδίκων· τούτων πολλάκις εἷς ἕκαστος
[150]	Ἴστε γὰρ δήπου τοῦθ' ὅτι	τῶν	τὰ δεινόταθ' ἡμᾶς ἀδικούντων ἓν
[160]	εὔορκον θῆσθε τὴν ψῆφον κατὰ	τῶν	τὰ πονηρὰ συμβουλευόντων. Θαυμάζω δ'
[70]	δωρειάς, κάλλιστον δὲ πάντων ἡ	τῶν	τειχῶν ἀνάστασις. (Γνοίη δ' ἄν
[80]	ὑμῖν αὐτοῖς, εἴ τινες τούτων	τῶν	τετελευτηκότων λάβοιεν τρόπῳ τινὶ τοῦ
[0]	ὑπαρχούσαις δωρειαῖς τοὺς χρησίμους ὄντας	τῶν	τιμῶν ἀποστερεῖν. Εἰ γὰρ ὑπαρχουσῶν
[120]	δύναιτ' ἐφικέσθαι, εὐνοίας, δικαιοσύνης, ἐπιμελείας,	τῶν	τοιούτων, καὶ συμφέρειν ἔμοιγε δοκεῖ
[50]	ἄξιός ἐστιν ἑκάστου κηδεστὴς ἢ	τῶν	τοιούτων τι γίγνεσθαι, ταῦτα δὲ
[60]	ἢ θεῖναι νόμον ἡμῖν ὃς	τῶν	τοῖς ἡμετέροις εὐεργέταις ὑπαρχουσῶν δωρειῶν
[50]	καὶ μᾶλλον εἵλοντο μεθ' ὑμῶν	τῶν	τότε στρατευσαμένων, εἴ τι δέοι,
[110]	τεκμηρίῳ; Ὅτι Λυσιμάχῳ δωρειάν, ἑνὶ	τῶν	τότε χρησίμων, ἑκατὸν μὲν ἐν
[40]	δεινότατ' ἂν παθεῖν, εἴ τι	τῶν	τότε ψηφισθέντων αὐτοῖς λυθείη. (Εἰ
[40]	μοι λόγος οὗτος καὶ περὶ	τῶν	τοὺς τετρακοσίους καταλυσάντων, καὶ περὶ
[140]	προσγέγονεν, τηνικαῦτα σύμπαντα ταῦτ' ἀσθενέστερα	τῶν	τούτου λόγων γένοιτο. (Καὶ μὴν
[40]	ὁρῶν ἐν τῷ πολέμῳ πρὸ	τῶν	τριάκοντα μικρὸν σπανίζοντα τὸν δῆμον
[20]	αὐτὸν ἀναγνώσεται. Λαβὲ τὸν περὶ	τῶν	τριηραρχιῶν νόμον καὶ λέγε τοῦτ'
[20]	ἄξια κεκτημένοις. Ἀλλὰ μὴν ὅτι	τῶν	τριηραρχιῶν οὐδείς ἐστ' ἀτελής, οἶμαι
[20]	Ἴστε γὰρ δήπου τοῦθ' ὅτι	τῶν	τριηραρχιῶν οὐδείς ἐστ' ἀτελὴς οὐδὲ
[70]	τῶν χρημάτων τὸ πλῆθος, καὶ	τῶν	τροπαίων οὗ ἕκαστον. Λέγε. ΠP
[110]	ἐκείνων πράττετε, τοῦ χάριν ἂν	τῶν	ὑμετέρων αὐτῶν ἐθῶν ὀλιγωροῦντες ἐκεῖνα
[70]	ἡγούμενος ὑμῶν, οὐδ' ἔστιν οὐδενὶ	τῶν	ὑμετέρων ἐχθρῶν τρόπαιον οὐδὲν ἀφ'
[40]	ὄντα σώσει προνοούμενος, ἀλλ' ὅπως	τῶν	ὑμετέρων μηδὲν ἐνδεῶς ἕξει τὸ
[70]	γάρ ἐστιν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	τῶν	ὑπ' ἐκείνου πραχθέντων ἄξι' ἐπαίνου,
[20]	δ' ἄν, μικρᾶς συντελείας ἀπὸ	τῶν	ὑπαρχόντων ἑκάστῳ γιγνομένης, οὐδὲν ἔπασχε
[30]	νόμος φαίνεται, καὶ προσαφαιρεῖταί τι	τῶν	ὑπαρχόντων ἤδη. Εἶθ' ὑμεῖς ἔτι
[80]	γράφεσθαι μέν, ἄν τίς τινα	τῶν	ὑπαρχόντων νόμων μὴ καλῶς ἔχειν
[110]	μήτε τῶν προτέρων μηδεὶς μήτε	τῶν	ὑστέρων· εἰ δὲ μηδένα φήσει,
[100]	Ὃς ἔρημον ποιεῖς τὸν δῆμον	τῶν	φιλοτιμησομένων, προλέγων καὶ δεικνὺς ὅτι
[10]	μὲν τοίνυν πλουσιώτατοι τριηραρχοῦντες ἀεὶ	τῶν	χορηγιῶν ἀτελεῖς ὑπάρχουσιν, οἱ δ'
[20]	παρὰ μὲν γὰρ τὰς ἐπὶ	τῶν	χορηγιῶν δαπάνας ἡμέρας μέρος μικρὸν
[40]	λαβόντας ἔγωγ' ἡγοῦμαι τὸ πλῆθος	τῶν	χρημάτων θαυμάσαι, ἀλλὰ τὴν προθυμίαν
[70]	τῶν πόλεων τὸν ἀριθμὸν καὶ	τῶν	χρημάτων τὸ πλῆθος, καὶ τῶν
[90]	οὓς τὰ ψηφίσματα δεῖ γράφεσθαι,	τῶν	ψηφισμάτων αὐτῶν ὑμῖν εἰσίν. Ἵν'
[40]	ἀτέλειαν ὁ Ἐπικέρδης ἀκηκόατ' ἐκ	τῶν	ψηφισμάτων, ὦ ἄνδρες δικασταί. Σκοπεῖτε
[60]	ἐγράφη. Λέγε. ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ. (Ἠκούσατε μὲν	τῶν	ψηφισμάτων, ὦ ἄνδρες δικασταί. Τούτων
[30]	ὑμῶν ὁ Λεύκων, ἀκηκόατ' ἐκ	τῶν	ψηφισμάτων, ὦ ἄνδρες δικασταί. Τούτων
[10]	τῆς δαπάνης, ὥστε μὴ λῦσαι	τῶν	ὡμολογημένων μηδέν. Πῶς οὖν οὐ
[20]	Οὔκουν ὅτε πολλῷ μείζονα βλάψει	τῶν	ὠφελειῶν ὧν ἔχει, προσήκει λελύσθαι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/05/2007