Alphabétiquement     [«   »]
μεμνῆσθαι 1
μεμφόμενοι 2
μεμφόμενος 1
μὲν 141
μέν 10
μένειν 1
μενόντων 1
Fréquences     [«    »]
109 δ
110 δὲ
111 τὸν
141 μὲν
198 τῶν
398 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Démosthène, Contre Leptine (discours complet)

μὲν


Paragraphes
[90]   ἀκούοντες. Λαβὲ καὶ λέγε πρῶτον  μὲν   τοῦ τούτου νόμου γεγράμμεθα,
[10]   πλουσιώτατοι. Ἔστι δὲ τοῦθ' οὑτωσὶ  μὲν   ἀκοῦσαι λόγον τιν' ἔχον· εἰ
[30]   οὐδείς, ὡς ἐκεῖνος ὑπομενεῖ ἑαυτῷ  μὲν   ἀκύρους εἶναι τὰς παρ' ὑμῶν
[10]   τοῦ θέντος τὸν νόμον, τὰ  μὲν   ἄλλ' ἔγωγ' οὐκ οἶδα, οὐδὲ
[30]   τὴν ἀτέλειαν ἡμῖν. Καὶ τὰ  μὲν   ἄλλα σιωπῶ, πόλλ' ἂν ἔχων
[30]   τούτου τοῦ νόμου. Καίτοι τῶν  μὲν   ἄλλων εὐεργετῶν χρόνον τιν' ἕκαστος
[60]   τὸν πάντα χρόνον, ἵν' ἕως  μὲν   ἄν τινες ζῶσι, μηδὲν ὑφ'
[0]   καὶ δι' ἐκεῖνο, ὅτι οἱ  μὲν   ἀνάξιόν τινα τιμήσαντες εὐηθείας τινὰ
[130]   ἀποστατέον τοῦ λόγου, ὅτι τῆς  μὲν   ἀξίας, ὅτ' ἐδώκαμεν, ἦν δίκαιον
[160]   καταψηφίσησθε, ὥσπερ ἡμεῖς κελεύομεν, οἱ  μὲν   ἄξιοι παρ' ὑμῶν τὰ δίκαι'
[120]   τὰς τιμὰς καταλείπειν φήσει, οἱ  μὲν   ἁπλᾶ πάνυ καὶ δίκαι' ἂν
[60]   ποιεῖν ὑμᾶς βουλήσεται, μέλλων, ἂν  μὲν   ἀποτύχῃ, παραχρῆμα δίκην δώσειν τοῖς
[70]   μὴν οὐδ' ἐκεῖνο καλόν, ζῶντα  μὲν   αὐτὸν οὕτω τιμᾶν ὥστε τοσούτων
[110]   δὲ καὶ οὐδὲ δίκαιον. (Εἰ  μὲν   γὰρ ἀναξίους εἶναί τις φήσει
[120]   ὅταν εἶναι φῇς ἱερῶν; Τῶν  μὲν   γὰρ εἰς τὸν πόλεμον πασῶν
[40]   τοὺς καιροὺς ἐν οἷς. (Πάντες  μὲν   γάρ εἰσιν ἴσως ἄξιοι χάριν
[50]   τῶν αὐτῶν σκέψις. Ἰδίᾳ  μὲν   γὰρ ἕκαστος ἡμῶν σκοπεῖ τίς
[10]   ὁτιοῦν κρεῖττον εἶναι δοκεῖ. Παρὰ  μὲν   γὰρ ἐκείνοις μείζων ἐστὶν
[50]   ταῦθ' ὕστερον χρόνῳ παμπληθεῖ; Τὸ  μὲν   γὰρ ἐξ ἀρχῆς τι μὴ
[100]   δεσπότης ἐστὶ τῶν πολλῶν. Ἐκεῖ  μὲν   γάρ ἐστι τῆς ἀρετῆς ἆθλον
[40]   βούληται, δύναμαι σκοπούμενος εὑρεῖν. Χρήματα  μὲν   γάρ ἐστιν ἀεὶ παρ' ὑμῖν
[70]   τι τῶν δοθέντων τότε. Πολλὰ  μὲν   γάρ ἐστιν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[20]   χρηστήν, οὐ καλῶς φρονεῖ. Ἐγὼ  μὲν   γὰρ εὔχομαι τοῖς θεοῖς, μάλιστα
[110]   ἐν ταῦτα γέγραπται. Τότε  μὲν   γὰρ πόλις ἡμῶν καὶ
[70]   τὰ τείχη στῆσαι Θεμιστοκλέους·  μὲν   γὰρ λαθών, δὲ νικήσας
[130]   δ' οὗτοι τοῦτο φήσουσι δεῖξαι  μὲν   γὰρ οὐκ ἔχουσιν, δεῖ κεκολασμένους
[130]   παθεῖν κατ' ἄνδρα κριθέντας. Ἐγὼ  μὲν   γὰρ οὐχ ὑπολαμβάνω ταῦτα καλῶς
[10]   οἱ πρόγονοι. Τεκμήριον δέ· χρήματα  μὲν   γὰρ πλεῖστά ποτε κτησάμενοι πάνθ'
[20]   πόλει, πάντες ἂν ὁμολογήσειαν· παρὰ  μὲν   γὰρ τὰς ἐπὶ τῶν χορηγιῶν
[110]   ὕστερον μηδὲν ἐγκαλοῦντες ἀφαιρούμενοι. Εἰ  μὲν   γάρ τις ἔχει δεῖξαι κἀκείνους
[20]   ἀμφότερ' οὐχὶ δίκαιον λέγειν. Εἰ  μὲν   γάρ τις ἔχει πολλὰ μηδὲν
[0]   ὑμᾶς τε καὶ τούτους. Ἐν  μὲν   γὰρ τῷ γράψαι Μηδέν' εἶναι
[10]   ἀφαιρεῖται νῦν τῷ νόμῳ. Τῇ  μὲν   γὰρ χρείᾳ τῇ τῶν εὑρισκομένων
[30]   ἔδοτ' αὐτοῖς. ~Ἔστι γὰρ γένει  μὲν   δήπου Λεύκων ξένος, τῇ
[100]   ἡμῖν. Διὰ τί; Ὅτι τὰς  μὲν   διὰ τῶν ὀλίγων πολιτείας τὸ
[150]   καθαρὸν διώρισεν εἶναι. Εἶτ' ἀποκτεῖναι  μὲν   δικαίως ἔν γε τοῖς παρ'
[130]   αὐτῶν, ὡς ἔοικεν, ἐχθρός, τῷ  μὲν   Διό φαντος, τῷ δ' Εὔβουλος,
[110]   καὶ ἀπαιδεύτους ἡγεῖσθ' εἶναι, πονηροὺς  μὲν   διότι καταψεύδονται τῶν προγόνων ὑμῶν
[100]   εἰ ἄρ' εὔξασθαι δεῖ, τοὺς  μὲν   ἑαυτοὺς ἀγαθόν τι ποιοῦντας μήτε
[40]   ἧττον ἄξιος ἀδικηθῆναι, πρῶτον  μὲν   εἰ παρὼν τῷ τῆς πόλεως
[40]   δεινόν ἐστιν. Εἰ γὰρ οἱ  μὲν   εἰδότες καὶ παθόντες ἄξια τούτων
[30]   περὶ τοῦ Λεύκωνος. ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ. (Ὡς  μὲν   εἰκότως καὶ δικαίως τετύχηκεν τῆς
[90]   Ὅταν ταῦτα λέγῃ δήπου, ὁμολογεῖ  μὲν   εἶναι βελτίω καὶ δικαιότερον τόνδε
[100]   πάντες οἱ τοιοῦτοι λόγοι παροξυντικοὶ  μὲν   εἶναι πρὸς τὸ τὰς ἀτελείας
[0]   ΠΡΟΣ ΛΕΠΤΙΝΗΝ. (Ἄνδρες δικασταί, μάλιστα  μὲν   εἵνεκα τοῦ νομίζειν συμφέρειν τῇ
[10]   τούτων, ὡς αἱ λῃτουργίαι νῦν  μὲν   εἰς πένητας ἀνθρώπους ἔρχονται, ἐκ
[60]   ὑπαρχουσῶν δωρειῶν ἀφαιρεῖταί τι; Ἐγὼ  μὲν   ἐκεῖν' οἶμαι. Ἀλλ' ἵνα μὴ
[20]   εὐεργέτας ἀφελέσθαι τὰ δοθέντα; Ἐγὼ  μὲν   ἐκεῖν' οἶμαι. Νῦν μέν γε
[110]   ἐνθάδε λυμαίνεσθαι, οὐδὲ δι' ὧν  μὲν   ἐκεῖνοι μεγάλοι τῆς ὀλιγαρχίας καὶ
[20]   τῶν ἐννέ' ἀρχόντων. Οὐκοῦν οἱ  μὲν   ἐλάττω κεκτημένοι τοῦ τριηραρχίας ἄξι'
[30]   ἀντιγράφους ἐστήσαθ' ὑμεῖς κἀκεῖνος, τὴν  μὲν   ἐν Βοσπόρῳ, τὴν δ' ἐν
[110]   ἑνὶ τῶν τότε χρησίμων, ἑκατὸν  μὲν   ἐν Εὐβοίᾳ πλέθρα γῆς πεφυτευμένης
[40]   ἐπ' ἀμφότερα, εἰ μὴ τοὺς  μὲν   ἐν κινδύνῳ καθεστηκότας καὶ πράξεις
[40]   καὶ εἴ τις ἄλλος εὖ  μὲν   ἐποίησεν ὑμᾶς εὖ πράττων, εἰς
[40]   αὑτόν. (Τοῦτον μέντοι τὸν τῷ  μὲν   ἔργῳ παρὰ τοὺς μεγίστους καιροὺς
[60]   συκοφαντούντων; Οὔκουν αἰσχρὸν εἰ μέλλοντες  μὲν   εὖ πάσχειν συκοφάντην ἂν τὸν
[40]   προσῆκεν, ἀδικοῦντα. Λέγε. ΨΗΦΙΣΜΑ. (Τὰς  μὲν   εὐεργεσίας ἀνθ' ὧν εὕρετο τὴν
[100]   μήθ' ὑμεῖς τἀναντία τούτοις τοὺς  μὲν   εὐεργέτας τιμῶντες, παρὰ δὲ τῶν
[130]   ποιοῦντες φανήσεσθε; Καὶ μὴν πάντα  μὲν   εὐλαβεῖσθαι δεῖ ποιεῖν τὰ δοκοῦντα
[40]   νῦν ἀπέχειν τὴν πόλιν, ταῦτα  μὲν   εὐχέσθω τοῖς θεοῖς, κἀγὼ συνεύχομαι,
[50]   τὸ ψήφισμ' αὐτοῖς. ΨΗΦΙΣΜΑ. (Ἃ  μὲν   ἐψηφίσασθε τοῖς φεύγουσιν δι' ὑμᾶς
[20]   γὰρ εὔχομαι τοῖς θεοῖς, μάλιστα  μὲν   ἡμῖν καὶ χρήματα πολλὰ γενέσθαι,
[140]   καλῶς ἐποίει. Μὴ τοίνυν  μὲν   ἦν ἀμάρτυρα, ταῦτ' ἐπὶ τῇ
[40]   ἐγκαλέσαι; (Οὐ γὰρ εἰ ἕτεροι  μὲν   ἦσαν οἱ τότε σωθέντες ὑπ'
[90]   τὸν τρόπον προστάξας νομοθετεῖν, τοὺς  μὲν   θεσμοθέτας τοὺς ἐπὶ τοὺς νόμους
[100]   (Τίνες οὖν εἰσιν αὗται; Τὰς  μὲν   καθ' ἕκαστον ἐάσω, μίαν δ'
[30]   δεδώκατε συνθήκας, αἷς  μὲν   Λεύκων ἐμμένων φανεῖται καὶ ποιεῖν
[20]   ἄρα δεινόν, εἰ ἐν κοινῷ  μὲν   μηδ' ὁτιοῦν ὑπάρχει τῇ πόλει,
[140]   δ' ἡλίκα τούτου θεωρήσατε. Πρῶτον  μὲν   μόνοι τῶν πάντων ἀνθρώπων ἐπὶ
[100]   ὁμοίων, παρὰ δ' ἡμῖν ταύτης  μὲν   δῆμος κύριος, καὶ ἀραὶ
[90]   ὃν ἂν τύχῃ τρόπον, τοσοῦτοι  μὲν   οἱ ἐναντίοι σφίσιν αὑτοῖς εἰσὶ
[60]   τότε καὶ τὸ Βυζάντιον Λακεδαιμονίοις  μὲν   οἰκεῖα, ὑμῖν δ' ἀλλότρια, παραδώσειν
[40]   κἀγὼ συνεύχομαι, λογιζέσθω δὲ πρῶτον  μὲν   ὅτι περὶ νόμου μέλλει φέρειν
[50]   γε καὶ δέω. Ἀλλὰ πάντας  μὲν   οὐδ' ἂν ἐγχειρήσαιμ' ἐξετάζειν ὅσοι
[90]   ὄντων δικαίων τὸ πλῆθος, οὑτοσὶ  μὲν   οὐδ' ὁτιοῦν ἐποίησε Λεπτίνης· οὐδὲ
[140]   ὑπὸ σοῦ παρεσκευάσθη; Ἀλλὰ ταῦτα  μὲν   οὐδὲ λέγειν καλόν. (ρηνται δὲ
[0]   ὑπὲρ τοῦ νόμου λέγῃ, δίκαιον  μὲν   οὐδὲν ἐρεῖ περὶ αὐτοῦ, φήσει
[10]   τέλους εἰσὶ τούτου· οὐκοῦν τούτων  μὲν   οὐδετέρων οὐδεὶς διὰ τὸν νόμον
[10]   νόμον, ψεύδεσθαι μᾶλλον αἱρήσεσθε; Ἐγὼ  μὲν   οὐκ ἀξιῶ. (Τὸ μὲν τοίνυν
[140]   κύριον ποιεῖν τὸν νόμον, ἐγὼ  μὲν   οὐκ ἔχω πῶς ἐπαινέσω, ψέγειν
[0]   προβουλεύειν μήτε χειροτονεῖν μηδέν; Ἐγὼ  μὲν   οὐκ οἶμαι· οὐ γάρ ἐσμεν
[70]   καὶ τῷ υἱεῖ κατέλιπεν; Ἐγὼ  μὲν   οὐκ οἴομαι. Καὶ γὰρ ἂν
[50]   τῶν πρεσβυτέρων αὐτὸς ἀκήκοα. Τὰ  μὲν   οὖν ἄλλ' ὅσα χρησίμους ὑμῖν
[50]   τις ἄν, ἀλλ' ἔργῳ. Ὅταν  μὲν   οὖν εὖ πάσχειν δέῃ, τὸν
[120]   χάριν τισὶν οὐκ ἀποδώσει. Μεγάλων  μὲν   οὖν εὐεργεσιῶν οὔθ' ὑμῖν συμφέρει
[70]   ἂν φῆσαι καλῶς ἔχειν. Ἴστε  μὲν   οὖν ἴσως, καὶ ἄνευ τοῦ
[70]   μνησθῆναι τῶν πεπραγμένων αὐτῷ. (Ὃν  μὲν   οὖν τρόπον ὑμᾶς ἔχων πρὸς
[20]   τοῦθ' ἅπαξ ποιήσας ἀπηλλάξεται; Ἐγὼ  μὲν   οὐχ ὁρῶ. Τῆς δέ γ'
[90]   ὡς καλῶς κελεύει τιθέναι, πρῶτον  μὲν   παρ' ὑμῖν, ἐν τοῖς ὀμωμοκόσιν,
[70]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ αἱ  μὲν   παρὰ τοῖς ἄλλοις δωρειαὶ βέβαιοι
[80]   χρόνον. ~Ἐπειδὴ δὲ τοὐναντίον ἑπτακαίδεκα  μὲν   πόλεις εἷλεν, ἑβδομήκοντα δὲ ναῦς
[70]   γὰρ ἂν ἄλογον εἴη· μίαν  μὲν   πόλιν εἰ ἀπώλεσεν ναῦς
[140]   ἂν ὑμῖν δίκαια φαίνηται. Πρῶτον  μὲν   πρὸς Λεωδάμαντα. Οὗτος ἐγράψατο τὴν
[160]   μηδεὶς ἂν νεμεσήσαι, καὶ τἀγαθὰ  μὲν   προσδοκᾶν καὶ τοῖς θεοῖς εὔχεσθαι
[100]   οὐ συνιέναι. Εἰ γὰρ  μὲν   Σόλων ἔθηκεν νόμον ἐξεῖναι δοῦναι
[60]   ἀνθρώπους ἰδεῖν καὶ ἀκοῦσαι τὰς  μὲν   συμφοράς, αἷς δι' ὑμᾶς ἐχρήσανθ'
[150]   εἰ δὲ μή, γελοῖον νόμῳ  μὲν   συνδικεῖν, νόμον δ' αὐτοὺς παραβαίνειν
[140]   ἂν πάντων συμβαίη, εἰ τότε  μὲν   τὰ Χαβρίου παρ' ὑμῖν ἔργα
[50]   γὰρ ἀνθρώπων οἱ πλεῖστοι κτῶνται  μὲν   τἀγαθὰ τῷ καλῶς βουλεύεσθαι καὶ
[80]   γὰρ ὑμῖν ἁρμόττει δοκεῖν παρὰ  μὲν   τὰς εὐεργεσίας οὕτω προχείρως ἔχειν
[30]   ἄν τις ἴδοι. Οὐκοῦν παρὰ  μὲν   τὰς τριάκοντα μυριάδας μυρίους δίδωσι
[50]   τὸν νόμον καταγνοίη, οἳ παρὰ  μὲν   τὰς χρείας οὕτω φιλάνθρωποι καὶ
[20]   ἀλογίστως ὥστ' ἐπιχειροῦσι λέγειν πρὸς  μὲν   ταῦτ' οὐδέν, ἄλλα δὲ τοιαδί,
[120]   τούτου. Ἐγὼ δ' ὑπὲρ ὧν  μὲν   τῇ πόλει καταλείπειν φήσει, τοσοῦτο
[90]   οὐ τεθήσεσθαι. (Ἐγὼ δ' ὅτι  μὲν   τῇ ὑμετέρᾳ ψήφῳ τοῦ τούτου
[0]   αἰσχρόν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, κατὰ  μὲν   τὴν ἀγορὰν ἀψευδεῖν νόμον γεγράφθαι,
[120]   τὸν τρόπον, λαβέ μοι πρῶτον  μὲν   τῆς στήλης τἀντίγραφα, εἶτα τὴν
[0]   τῷ λόγῳ. (Ἐγὼ δ' ὅτι  μὲν   τινῶν κατηγοροῦντα πάντας ἀφαιρεῖσθαι τὴν
[160]   Θαυμάζω δ' ἔγωγε, εἰ τοῖς  μὲν   τὸ νόμισμα διαφθείρουσιν θάνατος παρ'
[80]   ΤΩΝ ΧΑΒP ΙΟΥ ΤΙΜΩΝ. (Οὓς  μὲν   τοίνυν ἀδικήσετε, εἰ μὴ λύσετε
[140]   πρότεροι τοῦδε οὐκ ἐπεξῆλθον. Εἰ  μὲν   τοίνυν ἐγκαλῶν αὐτοῖς λέγεις ὅτι
[100]   τεθήσεται ποιεῖται τὸν λόγον. ~Πρῶτον  μὲν   τοίνυν εἰσὶν αὐτῷ κατὰ τοῦ
[140]   ποιεῖν ἀγαθὸν παρεσκευάσθαι δόξει. Εἰ  μὲν   τοίνυν ἠγνόησε ταῦτα γένοιτο γὰρ
[50]   τοῦ περὶ τούτων λέγειν. (Τοῦτο  μὲν   τοίνυν Θασίους τοὺς μετ' Ἐκφάντου
[160]   ἵν' ἕλησθε τὰ κρείττω. (Ἂν  μὲν   τοίνυν καταψηφίσησθε, ὥσπερ ἡμεῖς κελεύομεν,
[60]   τῆς πόλεως πολίτας εἶναι. (Πρῶτον  μὲν   τοίνυν Κόνωνα σκοπεῖτε, εἰ ἄρ'
[70]   ποιῆσαι, ταῦθ' ὑπομνῆσαι πειράσομαι. (Ἐνίκησεν  μὲν   τοίνυν Λακεδαιμονίους ναυμαχίᾳ καὶ πεντήκοντα
[90]   καὶ δοῦναι καὶ μή. Ὡς  μὲν   τοίνυν οὐχὶ καλῶς οὗτος ἔχει
[10]   μὴ τούτῳ προσέχωμεν, ἀφήσει. Οἱ  μὲν   τοίνυν πλουσιώτατοι τριηραρχοῦντες ἀεὶ τῶν
[10]   Ἐγὼ μὲν οὐκ ἀξιῶ. (Τὸ  μὲν   τοίνυν τῆς πόλεως ἦθος,
[130]   τοὺς ἀγαθόν τι ποιήσαντας. Ὅτι  μὲν   τοίνυν τοῦθ' ἕν τι τῶν
[110]   τὸ ψήφισμα τουτί. ΨΗΦΙΣΜΑ. (Ὅτι  μὲν   τοίνυν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ
[100]   ποιεῖν. Εἶτα καὶ Λακεδαιμόνιοι τῶν  μὲν   τοιούτων ἀφεστᾶσιν, ἄλλαι δέ τινες
[10]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ τότε  μὲν   τοῖς ἠδικηκόσιν ὑμᾶς ὑπὲρ τοῦ
[110]   τιμαὶ καὶ τἄλλα πάντα τὰ  μὲν   τότ' ἦν ἐπὶ τοῖς τότ'
[0]   λυσιτελοῦν. Διὰ τί; Ὅτι ἐκ  μὲν   τοῦ πλείονας προσήκει τιμᾶν
[120]   Οὐδεμίαν δήπου. Μὴ τοίνυν διὰ  μὲν   τοῦ τῶνδε κατηγορεῖν ὡς φαύλων
[10]   (Λόγων δὲ γιγνομένων καὶ τῶν  μὲν   τοὺς δανεισαμένους ἀποδοῦναι κελευόντων, τοὺς
[150]   γάρ, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πάντας  μὲν   τοὺς νόμους ὑμῖν, ὡς ἐγὼ
[140]   δίκαιον εἶναί φημι, τὸ ὅτε  μὲν   τούτῳ ταῦτ' ἔμελλεν ὑπάρχειν λαβόντι,
[80]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὅταν τὰ  μὲν   τρόπαι' ἑστήκῃ δῆλα πᾶσιν ἀνθρώποις,
[160]   οὔτε τῶν ἄλλων, ὅτι ἐν  μὲν   τῷ δικαστηρίῳ Λεπτίνης πρὸς ἡμᾶς
[20]   Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος, καὶ ἐν  μὲν   τῷ Μηδένα πάντας περιλαμβάνειν τοὺς
[60]   Βυζαντίοις ἐγράφη. Λέγε. ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ. (Ἠκούσατε  μὲν   τῶν ψηφισμάτων, ἄνδρες δικασταί.
[20]   τριηραρχιῶν οὐδείς ἐστ' ἀτελής, οἶμαι  μὲν   ὑμᾶς εἰδέναι πάντας, ὅμως δὲ
[0]   πότερόν ποτε λυσιτελέστερόν ἐστι κυρίους  μὲν   ὑμᾶς εἶναι τῆς δωρειᾶς, ἐξαπατηθέντας
[80]   ὢν ἀσφαλέστατος στρατηγὸς ἁπάντων, ὑπὲρ  μὲν   ὑμῶν, ὁπόθ' ἡγοῖτο, ἐχρῆτο τούτῳ,
[90]   τὸν τρόπον τοῦτον ἐνομοθέτουν, τοῖς  μὲν   ὑπάρχουσι νόμοις ἐχρῶντο, καινοὺς δ'
[60]   γράμμ' ἄνδρες δικασταί, ἐκείνῳ  μὲν   φιλοτιμία πρὸς ὑμᾶς αὐτούς, ὑμῖν
[160]   ἀποψηφίσησθε, μὴ ποιήσαιτε, οἱ  μὲν   χρηστοὶ διὰ τοὺς φαύλους ἀδικήσονται,
[140]   λαβόντες ἀφῃρῆσθαι. ~Ἔστι δὲ πάντα  μὲν   ὡς ἔπος εἰπεῖν ὀνείδη φευκτέον,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 18/05/2007