Paragraphes |
[160] |
ἐλπίζειν
ἐσμέν.
Καὶ
εἴημέν
γ'
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι·
ἀλλὰ
χρή
γ' |
[120] |
(Ἀκούετε
τῶν
ἀντιγράφων
τῆς
στήλης,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ἀτελεῖς
αὐτοὺς
εἶναι |
[140] |
φευκτέον,
τοῦτο
δὲ
πάντων
μάλιστ'
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι.
Διὰ
τί;
Ὅτι |
[140] |
παρέσχηται.
(Ἔστι
τοίνυν
πάντα
ταῦτ'
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
δικαιοσύνης,
ἀρετῆς,
μεγαλοψυχίας |
[100] |
ἀφ'
αὑτοῦ
τίθησιν.
(Ἐμοὶ
δ'
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
δοκεῖ
Λεπτίνης
καί |
[70] |
ᾤοντο
δεῖν
ἀποδιδόναι.
Οὔκουν
αἰσχρόν,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
εἰ
αἱ
μὲν |
[130] |
θανάτῳ
ζημιοῦν.
Εἶτ'
οὐκ
αἰσχύνεσθ'
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
εἰ
ἐφ'
ᾧ |
[130] |
καὶ
μὴ
θελήσουσι
ποιεῖν,
σκοπεῖτ'
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
εἰ
καλῶς
ὑμῖν |
[10] |
μηδέν.
Πῶς
οὖν
οὐ
δεινόν,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
εἰ
τότε
μὲν |
[150] |
οὖν
οὐ
σχέτλιον
καὶ
δεινόν,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
εἰ
χαλεπώτερον
εἶναι |
[100] |
ἔχειν
εἰπεῖν
ἀληθὲς
οἴομαι.
Μεῖζον,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
Θηβαῖοι
φρονοῦσιν
ἐπ' |
[10] |
μὲν
τοίνυν
τῆς
πόλεως
ἦθος,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ
ἐπ'
ἄλλων |
[80] |
δοθέντ'
ἐπὶ
τούτοις;
Καὶ
μήν,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ
ζῶν
πάνθ' |
[150] |
τὰ
δεινότατ'
ἐργαζόμενον
ληφθῆναι;
(Αἰσχρός,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ
κακῶς
ἔχων |
[90] |
Λέγε
τὸν
νόμον.
ΝΟΜΟΣ.
(Ἀκούετ'
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ
καταμανθάνετε,
ὅτι |
[80] |
ἀφῃρημένον
τι
φαίνηται;
Οὐ
σκέψεσθ'
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ
λογιεῖσθε,
ὅτι |
[150] |
αὐτοῖς
ὃν
λέγω.
ΝΟΜΟΣ.
Οὗτος,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ
παλαιός
ἐσθ' |
[90] |
οὖσι
νόμοις
κυρίοις
ὑπάρχον
καλόν,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ
σαφές,
Τὰς |
[110] |
τουτί.
ΨΗΦΙΣΜΑ.
(Ὅτι
μὲν
τοίνυν,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ
τοῖς
προγόνοις |
[110] |
καταδειχθῇ
τοιοῦτον
ἔργον;
(Χρὴ
τοίνυν,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
κἀκεῖν'
ἐνθυμεῖσθαι
καὶ |
[80] |
καὶ
διὰ
ταύτην.
(Ἄξιον
τοίνυν,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
κἀκεῖνο
σκοπεῖν,
ὅπως |
[0] |
πρέπον.
(Πῶς
γὰρ
οὐκ
αἰσχρόν,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
κατὰ
μὲν
τὴν |
[110] |
δ'
ἡγοῦμαι
τοῦτον
τὸν
λόγον,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
κατὰ
πόλλ'
ἀσύμφορον |
[60] |
(Καὶ
μὴν
μηδ'
ἐκεῖν'
ὑμᾶς,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
λανθανέτω,
ὅτι
τῶν |
[60] |
ἐδόκει,
ποιήσασθαι
τὴν
εἰρήνην;
Ὧν,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
μετὰ
ταῦτ'
ἐκπεσόντων |
[150] |
διὰ
τὸν
τούτου
νόμον;
(Μηδαμῶς,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι·
μὴ
βούλεσθε
δοκεῖν |
[40] |
αὐτὸν
ἀφῃρῆσθαι
νομιεῖ.
(Οὐ
τοίνυν,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
μὴ
Λεύκων
ἀδικηθῇ |
[20] |
ἐννέα
ἀρχόντων.
(Ὁρᾶθ'
ὡς
σαφῶς,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
μηδέν'
εἶναι
τριηραρχίας |
[90] |
Λέγε.
ΝΟΜΟΣ.
(Συνίεθ'
ὃν
τρόπον,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ὁ
Σόλων
τοὺς |
[40] |
ψηφισθὲν
τῷ
ἀνδρί.
Καὶ
θεωρεῖτ'
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ὅσα
ψηφίσματ'
ἄκυρα |
[80] |
υἱὸν
αὐτοῦ;
Καὶ
τί
φήσομεν,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ὅταν
τὰ
μὲν |
[80] |
δεινὰ
πάσχουσιν;
(Ἵνα
τοίνυν
εἰδῆτ'
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ὅτι
ὡς
ἀληθῶς |
[90] |
θέσθαι
τὸν
νόμον·
ἡμεῖς
δ'
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
πάντα,
καὶ
παρεισφέρομεν |
[150] |
ὑμᾶς
εἰπὼν
καταβήσομαι.
Ἔστι
γάρ,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
πάντας
μὲν
τοὺς |
[100] |
ἴσως
ἀγαθοί.
Ἐμοὶ
δὲ
δοκοῦσιν,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
πάντες
οἱ
τοιοῦτοι |
[160] |
βιασθῆθ'
ἁμαρτάνειν.
Πολλὰ
γὰρ
ὑμεῖς,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
πολλάκις
οὐκ
ἐδιδάχθηθ' |
[110] |
ἐγὼ
πρὸς
ὑμᾶς
ἐρῶ.
Ἦσαν,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
πολλοὶ
τῶν
πρότερον |
[0] |
τοίνυν
ἔμοιγ'
οὐδ'
ἐκεῖν'
εὔλογον,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
σκοπουμένῳ
φαίνεται,
καταμεμφόμενόν |
[20] |
κεκτημένος
ἦν.
(Οὕτω
τοίνυν
τινές,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
σφόδρ'
ἔχουσ'
ἀλογίστως |
[80] |
εἰπεῖν
ὑπὲρ
Χαβρίου
βούλομαι.
Ὑμεῖς,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τιμῶντές
ποτ'
Ἰφικράτην, |
[160] |
παρὰ
πᾶσιν
εἶναι.
(Οὔκουν
ἄξιον,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοσαύτην
βλασφημίαν
ἀντὶ |
[70] |
ὑφ'
ὑμῶν
μόνον
ὁ
Κόνων,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τότ'
ἐτιμήθη
πράξας |
[10] |
(Ὅτι
τοίνυν
οὐδ'
ἐστὶν
ὅλως,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοῦ
ἤθους
τοῦ |
[0] |
συνερεῖν.
Ἔστι
δ'
οὐκ
ἄδηλον,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοῦθ'
ὅτι
Λεπτίνης, |
[110] |
τὸν
νόμον.
(Ἆρ'
οὖν
δίκαιον,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοὺς
εὐεργέτας
τιμᾶν; |
[50] |
ποιεῖν
καταστήσει.
(Οὐ
τοίνυν
μόνον,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοὺς
ἰδίᾳ
γνόντας |
[110] |
ἔγωγ'
εἴποιμι.
Οὐκ
ἔστι
δίκαιον,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοὺς
Λακεδαιμονίων
νόμους |
[40] |
ὢν
φαίνεται.
Εἶτ'
οὐκ
αἰσχυνόμεθ'
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοὺς
τοῦ
τοιούτου |
[150] |
οὗτος
ὁ
Λεπτίνου,
οὐ
μόνον,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοῦτ'
ἀδικεῖ,
ὅτι |
[30] |
διῴκησε,
προσπεριγενέσθαι.
(Τί
οὖν
οἴεσθ'
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοῦτον
τὸν
τοιοῦτον |
[90] |
τὸν
νόμον.
ΝΟΜΟΣ.
(Οὔκουν
ἐναντίον,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τῷ
Κυρίας
εἶναι |
[150] |
εἴποιμι.
Οὗτός
ἐστιν
οὐδενὸς
ἧττον,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τῶν
λεγόντων
δεινὸς |
[70] |
τότε.
Πολλὰ
μὲν
γάρ
ἐστιν,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τῶν
ὑπ'
ἐκείνου |
[130] |
μάλιστα
πάντων
οἶμαι
δεῖν
ὑμᾶς,
|
ὦ |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
φυλάξασθαι,
τοῦτ'
εἰπεῖν |
[10] |
τὸ
ἦθος.
(Νομίζω
τοίνυν
ὑμᾶς,
|
ὦ |
ἄνδρες
δικασταί,
ἄμεινον
ἂν
περὶ |
[20] |
Ἔγωγ'
ἂν
φαίην.
(Ἔτι
δ'
|
ὦ |
ἄνδρες
δικασταί,
διὰ
τὸ
γεγράφθαι |
[60] |
ἕξειν;
(Πάνυ
τοίνυν
ἀχθοίμην
ἄν,
|
ὦ |
ἄνδρες
δικασταί,
εἰ
τοῦτο
μόνον |
[60] |
Ἔστιν
δὲ
τοῦτο
τὸ
γράμμ'
|
ὦ |
ἄνδρες
δικασταί,
ἐκείνῳ
μὲν
φιλοτιμία |
[50] |
δι'
ὑμᾶς
Κορινθίων
ταῦτ'
ἐστίν,
|
ὦ |
ἄνδρες
δικασταί.
Ὅρα
δέ,
εἴ |
[70] |
ΧΑΒP
ΙΟΥ.
(Δοκεῖ
τισὶν
ὑμῶν,
|
ὦ |
ἄνδρες
δικασταί,
οὗτος
ὃ
τοσαύτας |
[40] |
Ἐπικέρδης
ἀκηκόατ'
ἐκ
τῶν
ψηφισμάτων,
|
ὦ |
ἄνδρες
δικασταί.
Σκοπεῖτε
δὲ
μὴ |
[80] |
πολλοῖς
ἄλλοις,
οὓς
ἀκηκόατε,
εἰσίν,
|
ὦ |
ἄνδρες
δικασταί.
Σκοπεῖτε
δὴ
καὶ |
[30] |
Λεύκων,
ἀκηκόατ'
ἐκ
τῶν
ψηφισμάτων,
|
ὦ |
ἄνδρες
δικασταί.
Τούτων
δ'
ἁπάντων |
[60] |
ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ.
(Ἠκούσατε
μὲν
τῶν
ψηφισμάτων,
|
ὦ |
ἄνδρες
δικασταί.
Τούτων
δ'
ἴσως |
[90] |
δῆμος
ἔδωκε
κυρίας
εἶναι·
δίκαιον,
|
ὦ |
γῆ
καὶ
θεοί.
Χρῆν
τοίνυν |
[160] |
δώσετε.
Οὐ
δή
πού
γ'
|
ὦ |
Ζεῦ
καὶ
θεοί.
Οὐκ
οἶδ' |
[20] |
ῥᾳστώνην
τοῖς
πολλοῖς
ὁ
σός,
|
ὦ |
Λεπτίνη,
ποιεῖ
νόμος,
εἰ
μιᾶς |
[60] |
ἡγοῦντο;
Πότερον
οὖν
μᾶλλον
ἔδεισ'
|
ὦ |
Λεπτίνη,
τοὺς
ἐχθρούς,
εἰ
δύνασαι, |
[0] |
τούτοις,
ὡς
ἂν
οἷός
τ'
|
ὦ, |
συνερεῖν.
Ἔστι
δ'
οὐκ
ἄδηλον, |