HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ξένους 2
ξένων 3
Ὁ 4
ὁ 61
ὅ 4
ὃ 10
Ὃ 4

Fréquences [« »]
58 εἰ
61 ἐν
59 τις
61 ὁ
61 τὰς
64 εἶναι
65 τοίνυν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Démosthène, Contre Leptine (discours complet)

ὁ

Paragraphes

[30]   ἐξεῖναι δοῦναι; Ἆρ' ἀγνοεῖθ' ὅτι ὁ αὐτὸς νόμος οὗτος ἐκεῖνόν τ'

[150]   ἐῶ· τοιούτοις δέ τισιν προσέοιχ' ὁ γράφων χρῆσθαι. Ὑμῖν δ' οὐχὶ

[70]   Θεμιστοκλέους· ὁ μὲν γὰρ λαθών, ὁ δὲ νικήσας τοὺς κωλύσοντας αὔτ'

[120]   δι' οὗ πάντ' ἄπισθ' ὅσ' ὁ δῆμος δίδωσιν ἔσται. (Ὃν τοίνυν

[90]   καὶ σαφές, Τὰς δωρειὰς ὅσας ὁ δῆμος ἔδωκε κυρίας εἶναι· δίκαιον,

[90]   Κυρίας εἶναι τὰς δωρειάς, ὅσας ὁ δῆμος ἔδωκε, τὸ Μηδέν' εἶναι

[120]   δὲ τὸ μέν τινας, οἷς ὁ δῆμος ἔδωκεν, ἀτελεῖς εἶναι τούτων

[90]   Μηδέν' εἶναι ἀτελῆ τούτων οἷς ὁ δῆμος ἔδωκεν; Σαφῶς γ' οὑτωσί.

[100]   τιμαί, ἃς ἀπεύξαιτ' ἂν ἅπας ὁ δῆμος ἐνταυθοῖ γενέσθαι. (Τίνες οὖν

[100]   παρὰ δ' ἡμῖν ταύτης μὲν ὁ δῆμος κύριος, καὶ ἀραὶ καὶ

[140]   σοῦ δεδόσθω, ὧν δ' αὐτὸς ὁ δῆμος μαρτυρίας ἔστησεν ἐν τοῖς

[50]   κοινῇ δ' ἡ πόλις καὶ ὁ δῆμος, ὅστις ἂν αὐτὸν εὖ

[130]   ὅτῳ μὴ διαρρήδην ἀτέλειαν ἔδωκεν ὁ δῆμος. Τούτοις δ' οὐ δέδωκεν,

[40]   καὶ περὶ τῶν ὅτ' ἔφευγεν ὁ δῆμος χρησίμους αὑτοὺς παρασχόντων· πάντας

[150]   τοίνυν τοῖς περὶ τούτων νόμοις ὁ Δράκων φοβερὸν κατασκευάζων καὶ δεινὸν

[30]   ἐκ τῶν ἄλλων ἐμπορίων ἀφικνούμενον ὁ ἐκ τοῦ Πόντου σῖτος εἰσπλέων

[40]   ἀνθ' ὧν εὕρετο τὴν ἀτέλειαν ὁ Ἐπικέρδης ἀκηκόατ' ἐκ τῶν ψηφισμάτων,

[70]   (Οὐ τοίνυν ὑφ' ὑμῶν μόνον ὁ Κόνων, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τότ'

[40]   Τίς οὖν οὗτός ἐστιν; Ἐπικέρδης ὁ Κυρηναῖος, ὅς, εἴπερ τις ἄλλος

[150]   πονηρόν; (Ὁ τοίνυν νόμος οὗτος ὁ Λεπτίνου, οὐ μόνον, ὦ ἄνδρες

[30]   τετύχηκεν τῆς ἀτελείας παρ' ὑμῶν ὁ Λεύκων, ἀκηκόατ' ἐκ τῶν ψηφισμάτων,

[30]   δὲ δὴ πέμψας ὡς ἡμᾶς ὁ Λεύκων ἐρωτᾷ, τί ἔχοντες ἐγκαλέσαι

[30]   ~Ἔστι γὰρ γένει μὲν δήπου ὁ Λεύκων ξένος, τῇ δὲ παρ'

[50]   χρὴ κύρι' εἶναι σκοποῦμεν; Ἀλλ' ὁ λόγος πρῶτον αἰσχρὸς τοῖς σκοπουμένοις,

[140]   αὐτοῦ τοῦ νόμου πᾶς ἐσθ' ὁ λόγος, τούτῳ δ' οὐδείς ἐστι

[130]   ὑμῖν τοιοῦτοι, ὧν εἷς ἐστιν ὁ Λυκίδας. Ἀλλ' ἕτερον πρόξενόν ἐστ'

[130]   ὑμᾶς, μηδ' ὅτι δοῦλος ὢν ὁ Λυκίδας καὶ Διονύσιος καί τις

[70]   Κόνωνα τὰ τείχη στῆσαι Θεμιστοκλέους· ὁ μὲν γὰρ λαθών, ὁ δὲ

[30]   ἔχετ' ἢ δεδώκατε συνθήκας, αἷς ὁ μὲν Λεύκων ἐμμένων φανεῖται καὶ

[100]   ἢ οὐ συνιέναι. Εἰ γὰρ ὁ μὲν Σόλων ἔθηκεν νόμον ἐξεῖναι

[140]   γὰρ εἵνεκα τούτου βελτίων ἔσθ' ὁ νόμος, εἴ τις ἢ τετελεύτηκε

[150]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ παλαιός ἐσθ' ὁ νόμος καὶ καλῶς ἔχων, ὃν

[40]   Ἀθηναῖοι, ὅσα ψηφίσματ' ἄκυρα ποιεῖ ὁ νόμος, καὶ οἵους ἀνθρώπους ἀδικεῖ,

[150]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ κακῶς ἔχων ὁ νόμος, καὶ ὅμοιος φθόνῳ τινὶ

[80]   καὶ λογιεῖσθε, ὅτι νῦν οὐχ ὁ νόμος κρίνεται πότερον ἔστ' ἐπιτήδειος

[120]   σίτησιν οὐκ ἀφαιρεῖται τῶν εἰληφότων ὁ νόμος, οὐδὲ τῆς πόλεως τὸ

[90]   καλῶς οὗτος ἔχει καὶ δικαίως ὁ νόμος, οὔτ' ἐρεῖν οἴομαι Λεπτίνην

[20]   μηδέν' εἶναι τριηραρχίας ἀτελῆ διείρηκεν ὁ νόμος πλὴν τῶν ἐννέ' ἀρχόντων.

[30]   πρὸς ὅσης κακίας ὑπερβολὴν ὑμᾶς ὁ νόμος προάγει, ὃς ἀπιστότερον τὸν

[10]   προσαναλίσκοντες διετέλουν. ῦν τοίνυν οὗτος ὁ νόμος ταύτην ἀντὶ καλῆς αἰσχρὰν

[20]   μετοίκων πλείονας ἢ τοσούτους, ἐὰν ὁ νόμος τεθῇ, τοὺς λῃτουργοῦντας ἔσεσθαι,

[30]   πρὸς πολλοῖς οἷς βλάψειν ὑμᾶς ὁ νόμος φαίνεται, καὶ προσαφαιρεῖταί τι

[160]   ὥς φασι, τυραννήσεσθαι. (Οὐδέ γ' ὁ νῦν ὢν Διονύσιος ἤλπισεν ἄν

[80]   ἐκεῖν' ἀνάξι' ἂν εἴη πεπονθὼς ὁ παῖς εἴ τι τῆς δωρειᾶς

[90]   τὸν παρεισενεχθέντα κύριον εἶναι σαφῶς ὁ παλαιὸς κελεύει νόμος, καθ' ὃν

[80]   ἡμέτερον οὐδὲ καινὸν εὕρημα, ἀλλ' ὁ παλαιός, ὃν οὗτος παρέβη, νόμος

[110]   τι κατασκευάσαντα, διὰ δ' ὧν ὁ παρ' ἡμῖν δῆμος εὐδαίμων, ταῦθ'

[70]   περιίδωμεν ἀφαιρεθέντα τὴν ἀτέλειαν, ἣν ὁ πατὴρ αὐτῷ δικαίως παρ' ὑμῶν

[120]   ποιήσωμέν τινας, ἀπίστους καταστήσομεν· οὐδ' ὁ πλεῖστος ἔμοιγε λόγος περὶ τῆς

[20]   τῶν εἰς τὸν πόλεμον. Οὔκουν ὁ πολλὰ κεκτημένος, οὗτος, ὅστις ἂν

[130]   τῷ νόμῳ καὶ μαρτυρεῖ πᾶς ὁ πρὸ τοῦ χρόνος γεγονώς, ἐν

[90]   κρείττω. ~Οὐ γὰρ ᾤετο δεῖν ὁ Σόλων, ὁ τοῦτον τὸν τρόπον

[90]   ὃν τρόπον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὁ Σόλων τοὺς νόμους ὡς καλῶς

[20]   Τίν' οὖν ῥᾳστώνην τοῖς πολλοῖς ὁ σός, ὦ Λεπτίνη, ποιεῖ νόμος,

[30]   ἐροῦμεν ἢ τί γράψει ποθ' ὁ τὸ ψήφισμ' ὑπὲρ ἡμῶν γράφων;

[10]   μὲν γὰρ ἐκείνοις μείζων ἐστὶν ὁ τοῦ μέλλοντος φόβος τῆς παρούσης

[140]   δι' ἣν ἂν τύχοι συγγνώμης ὁ τοῦτο πεπονθώς. Εἶτα καὶ οὐδ'

[90]   γὰρ ᾤετο δεῖν ὁ Σόλων, ὁ τοῦτον τὸν τρόπον προστάξας νομοθετεῖν,

[70]   τις εἰ παραθείη πῶς Θεμιστοκλῆς, ὁ τῶν καθ' ἑαυτὸν ἁπάντων ἀνδρῶν

[140]   παντάπασι φύσεως κακίας σημεῖόν ἐστιν ὁ φθόνος, καὶ οὐκ ἔχει πρόφασιν

[130]   κατὰ τοῦτο δεινότατ' ἂν πεπονθὼς ὁ Χαβρίας φανείη, εἰ μὴ μόνον

Paragraphes
[30]	ἐξεῖναι δοῦναι; Ἆρ' ἀγνοεῖθ' ὅτι	ὁ	αὐτὸς νόμος οὗτος ἐκεῖνόν τ'
[150]	ἐῶ· τοιούτοις δέ τισιν προσέοιχ'	ὁ	γράφων χρῆσθαι. Ὑμῖν δ' οὐχὶ
[70]	Θεμιστοκλέους· ὁ μὲν γὰρ λαθών,	ὁ	δὲ νικήσας τοὺς κωλύσοντας αὔτ'
[120]	δι' οὗ πάντ' ἄπισθ' ὅσ'	ὁ	δῆμος δίδωσιν ἔσται. (Ὃν τοίνυν
[90]	καὶ σαφές, Τὰς δωρειὰς ὅσας	ὁ	δῆμος ἔδωκε κυρίας εἶναι· δίκαιον,
[90]	Κυρίας εἶναι τὰς δωρειάς, ὅσας	ὁ	δῆμος ἔδωκε, τὸ Μηδέν' εἶναι
[120]	δὲ τὸ μέν τινας, οἷς	ὁ	δῆμος ἔδωκεν, ἀτελεῖς εἶναι τούτων
[90]	Μηδέν' εἶναι ἀτελῆ τούτων οἷς	ὁ	δῆμος ἔδωκεν; Σαφῶς γ' οὑτωσί.
[100]	τιμαί, ἃς ἀπεύξαιτ' ἂν ἅπας	ὁ	δῆμος ἐνταυθοῖ γενέσθαι. (Τίνες οὖν
[100]	παρὰ δ' ἡμῖν ταύτης μὲν	ὁ	δῆμος κύριος, καὶ ἀραὶ καὶ
[140]	σοῦ δεδόσθω, ὧν δ' αὐτὸς	ὁ	δῆμος μαρτυρίας ἔστησεν ἐν τοῖς
[50]	κοινῇ δ' ἡ πόλις καὶ	ὁ	δῆμος, ὅστις ἂν αὐτὸν εὖ
[130]	ὅτῳ μὴ διαρρήδην ἀτέλειαν ἔδωκεν	ὁ	δῆμος. Τούτοις δ' οὐ δέδωκεν,
[40]	καὶ περὶ τῶν ὅτ' ἔφευγεν	ὁ	δῆμος χρησίμους αὑτοὺς παρασχόντων· πάντας
[150]	τοίνυν τοῖς περὶ τούτων νόμοις	ὁ	Δράκων φοβερὸν κατασκευάζων καὶ δεινὸν
[30]	ἐκ τῶν ἄλλων ἐμπορίων ἀφικνούμενον	ὁ	ἐκ τοῦ Πόντου σῖτος εἰσπλέων
[40]	ἀνθ' ὧν εὕρετο τὴν ἀτέλειαν	ὁ	Ἐπικέρδης ἀκηκόατ' ἐκ τῶν ψηφισμάτων,
[70]	(Οὐ τοίνυν ὑφ' ὑμῶν μόνον	ὁ	Κόνων, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τότ'
[40]	Τίς οὖν οὗτός ἐστιν; Ἐπικέρδης	ὁ	Κυρηναῖος, ὅς, εἴπερ τις ἄλλος
[150]	πονηρόν; (Ὁ τοίνυν νόμος οὗτος	ὁ	Λεπτίνου, οὐ μόνον, ὦ ἄνδρες
[30]	τετύχηκεν τῆς ἀτελείας παρ' ὑμῶν	ὁ	Λεύκων, ἀκηκόατ' ἐκ τῶν ψηφισμάτων,
[30]	δὲ δὴ πέμψας ὡς ἡμᾶς	ὁ	Λεύκων ἐρωτᾷ, τί ἔχοντες ἐγκαλέσαι
[30]	~Ἔστι γὰρ γένει μὲν δήπου	ὁ	Λεύκων ξένος, τῇ δὲ παρ'
[50]	χρὴ κύρι' εἶναι σκοποῦμεν; Ἀλλ'	ὁ	λόγος πρῶτον αἰσχρὸς τοῖς σκοπουμένοις,
[140]	αὐτοῦ τοῦ νόμου πᾶς ἐσθ'	ὁ	λόγος, τούτῳ δ' οὐδείς ἐστι
[130]	ὑμῖν τοιοῦτοι, ὧν εἷς ἐστιν	ὁ	Λυκίδας. Ἀλλ' ἕτερον πρόξενόν ἐστ'
[130]	ὑμᾶς, μηδ' ὅτι δοῦλος ὢν	ὁ	Λυκίδας καὶ Διονύσιος καί τις
[70]	Κόνωνα τὰ τείχη στῆσαι Θεμιστοκλέους·	ὁ	μὲν γὰρ λαθών, ὁ δὲ
[30]	ἔχετ' ἢ δεδώκατε συνθήκας, αἷς	ὁ	μὲν Λεύκων ἐμμένων φανεῖται καὶ
[100]	ἢ οὐ συνιέναι. Εἰ γὰρ	ὁ	μὲν Σόλων ἔθηκεν νόμον ἐξεῖναι
[140]	γὰρ εἵνεκα τούτου βελτίων ἔσθ'	ὁ	νόμος, εἴ τις ἢ τετελεύτηκε
[150]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ παλαιός ἐσθ'	ὁ	νόμος καὶ καλῶς ἔχων, ὃν
[40]	Ἀθηναῖοι, ὅσα ψηφίσματ' ἄκυρα ποιεῖ	ὁ	νόμος, καὶ οἵους ἀνθρώπους ἀδικεῖ,
[150]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ κακῶς ἔχων	ὁ	νόμος, καὶ ὅμοιος φθόνῳ τινὶ
[80]	καὶ λογιεῖσθε, ὅτι νῦν οὐχ	ὁ	νόμος κρίνεται πότερον ἔστ' ἐπιτήδειος
[120]	σίτησιν οὐκ ἀφαιρεῖται τῶν εἰληφότων	ὁ	νόμος, οὐδὲ τῆς πόλεως τὸ
[90]	καλῶς οὗτος ἔχει καὶ δικαίως	ὁ	νόμος, οὔτ' ἐρεῖν οἴομαι Λεπτίνην
[20]	μηδέν' εἶναι τριηραρχίας ἀτελῆ διείρηκεν	ὁ	νόμος πλὴν τῶν ἐννέ' ἀρχόντων.
[30]	πρὸς ὅσης κακίας ὑπερβολὴν ὑμᾶς	ὁ	νόμος προάγει, ὃς ἀπιστότερον τὸν
[10]	προσαναλίσκοντες διετέλουν. ῦν τοίνυν οὗτος	ὁ	νόμος ταύτην ἀντὶ καλῆς αἰσχρὰν
[20]	μετοίκων πλείονας ἢ τοσούτους, ἐὰν	ὁ	νόμος τεθῇ, τοὺς λῃτουργοῦντας ἔσεσθαι,
[30]	πρὸς πολλοῖς οἷς βλάψειν ὑμᾶς	ὁ	νόμος φαίνεται, καὶ προσαφαιρεῖταί τι
[160]	ὥς φασι, τυραννήσεσθαι. (Οὐδέ γ'	ὁ	νῦν ὢν Διονύσιος ἤλπισεν ἄν
[80]	ἐκεῖν' ἀνάξι' ἂν εἴη πεπονθὼς	ὁ	παῖς εἴ τι τῆς δωρειᾶς
[90]	τὸν παρεισενεχθέντα κύριον εἶναι σαφῶς	ὁ	παλαιὸς κελεύει νόμος, καθ' ὃν
[80]	ἡμέτερον οὐδὲ καινὸν εὕρημα, ἀλλ'	ὁ	παλαιός, ὃν οὗτος παρέβη, νόμος
[110]	τι κατασκευάσαντα, διὰ δ' ὧν	ὁ	παρ' ἡμῖν δῆμος εὐδαίμων, ταῦθ'
[70]	περιίδωμεν ἀφαιρεθέντα τὴν ἀτέλειαν, ἣν	ὁ	πατὴρ αὐτῷ δικαίως παρ' ὑμῶν
[120]	ποιήσωμέν τινας, ἀπίστους καταστήσομεν· οὐδ'	ὁ	πλεῖστος ἔμοιγε λόγος περὶ τῆς
[20]	τῶν εἰς τὸν πόλεμον. Οὔκουν	ὁ	πολλὰ κεκτημένος, οὗτος, ὅστις ἂν
[130]	τῷ νόμῳ καὶ μαρτυρεῖ πᾶς	ὁ	πρὸ τοῦ χρόνος γεγονώς, ἐν
[90]	κρείττω. ~Οὐ γὰρ ᾤετο δεῖν	ὁ	Σόλων, ὁ τοῦτον τὸν τρόπον
[90]	ὃν τρόπον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	ὁ	Σόλων τοὺς νόμους ὡς καλῶς
[20]	Τίν' οὖν ῥᾳστώνην τοῖς πολλοῖς	ὁ	σός, ὦ Λεπτίνη, ποιεῖ νόμος,
[30]	ἐροῦμεν ἢ τί γράψει ποθ'	ὁ	τὸ ψήφισμ' ὑπὲρ ἡμῶν γράφων;
[10]	μὲν γὰρ ἐκείνοις μείζων ἐστὶν	ὁ	τοῦ μέλλοντος φόβος τῆς παρούσης
[140]	δι' ἣν ἂν τύχοι συγγνώμης	ὁ	τοῦτο πεπονθώς. Εἶτα καὶ οὐδ'
[90]	γὰρ ᾤετο δεῖν ὁ Σόλων,	ὁ	τοῦτον τὸν τρόπον προστάξας νομοθετεῖν,
[70]	τις εἰ παραθείη πῶς Θεμιστοκλῆς,	ὁ	τῶν καθ' ἑαυτὸν ἁπάντων ἀνδρῶν
[140]	παντάπασι φύσεως κακίας σημεῖόν ἐστιν	ὁ	φθόνος, καὶ οὐκ ἔχει πρόφασιν
[130]	κατὰ τοῦτο δεινότατ' ἂν πεπονθὼς	ὁ	Χαβρίας φανείη, εἰ μὴ μόνον

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 18/05/2007