Paragraphes |
[140] |
τοῦ
δήμου
κεκόμισται,
ταῦτ'
ἀφελέσθαι
|
παρ |
αινῶν.
~Καὶ
μὴν
πρός
γε |
[160] |
παύσωμαι
λέγων,
τάδε
ποιήσατε·
σκέψασθε
|
παρ' |
ἄλληλα
καὶ
λογίσασθε
πρὸς
ὑμᾶς |
[130] |
οὐκ
ἔχουσιν,
δεῖ
κεκολασμένους
αὐτοὺς
|
παρ' |
αὐτὰ
τἀδικήματα
φαίνεσθαι.
ἰ
δὲ |
[30] |
ἐστὶ
θεωρήσατε.
Ἐκεῖνος
πράττεται
τοὺς
|
παρ' |
αὑτοῦ
σῖτον
ἐξάγοντας
τριακοστήν.
Αἱ |
[100] |
πολιτευόμενοι
καὶ
Θηβαῖοι
οὐδενὶ
τῶν
|
παρ' |
ἑαυτοῖς
διδόασι
τοιαύτην
οὐδεμίαν
τιμήν· |
[30] |
δωρειάς,
ὑμῖν
δὲ
μένειν
τὰς
|
παρ' |
ἑαυτοῦ.
Οὐκοῦν
πρὸς
πολλοῖς
οἷς |
[100] |
τοιούτων
ἀφεστᾶσιν,
ἄλλαι
δέ
τινες
|
παρ' |
ἐκείνοις
εἰσὶ
τιμαί,
ἃς
ἀπεύξαιτ' |
[100] |
καὶ
δεῖ,
ἀλλ'
ἃ
τῇ
|
παρ' |
ἐκείνοις
πολιτείᾳ
συμφέρει,
ταῦτ'
ἐπαινεῖν |
[100] |
τοιαύτην
οὐδεμίαν
τιμήν·
καίτοι
καὶ
|
παρ' |
ἐκείνοις
τινές
εἰσιν
ἴσως
ἀγαθοί. |
[30] |
σῖτον
ἐξάγοντας
τριακοστήν.
Αἱ
τοίνυν
|
παρ' |
ἐκείνου
δεῦρ'
ἀφικνούμεναι
σίτου
μυριάδες |
[60] |
πᾶσι
πρόδηλον
τοῦτο,
ὅτι
ταῖς
|
παρ' |
ἐκείνου
δωρειαῖς,
ἃς
διὰ
ταῦτ' |
[30] |
ἂν
γένηται,
καὶ
ὑμῶν
τοὺς
|
παρ' |
ἐκείνου
σιτηγοῦντας;
(Οὐ
γὰρ
δήπου |
[70] |
οὖν
ἴσως,
καὶ
ἄνευ
τοῦ
|
παρ' |
ἐμοῦ
λόγου,
ὅτι
σπουδαῖος
Χαβρίας |
[10] |
ἂν
φανείη.
Εἰσὶ
γὰρ
δήπου
|
παρ' |
ἡμῖν
αἵ
τε
τῶν
μετοίκων |
[110] |
κατασκευάσαντα,
διὰ
δ'
ὧν
ὁ
|
παρ' |
ἡμῖν
δῆμος
εὐδαίμων,
ταῦθ'
ὡς |
[100] |
ἔχει,
καὶ
τἀκεῖ
καὶ
τὰ
|
παρ' |
ἡμῖν.
Διὰ
τί;
Ὅτι
τὰς |
[60] |
τἄλλ'
ἀγάθ'
εὐξαίμην
ἂν
ἔγωγε
|
παρ' |
ἡμῖν
εἶναι
πλεῖστα,
καὶ
ἄνδρας |
[110] |
πρόχειρος
λόγος,
ὡς
ἄρα
καὶ
|
παρ' |
ἡμῖν
ἐπὶ
τῶν
προγόνων
πόλλ' |
[110] |
εἰσί,
κἂν
ἀποκτεῖναι
βούλεσθαι
τὸν
|
παρ' |
ἡμῖν
τούτων
τι
κατασκευάσαντα,
διὰ |
[80] |
τοῦ
παρακρούσασθαι
καὶ
φενακίσαι
λέγεται
|
παρ' |
ἡμῶν
ἕνεκα,
ἀναγνώσεται
τὸν
νόμον |
[40] |
ἐκείνῳ
τῷ
χρόνῳ
κεκρατηκότας
καὶ
|
παρ' |
οἷς
ἦν,
δεύτερον
δέ,
ἑτέραν |
[90] |
παρ'
ὑμῖν,
ἐν
τοῖς
ὀμωμοκόσιν,
|
παρ' |
οἷσπερ
καὶ
τἄλλα
κυροῦται,
ἔπειτα |
[150] |
γενήσεται·
ἀλλ'
ἀναμνησθέντες
τῶν
καιρῶν,
|
παρ' |
οὓς
εὖ
πεπονθότες
εὖ
πεποιήκατε |
[40] |
Χρήματα
μὲν
γάρ
ἐστιν
ἀεὶ
|
παρ' |
ὑμῖν
αὐτοῦ,
κατὰ
δὲ
τὸν |
[80] |
δωρειάς,
ἂν
δίκαιον
ᾖ,
κρίνας
|
παρ' |
ὑμῖν
ἀφαιρήσεται,
καὶ
ὅπως,
οὓς |
[150] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
εἰ
χαλεπώτερον
εἶναι
|
παρ' |
ὑμῖν
δόξει
χάριν
εὖ
ποιήσαντ' |
[140] |
οἶμαι.
Οὗτος
εὕρετο
τὴν
δωρειὰν
|
παρ' |
ὑμῖν,
ἐν
ᾗ
τοῦτ'
ἐνῆν. |
[90] |
καλῶς
κελεύει
τιθέναι,
πρῶτον
μὲν
|
παρ' |
ὑμῖν,
ἐν
τοῖς
ὀμωμοκόσιν,
παρ' |
[90] |
ἔν
τε
τῇ
βουλῇ
καὶ
|
παρ' |
ὑμῖν
ἐν
τῷ
δικαστηρίῳ,
τοὺς |
[140] |
εἰ
τότε
μὲν
τὰ
Χαβρίου
|
παρ' |
ὑμῖν
ἔργα
μεῖζον
ἴσχυε
τῶν |
[160] |
μὲν
τὸ
νόμισμα
διαφθείρουσιν
θάνατος
|
παρ' |
ὑμῖν
ἐστιν
ἡ
ζημία,
τοῖς |
[80] |
πολιτείαν·
Χαβρίας
δ'
αὐτὸς
ἐτιμήθη
|
παρ' |
ὑμῖν
μόνος.
(Εἰ
δὴ
τόθ' |
[150] |
μὲν
δικαίως
ἔν
γε
τοῖς
|
παρ' |
ὑμῖν
νόμοις
ἐξέσται,
χάριν
δ' |
[130] |
Οὐ
γάρ
ἐστ'
οὐδεὶς
ἀτελὴς
|
παρ' |
ὑμῖν
ὅτῳ
μὴ
ψήφισμ'
ἢ |
[130] |
πολλοὶ
διὰ
τῶν
πολιτευομένων
γεγόνασι
|
παρ' |
ὑμῖν
τοιοῦτοι,
ὧν
εἷς
ἐστιν |
[60] |
Ἕλληνας·
ὅτου
γὰρ
ἄν
τις
|
παρ' |
ὑμῶν
ἀγαθοῦ
τοῖς
ἄλλοις
αἴτιος |
[60] |
ἂν
δὲ
κατορθώσῃ,
τὰς
χάριτας
|
παρ' |
ὑμῶν
ἀπίστους
ἕξειν;
(Πάνυ
τοίνυν |
[10] |
ᾧ
μόνῳ
κρείττους
εἰσὶν
αἱ
|
παρ' |
ὑμῶν
δωρειαί,
τοῦτ'
ἀφαιρεῖται.
Καίτοι |
[130] |
ἀγαθῶν
αἰτίους,
ἃς
ἔλαβον
δικαίως
|
παρ' |
ὑμῶν
δωρειὰς
ἀφελέσθαι
ζητούντων.
(Πῶς |
[30] |
ἑαυτῷ
μὲν
ἀκύρους
εἶναι
τὰς
|
παρ' |
ὑμῶν
δωρειάς,
ὑμῖν
δὲ
μένειν |
[60] |
ὑμᾶς
φεύγοντας
καὶ
δικαίως
τι
|
παρ' |
ὑμῶν
εὑρομένους
ἐάσωμεν
ἀφαιρεθῆναι
ταῦτα, |
[60] |
δωρειάς,
ἃς
ἀντὶ
τούτων
ἔλαβον
|
παρ' |
ὑμῶν,
καὶ
δὴ
λελυμένας.
(Πολὺ |
[70] |
ἀποστερηθῆναι
τὴν
ἀτέλειαν
ἣν
εὕρετο
|
παρ' |
ὑμῶν
καὶ
τῷ
υἱεῖ
κατέλιπεν; |
[70] |
ἣν
ὁ
πατὴρ
αὐτῷ
δικαίως
|
παρ' |
ὑμῶν
λαβὼν
κατέλιπεν.
Ἀλλ'
οὐδέν' |
[120] |
εὖ
πεποιηκέναι
δόξας
καὶ
ταύτην
|
παρ' |
ὑμῶν
λαβὼν
τὴν
τιμὴν
μόνην, |
[70] |
βέβαιοι
μένουσιν
αὐτῷ,
τῆς
δὲ
|
παρ' |
ὑμῶν
μόνης
τοῦτ'
ἀφαιρήσεται;
(Καὶ |
[30] |
καὶ
δικαίως
τετύχηκεν
τῆς
ἀτελείας
|
παρ' |
ὑμῶν
ὁ
Λεύκων,
ἀκηκόατ'
ἐκ |
[40] |
δοθείσης
ἀτελείας
αὐτῷ
διὰ
ταῦτα
|
παρ' |
ὑμῶν,
ὁρῶν
ἐν
τῷ
πολέμῳ |
[60] |
ναῦν
οὐδεμίαν
κεκτημένης,
στρατηγῶν
βασιλεῖ,
|
παρ' |
ὑμῶν
οὐδ'
ἡντινοῦν
ἀφορμὴν
λαβών, |
[30] |
ὁ
Λεύκων
ξένος,
τῇ
δὲ
|
παρ' |
ὑμῶν
ποιήσει
πολίτης·
κατ'
οὐδέτερον |
[160] |
ἡμεῖς
κελεύομεν,
οἱ
μὲν
ἄξιοι
|
παρ' |
ὑμῶν
τὰ
δίκαι'
ἕξουσιν,
εἰ |
[40] |
νῦν
γέγον'
αὐτῷ
τὸ
λαβεῖν
|
παρ' |
ὑμῶν
τὴν
ἀτέλειαν.
Τίς
οὖν |
[50] |
λέγειν
πρὸς
ὑμᾶς
ταῦθ'
ἃ
|
παρ' |
ὑμῶν
τῶν
πρεσβυτέρων
αὐτὸς
ἀκήκοα. |
[80] |
μὴ
ζῆν
ἢ
καταισχῦναι
τὰς
|
παρ' |
ὑμῶν
ὑπαρχούσας
αὐτῷ
τιμάς.
(Εἶθ' |