Paragraphes
[140]	ὀφειλόμεν' ὡς ἀποδοῦναι δεῖ γράφων,	καὶ	ἅ τις παρὰ τοῦ δήμου
[120]	ἐστιν ἅπαντα τἀναλώματα αἱ χορηγίαι	καὶ	αἱ γυμνασιαρχίαι· δεινὸν οὖν, εἰ
[10]	αἵ τε τῶν μετοίκων λῃτουργίαι	καὶ	αἱ πολιτικαί, ὧν ἑκατέρων ἐστὶ
[60]	αἰσχίστων ἐστὶν πάντας ἀνθρώπους ἰδεῖν	καὶ	ἀκοῦσαι τὰς μὲν συμφοράς, αἷς
[120]	χαλκοῦς ἱστάναι καὶ σίτησιν διδόναι	καὶ	ἄλλ' ὅ τι ἂν βούλησθε,
[30]	ἐστιν ἔθος διὰ τοὺς εὐεργέτας	καὶ	ἄλλους τινὰς εὖ ποιεῖν τῶν
[160]	τῶν λεγόντων κραυγῆς καὶ βίας	καὶ	ἀναισχυντίας. (Ὃ μὴ πάθητε νῦν·
[0]	Εἰ γὰρ ὑπαρχουσῶν τούτων φαῦλοι	καὶ	ἀνάξιοί τινες κατὰ τὸν τούτων
[60]	ἔγωγε παρ' ἡμῖν εἶναι πλεῖστα,	καὶ	ἄνδρας ἀρίστους καὶ πλείστους εὐεργέτας
[40]	καὶ πράξεις χρησταὶ καὶ νόμοι	καὶ	ἄνδρες χρηστοὶ καὶ πάντ' ἐξητασμέν'
[70]	ἔχειν. Ἴστε μὲν οὖν ἴσως,	καὶ	ἄνευ τοῦ παρ' ἐμοῦ λόγου,
[150]	ταῦτα. Εἶναι δὲ καὶ ἐνδείξεις	καὶ	ἀπαγωγάς· ἐὰν δ' ἁλῷ, ἔνοχος
[110]	παθόντες οὐδέν' ἐτίμησαν, καὶ πονηροὺς	καὶ	ἀπαιδεύτους ἡγεῖσθ' εἶναι, πονηροὺς μὲν
[160]	δ' ὅλην τὴν πόλιν κίβδηλον	καὶ	ἄπιστον ποιοῦσι λόγον δώσετε. Οὐ
[100]	ταύτης μὲν ὁ δῆμος κύριος,	καὶ	ἀραὶ καὶ νόμοι καὶ φυλακαὶ
[150]	αὐτὰς δώσειν δωρειὰς ἅσπερ Ἁρμοδίῳ	καὶ	Ἀριστογείτονι, καταψηφίσασθε τοῦ νόμου. Οὐ
[70]	καὶ χαλκῆν εἰκόνα, ὥσπερ Ἁρμοδίου	καὶ	Ἀριστογείτονος, ἔστησαν πρώτου· ἡγοῦντο γὰρ
[20]	μηδένα πλὴν τῶν ἀφ' Ἁρμοδίου	καὶ	Ἀριστογείτονος, καὶ ἐν μὲν τῷ
[120]	εἶναι πλὴν τῶν ἀφ' Ἁρμοδίου	καὶ	Ἀριστογείτονος. Καίτοι εἰ ἦν ἱερῶν
[160]	ἀτελῆ πλὴν τῶν ἀφ' Ἁρμοδίου	καὶ	Ἀριστογείτονος. Καλῶς. Μηδὲ τὸ λοιπὸν
[10]	οὗτος ἔγραψε, τοὺς ἀφ' Ἁρμοδίου	καὶ	Ἀριστογείτονος. (Σκεψώμεθα δὴ τίνας ἡμῖν
[120]	Ἀτελῆ πλὴν τῶν ἀφ' Ἁρμοδίου	καὶ	Ἀριστογείτονος. Τίνος ἕνεκα, εἴ γε
[140]	δεινοὶ λέγειν ἄνδρες, Λεωδάμας Ἀχαρνεὺς	καὶ	Ἀριστοφῶν Ἁζηνιεὺς καὶ Κηφισόδοτος ἐκ
[60]	δωρειὰς ὥσπερ Ἐκφάντῳ τῷ Θασίῳ	καὶ	Ἀρχεβίῳ τῷ Βυζαντίῳ, καί τινες
[100]	ἄλλος κύριος γενήσεται, στέφανοι δὲ	καὶ	ἀτέλειαι καὶ σιτήσεις καὶ τοιαῦτ'
[130]	Ἀλλ' ἕτερον πρόξενόν ἐστ' εἶναι	καὶ	ἀτέλειαν εὑρῆσθαι. Μὴ δὴ παραγόντων
[30]	ὅσ' εὐεργέτηκεν ὑμᾶς οὗτος ἁνὴρ	καὶ	αὐτὸς καὶ οἱ πρόγονοι· ἀλλὰ
[20]	μή, τό γε πιστοῖς εἶναι	καὶ	βεβαίοις δοκεῖν διαμεῖναι. (Φέρε δὴ
[160]	ὑπὸ τῆς τῶν λεγόντων κραυγῆς	καὶ	βίας καὶ ἀναισχυντίας. (Ὃ μὴ
[60]	τὰ ψηφίσμαθ' ἃ τοῖς Θασίοις	καὶ	Βυζαντίοις ἐγράφη. Λέγε. ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ. (Ἠκούσατε
[0]	δωρειὰν τῶν ἀδίκων ἐστίν, ἐάσω·	καὶ	γὰρ εἴρηται τρόπον τινὰ καὶ
[140]	οἱ πεισθέντες σοι, ἄλλως τε	καὶ	γεγενημένου σοι τοῦ ἀγῶνος ἀκινδύνου.
[140]	πείθειν ὑμᾶς ἀφελέσθαι. (Καὶ μὴν	καὶ	Γελάρχῳ πέντε τάλαντ' ἀποδοῦναι γέγραφ'
[110]	μὲν γὰρ ἡ πόλις ἡμῶν	καὶ	γῆς ηὐπόρει καὶ χρημάτων, νῦν
[150]	τιν' αὐτόχειρ' ἄλλον ἄλλου γίγνεσθαι,	καὶ	γράφων χέρνιβος εἴργεσθαι τὸν ἀνδροφόνον,
[20]	τὰς ἐγκυκλίους λῃτουργίας λῃτουργοῦντες, χορηγοὶ	καὶ	γυμνασίαρχοι καὶ ἑστιάτορες; Ἑξήκοντ' ἴσως
[100]	τὰ τῶν δείνων, πολλοῦ γε	καὶ	δεῖ, ἀλλ' ἃ τῇ παρ'
[100]	τὸν δῆμον τῶν φιλοτιμησομένων, προλέγων	καὶ	δεικνὺς ὅτι τοῖς ἀγαθόν τι
[140]	Ἁζηνιεὺς καὶ Κηφισόδοτος ἐκ Κεραμέων	καὶ	Δεινίας Ἑρχιεύς. Ἃ δὴ πρὸς
[150]	νόμοις ὁ Δράκων φοβερὸν κατασκευάζων	καὶ	δεινὸν τό τιν' αὐτόχειρ' ἄλλον
[150]	ταῦτα. Πῶς οὖν οὐ σχέτλιον	καὶ	δεινόν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ
[120]	ζητήσουσιν, πῶς οὐκ ἀσεβέστατον ἔργον	καὶ	δεινότατον πράξουσιν; Χρὴ γάρ, ὡς
[110]	μὲν ἐκεῖνοι μεγάλοι τῆς ὀλιγαρχίας	καὶ	δεσποτείας εἰσί, κἂν ἀποκτεῖναι βούλεσθαι
[50]	ποιοῦμαι λόγον τοσοῦτον. Πολλοῦ γε	καὶ	δέω. Ἀλλὰ πάντας μὲν οὐδ'
[60]	ἀντὶ τούτων ἔλαβον παρ' ὑμῶν,	καὶ	δὴ λελυμένας. (Πολὺ γὰρ μᾶλλον
[80]	Τιμόθεον εὖ τινὰς πεποιήκατε, οὕτω	καὶ	δι' αὑτὸν εὖ ποιῆσαι τούτων
[0]	τοῦ φιλοτιμεῖσθαι. (Πρὸς δὲ τούτῳ	καὶ	δι' ἐκεῖνο, ὅτι οἱ μὲν
[80]	οὐ μόνον αὐτὸν ἐτιμήσατε, ἀλλὰ	καὶ	δι' ἐκεῖνον Στράβακα καὶ Πολύστρατον·
[80]	πρὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, ἀλλὰ	καὶ	διὰ ταύτην. (Ἄξιον τοίνυν, ὦ
[140]	ἥμαρτεν. Εἰ δὲ φανήσεται σπουδάζων	καὶ	διατεινόμενος κύριον ποιεῖν τὸν νόμον,
[150]	συνδικῆσαι. (Τοὺς δὴ συνεροῦντας νόμῳ	καὶ	διδάξοντας ὑμᾶς ὡς ἐπιτήδειός ἐστιν,
[20]	ὅσον ἐνθάδ' ἀφίετε, ἐκεῖ κομίζεσθε,	καὶ	δίδοτ' ἐν τιμῆς μέρει ταῦθ'
[160]	ἄν τις ἔχοι λέγειν ἔτι	καὶ	διεξιέναι περὶ τοῦ μηδαμῇ μηδὲ
[50]	καὶ εἰσέφρουν τὸ στρά τευμα,	καὶ	διέσωσαν καὶ ὑμᾶς καὶ τοὺς
[120]	φήσει, οἱ μὲν ἁπλᾶ πάνυ	καὶ	δίκαι' ἂν εἴποιεν, πάνθ' ὅσα
[140]	μὴν πρός γ' Ἀριστοφῶντα πολλὰ	καὶ	δίκαι' ἂν ἔχειν εἰπεῖν οἶμαι.
[90]	κατὰ σχολὴν σκεψάμενος, ἃν ᾖ	καὶ	δίκαια καὶ συμφέροντα, ταῦτα νομοθετῇ.
[110]	(Ὡς δὲ τἀληθές τ' ἔχει	καὶ	δίκαιόν ἐστι λέγειν, ἐγὼ πρὸς
[160]	ἑκάστου γνώμῃ φιλανθρωπία πρὸς φθόνον	καὶ	δικαιοσύνη πρὸς κακίαν καὶ πάντα
[90]	δήπου, ὁμολογεῖ μὲν εἶναι βελτίω	καὶ	δικαιότερον τόνδε τὸν νόμον οὗ
[90]	καὶ παρεισφέρομεν πολλῷ καὶ κρείττω	καὶ	δικαιότερον τοῦ τούτου νόμον. (Γνώσεσθε
[90]	τοίνυν οὐχὶ καλῶς οὗτος ἔχει	καὶ	δικαίως ὁ νόμος, οὔτ' ἐρεῖν
[10]	πόλεως εἰσφορῶν καὶ τριηραρχιῶν ὀρθῶς	καὶ	δικαίως οὐδείς ἐστ' ἀτελὴς ἐκ
[30]	Λεύκωνος. ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ. (Ὡς μὲν εἰκότως	καὶ	δικαίως τετύχηκεν τῆς ἀτελείας παρ'
[60]	Εἶτα τοὺς δι' ὑμᾶς φεύγοντας	καὶ	δικαίως τι παρ' ὑμῶν εὑρομένους
[130]	ὅτι δοῦλος ὢν ὁ Λυκίδας	καὶ	Διονύσιος καί τις ἴσως ἄλλος
[130]	ἄλλοι δοῦλοι καὶ μαστιγίαι, Λυκίδας	καὶ	Διονύσιος, καὶ τοιούτους τινὰς ἐξειλεγμένοι.
[40]	οἱ τότε σωθέντες ὑπ' αὐτοῦ	καὶ	δόντες τὴν ἀτέλειαν, ἕτεροι δ'
[50]	ταῦτα δὲ καὶ νόμοις τισὶ	καὶ	δόξαις διώρισται· κοινῇ δ' ἡ
[10]	ἀπόλλυτε μόνον σκεπτέον, ἀλλ' εἰ	καὶ	δόξαν χρηστήν, περὶ ἧς μᾶλλον
[50]	σῴζῃ, τοῦτο δ' οὐ γένει	καὶ	δόξῃ κρινόμενον ἴδοι τις ἄν,
[90]	εἶναι πάνθ' ὥσπερ ἐστὶ δίκαιον,	καὶ	δοῦναι καὶ μή. Ὡς μὲν
[70]	ἢ εἴκοσιν εἷλε, κατὰ μίαν	καὶ	δύο λαμβάνων, ἃς ἁπάσας εἰς
[50]	ἔχειν· πάλαι γὰρ ἐσκέφθαι ταῦτα	καὶ	ἐγνῶσθαι προσῆκεν. Ἀνάγνωθι καὶ τοῦτο
[110]	δεῖν τοὺς ἑτέρων ἐπαινεῖν τρόπους	καὶ	ἔθη τοῖς ὑμετέροις ἐπιτιμῶντας, ὅταν
[70]	προδοσίας ἂν αὐτὸν εἰσήγγελλον οὗτοι,	καὶ	εἰ ἑάλω, τὸν ἅπαντ' ἂν
[40]	γένοιτ' ἄν, οὐ χρείας, ἀλλὰ	καὶ	εἴ τις ἄλλος εὖ μὲν
[50]	ἢ χωρὶς ὑμῶν ἀκινδύνως σεσῶσθαι,	καὶ	εἰσέφρουν τὸ στρά τευμα, καὶ
[20]	ὑμῖν ὑπάρξουσι χρήσιμοι, καὶ τριηραρχεῖν	καὶ	εἰσφέρειν. Τίν' οὖν ῥᾳστώνην τοῖς
[70]	ἤγαγεν, καὶ πλεῖν ἢ δέκα	καὶ	ἑκατὸν τάλαντ' ἀπέφην' ἀπὸ τῶν
[80]	τρισχιλίους δ' αἰχμαλώτους, δέκα δὲ	καὶ	ἑκατὸν τάλαντ' ἀπέφηνεν, τοσαῦτα δ'
[130]	γεγόνασι, διὰ τοῦθ' ἑτέρους ἀξίους	καὶ	ἐλευθέρους καὶ πολλῶν ἀγαθῶν αἰτίους,
[20]	τῶν ἀφ' Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος,	καὶ	ἐν μὲν τῷ Μηδένα πάντας
[40]	νόμος, καὶ οἵους ἀνθρώπους ἀδικεῖ,	καὶ	ἐν ὁποίοις καιροῖς χρησίμους ὑμῖν
[150]	Δύο τιμήματα ταῦτα. Εἶναι δὲ	καὶ	ἐνδείξεις καὶ ἀπαγωγάς· ἐὰν δ'
[10]	πόλεως ἦθος, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	καὶ	ἐπ' ἄλλων πολλῶν καὶ ἐφ'
[20]	λῃτουργίας λῃτουργοῦντες, χορηγοὶ καὶ γυμνασίαρχοι	καὶ	ἑστιάτορες; Ἑξήκοντ' ἴσως ἢ μικρῷ
[10]	Ἀθηναῖοι, καὶ ἐπ' ἄλλων πολλῶν	καὶ	ἐφ' ὧν εἶπον ἴδοι τις
[80]	Καὶ μήν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	καὶ	ζῶν πάνθ' ὑπὲρ ὑμῶν φανήσεται
[150]	χάριν ὑμᾶς, Ἄτιμος ἔστω φησὶ	καὶ	ἡ οὐσία δημοσία ἔστω. Δύο
[110]	Ἀθηναῖοι, πολλοὶ τῶν πρότερον σπουδαῖοι,	καὶ	ἡ πόλις ἡμῶν ἐτίμα καὶ
[100]	τοῦθ' ὅτι Θηβαῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι	καὶ	ἡμεῖς οὔτε νόμοις οὔτ' ἔθεσιν
[60]	ὑμῖν ἐγένοντο; ~Τοῦτο δ' Ἀρχέβιον	καὶ	Ἡρακλείδην, οἳ Βυζάντιον παραδόντες Θρασυβούλῳ
[160]	δή πού γ' ὦ Ζεῦ	καὶ	θεοί. Οὐκ οἶδ' ὅ τι
[90]	κυρίας εἶναι· δίκαιον, ὦ γῆ	καὶ	θεοί. Χρῆν τοίνυν Λεπτίνην μὴ
[0]	διδαχθῆναι πῶς τοῦτο μὴ πεισόμεθα,	καὶ	θέσθαι νόμον οὐχ ὃς ἀφαιρήσεται
[40]	ἐπαγγειλάμενος. (Σκέψασθε δὴ πρὸς Διὸς	καὶ	θεῶν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πῶς ἂν
[100]	ἄρ' οἱ Λακεδαιμόνιοι καλῶς πολιτευόμενοι	καὶ	Θηβαῖοι οὐδενὶ τῶν παρ' ἑαυτοῖς
[50]	Λακεδαιμονίων φρουρὰν μεθ' ὅπλων ἐκβαλόντες	καὶ	Θρασύβουλον εἰσαγαγόντες καὶ παρασχόντες φίλην
[50]	πόλει τὸν ἄξιον ἐξεταστέον εἶναι	καὶ	ἰδιώτῃ· οὐδὲ γὰρ περὶ τῶν
[110]	ἐπιγράμματος ἐν τοῖς Ἑρμαῖς ἔτυχον·	καὶ	ἴσως τοῦθ' ὑμῖν ἀναγνώσεται τοὐπίγραμμα.
[50]	ὅσ' ἂν εὐξαίμεθα, οὕτως ἀχάριστοι	καὶ	κακοί, ὥστε τούς τ' ἔχοντας
[150]	ληφθῆναι; (Αἰσχρός, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	καὶ	κακῶς ἔχων ὁ νόμος, καὶ
[10]	πρὸς ἀργύριον σκοποῦν, ἀλλὰ τί	καὶ	καλὸν πρᾶξαι. Τὸ δὲ τοῦ
[140]	τοῖς ἐν Πειραιεῖ τοῦ δήμου,	καὶ	καλῶς ἐποίει. Μὴ τοίνυν ἃ
[150]	καὶ παλαιός ἐσθ' ὁ νόμος	καὶ	καλῶς ἔχων, ὃν ἐὰν σωφρονῶσι
[90]	καὶ ταῦθ' ἑτέρου κελεύοντος νόμου	καὶ	κατ' αὐτὸ τοῦτ' ἔνοχον εἶναι
[80]	εἰκότως αἰσχύνην ἕξετε; (Καὶ μὴν	καὶ	κατ' ἐκεῖν' ἀνάξι' ἂν εἴη
[90]	ἵν' ἕκαστος ὑμῶν ἀκούσας πολλάκις	καὶ	κατὰ σχολὴν σκεψάμενος, ἃν ᾖ
[110]	πράξεις καὶ κατὰ τὴν ὁμόνοιαν	καὶ	κατὰ τἄλλα πάντ' ἄμεινον ἐκείνων
[110]	Ὅτε δ' ὑμεῖς, καλῶς ποιοῦντες,	καὶ	κατὰ τὰς κοινὰς πράξεις καὶ
[160]	ἀντιτάττεται. (Ὧν τοῖς βελτίοσι πειθόμενοι	καὶ	κατὰ ταὔθ' ἡμῖν θέμενοι τὴν
[110]	καὶ κατὰ τὰς κοινὰς πράξεις	καὶ	κατὰ τὴν ὁμόνοιαν καὶ κατὰ
[110]	ὀλιγωροῦντες ἐκεῖνα διώκοιτε; Εἰ γὰρ	καὶ	κατὰ τὸν λογισμὸν ἐκεῖνα φανείη
[130]	ἀφελέσθαι ζητούντων. (Πῶς γὰρ οὐχὶ	καὶ	κατὰ τοῦτο δεινότατ' ἂν πεπονθὼς
[90]	ΝΟΜΟΣ. (Ἀκούετ' ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	καὶ	καταμανθάνετε, ὅτι ἐνταῦθ' ἔνι καὶ
[30]	τοῖς ἄγουσιν Ἀθήναζε ἀτέλειαν δεδωκέναι,	καὶ	κηρύττειν πρώτους γεμίζεσθαι τοὺς ὡς
[140]	Λεωδάμας Ἀχαρνεὺς καὶ Ἀριστοφῶν Ἁζηνιεὺς	καὶ	Κηφισόδοτος ἐκ Κεραμέων καὶ Δεινίας
[80]	τὴν δωρειάν, δι' ἐκεῖνον ἐδώκατε	καὶ	Κλεάρχῳ καί τισιν ἄλλοις πολιτείαν·
[150]	(Ὃ δὲ δὴ μέγιστον ἁπάντων	καὶ	κοινὸν ὑπάρχει κατὰ πάντων τῶν
[90]	Ἀθηναῖοι, πάντα, καὶ παρεισφέρομεν πολλῷ	καὶ	κρείττω καὶ δικαιότερον τοῦ τούτου
[100]	γὰρ ἀγνοῶ τοῦθ' ὅτι Θηβαῖοι	καὶ	Λακεδαιμόνιοι καὶ ἡμεῖς οὔτε νόμοις
[100]	ἐπαινεῖν ἀνάγκη καὶ ποιεῖν. Εἶτα	καὶ	Λακεδαιμόνιοι τῶν μὲν τοιούτων ἀφεστᾶσιν,
[90]	νόμον. (Γνώσεσθε δ' ἀκούοντες. Λαβὲ	καὶ	λέγε πρῶτον μὲν ἃ τοῦ
[20]	τὸν περὶ τῶν τριηραρχιῶν νόμον	καὶ	λέγε τοῦτ' αὐτό. ΝΟΜΟΣ. Ἀτελῆ
[160]	χρή γ' ἀνθρώπους ὄντας τοιαῦτα	καὶ	λέγειν καὶ νομοθετεῖν οἷς μηδεὶς
[50]	τοῦ πρὸς Λακεδαιμονίους πολέμου παρέσχον,	καὶ	λέγοντες ἃ συμφέρει τῇ πόλει
[140]	ὅμοιον τῷ προτέρῳ, ἢ μεθεστάναι	καὶ	λελυμάνθαι. (Πολλὰ δὲ θαυμάζων Λεπτίνου
[20]	διορίζειν τῶν οἰκούντων Ἀθήνησιν, ἀφαιρεῖται	καὶ	Λεύκωνα τὸν ἄρχοντα Βοσπόρου καὶ
[150]	οὗτος ἴσως ἐρεῖ τριηραρχίας αὑτοῦ	καὶ	λῃτουργίας. Ἐγὼ δ' εἰ πολλοῦ
[120]	ἔστι ταὐτὸν ἱερῶν ἀτέλειαν ἔχειν	καὶ	λῃτουργιῶν, ἀλλ' οὗτοι τὸ τῶν
[120]	ἦν ἱερῶν ἀτέλειαν ἔχειν ταὐτὸ	καὶ	λῃτουργιῶν, τί τοῦτο μαθὼν προσέγραψεν;
[80]	Οὐ σκέψεσθ' ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	καὶ	λογιεῖσθε, ὅτι νῦν οὐχ ὁ
[80]	ὦ ἄνδρες δικασταί. Σκοπεῖτε δὴ	καὶ	λογίσασθ' ἐν ὑμῖν αὐτοῖς, εἴ
[160]	τάδε ποιήσατε· σκέψασθε παρ' ἄλληλα	καὶ	λογίσασθε πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς τί
[10]	ὑμᾶς τούτῳ περὶ τοῦ θέσθαι,	καὶ	λυσιτελέστερον εἶναι καὶ ὑμῖν καὶ
[20]	τῶν ξένων ἀτελεῖς δέκα θήσω·	καὶ	μὰ τοὺς θεούς, ὅπερ εἶπον
[90]	ἀλλὰ πᾶσιν ᾖ ταὔτ' ἀναγνῶναι	καὶ	μαθεῖν ἁπλᾶ καὶ σαφῆ τὰ
[150]	πράγμασι σύνδικος γέγονεν. Ἐστι δὲ	καὶ	μάλ' ἔχων νόμος ὑμῖν καλῶς,
[140]	(ρηνται δὲ τῷ νόμῳ σύνδικοι	καὶ	μάλισθ' οἱ δεινοὶ λέγειν ἄνδρες,
[80]	καθ' αὑτὸν ἐτάχθη κινδυνεύειν, παρεῖδε,	καὶ	μᾶλλον εἵλετο μὴ ζῆν ἢ
[50]	πύλας ὑμῖν βίᾳ τῶν πολλῶν,	καὶ	μᾶλλον εἵλοντο μεθ' ὑμῶν τῶν
[130]	σὺ προσδιώρισας ἐν τῷ νόμῳ	καὶ	μαρτυρεῖ πᾶς ὁ πρὸ τοῦ
[130]	ἄνθρωποι, καί τινες ἄλλοι δοῦλοι	καὶ	μαστιγίαι, Λυκίδας καὶ Διονύσιος, καὶ
[160]	καὶ τί μή· εἶτα φυλάττετε	καὶ	μέ μνησθ' ἃν ὑμῖν ἐξ
[130]	ἴσως ἐπισύροντες ἐροῦσιν ὡς Μεγαρεῖς	καὶ	Μεσσήνιοί τινες εἶναι φάσκοντες, ἔπειτ'
[70]	ὅσ' ἐν Κύπρῳ τρόπαι' ἔστησεν	καὶ	μετὰ ταῦτ' ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ
[60]	ἁρμοστὰς ἐξήλασεν ἐκ τῶν νήσων,	καὶ	μετὰ ταῦτα δεῦρ' ἐλθὼν ἀνέστησε
[10]	τὸν δῆμον ἑλέσθαι συνεισενεγκεῖν αὐτὸν	καὶ	μετασχεῖν τῆς δαπάνης, ὥστε μὴ
[110]	εὐπορήσει· δεῖ γὰρ οὕτω λέγειν	καὶ	μὴ βλασφημεῖν. Καίτοι τίν' οὐκ
[130]	τις. (Εἰ δὲ τοῦτο φεύξονται	καὶ	μὴ θελήσουσι ποιεῖν, σκοπεῖτ' ὦ
[20]	ἐν τιμῆς μέρει ταῦθ' ἃ	καὶ	μὴ λαβοῦσιν ἔστιν ἔχειν τοῖς
[100]	γ' οὐ λόγος· αὐτὸς θέτω,	καὶ	μὴ λεγέτω τοῦθ' ὡς οὐ
[40]	χρείαν ἰδών, εἰ φαίνοιτο διδοὺς	καὶ	μὴ πῶς ἰδίᾳ τὰ ὄντα
[90]	περὶ τῶν ὄντων ἑκάστου νόμος,	καὶ	μὴ τοὺς ἰδιώτας αὐτὸ τοῦτο
[90]	ὥσπερ ἐστὶ δίκαιον, καὶ δοῦναι	καὶ	μή. Ὡς μὲν τοίνυν οὐχὶ
[30]	τὴν ἀτέλειαν ὑμᾶς ἀφῃρημένους αὐτὸν	καὶ	μηδ' ἂν μεταδόξῃ ποτὲ ψηφισαμένους
[150]	τὴν πόλιν καὶ πάντας χρηστοὺς	καὶ	μηδέν' εἶναι πονηρόν; (Ὁ τοίνυν
[50]	μὲν τἀγαθὰ τῷ καλῶς βουλεύεσθαι	καὶ	μηδενὸς καταφρονεῖν, φυλάττειν δ' οὐκ
[160]	τὸ μέλλον ἄδηλον πᾶσιν ἀνθρώποις,	καὶ	μικροὶ καιροὶ μεγάλων πραγμάτων αἴτιοι
[160]	ἃ δίκαι' ἐγνώκατε, ταῦτα φυλάξατε	καὶ	μνημονεύετε, ἕως ἂν ψηφίσησθε, ἵν'
[160]	πάντων τῶν περὶ αὑτοὺς ἄρχοντες	καὶ	ναυμαχίᾳ νενικηκότες ἡμᾶς, ὑφ' ἑνὸς
[60]	ἀσθενοῦς ἡμῶν τῆς πόλεως οὔσης	καὶ	ναῦν οὐδεμίαν κεκτημένης, στρατηγῶν βασιλεῖ,
[160]	ἀνθρώπους ὄντας τοιαῦτα καὶ λέγειν	καὶ	νομοθετεῖν οἷς μηδεὶς ἂν νεμεσήσαι,
[40]	κινδύνῳ καθεστηκότας καὶ πράξεις χρησταὶ	καὶ	νόμοι καὶ ἄνδρες χρηστοὶ καὶ
[100]	ὁ δῆμος κύριος, καὶ ἀραὶ	καὶ	νόμοι καὶ φυλακαὶ ὅπως μηδεὶς
[50]	τοιούτων τι γίγνεσθαι, ταῦτα δὲ	καὶ	νόμοις τισὶ καὶ δόξαις διώρισται·
[140]	ὑπεύθυνον ἐγράψατο, ἐξῆλθον οἱ χρόνοι,	καὶ	νυνὶ περὶ αὐτοῦ τοῦ νόμου
[160]	αὑτὸν ἐκβαλεῖν τὸν τριήρεις πολλὰς	καὶ	ξένους καὶ πόλεις κεκτημένον. Ἀλλ'
[50]	διώρισται· κοινῇ δ' ἡ πόλις	καὶ	ὁ δῆμος, ὅστις ἂν αὐτὸν
[30]	ὑμᾶς οὗτος ἁνὴρ καὶ αὐτὸς	καὶ	οἱ πρόγονοι· ἀλλὰ πρωπέρυσιν σιτοδείας
[10]	καὶ οὐ μόνον ὑμεῖς, ἀλλὰ	καὶ	οἱ πρόγονοι. Τεκμήριον δέ· χρήματα
[10]	εὑρισκομένων τὰς δωρειὰς οἱ τύραννοι	καὶ	οἱ τὰς ὀλιγαρχίας ἔχοντες μάλιστα
[150]	τι ποιοῦσι τὰς τιμὰς διδόντες	καὶ	οἱ τοῖς τἀναντία πράττουσι τὰς
[40]	ψηφίσματ' ἄκυρα ποιεῖ ὁ νόμος,	καὶ	οἵους ἀνθρώπους ἀδικεῖ, καὶ ἐν
[0]	ἥττους ἀντὶ κρειττόνων ἐπείσθηθ' ἑλέσθαι,	καὶ	ὅλως ἐν οἶμαι πολλοῖς οἷς
[0]	Τί οὖν κωλύει πάντ' ἀφῃρῆσθαι	καὶ	ὅλως τὴν πολιτείαν ὑμᾶς κατὰ
[140]	πεισθεὶς ὑπὸ σοῦ διεγράψατο, ἢ	καὶ	ὅλως ὑπὸ σοῦ παρεσκευάσθη; Ἀλλὰ
[140]	πότερον αὐτὸ δεῖ σῶν εἶναι	καὶ	ὅμοιον τῷ προτέρῳ, ἢ μεθεστάναι
[150]	καὶ κακῶς ἔχων ὁ νόμος,	καὶ	ὅμοιος φθόνῳ τινὶ καὶ φιλονικίᾳ
[150]	εἶπε Φορμίων, ἐν ᾗ γέγραπται	καὶ	ὀμώμοται, ἄν τις ἀμύνων τι
[90]	ἐξεῖναι νομοθετεῖν, ὅταν τις βούληται	καὶ	ὃν ἂν τύχῃ τρόπον, τοσοῦτοι
[130]	εὐλαβεῖσθαι δεῖ ποιεῖν τὰ δοκοῦντα	καὶ	ὄντ' αἰσχρά, μάλιστα δὲ ταῦτ'
[80]	ὑμεῖς μηδὲν αἰσχρὸν ποιῆσαι δόξετε,	καὶ	ὅπως, εἴ τινά τις καταμέμφεται
[80]	ᾖ, κρίνας παρ' ὑμῖν ἀφαιρήσεται,	καὶ	ὅπως, οὓς οὐδεὶς ἂν ἀντείποι
[80]	τούτου πρόνοιάν τιν' ἔχοντας ἡμᾶς	καὶ	ὅπως ὑμεῖς μηδὲν αἰσχρὸν ποιῆσαι
[110]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, κἀκεῖν' ἐνθυμεῖσθαι	καὶ	ὁρᾶν, ὅτι νῦν ὀμωμοκότες κατὰ
[80]	ἐπειδὰν δὲ χρόνος διέλθῃ βραχύς,	καὶ	ὅσ' αὐτοῖς δεδώκατε, ταῦτ' ἀφαιρεῖσθαι.
[70]	ὡς Γοργώπαν ἀπέκτεινεν ἐν Αἰγίνῃ,	καὶ	ὅσ' ἐν Κύπρῳ τρόπαι' ἔστησεν
[70]	καὶ μετὰ ταῦτ' ἐν Αἰγύπτῳ,	καὶ	ὅτι πᾶσαν ἐπελθὼν ὀλίγου δέω
[30]	γὰρ Ἀθηναίων τινὲς ἴσως φαῦλοι,	καὶ	οὐ διὰ ταῦτ' ἐγὼ τοὺς
[10]	μᾶλλον σπουδάζετ' ἢ περὶ χρημάτων,	καὶ	οὐ μόνον ὑμεῖς, ἀλλὰ καὶ
[30]	σκοπεῖτ' εἰ χρὴ τοῦτον ἐξαλεῖψαι,	καὶ	οὐ πάλαι βεβούλευσθε; Ἀνάγνωθι λαβὼν
[70]	τάς τε ναῦς ὅσας ἔλαβεν	καὶ	οὗ ἑκάστην, καὶ τῶν πόλεων
[140]	συγγνώμης ὁ τοῦτο πεπονθώς. Εἶτα	καὶ	οὐδ' ἔστιν ὄνειδος ὅτου πορρώτερόν
[110]	τῇ πόλει λέγεσθαι, πρὸς δὲ	καὶ	οὐδὲ δίκαιον. (Εἰ μὲν γὰρ
[80]	πάντας οὓς λέγομεν πρὸς ὑμᾶς,	καὶ	οὐδὲν ἔσθ' ὅ τι τοῦ
[20]	ἄνπερ ἡ πόλις ᾖ, πολλοὶ	καὶ	οὐκ ἐπιλείψουσιν, εὖ δὲ ποιεῖν
[140]	κακίας σημεῖόν ἐστιν ὁ φθόνος,	καὶ	οὐκ ἔχει πρόφασιν δι' ἣν
[10]	καλῆς αἰσχρὰν τῇ πόλει περιάπτει,	καὶ	οὔτε τῶν προγόνων οὔθ' ὑμῶν
[140]	γυμνικοὺς νικῶσιν ἀγῶνας τοὺς στεφανίτας,	καὶ	οὐχ, ὅτι τῇ φύσει τούτων
[40]	Εἰ γὰρ οἱ μὲν εἰδότες	καὶ	παθόντες ἄξια τούτων ἐνόμιζον εὖ
[0]	ἐκ τῶν νῦν ὑπαρχόντων νόμων	καὶ	πάλαι κυρίων, οὓς οὐδ' ἂν
[150]	ΝΟΜΟΣ. Οὗτος, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	καὶ	παλαιός ἐσθ' ὁ νόμος καὶ
[40]	μὴ τοῦτο, εἰ μνᾶς ἑκατὸν	καὶ	πάλιν τάλαντον ἔδωκεν οὐδὲ γὰρ
[80]	δι' ἐκεῖνον Στράβακα καὶ Πολύστρατον·	καὶ	πάλιν, Τιμοθέῳ διδόντες τὴν δωρειάν,
[40]	καὶ νόμοι καὶ ἄνδρες χρηστοὶ	καὶ	πάντ' ἐξητασμέν' ἐπὶ τὸ βέλτιον
[50]	μὲν τὰς χρείας οὕτω φιλάνθρωποι	καὶ	πάντα ποιοῦντες, ἐπειδὴ δ' ἐπράξαμεν
[160]	φθόνον καὶ δικαιοσύνη πρὸς κακίαν	καὶ	πάντα τὰ χρηστὰ πρὸς τὰ
[150]	κωλύει μεγίστην εἶναι τὴν πόλιν	καὶ	πάντας χρηστοὺς καὶ μηδέν' εἶναι
[140]	ἔστησεν ἐν τοῖς ἱεροῖς ἀναγράψας	καὶ	πάντες συνίσασιν, ταῦτ' ἀφελέσθαι παραίνει·
[150]	τοῦ κακόν τι ποιεῖν ἀποσταῖεν,	καὶ	πάντες τὰς ἐπὶ ταῖς εὐεργεσίαις
[160]	δημοκρατούμενοι καὶ φόρους Καρχηδονίους πραττόμενοι	καὶ	πάντων τῶν περὶ αὑτοὺς ἄρχοντες
[100]	διδόασι τοιαύτην οὐδεμίαν τιμήν· καίτοι	καὶ	παρ' ἐκείνοις τινές εἰσιν ἴσως
[110]	τις πρόχειρος λόγος, ὡς ἄρα	καὶ	παρ' ἡμῖν ἐπὶ τῶν προγόνων
[40]	ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ κεκρατηκότας	καὶ	παρ' οἷς ἦν, δεύτερον δέ,
[90]	ἄρχειν, ἔν τε τῇ βουλῇ	καὶ	παρ' ὑμῖν ἐν τῷ δικαστηρίῳ,
[60]	τῆς πόλεως ἤθους μνημεῖον ὦσι,	καὶ	παραδείγμαθ' ἑστῶσι τοῖς βουλομένοις τι
[150]	φιλοτιμεῖσθαι βουλομένοις καθίστησιν, ἀλλ' ὅτι	καὶ	παρανομίας δόξαν αἰσχίστην τῇ πόλει
[50]	ἰδίᾳ γνόντας εὖ ποιεῖν ὑμᾶς	καὶ	παρασχόντας χρησίμους αὑτοὺς ἐπὶ τηλικούτων
[50]	ὅπλων ἐκβαλόντες καὶ Θρασύβουλον εἰσαγαγόντες	καὶ	παρασχόντες φίλην ὑμῖν τὴν αὑτῶν
[70]	τῶν νήσων τούτων τὰς πολλὰς	καὶ	παρέδωκεν ὑμῖν καὶ φιλίας ἐποίησεν
[90]	δ' ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πάντα,	καὶ	παρεισφέρομεν πολλῷ καὶ κρείττω καὶ
[90]	καθ' οὓς καὶ τούτοις ἄρχειν	καὶ	πᾶσι τοῖς ἄλλοις πολιτεύεσθαι προσήκει,
[140]	ἑτέροις δέδοται, τηνικαῦτ' ἀγανα κτεῖν	καὶ	πείθειν ὑμᾶς ἀφελέσθαι. (Καὶ μὴν
[70]	(Ἐνίκησεν μὲν τοίνυν Λακεδαιμονίους ναυμαχίᾳ	καὶ	πεντήκοντα μιᾶς δεούσας ἔλαβ' αἰχμαλώτους
[50]	Δί' οὗτοι μόνοι τοῦτο πείσονται,	καὶ	περὶ τούτων μόνων ποιοῦμαι λόγον
[40]	περὶ τῶν τοὺς τετρακοσίους καταλυσάντων,	καὶ	περὶ τῶν ὅτ' ἔφευγεν ὁ
[40]	τοίνυν ἐστί μοι λόγος οὗτος	καὶ	περὶ τῶν τοὺς τετρακοσίους καταλυσάντων,
[110]	ἀφαιρεῖται νῦν οὗτος τῷ νόμῳ,	καὶ	περὶ ὧν ἂν νόμοι μὴ
[20]	γὰρ κοινωνεῖ ταῖς δημοσίαις προσόδοις	καὶ	περιουσίαις ταῦτα τἀναλώματ' οὐδέν. Χωρὶς
[70]	δ' αἰχμάλωτα σώματα δεῦρ' ἤγαγεν,	καὶ	πλεῖν ἢ δέκα καὶ ἑκατὸν
[60]	εἶναι πλεῖστα, καὶ ἄνδρας ἀρίστους	καὶ	πλείστους εὐεργέτας τῆς πόλεως πολίτας
[30]	ὁ μὲν Λεύκων ἐμμένων φανεῖται	καὶ	ποιεῖν ἀεί τι προθυμούμενος ὑμᾶς
[100]	πολιτείᾳ συμφέρει, ταῦτ' ἐπαινεῖν ἀνάγκη	καὶ	ποιεῖν. Εἶτα καὶ Λακεδαιμόνιοι τῶν
[90]	τοὺς ἰδιώτας αὐτὸ τοῦτο ταράττῃ	καὶ	ποιῇ τῶν ἅπαντας εἰδότων τοὺς
[160]	τὸν τριήρεις πολλὰς καὶ ξένους	καὶ	πόλεις κεκτημένον. Ἀλλ' οἶμαι, τὸ
[120]	ὧν ἂν ἐν εἰρήνῃ τις	καὶ	πολιτείᾳ δύναιτ' ἐφικέσθαι, εὐνοίας, δικαιοσύνης,
[50]	ἄξιόν ἐστιν εὐλαβηθῆναι ἀδικῆσαι, ἀλλὰ	καὶ	πολλοὺς ἄλλους, οἳ πόλεις ὅλας,
[130]	τοῦθ' ἑτέρους ἀξίους καὶ ἐλευθέρους	καὶ	πολλῶν ἀγαθῶν αἰτίους, ἃς ἔλαβον
[80]	ἀλλὰ καὶ δι' ἐκεῖνον Στράβακα	καὶ	Πολύστρατον· καὶ πάλιν, Τιμοθέῳ διδόντες
[100]	Ἀθηναῖοι, Θηβαῖοι φρονοῦσιν ἐπ' ὠμότητι	καὶ	πονηρίᾳ ἢ ὑμεῖς ἐπὶ φιλανθρωπίᾳ
[110]	μεγάλ' εὖ παθόντες οὐδέν' ἐτίμησαν,	καὶ	πονηροὺς καὶ ἀπαιδεύτους ἡγεῖσθ' εἶναι,
[10]	χορηγοὺς εἰς ἐκείνας τὰς λῃτουργίας,	καὶ	πόσους, ἐὰν μὴ τούτῳ προσέχωμεν,
[40]	τοὺς μὲν ἐν κινδύνῳ καθεστηκότας	καὶ	πράξεις χρησταὶ καὶ νόμοι καὶ
[50]	συμφέρει τῇ πόλει τῇ ὑμετέρᾳ	καὶ	πράττοντες· ὧν ἔνιοι διὰ τὴν
[70]	ἀπαγγελλόντων ὡς Ἀθηναῖοι τειχίζουσιν, ἀρνεῖσθαι	καὶ	πρέσβεις πέμπειν σκεψομένους κελεύειν, ἐπειδὴ
[160]	δεῖ μετριάζειν ἐν ταῖς εὐπραξίαις	καὶ	προορωμένους τὸ μέλλον φαίνεσθαι. (Πολλὰ
[70]	ἐξαπατῆσαι λέγεται. (Φημὶ τοίνυν ἐγώ	καὶ	πρὸς Διός, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μηδεὶς
[140]	ἀτελείας τῶν ἐκείνῳ τι δοθέντων,	καὶ	πρὸς ὑμᾶς εἰσελθὼν ἡττήθη· (οἱ
[30]	βλάψειν ὑμᾶς ὁ νόμος φαίνεται,	καὶ	προσαφαιρεῖταί τι τῶν ὑπαρχόντων ἤδη.
[160]	ἁπάντων οἶμαι δεῖν ὑμᾶς σπουδάζειν	καὶ	προσέχειν τὸν νοῦν, ὅπως μὴ
[160]	Ἀθηναῖοι, τοσαύτην βλασφημίαν ἀντὶ καλῶν	καὶ	προσηκόντων ὑμῖν ἀγαθῶν ἑλέσθαι. Καὶ
[60]	ἡντινοῦν ἀφορμὴν λαβών, κατεναυμάχησεν Λακεδαιμονίους,	καὶ	πρότερον τοῖς ἄλλοις ἐπιτάττοντας εἴθισ'
[90]	ἀλλ' ἅ τ' ἐδώκατε, κύρια,	καὶ	πρόφασις δικαία κατὰ τῶν ἢ
[60]	δεῦρ' ἐλθὼν ἀνέστησε τὰ τείχη,	καὶ	πρῶτος πάλιν περὶ τῆς ἡγεμονίας
[90]	ὑπάρχον καλόν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	καὶ	σαφές, Τὰς δωρειὰς ὅσας ὁ
[90]	ταὔτ' ἀναγνῶναι καὶ μαθεῖν ἁπλᾶ	καὶ	σαφῆ τὰ δίκαια. (Καὶ πρὸ
[100]	γενήσεται, στέφανοι δὲ καὶ ἀτέλειαι	καὶ	σιτήσεις καὶ τοιαῦτ' ἐστίν, ὧν
[120]	ἀξίους, ἀλλ' ἔσται χαλκοῦς ἱστάναι	καὶ	σίτησιν διδόναι καὶ ἄλλ' ὅ
[80]	Χαβρίᾳ ψήφισμα ψηφισθέν. Ὅρα δὴ	καὶ	σκόπει· δεῖ γὰρ αὔτ' ἐνταῦθ'
[140]	τούτους ὑπολαμβάνοιτ' ἂν εἰκότως, ἀκούσατε,	καὶ	σκοπεῖτ' ἂν ὑμῖν δίκαια φαίνηται.
[160]	ἄν ποτ' ἴσως πλοίῳ στρογγύλῳ	καὶ	στρατιώταις ὀλίγοις Δίων' ἐλθόντ' ἐφ'
[130]	ὡς ἥ τε στήλη δηλοῖ	καὶ	σὺ προσδιώρισας ἐν τῷ νόμῳ
[150]	πρᾶγμ' ὥσπερ ἐργασία τισὶν ᾖ	καὶ	συκοφαντία, μὴ ἐξεῖναι ὑπὸ τοῦ
[0]	ψηφίσματα πολλὰ πολλάκις ἐξαπατηθέντες κεχειροτονήκατε,	καὶ	συμμάχους ἤδη τινὰς ἥττους ἀντὶ
[120]	εὐνοίας, δικαιοσύνης, ἐπιμελείας, τῶν τοιούτων,	καὶ	συμφέρειν ἔμοιγε δοκεῖ καὶ χρῆναι
[90]	σκεψάμενος, ἃν ᾖ καὶ δίκαια	καὶ	συμφέροντα, ταῦτα νομοθετῇ. Τούτων τοίνυν
[50]	ὅστις ἂν αὐτὸν εὖ ποιῇ	καὶ	σῴζῃ, τοῦτο δ' οὐ γένει
[80]	τούτων ἐκ λόγου κρίσις γίγνεται,	καὶ	τὰ καλῶς πραχθένθ' ὑπ' ἐκείνων,
[160]	πρὸ τοῦ κατεμέμφου, τί; Μὴ	καὶ	τὰ μέλλοντ' ᾔδεις; (Ὅτι νὴ
[100]	ἀμφότερ' ὀρθῶς ἔχει, καὶ τἀκεῖ	καὶ	τὰ παρ' ἡμῖν. Διὰ τί;
[10]	ἡ πόλις εἰς ἓν ἦλθεν	καὶ	τὰ πράγματ' ἐκεῖνα κατέστη, πρέσβεις
[140]	ἐπειδὴ δὲ ταῦτά θ' ὑπάρχει	καὶ	τὰ τῶν ἄλλων εὐεργετῶν προσγέγονεν,
[120]	τὰς τιμάς. Δεῖ τοίνυν μεμερίσθαι	καὶ	τὰ τῶν δωρειῶν, ἵν' ἧς
[160]	νομοθετεῖν οἷς μηδεὶς ἂν νεμεσήσαι,	καὶ	τἀγαθὰ μὲν προσδοκᾶν καὶ τοῖς
[140]	ἀνθρώπων ἐπὶ τοῖς τελευτήσασι δημοσίᾳ	καὶ	ταῖς ταφαῖς ταῖς δημοσίαις ποιεῖτε
[100]	(Καὶ ταῦτ' ἀμφότερ' ὀρθῶς ἔχει,	καὶ	τἀκεῖ καὶ τὰ παρ' ἡμῖν.
[90]	ἐν τοῖς ὀμωμοκόσιν, παρ' οἷσπερ	καὶ	τἄλλα κυροῦται, ἔπειτα λύοντα τοὺς
[110]	τοὺς ἀγαθούς· αἱ μέντοι τιμαὶ	καὶ	τἄλλα πάντα τὰ μὲν τότ'
[60]	ἐξετάσωμεν. Οἱ προδόντες τὴν Πύδναν	καὶ	τἄλλα χωρία τῷ Φιλίππῳ τῷ
[40]	ὅτι βλάπτουσιν οἱ πονηροὶ νόμοι	καὶ	τὰς ἀσφαλῶς οἰκεῖν οἰομένας πόλεις.
[20]	βεβαίοις δοκεῖν διαμεῖναι. (Φέρε δὴ	καὶ	τὰς εὐπορίας, ἃς ἀναπαυομένους τινὰς
[10]	οὐδένα πώποτε κίνδυνον ἐξέστησαν, ἀλλὰ	καὶ	τὰς ἰδίας οὐσίας προσαναλίσκοντες διετέλουν.
[120]	τῳ πρότερόν τι, τοῦτ' ἀφέλησθε,	καὶ	τὰς ὑπολοίπους ἀπίστους ποιήσετε πάσας
[90]	τουτονὶ τὸν νόμον, ὅμως ἐνομοθέτει,	καὶ	ταῦθ' ἑτέρου κελεύοντος νόμου καὶ
[30]	φανήσεται συνεχῶς ἡμᾶς εὖ ποιῶν,	καὶ	ταῦθ' ὧν μάλισθ' ἡμῶν ἡ
[130]	τῶν ἐκείνῳ τι δοθέντων ἀφέλοιντο,	καὶ	ταῦτ' αἰτίαν λέγοντες ψευδῆ; Οὐ
[0]	τοὺς ἀγαθόν τι πεποιηκότας ἐξαπατῆσαι,	καὶ	ταῦτ' οὐ μικρὰν ζημίαν ὀφλήσειν
[120]	τῆς ἀτελείας εὖ πεποιηκέναι δόξας	καὶ	ταύτην παρ' ὑμῶν λαβὼν τὴν
[110]	ἔτι δ' ἀργυρίου μνᾶς ἑκατόν,	καὶ	τέτταρας τῆς ἡμέρας δραχμάς. Καὶ
[10]	παραχρῆμ' ἐποίησαν· τῇ δὲ τιμῇ	καὶ	τῇ βεβαιότητι τὰς παρὰ τῶν
[160]	θ' ἃ προσήκει δόξετ' ἐγνωκέναι,	καὶ	τῇ πόλει τὰ κράτιστ' ἔσεσθ'
[40]	δήμῳ κεκτημένον, τῷ δὲ ῥήματι	καὶ	τῇ τιμῇ τὴν ἀτέλειαν ἔχοντα,
[50]	ἀτέλειαν, οἳ παραδόντες ὑμῖν Θάσον	καὶ	τὴν Λακεδαιμονίων φρουρὰν μεθ' ὅπλων
[40]	ἀτυχήματι μᾶλλον ἕλοιτο τοὺς ἀτυχοῦντας	καὶ	τὴν παρὰ τούτων χάριν, ἥτις
[120]	Λεπτίνην ἐρεῖν, ὡς τὰς εἰκόνας	καὶ	τὴν σίτησιν οὐκ ἀφαιρεῖται τῶν
[10]	Τῶν γὰρ εἰς τὸν πόλεμον	καὶ	τὴν σωτηρίαν τῆς πόλεως εἰσφορῶν
[80]	ὑπὲρ ὑμῶν φανήσεται πράξας Χαβρίας,	καὶ	τὴν τελευτὴν αὐτὴν τοῦ βίου
[20]	αἰσχύνης ὅλην ἀναπίμπλησι τὴν πόλιν	καὶ	τῆς ἀπιστίας. Οὔκουν ὅτε πολλῷ
[150]	πεπονθότες εὖ πεποιήκατε τοὺς εὑρομένους,	καὶ	τῆς Δημοφάντου στήλης περὶ ἧς
[50]	ἐπικηρυκεύεσθαι, (ὁρῶντες ἠτυχηκυῖαν τὴν πόλιν	καὶ	τῆς παρόδου κρατοῦντας Λακεδαιμονίους, οὐχὶ
[150]	τί μάλιστ' ἂν ἀπευξαίμεθα πάντες,	καὶ	τί μάλιστ' ἐν ἅπασι διεσπούδασται
[30]	Λεύκων ἐρωτᾷ, τί ἔχοντες ἐγκαλέσαι	καὶ	τί μεμφόμενοι τὴν ἀτέλειαν αὐτὸν
[160]	συμβήσεται καταψηφισαμένοις ὑμῖν τοῦ νόμου	καὶ	τί μή· εἶτα φυλάττετε καὶ
[80]	ἠξίωσεν ὑμᾶς, ὥσπερ δι' Ἰφικράτην	καὶ	Τιμόθεον εὖ τινὰς πεποιήκατε, οὕτω
[40]	χρημάτων θαυμάσαι, ἀλλὰ τὴν προθυμίαν	καὶ	τὸ αὐτὸν ἐπαγγειλάμενον ποιεῖν καὶ
[60]	ὅνπερ ἡ Θάσος ἦν τότε	καὶ	τὸ Βυζάντιον Λακεδαιμονίοις μὲν οἰκεῖα,
[40]	αἰσχύνην, ἀλλ' αὐτὸ δὴ τοῦτο	καὶ	τὸ δεινόν ἐστιν. Εἰ γὰρ
[90]	ἐὰν ἀδίκως τι λάβωσιν, ἀφαιρεθῆναι,	καὶ	τὸ λοιπὸν ἐφ' ὑμῖν εἶναι
[150]	ὅμοιος φθόνῳ τινὶ καὶ φιλονικίᾳ	καὶ	τὸ λοιπὸν ἐῶ· τοιούτοις δέ
[50]	ὥστε τούς τ' ἔχοντας ἀφῃρήμεθα	καὶ	τὸ λοιπὸν μηδενὶ δοῦναι ταῦτ'
[70]	τὸ φανερῶς τοῦ λάθρᾳ κρεῖττον,	καὶ	τὸ νικῶντας τοῦ παρακρουσαμένους πράττειν
[90]	τίους ἐπὶ πάμπολυν ἤδη χρόνον,	(καὶ	τὸ πρᾶγμ' οὐδὲν μᾶλλον δύναται
[80]	χρόνον εἴτε μή; (Λαβὲ δὴ	καὶ	τὸ τῷ Χαβρίᾳ ψήφισμα ψηφισθέν.
[100]	δὲ καὶ ἀτέλειαι καὶ σιτήσεις	καὶ	τοιαῦτ' ἐστίν, ὧν ἄν τις
[120]	πονηρὸν ἔθος τὸν νόμον εἰσάγειν	καὶ	τοιοῦτον δι' οὗ πάντ' ἄπισθ'
[0]	ἐν οἶμαι πολλοῖς οἷς πράττετε	καὶ	τοιοῦτόν τι συμβαίνειν ἀνάγκη. (Ἆρ'
[130]	καὶ μαστιγίαι, Λυκίδας καὶ Διονύσιος,	καὶ	τοιούτους τινὰς ἐξειλεγμένοι. Ὑπὲρ δὴ
[50]	παρασχόντας χρησίμους αὑτοὺς ἐπὶ τηλικούτων	καὶ	τοιούτων καιρῶν, οἵων μικρῷ πρότερον
[160]	νεμεσήσαι, καὶ τἀγαθὰ μὲν προσδοκᾶν	καὶ	τοῖς θεοῖς εὔχεσθαι διδόναι, πάντα
[0]	ἧς πᾶσι μέτεστι τὸ ἥμισυ	καὶ	τοῖς μηδ' ὁτιοῦν ἀγαθὸν πεποιηκόσιν
[30]	πλέοντας. Ἔχων γὰρ ἐκεῖνος ἑαυτῷ	καὶ	τοῖς παισὶ τὴν ἀτέλειαν ἅπασι
[110]	μὲν τοίνυν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	καὶ	τοῖς προγόνοις ὑμῶν ἔθος ἦν
[100]	τῶν εὐεργετῶν, τῷ δεῖνι μεμφόμενος	καὶ	τὸν δεῖν' ἀνάξιον εἶναι φάσκων,
[0]	τὴν δωρειὰν ἀναξίους ἐνόμιζεν, οὕτω	καὶ	τὸν δῆμον ἀνάξιον ἡγεῖτο κύριον
[90]	μὴ λόγον λέγω μόνον, ἀλλὰ	καὶ	τὸν νόμον αὐτὸν ὅν φημι
[20]	ὑμᾶς εἰδέναι πάντας, ὅμως δὲ	καὶ	τὸν νόμον ὑμῖν αὐτὸν ἀναγνώσεται.
[70]	τριήρεις τῶν πολεμίων ναυμαχίᾳ νικήσας,	καὶ	τοσούτων καλῶν αἴτιος ὤν, αἰσχροῦ
[110]	καὶ ἡ πόλις ἡμῶν ἐτίμα	καὶ	τότε τοὺς ἀγαθούς· αἱ μέντοι
[40]	συμφορᾷ καθεστηκόσιν, ἔδωκε μνᾶς ἑκατὸν	καὶ	τοῦ μὴ τῷ λιμῷ πάντας
[0]	πόλει λελύσθαι τὸν νόμον, εἶτα	καὶ	τοῦ παιδὸς εἵνεκα τοῦ Χαβρίου
[20]	πόλει, δυοῖν ἀγαθοῖν ὄντοιν, πλούτου	καὶ	τοῦ πρὸς ἅπαντας πιστεύεσθαι, ἐστὶ
[90]	καὶ καταμανθάνετε, ὅτι ἐνταῦθ' ἔνι	καὶ	τοὺς ἀξίους ἔχειν τὰ δοθέντα
[60]	ἄλλοις ἐπιτάττοντας εἴθισ' ἀκούειν ὑμῶν,	καὶ	τοὺς ἁρμοστὰς ἐξήλασεν ἐκ τῶν
[80]	αὐτοὺς τοὺς εὐεργέτας τιμᾶν, ἀλλὰ	καὶ	τοὺς ἐκείνων φίλους, ἐπειδὰν δὲ
[130]	ὑμᾶς τοὺς εὐεργέτας ἀφῃρημένους φαίνεσθαι,	καὶ	τοὺς εὖ τι πεποιηκότας ὑμᾶς,
[40]	καὶ τὸ αὐτὸν ἐπαγγειλάμενον ποιεῖν	καὶ	τοὺς καιροὺς ἐν οἷς. (Πάντες
[90]	τοὺς ἀξίους ἔχειν τὰ δοθέντα	καὶ	τοὺς μὴ τοιούτους κριθέντας, ἐὰν
[20]	καὶ Λεύκωνα τὸν ἄρχοντα Βοσπόρου	καὶ	τοὺς παῖδας αὐτοῦ τὴν δωρειὰν
[110]	αὐτοί τε ποιεῖτε, ἵν' εὐορκῆτε,	καὶ	τοὺς προγόνους ὀργίζεσθ' ἂν μή
[50]	τευμα, καὶ διέσωσαν καὶ ὑμᾶς	καὶ	τοὺς συμμάχους. (Ἐπειδὴ δ' ἡ
[110]	ἂν μή τις φῇ ποιεῖν,	καὶ	τοὺς τὰ τοιαῦτα λέγοντας παραδείγματα,
[140]	δ' οὐδείς ἐστι κίνδυνος. (Καίτοι	καὶ	τοῦτ' ἀκούω σε λέγειν, ὡς
[10]	παρὰ τῶν ἄλλων πολιτειῶν διδομένων,	καὶ	τοῦτ' ἀφαιρεῖται νῦν τῷ νόμῳ.
[30]	σίτου μυριάδες περὶ τετταράκοντ' εἰσί·	καὶ	τοῦτ' ἐκ τῆς παρὰ τοῖς
[140]	ἠγνόησε ταῦτα γένοιτο γὰρ ἂν	καὶ	τοῦτο, αὐτίκα δηλώσει· συγχωρήσεται γὰρ
[130]	γ' ἀξίως ὑμῶν. (Σκοπῶ δὲ	καὶ	τοῦτο. Καὶ μὴν οὐδ' ἐκείνου
[10]	ὑμετέρου κύριον ποιῆσαι τοιοῦτον νόμον,	καὶ	τοῦτο πειράσομαι δεῖξαι διὰ βραχέων,
[50]	ταῦτα καὶ ἐγνῶσθαι προσῆκεν. Ἀνάγνωθι	καὶ	τοῦτο τὸ ψήφισμ' αὐτοῖς. ΨΗΦΙΣΜΑ.
[90]	δὲ νόμους αὐτούς, καθ' οὓς	καὶ	τούτοις ἄρχειν καὶ πᾶσι τοῖς
[70]	ἡγοῦντο γὰρ οὐ μικρὰν τυραννίδα	καὶ	τοῦτον τὴν Λακεδαιμονίων ἀρχὴν καταλύσαντα
[120]	λέγειν αὐτοῖς προσῆκεν. ~Οἴομαι τοίνυν	καὶ	τοῦτον τὸν λόγον Λεπτίνην ἐρεῖν,
[0]	τῶν αὐτῶν ἠξίωσεν ὑμᾶς τε	καὶ	τούτους. Ἐν μὲν γὰρ τῷ
[0]	εὑρομένους ἀτέλειαν ἐκδεδυκέναι τὰς λῃτουργίας,	καὶ	τούτῳ πλείστῳ χρήσεται τῷ λόγῳ.
[10]	καὶ λυσιτελέστερον εἶναι καὶ ὑμῖν	καὶ	τούτῳ τὴν πόλιν πεπεικέναι Λεπτίνην
[20]	εἰς ἀμφότερ' ὑμῖν ὑπάρξουσι χρήσιμοι,	καὶ	τριηραρχεῖν καὶ εἰσφέρειν. Τίν' οὖν
[120]	εἰς τὸν πόλεμον πασῶν εἰσφορῶν	καὶ	τριηραρχιῶν ἐκ τῶν παλαιῶν νόμων
[10]	τὴν σωτηρίαν τῆς πόλεως εἰσφορῶν	καὶ	τριηραρχιῶν ὀρθῶς καὶ δικαίως οὐδείς
[70]	οὗτος ὃ τοσαύτας πόλεις λαβὼν	καὶ	τριήρεις τῶν πολεμίων ναυμαχίᾳ νικήσας,
[90]	ἐπέταξεν ἐκθεῖναι πρόσθε τῶν ἐπωνύμων	καὶ	τῷ γραμματεῖ παραδοῦναι, τοῦτον δ'
[100]	πονηρίᾳ ἢ ὑμεῖς ἐπὶ φιλανθρωπίᾳ	καὶ	τῷ τὰ δίκαια βούλεσθαι. Μήτ'
[70]	ἀτέλειαν ἣν εὕρετο παρ' ὑμῶν	καὶ	τῷ υἱεῖ κατέλιπεν; Ἐγὼ μὲν
[130]	ἀλλ' εἰ διὰ τοῦτον πάλιν	καὶ	τῶν ἐκείνῳ τι δοθέντων ἀφέλοιντο,
[80]	ταῦτ' ἔτι μᾶλλον αὐτὸν τιμᾶν	καὶ	τῶν ἐπὶ ταῖς πρότερον εὐεργεσίαις
[40]	παρὰ τοιοῦτον καιρὸν ἐν ᾧ	καὶ	τῶν εὖ πεπονθότων ἔργον ἦν
[160]	νόμον, ὃς περὶ τῶν παρεληλυθότων	καὶ	τῶν μελλόντων ταὐτὰ λέγει. Μηδέν'
[10]	ταῦτ' ἀπῄτουν. (Λόγων δὲ γιγνομένων	καὶ	τῶν μὲν τοὺς δανεισαμένους ἀποδοῦναι
[20]	μὴ τοιοῦτον εἶναι τοῦτο, ἀλλὰ	καὶ	τῶν μετοίκων πλείονας ἢ τοσούτους,
[70]	ὅσας ἔλαβεν καὶ οὗ ἑκάστην,	καὶ	τῶν πόλεων τὸν ἀριθμὸν καὶ
[20]	νόμος τεθῇ, τοὺς λῃτουργοῦντας ἔσεσθαι,	καὶ	τῶν πολιτῶν μηδέν' ἐκ τριηραρχίας
[70]	καὶ τῶν χρημάτων τὸ πλῆθος,	καὶ	τῶν τροπαίων οὗ ἕκαστον. Λέγε.
[70]	καὶ τῶν πόλεων τὸν ἀριθμὸν	καὶ	τῶν χρημάτων τὸ πλῆθος, καὶ
[50]	τὸ στρά τευμα, καὶ διέσωσαν	καὶ	ὑμᾶς καὶ τοὺς συμμάχους. (Ἐπειδὴ
[110]	τῴ τι, τοῦτ' ἀφῃρημένους, συγχωρῶ	καὶ	ὑμᾶς ταὐτὸ τοῦτο ποιῆσαι, καίτοι
[10]	τοῦ θέσθαι, καὶ λυσιτελέστερον εἶναι	καὶ	ὑμῖν καὶ τούτῳ τὴν πόλιν
[140]	ἔχει, ἐπηρεάσῃ, τῆς πόλεως ἀφέλησθε	καὶ	ὑμῶν αὐτῶν ἣν διὰ παντὸς
[30]	τὴν ἀτέλειαν, κύριος ἂν γένηται,	καὶ	ὑμῶν τοὺς παρ' ἐκείνου σιτηγοῦντας;
[70]	πράξας ἃ διεξῆλθον ἐγώ, ἀλλὰ	καὶ	ὑπ' ἄλλων πολλῶν, οἳ δικαίως
[0]	καὶ γὰρ εἴρηται τρόπον τινὰ	καὶ	ὑφ' ὑμῶν ἴσως γιγνώσκεται· ἀλλ'
[130]	ἢ θέντων ἡμῶν, ὥσπερ ἐγγυώμεθα	καὶ	φαμὲν θήσειν, ἢ θέντας αὐτούς,
[0]	τῆς δωρειᾶς, ἐξαπατηθέντας δέ τι	καὶ	φαύλῳ τινὶ δοῦναι, ἢ διὰ
[80]	ἔσθ' ὅ τι τοῦ παρακρούσασθαι	καὶ	φενακίσαι λέγεται παρ' ἡμῶν ἕνεκα,
[70]	τὰς πολλὰς καὶ παρέδωκεν ὑμῖν	καὶ	φιλίας ἐποίησεν ἐχθρῶς ἐχούσας πρότερον,
[150]	νόμος, καὶ ὅμοιος φθόνῳ τινὶ	καὶ	φιλονικίᾳ καὶ τὸ λοιπὸν ἐῶ·
[100]	νόμον. Εἰ δὲ ταῦτα λόγους	καὶ	φλυαρίας εἶναι φήσει, ἐκεῖνό γ'
[160]	ἴσως Συρακόσιοι, τὸ πάλαι δημοκρατούμενοι	καὶ	φόρους Καρχηδονίους πραττόμενοι καὶ πάντων
[100]	κύριος, καὶ ἀραὶ καὶ νόμοι	καὶ	φυλακαὶ ὅπως μηδεὶς ἄλλος κύριος
[70]	ἀτέλειαν ἔδωκαν οἱ τότε, ἀλλὰ	καὶ	χαλκῆν εἰκόνα, ὥσπερ Ἁρμοδίου καὶ
[20]	τοῖς θεοῖς, μάλιστα μὲν ἡμῖν	καὶ	χρήματα πολλὰ γενέσθαι, εἰ δὲ
[60]	Ἑλλησπόντου, ὥστε τὴν δεκάτην ἀποδόσθαι	καὶ	χρημάτων εὐπορήσαντας Λακεδαιμο νίους ἀναγκάσαι
[110]	πόλις ἡμῶν καὶ γῆς ηὐπόρει	καὶ	χρημάτων, νῦν δ' εὐπορήσει· δεῖ
[120]	τοιούτων, καὶ συμφέρειν ἔμοιγε δοκεῖ	καὶ	χρῆναι διδόναι τὰς τιμάς. Δεῖ
[10]	ἴδοι τις ἂν τοιοῦτον, ἀψευδὲς	καὶ	χρηστόν, οὐ τὸ λυσιτελέστατον πρὸς
[0]	οὐ πεπόνθατε τῶν πάντων, ἀλλὰ	καὶ	ψηφίσματα πολλὰ πολλάκις ἐξαπατηθέντες κεχειροτονήκατε,
[80]	πως ἐκεῖνος φιλόπολις, ὥστε δοκῶν	καὶ	ὢν ἀσφαλέστατος στρατηγὸς ἁπάντων, ὑπὲρ
[120]	ῥᾴδιον αἰτίῳ γενέσθαι· (μετρίων δὲ	καὶ	ὧν ἂν ἐν εἰρήνῃ τις
[70]	ἅπαντας Πελοποννησίους παρετάξατ' ἐν Θήβαις,	καὶ	ὡς Γοργώπαν ἀπέκτεινεν ἐν Αἰγίνῃ,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/05/2007