Paragraphes
[70]	ἐποίησεν ἐχθρῶς ἐχούσας πρότερον, τρισχίλια	δ'	αἰχμάλωτα σώματα δεῦρ' ἤγαγεν, καὶ
[80]	ἑβδομήκοντα δὲ ναῦς ἔλαβεν, τρισχιλίους	δ'	αἰχμαλώτους, δέκα δὲ καὶ ἑκατὸν
[90]	δικαιότερον τοῦ τούτου νόμον. (Γνώσεσθε	δ'	ἀκούοντες. Λαβὲ καὶ λέγε πρῶτον
[80]	ἂν τιθῇ λύων ἐκεῖνον, ὑμᾶς	δ'	ἀκούσαντες ἑλέσθαι τὸν κρείττω. ~Οὐ
[60]	Βυζάντιον Λακεδαιμονίοις μὲν οἰκεῖα, ὑμῖν	δ'	ἀλλότρια, παραδώσειν ταῦτ' ἐπαγγείλαιντο, ἂν
[150]	καὶ ἐνδείξεις καὶ ἀπαγωγάς· ἐὰν	δ'	ἁλῷ, ἔνοχος ἔστω τῷ νόμῳ
[20]	ἔλαττον ἕκαστος αὐτῶν ἀναλώσει· τότε	δ'	ἄν, μικρᾶς συντελείας ἀπὸ τῶν
[70]	ἡ τῶν τειχῶν ἀνάστασις. (Γνοίη	δ'	ἄν τις εἰ παραθείη πῶς
[160]	προορωμένους τὸ μέλλον φαίνεσθαι. (Πολλὰ	δ'	ἄν τις ἔχοι λέγειν ἔτι
[130]	οὐδ' ἕξουσιν οὗτοι δεικνύναι, λόγῳ	δ'	ἂν ἀναισχυντῶσιν, οὐχὶ καλῶς ποιήσουσιν.
[120]	ἂν τοῦτο λέγῃ, φανήσεται. (Ἡδέως	δ'	ἂν ἔγωγ' ἐροίμην Λεπτίνην· τίνος
[160]	διὰ τοὺς φαύλους ἀδικήσονται, οἱ	δ'	ἀνάξιοι συμφορᾶς ἑτέροις αἴτιοι γενήσονται,
[0]	οὐδὲν ἐρεῖ περὶ αὐτοῦ, φήσει	δ'	ἀναξίους τινὰς ἀνθρώπους εὑρομένους ἀτέλειαν
[160]	τοῖς θεοῖς εὔχεσθαι διδόναι, πάντα	δ'	ἀνθρώπιν' ἡγεῖσθαι. Οὐδὲ γὰρ ἂν
[150]	παρ' ὑμῖν νόμοις ἐξέσται, χάριν	δ'	ἀπαιτεῖν οὔτε δικαίως οὔθ' ὁπωσοῦν
[30]	ψηφισμάτων, ὦ ἄνδρες δικασταί. Τούτων	δ'	ἁπάντων στήλας ἀντιγράφους ἐστήσαθ' ὑμεῖς
[120]	λαβόντες ἔχουσι, τοῦτ' ἀφέλῃ. (Ὡς	δ'	ἁπλῶς εἰπεῖν, οὐκ, εἰ τῶν
[70]	ἀφ' ὑμῶν τε κἀκείνου, ὑμῖν	δ'	ἀπὸ πολλῶν πόλλ' ἐκείνου στρατηγοῦντος.
[160]	πρὸς ἅπαντας ἀψευδὴς φανήσεται. Ἐὰν	δ'	ἀποψηφίσησθε, ὃ μὴ ποιήσαιτε, οἱ
[110]	ἔδοσαν, ἑκατὸν δὲ ψιλῆς, ἔτι	δ'	ἀργυρίου μνᾶς ἑκατόν, καὶ τέτταρας
[60]	Θρᾴκην τόπον ὑμῖν ἐγένοντο; ~Τοῦτο	δ'	Ἀρχέβιον καὶ Ἡρακλείδην, οἳ Βυζάντιον
[120]	φαύλων ἐκείνους ἀφαιροῦ, δι' ἃ	δ'	αὖ καταλείπειν ἐκείνοις φήσεις, τούσδ'
[80]	μὴ καλῶς ἔχειν ἡγῆται, παρεισφέρειν	δ'	αὐτὸν ἄλλον, ὃν ἂν τιθῇ
[90]	τοῖς πρότερον κειμένοις νόμοις. Λαβὲ	δ'	αὐτὸν τὸν νόμον. ΝΟΜΟΣ. (Οὔκουν
[80]	καί τισιν ἄλλοις πολιτείαν· Χαβρίας	δ'	αὐτὸς ἐτιμήθη παρ' ὑμῖν μόνος.
[140]	προφάσει διὰ σοῦ δεδόσθω, ὧν	δ'	αὐτὸς ὁ δῆμος μαρτυρίας ἔστησεν
[150]	γελοῖον νόμῳ μὲν συνδικεῖν, νόμον	δ'	αὐτοὺς παραβαίνειν ἕτερον. Ἀνάγνωθι λαβὼν
[30]	ὑμῶν ποιήσει πολίτης· κατ' οὐδέτερον	δ'	αὐτῷ τὴν ἀτέλειαν ἔστιν ἔχειν
[60]	ταῦτα λέγονθ' ἡγοῖσθε, ἐπὶ τῷ	δ'	ἀφελέσθαι τὰς τῶν προτέρων εὐεργετῶν
[130]	τούτων οὐδεὶς ἀντεῖπεν, μετὰ ταῦτα	δ'	ἐᾶν, εἴ τι μὴ πεπόνθαθ'
[160]	τῶν τὰ πονηρὰ συμβουλευόντων. Θαυμάζω	δ'	ἔγωγε, εἰ τοῖς μὲν τὸ
[120]	τισι δόντες ἀφῃρημένοι φανεῖσθε; (Ἔτι	δ'	εἰ μηδὲν ἔμελλε τοῦτ' ἔσεσθαι
[150]	τριηραρχίας αὑτοῦ καὶ λῃτουργίας. Ἐγὼ	δ'	εἰ πολλοῦ τῇ πόλει Δεινίας
[120]	γ' ἱερῶν ἐστιν δεδομένη. Ἵνα	δ'	εἰδῆθ' ὅτι ταῦτα τοῦτον ἔχει
[130]	ὅταν πρῶτον γένωνται νομοθέται. Ἔστι	δ'	ἑκάστῳ τις αὐτῶν, ὡς ἔοικεν,
[10]	τῶν χορηγιῶν ἀτελεῖς ὑπάρχουσιν, οἱ	δ'	ἐλάττω τῶν ἱκανῶν κεκτημένοι, τὴν
[40]	ἐπὶ τὸ βέλτιον προῆγε, τοὺς	δ'	ἐν ἁπάσῃ καθεστάναι δοκοῦντας εὐδαιμονίᾳ
[80]	ὀρφανὸς δι' ἐκεῖνον ἐγένετο, αὐτὸς	δ'	ἐν ὀρφανίᾳ τέθραπται διὰ τὴν
[30]	τὴν μὲν ἐν Βοσπόρῳ, τὴν	δ'	ἐν Πειραιεῖ, τὴν δ' ἐφ'
[90]	καὶ τῷ γραμματεῖ παραδοῦναι, τοῦτον	δ'	ἐν ταῖς ἐκκλησίαις ἀναγιγνώσκειν, ἵν'
[90]	διώκομεν ὡς οὐκ ἐπιτήδεια. Τὰ	δ'	ἑξῆς λέγε, ἃ τούτων εἶναι
[10]	τὰ χρήματ' εἰσφέρειν ἠθελήσατε, νῦν	δ'	ἐξὸν ὑμῖν ἄνευ δαπάνης τὰ
[80]	ὑμῶν στρατηγῶν ἐκεῖνος ἔστησε, τῶν	δ'	ἐπὶ τούτοις δωρειῶν ἀφῃρημένον τι
[50]	φιλάνθρωποι καὶ πάντα ποιοῦντες, ἐπειδὴ	δ'	ἐπράξαμεν πάνθ' ὅσ' ἂν εὐξαίμεθα,
[80]	καὶ ἑκατὸν τάλαντ' ἀπέφηνεν, τοσαῦτα	δ'	ἔστησε τρόπαια, τηνικαῦτα δ' οὐκ
[30]	τι προθυμούμενος ὑμᾶς εὖ, ὑμεῖς	δ'	ἑστώσας ἀκύρους πεποιηκότες, ὃ πολὺ
[140]	λαβόντι, μηδὲν ἡγεῖσθαι δεινόν, ἐπειδὴ	δ'	ἑτέροις δέδοται, τηνικαῦτ' ἀγανα κτεῖν
[150]	σωφρονῶσι φυλάξονται παραβαίνειν οὗτοι. (Ἐγὼ	δ'	ἔτι μικρὰ πρὸς ὑμᾶς εἰπὼν
[80]	αὔτ' ἐνταῦθ' εἶναί που. Ἐγὼ	δ'	ἔτι τοῦτ' εἰπεῖν ὑπὲρ Χαβρίου
[130]	τῷ μὲν Διό φαντος, τῷ	δ'	Εὔβουλος, τῷ δ' ἴσως ἄλλος
[110]	γῆς ηὐπόρει καὶ χρημάτων, νῦν	δ'	εὐπορήσει· δεῖ γὰρ οὕτω λέγειν
[30]	τὴν δ' ἐν Πειραιεῖ, τὴν	δ'	ἐφ' Ἱερῷ. Σκοπεῖτε δὴ πρὸς
[20]	συντελοῦσιν εἰς τὸν πόλεμον, οἱ	δ'	ἐφικνούμενοι τοῦ τριηραρχεῖν εἰς ἀμφότερ'
[60]	Φιλίππῳ μέν ἐστιν ὑπήκοα, ὑμῖν	δ'	ἐχθρά, τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ
[50]	λυθήσεται, τὰ δοθέντ' ἀφαιρεθήσονται· ἓν	δ'	ἢ δύο δείξας ἔτι ψηφίσματ'
[10]	ἐπὶ τοὺς ἐν Πειραιεῖ. Ἐπειδὴ	δ'	ἡ πόλις εἰς ἓν ἦλθεν
[50]	τισὶ καὶ δόξαις διώρισται· κοινῇ	δ'	ἡ πόλις καὶ ὁ δῆμος,
[50]	ὑμᾶς καὶ τοὺς συμμάχους. (Ἐπειδὴ	δ'	ἡ πρὸς Λακεδαιμονίους εἰρήνη μετὰ
[100]	μὲν καθ' ἕκαστον ἐάσω, μίαν	δ'	ἣ συλλαβοῦσα τὰς ἄλλας ἔχει,
[110]	τοῦθ' ὑμῖν ἀναγνώσεται τοὐπίγραμμα. Ἐγὼ	δ'	ἡγοῦμαι τοῦτον τὸν λόγον, ὦ
[140]	των ἀπέχουσα τῶν αἰσχρῶν. (Τεκμήρια	δ'	ἡλίκα τούτου θεωρήσατε. Πρῶτον μὲν
[30]	ἀτέλειαν ἅπασι δέδωκεν ὑμῖν. (Τοῦτο	δ'	ἡλίκον ἐστὶ θεωρήσατε. Ἐκεῖνος πράττεται
[100]	γενέσθαι μετὰ τῶν ὁμοίων, παρὰ	δ'	ἡμῖν ταύτης μὲν ὁ δῆμος
[130]	φαντος, τῷ δ' Εὔβουλος, τῷ	δ'	ἴσως ἄλλος τις. (Εἰ δὲ
[60]	ψηφισμάτων, ὦ ἄνδρες δικασταί. Τούτων	δ'	ἴσως ἔνιοι τῶν ἀνδρῶν οὐκέτ'
[40]	τούτων ἐνόμιζον εὖ πάσχειν, ἡμεῖς	δ'	οἱ λόγῳ ταῦτ' ἀκούοντες ὡς
[40]	προϋπάρχοντες τῷ ποιεῖν εὖ, μάλιστα	δ'	οἱ παρὰ τὰς χρείας, ὧν
[110]	νόμων τὰ δίκαια λαμβάνοντες. ~Ὅλως	δ'	οἶμαι τότε δεῖν τοὺς ἑτέρων
[160]	ὑμῖν ἐστιν ἡ ζημία, τοῖς	δ'	ὅλην τὴν πόλιν κίβδηλον καὶ
[90]	παραγεγράφθαι τοῦτον τὸν νόμον, ἐὰν	δ'	ὃν αὐτὸς ἔθηκεν λυθῇ, τοῦτον
[40]	μὴ λυθέντι δεήσει χρῆσθαι, δεύτερον	δ'	ὅτι βλάπτουσιν οἱ πονηροὶ νόμοι
[90]	λυθῇ, τοῦτον οὐ τεθήσεσθαι. (Ἐγὼ	δ'	ὅτι μὲν τῇ ὑμετέρᾳ ψήφῳ
[0]	πλείστῳ χρήσεται τῷ λόγῳ. (Ἐγὼ	δ'	ὅτι μὲν τινῶν κατηγοροῦντα πάντας
[20]	ξένων εἶναι ἀτελῆ, μὴ διῃρῆσθαι	δ'	ὅτου ἀτελῆ, χορηγίας ἤ τινος
[140]	οὐκ ἔχω πῶς ἐπαινέσω, ψέγειν	δ'	οὐ βούλομαι. (Μηδὲν οὖν φιλονίκει,
[50]	εὖ ποιῇ καὶ σῴζῃ, τοῦτο	δ'	οὐ γένει καὶ δόξῃ κρινόμενον
[130]	ἀτέλειαν ἔδωκεν ὁ δῆμος. Τούτοις	δ'	οὐ δέδωκεν, οὐδ' ἕξουσιν οὗτοι
[50]	τοὺς ἔχοντας ἀφαιρεῖσθαι φθονούντων, τοῦτο	δ'	οὐ δεῖ δοκεῖν ὑμᾶς πεπονθέναι.
[40]	τούτων ἢ λῃτουργεῖν ἀναγκασθήσεται. Ἔστι	δ'	οὐ τὸ τῆς δαπάνης μέγιστον
[160]	συμφορᾶς ἑτέροις αἴτιοι γενήσονται, δίκην	δ'	οὐδ' ἡντινοῦν αὐτοὶ δώσουσιν, ἡ
[90]	μᾶλλον δύναται πέρας ἔχειν· ψηφισμάτων	δ'	οὐδ' ὁτιοῦν διαφέρουσιν οἱ νόμοι,
[70]	περὶ αὐτοῦ δόξης ὑπαρχούσης· ἃ	δ'	οὐδαμῶς ἂν εἰπὼν οἴομαι μικρὰ
[140]	πᾶς ἐσθ' ὁ λόγος, τούτῳ	δ'	οὐδείς ἐστι κίνδυνος. (Καίτοι καὶ
[20]	ἀνάπαυσιν αὐτοῖς μόνον, μετὰ ταῦτα	δ'	οὐδὲν ἔλαττον ἕκαστος αὐτῶν ἀναλώσει·
[70]	τοσούτων καλῶν αἴτιος ὤν, αἰσχροῦ	δ'	οὐδενὸς τῇ πόλει, ἄξιος εἶναι
[0]	οἷός τ' ὦ, συνερεῖν. Ἔστι	δ'	οὐκ ἄδηλον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[50]	βουλεύεσθαι καὶ μηδενὸς καταφρονεῖν, φυλάττειν	δ'	οὐκ ἐθέλουσι τοῖς αὐτοῖς τούτοις.
[80]	τοσαῦτα δ' ἔστησε τρόπαια, τηνικαῦτα	δ'	οὐκ ἔσται κύρι' αὐτῷ τὰ
[120]	ἀνθρώπου πραχθέντα πονηρὰ φανείη. Ὅτι	δ'	οὐκ ἔστι ταὐτὸν ἱερῶν ἀτέλειαν
[90]	μὲν ὑπάρχουσι νόμοις ἐχρῶντο, καινοὺς	δ'	οὐκ ἐτίθεσαν· ἐπειδὴ δὲ τῶν
[140]	ὑμᾶς εἰσελθὼν ἡττήθη· (οἱ νόμοι	δ'	οὐκ ἐῶσι δὶς πρὸς τὸν
[150]	ἔστ' εἶναι τὴν πόλιν. Εἰσὶ	δ'	οὗτοι τίνες; Οἵ τε τοῖς
[130]	ὑπ' αὐτῶν ὕστερον κακόν. Εἰ	δ'	οὗτοι τοῦτο φήσουσι δεῖξαι μὲν
[20]	τῆς γενησομένης ἄξιον αἰσχύνης. (Ὅρα	δ'	οὑτωσί. Εἰσὶ τῶν ξένων ἀτελεῖς
[70]	πρέσβεις πέμπειν σκεψομένους κελεύειν, ἐπειδὴ	δ'	οὐχ ἧκον οὗτοι, πέμπειν ἑτέρους
[110]	ὡς ἀχαρίστου δήπου κατηγορεῖ. Ἔστι	δ'	οὐχ οὕτω ταῦτ' ἔχοντα, οὐδ'
[150]	προσέοιχ' ὁ γράφων χρῆσθαι. Ὑμῖν	δ'	οὐχὶ πρέπει τὰ τοιαῦτα μιμεῖσθαι,
[50]	τούτων ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἐξέπεσον. Ὑποδεξάμενοι	δ'	ὑμεῖς αὐτοὺς ἐποιήσατ' ἔργον ἀνθρώπων
[110]	βέλτιον ἐκείνους πράττοντας ὑμῶν. Ὅτε	δ'	ὑμεῖς, καλῶς ποιοῦντες, καὶ κατὰ
[40]	καὶ δόντες τὴν ἀτέλειαν, ἕτεροι	δ'	ὑμεῖς οἱ νῦν ἀφαιρούμενοι, ἀπολύει
[10]	φόβος τῆς παρούσης χάριτος, παρὰ	δ'	ὑμῖν ἀδεῶς ἃν λάβῃ τις
[130]	πάντας ἂν ἡγοῦμαι φῆσαι, ὅσῳ	δ'	ὑμῖν αἴσχιον τῶν ἄλλων, ἀκούσατέ
[120]	ἂν βούλησθε, πλὴν τούτου. Ἐγὼ	δ'	ὑπὲρ ὧν μὲν τῇ πόλει
[110]	ἀλλ' οἱ δόντες μέν, πάλιν	δ'	ὕστερον μηδὲν ἐγκαλοῦντες ἀφαιρούμενοι. Εἰ
[20]	δεῖ δήπου τούτῳ βασκαίνειν· εἰ	δ'	ὑφῃρημένον φήσουσιν ἤ τιν' ἄλλον
[100]	νῦν ἀφ' αὑτοῦ τίθησιν. (Ἐμοὶ	δ'	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δοκεῖ Λεπτίνης
[90]	νομίζω, θέσθαι τὸν νόμον· ἡμεῖς	δ'	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πάντα, καὶ
[20]	αὐτόν; Ἔγωγ' ἂν φαίην. (Ἔτι	δ'	ὦ ἄνδρες δικασταί, διὰ τὸ
[110]	ἡμῖν τούτων τι κατασκευάσαντα, διὰ	δ'	ὧν ὁ παρ' ἡμῖν δῆμος
[20]	πάσῃ τῇ πόλει. (Ὥσθ' ὅσον	ἐνθάδ'	ἀφίετε, ἐκεῖ κομίζεσθε, καὶ δίδοτ'
[0]	διὰ τοῦ παντελῶς ἀκύρους γενέσθαι	μηδ'	ἂν ἄξιόν τιν' εἰδῆτ' ἐξεῖναι
[0]	ἐκ δὲ τοῦ μηδενὶ μηδέν,	μηδ'	ἂν ἄξιος ᾖ, διδόναι, πάντας
[110]	γ' αἰσχρὸν ὁμοίως· εἰ δὲ	μηδ'	ἂν εἷς ἐν ἅπαντι τῷ
[120]	θεοὺς ἐπιφημίζων, τοιαῦτα φαίνεσθαι οἷα	μηδ'	ἂν ἐπ' ἀνθρώπου πραχθέντα πονηρὰ
[30]	ἀτέλειαν ὑμᾶς ἀφῃρημένους αὐτὸν καὶ	μηδ'	ἂν μεταδόξῃ ποτὲ ψηφισαμένους ἐξεῖναι
[100]	τοῦ μηδενὶ δεῖν μηδὲν διδόναι,	μηδ'	ἂν ὁτιοῦν πράξῃ, τοιοῦτόν τι
[160]	Μηδὲ τὸ λοιπὸν ἐξεῖναι δοῦναι.	Μηδ'	ἂν τοιοῦτοί τινες γένωνται, Λεπτίνη;
[100]	μὴ λέγειν κακῶς τὸν τεθνεῶτα,	μηδ'	ἂν ὑπὸ τῶν ἐκείνου τις
[140]	πάντες συνίσασιν, ταῦτ' ἀφελέσθαι παραίνει·	μηδ'	αὑτὸς φαίνου τά τ' ὀφειλόμεν'
[60]	ἀντ' εὖ πεποίηκεν. (Καὶ μὴν	μηδ'	ἐκεῖν' ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[140]	πόλις εὐδοξεῖ, ταῦτ' ἀνέλητε νῦν·	μηδ'	ἵνα Λεπτίνης ἰδίᾳ τισίν, οἷς
[50]	Ὃ μὴ πάθητε νῦν ὑμεῖς,	μηδ'	οἴεσθε νόμον τοιοῦτον θέσθαι δεῖν,
[130]	εὑρῆσθαι. Μὴ δὴ παραγόντων ὑμᾶς,	μηδ'	ὅτι δοῦλος ὢν ὁ Λυκίδας
[0]	μέτεστι τὸ ἥμισυ καὶ τοῖς	μηδ'	ὁτιοῦν ἀγαθὸν πεποιηκόσιν ὑμᾶς, ταύτης
[20]	δεινόν, εἰ ἐν κοινῷ μὲν	μηδ'	ὁτιοῦν ὑπάρχει τῇ πόλει, ἰδίᾳ
[140]	τοῦ χρόνου δόξαν κέκτησθε καλήν·	μηδ'	ὑπολαμβάνετ' εἶναι τὸν ἀγῶνα τόνδ'
[160]	ὦ Ζεῦ καὶ θεοί. Οὐκ	οἶδ'	ὅ τι δεῖ πλείω λέγειν·
[140]	μηδ' ὑπολαμβάνετ' εἶναι τὸν ἀγῶνα	τόνδ'	ὑπὲρ ἄλλου τινὸς ἢ τοῦ
[90]	Ἀλλ' οὐκ ἐν ᾧ νῦν	ὅδ'	ἀντεισφέρει νόμῳ, ἀλλ' ἅ τ'
[20]	ὧν ἔχει, προσήκει λελύσθαι παρὰ	τοῖσδ'	αὐτόν; Ἔγωγ' ἂν φαίην. (Ἔτι
[120]	δ' αὖ καταλείπειν ἐκείνοις φήσεις,	τούσδ'	ὃ μόνον λαβόντες ἔχουσι, τοῦτ'
[0]	νόμων καὶ πάλαι κυρίων, οὓς	οὐδ'	ἂν αὐτὸς οὗτος ἀντείποι μὴ
[50]	καὶ δέω. Ἀλλὰ πάντας μὲν	οὐδ'	ἂν ἐγχειρήσαιμ' ἐξετάζειν ὅσοι πεποιηκότες
[130]	λέγειν αὐτόν, ἕν γ' αἰσχρὸν	οὐδ'	ἂν εἴ τι γένοιτ' ἀναιρεθείη,
[130]	δημοσίᾳ ποιοῦντες φανήσεσθε. Ὑμῶν τοίνυν	οὐδ'	ἂν εἷς οὐδὲν ὧν ἰδίᾳ
[150]	οὐχὶ πρέπει τὰ τοιαῦτα μιμεῖσθαι,	οὐδ'	ἀνάξια φαίνεσθαι φρονοῦντας ὑμῶν αὐτῶν.
[70]	οὐδαμοῦ τὸ τῆς πόλεως ὄνομ'	οὐδ'	αὑτὸν κατῄσχυνεν, οὔτε πάνυ ῥᾴδιον
[50]	παρόδου κρατοῦντας Λακεδαιμονίους, οὐχὶ προὔδωκαν	οὐδ'	ἐβουλεύσαντ' ἰδίᾳ περὶ τῆς αὑτῶν
[20]	γιγνομένης, οὐδὲν ἔπασχε δεινὸν οὐδείς,	οὐδ'	εἰ πάνυ μικρὰ κεκτημένος ἦν.
[0]	ἢ θέσθαι. (Οὐ τοίνυν ἔμοιγ'	οὐδ'	ἐκεῖν' εὔλογον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[50]	δοκεῖν ὑμᾶς πεπονθέναι. (Καὶ μὴν	οὐδ'	ἐκεῖν' ὀκνήσω περὶ τῆς ἀξίας
[70]	μόνης τοῦτ' ἀφαιρήσεται; (Καὶ μὴν	οὐδ'	ἐκεῖνο καλόν, ζῶντα μὲν αὐτὸν
[120]	μηδὲν ἔμελλε τοῦτ' ἔσεσθαι δυσχερές,	οὐδ'	ἐκεῖνο καλῶς ἔχειν ἡγοῦμαι, εἰς
[130]	δὲ καὶ τοῦτο. Καὶ μὴν	οὐδ'	ἐκείνου γ' ἀποστατέον τοῦ λόγου,
[70]	τὸν τοιοῦτον ὑφ' ὑμῶν ἀδικηθῆναι,	οὐδ'	ἔλαττον σχεῖν τῶν ῥητόρων τῶν
[140]	ὀλίγοις μέτεστιν, ἐφθονήσατε τοῖς ἔχουσιν,	οὐδ'	ἐλάττους ἐνείματε τὰς τιμὰς διὰ
[130]	δῆμος. Τούτοις δ' οὐ δέδωκεν,	οὐδ'	ἕξουσιν οὗτοι δεικνύναι, λόγῳ δ'
[130]	δοίη, τοῦτ' ἀφέλοιτο πάλιν, ἀλλ'	οὐδ'	ἐπιχειρήσειεν ἄν. Μὴ τοίνυν μηδὲ
[10]	ἀχαρίστους εἶναι δοκεῖν. (Ὅτι τοίνυν	οὐδ'	ἐστὶν ὅλως, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[140]	ὁ τοῦτο πεπονθώς. Εἶτα καὶ	οὐδ'	ἔστιν ὄνειδος ὅτου πορρώτερόν ἐσθ'
[70]	στρατιώτην ἀπώλεσεν οὐδέν' ἡγούμενος ὑμῶν,	οὐδ'	ἔστιν οὐδενὶ τῶν ὑμετέρων ἐχθρῶν
[120]	δὲ λῃτουργιῶν, εἴπερ εἴσ' ἱερῶν,	οὐδ'	ἔχουσιν. ~Ἀλλὰ μὴν γέγραπταί γ'
[160]	ἑτέροις αἴτιοι γενήσονται, δίκην δ'	οὐδ'	ἡντινοῦν αὐτοὶ δώσουσιν, ἡ δὲ
[60]	κεκτημένης, στρατηγῶν βασιλεῖ, παρ' ὑμῶν	οὐδ'	ἡντινοῦν ἀφορμὴν λαβών, κατεναυμάχησεν Λακεδαιμονίους,
[120]	εὖ ποιήσωμέν τινας, ἀπίστους καταστήσομεν·	οὐδ'	ὁ πλεῖστος ἔμοιγε λόγος περὶ
[110]	οὐχὶ τοὺς Λακεδαιμονίων οὐδὲ Θηβαίων,	οὐδ'	οἷς ποτ' ἐχρήσανθ' οἱ πρῶτοι
[110]	δ' οὐχ οὕτω ταῦτ' ἔχοντα,	οὐδ'	ὀλίγου δεῖ· ἀλλ' ἐπειδάν τις
[40]	τὰ δοθέντ' ἀφαιρεῖσθαι. ~Καὶ μὴν	οὐδ'	ὅπως οὐκ ἀντιδώσει τῷ Λεύκωνί
[90]	δύναται πέρας ἔχειν· ψηφισμάτων δ'	οὐδ'	ὁτιοῦν διαφέρουσιν οἱ νόμοι, ἀλλὰ
[90]	δικαίων τὸ πλῆθος, οὑτοσὶ μὲν	οὐδ'	ὁτιοῦν ἐποίησε Λεπτίνης· οὐδὲ γὰρ
[100]	ὅτι τοῖς ἀγαθόν τι ποιοῦσιν	οὐδ'	ὁτιοῦν ἔσται πλέον. (Καὶ μὴν
[30]	Θευδοσίαν, ὅ φασιν οἱ πλέοντες	οὐδ'	ὁτιοῦν χεῖρον εἶναι τοῦ Βοσπόρου,
[10]	ἀτελὴς ἐκ τῶν παλαιῶν νόμων,	οὐδ'	οὓς οὗτος ἔγραψε, τοὺς ἀφ'

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/05/2007