| Paragraphes |
| [20] |
ἁπλῶς
Ἀτελῆ
μηδένα
πλὴν
τῶν
|
ἀφ' |
Ἁρμοδίου
καὶ
Ἀριστογείτονος,
καὶ
ἐν |
| [120] |
ἀτελῆ
μηδέν'
εἶναι
πλὴν
τῶν
|
ἀφ' |
Ἁρμοδίου
καὶ
Ἀριστογείτονος.
Καίτοι
εἰ |
| [160] |
εἶναί
φησιν
ἀτελῆ
πλὴν
τῶν
|
ἀφ' |
Ἁρμοδίου
καὶ
Ἀριστογείτονος.
Καλῶς.
Μηδὲ |
| [10] |
οὐδ'
οὓς
οὗτος
ἔγραψε,
τοὺς
|
ἀφ' |
Ἁρμοδίου
καὶ
Ἀριστογείτονος.
(Σκεψώμεθα
δὴ |
| [120] |
εἶναι
προσέγραψεν
Ἀτελῆ
πλὴν
τῶν
|
ἀφ' |
Ἁρμοδίου
καὶ
Ἀριστογείτονος.
Τίνος
ἕνεκα, |
| [100] |
νόμον
εἰσφέρειν
ἢ
ὃν
νῦν
|
ἀφ' |
αὑτοῦ
τίθησιν.
(Ἐμοὶ
δ'
ὦ |
| [70] |
τῶν
ὑμετέρων
ἐχθρῶν
τρόπαιον
οὐδὲν
|
ἀφ' |
ὑμῶν
τε
κἀκείνου,
ὑμῖν
δ' |
| [140] |
καὶ
Γελάρχῳ
πέντε
τάλαντ'
ἀποδοῦναι
|
γέγραφ' |
οὗτος
ὡς
παρασχόντι
τοῖς
ἐν |
| [160] |
καὶ
στρατιώταις
ὀλίγοις
Δίων'
ἐλθόντ'
|
ἐφ' |
αὑτὸν
ἐκβαλεῖν
τὸν
τριήρεις
πολλὰς |
| [110] |
ἔχοι
δεῖξαι
γεγονός,
τίνος
εἵνεκ'
|
ἐφ' |
ἡμῶν
πρώτων
καταδειχθῇ
τοιοῦτον
ἔργον; |
| [30] |
δ'
ἐν
Πειραιεῖ,
τὴν
δ'
|
ἐφ' |
Ἱερῷ.
Σκοπεῖτε
δὴ
πρὸς
ὅσης |
| [150] |
πολὺ
γὰρ
βελτίονος
ἀνδρός
ἐστιν
|
ἐφ' |
οἷς
αὐτὸς
εὖ
πεποίηκεν
ἀξιοῦν |
| [150] |
τοῦ
δικαίου
τάξιν,
ἀλλ'
ἔθηκεν
|
ἐφ' |
οἷς
ἐξεῖναι
ἀποκτιννύναι,
κἂν
οὕτω |
| [150] |
εὖ
πεποίηκεν
ἀξιοῦν
τιμᾶσθαι
ἢ
|
ἐφ' |
οἷς
ἕτεροι
ποιήσαντες
ἐτιμήθησαν
φθονεῖν. |
| [130] |
εἶναί
φασιν
ἢ
μὴ
πεποιηκότ'
|
ἐφ' |
οἷς
εὕρετ'
ἔχειν,
ἢ
ἄλλ' |
| [0] |
τὴν
ἀγορὰν
ἀψευδεῖν
νόμον
γεγράφθαι,
|
ἐφ' |
οἷς
οὐδέν
ἐστι
δημοσίᾳ
βλάβος |
| [130] |
ὄντ'
αἰσχρά,
μάλιστα
δὲ
ταῦτ'
|
ἐφ' |
οἷς
τοῖς
ἄλλοις
χαλεπῶς
τις |
| [0] |
τὸν
λόγον;
Οὐ
γὰρ
ἔστ'
|
ἐφ' |
ὅτου
τοῦτ'
οὐ
πεπόνθατε
τῶν |
| [80] |
γεγενημένοι.
Εἰ
γὰρ
ἐκεῖνοι
μέν,
|
ἐφ' |
οὓς
μεθ'
ὅπλων
ἦλθεν
ἐν |
| [140] |
οὐ
τοῦτ'
ἐπιτιμῶ·
δεῖ
γὰρ
|
ἐφ' |
ὑμῖν
εἶναι
διδόναι
τὰ
ὑμέτερ' |
| [90] |
λάβωσιν,
ἀφαιρεθῆναι,
καὶ
τὸ
λοιπὸν
|
ἐφ' |
ὑμῖν
εἶναι
πάνθ'
ὥσπερ
ἐστὶ |
| [130] |
αἰσχύνεσθ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
εἰ
|
ἐφ' |
ᾧ
τοῖς
ἄλλοις
θάνατον
ζημίαν |
| [10] |
καὶ
ἐπ'
ἄλλων
πολλῶν
καὶ
|
ἐφ' |
ὧν
εἶπον
ἴδοι
τις
ἂν |
| [160] |
ἄρχοντες
καὶ
ναυμαχίᾳ
νενικηκότες
ἡμᾶς,
|
ὑφ' |
ἑνὸς
γραμματέως,
ὃς
ὑπηρέτης
ἦν, |
| [80] |
καλῶς
πραχθένθ'
ὑπ'
ἐκείνων,
ἂν
|
ὑφ' |
ἡμῶν
μὴ
καλῶς
ῥηθῇ
τῷ |
| [70] |
Οὐ
τοίνυν
ἄξιον
τὸν
τοιοῦτον
|
ὑφ' |
ὑμῶν
ἀδικηθῆναι,
οὐδ'
ἔλαττον
σχεῖν |
| [60] |
μὲν
ἄν
τινες
ζῶσι,
μηδὲν
|
ὑφ' |
ὑμῶν
ἀδικῶνται,
ἐπειδὰν
δὲ
τελευτήσωσιν, |
| [0] |
γὰρ
εἴρηται
τρόπον
τινὰ
καὶ
|
ὑφ' |
ὑμῶν
ἴσως
γιγνώσκεται·
ἀλλ'
ἐκεῖν' |
| [100] |
ἡμεῖς.
Κάλλιον
δὲ
δήπου
τὸν
|
ὑφ' |
ὑμῶν
κριθέντα
καλῶς
ἔχειν
νόμον |
| [70] |
Κόνωνι.
Λέγε.
ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ.
(Οὐ
τοίνυν
|
ὑφ' |
ὑμῶν
μόνον
ὁ
Κόνων,
ὦ |
