| Paragraphes |
| [70] |
τῶν
τροπαίων
οὗ
ἕκαστον.
Λέγε.
|
ΠP |
ΑΞΕΙΣ
ΧΑΒP
ΙΟΥ.
(Δοκεῖ
τισὶν |
| [130] |
ἐνεγκεῖν
ἐτόλμησεν
οὐδεμί'
οὐδένα
τῶν
|
ἀπ' |
ἐκείνων
χορηγόν,
οὔτ'
ἐνεχθεὶς
αὐτοῖς |
| [10] |
ἦθος,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ
|
ἐπ' |
ἄλλων
πολλῶν
καὶ
ἐφ'
ὧν |
| [40] |
γὰρ
ἂν
μετέπιπτε
τὰ
πράγματ'
|
ἐπ' |
ἀμφότερα,
εἰ
μὴ
τοὺς
μὲν |
| [120] |
τοιαῦτα
φαίνεσθαι
οἷα
μηδ'
ἂν
|
ἐπ' |
ἀνθρώπου
πραχθέντα
πονηρὰ
φανείη.
Ὅτι |
| [50] |
εἰρήνη
μετὰ
ταῦτ'
ἐγένετο,
ἡ
|
ἐπ' |
Ἀνταλκίδου,
ἀντὶ
τῶν
ἔργων
τούτων |
| [40] |
τὸν
νόμον
τοῦτον,
ἐάν
τις
|
ἐπ' |
αὔτ'
ἔλθῃ,
ἢ
στερήσεται
τούτων |
| [90] |
τούτου
τις
ἀντιλέγῃ
μοι,
ἀλλ'
|
ἐπ' |
ἐκεῖν'
εἶμι.
Ὅταν
ταῦτα
λέγῃ |
| [80] |
πεποίηνται,
ὑμεῖς
δέ,
ὑπὲρ
ὧν
|
ἐπ' |
ἐκείνους
ἐλθὼν
ἐτελεύτησεν,
ἀντὶ
τοῦ |
| [150] |
Θάνατον
λέγει·
τοῦτο
γάρ
ἐστ'
|
ἐπ' |
ἐκείνῳ
τοὐπιτίμιον.
Οὐκοῦν
τρία
τιμήματα |
| [100] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
Θηβαῖοι
φρονοῦσιν
|
ἐπ' |
ὠμότητι
καὶ
πονηρίᾳ
ἢ
ὑμεῖς |
| [70] |
ἃ
διεξῆλθον
ἐγώ,
ἀλλὰ
καὶ
|
ὑπ' |
ἄλλων
πολλῶν,
οἳ
δικαίως
ὧν |
| [40] |
μὲν
ἦσαν
οἱ
τότε
σωθέντες
|
ὑπ' |
αὐτοῦ
καὶ
δόντες
τὴν
ἀτέλειαν, |
| [130] |
ἐᾶν,
εἴ
τι
μὴ
πεπόνθαθ'
|
ὑπ' |
αὐτῶν
ὕστερον
κακόν.
Εἰ
δ' |
| [70] |
ἐστιν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τῶν
|
ὑπ' |
ἐκείνου
πραχθέντων
ἄξι'
ἐπαίνου,
δι' |
| [80] |
γίγνεται,
καὶ
τὰ
καλῶς
πραχθένθ'
|
ὑπ' |
ἐκείνων,
ἂν
ὑφ'
ἡμῶν
μὴ |
