| Paragraphes |
| [130] |
αὐτοὺς
παρ'
αὐτὰ
τἀδικήματα
φαίνεσθαι.
|
ἰ |
δὲ
μηδενὸς
ὄντος
τοιούτου
τὸν |
| [120] |
ἅπαντα
τἀναλώματα
αἱ
χορηγίαι
καὶ
|
αἱ |
γυμνασιαρχίαι·
δεινὸν
οὖν,
εἰ
τῶν |
| [10] |
ἀπάγων
ὑμᾶς
ἀπὸ
τούτων,
ὡς
|
αἱ |
λῃτουργίαι
νῦν
μὲν
εἰς
πένητας |
| [70] |
αἰσχρόν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
εἰ
|
αἱ |
μὲν
παρὰ
τοῖς
ἄλλοις
δωρειαὶ |
| [110] |
ἐτίμα
καὶ
τότε
τοὺς
ἀγαθούς·
|
αἱ |
μέντοι
τιμαὶ
καὶ
τἄλλα
πάντα |
| [10] |
οὗτος,
ᾧ
μόνῳ
κρείττους
εἰσὶν
|
αἱ |
παρ'
ὑμῶν
δωρειαί,
τοῦτ'
ἀφαιρεῖται. |
| [10] |
ὅτι
ᾧ
μόνῳ
μείζους
εἰσὶν
|
αἱ |
παρὰ
τῶν
δήμων
δωρειαὶ
τῶν |
| [10] |
τε
τῶν
μετοίκων
λῃτουργίαι
καὶ
|
αἱ |
πολιτικαί,
ὧν
ἑκατέρων
ἐστὶ
τοῖς |
| [30] |
παρ'
αὑτοῦ
σῖτον
ἐξάγοντας
τριακοστήν.
|
Αἱ |
τοίνυν
παρ'
ἐκείνου
δεῦρ'
ἀφικνούμεναι |
| [120] |
ταῦθ'
ἱερῶν
ἐστιν
ἅπαντα
τἀναλώματα
|
αἱ |
χορηγίαι
καὶ
αἱ
γυμνασιαρχίαι·
δεινὸν |
| [10] |
Εἰσὶ
γὰρ
δήπου
παρ'
ἡμῖν
|
αἵ |
τε
τῶν
μετοίκων
λῃτουργίαι
καὶ |
| [140] |
τῷ
προτέρῳ,
ἢ
μεθεστάναι
καὶ
|
λελυμάνθαι. |
(Πολλὰ
δὲ
θαυμάζων
Λεπτίνου
κατὰ |
| [150] |
οἷς
αὐτὸς
εὖ
πεποίηκεν
ἀξιοῦν
|
τιμᾶσθαι |
ἢ
ἐφ'
οἷς
ἕτεροι
ποιήσαντες |
| [110] |
ἀναξίους
εἶναί
τις
φήσει
κἀκείνους
|
τιμᾶσθαι, |
τίς
ἄξιος,
εἰπάτω,
εἰ
μήτε |
| [10] |
ἰσηγορίᾳ
δοκοῦντ'
ἄξιόν
τινος
εἶναι
|
τιμᾶσθαι |
τῶν
καλῶν
ἐστι,
τό
θ' |
| [130] |
δεῖν
ὑμᾶς,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
φυλάξασθαι, |
τοῦτ'
εἰπεῖν
ἔτι
βούλομαι.
Εἰ |
| [100] |
ἐκεῖνοί
ποτε
παύσαιντο,
εἰ
ἄρ'
|
εὔξασθαι |
δεῖ,
τοὺς
μὲν
ἑαυτοὺς
ἀγαθόν |
| [60] |
ἀναγκάσαι
τοιαύτην,
οἵαν
ὑμῖν
ἐδόκει,
|
ποιήσασθαι |
τὴν
εἰρήνην;
Ὧν,
ὦ
ἄνδρες |
| [10] |
διεξελθών.
Λέγονται
χρήμαθ'
οἱ
τριάκοντα
|
δανείσασθαι |
παρὰ
Λακεδαιμονίων
ἐπὶ
τοὺς
ἐν |
| [150] |
τι
ποιούντων
ὑμᾶς
χάριν
ἐξέσται
|
κομίσασθαι |
ἢ
ὅπως
μηδεὶς
φόνος
ἐν |
| [10] |
ἄμεινον
ἂν
περὶ
τοῦ
παρόντος
|
βουλεύσασθαι, |
εἰ
κἀκεῖνο
μάθοιτε,
ὅτι
ᾧ |
| [10] |
ἠδικηκόσιν
ὑμᾶς
ὑπὲρ
τοῦ
μὴ
|
ψεύσασθαι |
τὰ
χρήματ'
εἰσφέρειν
ἠθελήσατε,
νῦν |
| [80] |
οὐδὲν
ἔσθ'
ὅ
τι
τοῦ
|
παρακρούσασθαι |
καὶ
φενακίσαι
λέγεται
παρ'
ἡμῶν |
| [0] |
ταῦτα,
ὅτι
διὰ
τὸ
ῥᾳδίως
|
ἐξαπατᾶσθαι |
τὸν
δῆμον,
διὰ
τοῦθ'
οὕτως |
| [140] |
οὐκ
ἂν
αὐτός
γ'
ἀδικεῖν
|
παρεσκευάσθαι |
δόξαι,
οὕτως,
ἄν
τις
ἀναιρῇ |
| [140] |
εὐεργεσιῶν,
οὐδὲν
αὐτὸς
ποιεῖν
ἀγαθὸν
|
παρεσκευάσθαι |
δόξει.
Εἰ
μὲν
τοίνυν
ἠγνόησε |
| [100] |
πράξῃ,
τοιοῦτόν
τι
λέγειν
αὐτοὺς
|
παρεσκευάσθαι, |
ὡς
ἄρ'
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
καλῶς |
| [110] |
πόλλ'
ἀσύμφορον
εἶναι
τῇ
πόλει
|
λέγεσθαι, |
πρὸς
δὲ
καὶ
οὐδὲ
δίκαιον. |
| [150] |
ἄλλου
γίγνεσθαι,
καὶ
γράφων
χέρνιβος
|
εἴργεσθαι |
τὸν
ἀνδροφόνον,
σπονδῶν,
κρατήρων,
ἱερῶν, |
| [10] |
τοῖς
εὐεργέταις,
λύσασι
τὸν
νόμον,
|
ψεύδεσθαι |
μᾶλλον
αἱρήσεσθε;
Ἐγὼ
μὲν
οὐκ |
| [10] |
θ'
ὑπὸ
τῶν
ὁμοίων
ἑκόντων
|
θαυμάζεσθαι |
τοῦ
παρὰ
τοῦ
δεσπότου
λαμβάνειν |
| [30] |
ἀτέλειαν
δεδωκέναι,
καὶ
κηρύττειν
πρώτους
|
γεμίζεσθαι |
τοὺς
ὡς
ὑμᾶς
πλέοντας.
Ἔχων |
| [10] |
ἧς
ἄν
τινος
πολιτείας
τὸ
|
κομίζεσθαι |
τοὺς
εὔνους
τοῖς
καθεστῶσιν
χάριν |
| [50] |
ὑμεῖς,
μηδ'
οἴεσθε
νόμον
τοιοῦτον
|
θέσθαι |
δεῖν,
ὃς
καλῶς
τε
πράττουσαν |
| [10] |
ἢ
ὑμᾶς
τούτῳ
περὶ
τοῦ
|
θέσθαι, |
καὶ
λυσιτελέστερον
εἶναι
καὶ
ὑμῖν |
| [0] |
πῶς
τοῦτο
μὴ
πεισόμεθα,
καὶ
|
θέσθαι |
νόμον
οὐχ
ὃς
ἀφαιρήσεται
τὸ |
| [0] |
λῦσαι
τὸν
νόμον
κάλλιον
ἢ
|
θέσθαι. |
(Οὐ
τοίνυν
ἔμοιγ'
οὐδ'
ἐκεῖν' |
| [90] |
ποτ'
ἐπείσθητε,
ὡς
ἐγὼ
νομίζω,
|
θέσθαι |
τὸν
νόμον·
ἡμεῖς
δ'
ὦ |
| [120] |
εἰρήνῃ
τις
καὶ
πολιτείᾳ
δύναιτ'
|
ἐφικέσθαι, |
εὐνοίας,
δικαιοσύνης,
ἐπιμελείας,
τῶν
τοιούτων, |
| [160] |
καλῶν
καὶ
προσηκόντων
ὑμῖν
ἀγαθῶν
|
ἑλέσθαι. |
Καὶ
γὰρ
ἕκαστος
ὑμῶν
ἰδίᾳ |
| [0] |
τινὰς
ἥττους
ἀντὶ
κρειττόνων
ἐπείσθηθ'
|
ἑλέσθαι, |
καὶ
ὅλως
ἐν
οἶμαι
πολλοῖς |
| [110] |
μέρος
τούτων
ἀντὶ
τῆς
ἀτελείας
|
ἑλέσθαι; |
Ὅτι
τοίνυν
ἀληθῆ
λέγω,
λαβέ |
| [10] |
τὰ
χρήματα,
φασὶ
τὸν
δῆμον
|
ἑλέσθαι |
συνεισενεγκεῖν
αὐτὸν
καὶ
μετασχεῖν
τῆς |
| [80] |
λύων
ἐκεῖνον,
ὑμᾶς
δ'
ἀκούσαντες
|
ἑλέσθαι |
τὸν
κρείττω.
~Οὐ
γὰρ
ᾤετο |
| [130] |
ἔλαβον
δικαίως
παρ'
ὑμῶν
δωρειὰς
|
ἀφελέσθαι |
ζητούντων.
(Πῶς
γὰρ
οὐχὶ
καὶ |
| [140] |
ἀγανα
κτεῖν
καὶ
πείθειν
ὑμᾶς
|
ἀφελέσθαι. |
(Καὶ
μὴν
καὶ
Γελάρχῳ
πέντε |
| [150] |
ἢ
τὰς
ἑτέροις
πρότερον
δοθείσας
|
ἀφελέσθαι |
κελεύειν·
πολὺ
γὰρ
βελτίονος
ἀνδρός |
| [140] |
παρὰ
τοῦ
δήμου
κεκόμισται,
ταῦτ'
|
ἀφελέσθαι |
παρ
αινῶν.
~Καὶ
μὴν
πρός |
| [140] |
ἀναγράψας
καὶ
πάντες
συνίσασιν,
ταῦτ'
|
ἀφελέσθαι |
παραίνει·
μηδ'
αὑτὸς
φαίνου
τά |
| [120] |
πρὸς
τὸ
τὰς
ἀτελείας
ὑμᾶς
|
ἀφελέσθαι |
πεῖσαι,
βέλτιόν
ἐστι
προειπεῖν,
ἵνα |
| [100] |
πρὸς
τὸ
τὰς
ἀτελείας
ὑμᾶς
|
ἀφελέσθαι |
πεῖσαι,
οὐ
μέντοι
δίκαιοί
γ' |
| [20] |
τὰς
τριηραρχίας,
ἢ
τοὺς
εὐεργέτας
|
ἀφελέσθαι |
τὰ
δοθέντα;
Ἐγὼ
μὲν
ἐκεῖν' |
| [60] |
λέγονθ'
ἡγοῖσθε,
ἐπὶ
τῷ
δ'
|
ἀφελέσθαι |
τὰς
τῶν
προτέρων
εὐεργετῶν
δωρειὰς |
| [120] |
ἔχουσι
τρόπον
δεῖξαι
δίκαιον
ὑμᾶς
|
ἀφελέσθαι, |
ταῦτ'
ἐπὶ
τῷ
τῶν
θεῶν |
| [70] |
τετελεύτηκεν,
μηδεμίαν
ποιησαμένους
τούτων
μνείαν
|
ἀφελέσθαι |
τι
τῶν
δοθέντων
τότε.
Πολλὰ |
| [70] |
τῶν
ῥητόρων
τῶν
διδαξόντων
ὡς
|
ἀφελέσθαι |
τι
χρὴ
τῶν
ἐκείνῳ
δοθέντων. |
| [100] |
φιλανθρωπίᾳ
καὶ
τῷ
τὰ
δίκαια
|
βούλεσθαι. |
Μήτ'
οὖν
ἐκεῖνοί
ποτε
παύσαιντο, |
| [110] |
καὶ
δεσποτείας
εἰσί,
κἂν
ἀποκτεῖναι
|
βούλεσθαι |
τὸν
παρ'
ἡμῖν
τούτων
τι |
| [150] |
τινὸς
αἰτίους
ἀδικεῖν.
Εἰ
γὰρ
|
ἀπεχθάνεσθαί |
τισι
δεῖ,
τοῖς
ἀδικοῦσι
τὸν |
| [150] |
τό
τιν'
αὐτόχειρ'
ἄλλον
ἄλλου
|
γίγνεσθαι, |
καὶ
γράφων
χέρνιβος
εἴργεσθαι
τὸν |
| [50] |
κηδεστὴς
ἢ
τῶν
τοιούτων
τι
|
γίγνεσθαι, |
ταῦτα
δὲ
καὶ
νόμοις
τισὶ |
| [10] |
πόλιν
πεπεικέναι
Λεπτίνην
ὅμοιον
αὐτῇ
|
γενέσθαι |
δοκεῖν
ἢ
αὐτὴν
ὑπὸ
τούτου |
| [20] |
μὲν
ἡμῖν
καὶ
χρήματα
πολλὰ
|
γενέσθαι, |
εἰ
δὲ
μή,
τό
γε |
| [100] |
ἀρετῆς
ἆθλον
τῆς
πολιτείας
κυρίῳ
|
γενέσθαι |
μετὰ
τῶν
ὁμοίων,
παρὰ
δ' |
| [120] |
καιρόν,
οὔτ'
ἴσως
ῥᾴδιον
αἰτίῳ
|
γενέσθαι· |
(μετρίων
δὲ
καὶ
ὧν
ἂν |
| [0] |
ἢ
διὰ
τοῦ
παντελῶς
ἀκύρους
|
γενέσθαι |
μηδ'
ἂν
ἄξιόν
τιν'
εἰδῆτ' |
| [50] |
τὴν
αὑτῶν
πατρίδα
αἴτιοι
τοῦ
|
γενέσθαι |
σύμμαχον
τὸν
περὶ
Θρᾴκην
τόπον |
| [100] |
ἂν
ἅπας
ὁ
δῆμος
ἐνταυθοῖ
|
γενέσθαι. |
(Τίνες
οὖν
εἰσιν
αὗται;
Τὰς |
| [30] |
ἀργυρίου
τάλαντα,
ἃ
Καλλισθένης
διῴκησε,
|
προσπεριγενέσθαι. |
(Τί
οὖν
οἴεσθ'
ὦ
ἄνδρες |
| [110] |
λέγειν
ἐπὶ
τῷ
τοὺς
ἐνθάδε
|
λυμαίνεσθαι, |
οὐδὲ
δι'
ὧν
μὲν
ἐκεῖνοι |
| [150] |
τοῖς
ὑπάρχουσι
νόμοις
δεῖ
πειθομένους
|
φαίνεσθαι· |
εἰ
δὲ
μή,
γελοῖον
νόμῳ |
| [130] |
κεκολασμένους
αὐτοὺς
παρ'
αὐτὰ
τἀδικήματα
|
φαίνεσθαι. |
ἰ
δὲ
μηδενὸς
ὄντος
τοιούτου |
| [130] |
ταῦθ'
ὑμᾶς
τοὺς
εὐεργέτας
ἀφῃρημένους
|
φαίνεσθαι, |
καὶ
τοὺς
εὖ
τι
πεποιηκότας |
| [120] |
πράττει
τοὺς
θεοὺς
ἐπιφημίζων,
τοιαῦτα
|
φαίνεσθαι |
οἷα
μηδ'
ἂν
ἐπ'
ἀνθρώπου |
| [160] |
εὐπραξίαις
καὶ
προορωμένους
τὸ
μέλλον
|
φαίνεσθαι. |
(Πολλὰ
δ'
ἄν
τις
ἔχοι |
| [150] |
τὰ
τοιαῦτα
μιμεῖσθαι,
οὐδ'
ἀνάξια
|
φαίνεσθαι |
φρονοῦντας
ὑμῶν
αὐτῶν.
Φέρε
γὰρ |
| [110] |
λόγους
μετα
φέρῃ,
δυσχερεῖς
ἀνάγκη
|
φαίνεσθαι. |
(Ὡς
δὲ
τἀληθές
τ'
ἔχει |
| [160] |
ποτ'
ἤλπισαν
εἰς
τοιαῦτα
πράγματ'
|
ἀφίξεσθαι, |
οὐδέ
γ'
ἴσως
Συρακόσιοι,
τὸ |
| [120] |
δ'
εἰ
μηδὲν
ἔμελλε
τοῦτ'
|
ἔσεσθαι |
δυσχερές,
οὐδ'
ἐκεῖνο
καλῶς
ἔχειν |
| [40] |
τούτων
χάριν,
ἥτις
ποτ'
ἔμελλεν
|
ἔσεσθαι, |
ἢ
τοὺς
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ |
| [20] |
ὁ
νόμος
τεθῇ,
τοὺς
λῃτουργοῦντας
|
ἔσεσθαι, |
καὶ
τῶν
πολιτῶν
μηδέν'
ἐκ |
| [60] |
ἐκείνου
δωρειαῖς,
ἃς
διὰ
ταῦτ'
|
ἔσεσθαι |
σφίσιν
ἡγοῦντο;
Πότερον
οὖν
μᾶλλον |
| [0] |
λόγον
εἰσίν,
τί
χρὴ
προσδοκᾶν
|
ἔσεσθαι |
τότε,
ὅταν
παντελῶς
μηδὲ
πλέον |
| [90] |
αὐτὸς
ἔθηκεν
λυθῇ,
τοῦτον
οὐ
|
τεθήσεσθαι. |
(Ἐγὼ
δ'
ὅτι
μὲν
τῇ |
| [160] |
ὃς
ὑπηρέτης
ἦν,
ὥς
φασι,
|
τυραννήσεσθαι. |
(Οὐδέ
γ'
ὁ
νῦν
ὢν |
| [90] |
Λεπτίνην
οὔτ'
ἐὰν
λέγῃ,
δεῖξαι
|
δυνήσεσθαι· |
ἃ
δὲ
πρὸς
τοῖς
θεσμοθέταις |
| [50] |
τοὺς
στρατιώτας,
ἀλλὰ
πρὸς
Λακεδαιμονίους
|
ἐπικηρυκεύεσθαι, |
(ὁρῶντες
ἠτυχηκυῖαν
τὴν
πόλιν
καὶ |
| [50] |
κτῶνται
μὲν
τἀγαθὰ
τῷ
καλῶς
|
βουλεύεσθαι |
καὶ
μηδενὸς
καταφρονεῖν,
φυλάττειν
δ' |
| [90] |
ἄρχειν
καὶ
πᾶσι
τοῖς
ἄλλοις
|
πολιτεύεσθαι |
προσήκει,
ἐπὶ
καιροῦ
τεθέντας,
ὅπως |
| [20] |
πλούτου
καὶ
τοῦ
πρὸς
ἅπαντας
|
πιστεύεσθαι, |
ἐστὶ
τὸ
τῆς
πίστεως
ὑπάρχον. |
| [130] |
ἢ
ἄλλ'
ὁτιοῦν
ἐγκαλοῦσίν
τινι,
|
γράφεσθαι |
κατὰ
τὸν
νόμον
ὃν
παρεισφέρομεν |
| [80] |
παρέβη,
νόμος
οὕτω
κελεύει
νομοθετεῖν,
|
γράφεσθαι |
μέν,
ἄν
τίς
τινα
τῶν |
| [90] |
καθ'
οὓς
τὰ
ψηφίσματα
δεῖ
|
γράφεσθαι, |
τῶν
ψηφισμάτων
αὐτῶν
ὑμῖν
εἰσίν. |
| [50] |
βουλευσαμένων
μετὰ
τὴν
μάχην
μὴ
|
δέχεσθαι |
τῷ
τείχει
τοὺς
στρατιώτας,
ἀλλὰ |
| [70] |
τις
ἐκ
Λακεδαίμονος,
κατέχειν
κελεύσας,
|
οἴχεσθαι |
πρεσβεύων
αὐτὸς
ὡς
τοὺς
Λακεδαιμονίους, |
| [160] |
μὲν
προσδοκᾶν
καὶ
τοῖς
θεοῖς
|
εὔχεσθαι |
διδόναι,
πάντα
δ'
ἀνθρώπιν'
ἡγεῖσθαι. |
| [150] |
Ἀθηναῖοι·
μὴ
βούλεσθε
δοκεῖν
πλείω
|
πεποιῆσθαι |
σπουδὴν
ὅπως
μηδενὶ
τῶν
εὖ |
| [40] |
εὑρεῖν
ἐθέλοντά
τινα
ὧν
εὐεργέτητο
|
μεμνῆσθαι. |
(Οὗτος
γὰρ
ἁνήρ,
ὡς
τὸ |
| [20] |
τῶν
ξένων
εἶναι
ἀτελῆ,
μὴ
|
διῃρῆσθαι |
δ'
ὅτου
ἀτελῆ,
χορηγίας
ἤ |
| [130] |
δόξετε
φθονήσαντες,
οὐχὶ
πονηροὺς
λαβόντες
|
ἀφῃρῆσθαι. |
~Ἔστι
δὲ
πάντα
μὲν
ὡς |
| [0] |
νόμον.
Τί
οὖν
κωλύει
πάντ'
|
ἀφῃρῆσθαι |
καὶ
ὅλως
τὴν
πολιτείαν
ὑμᾶς |
| [40] |
ὅτι
τὴν
δωρειὰν
ὑμᾶς
αὐτὸν
|
ἀφῃρῆσθαι |
νομιεῖ.
(Οὐ
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες |
| [130] |
πρόξενόν
ἐστ'
εἶναι
καὶ
ἀτέλειαν
|
εὑρῆσθαι. |
Μὴ
δὴ
παραγόντων
ὑμᾶς,
μηδ' |
| [110] |
Λυσίμαχον
μήτ'
ἄλλον
μηδένα
μηδὲν
|
εὑρῆσθαι |
παρὰ
τῶν
προγόνων
ἡμῶν
συγχωρήσαιμεν, |
| [40] |
ψῆφον
ᾧ
μὴ
λυθέντι
δεήσει
|
χρῆσθαι, |
δεύτερον
δ'
ὅτι
βλάπτουσιν
οἱ |
| [150] |
τοίνυν
κάλλιον
τῇ
δεινότητι
ταύτῃ
|
χρῆσθαι |
ἐπὶ
τὸ
τοὺς
ἀδικοῦντας
ὑμᾶς |
| [0] |
ἐν
δὲ
τῷ
κοινῷ
μὴ
|
χρῆσθαι |
τῷ
νόμῳ
τούτῳ
τὴν
πόλιν |
| [150] |
δέ
τισιν
προσέοιχ'
ὁ
γράφων
|
χρῆσθαι. |
Ὑμῖν
δ'
οὐχὶ
πρέπει
τὰ |
| [130] |
πρότερον.
(Ἔτι
τοίνυν
ὑμᾶς
κἀκεῖν'
|
εὐλαβεῖσθαι |
δεῖ,
ὅπως
μηδὲν
ὧν
ἰδίᾳ |
| [130] |
φανήσεσθε;
Καὶ
μὴν
πάντα
μὲν
|
εὐλαβεῖσθαι |
δεῖ
ποιεῖν
τὰ
δοκοῦντα
καὶ |
| [140] |
ταῦτ'
ἔμελλεν
ὑπάρχειν
λαβόντι,
μηδὲν
|
ἡγεῖσθαι |
δεινόν,
ἐπειδὴ
δ'
ἑτέροις
δέδοται, |
| [160] |
εὔχεσθαι
διδόναι,
πάντα
δ'
ἀνθρώπιν'
|
ἡγεῖσθαι. |
Οὐδὲ
γὰρ
ἂν
Λακεδαιμόνιοί
ποτ' |
| [150] |
δ'
οὐχὶ
πρέπει
τὰ
τοιαῦτα
|
μιμεῖσθαι, |
οὐδ'
ἀνάξια
φαίνεσθαι
φρονοῦντας
ὑμῶν |
| [150] |
εὐεργεσιῶν
ἀχρεῖον
τὴν
ἐπιείκειαν
τοῖς
|
φιλοτιμεῖσθαι |
βουλομένοις
καθίστησιν,
ἀλλ'
ὅτι
καὶ |
| [0] |
ᾖ,
διδόναι,
πάντας
ἀπείρξετε
τοῦ
|
φιλοτιμεῖσθαι. |
(Πρὸς
δὲ
τούτῳ
καὶ
δι' |
| [0] |
οὖσιν;
(Ἔτι
τοίνυν
ὑμᾶς
κἀκεῖν'
|
ἐνθυμεῖσθαι |
δεῖ,
ὅτι
ἐκ
τῶν
νῦν |
| [110] |
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
κἀκεῖν'
|
ἐνθυμεῖσθαι |
καὶ
ὁρᾶν,
ὅτι
νῦν
ὀμωμοκότες |
| [70] |
τινων
ἀπαγγελλόντων
ὡς
Ἀθηναῖοι
τειχίζουσιν,
|
ἀρνεῖσθαι |
καὶ
πρέσβεις
πέμπειν
σκεψομένους
κελεύειν, |
| [110] |
τὰ
μάλιστα
ταῦθ'
οὕτως
εἶχεν,
|
ἀρνεῖσθαι |
μᾶλλον
ἢ
λέγειν
αὐτοῖς
προσῆκεν. |
| [10] |
δοκεῖν
ἢ
αὐτὴν
ὑπὸ
τούτου
|
πεπεῖσθαι |
ὁμοίαν
εἶναι
τούτῳ·
οὐδὲ
γὰρ |
| [30] |
μένως
ἀξίους
χάριτος
τὰ
δοθέντ'
|
ἀφαιρεῖσθαι. |
~Καὶ
μὴν
οὐδ'
ὅπως
οὐκ |
| [80] |
οὓς
νῦν
οὗτοι
μεμφόμενοι
πάντας
|
ἀφαιρεῖσθαι |
κελεύουσιν
ὁμοίως,
οὐκ
ἂν
ἐδώκατε |
| [0] |
ὅτι
μὲν
τινῶν
κατηγοροῦντα
πάντας
|
ἀφαιρεῖσθαι |
τὴν
δωρειὰν
τῶν
ἀδίκων
ἐστίν, |
| [60] |
ἢ
τούτων
μενόντων
τὰς
δωρειὰς
|
ἀφαιρεῖσθαι. |
Φέρε
γὰρ
πρὸς
Διός,
τίς |
| [50] |
ἐστί·
τὸ
δὲ
τοὺς
ἔχοντας
|
ἀφαιρεῖσθαι |
φθονούντων,
τοῦτο
δ'
οὐ
δεῖ |
| [80] |
καὶ
ὅσ'
αὐτοῖς
δεδώκατε,
ταῦτ'
|
ἀφαιρεῖσθαι. |
ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ
ΤΩΝ
ΧΑΒP
ΙΟΥ
ΤΙΜΩΝ. |
| [120] |
διδόναι
τὰς
τιμάς.
Δεῖ
τοίνυν
|
μεμερίσθαι |
καὶ
τὰ
τῶν
δωρειῶν,
ἵν' |
| [60] |
τοῦ
Ἑλλησπόντου,
ὥστε
τὴν
δεκάτην
|
ἀποδόσθαι |
καὶ
χρημάτων
εὐπορήσαντας
Λακεδαιμο
νίους |
| [20] |
τῶν
ὠφελειῶν
ὧν
ἔχει,
προσήκει
|
λελύσθαι |
παρὰ
τοῖσδ'
αὐτόν;
Ἔγωγ'
ἂν |
| [0] |
τοῦ
νομίζειν
συμφέρειν
τῇ
πόλει
|
λελύσθαι |
τὸν
νόμον,
εἶτα
καὶ
τοῦ |
| [50] |
πάλαι
γὰρ
ἐσκέφθαι
ταῦτα
καὶ
|
ἐγνῶσθαι |
προσῆκεν.
Ἀνάγνωθι
καὶ
τοῦτο
τὸ |
| [50] |
πάσχειν
ἢ
χωρὶς
ὑμῶν
ἀκινδύνως
|
σεσῶσθαι, |
καὶ
εἰσέφρουν
τὸ
στρά
τευμα, |
| [20] |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
διὰ
τὸ
|
γεγράφθαι |
ἐν
τῷ
νόμῳ
διαρρήδην
αὐτοῦ |
| [0] |
μὲν
τὴν
ἀγορὰν
ἀψευδεῖν
νόμον
|
γεγράφθαι, |
ἐφ'
οἷς
οὐδέν
ἐστι
δημοσίᾳ |
| [90] |
ζητήσει.
Ἔφη
γὰρ
ἐξαπάτης
εἵνεκα
|
παραγεγράφθαι |
τοῦτον
τὸν
νόμον,
ἐὰν
δ' |
| [50] |
τὰ
δοθέντ'
ἔχειν·
πάλαι
γὰρ
|
ἐσκέφθαι |
ταῦτα
καὶ
ἐγνῶσθαι
προσῆκεν.
Ἀνάγνωθι |
| [120] |
ἱερῶν
ἐστιν
ἅπαντα
τἀναλώματα
αἱ
|
χορηγίαι |
καὶ
αἱ
γυμνασιαρχίαι·
δεινὸν
οὖν, |
| [130] |
καί
τινες
ἄλλοι
δοῦλοι
καὶ
|
μαστιγίαι, |
Λυκίδας
καὶ
Διονύσιος,
καὶ
τοιούτους |
| [10] |
ἡμῖν
αἵ
τε
τῶν
μετοίκων
|
λῃτουργίαι |
καὶ
αἱ
πολιτικαί,
ὧν
ἑκατέρων |
| [10] |
ὑμᾶς
ἀπὸ
τούτων,
ὡς
αἱ
|
λῃτουργίαι |
νῦν
μὲν
εἰς
πένητας
ἀνθρώπους |
| [100] |
κύριος
γενήσεται,
στέφανοι
δὲ
καὶ
|
ἀτέλειαι |
καὶ
σιτήσεις
καὶ
τοιαῦτ'
ἐστίν, |
| [70] |
αἱ
μὲν
παρὰ
τοῖς
ἄλλοις
|
δωρειαὶ |
βέβαιοι
μένουσιν
αὐτῷ,
τῆς
δὲ |
| [10] |
κρείττους
εἰσὶν
αἱ
παρ'
ὑμῶν
|
δωρειαί, |
τοῦτ'
ἀφαιρεῖται.
Καίτοι
τῶν
ἁπασῶν |
| [10] |
εἰσὶν
αἱ
παρὰ
τῶν
δήμων
|
δωρειαὶ |
τῶν
παρὰ
τῶν
ἄλλων
πολιτειῶν |
| [120] |
τἀναλώματα
αἱ
χορηγίαι
καὶ
αἱ
|
γυμνασιαρχίαι· |
δεινὸν
οὖν,
εἰ
τῶν
ἱερῶν |
| [140] |
ὀφειλόμεν'
ὡς
ἀποδοῦναι
δεῖ
γράφων,
|
καὶ |
ἅ
τις
παρὰ
τοῦ
δήμου |
| [120] |
ἐστιν
ἅπαντα
τἀναλώματα
αἱ
χορηγίαι
|
καὶ |
αἱ
γυμνασιαρχίαι·
δεινὸν
οὖν,
εἰ |
| [10] |
αἵ
τε
τῶν
μετοίκων
λῃτουργίαι
|
καὶ |
αἱ
πολιτικαί,
ὧν
ἑκατέρων
ἐστὶ |
| [60] |
αἰσχίστων
ἐστὶν
πάντας
ἀνθρώπους
ἰδεῖν
|
καὶ |
ἀκοῦσαι
τὰς
μὲν
συμφοράς,
αἷς |
| [120] |
χαλκοῦς
ἱστάναι
καὶ
σίτησιν
διδόναι
|
καὶ |
ἄλλ'
ὅ
τι
ἂν
βούλησθε, |
| [30] |
ἐστιν
ἔθος
διὰ
τοὺς
εὐεργέτας
|
καὶ |
ἄλλους
τινὰς
εὖ
ποιεῖν
τῶν |
| [160] |
τῶν
λεγόντων
κραυγῆς
καὶ
βίας
|
καὶ |
ἀναισχυντίας.
(Ὃ
μὴ
πάθητε
νῦν· |
| [0] |
Εἰ
γὰρ
ὑπαρχουσῶν
τούτων
φαῦλοι
|
καὶ |
ἀνάξιοί
τινες
κατὰ
τὸν
τούτων |
| [60] |
ἔγωγε
παρ'
ἡμῖν
εἶναι
πλεῖστα,
|
καὶ |
ἄνδρας
ἀρίστους
καὶ
πλείστους
εὐεργέτας |
| [40] |
καὶ
πράξεις
χρησταὶ
καὶ
νόμοι
|
καὶ |
ἄνδρες
χρηστοὶ
καὶ
πάντ'
ἐξητασμέν' |
| [70] |
ἔχειν.
Ἴστε
μὲν
οὖν
ἴσως,
|
καὶ |
ἄνευ
τοῦ
παρ'
ἐμοῦ
λόγου, |
| [150] |
ταῦτα.
Εἶναι
δὲ
καὶ
ἐνδείξεις
|
καὶ |
ἀπαγωγάς·
ἐὰν
δ'
ἁλῷ,
ἔνοχος |
| [110] |
παθόντες
οὐδέν'
ἐτίμησαν,
καὶ
πονηροὺς
|
καὶ |
ἀπαιδεύτους
ἡγεῖσθ'
εἶναι,
πονηροὺς
μὲν |
| [160] |
δ'
ὅλην
τὴν
πόλιν
κίβδηλον
|
καὶ |
ἄπιστον
ποιοῦσι
λόγον
δώσετε.
Οὐ |
| [100] |
ταύτης
μὲν
ὁ
δῆμος
κύριος,
|
καὶ |
ἀραὶ
καὶ
νόμοι
καὶ
φυλακαὶ |
| [150] |
αὐτὰς
δώσειν
δωρειὰς
ἅσπερ
Ἁρμοδίῳ
|
καὶ |
Ἀριστογείτονι,
καταψηφίσασθε
τοῦ
νόμου.
Οὐ |
| [70] |
καὶ
χαλκῆν
εἰκόνα,
ὥσπερ
Ἁρμοδίου
|
καὶ |
Ἀριστογείτονος,
ἔστησαν
πρώτου·
ἡγοῦντο
γὰρ |
| [20] |
μηδένα
πλὴν
τῶν
ἀφ'
Ἁρμοδίου
|
καὶ |
Ἀριστογείτονος,
καὶ
ἐν
μὲν
τῷ |
| [120] |
εἶναι
πλὴν
τῶν
ἀφ'
Ἁρμοδίου
|
καὶ |
Ἀριστογείτονος.
Καίτοι
εἰ
ἦν
ἱερῶν |
| [160] |
ἀτελῆ
πλὴν
τῶν
ἀφ'
Ἁρμοδίου
|
καὶ |
Ἀριστογείτονος.
Καλῶς.
Μηδὲ
τὸ
λοιπὸν |
| [10] |
οὗτος
ἔγραψε,
τοὺς
ἀφ'
Ἁρμοδίου
|
καὶ |
Ἀριστογείτονος.
(Σκεψώμεθα
δὴ
τίνας
ἡμῖν |
| [120] |
Ἀτελῆ
πλὴν
τῶν
ἀφ'
Ἁρμοδίου
|
καὶ |
Ἀριστογείτονος.
Τίνος
ἕνεκα,
εἴ
γε |
| [140] |
δεινοὶ
λέγειν
ἄνδρες,
Λεωδάμας
Ἀχαρνεὺς
|
καὶ |
Ἀριστοφῶν
Ἁζηνιεὺς
καὶ
Κηφισόδοτος
ἐκ |
| [60] |
δωρειὰς
ὥσπερ
Ἐκφάντῳ
τῷ
Θασίῳ
|
καὶ |
Ἀρχεβίῳ
τῷ
Βυζαντίῳ,
καί
τινες |
| [100] |
ἄλλος
κύριος
γενήσεται,
στέφανοι
δὲ
|
καὶ |
ἀτέλειαι
καὶ
σιτήσεις
καὶ
τοιαῦτ' |
| [130] |
Ἀλλ'
ἕτερον
πρόξενόν
ἐστ'
εἶναι
|
καὶ |
ἀτέλειαν
εὑρῆσθαι.
Μὴ
δὴ
παραγόντων |
| [30] |
ὅσ'
εὐεργέτηκεν
ὑμᾶς
οὗτος
ἁνὴρ
|
καὶ |
αὐτὸς
καὶ
οἱ
πρόγονοι·
ἀλλὰ |
| [20] |
μή,
τό
γε
πιστοῖς
εἶναι
|
καὶ |
βεβαίοις
δοκεῖν
διαμεῖναι.
(Φέρε
δὴ |
| [160] |
ὑπὸ
τῆς
τῶν
λεγόντων
κραυγῆς
|
καὶ |
βίας
καὶ
ἀναισχυντίας.
(Ὃ
μὴ |
| [60] |
τὰ
ψηφίσμαθ'
ἃ
τοῖς
Θασίοις
|
καὶ |
Βυζαντίοις
ἐγράφη.
Λέγε.
ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ.
(Ἠκούσατε |
| [30] |
οὖν
εἴπῃ
πρὸς
ταῦτ'
ἐκεῖνος
|
Καὶ |
γὰρ
Ἀθηναίων
τινὲς
ἴσως
φαῦλοι, |
| [70] |
κατέλιπεν;
Ἐγὼ
μὲν
οὐκ
οἴομαι.
|
Καὶ |
γὰρ
ἂν
ἄλογον
εἴη·
μίαν |
| [0] |
δωρειὰν
τῶν
ἀδίκων
ἐστίν,
ἐάσω·
|
καὶ |
γὰρ
εἴρηται
τρόπον
τινὰ
καὶ |
| [160] |
καὶ
προσηκόντων
ὑμῖν
ἀγαθῶν
ἑλέσθαι.
|
Καὶ |
γὰρ
ἕκαστος
ὑμῶν
ἰδίᾳ
μεθέξει |
| [60] |
τῶν
εὑρημένων
ταύτην
τὴν
τιμήν.
|
Καὶ |
γὰρ
τἄλλ'
ἀγάθ'
εὐξαίμην
ἂν |
| [60] |
τὸν
λόγον
πρὸς
Λακεδαιμονίους
εἶναι.
|
(Καὶ |
γάρ
τοι
μόνῳ
τῶν
πάντων |
| [90] |
ἔτυχον,
μὴ
δοκιμασθέντας
κυρίους
εἶναι.
|
(Καὶ |
γάρ
τοι
τότε
μέν,
τέως |
| [140] |
οἱ
πεισθέντες
σοι,
ἄλλως
τε
|
καὶ |
γεγενημένου
σοι
τοῦ
ἀγῶνος
ἀκινδύνου. |
| [140] |
πείθειν
ὑμᾶς
ἀφελέσθαι.
(Καὶ
μὴν
|
καὶ |
Γελάρχῳ
πέντε
τάλαντ'
ἀποδοῦναι
γέγραφ' |
| [110] |
μὲν
γὰρ
ἡ
πόλις
ἡμῶν
|
καὶ |
γῆς
ηὐπόρει
καὶ
χρημάτων,
νῦν |
| [150] |
τιν'
αὐτόχειρ'
ἄλλον
ἄλλου
γίγνεσθαι,
|
καὶ |
γράφων
χέρνιβος
εἴργεσθαι
τὸν
ἀνδροφόνον, |
| [20] |
τὰς
ἐγκυκλίους
λῃτουργίας
λῃτουργοῦντες,
χορηγοὶ
|
καὶ |
γυμνασίαρχοι
καὶ
ἑστιάτορες;
Ἑξήκοντ'
ἴσως |
| [100] |
τὰ
τῶν
δείνων,
πολλοῦ
γε
|
καὶ |
δεῖ,
ἀλλ'
ἃ
τῇ
παρ' |
| [100] |
τὸν
δῆμον
τῶν
φιλοτιμησομένων,
προλέγων
|
καὶ |
δεικνὺς
ὅτι
τοῖς
ἀγαθόν
τι |
| [140] |
Ἁζηνιεὺς
καὶ
Κηφισόδοτος
ἐκ
Κεραμέων
|
καὶ |
Δεινίας
Ἑρχιεύς.
Ἃ
δὴ
πρὸς |
| [150] |
νόμοις
ὁ
Δράκων
φοβερὸν
κατασκευάζων
|
καὶ |
δεινὸν
τό
τιν'
αὐτόχειρ'
ἄλλον |
| [150] |
ταῦτα.
Πῶς
οὖν
οὐ
σχέτλιον
|
καὶ |
δεινόν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
εἰ |
| [120] |
ζητήσουσιν,
πῶς
οὐκ
ἀσεβέστατον
ἔργον
|
καὶ |
δεινότατον
πράξουσιν;
Χρὴ
γάρ,
ὡς |
| [110] |
μὲν
ἐκεῖνοι
μεγάλοι
τῆς
ὀλιγαρχίας
|
καὶ |
δεσποτείας
εἰσί,
κἂν
ἀποκτεῖναι
βούλεσθαι |
| [50] |
ποιοῦμαι
λόγον
τοσοῦτον.
Πολλοῦ
γε
|
καὶ |
δέω.
Ἀλλὰ
πάντας
μὲν
οὐδ' |
| [60] |
ἀντὶ
τούτων
ἔλαβον
παρ'
ὑμῶν,
|
καὶ |
δὴ
λελυμένας.
(Πολὺ
γὰρ
μᾶλλον |
| [80] |
Τιμόθεον
εὖ
τινὰς
πεποιήκατε,
οὕτω
|
καὶ |
δι'
αὑτὸν
εὖ
ποιῆσαι
τούτων |
| [0] |
τοῦ
φιλοτιμεῖσθαι.
(Πρὸς
δὲ
τούτῳ
|
καὶ |
δι'
ἐκεῖνο,
ὅτι
οἱ
μὲν |
| [80] |
οὐ
μόνον
αὐτὸν
ἐτιμήσατε,
ἀλλὰ
|
καὶ |
δι'
ἐκεῖνον
Στράβακα
καὶ
Πολύστρατον· |
| [80] |
πρὸς
τὸν
υἱὸν
αὐτοῦ,
ἀλλὰ
|
καὶ |
διὰ
ταύτην.
(Ἄξιον
τοίνυν,
ὦ |
| [140] |
ἥμαρτεν.
Εἰ
δὲ
φανήσεται
σπουδάζων
|
καὶ |
διατεινόμενος
κύριον
ποιεῖν
τὸν
νόμον, |
| [150] |
συνδικῆσαι.
(Τοὺς
δὴ
συνεροῦντας
νόμῳ
|
καὶ |
διδάξοντας
ὑμᾶς
ὡς
ἐπιτήδειός
ἐστιν, |
| [20] |
ὅσον
ἐνθάδ'
ἀφίετε,
ἐκεῖ
κομίζεσθε,
|
καὶ |
δίδοτ'
ἐν
τιμῆς
μέρει
ταῦθ' |
| [160] |
ἄν
τις
ἔχοι
λέγειν
ἔτι
|
καὶ |
διεξιέναι
περὶ
τοῦ
μηδαμῇ
μηδὲ |
| [50] |
καὶ
εἰσέφρουν
τὸ
στρά
τευμα,
|
καὶ |
διέσωσαν
καὶ
ὑμᾶς
καὶ
τοὺς |
| [120] |
φήσει,
οἱ
μὲν
ἁπλᾶ
πάνυ
|
καὶ |
δίκαι'
ἂν
εἴποιεν,
πάνθ'
ὅσα |
| [140] |
μὴν
πρός
γ'
Ἀριστοφῶντα
πολλὰ
|
καὶ |
δίκαι'
ἂν
ἔχειν
εἰπεῖν
οἶμαι. |
| [90] |
κατὰ
σχολὴν
σκεψάμενος,
ἃν
ᾖ
|
καὶ |
δίκαια
καὶ
συμφέροντα,
ταῦτα
νομοθετῇ. |
| [110] |
(Ὡς
δὲ
τἀληθές
τ'
ἔχει
|
καὶ |
δίκαιόν
ἐστι
λέγειν,
ἐγὼ
πρὸς |
| [160] |
ἑκάστου
γνώμῃ
φιλανθρωπία
πρὸς
φθόνον
|
καὶ |
δικαιοσύνη
πρὸς
κακίαν
καὶ
πάντα |
| [90] |
δήπου,
ὁμολογεῖ
μὲν
εἶναι
βελτίω
|
καὶ |
δικαιότερον
τόνδε
τὸν
νόμον
οὗ |
| [90] |
καὶ
παρεισφέρομεν
πολλῷ
καὶ
κρείττω
|
καὶ |
δικαιότερον
τοῦ
τούτου
νόμον.
(Γνώσεσθε |
| [90] |
τοίνυν
οὐχὶ
καλῶς
οὗτος
ἔχει
|
καὶ |
δικαίως
ὁ
νόμος,
οὔτ'
ἐρεῖν |
| [10] |
πόλεως
εἰσφορῶν
καὶ
τριηραρχιῶν
ὀρθῶς
|
καὶ |
δικαίως
οὐδείς
ἐστ'
ἀτελὴς
ἐκ |
| [30] |
Λεύκωνος.
ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ.
(Ὡς
μὲν
εἰκότως
|
καὶ |
δικαίως
τετύχηκεν
τῆς
ἀτελείας
παρ' |
| [60] |
Εἶτα
τοὺς
δι'
ὑμᾶς
φεύγοντας
|
καὶ |
δικαίως
τι
παρ'
ὑμῶν
εὑρομένους |
| [130] |
ὅτι
δοῦλος
ὢν
ὁ
Λυκίδας
|
καὶ |
Διονύσιος
καί
τις
ἴσως
ἄλλος |
| [130] |
ἄλλοι
δοῦλοι
καὶ
μαστιγίαι,
Λυκίδας
|
καὶ |
Διονύσιος,
καὶ
τοιούτους
τινὰς
ἐξειλεγμένοι. |
| [40] |
οἱ
τότε
σωθέντες
ὑπ'
αὐτοῦ
|
καὶ |
δόντες
τὴν
ἀτέλειαν,
ἕτεροι
δ' |
| [50] |
ταῦτα
δὲ
καὶ
νόμοις
τισὶ
|
καὶ |
δόξαις
διώρισται·
κοινῇ
δ'
ἡ |
| [10] |
ἀπόλλυτε
μόνον
σκεπτέον,
ἀλλ'
εἰ
|
καὶ |
δόξαν
χρηστήν,
περὶ
ἧς
μᾶλλον |
| [50] |
σῴζῃ,
τοῦτο
δ'
οὐ
γένει
|
καὶ |
δόξῃ
κρινόμενον
ἴδοι
τις
ἄν, |
| [90] |
εἶναι
πάνθ'
ὥσπερ
ἐστὶ
δίκαιον,
|
καὶ |
δοῦναι
καὶ
μή.
Ὡς
μὲν |
| [70] |
ἢ
εἴκοσιν
εἷλε,
κατὰ
μίαν
|
καὶ |
δύο
λαμβάνων,
ἃς
ἁπάσας
εἰς |
| [50] |
ἔχειν·
πάλαι
γὰρ
ἐσκέφθαι
ταῦτα
|
καὶ |
ἐγνῶσθαι
προσῆκεν.
Ἀνάγνωθι
καὶ
τοῦτο |
| [110] |
δεῖν
τοὺς
ἑτέρων
ἐπαινεῖν
τρόπους
|
καὶ |
ἔθη
τοῖς
ὑμετέροις
ἐπιτιμῶντας,
ὅταν |
| [70] |
προδοσίας
ἂν
αὐτὸν
εἰσήγγελλον
οὗτοι,
|
καὶ |
εἰ
ἑάλω,
τὸν
ἅπαντ'
ἂν |
| [40] |
γένοιτ'
ἄν,
οὐ
χρείας,
ἀλλὰ
|
καὶ |
εἴ
τις
ἄλλος
εὖ
μὲν |
| [160] |
τι
τοιοῦτον
νῦν
ἐλπίζειν
ἐσμέν.
|
Καὶ |
εἴημέν
γ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι· |
| [50] |
ἢ
χωρὶς
ὑμῶν
ἀκινδύνως
σεσῶσθαι,
|
καὶ |
εἰσέφρουν
τὸ
στρά
τευμα,
καὶ |
| [20] |
ὑμῖν
ὑπάρξουσι
χρήσιμοι,
καὶ
τριηραρχεῖν
|
καὶ |
εἰσφέρειν.
Τίν'
οὖν
ῥᾳστώνην
τοῖς |
| [70] |
ἤγαγεν,
καὶ
πλεῖν
ἢ
δέκα
|
καὶ |
ἑκατὸν
τάλαντ'
ἀπέφην'
ἀπὸ
τῶν |
| [80] |
τρισχιλίους
δ'
αἰχμαλώτους,
δέκα
δὲ
|
καὶ |
ἑκατὸν
τάλαντ'
ἀπέφηνεν,
τοσαῦτα
δ' |
| [130] |
γεγόνασι,
διὰ
τοῦθ'
ἑτέρους
ἀξίους
|
καὶ |
ἐλευθέρους
καὶ
πολλῶν
ἀγαθῶν
αἰτίους, |
| [20] |
τῶν
ἀφ'
Ἁρμοδίου
καὶ
Ἀριστογείτονος,
|
καὶ |
ἐν
μὲν
τῷ
Μηδένα
πάντας |
| [40] |
νόμος,
καὶ
οἵους
ἀνθρώπους
ἀδικεῖ,
|
καὶ |
ἐν
ὁποίοις
καιροῖς
χρησίμους
ὑμῖν |
| [150] |
Δύο
τιμήματα
ταῦτα.
Εἶναι
δὲ
|
καὶ |
ἐνδείξεις
καὶ
ἀπαγωγάς·
ἐὰν
δ' |
| [10] |
πόλεως
ἦθος,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
καὶ |
ἐπ'
ἄλλων
πολλῶν
καὶ
ἐφ' |
| [20] |
λῃτουργίας
λῃτουργοῦντες,
χορηγοὶ
καὶ
γυμνασίαρχοι
|
καὶ |
ἑστιάτορες;
Ἑξήκοντ'
ἴσως
ἢ
μικρῷ |
| [10] |
Ἀθηναῖοι,
καὶ
ἐπ'
ἄλλων
πολλῶν
|
καὶ |
ἐφ'
ὧν
εἶπον
ἴδοι
τις |
| [80] |
Καὶ
μήν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
καὶ |
ζῶν
πάνθ'
ὑπὲρ
ὑμῶν
φανήσεται |
| [150] |
χάριν
ὑμᾶς,
Ἄτιμος
ἔστω
φησὶ
|
καὶ |
ἡ
οὐσία
δημοσία
ἔστω.
Δύο |
| [110] |
Ἀθηναῖοι,
πολλοὶ
τῶν
πρότερον
σπουδαῖοι,
|
καὶ |
ἡ
πόλις
ἡμῶν
ἐτίμα
καὶ |
| [100] |
τοῦθ'
ὅτι
Θηβαῖοι
καὶ
Λακεδαιμόνιοι
|
καὶ |
ἡμεῖς
οὔτε
νόμοις
οὔτ'
ἔθεσιν |
| [60] |
ὑμῖν
ἐγένοντο;
~Τοῦτο
δ'
Ἀρχέβιον
|
καὶ |
Ἡρακλείδην,
οἳ
Βυζάντιον
παραδόντες
Θρασυβούλῳ |
| [160] |
δή
πού
γ'
ὦ
Ζεῦ
|
καὶ |
θεοί.
Οὐκ
οἶδ'
ὅ
τι |
| [90] |
κυρίας
εἶναι·
δίκαιον,
ὦ
γῆ
|
καὶ |
θεοί.
Χρῆν
τοίνυν
Λεπτίνην
μὴ |
| [0] |
διδαχθῆναι
πῶς
τοῦτο
μὴ
πεισόμεθα,
|
καὶ |
θέσθαι
νόμον
οὐχ
ὃς
ἀφαιρήσεται |
| [40] |
ἐπαγγειλάμενος.
(Σκέψασθε
δὴ
πρὸς
Διὸς
|
καὶ |
θεῶν,
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
πῶς
ἂν |
| [40] |
τὸ
τότε
ψηφισθὲν
τῷ
ἀνδρί.
|
Καὶ |
θεωρεῖτ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ὅσα |
| [100] |
ἄρ'
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
καλῶς
πολιτευόμενοι
|
καὶ |
Θηβαῖοι
οὐδενὶ
τῶν
παρ'
ἑαυτοῖς |
| [50] |
Λακεδαιμονίων
φρουρὰν
μεθ'
ὅπλων
ἐκβαλόντες
|
καὶ |
Θρασύβουλον
εἰσαγαγόντες
καὶ
παρασχόντες
φίλην |
| [50] |
πόλει
τὸν
ἄξιον
ἐξεταστέον
εἶναι
|
καὶ |
ἰδιώτῃ·
οὐδὲ
γὰρ
περὶ
τῶν |
| [110] |
ἐπιγράμματος
ἐν
τοῖς
Ἑρμαῖς
ἔτυχον·
|
καὶ |
ἴσως
τοῦθ'
ὑμῖν
ἀναγνώσεται
τοὐπίγραμμα. |
| [50] |
ὅσ'
ἂν
εὐξαίμεθα,
οὕτως
ἀχάριστοι
|
καὶ |
κακοί,
ὥστε
τούς
τ'
ἔχοντας |
| [150] |
ληφθῆναι;
(Αἰσχρός,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
καὶ |
κακῶς
ἔχων
ὁ
νόμος,
καὶ |
| [10] |
πρὸς
ἀργύριον
σκοποῦν,
ἀλλὰ
τί
|
καὶ |
καλὸν
πρᾶξαι.
Τὸ
δὲ
τοῦ |
| [140] |
τοῖς
ἐν
Πειραιεῖ
τοῦ
δήμου,
|
καὶ |
καλῶς
ἐποίει.
Μὴ
τοίνυν
ἃ |
| [150] |
καὶ
παλαιός
ἐσθ'
ὁ
νόμος
|
καὶ |
καλῶς
ἔχων,
ὃν
ἐὰν
σωφρονῶσι |
| [90] |
καὶ
ταῦθ'
ἑτέρου
κελεύοντος
νόμου
|
καὶ |
κατ'
αὐτὸ
τοῦτ'
ἔνοχον
εἶναι |
| [80] |
εἰκότως
αἰσχύνην
ἕξετε;
(Καὶ
μὴν
|
καὶ |
κατ'
ἐκεῖν'
ἀνάξι'
ἂν
εἴη |
| [90] |
ἵν'
ἕκαστος
ὑμῶν
ἀκούσας
πολλάκις
|
καὶ |
κατὰ
σχολὴν
σκεψάμενος,
ἃν
ᾖ |
| [110] |
πράξεις
καὶ
κατὰ
τὴν
ὁμόνοιαν
|
καὶ |
κατὰ
τἄλλα
πάντ'
ἄμεινον
ἐκείνων |
| [110] |
Ὅτε
δ'
ὑμεῖς,
καλῶς
ποιοῦντες,
|
καὶ |
κατὰ
τὰς
κοινὰς
πράξεις
καὶ |
| [160] |
ἀντιτάττεται.
(Ὧν
τοῖς
βελτίοσι
πειθόμενοι
|
καὶ |
κατὰ
ταὔθ'
ἡμῖν
θέμενοι
τὴν |
| [110] |
καὶ
κατὰ
τὰς
κοινὰς
πράξεις
|
καὶ |
κατὰ
τὴν
ὁμόνοιαν
καὶ
κατὰ |
| [110] |
ὀλιγωροῦντες
ἐκεῖνα
διώκοιτε;
Εἰ
γὰρ
|
καὶ |
κατὰ
τὸν
λογισμὸν
ἐκεῖνα
φανείη |
| [130] |
ἀφελέσθαι
ζητούντων.
(Πῶς
γὰρ
οὐχὶ
|
καὶ |
κατὰ
τοῦτο
δεινότατ'
ἂν
πεπονθὼς |
| [90] |
ΝΟΜΟΣ.
(Ἀκούετ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
καὶ |
καταμανθάνετε,
ὅτι
ἐνταῦθ'
ἔνι
καὶ |
| [30] |
τοῖς
ἄγουσιν
Ἀθήναζε
ἀτέλειαν
δεδωκέναι,
|
καὶ |
κηρύττειν
πρώτους
γεμίζεσθαι
τοὺς
ὡς |
| [140] |
Λεωδάμας
Ἀχαρνεὺς
καὶ
Ἀριστοφῶν
Ἁζηνιεὺς
|
καὶ |
Κηφισόδοτος
ἐκ
Κεραμέων
καὶ
Δεινίας |
| [80] |
τὴν
δωρειάν,
δι'
ἐκεῖνον
ἐδώκατε
|
καὶ |
Κλεάρχῳ
καί
τισιν
ἄλλοις
πολιτείαν· |
| [150] |
(Ὃ
δὲ
δὴ
μέγιστον
ἁπάντων
|
καὶ |
κοινὸν
ὑπάρχει
κατὰ
πάντων
τῶν |
| [90] |
Ἀθηναῖοι,
πάντα,
καὶ
παρεισφέρομεν
πολλῷ
|
καὶ |
κρείττω
καὶ
δικαιότερον
τοῦ
τούτου |
| [100] |
γὰρ
ἀγνοῶ
τοῦθ'
ὅτι
Θηβαῖοι
|
καὶ |
Λακεδαιμόνιοι
καὶ
ἡμεῖς
οὔτε
νόμοις |
| [100] |
ἐπαινεῖν
ἀνάγκη
καὶ
ποιεῖν.
Εἶτα
|
καὶ |
Λακεδαιμόνιοι
τῶν
μὲν
τοιούτων
ἀφεστᾶσιν, |
| [90] |
νόμον.
(Γνώσεσθε
δ'
ἀκούοντες.
Λαβὲ
|
καὶ |
λέγε
πρῶτον
μὲν
ἃ
τοῦ |
| [20] |
τὸν
περὶ
τῶν
τριηραρχιῶν
νόμον
|
καὶ |
λέγε
τοῦτ'
αὐτό.
ΝΟΜΟΣ.
Ἀτελῆ |
| [160] |
χρή
γ'
ἀνθρώπους
ὄντας
τοιαῦτα
|
καὶ |
λέγειν
καὶ
νομοθετεῖν
οἷς
μηδεὶς |
| [50] |
τοῦ
πρὸς
Λακεδαιμονίους
πολέμου
παρέσχον,
|
καὶ |
λέγοντες
ἃ
συμφέρει
τῇ
πόλει |
| [140] |
ὅμοιον
τῷ
προτέρῳ,
ἢ
μεθεστάναι
|
καὶ |
λελυμάνθαι.
(Πολλὰ
δὲ
θαυμάζων
Λεπτίνου |
| [20] |
διορίζειν
τῶν
οἰκούντων
Ἀθήνησιν,
ἀφαιρεῖται
|
καὶ |
Λεύκωνα
τὸν
ἄρχοντα
Βοσπόρου
καὶ |
| [150] |
οὗτος
ἴσως
ἐρεῖ
τριηραρχίας
αὑτοῦ
|
καὶ |
λῃτουργίας.
Ἐγὼ
δ'
εἰ
πολλοῦ |
| [120] |
ἔστι
ταὐτὸν
ἱερῶν
ἀτέλειαν
ἔχειν
|
καὶ |
λῃτουργιῶν,
ἀλλ'
οὗτοι
τὸ
τῶν |
| [120] |
ἦν
ἱερῶν
ἀτέλειαν
ἔχειν
ταὐτὸ
|
καὶ |
λῃτουργιῶν,
τί
τοῦτο
μαθὼν
προσέγραψεν; |
| [80] |
Οὐ
σκέψεσθ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
καὶ |
λογιεῖσθε,
ὅτι
νῦν
οὐχ
ὁ |
| [80] |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί.
Σκοπεῖτε
δὴ
|
καὶ |
λογίσασθ'
ἐν
ὑμῖν
αὐτοῖς,
εἴ |
| [160] |
τάδε
ποιήσατε·
σκέψασθε
παρ'
ἄλληλα
|
καὶ |
λογίσασθε
πρὸς
ὑμᾶς
αὐτοὺς
τί |
| [10] |
ὑμᾶς
τούτῳ
περὶ
τοῦ
θέσθαι,
|
καὶ |
λυσιτελέστερον
εἶναι
καὶ
ὑμῖν
καὶ |
| [20] |
τῶν
ξένων
ἀτελεῖς
δέκα
θήσω·
|
καὶ |
μὰ
τοὺς
θεούς,
ὅπερ
εἶπον |
| [90] |
ἀλλὰ
πᾶσιν
ᾖ
ταὔτ'
ἀναγνῶναι
|
καὶ |
μαθεῖν
ἁπλᾶ
καὶ
σαφῆ
τὰ |
| [150] |
πράγμασι
σύνδικος
γέγονεν.
Ἐστι
δὲ
|
καὶ |
μάλ'
ἔχων
νόμος
ὑμῖν
καλῶς, |
| [140] |
(ρηνται
δὲ
τῷ
νόμῳ
σύνδικοι
|
καὶ |
μάλισθ'
οἱ
δεινοὶ
λέγειν
ἄνδρες, |
| [80] |
καθ'
αὑτὸν
ἐτάχθη
κινδυνεύειν,
παρεῖδε,
|
καὶ |
μᾶλλον
εἵλετο
μὴ
ζῆν
ἢ |
| [50] |
πύλας
ὑμῖν
βίᾳ
τῶν
πολλῶν,
|
καὶ |
μᾶλλον
εἵλοντο
μεθ'
ὑμῶν
τῶν |
| [130] |
σὺ
προσδιώρισας
ἐν
τῷ
νόμῳ
|
καὶ |
μαρτυρεῖ
πᾶς
ὁ
πρὸ
τοῦ |
| [130] |
ἄνθρωποι,
καί
τινες
ἄλλοι
δοῦλοι
|
καὶ |
μαστιγίαι,
Λυκίδας
καὶ
Διονύσιος,
καὶ |
| [160] |
καὶ
τί
μή·
εἶτα
φυλάττετε
|
καὶ |
μέ
μνησθ'
ἃν
ὑμῖν
ἐξ |
| [130] |
ἴσως
ἐπισύροντες
ἐροῦσιν
ὡς
Μεγαρεῖς
|
καὶ |
Μεσσήνιοί
τινες
εἶναι
φάσκοντες,
ἔπειτ' |
| [70] |
ὅσ'
ἐν
Κύπρῳ
τρόπαι'
ἔστησεν
|
καὶ |
μετὰ
ταῦτ'
ἐν
Αἰγύπτῳ,
καὶ |
| [60] |
ἁρμοστὰς
ἐξήλασεν
ἐκ
τῶν
νήσων,
|
καὶ |
μετὰ
ταῦτα
δεῦρ'
ἐλθὼν
ἀνέστησε |
| [40] |
πάντας
αὐτοὺς
ἀποθανεῖν
αἰτιώτατος
ἐγένετο.
|
Καὶ |
μετὰ
ταῦτα,
δοθείσης
ἀτελείας
αὐτῷ |
| [10] |
τὸν
δῆμον
ἑλέσθαι
συνεισενεγκεῖν
αὐτὸν
|
καὶ |
μετασχεῖν
τῆς
δαπάνης,
ὥστε
μὴ |
| [110] |
εὐπορήσει·
δεῖ
γὰρ
οὕτω
λέγειν
|
καὶ |
μὴ
βλασφημεῖν.
Καίτοι
τίν'
οὐκ |
| [130] |
τις.
(Εἰ
δὲ
τοῦτο
φεύξονται
|
καὶ |
μὴ
θελήσουσι
ποιεῖν,
σκοπεῖτ'
ὦ |
| [20] |
ἐν
τιμῆς
μέρει
ταῦθ'
ἃ
|
καὶ |
μὴ
λαβοῦσιν
ἔστιν
ἔχειν
τοῖς |
| [100] |
γ'
οὐ
λόγος·
αὐτὸς
θέτω,
|
καὶ |
μὴ
λεγέτω
τοῦθ'
ὡς
οὐ |
| [40] |
χρείαν
ἰδών,
εἰ
φαίνοιτο
διδοὺς
|
καὶ |
μὴ
πῶς
ἰδίᾳ
τὰ
ὄντα |
| [90] |
περὶ
τῶν
ὄντων
ἑκάστου
νόμος,
|
καὶ |
μὴ
τοὺς
ἰδιώτας
αὐτὸ
τοῦτο |
| [90] |
ὥσπερ
ἐστὶ
δίκαιον,
καὶ
δοῦναι
|
καὶ |
μή.
Ὡς
μὲν
τοίνυν
οὐχὶ |
| [30] |
τὴν
ἀτέλειαν
ὑμᾶς
ἀφῃρημένους
αὐτὸν
|
καὶ |
μηδ'
ἂν
μεταδόξῃ
ποτὲ
ψηφισαμένους |
| [150] |
τὴν
πόλιν
καὶ
πάντας
χρηστοὺς
|
καὶ |
μηδέν'
εἶναι
πονηρόν;
(Ὁ
τοίνυν |
| [50] |
μὲν
τἀγαθὰ
τῷ
καλῶς
βουλεύεσθαι
|
καὶ |
μηδενὸς
καταφρονεῖν,
φυλάττειν
δ'
οὐκ |
| [110] |
χρόνῳ
γέγον'
ἄξιος
εὖ
παθεῖν.
|
Καὶ |
μὴν
εἴ
γ'
ὁμολογῶν
ἐκείνους |
| [140] |
κτεῖν
καὶ
πείθειν
ὑμᾶς
ἀφελέσθαι.
|
(Καὶ |
μὴν
καὶ
Γελάρχῳ
πέντε
τάλαντ' |
| [80] |
πῶς
οὐκ
εἰκότως
αἰσχύνην
ἕξετε;
|
(Καὶ |
μὴν
καὶ
κατ'
ἐκεῖν'
ἀνάξι' |
| [100] |
ποιοῦσιν
οὐδ'
ὁτιοῦν
ἔσται
πλέον.
|
(Καὶ |
μὴν
κἀκεῖνος
τῶν
καλῶς
δοκούντων |
| [60] |
ἡ
πόλις
ἀντ'
εὖ
πεποίηκεν.
|
(Καὶ |
μὴν
μηδ'
ἐκεῖν'
ὑμᾶς,
ὦ |
| [20] |
εἰς
ταῦτα
συντελεῖ;
Πᾶσ'
ἀνάγκη.
|
Καὶ |
μὴν
ὅτι
δεῖ
τὴν
εὐπορίαν |
| [50] |
οὐ
δεῖ
δοκεῖν
ὑμᾶς
πεπονθέναι.
|
(Καὶ |
μὴν
οὐδ'
ἐκεῖν'
ὀκνήσω
περὶ |
| [70] |
παρ'
ὑμῶν
μόνης
τοῦτ'
ἀφαιρήσεται;
|
(Καὶ |
μὴν
οὐδ'
ἐκεῖνο
καλόν,
ζῶντα |
| [130] |
ὑμῶν.
(Σκοπῶ
δὲ
καὶ
τοῦτο.
|
Καὶ |
μὴν
οὐδ'
ἐκείνου
γ'
ἀποστατέον |
| [40] |
ἀξίους
χάριτος
τὰ
δοθέντ'
ἀφαιρεῖσθαι.
|
~Καὶ |
μὴν
οὐδ'
ὅπως
οὐκ
ἀντιδώσει |
| [130] |
ἐτάξατε,
τοῦτ'
αὐτοὶ
ποιοῦντες
φανήσεσθε;
|
Καὶ |
μὴν
πάντα
μὲν
εὐλαβεῖσθαι
δεῖ |
| [20] |
τὸν
λόγον
αὐτοῖς
τοῦτον
λεκτέον.
|
(Καὶ |
μὴν
περὶ
τοῦ
γε
μὴ |
| [100] |
δωρειαῖς
πρὸς
αὑτοὺς
ποιοῦνται,
φυλάττει.
|
(Καὶ |
μὴν
περὶ
τοῦ
γε
μηδὲ |
| [140] |
ἀσθενέστερα
τῶν
τούτου
λόγων
γένοιτο.
|
(Καὶ |
μὴν
πρός
γ'
Ἀριστοφῶντα
πολλὰ |
| [150] |
κεκόμισται,
ταῦτ'
ἀφελέσθαι
παρ
αινῶν.
|
~Καὶ |
μὴν
πρός
γε
Κηφισόδοτον
τοσοῦτ' |
| [20] |
ἀρτίως,
οὐκ
οἶμαι
πέντ'
εἶναι.
|
Καὶ |
μὴν
τῶν
γε
πολιτῶν
οὐκ |
| [80] |
αὐτῷ
τὰ
δοθέντ'
ἐπὶ
τούτοις;
|
Καὶ |
μήν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ |
| [160] |
τὸ
μέλλον
ἄδηλον
πᾶσιν
ἀνθρώποις,
|
καὶ |
μικροὶ
καιροὶ
μεγάλων
πραγμάτων
αἴτιοι |
| [160] |
ἃ
δίκαι'
ἐγνώκατε,
ταῦτα
φυλάξατε
|
καὶ |
μνημονεύετε,
ἕως
ἂν
ψηφίσησθε,
ἵν' |
| [100] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
δοκεῖ
Λεπτίνης
|
καί |
μοι
μηδὲν
ὀργισθῇς·
οὐδὲν
γὰρ |
| [160] |
πάντων
τῶν
περὶ
αὑτοὺς
ἄρχοντες
|
καὶ |
ναυμαχίᾳ
νενικηκότες
ἡμᾶς,
ὑφ'
ἑνὸς |
| [60] |
ἀσθενοῦς
ἡμῶν
τῆς
πόλεως
οὔσης
|
καὶ |
ναῦν
οὐδεμίαν
κεκτημένης,
στρατηγῶν
βασιλεῖ, |
| [160] |
ἀνθρώπους
ὄντας
τοιαῦτα
καὶ
λέγειν
|
καὶ |
νομοθετεῖν
οἷς
μηδεὶς
ἂν
νεμεσήσαι, |
| [40] |
κινδύνῳ
καθεστηκότας
καὶ
πράξεις
χρησταὶ
|
καὶ |
νόμοι
καὶ
ἄνδρες
χρηστοὶ
καὶ |
| [100] |
ὁ
δῆμος
κύριος,
καὶ
ἀραὶ
|
καὶ |
νόμοι
καὶ
φυλακαὶ
ὅπως
μηδεὶς |
| [50] |
τοιούτων
τι
γίγνεσθαι,
ταῦτα
δὲ
|
καὶ |
νόμοις
τισὶ
καὶ
δόξαις
διώρισται· |
| [140] |
ὑπεύθυνον
ἐγράψατο,
ἐξῆλθον
οἱ
χρόνοι,
|
καὶ |
νυνὶ
περὶ
αὐτοῦ
τοῦ
νόμου |
| [160] |
αὑτὸν
ἐκβαλεῖν
τὸν
τριήρεις
πολλὰς
|
καὶ |
ξένους
καὶ
πόλεις
κεκτημένον.
Ἀλλ' |
| [50] |
διώρισται·
κοινῇ
δ'
ἡ
πόλις
|
καὶ |
ὁ
δῆμος,
ὅστις
ἂν
αὐτὸν |
| [30] |
ὑμᾶς
οὗτος
ἁνὴρ
καὶ
αὐτὸς
|
καὶ |
οἱ
πρόγονοι·
ἀλλὰ
πρωπέρυσιν
σιτοδείας |
| [10] |
καὶ
οὐ
μόνον
ὑμεῖς,
ἀλλὰ
|
καὶ |
οἱ
πρόγονοι.
Τεκμήριον
δέ·
χρήματα |
| [10] |
εὑρισκομένων
τὰς
δωρειὰς
οἱ
τύραννοι
|
καὶ |
οἱ
τὰς
ὀλιγαρχίας
ἔχοντες
μάλιστα |
| [150] |
τι
ποιοῦσι
τὰς
τιμὰς
διδόντες
|
καὶ |
οἱ
τοῖς
τἀναντία
πράττουσι
τὰς |
| [40] |
ψηφίσματ'
ἄκυρα
ποιεῖ
ὁ
νόμος,
|
καὶ |
οἵους
ἀνθρώπους
ἀδικεῖ,
καὶ
ἐν |
| [0] |
ἥττους
ἀντὶ
κρειττόνων
ἐπείσθηθ'
ἑλέσθαι,
|
καὶ |
ὅλως
ἐν
οἶμαι
πολλοῖς
οἷς |
| [0] |
Τί
οὖν
κωλύει
πάντ'
ἀφῃρῆσθαι
|
καὶ |
ὅλως
τὴν
πολιτείαν
ὑμᾶς
κατὰ |
| [140] |
πεισθεὶς
ὑπὸ
σοῦ
διεγράψατο,
ἢ
|
καὶ |
ὅλως
ὑπὸ
σοῦ
παρεσκευάσθη;
Ἀλλὰ |
| [140] |
πότερον
αὐτὸ
δεῖ
σῶν
εἶναι
|
καὶ |
ὅμοιον
τῷ
προτέρῳ,
ἢ
μεθεστάναι |
| [150] |
καὶ
κακῶς
ἔχων
ὁ
νόμος,
|
καὶ |
ὅμοιος
φθόνῳ
τινὶ
καὶ
φιλονικίᾳ |
| [150] |
εἶπε
Φορμίων,
ἐν
ᾗ
γέγραπται
|
καὶ |
ὀμώμοται,
ἄν
τις
ἀμύνων
τι |
| [90] |
ἐξεῖναι
νομοθετεῖν,
ὅταν
τις
βούληται
|
καὶ |
ὃν
ἂν
τύχῃ
τρόπον,
τοσοῦτοι |
| [130] |
εὐλαβεῖσθαι
δεῖ
ποιεῖν
τὰ
δοκοῦντα
|
καὶ |
ὄντ'
αἰσχρά,
μάλιστα
δὲ
ταῦτ' |
| [80] |
ὑμεῖς
μηδὲν
αἰσχρὸν
ποιῆσαι
δόξετε,
|
καὶ |
ὅπως,
εἴ
τινά
τις
καταμέμφεται |
| [80] |
ᾖ,
κρίνας
παρ'
ὑμῖν
ἀφαιρήσεται,
|
καὶ |
ὅπως,
οὓς
οὐδεὶς
ἂν
ἀντείποι |
| [80] |
τούτου
πρόνοιάν
τιν'
ἔχοντας
ἡμᾶς
|
καὶ |
ὅπως
ὑμεῖς
μηδὲν
αἰσχρὸν
ποιῆσαι |
| [110] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
κἀκεῖν'
ἐνθυμεῖσθαι
|
καὶ |
ὁρᾶν,
ὅτι
νῦν
ὀμωμοκότες
κατὰ |
| [80] |
ἐπειδὰν
δὲ
χρόνος
διέλθῃ
βραχύς,
|
καὶ |
ὅσ'
αὐτοῖς
δεδώκατε,
ταῦτ'
ἀφαιρεῖσθαι. |
| [70] |
ὡς
Γοργώπαν
ἀπέκτεινεν
ἐν
Αἰγίνῃ,
|
καὶ |
ὅσ'
ἐν
Κύπρῳ
τρόπαι'
ἔστησεν |
| [70] |
καὶ
μετὰ
ταῦτ'
ἐν
Αἰγύπτῳ,
|
καὶ |
ὅτι
πᾶσαν
ἐπελθὼν
ὀλίγου
δέω |
| [30] |
γὰρ
Ἀθηναίων
τινὲς
ἴσως
φαῦλοι,
|
καὶ |
οὐ
διὰ
ταῦτ'
ἐγὼ
τοὺς |
| [10] |
μᾶλλον
σπουδάζετ'
ἢ
περὶ
χρημάτων,
|
καὶ |
οὐ
μόνον
ὑμεῖς,
ἀλλὰ
καὶ |
| [30] |
σκοπεῖτ'
εἰ
χρὴ
τοῦτον
ἐξαλεῖψαι,
|
καὶ |
οὐ
πάλαι
βεβούλευσθε;
Ἀνάγνωθι
λαβὼν |
| [140] |
ὑμῖν,
ἐν
ᾗ
τοῦτ'
ἐνῆν.
|
Καὶ |
οὐ
τοῦτ'
ἐπιτιμῶ·
δεῖ
γὰρ |
| [70] |
τάς
τε
ναῦς
ὅσας
ἔλαβεν
|
καὶ |
οὗ
ἑκάστην,
καὶ
τῶν
πόλεων |
| [140] |
συγγνώμης
ὁ
τοῦτο
πεπονθώς.
Εἶτα
|
καὶ |
οὐδ'
ἔστιν
ὄνειδος
ὅτου
πορρώτερόν |
| [110] |
τῇ
πόλει
λέγεσθαι,
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
οὐδὲ
δίκαιον.
(Εἰ
μὲν
γὰρ |
| [80] |
πάντας
οὓς
λέγομεν
πρὸς
ὑμᾶς,
|
καὶ |
οὐδὲν
ἔσθ'
ὅ
τι
τοῦ |
| [20] |
ἄνπερ
ἡ
πόλις
ᾖ,
πολλοὶ
|
καὶ |
οὐκ
ἐπιλείψουσιν,
εὖ
δὲ
ποιεῖν |
| [140] |
κακίας
σημεῖόν
ἐστιν
ὁ
φθόνος,
|
καὶ |
οὐκ
ἔχει
πρόφασιν
δι'
ἣν |
| [10] |
καλῆς
αἰσχρὰν
τῇ
πόλει
περιάπτει,
|
καὶ |
οὔτε
τῶν
προγόνων
οὔθ'
ὑμῶν |
| [140] |
γυμνικοὺς
νικῶσιν
ἀγῶνας
τοὺς
στεφανίτας,
|
καὶ |
οὐχ,
ὅτι
τῇ
φύσει
τούτων |
| [40] |
Εἰ
γὰρ
οἱ
μὲν
εἰδότες
|
καὶ |
παθόντες
ἄξια
τούτων
ἐνόμιζον
εὖ |
| [0] |
ἐκ
τῶν
νῦν
ὑπαρχόντων
νόμων
|
καὶ |
πάλαι
κυρίων,
οὓς
οὐδ'
ἂν |
| [150] |
ΝΟΜΟΣ.
Οὗτος,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
καὶ |
παλαιός
ἐσθ'
ὁ
νόμος
καὶ |
| [40] |
μὴ
τοῦτο,
εἰ
μνᾶς
ἑκατὸν
|
καὶ |
πάλιν
τάλαντον
ἔδωκεν
οὐδὲ
γὰρ |
| [80] |
δι'
ἐκεῖνον
Στράβακα
καὶ
Πολύστρατον·
|
καὶ |
πάλιν,
Τιμοθέῳ
διδόντες
τὴν
δωρειάν, |
| [40] |
καὶ
νόμοι
καὶ
ἄνδρες
χρηστοὶ
|
καὶ |
πάντ'
ἐξητασμέν'
ἐπὶ
τὸ
βέλτιον |
| [50] |
μὲν
τὰς
χρείας
οὕτω
φιλάνθρωποι
|
καὶ |
πάντα
ποιοῦντες,
ἐπειδὴ
δ'
ἐπράξαμεν |
| [160] |
φθόνον
καὶ
δικαιοσύνη
πρὸς
κακίαν
|
καὶ |
πάντα
τὰ
χρηστὰ
πρὸς
τὰ |
| [150] |
κωλύει
μεγίστην
εἶναι
τὴν
πόλιν
|
καὶ |
πάντας
χρηστοὺς
καὶ
μηδέν'
εἶναι |
| [70] |
ἧκον
οὗτοι,
πέμπειν
ἑτέρους
παραινεῖν.
|
Καὶ |
πάντες
ἴσως
ἀκηκόαθ'
ὃν
τρόπον |
| [140] |
ἔστησεν
ἐν
τοῖς
ἱεροῖς
ἀναγράψας
|
καὶ |
πάντες
συνίσασιν,
ταῦτ'
ἀφελέσθαι
παραίνει· |
| [150] |
τοῦ
κακόν
τι
ποιεῖν
ἀποσταῖεν,
|
καὶ |
πάντες
τὰς
ἐπὶ
ταῖς
εὐεργεσίαις |
| [160] |
δημοκρατούμενοι
καὶ
φόρους
Καρχηδονίους
πραττόμενοι
|
καὶ |
πάντων
τῶν
περὶ
αὑτοὺς
ἄρχοντες |
| [100] |
διδόασι
τοιαύτην
οὐδεμίαν
τιμήν·
καίτοι
|
καὶ |
παρ'
ἐκείνοις
τινές
εἰσιν
ἴσως |
| [110] |
τις
πρόχειρος
λόγος,
ὡς
ἄρα
|
καὶ |
παρ'
ἡμῖν
ἐπὶ
τῶν
προγόνων |
| [40] |
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ
χρόνῳ
κεκρατηκότας
|
καὶ |
παρ'
οἷς
ἦν,
δεύτερον
δέ, |
| [90] |
ἄρχειν,
ἔν
τε
τῇ
βουλῇ
|
καὶ |
παρ'
ὑμῖν
ἐν
τῷ
δικαστηρίῳ, |
| [60] |
τῆς
πόλεως
ἤθους
μνημεῖον
ὦσι,
|
καὶ |
παραδείγμαθ'
ἑστῶσι
τοῖς
βουλομένοις
τι |
| [150] |
φιλοτιμεῖσθαι
βουλομένοις
καθίστησιν,
ἀλλ'
ὅτι
|
καὶ |
παρανομίας
δόξαν
αἰσχίστην
τῇ
πόλει |
| [50] |
ἰδίᾳ
γνόντας
εὖ
ποιεῖν
ὑμᾶς
|
καὶ |
παρασχόντας
χρησίμους
αὑτοὺς
ἐπὶ
τηλικούτων |
| [50] |
ὅπλων
ἐκβαλόντες
καὶ
Θρασύβουλον
εἰσαγαγόντες
|
καὶ |
παρασχόντες
φίλην
ὑμῖν
τὴν
αὑτῶν |
| [70] |
τῶν
νήσων
τούτων
τὰς
πολλὰς
|
καὶ |
παρέδωκεν
ὑμῖν
καὶ
φιλίας
ἐποίησεν |
| [90] |
δ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
πάντα,
|
καὶ |
παρεισφέρομεν
πολλῷ
καὶ
κρείττω
καὶ |
| [90] |
καθ'
οὓς
καὶ
τούτοις
ἄρχειν
|
καὶ |
πᾶσι
τοῖς
ἄλλοις
πολιτεύεσθαι
προσήκει, |
| [140] |
ἑτέροις
δέδοται,
τηνικαῦτ'
ἀγανα
κτεῖν
|
καὶ |
πείθειν
ὑμᾶς
ἀφελέσθαι.
(Καὶ
μὴν |
| [70] |
(Ἐνίκησεν
μὲν
τοίνυν
Λακεδαιμονίους
ναυμαχίᾳ
|
καὶ |
πεντήκοντα
μιᾶς
δεούσας
ἔλαβ'
αἰχμαλώτους |
| [50] |
Δί'
οὗτοι
μόνοι
τοῦτο
πείσονται,
|
καὶ |
περὶ
τούτων
μόνων
ποιοῦμαι
λόγον |
| [40] |
περὶ
τῶν
τοὺς
τετρακοσίους
καταλυσάντων,
|
καὶ |
περὶ
τῶν
ὅτ'
ἔφευγεν
ὁ |
| [40] |
τοίνυν
ἐστί
μοι
λόγος
οὗτος
|
καὶ |
περὶ
τῶν
τοὺς
τετρακοσίους
καταλυσάντων, |
| [110] |
ἀφαιρεῖται
νῦν
οὗτος
τῷ
νόμῳ,
|
καὶ |
περὶ
ὧν
ἂν
νόμοι
μὴ |
| [20] |
γὰρ
κοινωνεῖ
ταῖς
δημοσίαις
προσόδοις
|
καὶ |
περιουσίαις
ταῦτα
τἀναλώματ'
οὐδέν.
Χωρὶς |
| [70] |
δ'
αἰχμάλωτα
σώματα
δεῦρ'
ἤγαγεν,
|
καὶ |
πλεῖν
ἢ
δέκα
καὶ
ἑκατὸν |
| [60] |
εἶναι
πλεῖστα,
καὶ
ἄνδρας
ἀρίστους
|
καὶ |
πλείστους
εὐεργέτας
τῆς
πόλεως
πολίτας |
| [30] |
ὁ
μὲν
Λεύκων
ἐμμένων
φανεῖται
|
καὶ |
ποιεῖν
ἀεί
τι
προθυμούμενος
ὑμᾶς |
| [100] |
πολιτείᾳ
συμφέρει,
ταῦτ'
ἐπαινεῖν
ἀνάγκη
|
καὶ |
ποιεῖν.
Εἶτα
καὶ
Λακεδαιμόνιοι
τῶν |
| [90] |
τοὺς
ἰδιώτας
αὐτὸ
τοῦτο
ταράττῃ
|
καὶ |
ποιῇ
τῶν
ἅπαντας
εἰδότων
τοὺς |
| [160] |
τὸν
τριήρεις
πολλὰς
καὶ
ξένους
|
καὶ |
πόλεις
κεκτημένον.
Ἀλλ'
οἶμαι,
τὸ |
| [120] |
ὧν
ἂν
ἐν
εἰρήνῃ
τις
|
καὶ |
πολιτείᾳ
δύναιτ'
ἐφικέσθαι,
εὐνοίας,
δικαιοσύνης, |
| [50] |
ἄξιόν
ἐστιν
εὐλαβηθῆναι
ἀδικῆσαι,
ἀλλὰ
|
καὶ |
πολλοὺς
ἄλλους,
οἳ
πόλεις
ὅλας, |
| [130] |
τοῦθ'
ἑτέρους
ἀξίους
καὶ
ἐλευθέρους
|
καὶ |
πολλῶν
ἀγαθῶν
αἰτίους,
ἃς
ἔλαβον |
| [80] |
ἀλλὰ
καὶ
δι'
ἐκεῖνον
Στράβακα
|
καὶ |
Πολύστρατον·
καὶ
πάλιν,
Τιμοθέῳ
διδόντες |
| [100] |
Ἀθηναῖοι,
Θηβαῖοι
φρονοῦσιν
ἐπ'
ὠμότητι
|
καὶ |
πονηρίᾳ
ἢ
ὑμεῖς
ἐπὶ
φιλανθρωπίᾳ |
| [110] |
μεγάλ'
εὖ
παθόντες
οὐδέν'
ἐτίμησαν,
|
καὶ |
πονηροὺς
καὶ
ἀπαιδεύτους
ἡγεῖσθ'
εἶναι, |
| [10] |
χορηγοὺς
εἰς
ἐκείνας
τὰς
λῃτουργίας,
|
καὶ |
πόσους,
ἐὰν
μὴ
τούτῳ
προσέχωμεν, |
| [40] |
τοὺς
μὲν
ἐν
κινδύνῳ
καθεστηκότας
|
καὶ |
πράξεις
χρησταὶ
καὶ
νόμοι
καὶ |
| [50] |
συμφέρει
τῇ
πόλει
τῇ
ὑμετέρᾳ
|
καὶ |
πράττοντες·
ὧν
ἔνιοι
διὰ
τὴν |
| [70] |
ἀπαγγελλόντων
ὡς
Ἀθηναῖοι
τειχίζουσιν,
ἀρνεῖσθαι
|
καὶ |
πρέσβεις
πέμπειν
σκεψομένους
κελεύειν,
ἐπειδὴ |
| [90] |
ἁπλᾶ
καὶ
σαφῆ
τὰ
δίκαια.
|
(Καὶ |
πρὸ
τούτων
γ'
ἐπέταξεν
ἐκθεῖναι |
| [160] |
δεῖ
μετριάζειν
ἐν
ταῖς
εὐπραξίαις
|
καὶ |
προορωμένους
τὸ
μέλλον
φαίνεσθαι.
(Πολλὰ |
| [70] |
ἐξαπατῆσαι
λέγεται.
(Φημὶ
τοίνυν
ἐγώ
|
καὶ |
πρὸς
Διός,
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
μηδεὶς |
| [140] |
ἀτελείας
τῶν
ἐκείνῳ
τι
δοθέντων,
|
καὶ |
πρὸς
ὑμᾶς
εἰσελθὼν
ἡττήθη·
(οἱ |
| [30] |
βλάψειν
ὑμᾶς
ὁ
νόμος
φαίνεται,
|
καὶ |
προσαφαιρεῖταί
τι
τῶν
ὑπαρχόντων
ἤδη. |
| [160] |
ἁπάντων
οἶμαι
δεῖν
ὑμᾶς
σπουδάζειν
|
καὶ |
προσέχειν
τὸν
νοῦν,
ὅπως
μὴ |
| [160] |
Ἀθηναῖοι,
τοσαύτην
βλασφημίαν
ἀντὶ
καλῶν
|
καὶ |
προσηκόντων
ὑμῖν
ἀγαθῶν
ἑλέσθαι.
Καὶ |
| [60] |
ἡντινοῦν
ἀφορμὴν
λαβών,
κατεναυμάχησεν
Λακεδαιμονίους,
|
καὶ |
πρότερον
τοῖς
ἄλλοις
ἐπιτάττοντας
εἴθισ' |
| [90] |
ἀλλ'
ἅ
τ'
ἐδώκατε,
κύρια,
|
καὶ |
πρόφασις
δικαία
κατὰ
τῶν
ἢ |
| [60] |
δεῦρ'
ἐλθὼν
ἀνέστησε
τὰ
τείχη,
|
καὶ |
πρῶτος
πάλιν
περὶ
τῆς
ἡγεμονίας |
| [90] |
ὑπάρχον
καλόν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
καὶ |
σαφές,
Τὰς
δωρειὰς
ὅσας
ὁ |
| [90] |
ταὔτ'
ἀναγνῶναι
καὶ
μαθεῖν
ἁπλᾶ
|
καὶ |
σαφῆ
τὰ
δίκαια.
(Καὶ
πρὸ |
| [100] |
γενήσεται,
στέφανοι
δὲ
καὶ
ἀτέλειαι
|
καὶ |
σιτήσεις
καὶ
τοιαῦτ'
ἐστίν,
ὧν |
| [120] |
ἀξίους,
ἀλλ'
ἔσται
χαλκοῦς
ἱστάναι
|
καὶ |
σίτησιν
διδόναι
καὶ
ἄλλ'
ὅ |
| [80] |
Χαβρίᾳ
ψήφισμα
ψηφισθέν.
Ὅρα
δὴ
|
καὶ |
σκόπει·
δεῖ
γὰρ
αὔτ'
ἐνταῦθ' |
| [140] |
τούτους
ὑπολαμβάνοιτ'
ἂν
εἰκότως,
ἀκούσατε,
|
καὶ |
σκοπεῖτ'
ἂν
ὑμῖν
δίκαια
φαίνηται. |
| [160] |
ἄν
ποτ'
ἴσως
πλοίῳ
στρογγύλῳ
|
καὶ |
στρατιώταις
ὀλίγοις
Δίων'
ἐλθόντ'
ἐφ' |
| [130] |
ὡς
ἥ
τε
στήλη
δηλοῖ
|
καὶ |
σὺ
προσδιώρισας
ἐν
τῷ
νόμῳ |
| [150] |
πρᾶγμ'
ὥσπερ
ἐργασία
τισὶν
ᾖ
|
καὶ |
συκοφαντία,
μὴ
ἐξεῖναι
ὑπὸ
τοῦ |
| [0] |
ψηφίσματα
πολλὰ
πολλάκις
ἐξαπατηθέντες
κεχειροτονήκατε,
|
καὶ |
συμμάχους
ἤδη
τινὰς
ἥττους
ἀντὶ |
| [120] |
εὐνοίας,
δικαιοσύνης,
ἐπιμελείας,
τῶν
τοιούτων,
|
καὶ |
συμφέρειν
ἔμοιγε
δοκεῖ
καὶ
χρῆναι |
| [90] |
σκεψάμενος,
ἃν
ᾖ
καὶ
δίκαια
|
καὶ |
συμφέροντα,
ταῦτα
νομοθετῇ.
Τούτων
τοίνυν |
| [50] |
ὅστις
ἂν
αὐτὸν
εὖ
ποιῇ
|
καὶ |
σῴζῃ,
τοῦτο
δ'
οὐ
γένει |
| [80] |
τούτων
ἐκ
λόγου
κρίσις
γίγνεται,
|
καὶ |
τὰ
καλῶς
πραχθένθ'
ὑπ'
ἐκείνων, |
| [160] |
πρὸ
τοῦ
κατεμέμφου,
τί;
Μὴ
|
καὶ |
τὰ
μέλλοντ'
ᾔδεις;
(Ὅτι
νὴ |
| [30] |
κἀνταῦθ'
ἔδωκε
τὴν
ἀτέλειαν
ἡμῖν.
|
Καὶ |
τὰ
μὲν
ἄλλα
σιωπῶ,
πόλλ' |
| [100] |
ἀμφότερ'
ὀρθῶς
ἔχει,
καὶ
τἀκεῖ
|
καὶ |
τὰ
παρ'
ἡμῖν.
Διὰ
τί; |
| [10] |
ἡ
πόλις
εἰς
ἓν
ἦλθεν
|
καὶ |
τὰ
πράγματ'
ἐκεῖνα
κατέστη,
πρέσβεις |
| [140] |
ἐπειδὴ
δὲ
ταῦτά
θ'
ὑπάρχει
|
καὶ |
τὰ
τῶν
ἄλλων
εὐεργετῶν
προσγέγονεν, |
| [120] |
τὰς
τιμάς.
Δεῖ
τοίνυν
μεμερίσθαι
|
καὶ |
τὰ
τῶν
δωρειῶν,
ἵν'
ἧς |
| [160] |
νομοθετεῖν
οἷς
μηδεὶς
ἂν
νεμεσήσαι,
|
καὶ |
τἀγαθὰ
μὲν
προσδοκᾶν
καὶ
τοῖς |
| [140] |
ἀνθρώπων
ἐπὶ
τοῖς
τελευτήσασι
δημοσίᾳ
|
καὶ |
ταῖς
ταφαῖς
ταῖς
δημοσίαις
ποιεῖτε |
| [100] |
(Καὶ
ταῦτ'
ἀμφότερ'
ὀρθῶς
ἔχει,
|
καὶ |
τἀκεῖ
καὶ
τὰ
παρ'
ἡμῖν. |
| [90] |
ἐν
τοῖς
ὀμωμοκόσιν,
παρ'
οἷσπερ
|
καὶ |
τἄλλα
κυροῦται,
ἔπειτα
λύοντα
τοὺς |
| [110] |
τοὺς
ἀγαθούς·
αἱ
μέντοι
τιμαὶ
|
καὶ |
τἄλλα
πάντα
τὰ
μὲν
τότ' |
| [60] |
ἐξετάσωμεν.
Οἱ
προδόντες
τὴν
Πύδναν
|
καὶ |
τἄλλα
χωρία
τῷ
Φιλίππῳ
τῷ |
| [40] |
ὅτι
βλάπτουσιν
οἱ
πονηροὶ
νόμοι
|
καὶ |
τὰς
ἀσφαλῶς
οἰκεῖν
οἰομένας
πόλεις. |
| [20] |
βεβαίοις
δοκεῖν
διαμεῖναι.
(Φέρε
δὴ
|
καὶ |
τὰς
εὐπορίας,
ἃς
ἀναπαυομένους
τινὰς |
| [10] |
οὐδένα
πώποτε
κίνδυνον
ἐξέστησαν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τὰς
ἰδίας
οὐσίας
προσαναλίσκοντες
διετέλουν. |
| [120] |
τῳ
πρότερόν
τι,
τοῦτ'
ἀφέλησθε,
|
καὶ |
τὰς
ὑπολοίπους
ἀπίστους
ποιήσετε
πάσας |
| [90] |
τουτονὶ
τὸν
νόμον,
ὅμως
ἐνομοθέτει,
|
καὶ |
ταῦθ'
ἑτέρου
κελεύοντος
νόμου
καὶ |
| [30] |
φανήσεται
συνεχῶς
ἡμᾶς
εὖ
ποιῶν,
|
καὶ |
ταῦθ'
ὧν
μάλισθ'
ἡμῶν
ἡ |
| [130] |
τῶν
ἐκείνῳ
τι
δοθέντων
ἀφέλοιντο,
|
καὶ |
ταῦτ'
αἰτίαν
λέγοντες
ψευδῆ;
Οὐ |
| [100] |
τις
ἀνὴρ
ἀγαθὸς
ὢν
τύχοι.
|
(Καὶ |
ταῦτ'
ἀμφότερ'
ὀρθῶς
ἔχει,
καὶ |
| [0] |
τοὺς
ἀγαθόν
τι
πεποιηκότας
ἐξαπατῆσαι,
|
καὶ |
ταῦτ'
οὐ
μικρὰν
ζημίαν
ὀφλήσειν |
| [120] |
τῆς
ἀτελείας
εὖ
πεποιηκέναι
δόξας
|
καὶ |
ταύτην
παρ'
ὑμῶν
λαβὼν
τὴν |
| [110] |
ἔτι
δ'
ἀργυρίου
μνᾶς
ἑκατόν,
|
καὶ |
τέτταρας
τῆς
ἡμέρας
δραχμάς.
Καὶ |
| [10] |
παραχρῆμ'
ἐποίησαν·
τῇ
δὲ
τιμῇ
|
καὶ |
τῇ
βεβαιότητι
τὰς
παρὰ
τῶν |
| [160] |
θ'
ἃ
προσήκει
δόξετ'
ἐγνωκέναι,
|
καὶ |
τῇ
πόλει
τὰ
κράτιστ'
ἔσεσθ' |
| [40] |
δήμῳ
κεκτημένον,
τῷ
δὲ
ῥήματι
|
καὶ |
τῇ
τιμῇ
τὴν
ἀτέλειαν
ἔχοντα, |
| [50] |
ἀτέλειαν,
οἳ
παραδόντες
ὑμῖν
Θάσον
|
καὶ |
τὴν
Λακεδαιμονίων
φρουρὰν
μεθ'
ὅπλων |
| [40] |
ἀτυχήματι
μᾶλλον
ἕλοιτο
τοὺς
ἀτυχοῦντας
|
καὶ |
τὴν
παρὰ
τούτων
χάριν,
ἥτις |
| [120] |
Λεπτίνην
ἐρεῖν,
ὡς
τὰς
εἰκόνας
|
καὶ |
τὴν
σίτησιν
οὐκ
ἀφαιρεῖται
τῶν |
| [10] |
Τῶν
γὰρ
εἰς
τὸν
πόλεμον
|
καὶ |
τὴν
σωτηρίαν
τῆς
πόλεως
εἰσφορῶν |
| [80] |
ὑπὲρ
ὑμῶν
φανήσεται
πράξας
Χαβρίας,
|
καὶ |
τὴν
τελευτὴν
αὐτὴν
τοῦ
βίου |
| [20] |
αἰσχύνης
ὅλην
ἀναπίμπλησι
τὴν
πόλιν
|
καὶ |
τῆς
ἀπιστίας.
Οὔκουν
ὅτε
πολλῷ |
| [150] |
πεπονθότες
εὖ
πεποιήκατε
τοὺς
εὑρομένους,
|
καὶ |
τῆς
Δημοφάντου
στήλης
περὶ
ἧς |
| [50] |
ἐπικηρυκεύεσθαι,
(ὁρῶντες
ἠτυχηκυῖαν
τὴν
πόλιν
|
καὶ |
τῆς
παρόδου
κρατοῦντας
Λακεδαιμονίους,
οὐχὶ |
| [150] |
τί
μάλιστ'
ἂν
ἀπευξαίμεθα
πάντες,
|
καὶ |
τί
μάλιστ'
ἐν
ἅπασι
διεσπούδασται |
| [30] |
Λεύκων
ἐρωτᾷ,
τί
ἔχοντες
ἐγκαλέσαι
|
καὶ |
τί
μεμφόμενοι
τὴν
ἀτέλειαν
αὐτὸν |
| [160] |
συμβήσεται
καταψηφισαμένοις
ὑμῖν
τοῦ
νόμου
|
καὶ |
τί
μή·
εἶτα
φυλάττετε
καὶ |
| [80] |
ἡμεῖς
ἀφελώμεθα
τὸν
υἱὸν
αὐτοῦ;
|
Καὶ |
τί
φήσομεν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι, |
| [80] |
ἠξίωσεν
ὑμᾶς,
ὥσπερ
δι'
Ἰφικράτην
|
καὶ |
Τιμόθεον
εὖ
τινὰς
πεποιήκατε,
οὕτω |
| [130] |
ἀτελεῖς
εἰσιν,
ἁθρόοι
παμπληθεῖς
ἄνθρωποι,
|
καί |
τινες
ἄλλοι
δοῦλοι
καὶ
μαστιγίαι, |
| [60] |
Θασίῳ
καὶ
Ἀρχεβίῳ
τῷ
Βυζαντίῳ,
|
καί |
τινες
τούτων
ἀντιλέγοιεν
αὐτοῖς
ταῦτα |
| [70] |
Λακεδαιμονίους,
λόγων
δὲ
γιγνομένων
ἐκεῖ
|
καί |
τινων
ἀπαγγελλόντων
ὡς
Ἀθηναῖοι
τειχίζουσιν, |
| [130] |
ὢν
ὁ
Λυκίδας
καὶ
Διονύσιος
|
καί |
τις
ἴσως
ἄλλος
διὰ
τοὺς |
| [120] |
τιμὴν
μόνην,
ἢ
ξένος
ἢ
|
καί |
τις
πολίτης,
ἐπειδὰν
ἀφαιρεθῇ
ταύτην, |
| [80] |
δι'
ἐκεῖνον
ἐδώκατε
καὶ
Κλεάρχῳ
|
καί |
τισιν
ἄλλοις
πολιτείαν·
Χαβρίας
δ' |
| [40] |
χρημάτων
θαυμάσαι,
ἀλλὰ
τὴν
προθυμίαν
|
καὶ |
τὸ
αὐτὸν
ἐπαγγειλάμενον
ποιεῖν
καὶ |
| [60] |
ὅνπερ
ἡ
Θάσος
ἦν
τότε
|
καὶ |
τὸ
Βυζάντιον
Λακεδαιμονίοις
μὲν
οἰκεῖα, |
| [40] |
αἰσχύνην,
ἀλλ'
αὐτὸ
δὴ
τοῦτο
|
καὶ |
τὸ
δεινόν
ἐστιν.
Εἰ
γὰρ |
| [90] |
ἐὰν
ἀδίκως
τι
λάβωσιν,
ἀφαιρεθῆναι,
|
καὶ |
τὸ
λοιπὸν
ἐφ'
ὑμῖν
εἶναι |
| [150] |
ὅμοιος
φθόνῳ
τινὶ
καὶ
φιλονικίᾳ
|
καὶ |
τὸ
λοιπὸν
ἐῶ·
τοιούτοις
δέ |
| [50] |
ὥστε
τούς
τ'
ἔχοντας
ἀφῃρήμεθα
|
καὶ |
τὸ
λοιπὸν
μηδενὶ
δοῦναι
ταῦτ' |
| [70] |
τὸ
φανερῶς
τοῦ
λάθρᾳ
κρεῖττον,
|
καὶ |
τὸ
νικῶντας
τοῦ
παρακρουσαμένους
πράττειν |
| [90] |
τίους
ἐπὶ
πάμπολυν
ἤδη
χρόνον,
|
(καὶ |
τὸ
πρᾶγμ'
οὐδὲν
μᾶλλον
δύναται |
| [80] |
χρόνον
εἴτε
μή;
(Λαβὲ
δὴ
|
καὶ |
τὸ
τῷ
Χαβρίᾳ
ψήφισμα
ψηφισθέν. |
| [100] |
δὲ
καὶ
ἀτέλειαι
καὶ
σιτήσεις
|
καὶ |
τοιαῦτ'
ἐστίν,
ὧν
ἄν
τις |
| [120] |
πονηρὸν
ἔθος
τὸν
νόμον
εἰσάγειν
|
καὶ |
τοιοῦτον
δι'
οὗ
πάντ'
ἄπισθ' |
| [0] |
ἐν
οἶμαι
πολλοῖς
οἷς
πράττετε
|
καὶ |
τοιοῦτόν
τι
συμβαίνειν
ἀνάγκη.
(Ἆρ' |
| [130] |
καὶ
μαστιγίαι,
Λυκίδας
καὶ
Διονύσιος,
|
καὶ |
τοιούτους
τινὰς
ἐξειλεγμένοι.
Ὑπὲρ
δὴ |
| [50] |
παρασχόντας
χρησίμους
αὑτοὺς
ἐπὶ
τηλικούτων
|
καὶ |
τοιούτων
καιρῶν,
οἵων
μικρῷ
πρότερον |
| [160] |
νεμεσήσαι,
καὶ
τἀγαθὰ
μὲν
προσδοκᾶν
|
καὶ |
τοῖς
θεοῖς
εὔχεσθαι
διδόναι,
πάντα |
| [0] |
ἧς
πᾶσι
μέτεστι
τὸ
ἥμισυ
|
καὶ |
τοῖς
μηδ'
ὁτιοῦν
ἀγαθὸν
πεποιηκόσιν |
| [30] |
πλέοντας.
Ἔχων
γὰρ
ἐκεῖνος
ἑαυτῷ
|
καὶ |
τοῖς
παισὶ
τὴν
ἀτέλειαν
ἅπασι |
| [110] |
μὲν
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
καὶ |
τοῖς
προγόνοις
ὑμῶν
ἔθος
ἦν |
| [100] |
τῶν
εὐεργετῶν,
τῷ
δεῖνι
μεμφόμενος
|
καὶ |
τὸν
δεῖν'
ἀνάξιον
εἶναι
φάσκων, |
| [0] |
τὴν
δωρειὰν
ἀναξίους
ἐνόμιζεν,
οὕτω
|
καὶ |
τὸν
δῆμον
ἀνάξιον
ἡγεῖτο
κύριον |
| [90] |
μὴ
λόγον
λέγω
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τὸν
νόμον
αὐτὸν
ὅν
φημι |
| [20] |
ὑμᾶς
εἰδέναι
πάντας,
ὅμως
δὲ
|
καὶ |
τὸν
νόμον
ὑμῖν
αὐτὸν
ἀναγνώσεται. |
| [70] |
τριήρεις
τῶν
πολεμίων
ναυμαχίᾳ
νικήσας,
|
καὶ |
τοσούτων
καλῶν
αἴτιος
ὤν,
αἰσχροῦ |
| [110] |
καὶ
ἡ
πόλις
ἡμῶν
ἐτίμα
|
καὶ |
τότε
τοὺς
ἀγαθούς·
αἱ
μέντοι |
| [40] |
συμφορᾷ
καθεστηκόσιν,
ἔδωκε
μνᾶς
ἑκατὸν
|
καὶ |
τοῦ
μὴ
τῷ
λιμῷ
πάντας |
| [0] |
πόλει
λελύσθαι
τὸν
νόμον,
εἶτα
|
καὶ |
τοῦ
παιδὸς
εἵνεκα
τοῦ
Χαβρίου |
| [20] |
πόλει,
δυοῖν
ἀγαθοῖν
ὄντοιν,
πλούτου
|
καὶ |
τοῦ
πρὸς
ἅπαντας
πιστεύεσθαι,
ἐστὶ |
| [90] |
καὶ
καταμανθάνετε,
ὅτι
ἐνταῦθ'
ἔνι
|
καὶ |
τοὺς
ἀξίους
ἔχειν
τὰ
δοθέντα |
| [60] |
ἄλλοις
ἐπιτάττοντας
εἴθισ'
ἀκούειν
ὑμῶν,
|
καὶ |
τοὺς
ἁρμοστὰς
ἐξήλασεν
ἐκ
τῶν |
| [80] |
αὐτοὺς
τοὺς
εὐεργέτας
τιμᾶν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τοὺς
ἐκείνων
φίλους,
ἐπειδὰν
δὲ |
| [130] |
ὑμᾶς
τοὺς
εὐεργέτας
ἀφῃρημένους
φαίνεσθαι,
|
καὶ |
τοὺς
εὖ
τι
πεποιηκότας
ὑμᾶς, |
| [40] |
καὶ
τὸ
αὐτὸν
ἐπαγγειλάμενον
ποιεῖν
|
καὶ |
τοὺς
καιροὺς
ἐν
οἷς.
(Πάντες |
| [90] |
τοὺς
ἀξίους
ἔχειν
τὰ
δοθέντα
|
καὶ |
τοὺς
μὴ
τοιούτους
κριθέντας,
ἐὰν |
| [20] |
καὶ
Λεύκωνα
τὸν
ἄρχοντα
Βοσπόρου
|
καὶ |
τοὺς
παῖδας
αὐτοῦ
τὴν
δωρειὰν |
| [110] |
αὐτοί
τε
ποιεῖτε,
ἵν'
εὐορκῆτε,
|
καὶ |
τοὺς
προγόνους
ὀργίζεσθ'
ἂν
μή |
| [50] |
τευμα,
καὶ
διέσωσαν
καὶ
ὑμᾶς
|
καὶ |
τοὺς
συμμάχους.
(Ἐπειδὴ
δ'
ἡ |
| [110] |
ἂν
μή
τις
φῇ
ποιεῖν,
|
καὶ |
τοὺς
τὰ
τοιαῦτα
λέγοντας
παραδείγματα, |
| [140] |
δ'
οὐδείς
ἐστι
κίνδυνος.
(Καίτοι
|
καὶ |
τοῦτ'
ἀκούω
σε
λέγειν,
ὡς |
| [10] |
παρὰ
τῶν
ἄλλων
πολιτειῶν
διδομένων,
|
καὶ |
τοῦτ'
ἀφαιρεῖται
νῦν
τῷ
νόμῳ. |
| [30] |
σίτου
μυριάδες
περὶ
τετταράκοντ'
εἰσί·
|
καὶ |
τοῦτ'
ἐκ
τῆς
παρὰ
τοῖς |
| [140] |
ἠγνόησε
ταῦτα
γένοιτο
γὰρ
ἂν
|
καὶ |
τοῦτο,
αὐτίκα
δηλώσει·
συγχωρήσεται
γὰρ |
| [130] |
γ'
ἀξίως
ὑμῶν.
(Σκοπῶ
δὲ
|
καὶ |
τοῦτο.
Καὶ
μὴν
οὐδ'
ἐκείνου |
| [10] |
ὑμετέρου
κύριον
ποιῆσαι
τοιοῦτον
νόμον,
|
καὶ |
τοῦτο
πειράσομαι
δεῖξαι
διὰ
βραχέων, |
| [50] |
ταῦτα
καὶ
ἐγνῶσθαι
προσῆκεν.
Ἀνάγνωθι
|
καὶ |
τοῦτο
τὸ
ψήφισμ'
αὐτοῖς.
ΨΗΦΙΣΜΑ. |
| [90] |
δὲ
νόμους
αὐτούς,
καθ'
οὓς
|
καὶ |
τούτοις
ἄρχειν
καὶ
πᾶσι
τοῖς |
| [70] |
ἡγοῦντο
γὰρ
οὐ
μικρὰν
τυραννίδα
|
καὶ |
τοῦτον
τὴν
Λακεδαιμονίων
ἀρχὴν
καταλύσαντα |
| [120] |
λέγειν
αὐτοῖς
προσῆκεν.
~Οἴομαι
τοίνυν
|
καὶ |
τοῦτον
τὸν
λόγον
Λεπτίνην
ἐρεῖν, |
| [0] |
τῶν
αὐτῶν
ἠξίωσεν
ὑμᾶς
τε
|
καὶ |
τούτους.
Ἐν
μὲν
γὰρ
τῷ |
| [0] |
εὑρομένους
ἀτέλειαν
ἐκδεδυκέναι
τὰς
λῃτουργίας,
|
καὶ |
τούτῳ
πλείστῳ
χρήσεται
τῷ
λόγῳ. |
| [10] |
καὶ
λυσιτελέστερον
εἶναι
καὶ
ὑμῖν
|
καὶ |
τούτῳ
τὴν
πόλιν
πεπεικέναι
Λεπτίνην |
| [80] |
δεῖν
ἔχειν,
ἕξουσιν
τὰ
δοθέντα.
|
(Καὶ |
τούτων
πάντων
οὐδὲν
ἔσθ'
ἡμέτερον |
| [70] |
τάλαντ'
ἀπέφην'
ἀπὸ
τῶν
πολεμίων.
|
Καὶ |
τούτων
πάντων
ὑμῶν
τινὲς
οἱ |
| [110] |
καὶ
τέτταρας
τῆς
ἡμέρας
δραχμάς.
|
Καὶ |
τούτων
ψήφισμ'
ἔστιν
Ἀλκιβιάδου,
ἐν |
| [20] |
εἰς
ἀμφότερ'
ὑμῖν
ὑπάρξουσι
χρήσιμοι,
|
καὶ |
τριηραρχεῖν
καὶ
εἰσφέρειν.
Τίν'
οὖν |
| [120] |
εἰς
τὸν
πόλεμον
πασῶν
εἰσφορῶν
|
καὶ |
τριηραρχιῶν
ἐκ
τῶν
παλαιῶν
νόμων |
| [10] |
τὴν
σωτηρίαν
τῆς
πόλεως
εἰσφορῶν
|
καὶ |
τριηραρχιῶν
ὀρθῶς
καὶ
δικαίως
οὐδείς |
| [70] |
οὗτος
ὃ
τοσαύτας
πόλεις
λαβὼν
|
καὶ |
τριήρεις
τῶν
πολεμίων
ναυμαχίᾳ
νικήσας, |
| [90] |
ἐπέταξεν
ἐκθεῖναι
πρόσθε
τῶν
ἐπωνύμων
|
καὶ |
τῷ
γραμματεῖ
παραδοῦναι,
τοῦτον
δ' |
| [100] |
πονηρίᾳ
ἢ
ὑμεῖς
ἐπὶ
φιλανθρωπίᾳ
|
καὶ |
τῷ
τὰ
δίκαια
βούλεσθαι.
Μήτ' |
| [70] |
ἀτέλειαν
ἣν
εὕρετο
παρ'
ὑμῶν
|
καὶ |
τῷ
υἱεῖ
κατέλιπεν;
Ἐγὼ
μὲν |
| [130] |
ἀλλ'
εἰ
διὰ
τοῦτον
πάλιν
|
καὶ |
τῶν
ἐκείνῳ
τι
δοθέντων
ἀφέλοιντο, |
| [80] |
ταῦτ'
ἔτι
μᾶλλον
αὐτὸν
τιμᾶν
|
καὶ |
τῶν
ἐπὶ
ταῖς
πρότερον
εὐεργεσίαις |
| [40] |
παρὰ
τοιοῦτον
καιρὸν
ἐν
ᾧ
|
καὶ |
τῶν
εὖ
πεπονθότων
ἔργον
ἦν |
| [160] |
νόμον,
ὃς
περὶ
τῶν
παρεληλυθότων
|
καὶ |
τῶν
μελλόντων
ταὐτὰ
λέγει.
Μηδέν' |
| [10] |
ταῦτ'
ἀπῄτουν.
(Λόγων
δὲ
γιγνομένων
|
καὶ |
τῶν
μὲν
τοὺς
δανεισαμένους
ἀποδοῦναι |
| [20] |
μὴ
τοιοῦτον
εἶναι
τοῦτο,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τῶν
μετοίκων
πλείονας
ἢ
τοσούτους, |
| [70] |
ὅσας
ἔλαβεν
καὶ
οὗ
ἑκάστην,
|
καὶ |
τῶν
πόλεων
τὸν
ἀριθμὸν
καὶ |
| [20] |
νόμος
τεθῇ,
τοὺς
λῃτουργοῦντας
ἔσεσθαι,
|
καὶ |
τῶν
πολιτῶν
μηδέν'
ἐκ
τριηραρχίας |
| [70] |
καὶ
τῶν
χρημάτων
τὸ
πλῆθος,
|
καὶ |
τῶν
τροπαίων
οὗ
ἕκαστον.
Λέγε. |
| [70] |
καὶ
τῶν
πόλεων
τὸν
ἀριθμὸν
|
καὶ |
τῶν
χρημάτων
τὸ
πλῆθος,
καὶ |
| [50] |
τὸ
στρά
τευμα,
καὶ
διέσωσαν
|
καὶ |
ὑμᾶς
καὶ
τοὺς
συμμάχους.
(Ἐπειδὴ |
| [110] |
τῴ
τι,
τοῦτ'
ἀφῃρημένους,
συγχωρῶ
|
καὶ |
ὑμᾶς
ταὐτὸ
τοῦτο
ποιῆσαι,
καίτοι |
| [10] |
τοῦ
θέσθαι,
καὶ
λυσιτελέστερον
εἶναι
|
καὶ |
ὑμῖν
καὶ
τούτῳ
τὴν
πόλιν |
| [140] |
ἔχει,
ἐπηρεάσῃ,
τῆς
πόλεως
ἀφέλησθε
|
καὶ |
ὑμῶν
αὐτῶν
ἣν
διὰ
παντὸς |
| [30] |
τὴν
ἀτέλειαν,
κύριος
ἂν
γένηται,
|
καὶ |
ὑμῶν
τοὺς
παρ'
ἐκείνου
σιτηγοῦντας; |
| [70] |
πράξας
ἃ
διεξῆλθον
ἐγώ,
ἀλλὰ
|
καὶ |
ὑπ'
ἄλλων
πολλῶν,
οἳ
δικαίως |
| [0] |
καὶ
γὰρ
εἴρηται
τρόπον
τινὰ
|
καὶ |
ὑφ'
ὑμῶν
ἴσως
γιγνώσκεται·
ἀλλ' |
| [130] |
ἢ
θέντων
ἡμῶν,
ὥσπερ
ἐγγυώμεθα
|
καὶ |
φαμὲν
θήσειν,
ἢ
θέντας
αὐτούς, |
| [0] |
τῆς
δωρειᾶς,
ἐξαπατηθέντας
δέ
τι
|
καὶ |
φαύλῳ
τινὶ
δοῦναι,
ἢ
διὰ |
| [80] |
ἔσθ'
ὅ
τι
τοῦ
παρακρούσασθαι
|
καὶ |
φενακίσαι
λέγεται
παρ'
ἡμῶν
ἕνεκα, |
| [70] |
τὰς
πολλὰς
καὶ
παρέδωκεν
ὑμῖν
|
καὶ |
φιλίας
ἐποίησεν
ἐχθρῶς
ἐχούσας
πρότερον, |
| [150] |
νόμος,
καὶ
ὅμοιος
φθόνῳ
τινὶ
|
καὶ |
φιλονικίᾳ
καὶ
τὸ
λοιπὸν
ἐῶ· |
| [100] |
νόμον.
Εἰ
δὲ
ταῦτα
λόγους
|
καὶ |
φλυαρίας
εἶναι
φήσει,
ἐκεῖνό
γ' |
| [160] |
ἴσως
Συρακόσιοι,
τὸ
πάλαι
δημοκρατούμενοι
|
καὶ |
φόρους
Καρχηδονίους
πραττόμενοι
καὶ
πάντων |
| [100] |
κύριος,
καὶ
ἀραὶ
καὶ
νόμοι
|
καὶ |
φυλακαὶ
ὅπως
μηδεὶς
ἄλλος
κύριος |
| [70] |
ἀτέλειαν
ἔδωκαν
οἱ
τότε,
ἀλλὰ
|
καὶ |
χαλκῆν
εἰκόνα,
ὥσπερ
Ἁρμοδίου
καὶ |
| [20] |
τοῖς
θεοῖς,
μάλιστα
μὲν
ἡμῖν
|
καὶ |
χρήματα
πολλὰ
γενέσθαι,
εἰ
δὲ |
| [60] |
Ἑλλησπόντου,
ὥστε
τὴν
δεκάτην
ἀποδόσθαι
|
καὶ |
χρημάτων
εὐπορήσαντας
Λακεδαιμο
νίους
ἀναγκάσαι |
| [110] |
πόλις
ἡμῶν
καὶ
γῆς
ηὐπόρει
|
καὶ |
χρημάτων,
νῦν
δ'
εὐπορήσει·
δεῖ |
| [120] |
τοιούτων,
καὶ
συμφέρειν
ἔμοιγε
δοκεῖ
|
καὶ |
χρῆναι
διδόναι
τὰς
τιμάς.
Δεῖ |
| [10] |
ἴδοι
τις
ἂν
τοιοῦτον,
ἀψευδὲς
|
καὶ |
χρηστόν,
οὐ
τὸ
λυσιτελέστατον
πρὸς |
| [0] |
οὐ
πεπόνθατε
τῶν
πάντων,
ἀλλὰ
|
καὶ |
ψηφίσματα
πολλὰ
πολλάκις
ἐξαπατηθέντες
κεχειροτονήκατε, |
| [80] |
πως
ἐκεῖνος
φιλόπολις,
ὥστε
δοκῶν
|
καὶ |
ὢν
ἀσφαλέστατος
στρατηγὸς
ἁπάντων,
ὑπὲρ |
| [120] |
ῥᾴδιον
αἰτίῳ
γενέσθαι·
(μετρίων
δὲ
|
καὶ |
ὧν
ἂν
ἐν
εἰρήνῃ
τις |
| [70] |
ἅπαντας
Πελοποννησίους
παρετάξατ'
ἐν
Θήβαις,
|
καὶ |
ὡς
Γοργώπαν
ἀπέκτεινεν
ἐν
Αἰγίνῃ, |
| [100] |
καὶ
ἀραὶ
καὶ
νόμοι
καὶ
|
φυλακαὶ |
ὅπως
μηδεὶς
ἄλλος
κύριος
γενήσεται, |
| [120] |
οἱ
μὲν
ἁπλᾶ
πάνυ
καὶ
|
δίκαι' |
ἂν
εἴποιεν,
πάνθ'
ὅσα
τῶν |
| [140] |
πρός
γ'
Ἀριστοφῶντα
πολλὰ
καὶ
|
δίκαι' |
ἂν
ἔχειν
εἰπεῖν
οἶμαι.
Οὗτος |
| [160] |
οὐ
γὰρ
ἄξιον.
Ἀλλ'
ἃ
|
δίκαι' |
ἐγνώκατε,
ταῦτα
φυλάξατε
καὶ
μνημονεύετε, |
| [140] |
δὲ
τεκμήριον
ποιεῖ
τοῦ
τὰ
|
δίκαι' |
εἰρηκέναι,
λίαν
εὔηθες
ποιεῖς.
Τί |
| [160] |
μὲν
ἄξιοι
παρ'
ὑμῶν
τὰ
|
δίκαι' |
ἕξουσιν,
εἰ
δέ
τις
ἔστ' |
| [10] |
τῶν
μετοίκων
λῃτουργίαι
καὶ
αἱ
|
πολιτικαί, |
ὧν
ἑκατέρων
ἐστὶ
τοῖς
εὑρημένοις |
| [30] |
χρὴ
τοῦτον
ἐξαλεῖψαι,
καὶ
οὐ
|
πάλαι |
βεβούλευσθε;
Ἀνάγνωθι
λαβὼν
αὐτοῖς
τὰ |
| [50] |
εὐεργέτας
ἐᾶν
τὰ
δοθέντ'
ἔχειν·
|
πάλαι |
γὰρ
ἐσκέφθαι
ταῦτα
καὶ
ἐγνῶσθαι |
| [160] |
οὐδέ
γ'
ἴσως
Συρακόσιοι,
τὸ
|
πάλαι |
δημοκρατούμενοι
καὶ
φόρους
Καρχηδονίους
πραττόμενοι |
| [0] |
τῶν
νῦν
ὑπαρχόντων
νόμων
καὶ
|
πάλαι |
κυρίων,
οὓς
οὐδ'
ἂν
αὐτὸς |
| [140] |
ἐπιδείγματα.
Μὴ
τοίνυν
δι'
ἃ
|
πάλαι |
παρὰ
πάντα
τὸν
χρόνον
ἡ |
| [80] |
πρότερον
νῦν
ἀφῄρηνται,
ἀλλὰ
τὰς
|
πάλαι |
χάριτας
μείζους
τῶν
καινῶν
ἐγκλημάτων |
| [100] |
Λακεδαιμόνιοι
τῶν
μὲν
τοιούτων
ἀφεστᾶσιν,
|
ἄλλαι |
δέ
τινες
παρ'
ἐκείνοις
εἰσὶ |
| [40] |
τῷ
Λεύκωνί
τις,
ἂν
βούληται,
|
δύναμαι |
σκοπούμενος
εὑρεῖν.
Χρήματα
μὲν
γάρ |
| [60] |
ἀφαιρεῖταί
τι;
Ἐγὼ
μὲν
ἐκεῖν'
|
οἶμαι. |
Ἀλλ'
ἵνα
μὴ
πόρρω
τοῦ |
| [160] |
ὅ
τι
δεῖ
πλείω
λέγειν·
|
οἶμαι |
γὰρ
ὑμᾶς
οὐδὲν
ἀγνοεῖν
τῶν |
| [160] |
κινδυνεύειν.
Ὑπὲρ
οὖν
τούτων
ἁπάντων
|
οἶμαι |
δεῖν
ὑμᾶς
σπουδάζειν
καὶ
προσέχειν |
| [130] |
ποιήσουσιν.
(Ὃ
τοίνυν
μάλιστα
πάντων
|
οἶμαι |
δεῖν
ὑμᾶς,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι, |
| [110] |
ὀλίγου
δεῖ·
ἀλλ'
ἐπειδάν
τις
|
οἶμαι |
κακουργῶν
ἐπὶ
μὴ
προσήκοντα
πράγματα |
| [20] |
τῶν
τριηραρχιῶν
οὐδείς
ἐστ'
ἀτελής,
|
οἶμαι |
μὲν
ὑμᾶς
εἰδέναι
πάντας,
ὅμως |
| [20] |
τὰ
δοθέντα;
Ἐγὼ
μὲν
ἐκεῖν'
|
οἶμαι. |
Νῦν
μέν
γε
τὸν
χρόνον, |
| [0] |
χειροτονεῖν
μηδέν;
Ἐγὼ
μὲν
οὐκ
|
οἶμαι· |
οὐ
γάρ
ἐσμεν
ἀφαιρεθῆναι
δίκαιοι |
| [140] |
καὶ
δίκαι'
ἂν
ἔχειν
εἰπεῖν
|
οἶμαι. |
Οὗτος
εὕρετο
τὴν
δωρειὰν
παρ' |
| [20] |
θεούς,
ὅπερ
εἶπον
ἀρτίως,
οὐκ
|
οἶμαι |
πέντ'
εἶναι.
Καὶ
μὴν
τῶν |
| [0] |
ἐπείσθηθ'
ἑλέσθαι,
καὶ
ὅλως
ἐν
|
οἶμαι |
πολλοῖς
οἷς
πράττετε
καὶ
τοιοῦτόν |
| [70] |
Ἀλλ'
οὐδέν'
ἀνθρώπων
εὖ
φρονοῦντ'
|
οἶμαι |
ταῦτ'
ἂν
φῆσαι
καλῶς
ἔχειν. |
| [160] |
ξένους
καὶ
πόλεις
κεκτημένον.
Ἀλλ'
|
οἶμαι, |
τὸ
μέλλον
ἄδηλον
πᾶσιν
ἀνθρώποις, |
| [110] |
τὰ
δίκαια
λαμβάνοντες.
~Ὅλως
δ'
|
οἶμαι |
τότε
δεῖν
τοὺς
ἑτέρων
ἐπαινεῖν |
| [60] |
μετὰ
ταῦτ'
ἐκπεσόντων
ἐψηφίσασθ'
ἅπερ,
|
οἶμαι, |
φεύγουσιν
εὐεργέταις
δι'
ὑμᾶς
προσῆκε, |
| [100] |
δέ
τινες
παρ'
ἐκείνοις
εἰσὶ
|
τιμαί, |
ἃς
ἀπεύξαιτ'
ἂν
ἅπας
ὁ |
| [110] |
τότε
τοὺς
ἀγαθούς·
αἱ
μέντοι
|
τιμαὶ |
καὶ
τἄλλα
πάντα
τὰ
μὲν |
| [50] |
ἐξετάσαι
τοὺς
ἐκ
Κορίνθου
φεύγοντας.
|
Ἀναγκάζομαι |
δὲ
λέγειν
πρὸς
ὑμᾶς
ταῦθ' |
| [70] |
υἱεῖ
κατέλιπεν;
Ἐγὼ
μὲν
οὐκ
|
οἴομαι. |
Καὶ
γὰρ
ἂν
ἄλογον
εἴη· |
| [90] |
δικαίως
ὁ
νόμος,
οὔτ'
ἐρεῖν
|
οἴομαι |
Λεπτίνην
οὔτ'
ἐὰν
λέγῃ,
δεῖξαι |
| [100] |
ἐκεῖν'
ἂν
ἔχειν
εἰπεῖν
ἀληθὲς
|
οἴομαι. |
Μεῖζον,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
Θηβαῖοι |
| [70] |
ἃ
δ'
οὐδαμῶς
ἂν
εἰπὼν
|
οἴομαι |
μικρὰ
ποιῆσαι,
ταῦθ'
ὑπομνῆσαι
πειράσομαι. |
| [120] |
μᾶλλον
ἢ
λέγειν
αὐτοῖς
προσῆκεν.
|
~Οἴομαι |
τοίνυν
καὶ
τοῦτον
τὸν
λόγον |
| [130] |
Ἀθηναῖοι,
φυλάξασθαι,
τοῦτ'
εἰπεῖν
ἔτι
|
βούλομαι. |
Εἰ
γάρ
τις
πάνθ'
ὅσα |
| [140] |
πῶς
ἐπαινέσω,
ψέγειν
δ'
οὐ
|
βούλομαι. |
(Μηδὲν
οὖν
φιλονίκει,
Λεπτίνη,
μηδὲ |
| [80] |
ἔτι
τοῦτ'
εἰπεῖν
ὑπὲρ
Χαβρίου
|
βούλομαι. |
Ὑμεῖς,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τιμῶντές |
| [90] |
πολιτευομένων
τινὲς
δυνηθέντες,
ὡς
ἐγὼ
|
πυνθάνομαι, |
κατεσκεύασαν
αὑτοῖς
ἐξεῖναι
νομοθετεῖν,
ὅταν |
| [10] |
ποιῆσαι
τοιοῦτον
νόμον,
καὶ
τοῦτο
|
πειράσομαι |
δεῖξαι
διὰ
βραχέων,
ἕν
τι |
| [70] |
οἴομαι
μικρὰ
ποιῆσαι,
ταῦθ'
ὑπομνῆσαι
|
πειράσομαι. |
(Ἐνίκησεν
μὲν
τοίνυν
Λακεδαιμονίους
ναυμαχίᾳ |
| [150] |
ἔτι
μικρὰ
πρὸς
ὑμᾶς
εἰπὼν
|
καταβήσομαι. |
Ἔστι
γάρ,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι, |
| [120] |
Λεπτίνην
ὑμῖν
αὐτὸν
ἐγὼ
παρα
|
σχήσομαι |
μάρτυρα.
(Γράφων
γὰρ
ἀρχὴν
τοῦ |
| [50] |
ἢ
δύο
δείξας
ἔτι
ψηφίσματ'
|
ἀπαλλάττομαι |
τοῦ
περὶ
τούτων
λέγειν.
(Τοῦτο |
| [20] |
καλῶς
φρονεῖ.
Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
|
εὔχομαι |
τοῖς
θεοῖς,
μάλιστα
μὲν
ἡμῖν |
| [40] |
μὲν
εὐχέσθω
τοῖς
θεοῖς,
κἀγὼ
|
συνεύχομαι, |
λογιζέσθω
δὲ
πρῶτον
μὲν
ὅτι |
| [40] |
αὑτοὺς
παρασχόντων·
πάντας
γὰρ
αὐτοὺς
|
ἡγοῦμαι |
δεινότατ'
ἂν
παθεῖν,
εἴ
τι |
| [80] |
ταύτην
αὐτῷ
τὴν
χάριν;
Ἔγωγ'
|
ἡγοῦμαι. |
(Εἶθ'
οἷς
δι'
ἐκεῖνον
ἂν |
| [120] |
δυσχερές,
οὐδ'
ἐκεῖνο
καλῶς
ἔχειν
|
ἡγοῦμαι, |
εἰς
τοιαύτην
ἄγειν
ἀνάγκην
τὴν |
| [110] |
πάντα
ταῦτ'
εἰπεῖν
ὃ
δίκαιον
|
ἡγοῦμαι, |
ἐκεῖν'
ἂν
ἔγωγ'
εἴποιμι.
Οὐκ |
| [120] |
ἔδωκεν,
ἀτελεῖς
εἶναι
τούτων
δίκαιον
|
ἡγοῦμαι, |
ὃ
δὲ
νῦν
οὗτοι
ποιήσουσιν, |
| [40] |
οὐδὲ
γὰρ
τοὺς
λαβόντας
ἔγωγ'
|
ἡγοῦμαι |
τὸ
πλῆθος
τῶν
χρημάτων
θαυμάσαι, |
| [110] |
ὑμῖν
ἀναγνώσεται
τοὐπίγραμμα.
Ἐγὼ
δ'
|
ἡγοῦμαι |
τοῦτον
τὸν
λόγον,
ὦ
ἄνδρες |
| [130] |
τῶν
αἰσχρῶν
ἐστιν
πάντας
ἂν
|
ἡγοῦμαι |
φῆσαι,
ὅσῳ
δ'
ὑμῖν
αἴσχιον |
| [50] |
πείσονται,
καὶ
περὶ
τούτων
μόνων
|
ποιοῦμαι |
λόγον
τοσοῦτον.
Πολλοῦ
γε
καὶ |
| [60] |
ἵνα
μὴ
πόρρω
τοῦ
παρόντος
|
γένωμαι, |
λαβὲ
τὰ
ψηφίσμαθ'
ἃ
τοῖς |
| [160] |
ἐν
κεφαλαίῳ
τοῦτο
μάθητε
κἀγὼ
|
παύσωμαι |
λέγων,
τάδε
ποιήσατε·
σκέψασθε
παρ' |
| [30] |
ὑμῖν
ἄλλο
τι
τὰς
στήλας
|
ἑστάναι |
ταύτας
ἢ
τούτων
πάντων
ὧν |
| [40] |
προῆγε,
τοὺς
δ'
ἐν
ἁπάσῃ
|
καθεστάναι |
δοκοῦντας
εὐδαιμονίᾳ
πάντα
ταῦτ'
ἀμε |
| [140] |
καὶ
ὅμοιον
τῷ
προτέρῳ,
ἢ
|
μεθεστάναι |
καὶ
λελυμάνθαι.
(Πολλὰ
δὲ
θαυμάζων |
| [120] |
ὄντας
ἀξίους,
ἀλλ'
ἔσται
χαλκοῦς
|
ἱστάναι |
καὶ
σίτησιν
διδόναι
καὶ
ἄλλ' |
| [20] |
ἐστ'
ἀτελής,
οἶμαι
μὲν
ὑμᾶς
|
εἰδέναι |
πάντας,
ὅμως
δὲ
καὶ
τὸν |
| [90] |
τοὺς
νόμους
ὡς
καλῶς
κελεύει
|
τιθέναι, |
πρῶτον
μὲν
παρ'
ὑμῖν,
ἐν |
| [90] |
Χρῆν
τοίνυν
Λεπτίνην
μὴ
πρότερον
|
τιθέναι |
τὸν
ἑαυτοῦ
νόμον
πρὶν
τοῦτον |
| [50] |
δ'
οὐ
δεῖ
δοκεῖν
ὑμᾶς
|
πεπονθέναι. |
(Καὶ
μὴν
οὐδ'
ἐκεῖν'
ὀκνήσω |
| [100] |
τοὺς
Σόλωνος
νόμους
ἢ
οὐ
|
συνιέναι. |
Εἰ
γὰρ
ὁ
μὲν
Σόλων |
| [100] |
τοὺς
Σόλωνος
ἀνεγνωκέναι
νόμους
ἢ
|
συνιέναι; |
Ὃς
ἔρημον
ποιεῖς
τὸν
δῆμον |
| [160] |
τις
ἔχοι
λέγειν
ἔτι
καὶ
|
διεξιέναι |
περὶ
τοῦ
μηδαμῇ
μηδὲ
καθ' |
| [130] |
ἂν
ἐγκαλέσαι,
νόμῳ
τὰ
δοθέντ'
|
ἀπολωλεκέναι |
δι'
ὑμῶν
ἁθρόους,
παρόν,
εἴ |
| [130] |
ἐκείνου
δοῦλον
Λυκίδαν
πρόξενον
ὑμέτερον
|
πεποιηκέναι, |
ἀλλ'
εἰ
διὰ
τοῦτον
πάλιν |
| [120] |
γὰρ
ἄξια
τῆς
ἀτελείας
εὖ
|
πεποιηκέναι |
δόξας
καὶ
ταύτην
παρ'
ὑμῶν |
| [140] |
τεκμήριον
ποιεῖ
τοῦ
τὰ
δίκαι'
|
εἰρηκέναι, |
λίαν
εὔηθες
ποιεῖς.
Τί
γὰρ |
| [120] |
(Ὃν
τοίνυν
κακουργότατον
οἴονται
λόγον
|
εὑρηκέναι |
πρὸς
τὸ
τὰς
ἀτελείας
ὑμᾶς |
| [130] |
οὖν
τοῦτ'
ἔστιν;
(Τὸ
δοκεῖν
|
ἐξηπατηκέναι |
τοὺς
ἀγαθόν
τι
ποιήσαντας.
Ὅτι |
| [10] |
ὑμῖν
καὶ
τούτῳ
τὴν
πόλιν
|
πεπεικέναι |
Λεπτίνην
ὅμοιον
αὐτῇ
γενέσθαι
δοκεῖν |
| [70] |
τοῦτον
τὴν
Λακεδαιμονίων
ἀρχὴν
καταλύσαντα
|
πεπαυκέναι. |
Ἵν'
οὖν
μᾶλλον
οἷς
λέγω |
| [0] |
ἀναξίους
τινὰς
ἀνθρώπους
εὑρομένους
ἀτέλειαν
|
ἐκδεδυκέναι |
τὰς
λῃτουργίας,
καὶ
τούτῳ
πλείστῳ |
| [30] |
αὐτοῦ
τοῖς
ἄγουσιν
Ἀθήναζε
ἀτέλειαν
|
δεδωκέναι, |
καὶ
κηρύττειν
πρώτους
γεμίζεσθαι
τοὺς |
| [160] |
αὐτοί
θ'
ἃ
προσήκει
δόξετ'
|
ἐγνωκέναι, |
καὶ
τῇ
πόλει
τὰ
κράτιστ' |
| [100] |
σέ
τις
φήσει
τοὺς
Σόλωνος
|
ἀνεγνωκέναι |
νόμους
ἢ
συνιέναι;
Ὃς
ἔρημον |
| [100] |
φλαῦρον
ἐρῶ
σε
ἢ
οὐκ
|
ἀνεγνωκέναι |
τοὺς
Σόλωνος
νόμους
ἢ
οὐ |
| [30] |
Αἱ
τοίνυν
παρ'
ἐκείνου
δεῦρ'
|
ἀφικνούμεναι |
σίτου
μυριάδες
περὶ
τετταράκοντ'
εἰσί· |
| [0] |
οὐκ
οἶμαι·
οὐ
γάρ
ἐσμεν
|
ἀφαιρεθῆναι |
δίκαιοι
περὶ
ὧν
ἂν
ἐξαπατηθῶμεν, |
| [160] |
ἔστω,
πρὸς
τῷ
τὴν
δωρειὰν
|
ἀφαιρεθῆναι |
δίκην
ἣν
ἂν
ὑμῖν
δοκῇ |
| [90] |
κριθέντας,
ἐὰν
ἀδίκως
τι
λάβωσιν,
|
ἀφαιρεθῆναι, |
καὶ
τὸ
λοιπὸν
ἐφ'
ὑμῖν |
| [60] |
τι
παρ'
ὑμῶν
εὑρομένους
ἐάσωμεν
|
ἀφαιρεθῆναι |
ταῦτα,
μηδὲν
ἔχοντες
ἐγκαλέσαι;
Ἀλλ' |
| [90] |
ἅ
φαμεν
δεῖν
ἀντὶ
τούτων
|
τεθῆναι. |
Λέγε.
ΝΟΜΟΣ.
Ταῦτα
μέν
ἐσθ' |
| [50] |
κἀγὼ
νῦν
εἴρηκα,
ἄξιόν
ἐστιν
|
εὐλαβηθῆναι |
ἀδικῆσαι,
ἀλλὰ
καὶ
πολλοὺς
ἄλλους, |
| [40] |
ὑμῶν
ἐκεῖνο
πέπεισται,
πολὺ
τοῦ
|
δεηθῆναί |
τινος
τοιούτου
νῦν
ἀπέχειν
τὴν |
| [40] |
ὑμῖν,
ἢ
πῶς
ἧττον
ἄξιος
|
ἀδικηθῆναι, |
ἢ
πρῶτον
μὲν
εἰ
παρὼν |
| [70] |
ἄξιον
τὸν
τοιοῦτον
ὑφ'
ὑμῶν
|
ἀδικηθῆναι, |
οὐδ'
ἔλαττον
σχεῖν
τῶν
ῥητόρων |
| [70] |
οὐδενὸς
τῇ
πόλει,
ἄξιος
εἶναι
|
ἀποστερηθῆναι |
τὴν
ἀτέλειαν
ἣν
εὕρετο
παρ' |
| [70] |
οὐδὲν
κἀμὲ
διὰ
βραχέων
ἐπι
|
μνησθῆναι |
τῶν
πεπραγμένων
αὐτῷ.
(Ὃν
μὲν |
| [150] |
ἀπαιτεῖν
ἢ
τὰ
δεινότατ'
ἐργαζόμενον
|
ληφθῆναι; |
(Αἰσχρός,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ |
| [130] |
ἕκαστος
ὀκνεῖ
τοὺς
ἐχθροὺς
ἀφαιρούμενος
|
ὀφθῆναι, |
ταῦθ'
ὑμᾶς
τοὺς
εὐεργέτας
ἀφῃρημένους |
| [0] |
περὶ
ὧν
ἂν
ἐξαπατηθῶμεν,
ἀλλὰ
|
διδαχθῆναι |
πῶς
τοῦτο
μὴ
πεισόμεθα,
καὶ |
| [70] |
αἰσχύνη
λέγοντος
ἐμοῦ
ταῦτ'
ἐλάττω
|
φανῆναι |
τῆς
ἐν
ἑκάστῳ
νῦν
περὶ |
| [120] |
καὶ
συμφέρειν
ἔμοιγε
δοκεῖ
καὶ
|
χρῆναι |
διδόναι
τὰς
τιμάς.
Δεῖ
τοίνυν |
| [0] |
ὃς
ἀφαιρήσεται
τὸ
κυρίους
ἡμᾶς
|
εἶναι, |
ἀλλὰ
δι'
οὗ
τὸν
ἐξαπατῶντα |
| [140] |
πόλις
ἢ
τοῦ
φθονερὰ
δοκεῖν
|
εἶναι, |
ἁπάν
των
ἀπέχουσα
τῶν
αἰσχρῶν. |
| [70] |
δ'
οὐδενὸς
τῇ
πόλει,
ἄξιος
|
εἶναι |
ἀποστερηθῆναι
τὴν
ἀτέλειαν
ἣν
εὕρετο |
| [20] |
τῶν
ἰσοτελῶν
μήτε
τῶν
ξένων
|
εἶναι |
ἀτελῆ,
μὴ
διῃρῆσθαι
δ'
ὅτου |
| [0] |
μὲν
γὰρ
τῷ
γράψαι
Μηδέν'
|
εἶναι |
ἀτελῆ,
τοὺς
ἔχοντας
ἀφείλετο
τὴν |
| [90] |
ὁ
δῆμος
ἔδωκε,
τὸ
Μηδέν'
|
εἶναι |
ἀτελῆ
τούτων
οἷς
ὁ
δῆμος |
| [90] |
ταῦτα
λέγῃ
δήπου,
ὁμολογεῖ
μὲν
|
εἶναι |
βελτίω
καὶ
δικαιότερον
τόνδε
τὸν |
| [90] |
δ'
ἑξῆς
λέγε,
ἃ
τούτων
|
εἶναι |
βελτίω
φαμέν.
Προσέχετ'
ἄνδρες
δικασταί, |
| [150] |
δημοσία
ἔστω.
Δύο
τιμήματα
ταῦτα.
|
Εἶναι |
δὲ
καὶ
ἐνδείξεις
καὶ
ἀπαγωγάς· |
| [120] |
ἐὰν
ἄρα
ταῦτα
λέγωσι,
τοῦτ'
|
εἶναι |
δεινὸν
νομίζω.
(Εἰ
γὰρ
ἃ |
| [140] |
ἐπιτιμῶ·
δεῖ
γὰρ
ἐφ'
ὑμῖν
|
εἶναι |
διδόναι
τὰ
ὑμέτερ'
αὐτῶν
οἷς |
| [90] |
ὅσας
ὁ
δῆμος
ἔδωκε
κυρίας
|
εἶναι· |
δίκαιον,
ὦ
γῆ
καὶ
θεοί. |
| [10] |
τοῦ
δεσπότου
λαμβάνειν
ὁτιοῦν
κρεῖττον
|
εἶναι |
δοκεῖ.
Παρὰ
μὲν
γὰρ
ἐκείνοις |
| [10] |
ὀνείδη
κτᾶται,
φθονεροὺς
ἀπίστους
ἀχαρίστους
|
εἶναι |
δοκεῖν.
(Ὅτι
τοίνυν
οὐδ'
ἐστὶν |
| [150] |
οὕτω
τις
δράσῃ,
καθαρὸν
διώρισεν
|
εἶναι. |
Εἶτ'
ἀποκτεῖναι
μὲν
δικαίως
ἔν |
| [130] |
Λυκίδας.
Ἀλλ'
ἕτερον
πρόξενόν
ἐστ'
|
εἶναι |
καὶ
ἀτέλειαν
εὑρῆσθαι.
Μὴ
δὴ |
| [20] |
δὲ
μή,
τό
γε
πιστοῖς
|
εἶναι |
καὶ
βεβαίοις
δοκεῖν
διαμεῖναι.
(Φέρε |
| [60] |
πόλει
τὸν
λόγον
πρὸς
Λακεδαιμονίους
|
εἶναι. |
(Καὶ
γάρ
τοι
μόνῳ
τῶν |
| [90] |
ὅπως
ἔτυχον,
μὴ
δοκιμασθέντας
κυρίους
|
εἶναι. |
(Καὶ
γάρ
τοι
τότε
μέν, |
| [50] |
νομίζω
πόλει
τὸν
ἄξιον
ἐξεταστέον
|
εἶναι |
καὶ
ἰδιώτῃ·
οὐδὲ
γὰρ
περὶ |
| [20] |
εἶπον
ἀρτίως,
οὐκ
οἶμαι
πέντ'
|
εἶναι. |
Καὶ
μὴν
τῶν
γε
πολιτῶν |
| [140] |
ἀξιώματος,
πότερον
αὐτὸ
δεῖ
σῶν
|
εἶναι |
καὶ
ὅμοιον
τῷ
προτέρῳ,
ἢ |
| [10] |
περὶ
τοῦ
θέσθαι,
καὶ
λυσιτελέστερον
|
εἶναι |
καὶ
ὑμῖν
καὶ
τούτῳ
τὴν |
| [120] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ἀτελεῖς
αὐτοὺς
|
εἶναι |
κελευόντων
πλὴν
ἱερῶν.
Λέγε
δὴ |
| [140] |
οὗ
μήτ'
αὐτὸς
δόξεις
βελτίων
|
εἶναι |
μήθ'
οἱ
πεισθέντες
σοι,
ἄλλως |
| [160] |
ἄπιστος,
φθονερά,
φαύλη
παρὰ
πᾶσιν
|
εἶναι. |
(Οὔκουν
ἄξιον,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι, |
| [90] |
καὶ
τὸ
λοιπὸν
ἐφ'
ὑμῖν
|
εἶναι |
πάνθ'
ὥσπερ
ἐστὶ
δίκαιον,
καὶ |
| [150] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
εἰ
χαλεπώτερον
|
εἶναι |
παρ'
ὑμῖν
δόξει
χάριν
εὖ |
| [60] |
εὐξαίμην
ἂν
ἔγωγε
παρ'
ἡμῖν
|
εἶναι |
πλεῖστα,
καὶ
ἄνδρας
ἀρίστους
καὶ |
| [120] |
οἱ
πλουσιώτατοι
λῃτουργῶσιν,
ἀτελῆ
μηδέν'
|
εἶναι |
πλὴν
τῶν
ἀφ'
Ἁρμοδίου
καὶ |
| [150] |
καὶ
πάντας
χρηστοὺς
καὶ
μηδέν'
|
εἶναι |
πονηρόν;
(Ὁ
τοίνυν
νόμος
οὗτος |
| [110] |
καὶ
πονηροὺς
καὶ
ἀπαιδεύτους
ἡγεῖσθ'
|
εἶναι, |
πονηροὺς
μὲν
διότι
καταψεύδονται
τῶν |
| [80] |
σκόπει·
δεῖ
γὰρ
αὔτ'
ἐνταῦθ'
|
εἶναί |
που.
Ἐγὼ
δ'
ἔτι
τοῦτ' |
| [100] |
οἱ
τοιοῦτοι
λόγοι
παροξυντικοὶ
μὲν
|
εἶναι |
πρὸς
τὸ
τὰς
ἀτελείας
ὑμᾶς |
| [120] |
ἂν
οἱ
πλουσιώτατοι
λῃτουργῶσι,
Μηδέν'
|
εἶναι |
προσέγραψεν
Ἀτελῆ
πλὴν
τῶν
ἀφ' |
| [130] |
ποιεῖν
ἃ
πονήρ'
αὐτὸς
ἔκρινεν
|
εἶναι |
πρότερον.
(Ἔτι
τοίνυν
ὑμᾶς
κἀκεῖν' |
| [60] |
πλείστους
εὐεργέτας
τῆς
πόλεως
πολίτας
|
εἶναι. |
(Πρῶτον
μὲν
τοίνυν
Κόνωνα
σκοπεῖτε, |
| [90] |
νόμου
λυθέντος
τὸν
παρεισενεχθέντα
κύριον
|
εἶναι |
σαφῶς
ὁ
παλαιὸς
κελεύει
νόμος, |
| [50] |
ταῦτα
νῦν
εἰ
χρὴ
κύρι'
|
εἶναι |
σκοποῦμεν;
Ἀλλ'
ὁ
λόγος
πρῶτον |
| [110] |
μὴν
εἴ
γ'
ὁμολογῶν
ἐκείνους
|
εἶναι |
σπουδαίους
μὴ
τετυχηκότας
δείξει
μηδενός, |
| [90] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τῷ
Κυρίας
|
εἶναι |
τὰς
δωρειάς,
ὅσας
ὁ
δῆμος |
| [30] |
ἐκεῖνος
ὑπομενεῖ
ἑαυτῷ
μὲν
ἀκύρους
|
εἶναι |
τὰς
παρ'
ὑμῶν
δωρειάς,
ὑμῖν |
| [90] |
καὶ
κατ'
αὐτὸ
τοῦτ'
ἔνοχον
|
εἶναι |
τῇ
γραφῇ,
ἐὰν
ἐναντίος
ᾖ |
| [110] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
κατὰ
πόλλ'
ἀσύμφορον
|
εἶναι |
τῇ
πόλει
λέγεσθαι,
πρὸς
δὲ |
| [150] |
ἢ
μικρὰν
ἢ
μεγάλην
ἔστ'
|
εἶναι |
τὴν
πόλιν.
Εἰσὶ
δ'
οὗτοι |
| [150] |
πράττειν
προέλοιντο,
τί
κωλύει
μεγίστην
|
εἶναι |
τὴν
πόλιν
καὶ
πάντας
χρηστοὺς |
| [0] |
λυσιτελέστερόν
ἐστι
κυρίους
μὲν
ὑμᾶς
|
εἶναι |
τῆς
δωρειᾶς,
ἐξαπατηθέντας
δέ
τι |
| [10] |
ἐν
ἰσηγορίᾳ
δοκοῦντ'
ἄξιόν
τινος
|
εἶναι |
τιμᾶσθαι
τῶν
καλῶν
ἐστι,
τό |
| [130] |
μὴν
γέγραπταί
γ'
ἀτελεῖς
αὐτοὺς
|
εἶναι. |
Τίνος;
Ἢ
τοῦ
μετοικίου;
Τοῦτο |
| [110] |
δίκαιον.
(Εἰ
μὲν
γὰρ
ἀναξίους
|
εἶναί |
τις
φήσει
κἀκείνους
τιμᾶσθαι,
τίς |
| [0] |
παντελῶς
μηδὲ
πλέον
μέλλῃ
μηδὲν
|
εἶναι |
τοῖς
χρηστοῖς
οὖσιν;
(Ἔτι
τοίνυν |
| [140] |
δόξαν
κέκτησθε
καλήν·
μηδ'
ὑπολαμβάνετ'
|
εἶναι |
τὸν
ἀγῶνα
τόνδ'
ὑπὲρ
ἄλλου |
| [0] |
κρεῖττον
εὐήθη
δοκεῖν
ἢ
πονηρὸν
|
εἶναι, |
τοσούτῳ
λῦσαι
τὸν
νόμον
κάλλιον |
| [30] |
οἱ
πλέοντες
οὐδ'
ὁτιοῦν
χεῖρον
|
εἶναι |
τοῦ
Βοσπόρου,
κἀνταῦθ'
ἔδωκε
τὴν |
| [0] |
τὸν
δῆμον
ἀνάξιον
ἡγεῖτο
κύριον
|
εἶναι |
τοῦ
δοῦναι,
ἐάν
τῳ
βούληται. |
| [20] |
Θήσω
τοίνυν
ἐγὼ
μὴ
τοιοῦτον
|
εἶναι |
τοῦτο,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
μετοίκων |
| [10] |
κεχωρισμένον.
(Φημὶ
τοίνυν
ἐγὼ
κάλλιον
|
εἶναι |
τοῦτον
ὑμῖν
ἀκολουθῆσαι
περὶ
τοῦ |
| [10] |
αὐτὴν
ὑπὸ
τούτου
πεπεῖσθαι
ὁμοίαν
|
εἶναι |
τούτῳ·
οὐδὲ
γὰρ
εἰ
πάνυ |
| [120] |
οἷς
ὁ
δῆμος
ἔδωκεν,
ἀτελεῖς
|
εἶναι |
τούτων
δίκαιον
ἡγοῦμαι,
ὃ
δὲ |
| [20] |
σαφῶς,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
μηδέν'
|
εἶναι |
τριηραρχίας
ἀτελῆ
διείρηκεν
ὁ
νόμος |
| [20] |
αὐτό.
ΝΟΜΟΣ.
Ἀτελῆ
δὲ
μηδένα
|
εἶναι |
τριηραρχίας
πλὴν
τῶν
ἐννέα
ἀρχόντων. |
| [80] |
ἀντὶ
τοῦδε,
ὃν
οὐκ
ἐπιτήδειον
|
εἶναί |
φαμεν.
Γνώσεσθε
γὰρ
ἐκ
τούτου |
| [130] |
τῶν
εὑρημένων
τὴν
δωρειὰν
ἀνάξιον
|
εἶναί |
φασιν
ἢ
μὴ
πεποιηκότ'
ἐφ' |
| [130] |
ὡς
Μεγαρεῖς
καὶ
Μεσσήνιοί
τινες
|
εἶναι |
φάσκοντες,
ἔπειτ'
ἀτελεῖς
εἰσιν,
ἁθρόοι |
| [100] |
μεμφόμενος
καὶ
τὸν
δεῖν'
ἀνάξιον
|
εἶναι |
φάσκων,
ὧν
οὐδὲν
ἐκείνοις
προσῆκεν. |
| [140] |
Ἀλλ'
ἐκεῖνό
γ'
οὐχὶ
δίκαιον
|
εἶναί |
φημι,
τὸ
ὅτε
μὲν
τούτῳ |
| [120] |
τότε
δοῦναι,
τὰς
λῃτουργίας
ὅταν
|
εἶναι |
φῇς
ἱερῶν;
Τῶν
μὲν
γὰρ |
| [100] |
δὲ
ταῦτα
λόγους
καὶ
φλυαρίας
|
εἶναι |
φήσει,
ἐκεῖνό
γ'
οὐ
λόγος· |
| [160] |
τῶν
μελλόντων
ταὐτὰ
λέγει.
Μηδέν'
|
εἶναί |
φησιν
ἀτελῆ
πλὴν
τῶν
ἀφ' |
| [20] |
μὴν
περὶ
τοῦ
γε
μὴ
|
εἶναι |
χρήματα
κοινὰ
τῇ
πόλει,
ἐκεῖν' |
| [140] |
διαδικασίαν
οὔτ'
ἄλλο
τοιοῦτ'
οὐδὲν
|
εἶναι. |
Χωρὶς
δὲ
τούτων
ἀτοπώτατον
ἂν |
| [60] |
ἐκείνων
εὐεργέτας
μὴ
τιμᾶν,
ἢ
|
θεῖναι |
νόμον
ἡμῖν
ὃς
τῶν
τοῖς |
| [100] |
τρόποι,
δι'
ὧν,
ἂν
βούληται,
|
θεῖναι |
τὸν
νόμον
αὐτὸν
ἀναγκάσει.
Ἔπειτ' |
| [90] |
(Καὶ
πρὸ
τούτων
γ'
ἐπέταξεν
|
ἐκθεῖναι |
πρόσθε
τῶν
ἐπωνύμων
καὶ
τῷ |
| [60] |
ὑμῶν
ἀδικῶνται,
ἐπειδὰν
δὲ
τελευτήσωσιν,
|
ἐκεῖναι |
τοῦ
τῆς
πόλεως
ἤθους
μνημεῖον |
| [110] |
ἀγαθῇ
κέχρησθε,
ἐπὶ
τούτων
ἄξιον
|
μεῖναι. |
(Εἰ
δὲ
δεῖ
παρὰ
πάντα |
| [20] |
πιστοῖς
εἶναι
καὶ
βεβαίοις
δοκεῖν
|
διαμεῖναι. |
(Φέρε
δὴ
καὶ
τὰς
εὐπορίας, |
| [150] |
τάξιν,
ἀλλ'
ἔθηκεν
ἐφ'
οἷς
|
ἐξεῖναι |
ἀποκτιννύναι,
κἂν
οὕτω
τις
δράσῃ, |
| [30] |
μηδ'
ἂν
μεταδόξῃ
ποτὲ
ψηφισαμένους
|
ἐξεῖναι |
δοῦναι;
Ἆρ'
ἀγνοεῖθ'
ὅτι
ὁ |
| [160] |
Ἀριστογείτονος.
Καλῶς.
Μηδὲ
τὸ
λοιπὸν
|
ἐξεῖναι |
δοῦναι.
Μηδ'
ἂν
τοιοῦτοί
τινες |
| [100] |
ὁ
μὲν
Σόλων
ἔθηκεν
νόμον
|
ἐξεῖναι |
δοῦναι
τὰ
ἑαυτοῦ
ᾧ
ἄν |
| [0] |
τῷ
προσγράψαι
Μηδὲ
τὸ
λοιπὸν
|
ἐξεῖναι |
δοῦναι,
ὑμᾶς
τὸ
δοῦναι
ὑμῖν |
| [90] |
ὡς
ἐγὼ
πυνθάνομαι,
κατεσκεύασαν
αὑτοῖς
|
ἐξεῖναι |
νομοθετεῖν,
ὅταν
τις
βούληται
καὶ |
| [50] |
τὸ
λοιπὸν
μηδενὶ
δοῦναι
ταῦτ'
|
ἐξεῖναι |
νόμον
τεθήκαμεν.
(Νὴ
Δί'
ἀνάξιοι |
| [0] |
δοῦναι,
ὑμᾶς
τὸ
δοῦναι
ὑμῖν
|
ἐξεῖναι. |
Οὐ
γὰρ
ἐκεῖνό
γ'
ἔνεστιν |
| [0] |
διὰ
ταῦτα
ηδὲ
τὸ
λοιπὸν
|
ἐξεῖναι |
τῇ
βουλῇ
μηδὲ
τῷ
δήμῳ |
| [0] |
μηδ'
ἂν
ἄξιόν
τιν'
εἰδῆτ'
|
ἐξεῖναι |
τιμῆσαι,
εὕροιτ'
ἂν
μᾶλλον
ἐκεῖνο |
| [100] |
(σὺ
δὲ
τοὐναντίον
εἰσενήνοχας
μὴ
|
ἐξεῖναι |
τῷ
δήμῳ
τῶν
αὑτοῦ
δοῦναι |
| [150] |
τισὶν
ᾖ
καὶ
συκοφαντία,
μὴ
|
ἐξεῖναι |
ὑπὸ
τοῦ
δήμου
χειροτονηθέντα
πλεῖν |
| [110] |
ὀλιγαρχίας
καὶ
δεσποτείας
εἰσί,
κἂν
|
ἀποκτεῖναι |
βούλεσθαι
τὸν
παρ'
ἡμῖν
τούτων |
| [150] |
δράσῃ,
καθαρὸν
διώρισεν
εἶναι.
Εἶτ'
|
ἀποκτεῖναι |
μὲν
δικαίως
ἔν
γε
τοῖς |
| [120] |
ἔσται
χαλκοῦς
ἱστάναι
καὶ
σίτησιν
|
διδόναι |
καὶ
ἄλλ'
ὅ
τι
ἂν |
| [100] |
περὶ
τοῦ
μηδενὶ
δεῖν
μηδὲν
|
διδόναι, |
μηδ'
ἂν
ὁτιοῦν
πράξῃ,
τοιοῦτόν |
| [160] |
προσδοκᾶν
καὶ
τοῖς
θεοῖς
εὔχεσθαι
|
διδόναι, |
πάντα
δ'
ἀνθρώπιν'
ἡγεῖσθαι.
Οὐδὲ |
| [0] |
μηδέν,
μηδ'
ἂν
ἄξιος
ᾖ,
|
διδόναι, |
πάντας
ἀπείρξετε
τοῦ
φιλοτιμεῖσθαι.
(Πρὸς |
| [140] |
δεῖ
γὰρ
ἐφ'
ὑμῖν
εἶναι
|
διδόναι |
τὰ
ὑμέτερ'
αὐτῶν
οἷς
ἂν |
| [120] |
συμφέρειν
ἔμοιγε
δοκεῖ
καὶ
χρῆναι
|
διδόναι |
τὰς
τιμάς.
Δεῖ
τοίνυν
μεμερίσθαι |
| [70] |
ὧν
εὐεργέτηντο
χάριν
ᾤοντο
δεῖν
|
ἀποδιδόναι. |
Οὔκουν
αἰσχρόν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι, |
| [130] |
οὐ
δέδωκεν,
οὐδ'
ἕξουσιν
οὗτοι
|
δεικνύναι, |
λόγῳ
δ'
ἂν
ἀναισχυντῶσιν,
οὐχὶ |
| [150] |
ἀλλ'
ἔθηκεν
ἐφ'
οἷς
ἐξεῖναι
|
ἀποκτιννύναι, |
κἂν
οὕτω
τις
δράσῃ,
καθαρὸν |
| [40] |
τῷ
μεγάλ'
ἢ
θαυμάσι'
ἡλίκα
|
δοῦναι, |
ἀλλὰ
τῷ
παρὰ
τοιοῦτον
καιρὸν |
| [30] |
ἂν
μεταδόξῃ
ποτὲ
ψηφισαμένους
ἐξεῖναι
|
δοῦναι; |
Ἆρ'
ἀγνοεῖθ'
ὅτι
ὁ
αὐτὸς |
| [50] |
γὰρ
ἐξ
ἀρχῆς
τι
μὴ
|
δοῦναι |
γνώμῃ
χρησαμένων
ἔργον
ἀνθρώπων
ἐστί· |
| [0] |
ἀνάξιον
ἡγεῖτο
κύριον
εἶναι
τοῦ
|
δοῦναι, |
ἐάν
τῳ
βούληται.
(Ἀλλὰ
νὴ |
| [0] |
δέ
τι
καὶ
φαύλῳ
τινὶ
|
δοῦναι, |
ἢ
διὰ
τοῦ
παντελῶς
ἀκύρους |
| [150] |
αὑτῷ
τινὰ
τιμὴν
ὑμᾶς
ἀξιοῦν
|
δοῦναι |
ἢ
τὰς
ἑτέροις
πρότερον
δοθείσας |
| [90] |
πάνθ'
ὥσπερ
ἐστὶ
δίκαιον,
καὶ
|
δοῦναι |
καὶ
μή.
Ὡς
μὲν
τοίνυν |
| [160] |
Καλῶς.
Μηδὲ
τὸ
λοιπὸν
ἐξεῖναι
|
δοῦναι. |
Μηδ'
ἂν
τοιοῦτοί
τινες
γένωνται, |
| [100] |
ἐξεῖναι
τῷ
δήμῳ
τῶν
αὑτοῦ
|
δοῦναι |
μηδενὶ
μηδέν,
πῶς
σέ
τις |
| [100] |
μὲν
Σόλων
ἔθηκεν
νόμον
ἐξεῖναι
|
δοῦναι |
τὰ
ἑαυτοῦ
ᾧ
ἄν
τις |
| [120] |
καταλείπειν
φήσεις
ἢ
ἐκείνους
τότε
|
δοῦναι, |
τὰς
λῃτουργίας
ὅταν
εἶναι
φῇς |
| [50] |
ἀφῃρήμεθα
καὶ
τὸ
λοιπὸν
μηδενὶ
|
δοῦναι |
ταῦτ'
ἐξεῖναι
νόμον
τεθήκαμεν.
(Νὴ |
| [0] |
προσγράψαι
Μηδὲ
τὸ
λοιπὸν
ἐξεῖναι
|
δοῦναι, |
ὑμᾶς
τὸ
δοῦναι
ὑμῖν
ἐξεῖναι. |
| [0] |
λοιπὸν
ἐξεῖναι
δοῦναι,
ὑμᾶς
τὸ
|
δοῦναι |
ὑμῖν
ἐξεῖναι.
Οὐ
γὰρ
ἐκεῖνό |
| [90] |
τῶν
ἐπωνύμων
καὶ
τῷ
γραμματεῖ
|
παραδοῦναι, |
τοῦτον
δ'
ἐν
ταῖς
ἐκκλησίαις |
| [130] |
οὔτ'
ἐνεχθεὶς
αὐτοῖς
ἄλλος
οὐδεὶς
|
ἀντιδοῦναι. |
Οἷς
οὐκ
ἀκουστέον
ἂν
ἐναντία |
| [140] |
μὴν
καὶ
Γελάρχῳ
πέντε
τάλαντ'
|
ἀποδοῦναι |
γέγραφ'
οὗτος
ὡς
παρασχόντι
τοῖς |
| [140] |
φαίνου
τά
τ'
ὀφειλόμεν'
ὡς
|
ἀποδοῦναι |
δεῖ
γράφων,
καὶ
ἅ
τις |
| [10] |
καὶ
τῶν
μὲν
τοὺς
δανεισαμένους
|
ἀποδοῦναι |
κελευόντων,
τοὺς
ἐξ
ἄστεως,
τῶν |
| [80] |
μᾶλλον
εἵλετο
μὴ
ζῆν
ἢ
|
καταισχῦναι |
τὰς
παρ'
ὑμῶν
ὑπαρχούσας
αὐτῷ |
| [90] |
ἔχειν,
ἀλλὰ
πᾶσιν
ᾖ
ταὔτ'
|
ἀναγνῶναι |
καὶ
μαθεῖν
ἁπλᾶ
καὶ
σαφῆ |
| [10] |
σκοποῦν,
ἀλλὰ
τί
καὶ
καλὸν
|
πρᾶξαι. |
Τὸ
δὲ
τοῦ
θέντος
τὸν |
| [110] |
τοῖς
ὑμετέροις
ἐπιτιμῶντας,
ὅταν
ᾖ
|
δεῖξαι |
βέλτιον
ἐκείνους
πράττοντας
ὑμῶν.
Ὅτε |
| [110] |
ἅπαντι
τῷ
χρόνῳ
τοῦτ'
ἔχοι
|
δεῖξαι |
γεγονός,
τίνος
εἵνεκ'
ἐφ'
ἡμῶν |
| [10] |
τοιοῦτον
νόμον,
καὶ
τοῦτο
πειράσομαι
|
δεῖξαι |
διὰ
βραχέων,
ἕν
τι
τῶν |
| [120] |
κατὰ
μηδέν'
ἄλλον
ἔχουσι
τρόπον
|
δεῖξαι |
δίκαιον
ὑμᾶς
ἀφελέσθαι,
ταῦτ'
ἐπὶ |
| [90] |
οἴομαι
Λεπτίνην
οὔτ'
ἐὰν
λέγῃ,
|
δεῖξαι |
δυνήσεσθαι·
ἃ
δὲ
πρὸς
τοῖς |
| [110] |
Εἰ
μὲν
γάρ
τις
ἔχει
|
δεῖξαι |
κἀκείνους
ὧν
ἔδοσάν
τῴ
τι, |
| [130] |
Εἰ
δ'
οὗτοι
τοῦτο
φήσουσι
|
δεῖξαι |
μὲν
γὰρ
οὐκ
ἔχουσιν,
δεῖ |
| [130] |
ἐν
οἷς
ἀτελεῖς
εἰσιν
οὗτοι
|
δεῖξαι. |
Οὐ
γάρ
ἐστ'
οὐδεὶς
ἀτελὴς |
| [60] |
πολιτῶν
μηδέν'
ἄξιον
δοκοίην
ἔχειν
|
δεῖξαι |
τῶν
εὑρημένων
ταύτην
τὴν
τιμήν. |
| [140] |
ἂν
αὐτός
γ'
ἀδικεῖν
παρεσκευάσθαι
|
δόξαι, |
οὕτως,
ἄν
τις
ἀναιρῇ
τὰς |
| [10] |
ἄστεως,
τῶν
δὲ
τοῦτο
πρῶτον
|
ὑπάρξαι |
τῆς
ὁμονοίας
σημεῖον
ἀξιούντων,
κοινῇ |
| [80] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ὅταν
τὰ
μὲν
|
τρόπαι' |
ἑστήκῃ
δῆλα
πᾶσιν
ἀνθρώποις,
ἃ |
| [70] |
Αἰγίνῃ,
καὶ
ὅσ'
ἐν
Κύπρῳ
|
τρόπαι' |
ἔστησεν
καὶ
μετὰ
ταῦτ'
ἐν |
| [100] |
μὲν
ὁ
δῆμος
κύριος,
καὶ
|
ἀραὶ |
καὶ
νόμοι
καὶ
φυλακαὶ
ὅπως |
| [60] |
καὶ
χρημάτων
εὐπορήσαντας
Λακεδαιμο
νίους
|
ἀναγκάσαι |
τοιαύτην,
οἵαν
ὑμῖν
ἐδόκει,
ποιήσασθαι |
| [40] |
ἡγοῦμαι
τὸ
πλῆθος
τῶν
χρημάτων
|
θαυμάσαι, |
ἀλλὰ
τὴν
προθυμίαν
καὶ
τὸ |
| [60] |
ὦ
Λεπτίνη,
τοὺς
ἐχθρούς,
εἰ
|
δύνασαι, |
πεῖσαι
τοὺς
ἐπὶ
τοῖς
πρὸς |
| [50] |
πατρίδος.
(Ὧν
ἐπέρχεταί
μοι
πρώτους
|
ἐξετάσαι |
τοὺς
ἐκ
Κορίνθου
φεύγοντας.
Ἀναγκάζομαι |
| [60] |
ἐάσωμεν
ἀφαιρεθῆναι
ταῦτα,
μηδὲν
ἔχοντες
|
ἐγκαλέσαι; |
Ἀλλ'
αἰσχρὸν
ἂν
εἴη.
(Μάθοιτε |
| [30] |
ὁ
Λεύκων
ἐρωτᾷ,
τί
ἔχοντες
|
ἐγκαλέσαι |
καὶ
τί
μεμφόμενοι
τὴν
ἀτέλειαν |
| [130] |
πεποιηκότας
ὑμᾶς,
οἷς
οὐδεὶς
ἂν
|
ἐγκαλέσαι, |
νόμῳ
τὰ
δοθέντ'
ἀπολωλεκέναι
δι' |
| [40] |
φανούμεθα
τὴν
δωρειάν,
μηδὲν
ἔχοντες
|
ἐγκαλέσαι; |
(Οὐ
γὰρ
εἰ
ἕτεροι
μὲν |
| [10] |
ἐγὼ
κάλλιον
εἶναι
τοῦτον
ὑμῖν
|
ἀκολουθῆσαι |
περὶ
τοῦ
λῦσαι
τὸν
νόμον |
| [80] |
καὶ
ὅπως
ὑμεῖς
μηδὲν
αἰσχρὸν
|
ποιῆσαι |
δόξετε,
καὶ
ὅπως,
εἴ
τινά |
| [110] |
συγχωρῶ
καὶ
ὑμᾶς
ταὐτὸ
τοῦτο
|
ποιῆσαι, |
καίτοι
τοῦτό
γ'
αἰσχρὸν
ὁμοίως· |
| [70] |
οὐδαμῶς
ἂν
εἰπὼν
οἴομαι
μικρὰ
|
ποιῆσαι, |
ταῦθ'
ὑπομνῆσαι
πειράσομαι.
(Ἐνίκησεν
μὲν |
| [10] |
τοῦ
ἤθους
τοῦ
ὑμετέρου
κύριον
|
ποιῆσαι |
τοιοῦτον
νόμον,
καὶ
τοῦτο
πειράσομαι |
| [10] |
ὑμῖν
ἄνευ
δαπάνης
τὰ
δίκαια
|
ποιῆσαι |
τοῖς
εὐεργέταις,
λύσασι
τὸν
νόμον, |
| [80] |
οὕτω
καὶ
δι'
αὑτὸν
εὖ
|
ποιῆσαι |
τούτων
τινὰς
τῶν
εὑρημένων
τὴν |
| [60] |
ἢ
τὰ
πεπραγμένα,
ἄκυρόν
τι
|
ποιῆσαι |
τῶν
ἐκείνῳ
δοθέντων.
Οὗτος
γάρ, |
| [50] |
νῦν
εἴρηκα,
ἄξιόν
ἐστιν
εὐλαβηθῆναι
|
ἀδικῆσαι, |
ἀλλὰ
καὶ
πολλοὺς
ἄλλους,
οἳ |
| [150] |
δήμου
χειροτονηθέντα
πλεῖν
ἢ
ἅπαξ
|
συνδικῆσαι. |
(Τοὺς
δὴ
συνεροῦντας
νόμῳ
καὶ |
| [140] |
πόλιν
ἡμῶν
εὖ
ποιῶν
δοκεῖ
|
νικῆσαι· |
τοσαύτας
ὑπερβολὰς
τῶν
δωρειῶν
αἷς |
| [0] |
ἂν
ἄξιόν
τιν'
εἰδῆτ'
ἐξεῖναι
|
τιμῆσαι, |
εὕροιτ'
ἂν
μᾶλλον
ἐκεῖνο
λυσιτελοῦν. |
| [70] |
εἰπὼν
οἴομαι
μικρὰ
ποιῆσαι,
ταῦθ'
|
ὑπομνῆσαι |
πειράσομαι.
(Ἐνίκησεν
μὲν
τοίνυν
Λακεδαιμονίους |
| [30] |
τρισχιλίους.
(Τοσούτου
τοίνυν
δεῖ
ταύτην
|
ἀποστερῆσαι |
τὴν
δωρειὰν
τὴν
πόλιν,
ὥστε |
| [160] |
καὶ
νομοθετεῖν
οἷς
μηδεὶς
ἂν
|
νεμεσήσαι, |
καὶ
τἀγαθὰ
μὲν
προσδοκᾶν
καὶ |
| [0] |
ἀλλὰ
τοὺς
ἀγαθόν
τι
πεποιηκότας
|
ἐξαπατῆσαι, |
καὶ
ταῦτ'
οὐ
μικρὰν
ζημίαν |
| [70] |
πάντες
ἴσως
ἀκηκόαθ'
ὃν
τρόπον
|
ἐξαπατῆσαι |
λέγεται.
(Φημὶ
τοίνυν
ἐγώ
καὶ |
| [70] |
τοσούτῳ
κάλλιον
Κόνωνα
τὰ
τείχη
|
στῆσαι |
Θεμιστοκλέους·
ὁ
μὲν
γὰρ
λαθών, |
| [140] |
ἀγῶνος
ἀκινδύνου.
Διὰ
γὰρ
τὸ
|
τελευτῆσαι |
Βάθιππον
τὸν
τουτουὶ
πατέρ'
Ἀψεφίωνος, |
| [70] |
εὖ
φρονοῦντ'
οἶμαι
ταῦτ'
ἂν
|
φῆσαι |
καλῶς
ἔχειν.
Ἴστε
μὲν
οὖν |
| [130] |
αἰσχρῶν
ἐστιν
πάντας
ἂν
ἡγοῦμαι
|
φῆσαι, |
ὅσῳ
δ'
ὑμῖν
αἴσχιον
τῶν |
| [120] |
τὸ
τὰς
ἀτελείας
ὑμᾶς
ἀφελέσθαι
|
πεῖσαι, |
βέλτιόν
ἐστι
προειπεῖν,
ἵνα
μὴ |
| [100] |
τὸ
τὰς
ἀτελείας
ὑμᾶς
ἀφελέσθαι
|
πεῖσαι, |
οὐ
μέντοι
δίκαιοί
γ'
οὐδαμῇ. |
| [60] |
Λεπτίνη,
τοὺς
ἐχθρούς,
εἰ
δύνασαι,
|
πεῖσαι |
τοὺς
ἐπὶ
τοῖς
πρὸς
ἡμᾶς |
| [150] |
τὸ
δικαστήριον
τιμήσῃ,
παθεῖν
ἢ
|
ἀποτεῖσαι· |
ἀμφότερα
δὲ
μὴ
ἐξέστω.
(Ἀλλ' |
| [80] |
ὅ
τι
τοῦ
παρακρούσασθαι
καὶ
|
φενακίσαι |
λέγεται
παρ'
ἡμῶν
ἕνεκα,
ἀναγνώσεται |
| [140] |
αὐτίκα
δηλώσει·
συγχωρήσεται
γὰρ
ὑμῖν
|
λῦσαι |
περὶ
ὧν
αὐτὸς
ἥμαρτεν.
Εἰ |
| [10] |
τοῦτον
ὑμῖν
ἀκολουθῆσαι
περὶ
τοῦ
|
λῦσαι |
τὸν
νόμον
ἢ
ὑμᾶς
τούτῳ |
| [0] |
δοκεῖν
ἢ
πονηρὸν
εἶναι,
τοσούτῳ
|
λῦσαι |
τὸν
νόμον
κάλλιον
ἢ
θέσθαι. |
| [10] |
μετασχεῖν
τῆς
δαπάνης,
ὥστε
μὴ
|
λῦσαι |
τῶν
ὡμολογημένων
μηδέν.
Πῶς
οὖν |
| [10] |
τῆς
ὁμονοίας
σημεῖον
ἀξιούντων,
κοινῇ
|
διαλῦσαι |
τὰ
χρήματα,
φασὶ
τὸν
δῆμον |
| [10] |
Ἔστι
δὲ
τοῦθ'
οὑτωσὶ
μὲν
|
ἀκοῦσαι |
λόγον
τιν'
ἔχον·
εἰ
δέ |
| [60] |
ἐστὶν
πάντας
ἀνθρώπους
ἰδεῖν
καὶ
|
ἀκοῦσαι |
τὰς
μὲν
συμφοράς,
αἷς
δι' |
| [50] |
ἤ
τινος
εἰδότος
διεξιόντος
ἀκούσας,
|
ἀκούσαι |
τοῦ
νόμου
τούτου
τὰς
τότε |
| [60] |
γάρ,
ὡς
ὑμῶν
τινῶν
ἔστιν
|
ἀκοῦσαι |
τῶν
κατὰ
τὴν
αὐτὴν
ἡλικίαν |
| [90] |
(καὶ
τὸ
πρᾶγμ'
οὐδὲν
μᾶλλον
|
δύναται |
πέρας
ἔχειν·
ψηφισμάτων
δ'
οὐδ' |
| [130] |
τοῖς
ἄλλοις
χαλεπῶς
τις
ἔχων
|
ὁρᾶται· |
οὐδὲ
γὰρ
ἀμφισβήτησις
καταλείπεται
τὸ |
| [10] |
ρία
γὰρ
τὰ
μέγιστ'
ὀνείδη
|
κτᾶται, |
φθονεροὺς
ἀπίστους
ἀχαρίστους
εἶναι
δοκεῖν. |
| [80] |
τι
τοῦ
παρακρούσασθαι
καὶ
φενακίσαι
|
λέγεται |
παρ'
ἡμῶν
ἕνεκα,
ἀναγνώσεται
τὸν |
| [70] |
ἀνδρῶν
ἐνδοξότατος,
ταὐτὸ
τοῦτ'
ἐποίησεν.
|
Λέγεται |
τοίνυν
ἐκεῖνος,
τειχίζειν
εἰπὼν
τοῖς |
| [70] |
ἴσως
ἀκηκόαθ'
ὃν
τρόπον
ἐξαπατῆσαι
|
λέγεται. |
(Φημὶ
τοίνυν
ἐγώ
καὶ
πρὸς |
| [0] |
ἐστι
δημοσίᾳ
βλάβος
εἴ
τις
|
ψεύδεται, |
ἐν
δὲ
τῷ
κοινῷ
μὴ |
| [160] |
τῷ
δικαστηρίῳ
Λεπτίνης
πρὸς
ἡμᾶς
|
ἀγωνίζεται, |
ἐν
δὲ
τῇ
τῶν
καθημένων |
| [130] |
θέντας
αὐτούς,
ὅταν
πρῶτον
γένωνται
|
νομοθέται. |
Ἔστι
δ'
ἑκάστῳ
τις
αὐτῶν, |
| [90] |
καθ'
ὃν
ἦσαν
οἱ
πρότερον
|
νομοθέται. |
Λέγε.
ΝΟΜΟΣ.
(Συνίεθ'
ὃν
τρόπον, |
| [100] |
ἔσχατα
πάσχειν.
Ἐγγυώμεθα,
ὑπισχνούμεθα·
οἱ
|
θεσμοθέται |
ταῦτα
γραφόντων,
ἐπὶ
τούτοις
τὸ |
| [90] |
κελεύει
νόμος,
καθ'
ὃν
οἱ
|
θεσμοθέται |
τοῦτον
ὑμῖν
παρέγραψαν,
ἐάσω,
ἵνα |
| [20] |
πίστεως
ὑπάρχον.
Εἰ
δέ
τις
|
οἴεται |
δεῖν,
ὅτι
χρήματ'
οὐκ
ἔχομεν, |
| [0] |
τινὰ
καὶ
ὑφ'
ὑμῶν
ἴσως
|
γιγνώσκεται· |
ἀλλ'
ἐκεῖν'
ἂν
ἐροίμην
ἡδέως |
| [100] |
ἐγώ,
Φορμίων,
ἄλλον
εἴ
τινα
|
βούλεται, |
θήσειν
τὸν
νόμον.
Ἔστι
δὲ |
| [30] |
τοῦτον
σῖτον
ἔχειν
πλεῖστον
τοῦτο
|
γίγνεται, |
ἀλλὰ
διὰ
τὸ
κύριον
ὄντα |
| [80] |
εὖ,
τούτων
ἐκ
λόγου
κρίσις
|
γίγνεται, |
καὶ
τὰ
καλῶς
πραχθένθ'
ὑπ' |
| [40] |
ἀφαιρήσεσθε
οὐδὲ
γὰρ
οὔσῃ
χρώμενος
|
φαίνεται, |
ἀλλὰ
τὸ
πιστεύειν
ὑμῖν,
οὗ |
| [80] |
Οὕτω
γὰρ
ὡς
ἀληθῶς
ἔμοιγε
|
φαίνεται |
βεβαίως
πως
ἐκεῖνος
φιλόπολις,
ὥστε |
| [40] |
ὧν
εἷς
οὗτος
ἁνὴρ
ὢν
|
φαίνεται. |
Εἶτ'
οὐκ
αἰσχυνόμεθ'
ὦ
ἄνδρες |
| [30] |
οἷς
βλάψειν
ὑμᾶς
ὁ
νόμος
|
φαίνεται, |
καὶ
προσαφαιρεῖταί
τι
τῶν
ὑπαρχόντων |
| [0] |
εὔλογον,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
σκοπουμένῳ
|
φαίνεται, |
καταμεμφόμενόν
τινας
ἐπὶ
ταῖς
ὑπαρχούσαις |
| [80] |
ὅτι
νῦν
οὐχ
ὁ
νόμος
|
κρίνεται |
πότερον
ἔστ'
ἐπιτήδειος
ἢ
οὔ, |
| [20] |
ἑνὸς
ἄλλου
τοῦθ'
ἅπαξ
ποιήσας
|
ἀπηλλάξεται; |
Ἐγὼ
μὲν
οὐχ
ὁρῶ.
Τῆς |
| [120] |
οἱ
δὲ
φενακίζειν
τὸν
ὡς
|
καταλείπεται |
λέγοντά
τι
αὐτοῖς.
Ὁ
γὰρ |
| [130] |
ἔχων
ὁρᾶται·
οὐδὲ
γὰρ
ἀμφισβήτησις
|
καταλείπεται |
τὸ
μὴ
ταῦτα
ποιεῖν
ἃ |
| [130] |
εἴ
τι
γένοιτ'
ἀναιρεθείη,
ὃ
|
συμβήσεται |
διὰ
τοῦ
νόμου
κυρίου
γενομένου |
| [160] |
λογίσασθε
πρὸς
ὑμᾶς
αὐτοὺς
τί
|
συμβήσεται |
καταψηφισαμένοις
ὑμῖν
τοῦ
νόμου
καὶ |
| [90] |
αὐτός,
ὑπὲρ
δὲ
τοῦ
πῶς
|
τεθήσεται |
ποιεῖται
τὸν
λόγον.
~Πρῶτον
μὲν |
| [120] |
εἰ
τῶν
ἱερῶν
ἀτελής
τις
|
ἀφεθήσεται. |
Ἐγὼ
δὲ
τὸ
μέν
τινας, |
| [40] |
ἢ
στερήσεται
τούτων
ἢ
λῃτουργεῖν
|
ἀναγκασθήσεται. |
Ἔστι
δ'
οὐ
τὸ
τῆς |
| [50] |
διὰ
τὸν
νόμον,
εἰ
μὴ
|
λυθήσεται, |
τὰ
δοθέντ'
ἀφαιρεθήσονται·
ἓν
δ' |
| [60] |
ἔστιν
ὅστις
εὖ
ποιεῖν
ὑμᾶς
|
βουλήσεται, |
μέλλων,
ἂν
μὲν
ἀποτύχῃ,
παραχρῆμα |
| [20] |
πόλει,
ἐὰν
ἅπαντες
οὗτοι
λῃτουργῶσιν·
|
φανήσεται |
γὰρ
οὐδὲ
πολλοῦ
δεῖ
τῆς |
| [160] |
πιστή,
δικαία,
πρὸς
ἅπαντας
ἀψευδὴς
|
φανήσεται. |
Ἐὰν
δ'
ἀποψηφίσησθε,
ὃ
μὴ |
| [120] |
στήλῃ
γεγραφώς,
ἂν
τοῦτο
λέγῃ,
|
φανήσεται. |
(Ἡδέως
δ'
ἂν
ἔγωγ'
ἐροίμην |
| [80] |
καὶ
ζῶν
πάνθ'
ὑπὲρ
ὑμῶν
|
φανήσεται |
πράξας
Χαβρίας,
καὶ
τὴν
τελευτὴν |
| [140] |
ὧν
αὐτὸς
ἥμαρτεν.
Εἰ
δὲ
|
φανήσεται |
σπουδάζων
καὶ
διατεινόμενος
κύριον
ποιεῖν |
| [30] |
παρέσχεν,
οὗτος
δέ,
ἂν
σκοπῆτε,
|
φανήσεται |
συνεχῶς
ἡμᾶς
εὖ
ποιῶν,
καὶ |
| [150] |
μηδεὶς
φόνος
ἐν
τῇ
πόλει
|
γενήσεται· |
ἀλλ'
ἀναμνησθέντες
τῶν
καιρῶν,
παρ' |
| [100] |
φυλακαὶ
ὅπως
μηδεὶς
ἄλλος
κύριος
|
γενήσεται, |
στέφανοι
δὲ
καὶ
ἀτέλειαι
καὶ |
| [40] |
τις
ἐπ'
αὔτ'
ἔλθῃ,
ἢ
|
στερήσεται |
τούτων
ἢ
λῃτουργεῖν
ἀναγκασθήσεται.
Ἔστι |
| [70] |
δὲ
παρ'
ὑμῶν
μόνης
τοῦτ'
|
ἀφαιρήσεται; |
(Καὶ
μὴν
οὐδ'
ἐκεῖνο
καλόν, |
| [80] |
δίκαιον
ᾖ,
κρίνας
παρ'
ὑμῖν
|
ἀφαιρήσεται, |
καὶ
ὅπως,
οὓς
οὐδεὶς
ἂν |
| [30] |
αὐτὸς
νόμος
οὗτος
ἐκεῖνόν
τ'
|
ἀφαιρήσεται |
τὴν
ἀτέλειαν,
κύριος
ἂν
γένηται, |
| [0] |
καὶ
θέσθαι
νόμον
οὐχ
ὃς
|
ἀφαιρήσεται |
τὸ
κυρίους
ἡμᾶς
εἶναι,
ἀλλὰ |
| [0] |
τὰς
λῃτουργίας,
καὶ
τούτῳ
πλείστῳ
|
χρήσεται |
τῷ
λόγῳ.
(Ἐγὼ
δ'
ὅτι |
| [140] |
ἂν
καὶ
τοῦτο,
αὐτίκα
δηλώσει·
|
συγχωρήσεται |
γὰρ
ὑμῖν
λῦσαι
περὶ
ὧν |
| [70] |
παραλίπω
τι
τῶν
πεπραγμένων
αὐτῷ,
|
ἀναγνώσεται |
γεγραμμένας
ὑμῖν
τάς
τε
ναῦς |
| [20] |
καὶ
τὸν
νόμον
ὑμῖν
αὐτὸν
|
ἀναγνώσεται. |
Λαβὲ
τὸν
περὶ
τῶν
τριηραρχιῶν |
| [70] |
προσέχητε,
τὰ
ψηφίσμαθ'
ὑμῖν
αὔτ'
|
ἀναγνώσεται |
τὰ
τότε
ψηφισθέντα
τῷ
Κόνωνι. |
| [40] |
Τὸ
τοίνυν
ψήφισμ'
ὑμῖν
αὔτ'
|
ἀναγνώσεται |
τὸ
τότε
ψηφισθὲν
τῷ
ἀνδρί. |
| [80] |
φενακίσαι
λέγεται
παρ'
ἡμῶν
ἕνεκα,
|
ἀναγνώσεται |
τὸν
νόμον
ὑμῖν
ὃν
παρεισφέρομεν |
| [110] |
ἔτυχον·
καὶ
ἴσως
τοῦθ'
ὑμῖν
|
ἀναγνώσεται |
τοὐπίγραμμα.
Ἐγὼ
δ'
ἡγοῦμαι
τοῦτον |
| [30] |
δ'
ἡλίκον
ἐστὶ
θεωρήσατε.
Ἐκεῖνος
|
πράττεται |
τοὺς
παρ'
αὑτοῦ
σῖτον
ἐξάγοντας |
| [160] |
τὰ
χρηστὰ
πρὸς
τὰ
πονηρότατ'
|
ἀντιτάττεται. |
(Ὧν
τοῖς
βελτίοσι
πειθόμενοι
καὶ |
| [80] |
καὶ
ὅπως,
εἴ
τινά
τις
|
καταμέμφεται |
τῶν
εὑρημένων
τὰς
δωρειάς,
ἂν |
| [50] |
εὔνοιαν
στέρονται
τῆς
πατρίδος.
(Ὧν
|
ἐπέρχεταί |
μοι
πρώτους
ἐξετάσαι
τοὺς
ἐκ |
| [80] |
ὑπαρχόντων
νόμων
μὴ
καλῶς
ἔχειν
|
ἡγῆται, |
παρεισφέρειν
δ'
αὐτὸν
ἄλλον,
ὃν |
| [0] |
εἶναι
τοῦ
δοῦναι,
ἐάν
τῳ
|
βούληται. |
(Ἀλλὰ
νὴ
Δι'
ἐκεῖν'
ἂν |
| [40] |
ἀντιδώσει
τῷ
Λεύκωνί
τις,
ἂν
|
βούληται, |
δύναμαι
σκοπούμενος
εὑρεῖν.
Χρήματα
μὲν |
| [100] |
τὰ
ἑαυτοῦ
ᾧ
ἄν
τις
|
βούληται, |
ἐὰν
μὴ
παῖδες
ὦσι
γνήσιοι, |
| [100] |
πολλοὶ
τρόποι,
δι'
ὧν,
ἂν
|
βούληται, |
θεῖναι
τὸν
νόμον
αὐτὸν
ἀναγκάσει. |
| [90] |
αὑτοῖς
ἐξεῖναι
νομοθετεῖν,
ὅταν
τις
|
βούληται |
καὶ
ὃν
ἂν
τύχῃ
τρόπον, |
| [30] |
ἀφαιρήσεται
τὴν
ἀτέλειαν,
κύριος
ἂν
|
γένηται, |
καὶ
ὑμῶν
τοὺς
παρ'
ἐκείνου |
| [60] |
ὑμῶν
ἀγαθοῦ
τοῖς
ἄλλοις
αἴτιος
|
γένηται, |
τούτου
τὴν
δόξαν
τὸ
τῆς |
| [80] |
ἐπὶ
τούτοις
δωρειῶν
ἀφῃρημένον
τι
|
φαίνηται; |
Οὐ
σκέψεσθ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι, |
| [140] |
καὶ
σκοπεῖτ'
ἂν
ὑμῖν
δίκαια
|
φαίνηται. |
Πρῶτον
μὲν
πρὸς
Λεωδάμαντα.
Οὗτος |
| [120] |
ἧς
ἂν
ἄξιος
ὢν
ἕκαστος
|
φαίνηται, |
ταύτην
παρὰ
τοῦ
δήμου
λαμβάνῃ |
| [70] |
τειχίζειν
εἰπὼν
τοῖς
πολίταις,
κἂν
|
ἀφικνῆταί |
τις
ἐκ
Λακεδαίμονος,
κατέχειν
κελεύσας, |
| [0] |
ἀδίκων
ἐστίν,
ἐάσω·
καὶ
γὰρ
|
εἴρηται |
τρόπον
τινὰ
καὶ
ὑφ'
ὑμῶν |
| [140] |
δωρειῶν
αἷς
ἀντ'
εὖ
ποιεῖ,
|
παρέσχηται. |
(Ἔστι
τοίνυν
πάντα
ταῦτ'
ὦ |
| [30] |
ὧν
μάλισθ'
ἡμῶν
ἡ
πόλις
|
δεῖται. |
(Ἴστε
γὰρ
δήπου
τοῦθ'
ὅτι |
| [90] |
ὑπὲρ
δὲ
τοῦ
πῶς
τεθήσεται
|
ποιεῖται |
τὸν
λόγον.
~Πρῶτον
μὲν
τοίνυν |
| [150] |
ἔνοχος
ἔστω
τῷ
νόμῳ
ὃς
|
κεῖται, |
ἐάν
τις
ὀφείλων
ἄρχῃ
τῷ |
| [130] |
νόμου
διδάσκων
ὑμᾶς
ὡς
καλῶς
|
κεῖται, |
συγχωρήσειεν
ἀληθῆ
λέγειν
αὐτόν,
ἕν |
| [30] |
αἷς
ὁ
μὲν
Λεύκων
ἐμμένων
|
φανεῖται |
καὶ
ποιεῖν
ἀεί
τι
προθυμούμενος |
| [20] |
μὴ
διορίζειν
τῶν
οἰκούντων
Ἀθήνησιν,
|
ἀφαιρεῖται |
καὶ
Λεύκωνα
τὸν
ἄρχοντα
Βοσπόρου |
| [10] |
αἱ
παρ'
ὑμῶν
δωρειαί,
τοῦτ'
|
ἀφαιρεῖται. |
Καίτοι
τῶν
ἁπασῶν
ἧς
ἄν |
| [110] |
οὓς
ἔλαβον
τὰς
ἀτελείας
οὓς
|
ἀφαιρεῖται |
νῦν
οὗτος
τῷ
νόμῳ,
καὶ |
| [10] |
ἄλλων
πολιτειῶν
διδομένων,
καὶ
τοῦτ'
|
ἀφαιρεῖται |
νῦν
τῷ
νόμῳ.
Τῇ
μὲν |
| [60] |
νόμου,
ὅτι
πολλοὺς
ξένους
εὐεργέτας
|
ἀφαιρεῖται |
τὴν
ἀτέλειαν,
τῶν
δὲ
πολιτῶν |
| [60] |
τοῖς
ἡμετέροις
εὐεργέταις
ὑπαρχουσῶν
δωρειῶν
|
ἀφαιρεῖταί |
τι;
Ἐγὼ
μὲν
ἐκεῖν'
οἶμαι. |
| [10] |
εὑρημένοις
ἡ
ἀτέλεια
ἣν
οὗτος
|
ἀφαιρεῖται. |
Τῶν
γὰρ
εἰς
τὸν
πόλεμον |
| [120] |
εἰκόνας
καὶ
τὴν
σίτησιν
οὐκ
|
ἀφαιρεῖται |
τῶν
εἰληφότων
ὁ
νόμος,
οὐδὲ |
| [30] |
ὑμᾶς
ὁ
νόμος
φαίνεται,
καὶ
|
προσαφαιρεῖταί |
τι
τῶν
ὑπαρχόντων
ἤδη.
Εἶθ' |
| [150] |
φύλαξ
ἡ
ἐν
Ἀρείῳ
πάγῳ
|
τέτακται. |
(Ἐν
τοίνυν
τοῖς
περὶ
τούτων |
| [10] |
οἱ
τὰς
ὀλιγαρχίας
ἔχοντες
μάλιστα
|
δύνανται |
τιμᾶν·
πλούσιον
γὰρ
ὃν
ἂν |
| [80] |
χάριτας
μείζους
τῶν
καινῶν
ἐγκλημάτων
|
πεποίηνται, |
ὑμεῖς
δέ,
ὑπὲρ
ὧν
ἐπ' |
| [140] |
ταῦτα
μὲν
οὐδὲ
λέγειν
καλόν.
|
(ρηνται |
δὲ
τῷ
νόμῳ
σύνδικοι
καὶ |
| [80] |
μηδὲν
ὧν
ἔδοσαν
πρότερον
νῦν
|
ἀφῄρηνται, |
ἀλλὰ
τὰς
πάλαι
χάριτας
μείζους |
| [10] |
πρότερον
πεπραγμένων
τῇ
πόλει
διεξελθών.
|
Λέγονται |
χρήμαθ'
οἱ
τριάκοντα
δανείσασθαι
παρὰ |
| [110] |
ἡγεῖσθ'
εἶναι,
πονηροὺς
μὲν
διότι
|
καταψεύδονται |
τῶν
προγόνων
ὑμῶν
ὡς
ἀχαρίστων, |
| [120] |
δίδωσιν
ἔσται.
(Ὃν
τοίνυν
κακουργότατον
|
οἴονται |
λόγον
εὑρηκέναι
πρὸς
τὸ
τὰς |
| [160] |
μικροὶ
καιροὶ
μεγάλων
πραγμάτων
αἴτιοι
|
γίγνονται. |
Διὸ
δεῖ
μετριάζειν
ἐν
ταῖς |
| [150] |
καλῶς
ἔχων,
ὃν
ἐὰν
σωφρονῶσι
|
φυλάξονται |
παραβαίνειν
οὗτοι.
(Ἐγὼ
δ'
ἔτι |
| [130] |
ἄλλος
τις.
(Εἰ
δὲ
τοῦτο
|
φεύξονται |
καὶ
μὴ
θελήσουσι
ποιεῖν,
σκοπεῖτ' |
| [50] |
διὰ
τὴν
πρὸς
ὑμᾶς
εὔνοιαν
|
στέρονται |
τῆς
πατρίδος.
(Ὧν
ἐπέρχεταί
μοι |
| [50] |
εἰ
μὴ
λυθήσεται,
τὰ
δοθέντ'
|
ἀφαιρεθήσονται· |
ἓν
δ'
ἢ
δύο
δείξας |
| [160] |
μὲν
χρηστοὶ
διὰ
τοὺς
φαύλους
|
ἀδικήσονται, |
οἱ
δ'
ἀνάξιοι
συμφορᾶς
ἑτέροις |
| [160] |
δ'
ἀνάξιοι
συμφορᾶς
ἑτέροις
αἴτιοι
|
γενήσονται, |
δίκην
δ'
οὐδ'
ἡντινοῦν
αὐτοὶ |
| [150] |
διεσπούδασται
τοῖς
νόμοις;
Ὅπως
μὴ
|
γενήσονται |
οἱ
περὶ
ἀλλήλους
φόνοι,
περὶ |
| [50] |
νὴ
Δί'
οὗτοι
μόνοι
τοῦτο
|
πείσονται, |
καὶ
περὶ
τούτων
μόνων
ποιοῦμαι |
| [10] |
νῦν
μὲν
εἰς
πένητας
ἀνθρώπους
|
ἔρχονται, |
ἐκ
δὲ
τοῦ
νόμου
τούτου |
| [100] |
τοῦ
δήμου
δωρειαῖς
πρὸς
αὑτοὺς
|
ποιοῦνται, |
φυλάττει.
(Καὶ
μὴν
περὶ
τοῦ |
| [60] |
τινες
ζῶσι,
μηδὲν
ὑφ'
ὑμῶν
|
ἀδικῶνται, |
ἐπειδὰν
δὲ
τελευτήσωσιν,
ἐκεῖναι
τοῦ |
| [10] |
τιμᾶν·
πλούσιον
γὰρ
ὃν
ἂν
|
βούλωνται |
παραχρῆμ'
ἐποίησαν·
τῇ
δὲ
τιμῇ |
| [160] |
δοῦναι.
Μηδ'
ἂν
τοιοῦτοί
τινες
|
γένωνται, |
Λεπτίνη;
Εἰ
τὰ
πρὸ
τοῦ |
| [130] |
ἢ
θέντας
αὐτούς,
ὅταν
πρῶτον
|
γένωνται |
νομοθέται.
Ἔστι
δ'
ἑκάστῳ
τις |
| [50] |
~Τῶν
γὰρ
ἀνθρώπων
οἱ
πλεῖστοι
|
κτῶνται |
μὲν
τἀγαθὰ
τῷ
καλῶς
βουλεύεσθαι |
| [140] |
ἡγεῖσθαι
δεινόν,
ἐπειδὴ
δ'
ἑτέροις
|
δέδοται, |
τηνικαῦτ'
ἀγανα
κτεῖν
καὶ
πείθειν |
| [150] |
Φορμίων,
ἐν
ᾗ
γέγραπται
καὶ
|
ὀμώμοται, |
ἄν
τις
ἀμύνων
τι
πάθῃ |
| [130] |
ἱερῶν,
οὐδ'
ἔχουσιν.
~Ἀλλὰ
μὴν
|
γέγραπταί |
γ'
ἀτελεῖς
αὐτοὺς
εἶναι.
Τίνος; |
| [60] |
αὐτῷ
τοῦτ'
ἐν
τῇ
στήλῃ
|
γέγραπται· |
Ἐπειδὴ
Κόνων
φησὶν
ἠλευθέρωσε
τοὺς |
| [150] |
ἧς
εἶπε
Φορμίων,
ἐν
ᾗ
|
γέγραπται |
καὶ
ὀμώμοται,
ἄν
τις
ἀμύνων |
| [110] |
ἔστιν
Ἀλκιβιάδου,
ἐν
ᾧ
ταῦτα
|
γέγραπται. |
Τότε
μὲν
γὰρ
ἡ
πόλις |
| [80] |
ἐγένετο,
αὐτὸς
δ'
ἐν
ὀρφανίᾳ
|
τέθραπται |
διὰ
τὴν
πρὸς
ὑμᾶς
φιλοτιμίαν |
| [80] |
τῷ
λόγῳ,
μάτην
τοῖς
πονήσασιν
|
εἴργασται, |
πῶς
οὐ
δεινὰ
πάσχουσιν;
(Ἵνα |
| [150] |
καὶ
τί
μάλιστ'
ἐν
ἅπασι
|
διεσπούδασται |
τοῖς
νόμοις;
Ὅπως
μὴ
γενήσονται |
| [10] |
(Νομίζω
τοίνυν
ὑμᾶς,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί, |
ἄμεινον
ἂν
περὶ
τοῦ
παρόντος |
| [20] |
φαίην.
(Ἔτι
δ'
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί, |
διὰ
τὸ
γεγράφθαι
ἐν
τῷ |
| [60] |
τοίνυν
ἀχθοίμην
ἄν,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί, |
εἰ
τοῦτο
μόνον
δόξαιμι
δίκαιον |
| [60] |
τοῦτο
τὸ
γράμμ'
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί, |
ἐκείνῳ
μὲν
φιλοτιμία
πρὸς
ὑμᾶς |
| [0] |
ΤΗΣ
ΑΤΕΛΕΙΑΣ
ΠΡΟΣ
ΛΕΠΤΙΝΗΝ.
(Ἄνδρες
|
δικασταί, |
μάλιστα
μὲν
εἵνεκα
τοῦ
νομίζειν |
| [50] |
Κορινθίων
ταῦτ'
ἐστίν,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί. |
Ὅρα
δέ,
εἴ
τις
ἐκείνους |
| [70] |
(Δοκεῖ
τισὶν
ὑμῶν,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί, |
οὗτος
ὃ
τοσαύτας
πόλεις
λαβὼν |
| [40] |
ἐκ
τῶν
ψηφισμάτων,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί. |
Σκοπεῖτε
δὲ
μὴ
τοῦτο,
εἰ |
| [80] |
οὓς
ἀκηκόατε,
εἰσίν,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί. |
Σκοπεῖτε
δὴ
καὶ
λογίσασθ'
ἐν |
| [90] |
εἶναι
βελτίω
φαμέν.
Προσέχετ'
ἄνδρες
|
δικασταί, |
τούτοις
ἀναγιγνωσκομένοις
τὸν
νοῦν.
Λέγε. |
| [30] |
ἐκ
τῶν
ψηφισμάτων,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί. |
Τούτων
δ'
ἁπάντων
στήλας
ἀντιγράφους |
| [60] |
μὲν
τῶν
ψηφισμάτων,
ὦ
ἄνδρες
|
δικασταί. |
Τούτων
δ'
ἴσως
ἔνιοι
τῶν |
| [80] |
ἔστησε
τρόπαια,
τηνικαῦτα
δ'
οὐκ
|
ἔσται |
κύρι'
αὐτῷ
τὰ
δοθέντ'
ἐπὶ |
| [120] |
ἄπισθ'
ὅσ'
ὁ
δῆμος
δίδωσιν
|
ἔσται. |
(Ὃν
τοίνυν
κακουργότατον
οἴονται
λόγον |
| [120] |
ποιήσετε
πάσας
δωρειάς.
Τί
γὰρ
|
ἔσται |
πιστότερον
τὸ
τῆς
εἰκόνος
ἢ |
| [100] |
ἀγαθόν
τι
ποιοῦσιν
οὐδ'
ὁτιοῦν
|
ἔσται |
πλέον.
(Καὶ
μὴν
κἀκεῖνος
τῶν |
| [50] |
ἦσαν·
τουτὶ
γὰρ
παρὰ
πάντ'
|
ἔσται |
τὸν
λόγον
αὐτοῖς.
Ἔπειτ'
ἐκεῖν' |
| [120] |
τιμᾶν
τοὺς
ὄντας
ἀξίους,
ἀλλ'
|
ἔσται |
χαλκοῦς
ἱστάναι
καὶ
σίτησιν
διδόναι |
| [150] |
εὖ
τι
ποιούντων
ὑμᾶς
χάριν
|
ἐξέσται |
κομίσασθαι
ἢ
ὅπως
μηδεὶς
φόνος |
| [150] |
γε
τοῖς
παρ'
ὑμῖν
νόμοις
|
ἐξέσται, |
χάριν
δ'
ἀπαιτεῖν
οὔτε
δικαίως |
| [10] |
οὐδεὶς
διὰ
τὸν
νόμον
ἡμῖν
|
προσέσται |
χορηγός.
~Ἀλλὰ
νὴ
Δί'
εἰς |
| [40] |
ἐν
κινδύνῳ
καθεστηκότας
καὶ
πράξεις
|
χρησταὶ |
καὶ
νόμοι
καὶ
ἄνδρες
χρηστοὶ |
| [40] |
(Εἰ
τοίνυν
τις
ὑμῶν
ἐκεῖνο
|
πέπεισται, |
πολὺ
τοῦ
δεηθῆναί
τινος
τοιούτου |
| [140] |
ἅ
τις
παρὰ
τοῦ
δήμου
|
κεκόμισται, |
ταῦτ'
ἀφελέσθαι
παρ
αινῶν.
~Καὶ |
| [50] |
καὶ
νόμοις
τισὶ
καὶ
δόξαις
|
διώρισται· |
κοινῇ
δ'
ἡ
πόλις
καὶ |
| [30] |
ὃ
πολὺ
δεινότερον
τοῦ
καθελεῖν·
|
αὗται |
γὰρ
οὑτωσὶ
τοῖς
βουλομένοις
κατὰ |
| [100] |
ἐνταυθοῖ
γενέσθαι.
(Τίνες
οὖν
εἰσιν
|
αὗται; |
Τὰς
μὲν
καθ'
ἕκαστον
ἐάσω, |
| [60] |
δόξαν
τὸ
τῆς
πόλεως
ὄνομα
|
καρποῦται. |
~Διόπερ
οὐ
μόνον
αὐτῷ
τὴν |
| [90] |
ὀμωμοκόσιν,
παρ'
οἷσπερ
καὶ
τἄλλα
|
κυροῦται, |
ἔπειτα
λύοντα
τοὺς
ἐναντίους,
ἵν' |
| [0] |
τούτους.
Ἐν
μὲν
γὰρ
τῷ
|
γράψαι |
Μηδέν'
εἶναι
ἀτελῆ,
τοὺς
ἔχοντας |
| [0] |
τὴν
ἀτέλειαν,
ἐν
δὲ
τῷ
|
προσγράψαι |
Μηδὲ
τὸ
λοιπὸν
ἐξεῖναι
δοῦναι, |
| [30] |
ἔτι
σκοπεῖτ'
εἰ
χρὴ
τοῦτον
|
ἐξαλεῖψαι, |
καὶ
οὐ
πάλαι
βεβούλευσθε;
Ἀνάγνωθι |
| [120] |
κατηγορεῖν
ὡς
φαύλων
ἐκείνους
ἀφαιροῦ,
|
δι' |
ἃ
δ'
αὖ
καταλείπειν
ἐκείνοις |
| [140] |
ἀρετῆς,
μεγαλοψυχίας
ἐπιδείγματα.
Μὴ
τοίνυν
|
δι' |
ἃ
πάλαι
παρὰ
πάντα
τὸν |
| [70] |
ὑπ'
ἐκείνου
πραχθέντων
ἄξι'
ἐπαίνου,
|
δι' |
ἃ
πάντα
προσήκει
μὴ
λύειν |
| [50] |
ταῦτ'
ἐξεῖναι
νόμον
τεθήκαμεν.
(Νὴ
|
Δί' |
ἀνάξιοι
γάρ
τινες
τῶν
εὑρημένων |
| [80] |
εὖ
τινὰς
πεποιήκατε,
οὕτω
καὶ
|
δι' |
αὑτὸν
εὖ
ποιῆσαι
τούτων
τινὰς |
| [20] |
ἡμῖν
προσέσται
χορηγός.
~Ἀλλὰ
νὴ
|
Δί' |
εἰς
τὰς
τῶν
μετοίκων
λῃτουργίας |
| [0] |
ἐάν
τῳ
βούληται.
(Ἀλλὰ
νὴ
|
Δι' |
ἐκεῖν'
ἂν
ἴσως
εἴποι
πρὸς |
| [0] |
φιλοτιμεῖσθαι.
(Πρὸς
δὲ
τούτῳ
καὶ
|
δι' |
ἐκεῖνο,
ὅτι
οἱ
μὲν
ἀνάξιόν |
| [80] |
χάριν;
Ἔγωγ'
ἡγοῦμαι.
(Εἶθ'
οἷς
|
δι' |
ἐκεῖνον
ἂν
τότ'
ἐδώκατε
δωρειάν, |
| [80] |
Χαβρίου
οὐδενὸς
πώποθ'
υἱὸς
ὀρφανὸς
|
δι' |
ἐκεῖνον
ἐγένετο,
αὐτὸς
δ'
ἐν |
| [80] |
πάλιν,
Τιμοθέῳ
διδόντες
τὴν
δωρειάν,
|
δι' |
ἐκεῖνον
ἐδώκατε
καὶ
Κλεάρχῳ
καί |
| [80] |
μόνον
αὐτὸν
ἐτιμήσατε,
ἀλλὰ
καὶ
|
δι' |
ἐκεῖνον
Στράβακα
καὶ
Πολύστρατον·
καὶ |
| [140] |
φθόνος,
καὶ
οὐκ
ἔχει
πρόφασιν
|
δι' |
ἣν
ἂν
τύχοι
συγγνώμης
ὁ |
| [90] |
ταῦτ'
ἀδικούντων
ἢ
ὅλως
ἀναξίων,
|
δι' |
ἣν
ὃν
ἂν
ὑμῖν
δοκῇ |
| [120] |
τοιαύτην
ἄγειν
ἀνάγκην
τὴν
πόλιν
|
δι' |
ἧς
ἅπαντας
ἐξ
ἴσου
τῶν |
| [30] |
ὑπὲρ
ἡμῶν
γράφων;
(Ὅτι
νὴ
|
Δί' |
ἦσάν
τινες
τῶν
εὑρημένων
ἀνάξιοι. |
| [80] |
τὴν
δωρειάν,
ἠξίωσεν
ὑμᾶς,
ὥσπερ
|
δι' |
Ἰφικράτην
καὶ
Τιμόθεον
εὖ
τινὰς |
| [140] |
φιλονίκει,
Λεπτίνη,
μηδὲ
βιάζου
τοιοῦτον
|
δι' |
οὗ
μήτ'
αὐτὸς
δόξεις
βελτίων |
| [120] |
τὸν
νόμον
εἰσάγειν
καὶ
τοιοῦτον
|
δι' |
οὗ
πάντ'
ἄπισθ'
ὅσ'
ὁ |
| [0] |
τὸ
κυρίους
ἡμᾶς
εἶναι,
ἀλλὰ
|
δι' |
οὗ
τὸν
ἐξαπατῶντα
τιμωρησόμεθα.
(Εἰ |
| [50] |
ἄρ'
ὀρθῶς
βουλευσόμεθα.
(Ἀλλὰ
νὴ
|
Δί' |
οὗτοι
μόνοι
τοῦτο
πείσονται,
καὶ |
| [60] |
ἀκοῦσαι
τὰς
μὲν
συμφοράς,
αἷς
|
δι' |
ὑμᾶς
ἐχρήσανθ'
οἱ
ἄνδρες
οὗτοι, |
| [50] |
(Ἃ
μὲν
ἐψηφίσασθε
τοῖς
φεύγουσιν
|
δι' |
ὑμᾶς
Κορινθίων
ταῦτ'
ἐστίν,
ὦ |
| [60] |
ἐψηφίσασθ'
ἅπερ,
οἶμαι,
φεύγουσιν
εὐεργέταις
|
δι' |
ὑμᾶς
προσῆκε,
προξενίαν,
εὐεργεσίαν,
ἀτέλειαν |
| [60] |
εὐεργεσίαν,
ἀτέλειαν
ἁπάντων.
Εἶτα
τοὺς
|
δι' |
ὑμᾶς
φεύγοντας
καὶ
δικαίως
τι |
| [130] |
ἐγκαλέσαι,
νόμῳ
τὰ
δοθέντ'
ἀπολωλεκέναι
|
δι' |
ὑμῶν
ἁθρόους,
παρόν,
εἴ
τις |
| [100] |
κατὰ
τοῦ
παρεισφέροντος
πολλοὶ
τρόποι,
|
δι' |
ὧν,
ἂν
βούληται,
θεῖναι
τὸν |
| [150] |
κάλλιστ'
ἔχειν,
μάλιστα
δὲ
τούτους
|
δι' |
ὧν
ἢ
μικρὰν
ἢ
μεγάλην |
| [110] |
τῷ
τοὺς
ἐνθάδε
λυμαίνεσθαι,
οὐδὲ
|
δι' |
ὧν
μὲν
ἐκεῖνοι
μεγάλοι
τῆς |
| [20] |
μὲν
ταῦτ'
οὐδέν,
ἄλλα
δὲ
|
τοιαδί, |
ὡς
ἄρα
δεινόν,
εἰ
ἐν |
| [130] |
τινὰς
ἐξειλεγμένοι.
Ὑπὲρ
δὴ
τούτων
|
ὡδὶ |
ποιήσαθ'
ὅταν
ταῦτα
λέγωσι·
κελεύετ' |
| [70] |
Οὔκουν
αἰσχρόν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
εἰ |
αἱ
μὲν
παρὰ
τοῖς
ἄλλοις |
| [70] |
ἄλογον
εἴη·
μίαν
μὲν
πόλιν
|
εἰ |
ἀπώλεσεν
ἢ
ναῦς
δέκα
μόνας, |
| [60] |
(Πρῶτον
μὲν
τοίνυν
Κόνωνα
σκοπεῖτε,
|
εἰ |
ἄρ'
ἄξιον,
καταμεμψαμένους
ἢ
τὸν |
| [100] |
Μήτ'
οὖν
ἐκεῖνοί
ποτε
παύσαιντο,
|
εἰ |
ἄρ'
εὔξασθαι
δεῖ,
τοὺς
μὲν |
| [120] |
λέγωσι,
τοῦτ'
εἶναι
δεινὸν
νομίζω.
|
(Εἰ |
γὰρ
ἃ
κατὰ
μηδέν'
ἄλλον |
| [150] |
τοῖς
τἀναντία
πράττουσι
τὰς
τιμωρίας.
|
Εἰ |
γὰρ
ἅπαντες
ὡς
ἀληθῶς
τὰς |
| [150] |
τοὺς
ἀγαθοῦ
τινὸς
αἰτίους
ἀδικεῖν.
|
Εἰ |
γὰρ
ἀπεχθάνεσθαί
τισι
δεῖ,
τοῖς |
| [80] |
Χίων
περὶ
τοὺς
εὐεργέτας
γεγενημένοι.
|
Εἰ |
γὰρ
ἐκεῖνοι
μέν,
ἐφ'
οὓς |
| [110] |
αὐτῶν
ἐθῶν
ὀλιγωροῦντες
ἐκεῖνα
διώκοιτε;
|
Εἰ |
γὰρ
καὶ
κατὰ
τὸν
λογισμὸν |
| [100] |
Σόλωνος
νόμους
ἢ
οὐ
συνιέναι.
|
Εἰ |
γὰρ
ὁ
μὲν
Σόλων
ἔθηκεν |
| [40] |
τοῦτο
καὶ
τὸ
δεινόν
ἐστιν.
|
Εἰ |
γὰρ
οἱ
μὲν
εἰδότες
καὶ |
| [130] |
φυλάξασθαι,
τοῦτ'
εἰπεῖν
ἔτι
βούλομαι.
|
Εἰ |
γάρ
τις
πάνθ'
ὅσα
Λεπτίνης |
| [0] |
χρησίμους
ὄντας
τῶν
τιμῶν
ἀποστερεῖν.
|
Εἰ |
γὰρ
ὑπαρχουσῶν
τούτων
φαῦλοι
καὶ |
| [80] |
αἴσθησιν,
ὡς
ἂν
εἰκότως
ἀγανακτήσειαν.
|
Εἰ |
γὰρ
ὧν
ἔργῳ
πεποίηκεν
ἕκαστος |
| [130] |
πεπόνθαθ'
ὑπ'
αὐτῶν
ὕστερον
κακόν.
|
Εἰ |
δ'
οὗτοι
τοῦτο
φήσουσι
δεῖξαι |
| [20] |
οὐχὶ
δεῖ
δήπου
τούτῳ
βασκαίνειν·
|
εἰ |
δ'
ὑφῃρημένον
φήσουσιν
ἤ
τιν' |
| [20] |
ἀμφοτέρων
ἑκκαίδεκα.
Ποιήσωμεν
αὐτοὺς
εἴκοσιν,
|
εἰ |
δὲ
βούλεσθε,
τριάκοντα.
Πόσοι
δή |
| [110] |
κέχρησθε,
ἐπὶ
τούτων
ἄξιον
μεῖναι.
|
(Εἰ |
δὲ
δεῖ
παρὰ
πάντα
ταῦτ' |
| [20] |
ποιήσαντας
ἐὰν
ἠδικημένους
ἴδῃ.
(Εἶεν.
|
Εἰ |
δὲ
δὴ
τὰ
μάλιστ'
ἐπέλειπον |
| [150] |
ὑπάρχουσι
νόμοις
δεῖ
πειθομένους
φαίνεσθαι·
|
εἰ |
δὲ
μή,
γελοῖον
νόμῳ
μὲν |
| [20] |
ἡμῖν
καὶ
χρήματα
πολλὰ
γενέσθαι,
|
εἰ |
δὲ
μή,
τό
γε
πιστοῖς |
| [110] |
τιμᾶν,
δηλοῖ
τὸ
ψήφισμα
τουτί·
|
εἰ |
δὲ
μὴ
τοῖς
αὐτοῖς
οἷσπερ |
| [110] |
καίτοι
τοῦτό
γ'
αἰσχρὸν
ὁμοίως·
|
εἰ |
δὲ
μηδ'
ἂν
εἷς
ἐν |
| [110] |
προτέρων
μηδεὶς
μήτε
τῶν
ὑστέρων·
|
εἰ |
δὲ
μηδένα
φήσει,
συναχθεσθείην
ἂν |
| [100] |
κατὰ
τόνδε
κριθήτω
τὸν
νόμον.
|
Εἰ |
δὲ
ταῦτα
λόγους
καὶ
φλυαρίας |
| [10] |
μὲν
ἀκοῦσαι
λόγον
τιν'
ἔχον·
|
εἰ |
δέ
τις
αὔτ'
ἀκριβῶς
ἐξετάσειε, |
| [160] |
παρ'
ὑμῶν
τὰ
δίκαι'
ἕξουσιν,
|
εἰ |
δέ
τις
ἔστ'
ἀνάξιος,
ὡς |
| [20] |
ἐστὶ
τὸ
τῆς
πίστεως
ὑπάρχον.
|
Εἰ |
δέ
τις
οἴεται
δεῖν,
ὅτι |
| [130] |
τῷ
δ'
ἴσως
ἄλλος
τις.
|
(Εἰ |
δὲ
τοῦτο
φεύξονται
καὶ
μὴ |
| [140] |
λῦσαι
περὶ
ὧν
αὐτὸς
ἥμαρτεν.
|
Εἰ |
δὲ
φανήσεται
σπουδάζων
καὶ
διατεινόμενος |
| [80] |
αὐτὸς
ἐτιμήθη
παρ'
ὑμῖν
μόνος.
|
(Εἰ |
δὴ
τόθ'
ὅθ'
εὑρίσκετο
τὴν |
| [130] |
Λυκίδαν
πρόξενον
ὑμέτερον
πεποιηκέναι,
ἀλλ'
|
εἰ |
διὰ
τοῦτον
πάλιν
καὶ
τῶν |
| [60] |
ἔδεισ'
ὦ
Λεπτίνη,
τοὺς
ἐχθρούς,
|
εἰ |
δύνασαι,
πεῖσαι
τοὺς
ἐπὶ
τοῖς |
| [70] |
ἂν
αὐτὸν
εἰσήγγελλον
οὗτοι,
καὶ
|
εἰ |
ἑάλω,
τὸν
ἅπαντ'
ἂν
ἀπωλώλει |
| [140] |
νόμον,
ἓν
μάλιστα
τεθαύμακα
πάντων,
|
εἰ |
ἐκεῖν'
ἠγνόηκεν,
ὅτι
ὥσπερ
ἂν |
| [20] |
δὲ
τοιαδί,
ὡς
ἄρα
δεινόν,
|
εἰ |
ἐν
κοινῷ
μὲν
μηδ'
ὁτιοῦν |
| [40] |
μηδὲν
ἔχοντες
ἐγκαλέσαι;
(Οὐ
γὰρ
|
εἰ |
ἕτεροι
μὲν
ἦσαν
οἱ
τότε |
| [130] |
οὐκ
αἰσχύνεσθ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
εἰ |
ἐφ'
ᾧ
τοῖς
ἄλλοις
θάνατον |
| [120] |
ἀφ'
Ἁρμοδίου
καὶ
Ἀριστογείτονος.
Καίτοι
|
εἰ |
ἦν
ἱερῶν
ἀτέλειαν
ἔχειν
ταὐτὸ |
| [10] |
χρήματ'
ἀπόλλυτε
μόνον
σκεπτέον,
ἀλλ'
|
εἰ |
καὶ
δόξαν
χρηστήν,
περὶ
ἧς |
| [10] |
ἂν
περὶ
τοῦ
παρόντος
βουλεύσασθαι,
|
εἰ |
κἀκεῖνο
μάθοιτε,
ὅτι
ᾧ
μόνῳ |
| [130] |
ποιεῖν,
σκοπεῖτ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
εἰ |
καλῶς
ὑμῖν
ἔχει,
ἃ
τούτων |
| [60] |
δὲ
τοῦτο
μάλιστ'
ἄν,
ἐκείνως
|
εἰ |
λογίσαισθε
πρὸς
ὑμᾶς
αὐτούς·
εἴ |
| [60] |
ἀνάσχοισθ'
ὡς
συκοφαντούντων;
Οὔκουν
αἰσχρὸν
|
εἰ |
μέλλοντες
μὲν
εὖ
πάσχειν
συκοφάντην |
| [110] |
πρὸς
δὲ
καὶ
οὐδὲ
δίκαιον.
|
(Εἰ |
μὲν
γὰρ
ἀναξίους
εἶναί
τις |
| [110] |
δ'
ὕστερον
μηδὲν
ἐγκαλοῦντες
ἀφαιρούμενοι.
|
Εἰ |
μὲν
γάρ
τις
ἔχει
δεῖξαι |
| [20] |
ταῦτ'
ἀμφότερ'
οὐχὶ
δίκαιον
λέγειν.
|
Εἰ |
μὲν
γάρ
τις
ἔχει
πολλὰ |
| [140] |
γραψάμενοι
πρότεροι
τοῦδε
οὐκ
ἐπεξῆλθον.
|
Εἰ |
μὲν
τοίνυν
ἐγκαλῶν
αὐτοῖς
λέγεις |
| [140] |
αὐτὸς
ποιεῖν
ἀγαθὸν
παρεσκευάσθαι
δόξει.
|
Εἰ |
μὲν
τοίνυν
ἠγνόησε
ταῦτα
γένοιτο |
| [50] |
ὑμᾶς
εὖ
διὰ
τὸν
νόμον,
|
εἰ |
μὴ
λυθήσεται,
τὰ
δοθέντ'
ἀφαιρεθήσονται· |
| [80] |
ΤΙΜΩΝ.
(Οὓς
μὲν
τοίνυν
ἀδικήσετε,
|
εἰ |
μὴ
λύσετε
τὸν
νόμον,
πρὸς |
| [130] |
ἂν
πεπονθὼς
ὁ
Χαβρίας
φανείη,
|
εἰ |
μὴ
μόνον
ἐξαρκέσει
τοῖς
τὰ |
| [40] |
μετέπιπτε
τὰ
πράγματ'
ἐπ'
ἀμφότερα,
|
εἰ |
μὴ
τοὺς
μὲν
ἐν
κινδύνῳ |
| [150] |
νόμου.
Οὐ
γὰρ
ἔνεστ'
εὐορκεῖν,
|
εἰ |
μὴ
τοῦτο
ποιήσετε.
~Παρὰ
πάντα |
| [10] |
ζημίαν
ὀφλήσειν
μέλλουσαν;
~Οὐ
γὰρ
|
εἰ |
μὴ
χρήματ'
ἀπόλλυτε
μόνον
σκεπτέον, |
| [110] |
συναχθεσθείην
ἂν
ἔγωγε
τῇ
πόλει,
|
εἰ |
μηδεὶς
ἐν
ἅπαντι
τῷ
χρόνῳ |
| [40] |
Ἀθηναῖοι,
τοὺς
τοῦ
τοιούτου
παῖδας
|
εἰ |
μηδεμίαν
ποιησάμενοι
τούτων
μηδενὸς
μνείαν |
| [120] |
δόντες
ἀφῃρημένοι
φανεῖσθε;
(Ἔτι
δ'
|
εἰ |
μηδὲν
ἔμελλε
τοῦτ'
ἔσεσθαι
δυσχερές, |
| [110] |
κἀκείνους
τιμᾶσθαι,
τίς
ἄξιος,
εἰπάτω,
|
εἰ |
μήτε
τῶν
προτέρων
μηδεὶς
μήτε |
| [20] |
σός,
ὦ
Λεπτίνη,
ποιεῖ
νόμος,
|
εἰ |
μιᾶς
ἢ
δυοῖν
φυλαῖν
ἕνα |
| [40] |
δικασταί.
Σκοπεῖτε
δὲ
μὴ
τοῦτο,
|
εἰ |
μνᾶς
ἑκατὸν
καὶ
πάλιν
τάλαντον |
| [20] |
οὐδὲν
ἔπασχε
δεινὸν
οὐδείς,
οὐδ'
|
εἰ |
πάνυ
μικρὰ
κεκτημένος
ἦν.
(Οὕτω |
| [10] |
ὁμοίαν
εἶναι
τούτῳ·
οὐδὲ
γὰρ
|
εἰ |
πάνυ
χρηστός
ἐσθ'
ὡς
ἐμοῦ |
| [70] |
ἀνάστασις.
(Γνοίη
δ'
ἄν
τις
|
εἰ |
παραθείη
πῶς
Θεμιστοκλῆς,
ὁ
τῶν |
| [40] |
ἄξιος
ἀδικηθῆναι,
ἢ
πρῶτον
μὲν
|
εἰ |
παρὼν
τῷ
τῆς
πόλεως
ἀτυχήματι |
| [150] |
αὑτοῦ
καὶ
λῃτουργίας.
Ἐγὼ
δ'
|
εἰ |
πολλοῦ
τῇ
πόλει
Δεινίας
ἄξιον |
| [0] |
ἐροίμην
ἡδέως
αὐτόν,
τίνος
εἵνεκα,
|
εἰ |
τὰ
μάλιστα
μὴ
τινὲς
ἀλλὰ |
| [110] |
δὲ
διότι
ἐκεῖν'
ἀγνοοῦσιν,
ὅτι
|
εἰ |
τὰ
μάλιστα
ταῦθ'
οὕτως
εἶχεν, |
| [160] |
ἂν
τοιοῦτοί
τινες
γένωνται,
Λεπτίνη;
|
Εἰ |
τὰ
πρὸ
τοῦ
κατεμέμφου,
τί; |
| [120] |
ἢ
ἐλάττονα,
δεινόν
ἐστιν,
ἀλλ'
|
εἰ |
τὰς
τιμάς,
αἷς
ἂν
ἀντ' |
| [110] |
ἕτερόν
τι
τοῦτ'
ἂν
εἴη.
|
Εἰ |
τοίνυν
μήτε
Λυσίμαχον
μήτ'
ἄλλον |
| [0] |
δι'
οὗ
τὸν
ἐξαπατῶντα
τιμωρησόμεθα.
|
(Εἰ |
τοίνυν
τις
ἐάσας
ταῦτ'
αὐτὸ |
| [40] |
τῶν
τότε
ψηφισθέντων
αὐτοῖς
λυθείη.
|
(Εἰ |
τοίνυν
τις
ὑμῶν
ἐκεῖνο
πέπεισται, |
| [160] |
πονηρὰ
συμβουλευόντων.
Θαυμάζω
δ'
ἔγωγε,
|
εἰ |
τοῖς
μὲν
τὸ
νόμισμα
διαφθείρουσιν |
| [140] |
τούτων
ἀτοπώτατον
ἂν
πάντων
συμβαίη,
|
εἰ |
τότε
μὲν
τὰ
Χαβρίου
παρ' |
| [10] |
οὐ
δεινόν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
εἰ |
τότε
μὲν
τοῖς
ἠδικηκόσιν
ὑμᾶς |
| [60] |
ἀχθοίμην
ἄν,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
|
εἰ |
τοῦτο
μόνον
δόξαιμι
δίκαιον
κατηγορεῖν |
| [120] |
καὶ
αἱ
γυμνασιαρχίαι·
δεινὸν
οὖν,
|
εἰ |
τῶν
ἱερῶν
ἀτελής
τις
ἀφεθήσεται. |
| [120] |
(Ὡς
δ'
ἁπλῶς
εἰπεῖν,
οὐκ,
|
εἰ |
τῶν
πάντων
ἀδικήσομέν
τιν'
ἢ |
| [40] |
δεύτερον
δέ,
ἑτέραν
χρείαν
ἰδών,
|
εἰ |
φαίνοιτο
διδοὺς
καὶ
μὴ
πῶς |
| [150] |
καὶ
δεινόν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
εἰ |
χαλεπώτερον
εἶναι
παρ'
ὑμῖν
δόξει |
| [50] |
ὧν
ἐδέοντο.
Εἶτα
ταῦτα
νῦν
|
εἰ |
χρὴ
κύρι'
εἶναι
σκοποῦμεν;
Ἀλλ' |
| [50] |
τις
ἀκούσειεν
ὡς
Ἀθηναῖοι
σκοποῦσιν
|
εἰ |
χρὴ
τοὺς
εὐεργέτας
ἐᾶν
τὰ |
| [30] |
ἤδη.
Εἶθ'
ὑμεῖς
ἔτι
σκοπεῖτ'
|
εἰ |
χρὴ
τοῦτον
ἐξαλεῖψαι,
καὶ
οὐ |
| [110] |
ἄξιος
εὖ
παθεῖν.
Καὶ
μὴν
|
εἴ |
γ'
ὁμολογῶν
ἐκείνους
εἶναι
σπουδαίους |
| [120] |
Ἁρμοδίου
καὶ
Ἀριστογείτονος.
Τίνος
ἕνεκα,
|
εἴ |
γε
τὸ
τῶν
ἱερῶν
τέλος |
| [130] |
ἕν
γ'
αἰσχρὸν
οὐδ'
ἂν
|
εἴ |
τι
γένοιτ'
ἀναιρεθείη,
ὃ
συμβήσεται |
| [50] |
μεθ'
ὑμῶν
τῶν
τότε
στρατευσαμένων,
|
εἴ |
τι
δέοι,
πάσχειν
ἢ
χωρὶς |
| [130] |
ἀντεῖπεν,
μετὰ
ταῦτα
δ'
ἐᾶν,
|
εἴ |
τι
μὴ
πεπόνθαθ'
ὑπ'
αὐτῶν |
| [80] |
ἂν
εἴη
πεπονθὼς
ὁ
παῖς
|
εἴ |
τι
τῆς
δωρειᾶς
ἀφαιρεθείη,
καθ' |
| [40] |
αὐτοὺς
ἡγοῦμαι
δεινότατ'
ἂν
παθεῖν,
|
εἴ |
τι
τῶν
τότε
ψηφισθέντων
αὐτοῖς |
| [100] |
ἐγγυώμεθ'
ἡμεῖς,
ἐγώ,
Φορμίων,
ἄλλον
|
εἴ |
τινα
βούλεται,
θήσειν
τὸν
νόμον. |
| [80] |
αἰσχρὸν
ποιῆσαι
δόξετε,
καὶ
ὅπως,
|
εἴ |
τινά
τις
καταμέμφεται
τῶν
εὑρημένων |
| [130] |
τοὺς
ἐροῦντας
ὑπὲρ
τοῦ
νόμου,
|
(εἴ |
τινα
τῶν
εὑρημένων
τὴν
δωρειὰν |
| [60] |
αὐτοῖς
ταῦτα
λέγοντες,
(ὡς
δεινὸν
|
εἴ |
τινες
μόνοι
τῶν
ἄλλων
μετοίκων |
| [60] |
εἰ
λογίσαισθε
πρὸς
ὑμᾶς
αὐτούς·
|
εἴ |
τινες
νυνὶ
τῶν
ἐχόντων
Πύδναν |
| [80] |
καὶ
λογίσασθ'
ἐν
ὑμῖν
αὐτοῖς,
|
εἴ |
τινες
τούτων
τῶν
τετελευτηκότων
λάβοιεν |
| [50] |
λόγος
πρῶτον
αἰσχρὸς
τοῖς
σκοπουμένοις,
|
εἴ |
τις
ἀκούσειεν
ὡς
Ἀθηναῖοι
σκοποῦσιν |
| [40] |
ἄν,
οὐ
χρείας,
ἀλλὰ
καὶ
|
εἴ |
τις
ἄλλος
εὖ
μὲν
ἐποίησεν |
| [130] |
ἀπολωλεκέναι
δι'
ὑμῶν
ἁθρόους,
παρόν,
|
εἴ |
τις
ἄρ'
ἐστὶν
ἀνάξιος,
εἷς |
| [50] |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί.
Ὅρα
δέ,
|
εἴ |
τις
ἐκείνους
τοὺς
καιροὺς
εἰδὼς |
| [140] |
τούτου
βελτίων
ἔσθ'
ὁ
νόμος,
|
εἴ |
τις
ἢ
τετελεύτηκε
τῶν
γραψαμένων |
| [140] |
ἐκεῖν'
ἠγνόηκεν,
ὅτι
ὥσπερ
ἂν
|
εἴ |
τις
μεγάλας
τὰς
τιμωρίας
τῶν |
| [100] |
μηδὲν
ἀνάξιον
ὑμῶν
αὐτῶν,
μήτε,
|
εἴ |
τις
φαῦλός
ἐστι
τῶν
εὑρημένων |
| [0] |
οἷς
οὐδέν
ἐστι
δημοσίᾳ
βλάβος
|
εἴ |
τις
ψεύδεται,
ἐν
δὲ
τῷ |
| [140] |
κίνδυνον,
φιλοκινδυνότατος
πάντων
ἀνθρώπων
εἶ·
|
εἰ |
δὲ
τεκμήριον
ποιεῖ
τοῦ
τὰ |
| [140] |
εἰς
κίνδυνον,
φιλοκινδυνότατος
πάντων
ἀνθρώπων
|
εἶ· |
εἰ
δὲ
τεκμήριον
ποιεῖ
τοῦ |
| [40] |
εὑρεῖν.
Χρήματα
μὲν
γάρ
ἐστιν
|
ἀεὶ |
παρ'
ὑμῖν
αὐτοῦ,
κατὰ
δὲ |
| [30] |
Λεύκων
ἐμμένων
φανεῖται
καὶ
ποιεῖν
|
ἀεί |
τι
προθυμούμενος
ὑμᾶς
εὖ,
ὑμεῖς |
| [140] |
ὑμῶν
αὐτῶν
ἣν
διὰ
παντὸς
|
ἀεὶ |
τοῦ
χρόνου
δόξαν
κέκτησθε
καλήν· |
| [10] |
Οἱ
μὲν
τοίνυν
πλουσιώτατοι
τριηραρχοῦντες
|
ἀεὶ |
τῶν
χορηγιῶν
ἀτελεῖς
ὑπάρχουσιν,
οἱ |
| [30] |
κακίας
ὑπερβολὴν
ὑμᾶς
ὁ
νόμος
|
προάγει, |
ὃς
ἀπιστότερον
τὸν
δῆμον
καθίστησ' |
| [150] |
διὰ
τὸν
νόμον,
ὃς
διαρρήδην
|
λέγει |
Μηδὲ
ὡς
χρὴ
τίμημ'
ὑπάρχειν |
| [160] |
παρεληλυθότων
καὶ
τῶν
μελλόντων
ταὐτὰ
|
λέγει. |
Μηδέν'
εἶναί
φησιν
ἀτελῆ
πλὴν |
| [150] |
ὀφείλων
ἄρχῃ
τῷ
δημοσίῳ.
Θάνατον
|
λέγει· |
τοῦτο
γάρ
ἐστ'
ἐπ'
ἐκείνῳ |
| [90] |
εἶμι.
Ὅταν
ταῦτα
λέγῃ
δήπου,
|
ὁμολογεῖ |
μὲν
εἶναι
βελτίω
καὶ
δικαιότερον |
| [0] |
καλῶς
ἔχειν,
ἐνιαυτὸν
διαλιπὼν
ἕκαστος
|
λῃτουργεῖ, |
ὥστε
τὸν
ἥμισύν
ἐστ'
ἀτελὴς |
| [100] |
τῶν
δείνων,
πολλοῦ
γε
καὶ
|
δεῖ, |
ἀλλ'
ἃ
τῇ
παρ'
ἐκείνοις |
| [110] |
οὕτω
ταῦτ'
ἔχοντα,
οὐδ'
ὀλίγου
|
δεῖ· |
ἀλλ'
ἐπειδάν
τις
οἶμαι
κακουργῶν |
| [80] |
ψηφισθέν.
Ὅρα
δὴ
καὶ
σκόπει·
|
δεῖ |
γὰρ
αὔτ'
ἐνταῦθ'
εἶναί
που. |
| [140] |
ἐνῆν.
Καὶ
οὐ
τοῦτ'
ἐπιτιμῶ·
|
δεῖ |
γὰρ
ἐφ'
ὑμῖν
εἶναι
διδόναι |
| [110] |
καὶ
χρημάτων,
νῦν
δ'
εὐπορήσει·
|
δεῖ |
γὰρ
οὕτω
λέγειν
καὶ
μὴ |
| [90] |
νόμοι,
καθ'
οὓς
τὰ
ψηφίσματα
|
δεῖ |
γράφεσθαι,
τῶν
ψηφισμάτων
αὐτῶν
ὑμῖν |
| [140] |
τά
τ'
ὀφειλόμεν'
ὡς
ἀποδοῦναι
|
δεῖ |
γράφων,
καὶ
ἅ
τις
παρὰ |
| [20] |
πολλὰ
μηδὲν
ὑμᾶς
ἀδικῶν,
οὐχὶ
|
δεῖ |
δήπου
τούτῳ
βασκαίνειν·
εἰ
δ' |
| [50] |
ἀφαιρεῖσθαι
φθονούντων,
τοῦτο
δ'
οὐ
|
δεῖ |
δοκεῖν
ὑμᾶς
πεπονθέναι.
(Καὶ
μὴν |
| [130] |
δεῖξαι
μὲν
γὰρ
οὐκ
ἔχουσιν,
|
δεῖ |
κεκολασμένους
αὐτοὺς
παρ'
αὐτὰ
τἀδικήματα |
| [110] |
δῆμος
εὐδαίμων,
ταῦθ'
ὡς
ἀνελεῖν
|
δεῖ |
λεγόντων
τινῶν
ἐθέλειν
ἀκούειν.
(Ἔστι |
| [160] |
μεγάλων
πραγμάτων
αἴτιοι
γίγνονται.
Διὸ
|
δεῖ |
μετριάζειν
ἐν
ταῖς
εὐπραξίαις
καὶ |
| [130] |
(Ἔτι
τοίνυν
ὑμᾶς
κἀκεῖν'
εὐλαβεῖσθαι
|
δεῖ, |
ὅπως
μηδὲν
ὧν
ἰδίᾳ
φυλάξαισθ' |
| [0] |
(Ἔτι
τοίνυν
ὑμᾶς
κἀκεῖν'
ἐνθυμεῖσθαι
|
δεῖ, |
ὅτι
ἐκ
τῶν
νῦν
ὑπαρχόντων |
| [110] |
τούτων
ἄξιον
μεῖναι.
(Εἰ
δὲ
|
δεῖ |
παρὰ
πάντα
ταῦτ'
εἰπεῖν
ὃ |
| [150] |
ἐστιν,
αὐτοὺς
τοῖς
ὑπάρχουσι
νόμοις
|
δεῖ |
πειθομένους
φαίνεσθαι·
εἰ
δὲ
μή, |
| [160] |
θεοί.
Οὐκ
οἶδ'
ὅ
τι
|
δεῖ |
πλείω
λέγειν·
οἶμαι
γὰρ
ὑμᾶς |
| [130] |
Καὶ
μὴν
πάντα
μὲν
εὐλαβεῖσθαι
|
δεῖ |
ποιεῖν
τὰ
δοκοῦντα
καὶ
ὄντ' |
| [20] |
κοινὰ
τῇ
πόλει,
ἐκεῖν'
ὑμᾶς
|
δεῖ |
σκοπεῖν,
ὅτι
οὐδὲν
ἔσεσθ'
εὐπορώτεροι, |
| [50] |
ὅτι
τὴν
ἀξίαν,
ὅταν
διδῶμεν,
|
δεῖ |
σκοπεῖν,
οὐ
μετὰ
ταῦθ'
ὕστερον |
| [40] |
Ἀθηναῖοι,
μὴ
Λεύκων
ἀδικηθῇ
μόνον
|
δεῖ |
σκοπεῖν,
ᾧ
φιλοτιμίας
ἕνεχ'
ἡ |
| [140] |
τῆς
πόλεως
ἀξιώματος,
πότερον
αὐτὸ
|
δεῖ |
σῶν
εἶναι
καὶ
ὅμοιον
τῷ |
| [30] |
δέκα
ὡσπερανεὶ
τρισχιλίους.
(Τοσούτου
τοίνυν
|
δεῖ |
ταύτην
ἀποστερῆσαι
τὴν
δωρειὰν
τὴν |
| [20] |
Πᾶσ'
ἀνάγκη.
Καὶ
μὴν
ὅτι
|
δεῖ |
τὴν
εὐπορίαν
εἰς
ταῦθ'
ὑπάρχειν |
| [20] |
λῃτουργῶσιν·
φανήσεται
γὰρ
οὐδὲ
πολλοῦ
|
δεῖ |
τῆς
γενησομένης
ἄξιον
αἰσχύνης.
(Ὅρα |
| [120] |
καὶ
χρῆναι
διδόναι
τὰς
τιμάς.
|
Δεῖ |
τοίνυν
μεμερίσθαι
καὶ
τὰ
τῶν |
| [150] |
ἀδικεῖν.
Εἰ
γὰρ
ἀπεχθάνεσθαί
τισι
|
δεῖ, |
τοῖς
ἀδικοῦσι
τὸν
δῆμον,
οὐ |
| [100] |
ποτε
παύσαιντο,
εἰ
ἄρ'
εὔξασθαι
|
δεῖ, |
τοὺς
μὲν
ἑαυτοὺς
ἀγαθόν
τι |
| [50] |
οὐ
μετὰ
ταῦθ'
ὕστερον
χρόνῳ
|
παμπληθεῖ; |
Τὸ
μὲν
γὰρ
ἐξ
ἀρχῆς |
| [10] |
παρὰ
Λακεδαιμονίων
ἐπὶ
τοὺς
ἐν
|
Πειραιεῖ. |
Ἐπειδὴ
δ'
ἡ
πόλις
εἰς |
| [30] |
ἐν
Βοσπόρῳ,
τὴν
δ'
ἐν
|
Πειραιεῖ, |
τὴν
δ'
ἐφ'
Ἱερῷ.
Σκοπεῖτε |
| [140] |
οὗτος
ὡς
παρασχόντι
τοῖς
ἐν
|
Πειραιεῖ |
τοῦ
δήμου,
καὶ
καλῶς
ἐποίει. |
| [40] |
τὴν
δωρειὰν
ὑμᾶς
αὐτὸν
ἀφῃρῆσθαι
|
νομιεῖ. |
(Οὐ
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι, |
| [20] |
πολλοῖς
ὁ
σός,
ὦ
Λεπτίνη,
|
ποιεῖ |
νόμος,
εἰ
μιᾶς
ἢ
δυοῖν |
| [40] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ὅσα
ψηφίσματ'
ἄκυρα
|
ποιεῖ |
ὁ
νόμος,
καὶ
οἵους
ἀνθρώπους |
| [140] |
τῶν
δωρειῶν
αἷς
ἀντ'
εὖ
|
ποιεῖ, |
παρέσχηται.
(Ἔστι
τοίνυν
πάντα
ταῦτ' |
| [100] |
τοὺς
τῶν
κοινῶν
κυρίους
ὁμονοεῖν
|
ποιεῖ, |
τὴν
δὲ
τῶν
δήμων
ἐλευθερίαν |
| [140] |
ἀνθρώπων
εἶ·
εἰ
δὲ
τεκμήριον
|
ποιεῖ |
τοῦ
τὰ
δίκαι'
εἰρηκέναι,
λίαν |
| [140] |
Πειραιεῖ
τοῦ
δήμου,
καὶ
καλῶς
|
ἐποίει. |
Μὴ
τοίνυν
ἃ
μὲν
ἦν |
| [20] |
εἰς
τὰς
τῶν
μετοίκων
λῃτουργίας
|
εἰσποιεῖ |
πολλούς.
Ἀλλ'
ἐὰν
δείξῃ
πέντε, |
| [10] |
Ἀριστογείτονος.
(Σκεψώμεθα
δὴ
τίνας
ἡμῖν
|
εἰσποιεῖ |
χορηγοὺς
εἰς
ἐκείνας
τὰς
λῃτουργίας, |
| [70] |
εὕρετο
παρ'
ὑμῶν
καὶ
τῷ
|
υἱεῖ |
κατέλιπεν;
Ἐγὼ
μὲν
οὐκ
οἴομαι. |
| [100] |
ταῦτ'
ἀμφότερ'
ὀρθῶς
ἔχει,
καὶ
|
τἀκεῖ |
καὶ
τὰ
παρ'
ἡμῖν.
Διὰ |
| [70] |
τοὺς
Λακεδαιμονίους,
λόγων
δὲ
γιγνομένων
|
ἐκεῖ |
καί
τινων
ἀπαγγελλόντων
ὡς
Ἀθηναῖοι |
| [20] |
πόλει.
(Ὥσθ'
ὅσον
ἐνθάδ'
ἀφίετε,
|
ἐκεῖ |
κομίζεσθε,
καὶ
δίδοτ'
ἐν
τιμῆς |
| [100] |
χρή,
δεσπότης
ἐστὶ
τῶν
πολλῶν.
|
Ἐκεῖ |
μὲν
γάρ
ἐστι
τῆς
ἀρετῆς |
| [160] |
τὴν
ψῆφον,
αὐτοί
θ'
ἃ
|
προσήκει |
δόξετ'
ἐγνωκέναι,
καὶ
τῇ
πόλει |
| [90] |
καὶ
πᾶσι
τοῖς
ἄλλοις
πολιτεύεσθαι
|
προσήκει, |
ἐπὶ
καιροῦ
τεθέντας,
ὅπως
ἔτυχον, |
| [20] |
τρόπον,
εἰσὶ
νόμοι
καθ'
οὓς
|
προσήκει |
κολάζειν.
Ὅτε
δὲ
τοῦτο
μὴ |
| [20] |
βλάψει
τῶν
ὠφελειῶν
ὧν
ἔχει,
|
προσήκει |
λελύσθαι
παρὰ
τοῖσδ'
αὐτόν;
Ἔγωγ' |
| [70] |
ἄξι'
ἐπαίνου,
δι'
ἃ
πάντα
|
προσήκει |
μὴ
λύειν
τὰς
ἐπὶ
τούτοις |
| [0] |
ἐκ
μὲν
τοῦ
πλείονας
ἢ
|
προσήκει |
τιμᾶν
πολλοὺς
εὖ
ποιεῖν
προκαλεῖσθ' |
| [60] |
πραχθέντ'
ἔστιν,
ἐπειδήπερ
ἅπαξ
ἐπράχθη.
|
Προσήκει |
τοίνυν
τὰς
στήλας
ταύτας
κυρίας |
| [20] |
ἤ
τιν'
ἄλλον
οὐχ
ὃν
|
προσήκει |
τρόπον,
εἰσὶ
νόμοι
καθ'
οὓς |
| [40] |
ὁ
νόμος,
καὶ
οἵους
ἀνθρώπους
|
ἀδικεῖ, |
καὶ
ἐν
ὁποίοις
καιροῖς
χρησίμους |
| [150] |
μόνον,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοῦτ'
|
ἀδικεῖ, |
ὅτι
τὰς
τιμὰς
ἀναιρῶν
τῶν |
| [140] |
δ'
οὐ
βούλομαι.
(Μηδὲν
οὖν
|
φιλονίκει, |
Λεπτίνη,
μηδὲ
βιάζου
τοιοῦτον
δι' |
| [110] |
οἱ
μὴ
δόντες
ἃ
μὴ
|
δόκει |
δεινόν
εἰσιν
οὐδὲν
εἰργασμένοι,
ἀλλ' |
| [120] |
τῶν
τοιούτων,
καὶ
συμφέρειν
ἔμοιγε
|
δοκεῖ |
καὶ
χρῆναι
διδόναι
τὰς
τιμάς. |
| [100] |
(Ἐμοὶ
δ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
δοκεῖ |
Λεπτίνης
καί
μοι
μηδὲν
ὀργισθῇς· |
| [150] |
ἄξιον
αὑτὸν
παρέσχηκεν,
ὡς
ἔμοιγε
|
δοκεῖ |
νὴ
τοὺς
θεούς,
μᾶλλον
ἂν |
| [140] |
τὴν
πόλιν
ἡμῶν
εὖ
ποιῶν
|
δοκεῖ |
νικῆσαι·
τοσαύτας
ὑπερβολὰς
τῶν
δωρειῶν |
| [120] |
Χρὴ
γάρ,
ὡς
γοῦν
ἐμοὶ
|
δοκεῖ, |
ὅσα
τις
πράττει
τοὺς
θεοὺς |
| [10] |
δεσπότου
λαμβάνειν
ὁτιοῦν
κρεῖττον
εἶναι
|
δοκεῖ. |
Παρὰ
μὲν
γὰρ
ἐκείνοις
μείζων |
| [30] |
δικαιότερ'
ἡμῶν
ἐρεῖ;
Ἐμοὶ
γοῦν
|
δοκεῖ. |
Παρὰ
πᾶσι
γὰρ
ἀνθρώποις
μᾶλλόν |
| [70] |
Λέγε.
ΠP
ΑΞΕΙΣ
ΧΑΒP
ΙΟΥ.
|
(Δοκεῖ |
τισὶν
ὑμῶν,
ὦ
ἄνδρες
δικασταί, |
| [60] |
νίους
ἀναγκάσαι
τοιαύτην,
οἵαν
ὑμῖν
|
ἐδόκει, |
ποιήσασθαι
τὴν
εἰρήνην;
Ὧν,
ὦ |
| [20] |
ἂν
ᾖ,
πόλλ'
εἰς
ταῦτα
|
συντελεῖ; |
Πᾶσ'
ἀνάγκη.
Καὶ
μὴν
ὅτι |
| [60] |
καὶ
ναῦν
οὐδεμίαν
κεκτημένης,
στρατηγῶν
|
βασιλεῖ, |
παρ'
ὑμῶν
οὐδ'
ἡντινοῦν
ἀφορμὴν |
| [40] |
πρῶτον
μὲν
ὅτι
περὶ
νόμου
|
μέλλει |
φέρειν
τὴν
ψῆφον
ᾧ
μὴ |
| [70] |
ὤν,
αἰσχροῦ
δ'
οὐδενὸς
τῇ
|
πόλει, |
ἄξιος
εἶναι
ἀποστερηθῆναι
τὴν
ἀτέλειαν |
| [50] |
ἐν
Κορίνθῳ,
τῶν
ἐν
τῇ
|
πόλει |
βουλευσαμένων
μετὰ
τὴν
μάχην
μὴ |
| [150] |
ὅπως
μηδεὶς
φόνος
ἐν
τῇ
|
πόλει |
γενήσεται·
ἀλλ'
ἀναμνησθέντες
τῶν
καιρῶν, |
| [150] |
Ἐγὼ
δ'
εἰ
πολλοῦ
τῇ
|
πόλει |
Δεινίας
ἄξιον
αὑτὸν
παρέσχηκεν,
ὡς |
| [10] |
τι
τῶν
πρότερον
πεπραγμένων
τῇ
|
πόλει |
διεξελθών.
Λέγονται
χρήμαθ'
οἱ
τριάκοντα |
| [20] |
Χωρὶς
δὲ
τούτων
νυνὶ
τῇ
|
πόλει, |
δυοῖν
ἀγαθοῖν
ὄντοιν,
πλούτου
καὶ |
| [20] |
Σκεψώμεθα
δὴ
τί
τοῦτο
τῇ
|
πόλει, |
ἐὰν
ἅπαντες
οὗτοι
λῃτουργῶσιν·
φανήσεται |
| [110] |
φήσει,
συναχθεσθείην
ἂν
ἔγωγε
τῇ
|
πόλει, |
εἰ
μηδεὶς
ἐν
ἅπαντι
τῷ |
| [20] |
μὴ
εἶναι
χρήματα
κοινὰ
τῇ
|
πόλει, |
ἐκεῖν'
ὑμᾶς
δεῖ
σκοπεῖν,
ὅτι |
| [20] |
μὲν
μηδ'
ὁτιοῦν
ὑπάρχει
τῇ
|
πόλει, |
ἰδίᾳ
δέ
τινες
πλουτήσους
ἀτελείας |
| [150] |
καὶ
παρανομίας
δόξαν
αἰσχίστην
τῇ
|
πόλει |
καταλείπει.
Ἴστε
γὰρ
δήπου
τοῦθ' |
| [120] |
δ'
ὑπὲρ
ὧν
μὲν
τῇ
|
πόλει |
καταλείπειν
φήσει,
τοσοῦτο
λέγω·
ὅταν |
| [110] |
κατὰ
πόλλ'
ἀσύμφορον
εἶναι
τῇ
|
πόλει |
λέγεσθαι,
πρὸς
δὲ
καὶ
οὐδὲ |
| [0] |
εἵνεκα
τοῦ
νομίζειν
συμφέρειν
τῇ
|
πόλει |
λελύσθαι
τὸν
νόμον,
εἶτα
καὶ |
| [20] |
εἰς
ταῦθ'
ὑπάρχειν
πλείστην
τῇ
|
πόλει, |
πάντες
ἂν
ὁμολογήσειαν·
παρὰ
μὲν |
| [10] |
ταύτην
ἀντὶ
καλῆς
αἰσχρὰν
τῇ
|
πόλει |
περιάπτει,
καὶ
οὔτε
τῶν
προγόνων |
| [160] |
προσήκει
δόξετ'
ἐγνωκέναι,
καὶ
τῇ
|
πόλει |
τὰ
κράτιστ'
ἔσεσθ'
ἐψηφισμένοι,
κἄν |
| [50] |
καὶ
λέγοντες
ἃ
συμφέρει
τῇ
|
πόλει |
τῇ
ὑμετέρᾳ
καὶ
πράττοντες·
ὧν |
| [130] |
τοῦ
νόμου
κυρίου
γενομένου
τῇ
|
πόλει. |
Τί
οὖν
τοῦτ'
ἔστιν;
(Τὸ |
| [50] |
οὐ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
νομίζω
|
πόλει |
τὸν
ἄξιον
ἐξεταστέον
εἶναι
καὶ |
| [60] |
περὶ
τῆς
ἡγεμονίας
ἐποίησε
τῇ
|
πόλει |
τὸν
λόγον
πρὸς
Λακεδαιμονίους
εἶναι. |
| [20] |
χρόνον
ἡ
σωτηρία
πάσῃ
τῇ
|
πόλει. |
(Ὥσθ'
ὅσον
ἐνθάδ'
ἀφίετε,
ἐκεῖ |
| [70] |
εἰ
ἑάλω,
τὸν
ἅπαντ'
ἂν
|
ἀπωλώλει |
χρόνον.
~Ἐπειδὴ
δὲ
τοὐναντίον
ἑπτακαίδεκα |
| [90] |
μαρτυρίαν
καθ'
ἑαυτοῦ
καταλείπων
ὅτι
|
παρανομεῖ |
τουτονὶ
τὸν
νόμον,
ὅμως
ἐνομοθέτει, |
| [30] |
ἡμῖν,
παρὰ
δὲ
τὰς
δέκα
|
ὡσπερανεὶ |
τρισχιλίους.
(Τοσούτου
τοίνυν
δεῖ
ταύτην |
| [50] |
καὶ
σῴζῃ,
τοῦτο
δ'
οὐ
|
γένει |
καὶ
δόξῃ
κρινόμενον
ἴδοι
τις |
| [30] |
ὑμεῖς
ἔδοτ'
αὐτοῖς.
~Ἔστι
γὰρ
|
γένει |
μὲν
δήπου
ὁ
Λεύκων
ξένος, |
| [100] |
οὐχ
ἵν'
ἀποστερήσῃ
τοὺς
ἐγγυτάτω
|
γένει |
τῆς
ἀγχιστείας,
ἀλλ'
ἵν'
εἰς |
| [30] |
γ'
ὑπείληφεν
οὐδείς,
ὡς
ἐκεῖνος
|
ὑπομενεῖ |
ἑαυτῷ
μὲν
ἀκύρους
εἶναι
τὰς |
| [140] |
καὶ
πάντες
συνίσασιν,
ταῦτ'
ἀφελέσθαι
|
παραίνει· |
μηδ'
αὑτὸς
φαίνου
τά
τ' |
| [130] |
ὑμῖν
ἔχει,
ἃ
τούτων
ἕκαστος
|
ὀκνεῖ |
τοὺς
ἐχθροὺς
ἀφαιρούμενος
ὀφθῆναι,
ταῦθ' |
| [20] |
ἔχειν
ἡμᾶς
χρηστήν,
οὐ
καλῶς
|
φρονεῖ. |
Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
εὔχομαι
τοῖς |
| [20] |
ἀτελείας
ἐὰν
ἀφέλησθε·
οὐ
γὰρ
|
κοινωνεῖ |
ταῖς
δημοσίαις
προσόδοις
καὶ
περιουσίαις |
| [80] |
μεθ'
ὅπλων
ἦλθεν
ἐν
ἐχθροῦ
|
τάξει, |
μηδὲν
ὧν
ἔδοσαν
πρότερον
νῦν |
| [40] |
ὅπως
τῶν
ὑμετέρων
μηδὲν
ἐνδεῶς
|
ἕξει |
τὸ
καθ'
αὑτόν.
(Τοῦτον
μέντοι |
| [160] |
Καὶ
γὰρ
ἕκαστος
ὑμῶν
ἰδίᾳ
|
μεθέξει |
τῆς
δόξης
τῶν
κοινῇ
γνωσθέντων. |
| [110] |
ἐκείνους
εἶναι
σπουδαίους
μὴ
τετυχηκότας
|
δείξει |
μηδενός,
τῆς
πόλεως
ὡς
ἀχαρίστου |
| [160] |
πόλις
τἀναντί'
ὧν
εἶπον
ἀρτίως,
|
δόξει |
ἄπιστος,
φθονερά,
φαύλη
παρὰ
πᾶσιν |
| [140] |
οὐδὲν
αὐτὸς
ποιεῖν
ἀγαθὸν
παρεσκευάσθαι
|
δόξει. |
Εἰ
μὲν
τοίνυν
ἠγνόησε
ταῦτα |
| [150] |
εἰ
χαλεπώτερον
εἶναι
παρ'
ὑμῖν
|
δόξει |
χάριν
εὖ
ποιήσαντ'
ἀπαιτεῖν
ἢ |
| [140] |
πάντα
τὸν
χρόνον
ἡ
πόλις
|
εὐδοξεῖ, |
ταῦτ'
ἀνέλητε
νῦν·
μηδ'
ἵνα |
| [160] |
τῶν
κοινῇ
γνωσθέντων.
Οὐ
γὰρ
|
ἀγνοεῖ |
τοῦτ'
οὐδεὶς
οὔτε
τῶν
περιεστηκότων |
| [150] |
γράφων
χρῆσθαι.
Ὑμῖν
δ'
οὐχὶ
|
πρέπει |
τὰ
τοιαῦτα
μιμεῖσθαι,
οὐδ'
ἀνάξια |
| [150] |
παρανομίας
δόξαν
αἰσχίστην
τῇ
πόλει
|
καταλείπει. |
Ἴστε
γὰρ
δήπου
τοῦθ'
ὅτι |
| [80] |
ψήφισμα
ψηφισθέν.
Ὅρα
δὴ
καὶ
|
σκόπει· |
δεῖ
γὰρ
αὔτ'
ἐνταῦθ'
εἶναί |
| [50] |
Ἰδίᾳ
μὲν
γὰρ
ἕκαστος
ἡμῶν
|
σκοπεῖ |
τίς
ἄξιός
ἐστιν
ἑκάστου
κηδεστὴς |
| [30] |
ἔχειν
ἐῶ,
οὐ
δικαιότερ'
ἡμῶν
|
ἐρεῖ; |
Ἐμοὶ
γοῦν
δοκεῖ.
Παρὰ
πᾶσι |
| [0] |
νόμου
λέγῃ,
δίκαιον
μὲν
οὐδὲν
|
ἐρεῖ |
περὶ
αὐτοῦ,
φήσει
δ'
ἀναξίους |
| [130] |
γάρ
τις
πάνθ'
ὅσα
Λεπτίνης
|
ἐρεῖ |
περὶ
τοῦ
νόμου
διδάσκων
ὑμᾶς |
| [150] |
(Πρὸς
τοίνυν
Δεινίαν·
οὗτος
ἴσως
|
ἐρεῖ |
τριηραρχίας
αὑτοῦ
καὶ
λῃτουργίας.
Ἐγὼ |
| [20] |
κομίζεσθε,
καὶ
δίδοτ'
ἐν
τιμῆς
|
μέρει |
ταῦθ'
ἃ
καὶ
μὴ
λαβοῦσιν |
| [120] |
μὲν
οὖν
εὐεργεσιῶν
οὔθ'
ὑμῖν
|
συμφέρει |
συμβαίνειν
πολλάκις
καιρόν,
οὔτ'
ἴσως |
| [100] |
ἃ
τῇ
παρ'
ἐκείνοις
πολιτείᾳ
|
συμφέρει, |
ταῦτ'
ἐπαινεῖν
ἀνάγκη
καὶ
ποιεῖν. |
| [50] |
πολέμου
παρέσχον,
καὶ
λέγοντες
ἃ
|
συμφέρει |
τῇ
πόλει
τῇ
ὑμετέρᾳ
καὶ |
| [90] |
οὐκ
ἐν
ᾧ
νῦν
ὅδ'
|
ἀντεισφέρει |
νόμῳ,
ἀλλ'
ἅ
τ'
ἐδώκατε, |
| [110] |
τῆς
πόλεως
ὡς
ἀχαρίστου
δήπου
|
κατηγορεῖ. |
Ἔστι
δ'
οὐχ
οὕτω
ταῦτ' |
| [110] |
ἡ
πόλις
ἡμῶν
καὶ
γῆς
|
ηὐπόρει |
καὶ
χρημάτων,
νῦν
δ'
εὐπορήσει· |
| [40] |
εὐδαιμονίᾳ
πάντα
ταῦτ'
ἀμε
λούμεν'
|
ὑπέρρει |
κατὰ
μικρόν.
~Τῶν
γὰρ
ἀνθρώπων |
| [130] |
προσδιώρισας
ἐν
τῷ
νόμῳ
καὶ
|
μαρτυρεῖ |
πᾶς
ὁ
πρὸ
τοῦ
χρόνος |
| [100] |
βούληται,
θεῖναι
τὸν
νόμον
αὐτὸν
|
ἀναγκάσει. |
Ἔπειτ'
ἐγγυώμεθ'
ἡμεῖς,
ἐγώ,
Φορμίων, |
| [140] |
ταῦτ'
ἐπὶ
τῇ
τοῦ
δήμου
|
προφάσει |
διὰ
σοῦ
δεδόσθω,
ὧν
δ' |
| [10] |
μικρὰν
φυλακὴν
αὐτῶν
ταύτην
ἀφῃρηκὼς
|
ἔσει. |
(Τάχα
τοίνυν
ἴσως
ἐκεῖνο
λέγειν |
| [130] |
Χαβρίας
φανείη,
εἰ
μὴ
μόνον
|
ἐξαρκέσει |
τοῖς
τὰ
τοιαῦτα
πολιτευομένοις
τὸν |
| [40] |
τὴν
ψῆφον
ᾧ
μὴ
λυθέντι
|
δεήσει |
χρῆσθαι,
δεύτερον
δ'
ὅτι
βλάπτουσιν |
| [30] |
ξένος,
τῇ
δὲ
παρ'
ὑμῶν
|
ποιήσει |
πολίτης·
κατ'
οὐδέτερον
δ'
αὐτῷ |
| [20] |
εὖ
δὲ
ποιεῖν
ἡμᾶς
οὐδεὶς
|
ἐθελήσει, |
τοὺς
πρότερον
ποιήσαντας
ἐὰν
ἠδικημένους |
| [50] |
τὴν
πόλιν
ἡμῶν
πονηρᾶς
δόξης
|
ἀναπλήσει, |
ἐάν
τέ
τι
συμβῇ
ποτέ, |
| [110] |
ηὐπόρει
καὶ
χρημάτων,
νῦν
δ'
|
εὐπορήσει· |
δεῖ
γὰρ
οὕτω
λέγειν
καὶ |
| [90] |
ταῦτ'
ἴσως
λέγων
παράγειν
ὑμᾶς
|
ζητήσει. |
Ἔφη
γὰρ
ἐξαπάτης
εἵνεκα
παραγεγράφθαι |
| [50] |
τῶν
ἐθελησόντων
ἀγαθόν
τι
ποιεῖν
|
καταστήσει. |
(Οὐ
τοίνυν
μόνον,
ὦ
ἄνδρες |
| [0] |
μὲν
οὐδὲν
ἐρεῖ
περὶ
αὐτοῦ,
|
φήσει |
δ'
ἀναξίους
τινὰς
ἀνθρώπους
εὑρομένους |
| [100] |
ταῦτα
λόγους
καὶ
φλυαρίας
εἶναι
|
φήσει, |
ἐκεῖνό
γ'
οὐ
λόγος·
αὐτὸς |
| [110] |
μὲν
γὰρ
ἀναξίους
εἶναί
τις
|
φήσει |
κἀκείνους
τιμᾶσθαι,
τίς
ἄξιος,
εἰπάτω, |
| [120] |
τοῖς
εὑρημένοις
τὰς
τιμὰς
καταλείπειν
|
φήσει, |
οἱ
μὲν
ἁπλᾶ
πάνυ
καὶ |
| [110] |
τῶν
ὑστέρων·
εἰ
δὲ
μηδένα
|
φήσει, |
συναχθεσθείην
ἂν
ἔγωγε
τῇ
πόλει, |
| [120] |
ὧν
μὲν
τῇ
πόλει
καταλείπειν
|
φήσει, |
τοσοῦτο
λέγω·
ὅταν
ὧν
ἐδώκατέ |
| [100] |
μηδενὶ
μηδέν,
πῶς
σέ
τις
|
φήσει |
τοὺς
Σόλωνος
ἀνεγνωκέναι
νόμους
ἢ |
| [10] |
πόσους,
ἐὰν
μὴ
τούτῳ
προσέχωμεν,
|
ἀφήσει. |
Οἱ
μὲν
τοίνυν
πλουσιώτατοι
τριηραρχοῦντες |
| [150] |
ὡς
χρὴ
τίμημ'
ὑπάρχειν
ἐπὶ
|
κρίσει |
πλέον
ἢ
ἕν,
ὁπότερον
ἂν |
| [140] |
στεφανίτας,
καὶ
οὐχ,
ὅτι
τῇ
|
φύσει |
τούτων
ὀλίγοις
μέτεστιν,
ἐφθονήσατε
τοῖς |
| [160] |
δίκην
ἣν
ἂν
ὑμῖν
δοκῇ
|
δώσει |
κατὰ
τὸν
παρεισενηνεγμένον
νόμον·
ἡ |
| [40] |
~Καὶ
μὴν
οὐδ'
ὅπως
οὐκ
|
ἀντιδώσει |
τῷ
Λεύκωνί
τις,
ἂν
βούληται, |
| [120] |
τοῦτο
ποιοῦσα
χάριν
τισὶν
οὐκ
|
ἀποδώσει. |
Μεγάλων
μὲν
οὖν
εὐεργεσιῶν
οὔθ' |
| [120] |
ἅπαντας
ἐξ
ἴσου
τῶν
αὐτῶν
|
ἀξιώσει |
τοῖς
τὰ
μέγιστ'
εὐεργετοῦσιν,
ἢ |
| [20] |
δ'
οὐδὲν
ἔλαττον
ἕκαστος
αὐτῶν
|
ἀναλώσει· |
τότε
δ'
ἄν,
μικρᾶς
συντελείας |
| [140] |
γὰρ
ἂν
καὶ
τοῦτο,
αὐτίκα
|
δηλώσει· |
συγχωρήσεται
γὰρ
ὑμῖν
λῦσαι
περὶ |
| [40] |
μὴ
πῶς
ἰδίᾳ
τὰ
ὄντα
|
σώσει |
προνοούμενος,
ἀλλ'
ὅπως
τῶν
ὑμετέρων |
| [90] |
πρόσθε
τῶν
ἐπωνύμων
καὶ
τῷ
|
γραμματεῖ |
παραδοῦναι,
τοῦτον
δ'
ἐν
ταῖς |
| [90] |
παρανομεῖ
τουτονὶ
τὸν
νόμον,
ὅμως
|
ἐνομοθέτει, |
καὶ
ταῦθ'
ἑτέρου
κελεύοντος
νόμου |
| [10] |
ἀντὶ
καλῆς
αἰσχρὰν
τῇ
πόλει
|
περιάπτει, |
καὶ
οὔτε
τῶν
προγόνων
οὔθ' |
| [100] |
δήμου
δωρειαῖς
πρὸς
αὑτοὺς
ποιοῦνται,
|
φυλάττει. |
(Καὶ
μὴν
περὶ
τοῦ
γε |
| [120] |
γοῦν
ἐμοὶ
δοκεῖ,
ὅσα
τις
|
πράττει |
τοὺς
θεοὺς
ἐπιφημίζων,
τοιαῦτα
φαίνεσθαι |
| [80] |
Ἀλλ'
ἄλογον.
Οὐδὲ
γὰρ
ὑμῖν
|
ἁρμόττει |
δοκεῖν
παρὰ
μὲν
τὰς
εὐεργεσίας |
| [80] |
ὃν
οὗτος
παρέβη,
νόμος
οὕτω
|
κελεύει |
νομοθετεῖν,
γράφεσθαι
μέν,
ἄν
τίς |
| [90] |
κύριον
εἶναι
σαφῶς
ὁ
παλαιὸς
|
κελεύει |
νόμος,
καθ'
ὃν
οἱ
θεσμοθέται |
| [90] |
Σόλων
τοὺς
νόμους
ὡς
καλῶς
|
κελεύει |
τιθέναι,
πρῶτον
μὲν
παρ'
ὑμῖν, |
| [40] |
δ'
ὑμεῖς
οἱ
νῦν
ἀφαιρούμενοι,
|
ἀπολύει |
τοῦτο
τὴν
αἰσχύνην,
ἀλλ'
αὐτὸ |
| [70] |
Χαβρίας
ἦν
ἀνήρ,
οὐ
μὴν
|
κωλύει |
γ'
οὐδὲν
κἀμὲ
διὰ
βραχέων |
| [150] |
ἃ
χρὴ
πράττειν
προέλοιντο,
τί
|
κωλύει |
μεγίστην
εἶναι
τὴν
πόλιν
καὶ |
| [0] |
ἔθηκε
τὸν
νόμον.
Τί
οὖν
|
κωλύει |
πάντ'
ἀφῃρῆσθαι
καὶ
ὅλως
τὴν |
| [130] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
εἰ
καλῶς
ὑμῖν
|
ἔχει, |
ἃ
τούτων
ἕκαστος
ὀκνεῖ
τοὺς |
| [110] |
ἀφαιρούμενοι.
Εἰ
μὲν
γάρ
τις
|
ἔχει |
δεῖξαι
κἀκείνους
ὧν
ἔδοσάν
τῴ |
| [100] |
δ'
ἣ
συλλαβοῦσα
τὰς
ἄλλας
|
ἔχει, |
δίειμι.
Ἐπειδάν
τις
εἰς
τὴν |
| [140] |
Λεπτίνης
ἰδίᾳ
τισίν,
οἷς
ἀηδῶς
|
ἔχει, |
ἐπηρεάσῃ,
τῆς
πόλεως
ἀφέλησθε
καὶ |
| [110] |
φαίνεσθαι.
(Ὡς
δὲ
τἀληθές
τ'
|
ἔχει |
καὶ
δίκαιόν
ἐστι
λέγειν,
ἐγὼ |
| [90] |
μὲν
τοίνυν
οὐχὶ
καλῶς
οὗτος
|
ἔχει |
καὶ
δικαίως
ὁ
νόμος,
οὔτ' |
| [100] |
τύχοι.
(Καὶ
ταῦτ'
ἀμφότερ'
ὀρθῶς
|
ἔχει, |
καὶ
τἀκεῖ
καὶ
τὰ
παρ' |
| [120] |
πολίτης,
ἐπειδὰν
ἀφαιρεθῇ
ταύτην,
τίν'
|
ἔχει |
λοιπὴν
δωρειάν,
Λεπτίνη;
Οὐδεμίαν
δήπου. |
| [20] |
λέγειν.
Εἰ
μὲν
γάρ
τις
|
ἔχει |
πολλὰ
μηδὲν
ὑμᾶς
ἀδικῶν,
οὐχὶ |
| [20] |
μείζονα
βλάψει
τῶν
ὠφελειῶν
ὧν
|
ἔχει, |
προσήκει
λελύσθαι
παρὰ
τοῖσδ'
αὐτόν; |
| [140] |
ἐστιν
ὁ
φθόνος,
καὶ
οὐκ
|
ἔχει |
πρόφασιν
δι'
ἣν
ἂν
τύχοι |
| [120] |
δ'
εἰδῆθ'
ὅτι
ταῦτα
τοῦτον
|
ἔχει |
τὸν
τρόπον,
λαβέ
μοι
πρῶτον |
| [50] |
τὴν
μάχην
μὴ
δέχεσθαι
τῷ
|
τείχει |
τοὺς
στρατιώτας,
ἀλλὰ
πρὸς
Λακεδαιμονίους |
| [150] |
ἡμᾶς
ἀδικούντων
ἓν
ἑκάστῳ
τίμημ'
|
ὑπάρχει |
διὰ
τὸν
νόμον,
ὃς
διαρρήδην |
| [140] |
λόγων,
ἐπειδὴ
δὲ
ταῦτά
θ'
|
ὑπάρχει |
καὶ
τὰ
τῶν
ἄλλων
εὐεργετῶν |
| [150] |
δὴ
μέγιστον
ἁπάντων
καὶ
κοινὸν
|
ὑπάρχει |
κατὰ
πάντων
τῶν
συνδίκων·
τούτων |
| [20] |
ἐν
κοινῷ
μὲν
μηδ'
ὁτιοῦν
|
ὑπάρχει |
τῇ
πόλει,
ἰδίᾳ
δέ
τινες |
| [20] |
ἀπιστίας.
Οὔκουν
ὅτε
πολλῷ
μείζονα
|
βλάψει |
τῶν
ὠφελειῶν
ὧν
ἔχει,
προσήκει |
| [30] |
πρὸς
θεῶν
ἐροῦμεν
ἢ
τί
|
γράψει |
ποθ'
ὁ
τὸ
ψήφισμ'
ὑπὲρ |
| [50] |
ἐσκέφθαι
ταῦτα
καὶ
ἐγνῶσθαι
προσῆκεν.
|
Ἀνάγνωθι |
καὶ
τοῦτο
τὸ
ψήφισμ'
αὐτοῖς. |
| [30] |
ἐξαλεῖψαι,
καὶ
οὐ
πάλαι
βεβούλευσθε;
|
Ἀνάγνωθι |
λαβὼν
αὐτοῖς
τὰ
ψηφίσματα
τὰ |
| [150] |
νόμον
δ'
αὐτοὺς
παραβαίνειν
ἕτερον.
|
Ἀνάγνωθι |
λαβὼν
τὸν
νόμον
αὐτοῖς
ὃν |
| [130] |
οὔτε
φυλὴ
πώποτ'
ἐνεγκεῖν
ἐτόλμησεν
|
οὐδεμί' |
οὐδένα
τῶν
ἀπ'
ἐκείνων
χορηγόν, |
| [90] |
καὶ
τὸν
νόμον
αὐτὸν
ὅν
|
φημι |
δείξω,
λαβέ
μοι
τὸν
νόμον |
| [140] |
ἐκεῖνό
γ'
οὐχὶ
δίκαιον
εἶναί
|
φημι, |
τὸ
ὅτε
μὲν
τούτῳ
ταῦτ' |
| [70] |
ἀκηκόαθ'
ὃν
τρόπον
ἐξαπατῆσαι
λέγεται.
|
(Φημὶ |
τοίνυν
ἐγώ
καὶ
πρὸς
Διός, |
| [10] |
σκοπῶν
εὑρίσκω
πολὺ
τούτου
κεχωρισμένον.
|
(Φημὶ |
τοίνυν
ἐγὼ
κάλλιον
εἶναι
τοῦτον |
| [60] |
ἄνδρες
δικασταί,
εἰ
τοῦτο
μόνον
|
δόξαιμι |
δίκαιον
κατηγορεῖν
τοῦ
νόμου,
ὅτι |
| [90] |
ἀντιλέγῃ
μοι,
ἀλλ'
ἐπ'
ἐκεῖν'
|
εἶμι. |
Ὅταν
ταῦτα
λέγῃ
δήπου,
ὁμολογεῖ |
| [100] |
ἣ
συλλαβοῦσα
τὰς
ἄλλας
ἔχει,
|
δίειμι. |
Ἐπειδάν
τις
εἰς
τὴν
καλουμένην |
| [110] |
δίκαιον
ἡγοῦμαι,
ἐκεῖν'
ἂν
ἔγωγ'
|
εἴποιμι. |
Οὐκ
ἔστι
δίκαιον,
ὦ
ἄνδρες |
| [150] |
πρός
γε
Κηφισόδοτον
τοσοῦτ'
ἂν
|
εἴποιμι. |
Οὗτός
ἐστιν
οὐδενὸς
ἧττον,
ὦ |
| [90] |
Ἀθηναῖοι,
καὶ
καταμανθάνετε,
ὅτι
ἐνταῦθ'
|
ἔνι |
καὶ
τοὺς
ἀξίους
ἔχειν
τὰ |
| [160] |
ἐκεῖν'
ἔτ'
ἀκούσατέ
μου.
Οὐκ
|
ἔνι |
τοῦτον
ἔχειν
καλῶς
τὸν
νόμον, |
| [70] |
εἰς
τοὺς
ὑμετέρους
λιμένας
κατήγαγεν.
|
(Ἑνὶ |
δὲ
κεφαλαίῳ
μόνος
τῶν
πάντων |
| [110] |
χρώμενος
τεκμηρίῳ;
Ὅτι
Λυσιμάχῳ
δωρειάν,
|
ἑνὶ |
τῶν
τότε
χρησίμων,
ἑκατὸν
μὲν |
| [100] |
τις
ἀπήγγελλέ
μοι
περὶ
τοῦ
|
μηδενὶ |
δεῖν
μηδὲν
διδόναι,
μηδ'
ἂν |
| [50] |
ἔχοντας
ἀφῃρήμεθα
καὶ
τὸ
λοιπὸν
|
μηδενὶ |
δοῦναι
ταῦτ'
ἐξεῖναι
νόμον
τεθήκαμεν. |
| [0] |
προκαλεῖσθ'
ὑμᾶς,
ἐκ
δὲ
τοῦ
|
μηδενὶ |
μηδέν,
μηδ'
ἂν
ἄξιος
ᾖ, |
| [100] |
τῷ
δήμῳ
τῶν
αὑτοῦ
δοῦναι
|
μηδενὶ |
μηδέν,
πῶς
σέ
τις
φήσει |
| [150] |
δοκεῖν
πλείω
πεποιῆσθαι
σπουδὴν
ὅπως
|
μηδενὶ |
τῶν
εὖ
τι
ποιούντων
ὑμᾶς |
| [100] |
Λακεδαιμόνιοι
καλῶς
πολιτευόμενοι
καὶ
Θηβαῖοι
|
οὐδενὶ |
τῶν
παρ'
ἑαυτοῖς
διδόασι
τοιαύτην |
| [70] |
οὐδέν'
ἡγούμενος
ὑμῶν,
οὐδ'
ἔστιν
|
οὐδενὶ |
τῶν
ὑμετέρων
ἐχθρῶν
τρόπαιον
οὐδὲν |
| [100] |
τοὺς
τετελευτηκότας
τῶν
εὐεργετῶν,
τῷ
|
δεῖνι |
μεμφόμενος
καὶ
τὸν
δεῖν'
ἀνάξιον |
| [130] |
ἔχειν,
ἢ
ἄλλ'
ὁτιοῦν
ἐγκαλοῦσίν
|
τινι, |
γράφεσθαι
κατὰ
τὸν
νόμον
ὃν |
| [130] |
ἂν
εἷς
οὐδὲν
ὧν
ἰδίᾳ
|
τινὶ |
δοίη,
τοῦτ'
ἀφέλοιτο
πάλιν,
ἀλλ' |
| [0] |
ἐξαπατηθέντας
δέ
τι
καὶ
φαύλῳ
|
τινὶ |
δοῦναι,
ἢ
διὰ
τοῦ
παντελῶς |
| [150] |
ὁ
νόμος,
καὶ
ὅμοιος
φθόνῳ
|
τινὶ |
καὶ
φιλονικίᾳ
καὶ
τὸ
λοιπὸν |
| [80] |
τούτων
τῶν
τετελευτηκότων
λάβοιεν
τρόπῳ
|
τινὶ |
τοῦ
νυνὶ
γιγνομένου
πράγματος
αἴσθησιν, |
| [110] |
πόλεως
οὐ
τυχεῖν
ὧν
ἐβουλήθησαν.
|
(Τίνι |
χρώμενος
τεκμηρίῳ;
Ὅτι
Λυσιμάχῳ
δωρειάν, |
| [150] |
δώσειν
δωρειὰς
ἅσπερ
Ἁρμοδίῳ
καὶ
|
Ἀριστογείτονι, |
καταψηφίσασθε
τοῦ
νόμου.
Οὐ
γὰρ |
| [90] |
καθ'
ἑαυτοῦ
καταλείπων
ὅτι
παρανομεῖ
|
τουτονὶ |
τὸν
νόμον,
ὅμως
ἐνομοθέτει,
καὶ |
| [80] |
τετελευτηκότων
λάβοιεν
τρόπῳ
τινὶ
τοῦ
|
νυνὶ |
γιγνομένου
πράγματος
αἴσθησιν,
ὡς
ἂν |
| [140] |
ἐγράψατο,
ἐξῆλθον
οἱ
χρόνοι,
καὶ
|
νυνὶ |
περὶ
αὐτοῦ
τοῦ
νόμου
πᾶς |
| [20] |
τἀναλώματ'
οὐδέν.
Χωρὶς
δὲ
τούτων
|
νυνὶ |
τῇ
πόλει,
δυοῖν
ἀγαθοῖν
ὄντοιν, |
| [60] |
πρὸς
ὑμᾶς
αὐτούς·
εἴ
τινες
|
νυνὶ |
τῶν
ἐχόντων
Πύδναν
ἢ
Ποτείδαιαν |
| [40] |
οὐδ'
ὅπως
οὐκ
ἀντιδώσει
τῷ
|
Λεύκωνί |
τις,
ἂν
βούληται,
δύναμαι
σκοπούμενος |
| [70] |
ἀναγνώσεται
τὰ
τότε
ψηφισθέντα
τῷ
|
Κόνωνι. |
Λέγε.
ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ.
(Οὐ
τοίνυν
ὑφ' |
| [70] |
Ἀθηναῖοι,
τῶν
ὑπ'
ἐκείνου
πραχθέντων
|
ἄξι' |
ἐπαίνου,
δι'
ἃ
πάντα
προσήκει |
| [20] |
μὲν
ἐλάττω
κεκτημένοι
τοῦ
τριηραρχίας
|
ἄξι' |
ἔχειν
ἐν
ταῖς
εἰσφοραῖς
συντελοῦσιν |
| [80] |
(Καὶ
μὴν
καὶ
κατ'
ἐκεῖν'
|
ἀνάξι' |
ἂν
εἴη
πεπονθὼς
ὁ
παῖς |
| [60] |
συμφοράς,
αἷς
δι'
ὑμᾶς
ἐχρήσανθ'
|
οἱ |
ἄνδρες
οὗτοι,
πάντα
τὸν
χρόνον |
| [160] |
χρηστοὶ
διὰ
τοὺς
φαύλους
ἀδικήσονται,
|
οἱ |
δ'
ἀνάξιοι
συμφορᾶς
ἑτέροις
αἴτιοι |
| [10] |
ἀεὶ
τῶν
χορηγιῶν
ἀτελεῖς
ὑπάρχουσιν,
|
οἱ |
δ'
ἐλάττω
τῶν
ἱκανῶν
κεκτημένοι, |
| [20] |
εἰσφοραῖς
συντελοῦσιν
εἰς
τὸν
πόλεμον,
|
οἱ |
δ'
ἐφικνούμενοι
τοῦ
τριηραρχεῖν
εἰς |
| [0] |
εὐηθείας
τινὰ
δόξαν
ἔχοιεν
ἄν,
|
οἱ |
δὲ
τοὺς
ἀγαθόν
τι
ποιοῦντας |
| [120] |
αὐτοῖς
ἔδοτ'
εὐεργεσιῶν
ἀξιοῦντες
ἔχειν,
|
οἱ |
δὲ
φενακίζειν
τὸν
ὡς
καταλείπεται |
| [140] |
τῷ
νόμῳ
σύνδικοι
καὶ
μάλισθ'
|
οἱ |
δεινοὶ
λέγειν
ἄνδρες,
Λεωδάμας
Ἀχαρνεὺς |
| [110] |
δεινόν
εἰσιν
οὐδὲν
εἰργασμένοι,
ἀλλ'
|
οἱ |
δόντες
μέν,
πάλιν
δ'
ὕστερον |
| [90] |
ἂν
τύχῃ
τρόπον,
τοσοῦτοι
μὲν
|
οἱ |
ἐναντίοι
σφίσιν
αὑτοῖς
εἰσὶ
νόμοι, |
| [100] |
τὰ
ἔσχατα
πάσχειν.
Ἐγγυώμεθα,
ὑπισχνούμεθα·
|
οἱ |
θεσμοθέται
ταῦτα
γραφόντων,
ἐπὶ
τούτοις |
| [90] |
παλαιὸς
κελεύει
νόμος,
καθ'
ὃν
|
οἱ |
θεσμοθέται
τοῦτον
ὑμῖν
παρέγραψαν,
ἐάσω, |
| [20] |
τριάκοντα.
Πόσοι
δή
ποτ'
εἰσὶν
|
οἱ |
κατ'
ἐνιαυτὸν
τὰς
ἐγκυκλίους
λῃτουργίας |
| [100] |
λέγειν
αὐτοὺς
παρεσκευάσθαι,
ὡς
ἄρ'
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι
καλῶς
πολιτευόμενοι
καὶ
Θηβαῖοι |
| [10] |
πράγματ'
ἐκεῖνα
κατέστη,
πρέσβεις
πέμψαντες
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι
τὰ
χρήματα
ταῦτ'
ἀπῄτουν. |
| [40] |
ἐνόμιζον
εὖ
πάσχειν,
ἡμεῖς
δ'
|
οἱ |
λόγῳ
ταῦτ'
ἀκούοντες
ὡς
ἀναξίων |
| [0] |
τούτῳ
καὶ
δι'
ἐκεῖνο,
ὅτι
|
οἱ |
μὲν
ἀνάξιόν
τινα
τιμήσαντες
εὐηθείας |
| [160] |
τοίνυν
καταψηφίσησθε,
ὥσπερ
ἡμεῖς
κελεύομεν,
|
οἱ |
μὲν
ἄξιοι
παρ'
ὑμῶν
τὰ |
| [120] |
εὑρημένοις
τὰς
τιμὰς
καταλείπειν
φήσει,
|
οἱ |
μὲν
ἁπλᾶ
πάνυ
καὶ
δίκαι' |
| [40] |
τὸ
δεινόν
ἐστιν.
Εἰ
γὰρ
|
οἱ |
μὲν
εἰδότες
καὶ
παθόντες
ἄξια |
| [20] |
πλὴν
τῶν
ἐννέ'
ἀρχόντων.
Οὐκοῦν
|
οἱ |
μὲν
ἐλάττω
κεκτημένοι
τοῦ
τριηραρχίας |
| [10] |
ἐὰν
μὴ
τούτῳ
προσέχωμεν,
ἀφήσει.
|
Οἱ |
μὲν
τοίνυν
πλουσιώτατοι
τριηραρχοῦντες
ἀεὶ |
| [160] |
δ'
ἀποψηφίσησθε,
ὃ
μὴ
ποιήσαιτε,
|
οἱ |
μὲν
χρηστοὶ
διὰ
τοὺς
φαύλους |
| [110] |
ἂν
ἀφαιρε
θεῖεν;
(Οὐ
γὰρ
|
οἱ |
μὴ
δόντες
ἃ
μὴ
δόκει |
| [90] |
ψηφισμάτων
δ'
οὐδ'
ὁτιοῦν
διαφέρουσιν
|
οἱ |
νόμοι,
ἀλλὰ
νεώτεροι
οἱ
νόμοι, |
| [140] |
καὶ
πρὸς
ὑμᾶς
εἰσελθὼν
ἡττήθη·
|
(οἱ |
νόμοι
δ'
οὐκ
ἐῶσι
δὶς |
| [90] |
διαφέρουσιν
οἱ
νόμοι,
ἀλλὰ
νεώτεροι
|
οἱ |
νόμοι,
καθ'
οὓς
τὰ
ψηφίσματα |
| [40] |
τὴν
ἀτέλειαν,
ἕτεροι
δ'
ὑμεῖς
|
οἱ |
νῦν
ἀφαιρούμενοι,
ἀπολύει
τοῦτο
τὴν |
| [40] |
τῷ
ποιεῖν
εὖ,
μάλιστα
δ'
|
οἱ |
παρὰ
τὰς
χρείας,
ὧν
εἷς |
| [140] |
αὐτὸς
δόξεις
βελτίων
εἶναι
μήθ'
|
οἱ |
πεισθέντες
σοι,
ἄλλως
τε
καὶ |
| [150] |
τοῖς
νόμοις;
Ὅπως
μὴ
γενήσονται
|
οἱ |
περὶ
ἀλλήλους
φόνοι,
περὶ
ὧν |
| [50] |
κατὰ
μικρόν.
~Τῶν
γὰρ
ἀνθρώπων
|
οἱ |
πλεῖστοι
κτῶνται
μὲν
τἀγαθὰ
τῷ |
| [30] |
προσκατασκευάσας
ἐμπόριον
Θευδοσίαν,
ὅ
φασιν
|
οἱ |
πλέοντες
οὐδ'
ὁτιοῦν
χεῖρον
εἶναι |
| [10] |
δὲ
τοῦ
νόμου
τούτου
λῃτουργήσουσιν
|
οἱ |
πλουσιώτατοι.
Ἔστι
δὲ
τοῦθ'
οὑτωσὶ |
| [120] |
Καλῶς·
κατάθες.
Γράψας
Ὅπως
ἂν
|
οἱ |
πλουσιώτατοι
λῃτουργῶσι,
Μηδέν'
εἶναι
προσέγραψεν |
| [120] |
Λεπτίνης
εἶπεν
φησίν,
ὅπως
ἂν
|
οἱ |
πλουσιώτατοι
λῃτουργῶσιν,
ἀτελῆ
μηδέν'
εἶναι |
| [40] |
χρῆσθαι,
δεύτερον
δ'
ὅτι
βλάπτουσιν
|
οἱ |
πονηροὶ
νόμοι
καὶ
τὰς
ἀσφαλῶς |
| [70] |
Καὶ
τούτων
πάντων
ὑμῶν
τινὲς
|
οἱ |
πρεσβύτατοι
μάρτυρές
εἰσί
μοι.
Πρὸς |
| [30] |
οὗτος
ἁνὴρ
καὶ
αὐτὸς
καὶ
|
οἱ |
πρόγονοι·
ἀλλὰ
πρωπέρυσιν
σιτοδείας
παρὰ |
| [10] |
οὐ
μόνον
ὑμεῖς,
ἀλλὰ
καὶ
|
οἱ |
πρόγονοι.
Τεκμήριον
δέ·
χρήματα
μὲν |
| [60] |
ἀκούσεσθε;
(Φέρε
δὴ
κἀκεῖν'
ἐξετάσωμεν.
|
Οἱ |
προδόντες
τὴν
Πύδναν
καὶ
τἄλλα |
| [90] |
τὸν
νόμον
καθ'
ὃν
ἦσαν
|
οἱ |
πρότερον
νομοθέται.
Λέγε.
ΝΟΜΟΣ.
(Συνίεθ' |
| [40] |
εἰσιν
ἴσως
ἄξιοι
χάριν
ἀνταπολαμβάνειν
|
οἱ |
προϋπάρχοντες
τῷ
ποιεῖν
εὖ,
μάλιστα |
| [110] |
Θηβαίων,
οὐδ'
οἷς
ποτ'
ἐχρήσανθ'
|
οἱ |
πρῶτοι
τῶν
προγόνων,
ἀλλὰ
καθ' |
| [10] |
τὰς
δωρειὰς
οἱ
τύραννοι
καὶ
|
οἱ |
τὰς
ὀλιγαρχίας
ἔχοντες
μάλιστα
δύνανται |
| [100] |
δοκοῦσιν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
πάντες
|
οἱ |
τοιοῦτοι
λόγοι
παροξυντικοὶ
μὲν
εἶναι |
| [150] |
ποιοῦσι
τὰς
τιμὰς
διδόντες
καὶ
|
οἱ |
τοῖς
τἀναντία
πράττουσι
τὰς
τιμωρίας. |
| [70] |
μόνον
αὐτῷ
τὴν
ἀτέλειαν
ἔδωκαν
|
οἱ |
τότε,
ἀλλὰ
καὶ
χαλκῆν
εἰκόνα, |
| [40] |
γὰρ
εἰ
ἕτεροι
μὲν
ἦσαν
|
οἱ |
τότε
σωθέντες
ὑπ'
αὐτοῦ
καὶ |
| [10] |
τῇ
πόλει
διεξελθών.
Λέγονται
χρήμαθ'
|
οἱ |
τριάκοντα
δανείσασθαι
παρὰ
Λακεδαιμονίων
ἐπὶ |
| [10] |
τῇ
τῶν
εὑρισκομένων
τὰς
δωρειὰς
|
οἱ |
τύραννοι
καὶ
οἱ
τὰς
ὀλιγαρχίας |
| [20] |
δὲ
δὴ
τὰ
μάλιστ'
ἐπέλειπον
|
οἱ |
χορηγεῖν
οἷοί
τε,
πρὸς
Διὸς |
| [140] |
ἔτ'
ὄνθ'
ὑπεύθυνον
ἐγράψατο,
ἐξῆλθον
|
οἱ |
χρόνοι,
καὶ
νυνὶ
περὶ
αὐτοῦ |
| [150] |
πόλιν.
Εἰσὶ
δ'
οὗτοι
τίνες;
|
Οἵ |
τε
τοῖς
ἀγαθόν
τι
ποιοῦσι |
| [60] |
~Τοῦτο
δ'
Ἀρχέβιον
καὶ
Ἡρακλείδην,
|
οἳ |
Βυζάντιον
παραδόντες
Θρασυβούλῳ
κυρίους
ὑμᾶς |
| [70] |
ἀλλὰ
καὶ
ὑπ'
ἄλλων
πολλῶν,
|
οἳ |
δικαίως
ὧν
εὐεργέτηντο
χάριν
ᾤοντο |
| [50] |
τῶν
θεμένων
τὸν
νόμον
καταγνοίη,
|
οἳ |
παρὰ
μὲν
τὰς
χρείας
οὕτω |
| [50] |
ἀδικήσετε,
ἐὰν
ἀφαιρῆσθε
τὴν
ἀτέλειαν,
|
οἳ |
παραδόντες
ὑμῖν
Θάσον
καὶ
τὴν |
| [50] |
ἀδικῆσαι,
ἀλλὰ
καὶ
πολλοὺς
ἄλλους,
|
οἳ |
πόλεις
ὅλας,
τὰς
ἑαυτῶν
πατρίδας, |
| [20] |
ἐνιαυτὸν
τὰς
ἐγκυκλίους
λῃτουργίας
λῃτουργοῦντες,
|
χορηγοὶ |
καὶ
γυμνασίαρχοι
καὶ
ἑστιάτορες;
Ἑξήκοντ' |
| [100] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
πάντες
οἱ
τοιοῦτοι
|
λόγοι |
παροξυντικοὶ
μὲν
εἶναι
πρὸς
τὸ |
| [30] |
τοῖς
σιτοφύλαξιν
ἀπογραφῆς
ἄν
τις
|
ἴδοι. |
Οὐκοῦν
παρὰ
μὲν
τὰς
τριάκοντα |
| [50] |
οὐ
γένει
καὶ
δόξῃ
κρινόμενον
|
ἴδοι |
τις
ἄν,
ἀλλ'
ἔργῳ.
Ὅταν |
| [10] |
πολλῶν
καὶ
ἐφ'
ὧν
εἶπον
|
ἴδοι |
τις
ἂν
τοιοῦτον,
ἀψευδὲς
καὶ |
| [50] |
τῶν
τότε
στρατευσαμένων,
εἴ
τι
|
δέοι, |
πάσχειν
ἢ
χωρὶς
ὑμῶν
ἀκινδύνως |
| [160] |
πού
γ'
ὦ
Ζεῦ
καὶ
|
θεοί. |
Οὐκ
οἶδ'
ὅ
τι
δεῖ |
| [90] |
εἶναι·
δίκαιον,
ὦ
γῆ
καὶ
|
θεοί. |
Χρῆν
τοίνυν
Λεπτίνην
μὴ
πρότερον |
| [100] |
παρ'
ἐκείνοις
τινές
εἰσιν
ἴσως
|
ἀγαθοί. |
Ἐμοὶ
δὲ
δοκοῦσιν,
ὦ
ἄνδρες |
| [100] |
ἀπεύξαιτ'
ἂν
ἅπας
ὁ
δῆμος
|
ἐνταυθοῖ |
γενέσθαι.
(Τίνες
οὖν
εἰσιν
αὗται; |
| [70] |
μὲν
παρὰ
τοῖς
ἄλλοις
δωρειαὶ
|
βέβαιοι |
μένουσιν
αὐτῷ,
τῆς
δὲ
παρ' |
| [100] |
Οὐ
γὰρ
ἀγνοῶ
τοῦθ'
ὅτι
|
Θηβαῖοι |
καὶ
Λακεδαιμόνιοι
καὶ
ἡμεῖς
οὔτε |
| [100] |
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
καλῶς
πολιτευόμενοι
καὶ
|
Θηβαῖοι |
οὐδενὶ
τῶν
παρ'
ἑαυτοῖς
διδόασι |
| [100] |
οἴομαι.
Μεῖζον,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
Θηβαῖοι |
φρονοῦσιν
ἐπ'
ὠμότητι
καὶ
πονηρίᾳ |
| [110] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
πολλοὶ
τῶν
πρότερον
|
σπουδαῖοι, |
καὶ
ἡ
πόλις
ἡμῶν
ἐτίμα |
| [100] |
ὑμᾶς
ἀφελέσθαι
πεῖσαι,
οὐ
μέντοι
|
δίκαιοί |
γ'
οὐδαμῇ.
Οὐ
γὰρ
ἀγνοῶ |
| [0] |
οἶμαι·
οὐ
γάρ
ἐσμεν
ἀφαιρεθῆναι
|
δίκαιοι |
περὶ
ὧν
ἂν
ἐξαπατηθῶμεν,
ἀλλὰ |
| [160] |
Καὶ
εἴημέν
γ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι· |
ἀλλὰ
χρή
γ'
ἀνθρώπους
ὄντας |
| [120] |
ἀντιγράφων
τῆς
στήλης,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
ἀτελεῖς
αὐτοὺς
εἶναι
κελευόντων
πλὴν |
| [140] |
δὲ
πάντων
μάλιστ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι. |
Διὰ
τί;
Ὅτι
παντάπασι
φύσεως |
| [140] |
τοίνυν
πάντα
ταῦτ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
δικαιοσύνης,
ἀρετῆς,
μεγαλοψυχίας
ἐπιδείγματα.
Μὴ |
| [100] |
τίθησιν.
(Ἐμοὶ
δ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
δοκεῖ
Λεπτίνης
καί
μοι
μηδὲν |
| [70] |
ἀποδιδόναι.
Οὔκουν
αἰσχρόν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
εἰ
αἱ
μὲν
παρὰ
τοῖς |
| [130] |
Εἶτ'
οὐκ
αἰσχύνεσθ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
εἰ
ἐφ'
ᾧ
τοῖς
ἄλλοις |
| [130] |
θελήσουσι
ποιεῖν,
σκοπεῖτ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
εἰ
καλῶς
ὑμῖν
ἔχει,
ἃ |
| [10] |
οὖν
οὐ
δεινόν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
εἰ
τότε
μὲν
τοῖς
ἠδικηκόσιν |
| [150] |
σχέτλιον
καὶ
δεινόν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
εἰ
χαλεπώτερον
εἶναι
παρ'
ὑμῖν |
| [100] |
ἀληθὲς
οἴομαι.
Μεῖζον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
Θηβαῖοι
φρονοῦσιν
ἐπ'
ὠμότητι
καὶ |
| [10] |
τῆς
πόλεως
ἦθος,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
καὶ
ἐπ'
ἄλλων
πολλῶν
καὶ |
| [80] |
τούτοις;
Καὶ
μήν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
καὶ
ζῶν
πάνθ'
ὑπὲρ
ὑμῶν |
| [150] |
ἐργαζόμενον
ληφθῆναι;
(Αἰσχρός,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
καὶ
κακῶς
ἔχων
ὁ
νόμος, |
| [90] |
νόμον.
ΝΟΜΟΣ.
(Ἀκούετ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
καὶ
καταμανθάνετε,
ὅτι
ἐνταῦθ'
ἔνι |
| [80] |
φαίνηται;
Οὐ
σκέψεσθ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
καὶ
λογιεῖσθε,
ὅτι
νῦν
οὐχ |
| [150] |
λέγω.
ΝΟΜΟΣ.
Οὗτος,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
καὶ
παλαιός
ἐσθ'
ὁ
νόμος |
| [90] |
κυρίοις
ὑπάρχον
καλόν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
καὶ
σαφές,
Τὰς
δωρειὰς
ὅσας |
| [110] |
(Ὅτι
μὲν
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
καὶ
τοῖς
προγόνοις
ὑμῶν
ἔθος |
| [110] |
ἔργον;
(Χρὴ
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
κἀκεῖν'
ἐνθυμεῖσθαι
καὶ
ὁρᾶν,
ὅτι |
| [80] |
ταύτην.
(Ἄξιον
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
κἀκεῖνο
σκοπεῖν,
ὅπως
μὴ
φανούμεθα |
| [0] |
γὰρ
οὐκ
αἰσχρόν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
κατὰ
μὲν
τὴν
ἀγορὰν
ἀψευδεῖν |
| [110] |
τοῦτον
τὸν
λόγον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
κατὰ
πόλλ'
ἀσύμφορον
εἶναι
τῇ |
| [60] |
μηδ'
ἐκεῖν'
ὑμᾶς,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
λανθανέτω,
ὅτι
τῶν
αἰσχίστων
ἐστὶν |
| [60] |
τὴν
εἰρήνην;
Ὧν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
μετὰ
ταῦτ'
ἐκπεσόντων
ἐψηφίσασθ'
ἅπερ, |
| [150] |
τούτου
νόμον;
(Μηδαμῶς,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι· |
μὴ
βούλεσθε
δοκεῖν
πλείω
πεποιῆσθαι |
| [40] |
νομιεῖ.
(Οὐ
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
μὴ
Λεύκων
ἀδικηθῇ
μόνον
δεῖ |
| [70] |
ἐγώ
καὶ
πρὸς
Διός,
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
μηδεὶς
φθόνῳ
τὸ
μέλλον
ἀκούσῃ, |
| [20] |
(Ὁρᾶθ'
ὡς
σαφῶς,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
μηδέν'
εἶναι
τριηραρχίας
ἀτελῆ
διείρηκεν |
| [90] |
(Συνίεθ'
ὃν
τρόπον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
ὁ
Σόλων
τοὺς
νόμους
ὡς |
| [40] |
ἀνδρί.
Καὶ
θεωρεῖτ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
ὅσα
ψηφίσματ'
ἄκυρα
ποιεῖ
ὁ |
| [80] |
Καὶ
τί
φήσομεν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
ὅταν
τὰ
μὲν
τρόπαι'
ἑστήκῃ |
| [80] |
(Ἵνα
τοίνυν
εἰδῆτ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
ὅτι
ὡς
ἀληθῶς
ἐπὶ
πᾶσι |
| [90] |
νόμον·
ἡμεῖς
δ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
πάντα,
καὶ
παρεισφέρομεν
πολλῷ
καὶ |
| [150] |
καταβήσομαι.
Ἔστι
γάρ,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
πάντας
μὲν
τοὺς
νόμους
ὑμῖν, |
| [100] |
Ἐμοὶ
δὲ
δοκοῦσιν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
πάντες
οἱ
τοιοῦτοι
λόγοι
παροξυντικοὶ |
| [160] |
Πολλὰ
γὰρ
ὑμεῖς,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
πολλάκις
οὐκ
ἐδιδάχθηθ'
ὡς
ἔστι |
| [110] |
ὑμᾶς
ἐρῶ.
Ἦσαν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
πολλοὶ
τῶν
πρότερον
σπουδαῖοι,
καὶ |
| [40] |
πρὸς
Διὸς
καὶ
θεῶν,
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
πῶς
ἂν
ἄνθρωπος
μᾶλλον
φανερὸς |
| [0] |
οὐδ'
ἐκεῖν'
εὔλογον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
σκοπουμένῳ
φαίνεται,
καταμεμφόμενόν
τινας
ἐπὶ |
| [50] |
σκοπουμένοις,
εἴ
τις
ἀκούσειεν
ὡς
|
Ἀθηναῖοι |
σκοποῦσιν
εἰ
χρὴ
τοὺς
εὐεργέτας |
| [20] |
(Οὕτω
τοίνυν
τινές,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
σφόδρ'
ἔχουσ'
ἀλογίστως
ὥστ'
ἐπιχειροῦσι |
| [70] |
ἐκεῖ
καί
τινων
ἀπαγγελλόντων
ὡς
|
Ἀθηναῖοι |
τειχίζουσιν,
ἀρνεῖσθαι
καὶ
πρέσβεις
πέμπειν |
| [80] |
Χαβρίου
βούλομαι.
Ὑμεῖς,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τιμῶντές
ποτ'
Ἰφικράτην,
οὐ
μόνον |
| [160] |
εἶναι.
(Οὔκουν
ἄξιον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τοσαύτην
βλασφημίαν
ἀντὶ
καλῶν
καὶ |
| [70] |
μόνον
ὁ
Κόνων,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τότ'
ἐτιμήθη
πράξας
ἃ
διεξῆλθον |
| [10] |
οὐδ'
ἐστὶν
ὅλως,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τοῦ
ἤθους
τοῦ
ὑμετέρου
κύριον |
| [0] |
δ'
οὐκ
ἄδηλον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τοῦθ'
ὅτι
Λεπτίνης,
κἄν
τις |
| [110] |
(Ἆρ'
οὖν
δίκαιον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τοὺς
εὐεργέτας
τιμᾶν;
Δίκαιον.
Τί |
| [50] |
(Οὐ
τοίνυν
μόνον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τοὺς
ἰδίᾳ
γνόντας
εὖ
ποιεῖν |
| [110] |
Οὐκ
ἔστι
δίκαιον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τοὺς
Λακεδαιμονίων
νόμους
οὐδὲ
τοὺς |
| [40] |
Εἶτ'
οὐκ
αἰσχυνόμεθ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τοὺς
τοῦ
τοιούτου
παῖδας
εἰ |
| [150] |
Λεπτίνου,
οὐ
μόνον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τοῦτ'
ἀδικεῖ,
ὅτι
τὰς
τιμὰς |
| [30] |
(Τί
οὖν
οἴεσθ'
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τοῦτον
τὸν
τοιοῦτον
περὶ
ὑμᾶς |
| [90] |
ΝΟΜΟΣ.
(Οὔκουν
ἐναντίον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τῷ
Κυρίας
εἶναι
τὰς
δωρειάς, |
| [150] |
ἐστιν
οὐδενὸς
ἧττον,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τῶν
λεγόντων
δεινὸς
εἰπεῖν.
Πολὺ |
| [70] |
μὲν
γάρ
ἐστιν,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
τῶν
ὑπ'
ἐκείνου
πραχθέντων
ἄξι' |
| [130] |
οἶμαι
δεῖν
ὑμᾶς,
ὦ
ἄνδρες
|
Ἀθηναῖοι, |
φυλάξασθαι,
τοῦτ'
εἰπεῖν
ἔτι
βούλομαι. |
| [80] |
οὔ,
ἀλλ'
ὑμεῖς
δοκιμάζεσθ'
εἴτ'
|
ἐπιτήδειοι |
πάσχειν
ἔστ'
εὖ
τὸν
λοιπὸν |
| [50] |
τῇ
ὑμετέρᾳ
καὶ
πράττοντες·
ὧν
|
ἔνιοι |
διὰ
τὴν
πρὸς
ὑμᾶς
εὔνοιαν |
| [60] |
ἄνδρες
δικασταί.
Τούτων
δ'
ἴσως
|
ἔνιοι |
τῶν
ἀνδρῶν
οὐκέτ'
εἰσίν.
Ἀλλὰ |
| [130] |
ἐπισύροντες
ἐροῦσιν
ὡς
Μεγαρεῖς
καὶ
|
Μεσσήνιοί |
τινες
εἶναι
φάσκοντες,
ἔπειτ'
ἀτελεῖς |
| [100] |
ἀγνοῶ
τοῦθ'
ὅτι
Θηβαῖοι
καὶ
|
Λακεδαιμόνιοι |
καὶ
ἡμεῖς
οὔτε
νόμοις
οὔτ' |
| [100] |
αὐτοὺς
παρεσκευάσθαι,
ὡς
ἄρ'
οἱ
|
Λακεδαιμόνιοι |
καλῶς
πολιτευόμενοι
καὶ
Θηβαῖοι
οὐδενὶ |
| [160] |
ἀνθρώπιν'
ἡγεῖσθαι.
Οὐδὲ
γὰρ
ἂν
|
Λακεδαιμόνιοί |
ποτ'
ἤλπισαν
εἰς
τοιαῦτα
πράγματ' |
| [10] |
ἐκεῖνα
κατέστη,
πρέσβεις
πέμψαντες
οἱ
|
Λακεδαιμόνιοι |
τὰ
χρήματα
ταῦτ'
ἀπῄτουν.
(Λόγων |
| [100] |
ἀνάγκη
καὶ
ποιεῖν.
Εἶτα
καὶ
|
Λακεδαιμόνιοι |
τῶν
μὲν
τοιούτων
ἀφεστᾶσιν,
ἄλλαι |
| [160] |
ὥσπερ
ἡμεῖς
κελεύομεν,
οἱ
μὲν
|
ἄξιοι |
παρ'
ὑμῶν
τὰ
δίκαι'
ἕξουσιν, |
| [40] |
(Πάντες
μὲν
γάρ
εἰσιν
ἴσως
|
ἄξιοι |
χάριν
ἀνταπολαμβάνειν
οἱ
προϋπάρχοντες
τῷ |
| [50] |
ἐξεῖναι
νόμον
τεθήκαμεν.
(Νὴ
Δί'
|
ἀνάξιοι |
γάρ
τινες
τῶν
εὑρημένων
ταῦτ' |
| [30] |
Δί'
ἦσάν
τινες
τῶν
εὑρημένων
|
ἀνάξιοι. |
Ἐὰν
οὖν
εἴπῃ
πρὸς
ταῦτ' |
| [160] |
τοὺς
φαύλους
ἀδικήσονται,
οἱ
δ'
|
ἀνάξιοι |
συμφορᾶς
ἑτέροις
αἴτιοι
γενήσονται,
δίκην |
| [0] |
γὰρ
ὑπαρχουσῶν
τούτων
φαῦλοι
καὶ
|
ἀνάξιοί |
τινες
κατὰ
τὸν
τούτων
λόγον |
| [0] |
μὴ
τινὲς
ἀλλὰ
πάντες
ἦσαν
|
ἀνάξιοι, |
τῶν
αὐτῶν
ἠξίωσεν
ὑμᾶς
τε |
| [20] |
τὰ
μάλιστ'
ἐπέλειπον
οἱ
χορηγεῖν
|
οἷοί |
τε,
πρὸς
Διὸς
πότερον
κρεῖττον |
| [100] |
βούληται,
ἐὰν
μὴ
παῖδες
ὦσι
|
γνήσιοι, |
οὐχ
ἵν'
ἀποστερήσῃ
τοὺς
ἐγγυτάτω |
| [160] |
πράγματ'
ἀφίξεσθαι,
οὐδέ
γ'
ἴσως
|
Συρακόσιοι, |
τὸ
πάλαι
δημοκρατούμενοι
καὶ
φόρους |
| [160] |
οἱ
δ'
ἀνάξιοι
συμφορᾶς
ἑτέροις
|
αἴτιοι |
γενήσονται,
δίκην
δ'
οὐδ'
ἡντινοῦν |
| [160] |
καὶ
μικροὶ
καιροὶ
μεγάλων
πραγμάτων
|
αἴτιοι |
γίγνονται.
Διὸ
δεῖ
μετριάζειν
ἐν |
| [50] |
φίλην
ὑμῖν
τὴν
αὑτῶν
πατρίδα
|
αἴτιοι |
τοῦ
γενέσθαι
σύμμαχον
τὸν
περὶ |
| [90] |
τύχῃ
τρόπον,
τοσοῦτοι
μὲν
οἱ
|
ἐναντίοι |
σφίσιν
αὑτοῖς
εἰσὶ
νόμοι,
ὥστε |
| [50] |
ἂν
εὐξαίμεθα,
οὕτως
ἀχάριστοι
καὶ
|
κακοί, |
ὥστε
τούς
τ'
ἔχοντας
ἀφῃρήμεθα |
| [140] |
καλόν.
(ρηνται
δὲ
τῷ
νόμῳ
|
σύνδικοι |
καὶ
μάλισθ'
οἱ
δεινοὶ
λέγειν |
| [100] |
Ἀθηναῖοι,
πάντες
οἱ
τοιοῦτοι
λόγοι
|
παροξυντικοὶ |
μὲν
εἶναι
πρὸς
τὸ
τὰς |
| [110] |
οὐδὲ
δι'
ὧν
μὲν
ἐκεῖνοι
|
μεγάλοι |
τῆς
ὀλιγαρχίας
καὶ
δεσποτείας
εἰσί, |
| [130] |
λῃτουργιῶν,
ὡς
ἥ
τε
στήλη
|
δηλοῖ |
καὶ
σὺ
προσδιώρισας
ἐν
τῷ |
| [40] |
ἁνήρ,
ὡς
τὸ
ψήφισμα
τοῦτο
|
δηλοῖ |
τὸ
τότ'
αὐτῷ
γραφέν,
τοῖς |
| [110] |
ἔθος
ἦν
τοὺς
χρηστοὺς
τιμᾶν,
|
δηλοῖ |
τὸ
ψήφισμα
τουτί·
εἰ
δὲ |
| [130] |
ἁθρόοι
παμπληθεῖς
ἄνθρωποι,
καί
τινες
|
ἄλλοι |
δοῦλοι
καὶ
μαστιγίαι,
Λυκίδας
καὶ |
| [130] |
δέδωκε
τὴν
ἀτέλειαν.
(Πρόξενοι
μέντοι
|
πολλοὶ |
διὰ
τῶν
πολιτευομένων
γεγόνασι
παρ' |
| [20] |
μέν,
ἄνπερ
ἡ
πόλις
ᾖ,
|
πολλοὶ |
καὶ
οὐκ
ἐπιλείψουσιν,
εὖ
δὲ |
| [100] |
εἰσὶν
αὐτῷ
κατὰ
τοῦ
παρεισφέροντος
|
πολλοὶ |
τρόποι,
δι'
ὧν,
ἂν
βούληται, |
| [110] |
ἐρῶ.
Ἦσαν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
πολλοὶ |
τῶν
πρότερον
σπουδαῖοι,
καὶ
ἡ |
| [0] |
ἀποστερεῖν.
Εἰ
γὰρ
ὑπαρχουσῶν
τούτων
|
φαῦλοι |
καὶ
ἀνάξιοί
τινες
κατὰ
τὸν |
| [30] |
Καὶ
γὰρ
Ἀθηναίων
τινὲς
ἴσως
|
φαῦλοι, |
καὶ
οὐ
διὰ
ταῦτ'
ἐγὼ |
| [130] |
παμπληθεῖς
ἄνθρωποι,
καί
τινες
ἄλλοι
|
δοῦλοι |
καὶ
μαστιγίαι,
Λυκίδας
καὶ
Διονύσιος, |
| [90] |
μὴ
περὶ
τούτου
τις
ἀντιλέγῃ
|
μοι, |
ἀλλ'
ἐπ'
ἐκεῖν'
εἶμι.
Ὅταν |
| [40] |
ποιήσομεν;
(Ὁ
αὐτὸς
τοίνυν
ἐστί
|
μοι |
λόγος
οὗτος
καὶ
περὶ
τῶν |
| [100] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
δοκεῖ
Λεπτίνης
καί
|
μοι |
μηδὲν
ὀργισθῇς·
οὐδὲν
γὰρ
φλαῦρον |
| [100] |
(Πάνυ
τοίνυν
σπουδῇ
τις
ἀπήγγελλέ
|
μοι |
περὶ
τοῦ
μηδενὶ
δεῖν
μηδὲν |
| [70] |
τινὲς
οἱ
πρεσβύτατοι
μάρτυρές
εἰσί
|
μοι. |
Πρὸς
δὲ
τούτοις
ἄλλας
τριήρεις |
| [120] |
τοῦτον
ἔχει
τὸν
τρόπον,
λαβέ
|
μοι |
πρῶτον
μὲν
τῆς
στήλης
τἀντίγραφα, |
| [50] |
στέρονται
τῆς
πατρίδος.
(Ὧν
ἐπέρχεταί
|
μοι |
πρώτους
ἐξετάσαι
τοὺς
ἐκ
Κορίνθου |
| [110] |
Ὅτι
τοίνυν
ἀληθῆ
λέγω,
λαβέ
|
μοι |
τὸ
ψήφισμα
τουτί.
ΨΗΦΙΣΜΑ.
(Ὅτι |
| [90] |
αὐτὸν
ὅν
φημι
δείξω,
λαβέ
|
μοι |
τὸν
νόμον
καθ'
ὃν
ἦσαν |
| [30] |
ἐῶ,
οὐ
δικαιότερ'
ἡμῶν
ἐρεῖ;
|
Ἐμοὶ |
γοῦν
δοκεῖ.
Παρὰ
πᾶσι
γὰρ |
| [100] |
ὃν
νῦν
ἀφ'
αὑτοῦ
τίθησιν.
|
(Ἐμοὶ |
δ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
δοκεῖ |
| [100] |
ἐκείνοις
τινές
εἰσιν
ἴσως
ἀγαθοί.
|
Ἐμοὶ |
δὲ
δοκοῦσιν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι, |
| [120] |
πράξουσιν;
Χρὴ
γάρ,
ὡς
γοῦν
|
ἐμοὶ |
δοκεῖ,
ὅσα
τις
πράττει
τοὺς |
| [20] |
τριηραρχεῖν
εἰς
ἀμφότερ'
ὑμῖν
ὑπάρξουσι
|
χρήσιμοι, |
καὶ
τριηραρχεῖν
καὶ
εἰσφέρειν.
Τίν' |
| [90] |
δ'
οὐδ'
ὁτιοῦν
διαφέρουσιν
οἱ
|
νόμοι, |
ἀλλὰ
νεώτεροι
οἱ
νόμοι,
καθ' |
| [140] |
πρὸς
ὑμᾶς
εἰσελθὼν
ἡττήθη·
(οἱ
|
νόμοι |
δ'
οὐκ
ἐῶσι
δὶς
πρὸς |
| [20] |
οὐχ
ὃν
προσήκει
τρόπον,
εἰσὶ
|
νόμοι |
καθ'
οὓς
προσήκει
κολάζειν.
Ὅτε |
| [90] |
οἱ
νόμοι,
ἀλλὰ
νεώτεροι
οἱ
|
νόμοι, |
καθ'
οὓς
τὰ
ψηφίσματα
δεῖ |
| [40] |
καθεστηκότας
καὶ
πράξεις
χρησταὶ
καὶ
|
νόμοι |
καὶ
ἄνδρες
χρηστοὶ
καὶ
πάντ' |
| [40] |
δ'
ὅτι
βλάπτουσιν
οἱ
πονηροὶ
|
νόμοι |
καὶ
τὰς
ἀσφαλῶς
οἰκεῖν
οἰομένας |
| [100] |
δῆμος
κύριος,
καὶ
ἀραὶ
καὶ
|
νόμοι |
καὶ
φυλακαὶ
ὅπως
μηδεὶς
ἄλλος |
| [110] |
νόμῳ,
καὶ
περὶ
ὧν
ἂν
|
νόμοι |
μὴ
ὦσι,
γνώμῃ
τῇ
δικαιοτάτῃ |
| [90] |
οἱ
ἐναντίοι
σφίσιν
αὑτοῖς
εἰσὶ
|
νόμοι, |
ὥστε
χειροτονεῖθ'
ὑμεῖς
τοὺς
διαλέξοντας |
| [100] |
ὅπως
μηδεὶς
ἄλλος
κύριος
γενήσεται,
|
στέφανοι |
δὲ
καὶ
ἀτέλειαι
καὶ
σιτήσεις |
| [50] |
ἔργων
τούτων
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
ἐξέπεσον.
|
Ὑποδεξάμενοι |
δ'
ὑμεῖς
αὐτοὺς
ἐποιήσατ'
ἔργον |
| [40] |
τοῦ
τοιούτου
παῖδας
εἰ
μηδεμίαν
|
ποιησάμενοι |
τούτων
μηδενὸς
μνείαν
ἀφῃρημένοι
φανούμεθα |
| [10] |
χρήματα
μὲν
γὰρ
πλεῖστά
ποτε
|
κτησάμενοι |
πάνθ'
ὑπὲρ
φιλοτιμίας
ἀνήλωσαν,
ὑπὲρ |
| [140] |
ὡς
ἄρα
τρεῖς
σέ
τινες
|
γραψάμενοι |
πρότεροι
τοῦδε
οὐκ
ἐπεξῆλθον.
Εἰ |
| [130] |
καὶ
Διονύσιος,
καὶ
τοιούτους
τινὰς
|
ἐξειλεγμένοι. |
Ὑπὲρ
δὴ
τούτων
ὡδὶ
ποιήσαθ' |
| [160] |
πειθόμενοι
καὶ
κατὰ
ταὔθ'
ἡμῖν
|
θέμενοι |
τὴν
ψῆφον,
αὐτοί
θ'
ἃ |
| [80] |
φαυλότεροι
Χίων
περὶ
τοὺς
εὐεργέτας
|
γεγενημένοι. |
Εἰ
γὰρ
ἐκεῖνοι
μέν,
ἐφ' |
| [120] |
ἀτελείας,
ἣν
πρότερόν
τισι
δόντες
|
ἀφῃρημένοι |
φανεῖσθε;
(Ἔτι
δ'
εἰ
μηδὲν |
| [80] |
ταῖς
πρότερον
εὐεργεσίαις
τι
δοθέντων
|
ἀφῃρημένοι |
φανήσεσθε,
πῶς
οὐκ
εἰκότως
αἰσχύνην |
| [40] |
μηδεμίαν
ποιησάμενοι
τούτων
μηδενὸς
μνείαν
|
ἀφῃρημένοι |
φανούμεθα
τὴν
δωρειάν,
μηδὲν
ἔχοντες |
| [10] |
οἱ
δ'
ἐλάττω
τῶν
ἱκανῶν
|
κεκτημένοι, |
τὴν
ἀναγκαίαν
ἀτέλειαν
ἔχοντες,
ἔξω |
| [20] |
ἀρχόντων.
Οὐκοῦν
οἱ
μὲν
ἐλάττω
|
κεκτημένοι |
τοῦ
τριηραρχίας
ἄξι'
ἔχειν
ἐν |
| [80] |
τὰ
ζῶντι
πεπραγμένα
φαίνοισθ'
εὐνοϊκῶς
|
διακείμενοι |
πρὸς
τὸν
υἱὸν
αὐτοῦ,
ἀλλὰ |
| [20] |
ἰδίᾳ
δέ
τινες
πλουτήσους
ἀτελείας
|
ἐπειλημμένοι. |
Ἔστι
δὲ
ταῦτ'
ἀμφότερ'
οὐχὶ |
| [0] |
ποιοῦντας
ἑαυτοὺς
μὴ
τοῖς
ὁμοίοις
|
ἀμειβόμενοι, |
κακίας.
Ὅσῳ
δὴ
κρεῖττον
εὐήθη |
| [100] |
ὃν
τρόπον
Ὀρχομενὸν
διέθηκαν
οὕτω
|
μεταχειριζόμενοι, |
μήθ'
ὑμεῖς
τἀναντία
τούτοις
τοὺς |
| [160] |
πονηρότατ'
ἀντιτάττεται.
(Ὧν
τοῖς
βελτίοσι
|
πειθόμενοι |
καὶ
κατὰ
ταὔθ'
ἡμῖν
θέμενοι |
| [160] |
πάλαι
δημοκρατούμενοι
καὶ
φόρους
Καρχηδονίους
|
πραττόμενοι |
καὶ
πάντων
τῶν
περὶ
αὑτοὺς |
| [100] |
ὡς
ἄρ'
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
καλῶς
|
πολιτευόμενοι |
καὶ
Θηβαῖοι
οὐδενὶ
τῶν
παρ' |
| [80] |
τὴν
ἀτέλειαν,
οὓς
νῦν
οὗτοι
|
μεμφόμενοι |
πάντας
ἀφαιρεῖσθαι
κελεύουσιν
ὁμοίως,
οὐκ |
| [30] |
τί
ἔχοντες
ἐγκαλέσαι
καὶ
τί
|
μεμφόμενοι |
τὴν
ἀτέλειαν
αὐτὸν
ἀφῄρησθε,
τί |
| [110] |
μὴ
δόκει
δεινόν
εἰσιν
οὐδὲν
|
εἰργασμένοι, |
ἀλλ'
οἱ
δόντες
μέν,
πάλιν |
| [110] |
ἐπὶ
τῶν
προγόνων
πόλλ'
ἀγάθ'
|
εἰργασμένοι |
τινὲς
οὐδενὸς
ἠξιοῦντο
τοιούτου,
ἀλλ' |
| [160] |
τῇ
πόλει
τὰ
κράτιστ'
ἔσεσθ'
|
ἐψηφισμένοι, |
κἄν
τις
ἄρ'
ἔλθῃ
ποτὲ |
| [150] |
τὰς
ἐν
τοῖς
νόμοις
ζημίας
|
φοβούμενοι |
τοῦ
κακόν
τι
ποιεῖν
ἀποσταῖεν, |
| [20] |
εἰς
τὸν
πόλεμον,
οἱ
δ'
|
ἐφικνούμενοι |
τοῦ
τριηραρχεῖν
εἰς
ἀμφότερ'
ὑμῖν |
| [40] |
ἕτεροι
δ'
ὑμεῖς
οἱ
νῦν
|
ἀφαιρούμενοι, |
ἀπολύει
τοῦτο
τὴν
αἰσχύνην,
ἀλλ' |
| [110] |
πάλιν
δ'
ὕστερον
μηδὲν
ἐγκαλοῦντες
|
ἀφαιρούμενοι. |
Εἰ
μὲν
γάρ
τις
ἔχει |
| [160] |
γ'
ἴσως
Συρακόσιοι,
τὸ
πάλαι
|
δημοκρατούμενοι |
καὶ
φόρους
Καρχηδονίους
πραττόμενοι
καὶ |
| [130] |
μισθοῦ
τὰ
τοιαῦτα
γράφοντας
ἑτοίμως
|
πρόξενοι |
γεγόνασι,
διὰ
τοῦθ'
ἑτέρους
ἀξίους |
| [130] |
ἢ
νόμος
δέδωκε
τὴν
ἀτέλειαν.
|
(Πρόξενοι |
μέντοι
πολλοὶ
διὰ
τῶν
πολιτευομένων |
| [140] |
νόμῳ
σύνδικοι
καὶ
μάλισθ'
οἱ
|
δεινοὶ |
λέγειν
ἄνδρες,
Λεωδάμας
Ἀχαρνεὺς
καὶ |
| [110] |
τοιαῦτα
λέγοντας
παραδείγματα,
ὡς
ἄρ'
|
ἐκεῖνοι |
μεγάλ'
εὖ
παθόντες
οὐδέν'
ἐτίμησαν, |
| [110] |
λυμαίνεσθαι,
οὐδὲ
δι'
ὧν
μὲν
|
ἐκεῖνοι |
μεγάλοι
τῆς
ὀλιγαρχίας
καὶ
δεσποτείας |
| [80] |
τοὺς
εὐεργέτας
γεγενημένοι.
Εἰ
γὰρ
|
ἐκεῖνοι |
μέν,
ἐφ'
οὓς
μεθ'
ὅπλων |
| [50] |
ἄλλ'
ὅσα
χρησίμους
ὑμῖν
ἑαυτοὺς
|
ἐκεῖνοι |
παρέσχον,
ἐάσω·
ἀλλ'
ὅθ'
ἡ |
| [100] |
τὰ
δίκαια
βούλεσθαι.
Μήτ'
οὖν
|
ἐκεῖνοί |
ποτε
παύσαιντο,
εἰ
ἄρ'
εὔξασθαι |
| [10] |
τῶν
εὑρισκομένων
τὰς
δωρειὰς
οἱ
|
τύραννοι |
καὶ
οἱ
τὰς
ὀλιγαρχίας
ἔχοντες |
| [30] |
ἁνὴρ
καὶ
αὐτὸς
καὶ
οἱ
|
πρόγονοι· |
ἀλλὰ
πρωπέρυσιν
σιτοδείας
παρὰ
πᾶσιν |
| [10] |
μόνον
ὑμεῖς,
ἀλλὰ
καὶ
οἱ
|
πρόγονοι. |
Τεκμήριον
δέ·
χρήματα
μὲν
γὰρ |
| [50] |
βουλευσόμεθα.
(Ἀλλὰ
νὴ
Δί'
οὗτοι
|
μόνοι |
τοῦτο
πείσονται,
καὶ
περὶ
τούτων |
| [60] |
λέγοντες,
(ὡς
δεινὸν
εἴ
τινες
|
μόνοι |
τῶν
ἄλλων
μετοίκων
μὴ
χορηγοῖεν, |
| [140] |
ἡλίκα
τούτου
θεωρήσατε.
Πρῶτον
μὲν
|
μόνοι |
τῶν
πάντων
ἀνθρώπων
ἐπὶ
τοῖς |
| [140] |
ὄνθ'
ὑπεύθυνον
ἐγράψατο,
ἐξῆλθον
οἱ
|
χρόνοι, |
καὶ
νυνὶ
περὶ
αὐτοῦ
τοῦ |
| [150] |
μὴ
γενήσονται
οἱ
περὶ
ἀλλήλους
|
φόνοι, |
περὶ
ὧν
ἐξαίρετος
ἡ
βουλὴ |
| [130] |
εἶναι
φάσκοντες,
ἔπειτ'
ἀτελεῖς
εἰσιν,
|
ἁθρόοι |
παμπληθεῖς
ἄνθρωποι,
καί
τινες
ἄλλοι |
| [0] |
νὴ
Δι'
ἐκεῖν'
ἂν
ἴσως
|
εἴποι |
πρὸς
ταῦτα,
ὅτι
διὰ
τὸ |
| [80] |
καὶ
ὅπως,
οὓς
οὐδεὶς
ἂν
|
ἀντείποι |
μὴ
οὐ
δεῖν
ἔχειν,
ἕξουσιν |
| [0] |
οὓς
οὐδ'
ἂν
αὐτὸς
οὗτος
|
ἀντείποι |
μὴ
οὐχὶ
καλῶς
ἔχειν,
ἐνιαυτὸν |
| [100] |
αὐτῷ
κατὰ
τοῦ
παρεισφέροντος
πολλοὶ
|
τρόποι, |
δι'
ὧν,
ἂν
βούληται,
θεῖναι |
| [130] |
ἔπειτ'
ἀτελεῖς
εἰσιν,
ἁθρόοι
παμπληθεῖς
|
ἄνθρωποι, |
καί
τινες
ἄλλοι
δοῦλοι
καὶ |
| [20] |
σύμπαντες
οὗτοι.
(Ἵν'
οὖν
τριάκοντ'
|
ἄνθρωποι |
πλείους
παρὰ
πάντα
τὸν
χρόνον |
| [50] |
παρὰ
μὲν
τὰς
χρείας
οὕτω
|
φιλάνθρωποι |
καὶ
πάντα
ποιοῦντες,
ἐπειδὴ
δ' |
| [40] |
αὐτοῦ
καὶ
δόντες
τὴν
ἀτέλειαν,
|
ἕτεροι |
δ'
ὑμεῖς
οἱ
νῦν
ἀφαιρούμενοι, |
| [40] |
ἔχοντες
ἐγκαλέσαι;
(Οὐ
γὰρ
εἰ
|
ἕτεροι |
μὲν
ἦσαν
οἱ
τότε
σωθέντες |
| [150] |
ἀξιοῦν
τιμᾶσθαι
ἢ
ἐφ'
οἷς
|
ἕτεροι |
ποιήσαντες
ἐτιμήθησαν
φθονεῖν.
(Ὃ
δὲ |
| [80] |
κἀκεῖνο
σκοπεῖν,
ὅπως
μὴ
φανούμεθα
|
φαυλότεροι |
Χίων
περὶ
τοὺς
εὐεργέτας
γεγενημένοι. |
| [140] |
ἄρα
τρεῖς
σέ
τινες
γραψάμενοι
|
πρότεροι |
τοῦδε
οὐκ
ἐπεξῆλθον.
Εἰ
μὲν |
| [90] |
ὁτιοῦν
διαφέρουσιν
οἱ
νόμοι,
ἀλλὰ
|
νεώτεροι |
οἱ
νόμοι,
καθ'
οὓς
τὰ |
| [20] |
δεῖ
σκοπεῖν,
ὅτι
οὐδὲν
ἔσεσθ'
|
εὐπορώτεροι, |
τὰς
ἀτελείας
ἐὰν
ἀφέλησθε·
οὐ |
| [40] |
δεύτερον
δ'
ὅτι
βλάπτουσιν
οἱ
|
πονηροὶ |
νόμοι
καὶ
τὰς
ἀσφαλῶς
οἰκεῖν |
| [160] |
ἄδηλον
πᾶσιν
ἀνθρώποις,
καὶ
μικροὶ
|
καιροὶ |
μεγάλων
πραγμάτων
αἴτιοι
γίγνονται.
Διὸ |
| [160] |
μέλλον
ἄδηλον
πᾶσιν
ἀνθρώποις,
καὶ
|
μικροὶ |
καιροὶ
μεγάλων
πραγμάτων
αἴτιοι
γίγνονται. |
| [140] |
βελτίων
εἶναι
μήθ'
οἱ
πεισθέντες
|
σοι, |
ἄλλως
τε
καὶ
γεγενημένου
σοι |
| [140] |
σοι,
ἄλλως
τε
καὶ
γεγενημένου
|
σοι |
τοῦ
ἀγῶνος
ἀκινδύνου.
Διὰ
γὰρ |
| [50] |
μὲν
οὐδ'
ἂν
ἐγχειρήσαιμ'
ἐξετάζειν
|
ὅσοι |
πεποιηκότες
ὑμᾶς
εὖ
διὰ
τὸν |
| [20] |
εἴκοσιν,
εἰ
δὲ
βούλεσθε,
τριάκοντα.
|
Πόσοι |
δή
ποτ'
εἰσὶν
οἱ
κατ' |
| [60] |
πρὸς
Λακεδαιμονίους
εἶναι.
(Καὶ
γάρ
|
τοι |
μόνῳ
τῶν
πάντων
αὐτῷ
τοῦτ' |
| [90] |
δοκιμασθέντας
κυρίους
εἶναι.
(Καὶ
γάρ
|
τοι |
τότε
μέν,
τέως
τὸν
τρόπον |
| [70] |
τούτων
πάντων
ὑμῶν
τινὲς
οἱ
|
πρεσβύτατοι |
μάρτυρές
εἰσί
μοι.
Πρὸς
δὲ |
| [10] |
τοῦ
νόμου
τούτου
λῃτουργήσουσιν
οἱ
|
πλουσιώτατοι. |
Ἔστι
δὲ
τοῦθ'
οὑτωσὶ
μὲν |
| [120] |
κατάθες.
Γράψας
Ὅπως
ἂν
οἱ
|
πλουσιώτατοι |
λῃτουργῶσι,
Μηδέν'
εἶναι
προσέγραψεν
Ἀτελῆ |
| [120] |
εἶπεν
φησίν,
ὅπως
ἂν
οἱ
|
πλουσιώτατοι |
λῃτουργῶσιν,
ἀτελῆ
μηδέν'
εἶναι
πλὴν |
| [10] |
προσέχωμεν,
ἀφήσει.
Οἱ
μὲν
τοίνυν
|
πλουσιώτατοι |
τριηραρχοῦντες
ἀεὶ
τῶν
χορηγιῶν
ἀτελεῖς |
| [120] |
τῶν
ἀφ'
Ἁρμοδίου
καὶ
Ἀριστογείτονος.
|
Καίτοι |
εἰ
ἦν
ἱερῶν
ἀτέλειαν
ἔχειν |
| [100] |
ἑαυτοῖς
διδόασι
τοιαύτην
οὐδεμίαν
τιμήν·
|
καίτοι |
καὶ
παρ'
ἐκείνοις
τινές
εἰσιν |
| [140] |
τούτῳ
δ'
οὐδείς
ἐστι
κίνδυνος.
|
(Καίτοι |
καὶ
τοῦτ'
ἀκούω
σε
λέγειν, |
| [110] |
οὕτω
λέγειν
καὶ
μὴ
βλασφημεῖν.
|
Καίτοι |
τίν'
οὐκ
ἂν
οἴεσθε
νῦν |
| [140] |
τὰ
τῶν
ἀγαθῶν
ἀνδρῶν
ἔργα.
|
Καίτοι |
τοῦτ'
ἔστι
τοὐπιτήδευμα
ζηλούντων
ἀρετήν, |
| [110] |
καὶ
ὑμᾶς
ταὐτὸ
τοῦτο
ποιῆσαι,
|
καίτοι |
τοῦτό
γ'
αἰσχρὸν
ὁμοίως·
εἰ |
| [10] |
παρ'
ὑμῶν
δωρειαί,
τοῦτ'
ἀφαιρεῖται.
|
Καίτοι |
τῶν
ἁπασῶν
ἧς
ἄν
τινος |
| [30] |
ἔχειν
ἐκ
τούτου
τοῦ
νόμου.
|
Καίτοι |
τῶν
μὲν
ἄλλων
εὐεργετῶν
χρόνον |
| [100] |
ἀτελείας
ὑμᾶς
ἀφελέσθαι
πεῖσαι,
οὐ
|
μέντοι |
δίκαιοί
γ'
οὐδαμῇ.
Οὐ
γὰρ |
| [130] |
νόμος
δέδωκε
τὴν
ἀτέλειαν.
(Πρόξενοι
|
μέντοι |
πολλοὶ
διὰ
τῶν
πολιτευομένων
γεγόνασι |
| [110] |
καὶ
τότε
τοὺς
ἀγαθούς·
αἱ
|
μέντοι |
τιμαὶ
καὶ
τἄλλα
πάντα
τὰ |
| [40] |
ἕξει
τὸ
καθ'
αὑτόν.
(Τοῦτον
|
μέντοι |
τὸν
τῷ
μὲν
ἔργῳ
παρὰ |
| [160] |
ὃ
μὴ
ποιήσαιτε,
οἱ
μὲν
|
χρηστοὶ |
διὰ
τοὺς
φαύλους
ἀδικήσονται,
οἱ |
| [40] |
χρησταὶ
καὶ
νόμοι
καὶ
ἄνδρες
|
χρηστοὶ |
καὶ
πάντ'
ἐξητασμέν'
ἐπὶ
τὸ |
| [50] |
μικρόν.
~Τῶν
γὰρ
ἀνθρώπων
οἱ
|
πλεῖστοι |
κτῶνται
μὲν
τἀγαθὰ
τῷ
καλῶς |
| [50] |
πάνθ'
ὅσ'
ἂν
εὐξαίμεθα,
οὕτως
|
ἀχάριστοι |
καὶ
κακοί,
ὥστε
τούς
τ' |
| [140] |
μεγάλας
τὰς
τιμωρίας
τῶν
ἀδικημάτων
|
τάττοι, |
οὐκ
ἂν
αὐτός
γ'
ἀδικεῖν |
| [160] |
γενήσονται,
δίκην
δ'
οὐδ'
ἡντινοῦν
|
αὐτοὶ |
δώσουσιν,
ἡ
δὲ
πόλις
τἀναντί' |
| [160] |
ταὔθ'
ἡμῖν
θέμενοι
τὴν
ψῆφον,
|
αὐτοί |
θ'
ἃ
προσήκει
δόξετ'
ἐγνωκέναι, |
| [130] |
ἄλλοις
θάνατον
ζημίαν
ἐτάξατε,
τοῦτ'
|
αὐτοὶ |
ποιοῦντες
φανήσεσθε;
Καὶ
μὴν
πάντα |
| [110] |
ἔχειν
ἐᾶν;
Δίκαιον.
Ταῦτα
τοίνυν
|
αὐτοί |
τε
ποιεῖτε,
ἵν'
εὐορκῆτε,
καὶ |
| [130] |
δ'
οὐ
δέδωκεν,
οὐδ'
ἕξουσιν
|
οὗτοι |
δεικνύναι,
λόγῳ
δ'
ἂν
ἀναισχυντῶσιν, |
| [130] |
ψηφίσματ'
ἐν
οἷς
ἀτελεῖς
εἰσιν
|
οὗτοι |
δεῖξαι.
Οὐ
γάρ
ἐστ'
οὐδεὶς |
| [150] |
ὃν
ἐὰν
σωφρονῶσι
φυλάξονται
παραβαίνειν
|
οὗτοι. |
(Ἐγὼ
δ'
ἔτι
μικρὰ
πρὸς |
| [20] |
ἴσως
ἢ
μικρῷ
πλείους
σύμπαντες
|
οὗτοι. |
(Ἵν'
οὖν
τριάκοντ'
ἄνθρωποι
πλείους |
| [70] |
περὶ
προδοσίας
ἂν
αὐτὸν
εἰσήγγελλον
|
οὗτοι, |
καὶ
εἰ
ἑάλω,
τὸν
ἅπαντ' |
| [20] |
τοῦτο
τῇ
πόλει,
ἐὰν
ἅπαντες
|
οὗτοι |
λῃτουργῶσιν·
φανήσεται
γὰρ
οὐδὲ
πολλοῦ |
| [80] |
εὑρημένων
τὴν
ἀτέλειαν,
οὓς
νῦν
|
οὗτοι |
μεμφόμενοι
πάντας
ἀφαιρεῖσθαι
κελεύουσιν
ὁμοίως, |
| [50] |
ὀρθῶς
βουλευσόμεθα.
(Ἀλλὰ
νὴ
Δί'
|
οὗτοι |
μόνοι
τοῦτο
πείσονται,
καὶ
περὶ |
| [60] |
δι'
ὑμᾶς
ἐχρήσανθ'
οἱ
ἄνδρες
|
οὗτοι, |
πάντα
τὸν
χρόνον
κυρίας
αὐτοῖς |
| [70] |
κελεύειν,
ἐπειδὴ
δ'
οὐχ
ἧκον
|
οὗτοι, |
πέμπειν
ἑτέρους
παραινεῖν.
Καὶ
πάντες |
| [120] |
δίκαιον
ἡγοῦμαι,
ὃ
δὲ
νῦν
|
οὗτοι |
ποιήσουσιν,
ἐὰν
ἄρα
ταῦτα
λέγωσι, |
| [100] |
γὰρ
τοῦτο
πρῶτον,
ὃ
νῦν
|
οὗτοι |
ποιήσουσιν,
ἐὰν
ταῦτα
λέγωσιν,
οὐκ |
| [150] |
εἶναι
τὴν
πόλιν.
Εἰσὶ
δ'
|
οὗτοι |
τίνες;
Οἵ
τε
τοῖς
ἀγαθόν |
| [120] |
ἀτέλειαν
ἔχειν
καὶ
λῃτουργιῶν,
ἀλλ'
|
οὗτοι |
τὸ
τῶν
λῃτουργιῶν
ὄνομ'
ἐπὶ |
| [130] |
αὐτῶν
ὕστερον
κακόν.
Εἰ
δ'
|
οὗτοι |
τοῦτο
φήσουσι
δεῖξαι
μὲν
γὰρ |
| [20] |
εὐπορίας,
ἃς
ἀναπαυομένους
τινὰς
εὐπορήσειν
|
οὗτοι |
φήσουσιν,
εἰς
δέον
ὑμῖν
γιγνομένας |
| [100] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
πάντες
οἱ
|
τοιοῦτοι |
λόγοι
παροξυντικοὶ
μὲν
εἶναι
πρὸς |
| [160] |
λοιπὸν
ἐξεῖναι
δοῦναι.
Μηδ'
ἂν
|
τοιοῦτοί |
τινες
γένωνται,
Λεπτίνη;
Εἰ
τὰ |
| [130] |
τῶν
πολιτευομένων
γεγόνασι
παρ'
ὑμῖν
|
τοιοῦτοι, |
ὧν
εἷς
ἐστιν
ὁ
Λυκίδας. |
| [90] |
καὶ
ὃν
ἂν
τύχῃ
τρόπον,
|
τοσοῦτοι |
μὲν
οἱ
ἐναντίοι
σφίσιν
αὑτοῖς |
| [110] |
οὐδ'
οἷς
ποτ'
ἐχρήσανθ'
οἱ
|
πρῶτοι |
τῶν
προγόνων,
ἀλλὰ
καθ'
οὓς |
| [110] |
ἐν
ἅπαντι
τῷ
χρόνῳ
τοῦτ'
|
ἔχοι |
δεῖξαι
γεγονός,
τίνος
εἵνεκ'
ἐφ' |
| [160] |
φαίνεσθαι.
(Πολλὰ
δ'
ἄν
τις
|
ἔχοι |
λέγειν
ἔτι
καὶ
διεξιέναι
περὶ |
| [20] |
ἐγκυκλίους
λῃτουργίας
λῃτουργοῦντες,
χορηγοὶ
καὶ
|
γυμνασίαρχοι |
καὶ
ἑστιάτορες;
Ἑξήκοντ'
ἴσως
ἢ |
| [100] |
ἄν
τις
ἀνὴρ
ἀγαθὸς
ὢν
|
τύχοι. |
(Καὶ
ταῦτ'
ἀμφότερ'
ὀρθῶς
ἔχει, |
| [140] |
ἔχει
πρόφασιν
δι'
ἣν
ἂν
|
τύχοι |
συγγνώμης
ὁ
τοῦτο
πεπονθώς.
Εἶτα |
| [90] |
πᾶσι
τοῖς
ἄλλοις
πολιτεύεσθαι
προσήκει,
|
ἐπὶ |
καιροῦ
τεθέντας,
ὅπως
ἔτυχον,
μὴ |
| [150] |
Μηδὲ
ὡς
χρὴ
τίμημ'
ὑπάρχειν
|
ἐπὶ |
κρίσει
πλέον
ἢ
ἕν,
ὁπότερον |
| [110] |
ἀλλ'
ἐπειδάν
τις
οἶμαι
κακουργῶν
|
ἐπὶ |
μὴ
προσήκοντα
πράγματα
τοὺς
λόγους |
| [70] |
γ'
οὐδὲν
κἀμὲ
διὰ
βραχέων
|
ἐπι |
μνησθῆναι
τῶν
πεπραγμένων
αὐτῷ.
(Ὃν |
| [90] |
τοὺς
διαλέξοντας
τοὺς
ἐναν
τίους
|
ἐπὶ |
πάμπολυν
ἤδη
χρόνον,
(καὶ
τὸ |
| [80] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ὅτι
ὡς
ἀληθῶς
|
ἐπὶ |
πᾶσι
δικαίοις
ποιούμεθα
τοὺς
λόγους |
| [150] |
ποιεῖν
ἀποσταῖεν,
καὶ
πάντες
τὰς
|
ἐπὶ |
ταῖς
εὐεργεσίαις
δωρειὰς
ζηλώσαντες
ἃ |
| [100] |
τῶν
ἀγαθῶν
ἀνδρῶν
ἅμιλλα,
ἣν
|
ἐπὶ |
ταῖς
παρὰ
τοῦ
δήμου
δωρειαῖς |
| [80] |
μᾶλλον
αὐτὸν
τιμᾶν
καὶ
τῶν
|
ἐπὶ |
ταῖς
πρότερον
εὐεργεσίαις
τι
δοθέντων |
| [0] |
Ἀθηναῖοι,
σκοπουμένῳ
φαίνεται,
καταμεμφόμενόν
τινας
|
ἐπὶ |
ταῖς
ὑπαρχούσαις
δωρειαῖς
τοὺς
χρησίμους |
| [140] |
τοὐπιτήδευμα
ζηλούντων
ἀρετήν,
οὐ
τοῖς
|
ἐπὶ |
ταύτῃ
τιμωμένοις
φθονούντων.
Εἶτα
μεγίστας |
| [140] |
ἃ
μὲν
ἦν
ἀμάρτυρα,
ταῦτ'
|
ἐπὶ |
τῇ
τοῦ
δήμου
προφάσει
διὰ |
| [50] |
ὑμᾶς
καὶ
παρασχόντας
χρησίμους
αὑτοὺς
|
ἐπὶ |
τηλικούτων
καὶ
τοιούτων
καιρῶν,
οἵων |
| [40] |
ἄνδρες
χρηστοὶ
καὶ
πάντ'
ἐξητασμέν'
|
ἐπὶ |
τὸ
βέλτιον
προῆγε,
τοὺς
δ' |
| [150] |
κάλλιον
τῇ
δεινότητι
ταύτῃ
χρῆσθαι
|
ἐπὶ |
τὸ
τοὺς
ἀδικοῦντας
ὑμᾶς
κολάζειν |
| [120] |
οὗτοι
τὸ
τῶν
λῃτουργιῶν
ὄνομ'
|
ἐπὶ |
τὸ
τῶν
ἱερῶν
μεταφέροντες
ἐξαπατᾶν |
| [110] |
τότ'
ἔθεσιν,
τὰ
δὲ
νῦν
|
ἐπὶ |
τοῖς
νῦν.
Πρὸς
οὖν
τί |
| [60] |
ἐχθρούς,
εἰ
δύνασαι,
πεῖσαι
τοὺς
|
ἐπὶ |
τοῖς
πρὸς
ἡμᾶς
ἀδικήμασι
γιγνομένους |
| [140] |
μὲν
μόνοι
τῶν
πάντων
ἀνθρώπων
|
ἐπὶ |
τοῖς
τελευτήσασι
δημοσίᾳ
καὶ
ταῖς |
| [110] |
πάντα
τὰ
μὲν
τότ'
ἦν
|
ἐπὶ |
τοῖς
τότ'
ἔθεσιν,
τὰ
δὲ |
| [50] |
τὰς
ἑαυτῶν
πατρίδας,
συμμάχους
ὑμῖν
|
ἐπὶ |
τοῦ
πρὸς
Λακεδαιμονίους
πολέμου
παρέσχον, |
| [10] |
οἱ
τριάκοντα
δανείσασθαι
παρὰ
Λακεδαιμονίων
|
ἐπὶ |
τοὺς
ἐν
Πειραιεῖ.
Ἐπειδὴ
δ' |
| [90] |
νομοθετεῖν,
τοὺς
μὲν
θεσμοθέτας
τοὺς
|
ἐπὶ |
τοὺς
νόμους
κληρουμένους
δὶς
δοκιμασθέντας |
| [70] |
πάντα
προσήκει
μὴ
λύειν
τὰς
|
ἐπὶ |
τούτοις
δοθείσας
δωρειάς,
κάλλιστον
δὲ |
| [80] |
στρατηγῶν
ἐκεῖνος
ἔστησε,
τῶν
δ'
|
ἐπὶ |
τούτοις
δωρειῶν
ἀφῃρημένον
τι
φαίνηται; |
| [80] |
ἔσται
κύρι'
αὐτῷ
τὰ
δοθέντ'
|
ἐπὶ |
τούτοις;
Καὶ
μήν,
ὦ
ἄνδρες |
| [150] |
ἔχων
νόμος
ὑμῖν
καλῶς,
οὐκ
|
ἐπὶ |
τούτοις
τεθείς,
ἀλλ'
ἵνα
μὴ |
| [100] |
ὑπισχνούμεθα·
οἱ
θεσμοθέται
ταῦτα
γραφόντων,
|
ἐπὶ |
τούτοις
τὸ
πρᾶγμα
γιγνέσθω.
(Μήθ' |
| [110] |
ᾗ
παρὰ
ταῦτ'
ἀγαθῇ
κέχρησθε,
|
ἐπὶ |
τούτων
ἄξιον
μεῖναι.
(Εἰ
δὲ |
| [60] |
ἂν
τὸν
ταῦτα
λέγονθ'
ἡγοῖσθε,
|
ἐπὶ |
τῷ
δ'
ἀφελέσθαι
τὰς
τῶν |
| [110] |
νόμους
οὐδὲ
τοὺς
Θηβαίων
λέγειν
|
ἐπὶ |
τῷ
τοὺς
ἐνθάδε
λυμαίνεσθαι,
οὐδὲ |
| [120] |
δεῖξαι
δίκαιον
ὑμᾶς
ἀφελέσθαι,
ταῦτ'
|
ἐπὶ |
τῷ
τῶν
θεῶν
ὀνόματι
ποιεῖν |
| [110] |
ὡς
ἄρα
καὶ
παρ'
ἡμῖν
|
ἐπὶ |
τῶν
προγόνων
πόλλ'
ἀγάθ'
εἰργασμένοι |
| [20] |
ὁμολογήσειαν·
παρὰ
μὲν
γὰρ
τὰς
|
ἐπὶ |
τῶν
χορηγιῶν
δαπάνας
ἡμέρας
μέρος |
| [100] |
ὠμότητι
καὶ
πονηρίᾳ
ἢ
ὑμεῖς
|
ἐπὶ |
φιλανθρωπίᾳ
καὶ
τῷ
τὰ
δίκαια |
| [40] |
ἀναγνώσεται
τὸ
τότε
ψηφισθὲν
τῷ
|
ἀνδρί. |
Καὶ
θεωρεῖτ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι, |
| [150] |
νόμοις;
Ὅπως
μὴ
γενήσονται
οἱ
|
περὶ |
ἀλλήλους
φόνοι,
περὶ
ὧν
ἐξαίρετος |
| [70] |
φανῆναι
τῆς
ἐν
ἑκάστῳ
νῦν
|
περὶ |
αὐτοῦ
δόξης
ὑπαρχούσης·
ἃ
δ' |
| [140] |
ἐξῆλθον
οἱ
χρόνοι,
καὶ
νυνὶ
|
περὶ |
αὐτοῦ
τοῦ
νόμου
πᾶς
ἐσθ' |
| [0] |
λέγῃ,
δίκαιον
μὲν
οὐδὲν
ἐρεῖ
|
περὶ |
αὐτοῦ,
φήσει
δ'
ἀναξίους
τινὰς |
| [160] |
Καρχηδονίους
πραττόμενοι
καὶ
πάντων
τῶν
|
περὶ |
αὑτοὺς
ἄρχοντες
καὶ
ναυμαχίᾳ
νενικηκότες |
| [150] |
εὑρομένους,
καὶ
τῆς
Δημοφάντου
στήλης
|
περὶ |
ἧς
εἶπε
Φορμίων,
ἐν
ᾗ |
| [10] |
ἀλλ'
εἰ
καὶ
δόξαν
χρηστήν,
|
περὶ |
ἧς
μᾶλλον
σπουδάζετ'
ἢ
περὶ |
| [50] |
αἴτιοι
τοῦ
γενέσθαι
σύμμαχον
τὸν
|
περὶ |
Θρᾴκην
τόπον
ὑμῖν
ἐγένοντο;
~Τοῦτο |
| [40] |
λογιζέσθω
δὲ
πρῶτον
μὲν
ὅτι
|
περὶ |
νόμου
μέλλει
φέρειν
τὴν
ψῆφον |
| [70] |
ἀπώλεσεν
ἢ
ναῦς
δέκα
μόνας,
|
περὶ |
προδοσίας
ἂν
αὐτὸν
εἰσήγγελλον
οὗτοι, |
| [30] |
ἐκείνου
δεῦρ'
ἀφικνούμεναι
σίτου
μυριάδες
|
περὶ |
τετταράκοντ'
εἰσί·
καὶ
τοῦτ'
ἐκ |
| [50] |
(Καὶ
μὴν
οὐδ'
ἐκεῖν'
ὀκνήσω
|
περὶ |
τῆς
ἀξίας
αὐτῆς
πρὸς
ὑμᾶς |
| [0] |
~ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ
|
ΠΕΡΙ |
ΤΗΣ
ΑΤΕΛΕΙΑΣ
ΠΡΟΣ
ΛΕΠΤΙΝΗΝ.
(Ἄνδρες |
| [120] |
οὐδ'
ὁ
πλεῖστος
ἔμοιγε
λόγος
|
περὶ |
τῆς
ἀτελείας
ἐστίν,
ἀλλ'
ὑπὲρ |
| [50] |
οὐχὶ
προὔδωκαν
οὐδ'
ἐβουλεύσαντ'
ἰδίᾳ
|
περὶ |
τῆς
αὑτῶν
σωτηρίας,
ἀλλὰ
πλησίον |
| [40] |
σκοπεῖν,
ᾧ
φιλοτιμίας
ἕνεχ'
ἡ
|
περὶ |
τῆς
δωρειᾶς
σπουδὴ
γένοιτ'
ἄν, |
| [60] |
τὰ
τείχη,
καὶ
πρῶτος
πάλιν
|
περὶ |
τῆς
ἡγεμονίας
ἐποίησε
τῇ
πόλει |
| [20] |
αὐτοῖς
τοῦτον
λεκτέον.
(Καὶ
μὴν
|
περὶ |
τοῦ
γε
μὴ
εἶναι
χρήματα |
| [100] |
αὑτοὺς
ποιοῦνται,
φυλάττει.
(Καὶ
μὴν
|
περὶ |
τοῦ
γε
μηδὲ
Θηβαίους
μηδένα |
| [10] |
τὸν
νόμον
ἢ
ὑμᾶς
τούτῳ
|
περὶ |
τοῦ
θέσθαι,
καὶ
λυσιτελέστερον
εἶναι |
| [30] |
λαβὼν
αὐτοῖς
τὰ
ψηφίσματα
τὰ
|
περὶ |
τοῦ
Λεύκωνος.
ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ.
(Ὡς
μὲν |
| [10] |
κάλλιον
εἶναι
τοῦτον
ὑμῖν
ἀκολουθῆσαι
|
περὶ |
τοῦ
λῦσαι
τὸν
νόμον
ἢ |
| [160] |
ἔχοι
λέγειν
ἔτι
καὶ
διεξιέναι
|
περὶ |
τοῦ
μηδαμῇ
μηδὲ
καθ'
ἓν |
| [100] |
τοίνυν
σπουδῇ
τις
ἀπήγγελλέ
μοι
|
περὶ |
τοῦ
μηδενὶ
δεῖν
μηδὲν
διδόναι, |
| [130] |
τις
πάνθ'
ὅσα
Λεπτίνης
ἐρεῖ
|
περὶ |
τοῦ
νόμου
διδάσκων
ὑμᾶς
ὡς |
| [10] |
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
ἄμεινον
ἂν
|
περὶ |
τοῦ
παρόντος
βουλεύσασθαι,
εἰ
κἀκεῖνο |
| [80] |
ὅπως
μὴ
φανούμεθα
φαυλότεροι
Χίων
|
περὶ |
τοὺς
εὐεργέτας
γεγενημένοι.
Εἰ
γὰρ |
| [90] |
ὑμῖν
παρέγραψαν,
ἐάσω,
ἵνα
μὴ
|
περὶ |
τούτου
τις
ἀντιλέγῃ
μοι,
ἀλλ' |
| [50] |
δείξας
ἔτι
ψηφίσματ'
ἀπαλλάττομαι
τοῦ
|
περὶ |
τούτων
λέγειν.
(Τοῦτο
μὲν
τοίνυν |
| [50] |
οὗτοι
μόνοι
τοῦτο
πείσονται,
καὶ
|
περὶ |
τούτων
μόνων
ποιοῦμαι
λόγον
τοσοῦτον. |
| [150] |
πάγῳ
τέτακται.
(Ἐν
τοίνυν
τοῖς
|
περὶ |
τούτων
νόμοις
ὁ
Δράκων
φοβερὸν |
| [50] |
εἶναι
καὶ
ἰδιώτῃ·
οὐδὲ
γὰρ
|
περὶ |
τῶν
αὐτῶν
ἡ
σκέψις.
Ἰδίᾳ |
| [140] |
ἐῶσι
δὶς
πρὸς
τὸν
αὐτὸν
|
περὶ |
τῶν
αὐτῶν
οὔτε
δίκας
οὔτ' |
| [90] |
τοὺς
ἐναντίους,
ἵν'
εἷς
ᾖ
|
περὶ |
τῶν
ὄντων
ἑκάστου
νόμος,
καὶ |
| [40] |
τῶν
τοὺς
τετρακοσίους
καταλυσάντων,
καὶ
|
περὶ |
τῶν
ὅτ'
ἔφευγεν
ὁ
δῆμος |
| [160] |
ἔχειν
καλῶς
τὸν
νόμον,
ὃς
|
περὶ |
τῶν
παρεληλυθότων
καὶ
τῶν
μελλόντων |
| [40] |
ἐστί
μοι
λόγος
οὗτος
καὶ
|
περὶ |
τῶν
τοὺς
τετρακοσίους
καταλυσάντων,
καὶ |
| [20] |
ὑμῖν
αὐτὸν
ἀναγνώσεται.
Λαβὲ
τὸν
|
περὶ |
τῶν
τριηραρχιῶν
νόμον
καὶ
λέγε |
| [30] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοῦτον
τὸν
τοιοῦτον
|
περὶ |
ὑμᾶς
γεγενημένον,
ἐὰν
ἀκούσῃ
νόμῳ |
| [10] |
περὶ
ἧς
μᾶλλον
σπουδάζετ'
ἢ
|
περὶ |
χρημάτων,
καὶ
οὐ
μόνον
ὑμεῖς, |
| [0] |
οὐ
γάρ
ἐσμεν
ἀφαιρεθῆναι
δίκαιοι
|
περὶ |
ὧν
ἂν
ἐξαπατηθῶμεν,
ἀλλὰ
διδαχθῆναι |
| [110] |
νῦν
οὗτος
τῷ
νόμῳ,
καὶ
|
περὶ |
ὧν
ἂν
νόμοι
μὴ
ὦσι, |
| [140] |
δηλώσει·
συγχωρήσεται
γὰρ
ὑμῖν
λῦσαι
|
περὶ |
ὧν
αὐτὸς
ἥμαρτεν.
Εἰ
δὲ |
| [150] |
γενήσονται
οἱ
περὶ
ἀλλήλους
φόνοι,
|
περὶ |
ὧν
ἐξαίρετος
ἡ
βουλὴ
φύλαξ |
| [80] |
τρόπαια,
τηνικαῦτα
δ'
οὐκ
ἔσται
|
κύρι' |
αὐτῷ
τὰ
δοθέντ'
ἐπὶ
τούτοις; |
| [50] |
Εἶτα
ταῦτα
νῦν
εἰ
χρὴ
|
κύρι' |
εἶναι
σκοποῦμεν;
Ἀλλ'
ὁ
λόγος |
| [150] |
πολλάκις
εἷς
ἕκαστος
πρότερόν
τισι
|
πράγμασι |
σύνδικος
γέγονεν.
Ἐστι
δὲ
καὶ |
| [60] |
τοὺς
ἐπὶ
τοῖς
πρὸς
ἡμᾶς
|
ἀδικήμασι |
γιγνομένους
ἐκείνων
εὐεργέτας
μὴ
τιμᾶν, |
| [40] |
τιμῆς,
οὐ
τῷ
μεγάλ'
ἢ
|
θαυμάσι' |
ἡλίκα
δοῦναι,
ἀλλὰ
τῷ
παρὰ |
| [130] |
τὰ
τοιαῦτα
γράφοντας
ἑτοίμως
πρόξενοι
|
γεγόνασι, |
διὰ
τοῦθ'
ἑτέρους
ἀξίους
καὶ |
| [130] |
μέντοι
πολλοὶ
διὰ
τῶν
πολιτευομένων
|
γεγόνασι |
παρ'
ὑμῖν
τοιοῦτοι,
ὧν
εἷς |
| [100] |
Θηβαῖοι
οὐδενὶ
τῶν
παρ'
ἑαυτοῖς
|
διδόασι |
τοιαύτην
οὐδεμίαν
τιμήν·
καίτοι
καὶ |
| [30] |
ἐρεῖ;
Ἐμοὶ
γοῦν
δοκεῖ.
Παρὰ
|
πᾶσι |
γὰρ
ἀνθρώποις
μᾶλλόν
ἐστιν
ἔθος |
| [80] |
Ἀθηναῖοι,
ὅτι
ὡς
ἀληθῶς
ἐπὶ
|
πᾶσι |
δικαίοις
ποιούμεθα
τοὺς
λόγους
πάντας |
| [0] |
ἀτελὴς
τοῦ
χρόνου.
Εἶθ'
ἧς
|
πᾶσι |
μέτεστι
τὸ
ἥμισυ
καὶ
τοῖς |
| [60] |
ποτ'
ἐπαρθέντες
ἡμᾶς
ἠδίκουν;
Ἢ
|
πᾶσι |
πρόδηλον
τοῦτο,
ὅτι
ταῖς
παρ' |
| [90] |
οὓς
καὶ
τούτοις
ἄρχειν
καὶ
|
πᾶσι |
τοῖς
ἄλλοις
πολιτεύεσθαι
προσήκει,
ἐπὶ |
| [30] |
καὶ
τοῖς
παισὶ
τὴν
ἀτέλειαν
|
ἅπασι |
δέδωκεν
ὑμῖν.
(Τοῦτο
δ'
ἡλίκον |
| [150] |
πάντες,
καὶ
τί
μάλιστ'
ἐν
|
ἅπασι |
διεσπούδασται
τοῖς
νόμοις;
Ὅπως
μὴ |
| [140] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι.
Διὰ
τί;
Ὅτι
|
παντάπασι |
φύσεως
κακίας
σημεῖόν
ἐστιν
ὁ |
| [140] |
τῶν
πάντων
ἀνθρώπων
ἐπὶ
τοῖς
|
τελευτήσασι |
δημοσίᾳ
καὶ
ταῖς
ταφαῖς
ταῖς |
| [10] |
τὰ
δίκαια
ποιῆσαι
τοῖς
εὐεργέταις,
|
λύσασι |
τὸν
νόμον,
ψεύδεσθαι
μᾶλλον
αἱρήσεσθε; |
| [10] |
ἀξιούντων,
κοινῇ
διαλῦσαι
τὰ
χρήματα,
|
φασὶ |
τὸν
δῆμον
ἑλέσθαι
συνεισενεγκεῖν
αὐτὸν |
| [160] |
γραμματέως,
ὃς
ὑπηρέτης
ἦν,
ὥς
|
φασι, |
τυραννήσεσθαι.
(Οὐδέ
γ'
ὁ
νῦν |
| [20] |
Τῆς
δέ
γ'
αἰσχύνης
ὅλην
|
ἀναπίμπλησι |
τὴν
πόλιν
καὶ
τῆς
ἀπιστίας. |
| [150] |
ἀπαιτήσῃ
χάριν
ὑμᾶς,
Ἄτιμος
ἔστω
|
φησὶ |
καὶ
ἡ
οὐσία
δημοσία
ἔστω. |
| [30] |
γὰρ
ἐκεῖνος
ἑαυτῷ
καὶ
τοῖς
|
παισὶ |
τὴν
ἀτέλειαν
ἅπασι
δέδωκεν
ὑμῖν. |
| [10] |
ἀκριβῶς
ἐξετάσειε,
ψεῦδος
ἂν
φανείη.
|
Εἰσὶ |
γὰρ
δήπου
παρ'
ἡμῖν
αἵ |
| [150] |
μεγάλην
ἔστ'
εἶναι
τὴν
πόλιν.
|
Εἰσὶ |
δ'
οὗτοι
τίνες;
Οἵ
τε |
| [30] |
ἀφικνούμεναι
σίτου
μυριάδες
περὶ
τετταράκοντ'
|
εἰσί· |
καὶ
τοῦτ'
ἐκ
τῆς
παρὰ |
| [110] |
μεγάλοι
τῆς
ὀλιγαρχίας
καὶ
δεσποτείας
|
εἰσί, |
κἂν
ἀποκτεῖναι
βούλεσθαι
τὸν
παρ' |
| [70] |
ὑμῶν
τινὲς
οἱ
πρεσβύτατοι
μάρτυρές
|
εἰσί |
μοι.
Πρὸς
δὲ
τούτοις
ἄλλας |
| [20] |
ἄλλον
οὐχ
ὃν
προσήκει
τρόπον,
|
εἰσὶ |
νόμοι
καθ'
οὓς
προσήκει
κολάζειν. |
| [90] |
μὲν
οἱ
ἐναντίοι
σφίσιν
αὑτοῖς
|
εἰσὶ |
νόμοι,
ὥστε
χειροτονεῖθ'
ὑμεῖς
τοὺς |
| [20] |
μὴν
τῶν
γε
πολιτῶν
οὐκ
|
εἰσὶ |
πλείους
ἢ
πέντ'
ἢ
ἕξ. |
| [100] |
ἄλλαι
δέ
τινες
παρ'
ἐκείνοις
|
εἰσὶ |
τιμαί,
ἃς
ἀπεύξαιτ'
ἂν
ἅπας |
| [10] |
ἀτέλειαν
ἔχοντες,
ἔξω
τοῦ
τέλους
|
εἰσὶ |
τούτου·
οὐκοῦν
τούτων
μὲν
οὐδετέρων |
| [20] |
ἄξιον
αἰσχύνης.
(Ὅρα
δ'
οὑτωσί.
|
Εἰσὶ |
τῶν
ξένων
ἀτελεῖς
δέκα
θήσω· |
| [150] |
αἰτίους
ἀδικεῖν.
Εἰ
γὰρ
ἀπεχθάνεσθαί
|
τισι |
δεῖ,
τοῖς
ἀδικοῦσι
τὸν
δῆμον, |
| [120] |
τὸ
τῆς
ἀτελείας,
ἣν
πρότερόν
|
τισι |
δόντες
ἀφῃρημένοι
φανεῖσθε;
(Ἔτι
δ' |
| [50] |
γίγνεσθαι,
ταῦτα
δὲ
καὶ
νόμοις
|
τισὶ |
καὶ
δόξαις
διώρισται·
κοινῇ
δ' |
| [150] |
τούτων
πολλάκις
εἷς
ἕκαστος
πρότερόν
|
τισι |
πράγμασι
σύνδικος
γέγονεν.
Ἐστι
δὲ |
| [160] |
τὰ
πονηρότατ'
ἀντιτάττεται.
(Ὧν
τοῖς
|
βελτίοσι |
πειθόμενοι
καὶ
κατὰ
ταὔθ'
ἡμῖν |
| [90] |
τοσούτων
ὄντων
δικαίων
τὸ
πλῆθος,
|
οὑτοσὶ |
μὲν
οὐδ'
ὁτιοῦν
ἐποίησε
Λεπτίνης· |
| [90] |
Τοῦτο
μέν
ἐστιν
ἐν
τοῖς
|
οὖσι |
νόμοις
κυρίοις
ὑπάρχον
καλόν,
ὦ |
| [130] |
ταῦτα
λέγωσι·
κελεύετ'
εἴπερ
ἀληθῆ
|
λέγουσι |
πρὸς
ὑμᾶς,
τὰ
ψηφίσματ'
ἐν |
| [160] |
τὴν
πόλιν
κίβδηλον
καὶ
ἄπιστον
|
ποιοῦσι |
λόγον
δώσετε.
Οὐ
δή
πού |
| [150] |
Οἵ
τε
τοῖς
ἀγαθόν
τι
|
ποιοῦσι |
τὰς
τιμὰς
διδόντες
καὶ
οἱ |
| [150] |
γὰρ
ἀπεχθάνεσθαί
τισι
δεῖ,
τοῖς
|
ἀδικοῦσι |
τὸν
δῆμον,
οὐ
τοῖς
ἀγαθόν |
| [40] |
τὸ
τότ'
αὐτῷ
γραφέν,
τοῖς
|
ἁλοῦσι |
τότ'
ἐν
Σικελίᾳ
τῶν
πολιτῶν, |
| [50] |
μηδενὸς
καταφρονεῖν,
φυλάττειν
δ'
οὐκ
|
ἐθέλουσι |
τοῖς
αὐτοῖς
τούτοις.
Ὃ
μὴ |
| [20] |
τοῦ
τριηραρχεῖν
εἰς
ἀμφότερ'
ὑμῖν
|
ὑπάρξουσι |
χρήσιμοι,
καὶ
τριηραρχεῖν
καὶ
εἰσφέρειν. |
| [20] |
Ἀθηναῖοι,
σφόδρ'
ἔχουσ'
ἀλογίστως
ὥστ'
|
ἐπιχειροῦσι |
λέγειν
πρὸς
μὲν
ταῦτ'
οὐδέν, |
| [130] |
δὲ
τοῦτο
φεύξονται
καὶ
μὴ
|
θελήσουσι |
ποιεῖν,
σκοπεῖτ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι, |
| [130] |
κακόν.
Εἰ
δ'
οὗτοι
τοῦτο
|
φήσουσι |
δεῖξαι
μὲν
γὰρ
οὐκ
ἔχουσιν, |
| [120] |
τὸ
τῶν
ἱερῶν
μεταφέροντες
ἐξαπατᾶν
|
ζητοῦσι, |
Λεπτίνην
ὑμῖν
αὐτὸν
ἐγὼ
παρα |
| [150] |
διδόντες
καὶ
οἱ
τοῖς
τἀναντία
|
πράττουσι |
τὰς
τιμωρίας.
Εἰ
γὰρ
ἅπαντες |
| [120] |
φήσεις,
τούσδ'
ὃ
μόνον
λαβόντες
|
ἔχουσι, |
τοῦτ'
ἀφέλῃ.
(Ὡς
δ'
ἁπλῶς |
| [120] |
γὰρ
ἃ
κατὰ
μηδέν'
ἄλλον
|
ἔχουσι |
τρόπον
δεῖξαι
δίκαιον
ὑμᾶς
ἀφελέσθαι, |
| [150] |
ὡς
ἐπιτήδειός
ἐστιν,
αὐτοὺς
τοῖς
|
ὑπάρχουσι |
νόμοις
δεῖ
πειθομένους
φαίνεσθαι·
εἰ |
| [90] |
τρόπον
τοῦτον
ἐνομοθέτουν,
τοῖς
μὲν
|
ὑπάρχουσι |
νόμοις
ἐχρῶντο,
καινοὺς
δ'
οὐκ |
| [100] |
τις
βούληται,
ἐὰν
μὴ
παῖδες
|
ὦσι |
γνήσιοι,
οὐχ
ἵν'
ἀποστερήσῃ
τοὺς |
| [110] |
περὶ
ὧν
ἂν
νόμοι
μὴ
|
ὦσι, |
γνώμῃ
τῇ
δικαιοτάτῃ
κρινεῖν.
Καλῶς. |
| [60] |
τοῦ
τῆς
πόλεως
ἤθους
μνημεῖον
|
ὦσι, |
καὶ
παραδείγμαθ'
ἑστῶσι
τοῖς
βουλομένοις |
| [130] |
τούτων
ὡδὶ
ποιήσαθ'
ὅταν
ταῦτα
|
λέγωσι· |
κελεύετ'
εἴπερ
ἀληθῆ
λέγουσι
πρὸς |
| [120] |
οὗτοι
ποιήσουσιν,
ἐὰν
ἄρα
ταῦτα
|
λέγωσι, |
τοῦτ'
εἶναι
δεινὸν
νομίζω.
(Εἰ |
| [120] |
Γράψας
Ὅπως
ἂν
οἱ
πλουσιώτατοι
|
λῃτουργῶσι, |
Μηδέν'
εἶναι
προσέγραψεν
Ἀτελῆ
πλὴν |
| [30] |
μὲν
τὰς
τριάκοντα
μυριάδας
μυρίους
|
δίδωσι |
μεδίμνους
ἡμῖν,
παρὰ
δὲ
τὰς |
| [20] |
ὃν
ἂν
τούτων
ἕκαστος
λῃτουργῇ,
|
δίδωσι |
τὴν
ἀνάπαυσιν
αὐτοῖς
μόνον,
μετὰ |
| [140] |
ἡττήθη·
(οἱ
νόμοι
δ'
οὐκ
|
ἐῶσι |
δὶς
πρὸς
τὸν
αὐτὸν
περὶ |
| [60] |
ἵν'
ἕως
μὲν
ἄν
τινες
|
ζῶσι, |
μηδὲν
ὑφ'
ὑμῶν
ἀδικῶνται,
ἐπειδὰν |
| [150] |
καὶ
καλῶς
ἔχων,
ὃν
ἐὰν
|
σωφρονῶσι |
φυλάξονται
παραβαίνειν
οὗτοι.
(Ἐγὼ
δ' |
| [60] |
ἤθους
μνημεῖον
ὦσι,
καὶ
παραδείγμαθ'
|
ἑστῶσι |
τοῖς
βουλομένοις
τι
ποιεῖν
ὑμᾶς |
| [90] |
ὁ
δῆμος
ἔδωκεν;
Σαφῶς
γ'
|
οὑτωσί. |
Ἀλλ'
οὐκ
ἐν
ᾧ
νῦν |
| [20] |
γενησομένης
ἄξιον
αἰσχύνης.
(Ὅρα
δ'
|
οὑτωσί. |
Εἰσὶ
τῶν
ξένων
ἀτελεῖς
δέκα |
| [40] |
ἔργῳ
παρὰ
τοὺς
μεγίστους
καιροὺς
|
οὑτωσὶ |
κοινὰ
τὰ
ὄντα
τῷ
δήμῳ |
| [10] |
οἱ
πλουσιώτατοι.
Ἔστι
δὲ
τοῦθ'
|
οὑτωσὶ |
μὲν
ἀκοῦσαι
λόγον
τιν'
ἔχον· |
| [120] |
τέλος
ἐστὶ
λῃτουργεῖν;
Αὐτὸς
γὰρ
|
οὑτωσὶ |
τἀναντία
τῇ
στήλῃ
γεγραφώς,
ἂν |
| [30] |
δεινότερον
τοῦ
καθελεῖν·
αὗται
γὰρ
|
οὑτωσὶ |
τοῖς
βουλομένοις
κατὰ
τῆς
πόλεως |
| [120] |
σίτησιν
διδόναι
καὶ
ἄλλ'
ὅ
|
τι |
ἂν
βούλησθε,
πλὴν
τούτου.
Ἐγὼ |
| [120] |
φενακίζειν
τὸν
ὡς
καταλείπεται
λέγοντά
|
τι |
αὐτοῖς.
Ὁ
γὰρ
ἄξια
τῆς |
| [140] |
δίκαι'
εἰρηκέναι,
λίαν
εὔηθες
ποιεῖς.
|
Τί |
γὰρ
εἵνεκα
τούτου
βελτίων
ἔσθ' |
| [120] |
ὑπολοίπους
ἀπίστους
ποιήσετε
πάσας
δωρειάς.
|
Τί |
γὰρ
ἔσται
πιστότερον
τὸ
τῆς |
| [40] |
ἀλλὰ
τὸ
πιστεύειν
ὑμῖν,
οὗ
|
τί |
γένοιτ'
ἂν
αἴσχιον;
Τὸ
τοίνυν |
| [130] |
γ'
αἰσχρὸν
οὐδ'
ἂν
εἴ
|
τι |
γένοιτ'
ἀναιρεθείη,
ὃ
συμβήσεται
διὰ |
| [50] |
ἑκάστου
κηδεστὴς
ἢ
τῶν
τοιούτων
|
τι |
γίγνεσθαι,
ταῦτα
δὲ
καὶ
νόμοις |
| [30] |
τί
πρὸς
θεῶν
ἐροῦμεν
ἢ
|
τί |
γράψει
ποθ'
ὁ
τὸ
ψήφισμ' |
| [110] |
Ἀθηναῖοι,
τοὺς
εὐεργέτας
τιμᾶν;
Δίκαιον.
|
Τί |
δέ;
Ὃσ'
ἂν
δῷ
τις |
| [160] |
καὶ
θεοί.
Οὐκ
οἶδ'
ὅ
|
τι |
δεῖ
πλείω
λέγειν·
οἶμαι
γὰρ |
| [50] |
ὑμῶν
τῶν
τότε
στρατευσαμένων,
εἴ
|
τι |
δέοι,
πάσχειν
ἢ
χωρὶς
ὑμῶν |
| [130] |
τοῦτον
πάλιν
καὶ
τῶν
ἐκείνῳ
|
τι |
δοθέντων
ἀφέλοιντο,
καὶ
ταῦτ'
αἰτίαν |
| [80] |
τῶν
ἐπὶ
ταῖς
πρότερον
εὐεργεσίαις
|
τι |
δοθέντων
ἀφῃρημένοι
φανήσεσθε,
πῶς
οὐκ |
| [140] |
τὸ
τῆς
ἀτελείας
τῶν
ἐκείνῳ
|
τι |
δοθέντων,
καὶ
πρὸς
ὑμᾶς
εἰσελθὼν |
| [60] |
ἡμετέροις
εὐεργέταις
ὑπαρχουσῶν
δωρειῶν
ἀφαιρεῖταί
|
τι; |
Ἐγὼ
μὲν
ἐκεῖν'
οἶμαι.
Ἀλλ' |
| [30] |
ὡς
ἡμᾶς
ὁ
Λεύκων
ἐρωτᾷ,
|
τί |
ἔχοντες
ἐγκαλέσαι
καὶ
τί
μεμφόμενοι |
| [10] |
λυσιτελέστατον
πρὸς
ἀργύριον
σκοποῦν,
ἀλλὰ
|
τί |
καὶ
καλὸν
πρᾶξαι.
Τὸ
δὲ |
| [0] |
εἶναι
τῆς
δωρειᾶς,
ἐξαπατηθέντας
δέ
|
τι |
καὶ
φαύλῳ
τινὶ
δοῦναι,
ἢ |
| [110] |
βούλεσθαι
τὸν
παρ'
ἡμῖν
τούτων
|
τι |
κατασκευάσαντα,
διὰ
δ'
ὧν
ὁ |
| [150] |
ζηλώσαντες
ἃ
χρὴ
πράττειν
προέλοιντο,
|
τί |
κωλύει
μεγίστην
εἶναι
τὴν
πόλιν |
| [90] |
μὴ
τοιούτους
κριθέντας,
ἐὰν
ἀδίκως
|
τι |
λάβωσιν,
ἀφαιρεθῆναι,
καὶ
τὸ
λοιπὸν |
| [100] |
μηδ'
ἂν
ὁτιοῦν
πράξῃ,
τοιοῦτόν
|
τι |
λέγειν
αὐτοὺς
παρεσκευάσθαι,
ὡς
ἄρ' |
| [150] |
αὐτῶν.
Φέρε
γὰρ
πρὸς
Διός,
|
τί |
μάλιστ'
ἂν
ἀπευξαίμεθα
πάντες,
καὶ |
| [150] |
μάλιστ'
ἂν
ἀπευξαίμεθα
πάντες,
καὶ
|
τί |
μάλιστ'
ἐν
ἅπασι
διεσπούδασται
τοῖς |
| [110] |
παρὰ
τῶν
προγόνων
ἡμῶν
συγχωρήσαιμεν,
|
τί |
μᾶλλον,
οἷς
ἔδομεν
νῦν
ἡμεῖς, |
| [30] |
ἐρωτᾷ,
τί
ἔχοντες
ἐγκαλέσαι
καὶ
|
τί |
μεμφόμενοι
τὴν
ἀτέλειαν
αὐτὸν
ἀφῄρησθε, |
| [50] |
Τὸ
μὲν
γὰρ
ἐξ
ἀρχῆς
|
τι |
μὴ
δοῦναι
γνώμῃ
χρησαμένων
ἔργον |
| [160] |
καταψηφισαμένοις
ὑμῖν
τοῦ
νόμου
καὶ
|
τί |
μή·
εἶτα
φυλάττετε
καὶ
μέ |
| [160] |
Εἰ
τὰ
πρὸ
τοῦ
κατεμέμφου,
|
τί; |
Μὴ
καὶ
τὰ
μέλλοντ'
ᾔδεις; |
| [130] |
μετὰ
ταῦτα
δ'
ἐᾶν,
εἴ
|
τι |
μὴ
πεπόνθαθ'
ὑπ'
αὐτῶν
ὕστερον |
| [0] |
ἂν
μᾶλλον
ἐκεῖνο
λυσιτελοῦν.
Διὰ
|
τί; |
Ὅτι
ἐκ
μὲν
τοῦ
πλείονας |
| [140] |
μάλιστ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι.
Διὰ
|
τί; |
Ὅτι
παντάπασι
φύσεως
κακίας
σημεῖόν |
| [100] |
καὶ
τὰ
παρ'
ἡμῖν.
Διὰ
|
τί; |
Ὅτι
τὰς
μὲν
διὰ
τῶν |
| [0] |
τοῦθ'
οὕτως
ἔθηκε
τὸν
νόμον.
|
Τί |
οὖν
κωλύει
πάντ'
ἀφῃρῆσθαι
καὶ |
| [30] |
τάλαντα,
ἃ
Καλλισθένης
διῴκησε,
προσπεριγενέσθαι.
|
(Τί |
οὖν
οἴεσθ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι, |
| [130] |
νόμου
κυρίου
γενομένου
τῇ
πόλει.
|
Τί |
οὖν
τοῦτ'
ἔστιν;
(Τὸ
δοκεῖν |
| [150] |
καὶ
ὀμώμοται,
ἄν
τις
ἀμύνων
|
τι |
πάθῃ
τῇ
δημοκρατίᾳ,
τὰς
αὐτὰς |
| [60] |
δι'
ὑμᾶς
φεύγοντας
καὶ
δικαίως
|
τι |
παρ'
ὑμῶν
εὑρομένους
ἐάσωμεν
ἀφαιρεθῆναι |
| [0] |
τοῖς
ἰδιώταις,
ἀλλὰ
τοὺς
ἀγαθόν
|
τι |
πεποιηκότας
ἐξαπατῆσαι,
καὶ
ταῦτ'
οὐ |
| [130] |
ἀφῃρημένους
φαίνεσθαι,
καὶ
τοὺς
εὖ
|
τι |
πεποιηκότας
ὑμᾶς,
οἷς
οὐδεὶς
ἂν |
| [150] |
νόμοις
ζημίας
φοβούμενοι
τοῦ
κακόν
|
τι |
ποιεῖν
ἀποσταῖεν,
καὶ
πάντες
τὰς |
| [50] |
ποτέ,
ἔρημον
τῶν
ἐθελησόντων
ἀγαθόν
|
τι |
ποιεῖν
καταστήσει.
(Οὐ
τοίνυν
μόνον, |
| [150] |
τινας
ᾤετ'
ἐπισχεῖν
τοῦ
τοιοῦτόν
|
τι |
ποιεῖν,
ὅμως
οὐκ
ἀφείλετο
τὴν |
| [60] |
καὶ
παραδείγμαθ'
ἑστῶσι
τοῖς
βουλομένοις
|
τι |
ποιεῖν
ὑμᾶς
ἀγαθόν,
ὅσους
εὖ |
| [60] |
ἄνδρα
ἢ
τὰ
πεπραγμένα,
ἄκυρόν
|
τι |
ποιῆσαι
τῶν
ἐκείνῳ
δοθέντων.
Οὗτος |
| [130] |
(Τὸ
δοκεῖν
ἐξηπατηκέναι
τοὺς
ἀγαθόν
|
τι |
ποιήσαντας.
Ὅτι
μὲν
τοίνυν
τοῦθ' |
| [0] |
ἄν,
οἱ
δὲ
τοὺς
ἀγαθόν
|
τι |
ποιοῦντας
ἑαυτοὺς
μὴ
τοῖς
ὁμοίοις |
| [100] |
δεῖ,
τοὺς
μὲν
ἑαυτοὺς
ἀγαθόν
|
τι |
ποιοῦντας
μήτε
τιμῶντες
μήτε
θαυμάζοντες, |
| [150] |
σπουδὴν
ὅπως
μηδενὶ
τῶν
εὖ
|
τι |
ποιούντων
ὑμᾶς
χάριν
ἐξέσται
κομίσασθαι |
| [150] |
τίνες;
Οἵ
τε
τοῖς
ἀγαθόν
|
τι |
ποιοῦσι
τὰς
τιμὰς
διδόντες
καὶ |
| [150] |
τὸν
δῆμον,
οὐ
τοῖς
ἀγαθόν
|
τι |
ποιοῦσιν
ἔγωγε
νομίζω
δεῖν.
(Πρὸς |
| [100] |
καὶ
δεικνὺς
ὅτι
τοῖς
ἀγαθόν
|
τι |
ποιοῦσιν
οὐδ'
ὁτιοῦν
ἔσται
πλέον. |
| [30] |
ἐμμένων
φανεῖται
καὶ
ποιεῖν
ἀεί
|
τι |
προθυμούμενος
ὑμᾶς
εὖ,
ὑμεῖς
δ' |
| [30] |
μεμφόμενοι
τὴν
ἀτέλειαν
αὐτὸν
ἀφῄρησθε,
|
τί |
πρὸς
θεῶν
ἐροῦμεν
ἢ
τί |
| [0] |
πολλοῖς
οἷς
πράττετε
καὶ
τοιοῦτόν
|
τι |
συμβαίνειν
ἀνάγκη.
(Ἆρ'
οὖν
θησόμεθα |
| [50] |
πονηρᾶς
δόξης
ἀναπλήσει,
ἐάν
τέ
|
τι |
συμβῇ
ποτέ,
ἔρημον
τῶν
ἐθελησόντων |
| [160] |
καὶ
λογίσασθε
πρὸς
ὑμᾶς
αὐτοὺς
|
τί |
συμβήσεται
καταψηφισαμένοις
ὑμῖν
τοῦ
νόμου |
| [30] |
(Μὴ
γὰρ
οἴεσθ'
ὑμῖν
ἄλλο
|
τι |
τὰς
στήλας
ἑστάναι
ταύτας
ἢ |
| [80] |
εἴη
πεπονθὼς
ὁ
παῖς
εἴ
|
τι |
τῆς
δωρειᾶς
ἀφαιρεθείη,
καθ'
ὃ |
| [160] |
(Ὅτι
νὴ
Δία
πόρρω
τοῦ
|
τι |
τοιοῦτον
νῦν
ἐλπίζειν
ἐσμέν.
Καὶ |
| [130] |
δοκούντων
ἔχειν,
ἄν
τις
ὑποσχόμενός
|
τι |
τὸν
δῆμον
ἐξαπατήσῃ,
κρίνειν,
κἂν |
| [100] |
νόμος
ὑμῖν,
ἐάν
τις
ὑποσχόμενός
|
τι |
τὸν
δῆμον
ἢ
τὴν
βουλὴν |
| [80] |
ὑμᾶς,
καὶ
οὐδὲν
ἔσθ'
ὅ
|
τι |
τοῦ
παρακρούσασθαι
καὶ
φενακίσαι
λέγεται |
| [110] |
αὐτοῖς
οἷσπερ
ἡμεῖς
νῦν,
ἕτερόν
|
τι |
τοῦτ'
ἂν
εἴη.
Εἰ
τοίνυν |
| [120] |
ὅταν
ὧν
ἐδώκατέ
τῳ
πρότερόν
|
τι, |
τοῦτ'
ἀφέλησθε,
καὶ
τὰς
ὑπολοίπους |
| [110] |
δεῖξαι
κἀκείνους
ὧν
ἔδοσάν
τῴ
|
τι, |
τοῦτ'
ἀφῃρημένους,
συγχωρῶ
καὶ
ὑμᾶς |
| [110] |
ἐπὶ
τοῖς
νῦν.
Πρὸς
οὖν
|
τί |
τοῦτο
λέγω;
Ὅτι
φήσαιμ'
ἂν |
| [120] |
ἀτέλειαν
ἔχειν
ταὐτὸ
καὶ
λῃτουργιῶν,
|
τί |
τοῦτο
μαθὼν
προσέγραψεν;
Οὐδὲ
γὰρ |
| [20] |
τριηραρχίας
ὑπάρξειν
ἀτελῆ.
Σκεψώμεθα
δὴ
|
τί |
τοῦτο
τῇ
πόλει,
ἐὰν
ἅπαντες |
| [130] |
Ὅτι
μὲν
τοίνυν
τοῦθ'
ἕν
|
τι |
τῶν
αἰσχρῶν
ἐστιν
πάντας
ἂν |
| [60] |
ἐχόντων
Πύδναν
ἢ
Ποτείδαιαν
ἤ
|
τι |
τῶν
ἄλλων
χωρίων,
ἃ
Φιλίππῳ |
| [70] |
μηδεμίαν
ποιησαμένους
τούτων
μνείαν
ἀφελέσθαι
|
τι |
τῶν
δοθέντων
τότε.
Πολλὰ
μὲν |
| [70] |
Ἵνα
δὲ
μὴ
λέγων
παραλίπω
|
τι |
τῶν
πεπραγμένων
αὐτῷ,
ἀναγνώσεται
γεγραμμένας |
| [10] |
πειράσομαι
δεῖξαι
διὰ
βραχέων,
ἕν
|
τι |
τῶν
πρότερον
πεπραγμένων
τῇ
πόλει |
| [40] |
ἡγοῦμαι
δεινότατ'
ἂν
παθεῖν,
εἴ
|
τι |
τῶν
τότε
ψηφισθέντων
αὐτοῖς
λυθείη. |
| [30] |
ὁ
νόμος
φαίνεται,
καὶ
προσαφαιρεῖταί
|
τι |
τῶν
ὑπαρχόντων
ἤδη.
Εἶθ'
ὑμεῖς |
| [80] |
δ'
ἐπὶ
τούτοις
δωρειῶν
ἀφῃρημένον
|
τι |
φαίνηται;
Οὐ
σκέψεσθ'
ὦ
ἄνδρες |
| [80] |
ἀφελώμεθα
τὸν
υἱὸν
αὐτοῦ;
Καὶ
|
τί |
φήσομεν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ὅταν |
| [0] |
κατὰ
τὸν
τούτων
λόγον
εἰσίν,
|
τί |
χρὴ
προσδοκᾶν
ἔσεσθαι
τότε,
ὅταν |
| [70] |
ῥητόρων
τῶν
διδαξόντων
ὡς
ἀφελέσθαι
|
τι |
χρὴ
τῶν
ἐκείνῳ
δοθέντων.
(Εἶεν. |
| [40] |
τῷ
δήμῳ
κεκτημένον,
τῷ
δὲ
|
ῥήματι |
καὶ
τῇ
τιμῇ
τὴν
ἀτέλειαν |
| [40] |
εἰ
παρὼν
τῷ
τῆς
πόλεως
|
ἀτυχήματι |
μᾶλλον
ἕλοιτο
τοὺς
ἀτυχοῦντας
καὶ |
| [120] |
ταῦτ'
ἐπὶ
τῷ
τῶν
θεῶν
|
ὀνόματι |
ποιεῖν
ζητήσουσιν,
πῶς
οὐκ
ἀσεβέστατον |
| [130] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
φυλάξασθαι,
τοῦτ'
εἰπεῖν
|
ἔτι |
βούλομαι.
Εἰ
γάρ
τις
πάνθ' |
| [110] |
πεφυτευμένης
ἔδοσαν,
ἑκατὸν
δὲ
ψιλῆς,
|
ἔτι |
δ'
ἀργυρίου
μνᾶς
ἑκατόν,
καὶ |
| [120] |
πρότερόν
τισι
δόντες
ἀφῃρημένοι
φανεῖσθε;
|
(Ἔτι |
δ'
εἰ
μηδὲν
ἔμελλε
τοῦτ' |
| [20] |
τοῖσδ'
αὐτόν;
Ἔγωγ'
ἂν
φαίην.
|
(Ἔτι |
δ'
ὦ
ἄνδρες
δικασταί,
διὰ |
| [160] |
δ'
ἄν
τις
ἔχοι
λέγειν
|
ἔτι |
καὶ
διεξιέναι
περὶ
τοῦ
μηδαμῇ |
| [80] |
ἐτελεύτησεν,
ἀντὶ
τοῦ
διὰ
ταῦτ'
|
ἔτι |
μᾶλλον
αὐτὸν
τιμᾶν
καὶ
τῶν |
| [150] |
φυλάξονται
παραβαίνειν
οὗτοι.
(Ἐγὼ
δ'
|
ἔτι |
μικρὰ
πρὸς
ὑμᾶς
εἰπὼν
καταβήσομαι. |
| [30] |
τῶν
ὑπαρχόντων
ἤδη.
Εἶθ'
ὑμεῖς
|
ἔτι |
σκοπεῖτ'
εἰ
χρὴ
τοῦτον
ἐξαλεῖψαι, |
| [130] |
ἀκουστέον
ἂν
ἐναντία
τολμᾷ
λέγειν.
|
(Ἔτι |
τοίνυν
ἴσως
ἐπισύροντες
ἐροῦσιν
ὡς |
| [0] |
μηδὲν
εἶναι
τοῖς
χρηστοῖς
οὖσιν;
|
(Ἔτι |
τοίνυν
ὑμᾶς
κἀκεῖν'
ἐνθυμεῖσθαι
δεῖ, |
| [130] |
πονήρ'
αὐτὸς
ἔκρινεν
εἶναι
πρότερον.
|
(Ἔτι |
τοίνυν
ὑμᾶς
κἀκεῖν'
εὐλαβεῖσθαι
δεῖ, |
| [80] |
ἐνταῦθ'
εἶναί
που.
Ἐγὼ
δ'
|
ἔτι |
τοῦτ'
εἰπεῖν
ὑπὲρ
Χαβρίου
βούλομαι. |
| [50] |
ἓν
δ'
ἢ
δύο
δείξας
|
ἔτι |
ψηφίσματ'
ἀπαλλάττομαι
τοῦ
περὶ
τούτων |
| [10] |
τῇ
δὲ
τιμῇ
καὶ
τῇ
|
βεβαιότητι |
τὰς
παρὰ
τῶν
δήμων
δωρειὰς |
| [100] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
Θηβαῖοι
φρονοῦσιν
ἐπ'
|
ὠμότητι |
καὶ
πονηρίᾳ
ἢ
ὑμεῖς
ἐπὶ |
| [150] |
εἰπεῖν.
Πολὺ
τοίνυν
κάλλιον
τῇ
|
δεινότητι |
ταύτῃ
χρῆσθαι
ἐπὶ
τὸ
τοὺς |
| [10] |
τοίνυν
οὗτος
ὁ
νόμος
ταύτην
|
ἀντὶ |
καλῆς
αἰσχρὰν
τῇ
πόλει
περιάπτει, |
| [160] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοσαύτην
βλασφημίαν
|
ἀντὶ |
καλῶν
καὶ
προσηκόντων
ὑμῖν
ἀγαθῶν |
| [0] |
καὶ
συμμάχους
ἤδη
τινὰς
ἥττους
|
ἀντὶ |
κρειττόνων
ἐπείσθηθ'
ἑλέσθαι,
καὶ
ὅλως |
| [110] |
νῦν
τὸ
τρίτον
μέρος
τούτων
|
ἀντὶ |
τῆς
ἀτελείας
ἑλέσθαι;
Ὅτι
τοίνυν |
| [80] |
ὧν
ἐπ'
ἐκείνους
ἐλθὼν
ἐτελεύτησεν,
|
ἀντὶ |
τοῦ
διὰ
ταῦτ'
ἔτι
μᾶλλον |
| [80] |
νόμον
ὑμῖν
ὃν
παρεισφέρομεν
γράψαντες
|
ἀντὶ |
τοῦδε,
ὃν
οὐκ
ἐπιτήδειον
εἶναί |
| [60] |
γεγενημένας,
τὰς
δὲ
δωρειάς,
ἃς
|
ἀντὶ |
τούτων
ἔλαβον
παρ'
ὑμῶν,
καὶ |
| [90] |
γεγράμμεθα,
εἶθ'
ἅ
φαμεν
δεῖν
|
ἀντὶ |
τούτων
τεθῆναι.
Λέγε.
ΝΟΜΟΣ.
Ταῦτα |
| [50] |
ταῦτ'
ἐγένετο,
ἡ
ἐπ'
Ἀνταλκίδου,
|
ἀντὶ |
τῶν
ἔργων
τούτων
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων |
| [160] |
αὐτοὶ
δώσουσιν,
ἡ
δὲ
πόλις
|
τἀναντί' |
ὧν
εἶπον
ἀρτίως,
δόξει
ἄπιστος, |
| [110] |
τῇ
πόλει,
εἰ
μηδεὶς
ἐν
|
ἅπαντι |
τῷ
χρόνῳ
γέγον'
ἄξιος
εὖ |
| [110] |
δὲ
μηδ'
ἂν
εἷς
ἐν
|
ἅπαντι |
τῷ
χρόνῳ
τοῦτ'
ἔχοι
δεῖξαι |
| [40] |
φέρειν
τὴν
ψῆφον
ᾧ
μὴ
|
λυθέντι |
δεήσει
χρῆσθαι,
δεύτερον
δ'
ὅτι |
| [130] |
ἐν
ᾧ
τοσούτῳ
τὸ
πλῆθος
|
ὄντι |
οὔτε
φυλὴ
πώποτ'
ἐνεγκεῖν
ἐτόλμησεν |
| [140] |
μὲν
τούτῳ
ταῦτ'
ἔμελλεν
ὑπάρχειν
|
λαβόντι, |
μηδὲν
ἡγεῖσθαι
δεινόν,
ἐπειδὴ
δ' |
| [140] |
τάλαντ'
ἀποδοῦναι
γέγραφ'
οὗτος
ὡς
|
παρασχόντι |
τοῖς
ἐν
Πειραιεῖ
τοῦ
δήμου, |
| [80] |
ἂν
οὐ
μόνον
διὰ
τὰ
|
ζῶντι |
πεπραγμένα
φαίνοισθ'
εὐνοϊκῶς
διακείμενοι
πρὸς |
| [40] |
λυθέντι
δεήσει
χρῆσθαι,
δεύτερον
δ'
|
ὅτι |
βλάπτουσιν
οἱ
πονηροὶ
νόμοι
καὶ |
| [120] |
ἐπ'
ἀνθρώπου
πραχθέντα
πονηρὰ
φανείη.
|
Ὅτι |
δ'
οὐκ
ἔστι
ταὐτὸν
ἱερῶν |
| [20] |
συντελεῖ;
Πᾶσ'
ἀνάγκη.
Καὶ
μὴν
|
ὅτι |
δεῖ
τὴν
εὐπορίαν
εἰς
ταῦθ' |
| [0] |
ἂν
ἴσως
εἴποι
πρὸς
ταῦτα,
|
ὅτι |
διὰ
τὸ
ῥᾳδίως
ἐξαπατᾶσθαι
τὸν |
| [130] |
Μὴ
δὴ
παραγόντων
ὑμᾶς,
μηδ'
|
ὅτι |
δοῦλος
ὢν
ὁ
Λυκίδας
καὶ |
| [110] |
ἀμαθεῖς
δὲ
διότι
ἐκεῖν'
ἀγνοοῦσιν,
|
ὅτι |
εἰ
τὰ
μάλιστα
ταῦθ'
οὕτως |
| [0] |
μᾶλλον
ἐκεῖνο
λυσιτελοῦν.
Διὰ
τί;
|
Ὅτι |
ἐκ
μὲν
τοῦ
πλείονας
ἢ |
| [0] |
τοίνυν
ὑμᾶς
κἀκεῖν'
ἐνθυμεῖσθαι
δεῖ,
|
ὅτι |
ἐκ
τῶν
νῦν
ὑπαρχόντων
νόμων |
| [160] |
τῶν
περιεστηκότων
οὔτε
τῶν
ἄλλων,
|
ὅτι |
ἐν
μὲν
τῷ
δικαστηρίῳ
Λεπτίνης |
| [90] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ
καταμανθάνετε,
|
ὅτι |
ἐνταῦθ'
ἔνι
καὶ
τοὺς
ἀξίους |
| [100] |
οὐδαμῇ.
Οὐ
γὰρ
ἀγνοῶ
τοῦθ'
|
ὅτι |
Θηβαῖοι
καὶ
Λακεδαιμόνιοι
καὶ
ἡμεῖς |
| [150] |
τοῖς
φιλοτιμεῖσθαι
βουλομένοις
καθίστησιν,
ἀλλ'
|
ὅτι |
καὶ
παρανομίας
δόξαν
αἰσχίστην
τῇ |
| [0] |
ἄδηλον,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοῦθ'
|
ὅτι |
Λεπτίνης,
κἄν
τις
ἄλλος
ὑπὲρ |
| [20] |
διαθῶμεν;
Ἀλλ'
ἴσμεν
ἐκεῖνο
δήπου,
|
ὅτι |
λῃτουργήσουσιν
μέν,
ἄνπερ
ἡ
πόλις |
| [110] |
ὧν
ἐβουλήθησαν.
(Τίνι
χρώμενος
τεκμηρίῳ;
|
Ὅτι |
Λυσιμάχῳ
δωρειάν,
ἑνὶ
τῶν
τότε |
| [90] |
τοῦτον
οὐ
τεθήσεσθαι.
(Ἐγὼ
δ'
|
ὅτι |
μὲν
τῇ
ὑμετέρᾳ
ψήφῳ
τοῦ |
| [0] |
χρήσεται
τῷ
λόγῳ.
(Ἐγὼ
δ'
|
ὅτι |
μὲν
τινῶν
κατηγοροῦντα
πάντας
ἀφαιρεῖσθαι |
| [130] |
ἐξηπατηκέναι
τοὺς
ἀγαθόν
τι
ποιήσαντας.
|
Ὅτι |
μὲν
τοίνυν
τοῦθ'
ἕν
τι |
| [110] |
μοι
τὸ
ψήφισμα
τουτί.
ΨΗΦΙΣΜΑ.
|
(Ὅτι |
μὲν
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι, |
| [30] |
τὸ
ψήφισμ'
ὑπὲρ
ἡμῶν
γράφων;
|
(Ὅτι |
νὴ
Δί'
ἦσάν
τινες
τῶν |
| [160] |
Μὴ
καὶ
τὰ
μέλλοντ'
ᾔδεις;
|
(Ὅτι |
νὴ
Δία
πόρρω
τοῦ
τι |
| [110] |
Ἀθηναῖοι,
κἀκεῖν'
ἐνθυμεῖσθαι
καὶ
ὁρᾶν,
|
ὅτι |
νῦν
ὀμωμοκότες
κατὰ
τοὺς
νόμους |
| [80] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ
λογιεῖσθε,
|
ὅτι |
νῦν
οὐχ
ὁ
νόμος
κρίνεται |
| [30] |
ψηφισαμένους
ἐξεῖναι
δοῦναι;
Ἆρ'
ἀγνοεῖθ'
|
ὅτι |
ὁ
αὐτὸς
νόμος
οὗτος
ἐκεῖνόν |
| [0] |
δὲ
τούτῳ
καὶ
δι'
ἐκεῖνο,
|
ὅτι |
οἱ
μὲν
ἀνάξιόν
τινα
τιμήσαντες |
| [20] |
πόλει,
ἐκεῖν'
ὑμᾶς
δεῖ
σκοπεῖν,
|
ὅτι |
οὐδὲν
ἔσεσθ'
εὐπορώτεροι,
τὰς
ἀτελείας |
| [140] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι.
Διὰ
τί;
|
Ὅτι |
παντάπασι
φύσεως
κακίας
σημεῖόν
ἐστιν |
| [90] |
δὲ
μαρτυρίαν
καθ'
ἑαυτοῦ
καταλείπων
|
ὅτι |
παρανομεῖ
τουτονὶ
τὸν
νόμον,
ὅμως |
| [70] |
μετὰ
ταῦτ'
ἐν
Αἰγύπτῳ,
καὶ
|
ὅτι |
πᾶσαν
ἐπελθὼν
ὀλίγου
δέω
λέγειν |
| [40] |
συνεύχομαι,
λογιζέσθω
δὲ
πρῶτον
μὲν
|
ὅτι |
περὶ
νόμου
μέλλει
φέρειν
τὴν |
| [30] |
δεῖται.
(Ἴστε
γὰρ
δήπου
τοῦθ'
|
ὅτι |
πλείστῳ
τῶν
πάντων
ἀνθρώπων
ἡμεῖς |
| [60] |
δόξαιμι
δίκαιον
κατηγορεῖν
τοῦ
νόμου,
|
ὅτι |
πολλοὺς
ξένους
εὐεργέτας
ἀφαιρεῖται
τὴν |
| [140] |
μὲν
τοίνυν
ἐγκαλῶν
αὐτοῖς
λέγεις
|
ὅτι |
σ'
οὐ
κατέστησαν
εἰς
κίνδυνον, |
| [70] |
ἄνευ
τοῦ
παρ'
ἐμοῦ
λόγου,
|
ὅτι |
σπουδαῖος
Χαβρίας
ἦν
ἀνήρ,
οὐ |
| [60] |
ἠδίκουν;
Ἢ
πᾶσι
πρόδηλον
τοῦτο,
|
ὅτι |
ταῖς
παρ'
ἐκείνου
δωρειαῖς,
ἃς |
| [100] |
τὰ
παρ'
ἡμῖν.
Διὰ
τί;
|
Ὅτι |
τὰς
μὲν
διὰ
τῶν
ὀλίγων |
| [150] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοῦτ'
ἀδικεῖ,
|
ὅτι |
τὰς
τιμὰς
ἀναιρῶν
τῶν
εὐεργεσιῶν |
| [120] |
ἵνα
μὴ
λάθητ'
ἐξαπατηθέντες.
Ἐροῦσ'
|
ὅτι |
ταῦθ'
ἱερῶν
ἐστιν
ἅπαντα
τἀναλώματα |
| [120] |
ἐστιν
δεδομένη.
Ἵνα
δ'
εἰδῆθ'
|
ὅτι |
ταῦτα
τοῦτον
ἔχει
τὸν
τρόπον, |
| [140] |
ἀγῶνας
τοὺς
στεφανίτας,
καὶ
οὐχ,
|
ὅτι |
τῇ
φύσει
τούτων
ὀλίγοις
μέτεστιν, |
| [50] |
αὐτοῖς.
Ἔπειτ'
ἐκεῖν'
ἀγνοεῖν
φήσομεν,
|
ὅτι |
τὴν
ἀξίαν,
ὅταν
διδῶμεν,
δεῖ |
| [40] |
τῆς
δαπάνης
μέγιστον
ἐκείνῳ,
ἀλλ'
|
ὅτι |
τὴν
δωρειὰν
ὑμᾶς
αὐτὸν
ἀφῃρῆσθαι |
| [130] |
ἐκείνου
γ'
ἀποστατέον
τοῦ
λόγου,
|
ὅτι |
τῆς
μὲν
ἀξίας,
ὅτ'
ἐδώκαμεν, |
| [110] |
τούτων
ἀντὶ
τῆς
ἀτελείας
ἑλέσθαι;
|
Ὅτι |
τοίνυν
ἀληθῆ
λέγω,
λαβέ
μοι |
| [10] |
φθονεροὺς
ἀπίστους
ἀχαρίστους
εἶναι
δοκεῖν.
|
(Ὅτι |
τοίνυν
οὐδ'
ἐστὶν
ὅλως,
ὦ |
| [100] |
τῶν
φιλοτιμησομένων,
προλέγων
καὶ
δεικνὺς
|
ὅτι |
τοῖς
ἀγαθόν
τι
ποιοῦσιν
οὐδ' |
| [60] |
ὑμᾶς,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
λανθανέτω,
|
ὅτι |
τῶν
αἰσχίστων
ἐστὶν
πάντας
ἀνθρώπους |
| [150] |
καταλείπει.
Ἴστε
γὰρ
δήπου
τοῦθ'
|
ὅτι |
τῶν
τὰ
δεινόταθ'
ἡμᾶς
ἀδικούντων |
| [20] |
τριηραρχεῖν
ἄξια
κεκτημένοις.
Ἀλλὰ
μὴν
|
ὅτι |
τῶν
τριηραρχιῶν
οὐδείς
ἐστ'
ἀτελής, |
| [20] |
δείξω.
Ἴστε
γὰρ
δήπου
τοῦθ'
|
ὅτι |
τῶν
τριηραρχιῶν
οὐδείς
ἐστ'
ἀτελὴς |
| [110] |
Πρὸς
οὖν
τί
τοῦτο
λέγω;
|
Ὅτι |
φήσαιμ'
ἂν
ἔγωγ'
ἐκείνους
οὐκ |
| [60] |
τοὺς
ταῦτα
λέγοντας;
Ἢ
δῆλον
|
ὅτι |
φωνὴν
οὐκ
ἂν
ἀνάσχοισθ'
ὡς |
| [20] |
Εἰ
δέ
τις
οἴεται
δεῖν,
|
ὅτι |
χρήματ'
οὐκ
ἔχομεν,
μηδὲ
δόξαν |
| [10] |
παρόντος
βουλεύσασθαι,
εἰ
κἀκεῖνο
μάθοιτε,
|
ὅτι |
ᾧ
μόνῳ
μείζους
εἰσὶν
αἱ |
| [80] |
τοίνυν
εἰδῆτ'
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
ὅτι |
ὡς
ἀληθῶς
ἐπὶ
πᾶσι
δικαίοις |
| [140] |
τεθαύμακα
πάντων,
εἰ
ἐκεῖν'
ἠγνόηκεν,
|
ὅτι |
ὥσπερ
ἂν
εἴ
τις
μεγάλας |
| [110] |
ὑμῶν
ὡς
ἀχαρίστων,
ἀμαθεῖς
δὲ
|
διότι |
ἐκεῖν'
ἀγνοοῦσιν,
ὅτι
εἰ
τὰ |
| [110] |
ἀπαιδεύτους
ἡγεῖσθ'
εἶναι,
πονηροὺς
μὲν
|
διότι |
καταψεύδονται
τῶν
προγόνων
ὑμῶν
ὡς |
| [150] |
πρότερόν
τισι
πράγμασι
σύνδικος
γέγονεν.
|
Ἐστι |
δὲ
καὶ
μάλ'
ἔχων
νόμος |
| [0] |
νόμον
γεγράφθαι,
ἐφ'
οἷς
οὐδέν
|
ἐστι |
δημοσίᾳ
βλάβος
εἴ
τις
ψεύδεται, |
| [90] |
ἐφ'
ὑμῖν
εἶναι
πάνθ'
ὥσπερ
|
ἐστὶ |
δίκαιον,
καὶ
δοῦναι
καὶ
μή. |
| [30] |
δέδωκεν
ὑμῖν.
(Τοῦτο
δ'
ἡλίκον
|
ἐστὶ |
θεωρήσατε.
Ἐκεῖνος
πράττεται
τοὺς
παρ' |
| [140] |
ὁ
λόγος,
τούτῳ
δ'
οὐδείς
|
ἐστι |
κίνδυνος.
(Καίτοι
καὶ
τοῦτ'
ἀκούω |
| [0] |
αὕτ'
ἐξετάσειεν,
πότερόν
ποτε
λυσιτελέστερόν
|
ἐστι |
κυρίους
μὲν
ὑμᾶς
εἶναι
τῆς |
| [110] |
τἀληθές
τ'
ἔχει
καὶ
δίκαιόν
|
ἐστι |
λέγειν,
ἐγὼ
πρὸς
ὑμᾶς
ἐρῶ. |
| [120] |
γε
τὸ
τῶν
ἱερῶν
τέλος
|
ἐστὶ |
λῃτουργεῖν;
Αὐτὸς
γὰρ
οὑτωσὶ
τἀναντία |
| [100] |
καλῶς
δοκούντων
ἔχειν
νόμων
Σόλωνός
|
ἐστι, |
μὴ
λέγειν
κακῶς
τὸν
τεθνεῶτα, |
| [40] |
ὑπέρδεινον
ποιήσομεν;
(Ὁ
αὐτὸς
τοίνυν
|
ἐστί |
μοι
λόγος
οὗτος
καὶ
περὶ |
| [120] |
ἀτελείας
ὑμᾶς
ἀφελέσθαι
πεῖσαι,
βέλτιόν
|
ἐστι |
προειπεῖν,
ἵνα
μὴ
λάθητ'
ἐξαπατηθέντες. |
| [100] |
τῶν
πολλῶν.
Ἐκεῖ
μὲν
γάρ
|
ἐστι |
τῆς
ἀρετῆς
ἆθλον
τῆς
πολιτείας |
| [10] |
ἐμοῦ
γ'
ἕνεκ'
ἔστω,
βελτίων
|
ἐστὶ |
τῆς
πόλεως
τὸ
ἦθος.
(Νομίζω |
| [50] |
δοῦναι
γνώμῃ
χρησαμένων
ἔργον
ἀνθρώπων
|
ἐστί· |
τὸ
δὲ
τοὺς
ἔχοντας
ἀφαιρεῖσθαι |
| [10] |
τινος
εἶναι
τιμᾶσθαι
τῶν
καλῶν
|
ἐστι, |
τό
θ'
ὑπὸ
τῶν
ὁμοίων |
| [20] |
καὶ
τοῦ
πρὸς
ἅπαντας
πιστεύεσθαι,
|
ἐστὶ |
τὸ
τῆς
πίστεως
ὑπάρχον.
Εἰ |
| [10] |
καὶ
αἱ
πολιτικαί,
ὧν
ἑκατέρων
|
ἐστὶ |
τοῖς
εὑρημένοις
ἡ
ἀτέλεια
ἣν |
| [100] |
αὐτῶν,
μήτε,
εἴ
τις
φαῦλός
|
ἐστι |
τῶν
εὑρημένων
τὴν
δωρειάν,
ἐχέτω, |
| [100] |
παρασχὼν
αὑτὸν
οἷον
χρή,
δεσπότης
|
ἐστὶ |
τῶν
πολλῶν.
Ἐκεῖ
μὲν
γάρ |
| [30] |
δωρειὰν
ἣν
ὑμεῖς
ἔδοτ'
αὐτοῖς.
|
~Ἔστι |
γὰρ
γένει
μὲν
δήπου
ὁ |
| [150] |
μικρὰ
πρὸς
ὑμᾶς
εἰπὼν
καταβήσομαι.
|
Ἔστι |
γάρ,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
πάντας |
| [130] |
αὐτούς,
ὅταν
πρῶτον
γένωνται
νομοθέται.
|
Ἔστι |
δ'
ἑκάστῳ
τις
αὐτῶν,
ὡς |
| [40] |
στερήσεται
τούτων
ἢ
λῃτουργεῖν
ἀναγκασθήσεται.
|
Ἔστι |
δ'
οὐ
τὸ
τῆς
δαπάνης |
| [0] |
ἂν
οἷός
τ'
ὦ,
συνερεῖν.
|
Ἔστι |
δ'
οὐκ
ἄδηλον,
ὦ
ἄνδρες |
| [110] |
πόλεως
ὡς
ἀχαρίστου
δήπου
κατηγορεῖ.
|
Ἔστι |
δ'
οὐχ
οὕτω
ταῦτ'
ἔχοντα, |
| [100] |
τινα
βούλεται,
θήσειν
τὸν
νόμον.
|
Ἔστι |
δὲ
δήπου
νόμος
ὑμῖν,
ἐάν |
| [140] |
φθονήσαντες,
οὐχὶ
πονηροὺς
λαβόντες
ἀφῃρῆσθαι.
|
~Ἔστι |
δὲ
πάντα
μὲν
ὡς
ἔπος |
| [20] |
δέ
τινες
πλουτήσους
ἀτελείας
ἐπειλημμένοι.
|
Ἔστι |
δὲ
ταῦτ'
ἀμφότερ'
οὐχὶ
δίκαιον |
| [10] |
νόμου
τούτου
λῃτουργήσουσιν
οἱ
πλουσιώτατοι.
|
Ἔστι |
δὲ
τοῦθ'
οὑτωσὶ
μὲν
ἀκοῦσαι |
| [160] |
Ἀθηναῖοι,
πολλάκις
οὐκ
ἐδιδάχθηθ'
ὡς
|
ἔστι |
δίκαια,
ἀλλ'
ἀφῃρέθηθ'
ὑπὸ
τῆς |
| [110] |
ἐκεῖν'
ἂν
ἔγωγ'
εἴποιμι.
Οὐκ
|
ἔστι |
δίκαιον,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοὺς |
| [120] |
πονηρὰ
φανείη.
Ὅτι
δ'
οὐκ
|
ἔστι |
ταὐτὸν
ἱερῶν
ἀτέλειαν
ἔχειν
καὶ |
| [140] |
αἷς
ἀντ'
εὖ
ποιεῖ,
παρέσχηται.
|
(Ἔστι |
τοίνυν
πάντα
ταῦτ'
ὦ
ἄνδρες |
| [110] |
δεῖ
λεγόντων
τινῶν
ἐθέλειν
ἀκούειν.
|
(Ἔστι |
τοίνυν
τις
πρόχειρος
λόγος,
ὡς |
| [140] |
ἀγαθῶν
ἀνδρῶν
ἔργα.
Καίτοι
τοῦτ'
|
ἔστι |
τοὐπιτήδευμα
ζηλούντων
ἀρετήν,
οὐ
τοῖς |
| [100] |
ποιήσουσιν,
ἐὰν
ταῦτα
λέγωσιν,
οὐκ
|
ἔξεστι |
ποιεῖν
παρὰ
τοῖς
Λακεδαιμονίοις,
τὰ |
| [0] |
τοῦ
χρόνου.
Εἶθ'
ἧς
πᾶσι
|
μέτεστι |
τὸ
ἥμισυ
καὶ
τοῖς
μηδ' |
| [50] |
τινες
τῶν
εὑρημένων
ταῦτ'
ἦσαν·
|
τουτὶ |
γὰρ
παρὰ
πάντ'
ἔσται
τὸν |
| [110] |
χρηστοὺς
τιμᾶν,
δηλοῖ
τὸ
ψήφισμα
|
τουτί· |
εἰ
δὲ
μὴ
τοῖς
αὐτοῖς |
| [110] |
λέγω,
λαβέ
μοι
τὸ
ψήφισμα
|
τουτί. |
ΨΗΦΙΣΜΑ.
(Ὅτι
μὲν
τοίνυν,
ὦ |
| [140] |
γὰρ
τὸ
τελευτῆσαι
Βάθιππον
τὸν
|
τουτουὶ |
πατέρ'
Ἀψεφίωνος,
ὃς
αὐτὸν
ἔτ' |
| [20] |
ἔχει
πολλὰ
μηδὲν
ὑμᾶς
ἀδικῶν,
|
οὐχὶ |
δεῖ
δήπου
τούτῳ
βασκαίνειν·
εἰ |
| [140] |
ἂν
βούλησθε.
Ἀλλ'
ἐκεῖνό
γ'
|
οὐχὶ |
δίκαιον
εἶναί
φημι,
τὸ
ὅτε |
| [20] |
ἐπειλημμένοι.
Ἔστι
δὲ
ταῦτ'
ἀμφότερ'
|
οὐχὶ |
δίκαιον
λέγειν.
Εἰ
μὲν
γάρ |
| [130] |
δωρειὰς
ἀφελέσθαι
ζητούντων.
(Πῶς
γὰρ
|
οὐχὶ |
καὶ
κατὰ
τοῦτο
δεινότατ'
ἂν |
| [0] |
ἂν
αὐτὸς
οὗτος
ἀντείποι
μὴ
|
οὐχὶ |
καλῶς
ἔχειν,
ἐνιαυτὸν
διαλιπὼν
ἕκαστος |
| [90] |
καὶ
μή.
Ὡς
μὲν
τοίνυν
|
οὐχὶ |
καλῶς
οὗτος
ἔχει
καὶ
δικαίως |
| [130] |
δεικνύναι,
λόγῳ
δ'
ἂν
ἀναισχυντῶσιν,
|
οὐχὶ |
καλῶς
ποιήσουσιν.
(Ὃ
τοίνυν
μάλιστα |
| [130] |
νόμον
ποιήσετε
κύριον,
δόξετε
φθονήσαντες,
|
οὐχὶ |
πονηροὺς
λαβόντες
ἀφῃρῆσθαι.
~Ἔστι
δὲ |
| [150] |
ὁ
γράφων
χρῆσθαι.
Ὑμῖν
δ'
|
οὐχὶ |
πρέπει
τὰ
τοιαῦτα
μιμεῖσθαι,
οὐδ' |
| [50] |
καὶ
τῆς
παρόδου
κρατοῦντας
Λακεδαιμονίους,
|
οὐχὶ |
προὔδωκαν
οὐδ'
ἐβουλεύσαντ'
ἰδίᾳ
περὶ |
| [40] |
τῇ
τιμῇ
τὴν
ἀτέλειαν
ἔχοντα,
|
οὐχὶ |
τὴν
ἀτέλειαν
ἀφαιρήσεσθε
οὐδὲ
γὰρ |
| [110] |
κατὰ
τοὺς
νόμους
δικάσειν
ἥκετε,
|
οὐχὶ |
τοὺς
Λακεδαιμονίων
οὐδὲ
Θηβαίων,
οὐδ' |
