Paragraphes
[0]	πολλοὺς εὖ ποιεῖν προκαλεῖσθ' ὑμᾶς,	ἐκ	δὲ τοῦ μηδενὶ μηδέν, μηδ'
[10]	λέγω φλαῦρον οὐδὲν οὐδὲ σύνοιδα,	ἐκ	δὲ τοῦ νόμου σκοπῶν εὑρίσκω
[10]	μὲν εἰς πένητας ἀνθρώπους ἔρχονται,	ἐκ	δὲ τοῦ νόμου τούτου λῃτουργήσουσιν
[140]	καὶ Ἀριστοφῶν Ἁζηνιεὺς καὶ Κηφισόδοτος	ἐκ	Κεραμέων καὶ Δεινίας Ἑρχιεύς. Ἃ
[50]	ἐπέρχεταί μοι πρώτους ἐξετάσαι τοὺς	ἐκ	Κορίνθου φεύγοντας. Ἀναγκάζομαι δὲ λέγειν
[70]	τοῖς πολίταις, κἂν ἀφικνῆταί τις	ἐκ	Λακεδαίμονος, κατέχειν κελεύσας, οἴχεσθαι πρεσβεύων
[80]	ἕκαστος αὐτῶν ὑμᾶς εὖ, τούτων	ἐκ	λόγου κρίσις γίγνεται, καὶ τὰ
[0]	ἐκεῖνο λυσιτελοῦν. Διὰ τί; Ὅτι	ἐκ	μὲν τοῦ πλείονας ἢ προσήκει
[140]	τιμωμένοις φθονούντων. Εἶτα μεγίστας δίδοτ'	ἐκ	παντὸς τοῦ χρόνου δωρειὰς τοῖς
[60]	τὴν τοῦ δήμου κάθοδον τὴν	ἐκ	Πειραιῶς ἀσθενοῦς ἡμῶν τῆς πόλεως
[30]	περὶ τετταράκοντ' εἰσί· καὶ τοῦτ'	ἐκ	τῆς παρὰ τοῖς σιτοφύλαξιν ἀπογραφῆς
[30]	τῶν ἄλλων ἐμπορίων ἀφικνούμενον ὁ	ἐκ	τοῦ Πόντου σῖτος εἰσπλέων ἐστίν.
[80]	ἐπιτήδειον εἶναί φαμεν. Γνώσεσθε γὰρ	ἐκ	τούτου πρόνοιάν τιν' ἔχοντας ἡμᾶς
[30]	αὐτῷ τὴν ἀτέλειαν ἔστιν ἔχειν	ἐκ	τούτου τοῦ νόμου. Καίτοι τῶν
[20]	ἔσεσθαι, καὶ τῶν πολιτῶν μηδέν'	ἐκ	τριηραρχίας ὑπάρξειν ἀτελῆ. Σκεψώμεθα δὴ
[30]	χρώμεθα. Πρὸς τοίνυν ἅπαντα τὸν	ἐκ	τῶν ἄλλων ἐμπορίων ἀφικνούμενον ὁ
[60]	ὑμῶν, καὶ τοὺς ἁρμοστὰς ἐξήλασεν	ἐκ	τῶν νήσων, καὶ μετὰ ταῦτα
[0]	ὑμᾶς κἀκεῖν' ἐνθυμεῖσθαι δεῖ, ὅτι	ἐκ	τῶν νῦν ὑπαρχόντων νόμων καὶ
[10]	καὶ δικαίως οὐδείς ἐστ' ἀτελὴς	ἐκ	τῶν παλαιῶν νόμων, οὐδ' οὓς
[120]	πόλεμον πασῶν εἰσφορῶν καὶ τριηραρχιῶν	ἐκ	τῶν παλαιῶν νόμων οὐκ εἴσ'
[30]	παρ' ὑμῶν ὁ Λεύκων, ἀκηκόατ'	ἐκ	τῶν ψηφισμάτων, ὦ ἄνδρες δικασταί.
[40]	τὴν ἀτέλειαν ὁ Ἐπικέρδης ἀκηκόατ'	ἐκ	τῶν ψηφισμάτων, ὦ ἄνδρες δικασταί.
[30]	σῖτον ἀπέστειλεν, ἀλλὰ τοσοῦτον ὥστε	πεντεκαίδεκ'	ἀργυρίου τάλαντα, ἃ Καλλισθένης διῴκησε,
[120]	εἴποιεν, πάνθ' ὅσα τῶν αὐτῶν	ἕνεκ'	αὐτοῖς ἔδοτ' εὐεργεσιῶν ἀξιοῦντες ἔχειν,
[10]	χρηστός ἐσθ' ὡς ἐμοῦ γ'	ἕνεκ'	ἔστω, βελτίων ἐστὶ τῆς πόλεως
[110]	τοῦτ' ἔχοι δεῖξαι γεγονός, τίνος	εἵνεκ'	ἐφ' ἡμῶν πρώτων καταδειχθῇ τοιοῦτον
[0]	τ' ὦ, συνερεῖν. Ἔστι δ'	οὐκ	ἄδηλον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦθ'
[50]	Θασίους τοὺς μετ' Ἐκφάντου πῶς	οὐκ	ἀδικήσετε, ἐὰν ἀφαιρῆσθε τὴν ἀτέλειαν,
[0]	οὔθ' ὑμῖν πρέπον. (Πῶς γὰρ	οὐκ	αἰσχρόν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, κατὰ
[130]	κἂν ἁλῷ, θανάτῳ ζημιοῦν. Εἶτ'	οὐκ	αἰσχύνεσθ' ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ
[40]	οὗτος ἁνὴρ ὢν φαίνεται. Εἶτ'	οὐκ	αἰσχυνόμεθ' ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοὺς
[130]	αὐτοῖς ἄλλος οὐδεὶς ἀντιδοῦναι. Οἷς	οὐκ	ἀκουστέον ἂν ἐναντία τολμᾷ λέγειν.
[60]	λέγοντας; Ἢ δῆλον ὅτι φωνὴν	οὐκ	ἂν ἀνάσχοισθ' ὡς συκοφαντούντων; Οὔκουν
[140]	τὰς τιμωρίας τῶν ἀδικημάτων τάττοι,	οὐκ	ἂν αὐτός γ' ἀδικεῖν παρεσκευάσθαι
[80]	μεμφόμενοι πάντας ἀφαιρεῖσθαι κελεύουσιν ὁμοίως,	οὐκ	ἂν ἐδώκατε ταύτην αὐτῷ τὴν
[110]	καὶ μὴ βλασφημεῖν. Καίτοι τίν'	οὐκ	ἂν οἴεσθε νῦν τὸ τρίτον
[100]	γὰρ φλαῦρον ἐρῶ σε ἢ	οὐκ	ἀνεγνωκέναι τοὺς Σόλωνος νόμους ἢ
[40]	ἀφαιρεῖσθαι. ~Καὶ μὴν οὐδ' ὅπως	οὐκ	ἀντιδώσει τῷ Λεύκωνί τις, ἂν
[10]	ψεύδεσθαι μᾶλλον αἱρήσεσθε; Ἐγὼ μὲν	οὐκ	ἀξιῶ. (Τὸ μὲν τοίνυν τῆς
[120]	μὴ τοῦτο ποιοῦσα χάριν τισὶν	οὐκ	ἀποδώσει. Μεγάλων μὲν οὖν εὐεργεσιῶν
[160]	τις ἄρ' ἔλθῃ ποτὲ καιρός,	οὐκ	ἀπορήσετε τῶν ἐθελησόντων ὑπὲρ ὑμῶν
[50]	τὴν ἀξίαν τοῦ ποιήσαντος σκεψόμεθα;	Οὐκ	ἄρ' ὀρθῶς βουλευσόμεθα. (Ἀλλὰ νὴ
[120]	θεῶν ὀνόματι ποιεῖν ζητήσουσιν, πῶς	οὐκ	ἀσεβέστατον ἔργον καὶ δεινότατον πράξουσιν;
[120]	τὰς εἰκόνας καὶ τὴν σίτησιν	οὐκ	ἀφαιρεῖται τῶν εἰληφότων ὁ νόμος,
[150]	τοῦ τοιοῦτόν τι ποιεῖν, ὅμως	οὐκ	ἀφείλετο τὴν τοῦ δικαίου τάξιν,
[160]	ὑμεῖς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πολλάκις	οὐκ	ἐδιδάχθηθ' ὡς ἔστι δίκαια, ἀλλ'
[50]	καὶ μηδενὸς καταφρονεῖν, φυλάττειν δ'	οὐκ	ἐθέλουσι τοῖς αὐτοῖς τούτοις. Ὃ
[120]	ἀφέλῃ. (Ὡς δ' ἁπλῶς εἰπεῖν,	οὐκ,	εἰ τῶν πάντων ἀδικήσομέν τιν'
[80]	τι δοθέντων ἀφῃρημένοι φανήσεσθε, πῶς	οὐκ	εἰκότως αἰσχύνην ἕξετε; (Καὶ μὴν
[120]	τριηραρχιῶν ἐκ τῶν παλαιῶν νόμων	οὐκ	εἴσ' ἀτελεῖς· τῶν δὲ λῃτουργιῶν,
[20]	Καὶ μὴν τῶν γε πολιτῶν	οὐκ	εἰσὶ πλείους ἢ πέντ' ἢ
[90]	ἔδωκεν; Σαφῶς γ' οὑτωσί. Ἀλλ'	οὐκ	ἐν ᾧ νῦν ὅδ' ἀντεισφέρει
[160]	ταῦτ' ἐκεῖν' ἔτ' ἀκούσατέ μου.	Οὐκ	ἔνι τοῦτον ἔχειν καλῶς τὸν
[100]	οὗτοι ποιήσουσιν, ἐὰν ταῦτα λέγωσιν,	οὐκ	ἔξεστι ποιεῖν παρὰ τοῖς Λακεδαιμονίοις,
[140]	σέ τινες γραψάμενοι πρότεροι τοῦδε	οὐκ	ἐπεξῆλθον. Εἰ μὲν τοίνυν ἐγκαλῶν
[150]	μάλ' ἔχων νόμος ὑμῖν καλῶς,	οὐκ	ἐπὶ τούτοις τεθείς, ἀλλ' ἵνα
[20]	ἡ πόλις ᾖ, πολλοὶ καὶ	οὐκ	ἐπιλείψουσιν, εὖ δὲ ποιεῖν ἡμᾶς
[90]	τοῦ τούτου νόμου διώκομεν ὡς	οὐκ	ἐπιτήδεια. Τὰ δ' ἑξῆς λέγε,
[80]	παρεισφέρομεν γράψαντες ἀντὶ τοῦδε, ὃν	οὐκ	ἐπιτήδειον εἶναί φαμεν. Γνώσεσθε γὰρ
[110]	Ὅτι φήσαιμ' ἂν ἔγωγ' ἐκείνους	οὐκ	ἔσθ' ὅτου παρὰ τῆς πόλεως
[80]	δ' ἔστησε τρόπαια, τηνικαῦτα δ'	οὐκ	ἔσται κύρι' αὐτῷ τὰ δοθέντ'
[110]	ἡγοῦμαι, ἐκεῖν' ἂν ἔγωγ' εἴποιμι.	Οὐκ	ἔστι δίκαιον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[120]	πραχθέντα πονηρὰ φανείη. Ὅτι δ'	οὐκ	ἔστι ταὐτὸν ἱερῶν ἀτέλειαν ἔχειν
[90]	ὑπάρχουσι νόμοις ἐχρῶντο, καινοὺς δ'	οὐκ	ἐτίθεσαν· ἐπειδὴ δὲ τῶν πολιτευομένων
[140]	σημεῖόν ἐστιν ὁ φθόνος, καὶ	οὐκ	ἔχει πρόφασιν δι' ἣν ἂν
[20]	τις οἴεται δεῖν, ὅτι χρήματ'	οὐκ	ἔχομεν, μηδὲ δόξαν ἔχειν ἡμᾶς
[130]	τοῦτο φήσουσι δεῖξαι μὲν γὰρ	οὐκ	ἔχουσιν, δεῖ κεκολασμένους αὐτοὺς παρ'
[140]	ποιεῖν τὸν νόμον, ἐγὼ μὲν	οὐκ	ἔχω πῶς ἐπαινέσω, ψέγειν δ'
[140]	εἰσελθὼν ἡττήθη· (οἱ νόμοι δ'	οὐκ	ἐῶσι δὶς πρὸς τὸν αὐτὸν
[160]	γ' ὦ Ζεῦ καὶ θεοί.	Οὐκ	οἶδ' ὅ τι δεῖ πλείω
[10]	νόμον, τὰ μὲν ἄλλ' ἔγωγ'	οὐκ	οἶδα, οὐδὲ λέγω φλαῦρον οὐδὲν
[0]	μήτε χειροτονεῖν μηδέν; Ἐγὼ μὲν	οὐκ	οἶμαι· οὐ γάρ ἐσμεν ἀφαιρεθῆναι
[20]	τοὺς θεούς, ὅπερ εἶπον ἀρτίως,	οὐκ	οἶμαι πέντ' εἶναι. Καὶ μὴν
[70]	τῷ υἱεῖ κατέλιπεν; Ἐγὼ μὲν	οὐκ	οἴομαι. Καὶ γὰρ ἂν ἄλογον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/05/2007