Livre, pages
[7, 1337]	ποιητέον τάξιν τινὰ περὶ τοὺς	παῖδας,	ἔπειτα πότερον συμφέρει κοινῇ (ποιεῖσθαι
[7, 1333]	πρὸς τούτους τοὺς σκοποὺς καὶ	παῖδας	ἔτι ὄντας παιδευτέον καὶ τὰς
[7, 1325]	καὶ μήτε πατέρα παίδων μήτε	παῖδας	πατρὸς μήθ' ὅλως φίλον φίλου
[7, 1324]	πολέμους συντέτακται σχεδὸν ἥ τε	παιδεία	καὶ τὸ τῶν νόμων πλῆθος:
[7, 1336]	τοιούτων γιγνομένης βλάβης ἀπαθεῖς ἡ	παιδεία	ποιήσει πάντως. νῦν μὲν οὖν
[7, 1337]	ἐπακολουθεῖν: πᾶσα γὰρ τέχνη καὶ	παιδεία	τὸ προσλεῖπον βούλεται τῆς φύσεως
[7, 1333]	ἀρετὰς τοὺς νόμους καὶ τὴν	παιδείαν,	ἀλλὰ φορτικῶς ἀπέκλιναν (πρὸς τὰς
[7, 1333]	ὡς ἑτέρους. ~(ὥστε καὶ τὴν	παιδείαν	ἔστιν ὡς τὴν αὐτὴν ἀναγκαῖον,
[7, 1332]	ὡς ἀκολουθεῖν δεήσει καὶ τὴν	παιδείαν	κατὰ τὴν διαίρεσιν ταύτην. εἰ
[7, 1336]	πρὸς ἃς ἀναγκαῖον διῃρῆσθαι τὴν	παιδείαν,	πρὸς τὴν ἀπὸ τῶν ἑπτὰ
[7, 1333]	τὰς ἄλλας ἡλικίας, ὅσαι δέονται	(παιδείας.	οἱ δὲ νῦν ἄριστα δοκοῦντες
[7, 1332]	(τὸ δὲ λοιπὸν ἔργον ἤδη	παιδείας.	τὰ μὲν γὰρ ἐθιζόμενοι μανθάνουσι
[7, 1334]	αἴτιος δ' ὁ νομοθέτης οὐ	παιδεύσας	δύνασθαι σχολάζειν. (ἐπεὶ δὲ τὸ
[7, 1334]	πρότερον, λοιπὸν δὲ θεωρῆσαι πότερον	παιδευτέοι	τῷ λόγῳ πρότερον ἢ τοῖς
[7, 1333]	σκοποὺς καὶ παῖδας ἔτι ὄντας	παιδευτέον	καὶ τὰς ἄλλας ἡλικίας, ὅσαι
[7, 1336]	ἄλλων πράξεων καὶ διὰ τῆς	παιδιᾶς.	δεῖ δὲ καὶ τὰς παιδιὰς
[7, 1336]	τὰς ὕστερον διατριβάς: διὸ τὰς	παιδιὰς	εἶναι δεῖ τὰς πολλὰς μιμήσεις
[7, 1336]	παιδιᾶς. δεῖ δὲ καὶ τὰς	παιδιὰς	εἶναι μήτε ἀνελευθέρους μήτε ἐπιπόνους
[7, 1336]	πονοῦσιν, ὃ συμβαίνει καὶ τοῖς	παιδίοις	διατεινομένοις. ἐπισκεπτέον δὲ (τοῖς παιδονόμοις
[7, 1334]	καὶ γενομένοις εὐθὺς ὑπάρχει τοῖς	παιδίοις,	ὁ δὲ λογισμὸς καὶ ὁ
[7, 1323]	ἄφρονα καὶ διεψευσμένον ὥσπερ τι	παιδίον	ἢ μαινόμενον. ἀλλὰ ταῦτα μὲν
[7, 1335]	λεκτέον ἐν τοῖς περὶ τῆς	παιδονομίας,	(τύπῳ δὲ ἱκανὸν εἰπεῖν καὶ
[7, 1336]	παιδίοις διατεινομένοις. ἐπισκεπτέον δὲ (τοῖς	παιδονόμοις	τὴν τούτων διαγωγήν, τήν τ'
[7, 1336]	ἔστω τοῖς ἄρχουσιν οὓς καλοῦσι	παιδονόμους.	πάντα γὰρ δεῖ τὰ τοιαῦτα
[7, 1336]	ἐθίζειν: (εὐφυὴς δ' ἡ τῶν	παίδων	ἕξις διὰ θερμότητα πρὸς τὴν
[7, 1336]	σπουδαζομένων. τὰς δὲ διατάσεις (τῶν	παίδων	καὶ κλαυθμοὺς οὐκ ὀρθῶς ἀπαγορεύουσιν
[7, 1325]	μᾶλλον ἀφαιρεῖσθαι, καὶ μήτε πατέρα	παίδων	μήτε παῖδας πατρὸς μήθ' ὅλως
[7, 1336]	τὰ ψύχη συνεθίζειν ἐκ μικρῶν	παίδων:	τοῦτο γὰρ καὶ πρὸς ὑγίειαν
[7, 1329]	δὲ περὶ τὴν Ἰταλίαν πολλῷ	παλαιότερα	τούτων. φασὶ γὰρ οἱ λόγιοι
[7, 1336]	τῶν ἑπτὰ μέχρι ἥβης καὶ	πάλιν	μετὰ πρὸς τὴν ἀφ' (ἥβης
[7, 1330]	καὶ τούτων ἑκατέραν διῃρῆσθαι δίχα	πάλιν,	τῆς μὲν κοινῆς τὸ μὲν
[7, 1326]	ἥτις καὶ τόδε συνέχει τὸ	πᾶν.	διὸ καὶ πόλιν ἧς μετὰ
[7, 1323]	ἔχει πέρας, ὥσπερ ὄργανόν τι,	πᾶν	τε τὸ χρήσιμον εἴς τἰ,
[7, 1329]	μὲν γὰρ καὶ τεχνίτας καὶ	πᾶν	τὸ θητικὸν ἀναγκαῖον (ὑπάρχειν) ταῖς
[7, 1330]	δεῖ διωρίσθαι πόλεσιν, ἐὰν μὴ	πάνθ'	ὅμοια μηδ' ἀφθονία τοιούτων ᾖ
[7, 1329]	αὐτὸν ἔχειν τρόπον. ὅτι δὲ	πάντα	ἀρχαῖα, σημεῖον τὰ περὶ Αἴγυπτόν
[7, 1336]	τοῖς ἄρχουσιν οὓς καλοῦσι παιδονόμους.	πάντα	γὰρ δεῖ τὰ τοιαῦτα προοδοποιεῖν
[7, 1336]	σκέπασμα μικρὸν ἀμπίσχειν, οἷον Κελτοῖς.	πάντα	γὰρ ὅσα δυνατὸν (ἐθίζειν) εὐθὺς
[7, 1336]	καὶ πρὸς τὰς τῶν πραγμάτων:	πάντα	γὰρ στέργομεν τὰ πρῶτα μᾶλλον.
[7, 1333]	χρήσιμα τῶν καλῶν ἕνεκεν. πρὸς	πάντα	μὲν τοίνυν τῷ πολιτικῷ βλέποντι
[7, 1336]	μᾶλλον. διὸ δεῖ τοῖς νέοις	πάντα	ποιεῖν ξένα τὰ φαῦλα, μάλιστα
[7, 1333]	τοῦ νομοθέτου τὸν σκοπόν, ὅτι	πάντα	πρὸς τὸ κρατεῖν καὶ πρὸς
[7, 1335]	τοῦ νομοθέτου βούλησιν. σχεδὸν δὴ	πάντα	ταῦτα συμβαίνει κατὰ μίαν ἐπιμέλειαν.
[7, 1323]	καὶ τῶν ἐν τῇ ψυχῇ,	πάντα	ταῦτα ὑπάρχειν τοῖς μακαρίοις χρή.
[7, 1326]	εἶναι τὴν παντοφόρον: τὸ γὰρ	πάντα	ὑπάρχειν καὶ δεῖσθαι μηθενὸς (αὔταρκεσ̓
[7, 1323]	ταῦτα πέφυκεν αἱρετὰ καὶ δεῖ	πάντας	(αἱρεῖσθαι τοὺς εὖ φρονοῦντας, ἀλλ'
[7, 1332]	τῷ καθ' ἕκαστον καὶ τὸ	πάντας.	ἀλλὰ μὴν ἀγαθοί γε καὶ
[7, 1332]	γίνεται σπουδαῖος. καὶ γὰρ εἰ	πάντας	ἐνδέχεται σπουδαίους εἶναι, μὴ καθ'
[7, 1328]	καθάπερ γὰρ εἴπομεν, (ἐνδέχεται καὶ	πάντας	κοινωνεῖν πάντων καὶ μὴ πάντας
[7, 1332]	ὅτι διὰ πολλὰς αἰτίας ἀναγκαῖον	πάντας	ὁμοίως κοινωνεῖν τοῦ κατὰ μέρος
[7, 1328]	πάντας κοινωνεῖν πάντων καὶ μὴ	πάντας	πάντων ἀλλὰ τινὰς τινῶν. ταῦτα
[7, 1323]	μὴ θιγγάνειν αὐτῶν δυνατόν, οὔτε	πάντας	τοὺς οἰκείους ἐπεξελθεῖν ἐνδέχεται λόγους,
[7, 1330]	ἐροῦμεν. δεῖ δὲ τούτων κοινωνεῖν	πάντας	τοὺς πολίτας, οὐ ῥᾴδιον δὲ
[7, 1329]	δεῖ λέγειν αὐτῆς, ἀλλ' εἰς	πάντας	τοὺς πολίτας. φανερὸν (δὲ καὶ
[7, 1323]	ἀλλὰ ταῦτα μὲν λεγόμενα (ὥσπερ)	πάντες	ἂν συγχωρήσειαν, (διαφέρονται δ' ἐν
[7, 1324]	εἰπεῖν. φανερὸν δὲ καὶ τοῦτο.	πάντες	γὰρ ἂν ὁμολογήσειαν εἶναι τὴν
[7, 1330]	ἑκάστῳ νεμηθέντων ἀμφοτέρων τῶν τόπων	πάντες	μετέχωσιν. τό τε γὰρ ἴσον
[7, 1332]	τῶν ἀρχομένων ὑπάρχουσι νεωτερίζειν (βουλόμενοι	πάντες	οἱ κατὰ τὴν χώραν, τοσούτους
[7, 1332]	πολιτείας εἶναι σπουδαίους: ἡμῖν δὲ	πάντες	οἱ πολῖται (μετέχουσι τῆς πολιτείας.
[7, 1328]	μὲν γὰρ ταῖς δημοκρατίαις μετέχουσι	πάντες	πάντων, ἐν δὲ ταῖς ὀλιγαρχίαις
[7, 1331]	ζῆν καὶ τῆς εὐδαιμονίας ἐφίενται	(πάντες,	φανερόν, ἀλλὰ τούτων τοῖς μὲν
[7, 1324]	νόμοι βλέπουσι, τοῦ κρατεῖν στοχάζονται	πάντες,	ὥσπερ ἐν Λακεδαίμονι καὶ Κρήτῃ
[7, 1328]	λέγω δ' οἷον ὀργάνῳ τε	παντὶ	πρὸς τὸ γιγνόμενον ἔργον καὶ
[7, 1326]	τοιαύτην δ' ἀναγκαῖον εἶναι τὴν	παντοφόρον:	τὸ γὰρ πάντα ὑπάρχειν καὶ
[7, 1325]	τινα εἶναι τοῦ πολιτικοῦ καὶ	πάντων	αἱρετώτατον, οἱ δὲ τοῦτον ἄριστον:
[7, 1325]	θετέον, οὐχ ὡς τέλος δὲ	πάντων	ἀκρότατον, ἀλλ' ἐκείνου χάριν ταύτας.
[7, 1328]	κοινωνεῖν πάντων καὶ μὴ πάντας	πάντων	ἀλλὰ τινὰς τινῶν. ταῦτα γὰρ
[7, 1328]	ἕκτον δὲ τὸν ἀριθμὸν καὶ	πάντων	ἀναγκαιότατον κρίσιν περὶ τῶν συμφερόντων
[7, 1325]	διωρισμένων (ὅτι τὸ κύριον εἶναι	πάντων	ἄριστον: οὕτω γὰρ ἂν πλείστων
[7, 1334]	ἕνεκα τῶν ἀρχομένων, ~(ἀλλὰ μὴ	πάντων	δεσποτείας: τρίτον δὲ τὸ δεσπόζειν
[7, 1328]	γὰρ ταῖς δημοκρατίαις μετέχουσι πάντες	πάντων,	ἐν δὲ ταῖς ὀλιγαρχίαις τοὐναντίον.
[7, 1331]	τῶν μὲν πρὸς τὸ τέλος	πάντων	ἐπιτυγχάνουσιν, ἀλλὰ τὸ τέλος ἔθεντο
[7, 1326]	μέτρον, ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων	πάντων,	ζῴων φυτῶν ὀργάνων: καὶ γὰρ
[7, 1328]	εἴπομεν, (ἐνδέχεται καὶ πάντας κοινωνεῖν	πάντων	καὶ μὴ πάντας πάντων ἀλλὰ
[7, 1331]	δεῖ καθαρὰν εἶναι τῶν ὠνίων	πάντων,	καὶ μήτε βάναυσον μήτε γεωργὸν
[7, 1330]	εὐχήν, δούλους εἶναι, μήτε ὁμοφύλων	πάντων	μήτε θυμοειδῶν οὕτω γὰρ ἂν
[7, 1327]	βέλτιστα πολιτευόμενον καὶ δυνάμενον ἄρχειν	πάντων,	μιᾶς τυγχάνον πολιτείας. τὴν αὐτὴν
[7, 1324]	τὸν τρόπον τοῦτον, οὐ δεῖ	πάντων	πειρᾶσθαι δεσπόζειν, ἀλλὰ τῶν δεσποστῶν,
[7, 1332]	τὸ πλῆθος ὥστ' εἶναι κρείττους	πάντων	τούτων ἕν τι τῶν ἀδυνάτων
[7, 1328]	λοιπὸν σκέψασθαι πότερον πᾶσι (κοινωνητέον	πάντων	τούτων ἐνδέχεται γὰρ τοὺς αὐτοὺς
[7, 1324]	βίος αἱρετὸς ἢ μᾶλλον ὁ	πάντων	τῶν ἐκτὸς ἀπολελυμένος, οἷον θεωρητικός
[7, 1334]	τοὺς ἄριστα δοκοῦντας πράττειν (καὶ	πάντων	τῶν μακαριζομένων ἀπολαύοντας, οἷον εἴ
[7, 1323]	καὶ δυνάμεως καὶ δόξης καὶ	πάντων	τῶν τοιούτων εἰς ἄπειρον ζητοῦσι
[7, 1336]	βλάβης ἀπαθεῖς ἡ παιδεία ποιήσει	πάντως.	νῦν μὲν οὖν ἐν παραδρομῇ
[7, 1327]	ὅσα τ' ἂν μὴ τυγχάνῃ	παρ'	αὑτοῖς ὄντα, δέξασθαι ταῦτα, καὶ
[7, 1324]	ἄλλους ἀσκοῦντες: (αὐτοὶ μὲν γὰρ	παρ'	αὑτοῖς τὸ δικαίως ἄρχειν ζητοῦσι,
[7, 1324]	(μακαρίως, φανερόν ἐστιν: ἀμφισβητεῖται δὲ	παρ'	αὐτῶν τῶν ὁμολογούντων τὸν μετ'
[7, 1324]	πολιτείας εἶναι μόνον εὐδαίμονά φασιν.	παρ'	ἐνίοις δὲ καὶ τῆς πολιτείας
[7, 1330]	καὶ παρὰ τὸ καλόν. διὸ	παρ'	ἐνίοις νόμος ἐστὶ τοὺς γειτνιῶντας
[7, 1324]	τῶν πολεμίων: καὶ ἕτερα δὴ	παρ'	ἑτέροις ἔστι τοιαῦτα πολλά, τὰ
[7, 1328]	καὶ τοῦτο συμβαίνει κατὰ λόγον:	παρ'	οἷς γὰρ ὀφείλεσθαι τὴν εὐεργεσίαν
[7, 1331]	καὶ τοῦτον τὸν κόσμον, καὶ	παρὰ	μὲν τοῖς νεωτέροις ἄρχοντάς τινας
[7, 1336]	πρὸς πολεμικὰς (πράξεις εὐχρηστότατον. διὸ	παρὰ	πολλοῖς ἐστι τῶν βαρβάρων ἔθος
[7, 1325]	οἷς οὐκ εἰσὶν ἐξωτερικαὶ πράξεις	(παρὰ	τὰς οἰκείας τὰς αὐτῶν. ὅτι
[7, 1335]	πλῆθος, ἐὰν δέ τισι γίγνηται	παρὰ	ταῦτα συνδυασθέντων, πρὶν αἴσθησιν ἐγγενέσθαι
[7, 1336]	τοιούτων πράξεων μίμησιν, εἰ μὴ	παρά	τισι θεοῖς τοιούτοις οἷς καὶ
[7, 1332]	μένειν τὴν πολιτείαν τὴν συνεστηκυῖαν	παρὰ	τὸ δίκαιον. μετὰ γὰρ τῶν
[7, 1330]	οἱ δὲ λίαν φροντίζουσι καὶ	παρὰ	τὸ καλόν. διὸ παρ' ἐνίοις
[7, 1331]	τινας διατρίβειν, τοὺς δὲ πρεσβυτέρους	παρὰ	(τοῖς ἄρχουσιν: ἡ γὰρ ἐν
[7, 1324]	νομίμων χύδην ὡς εἰπεῖν κειμένων	παρὰ	τοῖς πλείστοις, ὅμως εἴ πού
[7, 1332]	ταῦτα συμφωνεῖν ἀλλήλοις. πολλὰ γὰρ	παρὰ	τοὺς ἐθισμοὺς καὶ τὴν φύσιν
[7, 1335]	πρὸς τὴν τεκνοποιίαν τά τε	(παρὰ	τῶν ἰατρῶν λεγόμενα καὶ τὰ
[7, 1334]	παρὰ τῶν τέκνων, ἡ δὲ	παρὰ	τῶν πατέρων βοήθεια τοῖς τέκνοις,
[7, 1334]	τοῖς μὲν πρεσβυτέροις ἡ χάρις	παρὰ	τῶν τέκνων, ἡ δὲ παρὰ
[7, 1335]	τῶν ἰατρῶν λεγόμενα καὶ τὰ	παρὰ	τῶν φυσικῶν: οἵ τε γὰρ
[7, 1328]	τὸν θυμόν: (σὺ γὰρ δὴ	παρὰ	φίλων ἀπάγχεαι. καὶ τὸ ἄρχον
[7, 1325]	παρὰ φύσιν, οὐδὲν δὲ τῶν	(παρὰ	φύσιν καλόν. διὸ κἂν ἄλλος
[7, 1325]	τὸ μὴ ὅμοιον τοῖς ὁμοίοις	παρὰ	φύσιν, οὐδὲν δὲ τῶν (παρὰ
[7, 1325]	ἢ δεσπότης δούλων: ὥστε ὁ	παραβαίνων	οὐθὲν ἂν τηλικοῦτον κατορθώσειεν ὕστερον
[7, 1331]	γεωργὸν μήτ' ἄλλον μηδένα τοιοῦτον	παραβάλλειν	(μὴ καλούμενον ὑπὸ τῶν ἀρχόντων.
[7, 1336]	πάντως. νῦν μὲν οὖν ἐν	παραδρομῇ	τοῦτον πεποιήμεθα τὸν λόγον: (ὕστερον
[7, 1329]	εὑρημένοις ἱκανῶς χρῆσθαι, τὰ δὲ	παραλελειμμένα	(πειρᾶσθαι ζητεῖν. ὅτι μὲν οὖν
[7, 1323]	αὐτοῖς, ἐὰν μή τι γίγνηται	παράλογον.	διὸ δεῖ πρῶτον (ὁμολογεῖσθαι τίς
[7, 1323]	φρονήσεως, ἀλλὰ δεδιότα μὲν τὰς	παραπετομένας	(μυίας, ἀπεχόμενον δὲ μηθενός, ἂν
[7, 1336]	τοιαύτην τε καὶ τὴν ταύτῃ	παραπλησίαν:	τὴν δ' ἐχομένην ταύτης ἡλικίαν
[7, 1330]	ἀσφαλεῖς, δεύτερον δὲ βαρβάρους περιοίκους	παραπλησίους	τοῖς εἰρημένοις τὴν φύσιν, (τούτων
[7, 1326]	πόλεως διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον.	παραπλησίως	δὲ καὶ τὰ περὶ τῆς
[7, 1333]	χρησίμους εἶναι δοκούσας καὶ πλεονεκτικωτέρας.	παραπλησίως	δὲ τούτοις καὶ τῶν ὕστερόν
[7, 1327]	πρὸς τὰς τῶν γινομένων καρπῶν	παραπομπάς,	ἔτι δὲ τῆς περὶ ξύλα
[7, 1331]	ἐπικαίρους, δῆλον ὡς ταῦτα προκαλεῖται	παρασκευάζειν	ἔνια τῶν συσσιτίων ἐν τούτοις
[7, 1336]	ἀργίαν τῶν σωμάτων: ἣν χρὴ	παρασκευάζειν	καὶ δι' ἄλλων πράξεων καὶ
[7, 1334]	καὶ τὴν τῶν ἐθῶν δεῖ	παρασκευάζειν	μελέτην: ἔπειτα ὥσπερ ψυχὴ καὶ
[7, 1332]	τὰ μὲν ὑπάρχειν, τὰ δὲ	παρασκευάσαι	τὸν νομοθέτην. διὸ κατατυχεῖν εὐχόμεθα
[7, 1328]	γεωργῶν τ' εἶναι πλῆθος, οἳ	παρασκευάσουσι	τὴν τροφήν, καὶ τεχνίτας, καὶ
[7, 1335]	βοήθεια τοῖς τέκνοις, ~(οὔτε λίαν	πάρεγγυς	εἶναι πολλὴν γὰρ ἔχει δυσχέρειαν:
[7, 1335]	περὶ τὴν οἰκονομίαν ἐγκληματικὸν τὸ	πάρεγγυς:	ἔτι δ' ὅθεν ἀρχόμενοι δεῦρο
[7, 1325]	τηλικοῦτον κατορθώσειεν ὕστερον ὅσον ἤδη	παρεκβέβηκε	τῆς ἀρετῆς. τοῖς γὰρ ὁμοίοις
[7, 1324]	νῦν τὴν σκέψιν, ἐκεῖνο μὲν	πάρεργον	ἂν εἴη, τοῦτο δὲ ἔργον
[7, 1330]	τούτου τὴν ἐπιμέλειαν ἔχειν μὴ	παρέργως.	οἷς γὰρ πλείστοις χρώμεθα πρὸς
[7, 1326]	ὅσῳ γὰρ ἂν αὕτη τυγχάνῃ	παρεσκευασμένη	βέλτιον, ἀνάγκη καὶ τὸ γιγνόμενον
[7, 1331]	οὐδ' ἐπιχειροῦσιν ἐπιτίθεσθαι τοῖς εὖ	παρεσκευασμένοις.	ἐπεὶ δὲ δεῖ τὸ μὲν
[7, 1327]	εἶναι τὴν πόλιν: οἱ δὲ	παρέχοντες	σφᾶς αὐτοὺς πᾶσιν ἀγορὰν προσόδου
[7, 1336]	τραγῳδίας ὑποκριτής: οὐθενὶ γὰρ πώποτε	παρῆκεν	ἑαυτοῦ προεισάγειν, οὐδὲ (τῶν εὐτελῶν
[7, 1325]	οὐ δεῖν τὸν δυνάμενον ἄρχειν	παριέναι	τῷ πλησίον, ἀλλὰ μᾶλλον ἀφαιρεῖσθαι,
[7, 1334]	καὶ καρτερικήν: κατὰ γὰρ τὴν	παροιμίαν,	οὐ σχολὴ δούλοις, οἱ δὲ
[7, 1336]	πῶς δεῖ: κατὰ δὲ τὸν	παρόντα	καιρὸν ἐμνήσθημεν ὡς ἀναγκαῖον. ἴσως
[7, 1324]	γὰρ καὶ νόμοι τινές εἰσι	παροξύνοντες	πρὸς τὴν ἀρετὴν ταύτην, καθάπερ
[7, 1331]	γὰρ ἐν ὀφθαλμοῖς τῶν ἀρχόντων	παρουσία	μάλιστα ἐμποιεῖ τὴν ἀληθινὴν αἰδῶ
[7, 1333]	ἔστιν ἀκροτάτου. διῄρηται δὲ καὶ	πᾶς	ὁ βίος εἰς ἀσχολίαν καὶ
[7, 1325]	ὁ θεὸς εἶχε καλῶς καὶ	πᾶς	ὁ κόσμος, οἷς οὐκ εἰσὶν
[7, 1326]	τινά, δῆλον ὅτι τὴν αὐταρκεστάτην	πᾶς	τις ἂν ἐπαινέσειεν τοιαύτην δ'
[7, 1337]	τῇ διαιρέσει τῆς φύσεως ἐπακολουθεῖν:	πᾶσα	γὰρ τέχνη καὶ παιδεία τὸ
[7, 1328]	ἔργα ταῦτ' ἐστὶν ὧν δεῖται	πᾶσα	πόλις ὡς εἰπεῖν ἡ γὰρ
[7, 1332]	τὰ δ' ἀκούοντες. ἐπεὶ δὲ	πᾶσα	πολιτικὴ κοινωνία συνέστηκεν ἐξ ἀρχόντων
[7, 1330]	περὶ δὲ τόπων ἐρυμνῶν οὐ	πάσαις	ὁμοίως ἔχει τὸ συμφέρον ταῖς
[7, 1325]	πόλιν καὶ γένος ἀνθρώπων καὶ	πᾶσαν	ἄλλην κοινωνίαν, ζωῆς ἀγαθῆς πῶς
[7, 1325]	τῶν καλῶν. τὸ μέντοι νομίζειν	πᾶσαν	ἀρχὴν εἶναι δεσποτείαν οὐκ ὀρθόν:
[7, 1327]	εὐδοκιμούσας τῶν Ἑλλήνων καὶ πρὸς	πᾶσαν	τὴν οἰκουμένην, ὡς διείληπται τοῖς
[7, 1333]	περὶ τὰς πολιτείας οὔτε πρὸς	πάσας	τὰς ἀρετὰς τοὺς νόμους καὶ
[7, 1325]	ὑπαρχέτω τοιοῦτον. δῆλον ἄρα ὅτι	πάσας	τὰς πρὸς τὸν πόλεμον ἐπιμελείας
[7, 1328]	ἐξ ἀνάγκης ἐστίν. οὐκ ἐν	πάσῃ	δὲ ταὐτὸ πολιτείᾳ. καθάπερ γὰρ
[7, 1325]	εὐδαιμονίαν (εὐπραγίαν θετέον, καὶ κοινῇ	πάσης	πόλεως ἂν εἴη καὶ καθ'
[7, 1330]	πρὸς τοὺς θεοὺς δαπανήματα κοινὰ	πάσης	τῆς πόλεώς ἐστιν. ἀναγκαῖον τοίνυν
[7, 1335]	πρὸς τὴν τεκνοποιίαν: ἐν γὰρ	πᾶσι	ζῴοις ἀτελῆ τὰ τῶν νέων
[7, 1328]	δὲ τούτων λοιπὸν σκέψασθαι πότερον	πᾶσι	(κοινωνητέον πάντων τούτων ἐνδέχεται γὰρ
[7, 1330]	χρῆσθαι δούλοις, καὶ διότι βέλτιον	πᾶσι	τοῖς δούλοις ἆθλον προκεῖσθαι τὴν
[7, 1324]	ἔτι δ' ἐν (τοῖς ἔθνεσι	πᾶσι	τοῖς δυναμένοις πλεονεκτεῖν ἡ τοιαύτη
[7, 1331]	ἐν οἷς γίγνεται τὸ εὖ	πᾶσι,	τούτοιν δ' ἐστὶν ἓν μὲν
[7, 1330]	τροφῆς. περὶ συσσιτίων τε συνδοκεῖ	πᾶσι	χρήσιμον εἶναι ταῖς εὖ κατεσκευασμέναις
[7, 1327]	οἱ δὲ παρέχοντες σφᾶς αὐτοὺς	πᾶσιν	ἀγορὰν προσόδου (χάριν ταῦτα πράττουσιν:
[7, 1328]	ἀπὸ τῆς δυνάμεως ταύτης ὑπάρχει	πᾶσιν:	ἀρχικὸν γὰρ καὶ ἀήττητον ὁ
[7, 1331]	καὶ τοῖς ἀπὸ τῆς χώρας	πᾶσιν.	ἐπεὶ δὲ τὸ πλῆθος διαιρεῖται
[7, 1324]	ποίαν διάθεσιν πόλεως ἀρίστην, εἴτε	πᾶσιν	ὄντος αἱρετοῦ κοινωνεῖν πόλεως εἴτε
[7, 1323]	δεῖ πρῶτον (ὁμολογεῖσθαι τίς ὁ	πᾶσιν	ὡς εἰπεῖν αἱρετώτατος βίος, μετὰ
[7, 1330]	εἰ δεῖ σῴζεσθαι (καὶ μὴ	πάσχειν	κακῶς μηδὲ ὑβρίζεσθαι, τὴν ἀσφαλεστάτην
[7, 1328]	μᾶλλον ἔτι πρὸς τοὺς συνήθεις	πάσχουσιν,	ὅπερ εἴρηται πρότερον, ἂν ἀδικεῖσθαι
[7, 1333]	εἶναι τοῖς δυναμένοις τυγχάνειν ἢ	πασῶν	ἢ τοῖν δυοῖν: αἰεὶ γὰρ
[7, 1325]	ἀλλὰ μᾶλλον ἀφαιρεῖσθαι, καὶ μήτε	πατέρα	παίδων μήτε παῖδας πατρὸς μήθ'
[7, 1334]	ταῖς (ἡλικίαις τὰ τέκνα τῶν	πατέρων	ἀνόνητος γὰρ τοῖς μὲν πρεσβυτέροις
[7, 1334]	τέκνων, ἡ δὲ παρὰ τῶν	πατέρων	βοήθεια τοῖς τέκνοις, ~(οὔτε λίαν
[7, 1325]	τοσοῦτον ὅσον ἀνὴρ γυναικὸς ἢ	πατὴρ	(τέκνων ἢ δεσπότης δούλων: ὥστε
[7, 1325]	μήτε πατέρα παίδων μήτε παῖδας	πατρὸς	μήθ' ὅλως φίλον φίλου μηθένα
[7, 1335]	σύζευξις ἔσται, καὶ πρὸς τὴν	παῦλαν	τῆς τεκνοποιίας συγκαταβήσεται τοῖς χρόνοις
[7, 1333]	ἄρχειν: ὅπερ ἐγκαλοῦσιν οἱ Λάκωνες	Παυσανίᾳ	τῷ βασιλεῖ, καίπερ (ἔχοντι τηλικαύτην
[7, 1327]	γὰρ ἐπιβατικὸν (ἐλεύθερον καὶ τῶν	πεζευόντων	ἐστίν, ὃ κύριόν ἐστι καὶ
[7, 1325]	τούτῳ καλὸν ἀκολουθεῖν καὶ τούτῳ	πείθεσθαι	δίκαιον. δεῖ δ' οὐ μόνον
[7, 1326]	χαλεπὸν εἰπεῖν δεῖ δ' ἔνια	(πείθεσθαι	καὶ τοῖς περὶ τὴν στρατηγίαν
[7, 1324]	τις τοῖς εἰρημένοις τυγχάνει μὴ	πειθόμενος.	(πότερον δὲ τὴν εὐδαιμονίαν τὴν
[7, 1324]	τρόπον τοῦτον, οὐ δεῖ πάντων	πειρᾶσθαι	δεσπόζειν, ἀλλὰ τῶν δεσποστῶν, ὥσπερ
[7, 1329]	ἱκανῶς χρῆσθαι, τὰ δὲ παραλελειμμένα	(πειρᾶσθαι	ζητεῖν. ὅτι μὲν οὖν δεῖ
[7, 1330]	πλήθει διαφέροντας οὐ καλὸν τὸ	πειρᾶσθαι	σῴζεσθαι διὰ τῆς τῶν τειχῶν
[7, 1333]	τῶν πολιτῶν τῷ δυναμένῳ τοῦτο	πειρατέον	διώκειν, ὅπως δύνηται τῆς οἰκείας
[7, 1324]	κυβερνήτου ἔργον ἐστὶ τὸ ἢ	πεῖσαι	ἢ βιάσασθαι τοῦ μὲν τοὺς
[7, 1332]	πράττουσι διὰ τὸν λόγον, ἐὰν	πεισθῶσιν	ἄλλως ἔχειν βέλτιον. τὴν μὲν
[7, 1324]	δ' οἱ μὲν τὸ τῶν	πέλας	ἄρχειν δεσποτικῶς μὲν γιγνόμενον μετ'
[7, 1333]	κρατεῖν ἤσκησεν ἐπὶ τὸ τῶν	πέλας	ἄρχειν: ταῦτα γὰρ μεγάλην ἔχει
[7, 1324]	τῶν νόμων ὅπως δεσπόζωσι (τῶν	πέλας.	διὸ καὶ τῶν πλείστων νομίμων
[7, 1331]	τοῖς τε ἀπὸ τῆς θαλάττης	πεμπομένοις	καὶ τοῖς ἀπὸ τῆς χώρας
[7, 1328]	αὑτοὺς χρείας καὶ πρὸς πολεμικάς,	πέμπτον	δὲ καὶ πρῶτον τὴν περὶ
[7, 1332]	ἂν ὁ σπουδαῖος ἀνὴρ καὶ	πενίᾳ	καὶ νόσῳ καὶ (ταῖς ἄλλαις
[7, 1335]	πεντήκοντα (ἐτῶν. ὥστε τέτταρσιν ἢ	πέντε	ἔτεσιν ὑπερβάλλοντα τὴν ἡλικίαν ταύτην
[7, 1336]	δ' ἐχομένην ταύτης ἡλικίαν μέχρι	πέντε	ἐτῶν, ἣν οὔτε πω πρὸς
[7, 1336]	ἢ δυσμένειαν. διελθόντων δὲ τῶν	πέντε	ἐτῶν τὰ δύο μέχρι τῶν
[7, 1335]	τῶν ἑβδομήκοντα ἐτῶν ἀριθμὸς ἔσχατος,	πεντήκοντα	δὲ (γυναιξί, δεῖ τὴν ἀρχὴν
[7, 1335]	περὶ τὸν χρόνον τὸν τῶν	πεντήκοντα	(ἐτῶν. ὥστε τέτταρσιν ἢ πέντε
[7, 1335]	τῶν γιγνομένων ἔστω νόμος μηδὲν	πεπηρωμένον	τρέφειν, διὰ δὲ πλῆθος τέκνων
[7, 1336]	μὲν οὖν ἐν παραδρομῇ τοῦτον	πεποιήμεθα	τὸν λόγον: (ὕστερον δ' ἐπιστήσαντας
[7, 1335]	οὖν ἔχειν δεῖ τὴν ἕξιν,	πεπονημένην	δὲ πόνοις μὴ βιαίοις, μηδὲ
[7, 1335]	λίαν, ἀλλ' ἡ μέση τούτων.	πεπονημένην	μὲν οὖν ἔχειν δεῖ τὴν
[7, 1323]	περὶ ψυχὴν ἕκαστον ἀγαθῶν, ὅσῳ	περ	ἂν ὑπερβάλλῃ, τοσούτῳ μᾶλλον χρήσιμον
[7, 1323]	τῆς εὐδαιμονίας ἐπιβάλλει τοσοῦτον ὅσον	περ	ἀρετῆς καὶ φρονήσεως καὶ τοῦ
[7, 1328]	τοι πέρᾳ στέρξαντες, οἵδε καὶ	πέρᾳ	μισοῦσιν. περὶ μὲν οὖν τῶν
[7, 1328]	γὰρ ἀδελφῶν καὶ οἵ τοι	πέρᾳ	στέρξαντες, οἵδε καὶ πέρᾳ μισοῦσιν.
[7, 1323]	τὰ μὲν γὰρ ἐκτὸς ἔχει	πέρας,	ὥσπερ ὄργανόν τι, πᾶν τε
[7, 1329]	δὲ πάντα ἀρχαῖα, σημεῖον τὰ	περὶ	Αἴγυπτόν ἐστιν: οὗτοι γὰρ ἀρχαιότατοι
[7, 1329]	τὴν Κρήτην, τὰ μὲν οὖν	περὶ	Αἴγυπτον Σεσώστριος, ὥς φασιν, οὕτω
[7, 1326]	τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς κρίσεις.	περὶ	ἀμφότερα γὰρ οὐ δίκαιον αὐτοσχεδιάζειν,
[7, 1324]	ἔχειν, ἐμπόδιον δὲ ἔχειν τῇ	περὶ	αὐτὸν εὐημερίᾳ: τούτων δ' ὥσπερ
[7, 1332]	(τὸν νομοθέτην. εἴρηται δὲ πρότερον	περὶ	αὐτοῦ. ἡ γὰρ φύσις δέδωκε
[7, 1329]	θεοῖς καὶ τὴν ἀνάπαυσιν ἔχειν	περὶ	αὐτοὺς τοὺς διὰ τὸν χρόνον
[7, 1325]	τοῦ (φύσει δούλου. διώρισται δὲ	περὶ	αὐτῶν ἱκανῶς ἐν τοῖς πρώτοις
[7, 1325]	δὲ πεφροιμίασται τὰ νῦν εἰρημένα	περὶ	αὐτῶν, καὶ περὶ τὰς ἄλλας
[7, 1335]	ὥσπερ τὰ φυόμενα τῆς γῆς.	περὶ	δὲ ἀποθέσεως καὶ (τροφῆς τῶν
[7, 1327]	κατὰ γῆν, καὶ κατὰ θάλατταν̓	περὶ	δὲ πλήθους ἤδη καὶ μεγέθους
[7, 1323]		~(περὶ	δὲ πολιτείας ἀρίστης τὸν μέλλοντα
[7, 1330]	καὶ πρὸς κόσμον ἕξει καλῶς.	περὶ	δὲ τειχῶν, οἱ μὴ φάσκοντες
[7, 1323]	τὴν διάνοιαν κεκοσμημένοις εἰς ὑπερβολήν,	περὶ	δὲ τὴν ἔξω κτῆσιν τῶν
[7, 1329]	καὶ ποίαν εἶναι τὴν χώραν:	περὶ	δὲ τῆς (διανομῆς καὶ τῶν
[7, 1327]	τίνας ἐπιμίσγεσθαι δεῖ (πρὸς ἀλλήλους.	περὶ	δὲ τῆς ναυτικῆς δυνάμεως, ὅτι
[7, 1331]	ἐπὶ πλεῖον ἀφείσθω τὰ νῦν.	περὶ	δὲ τῆς πολιτείας αὐτῆς, ἐκ
[7, 1335]	φαίνεσθαι δεῖ ποιουμένους τὴν ὁμιλίαν.	περὶ	δὲ τῆς πρὸς ἄλλην ἢ
[7, 1327]	χώρα τυγχάνοι κεκτημένη τοιαύτην (εὐπαρακόμιστον.	περὶ	δὲ τῆς πρὸς τὴν θάλατταν
[7, 1335]	ὅταν ᾖ καὶ προσαγορευθῇ πόσις:	περὶ	δὲ τὸν χρόνον τὸν τῆς
[7, 1330]	τὰ πρὸς τὴν ἄλλην χρείαν.	περὶ	δὲ τόπων ἐρυμνῶν οὐ πάσαις
[7, 1327]	ἔστω διωρισμένα τὸν τρόπον τοῦτον:	περὶ	δὲ τοῦ πολιτικοῦ πλήθους, τίνα
[7, 1324]	ἐστὶν ἔργον, ἀλλ' οὐ τὸ	περὶ	ἕκαστον αἱρετόν, ἡμεῖς δὲ ταύτην
[7, 1331]	ἀγορᾶς εἶναι κατασκευὴν οἵαν καὶ	περὶ	Θετταλίαν νομίζουσιν ἣν ἐλευθέραν καλοῦσιν,
[7, 1331]	ὁτὲ δὲ ἑκατέρου διαμαρτάνουσιν, οἷον	περὶ	ἰατρικήν: οὔτε γὰρ (ποῖόν τι
[7, 1329]	οὕτω νομοθετήσαντος, Μίνω δὲ τὰ	(περὶ	Κρήτην. ἀρχαία δὲ ἔοικεν εἶναι
[7, 1329]	συσσιτίων ἡ τάξις, τὰ μὲν	περὶ	Κρήτην γενόμενα περὶ τὴν Μίνω
[7, 1326]	ὕστερον ἐπισκεπτέον ἀκριβέστερον, ὅταν ὅλως	περὶ	κτήσεως καὶ τῆς περὶ τὴν
[7, 1336]	μήτε ἐπιπόνους μήτε ἀνειμένας. (καὶ	περὶ	λόγων δὲ καὶ μύθων, ποίους
[7, 1324]	(στρατείας: ἦν δέ ποτε καὶ	περὶ	Μακεδονίαν νόμος τὸν μηθένα ἀπεκταγκότα
[7, 1326]	τὰ περὶ τῆς χώρας ἔχει.	περὶ	μὲν γὰρ τοῦ ποίαν τινά,
[7, 1326]	ὑπερβολὴ πρὸς αὐτάρκειαν ζωῆς εὐσύνοπτος.	περὶ	(μὲν οὖν μεγέθους πόλεως διωρίσθω
[7, 1336]	πρὸς τὴν τῶν ψυχρῶν ἄσκησιν.	περὶ	μὲν οὖν τὴν πρώτην συμφέρει
[7, 1335]	τὸν τῶν ἑβδομήκοντα ἐτῶν ἀριθμόν.	περὶ	μὲν οὖν τοῦ πότε δεῖ
[7, 1328]	στέρξαντες, οἵδε καὶ πέρᾳ μισοῦσιν.	περὶ	μὲν οὖν τῶν πολιτευομένων, πόσους
[7, 1327]	τῷ μεγέθει πόλιν ἑτέρων ἐμμελεστέραν.	περὶ	μὲν οὖν χώρας καὶ λιμένων
[7, 1331]	τὸ δὲ συμβῆναι τύχης. διὸ	περὶ	μὲν τῶν τοιούτων τό γε
[7, 1327]	καρπῶν παραπομπάς, ἔτι δὲ τῆς	περὶ	ξύλα ὕλης, κἂν εἴ τινα
[7, 1329]	νεωστὶ τοῦτ' εἶναι γνώριμον τοῖς	περὶ	πολιτείας φιλοσοφοῦσιν, ~(ὅτι δεῖ διῃρῆσθαι
[7, 1330]	ἀπορεῖν οὐθένα τῶν πολιτῶν τροφῆς.	περὶ	συσσιτίων τε συνδοκεῖ πᾶσι χρήσιμον
[7, 1331]	τε καὶ νῦν εὑρημένων τῶν	περὶ	τὰ βέλη καὶ τὰς μηχανὰς
[7, 1334]	μᾶλλον σπουδάζειν ὅπως καὶ τὴν	περὶ	τὰ πολεμικὰ καὶ τὴν ἄλλην
[7, 1331]	τάξιν. τῶν δ' ἀρχείων ὅσα	περὶ	τὰ συμβόλαια ποιεῖται τὴν ἐπιμέλειαν,
[7, 1325]	νῦν εἰρημένα περὶ αὐτῶν, καὶ	περὶ	τὰς ἄλλας πολιτείας ἡμῖν τεθεώρηται
[7, 1326]	γίγνεσθαι, φαύλως ἀνάγκη γίγνεσθαι τὰ	περὶ	τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς κρίσεις.
[7, 1332]	ἁπλῶς τὸ καλῶς: οἷον τὰ	περὶ	τὰς δικαίας πράξεις, αἱ δίκαιαι
[7, 1329]	τὴν αὔξησιν: (ὥστε καὶ τὰ	περὶ	τὰς πολιτείας οἴεσθαι δεῖ τὸν
[7, 1333]	βέλτιστον τέλος φαίνονται συντάξαντες τὰ	περὶ	τὰς πολιτείας οὔτε πρὸς πάσας
[7, 1331]	τὰ συμβόλαια ποιεῖται τὴν ἐπιμέλειαν,	περί	τε γραφὰς δικῶν καὶ τὰς
[7, 1325]	τούτων ἀδύνατον: λέγω δὲ (οἷον	περί	τε πλήθους πολιτῶν καὶ χώρας.
[7, 1331]	τὴν τοιαύτην διοίκησιν, ἔτι δὲ	περὶ	τὴν ἀγορανομίαν καὶ τὴν καλουμένην
[7, 1331]	κοινῇ κατεσκευάσθαι, τοιοῦτος δ' ὁ	περὶ	τὴν ἀναγκαίαν ἀγοράν ἐστι τόπος:
[7, 1327]	ἄρχειν οὐ δυνάμενα: τὰ δὲ	περὶ	τὴν Ἀσίαν διανοητικὰ μὲν καὶ
[7, 1323]	(φίλους) ὁμοίως δὲ καὶ τὰ	περὶ	τὴν διάνοιαν οὕτως ἄφρονα καὶ
[7, 1327]	ψυχροῖς τόποις ἔθνη καὶ τὰ	περὶ	τὴν Εὐρώπην θυμοῦ μέν ἐστι
[7, 1329]	τὴν Μίνω βασιλείαν, τὰ δὲ	περὶ	τὴν Ἰταλίαν πολλῷ παλαιότερα τούτων.
[7, 1329]	ἔτι καὶ νῦν, τά τε	περὶ	τὴν Κρήτην, τὰ μὲν οὖν
[7, 1329]	τὰ μὲν περὶ Κρήτην γενόμενα	περὶ	τὴν Μίνω βασιλείαν, τὰ δὲ
[7, 1335]	τοῖς τοιούτοις ὥσπερ ἡλικιώταις καὶ	περὶ	τὴν οἰκονομίαν ἐγκληματικὸν τὸ πάρεγγυς:
[7, 1326]	ὅλως περὶ κτήσεως καὶ τῆς	περὶ	τὴν οὐσίαν εὐπορίας συμβαίνῃ ποιεῖσθαι
[7, 1331]	ὅτι τοῖς μὲν περιβεβλημένοις τείχη	περὶ	τὴν πόλιν ἔξεστιν ἀμφοτέρως χρῆσθαι
[7, 1326]	τὴν χρῆσιν αὐτῆς: πολλαὶ γὰρ	περὶ	τὴν σκέψιν ταύτην εἰσὶν ἀμφισβητήσεις
[7, 1326]	δ' ἔνια (πείθεσθαι καὶ τοῖς	περὶ	τὴν στρατηγίαν ἐμπείροισ̓ ὅτι χρὴ
[7, 1334]	τῶν τρεφομένων, πρῶτον μὲν ἐπιμελητέον	περὶ	τὴν σύζευξιν, πότε καὶ ποίους
[7, 1331]	πρέπει καὶ τῶν ἱερέων συσσίτια	περὶ	τὴν τῶν ἱερῶν οἰκοδομημάτων ἔχειν
[7, 1335]	μικρόν> διὸ τὰς μὲν ἁρμόττει	περὶ	τὴν τῶν ὀκτωκαίδεκα ἐτῶν ἡλικίαν
[7, 1331]	τὴν εἰρημένην τάξιν καὶ τὰ	περὶ	τὴν χώραν: καὶ γὰρ ἐκεῖ
[7, 1335]	τὴν σύζευξιν εἴρηται, τοῖς δὲ	περὶ	τὴν ὥραν χρόνοις δεῖ χρῆσθαι
[7, 1323]	τῶν ἐν τοῖς ἐξωτερικοῖς λόγοις	περὶ	τῆς ἀρίστης ζωῆς, καὶ νῦν
[7, 1328]	τοὐναντίον. ἐπεὶ δὲ τυγχάνομεν σκοποῦντες	περὶ	τῆς ἀρίστης πολιτείας, αὕτη (δ'
[7, 1333]	οὐκ ὀρθῶς δ' ὑπολαμβάνουσιν οὐδὲ	περὶ	τῆς ἀρχῆς ἣν δεῖ τιμῶντα
[7, 1335]	θεῶν ἀποθεραπείαν τῶν εἰληχότων τὴν	περὶ	τῆς γενέσεως τιμήν. τὴν μέντοι
[7, 1325]	τινὰς δεῖ τὰς ὑποθέσεις εἶναι	περὶ	τῆς μελλούσης κατ' εὐχὴν συνεστάναι
[7, 1327]	τῶν πόλεων καὶ θαλάττης καὶ	περὶ	τῆς ναυτικῆς δυνάμεως ἔστω διωρισμένα
[7, 1335]	μὲν μᾶλλον λεκτέον ἐν τοῖς	περὶ	τῆς παιδονομίας, (τύπῳ δὲ ἱκανὸν
[7, 1333]	τῶν ἄλλων ἕκαστος τῶν (γραφόντων	περὶ	τῆς πολιτείας αὐτῶν, ὅτι διὰ
[7, 1325]	εἶναι βίον αἱρετώτατον, διαφερομένους δὲ	περὶ	τῆς χρήσεως αὐτοῦ, λεκτέον ἡμῖν
[7, 1326]	τοῦτον. παραπλησίως δὲ καὶ τὰ	περὶ	τῆς χώρας ἔχει. περὶ μὲν
[7, 1328]	πέμπτον δὲ καὶ πρῶτον τὴν	περὶ	τὸ θεῖον ἐπιμέλειαν, ἣν καλοῦσιν
[7, 1327]	τὴν δὲ πολυανθρωπίαν τὴν γιγνομένην	περὶ	τὸν ναυτικὸν ὄχλον οὐκ ἀναγκαῖον
[7, 1324]	τοσούτους τὸν ἀριθμὸν ὀβελίσκους (καταπηγνύουσι	περὶ	τὸν τάφον ὅσους ἂν διαφθείρῃ
[7, 1335]	μετροῦντες ταῖς ἑβδομάσι τὴν ἡλικίαν,	περὶ	τὸν χρόνον τὸν τῶν πεντήκοντα
[7, 1333]	τὸν (αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ	περὶ	τοὺς βίους καὶ τὰς τῶν
[7, 1337]	σκεπτέον εἰ ποιητέον τάξιν τινὰ	περὶ	τοὺς παῖδας, ἔπειτα πότερον συμφέρει
[7, 1329]	καὶ τὰς κτήσεις δεῖ εἶναι	περὶ	τούτους. ἀναγκαῖον γὰρ εὐπορίαν ὑπάρχειν
[7, 1323]	αὐτοῖς ἐροῦμεν ὅτι ῥᾴδιον μὲν	περὶ	τούτων καὶ διὰ τῶν (ἔργων
[7, 1325]	σεμνόν: ἡ γὰρ ἐπίταξις ἡ	περὶ	τῶν ἀναγκαίων οὐδενὸς μετέχει τῶν
[7, 1329]	περὶ τῶν συμφερόντων καὶ κρῖνον	περὶ	τῶν δικαίων ἐνυπάρχει καὶ μέρη
[7, 1326]	ἔργον: πρὸς δὲ τὸ κρίνειν	(περὶ	τῶν δικαίων καὶ πρὸς τὸ
[7, 1335]	τῶν σωμάτων ἱκανῶς λέγουσι, ~(καὶ	περὶ	τῶν πνευμάτων οἱ φυσικοί, τὰ
[7, 1329]	τὸ πολεμικὸν καὶ τὸ βουλευόμενον	περὶ	τῶν συμφερόντων καὶ κρῖνον περὶ
[7, 1328]	ἀριθμὸν καὶ πάντων ἀναγκαιότατον κρίσιν	περὶ	τῶν συμφερόντων καὶ τῶν δικαίων
[7, 1331]	διατρίβειν νῦν ἀκριβολογουμένους καὶ λέγοντας	περὶ	τῶν τοιούτων ἀργόν ἐστιν: οὐ
[7, 1330]	διὰ πόλεμον: ἐπεὶ δὲ δεῖ	περὶ	ὑγιείας φροντίζειν τῶν ἐνοικούντων, τοῦτο
[7, 1323]	εἶναι τοῖς (ἔχουσιν, τῶν δὲ	περὶ	ψυχὴν ἕκαστον ἀγαθῶν, ὅσῳ περ
[7, 1333]	τὰ δὲ εἰς τὰ καλά.	περὶ	ὧν ἀνάγκη τὴν αὐτὴν αἵρεσιν
[7, 1331]	τὴν χώραν εὐέμβολον ζητεῖν καὶ	περιαιρεῖν	τοὺς (ὀρεινοὺς τόπους, ὁμοίως δὲ
[7, 1331]	ὅμοιον γὰρ τὸ τείχη μὴ	περιβάλλειν	ταῖς πόλεσιν ἀξιοῦν καὶ τὸ
[7, 1331]	ταῖς οἰκήσεσι ταῖς ἰδίαις μὴ	περιβάλλειν	τοίχους ὡς ἀνάνδρων ἐσομένων τῶν
[7, 1331]	δεῖ λανθάνειν, ὅτι τοῖς μὲν	περιβεβλημένοις	τείχη περὶ τὴν πόλιν ἔξεστιν
[7, 1331]	τρόπον, οὐχ ὅτι τείχη μόνον	περιβλητέον,	ἀλλὰ καὶ τούτων ἐπιμελητέον, ὅπως
[7, 1324]	τὸν μηθένα ἀπεκταγκότα πολέμιον ἄνδρα	περιεζῶσθαι	τὴν φορβειάν: ἐν δὲ Σκύθαις
[7, 1329]	τοὺς γεωργοὺς δούλους ἢ βαρβάρους	περιοίκους.	λοιπὸν δ' ἐκ τῶν καταριθμηθέντων
[7, 1330]	νεωτερίζειν ἀσφαλεῖς, δεύτερον δὲ βαρβάρους	περιοίκους	παραπλησίους τοῖς εἰρημένοις τὴν φύσιν,
[7, 1327]	τῆς ναυτιλίας: πλήθους δὲ ὑπάρχοντος	περιοίκων	καὶ τῶν τὴν χώραν γεωργούντων,
[7, 1329]	τὰ δ' εἰς εὐσχημοσύνην καὶ	περιουσίαν	ὑπαρχόντων ἤδη τούτων εὔλογον λαμβάνειν
[7, 1324]	πίνειν ἐν ἑορτῇ τινι σκύφον	περιφερόμενον	τῷ μηθένα ἀπεκταγκότι πολέμιον: ἐν
[7, 1324]	δύναμις, οἷον ἐν Σκύθαις καὶ	Πέρσαις	καὶ Θρᾳξὶ καὶ Κελτοῖς. ἐν
[7, 1323]	ταῦτα μὲν ἐπὶ τοσοῦτον ἔστω	πεφροιμιασμένα	τῷ λόγῳ: οὔτε γὰρ μὴ
[7, 1325]	ἀνθρώποις, φανερόν ἐστιν. ἐπεὶ δὲ	πεφροιμίασται	τὰ νῦν εἰρημένα περὶ αὐτῶν,
[7, 1323]	δὲ τῆς ψυχῆς ἕνεκεν ταῦτα	πέφυκεν	αἱρετὰ καὶ δεῖ πάντας (αἱρεῖσθαι
[7, 1334]	καὶ ὁ νοῦς προιοῦσιν ἐγγίγνεσθαι	(πέφυκεν.	διὸ πρῶτον μὲν τοῦ σώματος
[7, 1329]	μὴ ἅμα δέ, ἀλλ' ὥσπερ	πέφυκεν	ἡ (μὲν δύναμις ἐν νεωτέροις,
[7, 1323]	ἂν ἐπιθυμήσῃ τοῦ φαγεῖν ἢ	πιεῖν,	τῶν ἐσχάτων, ἕνεκα δὲ τεταρτημορίου
[7, 1324]	ἐν δὲ Σκύθαις οὐκ ἐξῆν	πίνειν	ἐν ἑορτῇ τινι σκύφον περιφερόμενον
[7, 1326]	καὶ διὰ τῆς τῶν λόγων	πίστεως.	ὅ τε γὰρ (νόμος τάξις
[7, 1323]	διὰ τῶν (ἔργων λαμβάνειν τὴν	πίστιν,	ὁρῶντας ὅτι κτῶνται καὶ φυλάττουσιν
[7, 1331]	τῶν τοιούτων τό γε ἐπὶ	πλεῖον	ἀφείσθω τὰ νῦν. περὶ δὲ
[7, 1332]	ἐλάττονος μὲν τοῖς ἄμεινον διακειμένοις,	πλείονος	δὲ τοῖς χεῖρον, οἱ δ'
[7, 1328]	εἴδη καὶ διαφορὰς καὶ πολιτείας	πλείους:	~(ἄλλον γὰρ τρόπον καὶ δι'
[7, 1335]	πονοῦσί τε μᾶλλον καὶ διαφθείρονται	πλείους:	διὸ καὶ τὸν χρησμὸν γενέσθαι
[7, 1330]	οὐδέτερον, ἀλλὰ μᾶλλον ἰσχυροὶ τόποι	πλείους.	ἡ δὲ τῶν ἰδίων οἰκήσεων
[7, 1334]	γιγνόμενα τοῖς λόγοις. αἱ γὰρ	πλεῖσται	τῶν τοιούτων πόλεων πολεμοῦσαι μὲν
[7, 1337]	γίγνεται καὶ νῦν ἐν ταῖς	πλείσταις	τῶν πόλεων̓ τρίτον δὲ ποίαν
[7, 1330]	χρώμεθα πρὸς τὸ σῶμα καὶ	πλειστάκις,	ταῦτα πλεῖστον συμβάλλεται πρὸς τὴν
[7, 1326]	ταύτην. οἴονται μὲν οὖν οἱ	πλεῖστοι	προσήκειν μεγάλην εἶναι τὴν εὐδαίμονα
[7, 1333]	ἐξελήλεγκται νῦν. ὥσπερ γὰρ οἱ	πλεῖστοι	τῶν ἀνθρώπων ζηλοῦσι τὸ πολλῶν
[7, 1324]	τισὶ μὲν μὴ τοῖς δὲ	πλείστοις.	ἐπεὶ δὲ τῆς πολιτικῆς (διανοίας
[7, 1335]	αὕτη δ' ἐστὶν ἐν τοῖς	πλείστοις	ἥνπερ τῶν ποιητῶν τινες εἰρήκασιν
[7, 1324]	ὡς εἰπεῖν κειμένων παρὰ τοῖς	πλείστοις,	ὅμως εἴ πού τι πρὸς
[7, 1330]	ἔχειν μὴ παρέργως. οἷς γὰρ	πλείστοις	χρώμεθα πρὸς τὸ σῶμα καὶ
[7, 1335]	τῆς γεννήσεως ὡς ἐπὶ τὸ	πλεῖστον	εἰπεῖν ἀνδράσι μὲν ὁ τῶν
[7, 1330]	τὸ σῶμα καὶ πλειστάκις, ταῦτα	πλεῖστον	συμβάλλεται πρὸς τὴν ὑγίειαν: ἡ
[7, 1324]	τιμῶσιν, οὗτοι καὶ πόλιν τὴν	πλείστων	ἄρχουσαν εὐδαιμονεστάτην ἂν εἶναι φαῖεν:
[7, 1325]	πάντων ἄριστον: οὕτω γὰρ ἂν	πλείστων	καὶ καλλίστων κύριος εἴη πράξεων.
[7, 1324]	(τῶν πέλας. διὸ καὶ τῶν	πλείστων	νομίμων χύδην ὡς εἰπεῖν κειμένων
[7, 1330]	ἐπεὶ δὲ καὶ συμβαίνειν ἐνδέχεται	πλείω	τὴν ὑπεροχὴν γίγνεσθαι τῶν ἐπιόντων
[7, 1323]	ἢ τοῖς (ἐκεῖνα μὲν κεκτημένοις	πλείω	τῶν χρησίμων, ἐν δὲ τούτοις
[7, 1327]	ὄντα, δέξασθαι ταῦτα, καὶ τὰ	πλεονάζοντα	τῶν γιγνομένων ἐκπέμψασθαι τῶν ἀναγκαίων
[7, 1324]	(τοῖς ἔθνεσι πᾶσι τοῖς δυναμένοις	πλεονεκτεῖν	ἡ τοιαύτη τετίμηται δύναμις, οἷον
[7, 1331]	(ἐπιμελές ἐστι δι' ὧν τρόπων	πλεονεκτήσουσιν,	οὕτω τὰ μὲν εὕρηται τὰ
[7, 1333]	τὰς χρησίμους εἶναι δοκούσας καὶ	πλεονεκτικωτέρας.	παραπλησίως δὲ τούτοις καὶ τῶν
[7, 1327]	μὴ δεῖ πόλιν τοιαύτης μετέχειν	πλεονεξίας,	οὐδ' ἐμπόριον δεῖ κεκτῆσθαι τοιοῦτον.
[7, 1336]	τοῖς συσσιτίοις ἀτιμίαις κολάζειν καὶ	πληγαῖς,	τὸν δὲ πρεσβύτερον τῆς ἡλικίας
[7, 1326]	ὑπάρχειν καὶ δεῖσθαι μηθενὸς (αὔταρκεσ̓	πλήθει	δὲ καὶ μεγέθει τοσαύτην ὥστε
[7, 1330]	ὁμοίους καὶ μὴ πολὺ τῷ	πλήθει	διαφέροντας οὐ καλὸν τὸ πειρᾶσθαι
[7, 1326]	(ἐπεὶ τό γε καλὸν ἐν	πλήθει	καὶ μεγέθει εἴωθε γίνεσθαι, ἀλλ'
[7, 1326]	εἰ δεῖ κρίνειν πρὸς τὸ	πλῆθος	ἀποβλέποντας, οὐ κατὰ τὸ τυχὸν
[7, 1326]	ἐκ τοσούτου πλήθους ὃ πρῶτον	πλῆθος	αὔταρκες πρὸς τὸ εὖ ζῆν
[7, 1331]	χώρας πᾶσιν. ἐπεὶ δὲ τὸ	πλῆθος	διαιρεῖται τῆς πόλεως εἰς ἱερεῖς
[7, 1335]	δὲ δεῖ τῆς τεκνοποιίας τὸ	πλῆθος,	ἐὰν δέ τισι γίγνηται παρὰ
[7, 1326]	καὶ τὴν (ταύτης ὑπερβάλλουσαν κατὰ	πλῆθος	εἶναι μείζω πόλιν, ἀλλὰ τοῦτ'
[7, 1326]	δὲ μᾶλλον μὴ εἰς τὸ	πλῆθος	εἰς δὲ δύναμιν ἀποβλέπειν. ἔστι
[7, 1328]	τροφὴ τοῦτό ἐστιν εἴτε χώρας	πλῆθος	εἴτ' ἄλλο τι τῶν τοιούτων
[7, 1328]	ὡς εἰπεῖν ἡ γὰρ πόλις	πλῆθός	ἐστιν οὐ τὸ τυχὸν ἀλλὰ
[7, 1324]	παιδεία καὶ τὸ τῶν νόμων	πλῆθος:	ἔτι δ' ἐν (τοῖς ἔθνεσι
[7, 1328]	δεῖ ἄρα γεωργῶν τ' εἶναι	πλῆθος,	οἳ παρασκευάσουσι τὴν τροφήν, καὶ
[7, 1330]	καὶ ναμάτων μάλιστα μὲν ὑπάρχειν	πλῆθος	(οἰκεῖον, εἰ δὲ μή, τοῦτό
[7, 1335]	μηδὲν πεπηρωμένον τρέφειν, διὰ δὲ	πλῆθος	τέκνων ἡ τάξις τῶν ἐθῶν
[7, 1327]	εὐέξοδον. ~(ἔτι δ' ὥσπερ τὸ	πλῆθος	τὸ τῶν ἀνθρώπων εὐσύνοπτον ἔφαμεν
[7, 1326]	ὁρῶμεν οὖσαν ἀνειμένην πρὸς τὸ	πλῆθος.	τοῦτο δὲ δῆλον καὶ διὰ
[7, 1326]	ἀποβλέποντας, οὐ κατὰ τὸ τυχὸν	πλῆθος	τοῦτο ποιητέον ἀναγκαῖον γὰρ ἐν
[7, 1326]	πολιτικῆς χορηγίας πρῶτον τό τε	πλῆθος	τῶν ἀνθρώπων, πόσους τε καὶ
[7, 1326]	μικρὰ πόλις. κατ' ἀριθμοῦ γὰρ	πλῆθος	τῶν ἐνοικούντων κρίνουσι τὴν μεγάλην,
[7, 1331]	ἐπεὶ δὲ δεῖ τὸ μὲν	πλῆθος	τῶν πολιτῶν ἐν συσσιτίοις (κατανενεμῆσθαι,
[7, 1327]	θαλάττῃ διαπέμποντας καὶ δεχομένους ἐμπόρων	πλῆθος,	ὑπεναντίαν δ' εἶναι πρὸς τὸ
[7, 1332]	τοὺς ἐν τῷ πολιτεύματι τὸ	πλῆθος	ὥστ' εἶναι κρείττους πάντων τούτων
[7, 1327]	ἐστι καὶ κρατεῖ τῆς ναυτιλίας:	πλήθους	δὲ ὑπάρχοντος περιοίκων καὶ τῶν
[7, 1326]	λανθάνειν διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ	πλήθους.	δῆλον τοίνυν ὡς οὗτός ἐστι
[7, 1329]	ὁ κατὰ γένος τοῦ πολιτικοῦ	πλήθους	ἐξ Αἰγύπτου: πολὺ γὰρ ὑπερτείνει
[7, 1326]	στρατηγὸς ἔσται τοῦ λίαν ὑπερβάλλοντος	πλήθους,	ἢ τίς κῆρυξ μὴ Στεντόρειος;
[7, 1327]	καὶ κατὰ θάλατταν̓ περὶ δὲ	πλήθους	ἤδη καὶ μεγέθους τῆς δυνάμεως
[7, 1326]	ἡ γὰρ τούτων ὑπεροχὴ τοῦ	πλήθους	μεγάλης πόλεως σημεῖον, ἐξ ἧς
[7, 1326]	πόλιν ἀναγκαῖον τὴν ἐκ τοσούτου	πλήθους	ὃ πρῶτον πλῆθος αὔταρκες πρὸς
[7, 1327]	μὲν βέλτιστον ὑπάρχειν μέχρι τινὸς	πλήθους,	οὐκ ἄδηλον ~(οὔ γὰρ μόνον
[7, 1325]	λέγω δὲ (οἷον περί τε	πλήθους	πολιτῶν καὶ χώρας. ὥσπερ γὰρ
[7, 1327]	τοῦτον: περὶ δὲ τοῦ πολιτικοῦ	πλήθους,	τίνα μὲν ὅρον ὑπάρχειν χρή,
[7, 1326]	ὅρος ἄριστος, ἡ μεγίστη τοῦ	πλήθους	ὑπερβολὴ πρὸς αὐτάρκειαν ζωῆς εὐσύνοπτος.
[7, 1336]	πολεμικὴν ἕξιν, ἡ τοῦ γάλακτος	πλήθουσα	τροφὴ μάλιστ' οἰκεία τοῖς σώμασιν,
[7, 1335]	ὡρισμένος χρόνος, ὃν οὐχ ὑπερβαίνει	πληθύον	ἔτι, ἢ μικρόν> διὸ τὰς
[7, 1328]	οἱ μεγαλόψυχοι (τὴν φύσιν ἄγριοι,	πλὴν	πρὸς τοὺς ἀδικοῦντας. τοῦτο δὲ
[7, 1327]	τὴν Εὐρώπην θυμοῦ μέν ἐστι	πλήρη,	διανοίας (δὲ ἐνδεέστερα καὶ τέχνης,
[7, 1325]	τὸν δυνάμενον ἄρχειν παριέναι τῷ	πλησίον,	ἀλλὰ μᾶλλον ἀφαιρεῖσθαι, καὶ μήτε
[7, 1327]	μᾶλλον, ἀπολίτευτα δὲ καὶ τῶν	πλησίον	ἄρχειν οὐ δυνάμενα: τὰ δὲ
[7, 1324]	ὅπως ἄρχῃ (καὶ δεσπόζῃ τῶν	πλησίον,	καὶ βουλομένων καὶ μὴ βουλομένων.
[7, 1327]	μόνον αὑτοῖς ἀλλὰ καὶ τῶν	πλησίον	τισὶ δεῖ καὶ φοβεροὺς εἶναι
[7, 1326]	πλοῖον σπιθαμιαῖον μὲν οὐκ ἔσται	πλοῖον	ὅλως, οὐδὲ δυοῖν σταδίοιν, εἰς
[7, 1326]	ὁτὲ (δὲ φαύλως ἔχον, οἷον	πλοῖον	σπιθαμιαῖον μὲν οὐκ ἔσται πλοῖον
[7, 1324]	τὴν πόλιν ὅλην, ἐὰν ᾖ	πλουσία,	(μακαρίζουσιν: ὅσοι τε τὸν τυραννικὸν
[7, 1323]	ἔχειν ἱκανὸν εἶναι νομίζουσιν ὁποσονοῦν,	πλούτου	δὲ καὶ χρημάτων καὶ δυνάμεως
[7, 1324]	τὴν αὐτήν. ὅσοι γὰρ ἐν	πλούτῳ	τὸ ζῆν εὖ τίθενται ἐφ'
[7, 1324]	τοὺς θεραπευομένους τοῦ δὲ τοὺς	πλωτῆρας.	ἀλλ' ἐοίκασιν οἱ πολλοὶ τὴν
[7, 1330]	καὶ πρὸς τὰ πνεύματα (τὰ	πνέοντα	ἀπὸ τῆς ἀνατολῆς ὑγιεινότεραι, δεύτερον
[7, 1330]	ἔγκλισιν ἔχουσαι καὶ πρὸς τὰ	πνεύματα	(τὰ πνέοντα ἀπὸ τῆς ἀνατολῆς
[7, 1330]	δὲ τῶν ὑδάτων καὶ τοῦ	πνεύματος	δύναμις τοιαύτην ἔχει τὴν φύσιν.
[7, 1336]	τοῖς σώμασιν: ἡ γὰρ τοῦ	πνεύματος	κάθεξις ποιεῖ τὴν ἰσχὺν τοῖς
[7, 1335]	ἱκανῶς λέγουσι, ~(καὶ περὶ τῶν	πνευμάτων	οἱ φυσικοί, τὰ βόρεια τῶν
[7, 1326]	εἰ δὲ τοῦτ' (ἀληθές, ἀγνοοῦσι	ποία	μεγάλη καὶ ποία μικρὰ πόλις.
[7, 1326]	(ἀληθές, ἀγνοοῦσι ποία μεγάλη καὶ	ποία	μικρὰ πόλις. κατ' ἀριθμοῦ γὰρ
[7, 1325]	ἰδεῖν, ἐάν τινες ὑπάρχωσι γειτνιῶντες,	ποῖα	πρὸς ποίους ἀσκητέον ἢ πῶς
[7, 1324]	δὲ τίνα πολιτείαν θετέον καὶ	ποίαν	διάθεσιν πόλεως ἀρίστην, εἴτε πᾶσιν
[7, 1329]	καὶ πόσην τινὰ χρὴ καὶ	ποίαν	εἶναι τὴν χώραν: περὶ δὲ
[7, 1337]	πλείσταις τῶν πόλεων̓ τρίτον δὲ	ποίαν	τινὰ δεῖ ταύτην εἶναι>
[7, 1326]	ἔχει. περὶ μὲν γὰρ τοῦ	ποίαν	τινά, δῆλον ὅτι τὴν αὐταρκεστάτην
[7, 1328]	χώραν πόσην τέ τινα καὶ	ποίαν	τινά, διώρισται σχεδόν οὐ γὰρ
[7, 1326]	ὡσαύτως, πόσην τε εἶναι καὶ	ποίαν	τινὰ ταύτην. οἴονται μὲν οὖν
[7, 1325]	(ἀρχὴ τῶν λοιπῶν εἰπεῖν πρῶτον	ποίας	τινὰς δεῖ τὰς ὑποθέσεις εἶναι
[7, 1332]	φῦναι: ~(τὰ γὰρ ἔθη μεταβαλεῖν	ποιεῖ:	ἔνια γὰρ εἶσι, διὰ τῆς
[7, 1334]	δ' ἀνδρὸς μή ταῦτα γὰρ	ποιεῖ	καὶ στάσεις πρὸς ἀλλήλους καὶ
[7, 1334]	τὸ σχολάζειν μετ' εἰρήνης ὑβριστὰς	ποιεῖ	μᾶλλον. πολλῆς οὖν δεῖ δικαιοσύνης
[7, 1328]	τινὰς τινῶν. ταῦτα γὰρ καὶ	ποιεῖ	τὰς πολιτείας ἑτέρας: ἐν μὲν
[7, 1336]	ἡ γὰρ τοῦ πνεύματος κάθεξις	ποιεῖ	τὴν ἰσχὺν τοῖς πονοῦσιν, ὃ
[7, 1336]	τισὶ μηχανικοῖς, ἃ τὸ σῶμα	ποιεῖ	τῶν τοιούτων ἀστραβές. συμφέρει δ'
[7, 1327]	πόλεως τὴν θέσιν εἰ χρὴ	ποιεῖν	κατ' εὐχήν, πρός τε τὴν
[7, 1336]	διὸ δεῖ τοῖς νέοις πάντα	ποιεῖν	ξένα τὰ φαῦλα, μάλιστα δ'
[7, 1330]	καὶ τὴν μὲν (ὅλην μὴ	ποιεῖν	πόλιν εὔτομον, κατὰ μέρη δὲ
[7, 1336]	τῶν αἰσχρῶν γίνεται καὶ τὸ	ποιεῖν	σύνεγγυς: μάλιστα μὲν οὖν ἐκ
[7, 1325]	ὅλως φίλον φίλου μηθένα ὑπόλογον	ποιεῖσθαι	μηδὲ (πρὸς τοῦτο φροντίζειν: τὸ
[7, 1326]	περὶ τὴν οὐσίαν εὐπορίας συμβαίνῃ	ποιεῖσθαι	(μνείαν, πῶς δεῖ καὶ τίνα
[7, 1335]	ποιῆσαι προστάξαντι καθ' (ἡμέραν τινὰ	ποιεῖσθαι	πορείαν πρὸς θεῶν ἀποθεραπείαν τῶν
[7, 1335]	πρὸς σωφροσύνην συμφέρει τὰς ἐκδόσεις	ποιεῖσθαι	πρεσβυτέραις: ἀκολαστότεραι γὰρ εἶναι δοκοῦσι
[7, 1334]	καὶ ποίους τινὰς ὄντας χρὴ	ποιεῖσθαι	πρὸς ἀλλήλους τὴν γαμικὴν ὁμιλίαν.
[7, 1335]	νῦν ὁρίσαντες χειμῶνος τὴν συναυλίαν	ποιεῖσθαι	ταύτην. δεῖ δὲ καὶ αὐτοὺς
[7, 1336]	δὲ καὶ κινήσεις ὅσας ἐνδέχεται	ποιεῖσθαι	τηλικούτων συμφέρει. (πρὸς δὲ τὸ
[7, 1337]	παῖδας, ἔπειτα πότερον συμφέρει κοινῇ	(ποιεῖσθαι	τὴν ἐπιμέλειαν αὐτῶν ἢ κατ'
[7, 1336]	μὲν οὖν τὴν πρώτην συμφέρει	ποιεῖσθαι	τὴν ἐπιμέλειαν τοιαύτην τε καὶ
[7, 1335]	μὲν οὖν τοῦ πότε δεῖ	ποιεῖσθαι	τὴν σύζευξιν εἴρηται, τοῖς δὲ
[7, 1331]	ἀρχείων ὅσα περὶ τὰ συμβόλαια	ποιεῖται	τὴν ἐπιμέλειαν, περί τε γραφὰς
[7, 1329]	Ἰταλὸν νομάδας τοὺς (Οἰνωτροὺς ὄντας	ποιῆσαι	γεωργούς, καὶ νόμους ἄλλους τε
[7, 1331]	ἐστι τὰ τοιαῦτα νοῆσαι, ἀλλὰ	ποιῆσαι	μᾶλλον: τὸ μὲν γὰρ λέγειν
[7, 1335]	τοῦτο δὲ ῥᾴδιον τῷ νομοθέτῃ	ποιῆσαι	προστάξαντι καθ' (ἡμέραν τινὰ ποιεῖσθαι
[7, 1328]	(κοινὸν ἀλλ' ἢ τῷ μὲν	ποιῆσαι	τῷ δὲ λαβεῖν: λέγω δ'
[7, 1332]	γὰρ φύσις δέδωκε τὴν διαίρεσιν	ποιήσασα	αὐτὸ τὸ γένει ταὐτὸ τὸ
[7, 1323]	δὲ πολιτείας ἀρίστης τὸν μέλλοντα	ποιήσασθαι	τὴν (προσήκουσαν ζήτησιν ἀνάγκη διορίσασθαι
[7, 1336]	γιγνομένης βλάβης ἀπαθεῖς ἡ παιδεία	ποιήσει	πάντως. νῦν μὲν οὖν ἐν
[7, 1326]	~(ὁτὲ μὲν διὰ σμικρότητα φαύλην	ποιήσει	τὴν ναυτιλίαν, ὁτὲ δὲ διὰ
[7, 1334]	εἴ τινές εἰσιν, ὥσπερ οἱ	ποιηταί	φασιν, ἐν μακάρων νήσοις: μάλιστα
[7, 1326]	κατὰ τὸ τυχὸν πλῆθος τοῦτο	ποιητέον	ἀναγκαῖον γὰρ ἐν ταῖς πόλεσιν
[7, 1337]	πρῶτον μὲν οὖν σκεπτέον εἰ	ποιητέον	τάξιν τινὰ περὶ τοὺς παῖδας,
[7, 1331]	ὑποκείμενον αὐτοῖς ὅρον τυγχάνουσι τῶν	ποιητικῶν:	δεῖ δ' ἐν ταῖς τέχναις
[7, 1335]	ἐν τοῖς πλείστοις ἥνπερ τῶν	ποιητῶν	τινες εἰρήκασιν οἱ μετροῦντες ταῖς
[7, 1326]	κατ' ἀξίαν ἀναγκαῖον γνωρίζειν ἀλλήλους,	ποῖοί	τινές εἰσι, τοὺς πολίτας, ὡς
[7, 1331]	οἷον περὶ ἰατρικήν: οὔτε γὰρ	(ποῖόν	τι δεῖ τὸ ὑγιαῖνον εἶναι
[7, 1332]	ἄλλων τι ζῴων: εἶτα καὶ	ποιόν	τινα τὸ σῶμα καὶ τὴν
[7, 1323]	δι' αὑτὸν αὐτὸς καὶ τῷ	ποιός	τις εἶναι τὴν φύσιν, ἐπεὶ
[7, 1335]	ἄλλης τοιαύτης αἰτίας φαίνεσθαι δεῖ	ποιουμένους	τὴν ὁμιλίαν. περὶ δὲ τῆς
[7, 1328]	θηρεύοντες τούς τε βίους ἑτέρους	ποιοῦνται	καὶ τὰς πολιτείας. ἐπισκεπτέον δὲ
[7, 1325]	τινες ὑπάρχωσι γειτνιῶντες, ποῖα πρὸς	ποίους	ἀσκητέον ἢ πῶς τοῖς καθήκουσι
[7, 1327]	ὅρον ὑπάρχειν χρή, πρότερον εἴπομεν,	ποίους	δέ τινας (τὴν φύσιν εἶναι
[7, 1329]	καὶ τῶν γεωργούντων, τίνας καὶ	ποίους	εἶναι χρή, λεκτέον πρῶτον, ἐπειδὴ
[7, 1334]	καὶ λόγου δεῖ. τούτων δὲ	ποίους	μέν τινας εἶναι χρὴ τὴν
[7, 1336]	περὶ λόγων δὲ καὶ μύθων,	ποίους	τινὰς ἀκούειν δεῖ τοὺς τηλικούτους,
[7, 1334]	περὶ τὴν σύζευξιν, πότε καὶ	ποίους	τινὰς ὄντας χρὴ ποιεῖσθαι πρὸς
[7, 1328]	πόσους τε ὑπάρχειν δεῖ καὶ	ποίους	τινὰς τὴν φύσιν, ἔτι δὲ
[7, 1326]	τῶν ἀνθρώπων, πόσους τε καὶ	ποίους	τινὰς ὑπάρχειν δεῖ φύσει, καὶ
[7, 1335]	βόρεια τῶν νοτίων ἐπαινοῦντες μᾶλλον.	ποίων	δέ τινων τῶν σωμάτων ὑπαρχόντων
[7, 1331]	πολιτείας αὐτῆς, ἐκ τίνων καὶ	ποίων	(δεῖ συνεστάναι τὴν μέλλουσαν ἔσεσθαι
[7, 1327]	ἀγρίους, ὁ θυμός ἐστιν ὁ	ποιῶν	τὸ φιλητικόν: αὕτη γάρ ἐστιν
[7, 1335]	ἐὰν ἔτι τοῦ σπέρματος αὐξανομένου	ποιῶνται	τὴν συνουσίαν: καὶ γὰρ τούτου
[7, 1328]	ὡς ἐν τῇ κάλλιστα πολιτευομένῃ	πόλει	καὶ τῇ κεκτημένῃ δικαίους ἄνδρας
[7, 1331]	καὶ πρὸς κόσμον ἔχῃ τῇ	πόλει	πρεπόντως καὶ πρὸς τὰς πολεμικὰς
[7, 1327]	τῆς κοινωνίας αὐτῶν, ὑπάρξει τῇ	πόλει	τοῦτο τὸ ἀγαθόν, εἰ δέ
[7, 1327]	νῦν ὑπάρχον τισίν, οἷον τῇ	πόλει	τῶν Ἡρακλεωτῶν: πολλὰς γὰρ ἐκπληροῦσι
[7, 1325]	ἀπρακτεῖν ἀναγκαῖον τὰς καθ' αὑτὰς	πόλεις	ἱδρυμένας καὶ (ζῆν οὕτω προῃρημένας:
[7, 1330]	ἔχειν τὰς τῆς ἀρετῆς ἀντιποιουμένας	πόλεις	λίαν ἀρχαίως ὑπολαμβάνουσιν, καὶ ταῦθ'
[7, 1327]	γε, βλέψας ἐπί τε τὰς	πόλεις	τὰς εὐδοκιμούσας τῶν Ἑλλήνων καὶ
[7, 1333]	μὲν γὰρ ἀσχολεῖν δύνασθαι καὶ	πολεμεῖν,	~(μᾶλλον δ' εἰρήνην ἄγειν καὶ
[7, 1334]	ὅπως καὶ τὴν περὶ τὰ	πολεμικὰ	καὶ τὴν ἄλλην νομοθεσίαν τοῦ
[7, 1330]	Ἱπποδάμειον τρόπον, πρὸς δὲ τὰς	πολεμικὰς	(ἀσφαλείας τοὐναντίον ὡς εἶχον κατὰ
[7, 1330]	ἔχει. πρὸς μὲν οὖν τὰς	πολεμικὰς	αὐτοῖς μὲν εὐέξοδον εἶναι χρή,
[7, 1330]	τὸ τὰς πολιτικὰς πράξεις καὶ	πολεμικὰς	καλῶς ἔχει. πρὸς μὲν οὖν
[7, 1328]	καθ' αὑτοὺς χρείας καὶ πρὸς	πολεμικάς,	πέμπτον δὲ καὶ πρῶτον τὴν
[7, 1336]	καὶ πρὸς ὑγίειαν καὶ πρὸς	πολεμικὰς	(πράξεις εὐχρηστότατον. διὸ παρὰ πολλοῖς
[7, 1331]	πόλει πρεπόντως καὶ πρὸς τὰς	πολεμικὰς	χρείας, τάς τε ἄλλας καὶ
[7, 1336]	ἐπιμελές ἐστιν ἄγειν εἰς τὴν	πολεμικὴν	ἕξιν, ἡ τοῦ γάλακτος πλήθουσα
[7, 1329]	πολιτικά. ἐπεὶ δὲ καὶ τὸ	πολεμικὸν	καὶ τὸ βουλευόμενον περὶ τῶν
[7, 1324]	ἐν δὲ τοῖς Ἴβηρσιν, ἔθνει	πολεμικῷ,	τοσούτους τὸν ἀριθμὸν ὀβελίσκους (καταπηγνύουσι
[7, 1333]	τῶν ἀνθρώπων: τήν τε τῶν	πολεμικῶν	ἄσκησιν οὐ τούτου χάριν δεῖ
[7, 1330]	ἐρυμνότητα τῶν τειχῶν οἰητέον εἶναι	πολεμικωτάτην,	~(ἄλλως τε καὶ νῦν εὑρημένων
[7, 1326]	ἐμπείροισ̓ ὅτι χρὴ μὲν τοῖς	πολεμίοις	εἶναι δυσέμβολον αὐτοῖς δ' εὐέξοδον.
[7, 1324]	Μακεδονίαν νόμος τὸν μηθένα ἀπεκταγκότα	πολέμιον	ἄνδρα περιεζῶσθαι τὴν φορβειάν: ἐν
[7, 1324]	σκύφον περιφερόμενον τῷ μηθένα ἀπεκταγκότι	πολέμιον:	ἐν δὲ τοῖς Ἴβηρσιν, ἔθνει
[7, 1324]	τάφον ὅσους ἂν διαφθείρῃ τῶν	πολεμίων:	καὶ ἕτερα δὴ παρ' ἑτέροις
[7, 1325]	πρὸς τὸ κρατεῖν ἔσται τῶν	πολεμίων:	(μηθὲν γὰρ ὑπαρχέτω τοιοῦτον. δῆλον
[7, 1328]	ἀποστερεῖσθαι (νομίζουσιν: ὅθεν εἴρηται χαλεποὶ	πόλεμοι	γὰρ ἀδελφῶν καὶ οἵ τοι
[7, 1333]	πρὸς τὸ κρατεῖν καὶ πρὸς	πόλεμον	ἐνομοθέτησεν. ἃ (καὶ κατὰ τὸν
[7, 1330]	ὑπολείπειν εἰργομένους τῆς χώρας διὰ	πόλεμον:	ἐπεὶ δὲ δεῖ περὶ ὑγιείας
[7, 1325]	ὅτι πάσας τὰς πρὸς τὸν	πόλεμον	ἐπιμελείας καλὰς μὲν θετέον, οὐχ
[7, 1333]	ἀσχολίαν καὶ σχολὴν καὶ εἰς	πόλεμον	καὶ εἰρήνην, καὶ τῶν πρακτῶν
[7, 1333]	μέρεσι καὶ ταῖς πράξεσιν (αὐτῶν,	πόλεμον	μὲν εἰρήνης χάριν, ἀσχολίαν δὲ
[7, 1325]	πολιτείας ἡ σύνταξις οὐ πρὸς	πόλεμον	οὐδὲ πρὸς τὸ κρατεῖν ἔσται
[7, 1334]	καὶ σχολάζουσιν: ὁ μὲν γὰρ	πόλεμος	ἀναγκάζει δικαίους εἶναι καὶ σωφρονεῖν,
[7, 1334]	(ὥσπερ εἴρηται πολλάκις, εἰρήνη μὲν	πολέμου	σχολὴ δ' ἀσχολίας. χρήσιμοι δὲ
[7, 1334]	χρῆσθαι, ἀλλ' ἀσχολοῦντας μὲν καὶ	πολεμοῦντας	φαίνεσθαι ἀγαθούς, εἰρήνην δ' ἄγοντας
[7, 1327]	πρὸς τὸ ῥᾷον φέρειν τοὺς	πολέμους	εὐβοηθήτους εἶναι δεῖ κατ' ἀμφότερα
[7, 1330]	καὶ τὸ πρὸς τοὺς ἀστυγείτονας	πολέμους	ὁμονοητικώτερον. ὅπου γὰρ μὴ τοῦτον
[7, 1324]	Λακεδαίμονι καὶ Κρήτῃ πρὸς τοὺς	πολέμους	συντέτακται σχεδὸν ἥ τε παιδεία
[7, 1334]	γὰρ πλεῖσται τῶν τοιούτων πόλεων	πολεμοῦσαι	μὲν σῴζονται, κατακτησάμεναι δὲ τὴν
[7, 1330]	συμμετέχειν βουλῆς τῶν πρὸς αὐτοὺς	πολέμων,	ὡς διὰ τὸ ἴδιον οὐκ
[7, 1325]	τῶν ἀνθρώπων καὶ κοινῇ ταῖς	πόλεσι	καὶ τοῖς ἀνθρώποις, φανερόν ἐστιν.
[7, 1328]	πόλεως μέρη θετέον ὅσα ταῖς	πόλεσιν	ἀναγκαῖον ὑπάρχειν, (οὐδ' ἄλλης κοινωνίας
[7, 1331]	τὸ τείχη μὴ περιβάλλειν ταῖς	πόλεσιν	ἀξιοῦν καὶ τὸ τὴν χώραν
[7, 1330]	(ταῖς εὖ φρονούσαις δεῖ διωρίσθαι	πόλεσιν,	ἐὰν μὴ πάνθ' ὅμοια μηδ'
[7, 1327]	πολλαῖς ὑπάρχοντα καὶ χώραις καὶ	πόλεσιν	ἐπίνεια καὶ λιμένας εὐφυῶς κείμενα
[7, 1327]	κοινωνίας, πότερον ὠφέλιμος ταῖς εὐνομουμέναις	πόλεσιν	ἢ βλαβερά, πολλὰ τυγχάνουσιν ἀμφισβητοῦντες:
[7, 1326]	ποιητέον ἀναγκαῖον γὰρ ἐν ταῖς	πόλεσιν	ἴσως ὑπάρχειν καὶ δούλων ἀριθμὸν
[7, 1331]	πόλιν ἔξεστιν ἀμφοτέρως χρῆσθαι ταῖς	πόλεσιν,	καὶ ὡς ἐχούσαις τείχη καὶ
[7, 1329]	τὸ θητικὸν ἀναγκαῖον (ὑπάρχειν) ταῖς	πόλεσιν,	μέρη δὲ τῆς πόλεως τό
[7, 1323]	χωρὶς ἑκάστῳ καὶ κοινῇ ταῖς	πόλεσιν,	~(ὁ μετ' ἀρετῆς κεχορηγημένης ἐπὶ
[7, 1328]	διὸ κτήσεως μὲν δεῖ ταῖς	πόλεσιν,	οὐδὲν δ' ἐστὶν ἡ κτῆσις
[7, 1327]	ὄχλον οὐκ ἀναγκαῖον ὑπάρχειν ταῖς	πόλεσιν:	οὐθὲν γὰρ αὐτοὺς μέρος εἶναι
[7, 1330]	χρήσιμον εἶναι ταῖς εὖ κατεσκευασμέναις	πόλεσιν	ὑπάρχειν: δι' ἣν δ' αἰτίαν
[7, 1335]	δέ: ἐν ὅσαις γὰρ τῶν	πόλεων	ἐπιχωριάζεται τὸ νέους συζευγνύναι καὶ
[7, 1327]	οὖν χώρας καὶ λιμένων τῶν	πόλεων	καὶ θαλάττης καὶ περὶ τῆς
[7, 1334]	αἱ γὰρ πλεῖσται τῶν τοιούτων	πόλεων	πολεμοῦσαι μὲν σῴζονται, κατακτησάμεναι δὲ
[7, 1337]	νῦν ἐν ταῖς πλείσταις τῶν	πόλεων̓	τρίτον δὲ ποίαν τινὰ δεῖ
[7, 1325]	(εὐπραγίαν θετέον, καὶ κοινῇ πάσης	πόλεως	ἂν εἴη καὶ καθ' ἕκαστον
[7, 1324]	πολιτείαν θετέον καὶ ποίαν διάθεσιν	πόλεως	ἀρίστην, εἴτε πᾶσιν ὄντος αἱρετοῦ
[7, 1333]	διώκειν, ὅπως δύνηται τῆς οἰκείας	πόλεως	ἄρχειν: ὅπερ ἐγκαλοῦσιν οἱ Λάκωνες
[7, 1326]	εὐσύνοπτος. περὶ (μὲν οὖν μεγέθους	πόλεως	διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον. παραπλησίως
[7, 1327]	πρὸς τὸν βίον ἀποσκεπτέον τῆς	πόλεως.	εἰ μὲν γὰρ (ἡγεμονικὸν καὶ
[7, 1328]	ὡς τοῦτ' αἴτιον τοῦ γίγνεσθαι	πόλεως	εἴδη καὶ διαφορὰς καὶ πολιτείας
[7, 1329]	οὐ συνίσταται καὶ ὅσα μέρη	πόλεως,	εἴρηται γεωργοὺς μὲν γὰρ καὶ
[7, 1331]	δὲ τὸ πλῆθος διαιρεῖται τῆς	πόλεως	εἰς ἱερεῖς (καὶ εἰς ἄρχοντας,
[7, 1326]	μετοίκων καὶ ξένων̓ ἀλλ' ὅσοι	πόλεώς	εἰσι μέρος καὶ ἐξ ὧν
[7, 1325]	πρὸς ἄλληλα τοῖς μέρεσι τῆς	πόλεώς	εἰσιν. ὁμοίως δὲ τοῦτο ὑπάρχει
[7, 1324]	εἴτε πᾶσιν ὄντος αἱρετοῦ κοινωνεῖν	πόλεως	εἴτε καὶ τισὶ μὲν μὴ
[7, 1328]	γὰρ ἃ λέγομεν εἶναι μέρη	πόλεως	ἐν τούτοις ἂν εἴη, διὸ
[7, 1326]	ἀποβλέπειν. ἔστι γάρ τι καὶ	πόλεως	ἔργον, ὥστε τὴν δυναμένην τοῦτο
[7, 1331]	πρὸς τὰ γειτνιῶντα (μέρη τῆς	πόλεως	ἐρυμνοτέρως. πρέπει δ' ὑπὸ μὲν
[7, 1330]	θεοὺς δαπανήματα κοινὰ πάσης τῆς	πόλεώς	ἐστιν. ἀναγκαῖον τοίνυν εἰς δύο
[7, 1324]	διὰ τοῦ συμπολιτεύεσθαι καὶ κοινωνεῖν	πόλεως	ἢ μᾶλλον ὁ ξενικὸς καὶ
[7, 1324]	τε ἑκάστου τῶν ἀνθρώπων καὶ	πόλεως	ἢ μὴ τὴν αὐτήν, λοιπόν
[7, 1323]	ἀρετῆς καὶ φρονήσεως: ἀνδρεία δὲ	πόλεως	καὶ δικαιοσύνη καὶ φρόνησις (τὴν
[7, 1329]	ἐνυπάρχει καὶ μέρη φαίνεται τῆς	(πόλεως	μάλιστα ὄντα, πότερον ἕτερα καὶ
[7, 1326]	γίνεσθαι, ἀλλ' ἔστι τι καὶ	πόλεως	μεγέθους μέτρον, ὥσπερ καὶ τῶν
[7, 1328]	ἂν εἴη, δῆλον ὡς οὐδὲ	πόλεως	μέρη θετέον ὅσα ταῖς πόλεσιν
[7, 1326]	δῆλον τοίνυν ὡς οὗτός ἐστι	πόλεως	ὅρος ἄριστος, ἡ μεγίστη τοῦ
[7, 1325]	τῆς μελλούσης κατ' εὐχὴν συνεστάναι	πόλεως.	οὐ γὰρ οἷόν τε πολιτείαν
[7, 1329]	γὰρ (βάναυσον οὐ μετέχει τῆς	πόλεως,	οὐδ' ἄλλο οὐθὲν γένος ὃ
[7, 1328]	ἐστὶν ἡ κτῆσις μέρος τῆς	(πόλεως:	πολλὰ δ' ἔμψυχα μέρη τῆς
[7, 1326]	τούτων ὑπεροχὴ τοῦ πλήθους μεγάλης	πόλεως	σημεῖον, ἐξ ἧς δὲ βάναυσοι
[7, 1332]	διὸ κατατυχεῖν εὐχόμεθα (τῇ τῆς	πόλεως	συστάσει ὧν ἡ τύχη κυρία
[7, 1327]	τὴν χώραν ἐστίν. τῆς δὲ	πόλεως	τὴν θέσιν εἰ χρὴ ποιεῖν
[7, 1327]	αὐτοὺς μέρος εἶναι δεῖ τῆς	πόλεως.	τὸ μὲν γὰρ ἐπιβατικὸν (ἐλεύθερον
[7, 1329]	ταῖς πόλεσιν, μέρη δὲ τῆς	πόλεως	τό τε ὁπλιτικὸν καὶ βουλευτικόν,
[7, 1326]	εἰσὶ γὰρ αἱ πράξεις τῆς	πόλεως	τῶν μὲν ἀρχόντων τῶν δ'
[7, 1323]	καλὸν ἔργον οὔτ' ἀνδρὸς οὔτε	πόλεως	χωρὶς ἀρετῆς καὶ φρονήσεως: ἀνδρεία
[7, 1336]	μὲν οὖν αἰσχρολογίαν ἐκ τῆς	πόλεως,	ὥσπερ ἄλλο τι, δεῖ (τὸν
[7, 1332]	(μήτε τὸν ἄνδρα μήτε τὴν	πόλιν,	αἱ δ' ἐπὶ τὰς τιμὰς
[7, 1326]	ὑπερβάλλουσαν κατὰ πλῆθος εἶναι μείζω	πόλιν,	ἀλλὰ τοῦτ' οὐκ ἔστιν, ὥσπερ
[7, 1326]	Στεντόρειος; διὸ πρώτην μὲν εἶναι	πόλιν	ἀναγκαῖον τὴν ἐκ τοσούτου πλήθους
[7, 1328]	κατὰ τὰς ἐργασίας (ταύτας συνεστάναι	πόλιν:	δεῖ ἄρα γεωργῶν τ' εἶναι
[7, 1332]	ἣν εὐδαιμονεῖν μάλιστα ἐνδέχεται τὴν	πόλιν,	δῆλον ὅτι τὴν εὐδαιμονίαν δεῖ,
[7, 1326]	προσήκειν μεγάλην εἶναι τὴν εὐδαίμονα	πόλιν:	εἰ δὲ τοῦτ' (ἀληθές, ἀγνοοῦσι
[7, 1334]	ἐξῇ σχολάζειν: διὸ σώφρονα τὴν	πόλιν	εἶναι προσήκει (καὶ ἀνδρείαν καὶ
[7, 1331]	μὲν περιβεβλημένοις τείχη περὶ τὴν	πόλιν	ἔξεστιν ἀμφοτέρως χρῆσθαι ταῖς πόλεσιν,
[7, 1327]	ἐκπληροῦσι (τριήρεις, κεκτημένοι τῷ μεγέθει	πόλιν	ἑτέρων ἐμμελεστέραν. περὶ μὲν οὖν
[7, 1333]	οὐ διὰ τοῦτο δεῖ τὴν	πόλιν	εὐδαίμονα νομίζειν (καὶ τὸν νομοθέτην
[7, 1323]	τῶν αὐτῶν λόγων δεόμενον καὶ	πόλιν	εὐδαίμονα τὴν ἀρίστην εἶναι καὶ
[7, 1324]	ἕνα δι' ἀρετὴν ἀποδέχεται, καὶ	πόλιν	εὐδαιμονεστέραν φήσει τὴν σπουδαιοτέραν. ἀλλὰ
[7, 1330]	τὴν μὲν (ὅλην μὴ ποιεῖν	πόλιν	εὔτομον, κατὰ μέρη δὲ καὶ
[7, 1326]	συνέχει τὸ πᾶν. διὸ καὶ	πόλιν	ἧς μετὰ μεγέθους ὁ λεχθεὶς
[7, 1330]	ἐσχατιάς, (τὸ δὲ ἕτερον πρὸς	πόλιν,	ἵνα δύο κλήρων ἑκάστῳ νεμηθέντων
[7, 1325]	τοῦ σπουδαίου ἐστὶ τὸ θεάσασθαι	πόλιν	καὶ γένος ἀνθρώπων καὶ πᾶσαν
[7, 1327]	εὐπορίαν τῶν ἀναγκαίων μετέχειν (τὴν	πόλιν	καὶ τὴν χώραν τῆς θαλάττης,
[7, 1329]	διῃρῆσθαι χωρὶς κατὰ γένη τὴν	πόλιν	καὶ τό τε μάχιμον ἕτερον
[7, 1331]	(δεῖ συνεστάναι τὴν μέλλουσαν ἔσεσθαι	πόλιν	μακαρίαν καὶ πολιτεύσεσθαι καλῶς, λεκτέον.
[7, 1327]	τοῖς ἄλλοις, δεῖ εἶναι τὴν	πόλιν:	οἱ δὲ παρέχοντες σφᾶς αὐτοὺς
[7, 1325]	πολιτεύεται δηλονότι καλῶς, εἴπερ ἐνδέχεται	πόλιν	οἰκεῖσθαί που καθ' ἑαυτὴν νόμοις
[7, 1324]	ἐφ' ἑνός, οὗτοι καὶ τὴν	πόλιν	ὅλην, ἐὰν ᾖ πλουσία, (μακαρίζουσιν:
[7, 1330]	ἐλευθερίαν, ὕστερον ἐροῦμεν. τὴν δὲ	πόλιν	ὅτι μὲν δεῖ κοινὴν εἶναι
[7, 1329]	μετὰ τῆς ἀρετῆς, εὐδαίμονα δὲ	πόλιν	οὐκ εἰς μέρος τι βλέψαντας
[7, 1332]	τὸ δὲ σπουδαίαν εἶναι τὴν	πόλιν	οὐκέτι τύχης ἔργον ἀλλ' ἐπιστήμης
[7, 1324]	βίον μάλιστα τιμῶσιν, οὗτοι καὶ	πόλιν	τὴν πλείστων ἄρχουσαν εὐδαιμονεστάτην ἂν
[7, 1327]	πράττουσιν: ἣν δὲ μὴ δεῖ	πόλιν	τοιαύτης μετέχειν πλεονεξίας, οὐδ' ἐμπόριον
[7, 1334]	μέλλουσαν εὐδαιμονήσειν (καὶ σπουδαίαν ἔσεσθαι	πόλιν	τούτων δεῖ τῶν ἀρετῶν μετέχειν,
[7, 1327]	λιμένας εὐφυῶς κείμενα πρὸς τὴν	πόλιν,	ὥστε μήτε τὸ αὐτὸ νέμειν
[7, 1331]	μηχανὰς εἰς ἀκρίβειαν πρὸς τὰς	πολιορκίας.	ὅμοιον γὰρ τὸ τείχη μὴ
[7, 1328]	(δ' ἐστὶ καθ' ἣν ἡ	πόλις	ἂν εἴη μάλιστ' εὐδαίμων, τὴν
[7, 1332]	καθ' ἣν ἄριστ' ἂν πολιτεύοιτο	πόλις,	ἄριστα δ' ἂν πολιτεύοιτο καθ'
[7, 1326]	λίαν οὐκ αὐτάρκης ἡ δὲ	πόλις	αὔταρκεσ̓ ἡ δὲ ἐκ πολλῶν
[7, 1332]	προαιρέσεως. ἀλλὰ μὴν σπουδαία γε	πόλις	ἐστὶ τῷ τοὺς πολίτας τοὺς
[7, 1324]	ἂν καὶ καθ' ἑαυτὴν μία	πόλις	εὐδαίμων, ~(ἣ πολιτεύεται δηλονότι καλῶς,
[7, 1326]	τὴν ὑπερβολήν: ὁμοίως δὲ καὶ	πόλις	ἡ μὲν ἐξ ὀλίγων λίαν
[7, 1326]	οὐ γὰρ ταὐτὸν μεγάλη τε	(πόλις	καὶ πολυάνθρωπος. ἀλλὰ μὴν καὶ
[7, 1326]	ποία μεγάλη καὶ ποία μικρὰ	πόλις.	κατ' ἀριθμοῦ γὰρ πλῆθος τῶν
[7, 1328]	τῆς κτήσεώς ἐστιν: ἡ δὲ	πόλις	κοινωνία τίς ἐστι τῶν ὁμοίων,
[7, 1326]	μέρος καὶ ἐξ ὧν συνίσταται	πόλις	οἰκείων μορίων: ἡ γὰρ τούτων
[7, 1329]	ἀποδοτέον. ὧν μὲν τοίνυν ἄνευ	(πόλις	οὐ συνίσταται καὶ ὅσα μέρη
[7, 1328]	πόσα ταυτί ἐστιν ὧν ἄνευ	πόλις	οὐκ ἂν εἴη: καὶ γὰρ
[7, 1328]	πόλις ὡς εἰπεῖν ἡ γὰρ	πόλις	πλῆθός ἐστιν οὐ τὸ τυχὸν
[7, 1326]	ὥσπερ δ' ἔθνος, ἀλλ' (οὐ	πόλις:	πολιτείαν γὰρ οὐ ῥᾴδιον ὑπάρχειν:
[7, 1334]	δεῖ μὴ καθάπερ ἡ Λακεδαιμονίων	πόλις	τὴν ἀρετὴν ἀσκεῖν. ἐκεῖνοι μὲν
[7, 1328]	ταῦτ' ἐστὶν ὧν δεῖται πᾶσα	πόλις	ὡς εἰπεῖν ἡ γὰρ πόλις
[7, 1329]	γὰρ εὐπορίαν ὑπάρχειν τοῖς πολίταις,	πολῖται	δὲ οὗτοι. τὸ γὰρ (βάναυσον
[7, 1332]	σπουδαίους: ἡμῖν δὲ πάντες οἱ	πολῖται	(μετέχουσι τῆς πολιτείας. τοῦτ' ἄρα
[7, 1329]	ἀναγκαῖον γὰρ εὐπορίαν ὑπάρχειν τοῖς	πολίταις,	πολῖται δὲ οὗτοι. τὸ γὰρ
[7, 1328]	οὔτ' ἀγοραῖον δεῖ (ζῆν τοὺς	πολίτας	ἀγεννὴς γὰρ ὁ τοιοῦτος βίος
[7, 1330]	δὲ τούτων κοινωνεῖν πάντας τοὺς	πολίτας,	οὐ ῥᾴδιον δὲ τοὺς ἀπόρους
[7, 1332]	γε πόλις ἐστὶ τῷ τοὺς	πολίτας	τοὺς μετέχοντας τῆς πολιτείας εἶναι
[7, 1329]	αὐτῆς, ἀλλ' εἰς πάντας τοὺς	πολίτας.	φανερὸν (δὲ καὶ ὅτι δεῖ
[7, 1326]	ἀλλήλους, ποῖοί τινές εἰσι, τοὺς	πολίτας,	ὡς ὅπου τοῦτο μὴ συμβαίνει
[7, 1328]	οὐκ ἐν πάσῃ δὲ ταὐτὸ	πολιτείᾳ.	καθάπερ γὰρ εἴπομεν, (ἐνδέχεται καὶ
[7, 1334]	ἀρίστῳ ἀνδρὶ καὶ τῇ ἀρίστῃ	πολιτείᾳ,	φανερὸν ὅτι δεῖ τὰς εἰς
[7, 1330]	ὁμοίως ἔχει τὸ συμφέρον ταῖς	πολιτείαις:	οἷον ἀκρόπολις ὀλιγαρχικὸν καὶ μοναρχικόν,
[7, 1333]	δόξαν: ἐπαινοῦντες γὰρ τὴν Λακεδαιμονίων	πολιτείαν	ἄγανται τοῦ νομοθέτου τὸν σκοπόν,
[7, 1323]	τὴν ἀρίστην ἀναγκαῖον ἄδηλον εἶναι	πολιτείαν:	ἄριστα γὰρ πράττειν προσήκει τοὺς
[7, 1324]	ὅτι μὲν οὖν ἀναγκαῖον εἶναι	πολιτείαν	ἀρίστην ταύτην τάξιν καθ' ἣν
[7, 1326]	δ' ἔθνος, ἀλλ' (οὐ πόλις:	πολιτείαν	γὰρ οὐ ῥᾴδιον ὑπάρχειν: τίς
[7, 1325]	πόλεως. οὐ γὰρ οἷόν τε	πολιτείαν	γενέσθαι τὴν ἀρίστην ἄνευ συμμέτρου
[7, 1324]	κοινωνίας ἀπολελυμένος, ἔτι δὲ τίνα	πολιτείαν	θετέον καὶ ποίαν διάθεσιν πόλεως
[7, 1332]	τὸ προκείμενόν ἐστι τὴν ἀρίστην	πολιτείαν	ἰδεῖν, αὕτη δ' (ἐστὶ καθ'
[7, 1329]	ἢ μὴ μένειν κύριοι τὴν	πολιτείαν.	λείπεται τοίνυν τοῖς αὐτοῖς μὲν
[7, 1324]	(ἀνθρώπων ἕκαστον καὶ κοινῇ τὴν	πολιτείαν.	νομίζουσι δ' οἱ μὲν τὸ
[7, 1325]	τί τέλος δεῖ τὴν ἀρίστην	πολιτείαν	συντείνειν: πρὸς δὲ τοὺς ὁμολογοῦντας
[7, 1329]	αὐτοῖς μὲν ἀμφοτέροις ἀποδιδόναι τὴν	πολιτείαν	ταύτην, μὴ ἅμα δέ, ἀλλ'
[7, 1332]	ὁμοίοις, καὶ χαλεπὸν μένειν τὴν	πολιτείαν	τὴν συνεστηκυῖαν παρὰ τὸ δίκαιον.
[7, 1323]	~(περὶ δὲ	πολιτείας	ἀρίστης τὸν μέλλοντα ποιήσασθαι τὴν
[7, 1328]	τυγχάνομεν σκοποῦντες περὶ τῆς ἀρίστης	πολιτείας,	αὕτη (δ' ἐστὶ καθ' ἣν
[7, 1331]	τὰ νῦν. περὶ δὲ τῆς	πολιτείας	αὐτῆς, ἐκ τίνων καὶ ποίων
[7, 1333]	ἕκαστος τῶν (γραφόντων περὶ τῆς	πολιτείας	αὐτῶν, ὅτι διὰ τὸ γεγυμνάσθαι
[7, 1324]	δεσποτικὸν καὶ τυραννικὸν τρόπον τῆς	πολιτείας	εἶναι μόνον εὐδαίμονά φασιν. παρ'
[7, 1332]	τοὺς πολίτας τοὺς μετέχοντας τῆς	πολιτείας	εἶναι σπουδαίους: ἡμῖν δὲ πάντες
[7, 1328]	βίους ἑτέρους ποιοῦνται καὶ τὰς	πολιτείας.	ἐπισκεπτέον δὲ καὶ πόσα ταυτί
[7, 1328]	ταῦτα γὰρ καὶ ποιεῖ τὰς	πολιτείας	ἑτέρας: ἐν μὲν γὰρ ταῖς
[7, 1325]	νόμοις χρωμένην σπουδαίοις, ἧς τῆς	πολιτείας	ἡ σύνταξις οὐ πρὸς πόλεμον
[7, 1325]	αὐτῶν, καὶ περὶ τὰς ἄλλας	πολιτείας	ἡμῖν τεθεώρηται πρότερον, (ἀρχὴ τῶν
[7, 1329]	ὅπλα κεκτημένων καὶ τῶν τῆς	πολιτείας	μετεχόντων, εἴρηται πρότερον, καὶ διότι
[7, 1329]	(ὥστε καὶ τὰ περὶ τὰς	πολιτείας	οἴεσθαι δεῖ τὸν αὐτὸν ἔχειν
[7, 1326]	καὶ μετοίκοις ῥᾴδιον μεταλαμβάνειν τῆς	πολιτείας:	οὐ γὰρ χαλεπὸν τὸ λανθάνειν
[7, 1333]	φαίνονται συντάξαντες τὰ περὶ τὰς	πολιτείας	οὔτε πρὸς πάσας τὰς ἀρετὰς
[7, 1333]	νομοθετῶν οἱ ταύτας καταστήσαντες τὰς	πολιτείας,	οὔτε πρὸς τὸ βέλτιστον τέλος
[7, 1324]	παρ' ἐνίοις δὲ καὶ τῆς	πολιτείας	οὗτος ὅρος καὶ τῶν νόμων
[7, 1328]	πόλεως εἴδη καὶ διαφορὰς καὶ	πολιτείας	πλείους: ~(ἄλλον γὰρ τρόπον καὶ
[7, 1327]	δυνάμενον ἄρχειν πάντων, μιᾶς τυγχάνον	πολιτείας.	τὴν αὐτὴν δ' ἔχει διαφορὰν
[7, 1332]	πάντες οἱ πολῖται (μετέχουσι τῆς	πολιτείας.	τοῦτ' ἄρα σκεπτέον, πῶς ἀνὴρ
[7, 1329]	τοῦτ' εἶναι γνώριμον τοῖς περὶ	πολιτείας	φιλοσοφοῦσιν, ~(ὅτι δεῖ διῃρῆσθαι χωρὶς
[7, 1327]	ὑπεναντίαν δ' εἶναι πρὸς τὸ	πολιτεύεσθαι	καλῶς. ὅτι μὲν οὖν, εἰ
[7, 1326]	λίαν πολυάνθρωπον: τῶν γοῦν δοκουσῶν	πολιτεύεσθαι	καλῶς οὐδεμίαν ὁρῶμεν οὖσαν ἀνειμένην
[7, 1333]	οἱ δὲ νῦν ἄριστα δοκοῦντες	πολιτεύεσθαι	τῶν Ἑλλήνων, καὶ τῶν νομοθετῶν
[7, 1325]	ἑαυτὴν μία πόλις εὐδαίμων, ~(ἣ	πολιτεύεται	δηλονότι καλῶς, εἴπερ ἐνδέχεται πόλιν
[7, 1332]	τε εἶναι τοὺς ἐν τῷ	πολιτεύματι	τὸ πλῆθος ὥστ' εἶναι κρείττους
[7, 1332]	πολιτεύοιτο πόλις, ἄριστα δ' ἂν	πολιτεύοιτο	καθ' ἣν εὐδαιμονεῖν μάλιστα ἐνδέχεται
[7, 1332]	(ἐστὶ καθ' ἣν ἄριστ' ἂν	πολιτεύοιτο	πόλις, ἄριστα δ' ἂν πολιτεύοιτο
[7, 1328]	τούτων ὡς ἐν τῇ κάλλιστα	πολιτευομένῃ	πόλει καὶ τῇ κεκτημένῃ δικαίους
[7, 1324]	τοῖς τὰ κοινὰ πράττουσι καὶ	πολιτευομένοις.	~(οἱ μὲν οὖν οὕτως ὑπολαμβάνουσιν,
[7, 1327]	ἐλεύθερόν τε διατελεῖ καὶ βέλτιστα	πολιτευόμενον	καὶ δυνάμενον ἄρχειν πάντων, μιᾶς
[7, 1323]	γὰρ πράττειν προσήκει τοὺς ἄριστα	πολιτευομένους	ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῖς, ἐὰν
[7, 1328]	μισοῦσιν. περὶ μὲν οὖν τῶν	πολιτευομένων,	πόσους τε ὑπάρχειν δεῖ καὶ
[7, 1331]	μέλλουσαν ἔσεσθαι πόλιν μακαρίαν καὶ	πολιτεύσεσθαι	καλῶς, λεκτέον. ἐπεὶ δὲ δύ'
[7, 1329]	καὶ πρὸς τὰς πράξεις τὰς	πολιτικά.	ἐπεὶ δὲ καὶ τὸ πολεμικὸν
[7, 1325]	οἱ μὲν γὰρ ἀποδοκιμάζουσι τὰς	πολιτικὰς	ἀρχάς, νομίζοντες τὸν τοῦ ἐλευθέρου
[7, 1330]	δὲ λοιπῶν πρὸς τὸ τὰς	πολιτικὰς	πράξεις καὶ πολεμικὰς καλῶς ἔχει.
[7, 1332]	δ' ἀκούοντες. ἐπεὶ δὲ πᾶσα	πολιτικὴ	κοινωνία συνέστηκεν ἐξ ἀρχόντων καὶ
[7, 1335]	τῶν ἀθλητῶν χρήσιμος ἕξις πρὸς	πολιτικὴν	εὐεξίαν οὐδὲ πρὸς ὑγίειαν καὶ
[7, 1326]	εὖ ζῆν ἐστι κατὰ τὴν	πολιτικὴν	κοινωνίαν: ἐνδέχεται δὲ καὶ τὴν
[7, 1324]	ἐοίκασιν οἱ πολλοὶ τὴν δεσποτικὴν	πολιτικὴν	οἴεσθαι εἶναι, καὶ ὅπερ αὑτοῖς
[7, 1324]	δὲ πλείστοις. ἐπεὶ δὲ τῆς	πολιτικῆς	(διανοίας καὶ θεωρίας τοῦτ' ἐστὶν
[7, 1329]	νόμων δὲ τετυχήκασιν καὶ τάξεως	πολιτικῆς.	διὸ δεῖ τοῖς μὲν εὑρημένοις
[7, 1324]	μᾶλλον ὁ ξενικὸς καὶ τῆς	πολιτικῆς	κοινωνίας ἀπολελυμένος, ἔτι δὲ τίνα
[7, 1326]	ὑπάρχειν (ἐπιτηδείως ἔχουσαν. ἔστι δὲ	πολιτικῆς	χορηγίας πρῶτον τό τε πλῆθος
[7, 1329]	θεούς: ἐπεὶ δὲ διῄρηται τὸ	πολιτικὸν	εἰς δύο μέρη, τοῦτ' ἐστὶ
[7, 1324]	τὸν πρακτικὸν εἶναι βίον καὶ	πολιτικόν,	ἐφ' ἑκάστης γὰρ ἀρετῆς οὐκ
[7, 1327]	εἰ μὲν γὰρ (ἡγεμονικὸν καὶ	πολιτικὸν	ζήσεται βίον, ἀναγκαῖον καὶ ταύτην
[7, 1324]	πῶς γὰρ ἂν εἴη τοῦτο	πολιτικὸν	ἢ νομοθετικόν, ὅ γε μηδὲ
[7, 1324]	λέγω δὲ δύο τόν τε	πολιτικὸν	καὶ τὸν φιλόσοφον. διαφέρει δὲ
[7, 1324]	εἶναι βίον αἱρετώτατον πότερον ὁ	πολιτικὸς	καὶ πρακτικὸς βίος αἱρετὸς ἢ
[7, 1333]	(ἔχοντι τηλικαύτην τιμήν. οὔτε δὴ	πολιτικὸς	τῶν τοιούτων λόγων καὶ νόμων
[7, 1325]	(βίον ἕτερόν τινα εἶναι τοῦ	πολιτικοῦ	καὶ πάντων αἱρετώτατον, οἱ δὲ
[7, 1329]	χωρισμὸς ὁ κατὰ γένος τοῦ	πολιτικοῦ	πλήθους ἐξ Αἰγύπτου: πολὺ γὰρ
[7, 1327]	τρόπον τοῦτον: περὶ δὲ τοῦ	πολιτικοῦ	πλήθους, τίνα μὲν ὅρον ὑπάρχειν
[7, 1324]	εἰ τοῦτ' ἐστὶν ἔργον τοῦ	πολιτικοῦ,	τὸ δύνασθαι θεωρεῖν ὅπως ἄρχῃ
[7, 1333]	πρὸς πάντα μὲν τοίνυν τῷ	πολιτικῷ	βλέποντι νομοθετητέον, καὶ κατὰ τὰ
[7, 1326]	εἶναι κάλλιον̓ οὕτω καὶ τῷ	πολιτικῷ	καὶ τῷ νομοθέτῃ δεῖ τὴν
[7, 1324]	ἀδικίας τινὸς εἶναι τῆς μεγίστης,	πολιτικῶς	δὲ τὸ μὲν ἄδικον οὐκ
[7, 1333]	τῷ τίνος ἕνεκεν. ἐπεὶ δὲ	πολίτου	καὶ ἄρχοντος τὴν αὐτὴν ἀρετὴν
[7, 1331]	δεῖ τὸ μὲν πλῆθος τῶν	πολιτῶν	ἐν συσσιτίοις (κατανενεμῆσθαι, τὰ δὲ
[7, 1325]	δὲ (οἷον περί τε πλήθους	πολιτῶν	καὶ χώρας. ὥσπερ γὰρ καὶ
[7, 1332]	μὴ καθ' ἕκαστον δὲ τῶν	πολιτῶν,	οὕτως αἱρετώτερον: ἀκολουθεῖ γὰρ τῷ
[7, 1329]	ἱερέα καταστατέον ὑπὸ γὰρ τῶν	πολιτῶν	πρέπει (τιμᾶσθαι τοὺς θεούς: ἐπεὶ
[7, 1330]	κοινήν, οὔτ' ἀπορεῖν οὐθένα τῶν	πολιτῶν	τροφῆς. περὶ συσσιτίων τε συνδοκεῖ
[7, 1333]	δῆλον γὰρ ὅτι καὶ τῶν	πολιτῶν	τῷ δυναμένῳ τοῦτο πειρατέον διώκειν,
[7, 1332]	ὥστε δεῖ ταῦτα συμφωνεῖν ἀλλήλοις.	πολλὰ	γὰρ παρὰ τοὺς ἐθισμοὺς καὶ
[7, 1328]	ἡ κτῆσις μέρος τῆς (πόλεως:	πολλὰ	δ' ἔμψυχα μέρη τῆς κτήσεώς
[7, 1323]	ἢ ἕτερος. νομίσαντας οὖν ἱκανῶς	πολλὰ	λέγεσθαι καὶ τῶν ἐν τοῖς
[7, 1325]	ἄνευ συμμέτρου χορηγίας. διὸ δεῖ	πολλὰ	προϋ ποτεθεῖσθαι καθάπερ εὐχομένους, εἶναι
[7, 1324]	δὴ παρ' ἑτέροις ἔστι τοιαῦτα	πολλά,	τὰ μὲν νόμοις κατειλημμένα τὰ
[7, 1327]	ταῖς εὐνομουμέναις πόλεσιν ἢ βλαβερά,	πολλὰ	τυγχάνουσιν ἀμφισβητοῦντες: τό τε γὰρ
[7, 1334]	ἐν τῇ ἀσχολίᾳ. δεῖ γὰρ	πολλὰ	τῶν ἀναγκαίων ὑπάρχειν ὅπως ἐξῇ
[7, 1333]	ἀλλὰ τῷ τίνος ἕνεκα. διὸ	πολλὰ	τῶν εἶναι δοκούντων διακονικῶν ἔργων
[7, 1325]	κατὰ μέρη καὶ τοῦτο συμβαίνειν:	πολλαὶ	γὰρ κοινωνίαι πρὸς ἄλληλα τοῖς
[7, 1326]	ἔχειν πρὸς τὴν χρῆσιν αὐτῆς:	πολλαὶ	γὰρ περὶ τὴν σκέψιν ταύτην
[7, 1327]	ἐπεὶ δὲ καὶ νῦν ὁρῶμεν	πολλαῖς	ὑπάρχοντα καὶ χώραις καὶ πόλεσιν
[7, 1334]	ὑπάρχειν: τέλος γάρ, (ὥσπερ εἴρηται	πολλάκις,	εἰρήνη μὲν πολέμου σχολὴ δ'
[7, 1329]	τὰ ἄλλα δεῖ νομίζειν εὑρῆσθαι	πολλάκις	ἐν τῷ πολλῷ χρόνῳ, μᾶλλον
[7, 1332]	(τῶν ἀρχομένων, φανερὸν ὅτι διὰ	πολλὰς	αἰτίας ἀναγκαῖον πάντας ὁμοίως κοινωνεῖν
[7, 1327]	οἷον τῇ πόλει τῶν Ἡρακλεωτῶν:	πολλὰς	γὰρ ἐκπληροῦσι (τριήρεις, κεκτημένοι τῷ
[7, 1336]	τὰς παιδιὰς εἶναι δεῖ τὰς	πολλὰς	μιμήσεις τῶν ὕστερον σπουδαζομένων. τὰς
[7, 1333]	ζηλοῦσι τὸ πολλῶν δεσπόζειν, ὅτι	πολλὴ	χορηγία γίγνεται τῶν εὐτυχημάτων, οὕτω
[7, 1335]	τέκνοις, ~(οὔτε λίαν πάρεγγυς εἶναι	πολλὴν	γὰρ ἔχει δυσχέρειαν: ἥ τε
[7, 1332]	εὐθὺς πρῶτον κατὰ τὸ σῶμα	πολλὴν	ἔχοντες ὑπερβολήν, εἶτα κατὰ (τὴν
[7, 1334]	μετ' εἰρήνης ὑβριστὰς ποιεῖ μᾶλλον.	πολλῆς	οὖν δεῖ δικαιοσύνης καὶ πολλῆς
[7, 1334]	πολλῆς οὖν δεῖ δικαιοσύνης καὶ	πολλῆς	σωφροσύνης τοὺς ἄριστα δοκοῦντας πράττειν
[7, 1324]	τοὺς πλωτῆρας. ἀλλ' ἐοίκασιν οἱ	πολλοὶ	τὴν δεσποτικὴν πολιτικὴν οἴεσθαι εἶναι,
[7, 1326]	ἧς δὲ βάναυσοι μὲν ἐξέρχονται	πολλοὶ	τὸν ἀριθμὸν ὁπλῖται δὲ ὀλίγοι,
[7, 1335]	χρόνοις δεῖ χρῆσθαι οἷς οἱ	πολλοὶ	χρῶνται, καλῶς καὶ νῦν ὁρίσαντες
[7, 1336]	πολεμικὰς (πράξεις εὐχρηστότατον. διὸ παρὰ	πολλοῖς	ἐστι τῶν βαρβάρων ἔθος τοῖς
[7, 1329]	τὰ δὲ περὶ τὴν Ἰταλίαν	πολλῷ	παλαιότερα τούτων. φασὶ γὰρ οἱ
[7, 1329]	νομίζειν εὑρῆσθαι πολλάκις ἐν τῷ	πολλῷ	χρόνῳ, μᾶλλον δ' ἀπειράκις. τὰ
[7, 1326]	πόλις αὔταρκεσ̓ ἡ δὲ ἐκ	πολλῶν	ἄγαν ἐν μὲν τοῖς ἀναγκαίοις
[7, 1328]	ὑπάρχειν δεῖ τροφήν, ἔπειτα τέχνας	πολλῶν	γὰρ ὀργάνων δεῖται τὸ ζῆν,
[7, 1333]	πλεῖστοι τῶν ἀνθρώπων ζηλοῦσι τὸ	πολλῶν	δεσπόζειν, ὅτι πολλὴ χορηγία γίγνεται
[7, 1335]	τοιαύτην αἰτίαν (τοῖς Τροιζηνίοις, ὡς	πολλῶν	διαφθειρομένων διὰ τὸ γαμίσκεσθαι τὰς
[7, 1333]	τὸ γεγυμνάσθαι πρὸς τοὺς κινδύνους	πολλῶν	ἦρχον: καίτοι δῆλον ὡς ἐπειδὴ
[7, 1325]	εὐδαιμονία πρᾶξίς ἐστιν, ἔτι δὲ	πολλῶν	καὶ καλῶν τέλος ἔχουσιν αἱ
[7, 1326]	ἴσως ὑπάρχειν καὶ δούλων ἀριθμὸν	πολλῶν	(καὶ μετοίκων καὶ ξένων̓ ἀλλ'
[7, 1329]	τοῦ πολιτικοῦ πλήθους ἐξ Αἰγύπτου:	πολὺ	γὰρ ὑπερτείνει τοῖς χρόνοις τὴν
[7, 1336]	τὰς ἡλικίας ὡς ἐπὶ τὸ	πολὺ	λέγουσιν οὐ κακῶς, ~(δεῖ δὲ
[7, 1325]	γιγνομένας ἐκ τοῦ πράττειν, ἀλλὰ	πολὺ	μᾶλλον (τὰς αὐτοτελεῖς καὶ τὰς
[7, 1330]	μὲν τοὺς ὁμοίους καὶ μὴ	πολὺ	τῷ πλήθει διαφέροντας οὐ καλὸν
[7, 1326]	δίκαιον αὐτοσχεδιάζειν, ὅπερ ἐν (τῇ	πολυανθρωπίᾳ	τῇ λίαν ὑπάρχει φανερῶς. ἔτι
[7, 1327]	πρὸς (τὴν εὐνομίαν, καὶ τὴν	πολυανθρωπίαν:	γίνεσθαι μὲν γὰρ ἐκ τοῦ
[7, 1327]	τὰς πράξεις σύμμετρον. τὴν δὲ	πολυανθρωπίαν	τὴν γιγνομένην περὶ τὸν ναυτικὸν
[7, 1326]	δ' ἀδύνατον, εὐνομεῖσθαι τὴν λίαν	πολυάνθρωπον:	τῶν γοῦν δοκουσῶν πολιτεύεσθαι καλῶς
[7, 1326]	ταὐτὸν μεγάλη τε (πόλις καὶ	πολυάνθρωπος.	ἀλλὰ μὴν καὶ τοῦτό γε
[7, 1335]	δεῖ τὴν ἕξιν, πεπονημένην δὲ	πόνοις	μὴ βιαίοις, μηδὲ πρὸς ἕνα
[7, 1336]	προσάγειν οὐδεμίαν (οὔτε πρὸς ἀναγκαίους	πόνους,	ὅπως μὴ τὴν αὔξησιν ἐμποδίζωσιν,
[7, 1335]	ἐν τοῖς τόκοις αἱ νέαι	πονοῦσί	τε μᾶλλον καὶ διαφθείρονται πλείους:
[7, 1336]	κάθεξις ποιεῖ τὴν ἰσχὺν τοῖς	πονοῦσιν,	ὃ συμβαίνει καὶ τοῖς παιδίοις
[7, 1335]	προστάξαντι καθ' (ἡμέραν τινὰ ποιεῖσθαι	πορείαν	πρὸς θεῶν ἀποθεραπείαν τῶν εἰληχότων
[7, 1327]	τὸ αὐτὸ νέμειν ἄστυ μήτε	πόρρω	λίαν, (ἀλλὰ κρατεῖσθαι τείχεσι καὶ
[7, 1328]	τὰς πολιτείας. ἐπισκεπτέον δὲ καὶ	πόσα	ταυτί ἐστιν ὧν ἄνευ πόλις
[7, 1326]	καὶ κατὰ τὴν χώραν ὡσαύτως,	πόσην	τε εἶναι καὶ ποίαν τινὰ
[7, 1328]	φύσιν, ἔτι δὲ τὴν χώραν	πόσην	τέ τινα καὶ ποίαν τινά,
[7, 1329]	αὐτῶν ἑτέρους εἶναι δεῖ, καὶ	πόσην	τινὰ χρὴ καὶ ποίαν εἶναι
[7, 1335]	μηδαμῶς, ὅταν ᾖ καὶ προσαγορευθῇ	πόσις:	περὶ δὲ τὸν χρόνον τὸν
[7, 1335]	ἄρχεσθαι χρὴ τῆς συζεύξεως, καὶ	πόσον	χρόνον λειτουργεῖν ἁρμόττει πρὸς τεκνοποιίαν
[7, 1326]	τό τε πλῆθος τῶν ἀνθρώπων,	πόσους	τε καὶ ποίους τινὰς ὑπάρχειν
[7, 1328]	περὶ μὲν οὖν τῶν πολιτευομένων,	πόσους	τε ὑπάρχειν δεῖ καὶ ποίους
[7, 1323]	συγχωρήσειαν, (διαφέρονται δ' ἐν τῷ	ποσῷ	καὶ ταῖς ὑπεροχαῖς. τῆς μὲν
[7, 1336]	βαρβάρων ἔθος τοῖς μὲν εἰς	ποταμὸν	ἀποβάπτειν τὰ γιγνόμενα ψυχρόν, τοῖς
[7, 1335]	ἡλικίας ἀνδρὶ καὶ γυναικὶ διώρισται,	πότε	ἄρχεσθαι χρὴ τῆς συζεύξεως, καὶ
[7, 1335]	ἀριθμόν. περὶ μὲν οὖν τοῦ	πότε	δεῖ ποιεῖσθαι τὴν σύζευξιν εἴρηται,
[7, 1324]	ἂν στρατεύσωνται (στρατείας: ἦν δέ	ποτε	καὶ περὶ Μακεδονίαν νόμος τὸν
[7, 1334]	μὲν ἐπιμελητέον περὶ τὴν σύζευξιν,	πότε	καὶ ποίους τινὰς ὄντας χρὴ
[7, 1325]	χορηγίας. διὸ δεῖ πολλὰ προϋ	ποτεθεῖσθαι	καθάπερ εὐχομένους, εἶναι μέντοι μηθὲν
[7, 1324]	τοῖς εἰρημένοις τυγχάνει μὴ πειθόμενος.	(πότερον	δὲ τὴν εὐδαιμονίαν τὴν αὐτὴν
[7, 1329]	φαίνεται τῆς (πόλεως μάλιστα ὄντα,	πότερον	ἕτερα καὶ ταῦτα θετέον ἢ
[7, 1323]	αἱρετώτατος βίος, μετὰ δὲ τοῦτο	πότερον	κοινῇ καὶ χωρὶς ὁ αὐτὸς
[7, 1324]	μετ' ἀρετῆς εἶναι βίον αἱρετώτατον	πότερον	ὁ πολιτικὸς καὶ πρακτικὸς βίος
[7, 1334]	διώρισται πρότερον, λοιπὸν δὲ θεωρῆσαι	πότερον	παιδευτέοι τῷ λόγῳ πρότερον ἢ
[7, 1328]	διωρισμένων δὲ τούτων λοιπὸν σκέψασθαι	πότερον	πᾶσι (κοινωνητέον πάντων τούτων ἐνδέχεται
[7, 1337]	τινὰ περὶ τοὺς παῖδας, ἔπειτα	πότερον	συμφέρει κοινῇ (ποιεῖσθαι τὴν ἐπιμέλειαν
[7, 1327]	τῆς πρὸς τὴν θάλατταν κοινωνίας,	πότερον	ὠφέλιμος ταῖς εὐνομουμέναις πόλεσιν ἢ
[7, 1324]	ἃ δεῖται σκέψεως, ἓν μὲν	πότερος	αἱρετώτερος (βίος, ὁ διὰ τοῦ
[7, 1333]	λέγεταί πως. τούτων δὲ ἐν	(ποτέρῳ	μᾶλλον τὸ τέλος, τοῖς μὲν
[7, 1324]	φιλόσοφον. διαφέρει δὲ οὐ μικρὸν	ποτέρως	ἔχει τὸ ἀληθές: ἀνάγκη γὰρ
[7, 1325]	καλῶς, εἴπερ ἐνδέχεται πόλιν οἰκεῖσθαί	που	καθ' ἑαυτὴν νόμοις χρωμένην σπουδαίοις,
[7, 1324]	παρὰ τοῖς πλείστοις, ὅμως εἴ	πού	τι πρὸς ἓν οἱ νόμοι
[7, 1333]	τοῦτ' ἂν εἴη τῷ νομοθέτῃ	πραγματευτέον,	ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ (γίγνωνται, καὶ
[7, 1323]	τὴν διάθεσιν τὴν ἀρίστην ἑκάστου	πράγματος	πρὸς ἄλληλα κατὰ τὴν ὑπεροχὴν
[7, 1333]	τοὺς βίους καὶ τὰς τῶν	πραγμάτων	αἱρέσεις: δεῖ μὲν γὰρ ἀσχολεῖν
[7, 1336]	ὁμιλίας καὶ πρὸς τὰς τῶν	πραγμάτων:	πάντα γὰρ στέργομεν τὰ πρῶτα
[7, 1325]	τὰς διανοίας εἶναι μόνας ταύτας	πρακτικάς,	τὰς τῶν ἀποβαινόντων χάριν γιγνομένας
[7, 1325]	ἀρετὴν καὶ κατὰ δύναμιν τὴν	πρακτικὴν	τῶν ἀρίστων, τούτῳ καλὸν ἀκολουθεῖν
[7, 1324]	δοξάζοντες: μόνον (γὰρ ἀνδρὸς τὸν	πρακτικὸν	εἶναι βίον καὶ πολιτικόν, ἐφ'
[7, 1325]	βίος ὁ πρακτικός. ἀλλὰ τὸν	πρακτικὸν	οὐκ ἀναγκαῖον εἶναι πρὸς ἑτέρους,
[7, 1325]	δύναμιν ὑπάρχειν, καθ' ἣν ἔσται	πρακτικός.	ἀλλ' εἰ ταῦτα λέγεται καλῶς
[7, 1325]	καθ' ἕκαστον ἄριστος βίος ὁ	πρακτικός.	ἀλλὰ τὸν πρακτικὸν οὐκ ἀναγκαῖον
[7, 1324]	αἱρετώτατον πότερον ὁ πολιτικὸς καὶ	πρακτικὸς	βίος αἱρετὸς ἢ μᾶλλον ὁ
[7, 1333]	τρόπον διαιρεῖν: (ὁ μὲν γὰρ	πρακτικός	ἐστι λόγος ὁ δὲ θεωρητικός.
[7, 1333]	πόλεμον καὶ εἰρήνην, καὶ τῶν	πρακτῶν	τὰ μὲν εἰς τὰ ἀναγκαῖα
[7, 1332]	οἷον τὰ περὶ τὰς δικαίας	πράξεις,	αἱ δίκαιαι τιμωρίαι καὶ κολάσεις
[7, 1330]	καὶ χρησιμωτέρα πρὸς τὰς ἄλλας	πράξεις,	ἂν εὔτομος ᾖ καὶ κατὰ
[7, 1333]	τῆς ψυχῆς καὶ κατὰ τὰς	πράξεις	αὐτῶν, μᾶλλον δὲ πρὸς τὰ
[7, 1333]	τὸ μέρος δηλονότι. καὶ τὰς	πράξεις	δ' ἀνάλογον ἐροῦμεν ἔχειν, καὶ
[7, 1325]	οὐ γὰρ ἔτι καλὰς τὰς	πράξεις	ἐνδέχεται εἶναι τῷ μὴ διαφέροντι
[7, 1331]	τὰς πρὸς τὸ τέλος φερούσας	πράξεις	εὑρίσκειν ἐνδέχεται γὰρ (ταῦτα καὶ
[7, 1336]	πρὸς ὑγίειαν καὶ πρὸς πολεμικὰς	(πράξεις	εὐχρηστότατον. διὸ παρὰ πολλοῖς ἐστι
[7, 1333]	καλὸν οὐχ οὕτω διαφέρουσιν (αἱ	πράξεις	καθ' αὑτὰς ὡς ἐν τῷ
[7, 1330]	λοιπῶν πρὸς τὸ τὰς πολιτικὰς	πράξεις	καὶ πολεμικὰς καλῶς ἔχει. πρὸς
[7, 1325]	αἱ τῶν δικαίων καὶ σωφρόνων	πράξεις.	καίτοι τάχ' ἂν ὑπολάβοι τις
[7, 1324]	ἑκάστης γὰρ ἀρετῆς οὐκ εἶναι	πράξεις	μᾶλλον τοῖς ἰδιώταις ἢ τοῖς
[7, 1331]	ταύτην δὲ πρὸς τὰς ἀναγκαίας	πράξεις.	μεμιμῆσθαι δὲ χρὴ τὴν εἰρημένην
[7, 1335]	ἀλλὰ πρὸς τὰς τῶν ἐλευθερίων	πράξεις.	ὁμοίως δὲ δεῖ ταῦτα ὑπάρχειν
[7, 1331]	καὶ τὰς εἰς τὸ τέλος	πράξεις,	ὅτι μὲν οὖν τοῦ τε
[7, 1325]	κόσμος, οἷς οὐκ εἰσὶν ἐξωτερικαὶ	πράξεις	(παρὰ τὰς οἰκείας τὰς αὐτῶν.
[7, 1327]	τὴν δύναμιν ὑπάρχειν πρὸς τὰς	πράξεις	σύμμετρον. τὴν δὲ πολυανθρωπίαν τὴν
[7, 1329]	τῆς ἀρετῆς καὶ πρὸς τὰς	πράξεις	τὰς πολιτικά. ἐπεὶ δὲ καὶ
[7, 1326]	ἰδεῖν ῥᾴδιον. εἰσὶ γὰρ αἱ	πράξεις	τῆς πόλεως τῶν μὲν ἀρχόντων
[7, 1332]	τὰς εὐπορίας ἁπλῶς εἰσι κάλλισται	πράξεις.	τὸ μὲν γὰρ ἕτερον κακοῦ
[7, 1332]	ἀναίρεσίς ἐστιν, αἱ τοιαῦται δὲ	πράξεις	τοὐναντίον: κατασκευαὶ γὰρ ἀγαθῶν εἰσι
[7, 1333]	τῆς ψυχῆς μέρεσι καὶ ταῖς	πράξεσιν	(αὐτῶν, πόλεμον μὲν εἰρήνης χάριν,
[7, 1336]	χρὴ παρασκευάζειν καὶ δι' ἄλλων	πράξεων	καὶ διὰ τῆς παιδιᾶς. δεῖ
[7, 1336]	ἄγαλμα μήτε γραφήν, εἶναι τοιούτων	πράξεων	μίμησιν, εἰ μὴ παρά τισι
[7, 1331]	κεῖσθαι καὶ τὸ τέλος τῶν	πράξεων	ὀρθῶς, ἓν δὲ τὰς πρὸς
[7, 1324]	ὥστε μετέχειν τῶν κατ' ἀρετὴν	πράξεων,	πρὸς δὲ τοὺς ἀμφισβητοῦντας, ἐάσαντας
[7, 1325]	λέγομεν κυρίως καὶ τῶν ἐξωτερικῶν	πράξεων	τοὺς ταῖς διανοίαις ἀρχιτέκτονας. ἀλλὰ
[7, 1325]	πλείστων καὶ καλλίστων κύριος εἴη	πράξεων.	ὥστε οὐ δεῖν τὸν δυνάμενον
[7, 1325]	οὐκ ἀληθές: ἡ γὰρ εὐδαιμονία	πρᾶξίς	ἐστιν, ἔτι δὲ πολλῶν καὶ
[7, 1325]	γὰρ εὐπραξία τέλος, ὥστε καὶ	πρᾶξίς	τις. μάλιστα δὲ καὶ πράττειν
[7, 1325]	ἀποβαινόντων χάριν γιγνομένας ἐκ τοῦ	πράττειν,	ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον (τὰς αὐτοτελεῖς
[7, 1325]	ἄριστον αἱρετώτατον, τὸ δ' εὖ	πράττειν	ἄριστον. τοῦτο μὲν οὖν ἀληθῶς
[7, 1325]	ἀδύνατον γὰρ τὸν μηθὲν πράττοντα	πράττειν	εὖ, τὴν δ' εὐπραγίαν καὶ
[7, 1334]	πολλῆς σωφροσύνης τοὺς ἄριστα δοκοῦντας	πράττειν	(καὶ πάντων τῶν μακαριζομένων ἀπολαύοντας,
[7, 1323]	ἀρετῆς καὶ φρονήσεως καὶ τοῦ	πράττειν	κατὰ ταύτας, ἔστω συνωμολογημένον ἡμῖν,
[7, 1325]	πρᾶξίς τις. μάλιστα δὲ καὶ	πράττειν	λέγομεν κυρίως καὶ τῶν ἐξωτερικῶν
[7, 1325]	μᾶλλον ἐπαινεῖν τὸ ἀπρακτεῖν τοῦ	πράττειν	οὐκ ἀληθές: ἡ γὰρ εὐδαιμονία
[7, 1323]	ἄδηλον εἶναι πολιτείαν: ἄριστα γὰρ	πράττειν	προσήκει τοὺς ἄριστα πολιτευομένους ἐκ
[7, 1333]	τἀναγκαῖα καὶ τὰ χρήσιμα δὲ	πράττειν,	τὰ δὲ καλὰ δεῖ μᾶλλον.
[7, 1323]	πράττουσαν καλῶς. ἀδύνατον δὲ καλῶς	πράττειν	τοῖς μὴ τὰ καλὰ πράττουσιν:
[7, 1331]	ἔκκειται καλῶς, ἐν δὲ τῷ	πράττειν	τοῦ τυχεῖν αὐτοῦ διαμαρτάνουσιν, ὁτὲ
[7, 1324]	καθ' ἣν κἂν ὁστισοῦν ἄριστα	πράττοι	καὶ ζῴη (μακαρίως, φανερόν ἐστιν:
[7, 1325]	ἄριστον: ἀδύνατον γὰρ τὸν μηθὲν	πράττοντα	πράττειν εὖ, τὴν δ' εὐπραγίαν
[7, 1323]	εὐδαίμονα τὴν ἀρίστην εἶναι καὶ	πράττουσαν	καλῶς. ἀδύνατον δὲ καλῶς πράττειν
[7, 1332]	τοὺς ἐθισμοὺς καὶ τὴν φύσιν	πράττουσι	διὰ τὸν λόγον, ἐὰν πεισθῶσιν
[7, 1324]	ἰδιώταις ἢ τοῖς τὰ κοινὰ	πράττουσι	καὶ πολιτευομένοις. ~(οἱ μὲν οὖν
[7, 1327]	πᾶσιν ἀγορὰν προσόδου (χάριν ταῦτα	πράττουσιν:	ἣν δὲ μὴ δεῖ πόλιν
[7, 1323]	πράττειν τοῖς μὴ τὰ καλὰ	πράττουσιν:	οὐθὲν δὲ καλὸν ἔργον οὔτ'
[7, 1336]	τις φαίνηταί τι λέγων ἢ	πράττων	τῶν ἀπηγορευμένων, τὸν μὲν ἐλεύθερον
[7, 1331]	πρεσβυτέρων ἔχοι τὴν τάξιν ἐνταῦθα:	πρέπει	γὰρ διῃρῆσθαι κατὰ τὰς ἡλικίας
[7, 1331]	γειτνιῶντα (μέρη τῆς πόλεως ἐρυμνοτέρως.	πρέπει	δ' ὑπὸ μὲν τοῦτον τὸν
[7, 1329]	τε ὁπλιτικὸν καὶ τὸ βουλευτικόν,	πρέπει	δὲ τήν τε θεραπείαν ἀποδιδόναι
[7, 1331]	εἰς ἱερεῖς (καὶ εἰς ἄρχοντας,	πρέπει	καὶ τῶν ἱερέων συσσίτια περὶ
[7, 1329]	καταστατέον ὑπὸ γὰρ τῶν πολιτῶν	πρέπει	(τιμᾶσθαι τοὺς θεούς: ἐπεὶ δὲ
[7, 1332]	πρεσβύτερον, ὧν τοῖς μὲν ἄρχεσθαι	πρέπει	τοῖς δ' ἄρχειν: ἀγανακτεῖ δὲ
[7, 1331]	πρὸς κόσμον ἔχῃ τῇ πόλει	πρεπόντως	καὶ πρὸς τὰς πολεμικὰς χρείας,
[7, 1336]	τοιοῦτόν τι δρῶν, ~(ἀτιμίᾳ ζημιούσθω	πρεπούσῃ	πρὸς τὴν ἁμαρτίαν. γενομένων δὲ
[7, 1335]	σωφροσύνην συμφέρει τὰς ἐκδόσεις ποιεῖσθαι	πρεσβυτέραις:	ἀκολαστότεραι γὰρ εἶναι δοκοῦσι νέαι
[7, 1329]	νεωτέροις, ἡ δὲ φρόνησις ἐν	πρεσβυτέροις	εἶναὶ, ἔοικεν οὕτως ἀμφοῖν νενεμῆσθαι
[7, 1334]	πατέρων ἀνόνητος γὰρ τοῖς μὲν	πρεσβυτέροις	ἡ χάρις παρὰ τῶν τέκνων,
[7, 1336]	κολάζειν καὶ πληγαῖς, τὸν δὲ	πρεσβύτερον	τῆς ἡλικίας ταύτης ἀτιμίαις ἀνελευθέροις
[7, 1332]	τὸ μὲν νεώτερον τὸ δὲ	πρεσβύτερον,	ὧν τοῖς μὲν ἄρχεσθαι πρέπει
[7, 1331]	ἄρχοντάς τινας διατρίβειν, τοὺς δὲ	πρεσβυτέρους	παρὰ (τοῖς ἄρχουσιν: ἡ γὰρ
[7, 1335]	τεκνοποιίαν ὡρίσθω. τὰ γὰρ τῶν	πρεσβυτέρων	(ἔκγονα, καθάπερ τὰ τῶν νεωτέρων,
[7, 1331]	εἰ καὶ τὰ γυμνάσια τῶν	πρεσβυτέρων	ἔχοι τὴν τάξιν ἐνταῦθα: πρέπει
[7, 1335]	τισι γίγνηται παρὰ ταῦτα συνδυασθέντων,	πρὶν	αἴσθησιν ἐγγενέσθαι καὶ ζωὴν (ἐμποιεῖσθαι
[7, 1336]	ἰάμβων οὔτε κωμῳδίας θεατὰς ἐατέον,	πρὶν	ἢ τὴν ἡλικίαν λάβωσιν ἐν
[7, 1332]	τύχης ἔργον ἀλλ' ἐπιστήμης καὶ	προαιρέσεως.	ἀλλὰ μὴν σπουδαία γε πόλις
[7, 1324]	οἱ φιλοτιμότατοι πρὸς ἀρετὴν φαίνονται	προαιρούμενοι,	καὶ τῶν προτέρων καὶ τῶν
[7, 1330]	τὸν τρόπον τοῦτον διὰ τὰς	προειρημένας	(αἰτίας: τοὺς δὲ γεωργήσοντας μάλιστα
[7, 1336]	οὐθενὶ γὰρ πώποτε παρῆκεν ἑαυτοῦ	προεισάγειν,	οὐδὲ (τῶν εὐτελῶν ὑποκριτῶν, ὡς
[7, 1324]	ἕκαστον αἱρετόν, ἡμεῖς δὲ ταύτην	προῃρήμεθα	νῦν τὴν σκέψιν, ἐκεῖνο μὲν
[7, 1325]	πόλεις ἱδρυμένας καὶ (ζῆν οὕτω	προῃρημένας:	ἐνδέχεται γὰρ κατὰ μέρη καὶ
[7, 1334]	δὲ λογισμὸς καὶ ὁ νοῦς	προιοῦσιν	ἐγγίγνεσθαι (πέφυκεν. διὸ πρῶτον μὲν
[7, 1331]	τόπους ἐπικαίρους, δῆλον ὡς ταῦτα	προκαλεῖται	παρασκευάζειν ἔνια τῶν συσσιτίων ἐν
[7, 1332]	ἐξουσίας ὑπαρχούσης. ἐπεὶ δὲ τὸ	προκείμενόν	ἐστι τὴν ἀρίστην πολιτείαν ἰδεῖν,
[7, 1330]	βέλτιον πᾶσι τοῖς δούλοις ἆθλον	προκεῖσθαι	τὴν ἐλευθερίαν, ὕστερον ἐροῦμεν. τὴν
[7, 1336]	πάντα γὰρ δεῖ τὰ τοιαῦτα	προοδοποιεῖν	πρὸς τὰς ὕστερον διατριβάς: διὸ
[7, 1331]	ἀγορανομίαν καὶ τὴν καλουμένην (ἀστυνομίαν,	πρὸς	ἀγορᾷ μὲν δεῖ καὶ συνόδῳ
[7, 1323]	διάθεσιν τὴν ἀρίστην ἑκάστου πράγματος	πρὸς	ἄλληλα κατὰ τὴν ὑπεροχὴν (ἥνπερ
[7, 1334]	τοῖς ἔθεσιν. ταῦτα γὰρ δεῖ	(πρὸς	ἄλληλα συμφωνεῖν συμφωνίαν τὴν ἀρίστην:
[7, 1327]	καὶ τὰ τῶν Ἑλλήνων ἔθνη	πρὸς	ἄλληλα: τὰ μὲν γὰρ ἔχει
[7, 1325]	τοῦτο συμβαίνειν: πολλαὶ γὰρ κοινωνίαι	πρὸς	ἄλληλα τοῖς μέρεσι τῆς πόλεώς
[7, 1334]	ταῦτα γὰρ ποιεῖ καὶ στάσεις	πρὸς	ἀλλήλους καὶ διαφοράς: ἔπειτα καὶ
[7, 1327]	δεῖ καὶ τίνας ἐπιμίσγεσθαι δεῖ	(πρὸς	ἀλλήλους. περὶ δὲ τῆς ναυτικῆς
[7, 1328]	συμφερόντων καὶ τῶν δικαίων τῶν	(πρὸς	ἀλλήλους. τὰ μὲν οὖν ἔργα
[7, 1334]	ποίους τινὰς ὄντας χρὴ ποιεῖσθαι	πρὸς	ἀλλήλους τὴν γαμικὴν ὁμιλίαν. δεῖ
[7, 1335]	τὴν ὁμιλίαν. περὶ δὲ τῆς	πρὸς	ἄλλην ἢ πρὸς ἄλλον, ἔστω
[7, 1335]	δὲ τῆς πρὸς ἄλλην ἢ	πρὸς	ἄλλον, ἔστω μὲν ἁπλῶς μὴ
[7, 1327]	μονόκωλον, τὰ δὲ εὖ κέκραται	πρὸς	ἀμφοτέρας τὰς δυνάμεις ταύτας. φανερὸν
[7, 1325]	τῆς χρήσεως αὐτοῦ, λεκτέον ἡμῖν	πρὸς	ἀμφοτέρους αὐτούς οἱ μὲν γὰρ
[7, 1336]	καλῶς ἔχει προσάγειν οὐδεμίαν (οὔτε	πρὸς	ἀναγκαίους πόνους, ὅπως μὴ τὴν
[7, 1328]	γὰρ ὁ τοιοῦτος βίος καὶ	πρὸς	ἀρετὴν ὑπεναντίο, οὐδὲ δὴ γεωργοὺς
[7, 1324]	βίους τῶν ἀνθρώπων οἱ φιλοτιμότατοι	πρὸς	ἀρετὴν φαίνονται προαιρούμενοι, καὶ τῶν
[7, 1336]	αὐτούς. δύο δ' εἰσὶν ἡλικίαι	πρὸς	ἃς ἀναγκαῖον διῃρῆσθαι τὴν παιδείαν,
[7, 1327]	ταῦτα μὴ συμβαίνει, βέλτιον καὶ	πρὸς	ἀσφάλειαν καὶ πρὸς εὐπορίαν τῶν
[7, 1330]	καὶ τόπους: οὕτω γὰρ καὶ	πρὸς	ἀσφάλειαν καὶ πρὸς κόσμον ἕξει
[7, 1336]	ἐν τοῖς νόμοις: συμφέρουσι γὰρ	πρὸς	αὔξησιν: γίγνεται γὰρ τρόπον τινὰ
[7, 1326]	ἡ μεγίστη τοῦ πλήθους ὑπερβολὴ	πρὸς	αὐτάρκειαν ζωῆς εὐσύνοπτος. περὶ (μὲν
[7, 1330]	ὁμόροις μὴ συμμετέχειν βουλῆς τῶν	πρὸς	αὐτοὺς πολέμων, ὡς διὰ τὸ
[7, 1334]	ἀποβλέποντα νομοθετεῖν ταύτην τὴν κοινωνίαν	πρὸς	αὐτούς τε καὶ τὸν τοῦ
[7, 1333]	νέων τοῖς ἐλευθέροις καλὸν διακονεῖν:	πρὸς	γὰρ τὸ καλὸν καὶ τὸ
[7, 1328]	δύναμις ᾗ φιλοῦμεν. ~(σημεῖον δέ:	πρὸς	γὰρ τοὺς συνήθεις καὶ φίλους
[7, 1323]	χρηστέον αὐτοῖς. ὡς ἀληθῶς γὰρ	πρός	γε μίαν διαίρεσιν οὐδεὶς ἀμφισβητήσειεν
[7, 1330]	νεώτερον καὶ τὸν Ἱπποδάμειον τρόπον,	πρὸς	δὲ τὰς πολεμικὰς (ἀσφαλείας τοὐναντίον
[7, 1326]	δ' ἐπίταξις καὶ κρίσις ἔργον:	πρὸς	δὲ τὸ κρίνειν (περὶ τῶν
[7, 1336]	ὅσας ἐνδέχεται ποιεῖσθαι τηλικούτων συμφέρει.	(πρὸς	δὲ τὸ μὴ διαστρέφεσθαι τὰ
[7, 1327]	φιλητικοὺς μὲν (εἶναι τῶν γνωρίμων	πρὸς	δὲ τοὺς ἀγνῶτας ἀγρίους, ὁ
[7, 1324]	αὑτοῖς τὸ δικαίως ἄρχειν ζητοῦσι,	πρὸς	δὲ τοὺς ἄλλους οὐδὲν μέλει
[7, 1324]	μετέχειν τῶν κατ' ἀρετὴν πράξεων,	πρὸς	δὲ τοὺς ἀμφισβητοῦντας, ἐάσαντας ἐπὶ
[7, 1325]	δεῖ τὴν ἀρίστην πολιτείαν συντείνειν:	πρὸς	δὲ τοὺς ὁμολογοῦντας μὲν τὸν
[7, 1336]	τὸν τωθασμὸν ἀποδίδωσιν ὁ νόμος.	πρὸς	δὲ τούτους ἀφίησιν ὁ νόμος
[7, 1325]	ἀσκητέον ἢ πῶς τοῖς καθήκουσι	πρὸς	ἑκάστους χρηστέον. ἀλλὰ τοῦτο μὲν
[7, 1324]	πλείστοις, ὅμως εἴ πού τι	πρὸς	ἓν οἱ νόμοι βλέπουσι, τοῦ
[7, 1335]	δὲ πόνοις μὴ βιαίοις, μηδὲ	πρὸς	ἕνα (μόνον, ὥσπερ ἡ τῶν
[7, 1325]	τὸν πρακτικὸν οὐκ ἀναγκαῖον εἶναι	πρὸς	ἑτέρους, καθάπερ οἴονταί τινες, οὐδὲ
[7, 1327]	βέλτιον καὶ πρὸς ἀσφάλειαν καὶ	πρὸς	εὐπορίαν τῶν ἀναγκαίων μετέχειν (τὴν
[7, 1330]	πρὸς ὑγίειαν αἵ τε γὰρ	πρὸς	ἕω τὴν ἔγκλισιν ἔχουσαι καὶ
[7, 1328]	ἐστιν οὐ τὸ τυχὸν ἀλλὰ	πρὸς	ζωὴν αὔταρκες, ὥς φαμεν, ἐὰν
[7, 1335]	καθ' (ἡμέραν τινὰ ποιεῖσθαι πορείαν	πρὸς	θεῶν ἀποθεραπείαν τῶν εἰληχότων τὴν
[7, 1330]	γὰρ καὶ πρὸς ἀσφάλειαν καὶ	πρὸς	κόσμον ἕξει καλῶς. περὶ δὲ
[7, 1331]	καὶ τούτων ἐπιμελητέον, ὅπως καὶ	πρὸς	κόσμον ἔχῃ τῇ πόλει πρεπόντως
[7, 1336]	πέντε ἐτῶν, ἣν οὔτε πω	πρὸς	μάθησιν καλῶς ἔχει προσάγειν οὐδεμίαν
[7, 1330]	πράξεις καὶ πολεμικὰς καλῶς ἔχει.	πρὸς	μὲν οὖν τὰς πολεμικὰς αὐτοῖς
[7, 1330]	τὰς ἐκείνως καλλωπισαμένας. (ἔστι δὲ	πρὸς	μὲν τοὺς ὁμοίους καὶ μὴ
[7, 1328]	καὶ τοῖς δημιουργοῖς: οἰκίᾳ γὰρ	πρὸς	οἰκοδόμον οὐθέν ἐστιν ὃ γίγνεται
[7, 1328]	χαλεποὺς εἶναι πρὸς τοὺς ἀγνῶτας:	πρὸς	οὐθένα γὰρ εἶναι χρὴ τοιοῦτον,
[7, 1333]	καὶ χρήσιμα τῶν καλῶν ἕνεκεν.	πρὸς	πάντα μὲν τοίνυν τῷ πολιτικῷ
[7, 1327]	τὰς εὐδοκιμούσας τῶν Ἑλλήνων καὶ	πρὸς	πᾶσαν τὴν οἰκουμένην, ὡς διείληπται
[7, 1333]	τὰ περὶ τὰς πολιτείας οὔτε	πρὸς	πάσας τὰς ἀρετὰς τοὺς νόμους
[7, 1325]	ἐάν τινες ὑπάρχωσι γειτνιῶντες, ποῖα	πρὸς	ποίους ἀσκητέον ἢ πῶς τοῖς
[7, 1328]	τὰς καθ' αὑτοὺς χρείας καὶ	πρὸς	πολεμικάς, πέμπτον δὲ καὶ πρῶτον
[7, 1336]	γὰρ καὶ πρὸς ὑγίειαν καὶ	πρὸς	πολεμικὰς (πράξεις εὐχρηστότατον. διὸ παρὰ
[7, 1333]	πάντα πρὸς τὸ κρατεῖν καὶ	πρὸς	πόλεμον ἐνομοθέτησεν. ἃ (καὶ κατὰ
[7, 1325]	τῆς πολιτείας ἡ σύνταξις οὐ	πρὸς	πόλεμον οὐδὲ πρὸς τὸ κρατεῖν
[7, 1330]	τὰς ἐσχατιάς, (τὸ δὲ ἕτερον	πρὸς	πόλιν, ἵνα δύο κλήρων ἑκάστῳ
[7, 1335]	ἡ τῶν ἀθλητῶν χρήσιμος ἕξις	πρὸς	πολιτικὴν εὐεξίαν οὐδὲ πρὸς ὑγίειαν
[7, 1335]	καρπῶν κομιδήν. ἔτι δὲ καὶ	πρὸς	σωφροσύνην συμφέρει τὰς ἐκδόσεις ποιεῖσθαι
[7, 1333]	τὰς πράξεις αὐτῶν, μᾶλλον δὲ	πρὸς	τὰ βελτίω καὶ τὰ τέλη.
[7, 1331]	τῆς θέσεως ἀρετὴν ἱκανῶς καὶ	πρὸς	τὰ γειτνιῶντα (μέρη τῆς πόλεως
[7, 1330]	ἕω τὴν ἔγκλισιν ἔχουσαι καὶ	πρὸς	τὰ πνεύματα (τὰ πνέοντα ἀπὸ
[7, 1336]	ἀστραβές. συμφέρει δ' εὐθὺς καὶ	πρὸς	τὰ ψύχη συνεθίζειν ἐκ μικρῶν
[7, 1330]	ἡδίων μὲν νομίζεται καὶ χρησιμωτέρα	πρὸς	τὰς ἄλλας πράξεις, ἂν εὔτομος
[7, 1331]	τὴν ἄνω τίθεμεν, ταύτην δὲ	πρὸς	τὰς ἀναγκαίας πράξεις. μεμιμῆσθαι δὲ
[7, 1327]	ὁ λεχθεὶς ὅρος δεῖ γὰρ	πρὸς	τὰς ἐκβοηθείας κοινὴν εἶναι τῶν
[7, 1330]	ἰδιωτῶν τὸ ἕτερον μέρος τὸ	πρὸς	τὰς ἐσχατιάς, (τὸ δὲ ἕτερον
[7, 1328]	τινὰ εὐπορίαν, ὅπως ἔχωσι καὶ	πρὸς	τὰς καθ' αὑτοὺς χρείας καὶ
[7, 1331]	ἔχῃ τῇ πόλει πρεπόντως καὶ	πρὸς	τὰς πολεμικὰς χρείας, τάς τε
[7, 1331]	καὶ τὰς μηχανὰς εἰς ἀκρίβειαν	πρὸς	τὰς πολιορκίας. ὅμοιον γὰρ τὸ
[7, 1327]	καὶ ταύτην τὴν δύναμιν ὑπάρχειν	πρὸς	τὰς πράξεις σύμμετρον. τὴν δὲ
[7, 1329]	τὴν γένεσιν τῆς ἀρετῆς καὶ	πρὸς	τὰς πράξεις τὰς πολιτικά. ἐπεὶ
[7, 1336]	συμβαίνει δὲ ταὐτὸ τοῦτο καὶ	πρὸς	τὰς τῶν ἀνθρώπων ὁμιλίας καὶ
[7, 1327]	τόπων ἁπάντων̓ ὁ δὲ λοιπὸς	πρὸς	τὰς τῶν γινομένων καρπῶν παραπομπάς,
[7, 1335]	ἡ τῶν ἀθλητῶν ἕξις, ἀλλὰ	πρὸς	τὰς τῶν ἐλευθερίων πράξεις. ὁμοίως
[7, 1336]	τὰς τῶν ἀνθρώπων ὁμιλίας καὶ	πρὸς	τὰς τῶν πραγμάτων: πάντα γὰρ
[7, 1336]	γὰρ δεῖ τὰ τοιαῦτα προοδοποιεῖν	πρὸς	τὰς ὕστερον διατριβάς: διὸ τὰς
[7, 1333]	τὴν παιδείαν, ἀλλὰ φορτικῶς ἀπέκλιναν	(πρὸς	τὰς χρησίμους εἶναι δοκούσας καὶ
[7, 1328]	καὶ ἐν αὑτοῖς ἔχειν ὅπλα	πρός	τε τὴν ἀρχήν, τῶν ἀπειθούντων
[7, 1330]	μήτε θυμοειδῶν οὕτω γὰρ ἂν	πρός	τε τὴν ἐργασίαν εἶεν χρήσιμοι
[7, 1327]	εἰ χρὴ ποιεῖν κατ' εὐχήν,	πρός	τε τὴν θάλατταν προσήκει (κεῖσθαι
[7, 1327]	τὴν θάλατταν προσήκει (κεῖσθαι καλῶς	πρός	τε τὴν χώραν. εἷς μὲν
[7, 1335]	καὶ πόσον χρόνον λειτουργεῖν ἁρμόττει	πρὸς	τεκνοποιίαν ὡρίσθω. τὰ γὰρ τῶν
[7, 1330]	τὴν θέσιν εὔχεσθαι δεῖ κατατυγχάνειν	πρὸς	τέτταρα βλέποντας, πρῶτον μὲν ὡς
[7, 1330]	εἰς τροφὴν ὕδατα καὶ τὰ	πρὸς	τὴν ἄλλην χρείαν. περὶ δὲ
[7, 1336]	τι δρῶν, ~(ἀτιμίᾳ ζημιούσθω πρεπούσῃ	πρὸς	τὴν ἁμαρτίαν. γενομένων δὲ τῶν
[7, 1336]	ἃς ἀναγκαῖον διῃρῆσθαι τὴν παιδείαν,	πρὸς	τὴν ἀπὸ τῶν ἑπτὰ μέχρι
[7, 1327]	μέλλοντας εὐαγώγους ἔσεσθαι τῷ νομοθέτῃ	πρὸς	τὴν ἀρετήν. ὅπερ γάρ φασί
[7, 1324]	καὶ νόμοι τινές εἰσι παροξύνοντες	πρὸς	τὴν ἀρετὴν ταύτην, καθάπερ ἐν
[7, 1334]	μὲν οὖν καὶ καρτερίας δεῖ	πρὸς	τὴν ἀσχολίαν, φιλοσοφίας δὲ πρὸς
[7, 1335]	ἀρρένων (δὲ σώματα βλάπτεσθαι δοκεῖ	πρὸς	τὴν αὔξησιν, ἐὰν ἔτι τοῦ
[7, 1336]	μέχρι ἥβης καὶ πάλιν μετὰ	πρὸς	τὴν ἀφ' (ἥβης μέχρι τῶν
[7, 1329]	ἔσεσθαι ~(δεῖ γὰρ σχολῆς καὶ	πρὸς	τὴν γένεσιν τῆς ἀρετῆς καὶ
[7, 1326]	τὴν ὕλην ὑπάρχειν ἐπιτηδείαν οὖσαν	πρὸς	τὴν ἐργασίαν ὅσῳ γὰρ ἂν
[7, 1327]	τεθραμμένους νόμοις ἀσύμφορον εἶναί φασι	πρὸς	(τὴν εὐνομίαν, καὶ τὴν πολυανθρωπίαν:
[7, 1327]	τοιαύτην (εὐπαρακόμιστον. περὶ δὲ τῆς	πρὸς	τὴν θάλατταν κοινωνίας, πότερον ὠφέλιμος
[7, 1329]	τὴν ἐπωνυμίαν (Αὔσονες, τὸ δὲ	πρὸς	τὴν Ἰαπυγίαν καὶ τὸν Ἰόνιον
[7, 1335]	σώμασιν ἡ σύζευξις ἔσται, καὶ	πρὸς	τὴν παῦλαν τῆς τεκνοποιίας συγκαταβήσεται
[7, 1327]	ἐπίνεια καὶ λιμένας εὐφυῶς κείμενα	πρὸς	τὴν πόλιν, ὥστε μήτε τὸ
[7, 1334]	χρήσιμοι δὲ τῶν ἀρετῶν εἰσι	πρὸς	τὴν σχολὴν καὶ διαγωγὴν ὧν
[7, 1334]	πρὸς τὴν ἀσχολίαν, φιλοσοφίας δὲ	πρὸς	τὴν σχολήν, σωφροσύνης δὲ καὶ
[7, 1335]	ὁ τῶν νέων συνδυασμὸς φαῦλος	πρὸς	τὴν τεκνοποιίαν: ἐν γὰρ πᾶσι
[7, 1335]	δὲ καὶ αὐτοὺς ἤδη θεωρεῖν	πρὸς	τὴν τεκνοποιίαν τά τε (παρὰ
[7, 1331]	τόπος ὅστις ἐπιφάνειάν τε ἔχει	πρὸς	τὴν τῆς θέσεως ἀρετὴν ἱκανῶς
[7, 1335]	τὰ σώματα τῶν γεννωμένων ὑπάρχῃ	πρὸς	τὴν τοῦ νομοθέτου βούλησιν. σχεδὸν
[7, 1329]	ἐνίοις. ᾤκουν δὲ τὸ μὲν	πρὸς	τὴν Τυρρηνίαν Ὀπικοὶ καὶ πρότερον
[7, 1335]	γαμίσκεσθαι τὰς νεωτέρας, ἀλλ' οὐ	πρὸς	τὴν τῶν καρπῶν κομιδήν. ἔτι
[7, 1336]	οἴεσθαι δεῖ μεγάλην εἶναι διαφορὰν	πρὸς	τὴν τῶν σωμάτων δύναμιν τὴν
[7, 1334]	ἀλλήλους καὶ διαφοράς: ἔπειτα καὶ	πρὸς	τὴν τῶν τέκνων διαδοχήν, δεῖ
[7, 1336]	τῶν παίδων ἕξις διὰ θερμότητα	πρὸς	τὴν τῶν ψυχρῶν ἄσκησιν. περὶ
[7, 1330]	καὶ πλειστάκις, ταῦτα πλεῖστον συμβάλλεται	πρὸς	τὴν ὑγίειαν: ἡ δὲ τῶν
[7, 1328]	δικαίους ἄνδρας ἁπλῶς, ἀλλὰ μὴ	πρὸς	τὴν ὑπόθεσιν, οὔτε βάναυσον βίον
[7, 1326]	δεῖ καὶ τίνα τρόπον ἔχειν	πρὸς	τὴν χρῆσιν αὐτῆς: πολλαὶ γὰρ
[7, 1325]	ὕστερον τύχοι τῆς προσηκούσης (σκέψεως,	πρὸς	τί τέλος δεῖ τὴν ἀρίστην
[7, 1333]	ταύτας καταστήσαντες τὰς πολιτείας, οὔτε	πρὸς	τὸ βέλτιστον τέλος φαίνονται συντάξαντες
[7, 1327]	γῆν καὶ κατὰ θάλατταν, καὶ	πρὸς	τὸ βλάψαι τοὺς ἐπιτιθεμένους, εἰ
[7, 1328]	δ' οἷον ὀργάνῳ τε παντὶ	πρὸς	τὸ γιγνόμενον ἔργον καὶ τοῖς
[7, 1326]	πλήθους ὃ πρῶτον πλῆθος αὔταρκες	πρὸς	τὸ εὖ ζῆν ἐστι κατὰ
[7, 1325]	σύνταξις οὐ πρὸς πόλεμον οὐδὲ	πρὸς	τὸ κρατεῖν ἔσται τῶν πολεμίων:
[7, 1333]	νομοθέτου τὸν σκοπόν, ὅτι πάντα	πρὸς	τὸ κρατεῖν καὶ πρὸς πόλεμον
[7, 1330]	τὴν ἐργασίαν εἶεν χρήσιμοι καὶ	πρὸς	τὸ μηδὲν νεωτερίζειν ἀσφαλεῖς, δεύτερον
[7, 1326]	ἀλλὰ κἂν εἰ δεῖ κρίνειν	πρὸς	τὸ πλῆθος ἀποβλέποντας, οὐ κατὰ
[7, 1326]	καλῶς οὐδεμίαν ὁρῶμεν οὖσαν ἀνειμένην	πρὸς	τὸ πλῆθος. τοῦτο δὲ δῆλον
[7, 1327]	ἐμπόρων πλῆθος, ὑπεναντίαν δ' εἶναι	πρὸς	τὸ πολιτεύεσθαι καλῶς. ὅτι μὲν
[7, 1327]	θαλάττης, οὐκ ἄδηλον. καὶ γὰρ	πρὸς	τὸ ῥᾷον φέρειν τοὺς πολέμους
[7, 1330]	παρέργως. οἷς γὰρ πλείστοις χρώμεθα	πρὸς	τὸ σῶμα καὶ πλειστάκις, ταῦτα
[7, 1326]	κρίνειν (περὶ τῶν δικαίων καὶ	πρὸς	τὸ τὰς ἀρχὰς διανέμειν κατ'
[7, 1330]	αὗται μᾶλλον: ~(τῶν δὲ λοιπῶν	πρὸς	τὸ τὰς πολιτικὰς πράξεις καὶ
[7, 1331]	διαμαρτάνουσιν, ὁτὲ δὲ τῶν μὲν	πρὸς	τὸ τέλος πάντων ἐπιτυγχάνουσιν, ἀλλὰ
[7, 1331]	πράξεων ὀρθῶς, ἓν δὲ τὰς	πρὸς	τὸ τέλος φερούσας πράξεις εὑρίσκειν
[7, 1333]	νόμοις αὐτοῦ, καὶ μηδενὸς ἐμποδίζοντος	(πρὸς	τὸ χρῆσθαι τοῖς νόμοις, ἀποβεβλήκασι
[7, 1330]	τόπον ἔν τε τοιούτῳ καὶ	πρὸς	(τοιοῦτον καλῶς, δεύτερον δὲ ὕδασιν
[7, 1324]	γὰρ τόν γε εὖ φρονοῦντα	πρὸς	τὸν βελτίω σκοπὸν συντάττεσθαι, καὶ
[7, 1327]	καὶ μεγέθους τῆς δυνάμεως ταύτης	πρὸς	τὸν βίον ἀποσκεπτέον τῆς πόλεως.
[7, 1328]	προσηκόντως τοῖς φίλοις ἐγκαλῶν διαλέγεται	πρὸς	τὸν θυμόν: (σὺ γὰρ δὴ
[7, 1325]	δῆλον ἄρα ὅτι πάσας τὰς	πρὸς	τὸν πόλεμον ἐπιμελείας καλὰς μὲν
[7, 1335]	δὲ ἤδη καταλελυμένης τῆς ἡλικίας	(πρὸς	τὸν τῶν ἑβδομήκοντα ἐτῶν ἀριθμόν.
[7, 1331]	σῶμα κρίνουσιν ἐνίοτε καλῶς, οὔτε	πρὸς	τὸν ὑποκείμενον αὐτοῖς ὅρον τυγχάνουσι
[7, 1328]	ὁ θυμὸς αἴρεται μᾶλλον ἢ	πρὸς	τοὺς ἀγνῶτας, ὀλιγωρεῖσθαι νομίσας. διὸ
[7, 1328]	δ' ἔχει λέγειν χαλεποὺς εἶναι	πρὸς	τοὺς ἀγνῶτας: πρὸς οὐθένα γὰρ
[7, 1328]	μεγαλόψυχοι (τὴν φύσιν ἄγριοι, πλὴν	πρὸς	τοὺς ἀδικοῦντας. τοῦτο δὲ μᾶλλον
[7, 1324]	οὐδὲ συμφέρον, τοῦτ' οὐκ αἰσχύνονται	πρὸς	τοὺς ἄλλους ἀσκοῦντες: (αὐτοὶ μὲν
[7, 1330]	καὶ τὸ δίκαιον καὶ τὸ	πρὸς	τοὺς ἀστυγείτονας πολέμους ὁμονοητικώτερον. ὅπου
[7, 1328]	ἀρχήν, τῶν ἀπειθούντων χάριν, καὶ	πρὸς	τοὺς ἔξωθεν ἀδικεῖν (ἐπιχειροῦντας, ἔτι
[7, 1330]	ἄλλην οἰκίαν. ἔτι δὲ τὰ	πρὸς	τοὺς θεοὺς δαπανήματα κοινὰ πάσης
[7, 1330]	μὲν ἕτερον μέρος εἰς τὰς	πρὸς	τοὺς θεοὺς λειτουργίας τὸ δὲ
[7, 1333]	αὐτῶν, ὅτι διὰ τὸ γεγυμνάσθαι	πρὸς	τοὺς κινδύνους πολλῶν ἦρχον: καίτοι
[7, 1330]	τρόπον, οἱ μὲν ὀλιγωροῦσι τῆς	πρὸς	τοὺς ὁμόρους (ἔχθρας, οἱ δὲ
[7, 1324]	ὥσπερ ἐν Λακεδαίμονι καὶ Κρήτῃ	πρὸς	τοὺς πολέμους συντέτακται σχεδὸν ἥ
[7, 1328]	ἀδικοῦντας. τοῦτο δὲ μᾶλλον ἔτι	πρὸς	τοὺς συνήθεις πάσχουσιν, ὅπερ εἴρηται
[7, 1324]	ἢ θυσίαν (ἀνθρώπους, ἀλλὰ τὸ	πρὸς	τοῦτο θηρευτόν: ἔστι δὲ θηρευτὸν
[7, 1325]	φίλου μηθένα ὑπόλογον ποιεῖσθαι μηδὲ	(πρὸς	τοῦτο φροντίζειν: τὸ γὰρ ἄριστον
[7, 1334]	νοῦς τῆς φύσεως τέλος, ὥστε	πρὸς	τούτους τὴν γένεσιν καὶ τὴν
[7, 1333]	δὲ καλὰ δεῖ μᾶλλον. ὥστε	πρὸς	τούτους τοὺς σκοποὺς καὶ παῖδας
[7, 1328]	γὰρ ὀφείλεσθαι τὴν εὐεργεσίαν ὑπολαμβάνουσι,	πρὸς	τῷ βλάβει καὶ ταύτης ἀποστερεῖσθαι
[7, 1330]	βλέποντας, πρῶτον μὲν ὡς ἀναγκαῖον	πρὸς	ὑγίειαν αἵ τε γὰρ πρὸς
[7, 1336]	μικρῶν παίδων: τοῦτο γὰρ καὶ	πρὸς	ὑγίειαν καὶ πρὸς πολεμικὰς (πράξεις
[7, 1335]	ἕξις πρὸς πολιτικὴν εὐεξίαν οὐδὲ	πρὸς	ὑγίειαν καὶ τεκνοποιίαν, οὔτε ἡ
[7, 1331]	ἀγρονόμους καὶ φυλακτήρια καὶ συσσίτια	πρὸς	φυλακὴν ἀναγκαῖον ὑπάρχειν, ἔτι δὲ
[7, 1336]	πω πρὸς μάθησιν καλῶς ἔχει	προσάγειν	οὐδεμίαν (οὔτε πρὸς ἀναγκαίους πόνους,
[7, 1335]	μηδαμῇ μηδαμῶς, ὅταν ᾖ καὶ	προσαγορευθῇ	πόσις: περὶ δὲ τὸν χρόνον
[7, 1336]	ἀρχομένων βέλτιον ἐθίζειν μέν, ἐκ	προσαγωγῆς	δ' ἐθίζειν: (εὐφυὴς δ' ἡ
[7, 1330]	ἐνδεχομένων, εἴρηται πρότερον: αὐτῆς δὲ	προσάντη	τὴν θέσιν εὔχεσθαι δεῖ κατατυγχάνειν
[7, 1334]	διὸ σώφρονα τὴν πόλιν εἶναι	προσήκει	(καὶ ἀνδρείαν καὶ καρτερικήν: κατὰ
[7, 1327]	εὐχήν, πρός τε τὴν θάλατταν	προσήκει	(κεῖσθαι καλῶς πρός τε τὴν
[7, 1323]	εἶναι πολιτείαν: ἄριστα γὰρ πράττειν	προσήκει	τοὺς ἄριστα πολιτευομένους ἐκ τῶν
[7, 1326]	οἴονται μὲν οὖν οἱ πλεῖστοι	προσήκειν	μεγάλην εἶναι τὴν εὐδαίμονα πόλιν:
[7, 1328]	ὀλιγωρεῖσθαι νομίσας. διὸ καὶ Ἀρχίλοχος	προσηκόντως	τοῖς φίλοις ἐγκαλῶν διαλέγεται πρὸς
[7, 1323]	ἀρίστης τὸν μέλλοντα ποιήσασθαι τὴν	(προσήκουσαν	ζήτησιν ἀνάγκη διορίσασθαι πρῶτον τίς
[7, 1325]	μὲν κἂν ὕστερον τύχοι τῆς	προσηκούσης	(σκέψεως, πρὸς τί τέλος δεῖ
[7, 1337]	γὰρ τέχνη καὶ παιδεία τὸ	προσλεῖπον	βούλεται τῆς φύσεως ἀναπληροῦν. πρῶτον
[7, 1327]	παρέχοντες σφᾶς αὐτοὺς πᾶσιν ἀγορὰν	προσόδου	(χάριν ταῦτα πράττουσιν: ἣν δὲ
[7, 1335]	δὲ ῥᾴδιον τῷ νομοθέτῃ ποιῆσαι	προστάξαντι	καθ' (ἡμέραν τινὰ ποιεῖσθαι πορείαν
[7, 1334]	σώματος τὴν ἐπιμέλειαν ἀναγκαῖον εἶναι	προτέραν	ἢ τὴν τῆς ψυχῆς, ἔπειτα
[7, 1328]	τοὺς συνήθεις πάσχουσιν, ὅπερ εἴρηται	πρότερον,	ἂν ἀδικεῖσθαι νομίσωσιν. καὶ τοῦτο
[7, 1325]	τὰς ἄλλας πολιτείας ἡμῖν τεθεώρηται	πρότερον,	(ἀρχὴ τῶν λοιπῶν εἰπεῖν πρῶτον
[7, 1330]	ὁμοίως ἐκ τῶν ἐνδεχομένων, εἴρηται	πρότερον:	αὐτῆς δὲ προσάντη τὴν θέσιν
[7, 1327]	τίνα μὲν ὅρον ὑπάρχειν χρή,	πρότερον	εἴπομεν, ποίους δέ τινας (τὴν
[7, 1335]	ἑπτὰ καὶ τριάκοντα ἢ μικρόν	πρότερον:	(ἐν τοσούτῳ γὰρ ἀκμάζουσί τε
[7, 1334]	θεωρῆσαι πότερον παιδευτέοι τῷ λόγῳ	πρότερον	ἢ τοῖς ἔθεσιν. ταῦτα γὰρ
[7, 1333]	αὐτὸν ἀρχόμενόν τε δεῖν γίγνεσθαι	πρότερον	καὶ ἄρχοντα ὕστερον, τοῦτ' ἂν
[7, 1329]	τῶν τῆς πολιτείας μετεχόντων, εἴρηται	πρότερον,	καὶ διότι τοὺς γεωργοῦντας αὐτῶν
[7, 1329]	πρὸς τὴν Τυρρηνίαν Ὀπικοὶ καὶ	πρότερον	καὶ νῦν καλούμενοι τὴν ἐπωνυμίαν
[7, 1334]	εἶναι χρὴ τὴν φύσιν, διώρισται	πρότερον,	λοιπὸν δὲ θεωρῆσαι πότερον παιδευτέοι
[7, 1334]	δὴ θεωρητέον. τυγχάνομεν δὴ διῃρημένοι	πρότερον	ὅτι φύσεως καὶ ἔθους καὶ
[7, 1332]	σκέψασθαι (τὸν νομοθέτην. εἴρηται δὲ	πρότερον	περὶ αὐτοῦ. ἡ γὰρ φύσις
[7, 1334]	νοῦς, ὥσπερ δὲ τὸ σῶμα	πρότερον	τῇ γενέσει τῆς ψυχῆς, οὕτω
[7, 1332]	εὐχειρώτους ἔσεσθαι τῷ νομοθέτῃ, διωρίσμεθα	πρότερον:	(τὸ δὲ λοιπὸν ἔργον ἤδη
[7, 1328]	χωρὶς ἀρετῆς ἀδύνατον ὑπάρχειν εἴρηται	πρότερον,	φανερὸν ἐκ τούτων ὡς ἐν
[7, 1324]	ἀρετὴν φαίνονται προαιρούμενοι, καὶ τῶν	προτέρων	καὶ τῶν νῦν: λέγω δὲ
[7, 1325]	συμμέτρου χορηγίας. διὸ δεῖ πολλὰ	προϋ	ποτεθεῖσθαι καθάπερ εὐχομένους, εἶναι μέντοι
[7, 1336]	πραγμάτων: πάντα γὰρ στέργομεν τὰ	πρῶτα	μᾶλλον. διὸ δεῖ τοῖς νέοις
[7, 1336]	ὡς οἰκειουμένων τῶν θεατῶν ταῖς	πρώταις	ἀκοαῖς: συμβαίνει δὲ ταὐτὸ τοῦτο
[7, 1326]	τίς κῆρυξ μὴ Στεντόρειος; διὸ	πρώτην	μὲν εἶναι πόλιν ἀναγκαῖον τὴν
[7, 1336]	ἄσκησιν. περὶ μὲν οὖν τὴν	πρώτην	συμφέρει ποιεῖσθαι τὴν ἐπιμέλειαν τοιαύτην
[7, 1333]	δὲ ἀρχή, καθάπερ ἐν τοῖς	πρώτοις	εἴρηται λόγοις, ἡ μὲν τοῦ
[7, 1325]	περὶ αὐτῶν ἱκανῶς ἐν τοῖς	πρώτοις	λόγοις. τὸ δὲ μᾶλλον ἐπαινεῖν
[7, 1329]	θέσθαι καὶ τὰ συσσίτια καταστῆσαι	πρῶτον:	διὸ καὶ νῦν ἔτι τῶν
[7, 1336]	διορίσαι μᾶλλον, εἴτε μὴ δεῖ	πρῶτον	εἴτε δεῖ διαπορήσαντας, καὶ πῶς
[7, 1329]	καὶ ποίους εἶναι χρή, λεκτέον	πρῶτον,	ἐπειδὴ οὔτε κοινήν φαμεν εἶναι
[7, 1333]	καλῶς ἄρχειν ἀρχθῆναί φασι δεῖν	πρῶτον.	ἔστι δὲ ἀρχή, καθάπερ ἐν
[7, 1332]	ἡγούμεθα τῶν ἀνθρώπων διαφέρειν, εὐθὺς	πρῶτον	κατὰ τὸ σῶμα πολλὴν ἔχοντες
[7, 1333]	καταδουλώσωνται (τοὺς ἀναξίους, ἀλλ' ἵνα	πρῶτον	μὲν αὐτοὶ μὴ δουλεύσωσιν ἑτέροις,
[7, 1334]	τὰ σώματα γένηται τῶν τρεφομένων,	πρῶτον	μὲν ἐπιμελητέον περὶ τὴν σύζευξιν,
[7, 1334]	ἦχθαι. φανερὸν δὴ τοῦτό γε	πρῶτον	μέν, καθάπερ ἐν τοῖς ἄλλοις,
[7, 1337]	προσλεῖπον βούλεται τῆς φύσεως ἀναπληροῦν.	πρῶτον	μὲν οὖν σκεπτέον εἰ ποιητέον
[7, 1328]	ἐκ τούτων γὰρ ἔσται δῆλον.	πρῶτον	μὲν οὖν ὑπάρχειν δεῖ τροφήν,
[7, 1334]	νοῦς προιοῦσιν ἐγγίγνεσθαι (πέφυκεν. διὸ	πρῶτον	μὲν τοῦ σώματος τὴν ἐπιμέλειαν
[7, 1330]	δεῖ κατατυγχάνειν πρὸς τέτταρα βλέποντας,	πρῶτον	μὲν ὡς ἀναγκαῖον πρὸς ὑγίειαν
[7, 1329]	τῶν συσσιτίων τάξις ἐντεῦθεν γέγονε	πρῶτον,	ὁ δὲ χωρισμὸς ὁ κατὰ
[7, 1332]	λόγος. καὶ γὰρ φῦναι δεῖ	πρῶτον,	οἷον ἄνθρωπον ἀλλὰ μὴ τῶν
[7, 1323]	τι γίγνηται παράλογον. διὸ δεῖ	πρῶτον	(ὁμολογεῖσθαι τίς ὁ πᾶσιν ὡς
[7, 1326]	τὴν ἐκ τοσούτου πλήθους ὃ	πρῶτον	πλῆθος αὔταρκες πρὸς τὸ εὖ
[7, 1325]	πρότερον, (ἀρχὴ τῶν λοιπῶν εἰπεῖν	πρῶτον	ποίας τινὰς δεῖ τὰς ὑποθέσεις
[7, 1328]	πρὸς πολεμικάς, πέμπτον δὲ καὶ	πρῶτον	τὴν περὶ τὸ θεῖον ἐπιμέλειαν,
[7, 1323]	τὴν (προσήκουσαν ζήτησιν ἀνάγκη διορίσασθαι	πρῶτον	τίς αἱρετώτατος βίος. ἀδήλου γὰρ
[7, 1326]	ἔχουσαν. ἔστι δὲ πολιτικῆς χορηγίας	πρῶτον	τό τε πλῆθος τῶν ἀνθρώπων,
[7, 1331]	χωρὶς ἤ τι μαντεῖον ἄλλο	πυθόχρηστον.	εἴη δ' ἂν τοιοῦτος ὁ
[7, 1331]	δὲ τείχη διειλῆφθαι φυλακτηρίοις καὶ	πύργοις	κατὰ τόπους ἐπικαίρους, δῆλον ὡς
[7, 1336]	μέχρι πέντε ἐτῶν, ἣν οὔτε	πω	πρὸς μάθησιν καλῶς ἔχει προσάγειν
[7, 1336]	τῆς τραγῳδίας ὑποκριτής: οὐθενὶ γὰρ	πώποτε	παρῆκεν ἑαυτοῦ προεισάγειν, οὐδὲ (τῶν
[7, 1332]	τῆς πολιτείας. τοῦτ' ἄρα σκεπτέον,	πῶς	ἀνὴρ γίνεται σπουδαῖος. καὶ γὰρ
[7, 1324]	καὶ βουλομένων καὶ μὴ βουλομένων.	πῶς	γὰρ ἂν εἴη τοῦτο πολιτικὸν
[7, 1334]	δι' αὑτήν, φανερὸν (ἐκ τούτων:	πῶς	δὲ καὶ διὰ τίνων ἔσται,
[7, 1326]	οὐσίαν εὐπορίας συμβαίνῃ ποιεῖσθαι (μνείαν,	πῶς	δεῖ καὶ τίνα τρόπον ἔχειν
[7, 1336]	πρῶτον εἴτε δεῖ διαπορήσαντας, καὶ	πῶς	δεῖ: κατὰ δὲ τὸν παρόντα
[7, 1333]	ὡς ἡμεῖς φαμεν οὐκ ἄδηλον	πῶς	λεκτέον. αἰεὶ γὰρ τὸ χεῖρον
[7, 1332]	πῶς οὖν ταῦτ' ἔσται καὶ	πῶς	μεθέξουσι, δεῖ σκέψασθαι (τὸν νομοθέτην.
[7, 1325]	πᾶσαν ἄλλην κοινωνίαν, ζωῆς ἀγαθῆς	πῶς	(μεθέξουσι καὶ τῆς ἐνδεχομένης αὐτοῖς
[7, 1332]	ἄρχοντας διαφέρειν τῶν ἀρχομένων, ἀναμφισβήτητον.	πῶς	οὖν ταῦτ' ἔσται καὶ πῶς
[7, 1325]	ποῖα πρὸς ποίους ἀσκητέον ἢ	πῶς	τοῖς καθήκουσι πρὸς ἑκάστους χρηστέον.
[7, 1333]	καθ' ἃς ἀνὴρ ἀγαθὸς λέγεταί	πως.	τούτων δὲ ἐν (ποτέρῳ μᾶλλον