Livre, pages |
[7, 1328] |
τῷ
μὲν
ποιῆσαι
τῷ
δὲ
|
λαβεῖν: |
λέγω
δ'
οἷον
ὀργάνῳ
τε |
[7, 1329] |
ταύτην
τῆς
Εὐρώπης
Ἰταλίαν
τοὔνομα
|
λαβεῖν, |
ὅση
τετύχηκεν
ἐντὸς
οὖσα
τοῦ |
[7, 1332] |
ἐπεὶ
δὲ
τοῦτ'
οὐ
ῥᾴδιον
|
λαβεῖν |
οὐδ'
ἔστιν
ὥσπερ
ἐν
Ἰνδοῖς |
[7, 1336] |
ἐατέον,
πρὶν
ἢ
τὴν
ἡλικίαν
|
λάβωσιν |
ἐν
ᾗ
καὶ
κατακλίσεως
ὑπάρξει |
[7, 1324] |
κρατεῖν
στοχάζονται
πάντες,
ὥσπερ
ἐν
|
Λακεδαίμονι |
καὶ
Κρήτῃ
πρὸς
τοὺς
πολέμους |
[7, 1334] |
(διὸ
δεῖ
μὴ
καθάπερ
ἡ
|
Λακεδαιμονίων |
πόλις
τὴν
ἀρετὴν
ἀσκεῖν.
ἐκεῖνοι |
[7, 1333] |
αὐτὴν
δόξαν:
ἐπαινοῦντες
γὰρ
τὴν
|
Λακεδαιμονίων |
πολιτείαν
ἄγανται
τοῦ
νομοθέτου
τὸν |
[7, 1333] |
πόλεως
ἄρχειν:
ὅπερ
ἐγκαλοῦσιν
οἱ
|
Λάκωνες |
Παυσανίᾳ
τῷ
βασιλεῖ,
καίπερ
(ἔχοντι |
[7, 1333] |
Θίβρων
ἀγάμενος
φαίνεται
τὸν
τῶν
|
Λακώνων |
νομοθέτην,
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἕκαστος |
[7, 1333] |
νῦν
γε
οὐκέτι
ὑπάρχει
τοῖς
|
Λάκωσι |
τὸ
ἄρχειν,
οὐκ
εὐδαίμονες,
οὐδ' |
[7, 1324] |
τὸν
ἐκ
τῶν
κρίκων
κόσμον
|
λαμβάνειν |
ὅσας
ἂν
στρατεύσωνται
(στρατείας:
ἦν |
[7, 1329] |
περιουσίαν
ὑπαρχόντων
ἤδη
τούτων
εὔλογον
|
λαμβάνειν |
τὴν
αὔξησιν:
(ὥστε
καὶ
τὰ |
[7, 1323] |
τούτων
καὶ
διὰ
τῶν
(ἔργων
|
λαμβάνειν |
τὴν
πίστιν,
ὁρῶντας
ὅτι
κτῶνται |
[7, 1329] |
κόλπου
τοῦ
Σκυλλητικοῦ
καὶ
τοῦ
|
Λαμητικοῦ: |
ἀπέχει
δὲ
ταῦτα
ἀπ'
ἀλλήλων |
[7, 1332] |
ἀγαθῶν,
ὥσπερ
εἰ
τοῦ
κιθαρίζειν
|
λαμπρὸν |
καὶ
καλῶς
αἰτιῷντο
τὴν
λύραν |
[7, 1326] |
πολιτείας:
οὐ
γὰρ
χαλεπὸν
τὸ
|
λανθάνειν |
διὰ
τὴν
ὑπερβολὴν
τοῦ
πλήθους. |
[7, 1331] |
μὴν
οὐδὲ
τοῦτό
γε
δεῖ
|
λανθάνειν, |
ὅτι
τοῖς
μὲν
περιβεβλημένοις
τείχη |
[7, 1332] |
εὐδαιμονίαν
δεῖ,
τί
ἐστι,
μὴ
|
λανθάνειν. |
φαμὲν
δὲ
καὶ
διωρίσμεθα
ἐν |
[7, 1329] |
εἰς
μέρος
τι
βλέψαντας
δεῖ
|
λέγειν |
αὐτῆς,
ἀλλ'
εἰς
πάντας
τοὺς |
[7, 1331] |
ποιῆσαι
μᾶλλον:
τὸ
μὲν
γὰρ
|
λέγειν |
εὐχῆς
ἔργον
ἐστί,
τὸ
δὲ |
[7, 1336] |
ἐξορίζειν
ἐκ
τοῦ
γὰρ
εὐχερῶς
|
λέγειν |
ὁτιοῦν
τῶν
αἰσχρῶν
γίνεται
καὶ |
[7, 1336] |
ἀνδραποδωδίας
χάριν.
ἐπεὶ
δὲ
τὸ
|
λέγειν |
τι
τῶν
τοιούτων
ἐξορίζομεν,
φανερὸν |
[7, 1328] |
θυμός.
οὐ
καλῶς
δ'
ἔχει
|
λέγειν |
χαλεποὺς
εἶναι
πρὸς
τοὺς
ἀγνῶτας: |
[7, 1323] |
ἕτερος.
νομίσαντας
οὖν
ἱκανῶς
πολλὰ
|
λέγεσθαι |
καὶ
τῶν
ἐν
τοῖς
ἐξωτερικοῖς |
[7, 1323] |
ὧν
μετασχὼν
ἕκαστος
τῶν
ἀνθρώπων
|
λέγεται |
δίκαιος
καὶ
φρόνιμος
καὶ
σώφρων. |
[7, 1325] |
ἔσται
πρακτικός.
ἀλλ'
εἰ
ταῦτα
|
λέγεται |
καλῶς
καὶ
τὴν
εὐδαιμονίαν
(εὐπραγίαν |
[7, 1333] |
εἶναι
καθ'
ἃς
ἀνὴρ
ἀγαθὸς
|
λέγεταί |
πως.
τούτων
δὲ
ἐν
(ποτέρῳ |
[7, 1328] |
ἂν
εἴη:
καὶ
γὰρ
ἃ
|
λέγομεν |
εἶναι
μέρη
πόλεως
ἐν
τούτοις |
[7, 1325] |
τις.
μάλιστα
δὲ
καὶ
πράττειν
|
λέγομεν |
κυρίως
καὶ
τῶν
ἐξωτερικῶν
πράξεων |
[7, 1326] |
εἰ
καλῶς
ἢ
μὴ
καλῶς
|
λέγομεν, |
ὕστερον
ἐπισκεπτέον
ἀκριβέστερον,
ὅταν
ὅλως |
[7, 1335] |
τά
τε
(παρὰ
τῶν
ἰατρῶν
|
λεγόμενα |
καὶ
τὰ
παρὰ
τῶν
φυσικῶν: |
[7, 1323] |
ἢ
μαινόμενον.
ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
|
λεγόμενα |
(ὥσπερ)
πάντες
ἂν
συγχωρήσειαν,
(διαφέρονται |
[7, 1331] |
τὸ
διατρίβειν
νῦν
ἀκριβολογουμένους
καὶ
|
λέγοντας |
περὶ
τῶν
τοιούτων
ἀργόν
ἐστιν: |
[7, 1335] |
τοὺς
καιροὺς
τῶν
σωμάτων
ἱκανῶς
|
λέγουσι, |
~(καὶ
περὶ
τῶν
πνευμάτων
οἱ |
[7, 1329] |
ὁδὸν
ἡμισείας
ἡμέρας.
τοῦτον
δὴ
|
λέγουσι |
τὸν
Ἰταλὸν
νομάδας
τοὺς
(Οἰνωτροὺς |
[7, 1325] |
τοῦτο
μὲν
οὖν
ἀληθῶς
ἴσως
|
λέγουσιν, |
~(εἴπερ
ὑπάρξει
τοῖς
ἀποστεροῦσι
καὶ |
[7, 1325] |
ταὐτόν̓
ὅτι
τὰ
μὲν
ἀμφότεροι
|
λέγουσιν |
ὀρθῶς
τὰ
δὲ
οὐκ
ὀρθῶς, |
[7, 1336] |
ἡλικίας
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
|
λέγουσιν |
οὐ
κακῶς,
~(δεῖ
δὲ
τῇ |
[7, 1332] |
(οὐκ
ἐξ
ὑποθέσεως
ἀλλ'
ἁπλῶς.
|
λέγω |
δ'
ἐξ
ὑποθέσεως
τἀναγκαῖα,
τὸ |
[7, 1328] |
μὲν
ποιῆσαι
τῷ
δὲ
λαβεῖν:
|
λέγω |
δ'
οἷον
ὀργάνῳ
τε
παντὶ |
[7, 1324] |
τῶν
προτέρων
καὶ
τῶν
νῦν:
|
λέγω |
δὲ
δύο
τόν
τε
πολιτικὸν |
[7, 1325] |
εἶναι
μέντοι
μηθὲν
τούτων
ἀδύνατον:
|
λέγω |
δὲ
(οἷον
περί
τε
πλήθους |
[7, 1327] |
(τὴν
φύσιν
εἶναι
δεῖ,
νῦν
|
λέγωμεν. |
σχεδὸν
δὴ
κατανοήσειεν
ἄν
τις |
[7, 1336] |
ἐὰν
δέ
τις
φαίνηταί
τι
|
λέγων |
ἢ
πράττων
τῶν
ἀπηγορευμένων,
τὸν |
[7, 1336] |
ἐκ
τῶν
νέων,
ὅπως
μήτε
|
λέγωσι |
μήτε
ἀκούωσι
μηδὲν
τοιοῦτον:
ἐὰν |
[7, 1329] |
μὴ
μένειν
κύριοι
τὴν
πολιτείαν.
|
λείπεται |
τοίνυν
τοῖς
αὐτοῖς
μὲν
ἀμφοτέροις |
[7, 1335] |
τῆς
συζεύξεως,
καὶ
πόσον
χρόνον
|
λειτουργεῖν |
ἁρμόττει
πρὸς
τεκνοποιίαν
ὡρίσθω.
τὰ |
[7, 1330] |
εἰς
τὰς
πρὸς
τοὺς
θεοὺς
|
λειτουργίας |
τὸ
δὲ
ἕτερον
εἰς
τὴν |
[7, 1333] |
ἡμεῖς
φαμεν
οὐκ
ἄδηλον
πῶς
|
λεκτέον. |
αἰεὶ
γὰρ
τὸ
χεῖρον
τοῦ |
[7, 1335] |
τοῖς
γεννωμένοις,
ἐπιστήσασι
μὲν
μᾶλλον
|
λεκτέον |
ἐν
τοῖς
περὶ
τῆς
παιδονομίας, |
[7, 1331] |
πόλιν
μακαρίαν
καὶ
πολιτεύσεσθαι
καλῶς,
|
λεκτέον. |
ἐπεὶ
δὲ
δύ'
ἐστὶν
ἐν |
[7, 1325] |
δὲ
περὶ
τῆς
χρήσεως
αὐτοῦ,
|
λεκτέον |
ἡμῖν
πρὸς
ἀμφοτέρους
αὐτούς
οἱ |
[7, 1329] |
τίνας
καὶ
ποίους
εἶναι
χρή,
|
λεκτέον |
πρῶτον,
ἐπειδὴ
οὔτε
κοινήν
φαμεν |
[7, 1327] |
τὴν
χώραν.
εἷς
μὲν
ὁ
|
λεχθεὶς |
ὅρος
δεῖ
γὰρ
πρὸς
τὰς |
[7, 1326] |
πόλιν
ἧς
μετὰ
μεγέθους
ὁ
|
λεχθεὶς |
ὅρος
ὑπάρχει,
ταύτην
εἶναι
καλλίστην |
[7, 1328] |
ἂν
εἴη,
διὸ
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν.
|
ληπτέον |
τοίνυν
(τῶν
ἔργων
τὸν
ἀριθμόν: |
[7, 1335] |
οὔτε
ἡ
θεραπευτικὴ
καὶ
κακοπονητικὴ
|
λίαν, |
ἀλλ'
ἡ
μέση
τούτων.
πεπονημένην |
[7, 1327] |
αὐτὸ
νέμειν
ἄστυ
μήτε
πόρρω
|
λίαν, |
(ἀλλὰ
κρατεῖσθαι
τείχεσι
καὶ
τοιούτοις |
[7, 1330] |
τὰς
τῆς
ἀρετῆς
ἀντιποιουμένας
πόλεις
|
λίαν |
ἀρχαίως
ὑπολαμβάνουσιν,
καὶ
ταῦθ'
ὁρῶντες |
[7, 1326] |
καὶ
γὰρ
τούτων
ἕκαστον
οὔτε
|
λίαν |
μικρὸν
οὔτε
κατὰ
μέγεθος
ὑπερβάλλον |
[7, 1326] |
πόλις
ἡ
μὲν
ἐξ
ὀλίγων
|
λίαν |
οὐκ
αὐτάρκης
ἡ
δὲ
πόλις |
[7, 1335] |
πατέρων
βοήθεια
τοῖς
τέκνοις,
~(οὔτε
|
λίαν |
πάρεγγυς
εἶναι
πολλὴν
γὰρ
ἔχει |
[7, 1326] |
ἴσως
δ'
ἀδύνατον,
εὐνομεῖσθαι
τὴν
|
λίαν |
πολυάνθρωπον:
τῶν
γοῦν
δοκουσῶν
πολιτεύεσθαι |
[7, 1326] |
ὅπερ
ἐν
(τῇ
πολυανθρωπίᾳ
τῇ
|
λίαν |
ὑπάρχει
φανερῶς.
ἔτι
δὲ
ξένοις |
[7, 1326] |
τίς
γὰρ
στρατηγὸς
ἔσται
τοῦ
|
λίαν |
ὑπερβάλλοντος
πλήθους,
ἢ
τίς
κῆρυξ |
[7, 1326] |
ἀναγκαῖον
εὐταξίαν
εἶναι,
ὁ
δὲ
|
λίαν |
ὑπερβάλλων
ἀριθμὸς
οὐ
δύναται
μετέχειν |
[7, 1334] |
τέκνων
διαδοχήν,
δεῖ
γὰρ
οὔτε
|
λίαν |
ὑπολείπεσθαι
ταῖς
(ἡλικίαις
τὰ
τέκνα |
[7, 1330] |
τοὺς
ὁμόρους
(ἔχθρας,
οἱ
δὲ
|
λίαν |
φροντίζουσι
καὶ
παρὰ
τὸ
καλόν. |
[7, 1327] |
χώραις
καὶ
πόλεσιν
ἐπίνεια
καὶ
|
λιμένας |
εὐφυῶς
κείμενα
πρὸς
τὴν
πόλιν, |
[7, 1327] |
περὶ
μὲν
οὖν
χώρας
καὶ
|
λιμένων |
τῶν
πόλεων
καὶ
θαλάττης
καὶ |
[7, 1329] |
παλαιότερα
τούτων.
φασὶ
γὰρ
οἱ
|
λόγιοι |
τῶν
ἐκεῖ
κατοικούντων
Ἰταλόν
τινα |
[7, 1334] |
ὑπάρχει
τοῖς
παιδίοις,
ὁ
δὲ
|
λογισμὸς |
καὶ
ὁ
νοῦς
προιοῦσιν
ἐγγίγνεσθαι |
[7, 1334] |
εἰρήνης,
μαρτυρεῖ
τὰ
γιγνόμενα
τοῖς
|
λόγοις. |
αἱ
γὰρ
πλεῖσται
τῶν
τοιούτων |
[7, 1333] |
καθάπερ
ἐν
τοῖς
πρώτοις
εἴρηται
|
λόγοις, |
ἡ
μὲν
τοῦ
ἄρχοντος
χάριν |
[7, 1323] |
καὶ
τῶν
ἐν
τοῖς
ἐξωτερικοῖς
|
λόγοις |
περὶ
τῆς
ἀρίστης
ζωῆς,
καὶ |
[7, 1325] |
αὐτῶν
ἱκανῶς
ἐν
τοῖς
πρώτοις
|
λόγοις. |
τὸ
δὲ
μᾶλλον
ἐπαινεῖν
τὸ |
[7, 1332] |
τὴν
φύσιν
πράττουσι
διὰ
τὸν
|
λόγον, |
ἐὰν
πεισθῶσιν
ἄλλως
ἔχειν
βέλτιον. |
[7, 1333] |
ἐνομοθέτησεν.
ἃ
(καὶ
κατὰ
τὸν
|
λόγον |
ἐστὶν
εὐέλεγκτα
καὶ
τοῖς
ἔργοις |
[7, 1335] |
τῆς
ἀκμῆς,
ἐὰν
γίγνηται
κατὰ
|
λόγον |
εὐθὺς
ἡ
γένεσις,
τοῖς
δὲ |
[7, 1333] |
κατὰ
φύσιν:
βέλτιον
δὲ
τὸ
|
λόγον |
ἔχον.
διῄρηταί
τε
διχῇ,
καθ' |
[7, 1334] |
τό
τε
ἄλογον
καὶ
τὸ
|
λόγον |
ἔχον,
καὶ
τὰς
ἕξεις
τὰς |
[7, 1334] |
οὕτω
καὶ
τὸ
ἄλογον
τοῦ
|
λόγον |
ἔχοντος.
φανερὸν
δὲ
καὶ
τοῦτο: |
[7, 1333] |
ψυχῆς,
ὧν
τὸ
μὲν
ἔχει
|
λόγον |
καθ'
αὑτό,
τὸ
δ'
οὐκ |
[7, 1328] |
νομίσωσιν.
καὶ
τοῦτο
συμβαίνει
κατὰ
|
λόγον: |
παρ'
οἷς
γὰρ
ὀφείλεσθαι
τὴν |
[7, 1323] |
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
κατὰ
τὸν
|
λόγον |
σκοπουμένοις
εὐσύνοπτόν
ἐστιν.
τὰ
μὲν |
[7, 1334] |
ἀρίστην:
ἐνδέχεται
γὰρ
διημαρτηκέναι
τὸν
|
λόγον |
τῆς
βελτίστης
ὑποθέσεως,
καὶ
διὰ |
[7, 1336] |
ἐν
παραδρομῇ
τοῦτον
πεποιήμεθα
τὸν
|
λόγον: |
(ὕστερον
δ'
ἐπιστήσαντας
δεῖ
διορίσαι |
[7, 1332] |
(καὶ
λόγῳ:
μόνος
γὰρ
ἔχει
|
λόγον: |
ὥστε
δεῖ
ταῦτα
συμφωνεῖν
ἀλλήλοις. |
[7, 1334] |
ἀρχῆς
ἄλλου
τέλους,
(ὁ
δὲ
|
λόγος |
ἡμῖν
καὶ
ὁ
νοῦς
τῆς |
[7, 1332] |
δὲ
(ταῦτά
ἐστι
φύσις
ἔθος
|
λόγος. |
καὶ
γὰρ
φῦναι
δεῖ
πρῶτον, |
[7, 1333] |
(ὁ
μὲν
γὰρ
πρακτικός
ἐστι
|
λόγος |
ὁ
δὲ
θεωρητικός.
ὡσαύτως
οὖν |
[7, 1334] |
ὅτι
φύσεως
καὶ
ἔθους
καὶ
|
λόγου |
δεῖ.
τούτων
δὲ
ποίους
μέν |
[7, 1336] |
τὸ
θεωρεῖν
ἢ
γραφὰς
ἢ
|
λόγους |
ἀσχήμονας.
ἐπιμελὲς
μὲν
οὖν
ἔστω |
[7, 1323] |
πάντας
τοὺς
οἰκείους
ἐπεξελθεῖν
ἐνδέχεται
|
λόγους, |
ἑτέρας
γάρ
ἐστιν
ἔργον
σχολῆς |
[7, 1332] |
τοῦτο
διώρισται
κατὰ
τοὺς
ἠθικοὺς
|
λόγους, |
ὅτι
τοιοῦτός
ἐστιν
ὁ
σπουδαῖος, |
[7, 1333] |
οὐκ
ἔχει
μὲν
καθ'
αὑτὸ
|
λόγῳ |
δ'
ὑπακούειν
δυνάμενον:
ὧν
φαμεν |
[7, 1332] |
τοῖς
ἔθεσιν,
ἄνθρωπος
δὲ
(καὶ
|
λόγῳ: |
μόνος
γὰρ
ἔχει
λόγον:
ὥστε |
[7, 1323] |
ἐπὶ
τοσοῦτον
ἔστω
πεφροιμιασμένα
τῷ
|
λόγῳ: |
οὔτε
γὰρ
μὴ
θιγγάνειν
αὐτῶν |
[7, 1334] |
δὲ
θεωρῆσαι
πότερον
παιδευτέοι
τῷ
|
λόγῳ |
πρότερον
ἢ
τοῖς
ἔθεσιν.
ταῦτα |
[7, 1336] |
ἐπιπόνους
μήτε
ἀνειμένας.
(καὶ
περὶ
|
λόγων |
δὲ
καὶ
μύθων,
ποίους
τινὰς |
[7, 1323] |
(δ'
ἐστὶ
καὶ
τῶν
αὐτῶν
|
λόγων |
δεόμενον
καὶ
πόλιν
εὐδαίμονα
τὴν |
[7, 1332] |
τοῖς
Ἠθικοῖς,
εἴ
τι
τῶν
|
λόγων |
ἐκείνων
ὄφελος
ἐνέργειαν
εἶναι
καὶ |
[7, 1333] |
οὔτε
δὴ
πολιτικὸς
τῶν
τοιούτων
|
λόγων |
καὶ
νόμων
οὐθεὶς
οὔτε
ὠφέλιμος |
[7, 1328] |
δεῖ
ζητεῖν
διά
τε
τῶν
|
λόγων |
καὶ
τῶν
γιγνομένων
διὰ
τῆς |
[7, 1326] |
δῆλον
καὶ
διὰ
τῆς
τῶν
|
λόγων |
πίστεως.
ὅ
τε
γὰρ
(νόμος |
[7, 1329] |
γεωργοὺς
δούλους
ἢ
βαρβάρους
περιοίκους.
|
λοιπὸν |
δ'
ἐκ
τῶν
καταριθμηθέντων
τὸ |
[7, 1334] |
χρὴ
τὴν
φύσιν,
διώρισται
πρότερον,
|
λοιπὸν |
δὲ
θεωρῆσαι
πότερον
παιδευτέοι
τῷ |
[7, 1332] |
νομοθέτῃ,
διωρίσμεθα
πρότερον:
(τὸ
δὲ
|
λοιπὸν |
ἔργον
ἤδη
παιδείας.
τὰ
μὲν |
[7, 1324] |
πόλεως
ἢ
μὴ
τὴν
αὐτήν,
|
λοιπόν |
ἐστιν
εἰπεῖν.
φανερὸν
δὲ
καὶ |
[7, 1328] |
καὶ
συμφερόντων.
διωρισμένων
δὲ
τούτων
|
λοιπὸν |
σκέψασθαι
πότερον
πᾶσι
(κοινωνητέον
πάντων |
[7, 1335] |
τὸ
φανερὸν
γεννήσεως:
τὸ
δὲ
|
λοιπὸν |
ὑγιείας
χάριν
ἤ
τινος
ἄλλης |
[7, 1327] |
τῶν
τόπων
ἁπάντων̓
ὁ
δὲ
|
λοιπὸς |
πρὸς
τὰς
τῶν
γινομένων
καρπῶν |
[7, 1325] |
ἡμῖν
τεθεώρηται
πρότερον,
(ἀρχὴ
τῶν
|
λοιπῶν |
εἰπεῖν
πρῶτον
ποίας
τινὰς
δεῖ |
[7, 1330] |
γὰρ
αὗται
μᾶλλον:
~(τῶν
δὲ
|
λοιπῶν |
πρὸς
τὸ
τὰς
πολιτικὰς
πράξεις |
[7, 1332] |
λαμπρὸν
καὶ
καλῶς
αἰτιῷντο
τὴν
|
λύραν |
μᾶλλον
τῆς
τέχνης.
ἀναγκαῖον
τοίνυν |