Livre, pages
[7, 1333]	ὧν φαμεν τὰς ἀρετὰς εἶναι	καθ'	ἃς ἀνὴρ ἀγαθὸς λέγεταί πως.
[7, 1325]	μὴν οὐδ' ἀπρακτεῖν ἀναγκαῖον τὰς	καθ'	αὑτὰς πόλεις ἱδρυμένας καὶ (ζῆν
[7, 1333]	οὐχ οὕτω διαφέρουσιν (αἱ πράξεις	καθ'	αὑτὰς ὡς ἐν τῷ τέλει
[7, 1333]	τὸ δ' οὐκ ἔχει μὲν	καθ'	αὑτὸ λόγῳ δ' ὑπακούειν δυνάμενον:
[7, 1333]	ὧν τὸ μὲν ἔχει λόγον	καθ'	αὑτό, τὸ δ' οὐκ ἔχει
[7, 1328]	ὅπως ἔχωσι καὶ πρὸς τὰς	καθ'	αὑτοὺς χρείας καὶ πρὸς πολεμικάς,
[7, 1324]	μὴν εἴη γ' ἂν καὶ	καθ'	ἑαυτὴν μία πόλις εὐδαίμων, ~(ἣ
[7, 1325]	εἴπερ ἐνδέχεται πόλιν οἰκεῖσθαί που	καθ'	ἑαυτὴν νόμοις χρωμένην σπουδαίοις, ἧς
[7, 1325]	πάσης πόλεως ἂν εἴη καὶ	καθ'	ἕκαστον ἄριστος βίος ὁ πρακτικός.
[7, 1332]	πάντας ἐνδέχεται σπουδαίους εἶναι, μὴ	καθ'	ἕκαστον δὲ τῶν πολιτῶν, οὕτως
[7, 1328]	τοὺς βουλευομένους καὶ δικάζοντας, ἢ	καθ'	ἕκαστον ἔργον τῶν εἰρημένων ἄλλους
[7, 1332]	οὕτως αἱρετώτερον: ἀκολουθεῖ γὰρ τῷ	καθ'	ἕκαστον καὶ τὸ πάντας. ἀλλὰ
[7, 1325]	ὁμοίως δὲ τοῦτο ὑπάρχει καὶ	καθ'	ἑνὸς ὁτουοῦν τῶν ἀνθρώπων: σχολῇ
[7, 1332]	δ' ἄρχειν: ἀγανακτεῖ δὲ οὐδεὶς	καθ'	ἡλικίαν ἀρχόμενος, οὐδὲ νομίζει εἶναι
[7, 1335]	ῥᾴδιον τῷ νομοθέτῃ ποιῆσαι προστάξαντι	καθ'	(ἡμέραν τινὰ ποιεῖσθαι πορείαν πρὸς
[7, 1332]	πολιτείαν ἰδεῖν, αὕτη δ' (ἐστὶ	καθ'	ἣν ἄριστ' ἂν πολιτεύοιτο πόλις,
[7, 1325]	ἀρετὴν ἀλλὰ καὶ δύναμιν ὑπάρχειν,	καθ'	ἣν ἔσται πρακτικός. ἀλλ' εἰ
[7, 1332]	πόλις, ἄριστα δ' ἂν πολιτεύοιτο	καθ'	ἣν εὐδαιμονεῖν μάλιστα ἐνδέχεται τὴν
[7, 1328]	ἀρίστης πολιτείας, αὕτη (δ' ἐστὶ	καθ'	ἣν ἡ πόλις ἂν εἴη
[7, 1324]	εἶναι πολιτείαν ἀρίστην ταύτην τάξιν	καθ'	ἣν κἂν ὁστισοῦν ἄριστα πράττοι
[7, 1333]	λόγον ἔχον. διῄρηταί τε διχῇ,	καθ'	ὅνπερ εἰώθαμεν τρόπον διαιρεῖν: (ὁ
[7, 1332]	μὲν ἄρχειν τοὺς δ' ἄρχεσθαι	καθάπαξ:	ἐπεὶ δὲ τοῦτ' οὐ ῥᾴδιον
[7, 1328]	ἐν πάσῃ δὲ ταὐτὸ πολιτείᾳ.	καθάπερ	γὰρ εἴπομεν, (ἐνδέχεται καὶ πάντας
[7, 1324]	παροξύνοντες πρὸς τὴν ἀρετὴν ταύτην,	καθάπερ	ἐν Καρχηδόνι φασὶ τὸν ἐκ
[7, 1334]	δὴ τοῦτό γε πρῶτον μέν,	καθάπερ	ἐν τοῖς ἄλλοις, ὡς ἡ
[7, 1330]	γάρ, ἄν τις οὕτως κατασκευάζῃ	καθάπερ	ἐν τοῖς γεωργοῖς ἃς καλοῦσί
[7, 1333]	δεῖν πρῶτον. ἔστι δὲ ἀρχή,	καθάπερ	ἐν τοῖς πρώτοις εἴρηται λόγοις,
[7, 1325]	διὸ δεῖ πολλὰ προϋ ποτεθεῖσθαι	καθάπερ	εὐχομένους, εἶναι μέντοι μηθὲν τούτων
[7, 1334]	σχολάζοντας ἀνδραποδώδεις. (διὸ δεῖ μὴ	καθάπερ	ἡ Λακεδαιμονίων πόλις τὴν ἀρετὴν
[7, 1325]	οὐκ ἀναγκαῖον εἶναι πρὸς ἑτέρους,	καθάπερ	οἴονταί τινες, οὐδὲ τὰς διανοίας
[7, 1335]	τὰ γὰρ τῶν πρεσβυτέρων (ἔκγονα,	καθάπερ	τὰ τῶν νεωτέρων, ἀτελῆ γίγνεται
[7, 1331]	αὕτη δ' ἐστὶν ἣν δεῖ	καθαρὰν	εἶναι τῶν ὠνίων πάντων, καὶ
[7, 1336]	σώμασιν: ἡ γὰρ τοῦ πνεύματος	κάθεξις	ποιεῖ τὴν ἰσχὺν τοῖς πονοῦσιν,
[7, 1325]	ποίους ἀσκητέον ἢ πῶς τοῖς	καθήκουσι	πρὸς ἑκάστους χρηστέον. ἀλλὰ τοῦτο
[7, 1324]	τὸ μὴ μόνον δικαίως ἀλλὰ	καὶ	ἀδίκως ἄρχειν, κρατεῖν δ' ἔστι
[7, 1328]	ταύτης ὑπάρχει πᾶσιν: ἀρχικὸν γὰρ	καὶ	ἀήττητον ὁ θυμός. οὐ καλῶς
[7, 1334]	σώφρονα τὴν πόλιν εἶναι προσήκει	(καὶ	ἀνδρείαν καὶ καρτερικήν: κατὰ γὰρ
[7, 1323]	κτήσεως καὶ τοῦ σώματος τιμιώτερον	καὶ	ἁπλῶς καὶ ἡμῖν, ἀνάγκη καὶ
[7, 1332]	κοινωνεῖν τοῦ κατὰ μέρος ἄρχειν	καὶ	ἄρχεσθαι. τό τε γὰρ ἴσον
[7, 1332]	ἄρα ὡς τοὺς αὐτοὺς ἄρχειν	καὶ	ἄρχεσθαι φατέον, ἔστι δὲ ὡς
[7, 1328]	τοὺς ἀγνῶτας, ὀλιγωρεῖσθαι νομίσας. διὸ	καὶ	Ἀρχίλοχος προσηκόντως τοῖς φίλοις ἐγκαλῶν
[7, 1332]	πολιτικὴ κοινωνία συνέστηκεν ἐξ ἀρχόντων	καὶ	ἀρχομένων, τοῦτο δὴ σκεπτέον, εἰ
[7, 1333]	ἀρχόμενόν τε δεῖν γίγνεσθαι πρότερον	καὶ	ἄρχοντα ὕστερον, τοῦτ' ἂν εἴη
[7, 1333]	τίνος ἕνεκεν. ἐπεὶ δὲ πολίτου	καὶ	ἄρχοντος τὴν αὐτὴν ἀρετὴν εἶναί
[7, 1335]	συναυλίαν ποιεῖσθαι ταύτην. δεῖ δὲ	καὶ	αὐτοὺς ἤδη θεωρεῖν πρὸς τὴν
[7, 1327]	ἐστιν: διόπερ ἐλεύθερόν τε διατελεῖ	καὶ	βέλτιστα πολιτευόμενον καὶ δυνάμενον ἄρχειν
[7, 1325]	λέγουσιν, ~(εἴπερ ὑπάρξει τοῖς ἀποστεροῦσι	καὶ	βιαζομένοις τὸ τῶν ὄντων αἱρετώτατον:
[7, 1329]	τῆς πόλεως τό τε ὁπλιτικὸν	καὶ	βουλευτικόν, καὶ κεχώρισται δὴ τούτων
[7, 1334]	δὲ καὶ τοῦτο: θυμὸς γὰρ	καὶ	βούλησις, ἔτι δὲ ἐπιθυμία, καὶ
[7, 1324]	ἄρχῃ (καὶ δεσπόζῃ τῶν πλησίον,	καὶ	βουλομένων καὶ μὴ βουλομένων. πῶς
[7, 1328]	ἄνευ πόλις οὐκ ἂν εἴη:	καὶ	γὰρ ἃ λέγομεν εἶναι μέρη
[7, 1332]	σκεπτέον, πῶς ἀνὴρ γίνεται σπουδαῖος.	καὶ	γὰρ εἰ πάντας ἐνδέχεται σπουδαίους
[7, 1331]	καὶ τὰ περὶ τὴν χώραν:	καὶ	γὰρ ἐκεῖ τοῖς (ἄρχουσιν οὓς
[7, 1327]	(τοὺς τόπους, οὕτως ἀμφοῖν μετέχει.	καὶ	γὰρ ἔνθυμον καὶ διανοητικόν ἐστιν:
[7, 1327]	χώραν τῆς θαλάττης, οὐκ ἄδηλον.	καὶ	γὰρ πρὸς τὸ ῥᾷον φέρειν
[7, 1332]	μακάριον ἐν τοῖς ἐναντίοις ἐστίν	καὶ	γὰρ τοῦτο διώρισται κατὰ τοὺς
[7, 1335]	σπέρματος αὐξανομένου ποιῶνται τὴν συνουσίαν:	καὶ	γὰρ τούτου τις ὡρισμένος χρόνος,
[7, 1326]	ἄλλων πάντων, ζῴων φυτῶν ὀργάνων:	καὶ	γὰρ τούτων ἕκαστον οὔτε λίαν
[7, 1332]	(ταῦτά ἐστι φύσις ἔθος λόγος.	καὶ	γὰρ φῦναι δεῖ πρῶτον, οἷον
[7, 1332]	τοὐναντίον: κατασκευαὶ γὰρ ἀγαθῶν εἰσι	καὶ	γεννήσεις. χρήσαιτο δ' ἂν ὁ
[7, 1334]	καὶ βούλησις, ἔτι δὲ ἐπιθυμία,	καὶ	γενομένοις εὐθὺς ὑπάρχει τοῖς παιδίοις,
[7, 1325]	σπουδαίου ἐστὶ τὸ θεάσασθαι πόλιν	καὶ	γένος ἀνθρώπων καὶ πᾶσαν ἄλλην
[7, 1328]	γὰρ τοὺς αὐτοὺς ἅπαντας εἶναι	καὶ	γεωργοὺς καὶ τεχνίτας καὶ τοὺς
[7, 1335]	μὲν ἀρχὴ τῆς ἡλικίας ἀνδρὶ	καὶ	γυναικὶ διώρισται, πότε ἄρχεσθαι χρὴ
[7, 1336]	καὶ ὑπὲρ αὑτῶν καὶ τέκνων	καὶ	γυναικῶν τιμαλφεῖν τοὺς θεούς: (τοὺς
[7, 1335]	δὲ δεῖ ταῦτα ὑπάρχειν ἀνδράσι	καὶ	γυναιξίν. χρὴ δὲ καὶ τὰς
[7, 1323]	ψυχῆς ἕνεκεν ταῦτα πέφυκεν αἱρετὰ	καὶ	δεῖ πάντας (αἱρεῖσθαι τοὺς εὖ
[7, 1333]	πράξεις δ' ἀνάλογον ἐροῦμεν ἔχειν,	καὶ	δεῖ τὰς τοῦ φύσει βελτίονος
[7, 1326]	παντοφόρον: τὸ γὰρ πάντα ὑπάρχειν	καὶ	δεῖσθαι μηθενὸς (αὔταρκεσ̓ πλήθει δὲ
[7, 1324]	τὸ δύνασθαι θεωρεῖν ὅπως ἄρχῃ	(καὶ	δεσπόζῃ τῶν πλησίον, καὶ βουλομένων
[7, 1327]	τοῦ χρῆσθαι τῇ θαλάττῃ διαπέμποντας	καὶ	δεχομένους ἐμπόρων πλῆθος, ὑπεναντίαν δ'
[7, 1328]	πολιτείας πλείους: ~(ἄλλον γὰρ τρόπον	καὶ	δι' ἄλλων ἕκαστοι τοῦτο θηρεύοντες
[7, 1336]	τῶν σωμάτων: ἣν χρὴ παρασκευάζειν	καὶ	δι' ἄλλων πράξεων καὶ διὰ
[7, 1336]	παρασκευάζειν καὶ δι' ἄλλων πράξεων	καὶ	διὰ τῆς παιδιᾶς. δεῖ δὲ
[7, 1326]	τὸ πλῆθος. τοῦτο δὲ δῆλον	καὶ	διὰ τῆς τῶν λόγων πίστεως.
[7, 1333]	πραγματευτέον, ὅπως ἄνδρες ἀγαθοὶ (γίγνωνται,	καὶ	διὰ τίνων ἐπιτηδευμάτων, καὶ τί
[7, 1334]	φανερὸν (ἐκ τούτων: πῶς δὲ	καὶ	διὰ τίνων ἔσται, τοῦτο δὴ
[7, 1336]	τε τῶν ἄλλων ζῴων ἐπισκοποῦσι,	καὶ	διὰ τῶν ἐθνῶν οἷς ἐπιμελές
[7, 1334]	τὸν λόγον τῆς βελτίστης ὑποθέσεως,	καὶ	διὰ τῶν ἐθῶν ὁμοίως ἦχθαι.
[7, 1323]	ὅτι ῥᾴδιον μὲν περὶ τούτων	καὶ	διὰ τῶν (ἔργων λαμβάνειν τὴν
[7, 1334]	ἀρετῶν εἰσι πρὸς τὴν σχολὴν	καὶ	διαγωγὴν ὧν τε ἐν τῇ
[7, 1325]	καὶ τὰς αὑτῶν ἕνεκεν θεωρίας	καὶ	διανοήσεις: ἡ γὰρ εὐπραξία τέλος,
[7, 1327]	ἀμφοῖν μετέχει. καὶ γὰρ ἔνθυμον	καὶ	διανοητικόν ἐστιν: διόπερ ἐλεύθερόν τε
[7, 1335]	αἱ νέαι πονοῦσί τε μᾶλλον	καὶ	διαφθείρονται πλείους: διὸ καὶ τὸν
[7, 1334]	ποιεῖ καὶ στάσεις πρὸς ἀλλήλους	καὶ	διαφοράς: ἔπειτα καὶ πρὸς τὴν
[7, 1328]	αἴτιον τοῦ γίγνεσθαι πόλεως εἴδη	καὶ	διαφορὰς καὶ πολιτείας πλείους: ~(ἄλλον
[7, 1331]	πράξεις εὑρίσκειν ἐνδέχεται γὰρ (ταῦτα	καὶ	διαφωνεῖν ἀλλήλοις καὶ συμφωνεῖν: ἐνίοτε
[7, 1323]	περὶ τὴν διάνοιαν οὕτως ἄφρονα	καὶ	διεψευσμένον ὥσπερ τι παιδίον ἢ
[7, 1328]	καὶ τεχνίτας καὶ τοὺς βουλευομένους	καὶ	δικάζοντας, ἢ καθ' ἕκαστον ἔργον
[7, 1329]	ἔοικεν οὕτως ἀμφοῖν νενεμῆσθαι συμφέρειν	καὶ	δίκαιόν ἐστιν: ἔχει γὰρ αὕτη
[7, 1323]	καὶ φρονήσεως: ἀνδρεία δὲ πόλεως	καὶ	δικαιοσύνη καὶ φρόνησις (τὴν αὐτὴν
[7, 1334]	πρὸς τὴν σχολήν, σωφροσύνης δὲ	καὶ	δικαιοσύνης ἐν ἀμφοτέροις τοῖς χρόνοις,
[7, 1334]	οὗτοι δεήσονται φιλοσοφίας καὶ σωφροσύνης	καὶ	δικαιοσύνης, ὅσῳ μᾶλλον σχολάζουσιν ἐν
[7, 1330]	ἰδίων τε εἰσφέρειν τὸ συντεταγμένον	καὶ	διοικεῖν τὴν ἄλλην οἰκίαν. ἔτι
[7, 1327]	φυλάξασθαι ῥᾴδιον τοῖς νόμοις φράζοντας	καὶ	διορίζοντας τίνας οὐ δεῖ καὶ
[7, 1330]	δὲ δεῖ τρόπον χρῆσθαι δούλοις,	καὶ	διότι βέλτιον πᾶσι τοῖς δούλοις
[7, 1329]	τῆς πολιτείας μετεχόντων, εἴρηται πρότερον,	καὶ	διότι τοὺς γεωργοῦντας αὐτῶν ἑτέρους
[7, 1332]	ἐστι, μὴ λανθάνειν. φαμὲν δὲ	καὶ	διωρίσμεθα ἐν τοῖς Ἠθικοῖς, εἴ
[7, 1323]	δὲ καὶ χρημάτων καὶ δυνάμεως	καὶ	δόξης καὶ πάντων τῶν τοιούτων
[7, 1327]	ψυχήν, ἄθυμα δέ, διόπερ ἀρχόμενα	καὶ	δουλεύοντα διατελεῖ: τὸ δὲ τῶν
[7, 1326]	ἐν ταῖς πόλεσιν ἴσως ὑπάρχειν	καὶ	δούλων ἀριθμὸν πολλῶν (καὶ μετοίκων
[7, 1327]	τε διατελεῖ καὶ βέλτιστα πολιτευόμενον	καὶ	δυνάμενον ἄρχειν πάντων, μιᾶς τυγχάνον
[7, 1323]	ὁποσονοῦν, πλούτου δὲ καὶ χρημάτων	καὶ	δυνάμεως καὶ δόξης καὶ πάντων
[7, 1325]	δ' οὐ μόνον ἀρετὴν ἀλλὰ	καὶ	δύναμιν ὑπάρχειν, καθ' ἣν ἔσται
[7, 1327]	τισὶ δεῖ καὶ φοβεροὺς εἶναι	καὶ	δύνασθαι βοηθεῖν, ὥσπερ κατὰ γῆν,
[7, 1330]	δυσείσοδος γὰρ ἐκείνη τοῖς ξενικοῖς	καὶ	δυσεξερεύνητος τοῖς ἐπιτιθεμένοις. διὸ δεῖ
[7, 1330]	χρή, τοῖς δ' ἐναντίοις δυσπρόσοδον	καὶ	δυσπερίληπτον, ὑδάτων τε καὶ ναμάτων
[7, 1334]	δὴ διῃρημένοι πρότερον ὅτι φύσεως	καὶ	ἔθους καὶ λόγου δεῖ. τούτων
[7, 1336]	ἀφ' (ἥβης μέχρι τῶν ἑνὸς	καὶ	εἴκοσιν ἐτῶν. οἱ γὰρ ταῖς
[7, 1333]	καὶ σχολὴν καὶ εἰς πόλεμον	καὶ	εἰρήνην, καὶ τῶν πρακτῶν τὰ
[7, 1331]	διαιρεῖται τῆς πόλεως εἰς ἱερεῖς	(καὶ	εἰς ἄρχοντας, πρέπει καὶ τῶν
[7, 1333]	βίος εἰς ἀσχολίαν καὶ σχολὴν	καὶ	εἰς πόλεμον καὶ εἰρήνην, καὶ
[7, 1328]	ὅπλα τοὺς γὰρ κοινωνοῦντας ἀναγκαῖον	καὶ	ἐν αὑτοῖς ἔχειν ὅπλα πρός
[7, 1326]	ἀλλ' ὅσοι πόλεώς εἰσι μέρος	καὶ	ἐξ ὧν συνίσταται πόλις οἰκείων
[7, 1335]	ὥστ' ἀναγκαῖον ταὐτὸ τοῦτο συμβαίνειν	(καὶ	ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων. τεκμήριον δέ:
[7, 1331]	δεῖ δ' ἐν ταῖς τέχναις	καὶ	ἐπιστήμαις ταῦτα ἀμφότερα κρατεῖσθαι, τὸ
[7, 1324]	ὅσους ἂν διαφθείρῃ τῶν πολεμίων:	καὶ	ἕτερα δὴ παρ' ἑτέροις ἔστι
[7, 1329]	τοῖς αὐτοῖς τρόπον δέ τινα	καὶ	ἑτέροις. ᾗ μὲν γὰρ ἑτέρας
[7, 1325]	τὰς καθ' αὑτὰς πόλεις ἱδρυμένας	καὶ	(ζῆν οὕτω προῃρημένας: ἐνδέχεται γὰρ
[7, 1324]	ἣν κἂν ὁστισοῦν ἄριστα πράττοι	καὶ	ζῴη (μακαρίως, φανερόν ἐστιν: ἀμφισβητεῖται
[7, 1335]	ταῦτα συνδυασθέντων, πρὶν αἴσθησιν ἐγγενέσθαι	καὶ	ζωὴν (ἐμποιεῖσθαι δεῖ τὴν ἄμβλωσιν:
[7, 1329]	τῶν ἱερέων γένος. φανερὰ δὲ	καὶ	ἡ τούτων τάξις. οὔτε γὰρ
[7, 1323]	ἀγαθῶν τῆς ψυχῆς αἴτιον ταὐτόματον	καὶ	ἡ τύχη, δίκαιος δ' οὐδεὶς
[7, 1323]	τοῦ σώματος τιμιώτερον καὶ ἁπλῶς	καὶ	ἡμῖν, ἀνάγκη καὶ τὴν διάθεσιν
[7, 1330]	δι' ἣν δ' αἰτίαν συνδοκεῖ	(καὶ	ἡμῖν, ὕστερον ἐροῦμεν. δεῖ δὲ
[7, 1327]	χώρας καὶ λιμένων τῶν πόλεων	καὶ	θαλάττης καὶ περὶ τῆς ναυτικῆς
[7, 1324]	ἐπεὶ δὲ τῆς πολιτικῆς (διανοίας	καὶ	θεωρίας τοῦτ' ἐστὶν ἔργον, ἀλλ'
[7, 1335]	ἀτελῆ τὰ τῶν νέων ἔκγονα,	καὶ	θηλυτόκα μᾶλλον καὶ μικρὰ τὴν
[7, 1333]	χορηγία γίγνεται τῶν εὐτυχημάτων, οὕτω	καὶ	Θίβρων ἀγάμενος φαίνεται τὸν τῶν
[7, 1324]	οἷον ἐν Σκύθαις καὶ Πέρσαις	καὶ	Θρᾳξὶ καὶ Κελτοῖς. ἐν ἐνίοις
[7, 1327]	ὅτι δεῖ διανοητικούς τε εἶναι	καὶ	θυμοειδεῖς τὴν φύσιν τοὺς μέλλοντας
[7, 1333]	ἀληθής ἐστιν. ταὐτὰ γὰρ ἄριστα	καὶ	ἰδίᾳ καὶ κοινῇ, τόν τε
[7, 1334]	τέλος εἶναι φαίνεται καὶ κοινῇ	καὶ	ἰδίᾳ τοῖς ἀνθρώποις, καὶ τὸν
[7, 1328]	τὸ μάχιμον, καὶ τὸ εὔπορον,	καὶ	ἱερεῖς, καὶ κριτὰς τῶν ἀναγκαίων
[7, 1324]	ἀλλὰ μὴν εἴη γ' ἂν	καὶ	καθ' ἑαυτὴν μία πόλις εὐδαίμων,
[7, 1325]	κοινῇ πάσης πόλεως ἂν εἴη	καὶ	καθ' ἕκαστον ἄριστος βίος ὁ
[7, 1325]	εἰσιν. ὁμοίως δὲ τοῦτο ὑπάρχει	καὶ	καθ' ἑνὸς ὁτουοῦν τῶν ἀνθρώπων:
[7, 1335]	καὶ τεκνοποιίαν, οὔτε ἡ θεραπευτικὴ	καὶ	κακοπονητικὴ λίαν, ἀλλ' ἡ μέση
[7, 1332]	καὶ τὰς χρήσεις ἀναγκαῖον σπουδαίας	καὶ	καλὰς εἶναι ταύτας (ἁπλῶς: διὸ
[7, 1325]	ἄριστον: οὕτω γὰρ ἂν πλείστων	καὶ	καλλίστων κύριος εἴη πράξεων. ὥστε
[7, 1325]	πρᾶξίς ἐστιν, ἔτι δὲ πολλῶν	καὶ	καλῶν τέλος ἔχουσιν αἱ τῶν
[7, 1332]	ὥσπερ εἰ τοῦ κιθαρίζειν λαμπρὸν	καὶ	καλῶς αἰτιῷντο τὴν λύραν μᾶλλον
[7, 1334]	ἐπιόντων εἰσίν. ἀνδρείας μὲν οὖν	καὶ	καρτερίας δεῖ πρὸς τὴν ἀσχολίαν,
[7, 1334]	πόλιν εἶναι προσήκει (καὶ ἀνδρείαν	καὶ	καρτερικήν: κατὰ γὰρ τὴν παροιμίαν,
[7, 1327]	δεῖ κατ' ἀμφότερα τοὺς σωθησομένους,	καὶ	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν,
[7, 1325]	τις ᾖ κρείττων κατ' ἀρετὴν	καὶ	κατὰ δύναμιν τὴν πρακτικὴν τῶν
[7, 1327]	τοὺς σωθησομένους, καὶ κατὰ γῆν	καὶ	κατὰ θάλατταν, καὶ πρὸς τὸ
[7, 1327]	δύνασθαι βοηθεῖν, ὥσπερ κατὰ γῆν,	καὶ	κατὰ θάλατταν̓ περὶ δὲ πλήθους
[7, 1333]	τοίνυν τῷ πολιτικῷ βλέποντι νομοθετητέον,	καὶ	κατὰ τὰ μέρη τῆς ψυχῆς
[7, 1333]	κατὰ τὰ μέρη τῆς ψυχῆς	καὶ	κατὰ τὰς πράξεις αὐτῶν, μᾶλλον
[7, 1326]	ποίους τινὰς ὑπάρχειν δεῖ φύσει,	καὶ	κατὰ τὴν χώραν ὡσαύτως, πόσην
[7, 1333]	καὶ πρὸς πόλεμον ἐνομοθέτησεν. ἃ	(καὶ	κατὰ τὸν λόγον ἐστὶν εὐέλεγκτα
[7, 1323]	τούτοις ἐλλείπουσιν: οὐ μὴν ἀλλὰ	καὶ	κατὰ τὸν λόγον σκοπουμένοις εὐσύνοπτόν
[7, 1330]	ἄλλας πράξεις, ἂν εὔτομος ᾖ	καὶ	κατὰ τὸν νεώτερον καὶ τὸν
[7, 1336]	τὴν ἡλικίαν λάβωσιν ἐν ᾗ	καὶ	κατακλίσεως ὑπάρξει κοινωνεῖν ἤδη καὶ
[7, 1324]	Σκύθαις καὶ Πέρσαις καὶ Θρᾳξὶ	καὶ	Κελτοῖς. ἐν ἐνίοις γὰρ καὶ
[7, 1329]	τό τε ὁπλιτικὸν καὶ βουλευτικόν,	καὶ	κεχώρισται δὴ τούτων ἕκαστον, τὸ
[7, 1336]	διὰ τὰ νοσήματα. ἔτι δὲ	καὶ	κινήσεις ὅσας ἐνδέχεται ποιεῖσθαι τηλικούτων
[7, 1336]	τὰς δὲ διατάσεις (τῶν παίδων	καὶ	κλαυθμοὺς οὐκ ὀρθῶς ἀπαγορεύουσιν οἱ
[7, 1334]	τὸ αὐτὸ τέλος εἶναι φαίνεται	καὶ	κοινῇ καὶ ἰδίᾳ τοῖς ἀνθρώποις,
[7, 1325]	καὶ τὴν εὐδαιμονίαν (εὐπραγίαν θετέον,	καὶ	κοινῇ πάσης πόλεως ἂν εἴη
[7, 1325]	ἄριστον ἑκάστῳ τε τῶν ἀνθρώπων	καὶ	κοινῇ ταῖς πόλεσι καὶ τοῖς
[7, 1323]	μὲν ἄριστος, καὶ χωρὶς ἑκάστῳ	καὶ	κοινῇ ταῖς πόλεσιν, ~(ὁ μετ'
[7, 1324]	συντάττεσθαι, καὶ τῶν (ἀνθρώπων ἕκαστον	καὶ	κοινῇ τὴν πολιτείαν. νομίζουσι δ'
[7, 1333]	ταὐτὰ γὰρ ἄριστα καὶ ἰδίᾳ	καὶ	κοινῇ, τόν τε νομοθέτην ἐμποιεῖν
[7, 1328]	τὸ γένος ἓν γάρ τι	καὶ	κοινὸν εἶναι δεῖ καὶ ταὐτὸ
[7, 1324]	(βίος, ὁ διὰ τοῦ συμπολιτεύεσθαι	καὶ	κοινωνεῖν πόλεως ἢ μᾶλλον ὁ
[7, 1332]	δικαίας πράξεις, αἱ δίκαιαι τιμωρίαι	καὶ	κολάσεις ἀπ' ἀρετῆς μέν εἰσιν,
[7, 1327]	πεζευόντων ἐστίν, ὃ κύριόν ἐστι	καὶ	κρατεῖ τῆς ναυτιλίας: πλήθους δὲ
[7, 1324]	στοχάζονται πάντες, ὥσπερ ἐν Λακεδαίμονι	καὶ	Κρήτῃ πρὸς τοὺς πολέμους συντέτακται
[7, 1329]	τὸ βουλευόμενον περὶ τῶν συμφερόντων	καὶ	κρῖνον περὶ τῶν δικαίων ἐνυπάρχει
[7, 1326]	δ' ἀρχομένων, ἄρχοντος δ' ἐπίταξις	καὶ	κρίσις ἔργον: πρὸς δὲ τὸ
[7, 1328]	καὶ τὸ εὔπορον, καὶ ἱερεῖς,	καὶ	κριτὰς τῶν ἀναγκαίων καὶ συμφερόντων.
[7, 1329]	ἀδυνάτων (ἐστὶ τοὺς δυναμένους βιάζεσθαι	καὶ	κωλύειν, τούτους ὑπομένειν ἀρχομένους ἀεί,
[7, 1331]	ἀλλὰ τὸ διατρίβειν νῦν ἀκριβολογουμένους	καὶ	λέγοντας περὶ τῶν τοιούτων ἀργόν
[7, 1327]	καὶ χώραις καὶ πόλεσιν ἐπίνεια	καὶ	λιμένας εὐφυῶς κείμενα πρὸς τὴν
[7, 1327]	ἐμμελεστέραν. περὶ μὲν οὖν χώρας	καὶ	λιμένων τῶν πόλεων καὶ θαλάττης
[7, 1334]	πρότερον ὅτι φύσεως καὶ ἔθους	καὶ	λόγου δεῖ. τούτων δὲ ποίους
[7, 1332]	καὶ τοῖς ἔθεσιν, ἄνθρωπος δὲ	(καὶ	λόγῳ: μόνος γὰρ ἔχει λόγον:
[7, 1323]	χρωμένοις, ὃς εὐδαίμων μέν ἐστι	καὶ	μακάριος, δι' οὐθὲν δὲ τῶν
[7, 1334]	δικαιοσύνης ἐν ἀμφοτέροις τοῖς χρόνοις,	(καὶ	μᾶλλον εἰρήνην ἄγουσι καὶ σχολάζουσιν:
[7, 1333]	ἡ τῶν ἐλευθέρων ἀρχὴ καλλίων	καὶ	μᾶλλον μετ' ἀρετῆς. ἔτι δὲ
[7, 1330]	κατασκευάζειν ὑποδοχὰς ὀμβρίοις ὕδασιν ἀφθόνους	καὶ	μεγάλας, ὥστε μηδέποτε ὑπολείπειν εἰργομένους
[7, 1326]	τό γε καλὸν ἐν πλήθει	καὶ	μεγέθει εἴωθε γίνεσθαι, ἀλλ' ἔστι
[7, 1326]	δεῖσθαι μηθενὸς (αὔταρκεσ̓ πλήθει δὲ	καὶ	μεγέθει τοσαύτην ὥστε δύνασθαι τοὺς
[7, 1327]	θάλατταν̓ περὶ δὲ πλήθους ἤδη	καὶ	μεγέθους τῆς δυνάμεως ταύτης πρὸς
[7, 1336]	καὶ κατακλίσεως ὑπάρξει κοινωνεῖν ἤδη	καὶ	μέθης, καὶ τῆς ἀπὸ τῶν
[7, 1332]	νομίζει εἶναι κρείττων, ἄλλως τε	(καὶ	μέλλων ἀντιλαμβάνειν τοῦτον τὸν ἔρανον
[7, 1329]	οἱ γὰρ τῶν ὅπλων κύριοι	καὶ	μένειν ἢ μὴ μένειν κύριοι
[7, 1329]	κρῖνον περὶ τῶν δικαίων ἐνυπάρχει	καὶ	μέρη φαίνεται τῆς (πόλεως μάλιστα
[7, 1326]	ὑπάρχει φανερῶς. ἔτι δὲ ξένοις	καὶ	μετοίκοις ῥᾴδιον μεταλαμβάνειν τῆς πολιτείας:
[7, 1326]	ὑπάρχειν καὶ δούλων ἀριθμὸν πολλῶν	(καὶ	μετοίκων καὶ ξένων̓ ἀλλ' ὅσοι
[7, 1336]	ἔσται. ταύτην γὰρ τὴν ἡλικίαν,	~(καὶ	μέχρι τῶν ἑπτὰ ἐτῶν, ἀναγκαῖον
[7, 1324]	δεσπόζῃ τῶν πλησίον, καὶ βουλομένων	καὶ	μὴ βουλομένων. πῶς γὰρ ἂν
[7, 1334]	ἡλικίαις (ἐπὶ τὸν αὐτὸν καιρὸν	καὶ	μὴ διαφωνῶσιν αἱ δυνάμεις τοῦ
[7, 1324]	ἀδίκως ἄρχειν, κρατεῖν δ' ἔστι	καὶ	μὴ δικαίως. ἀλλὰ μὴν οὐδ'
[7, 1328]	(ἐνδέχεται καὶ πάντας κοινωνεῖν πάντων	καὶ	μὴ πάντας πάντων ἀλλὰ τινὰς
[7, 1330]	ὀλίγοις ἀρετῆς, εἰ δεῖ σῴζεσθαι	(καὶ	μὴ πάσχειν κακῶς μηδὲ ὑβρίζεσθαι,
[7, 1330]	δὲ πρὸς μὲν τοὺς ὁμοίους	καὶ	μὴ πολὺ τῷ πλήθει διαφέροντας
[7, 1333]	μένοντες ἐν τοῖς νόμοις αὐτοῦ,	καὶ	μηδενὸς ἐμποδίζοντος (πρὸς τὸ χρῆσθαι
[7, 1331]	καθαρὰν εἶναι τῶν ὠνίων πάντων,	καὶ	μήτε βάναυσον μήτε γεωργὸν μήτ'
[7, 1325]	τῷ πλησίον, ἀλλὰ μᾶλλον ἀφαιρεῖσθαι,	καὶ	μήτε πατέρα παίδων μήτε παῖδας
[7, 1335]	νέων ἔκγονα, καὶ θηλυτόκα μᾶλλον	καὶ	μικρὰ τὴν μορφήν, ὥστ' ἀναγκαῖον
[7, 1335]	νέους συζευγνύναι καὶ νέας, ἀτελεῖς	καὶ	μικροὶ τὰ σώματά εἰσιν. ἔτι
[7, 1330]	ταῖς πολιτείαις: οἷον ἀκρόπολις ὀλιγαρχικὸν	καὶ	μοναρχικόν, (δημοκρατικὸν δ' ὁμαλότης, ἀριστοκρατικὸν
[7, 1323]	φρόνησις (τὴν αὐτὴν ἔχει δύναμιν	καὶ	μορφὴν ὧν μετασχὼν ἕκαστος τῶν
[7, 1336]	ἀνειμένας. (καὶ περὶ λόγων δὲ	καὶ	μύθων, ποίους τινὰς ἀκούειν δεῖ
[7, 1330]	δυσπρόσοδον καὶ δυσπερίληπτον, ὑδάτων τε	καὶ	ναμάτων μάλιστα μὲν ὑπάρχειν πλῆθος
[7, 1325]	τοῖς ἄλλοις δημιουργοῖς, οἷον ὑφάντῃ	καὶ	ναυπηγῷ, ~(δεῖ τὴν ὕλην ὑπάρχειν
[7, 1327]	χώραν γεωργούντων, ἀφθονίαν ἀναγκαῖον εἶναι	καὶ	ναυτῶν. ὁρῶμεν δὲ τοῦτο καὶ
[7, 1335]	πόλεων ἐπιχωριάζεται τὸ νέους συζευγνύναι	καὶ	νέας, ἀτελεῖς καὶ μικροὶ τὰ
[7, 1332]	καλὰς εἶναι ταύτας (ἁπλῶς: διὸ	καὶ	νομίζουσιν ἄνθρωποι τῆς εὐδαιμονίας αἴτια
[7, 1324]	καὶ Κελτοῖς. ἐν ἐνίοις γὰρ	καὶ	νόμοι τινές εἰσι παροξύνοντες πρὸς
[7, 1329]	τοὺς (Οἰνωτροὺς ὄντας ποιῆσαι γεωργούς,	καὶ	νόμους ἄλλους τε αὐτοῖς θέσθαι
[7, 1333]	δὴ πολιτικὸς τῶν τοιούτων λόγων	καὶ	νόμων οὐθεὶς οὔτε ὠφέλιμος οὔτε
[7, 1332]	ὁ σπουδαῖος ἀνὴρ καὶ πενίᾳ	καὶ	νόσῳ καὶ (ταῖς ἄλλαις τύχαις
[7, 1337]	κατ' ἴδιον τρόπον ὃ γίγνεται	καὶ	νῦν ἐν ταῖς πλείσταις τῶν
[7, 1336]	τὰ μέλη δι' ἁπαλότητα χρῶνται	καὶ	νῦν ἔνια τῶν ἐθνῶν ὀργάνοις
[7, 1329]	τὰ συσσίτια καταστῆσαι πρῶτον: διὸ	καὶ	νῦν ἔτι τῶν ἀπ' ἐκείνου
[7, 1331]	οἰητέον εἶναι πολεμικωτάτην, ~(ἄλλως τε	καὶ	νῦν εὑρημένων τῶν περὶ τὰ
[7, 1329]	τὴν Τυρρηνίαν Ὀπικοὶ καὶ πρότερον	καὶ	νῦν καλούμενοι τὴν ἐπωνυμίαν (Αὔσονες,
[7, 1335]	οἷς οἱ πολλοὶ χρῶνται, καλῶς	καὶ	νῦν ὁρίσαντες χειμῶνος τὴν συναυλίαν
[7, 1327]	δεῖ κεκτῆσθαι τοιοῦτον. ἐπεὶ δὲ	καὶ	νῦν ὁρῶμεν πολλαῖς ὑπάρχοντα καὶ
[7, 1335]	παιδονομίας, (τύπῳ δὲ ἱκανὸν εἰπεῖν	καὶ	νῦν. οὔτε γὰρ ἡ τῶν
[7, 1329]	ἔχει τὸν τρόπον τοῦτον ἔτι	καὶ	νῦν, τά τε περὶ τὴν
[7, 1327]	καὶ ναυτῶν. ὁρῶμεν δὲ τοῦτο	καὶ	νῦν ὑπάρχον τισίν, οἷον τῇ
[7, 1323]	λόγοις περὶ τῆς ἀρίστης ζωῆς,	καὶ	νῦν χρηστέον αὐτοῖς. ὡς ἀληθῶς
[7, 1326]	δούλων ἀριθμὸν πολλῶν (καὶ μετοίκων	καὶ	ξένων̓ ἀλλ' ὅσοι πόλεώς εἰσι
[7, 1334]	τοῖς παιδίοις, ὁ δὲ λογισμὸς	καὶ	ὁ νοῦς προιοῦσιν ἐγγίγνεσθαι (πέφυκεν.
[7, 1334]	τέλους, (ὁ δὲ λόγος ἡμῖν	καὶ	ὁ νοῦς τῆς φύσεως τέλος,
[7, 1329]	τὴν καλουμένην Σύρτιν: ἦσαν δὲ	καὶ	οἱ Χῶνες Οἰνωτροὶ τὸ γένος.
[7, 1328]	εἴρηται χαλεποὶ πόλεμοι γὰρ ἀδελφῶν	καὶ	οἵ τοι πέρᾳ στέρξαντες, οἵδε
[7, 1325]	ἐν μέρει, τοῦτο γὰρ ἴσον	καὶ	ὅμοιον: τὸ δὲ μὴ ἴσον
[7, 1324]	τὴν δεσποτικὴν πολιτικὴν οἴεσθαι εἶναι,	καὶ	ὅπερ αὑτοῖς ἕκαστοι οὔ φασιν
[7, 1336]	τούτων διαγωγήν, τήν τ' ἄλλην	καὶ	ὅπως ὅτι ἥκιστα μετὰ δούλων
[7, 1329]	τοίνυν ἄνευ (πόλις οὐ συνίσταται	καὶ	ὅσα μέρη πόλεως, εἴρηται γεωργοὺς
[7, 1329]	πάντας τοὺς πολίτας. φανερὸν (δὲ	καὶ	ὅτι δεῖ τὰς κτήσεις εἶναι
[7, 1334]	τούτων ἢ τὴν τῶν ἀρετῶν	καὶ	ὅτι δι' αὑτήν, φανερὸν (ἐκ
[7, 1333]	ὥστε πρὸς τούτους τοὺς σκοποὺς	καὶ	παῖδας ἔτι ὄντας παιδευτέον καὶ
[7, 1337]	φύσεως ἐπακολουθεῖν: πᾶσα γὰρ τέχνη	καὶ	παιδεία τὸ προσλεῖπον βούλεται τῆς
[7, 1336]	ἀπὸ τῶν ἑπτὰ μέχρι ἥβης	καὶ	πάλιν μετὰ πρὸς τὴν ἀφ'
[7, 1329]	γεωργοὺς μὲν γὰρ καὶ τεχνίτας	καὶ	πᾶν τὸ θητικὸν ἀναγκαῖον (ὑπάρχειν)
[7, 1328]	πολιτείᾳ. καθάπερ γὰρ εἴπομεν, (ἐνδέχεται	καὶ	πάντας κοινωνεῖν πάντων καὶ μὴ
[7, 1325]	ἕτερόν τινα εἶναι τοῦ πολιτικοῦ	καὶ	πάντων αἱρετώτατον, οἱ δὲ τοῦτον
[7, 1328]	ἱερατείαν, ἕκτον δὲ τὸν ἀριθμὸν	καὶ	πάντων ἀναγκαιότατον κρίσιν περὶ τῶν
[7, 1334]	σωφροσύνης τοὺς ἄριστα δοκοῦντας πράττειν	(καὶ	πάντων τῶν μακαριζομένων ἀπολαύοντας, οἷον
[7, 1323]	χρημάτων καὶ δυνάμεως καὶ δόξης	καὶ	πάντων τῶν τοιούτων εἰς ἄπειρον
[7, 1331]	ἡλικίας καὶ τοῦτον τὸν κόσμον,	καὶ	παρὰ μὲν τοῖς νεωτέροις ἄρχοντάς
[7, 1330]	(ἔχθρας, οἱ δὲ λίαν φροντίζουσι	καὶ	παρὰ τὸ καλόν. διὸ παρ'
[7, 1333]	τυχεῖν ἔστιν ἀκροτάτου. διῄρηται δὲ	καὶ	πᾶς ὁ βίος εἰς ἀσχολίαν
[7, 1325]	ἂν ὁ θεὸς εἶχε καλῶς	καὶ	πᾶς ὁ κόσμος, οἷς οὐκ
[7, 1325]	θεάσασθαι πόλιν καὶ γένος ἀνθρώπων	καὶ	πᾶσαν ἄλλην κοινωνίαν, ζωῆς ἀγαθῆς
[7, 1332]	δ' ἂν ὁ σπουδαῖος ἀνὴρ	καὶ	πενίᾳ καὶ νόσῳ καὶ (ταῖς
[7, 1328]	οἵ τοι πέρᾳ στέρξαντες, οἵδε	καὶ	πέρᾳ μισοῦσιν. περὶ μὲν οὖν
[7, 1331]	τοιαύτης ἀγορᾶς εἶναι κατασκευὴν οἵαν	καὶ	περὶ Θετταλίαν νομίζουσιν ἣν ἐλευθέραν
[7, 1336]	ἀνελευθέρους μήτε ἐπιπόνους μήτε ἀνειμένας.	(καὶ	περὶ λόγων δὲ καὶ μύθων,
[7, 1324]	στρατεύσωνται (στρατείας: ἦν δέ ποτε	καὶ	περὶ Μακεδονίαν νόμος τὸν μηθένα
[7, 1325]	τὰ νῦν εἰρημένα περὶ αὐτῶν,	καὶ	περὶ τὰς ἄλλας πολιτείας ἡμῖν
[7, 1335]	ὑπάρχει τοῖς τοιούτοις ὥσπερ ἡλικιώταις	καὶ	περὶ τὴν οἰκονομίαν ἐγκληματικὸν τὸ
[7, 1327]	λιμένων τῶν πόλεων καὶ θαλάττης	καὶ	περὶ τῆς ναυτικῆς δυνάμεως ἔστω
[7, 1333]	τέλη. τὸν (αὐτὸν δὲ τρόπον	καὶ	περὶ τοὺς βίους καὶ τὰς
[7, 1335]	καιροὺς τῶν σωμάτων ἱκανῶς λέγουσι,	~(καὶ	περὶ τῶν πνευμάτων οἱ φυσικοί,
[7, 1331]	τὸ τὴν χώραν εὐέμβολον ζητεῖν	καὶ	περιαιρεῖν τοὺς (ὀρεινοὺς τόπους, ὁμοίως
[7, 1329]	αὐτήν, τὰ δ' εἰς εὐσχημοσύνην	καὶ	περιουσίαν ὑπαρχόντων ἤδη τούτων εὔλογον
[7, 1324]	τετίμηται δύναμις, οἷον ἐν Σκύθαις	καὶ	Πέρσαις καὶ Θρᾳξὶ καὶ Κελτοῖς.
[7, 1330]	πλείστοις χρώμεθα πρὸς τὸ σῶμα	καὶ	πλειστάκις, ταῦτα πλεῖστον συμβάλλεται πρὸς
[7, 1333]	(πρὸς τὰς χρησίμους εἶναι δοκούσας	καὶ	πλεονεκτικωτέρας. παραπλησίως δὲ τούτοις καὶ
[7, 1336]	ἐν τοῖς συσσιτίοις ἀτιμίαις κολάζειν	καὶ	πληγαῖς, τὸν δὲ πρεσβύτερον τῆς
[7, 1326]	τοῦτ' (ἀληθές, ἀγνοοῦσι ποία μεγάλη	καὶ	ποία μικρὰ πόλις. κατ' ἀριθμοῦ
[7, 1324]	ἔτι δὲ τίνα πολιτείαν θετέον	καὶ	ποίαν διάθεσιν πόλεως ἀρίστην, εἴτε
[7, 1329]	δεῖ, καὶ πόσην τινὰ χρὴ	καὶ	ποίαν εἶναι τὴν χώραν: περὶ
[7, 1328]	τὴν χώραν πόσην τέ τινα	καὶ	ποίαν τινά, διώρισται σχεδόν οὐ
[7, 1326]	χώραν ὡσαύτως, πόσην τε εἶναι	καὶ	ποίαν τινὰ ταύτην. οἴονται μὲν
[7, 1328]	ἀλλὰ τινὰς τινῶν. ταῦτα γὰρ	καὶ	ποιεῖ τὰς πολιτείας ἑτέρας: ἐν
[7, 1332]	τῶν ἄλλων τι ζῴων: εἶτα	καὶ	ποιόν τινα τὸ σῶμα καὶ
[7, 1329]	(διανομῆς καὶ τῶν γεωργούντων, τίνας	καὶ	ποίους εἶναι χρή, λεκτέον πρῶτον,
[7, 1334]	ἐπιμελητέον περὶ τὴν σύζευξιν, πότε	καὶ	ποίους τινὰς ὄντας χρὴ ποιεῖσθαι
[7, 1328]	πολιτευομένων, πόσους τε ὑπάρχειν δεῖ	καὶ	ποίους τινὰς τὴν φύσιν, ἔτι
[7, 1326]	πλῆθος τῶν ἀνθρώπων, πόσους τε	καὶ	ποίους τινὰς ὑπάρχειν δεῖ φύσει,
[7, 1331]	τῆς πολιτείας αὐτῆς, ἐκ τίνων	καὶ	ποίων (δεῖ συνεστάναι τὴν μέλλουσαν
[7, 1333]	δεῖ μὲν γὰρ ἀσχολεῖν δύνασθαι	καὶ	πολεμεῖν, ~(μᾶλλον δ' εἰρήνην ἄγειν
[7, 1330]	πρὸς τὸ τὰς πολιτικὰς πράξεις	καὶ	πολεμικὰς καλῶς ἔχει. πρὸς μὲν
[7, 1334]	σχολάζειν χρῆσθαι, ἀλλ' ἀσχολοῦντας μὲν	καὶ	πολεμοῦντας φαίνεσθαι ἀγαθούς, εἰρήνην δ'
[7, 1327]	ὁρῶμεν πολλαῖς ὑπάρχοντα καὶ χώραις	καὶ	πόλεσιν ἐπίνεια καὶ λιμένας εὐφυῶς
[7, 1326]	δύναμιν ἀποβλέπειν. ἔστι γάρ τι	καὶ	πόλεως ἔργον, ὥστε τὴν δυναμένην
[7, 1324]	ἑνός τε ἑκάστου τῶν ἀνθρώπων	καὶ	πόλεως ἢ μὴ τὴν αὐτήν,
[7, 1326]	εἴωθε γίνεσθαι, ἀλλ' ἔστι τι	καὶ	πόλεως μεγέθους μέτρον, ὥσπερ καὶ
[7, 1323]	καὶ τῶν αὐτῶν λόγων δεόμενον	καὶ	πόλιν εὐδαίμονα τὴν ἀρίστην εἶναι
[7, 1324]	τὸν ἕνα δι' ἀρετὴν ἀποδέχεται,	καὶ	πόλιν εὐδαιμονεστέραν φήσει τὴν σπουδαιοτέραν.
[7, 1326]	τόδε συνέχει τὸ πᾶν. διὸ	καὶ	πόλιν ἧς μετὰ μεγέθους ὁ
[7, 1324]	τυραννικὸν βίον μάλιστα τιμῶσιν, οὗτοι	καὶ	πόλιν τὴν πλείστων ἄρχουσαν εὐδαιμονεστάτην
[7, 1326]	διὰ τὴν ὑπερβολήν: ὁμοίως δὲ	καὶ	πόλις ἡ μὲν ἐξ ὀλίγων
[7, 1328]	γίγνεσθαι πόλεως εἴδη καὶ διαφορὰς	καὶ	πολιτείας πλείους: ~(ἄλλον γὰρ τρόπον
[7, 1324]	ἢ τοῖς τὰ κοινὰ πράττουσι	καὶ	πολιτευομένοις. ~(οἱ μὲν οὖν οὕτως
[7, 1331]	τὴν μέλλουσαν ἔσεσθαι πόλιν μακαρίαν	καὶ	πολιτεύσεσθαι καλῶς, λεκτέον. ἐπεὶ δὲ
[7, 1324]	ἀνδρὸς τὸν πρακτικὸν εἶναι βίον	καὶ	πολιτικόν, ἐφ' ἑκάστης γὰρ ἀρετῆς
[7, 1327]	πόλεως. εἰ μὲν γὰρ (ἡγεμονικὸν	καὶ	πολιτικὸν ζήσεται βίον, ἀναγκαῖον καὶ
[7, 1334]	μᾶλλον. πολλῆς οὖν δεῖ δικαιοσύνης	καὶ	πολλῆς σωφροσύνης τοὺς ἄριστα δοκοῦντας
[7, 1326]	γὰρ ταὐτὸν μεγάλη τε (πόλις	καὶ	πολυάνθρωπος. ἀλλὰ μὴν καὶ τοῦτό
[7, 1328]	καὶ τὰς πολιτείας. ἐπισκεπτέον δὲ	καὶ	πόσα ταυτί ἐστιν ὧν ἄνευ
[7, 1329]	γεωργοῦντας αὐτῶν ἑτέρους εἶναι δεῖ,	καὶ	πόσην τινὰ χρὴ καὶ ποίαν
[7, 1335]	πότε ἄρχεσθαι χρὴ τῆς συζεύξεως,	καὶ	πόσον χρόνον λειτουργεῖν ἁρμόττει πρὸς
[7, 1324]	βίον αἱρετώτατον πότερον ὁ πολιτικὸς	καὶ	πρακτικὸς βίος αἱρετὸς ἢ μᾶλλον
[7, 1325]	ἡ γὰρ εὐπραξία τέλος, ὥστε	καὶ	πρᾶξίς τις. μάλιστα δὲ καὶ
[7, 1325]	καὶ πρᾶξίς τις. μάλιστα δὲ	καὶ	πράττειν λέγομεν κυρίως καὶ τῶν
[7, 1323]	πόλιν εὐδαίμονα τὴν ἀρίστην εἶναι	καὶ	πράττουσαν καλῶς. ἀδύνατον δὲ καλῶς
[7, 1332]	οὐκέτι τύχης ἔργον ἀλλ' ἐπιστήμης	καὶ	προαιρέσεως. ἀλλὰ μὴν σπουδαία γε
[7, 1328]	ἀγεννὴς γὰρ ὁ τοιοῦτος βίος	καὶ	πρὸς ἀρετὴν ὑπεναντίο, οὐδὲ δὴ
[7, 1327]	εἰ ταῦτα μὴ συμβαίνει, βέλτιον	καὶ	πρὸς ἀσφάλειαν καὶ πρὸς εὐπορίαν
[7, 1330]	δὲ καὶ τόπους: οὕτω γὰρ	καὶ	πρὸς ἀσφάλειαν καὶ πρὸς κόσμον
[7, 1327]	συμβαίνει, βέλτιον καὶ πρὸς ἀσφάλειαν	καὶ	πρὸς εὐπορίαν τῶν ἀναγκαίων μετέχειν
[7, 1330]	οὕτω γὰρ καὶ πρὸς ἀσφάλειαν	καὶ	πρὸς κόσμον ἕξει καλῶς. περὶ
[7, 1331]	ἀλλὰ καὶ τούτων ἐπιμελητέον, ὅπως	καὶ	πρὸς κόσμον ἔχῃ τῇ πόλει
[7, 1327]	πόλεις τὰς εὐδοκιμούσας τῶν Ἑλλήνων	καὶ	πρὸς πᾶσαν τὴν οἰκουμένην, ὡς
[7, 1328]	πρὸς τὰς καθ' αὑτοὺς χρείας	καὶ	πρὸς πολεμικάς, πέμπτον δὲ καὶ
[7, 1336]	τοῦτο γὰρ καὶ πρὸς ὑγίειαν	καὶ	πρὸς πολεμικὰς (πράξεις εὐχρηστότατον. διὸ
[7, 1333]	ὅτι πάντα πρὸς τὸ κρατεῖν	καὶ	πρὸς πόλεμον ἐνομοθέτησεν. ἃ (καὶ
[7, 1335]	τῶν καρπῶν κομιδήν. ἔτι δὲ	καὶ	πρὸς σωφροσύνην συμφέρει τὰς ἐκδόσεις
[7, 1331]	τὴν τῆς θέσεως ἀρετὴν ἱκανῶς	καὶ	πρὸς τὰ γειτνιῶντα (μέρη τῆς
[7, 1330]	πρὸς ἕω τὴν ἔγκλισιν ἔχουσαι	καὶ	πρὸς τὰ πνεύματα (τὰ πνέοντα
[7, 1336]	τοιούτων ἀστραβές. συμφέρει δ' εὐθὺς	καὶ	πρὸς τὰ ψύχη συνεθίζειν ἐκ
[7, 1328]	χρημάτων τινὰ εὐπορίαν, ὅπως ἔχωσι	καὶ	πρὸς τὰς καθ' αὑτοὺς χρείας
[7, 1331]	κόσμον ἔχῃ τῇ πόλει πρεπόντως	καὶ	πρὸς τὰς πολεμικὰς χρείας, τάς
[7, 1329]	πρὸς τὴν γένεσιν τῆς ἀρετῆς	καὶ	πρὸς τὰς πράξεις τὰς πολιτικά.
[7, 1336]	ἀκοαῖς: συμβαίνει δὲ ταὐτὸ τοῦτο	καὶ	πρὸς τὰς τῶν ἀνθρώπων ὁμιλίας
[7, 1336]	πρὸς τὰς τῶν ἀνθρώπων ὁμιλίας	καὶ	πρὸς τὰς τῶν πραγμάτων: πάντα
[7, 1329]	μέλλοντας ἔσεσθαι ~(δεῖ γὰρ σχολῆς	καὶ	πρὸς τὴν γένεσιν τῆς ἀρετῆς
[7, 1335]	τοῖς σώμασιν ἡ σύζευξις ἔσται,	καὶ	πρὸς τὴν παῦλαν τῆς τεκνοποιίας
[7, 1334]	πρὸς ἀλλήλους καὶ διαφοράς: ἔπειτα	καὶ	πρὸς τὴν τῶν τέκνων διαδοχήν,
[7, 1327]	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν,	καὶ	πρὸς τὸ βλάψαι τοὺς ἐπιτιθεμένους,
[7, 1330]	τε τὴν ἐργασίαν εἶεν χρήσιμοι	καὶ	πρὸς τὸ μηδὲν νεωτερίζειν ἀσφαλεῖς,
[7, 1326]	τὸ κρίνειν (περὶ τῶν δικαίων	καὶ	πρὸς τὸ τὰς ἀρχὰς διανέμειν
[7, 1330]	τὸν τόπον ἔν τε τοιούτῳ	καὶ	πρὸς (τοιοῦτον καλῶς, δεύτερον δὲ
[7, 1328]	τὴν ἀρχήν, τῶν ἀπειθούντων χάριν,	καὶ	πρὸς τοὺς ἔξωθεν ἀδικεῖν (ἐπιχειροῦντας,
[7, 1336]	ἐκ μικρῶν παίδων: τοῦτο γὰρ	καὶ	πρὸς ὑγίειαν καὶ πρὸς πολεμικὰς
[7, 1335]	φαίνεσθαι μηδαμῇ μηδαμῶς, ὅταν ᾖ	καὶ	προσαγορευθῇ πόσις: περὶ δὲ τὸν
[7, 1329]	μὲν πρὸς τὴν Τυρρηνίαν Ὀπικοὶ	καὶ	πρότερον καὶ νῦν καλούμενοι τὴν
[7, 1328]	καὶ πρὸς πολεμικάς, πέμπτον δὲ	καὶ	πρῶτον τὴν περὶ τὸ θεῖον
[7, 1331]	τὰ δὲ τείχη διειλῆφθαι φυλακτηρίοις	καὶ	πύργοις κατὰ τόπους ἐπικαίρους, δῆλον
[7, 1336]	δεῖ πρῶτον εἴτε δεῖ διαπορήσαντας,	καὶ	πῶς δεῖ: κατὰ δὲ τὸν
[7, 1332]	ἀναμφισβήτητον. πῶς οὖν ταῦτ' ἔσται	καὶ	πῶς μεθέξουσι, δεῖ σκέψασθαι (τὸν
[7, 1334]	μὲν οὖν τὴν μέλλουσαν εὐδαιμονήσειν	(καὶ	σπουδαίαν ἔσεσθαι πόλιν τούτων δεῖ
[7, 1332]	πάντας. ἀλλὰ μὴν ἀγαθοί γε	καὶ	σπουδαῖοι γίγνονται διὰ τριῶν. τὰ
[7, 1334]	ἀνδρὸς μή ταῦτα γὰρ ποιεῖ	καὶ	στάσεις πρὸς ἀλλήλους καὶ διαφοράς:
[7, 1330]	τῶν τειχῶν ἐρυμνότητος: ἐπεὶ δὲ	καὶ	συμβαίνειν ἐνδέχεται πλείω τὴν ὑπεροχὴν
[7, 1328]	ἱερεῖς, καὶ κριτὰς τῶν ἀναγκαίων	καὶ	συμφερόντων. διωρισμένων δὲ τούτων λοιπὸν
[7, 1331]	γὰρ (ταῦτα καὶ διαφωνεῖν ἀλλήλοις	καὶ	συμφωνεῖν: ἐνίοτε γὰρ ὁ μὲν
[7, 1331]	(ἀστυνομίαν, πρὸς ἀγορᾷ μὲν δεῖ	καὶ	συνόδῳ τινὶ κοινῇ κατεσκευάσθαι, τοιοῦτος
[7, 1331]	οἱ δὲ ἀγρονόμους καὶ φυλακτήρια	καὶ	συσσίτια πρὸς φυλακὴν ἀναγκαῖον ὑπάρχειν,
[7, 1333]	πολεμεῖν, ~(μᾶλλον δ' εἰρήνην ἄγειν	καὶ	σχολάζειν, καὶ τἀναγκαῖα καὶ τὰ
[7, 1334]	φαίνεσθαι ἀγαθούς, εἰρήνην δ' ἄγοντας	καὶ	σχολάζοντας ἀνδραποδώδεις. (διὸ δεῖ μὴ
[7, 1334]	χρόνοις, (καὶ μᾶλλον εἰρήνην ἄγουσι	καὶ	σχολάζουσιν: ὁ μὲν γὰρ πόλεμος
[7, 1333]	πᾶς ὁ βίος εἰς ἀσχολίαν	καὶ	σχολὴν καὶ εἰς πόλεμον καὶ
[7, 1334]	παρασκευάζειν μελέτην: ἔπειτα ὥσπερ ψυχὴ	καὶ	σῶμα δύ' ἐστίν, οὕτω καὶ
[7, 1334]	γὰρ πόλεμος ἀναγκάζει δικαίους εἶναι	καὶ	σωφρονεῖν, ἡ δὲ τῆς εὐτυχίας
[7, 1325]	τέλος ἔχουσιν αἱ τῶν δικαίων	καὶ	σωφρόνων πράξεις. καίτοι τάχ' ἂν
[7, 1326]	οἰκοῦντας ζῆν σχολάζοντας ἐλευθερίως ἅμα	καὶ	σωφρόνως. τοῦτον δὲ τὸν ὅρον
[7, 1334]	μάλιστα γὰρ οὗτοι δεήσονται φιλοσοφίας	καὶ	σωφροσύνης καὶ δικαιοσύνης, ὅσῳ μᾶλλον
[7, 1323]	ἀνθρώπων λέγεται δίκαιος καὶ φρόνιμος	καὶ	σώφρων. ἀλλὰ γὰρ ταῦτα μὲν
[7, 1329]	ἡ Σεσώστριος. σχεδὸν μὲν οὖν	καὶ	τὰ ἄλλα δεῖ νομίζειν εὑρῆσθαι
[7, 1331]	ἂν εὔχαρις ὁ τόπος, εἰ	καὶ	τὰ γυμνάσια τῶν πρεσβυτέρων ἔχοι
[7, 1331]	δὲ τοῖς θείοις ἀποδεδομένας οἰκήσεις	(καὶ	τὰ κυριώτατα τῶν ἀρχείων συσσίτια
[7, 1335]	τε (παρὰ τῶν ἰατρῶν λεγόμενα	καὶ	τὰ παρὰ τῶν φυσικῶν: οἵ
[7, 1329]	εὔλογον λαμβάνειν τὴν αὔξησιν: (ὥστε	καὶ	τὰ περὶ τὰς πολιτείας οἴεσθαι
[7, 1323]	τοὺς φιλτάτους (φίλους) ὁμοίως δὲ	καὶ	τὰ περὶ τὴν διάνοιαν οὕτως
[7, 1327]	ἐν τοῖς ψυχροῖς τόποις ἔθνη	καὶ	τὰ περὶ τὴν Εὐρώπην θυμοῦ
[7, 1331]	δὲ χρὴ τὴν εἰρημένην τάξιν	καὶ	τὰ περὶ τὴν χώραν: καὶ
[7, 1326]	τὸν τρόπον τοῦτον. παραπλησίως δὲ	καὶ	τὰ περὶ τῆς χώρας ἔχει.
[7, 1327]	παρ' αὑτοῖς ὄντα, δέξασθαι ταῦτα,	καὶ	τὰ πλεονάζοντα τῶν γιγνομένων ἐκπέμψασθαι
[7, 1330]	τά τε εἰς τροφὴν ὕδατα	καὶ	τὰ πρὸς τὴν ἄλλην χρείαν.
[7, 1329]	νόμους ἄλλους τε αὐτοῖς θέσθαι	καὶ	τὰ συσσίτια καταστῆσαι πρῶτον: διὸ
[7, 1333]	μᾶλλον δὲ πρὸς τὰ βελτίω	καὶ	τὰ τέλη. τὸν (αὐτὸν δὲ
[7, 1335]	δοκοῦσι νέαι χρησάμεναι ταῖς συνουσίαις.	καὶ	τὰ τῶν ἀρρένων (δὲ σώματα
[7, 1327]	τὴν αὐτὴν δ' ἔχει διαφορὰν	καὶ	τὰ τῶν Ἑλλήνων ἔθνη πρὸς
[7, 1333]	ἄγειν καὶ σχολάζειν, καὶ τἀναγκαῖα	καὶ	τὰ χρήσιμα δὲ πράττειν, τὰ
[7, 1332]	ἀνὴρ καὶ πενίᾳ καὶ νόσῳ	καὶ	(ταῖς ἄλλαις τύχαις ταῖς φαύλαις
[7, 1335]	ἀτελῆ γίγνεται καὶ τοῖς σώμασι	καὶ	ταῖς διανοίαις, τὰ δὲ τῶν
[7, 1331]	τοὺς (ὀρεινοὺς τόπους, ὁμοίως δὲ	καὶ	ταῖς οἰκήσεσι ταῖς ἰδίαις μὴ
[7, 1333]	καὶ τοῖς τῆς ψυχῆς μέρεσι	καὶ	ταῖς πράξεσιν (αὐτῶν, πόλεμον μὲν
[7, 1323]	(διαφέρονται δ' ἐν τῷ ποσῷ	καὶ	ταῖς ὑπεροχαῖς. τῆς μὲν γὰρ
[7, 1333]	δ' εἰρήνην ἄγειν καὶ σχολάζειν,	καὶ	τἀναγκαῖα καὶ τὰ χρήσιμα δὲ
[7, 1329]	δοκοῦσιν εἶναι, νόμων δὲ τετυχήκασιν	καὶ	τάξεως πολιτικῆς. διὸ δεῖ τοῖς
[7, 1333]	καὶ παῖδας ἔτι ὄντας παιδευτέον	καὶ	τὰς ἄλλας ἡλικίας, ὅσαι δέονται
[7, 1325]	ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον (τὰς αὐτοτελεῖς	καὶ	τὰς αὑτῶν ἕνεκεν θεωρίας καὶ
[7, 1335]	ἀνδράσι καὶ γυναιξίν. χρὴ δὲ	καὶ	τὰς ἐγκύους ἐπιμελεῖσθαι τῶν σωμάτων,
[7, 1331]	ταῦτα ἀμφότερα κρατεῖσθαι, τὸ τέλος	καὶ	τὰς εἰς τὸ τέλος πράξεις,
[7, 1334]	ἄλογον καὶ τὸ λόγον ἔχον,	καὶ	τὰς ἕξεις τὰς τούτων δύο
[7, 1332]	αἱ δ' ἐπὶ τὰς τιμὰς	καὶ	τὰς εὐπορίας ἁπλῶς εἰσι κάλλισται
[7, 1331]	ἐπιμέλειαν, περί τε γραφὰς δικῶν	καὶ	τὰς κλήσεις καὶ τὴν ἄλλην
[7, 1326]	γίγνεσθαι τὰ περὶ τὰς ἀρχὰς	καὶ	τὰς κρίσεις. περὶ ἀμφότερα γὰρ
[7, 1329]	τὸ κατ' ἀξίαν. ἀλλὰ μὴν	καὶ	τὰς κτήσεις δεῖ εἶναι περὶ
[7, 1331]	εὑρημένων τῶν περὶ τὰ βέλη	καὶ	τὰς μηχανὰς εἰς ἀκρίβειαν πρὸς
[7, 1331]	πολεμικὰς χρείας, τάς τε ἄλλας	καὶ	τὰς νῦν ἐπεξευρημένας. ὥσπερ γὰρ
[7, 1336]	διὰ τῆς παιδιᾶς. δεῖ δὲ	καὶ	τὰς παιδιὰς εἶναι μήτε ἀνελευθέρους
[7, 1328]	τούς τε βίους ἑτέρους ποιοῦνται	καὶ	τὰς πολιτείας. ἐπισκεπτέον δὲ καὶ
[7, 1333]	καὶ τοῦτο τὸ μέρος δηλονότι.	καὶ	τὰς πράξεις δ' ἀνάλογον ἐροῦμεν
[7, 1333]	τρόπον καὶ περὶ τοὺς βίους	καὶ	τὰς τῶν πραγμάτων αἱρέσεις: δεῖ
[7, 1332]	ἁπλῶς ἀγαθά, δῆλον δ' ὅτι	καὶ	τὰς χρήσεις ἀναγκαῖον σπουδαίας καὶ
[7, 1330]	ἀντιποιουμένας πόλεις λίαν ἀρχαίως ὑπολαμβάνουσιν,	καὶ	ταῦθ' ὁρῶντες ἐλεγχομένας ἔργῳ τὰς
[7, 1329]	(πόλεως μάλιστα ὄντα, πότερον ἕτερα	καὶ	ταῦτα θετέον ἢ τοῖς αὐτοῖς
[7, 1331]	συσσιτίων ἐν τούτοις τοῖς φυλακτηρίοις.	καὶ	ταῦτα μὲν δὴ τοῦτον ἄν
[7, 1332]	εἶναι καὶ χρῆσιν ἀρετῆς τελείαν,	καὶ	ταύτην (οὐκ ἐξ ὑποθέσεως ἀλλ'
[7, 1327]	καὶ πολιτικὸν ζήσεται βίον, ἀναγκαῖον	καὶ	ταύτην τὴν δύναμιν ὑπάρχειν πρὸς
[7, 1328]	εὐεργεσίαν ὑπολαμβάνουσι, πρὸς τῷ βλάβει	καὶ	ταύτης ἀποστερεῖσθαι (νομίζουσιν: ὅθεν εἴρηται
[7, 1328]	τι καὶ κοινὸν εἶναι δεῖ	καὶ	ταὐτὸ τοῖς κοινωνοῖς, ἄν τε
[7, 1335]	πολιτικὴν εὐεξίαν οὐδὲ πρὸς ὑγίειαν	καὶ	τεκνοποιίαν, οὔτε ἡ θεραπευτικὴ καὶ
[7, 1336]	τὴν ἱκνουμένην καὶ ὑπὲρ αὑτῶν	καὶ	τέκνων καὶ γυναικῶν τιμαλφεῖν τοὺς
[7, 1327]	ἐστι πλήρη, διανοίας (δὲ ἐνδεέστερα	καὶ	τέχνης, διόπερ ἐλεύθερα μὲν διατελεῖ
[7, 1327]	περὶ τὴν Ἀσίαν διανοητικὰ μὲν	καὶ	τεχνικὰ τὴν ψυχήν, ἄθυμα δέ,
[7, 1329]	πόλεως, εἴρηται γεωργοὺς μὲν γὰρ	καὶ	τεχνίτας καὶ πᾶν τὸ θητικὸν
[7, 1328]	πλῆθος, οἳ παρασκευάσουσι τὴν τροφήν,	καὶ	τεχνίτας, καὶ τὸ μάχιμον, καὶ
[7, 1328]	αὐτοὺς ἅπαντας εἶναι καὶ γεωργοὺς	καὶ	τεχνίτας καὶ τοὺς βουλευομένους καὶ
[7, 1334]	εἶναι τῷ τε ἀρίστῳ ἀνδρὶ	καὶ	τῇ ἀρίστῃ πολιτείᾳ, φανερὸν ὅτι
[7, 1328]	ἐν τῇ κάλλιστα πολιτευομένῃ πόλει	καὶ	τῇ κεκτημένῃ δικαίους ἄνδρας ἁπλῶς,
[7, 1336]	ἀκουσμάτων καὶ τῶν ὁραμάτων ἀνελευθερίαν	καὶ	τηλικούτους ὄντας. ὅλως μὲν οὖν
[7, 1329]	(μεταβαλόντας Ἰταλοὺς ἀντ' Οἰνωτρῶν κληθῆναι	καὶ	τὴν ἀκτὴν ταύτην τῆς Εὐρώπης
[7, 1334]	καὶ τὴν περὶ τὰ πολεμικὰ	καὶ	τὴν ἄλλην νομοθεσίαν τοῦ σχολάζειν
[7, 1331]	γραφὰς δικῶν καὶ τὰς κλήσεις	καὶ	τὴν ἄλλην τὴν τοιαύτην διοίκησιν,
[7, 1329]	τε θεραπείαν ἀποδιδόναι τοῖς θεοῖς	καὶ	τὴν ἀνάπαυσιν ἔχειν περὶ αὐτοὺς
[7, 1334]	δὲ μείζω τε ἀγαθὰ ταῦτα	καὶ	τὴν ἀπόλαυσιν τὴν τούτων ἢ
[7, 1323]	βίος. ἀδήλου γὰρ ὄντος τούτου	καὶ	τὴν ἀρίστην ἀναγκαῖον ἄδηλον εἶναι
[7, 1323]	καὶ ἁπλῶς καὶ ἡμῖν, ἀνάγκη	καὶ	τὴν διάθεσιν τὴν ἀρίστην ἑκάστου
[7, 1323]	ὑπάρχει τοῖς τὸ ἦθος μὲν	καὶ	τὴν διάνοιαν κεκοσμημένοις εἰς ὑπερβολήν,
[7, 1325]	πράττειν εὖ, τὴν δ' εὐπραγίαν	καὶ	τὴν εὐδαιμονίαν εἶναι ταὐτόν̓ ὅτι
[7, 1325]	ἀλλ' εἰ ταῦτα λέγεται καλῶς	καὶ	τὴν εὐδαιμονίαν (εὐπραγίαν θετέον, καὶ
[7, 1326]	γὰρ (νόμος τάξις τίς ἐστι,	καὶ	τὴν εὐνομίαν ἀναγκαῖον εὐταξίαν εἶναι,
[7, 1323]	τις εἶναι τὴν φύσιν, ἐπεὶ	καὶ	τὴν εὐτυχίαν τῆς εὐδαιμονίας διὰ
[7, 1331]	ἔτι δὲ περὶ τὴν ἀγορανομίαν	καὶ	τὴν καλουμένην (ἀστυνομίαν, πρὸς ἀγορᾷ
[7, 1330]	δύο μέρη (διῃρῆσθαι τὴν χώραν,	καὶ	τὴν μὲν εἶναι κοινὴν τὴν
[7, 1330]	καλοῦσί τινες τῶν ἀμπέλων συστάδας,	καὶ	τὴν μὲν (ὅλην μὴ ποιεῖν
[7, 1333]	πάσας τὰς ἀρετὰς τοὺς νόμους	καὶ	τὴν παιδείαν, ἀλλὰ φορτικῶς ἀπέκλιναν
[7, 1333]	ἔστι δὲ ὡς ἑτέρους. ~(ὥστε	καὶ	τὴν παιδείαν ἔστιν ὡς τὴν
[7, 1332]	δῆλον γὰρ ὡς ἀκολουθεῖν δεήσει	καὶ	τὴν παιδείαν κατὰ τὴν διαίρεσιν
[7, 1334]	τὸν νομοθέτην μᾶλλον σπουδάζειν ὅπως	καὶ	τὴν περὶ τὰ πολεμικὰ καὶ
[7, 1324]	εὖ τίθενται ἐφ' ἑνός, οὗτοι	καὶ	τὴν πόλιν ὅλην, ἐὰν ᾖ
[7, 1327]	εἶναί φασι πρὸς (τὴν εὐνομίαν,	καὶ	τὴν πολυανθρωπίαν: γίνεσθαι μὲν γὰρ
[7, 1336]	ποιεῖσθαι τὴν ἐπιμέλειαν τοιαύτην τε	καὶ	τὴν ταύτῃ παραπλησίαν: τὴν δ'
[7, 1326]	τὴν πολιτικὴν κοινωνίαν: ἐνδέχεται δὲ	καὶ	τὴν (ταύτης ὑπερβάλλουσαν κατὰ πλῆθος
[7, 1334]	ὥστε πρὸς τούτους τὴν γένεσιν	καὶ	τὴν τῶν ἐθῶν δεῖ παρασκευάζειν
[7, 1332]	πολλὰ γὰρ παρὰ τοὺς ἐθισμοὺς	καὶ	τὴν φύσιν πράττουσι διὰ τὸν
[7, 1327]	τῶν ἀναγκαίων μετέχειν (τὴν πόλιν	καὶ	τὴν χώραν τῆς θαλάττης, οὐκ
[7, 1327]	εὐσύνοπτον ἔφαμεν εἶναι δεῖν, οὕτω	καὶ	τὴν χώραν: τὸ δ' εὐσύνοπτον
[7, 1332]	καὶ ποιόν τινα τὸ σῶμα	καὶ	τὴν ψυχήν. ἔνια δὲ οὐθὲν
[7, 1336]	ὑπάρξει κοινωνεῖν ἤδη καὶ μέθης,	καὶ	τῆς ἀπὸ τῶν τοιούτων γιγνομένης
[7, 1334]	νομοθεσίαν τοῦ σχολάζειν (ἕνεκεν τάξῃ	καὶ	τῆς εἰρήνης, μαρτυρεῖ τὰ γιγνόμενα
[7, 1325]	κοινωνίαν, ζωῆς ἀγαθῆς πῶς (μεθέξουσι	καὶ	τῆς ἐνδεχομένης αὐτοῖς εὐδαιμονίας. διοίσει
[7, 1331]	οὖν τοῦ τε εὖ ζῆν	καὶ	τῆς εὐδαιμονίας ἐφίενται (πάντες, φανερόν,
[7, 1330]	κοινὴν εἶναι τῆς ἠπείρου τε	(καὶ	τῆς θαλάττης καὶ τῆς χώρας
[7, 1323]	ὥστ' εἴπερ ἐστὶν ἡ ψυχὴ	καὶ	τῆς κτήσεως καὶ τοῦ σώματος
[7, 1326]	ἀκριβέστερον, ὅταν ὅλως περὶ κτήσεως	καὶ	τῆς περὶ τὴν οὐσίαν εὐπορίας
[7, 1324]	εὐδαίμονά φασιν. παρ' ἐνίοις δὲ	καὶ	τῆς πολιτείας οὗτος ὅρος καὶ
[7, 1324]	πόλεως ἢ μᾶλλον ὁ ξενικὸς	καὶ	τῆς πολιτικῆς κοινωνίας ἀπολελυμένος, ἔτι
[7, 1330]	ἠπείρου τε (καὶ τῆς θαλάττης	καὶ	τῆς χώρας ἁπάσης ὁμοίως ἐκ
[7, 1334]	καὶ σῶμα δύ' ἐστίν, οὕτω	καὶ	τῆς ψυχῆς ὁρῶμεν δύο μέρη,
[7, 1333]	(γίγνωνται, καὶ διὰ τίνων ἐπιτηδευμάτων,	καὶ	τί τὸ τέλος τῆς ἀρίστης
[7, 1326]	συμβαίνῃ ποιεῖσθαι (μνείαν, πῶς δεῖ	καὶ	τίνα τρόπον ἔχειν πρὸς τὴν
[7, 1327]	καὶ διορίζοντας τίνας οὐ δεῖ	καὶ	τίνας ἐπιμίσγεσθαι δεῖ (πρὸς ἀλλήλους.
[7, 1324]	ὄντος αἱρετοῦ κοινωνεῖν πόλεως εἴτε	καὶ	τισὶ μὲν μὴ τοῖς δὲ
[7, 1334]	τῇ γενέσει τῆς ψυχῆς, οὕτω	καὶ	τὸ ἄλογον τοῦ λόγον ἔχοντος.
[7, 1328]	γὰρ δὴ παρὰ φίλων ἀπάγχεαι.	καὶ	τὸ ἄρχον δὲ καὶ τὸ
[7, 1332]	τῶν ἐθῶν ἐπὶ τὸ χεῖρον	καὶ	τὸ βέλτιον. τὰ μὲν οὖν
[7, 1329]	ἐπεὶ δὲ καὶ τὸ πολεμικὸν	καὶ	τὸ βουλευόμενον περὶ τῶν συμφερόντων
[7, 1329]	τοῦτ' ἐστὶ τό τε ὁπλιτικὸν	καὶ	τὸ βουλευτικόν, πρέπει δὲ τήν
[7, 1329]	τό τε μάχιμον ἕτερον εἶναι	καὶ	τὸ γεωργοῦν. ἐν Αἰγύπτῳ τε
[7, 1326]	αὕτη τυγχάνῃ παρεσκευασμένη βέλτιον, ἀνάγκη	καὶ	τὸ γιγνόμενον ὑπὸ τῆς τέχνης
[7, 1325]	τοῖς γὰρ ὁμοίοις τὸ καλὸν	καὶ	τὸ δίκαιον ἐν τῷ ἐν
[7, 1330]	τε γὰρ ἴσον οὕτως ἔχει	καὶ	τὸ δίκαιον καὶ τὸ πρὸς
[7, 1328]	ἀπάγχεαι. καὶ τὸ ἄρχον δὲ	καὶ	τὸ ἐλεύθερον ἀπὸ τῆς δυνάμεως
[7, 1328]	καὶ τεχνίτας, καὶ τὸ μάχιμον,	καὶ	τὸ εὔπορον, καὶ ἱερεῖς, καὶ
[7, 1323]	τοῖς ἐκτὸς ἀλλ' ἐκεῖνα ταύταις,	~(καὶ	τὸ ζῆν εὐδαιμόνως, εἴτ' ἐν
[7, 1336]	τῶν τοιούτων ἐξορίζομεν, φανερὸν ὅτι	καὶ	τὸ θεωρεῖν ἢ γραφὰς ἢ
[7, 1332]	ἀρετῆς μέν εἰσιν, ἀναγκαῖαι δέ,	καὶ	τὸ καλῶς ἀναγκαίως ἔχουσιν αἱρετώτερον
[7, 1334]	δύο μέρη, τό τε ἄλογον	καὶ	τὸ λόγον ἔχον, καὶ τὰς
[7, 1328]	παρασκευάσουσι τὴν τροφήν, καὶ τεχνίτας,	καὶ	τὸ μάχιμον, καὶ τὸ εὔπορον,
[7, 1329]	ἑτέρας ἀκμῆς ἑκάτερον τῶν ἔργων,	καὶ	τὸ μὲν δεῖται φρονήσεως τὸ
[7, 1335]	τὴν ἄμβλωσιν: τὸ γὰρ ὅσιον	καὶ	τὸ μὴ διωρισμένον τῇ αἰσθήσει
[7, 1333]	διακονεῖν: πρὸς γὰρ τὸ καλὸν	καὶ	τὸ μὴ καλὸν οὐχ οὕτω
[7, 1325]	δὲ μὴ ἴσον τοῖς ἴσοις	καὶ	τὸ μὴ ὅμοιον τοῖς ὁμοίοις
[7, 1332]	ἀκολουθεῖ γὰρ τῷ καθ' ἕκαστον	καὶ	τὸ πάντας. ἀλλὰ μὴν ἀγαθοί
[7, 1336]	λέγειν ὁτιοῦν τῶν αἰσχρῶν γίνεται	καὶ	τὸ ποιεῖν σύνεγγυς: μάλιστα μὲν
[7, 1329]	πράξεις τὰς πολιτικά. ἐπεὶ δὲ	καὶ	τὸ πολεμικὸν καὶ τὸ βουλευόμενον
[7, 1330]	οὕτως ἔχει καὶ τὸ δίκαιον	καὶ	τὸ πρὸς τοὺς ἀστυγείτονας πολέμους
[7, 1334]	ἡ δὲ τῆς εὐτυχίας ἀπόλαυσις	καὶ	τὸ σχολάζειν μετ' εἰρήνης ὑβριστὰς
[7, 1329]	χωρὶς κατὰ γένη τὴν πόλιν	καὶ	τό τε μάχιμον ἕτερον εἶναι
[7, 1334]	ἡ γένεσις ἀπ' ἀρχῆς ἐστι	καὶ	τὸ τέλος ἀπό τινος ἀρχῆς
[7, 1331]	ἐν τῷ τὸν σκοπὸν κεῖσθαι	καὶ	τὸ τέλος τῶν πράξεων ὀρθῶς,
[7, 1331]	μὴ περιβάλλειν ταῖς πόλεσιν ἀξιοῦν	καὶ	τὸ τὴν χώραν εὐέμβολον ζητεῖν
[7, 1324]	συντέτακται σχεδὸν ἥ τε παιδεία	καὶ	τὸ τῶν νόμων πλῆθος: ἔτι
[7, 1323]	μὴ μόνον τὸ καλὸν ἀλλὰ	καὶ	τὸ χρήσιμον. ὅλως τε δῆλον
[7, 1326]	δὴ τοῦτο δυνάμεως ἔργον, ἥτις	καὶ	τόδε συνέχει τὸ πᾶν. διὸ
[7, 1327]	πόρρω λίαν, (ἀλλὰ κρατεῖσθαι τείχεσι	καὶ	τοιούτοις ἄλλοις ἐρύμασι, φανερὸν ὡς
[7, 1325]	πολιτῶν καὶ χώρας. ὥσπερ γὰρ	καὶ	τοῖς ἄλλοις δημιουργοῖς, οἷον ὑφάντῃ
[7, 1325]	ἀνθρώπων καὶ κοινῇ ταῖς πόλεσι	καὶ	τοῖς ἀνθρώποις, φανερόν ἐστιν. ἐπεὶ
[7, 1331]	τε ἀπὸ τῆς θαλάττης πεμπομένοις	καὶ	τοῖς ἀπὸ τῆς χώρας πᾶσιν.
[7, 1328]	παντὶ πρὸς τὸ γιγνόμενον ἔργον	καὶ	τοῖς δημιουργοῖς: οἰκίᾳ γὰρ πρὸς
[7, 1332]	φύσει ζῇ, μικρὰ δ' ἔνια	καὶ	τοῖς ἔθεσιν, ἄνθρωπος δὲ (καὶ
[7, 1333]	κατὰ τὸν λόγον ἐστὶν εὐέλεγκτα	καὶ	τοῖς ἔργοις ἐξελήλεγκται νῦν. ὥσπερ
[7, 1333]	ἔν τε τοῖς κατὰ τέχνην	καὶ	τοῖς κατὰ φύσιν: βέλτιον δὲ
[7, 1336]	ἰσχὺν τοῖς πονοῦσιν, ὃ συμβαίνει	καὶ	τοῖς παιδίοις διατεινομένοις. ἐπισκεπτέον δὲ
[7, 1326]	εἰπεῖν δεῖ δ' ἔνια (πείθεσθαι	καὶ	τοῖς περὶ τὴν στρατηγίαν ἐμπείροισ̓
[7, 1335]	τὰ τῶν νεωτέρων, ἀτελῆ γίγνεται	καὶ	τοῖς σώμασι καὶ ταῖς διανοίαις,
[7, 1333]	ἀνάγκη τὴν αὐτὴν αἵρεσιν εἶναι	καὶ	τοῖς τῆς ψυχῆς μέρεσι καὶ
[7, 1334]	κοινῇ καὶ ἰδίᾳ τοῖς ἀνθρώποις,	καὶ	τὸν αὐτὸν ὅρον ἀναγκαῖον εἶναι
[7, 1331]	ἁρμόττει τόπον ἐπιτήδειόν τε ἔχειν	καὶ	τὸν αὐτόν, ὅσα μὴ τῶν
[7, 1329]	τὸ δὲ πρὸς τὴν Ἰαπυγίαν	καὶ	τὸν Ἰόνιον Χῶνες, τὴν καλουμένην
[7, 1330]	ᾖ καὶ κατὰ τὸν νεώτερον	καὶ	τὸν Ἱπποδάμειον τρόπον, πρὸς δὲ
[7, 1333]	δεῖ τὴν πόλιν εὐδαίμονα νομίζειν	(καὶ	τὸν νομοθέτην ἐπαινεῖν, ὅτι κρατεῖν
[7, 1334]	τὴν κοινωνίαν πρὸς αὐτούς τε	καὶ	τὸν τοῦ ζῆν χρόνον, ἵνα
[7, 1336]	παρά τισι θεοῖς τοιούτοις οἷς	καὶ	τὸν τωθασμὸν ἀποδίδωσιν ὁ νόμος.
[7, 1331]	μάλιστα ἐμποιεῖ τὴν ἀληθινὴν αἰδῶ	καὶ	τὸν τῶν ἐλευθέρων φόβον. ~(τὴν
[7, 1324]	δὲ δύο τόν τε πολιτικὸν	καὶ	τὸν φιλόσοφον. διαφέρει δὲ οὐ
[7, 1335]	μᾶλλον καὶ διαφθείρονται πλείους: διὸ	καὶ	τὸν χρησμὸν γενέσθαι τινές φασι
[7, 1330]	πόλιν εὔτομον, κατὰ μέρη δὲ	καὶ	τόπους: οὕτω γὰρ καὶ πρὸς
[7, 1333]	τὴν αὐτὴν ἀρετὴν εἶναί φαμεν	καὶ	τοῦ ἀρίστου ἀνδρός, τὸν δ'
[7, 1329]	οὖσα τοῦ κόλπου τοῦ Σκυλλητικοῦ	καὶ	τοῦ Λαμητικοῦ: ἀπέχει δὲ ταῦτα
[7, 1330]	ὑγίειαν: ἡ δὲ τῶν ὑδάτων	καὶ	τοῦ πνεύματος δύναμις τοιαύτην ἔχει
[7, 1323]	ὅσον περ ἀρετῆς καὶ φρονήσεως	καὶ	τοῦ πράττειν κατὰ ταύτας, ἔστω
[7, 1323]	ἡ ψυχὴ καὶ τῆς κτήσεως	καὶ	τοῦ σώματος τιμιώτερον καὶ ἁπλῶς
[7, 1332]	ἑτέρους εἶναι δεῖ τοὺς ἄρχοντας	καὶ	τοὺς ἀρχομένους ἢ τοὺς αὐτοὺς
[7, 1328]	εἶναι καὶ γεωργοὺς καὶ τεχνίτας	καὶ	τοὺς βουλευομένους καὶ δικάζοντας, ἢ
[7, 1332]	τῶν ἄλλων ὅσον τοὺς θεοὺς	καὶ	τοὺς ἥρωας ἡγούμεθα τῶν ἀνθρώπων
[7, 1331]	δὲ δεῖ ζητεῖν καὶ φιλοσοφεῖν	καὶ	τοὺς φυλαττομένους: ἀρχὴν γὰρ οὐδ'
[7, 1326]	(πόλις καὶ πολυάνθρωπος. ἀλλὰ μὴν	καὶ	τοῦτό γε ἐκ τῶν ἔργων
[7, 1329]	αὐτοῖς ἀποδοτέον ἄμφω; φανερὸν δὲ	καὶ	τοῦτο, διότι τρόπον μέν τινα
[7, 1334]	τοῦ λόγον ἔχοντος. φανερὸν δὲ	καὶ	τοῦτο: θυμὸς γὰρ καὶ βούλησις,
[7, 1324]	λοιπόν ἐστιν εἰπεῖν. φανερὸν δὲ	καὶ	τοῦτο. πάντες γὰρ ἂν ὁμολογήσειαν
[7, 1328]	εἴρηται πρότερον, ἂν ἀδικεῖσθαι νομίσωσιν.	καὶ	τοῦτο συμβαίνει κατὰ λόγον: παρ'
[7, 1325]	προῃρημένας: ἐνδέχεται γὰρ κατὰ μέρη	καὶ	τοῦτο συμβαίνειν: πολλαὶ γὰρ κοινωνίαι
[7, 1325]	μέντοι τῶν ταττομένων ἔνια νομίμων:	καὶ	τοῦτο τῆς νομοθετικῆς ἐστιν ἰδεῖν,
[7, 1333]	θεωρητικός. ὡσαύτως οὖν ἀνάγκη διῃρῆσθαι	καὶ	τοῦτο τὸ μέρος δηλονότι. καὶ
[7, 1333]	χεῖρον τοῦ βελτίονός ἐστιν ἕνεκεν,	καὶ	τοῦτο φανερὸν ὁμοίως ἔν τε
[7, 1323]	μᾶλλον χρήσιμον εἶναι, εἰ δεῖ	καὶ	τούτοις ἐπιλέγειν μὴ μόνον τὸ
[7, 1331]	γὰρ διῃρῆσθαι κατὰ τὰς ἡλικίας	καὶ	τοῦτον τὸν κόσμον, καὶ παρὰ
[7, 1330]	δεύτερον δὲ ὕδασιν ὑγιεινοῖς χρῆσθαι,	καὶ	τούτου τὴν ἐπιμέλειαν ἔχειν μὴ
[7, 1325]	τῶν ἀρίστων, τούτῳ καλὸν ἀκολουθεῖν	καὶ	τούτῳ πείθεσθαι δίκαιον. δεῖ δ'
[7, 1330]	κοινὴν τὴν δὲ τῶν ἰδιωτῶν,	καὶ	τούτων ἑκατέραν διῃρῆσθαι δίχα πάλιν,
[7, 1331]	ὅτι τείχη μόνον περιβλητέον, ἀλλὰ	καὶ	τούτων ἐπιμελητέον, ὅπως καὶ πρὸς
[7, 1335]	ἡλικίαν συζευγνύναι, τοὺς δ' ἑπτὰ	καὶ	τριάκοντα ἢ μικρόν πρότερον: (ἐν
[7, 1335]	τῆς γῆς. περὶ δὲ ἀποθέσεως	καὶ	(τροφῆς τῶν γιγνομένων ἔστω νόμος
[7, 1324]	ὑπολαμβάνουσιν, οἱ δὲ τὸν δεσποτικὸν	καὶ	τυραννικὸν τρόπον τῆς πολιτείας εἶναι
[7, 1335]	τὸ μὴ διωρισμένον τῇ αἰσθήσει	καὶ	τῷ ζῆν ἔσται. ἐπεὶ δ'
[7, 1326]	κάλλιον̓ οὕτω καὶ τῷ πολιτικῷ	καὶ	τῷ νομοθέτῃ δεῖ τὴν οἰκείαν
[7, 1323]	ἀγαθῶν ἀλλὰ δι' αὑτὸν αὐτὸς	καὶ	τῷ ποιός τις εἶναι τὴν
[7, 1326]	τῆς τέχνης εἶναι κάλλιον̓ οὕτω	καὶ	τῷ πολιτικῷ καὶ τῷ νομοθέτῃ
[7, 1333]	αὑτὰς ὡς ἐν τῷ τέλει	καὶ	τῷ τίνος ἕνεκεν. ἐπεὶ δὲ
[7, 1333]	φαίνεται τὸν τῶν Λακώνων νομοθέτην,	καὶ	τῶν ἄλλων ἕκαστος τῶν (γραφόντων
[7, 1326]	καὶ πόλεως μεγέθους μέτρον, ὥσπερ	καὶ	τῶν ἄλλων πάντων, ζῴων φυτῶν
[7, 1324]	πρὸς τὸν βελτίω σκοπὸν συντάττεσθαι,	καὶ	τῶν (ἀνθρώπων ἕκαστον καὶ κοινῇ
[7, 1323]	τύχην ἐστίν̓ ἐχόμενον (δ' ἐστὶ	καὶ	τῶν αὐτῶν λόγων δεόμενον καὶ
[7, 1329]	χώραν: περὶ δὲ τῆς (διανομῆς	καὶ	τῶν γεωργούντων, τίνας καὶ ποίους
[7, 1328]	ζητεῖν διά τε τῶν λόγων	καὶ	τῶν γιγνομένων διὰ τῆς αἰσθήσεως.
[7, 1328]	ἀναγκαιότατον κρίσιν περὶ τῶν συμφερόντων	καὶ	τῶν δικαίων τῶν (πρὸς ἀλλήλους.
[7, 1323]	καὶ τῶν ἐν τῷ σώματι	καὶ	τῶν ἐν τῇ ψυχῇ, πάντα
[7, 1323]	νομίσαντας οὖν ἱκανῶς πολλὰ λέγεσθαι	καὶ	τῶν ἐν τοῖς ἐξωτερικοῖς λόγοις
[7, 1323]	οὐσῶν μερίδων, τῶν τε ἐκτὸς	καὶ	τῶν ἐν τῷ σώματι καὶ
[7, 1325]	δὲ καὶ πράττειν λέγομεν κυρίως	καὶ	τῶν ἐξωτερικῶν πράξεων τοὺς ταῖς
[7, 1331]	ἱερεῖς (καὶ εἰς ἄρχοντας, πρέπει	καὶ	τῶν ἱερέων συσσίτια περὶ τὴν
[7, 1333]	τῶν εἶναι δοκούντων διακονικῶν ἔργων	καὶ	τῶν νέων τοῖς ἐλευθέροις καλὸν
[7, 1333]	ἄριστα δοκοῦντες πολιτεύεσθαι τῶν Ἑλλήνων,	καὶ	τῶν νομοθετῶν οἱ ταύτας καταστήσαντες
[7, 1329]	ἐκείνου τινὲς χρῶνται τοῖς συσσιτίοις	καὶ	τῶν νόμων ἐνίοις. ᾤκουν δὲ
[7, 1324]	καὶ τῆς πολιτείας οὗτος ὅρος	καὶ	τῶν νόμων ὅπως δεσπόζωσι (τῶν
[7, 1324]	φαίνονται προαιρούμενοι, καὶ τῶν προτέρων	καὶ	τῶν νῦν: λέγω δὲ δύο
[7, 1336]	οὖν ἀπολαύειν ἀπὸ τῶν ἀκουσμάτων	καὶ	τῶν ὁραμάτων ἀνελευθερίαν καὶ τηλικούτους
[7, 1327]	τὸ μὲν γὰρ ἐπιβατικὸν (ἐλεύθερον	καὶ	τῶν πεζευόντων ἐστίν, ὃ κύριόν
[7, 1324]	ὅπως δεσπόζωσι (τῶν πέλας. διὸ	καὶ	τῶν πλείστων νομίμων χύδην ὡς
[7, 1327]	μὲν διατελεῖ μᾶλλον, ἀπολίτευτα δὲ	καὶ	τῶν πλησίον ἄρχειν οὐ δυνάμενα:
[7, 1327]	~(οὔ γὰρ μόνον αὑτοῖς ἀλλὰ	καὶ	τῶν πλησίον τισὶ δεῖ καὶ
[7, 1333]	ἔχει βλάβην. δῆλον γὰρ ὅτι	καὶ	τῶν πολιτῶν τῷ δυναμένῳ τοῦτο
[7, 1333]	καὶ εἰς πόλεμον καὶ εἰρήνην,	καὶ	τῶν πρακτῶν τὰ μὲν εἰς
[7, 1324]	φιλοτιμότατοι πρὸς ἀρετὴν φαίνονται προαιρούμενοι,	καὶ	τῶν προτέρων καὶ τῶν νῦν:
[7, 1329]	Κρήτην. ἀρχαία δὲ ἔοικεν εἶναι	καὶ	τῶν συσσιτίων ἡ τάξις, τὰ
[7, 1327]	ναυτιλίας: πλήθους δὲ ὑπάρχοντος περιοίκων	καὶ	τῶν τὴν χώραν γεωργούντων, ἀφθονίαν
[7, 1329]	χώραν εἶναι τῶν ὅπλα κεκτημένων	καὶ	τῶν τῆς πολιτείας μετεχόντων, εἴρηται
[7, 1333]	καὶ πλεονεκτικωτέρας. παραπλησίως δὲ τούτοις	καὶ	τῶν ὕστερόν τινες γραψάντων ἀπεφήναντο
[7, 1336]	ἡλικίαν ἔχοντας ἔτι τὴν ἱκνουμένην	καὶ	ὑπὲρ αὑτῶν καὶ τέκνων καὶ
[7, 1332]	(τὴν ψυχήν, ὥστε ἀναμφισβήτητον εἶναι	καὶ	φανερὰν τὴν ὑπεροχὴν τοῖς ἀρχομένοις
[7, 1331]	εὕρηται τὰ δὲ δεῖ ζητεῖν	καὶ	φιλοσοφεῖν καὶ τοὺς φυλαττομένους: ἀρχὴν
[7, 1328]	δέ: πρὸς γὰρ τοὺς συνήθεις	καὶ	φίλους ὁ θυμὸς αἴρεται μᾶλλον
[7, 1327]	καὶ τῶν πλησίον τισὶ δεῖ	καὶ	φοβεροὺς εἶναι καὶ δύνασθαι βοηθεῖν,
[7, 1323]	ἀνδρὸς οὔτε πόλεως χωρὶς ἀρετῆς	καὶ	φρονήσεως: ἀνδρεία δὲ πόλεως καὶ
[7, 1323]	ἐπιβάλλει τοσοῦτον ὅσον περ ἀρετῆς	καὶ	φρονήσεως καὶ τοῦ πράττειν κατὰ
[7, 1323]	ἀνδρεία δὲ πόλεως καὶ δικαιοσύνη	καὶ	φρόνησις (τὴν αὐτὴν ἔχει δύναμιν
[7, 1323]	ἕκαστος τῶν ἀνθρώπων λέγεται δίκαιος	καὶ	φρόνιμος καὶ σώφρων. ἀλλὰ γὰρ
[7, 1331]	μὲν ὑλωροὺς οἱ δὲ ἀγρονόμους	καὶ	φυλακτήρια καὶ συσσίτια πρὸς φυλακὴν
[7, 1323]	τὴν πίστιν, ὁρῶντας ὅτι κτῶνται	καὶ	φυλάττουσιν οὐ τὰς ἀρετὰς τοῖς
[7, 1332]	γὰρ ἴσον ταὐτὸν τοῖς ὁμοίοις,	καὶ	χαλεπὸν μένειν τὴν πολιτείαν τὴν
[7, 1331]	τύχην ἢ φύσιν δεῖται γὰρ	καὶ	χορηγίας τινὸς τὸ ζῆν καλῶς,
[7, 1323]	εἶναι νομίζουσιν ὁποσονοῦν, πλούτου δὲ	καὶ	χρημάτων καὶ δυνάμεως καὶ δόξης
[7, 1333]	τὰ μὲν εἰς τὰ ἀναγκαῖα	καὶ	χρήσιμα τὰ δὲ εἰς τὰ
[7, 1333]	δὲ σχολῆς, τὰ δ' ἀναγκαῖα	καὶ	χρήσιμα τῶν καλῶν ἕνεκεν. πρὸς
[7, 1330]	οἰκήσεων διάθεσις ἡδίων μὲν νομίζεται	καὶ	χρησιμωτέρα πρὸς τὰς ἄλλας πράξεις,
[7, 1332]	λόγων ἐκείνων ὄφελος ἐνέργειαν εἶναι	καὶ	χρῆσιν ἀρετῆς τελείαν, καὶ ταύτην
[7, 1328]	ἄριστον, αὕτη δὲ ἀρετῆς ἐνέργεια	καὶ	χρῆσίς τις τέλειος, συμβέβηκε δὲ
[7, 1327]	καὶ νῦν ὁρῶμεν πολλαῖς ὑπάρχοντα	καὶ	χώραις καὶ πόλεσιν ἐπίνεια καὶ
[7, 1325]	(οἷον περί τε πλήθους πολιτῶν	καὶ	χώρας. ὥσπερ γὰρ καὶ τοῖς
[7, 1323]	τοσοῦτον, ὅτι βίος μὲν ἄριστος,	καὶ	χωρὶς ἑκάστῳ καὶ κοινῇ ταῖς
[7, 1331]	ἑτέραν τε δεῖ ταύτης εἶναι	καὶ	χωρίς, ἔχουσαν τόπον εὐσυνάγωγον τοῖς
[7, 1323]	μετὰ δὲ τοῦτο πότερον κοινῇ	καὶ	χωρὶς ὁ αὐτὸς ἢ ἕτερος.
[7, 1334]	ἐν τῇ σχολῇ τὸ ἔργον	καὶ	ὧν ἐν τῇ ἀσχολίᾳ. δεῖ
[7, 1331]	ἔξεστιν ἀμφοτέρως χρῆσθαι ταῖς πόλεσιν,	καὶ	ὡς ἐχούσαις τείχη καὶ ὡς
[7, 1331]	πόλεσιν, καὶ ὡς ἐχούσαις τείχη	καὶ	ὡς μὴ (ἐχούσαις, τοῖς δὲ
[7, 1333]	οἱ Λάκωνες Παυσανίᾳ τῷ βασιλεῖ,	καίπερ	(ἔχοντι τηλικαύτην τιμήν. οὔτε δὴ
[7, 1336]	δεῖ: κατὰ δὲ τὸν παρόντα	καιρὸν	ἐμνήσθημεν ὡς ἀναγκαῖον. ἴσως γὰρ
[7, 1334]	ταῖς ἡλικίαις (ἐπὶ τὸν αὐτὸν	καιρὸν	καὶ μὴ διαφωνῶσιν αἱ δυνάμεις
[7, 1335]	οἵ τε γὰρ ἰατροὶ τοὺς	καιροὺς	τῶν σωμάτων ἱκανῶς λέγουσι, ~(καὶ
[7, 1333]	πρὸς τοὺς κινδύνους πολλῶν ἦρχον:	καίτοι	δῆλον ὡς ἐπειδὴ νῦν γε
[7, 1324]	νόμοις κατειλημμένα τὰ δὲ ἔθεσιν.	καίτοι	δόξειεν ἂν ἄγαν ἄτοπον ἴσως
[7, 1325]	τῶν δικαίων καὶ σωφρόνων πράξεις.	καίτοι	τάχ' ἂν ὑπολάβοι τις τούτων
[7, 1335]	τεκνοποιίαν, οὔτε ἡ θεραπευτικὴ καὶ	κακοπονητικὴ	λίαν, ἀλλ' ἡ μέση τούτων.
[7, 1332]	πράξεις. τὸ μὲν γὰρ ἕτερον	κακοῦ	τινὸς ἀναίρεσίς ἐστιν, αἱ τοιαῦται
[7, 1336]	ἐπὶ τὸ πολὺ λέγουσιν οὐ	κακῶς,	~(δεῖ δὲ τῇ διαιρέσει τῆς
[7, 1336]	ὡς ἀναγκαῖον. ἴσως γὰρ οὐ	κακῶς	ἔλεγε τὸ τοιοῦτον Θεόδωρος ὁ
[7, 1330]	δεῖ σῴζεσθαι (καὶ μὴ πάσχειν	κακῶς	μηδὲ ὑβρίζεσθαι, τὴν ἀσφαλεστάτην ἐρυμνότητα
[7, 1333]	χρήσιμα δὲ πράττειν, τὰ δὲ	καλὰ	δεῖ μᾶλλον. ὥστε πρὸς τούτους
[7, 1333]	χρήσιμα τὰ δὲ εἰς τὰ	καλά.	περὶ ὧν ἀνάγκη τὴν αὐτὴν
[7, 1323]	καλῶς πράττειν τοῖς μὴ τὰ	καλὰ	πράττουσιν: οὐθὲν δὲ καλὸν ἔργον
[7, 1332]	τὰς χρήσεις ἀναγκαῖον σπουδαίας καὶ	καλὰς	εἶναι ταύτας (ἁπλῶς: διὸ καὶ
[7, 1325]	τὰς πρὸς τὸν πόλεμον ἐπιμελείας	καλὰς	μὲν θετέον, οὐχ ὡς τέλος
[7, 1325]	τοῦτο ψεῦδος. οὐ γὰρ ἔτι	καλὰς	τὰς πράξεις ἐνδέχεται εἶναι τῷ
[7, 1326]	γιγνόμενον ὑπὸ τῆς τέχνης εἶναι	κάλλιον̓	οὕτω καὶ τῷ πολιτικῷ καὶ
[7, 1328]	ἐκ τούτων ὡς ἐν τῇ	κάλλιστα	πολιτευομένῃ πόλει καὶ τῇ κεκτημένῃ
[7, 1332]	καὶ τὰς εὐπορίας ἁπλῶς εἰσι	κάλλισται	πράξεις. τὸ μὲν γὰρ ἕτερον
[7, 1326]	λεχθεὶς ὅρος ὑπάρχει, ταύτην εἶναι	καλλίστην	ἀναγκαῖον: (ἐπεὶ τό γε καλὸν
[7, 1325]	οὕτω γὰρ ἂν πλείστων καὶ	καλλίστων	κύριος εἴη πράξεων. ὥστε οὐ
[7, 1333]	ἄρχειν ἡ τῶν ἐλευθέρων ἀρχὴ	καλλίων	καὶ μᾶλλον μετ' ἀρετῆς. ἔτι
[7, 1330]	ὁρῶντες ἐλεγχομένας ἔργῳ τὰς ἐκείνως	καλλωπισαμένας.	(ἔστι δὲ πρὸς μὲν τοὺς
[7, 1325]	τὴν πρακτικὴν τῶν ἀρίστων, τούτῳ	καλὸν	ἀκολουθεῖν καὶ τούτῳ πείθεσθαι δίκαιον.
[7, 1323]	τούτοις ἐπιλέγειν μὴ μόνον τὸ	καλὸν	ἀλλὰ καὶ τὸ χρήσιμον. ὅλως
[7, 1335]	ἄλλον, ἔστω μὲν ἁπλῶς μὴ	καλὸν	(ἁπτόμενον φαίνεσθαι μηδαμῇ μηδαμῶς, ὅταν
[7, 1333]	καὶ τῶν νέων τοῖς ἐλευθέροις	καλὸν	διακονεῖν: πρὸς γὰρ τὸ καλὸν
[7, 1325]	οὐδὲν δὲ τῶν (παρὰ φύσιν	καλόν.	διὸ κἂν ἄλλος τις ᾖ
[7, 1330]	λίαν φροντίζουσι καὶ παρὰ τὸ	καλόν.	διὸ παρ' ἐνίοις νόμος ἐστὶ
[7, 1326]	καλλίστην ἀναγκαῖον: (ἐπεὶ τό γε	καλὸν	ἐν πλήθει καὶ μεγέθει εἴωθε
[7, 1323]	τὰ καλὰ πράττουσιν: οὐθὲν δὲ	καλὸν	ἔργον οὔτ' ἀνδρὸς οὔτε πόλεως
[7, 1325]	ἀρετῆς. τοῖς γὰρ ὁμοίοις τὸ	καλὸν	καὶ τὸ δίκαιον ἐν τῷ
[7, 1333]	καλὸν διακονεῖν: πρὸς γὰρ τὸ	καλὸν	καὶ τὸ μὴ καλὸν οὐχ
[7, 1333]	τὸ καλὸν καὶ τὸ μὴ	καλὸν	οὐχ οὕτω διαφέρουσιν (αἱ πράξεις
[7, 1330]	πολὺ τῷ πλήθει διαφέροντας οὐ	καλὸν	τὸ πειρᾶσθαι σῴζεσθαι διὰ τῆς
[7, 1331]	περὶ τὴν ἀγορανομίαν καὶ τὴν	καλουμένην	(ἀστυνομίαν, πρὸς ἀγορᾷ μὲν δεῖ
[7, 1329]	καὶ τὸν Ἰόνιον Χῶνες, τὴν	καλουμένην	Σύρτιν: ἦσαν δὲ καὶ οἱ
[7, 1329]	Ὀπικοὶ καὶ πρότερον καὶ νῦν	καλούμενοι	τὴν ἐπωνυμίαν (Αὔσονες, τὸ δὲ
[7, 1331]	ἄλλον μηδένα τοιοῦτον παραβάλλειν (μὴ	καλούμενον	ὑπὸ τῶν ἀρχόντων. εἴη δ'
[7, 1336]	ἐπιμελὲς ἔστω τοῖς ἄρχουσιν οὓς	καλοῦσι	παιδονόμους. πάντα γὰρ δεῖ τὰ
[7, 1330]	καθάπερ ἐν τοῖς γεωργοῖς ἃς	καλοῦσί	τινες τῶν ἀμπέλων συστάδας, καὶ
[7, 1331]	περὶ Θετταλίαν νομίζουσιν ἣν ἐλευθέραν	καλοῦσιν,	αὕτη δ' ἐστὶν ἣν δεῖ
[7, 1328]	περὶ τὸ θεῖον ἐπιμέλειαν, ἣν	καλοῦσιν	ἱερατείαν, ἕκτον δὲ τὸν ἀριθμὸν
[7, 1331]	γὰρ ἐκεῖ τοῖς (ἄρχουσιν οὓς	καλοῦσιν	οἱ μὲν ὑλωροὺς οἱ δὲ
[7, 1333]	δ' ἀναγκαῖα καὶ χρήσιμα τῶν	καλῶν	ἕνεκεν. πρὸς πάντα μὲν τοίνυν
[7, 1325]	ἐστιν, ἔτι δὲ πολλῶν καὶ	καλῶν	τέλος ἔχουσιν αἱ τῶν δικαίων
[7, 1325]	τῶν ἀναγκαίων οὐδενὸς μετέχει τῶν	καλῶν.	τὸ μέντοι νομίζειν πᾶσαν ἀρχὴν
[7, 1323]	τὴν ἀρίστην εἶναι καὶ πράττουσαν	καλῶς.	ἀδύνατον δὲ καλῶς πράττειν τοῖς
[7, 1332]	εἰ τοῦ κιθαρίζειν λαμπρὸν καὶ	καλῶς	αἰτιῷντο τὴν λύραν μᾶλλον τῆς
[7, 1332]	(ταῖς ἄλλαις τύχαις ταῖς φαύλαις	καλῶς:	ἀλλὰ τὸ μακάριον ἐν τοῖς
[7, 1332]	εἰσιν, ἀναγκαῖαι δέ, καὶ τὸ	καλῶς	ἀναγκαίως ἔχουσιν αἱρετώτερον μὲν γὰρ
[7, 1333]	εἶναι. τὸν (τε) γὰρ μέλλοντα	καλῶς	ἄρχειν ἀρχθῆναί φασι δεῖν πρῶτον.
[7, 1328]	καὶ ἀήττητον ὁ θυμός. οὐ	καλῶς	δ' ἔχει λέγειν χαλεποὺς εἶναι
[7, 1330]	τε τοιούτῳ καὶ πρὸς (τοιοῦτον	καλῶς,	δεύτερον δὲ ὕδασιν ὑγιεινοῖς χρῆσθαι,
[7, 1325]	πόλις εὐδαίμων, ~(ἣ πολιτεύεται δηλονότι	καλῶς,	εἴπερ ἐνδέχεται πόλιν οἰκεῖσθαί που
[7, 1331]	γὰρ ὁ μὲν σκοπὸς ἔκκειται	καλῶς,	ἐν δὲ τῷ πράττειν τοῦ
[7, 1330]	τὰς πολιτικὰς πράξεις καὶ πολεμικὰς	καλῶς	ἔχει. πρὸς μὲν οὖν τὰς
[7, 1336]	ἣν οὔτε πω πρὸς μάθησιν	καλῶς	ἔχει προσάγειν οὐδεμίαν (οὔτε πρὸς
[7, 1326]	τοῦτον δὲ τὸν ὅρον εἰ	καλῶς	ἢ μὴ καλῶς λέγομεν, ὕστερον
[7, 1335]	χρῆσθαι οἷς οἱ πολλοὶ χρῶνται,	καλῶς	καὶ νῦν ὁρίσαντες χειμῶνος τὴν
[7, 1325]	γὰρ ἂν ὁ θεὸς εἶχε	καλῶς	καὶ πᾶς ὁ κόσμος, οἷς
[7, 1325]	πρακτικός. ἀλλ' εἰ ταῦτα λέγεται	καλῶς	καὶ τὴν εὐδαιμονίαν (εὐπραγίαν θετέον,
[7, 1326]	ὅρον εἰ καλῶς ἢ μὴ	καλῶς	λέγομεν, ὕστερον ἐπισκεπτέον ἀκριβέστερον, ὅταν
[7, 1331]	ἔσεσθαι πόλιν μακαρίαν καὶ πολιτεύσεσθαι	καλῶς,	λεκτέον. ἐπεὶ δὲ δύ' ἐστὶν
[7, 1332]	τἀναγκαῖα, τὸ δ' ἁπλῶς τὸ	καλῶς:	οἷον τὰ περὶ τὰς δικαίας
[7, 1327]	δ' εἶναι πρὸς τὸ πολιτεύεσθαι	καλῶς.	ὅτι μὲν οὖν, εἰ ταῦτα
[7, 1326]	πολυάνθρωπον: τῶν γοῦν δοκουσῶν πολιτεύεσθαι	καλῶς	οὐδεμίαν ὁρῶμεν οὖσαν ἀνειμένην πρὸς
[7, 1333]	τοῖς νόμοις, ἀποβεβλήκασι τὸ ζῆν	καλῶς.	οὐκ ὀρθῶς δ' ὑπολαμβάνουσιν οὐδὲ
[7, 1331]	ὑγιαῖνον εἶναι σῶμα κρίνουσιν ἐνίοτε	καλῶς,	οὔτε πρὸς τὸν ὑποκείμενον αὐτοῖς
[7, 1330]	ἀσφάλειαν καὶ πρὸς κόσμον ἕξει	καλῶς.	περὶ δὲ τειχῶν, οἱ μὴ
[7, 1323]	καὶ πράττουσαν καλῶς. ἀδύνατον δὲ	καλῶς	πράττειν τοῖς μὴ τὰ καλὰ
[7, 1327]	τε τὴν θάλατταν προσήκει (κεῖσθαι	καλῶς	πρός τε τὴν χώραν. εἷς
[7, 1330]	ἴδιον οὐκ ἂν δυναμένους βουλεύσασθαι	καλῶς.	τὴν μὲν οὖν χώραν ἀνάγκη
[7, 1331]	καὶ χορηγίας τινὸς τὸ ζῆν	καλῶς,	~(τούτου δὲ ἐλάττονος μὲν τοῖς
[7, 1325]	τῶν (παρὰ φύσιν καλόν. διὸ	κἂν	ἄλλος τις ᾖ κρείττων κατ'
[7, 1326]	τοῦ σώματος. οὐ μὴν ἀλλὰ	κἂν	εἰ δεῖ κρίνειν πρὸς τὸ
[7, 1327]	δὲ τῆς περὶ ξύλα ὕλης,	κἂν	εἴ τινα ἄλλην ἐργασίαν ἡ
[7, 1324]	ἀρίστην ταύτην τάξιν καθ' ἣν	κἂν	ὁστισοῦν ἄριστα πράττοι καὶ ζῴη
[7, 1325]	ἑκάστους χρηστέον. ἀλλὰ τοῦτο μὲν	κἂν	ὕστερον τύχοι τῆς προσηκούσης (σκέψεως,
[7, 1335]	ἀλλ' οὐ πρὸς τὴν τῶν	καρπῶν	κομιδήν. ἔτι δὲ καὶ πρὸς
[7, 1327]	λοιπὸς πρὸς τὰς τῶν γινομένων	καρπῶν	παραπομπάς, ἔτι δὲ τῆς περὶ
[7, 1334]	εἰσίν. ἀνδρείας μὲν οὖν καὶ	καρτερίας	δεῖ πρὸς τὴν ἀσχολίαν, φιλοσοφίας
[7, 1334]	εἶναι προσήκει (καὶ ἀνδρείαν καὶ	καρτερικήν:	κατὰ γὰρ τὴν παροιμίαν, οὐ
[7, 1324]	τὴν ἀρετὴν ταύτην, καθάπερ ἐν	Καρχηδόνι	φασὶ τὸν ἐκ τῶν κρίκων
[7, 1327]	τοὺς πολέμους εὐβοηθήτους εἶναι δεῖ	κατ'	ἀμφότερα τοὺς σωθησομένους, καὶ κατὰ
[7, 1327]	βλάψαι τοὺς ἐπιτιθεμένους, εἰ μὴ	κατ'	ἄμφω δυνατόν, ἀλλὰ κατὰ θάτερον
[7, 1329]	γὰρ αὕτη ἡ διαίρεσις τὸ	κατ'	ἀξίαν. ἀλλὰ μὴν καὶ τὰς
[7, 1326]	πρὸς τὸ τὰς ἀρχὰς διανέμειν	κατ'	ἀξίαν ἀναγκαῖον γνωρίζειν ἀλλήλους, ποῖοί
[7, 1325]	κἂν ἄλλος τις ᾖ κρείττων	κατ'	ἀρετὴν καὶ κατὰ δύναμιν τὴν
[7, 1324]	ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε μετέχειν τῶν	κατ'	ἀρετὴν πράξεων, πρὸς δὲ τοὺς
[7, 1326]	μεγάλη καὶ ποία μικρὰ πόλις.	κατ'	ἀριθμοῦ γὰρ πλῆθος τῶν ἐνοικούντων
[7, 1330]	γεωργήσοντας μάλιστα μέν, εἰ δεῖ	κατ'	εὐχήν, δούλους εἶναι, μήτε ὁμοφύλων
[7, 1327]	τὴν θέσιν εἰ χρὴ ποιεῖν	κατ'	εὐχήν, πρός τε τὴν θάλατταν
[7, 1325]	ὑποθέσεις εἶναι περὶ τῆς μελλούσης	κατ'	εὐχὴν συνεστάναι πόλεως. οὐ γὰρ
[7, 1337]	(ποιεῖσθαι τὴν ἐπιμέλειαν αὐτῶν ἢ	κατ'	ἴδιον τρόπον ὃ γίγνεται καὶ
[7, 1330]	τῆς ἀνατολῆς ὑγιεινότεραι, δεύτερον δ'	κατὰ	βορέαν: εὐχείμεροι γὰρ αὗται μᾶλλον:
[7, 1334]	προσήκει (καὶ ἀνδρείαν καὶ καρτερικήν:	κατὰ	γὰρ τὴν παροιμίαν, οὐ σχολὴ
[7, 1329]	φιλοσοφοῦσιν, ~(ὅτι δεῖ διῃρῆσθαι χωρὶς	κατὰ	γένη τὴν πόλιν καὶ τό
[7, 1329]	πρῶτον, ὁ δὲ χωρισμὸς ὁ	κατὰ	γένος τοῦ πολιτικοῦ πλήθους ἐξ
[7, 1327]	κατ' ἀμφότερα τοὺς σωθησομένους, καὶ	κατὰ	γῆν καὶ κατὰ θάλατταν, καὶ
[7, 1327]	εἶναι καὶ δύνασθαι βοηθεῖν, ὥσπερ	κατὰ	γῆν, καὶ κατὰ θάλατταν̓ περὶ
[7, 1336]	δεῖ διαπορήσαντας, καὶ πῶς δεῖ:	κατὰ	δὲ τὸν παρόντα καιρὸν ἐμνήσθημεν
[7, 1325]	ᾖ κρείττων κατ' ἀρετὴν καὶ	κατὰ	δύναμιν τὴν πρακτικὴν τῶν ἀρίστων,
[7, 1327]	σωθησομένους, καὶ κατὰ γῆν καὶ	κατὰ	θάλατταν, καὶ πρὸς τὸ βλάψαι
[7, 1327]	βοηθεῖν, ὥσπερ κατὰ γῆν, καὶ	κατὰ	θάλατταν̓ περὶ δὲ πλήθους ἤδη
[7, 1327]	μὴ κατ' ἄμφω δυνατόν, ἀλλὰ	κατὰ	θάτερον ὑπάρξει (μᾶλλον ἀμφοτέρων μετέχουσιν.
[7, 1335]	ἔσται τῆς ἀκμῆς, ἐὰν γίγνηται	κατὰ	λόγον εὐθὺς ἡ γένεσις, τοῖς
[7, 1328]	ἀδικεῖσθαι νομίσωσιν. καὶ τοῦτο συμβαίνει	κατὰ	λόγον: παρ' οἷς γὰρ ὀφείλεσθαι
[7, 1326]	ἕκαστον οὔτε λίαν μικρὸν οὔτε	κατὰ	μέγεθος ὑπερβάλλον ἕξει τὴν αὑτοῦ
[7, 1330]	(ὅλην μὴ ποιεῖν πόλιν εὔτομον,	κατὰ	μέρη δὲ καὶ τόπους: οὕτω
[7, 1325]	(ζῆν οὕτω προῃρημένας: ἐνδέχεται γὰρ	κατὰ	μέρη καὶ τοῦτο συμβαίνειν: πολλαὶ
[7, 1332]	ἀναγκαῖον πάντας ὁμοίως κοινωνεῖν τοῦ	κατὰ	μέρος ἄρχειν καὶ ἄρχεσθαι. τό
[7, 1329]	τὸ μὲν ἀεὶ τὸ δὲ	κατὰ	μέρος. (ἔοικε δὲ οὐ νῦν
[7, 1335]	σχεδὸν δὴ πάντα ταῦτα συμβαίνει	κατὰ	μίαν ἐπιμέλειαν. ἐπεὶ γὰρ ὥρισται
[7, 1326]	δὲ καὶ τὴν (ταύτης ὑπερβάλλουσαν	κατὰ	πλῆθος εἶναι μείζω πόλιν, ἀλλὰ
[7, 1333]	τῷ πολιτικῷ βλέποντι νομοθετητέον, καὶ	κατὰ	τὰ μέρη τῆς ψυχῆς καὶ
[7, 1328]	κοινωνίαν εἶναι ταύτην: ἀνάγκη τοίνυν	κατὰ	τὰς ἐργασίας (ταύτας συνεστάναι πόλιν:
[7, 1331]	τάξιν ἐνταῦθα: πρέπει γὰρ διῃρῆσθαι	κατὰ	τὰς ἡλικίας καὶ τοῦτον τὸν
[7, 1333]	τὰ μέρη τῆς ψυχῆς καὶ	κατὰ	τὰς πράξεις αὐτῶν, μᾶλλον δὲ
[7, 1323]	καὶ φρονήσεως καὶ τοῦ πράττειν	κατὰ	ταύτας, ἔστω συνωμολογημένον ἡμῖν, μάρτυρι
[7, 1333]	φανερὸν ὁμοίως ἔν τε τοῖς	κατὰ	τέχνην καὶ τοῖς κατὰ φύσιν:
[7, 1332]	ἀκολουθεῖν δεήσει καὶ τὴν παιδείαν	κατὰ	τὴν διαίρεσιν ταύτην. εἰ μὲν
[7, 1335]	δεῖ τὴν ἀρχὴν τῆς συζεύξεως	κατὰ	τὴν ἡλικίαν εἰς τοὺς χρόνους
[7, 1326]	πρὸς τὸ εὖ ζῆν ἐστι	κατὰ	τὴν πολιτικὴν κοινωνίαν: ἐνδέχεται δὲ
[7, 1335]	δὲ τῶν γεγηρακότων ἀσθενῆ: διὸ	κατὰ	τὴν τῆς διανοίας ἀκμήν. αὕτη
[7, 1323]	ἀρίστην ἑκάστου πράγματος πρὸς ἄλληλα	κατὰ	τὴν ὑπεροχὴν (ἥνπερ εἴληχε ταῦτα
[7, 1331]	ἀναγκαῖον ὑπάρχειν, ἔτι δὲ ἱερὰ	κατὰ	τὴν χώραν εἶναι νενεμημένα, τὰ
[7, 1332]	ὑπάρχουσι νεωτερίζειν (βουλόμενοι πάντες οἱ	κατὰ	τὴν χώραν, τοσούτους τε εἶναι
[7, 1326]	τινὰς ὑπάρχειν δεῖ φύσει, καὶ	κατὰ	τὴν χώραν ὡσαύτως, πόσην τε
[7, 1332]	σῶμα πολλὴν ἔχοντες ὑπερβολήν, εἶτα	κατὰ	(τὴν ψυχήν, ὥστε ἀναμφισβήτητον εἶναι
[7, 1326]	φήσειεν ἄν τις τοῦ διαφέροντος	κατὰ	τὸ μέγεθος τοῦ σώματος. οὐ
[7, 1332]	τῶν ἀνθρώπων διαφέρειν, εὐθὺς πρῶτον	κατὰ	τὸ σῶμα πολλὴν ἔχοντες ὑπερβολήν,
[7, 1326]	πρὸς τὸ πλῆθος ἀποβλέποντας, οὐ	κατὰ	τὸ τυχὸν πλῆθος τοῦτο ποιητέον
[7, 1330]	πολεμικὰς (ἀσφαλείας τοὐναντίον ὡς εἶχον	κατὰ	τὸν ἀρχαῖον χρόνον: δυσείσοδος γὰρ
[7, 1333]	πρὸς πόλεμον ἐνομοθέτησεν. ἃ (καὶ	κατὰ	τὸν λόγον ἐστὶν εὐέλεγκτα καὶ
[7, 1323]	ἐλλείπουσιν: οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ	κατὰ	τὸν λόγον σκοπουμένοις εὐσύνοπτόν ἐστιν.
[7, 1330]	πράξεις, ἂν εὔτομος ᾖ καὶ	κατὰ	τὸν νεώτερον καὶ τὸν Ἱπποδάμειον
[7, 1331]	τείχη διειλῆφθαι φυλακτηρίοις καὶ πύργοις	κατὰ	τόπους ἐπικαίρους, δῆλον ὡς ταῦτα
[7, 1332]	ἐστίν καὶ γὰρ τοῦτο διώρισται	κατὰ	τοὺς ἠθικοὺς λόγους, ὅτι τοιοῦτός
[7, 1327]	τῶν Ἑλλήνων γένος, ὥσπερ μεσεύει	κατὰ	(τοὺς τόπους, οὕτως ἀμφοῖν μετέχει.
[7, 1333]	τοῖς κατὰ τέχνην καὶ τοῖς	κατὰ	φύσιν: βέλτιον δὲ τὸ λόγον
[7, 1328]	δ' ὥσπερ τῶν ἄλλων τῶν	κατὰ	φύσιν συνεστώτων οὐ ταῦτά ἐστι
[7, 1335]	τὴν ἡλικίαν εἰς τοὺς χρόνους	καταβαίνειν	τούτους. ἔστι δ' ὁ τῶν
[7, 1333]	τούτου χάριν δεῖ μελετᾶν, ἵνα	καταδουλώσωνται	(τοὺς ἀναξίους, ἀλλ' ἵνα πρῶτον
[7, 1336]	μὲν ἐλεύθερον μὲν μήπω δὲ	κατακλίσεως	(ἠξιωμένον ἐν τοῖς συσσιτίοις ἀτιμίαις
[7, 1336]	ἡλικίαν λάβωσιν ἐν ᾗ καὶ	κατακλίσεως	ὑπάρξει κοινωνεῖν ἤδη καὶ μέθης,
[7, 1334]	τοιούτων πόλεων πολεμοῦσαι μὲν σῴζονται,	κατακτησάμεναι	δὲ τὴν ἀρχὴν ἀπόλλυνται. τὴν
[7, 1335]	ἡ γένεσις, τοῖς δὲ ἤδη	καταλελυμένης	τῆς ἡλικίας (πρὸς τὸν τῶν
[7, 1331]	πλῆθος τῶν πολιτῶν ἐν συσσιτίοις	(κατανενεμῆσθαι,	τὰ δὲ τείχη διειλῆφθαι φυλακτηρίοις
[7, 1327]	δεῖ, νῦν λέγωμεν. σχεδὸν δὴ	κατανοήσειεν	ἄν τις τοῦτό γε, βλέψας
[7, 1324]	πολεμικῷ, τοσούτους τὸν ἀριθμὸν ὀβελίσκους	(καταπηγνύουσι	περὶ τὸν τάφον ὅσους ἂν
[7, 1329]	περιοίκους. λοιπὸν δ' ἐκ τῶν	καταριθμηθέντων	τὸ τῶν ἱερέων γένος. φανερὰ
[7, 1330]	τοῦτό γε εὕρηται διὰ τοῦ	κατασκευάζειν	ὑποδοχὰς ὀμβρίοις ὕδασιν ἀφθόνους καὶ
[7, 1330]	ἐνδέχεται γάρ, ἄν τις οὕτως	κατασκευάζῃ	καθάπερ ἐν τοῖς γεωργοῖς ἃς
[7, 1332]	αἱ τοιαῦται δὲ πράξεις τοὐναντίον:	κατασκευαὶ	γὰρ ἀγαθῶν εἰσι καὶ γεννήσεις.
[7, 1331]	τὸν τόπον τοιαύτης ἀγορᾶς εἶναι	κατασκευὴν	οἵαν καὶ περὶ Θετταλίαν νομίζουσιν
[7, 1329]	γὰρ γεωργὸν οὔτε βάναυσον ἱερέα	καταστατέον	ὑπὸ γὰρ τῶν πολιτῶν πρέπει
[7, 1329]	αὐτοῖς θέσθαι καὶ τὰ συσσίτια	καταστῆσαι	πρῶτον: διὸ καὶ νῦν ἔτι
[7, 1333]	καὶ τῶν νομοθετῶν οἱ ταύτας	καταστήσαντες	τὰς πολιτείας, οὔτε πρὸς τὸ
[7, 1330]	προσάντη τὴν θέσιν εὔχεσθαι δεῖ	κατατυγχάνειν	πρὸς τέτταρα βλέποντας, πρῶτον μὲν
[7, 1332]	δὲ παρασκευάσαι τὸν νομοθέτην. διὸ	κατατυχεῖν	εὐχόμεθα (τῇ τῆς πόλεως συστάσει
[7, 1324]	τοιαῦτα πολλά, τὰ μὲν νόμοις	κατειλημμένα	τὰ δὲ ἔθεσιν. καίτοι δόξειεν
[7, 1331]	δεῖ καὶ συνόδῳ τινὶ κοινῇ	κατεσκευάσθαι,	τοιοῦτος δ' ὁ περὶ τὴν
[7, 1330]	πᾶσι χρήσιμον εἶναι ταῖς εὖ	κατεσκευασμέναις	πόλεσιν ὑπάρχειν: δι' ἣν δ'
[7, 1331]	τοίχους ὡς ἀνάνδρων ἐσομένων τῶν	κατοικούντων.	ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τοῦτό γε
[7, 1329]	γὰρ οἱ λόγιοι τῶν ἐκεῖ	κατοικούντων	Ἰταλόν τινα γενέσθαι βασιλέα τῆς
[7, 1325]	ὁ παραβαίνων οὐθὲν ἂν τηλικοῦτον	κατορθώσειεν	ὕστερον ὅσον ἤδη παρεκβέβηκε τῆς
[7, 1327]	πόλεσιν ἐπίνεια καὶ λιμένας εὐφυῶς	κείμενα	πρὸς τὴν πόλιν, ὥστε μήτε
[7, 1324]	πλείστων νομίμων χύδην ὡς εἰπεῖν	κειμένων	παρὰ τοῖς πλείστοις, ὅμως εἴ
[7, 1331]	μὲν ἐν τῷ τὸν σκοπὸν	κεῖσθαι	καὶ τὸ τέλος τῶν πράξεων
[7, 1327]	πρός τε τὴν θάλατταν προσήκει	(κεῖσθαι	καλῶς πρός τε τὴν χώραν.
[7, 1330]	τοῦτο δ' ἐστὶν ἐν τῷ	κεῖσθαι	τὸν τόπον ἔν τε τοιούτῳ
[7, 1323]	ἦθος μὲν καὶ τὴν διάνοιαν	κεκοσμημένοις	εἰς ὑπερβολήν, περὶ δὲ τὴν
[7, 1327]	φύσιν μονόκωλον, τὰ δὲ εὖ	κέκραται	πρὸς ἀμφοτέρας τὰς δυνάμεις ταύτας.
[7, 1328]	κάλλιστα πολιτευομένῃ πόλει καὶ τῇ	κεκτημένῃ	δικαίους ἄνδρας ἁπλῶς, ἀλλὰ μὴ
[7, 1327]	ἄλλην ἐργασίαν ἡ χώρα τυγχάνοι	κεκτημένη	τοιαύτην (εὐπαρακόμιστον. περὶ δὲ τῆς
[7, 1327]	Ἡρακλεωτῶν: πολλὰς γὰρ ἐκπληροῦσι (τριήρεις,	κεκτημένοι	τῷ μεγέθει πόλιν ἑτέρων ἐμμελεστέραν.
[7, 1331]	μὴ (ἐχούσαις, τοῖς δὲ μὴ	κεκτημένοις	οὐκ ἔξεστιν. εἰ δὴ τοῦτον
[7, 1323]	μετριάζουσιν, ἢ τοῖς (ἐκεῖνα μὲν	κεκτημένοις	πλείω τῶν χρησίμων, ἐν δὲ
[7, 1329]	τὴν χώραν εἶναι τῶν ὅπλα	κεκτημένων	καὶ τῶν τῆς πολιτείας μετεχόντων,
[7, 1330]	τοῖς ἰδίοις εἶναι (ἰδίους) τῶν	κεκτημένων	τὰς οὐσίας, τοὺς δ' ἐπὶ
[7, 1327]	μετέχειν πλεονεξίας, οὐδ' ἐμπόριον δεῖ	κεκτῆσθαι	τοιοῦτον. ἐπεὶ δὲ καὶ νῦν
[7, 1324]	καὶ Πέρσαις καὶ Θρᾳξὶ καὶ	Κελτοῖς.	ἐν ἐνίοις γὰρ καὶ νόμοι
[7, 1336]	δὲ σκέπασμα μικρὸν ἀμπίσχειν, οἷον	Κελτοῖς.	πάντα γὰρ ὅσα δυνατὸν (ἐθίζειν)
[7, 1324]	ταῖς πόλεσιν, ~(ὁ μετ' ἀρετῆς	κεχορηγημένης	ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε μετέχειν τῶν
[7, 1329]	τε ὁπλιτικὸν καὶ βουλευτικόν, καὶ	κεχώρισται	δὴ τούτων ἕκαστον, τὸ μὲν
[7, 1326]	λίαν ὑπερβάλλοντος πλήθους, ἢ τίς	κῆρυξ	μὴ Στεντόρειος; διὸ πρώτην μὲν
[7, 1332]	τῶν ἀγαθῶν, ὥσπερ εἰ τοῦ	κιθαρίζειν	λαμπρὸν καὶ καλῶς αἰτιῷντο τὴν
[7, 1334]	δούλοις, οἱ δὲ μὴ δυνάμενοι	κινδυνεύειν	ἀνδρείως δοῦλοι τῶν ἐπιόντων εἰσίν.
[7, 1333]	διὰ τὸ γεγυμνάσθαι πρὸς τοὺς	κινδύνους	πολλῶν ἦρχον: καίτοι δῆλον ὡς
[7, 1336]	τὰ νοσήματα. ἔτι δὲ καὶ	κινήσεις	ὅσας ἐνδέχεται ποιεῖσθαι τηλικούτων συμφέρει.
[7, 1336]	αὔξησιν ἐμποδίζωσιν, δεῖ τοσαύτης τυγχάνειν	κινήσεως	ὥστε διαφεύγειν τὴν ἀργίαν τῶν
[7, 1336]	δὲ διατάσεις (τῶν παίδων καὶ	κλαυθμοὺς	οὐκ ὀρθῶς ἀπαγορεύουσιν οἱ κωλύοντες
[7, 1329]	ὄνομα (μεταβαλόντας Ἰταλοὺς ἀντ' Οἰνωτρῶν	κληθῆναι	καὶ τὴν ἀκτὴν ταύτην τῆς
[7, 1330]	ἕτερον πρὸς πόλιν, ἵνα δύο	κλήρων	ἑκάστῳ νεμηθέντων ἀμφοτέρων τῶν τόπων
[7, 1331]	τε γραφὰς δικῶν καὶ τὰς	κλήσεις	καὶ τὴν ἄλλην τὴν τοιαύτην
[7, 1330]	τὰ πρὸς τοὺς θεοὺς δαπανήματα	κοινὰ	πάσης τῆς πόλεώς ἐστιν. ἀναγκαῖον
[7, 1324]	τοῖς ἰδιώταις ἢ τοῖς τὰ	κοινὰ	πράττουσι καὶ πολιτευομένοις. ~(οἱ μὲν
[7, 1328]	τὰ μὲν ἴδια τὰ δὲ	κοινὰ	τούτων ἐξ ἀνάγκης ἐστίν. οὐκ
[7, 1330]	οὐσίας, τοὺς δ' ἐπὶ τῇ	κοινῇ	γῇ κοινούς. τίνα δὲ δεῖ
[7, 1334]	αὐτὸ τέλος εἶναι φαίνεται καὶ	κοινῇ	καὶ ἰδίᾳ τοῖς ἀνθρώποις, καὶ
[7, 1323]	βίος, μετὰ δὲ τοῦτο πότερον	κοινῇ	καὶ χωρὶς ὁ αὐτὸς ἢ
[7, 1331]	μὲν δεῖ καὶ συνόδῳ τινὶ	κοινῇ	κατεσκευάσθαι, τοιοῦτος δ' ὁ περὶ
[7, 1325]	τὴν εὐδαιμονίαν (εὐπραγίαν θετέον, καὶ	κοινῇ	πάσης πόλεως ἂν εἴη καὶ
[7, 1337]	τοὺς παῖδας, ἔπειτα πότερον συμφέρει	κοινῇ	(ποιεῖσθαι τὴν ἐπιμέλειαν αὐτῶν ἢ
[7, 1325]	ἑκάστῳ τε τῶν ἀνθρώπων καὶ	κοινῇ	ταῖς πόλεσι καὶ τοῖς ἀνθρώποις,
[7, 1323]	ἄριστος, καὶ χωρὶς ἑκάστῳ καὶ	κοινῇ	ταῖς πόλεσιν, ~(ὁ μετ' ἀρετῆς
[7, 1324]	καὶ τῶν (ἀνθρώπων ἕκαστον καὶ	κοινῇ	τὴν πολιτείαν. νομίζουσι δ' οἱ
[7, 1333]	γὰρ ἄριστα καὶ ἰδίᾳ καὶ	κοινῇ,	τόν τε νομοθέτην ἐμποιεῖν δεῖ
[7, 1330]	δὲ πόλιν ὅτι μὲν δεῖ	κοινὴν	εἶναι τῆς ἠπείρου τε (καὶ
[7, 1327]	δεῖ γὰρ πρὸς τὰς ἐκβοηθείας	κοινὴν	εἶναι τῶν τόπων ἁπάντων̓ ὁ
[7, 1330]	~(ἀλλὰ τῇ χρήσει φιλικῶς γινομένῃ	κοινήν,	οὔτ' ἀπορεῖν οὐθένα τῶν πολιτῶν
[7, 1330]	χώραν, καὶ τὴν μὲν εἶναι	κοινὴν	τὴν δὲ τῶν ἰδιωτῶν, καὶ
[7, 1329]	χρή, λεκτέον πρῶτον, ἐπειδὴ οὔτε	κοινήν	φαμεν εἶναι δεῖν τὴν κτῆσιν
[7, 1330]	διῃρῆσθαι δίχα πάλιν, τῆς μὲν	κοινῆς	τὸ μὲν ἕτερον μέρος εἰς
[7, 1328]	οἰκοδόμον οὐθέν ἐστιν ὃ γίγνεται	κοινόν,	ἀλλ' ἔστι τῆς οἰκίας χάριν
[7, 1328]	ἕνεκεν, οὐθέν (ἔν) γε τούτοις	(κοινὸν	ἀλλ' ἢ τῷ μὲν ποιῆσαι
[7, 1328]	γένος ἓν γάρ τι καὶ	κοινὸν	εἶναι δεῖ καὶ ταὐτὸ τοῖς
[7, 1330]	δ' ἐπὶ τῇ κοινῇ γῇ	κοινούς.	τίνα δὲ δεῖ τρόπον χρῆσθαι
[7, 1336]	ἐν ᾗ καὶ κατακλίσεως ὑπάρξει	κοινωνεῖν	ἤδη καὶ μέθης, καὶ τῆς
[7, 1330]	ὕστερον ἐροῦμεν. δεῖ δὲ τούτων	κοινωνεῖν	πάντας τοὺς πολίτας, οὐ ῥᾴδιον
[7, 1328]	γὰρ εἴπομεν, (ἐνδέχεται καὶ πάντας	κοινωνεῖν	πάντων καὶ μὴ πάντας πάντων
[7, 1324]	ἀρίστην, εἴτε πᾶσιν ὄντος αἱρετοῦ	κοινωνεῖν	πόλεως εἴτε καὶ τισὶ μὲν
[7, 1324]	ὁ διὰ τοῦ συμπολιτεύεσθαι καὶ	κοινωνεῖν	πόλεως ἢ μᾶλλον ὁ ξενικὸς
[7, 1332]	πολλὰς αἰτίας ἀναγκαῖον πάντας ὁμοίως	κοινωνεῖν	τοῦ κατὰ μέρος ἄρχειν καὶ
[7, 1328]	τούτων λοιπὸν σκέψασθαι πότερον πᾶσι	(κοινωνητέον	πάντων τούτων ἐνδέχεται γὰρ τοὺς
[7, 1332]	ἀκούοντες. ἐπεὶ δὲ πᾶσα πολιτικὴ	κοινωνία	συνέστηκεν ἐξ ἀρχόντων καὶ ἀρχομένων,
[7, 1328]	κτήσεώς ἐστιν: ἡ δὲ πόλις	κοινωνία	τίς ἐστι τῶν ὁμοίων, ἕνεκεν
[7, 1325]	καὶ τοῦτο συμβαίνειν: πολλαὶ γὰρ	κοινωνίαι	πρὸς ἄλληλα τοῖς μέρεσι τῆς
[7, 1328]	ἐκλεῖπον, ἀδύνατον ἁπλῶς αὐτάρκη τὴν	κοινωνίαν	εἶναι ταύτην: ἀνάγκη τοίνυν κατὰ
[7, 1326]	ζῆν ἐστι κατὰ τὴν πολιτικὴν	κοινωνίαν:	ἐνδέχεται δὲ καὶ τὴν (ταύτης
[7, 1325]	γένος ἀνθρώπων καὶ πᾶσαν ἄλλην	κοινωνίαν,	ζωῆς ἀγαθῆς πῶς (μεθέξουσι καὶ
[7, 1334]	δ' ἀποβλέποντα νομοθετεῖν ταύτην τὴν	κοινωνίαν	πρὸς αὐτούς τε καὶ τὸν
[7, 1324]	ὁ ξενικὸς καὶ τῆς πολιτικῆς	κοινωνίας	ἀπολελυμένος, ἔτι δὲ τίνα πολιτείαν
[7, 1327]	τι συμβαίνει γίνεσθαι διὰ τῆς	κοινωνίας	αὐτῶν, ὑπάρξει τῇ πόλει τοῦτο
[7, 1328]	πόλεσιν ἀναγκαῖον ὑπάρχειν, (οὐδ' ἄλλης	κοινωνίας	οὐδεμιᾶς ἐξ ἧς ἕν τι
[7, 1327]	δὲ τῆς πρὸς τὴν θάλατταν	κοινωνίας,	πότερον ὠφέλιμος ταῖς εὐνομουμέναις πόλεσιν
[7, 1328]	εἶναι δεῖ καὶ ταὐτὸ τοῖς	κοινωνοῖς,	ἄν τε ἴσον ἄν τε
[7, 1328]	τρίτον δὲ ὅπλα τοὺς γὰρ	κοινωνοῦντας	ἀναγκαῖον καὶ ἐν αὑτοῖς ἔχειν
[7, 1336]	(ἠξιωμένον ἐν τοῖς συσσιτίοις ἀτιμίαις	κολάζειν	καὶ πληγαῖς, τὸν δὲ πρεσβύτερον
[7, 1332]	πράξεις, αἱ δίκαιαι τιμωρίαι καὶ	κολάσεις	ἀπ' ἀρετῆς μέν εἰσιν, ἀναγκαῖαι
[7, 1329]	ὅση τετύχηκεν ἐντὸς οὖσα τοῦ	κόλπου	τοῦ Σκυλλητικοῦ καὶ τοῦ Λαμητικοῦ:
[7, 1335]	οὐ πρὸς τὴν τῶν καρπῶν	κομιδήν.	ἔτι δὲ καὶ πρὸς σωφροσύνην
[7, 1330]	καὶ πρὸς ἀσφάλειαν καὶ πρὸς	κόσμον	ἕξει καλῶς. περὶ δὲ τειχῶν,
[7, 1331]	τούτων ἐπιμελητέον, ὅπως καὶ πρὸς	κόσμον	ἔχῃ τῇ πόλει πρεπόντως καὶ
[7, 1331]	τὰς ἡλικίας καὶ τοῦτον τὸν	κόσμον,	καὶ παρὰ μὲν τοῖς νεωτέροις
[7, 1324]	φασὶ τὸν ἐκ τῶν κρίκων	κόσμον	λαμβάνειν ὅσας ἂν στρατεύσωνται (στρατείας:
[7, 1325]	εἶχε καλῶς καὶ πᾶς ὁ	κόσμος,	οἷς οὐκ εἰσὶν ἐξωτερικαὶ πράξεις
[7, 1327]	ἐστίν, ὃ κύριόν ἐστι καὶ	κρατεῖ	τῆς ναυτιλίας: πλήθους δὲ ὑπάρχοντος
[7, 1324]	δικαίως ἀλλὰ καὶ ἀδίκως ἄρχειν,	κρατεῖν	δ' ἔστι καὶ μὴ δικαίως.
[7, 1325]	πρὸς πόλεμον οὐδὲ πρὸς τὸ	κρατεῖν	ἔσται τῶν πολεμίων: (μηθὲν γὰρ
[7, 1333]	(καὶ τὸν νομοθέτην ἐπαινεῖν, ὅτι	κρατεῖν	ἤσκησεν ἐπὶ τὸ τῶν πέλας
[7, 1333]	σκοπόν, ὅτι πάντα πρὸς τὸ	κρατεῖν	καὶ πρὸς πόλεμον ἐνομοθέτησεν. ἃ
[7, 1324]	ἓν οἱ νόμοι βλέπουσι, τοῦ	κρατεῖν	στοχάζονται πάντες, ὥσπερ ἐν Λακεδαίμονι
[7, 1327]	ἄστυ μήτε πόρρω λίαν, (ἀλλὰ	κρατεῖσθαι	τείχεσι καὶ τοιούτοις ἄλλοις ἐρύμασι,
[7, 1331]	τέχναις καὶ ἐπιστήμαις ταῦτα ἀμφότερα	κρατεῖσθαι,	τὸ τέλος καὶ τὰς εἰς
[7, 1332]	πολιτεύματι τὸ πλῆθος ὥστ' εἶναι	κρείττους	πάντων τούτων ἕν τι τῶν
[7, 1332]	ἡλικίαν ἀρχόμενος, οὐδὲ νομίζει εἶναι	κρείττων,	ἄλλως τε (καὶ μέλλων ἀντιλαμβάνειν
[7, 1325]	διὸ κἂν ἄλλος τις ᾖ	κρείττων	κατ' ἀρετὴν καὶ κατὰ δύναμιν
[7, 1324]	πάντες, ὥσπερ ἐν Λακεδαίμονι καὶ	Κρήτῃ	πρὸς τοὺς πολέμους συντέτακται σχεδὸν
[7, 1329]	νομοθετήσαντος, Μίνω δὲ τὰ (περὶ	Κρήτην.	ἀρχαία δὲ ἔοικεν εἶναι καὶ
[7, 1329]	ἡ τάξις, τὰ μὲν περὶ	Κρήτην	γενόμενα περὶ τὴν Μίνω βασιλείαν,
[7, 1329]	νῦν, τά τε περὶ τὴν	Κρήτην,	τὰ μὲν οὖν περὶ Αἴγυπτον
[7, 1324]	Καρχηδόνι φασὶ τὸν ἐκ τῶν	κρίκων	κόσμον λαμβάνειν ὅσας ἂν στρατεύσωνται
[7, 1326]	κρίσις ἔργον: πρὸς δὲ τὸ	κρίνειν	(περὶ τῶν δικαίων καὶ πρὸς
[7, 1326]	μὴν ἀλλὰ κἂν εἰ δεῖ	κρίνειν	πρὸς τὸ πλῆθος ἀποβλέποντας, οὐ
[7, 1329]	βουλευόμενον περὶ τῶν συμφερόντων καὶ	κρῖνον	περὶ τῶν δικαίων ἐνυπάρχει καὶ
[7, 1326]	ἀριθμοῦ γὰρ πλῆθος τῶν ἐνοικούντων	κρίνουσι	τὴν μεγάλην, δεῖ δὲ μᾶλλον
[7, 1331]	δεῖ τὸ ὑγιαῖνον εἶναι σῶμα	κρίνουσιν	ἐνίοτε καλῶς, οὔτε πρὸς τὸν
[7, 1326]	περὶ τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς	κρίσεις.	περὶ ἀμφότερα γὰρ οὐ δίκαιον
[7, 1328]	τὸν ἀριθμὸν καὶ πάντων ἀναγκαιότατον	κρίσιν	περὶ τῶν συμφερόντων καὶ τῶν
[7, 1326]	ἀρχομένων, ἄρχοντος δ' ἐπίταξις καὶ	κρίσις	ἔργον: πρὸς δὲ τὸ κρίνειν
[7, 1328]	τὸ εὔπορον, καὶ ἱερεῖς, καὶ	κριτὰς	τῶν ἀναγκαίων καὶ συμφερόντων. διωρισμένων
[7, 1329]	ἀξίαν. ἀλλὰ μὴν καὶ τὰς	κτήσεις	δεῖ εἶναι περὶ τούτους. ἀναγκαῖον
[7, 1329]	(δὲ καὶ ὅτι δεῖ τὰς	κτήσεις	εἶναι τούτων, εἴπερ ἀναγκαῖον εἶναι
[7, 1328]	πολλὰ δ' ἔμψυχα μέρη τῆς	κτήσεώς	ἐστιν: ἡ δὲ πόλις κοινωνία
[7, 1326]	ἐπισκεπτέον ἀκριβέστερον, ὅταν ὅλως περὶ	κτήσεως	καὶ τῆς περὶ τὴν οὐσίαν
[7, 1323]	ἐστὶν ἡ ψυχὴ καὶ τῆς	κτήσεως	καὶ τοῦ σώματος τιμιώτερον καὶ
[7, 1328]	ἡ τῶν οἰκοδόμων τέχνη. διὸ	κτήσεως	μὲν δεῖ ταῖς πόλεσιν, οὐδὲν
[7, 1323]	ὑπερβολήν, περὶ δὲ τὴν ἔξω	κτῆσιν	τῶν ἀγαθῶν μετριάζουσιν, ἢ τοῖς
[7, 1329]	κοινήν φαμεν εἶναι δεῖν τὴν	κτῆσιν	ὥσπερ τινὲς εἰρήκασιν, ~(ἀλλὰ τῇ
[7, 1328]	πόλεσιν, οὐδὲν δ' ἐστὶν ἡ	κτῆσις	μέρος τῆς (πόλεως: πολλὰ δ'
[7, 1323]	λαμβάνειν τὴν πίστιν, ὁρῶντας ὅτι	κτῶνται	καὶ φυλάττουσιν οὐ τὰς ἀρετὰς
[7, 1324]	(γὰρ τοῦ ἰατροῦ οὔτε τοῦ	κυβερνήτου	ἔργον ἐστὶ τὸ ἢ πεῖσαι
[7, 1332]	πόλεως συστάσει ὧν ἡ τύχη	κυρία	κυρίαν γὰρ ὑπάρχειν τίθεμεν: τὸ
[7, 1332]	συστάσει ὧν ἡ τύχη κυρία	κυρίαν	γὰρ ὑπάρχειν τίθεμεν: τὸ δὲ
[7, 1329]	αὐτοῖς. οἱ γὰρ τῶν ὅπλων	κύριοι	καὶ μένειν ἢ μὴ μένειν
[7, 1329]	καὶ μένειν ἢ μὴ μένειν	κύριοι	τὴν πολιτείαν. λείπεται τοίνυν τοῖς
[7, 1325]	τούτων οὕτω διωρισμένων (ὅτι τὸ	κύριον	εἶναι πάντων ἄριστον: οὕτω γὰρ
[7, 1327]	καὶ τῶν πεζευόντων ἐστίν, ὃ	κύριόν	ἐστι καὶ κρατεῖ τῆς ναυτιλίας:
[7, 1325]	γὰρ ἂν πλείστων καὶ καλλίστων	κύριος	εἴη πράξεων. ὥστε οὐ δεῖν
[7, 1325]	μάλιστα δὲ καὶ πράττειν λέγομεν	κυρίως	καὶ τῶν ἐξωτερικῶν πράξεων τοὺς
[7, 1331]	θείοις ἀποδεδομένας οἰκήσεις (καὶ τὰ	κυριώτατα	τῶν ἀρχείων συσσίτια ἁρμόττει τόπον
[7, 1329]	(ἐστὶ τοὺς δυναμένους βιάζεσθαι καὶ	κωλύειν,	τούτους ὑπομένειν ἀρχομένους ἀεί, ταύτῃ
[7, 1335]	τέκνων ἡ τάξις τῶν ἐθῶν	κωλύῃ	μηθὲν ἀποτίθεσθαι τῶν γιγνομένων: ὁρισθῆναι
[7, 1336]	κλαυθμοὺς οὐκ ὀρθῶς ἀπαγορεύουσιν οἱ	κωλύοντες	ἐν τοῖς νόμοις: συμφέρουσι γὰρ
[7, 1336]	δὲ νεωτέρους οὔτ' ἰάμβων οὔτε	κωμῳδίας	θεατὰς ἐατέον, πρὶν ἢ τὴν