Livre, pages |
[7, 1333] |
ὧν
φαμεν
τὰς
ἀρετὰς
εἶναι
|
καθ' |
ἃς
ἀνὴρ
ἀγαθὸς
λέγεταί
πως. |
[7, 1325] |
μὴν
οὐδ'
ἀπρακτεῖν
ἀναγκαῖον
τὰς
|
καθ' |
αὑτὰς
πόλεις
ἱδρυμένας
καὶ
(ζῆν |
[7, 1333] |
οὐχ
οὕτω
διαφέρουσιν
(αἱ
πράξεις
|
καθ' |
αὑτὰς
ὡς
ἐν
τῷ
τέλει |
[7, 1333] |
τὸ
δ'
οὐκ
ἔχει
μὲν
|
καθ' |
αὑτὸ
λόγῳ
δ'
ὑπακούειν
δυνάμενον: |
[7, 1333] |
ὧν
τὸ
μὲν
ἔχει
λόγον
|
καθ' |
αὑτό,
τὸ
δ'
οὐκ
ἔχει |
[7, 1328] |
ὅπως
ἔχωσι
καὶ
πρὸς
τὰς
|
καθ' |
αὑτοὺς
χρείας
καὶ
πρὸς
πολεμικάς, |
[7, 1324] |
μὴν
εἴη
γ'
ἂν
καὶ
|
καθ' |
ἑαυτὴν
μία
πόλις
εὐδαίμων,
~(ἣ |
[7, 1325] |
εἴπερ
ἐνδέχεται
πόλιν
οἰκεῖσθαί
που
|
καθ' |
ἑαυτὴν
νόμοις
χρωμένην
σπουδαίοις,
ἧς |
[7, 1325] |
πάσης
πόλεως
ἂν
εἴη
καὶ
|
καθ' |
ἕκαστον
ἄριστος
βίος
ὁ
πρακτικός. |
[7, 1332] |
πάντας
ἐνδέχεται
σπουδαίους
εἶναι,
μὴ
|
καθ' |
ἕκαστον
δὲ
τῶν
πολιτῶν,
οὕτως |
[7, 1328] |
τοὺς
βουλευομένους
καὶ
δικάζοντας,
ἢ
|
καθ' |
ἕκαστον
ἔργον
τῶν
εἰρημένων
ἄλλους |
[7, 1332] |
οὕτως
αἱρετώτερον:
ἀκολουθεῖ
γὰρ
τῷ
|
καθ' |
ἕκαστον
καὶ
τὸ
πάντας.
ἀλλὰ |
[7, 1325] |
ὁμοίως
δὲ
τοῦτο
ὑπάρχει
καὶ
|
καθ' |
ἑνὸς
ὁτουοῦν
τῶν
ἀνθρώπων:
σχολῇ |
[7, 1332] |
δ'
ἄρχειν:
ἀγανακτεῖ
δὲ
οὐδεὶς
|
καθ' |
ἡλικίαν
ἀρχόμενος,
οὐδὲ
νομίζει
εἶναι |
[7, 1335] |
ῥᾴδιον
τῷ
νομοθέτῃ
ποιῆσαι
προστάξαντι
|
καθ' |
(ἡμέραν
τινὰ
ποιεῖσθαι
πορείαν
πρὸς |
[7, 1332] |
πολιτείαν
ἰδεῖν,
αὕτη
δ'
(ἐστὶ
|
καθ' |
ἣν
ἄριστ'
ἂν
πολιτεύοιτο
πόλις, |
[7, 1325] |
ἀρετὴν
ἀλλὰ
καὶ
δύναμιν
ὑπάρχειν,
|
καθ' |
ἣν
ἔσται
πρακτικός.
ἀλλ'
εἰ |
[7, 1332] |
πόλις,
ἄριστα
δ'
ἂν
πολιτεύοιτο
|
καθ' |
ἣν
εὐδαιμονεῖν
μάλιστα
ἐνδέχεται
τὴν |
[7, 1328] |
ἀρίστης
πολιτείας,
αὕτη
(δ'
ἐστὶ
|
καθ' |
ἣν
ἡ
πόλις
ἂν
εἴη |
[7, 1324] |
εἶναι
πολιτείαν
ἀρίστην
ταύτην
τάξιν
|
καθ' |
ἣν
κἂν
ὁστισοῦν
ἄριστα
πράττοι |
[7, 1333] |
λόγον
ἔχον.
διῄρηταί
τε
διχῇ,
|
καθ' |
ὅνπερ
εἰώθαμεν
τρόπον
διαιρεῖν:
(ὁ |
[7, 1332] |
μὲν
ἄρχειν
τοὺς
δ'
ἄρχεσθαι
|
καθάπαξ: |
ἐπεὶ
δὲ
τοῦτ'
οὐ
ῥᾴδιον |
[7, 1328] |
ἐν
πάσῃ
δὲ
ταὐτὸ
πολιτείᾳ.
|
καθάπερ |
γὰρ
εἴπομεν,
(ἐνδέχεται
καὶ
πάντας |
[7, 1324] |
παροξύνοντες
πρὸς
τὴν
ἀρετὴν
ταύτην,
|
καθάπερ |
ἐν
Καρχηδόνι
φασὶ
τὸν
ἐκ |
[7, 1334] |
δὴ
τοῦτό
γε
πρῶτον
μέν,
|
καθάπερ |
ἐν
τοῖς
ἄλλοις,
ὡς
ἡ |
[7, 1330] |
γάρ,
ἄν
τις
οὕτως
κατασκευάζῃ
|
καθάπερ |
ἐν
τοῖς
γεωργοῖς
ἃς
καλοῦσί |
[7, 1333] |
δεῖν
πρῶτον.
ἔστι
δὲ
ἀρχή,
|
καθάπερ |
ἐν
τοῖς
πρώτοις
εἴρηται
λόγοις, |
[7, 1325] |
διὸ
δεῖ
πολλὰ
προϋ
ποτεθεῖσθαι
|
καθάπερ |
εὐχομένους,
εἶναι
μέντοι
μηθὲν
τούτων |
[7, 1334] |
σχολάζοντας
ἀνδραποδώδεις.
(διὸ
δεῖ
μὴ
|
καθάπερ |
ἡ
Λακεδαιμονίων
πόλις
τὴν
ἀρετὴν |
[7, 1325] |
οὐκ
ἀναγκαῖον
εἶναι
πρὸς
ἑτέρους,
|
καθάπερ |
οἴονταί
τινες,
οὐδὲ
τὰς
διανοίας |
[7, 1335] |
τὰ
γὰρ
τῶν
πρεσβυτέρων
(ἔκγονα,
|
καθάπερ |
τὰ
τῶν
νεωτέρων,
ἀτελῆ
γίγνεται |
[7, 1331] |
αὕτη
δ'
ἐστὶν
ἣν
δεῖ
|
καθαρὰν |
εἶναι
τῶν
ὠνίων
πάντων,
καὶ |
[7, 1336] |
σώμασιν:
ἡ
γὰρ
τοῦ
πνεύματος
|
κάθεξις |
ποιεῖ
τὴν
ἰσχὺν
τοῖς
πονοῦσιν, |
[7, 1325] |
ποίους
ἀσκητέον
ἢ
πῶς
τοῖς
|
καθήκουσι |
πρὸς
ἑκάστους
χρηστέον.
ἀλλὰ
τοῦτο |
[7, 1324] |
τὸ
μὴ
μόνον
δικαίως
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἀδίκως
ἄρχειν,
κρατεῖν
δ'
ἔστι |
[7, 1328] |
ταύτης
ὑπάρχει
πᾶσιν:
ἀρχικὸν
γὰρ
|
καὶ |
ἀήττητον
ὁ
θυμός.
οὐ
καλῶς |
[7, 1334] |
σώφρονα
τὴν
πόλιν
εἶναι
προσήκει
|
(καὶ |
ἀνδρείαν
καὶ
καρτερικήν:
κατὰ
γὰρ |
[7, 1323] |
κτήσεως
καὶ
τοῦ
σώματος
τιμιώτερον
|
καὶ |
ἁπλῶς
καὶ
ἡμῖν,
ἀνάγκη
καὶ |
[7, 1332] |
κοινωνεῖν
τοῦ
κατὰ
μέρος
ἄρχειν
|
καὶ |
ἄρχεσθαι.
τό
τε
γὰρ
ἴσον |
[7, 1332] |
ἄρα
ὡς
τοὺς
αὐτοὺς
ἄρχειν
|
καὶ |
ἄρχεσθαι
φατέον,
ἔστι
δὲ
ὡς |
[7, 1328] |
τοὺς
ἀγνῶτας,
ὀλιγωρεῖσθαι
νομίσας.
διὸ
|
καὶ |
Ἀρχίλοχος
προσηκόντως
τοῖς
φίλοις
ἐγκαλῶν |
[7, 1332] |
πολιτικὴ
κοινωνία
συνέστηκεν
ἐξ
ἀρχόντων
|
καὶ |
ἀρχομένων,
τοῦτο
δὴ
σκεπτέον,
εἰ |
[7, 1333] |
ἀρχόμενόν
τε
δεῖν
γίγνεσθαι
πρότερον
|
καὶ |
ἄρχοντα
ὕστερον,
τοῦτ'
ἂν
εἴη |
[7, 1333] |
τίνος
ἕνεκεν.
ἐπεὶ
δὲ
πολίτου
|
καὶ |
ἄρχοντος
τὴν
αὐτὴν
ἀρετὴν
εἶναί |
[7, 1335] |
συναυλίαν
ποιεῖσθαι
ταύτην.
δεῖ
δὲ
|
καὶ |
αὐτοὺς
ἤδη
θεωρεῖν
πρὸς
τὴν |
[7, 1327] |
ἐστιν:
διόπερ
ἐλεύθερόν
τε
διατελεῖ
|
καὶ |
βέλτιστα
πολιτευόμενον
καὶ
δυνάμενον
ἄρχειν |
[7, 1325] |
λέγουσιν,
~(εἴπερ
ὑπάρξει
τοῖς
ἀποστεροῦσι
|
καὶ |
βιαζομένοις
τὸ
τῶν
ὄντων
αἱρετώτατον: |
[7, 1329] |
τῆς
πόλεως
τό
τε
ὁπλιτικὸν
|
καὶ |
βουλευτικόν,
καὶ
κεχώρισται
δὴ
τούτων |
[7, 1334] |
δὲ
καὶ
τοῦτο:
θυμὸς
γὰρ
|
καὶ |
βούλησις,
ἔτι
δὲ
ἐπιθυμία,
καὶ |
[7, 1324] |
ἄρχῃ
(καὶ
δεσπόζῃ
τῶν
πλησίον,
|
καὶ |
βουλομένων
καὶ
μὴ
βουλομένων.
πῶς |
[7, 1328] |
ἄνευ
πόλις
οὐκ
ἂν
εἴη:
|
καὶ |
γὰρ
ἃ
λέγομεν
εἶναι
μέρη |
[7, 1332] |
σκεπτέον,
πῶς
ἀνὴρ
γίνεται
σπουδαῖος.
|
καὶ |
γὰρ
εἰ
πάντας
ἐνδέχεται
σπουδαίους |
[7, 1331] |
καὶ
τὰ
περὶ
τὴν
χώραν:
|
καὶ |
γὰρ
ἐκεῖ
τοῖς
(ἄρχουσιν
οὓς |
[7, 1327] |
(τοὺς
τόπους,
οὕτως
ἀμφοῖν
μετέχει.
|
καὶ |
γὰρ
ἔνθυμον
καὶ
διανοητικόν
ἐστιν: |
[7, 1327] |
χώραν
τῆς
θαλάττης,
οὐκ
ἄδηλον.
|
καὶ |
γὰρ
πρὸς
τὸ
ῥᾷον
φέρειν |
[7, 1332] |
μακάριον
ἐν
τοῖς
ἐναντίοις
ἐστίν
|
καὶ |
γὰρ
τοῦτο
διώρισται
κατὰ
τοὺς |
[7, 1335] |
σπέρματος
αὐξανομένου
ποιῶνται
τὴν
συνουσίαν:
|
καὶ |
γὰρ
τούτου
τις
ὡρισμένος
χρόνος, |
[7, 1326] |
ἄλλων
πάντων,
ζῴων
φυτῶν
ὀργάνων:
|
καὶ |
γὰρ
τούτων
ἕκαστον
οὔτε
λίαν |
[7, 1332] |
(ταῦτά
ἐστι
φύσις
ἔθος
λόγος.
|
καὶ |
γὰρ
φῦναι
δεῖ
πρῶτον,
οἷον |
[7, 1332] |
τοὐναντίον:
κατασκευαὶ
γὰρ
ἀγαθῶν
εἰσι
|
καὶ |
γεννήσεις.
χρήσαιτο
δ'
ἂν
ὁ |
[7, 1334] |
καὶ
βούλησις,
ἔτι
δὲ
ἐπιθυμία,
|
καὶ |
γενομένοις
εὐθὺς
ὑπάρχει
τοῖς
παιδίοις, |
[7, 1325] |
σπουδαίου
ἐστὶ
τὸ
θεάσασθαι
πόλιν
|
καὶ |
γένος
ἀνθρώπων
καὶ
πᾶσαν
ἄλλην |
[7, 1328] |
γὰρ
τοὺς
αὐτοὺς
ἅπαντας
εἶναι
|
καὶ |
γεωργοὺς
καὶ
τεχνίτας
καὶ
τοὺς |
[7, 1335] |
μὲν
ἀρχὴ
τῆς
ἡλικίας
ἀνδρὶ
|
καὶ |
γυναικὶ
διώρισται,
πότε
ἄρχεσθαι
χρὴ |
[7, 1336] |
καὶ
ὑπὲρ
αὑτῶν
καὶ
τέκνων
|
καὶ |
γυναικῶν
τιμαλφεῖν
τοὺς
θεούς:
(τοὺς |
[7, 1335] |
δὲ
δεῖ
ταῦτα
ὑπάρχειν
ἀνδράσι
|
καὶ |
γυναιξίν.
χρὴ
δὲ
καὶ
τὰς |
[7, 1323] |
ψυχῆς
ἕνεκεν
ταῦτα
πέφυκεν
αἱρετὰ
|
καὶ |
δεῖ
πάντας
(αἱρεῖσθαι
τοὺς
εὖ |
[7, 1333] |
πράξεις
δ'
ἀνάλογον
ἐροῦμεν
ἔχειν,
|
καὶ |
δεῖ
τὰς
τοῦ
φύσει
βελτίονος |
[7, 1326] |
παντοφόρον:
τὸ
γὰρ
πάντα
ὑπάρχειν
|
καὶ |
δεῖσθαι
μηθενὸς
(αὔταρκεσ̓
πλήθει
δὲ |
[7, 1324] |
τὸ
δύνασθαι
θεωρεῖν
ὅπως
ἄρχῃ
|
(καὶ |
δεσπόζῃ
τῶν
πλησίον,
καὶ
βουλομένων |
[7, 1327] |
τοῦ
χρῆσθαι
τῇ
θαλάττῃ
διαπέμποντας
|
καὶ |
δεχομένους
ἐμπόρων
πλῆθος,
ὑπεναντίαν
δ' |
[7, 1328] |
πολιτείας
πλείους:
~(ἄλλον
γὰρ
τρόπον
|
καὶ |
δι'
ἄλλων
ἕκαστοι
τοῦτο
θηρεύοντες |
[7, 1336] |
τῶν
σωμάτων:
ἣν
χρὴ
παρασκευάζειν
|
καὶ |
δι'
ἄλλων
πράξεων
καὶ
διὰ |
[7, 1336] |
παρασκευάζειν
καὶ
δι'
ἄλλων
πράξεων
|
καὶ |
διὰ
τῆς
παιδιᾶς.
δεῖ
δὲ |
[7, 1326] |
τὸ
πλῆθος.
τοῦτο
δὲ
δῆλον
|
καὶ |
διὰ
τῆς
τῶν
λόγων
πίστεως. |
[7, 1333] |
πραγματευτέον,
ὅπως
ἄνδρες
ἀγαθοὶ
(γίγνωνται,
|
καὶ |
διὰ
τίνων
ἐπιτηδευμάτων,
καὶ
τί |
[7, 1334] |
φανερὸν
(ἐκ
τούτων:
πῶς
δὲ
|
καὶ |
διὰ
τίνων
ἔσται,
τοῦτο
δὴ |
[7, 1336] |
τε
τῶν
ἄλλων
ζῴων
ἐπισκοποῦσι,
|
καὶ |
διὰ
τῶν
ἐθνῶν
οἷς
ἐπιμελές |
[7, 1334] |
τὸν
λόγον
τῆς
βελτίστης
ὑποθέσεως,
|
καὶ |
διὰ
τῶν
ἐθῶν
ὁμοίως
ἦχθαι. |
[7, 1323] |
ὅτι
ῥᾴδιον
μὲν
περὶ
τούτων
|
καὶ |
διὰ
τῶν
(ἔργων
λαμβάνειν
τὴν |
[7, 1334] |
ἀρετῶν
εἰσι
πρὸς
τὴν
σχολὴν
|
καὶ |
διαγωγὴν
ὧν
τε
ἐν
τῇ |
[7, 1325] |
καὶ
τὰς
αὑτῶν
ἕνεκεν
θεωρίας
|
καὶ |
διανοήσεις:
ἡ
γὰρ
εὐπραξία
τέλος, |
[7, 1327] |
ἀμφοῖν
μετέχει.
καὶ
γὰρ
ἔνθυμον
|
καὶ |
διανοητικόν
ἐστιν:
διόπερ
ἐλεύθερόν
τε |
[7, 1335] |
αἱ
νέαι
πονοῦσί
τε
μᾶλλον
|
καὶ |
διαφθείρονται
πλείους:
διὸ
καὶ
τὸν |
[7, 1334] |
ποιεῖ
καὶ
στάσεις
πρὸς
ἀλλήλους
|
καὶ |
διαφοράς:
ἔπειτα
καὶ
πρὸς
τὴν |
[7, 1328] |
αἴτιον
τοῦ
γίγνεσθαι
πόλεως
εἴδη
|
καὶ |
διαφορὰς
καὶ
πολιτείας
πλείους:
~(ἄλλον |
[7, 1331] |
πράξεις
εὑρίσκειν
ἐνδέχεται
γὰρ
(ταῦτα
|
καὶ |
διαφωνεῖν
ἀλλήλοις
καὶ
συμφωνεῖν:
ἐνίοτε |
[7, 1323] |
περὶ
τὴν
διάνοιαν
οὕτως
ἄφρονα
|
καὶ |
διεψευσμένον
ὥσπερ
τι
παιδίον
ἢ |
[7, 1328] |
καὶ
τεχνίτας
καὶ
τοὺς
βουλευομένους
|
καὶ |
δικάζοντας,
ἢ
καθ'
ἕκαστον
ἔργον |
[7, 1329] |
ἔοικεν
οὕτως
ἀμφοῖν
νενεμῆσθαι
συμφέρειν
|
καὶ |
δίκαιόν
ἐστιν:
ἔχει
γὰρ
αὕτη |
[7, 1323] |
καὶ
φρονήσεως:
ἀνδρεία
δὲ
πόλεως
|
καὶ |
δικαιοσύνη
καὶ
φρόνησις
(τὴν
αὐτὴν |
[7, 1334] |
πρὸς
τὴν
σχολήν,
σωφροσύνης
δὲ
|
καὶ |
δικαιοσύνης
ἐν
ἀμφοτέροις
τοῖς
χρόνοις, |
[7, 1334] |
οὗτοι
δεήσονται
φιλοσοφίας
καὶ
σωφροσύνης
|
καὶ |
δικαιοσύνης,
ὅσῳ
μᾶλλον
σχολάζουσιν
ἐν |
[7, 1330] |
ἰδίων
τε
εἰσφέρειν
τὸ
συντεταγμένον
|
καὶ |
διοικεῖν
τὴν
ἄλλην
οἰκίαν.
ἔτι |
[7, 1327] |
φυλάξασθαι
ῥᾴδιον
τοῖς
νόμοις
φράζοντας
|
καὶ |
διορίζοντας
τίνας
οὐ
δεῖ
καὶ |
[7, 1330] |
δὲ
δεῖ
τρόπον
χρῆσθαι
δούλοις,
|
καὶ |
διότι
βέλτιον
πᾶσι
τοῖς
δούλοις |
[7, 1329] |
τῆς
πολιτείας
μετεχόντων,
εἴρηται
πρότερον,
|
καὶ |
διότι
τοὺς
γεωργοῦντας
αὐτῶν
ἑτέρους |
[7, 1332] |
ἐστι,
μὴ
λανθάνειν.
φαμὲν
δὲ
|
καὶ |
διωρίσμεθα
ἐν
τοῖς
Ἠθικοῖς,
εἴ |
[7, 1323] |
δὲ
καὶ
χρημάτων
καὶ
δυνάμεως
|
καὶ |
δόξης
καὶ
πάντων
τῶν
τοιούτων |
[7, 1327] |
ψυχήν,
ἄθυμα
δέ,
διόπερ
ἀρχόμενα
|
καὶ |
δουλεύοντα
διατελεῖ:
τὸ
δὲ
τῶν |
[7, 1326] |
ἐν
ταῖς
πόλεσιν
ἴσως
ὑπάρχειν
|
καὶ |
δούλων
ἀριθμὸν
πολλῶν
(καὶ
μετοίκων |
[7, 1327] |
τε
διατελεῖ
καὶ
βέλτιστα
πολιτευόμενον
|
καὶ |
δυνάμενον
ἄρχειν
πάντων,
μιᾶς
τυγχάνον |
[7, 1323] |
ὁποσονοῦν,
πλούτου
δὲ
καὶ
χρημάτων
|
καὶ |
δυνάμεως
καὶ
δόξης
καὶ
πάντων |
[7, 1325] |
δ'
οὐ
μόνον
ἀρετὴν
ἀλλὰ
|
καὶ |
δύναμιν
ὑπάρχειν,
καθ'
ἣν
ἔσται |
[7, 1327] |
τισὶ
δεῖ
καὶ
φοβεροὺς
εἶναι
|
καὶ |
δύνασθαι
βοηθεῖν,
ὥσπερ
κατὰ
γῆν, |
[7, 1330] |
δυσείσοδος
γὰρ
ἐκείνη
τοῖς
ξενικοῖς
|
καὶ |
δυσεξερεύνητος
τοῖς
ἐπιτιθεμένοις.
διὸ
δεῖ |
[7, 1330] |
χρή,
τοῖς
δ'
ἐναντίοις
δυσπρόσοδον
|
καὶ |
δυσπερίληπτον,
ὑδάτων
τε
καὶ
ναμάτων |
[7, 1334] |
δὴ
διῃρημένοι
πρότερον
ὅτι
φύσεως
|
καὶ |
ἔθους
καὶ
λόγου
δεῖ.
τούτων |
[7, 1336] |
ἀφ'
(ἥβης
μέχρι
τῶν
ἑνὸς
|
καὶ |
εἴκοσιν
ἐτῶν.
οἱ
γὰρ
ταῖς |
[7, 1333] |
καὶ
σχολὴν
καὶ
εἰς
πόλεμον
|
καὶ |
εἰρήνην,
καὶ
τῶν
πρακτῶν
τὰ |
[7, 1331] |
διαιρεῖται
τῆς
πόλεως
εἰς
ἱερεῖς
|
(καὶ |
εἰς
ἄρχοντας,
πρέπει
καὶ
τῶν |
[7, 1333] |
βίος
εἰς
ἀσχολίαν
καὶ
σχολὴν
|
καὶ |
εἰς
πόλεμον
καὶ
εἰρήνην,
καὶ |
[7, 1328] |
ὅπλα
τοὺς
γὰρ
κοινωνοῦντας
ἀναγκαῖον
|
καὶ |
ἐν
αὑτοῖς
ἔχειν
ὅπλα
πρός |
[7, 1326] |
ἀλλ'
ὅσοι
πόλεώς
εἰσι
μέρος
|
καὶ |
ἐξ
ὧν
συνίσταται
πόλις
οἰκείων |
[7, 1335] |
ὥστ'
ἀναγκαῖον
ταὐτὸ
τοῦτο
συμβαίνειν
|
(καὶ |
ἐπὶ
τῶν
ἀνθρώπων.
τεκμήριον
δέ: |
[7, 1331] |
δεῖ
δ'
ἐν
ταῖς
τέχναις
|
καὶ |
ἐπιστήμαις
ταῦτα
ἀμφότερα
κρατεῖσθαι,
τὸ |
[7, 1324] |
ὅσους
ἂν
διαφθείρῃ
τῶν
πολεμίων:
|
καὶ |
ἕτερα
δὴ
παρ'
ἑτέροις
ἔστι |
[7, 1329] |
τοῖς
αὐτοῖς
τρόπον
δέ
τινα
|
καὶ |
ἑτέροις.
ᾗ
μὲν
γὰρ
ἑτέρας |
[7, 1325] |
τὰς
καθ'
αὑτὰς
πόλεις
ἱδρυμένας
|
καὶ |
(ζῆν
οὕτω
προῃρημένας:
ἐνδέχεται
γὰρ |
[7, 1324] |
ἣν
κἂν
ὁστισοῦν
ἄριστα
πράττοι
|
καὶ |
ζῴη
(μακαρίως,
φανερόν
ἐστιν:
ἀμφισβητεῖται |
[7, 1335] |
ταῦτα
συνδυασθέντων,
πρὶν
αἴσθησιν
ἐγγενέσθαι
|
καὶ |
ζωὴν
(ἐμποιεῖσθαι
δεῖ
τὴν
ἄμβλωσιν: |
[7, 1329] |
τῶν
ἱερέων
γένος.
φανερὰ
δὲ
|
καὶ |
ἡ
τούτων
τάξις.
οὔτε
γὰρ |
[7, 1323] |
ἀγαθῶν
τῆς
ψυχῆς
αἴτιον
ταὐτόματον
|
καὶ |
ἡ
τύχη,
δίκαιος
δ'
οὐδεὶς |
[7, 1323] |
τοῦ
σώματος
τιμιώτερον
καὶ
ἁπλῶς
|
καὶ |
ἡμῖν,
ἀνάγκη
καὶ
τὴν
διάθεσιν |
[7, 1330] |
δι'
ἣν
δ'
αἰτίαν
συνδοκεῖ
|
(καὶ |
ἡμῖν,
ὕστερον
ἐροῦμεν.
δεῖ
δὲ |
[7, 1327] |
χώρας
καὶ
λιμένων
τῶν
πόλεων
|
καὶ |
θαλάττης
καὶ
περὶ
τῆς
ναυτικῆς |
[7, 1324] |
ἐπεὶ
δὲ
τῆς
πολιτικῆς
(διανοίας
|
καὶ |
θεωρίας
τοῦτ'
ἐστὶν
ἔργον,
ἀλλ' |
[7, 1335] |
ἀτελῆ
τὰ
τῶν
νέων
ἔκγονα,
|
καὶ |
θηλυτόκα
μᾶλλον
καὶ
μικρὰ
τὴν |
[7, 1333] |
χορηγία
γίγνεται
τῶν
εὐτυχημάτων,
οὕτω
|
καὶ |
Θίβρων
ἀγάμενος
φαίνεται
τὸν
τῶν |
[7, 1324] |
οἷον
ἐν
Σκύθαις
καὶ
Πέρσαις
|
καὶ |
Θρᾳξὶ
καὶ
Κελτοῖς.
ἐν
ἐνίοις |
[7, 1327] |
ὅτι
δεῖ
διανοητικούς
τε
εἶναι
|
καὶ |
θυμοειδεῖς
τὴν
φύσιν
τοὺς
μέλλοντας |
[7, 1333] |
ἀληθής
ἐστιν.
ταὐτὰ
γὰρ
ἄριστα
|
καὶ |
ἰδίᾳ
καὶ
κοινῇ,
τόν
τε |
[7, 1334] |
τέλος
εἶναι
φαίνεται
καὶ
κοινῇ
|
καὶ |
ἰδίᾳ
τοῖς
ἀνθρώποις,
καὶ
τὸν |
[7, 1328] |
τὸ
μάχιμον,
καὶ
τὸ
εὔπορον,
|
καὶ |
ἱερεῖς,
καὶ
κριτὰς
τῶν
ἀναγκαίων |
[7, 1324] |
ἀλλὰ
μὴν
εἴη
γ'
ἂν
|
καὶ |
καθ'
ἑαυτὴν
μία
πόλις
εὐδαίμων, |
[7, 1325] |
κοινῇ
πάσης
πόλεως
ἂν
εἴη
|
καὶ |
καθ'
ἕκαστον
ἄριστος
βίος
ὁ |
[7, 1325] |
εἰσιν.
ὁμοίως
δὲ
τοῦτο
ὑπάρχει
|
καὶ |
καθ'
ἑνὸς
ὁτουοῦν
τῶν
ἀνθρώπων: |
[7, 1335] |
καὶ
τεκνοποιίαν,
οὔτε
ἡ
θεραπευτικὴ
|
καὶ |
κακοπονητικὴ
λίαν,
ἀλλ'
ἡ
μέση |
[7, 1332] |
καὶ
τὰς
χρήσεις
ἀναγκαῖον
σπουδαίας
|
καὶ |
καλὰς
εἶναι
ταύτας
(ἁπλῶς:
διὸ |
[7, 1325] |
ἄριστον:
οὕτω
γὰρ
ἂν
πλείστων
|
καὶ |
καλλίστων
κύριος
εἴη
πράξεων.
ὥστε |
[7, 1325] |
πρᾶξίς
ἐστιν,
ἔτι
δὲ
πολλῶν
|
καὶ |
καλῶν
τέλος
ἔχουσιν
αἱ
τῶν |
[7, 1332] |
ὥσπερ
εἰ
τοῦ
κιθαρίζειν
λαμπρὸν
|
καὶ |
καλῶς
αἰτιῷντο
τὴν
λύραν
μᾶλλον |
[7, 1334] |
ἐπιόντων
εἰσίν.
ἀνδρείας
μὲν
οὖν
|
καὶ |
καρτερίας
δεῖ
πρὸς
τὴν
ἀσχολίαν, |
[7, 1334] |
πόλιν
εἶναι
προσήκει
(καὶ
ἀνδρείαν
|
καὶ |
καρτερικήν:
κατὰ
γὰρ
τὴν
παροιμίαν, |
[7, 1327] |
δεῖ
κατ'
ἀμφότερα
τοὺς
σωθησομένους,
|
καὶ |
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ
θάλατταν, |
[7, 1325] |
τις
ᾖ
κρείττων
κατ'
ἀρετὴν
|
καὶ |
κατὰ
δύναμιν
τὴν
πρακτικὴν
τῶν |
[7, 1327] |
τοὺς
σωθησομένους,
καὶ
κατὰ
γῆν
|
καὶ |
κατὰ
θάλατταν,
καὶ
πρὸς
τὸ |
[7, 1327] |
δύνασθαι
βοηθεῖν,
ὥσπερ
κατὰ
γῆν,
|
καὶ |
κατὰ
θάλατταν̓
περὶ
δὲ
πλήθους |
[7, 1333] |
τοίνυν
τῷ
πολιτικῷ
βλέποντι
νομοθετητέον,
|
καὶ |
κατὰ
τὰ
μέρη
τῆς
ψυχῆς |
[7, 1333] |
κατὰ
τὰ
μέρη
τῆς
ψυχῆς
|
καὶ |
κατὰ
τὰς
πράξεις
αὐτῶν,
μᾶλλον |
[7, 1326] |
ποίους
τινὰς
ὑπάρχειν
δεῖ
φύσει,
|
καὶ |
κατὰ
τὴν
χώραν
ὡσαύτως,
πόσην |
[7, 1333] |
καὶ
πρὸς
πόλεμον
ἐνομοθέτησεν.
ἃ
|
(καὶ |
κατὰ
τὸν
λόγον
ἐστὶν
εὐέλεγκτα |
[7, 1323] |
τούτοις
ἐλλείπουσιν:
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
|
καὶ |
κατὰ
τὸν
λόγον
σκοπουμένοις
εὐσύνοπτόν |
[7, 1330] |
ἄλλας
πράξεις,
ἂν
εὔτομος
ᾖ
|
καὶ |
κατὰ
τὸν
νεώτερον
καὶ
τὸν |
[7, 1336] |
τὴν
ἡλικίαν
λάβωσιν
ἐν
ᾗ
|
καὶ |
κατακλίσεως
ὑπάρξει
κοινωνεῖν
ἤδη
καὶ |
[7, 1324] |
Σκύθαις
καὶ
Πέρσαις
καὶ
Θρᾳξὶ
|
καὶ |
Κελτοῖς.
ἐν
ἐνίοις
γὰρ
καὶ |
[7, 1329] |
τό
τε
ὁπλιτικὸν
καὶ
βουλευτικόν,
|
καὶ |
κεχώρισται
δὴ
τούτων
ἕκαστον,
τὸ |
[7, 1336] |
διὰ
τὰ
νοσήματα.
ἔτι
δὲ
|
καὶ |
κινήσεις
ὅσας
ἐνδέχεται
ποιεῖσθαι
τηλικούτων |
[7, 1336] |
τὰς
δὲ
διατάσεις
(τῶν
παίδων
|
καὶ |
κλαυθμοὺς
οὐκ
ὀρθῶς
ἀπαγορεύουσιν
οἱ |
[7, 1334] |
τὸ
αὐτὸ
τέλος
εἶναι
φαίνεται
|
καὶ |
κοινῇ
καὶ
ἰδίᾳ
τοῖς
ἀνθρώποις, |
[7, 1325] |
καὶ
τὴν
εὐδαιμονίαν
(εὐπραγίαν
θετέον,
|
καὶ |
κοινῇ
πάσης
πόλεως
ἂν
εἴη |
[7, 1325] |
ἄριστον
ἑκάστῳ
τε
τῶν
ἀνθρώπων
|
καὶ |
κοινῇ
ταῖς
πόλεσι
καὶ
τοῖς |
[7, 1323] |
μὲν
ἄριστος,
καὶ
χωρὶς
ἑκάστῳ
|
καὶ |
κοινῇ
ταῖς
πόλεσιν,
~(ὁ
μετ' |
[7, 1324] |
συντάττεσθαι,
καὶ
τῶν
(ἀνθρώπων
ἕκαστον
|
καὶ |
κοινῇ
τὴν
πολιτείαν.
νομίζουσι
δ' |
[7, 1333] |
ταὐτὰ
γὰρ
ἄριστα
καὶ
ἰδίᾳ
|
καὶ |
κοινῇ,
τόν
τε
νομοθέτην
ἐμποιεῖν |
[7, 1328] |
τὸ
γένος
ἓν
γάρ
τι
|
καὶ |
κοινὸν
εἶναι
δεῖ
καὶ
ταὐτὸ |
[7, 1324] |
(βίος,
ὁ
διὰ
τοῦ
συμπολιτεύεσθαι
|
καὶ |
κοινωνεῖν
πόλεως
ἢ
μᾶλλον
ὁ |
[7, 1332] |
δικαίας
πράξεις,
αἱ
δίκαιαι
τιμωρίαι
|
καὶ |
κολάσεις
ἀπ'
ἀρετῆς
μέν
εἰσιν, |
[7, 1327] |
πεζευόντων
ἐστίν,
ὃ
κύριόν
ἐστι
|
καὶ |
κρατεῖ
τῆς
ναυτιλίας:
πλήθους
δὲ |
[7, 1324] |
στοχάζονται
πάντες,
ὥσπερ
ἐν
Λακεδαίμονι
|
καὶ |
Κρήτῃ
πρὸς
τοὺς
πολέμους
συντέτακται |
[7, 1329] |
τὸ
βουλευόμενον
περὶ
τῶν
συμφερόντων
|
καὶ |
κρῖνον
περὶ
τῶν
δικαίων
ἐνυπάρχει |
[7, 1326] |
δ'
ἀρχομένων,
ἄρχοντος
δ'
ἐπίταξις
|
καὶ |
κρίσις
ἔργον:
πρὸς
δὲ
τὸ |
[7, 1328] |
καὶ
τὸ
εὔπορον,
καὶ
ἱερεῖς,
|
καὶ |
κριτὰς
τῶν
ἀναγκαίων
καὶ
συμφερόντων. |
[7, 1329] |
ἀδυνάτων
(ἐστὶ
τοὺς
δυναμένους
βιάζεσθαι
|
καὶ |
κωλύειν,
τούτους
ὑπομένειν
ἀρχομένους
ἀεί, |
[7, 1331] |
ἀλλὰ
τὸ
διατρίβειν
νῦν
ἀκριβολογουμένους
|
καὶ |
λέγοντας
περὶ
τῶν
τοιούτων
ἀργόν |
[7, 1327] |
καὶ
χώραις
καὶ
πόλεσιν
ἐπίνεια
|
καὶ |
λιμένας
εὐφυῶς
κείμενα
πρὸς
τὴν |
[7, 1327] |
ἐμμελεστέραν.
περὶ
μὲν
οὖν
χώρας
|
καὶ |
λιμένων
τῶν
πόλεων
καὶ
θαλάττης |
[7, 1334] |
πρότερον
ὅτι
φύσεως
καὶ
ἔθους
|
καὶ |
λόγου
δεῖ.
τούτων
δὲ
ποίους |
[7, 1332] |
καὶ
τοῖς
ἔθεσιν,
ἄνθρωπος
δὲ
|
(καὶ |
λόγῳ:
μόνος
γὰρ
ἔχει
λόγον: |
[7, 1323] |
χρωμένοις,
ὃς
εὐδαίμων
μέν
ἐστι
|
καὶ |
μακάριος,
δι'
οὐθὲν
δὲ
τῶν |
[7, 1334] |
δικαιοσύνης
ἐν
ἀμφοτέροις
τοῖς
χρόνοις,
|
(καὶ |
μᾶλλον
εἰρήνην
ἄγουσι
καὶ
σχολάζουσιν: |
[7, 1333] |
ἡ
τῶν
ἐλευθέρων
ἀρχὴ
καλλίων
|
καὶ |
μᾶλλον
μετ'
ἀρετῆς.
ἔτι
δὲ |
[7, 1330] |
κατασκευάζειν
ὑποδοχὰς
ὀμβρίοις
ὕδασιν
ἀφθόνους
|
καὶ |
μεγάλας,
ὥστε
μηδέποτε
ὑπολείπειν
εἰργομένους |
[7, 1326] |
τό
γε
καλὸν
ἐν
πλήθει
|
καὶ |
μεγέθει
εἴωθε
γίνεσθαι,
ἀλλ'
ἔστι |
[7, 1326] |
δεῖσθαι
μηθενὸς
(αὔταρκεσ̓
πλήθει
δὲ
|
καὶ |
μεγέθει
τοσαύτην
ὥστε
δύνασθαι
τοὺς |
[7, 1327] |
θάλατταν̓
περὶ
δὲ
πλήθους
ἤδη
|
καὶ |
μεγέθους
τῆς
δυνάμεως
ταύτης
πρὸς |
[7, 1336] |
καὶ
κατακλίσεως
ὑπάρξει
κοινωνεῖν
ἤδη
|
καὶ |
μέθης,
καὶ
τῆς
ἀπὸ
τῶν |
[7, 1332] |
νομίζει
εἶναι
κρείττων,
ἄλλως
τε
|
(καὶ |
μέλλων
ἀντιλαμβάνειν
τοῦτον
τὸν
ἔρανον |
[7, 1329] |
οἱ
γὰρ
τῶν
ὅπλων
κύριοι
|
καὶ |
μένειν
ἢ
μὴ
μένειν
κύριοι |
[7, 1329] |
κρῖνον
περὶ
τῶν
δικαίων
ἐνυπάρχει
|
καὶ |
μέρη
φαίνεται
τῆς
(πόλεως
μάλιστα |
[7, 1326] |
ὑπάρχει
φανερῶς.
ἔτι
δὲ
ξένοις
|
καὶ |
μετοίκοις
ῥᾴδιον
μεταλαμβάνειν
τῆς
πολιτείας: |
[7, 1326] |
ὑπάρχειν
καὶ
δούλων
ἀριθμὸν
πολλῶν
|
(καὶ |
μετοίκων
καὶ
ξένων̓
ἀλλ'
ὅσοι |
[7, 1336] |
ἔσται.
ταύτην
γὰρ
τὴν
ἡλικίαν,
|
~(καὶ |
μέχρι
τῶν
ἑπτὰ
ἐτῶν,
ἀναγκαῖον |
[7, 1324] |
δεσπόζῃ
τῶν
πλησίον,
καὶ
βουλομένων
|
καὶ |
μὴ
βουλομένων.
πῶς
γὰρ
ἂν |
[7, 1334] |
ἡλικίαις
(ἐπὶ
τὸν
αὐτὸν
καιρὸν
|
καὶ |
μὴ
διαφωνῶσιν
αἱ
δυνάμεις
τοῦ |
[7, 1324] |
ἀδίκως
ἄρχειν,
κρατεῖν
δ'
ἔστι
|
καὶ |
μὴ
δικαίως.
ἀλλὰ
μὴν
οὐδ' |
[7, 1328] |
(ἐνδέχεται
καὶ
πάντας
κοινωνεῖν
πάντων
|
καὶ |
μὴ
πάντας
πάντων
ἀλλὰ
τινὰς |
[7, 1330] |
ὀλίγοις
ἀρετῆς,
εἰ
δεῖ
σῴζεσθαι
|
(καὶ |
μὴ
πάσχειν
κακῶς
μηδὲ
ὑβρίζεσθαι, |
[7, 1330] |
δὲ
πρὸς
μὲν
τοὺς
ὁμοίους
|
καὶ |
μὴ
πολὺ
τῷ
πλήθει
διαφέροντας |
[7, 1333] |
μένοντες
ἐν
τοῖς
νόμοις
αὐτοῦ,
|
καὶ |
μηδενὸς
ἐμποδίζοντος
(πρὸς
τὸ
χρῆσθαι |
[7, 1331] |
καθαρὰν
εἶναι
τῶν
ὠνίων
πάντων,
|
καὶ |
μήτε
βάναυσον
μήτε
γεωργὸν
μήτ' |
[7, 1325] |
τῷ
πλησίον,
ἀλλὰ
μᾶλλον
ἀφαιρεῖσθαι,
|
καὶ |
μήτε
πατέρα
παίδων
μήτε
παῖδας |
[7, 1335] |
νέων
ἔκγονα,
καὶ
θηλυτόκα
μᾶλλον
|
καὶ |
μικρὰ
τὴν
μορφήν,
ὥστ'
ἀναγκαῖον |
[7, 1335] |
νέους
συζευγνύναι
καὶ
νέας,
ἀτελεῖς
|
καὶ |
μικροὶ
τὰ
σώματά
εἰσιν.
ἔτι |
[7, 1330] |
ταῖς
πολιτείαις:
οἷον
ἀκρόπολις
ὀλιγαρχικὸν
|
καὶ |
μοναρχικόν,
(δημοκρατικὸν
δ'
ὁμαλότης,
ἀριστοκρατικὸν |
[7, 1323] |
φρόνησις
(τὴν
αὐτὴν
ἔχει
δύναμιν
|
καὶ |
μορφὴν
ὧν
μετασχὼν
ἕκαστος
τῶν |
[7, 1336] |
ἀνειμένας.
(καὶ
περὶ
λόγων
δὲ
|
καὶ |
μύθων,
ποίους
τινὰς
ἀκούειν
δεῖ |
[7, 1330] |
δυσπρόσοδον
καὶ
δυσπερίληπτον,
ὑδάτων
τε
|
καὶ |
ναμάτων
μάλιστα
μὲν
ὑπάρχειν
πλῆθος |
[7, 1325] |
τοῖς
ἄλλοις
δημιουργοῖς,
οἷον
ὑφάντῃ
|
καὶ |
ναυπηγῷ,
~(δεῖ
τὴν
ὕλην
ὑπάρχειν |
[7, 1327] |
χώραν
γεωργούντων,
ἀφθονίαν
ἀναγκαῖον
εἶναι
|
καὶ |
ναυτῶν.
ὁρῶμεν
δὲ
τοῦτο
καὶ |
[7, 1335] |
πόλεων
ἐπιχωριάζεται
τὸ
νέους
συζευγνύναι
|
καὶ |
νέας,
ἀτελεῖς
καὶ
μικροὶ
τὰ |
[7, 1332] |
καλὰς
εἶναι
ταύτας
(ἁπλῶς:
διὸ
|
καὶ |
νομίζουσιν
ἄνθρωποι
τῆς
εὐδαιμονίας
αἴτια |
[7, 1324] |
καὶ
Κελτοῖς.
ἐν
ἐνίοις
γὰρ
|
καὶ |
νόμοι
τινές
εἰσι
παροξύνοντες
πρὸς |
[7, 1329] |
τοὺς
(Οἰνωτροὺς
ὄντας
ποιῆσαι
γεωργούς,
|
καὶ |
νόμους
ἄλλους
τε
αὐτοῖς
θέσθαι |
[7, 1333] |
δὴ
πολιτικὸς
τῶν
τοιούτων
λόγων
|
καὶ |
νόμων
οὐθεὶς
οὔτε
ὠφέλιμος
οὔτε |
[7, 1332] |
ὁ
σπουδαῖος
ἀνὴρ
καὶ
πενίᾳ
|
καὶ |
νόσῳ
καὶ
(ταῖς
ἄλλαις
τύχαις |
[7, 1337] |
κατ'
ἴδιον
τρόπον
ὃ
γίγνεται
|
καὶ |
νῦν
ἐν
ταῖς
πλείσταις
τῶν |
[7, 1336] |
τὰ
μέλη
δι'
ἁπαλότητα
χρῶνται
|
καὶ |
νῦν
ἔνια
τῶν
ἐθνῶν
ὀργάνοις |
[7, 1329] |
τὰ
συσσίτια
καταστῆσαι
πρῶτον:
διὸ
|
καὶ |
νῦν
ἔτι
τῶν
ἀπ'
ἐκείνου |
[7, 1331] |
οἰητέον
εἶναι
πολεμικωτάτην,
~(ἄλλως
τε
|
καὶ |
νῦν
εὑρημένων
τῶν
περὶ
τὰ |
[7, 1329] |
τὴν
Τυρρηνίαν
Ὀπικοὶ
καὶ
πρότερον
|
καὶ |
νῦν
καλούμενοι
τὴν
ἐπωνυμίαν
(Αὔσονες, |
[7, 1335] |
οἷς
οἱ
πολλοὶ
χρῶνται,
καλῶς
|
καὶ |
νῦν
ὁρίσαντες
χειμῶνος
τὴν
συναυλίαν |
[7, 1327] |
δεῖ
κεκτῆσθαι
τοιοῦτον.
ἐπεὶ
δὲ
|
καὶ |
νῦν
ὁρῶμεν
πολλαῖς
ὑπάρχοντα
καὶ |
[7, 1335] |
παιδονομίας,
(τύπῳ
δὲ
ἱκανὸν
εἰπεῖν
|
καὶ |
νῦν.
οὔτε
γὰρ
ἡ
τῶν |
[7, 1329] |
ἔχει
τὸν
τρόπον
τοῦτον
ἔτι
|
καὶ |
νῦν,
τά
τε
περὶ
τὴν |
[7, 1327] |
καὶ
ναυτῶν.
ὁρῶμεν
δὲ
τοῦτο
|
καὶ |
νῦν
ὑπάρχον
τισίν,
οἷον
τῇ |
[7, 1323] |
λόγοις
περὶ
τῆς
ἀρίστης
ζωῆς,
|
καὶ |
νῦν
χρηστέον
αὐτοῖς.
ὡς
ἀληθῶς |
[7, 1326] |
δούλων
ἀριθμὸν
πολλῶν
(καὶ
μετοίκων
|
καὶ |
ξένων̓
ἀλλ'
ὅσοι
πόλεώς
εἰσι |
[7, 1334] |
τοῖς
παιδίοις,
ὁ
δὲ
λογισμὸς
|
καὶ |
ὁ
νοῦς
προιοῦσιν
ἐγγίγνεσθαι
(πέφυκεν. |
[7, 1334] |
τέλους,
(ὁ
δὲ
λόγος
ἡμῖν
|
καὶ |
ὁ
νοῦς
τῆς
φύσεως
τέλος, |
[7, 1329] |
τὴν
καλουμένην
Σύρτιν:
ἦσαν
δὲ
|
καὶ |
οἱ
Χῶνες
Οἰνωτροὶ
τὸ
γένος. |
[7, 1328] |
εἴρηται
χαλεποὶ
πόλεμοι
γὰρ
ἀδελφῶν
|
καὶ |
οἵ
τοι
πέρᾳ
στέρξαντες,
οἵδε |
[7, 1325] |
ἐν
μέρει,
τοῦτο
γὰρ
ἴσον
|
καὶ |
ὅμοιον:
τὸ
δὲ
μὴ
ἴσον |
[7, 1324] |
τὴν
δεσποτικὴν
πολιτικὴν
οἴεσθαι
εἶναι,
|
καὶ |
ὅπερ
αὑτοῖς
ἕκαστοι
οὔ
φασιν |
[7, 1336] |
τούτων
διαγωγήν,
τήν
τ'
ἄλλην
|
καὶ |
ὅπως
ὅτι
ἥκιστα
μετὰ
δούλων |
[7, 1329] |
τοίνυν
ἄνευ
(πόλις
οὐ
συνίσταται
|
καὶ |
ὅσα
μέρη
πόλεως,
εἴρηται
γεωργοὺς |
[7, 1329] |
πάντας
τοὺς
πολίτας.
φανερὸν
(δὲ
|
καὶ |
ὅτι
δεῖ
τὰς
κτήσεις
εἶναι |
[7, 1334] |
τούτων
ἢ
τὴν
τῶν
ἀρετῶν
|
καὶ |
ὅτι
δι'
αὑτήν,
φανερὸν
(ἐκ |
[7, 1333] |
ὥστε
πρὸς
τούτους
τοὺς
σκοποὺς
|
καὶ |
παῖδας
ἔτι
ὄντας
παιδευτέον
καὶ |
[7, 1337] |
φύσεως
ἐπακολουθεῖν:
πᾶσα
γὰρ
τέχνη
|
καὶ |
παιδεία
τὸ
προσλεῖπον
βούλεται
τῆς |
[7, 1336] |
ἀπὸ
τῶν
ἑπτὰ
μέχρι
ἥβης
|
καὶ |
πάλιν
μετὰ
πρὸς
τὴν
ἀφ' |
[7, 1329] |
γεωργοὺς
μὲν
γὰρ
καὶ
τεχνίτας
|
καὶ |
πᾶν
τὸ
θητικὸν
ἀναγκαῖον
(ὑπάρχειν) |
[7, 1328] |
πολιτείᾳ.
καθάπερ
γὰρ
εἴπομεν,
(ἐνδέχεται
|
καὶ |
πάντας
κοινωνεῖν
πάντων
καὶ
μὴ |
[7, 1325] |
ἕτερόν
τινα
εἶναι
τοῦ
πολιτικοῦ
|
καὶ |
πάντων
αἱρετώτατον,
οἱ
δὲ
τοῦτον |
[7, 1328] |
ἱερατείαν,
ἕκτον
δὲ
τὸν
ἀριθμὸν
|
καὶ |
πάντων
ἀναγκαιότατον
κρίσιν
περὶ
τῶν |
[7, 1334] |
σωφροσύνης
τοὺς
ἄριστα
δοκοῦντας
πράττειν
|
(καὶ |
πάντων
τῶν
μακαριζομένων
ἀπολαύοντας,
οἷον |
[7, 1323] |
χρημάτων
καὶ
δυνάμεως
καὶ
δόξης
|
καὶ |
πάντων
τῶν
τοιούτων
εἰς
ἄπειρον |
[7, 1331] |
ἡλικίας
καὶ
τοῦτον
τὸν
κόσμον,
|
καὶ |
παρὰ
μὲν
τοῖς
νεωτέροις
ἄρχοντάς |
[7, 1330] |
(ἔχθρας,
οἱ
δὲ
λίαν
φροντίζουσι
|
καὶ |
παρὰ
τὸ
καλόν.
διὸ
παρ' |
[7, 1333] |
τυχεῖν
ἔστιν
ἀκροτάτου.
διῄρηται
δὲ
|
καὶ |
πᾶς
ὁ
βίος
εἰς
ἀσχολίαν |
[7, 1325] |
ἂν
ὁ
θεὸς
εἶχε
καλῶς
|
καὶ |
πᾶς
ὁ
κόσμος,
οἷς
οὐκ |
[7, 1325] |
θεάσασθαι
πόλιν
καὶ
γένος
ἀνθρώπων
|
καὶ |
πᾶσαν
ἄλλην
κοινωνίαν,
ζωῆς
ἀγαθῆς |
[7, 1332] |
δ'
ἂν
ὁ
σπουδαῖος
ἀνὴρ
|
καὶ |
πενίᾳ
καὶ
νόσῳ
καὶ
(ταῖς |
[7, 1328] |
οἵ
τοι
πέρᾳ
στέρξαντες,
οἵδε
|
καὶ |
πέρᾳ
μισοῦσιν.
περὶ
μὲν
οὖν |
[7, 1331] |
τοιαύτης
ἀγορᾶς
εἶναι
κατασκευὴν
οἵαν
|
καὶ |
περὶ
Θετταλίαν
νομίζουσιν
ἣν
ἐλευθέραν |
[7, 1336] |
ἀνελευθέρους
μήτε
ἐπιπόνους
μήτε
ἀνειμένας.
|
(καὶ |
περὶ
λόγων
δὲ
καὶ
μύθων, |
[7, 1324] |
στρατεύσωνται
(στρατείας:
ἦν
δέ
ποτε
|
καὶ |
περὶ
Μακεδονίαν
νόμος
τὸν
μηθένα |
[7, 1325] |
τὰ
νῦν
εἰρημένα
περὶ
αὐτῶν,
|
καὶ |
περὶ
τὰς
ἄλλας
πολιτείας
ἡμῖν |
[7, 1335] |
ὑπάρχει
τοῖς
τοιούτοις
ὥσπερ
ἡλικιώταις
|
καὶ |
περὶ
τὴν
οἰκονομίαν
ἐγκληματικὸν
τὸ |
[7, 1327] |
λιμένων
τῶν
πόλεων
καὶ
θαλάττης
|
καὶ |
περὶ
τῆς
ναυτικῆς
δυνάμεως
ἔστω |
[7, 1333] |
τέλη.
τὸν
(αὐτὸν
δὲ
τρόπον
|
καὶ |
περὶ
τοὺς
βίους
καὶ
τὰς |
[7, 1335] |
καιροὺς
τῶν
σωμάτων
ἱκανῶς
λέγουσι,
|
~(καὶ |
περὶ
τῶν
πνευμάτων
οἱ
φυσικοί, |
[7, 1331] |
τὸ
τὴν
χώραν
εὐέμβολον
ζητεῖν
|
καὶ |
περιαιρεῖν
τοὺς
(ὀρεινοὺς
τόπους,
ὁμοίως |
[7, 1329] |
αὐτήν,
τὰ
δ'
εἰς
εὐσχημοσύνην
|
καὶ |
περιουσίαν
ὑπαρχόντων
ἤδη
τούτων
εὔλογον |
[7, 1324] |
τετίμηται
δύναμις,
οἷον
ἐν
Σκύθαις
|
καὶ |
Πέρσαις
καὶ
Θρᾳξὶ
καὶ
Κελτοῖς. |
[7, 1330] |
πλείστοις
χρώμεθα
πρὸς
τὸ
σῶμα
|
καὶ |
πλειστάκις,
ταῦτα
πλεῖστον
συμβάλλεται
πρὸς |
[7, 1333] |
(πρὸς
τὰς
χρησίμους
εἶναι
δοκούσας
|
καὶ |
πλεονεκτικωτέρας.
παραπλησίως
δὲ
τούτοις
καὶ |
[7, 1336] |
ἐν
τοῖς
συσσιτίοις
ἀτιμίαις
κολάζειν
|
καὶ |
πληγαῖς,
τὸν
δὲ
πρεσβύτερον
τῆς |
[7, 1326] |
τοῦτ'
(ἀληθές,
ἀγνοοῦσι
ποία
μεγάλη
|
καὶ |
ποία
μικρὰ
πόλις.
κατ'
ἀριθμοῦ |
[7, 1324] |
ἔτι
δὲ
τίνα
πολιτείαν
θετέον
|
καὶ |
ποίαν
διάθεσιν
πόλεως
ἀρίστην,
εἴτε |
[7, 1329] |
δεῖ,
καὶ
πόσην
τινὰ
χρὴ
|
καὶ |
ποίαν
εἶναι
τὴν
χώραν:
περὶ |
[7, 1328] |
τὴν
χώραν
πόσην
τέ
τινα
|
καὶ |
ποίαν
τινά,
διώρισται
σχεδόν
οὐ |
[7, 1326] |
χώραν
ὡσαύτως,
πόσην
τε
εἶναι
|
καὶ |
ποίαν
τινὰ
ταύτην.
οἴονται
μὲν |
[7, 1328] |
ἀλλὰ
τινὰς
τινῶν.
ταῦτα
γὰρ
|
καὶ |
ποιεῖ
τὰς
πολιτείας
ἑτέρας:
ἐν |
[7, 1332] |
τῶν
ἄλλων
τι
ζῴων:
εἶτα
|
καὶ |
ποιόν
τινα
τὸ
σῶμα
καὶ |
[7, 1329] |
(διανομῆς
καὶ
τῶν
γεωργούντων,
τίνας
|
καὶ |
ποίους
εἶναι
χρή,
λεκτέον
πρῶτον, |
[7, 1334] |
ἐπιμελητέον
περὶ
τὴν
σύζευξιν,
πότε
|
καὶ |
ποίους
τινὰς
ὄντας
χρὴ
ποιεῖσθαι |
[7, 1328] |
πολιτευομένων,
πόσους
τε
ὑπάρχειν
δεῖ
|
καὶ |
ποίους
τινὰς
τὴν
φύσιν,
ἔτι |
[7, 1326] |
πλῆθος
τῶν
ἀνθρώπων,
πόσους
τε
|
καὶ |
ποίους
τινὰς
ὑπάρχειν
δεῖ
φύσει, |
[7, 1331] |
τῆς
πολιτείας
αὐτῆς,
ἐκ
τίνων
|
καὶ |
ποίων
(δεῖ
συνεστάναι
τὴν
μέλλουσαν |
[7, 1333] |
δεῖ
μὲν
γὰρ
ἀσχολεῖν
δύνασθαι
|
καὶ |
πολεμεῖν,
~(μᾶλλον
δ'
εἰρήνην
ἄγειν |
[7, 1330] |
πρὸς
τὸ
τὰς
πολιτικὰς
πράξεις
|
καὶ |
πολεμικὰς
καλῶς
ἔχει.
πρὸς
μὲν |
[7, 1334] |
σχολάζειν
χρῆσθαι,
ἀλλ'
ἀσχολοῦντας
μὲν
|
καὶ |
πολεμοῦντας
φαίνεσθαι
ἀγαθούς,
εἰρήνην
δ' |
[7, 1327] |
ὁρῶμεν
πολλαῖς
ὑπάρχοντα
καὶ
χώραις
|
καὶ |
πόλεσιν
ἐπίνεια
καὶ
λιμένας
εὐφυῶς |
[7, 1326] |
δύναμιν
ἀποβλέπειν.
ἔστι
γάρ
τι
|
καὶ |
πόλεως
ἔργον,
ὥστε
τὴν
δυναμένην |
[7, 1324] |
ἑνός
τε
ἑκάστου
τῶν
ἀνθρώπων
|
καὶ |
πόλεως
ἢ
μὴ
τὴν
αὐτήν, |
[7, 1326] |
εἴωθε
γίνεσθαι,
ἀλλ'
ἔστι
τι
|
καὶ |
πόλεως
μεγέθους
μέτρον,
ὥσπερ
καὶ |
[7, 1323] |
καὶ
τῶν
αὐτῶν
λόγων
δεόμενον
|
καὶ |
πόλιν
εὐδαίμονα
τὴν
ἀρίστην
εἶναι |
[7, 1324] |
τὸν
ἕνα
δι'
ἀρετὴν
ἀποδέχεται,
|
καὶ |
πόλιν
εὐδαιμονεστέραν
φήσει
τὴν
σπουδαιοτέραν. |
[7, 1326] |
τόδε
συνέχει
τὸ
πᾶν.
διὸ
|
καὶ |
πόλιν
ἧς
μετὰ
μεγέθους
ὁ |
[7, 1324] |
τυραννικὸν
βίον
μάλιστα
τιμῶσιν,
οὗτοι
|
καὶ |
πόλιν
τὴν
πλείστων
ἄρχουσαν
εὐδαιμονεστάτην |
[7, 1326] |
διὰ
τὴν
ὑπερβολήν:
ὁμοίως
δὲ
|
καὶ |
πόλις
ἡ
μὲν
ἐξ
ὀλίγων |
[7, 1328] |
γίγνεσθαι
πόλεως
εἴδη
καὶ
διαφορὰς
|
καὶ |
πολιτείας
πλείους:
~(ἄλλον
γὰρ
τρόπον |
[7, 1324] |
ἢ
τοῖς
τὰ
κοινὰ
πράττουσι
|
καὶ |
πολιτευομένοις.
~(οἱ
μὲν
οὖν
οὕτως |
[7, 1331] |
τὴν
μέλλουσαν
ἔσεσθαι
πόλιν
μακαρίαν
|
καὶ |
πολιτεύσεσθαι
καλῶς,
λεκτέον.
ἐπεὶ
δὲ |
[7, 1324] |
ἀνδρὸς
τὸν
πρακτικὸν
εἶναι
βίον
|
καὶ |
πολιτικόν,
ἐφ'
ἑκάστης
γὰρ
ἀρετῆς |
[7, 1327] |
πόλεως.
εἰ
μὲν
γὰρ
(ἡγεμονικὸν
|
καὶ |
πολιτικὸν
ζήσεται
βίον,
ἀναγκαῖον
καὶ |
[7, 1334] |
μᾶλλον.
πολλῆς
οὖν
δεῖ
δικαιοσύνης
|
καὶ |
πολλῆς
σωφροσύνης
τοὺς
ἄριστα
δοκοῦντας |
[7, 1326] |
γὰρ
ταὐτὸν
μεγάλη
τε
(πόλις
|
καὶ |
πολυάνθρωπος.
ἀλλὰ
μὴν
καὶ
τοῦτό |
[7, 1328] |
καὶ
τὰς
πολιτείας.
ἐπισκεπτέον
δὲ
|
καὶ |
πόσα
ταυτί
ἐστιν
ὧν
ἄνευ |
[7, 1329] |
γεωργοῦντας
αὐτῶν
ἑτέρους
εἶναι
δεῖ,
|
καὶ |
πόσην
τινὰ
χρὴ
καὶ
ποίαν |
[7, 1335] |
πότε
ἄρχεσθαι
χρὴ
τῆς
συζεύξεως,
|
καὶ |
πόσον
χρόνον
λειτουργεῖν
ἁρμόττει
πρὸς |
[7, 1324] |
βίον
αἱρετώτατον
πότερον
ὁ
πολιτικὸς
|
καὶ |
πρακτικὸς
βίος
αἱρετὸς
ἢ
μᾶλλον |
[7, 1325] |
ἡ
γὰρ
εὐπραξία
τέλος,
ὥστε
|
καὶ |
πρᾶξίς
τις.
μάλιστα
δὲ
καὶ |
[7, 1325] |
καὶ
πρᾶξίς
τις.
μάλιστα
δὲ
|
καὶ |
πράττειν
λέγομεν
κυρίως
καὶ
τῶν |
[7, 1323] |
πόλιν
εὐδαίμονα
τὴν
ἀρίστην
εἶναι
|
καὶ |
πράττουσαν
καλῶς.
ἀδύνατον
δὲ
καλῶς |
[7, 1332] |
οὐκέτι
τύχης
ἔργον
ἀλλ'
ἐπιστήμης
|
καὶ |
προαιρέσεως.
ἀλλὰ
μὴν
σπουδαία
γε |
[7, 1328] |
ἀγεννὴς
γὰρ
ὁ
τοιοῦτος
βίος
|
καὶ |
πρὸς
ἀρετὴν
ὑπεναντίο,
οὐδὲ
δὴ |
[7, 1327] |
εἰ
ταῦτα
μὴ
συμβαίνει,
βέλτιον
|
καὶ |
πρὸς
ἀσφάλειαν
καὶ
πρὸς
εὐπορίαν |
[7, 1330] |
δὲ
καὶ
τόπους:
οὕτω
γὰρ
|
καὶ |
πρὸς
ἀσφάλειαν
καὶ
πρὸς
κόσμον |
[7, 1327] |
συμβαίνει,
βέλτιον
καὶ
πρὸς
ἀσφάλειαν
|
καὶ |
πρὸς
εὐπορίαν
τῶν
ἀναγκαίων
μετέχειν |
[7, 1330] |
οὕτω
γὰρ
καὶ
πρὸς
ἀσφάλειαν
|
καὶ |
πρὸς
κόσμον
ἕξει
καλῶς.
περὶ |
[7, 1331] |
ἀλλὰ
καὶ
τούτων
ἐπιμελητέον,
ὅπως
|
καὶ |
πρὸς
κόσμον
ἔχῃ
τῇ
πόλει |
[7, 1327] |
πόλεις
τὰς
εὐδοκιμούσας
τῶν
Ἑλλήνων
|
καὶ |
πρὸς
πᾶσαν
τὴν
οἰκουμένην,
ὡς |
[7, 1328] |
πρὸς
τὰς
καθ'
αὑτοὺς
χρείας
|
καὶ |
πρὸς
πολεμικάς,
πέμπτον
δὲ
καὶ |
[7, 1336] |
τοῦτο
γὰρ
καὶ
πρὸς
ὑγίειαν
|
καὶ |
πρὸς
πολεμικὰς
(πράξεις
εὐχρηστότατον.
διὸ |
[7, 1333] |
ὅτι
πάντα
πρὸς
τὸ
κρατεῖν
|
καὶ |
πρὸς
πόλεμον
ἐνομοθέτησεν.
ἃ
(καὶ |
[7, 1335] |
τῶν
καρπῶν
κομιδήν.
ἔτι
δὲ
|
καὶ |
πρὸς
σωφροσύνην
συμφέρει
τὰς
ἐκδόσεις |
[7, 1331] |
τὴν
τῆς
θέσεως
ἀρετὴν
ἱκανῶς
|
καὶ |
πρὸς
τὰ
γειτνιῶντα
(μέρη
τῆς |
[7, 1330] |
πρὸς
ἕω
τὴν
ἔγκλισιν
ἔχουσαι
|
καὶ |
πρὸς
τὰ
πνεύματα
(τὰ
πνέοντα |
[7, 1336] |
τοιούτων
ἀστραβές.
συμφέρει
δ'
εὐθὺς
|
καὶ |
πρὸς
τὰ
ψύχη
συνεθίζειν
ἐκ |
[7, 1328] |
χρημάτων
τινὰ
εὐπορίαν,
ὅπως
ἔχωσι
|
καὶ |
πρὸς
τὰς
καθ'
αὑτοὺς
χρείας |
[7, 1331] |
κόσμον
ἔχῃ
τῇ
πόλει
πρεπόντως
|
καὶ |
πρὸς
τὰς
πολεμικὰς
χρείας,
τάς |
[7, 1329] |
πρὸς
τὴν
γένεσιν
τῆς
ἀρετῆς
|
καὶ |
πρὸς
τὰς
πράξεις
τὰς
πολιτικά. |
[7, 1336] |
ἀκοαῖς:
συμβαίνει
δὲ
ταὐτὸ
τοῦτο
|
καὶ |
πρὸς
τὰς
τῶν
ἀνθρώπων
ὁμιλίας |
[7, 1336] |
πρὸς
τὰς
τῶν
ἀνθρώπων
ὁμιλίας
|
καὶ |
πρὸς
τὰς
τῶν
πραγμάτων:
πάντα |
[7, 1329] |
μέλλοντας
ἔσεσθαι
~(δεῖ
γὰρ
σχολῆς
|
καὶ |
πρὸς
τὴν
γένεσιν
τῆς
ἀρετῆς |
[7, 1335] |
τοῖς
σώμασιν
ἡ
σύζευξις
ἔσται,
|
καὶ |
πρὸς
τὴν
παῦλαν
τῆς
τεκνοποιίας |
[7, 1334] |
πρὸς
ἀλλήλους
καὶ
διαφοράς:
ἔπειτα
|
καὶ |
πρὸς
τὴν
τῶν
τέκνων
διαδοχήν, |
[7, 1327] |
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ
θάλατταν,
|
καὶ |
πρὸς
τὸ
βλάψαι
τοὺς
ἐπιτιθεμένους, |
[7, 1330] |
τε
τὴν
ἐργασίαν
εἶεν
χρήσιμοι
|
καὶ |
πρὸς
τὸ
μηδὲν
νεωτερίζειν
ἀσφαλεῖς, |
[7, 1326] |
τὸ
κρίνειν
(περὶ
τῶν
δικαίων
|
καὶ |
πρὸς
τὸ
τὰς
ἀρχὰς
διανέμειν |
[7, 1330] |
τὸν
τόπον
ἔν
τε
τοιούτῳ
|
καὶ |
πρὸς
(τοιοῦτον
καλῶς,
δεύτερον
δὲ |
[7, 1328] |
τὴν
ἀρχήν,
τῶν
ἀπειθούντων
χάριν,
|
καὶ |
πρὸς
τοὺς
ἔξωθεν
ἀδικεῖν
(ἐπιχειροῦντας, |
[7, 1336] |
ἐκ
μικρῶν
παίδων:
τοῦτο
γὰρ
|
καὶ |
πρὸς
ὑγίειαν
καὶ
πρὸς
πολεμικὰς |
[7, 1335] |
φαίνεσθαι
μηδαμῇ
μηδαμῶς,
ὅταν
ᾖ
|
καὶ |
προσαγορευθῇ
πόσις:
περὶ
δὲ
τὸν |
[7, 1329] |
μὲν
πρὸς
τὴν
Τυρρηνίαν
Ὀπικοὶ
|
καὶ |
πρότερον
καὶ
νῦν
καλούμενοι
τὴν |
[7, 1328] |
καὶ
πρὸς
πολεμικάς,
πέμπτον
δὲ
|
καὶ |
πρῶτον
τὴν
περὶ
τὸ
θεῖον |
[7, 1331] |
τὰ
δὲ
τείχη
διειλῆφθαι
φυλακτηρίοις
|
καὶ |
πύργοις
κατὰ
τόπους
ἐπικαίρους,
δῆλον |
[7, 1336] |
δεῖ
πρῶτον
εἴτε
δεῖ
διαπορήσαντας,
|
καὶ |
πῶς
δεῖ:
κατὰ
δὲ
τὸν |
[7, 1332] |
ἀναμφισβήτητον.
πῶς
οὖν
ταῦτ'
ἔσται
|
καὶ |
πῶς
μεθέξουσι,
δεῖ
σκέψασθαι
(τὸν |
[7, 1334] |
μὲν
οὖν
τὴν
μέλλουσαν
εὐδαιμονήσειν
|
(καὶ |
σπουδαίαν
ἔσεσθαι
πόλιν
τούτων
δεῖ |
[7, 1332] |
πάντας.
ἀλλὰ
μὴν
ἀγαθοί
γε
|
καὶ |
σπουδαῖοι
γίγνονται
διὰ
τριῶν.
τὰ |
[7, 1334] |
ἀνδρὸς
μή
ταῦτα
γὰρ
ποιεῖ
|
καὶ |
στάσεις
πρὸς
ἀλλήλους
καὶ
διαφοράς: |
[7, 1330] |
τῶν
τειχῶν
ἐρυμνότητος:
ἐπεὶ
δὲ
|
καὶ |
συμβαίνειν
ἐνδέχεται
πλείω
τὴν
ὑπεροχὴν |
[7, 1328] |
ἱερεῖς,
καὶ
κριτὰς
τῶν
ἀναγκαίων
|
καὶ |
συμφερόντων.
διωρισμένων
δὲ
τούτων
λοιπὸν |
[7, 1331] |
γὰρ
(ταῦτα
καὶ
διαφωνεῖν
ἀλλήλοις
|
καὶ |
συμφωνεῖν:
ἐνίοτε
γὰρ
ὁ
μὲν |
[7, 1331] |
(ἀστυνομίαν,
πρὸς
ἀγορᾷ
μὲν
δεῖ
|
καὶ |
συνόδῳ
τινὶ
κοινῇ
κατεσκευάσθαι,
τοιοῦτος |
[7, 1331] |
οἱ
δὲ
ἀγρονόμους
καὶ
φυλακτήρια
|
καὶ |
συσσίτια
πρὸς
φυλακὴν
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν, |
[7, 1333] |
πολεμεῖν,
~(μᾶλλον
δ'
εἰρήνην
ἄγειν
|
καὶ |
σχολάζειν,
καὶ
τἀναγκαῖα
καὶ
τὰ |
[7, 1334] |
φαίνεσθαι
ἀγαθούς,
εἰρήνην
δ'
ἄγοντας
|
καὶ |
σχολάζοντας
ἀνδραποδώδεις.
(διὸ
δεῖ
μὴ |
[7, 1334] |
χρόνοις,
(καὶ
μᾶλλον
εἰρήνην
ἄγουσι
|
καὶ |
σχολάζουσιν:
ὁ
μὲν
γὰρ
πόλεμος |
[7, 1333] |
πᾶς
ὁ
βίος
εἰς
ἀσχολίαν
|
καὶ |
σχολὴν
καὶ
εἰς
πόλεμον
καὶ |
[7, 1334] |
παρασκευάζειν
μελέτην:
ἔπειτα
ὥσπερ
ψυχὴ
|
καὶ |
σῶμα
δύ'
ἐστίν,
οὕτω
καὶ |
[7, 1334] |
γὰρ
πόλεμος
ἀναγκάζει
δικαίους
εἶναι
|
καὶ |
σωφρονεῖν,
ἡ
δὲ
τῆς
εὐτυχίας |
[7, 1325] |
τέλος
ἔχουσιν
αἱ
τῶν
δικαίων
|
καὶ |
σωφρόνων
πράξεις.
καίτοι
τάχ'
ἂν |
[7, 1326] |
οἰκοῦντας
ζῆν
σχολάζοντας
ἐλευθερίως
ἅμα
|
καὶ |
σωφρόνως.
τοῦτον
δὲ
τὸν
ὅρον |
[7, 1334] |
μάλιστα
γὰρ
οὗτοι
δεήσονται
φιλοσοφίας
|
καὶ |
σωφροσύνης
καὶ
δικαιοσύνης,
ὅσῳ
μᾶλλον |
[7, 1323] |
ἀνθρώπων
λέγεται
δίκαιος
καὶ
φρόνιμος
|
καὶ |
σώφρων.
ἀλλὰ
γὰρ
ταῦτα
μὲν |
[7, 1329] |
ἡ
Σεσώστριος.
σχεδὸν
μὲν
οὖν
|
καὶ |
τὰ
ἄλλα
δεῖ
νομίζειν
εὑρῆσθαι |
[7, 1331] |
ἂν
εὔχαρις
ὁ
τόπος,
εἰ
|
καὶ |
τὰ
γυμνάσια
τῶν
πρεσβυτέρων
ἔχοι |
[7, 1331] |
δὲ
τοῖς
θείοις
ἀποδεδομένας
οἰκήσεις
|
(καὶ |
τὰ
κυριώτατα
τῶν
ἀρχείων
συσσίτια |
[7, 1335] |
τε
(παρὰ
τῶν
ἰατρῶν
λεγόμενα
|
καὶ |
τὰ
παρὰ
τῶν
φυσικῶν:
οἵ |
[7, 1329] |
εὔλογον
λαμβάνειν
τὴν
αὔξησιν:
(ὥστε
|
καὶ |
τὰ
περὶ
τὰς
πολιτείας
οἴεσθαι |
[7, 1323] |
τοὺς
φιλτάτους
(φίλους)
ὁμοίως
δὲ
|
καὶ |
τὰ
περὶ
τὴν
διάνοιαν
οὕτως |
[7, 1327] |
ἐν
τοῖς
ψυχροῖς
τόποις
ἔθνη
|
καὶ |
τὰ
περὶ
τὴν
Εὐρώπην
θυμοῦ |
[7, 1331] |
δὲ
χρὴ
τὴν
εἰρημένην
τάξιν
|
καὶ |
τὰ
περὶ
τὴν
χώραν:
καὶ |
[7, 1326] |
τὸν
τρόπον
τοῦτον.
παραπλησίως
δὲ
|
καὶ |
τὰ
περὶ
τῆς
χώρας
ἔχει. |
[7, 1327] |
παρ'
αὑτοῖς
ὄντα,
δέξασθαι
ταῦτα,
|
καὶ |
τὰ
πλεονάζοντα
τῶν
γιγνομένων
ἐκπέμψασθαι |
[7, 1330] |
τά
τε
εἰς
τροφὴν
ὕδατα
|
καὶ |
τὰ
πρὸς
τὴν
ἄλλην
χρείαν. |
[7, 1329] |
νόμους
ἄλλους
τε
αὐτοῖς
θέσθαι
|
καὶ |
τὰ
συσσίτια
καταστῆσαι
πρῶτον:
διὸ |
[7, 1333] |
μᾶλλον
δὲ
πρὸς
τὰ
βελτίω
|
καὶ |
τὰ
τέλη.
τὸν
(αὐτὸν
δὲ |
[7, 1335] |
δοκοῦσι
νέαι
χρησάμεναι
ταῖς
συνουσίαις.
|
καὶ |
τὰ
τῶν
ἀρρένων
(δὲ
σώματα |
[7, 1327] |
τὴν
αὐτὴν
δ'
ἔχει
διαφορὰν
|
καὶ |
τὰ
τῶν
Ἑλλήνων
ἔθνη
πρὸς |
[7, 1333] |
ἄγειν
καὶ
σχολάζειν,
καὶ
τἀναγκαῖα
|
καὶ |
τὰ
χρήσιμα
δὲ
πράττειν,
τὰ |
[7, 1332] |
ἀνὴρ
καὶ
πενίᾳ
καὶ
νόσῳ
|
καὶ |
(ταῖς
ἄλλαις
τύχαις
ταῖς
φαύλαις |
[7, 1335] |
ἀτελῆ
γίγνεται
καὶ
τοῖς
σώμασι
|
καὶ |
ταῖς
διανοίαις,
τὰ
δὲ
τῶν |
[7, 1331] |
τοὺς
(ὀρεινοὺς
τόπους,
ὁμοίως
δὲ
|
καὶ |
ταῖς
οἰκήσεσι
ταῖς
ἰδίαις
μὴ |
[7, 1333] |
καὶ
τοῖς
τῆς
ψυχῆς
μέρεσι
|
καὶ |
ταῖς
πράξεσιν
(αὐτῶν,
πόλεμον
μὲν |
[7, 1323] |
(διαφέρονται
δ'
ἐν
τῷ
ποσῷ
|
καὶ |
ταῖς
ὑπεροχαῖς.
τῆς
μὲν
γὰρ |
[7, 1333] |
δ'
εἰρήνην
ἄγειν
καὶ
σχολάζειν,
|
καὶ |
τἀναγκαῖα
καὶ
τὰ
χρήσιμα
δὲ |
[7, 1329] |
δοκοῦσιν
εἶναι,
νόμων
δὲ
τετυχήκασιν
|
καὶ |
τάξεως
πολιτικῆς.
διὸ
δεῖ
τοῖς |
[7, 1333] |
καὶ
παῖδας
ἔτι
ὄντας
παιδευτέον
|
καὶ |
τὰς
ἄλλας
ἡλικίας,
ὅσαι
δέονται |
[7, 1325] |
ἀλλὰ
πολὺ
μᾶλλον
(τὰς
αὐτοτελεῖς
|
καὶ |
τὰς
αὑτῶν
ἕνεκεν
θεωρίας
καὶ |
[7, 1335] |
ἀνδράσι
καὶ
γυναιξίν.
χρὴ
δὲ
|
καὶ |
τὰς
ἐγκύους
ἐπιμελεῖσθαι
τῶν
σωμάτων, |
[7, 1331] |
ταῦτα
ἀμφότερα
κρατεῖσθαι,
τὸ
τέλος
|
καὶ |
τὰς
εἰς
τὸ
τέλος
πράξεις, |
[7, 1334] |
ἄλογον
καὶ
τὸ
λόγον
ἔχον,
|
καὶ |
τὰς
ἕξεις
τὰς
τούτων
δύο |
[7, 1332] |
αἱ
δ'
ἐπὶ
τὰς
τιμὰς
|
καὶ |
τὰς
εὐπορίας
ἁπλῶς
εἰσι
κάλλισται |
[7, 1331] |
ἐπιμέλειαν,
περί
τε
γραφὰς
δικῶν
|
καὶ |
τὰς
κλήσεις
καὶ
τὴν
ἄλλην |
[7, 1326] |
γίγνεσθαι
τὰ
περὶ
τὰς
ἀρχὰς
|
καὶ |
τὰς
κρίσεις.
περὶ
ἀμφότερα
γὰρ |
[7, 1329] |
τὸ
κατ'
ἀξίαν.
ἀλλὰ
μὴν
|
καὶ |
τὰς
κτήσεις
δεῖ
εἶναι
περὶ |
[7, 1331] |
εὑρημένων
τῶν
περὶ
τὰ
βέλη
|
καὶ |
τὰς
μηχανὰς
εἰς
ἀκρίβειαν
πρὸς |
[7, 1331] |
πολεμικὰς
χρείας,
τάς
τε
ἄλλας
|
καὶ |
τὰς
νῦν
ἐπεξευρημένας.
ὥσπερ
γὰρ |
[7, 1336] |
διὰ
τῆς
παιδιᾶς.
δεῖ
δὲ
|
καὶ |
τὰς
παιδιὰς
εἶναι
μήτε
ἀνελευθέρους |
[7, 1328] |
τούς
τε
βίους
ἑτέρους
ποιοῦνται
|
καὶ |
τὰς
πολιτείας.
ἐπισκεπτέον
δὲ
καὶ |
[7, 1333] |
καὶ
τοῦτο
τὸ
μέρος
δηλονότι.
|
καὶ |
τὰς
πράξεις
δ'
ἀνάλογον
ἐροῦμεν |
[7, 1333] |
τρόπον
καὶ
περὶ
τοὺς
βίους
|
καὶ |
τὰς
τῶν
πραγμάτων
αἱρέσεις:
δεῖ |
[7, 1332] |
ἁπλῶς
ἀγαθά,
δῆλον
δ'
ὅτι
|
καὶ |
τὰς
χρήσεις
ἀναγκαῖον
σπουδαίας
καὶ |
[7, 1330] |
ἀντιποιουμένας
πόλεις
λίαν
ἀρχαίως
ὑπολαμβάνουσιν,
|
καὶ |
ταῦθ'
ὁρῶντες
ἐλεγχομένας
ἔργῳ
τὰς |
[7, 1329] |
(πόλεως
μάλιστα
ὄντα,
πότερον
ἕτερα
|
καὶ |
ταῦτα
θετέον
ἢ
τοῖς
αὐτοῖς |
[7, 1331] |
συσσιτίων
ἐν
τούτοις
τοῖς
φυλακτηρίοις.
|
καὶ |
ταῦτα
μὲν
δὴ
τοῦτον
ἄν |
[7, 1332] |
εἶναι
καὶ
χρῆσιν
ἀρετῆς
τελείαν,
|
καὶ |
ταύτην
(οὐκ
ἐξ
ὑποθέσεως
ἀλλ' |
[7, 1327] |
καὶ
πολιτικὸν
ζήσεται
βίον,
ἀναγκαῖον
|
καὶ |
ταύτην
τὴν
δύναμιν
ὑπάρχειν
πρὸς |
[7, 1328] |
εὐεργεσίαν
ὑπολαμβάνουσι,
πρὸς
τῷ
βλάβει
|
καὶ |
ταύτης
ἀποστερεῖσθαι
(νομίζουσιν:
ὅθεν
εἴρηται |
[7, 1328] |
τι
καὶ
κοινὸν
εἶναι
δεῖ
|
καὶ |
ταὐτὸ
τοῖς
κοινωνοῖς,
ἄν
τε |
[7, 1335] |
πολιτικὴν
εὐεξίαν
οὐδὲ
πρὸς
ὑγίειαν
|
καὶ |
τεκνοποιίαν,
οὔτε
ἡ
θεραπευτικὴ
καὶ |
[7, 1336] |
τὴν
ἱκνουμένην
καὶ
ὑπὲρ
αὑτῶν
|
καὶ |
τέκνων
καὶ
γυναικῶν
τιμαλφεῖν
τοὺς |
[7, 1327] |
ἐστι
πλήρη,
διανοίας
(δὲ
ἐνδεέστερα
|
καὶ |
τέχνης,
διόπερ
ἐλεύθερα
μὲν
διατελεῖ |
[7, 1327] |
περὶ
τὴν
Ἀσίαν
διανοητικὰ
μὲν
|
καὶ |
τεχνικὰ
τὴν
ψυχήν,
ἄθυμα
δέ, |
[7, 1329] |
πόλεως,
εἴρηται
γεωργοὺς
μὲν
γὰρ
|
καὶ |
τεχνίτας
καὶ
πᾶν
τὸ
θητικὸν |
[7, 1328] |
πλῆθος,
οἳ
παρασκευάσουσι
τὴν
τροφήν,
|
καὶ |
τεχνίτας,
καὶ
τὸ
μάχιμον,
καὶ |
[7, 1328] |
αὐτοὺς
ἅπαντας
εἶναι
καὶ
γεωργοὺς
|
καὶ |
τεχνίτας
καὶ
τοὺς
βουλευομένους
καὶ |
[7, 1334] |
εἶναι
τῷ
τε
ἀρίστῳ
ἀνδρὶ
|
καὶ |
τῇ
ἀρίστῃ
πολιτείᾳ,
φανερὸν
ὅτι |
[7, 1328] |
ἐν
τῇ
κάλλιστα
πολιτευομένῃ
πόλει
|
καὶ |
τῇ
κεκτημένῃ
δικαίους
ἄνδρας
ἁπλῶς, |
[7, 1336] |
ἀκουσμάτων
καὶ
τῶν
ὁραμάτων
ἀνελευθερίαν
|
καὶ |
τηλικούτους
ὄντας.
ὅλως
μὲν
οὖν |
[7, 1329] |
(μεταβαλόντας
Ἰταλοὺς
ἀντ'
Οἰνωτρῶν
κληθῆναι
|
καὶ |
τὴν
ἀκτὴν
ταύτην
τῆς
Εὐρώπης |
[7, 1334] |
καὶ
τὴν
περὶ
τὰ
πολεμικὰ
|
καὶ |
τὴν
ἄλλην
νομοθεσίαν
τοῦ
σχολάζειν |
[7, 1331] |
γραφὰς
δικῶν
καὶ
τὰς
κλήσεις
|
καὶ |
τὴν
ἄλλην
τὴν
τοιαύτην
διοίκησιν, |
[7, 1329] |
τε
θεραπείαν
ἀποδιδόναι
τοῖς
θεοῖς
|
καὶ |
τὴν
ἀνάπαυσιν
ἔχειν
περὶ
αὐτοὺς |
[7, 1334] |
δὲ
μείζω
τε
ἀγαθὰ
ταῦτα
|
καὶ |
τὴν
ἀπόλαυσιν
τὴν
τούτων
ἢ |
[7, 1323] |
βίος.
ἀδήλου
γὰρ
ὄντος
τούτου
|
καὶ |
τὴν
ἀρίστην
ἀναγκαῖον
ἄδηλον
εἶναι |
[7, 1323] |
καὶ
ἁπλῶς
καὶ
ἡμῖν,
ἀνάγκη
|
καὶ |
τὴν
διάθεσιν
τὴν
ἀρίστην
ἑκάστου |
[7, 1323] |
ὑπάρχει
τοῖς
τὸ
ἦθος
μὲν
|
καὶ |
τὴν
διάνοιαν
κεκοσμημένοις
εἰς
ὑπερβολήν, |
[7, 1325] |
πράττειν
εὖ,
τὴν
δ'
εὐπραγίαν
|
καὶ |
τὴν
εὐδαιμονίαν
εἶναι
ταὐτόν̓
ὅτι |
[7, 1325] |
ἀλλ'
εἰ
ταῦτα
λέγεται
καλῶς
|
καὶ |
τὴν
εὐδαιμονίαν
(εὐπραγίαν
θετέον,
καὶ |
[7, 1326] |
γὰρ
(νόμος
τάξις
τίς
ἐστι,
|
καὶ |
τὴν
εὐνομίαν
ἀναγκαῖον
εὐταξίαν
εἶναι, |
[7, 1323] |
τις
εἶναι
τὴν
φύσιν,
ἐπεὶ
|
καὶ |
τὴν
εὐτυχίαν
τῆς
εὐδαιμονίας
διὰ |
[7, 1331] |
ἔτι
δὲ
περὶ
τὴν
ἀγορανομίαν
|
καὶ |
τὴν
καλουμένην
(ἀστυνομίαν,
πρὸς
ἀγορᾷ |
[7, 1330] |
δύο
μέρη
(διῃρῆσθαι
τὴν
χώραν,
|
καὶ |
τὴν
μὲν
εἶναι
κοινὴν
τὴν |
[7, 1330] |
καλοῦσί
τινες
τῶν
ἀμπέλων
συστάδας,
|
καὶ |
τὴν
μὲν
(ὅλην
μὴ
ποιεῖν |
[7, 1333] |
πάσας
τὰς
ἀρετὰς
τοὺς
νόμους
|
καὶ |
τὴν
παιδείαν,
ἀλλὰ
φορτικῶς
ἀπέκλιναν |
[7, 1333] |
ἔστι
δὲ
ὡς
ἑτέρους.
~(ὥστε
|
καὶ |
τὴν
παιδείαν
ἔστιν
ὡς
τὴν |
[7, 1332] |
δῆλον
γὰρ
ὡς
ἀκολουθεῖν
δεήσει
|
καὶ |
τὴν
παιδείαν
κατὰ
τὴν
διαίρεσιν |
[7, 1334] |
τὸν
νομοθέτην
μᾶλλον
σπουδάζειν
ὅπως
|
καὶ |
τὴν
περὶ
τὰ
πολεμικὰ
καὶ |
[7, 1324] |
εὖ
τίθενται
ἐφ'
ἑνός,
οὗτοι
|
καὶ |
τὴν
πόλιν
ὅλην,
ἐὰν
ᾖ |
[7, 1327] |
εἶναί
φασι
πρὸς
(τὴν
εὐνομίαν,
|
καὶ |
τὴν
πολυανθρωπίαν:
γίνεσθαι
μὲν
γὰρ |
[7, 1336] |
ποιεῖσθαι
τὴν
ἐπιμέλειαν
τοιαύτην
τε
|
καὶ |
τὴν
ταύτῃ
παραπλησίαν:
τὴν
δ' |
[7, 1326] |
τὴν
πολιτικὴν
κοινωνίαν:
ἐνδέχεται
δὲ
|
καὶ |
τὴν
(ταύτης
ὑπερβάλλουσαν
κατὰ
πλῆθος |
[7, 1334] |
ὥστε
πρὸς
τούτους
τὴν
γένεσιν
|
καὶ |
τὴν
τῶν
ἐθῶν
δεῖ
παρασκευάζειν |
[7, 1332] |
πολλὰ
γὰρ
παρὰ
τοὺς
ἐθισμοὺς
|
καὶ |
τὴν
φύσιν
πράττουσι
διὰ
τὸν |
[7, 1327] |
τῶν
ἀναγκαίων
μετέχειν
(τὴν
πόλιν
|
καὶ |
τὴν
χώραν
τῆς
θαλάττης,
οὐκ |
[7, 1327] |
εὐσύνοπτον
ἔφαμεν
εἶναι
δεῖν,
οὕτω
|
καὶ |
τὴν
χώραν:
τὸ
δ'
εὐσύνοπτον |
[7, 1332] |
καὶ
ποιόν
τινα
τὸ
σῶμα
|
καὶ |
τὴν
ψυχήν.
ἔνια
δὲ
οὐθὲν |
[7, 1336] |
ὑπάρξει
κοινωνεῖν
ἤδη
καὶ
μέθης,
|
καὶ |
τῆς
ἀπὸ
τῶν
τοιούτων
γιγνομένης |
[7, 1334] |
νομοθεσίαν
τοῦ
σχολάζειν
(ἕνεκεν
τάξῃ
|
καὶ |
τῆς
εἰρήνης,
μαρτυρεῖ
τὰ
γιγνόμενα |
[7, 1325] |
κοινωνίαν,
ζωῆς
ἀγαθῆς
πῶς
(μεθέξουσι
|
καὶ |
τῆς
ἐνδεχομένης
αὐτοῖς
εὐδαιμονίας.
διοίσει |
[7, 1331] |
οὖν
τοῦ
τε
εὖ
ζῆν
|
καὶ |
τῆς
εὐδαιμονίας
ἐφίενται
(πάντες,
φανερόν, |
[7, 1330] |
κοινὴν
εἶναι
τῆς
ἠπείρου
τε
|
(καὶ |
τῆς
θαλάττης
καὶ
τῆς
χώρας |
[7, 1323] |
ὥστ'
εἴπερ
ἐστὶν
ἡ
ψυχὴ
|
καὶ |
τῆς
κτήσεως
καὶ
τοῦ
σώματος |
[7, 1326] |
ἀκριβέστερον,
ὅταν
ὅλως
περὶ
κτήσεως
|
καὶ |
τῆς
περὶ
τὴν
οὐσίαν
εὐπορίας |
[7, 1324] |
εὐδαίμονά
φασιν.
παρ'
ἐνίοις
δὲ
|
καὶ |
τῆς
πολιτείας
οὗτος
ὅρος
καὶ |
[7, 1324] |
πόλεως
ἢ
μᾶλλον
ὁ
ξενικὸς
|
καὶ |
τῆς
πολιτικῆς
κοινωνίας
ἀπολελυμένος,
ἔτι |
[7, 1330] |
ἠπείρου
τε
(καὶ
τῆς
θαλάττης
|
καὶ |
τῆς
χώρας
ἁπάσης
ὁμοίως
ἐκ |
[7, 1334] |
καὶ
σῶμα
δύ'
ἐστίν,
οὕτω
|
καὶ |
τῆς
ψυχῆς
ὁρῶμεν
δύο
μέρη, |
[7, 1333] |
(γίγνωνται,
καὶ
διὰ
τίνων
ἐπιτηδευμάτων,
|
καὶ |
τί
τὸ
τέλος
τῆς
ἀρίστης |
[7, 1326] |
συμβαίνῃ
ποιεῖσθαι
(μνείαν,
πῶς
δεῖ
|
καὶ |
τίνα
τρόπον
ἔχειν
πρὸς
τὴν |
[7, 1327] |
καὶ
διορίζοντας
τίνας
οὐ
δεῖ
|
καὶ |
τίνας
ἐπιμίσγεσθαι
δεῖ
(πρὸς
ἀλλήλους. |
[7, 1324] |
ὄντος
αἱρετοῦ
κοινωνεῖν
πόλεως
εἴτε
|
καὶ |
τισὶ
μὲν
μὴ
τοῖς
δὲ |
[7, 1334] |
τῇ
γενέσει
τῆς
ψυχῆς,
οὕτω
|
καὶ |
τὸ
ἄλογον
τοῦ
λόγον
ἔχοντος. |
[7, 1328] |
γὰρ
δὴ
παρὰ
φίλων
ἀπάγχεαι.
|
καὶ |
τὸ
ἄρχον
δὲ
καὶ
τὸ |
[7, 1332] |
τῶν
ἐθῶν
ἐπὶ
τὸ
χεῖρον
|
καὶ |
τὸ
βέλτιον.
τὰ
μὲν
οὖν |
[7, 1329] |
ἐπεὶ
δὲ
καὶ
τὸ
πολεμικὸν
|
καὶ |
τὸ
βουλευόμενον
περὶ
τῶν
συμφερόντων |
[7, 1329] |
τοῦτ'
ἐστὶ
τό
τε
ὁπλιτικὸν
|
καὶ |
τὸ
βουλευτικόν,
πρέπει
δὲ
τήν |
[7, 1329] |
τό
τε
μάχιμον
ἕτερον
εἶναι
|
καὶ |
τὸ
γεωργοῦν.
ἐν
Αἰγύπτῳ
τε |
[7, 1326] |
αὕτη
τυγχάνῃ
παρεσκευασμένη
βέλτιον,
ἀνάγκη
|
καὶ |
τὸ
γιγνόμενον
ὑπὸ
τῆς
τέχνης |
[7, 1325] |
τοῖς
γὰρ
ὁμοίοις
τὸ
καλὸν
|
καὶ |
τὸ
δίκαιον
ἐν
τῷ
ἐν |
[7, 1330] |
τε
γὰρ
ἴσον
οὕτως
ἔχει
|
καὶ |
τὸ
δίκαιον
καὶ
τὸ
πρὸς |
[7, 1328] |
ἀπάγχεαι.
καὶ
τὸ
ἄρχον
δὲ
|
καὶ |
τὸ
ἐλεύθερον
ἀπὸ
τῆς
δυνάμεως |
[7, 1328] |
καὶ
τεχνίτας,
καὶ
τὸ
μάχιμον,
|
καὶ |
τὸ
εὔπορον,
καὶ
ἱερεῖς,
καὶ |
[7, 1323] |
τοῖς
ἐκτὸς
ἀλλ'
ἐκεῖνα
ταύταις,
|
~(καὶ |
τὸ
ζῆν
εὐδαιμόνως,
εἴτ'
ἐν |
[7, 1336] |
τῶν
τοιούτων
ἐξορίζομεν,
φανερὸν
ὅτι
|
καὶ |
τὸ
θεωρεῖν
ἢ
γραφὰς
ἢ |
[7, 1332] |
ἀρετῆς
μέν
εἰσιν,
ἀναγκαῖαι
δέ,
|
καὶ |
τὸ
καλῶς
ἀναγκαίως
ἔχουσιν
αἱρετώτερον |
[7, 1334] |
δύο
μέρη,
τό
τε
ἄλογον
|
καὶ |
τὸ
λόγον
ἔχον,
καὶ
τὰς |
[7, 1328] |
παρασκευάσουσι
τὴν
τροφήν,
καὶ
τεχνίτας,
|
καὶ |
τὸ
μάχιμον,
καὶ
τὸ
εὔπορον, |
[7, 1329] |
ἑτέρας
ἀκμῆς
ἑκάτερον
τῶν
ἔργων,
|
καὶ |
τὸ
μὲν
δεῖται
φρονήσεως
τὸ |
[7, 1335] |
τὴν
ἄμβλωσιν:
τὸ
γὰρ
ὅσιον
|
καὶ |
τὸ
μὴ
διωρισμένον
τῇ
αἰσθήσει |
[7, 1333] |
διακονεῖν:
πρὸς
γὰρ
τὸ
καλὸν
|
καὶ |
τὸ
μὴ
καλὸν
οὐχ
οὕτω |
[7, 1325] |
δὲ
μὴ
ἴσον
τοῖς
ἴσοις
|
καὶ |
τὸ
μὴ
ὅμοιον
τοῖς
ὁμοίοις |
[7, 1332] |
ἀκολουθεῖ
γὰρ
τῷ
καθ'
ἕκαστον
|
καὶ |
τὸ
πάντας.
ἀλλὰ
μὴν
ἀγαθοί |
[7, 1336] |
λέγειν
ὁτιοῦν
τῶν
αἰσχρῶν
γίνεται
|
καὶ |
τὸ
ποιεῖν
σύνεγγυς:
μάλιστα
μὲν |
[7, 1329] |
πράξεις
τὰς
πολιτικά.
ἐπεὶ
δὲ
|
καὶ |
τὸ
πολεμικὸν
καὶ
τὸ
βουλευόμενον |
[7, 1330] |
οὕτως
ἔχει
καὶ
τὸ
δίκαιον
|
καὶ |
τὸ
πρὸς
τοὺς
ἀστυγείτονας
πολέμους |
[7, 1334] |
ἡ
δὲ
τῆς
εὐτυχίας
ἀπόλαυσις
|
καὶ |
τὸ
σχολάζειν
μετ'
εἰρήνης
ὑβριστὰς |
[7, 1329] |
χωρὶς
κατὰ
γένη
τὴν
πόλιν
|
καὶ |
τό
τε
μάχιμον
ἕτερον
εἶναι |
[7, 1334] |
ἡ
γένεσις
ἀπ'
ἀρχῆς
ἐστι
|
καὶ |
τὸ
τέλος
ἀπό
τινος
ἀρχῆς |
[7, 1331] |
ἐν
τῷ
τὸν
σκοπὸν
κεῖσθαι
|
καὶ |
τὸ
τέλος
τῶν
πράξεων
ὀρθῶς, |
[7, 1331] |
μὴ
περιβάλλειν
ταῖς
πόλεσιν
ἀξιοῦν
|
καὶ |
τὸ
τὴν
χώραν
εὐέμβολον
ζητεῖν |
[7, 1324] |
συντέτακται
σχεδὸν
ἥ
τε
παιδεία
|
καὶ |
τὸ
τῶν
νόμων
πλῆθος:
ἔτι |
[7, 1323] |
μὴ
μόνον
τὸ
καλὸν
ἀλλὰ
|
καὶ |
τὸ
χρήσιμον.
ὅλως
τε
δῆλον |
[7, 1326] |
δὴ
τοῦτο
δυνάμεως
ἔργον,
ἥτις
|
καὶ |
τόδε
συνέχει
τὸ
πᾶν.
διὸ |
[7, 1327] |
πόρρω
λίαν,
(ἀλλὰ
κρατεῖσθαι
τείχεσι
|
καὶ |
τοιούτοις
ἄλλοις
ἐρύμασι,
φανερὸν
ὡς |
[7, 1325] |
πολιτῶν
καὶ
χώρας.
ὥσπερ
γὰρ
|
καὶ |
τοῖς
ἄλλοις
δημιουργοῖς,
οἷον
ὑφάντῃ |
[7, 1325] |
ἀνθρώπων
καὶ
κοινῇ
ταῖς
πόλεσι
|
καὶ |
τοῖς
ἀνθρώποις,
φανερόν
ἐστιν.
ἐπεὶ |
[7, 1331] |
τε
ἀπὸ
τῆς
θαλάττης
πεμπομένοις
|
καὶ |
τοῖς
ἀπὸ
τῆς
χώρας
πᾶσιν. |
[7, 1328] |
παντὶ
πρὸς
τὸ
γιγνόμενον
ἔργον
|
καὶ |
τοῖς
δημιουργοῖς:
οἰκίᾳ
γὰρ
πρὸς |
[7, 1332] |
φύσει
ζῇ,
μικρὰ
δ'
ἔνια
|
καὶ |
τοῖς
ἔθεσιν,
ἄνθρωπος
δὲ
(καὶ |
[7, 1333] |
κατὰ
τὸν
λόγον
ἐστὶν
εὐέλεγκτα
|
καὶ |
τοῖς
ἔργοις
ἐξελήλεγκται
νῦν.
ὥσπερ |
[7, 1333] |
ἔν
τε
τοῖς
κατὰ
τέχνην
|
καὶ |
τοῖς
κατὰ
φύσιν:
βέλτιον
δὲ |
[7, 1336] |
ἰσχὺν
τοῖς
πονοῦσιν,
ὃ
συμβαίνει
|
καὶ |
τοῖς
παιδίοις
διατεινομένοις.
ἐπισκεπτέον
δὲ |
[7, 1326] |
εἰπεῖν
δεῖ
δ'
ἔνια
(πείθεσθαι
|
καὶ |
τοῖς
περὶ
τὴν
στρατηγίαν
ἐμπείροισ̓ |
[7, 1335] |
τὰ
τῶν
νεωτέρων,
ἀτελῆ
γίγνεται
|
καὶ |
τοῖς
σώμασι
καὶ
ταῖς
διανοίαις, |
[7, 1333] |
ἀνάγκη
τὴν
αὐτὴν
αἵρεσιν
εἶναι
|
καὶ |
τοῖς
τῆς
ψυχῆς
μέρεσι
καὶ |
[7, 1334] |
κοινῇ
καὶ
ἰδίᾳ
τοῖς
ἀνθρώποις,
|
καὶ |
τὸν
αὐτὸν
ὅρον
ἀναγκαῖον
εἶναι |
[7, 1331] |
ἁρμόττει
τόπον
ἐπιτήδειόν
τε
ἔχειν
|
καὶ |
τὸν
αὐτόν,
ὅσα
μὴ
τῶν |
[7, 1329] |
τὸ
δὲ
πρὸς
τὴν
Ἰαπυγίαν
|
καὶ |
τὸν
Ἰόνιον
Χῶνες,
τὴν
καλουμένην |
[7, 1330] |
ᾖ
καὶ
κατὰ
τὸν
νεώτερον
|
καὶ |
τὸν
Ἱπποδάμειον
τρόπον,
πρὸς
δὲ |
[7, 1333] |
δεῖ
τὴν
πόλιν
εὐδαίμονα
νομίζειν
|
(καὶ |
τὸν
νομοθέτην
ἐπαινεῖν,
ὅτι
κρατεῖν |
[7, 1334] |
τὴν
κοινωνίαν
πρὸς
αὐτούς
τε
|
καὶ |
τὸν
τοῦ
ζῆν
χρόνον,
ἵνα |
[7, 1336] |
παρά
τισι
θεοῖς
τοιούτοις
οἷς
|
καὶ |
τὸν
τωθασμὸν
ἀποδίδωσιν
ὁ
νόμος. |
[7, 1331] |
μάλιστα
ἐμποιεῖ
τὴν
ἀληθινὴν
αἰδῶ
|
καὶ |
τὸν
τῶν
ἐλευθέρων
φόβον.
~(τὴν |
[7, 1324] |
δὲ
δύο
τόν
τε
πολιτικὸν
|
καὶ |
τὸν
φιλόσοφον.
διαφέρει
δὲ
οὐ |
[7, 1335] |
μᾶλλον
καὶ
διαφθείρονται
πλείους:
διὸ
|
καὶ |
τὸν
χρησμὸν
γενέσθαι
τινές
φασι |
[7, 1330] |
πόλιν
εὔτομον,
κατὰ
μέρη
δὲ
|
καὶ |
τόπους:
οὕτω
γὰρ
καὶ
πρὸς |
[7, 1333] |
τὴν
αὐτὴν
ἀρετὴν
εἶναί
φαμεν
|
καὶ |
τοῦ
ἀρίστου
ἀνδρός,
τὸν
δ' |
[7, 1329] |
οὖσα
τοῦ
κόλπου
τοῦ
Σκυλλητικοῦ
|
καὶ |
τοῦ
Λαμητικοῦ:
ἀπέχει
δὲ
ταῦτα |
[7, 1330] |
ὑγίειαν:
ἡ
δὲ
τῶν
ὑδάτων
|
καὶ |
τοῦ
πνεύματος
δύναμις
τοιαύτην
ἔχει |
[7, 1323] |
ὅσον
περ
ἀρετῆς
καὶ
φρονήσεως
|
καὶ |
τοῦ
πράττειν
κατὰ
ταύτας,
ἔστω |
[7, 1323] |
ἡ
ψυχὴ
καὶ
τῆς
κτήσεως
|
καὶ |
τοῦ
σώματος
τιμιώτερον
καὶ
ἁπλῶς |
[7, 1332] |
ἑτέρους
εἶναι
δεῖ
τοὺς
ἄρχοντας
|
καὶ |
τοὺς
ἀρχομένους
ἢ
τοὺς
αὐτοὺς |
[7, 1328] |
εἶναι
καὶ
γεωργοὺς
καὶ
τεχνίτας
|
καὶ |
τοὺς
βουλευομένους
καὶ
δικάζοντας,
ἢ |
[7, 1332] |
τῶν
ἄλλων
ὅσον
τοὺς
θεοὺς
|
καὶ |
τοὺς
ἥρωας
ἡγούμεθα
τῶν
ἀνθρώπων |
[7, 1331] |
δὲ
δεῖ
ζητεῖν
καὶ
φιλοσοφεῖν
|
καὶ |
τοὺς
φυλαττομένους:
ἀρχὴν
γὰρ
οὐδ' |
[7, 1326] |
(πόλις
καὶ
πολυάνθρωπος.
ἀλλὰ
μὴν
|
καὶ |
τοῦτό
γε
ἐκ
τῶν
ἔργων |
[7, 1329] |
αὐτοῖς
ἀποδοτέον
ἄμφω;
φανερὸν
δὲ
|
καὶ |
τοῦτο,
διότι
τρόπον
μέν
τινα |
[7, 1334] |
τοῦ
λόγον
ἔχοντος.
φανερὸν
δὲ
|
καὶ |
τοῦτο:
θυμὸς
γὰρ
καὶ
βούλησις, |
[7, 1324] |
λοιπόν
ἐστιν
εἰπεῖν.
φανερὸν
δὲ
|
καὶ |
τοῦτο.
πάντες
γὰρ
ἂν
ὁμολογήσειαν |
[7, 1328] |
εἴρηται
πρότερον,
ἂν
ἀδικεῖσθαι
νομίσωσιν.
|
καὶ |
τοῦτο
συμβαίνει
κατὰ
λόγον:
παρ' |
[7, 1325] |
προῃρημένας:
ἐνδέχεται
γὰρ
κατὰ
μέρη
|
καὶ |
τοῦτο
συμβαίνειν:
πολλαὶ
γὰρ
κοινωνίαι |
[7, 1325] |
μέντοι
τῶν
ταττομένων
ἔνια
νομίμων:
|
καὶ |
τοῦτο
τῆς
νομοθετικῆς
ἐστιν
ἰδεῖν, |
[7, 1333] |
θεωρητικός.
ὡσαύτως
οὖν
ἀνάγκη
διῃρῆσθαι
|
καὶ |
τοῦτο
τὸ
μέρος
δηλονότι.
καὶ |
[7, 1333] |
χεῖρον
τοῦ
βελτίονός
ἐστιν
ἕνεκεν,
|
καὶ |
τοῦτο
φανερὸν
ὁμοίως
ἔν
τε |
[7, 1323] |
μᾶλλον
χρήσιμον
εἶναι,
εἰ
δεῖ
|
καὶ |
τούτοις
ἐπιλέγειν
μὴ
μόνον
τὸ |
[7, 1331] |
γὰρ
διῃρῆσθαι
κατὰ
τὰς
ἡλικίας
|
καὶ |
τοῦτον
τὸν
κόσμον,
καὶ
παρὰ |
[7, 1330] |
δεύτερον
δὲ
ὕδασιν
ὑγιεινοῖς
χρῆσθαι,
|
καὶ |
τούτου
τὴν
ἐπιμέλειαν
ἔχειν
μὴ |
[7, 1325] |
τῶν
ἀρίστων,
τούτῳ
καλὸν
ἀκολουθεῖν
|
καὶ |
τούτῳ
πείθεσθαι
δίκαιον.
δεῖ
δ' |
[7, 1330] |
κοινὴν
τὴν
δὲ
τῶν
ἰδιωτῶν,
|
καὶ |
τούτων
ἑκατέραν
διῃρῆσθαι
δίχα
πάλιν, |
[7, 1331] |
ὅτι
τείχη
μόνον
περιβλητέον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τούτων
ἐπιμελητέον,
ὅπως
καὶ
πρὸς |
[7, 1335] |
ἡλικίαν
συζευγνύναι,
τοὺς
δ'
ἑπτὰ
|
καὶ |
τριάκοντα
ἢ
μικρόν
πρότερον:
(ἐν |
[7, 1335] |
τῆς
γῆς.
περὶ
δὲ
ἀποθέσεως
|
καὶ |
(τροφῆς
τῶν
γιγνομένων
ἔστω
νόμος |
[7, 1324] |
ὑπολαμβάνουσιν,
οἱ
δὲ
τὸν
δεσποτικὸν
|
καὶ |
τυραννικὸν
τρόπον
τῆς
πολιτείας
εἶναι |
[7, 1335] |
τὸ
μὴ
διωρισμένον
τῇ
αἰσθήσει
|
καὶ |
τῷ
ζῆν
ἔσται.
ἐπεὶ
δ' |
[7, 1326] |
κάλλιον̓
οὕτω
καὶ
τῷ
πολιτικῷ
|
καὶ |
τῷ
νομοθέτῃ
δεῖ
τὴν
οἰκείαν |
[7, 1323] |
ἀγαθῶν
ἀλλὰ
δι'
αὑτὸν
αὐτὸς
|
καὶ |
τῷ
ποιός
τις
εἶναι
τὴν |
[7, 1326] |
τῆς
τέχνης
εἶναι
κάλλιον̓
οὕτω
|
καὶ |
τῷ
πολιτικῷ
καὶ
τῷ
νομοθέτῃ |
[7, 1333] |
αὑτὰς
ὡς
ἐν
τῷ
τέλει
|
καὶ |
τῷ
τίνος
ἕνεκεν.
ἐπεὶ
δὲ |
[7, 1333] |
φαίνεται
τὸν
τῶν
Λακώνων
νομοθέτην,
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
ἕκαστος
τῶν
(γραφόντων |
[7, 1326] |
καὶ
πόλεως
μεγέθους
μέτρον,
ὥσπερ
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
πάντων,
ζῴων
φυτῶν |
[7, 1324] |
πρὸς
τὸν
βελτίω
σκοπὸν
συντάττεσθαι,
|
καὶ |
τῶν
(ἀνθρώπων
ἕκαστον
καὶ
κοινῇ |
[7, 1323] |
τύχην
ἐστίν̓
ἐχόμενον
(δ'
ἐστὶ
|
καὶ |
τῶν
αὐτῶν
λόγων
δεόμενον
καὶ |
[7, 1329] |
χώραν:
περὶ
δὲ
τῆς
(διανομῆς
|
καὶ |
τῶν
γεωργούντων,
τίνας
καὶ
ποίους |
[7, 1328] |
ζητεῖν
διά
τε
τῶν
λόγων
|
καὶ |
τῶν
γιγνομένων
διὰ
τῆς
αἰσθήσεως. |
[7, 1328] |
ἀναγκαιότατον
κρίσιν
περὶ
τῶν
συμφερόντων
|
καὶ |
τῶν
δικαίων
τῶν
(πρὸς
ἀλλήλους. |
[7, 1323] |
καὶ
τῶν
ἐν
τῷ
σώματι
|
καὶ |
τῶν
ἐν
τῇ
ψυχῇ,
πάντα |
[7, 1323] |
νομίσαντας
οὖν
ἱκανῶς
πολλὰ
λέγεσθαι
|
καὶ |
τῶν
ἐν
τοῖς
ἐξωτερικοῖς
λόγοις |
[7, 1323] |
οὐσῶν
μερίδων,
τῶν
τε
ἐκτὸς
|
καὶ |
τῶν
ἐν
τῷ
σώματι
καὶ |
[7, 1325] |
δὲ
καὶ
πράττειν
λέγομεν
κυρίως
|
καὶ |
τῶν
ἐξωτερικῶν
πράξεων
τοὺς
ταῖς |
[7, 1331] |
ἱερεῖς
(καὶ
εἰς
ἄρχοντας,
πρέπει
|
καὶ |
τῶν
ἱερέων
συσσίτια
περὶ
τὴν |
[7, 1333] |
τῶν
εἶναι
δοκούντων
διακονικῶν
ἔργων
|
καὶ |
τῶν
νέων
τοῖς
ἐλευθέροις
καλὸν |
[7, 1333] |
ἄριστα
δοκοῦντες
πολιτεύεσθαι
τῶν
Ἑλλήνων,
|
καὶ |
τῶν
νομοθετῶν
οἱ
ταύτας
καταστήσαντες |
[7, 1329] |
ἐκείνου
τινὲς
χρῶνται
τοῖς
συσσιτίοις
|
καὶ |
τῶν
νόμων
ἐνίοις.
ᾤκουν
δὲ |
[7, 1324] |
καὶ
τῆς
πολιτείας
οὗτος
ὅρος
|
καὶ |
τῶν
νόμων
ὅπως
δεσπόζωσι
(τῶν |
[7, 1324] |
φαίνονται
προαιρούμενοι,
καὶ
τῶν
προτέρων
|
καὶ |
τῶν
νῦν:
λέγω
δὲ
δύο |
[7, 1336] |
οὖν
ἀπολαύειν
ἀπὸ
τῶν
ἀκουσμάτων
|
καὶ |
τῶν
ὁραμάτων
ἀνελευθερίαν
καὶ
τηλικούτους |
[7, 1327] |
τὸ
μὲν
γὰρ
ἐπιβατικὸν
(ἐλεύθερον
|
καὶ |
τῶν
πεζευόντων
ἐστίν,
ὃ
κύριόν |
[7, 1324] |
ὅπως
δεσπόζωσι
(τῶν
πέλας.
διὸ
|
καὶ |
τῶν
πλείστων
νομίμων
χύδην
ὡς |
[7, 1327] |
μὲν
διατελεῖ
μᾶλλον,
ἀπολίτευτα
δὲ
|
καὶ |
τῶν
πλησίον
ἄρχειν
οὐ
δυνάμενα: |
[7, 1327] |
~(οὔ
γὰρ
μόνον
αὑτοῖς
ἀλλὰ
|
καὶ |
τῶν
πλησίον
τισὶ
δεῖ
καὶ |
[7, 1333] |
ἔχει
βλάβην.
δῆλον
γὰρ
ὅτι
|
καὶ |
τῶν
πολιτῶν
τῷ
δυναμένῳ
τοῦτο |
[7, 1333] |
καὶ
εἰς
πόλεμον
καὶ
εἰρήνην,
|
καὶ |
τῶν
πρακτῶν
τὰ
μὲν
εἰς |
[7, 1324] |
φιλοτιμότατοι
πρὸς
ἀρετὴν
φαίνονται
προαιρούμενοι,
|
καὶ |
τῶν
προτέρων
καὶ
τῶν
νῦν: |
[7, 1329] |
Κρήτην.
ἀρχαία
δὲ
ἔοικεν
εἶναι
|
καὶ |
τῶν
συσσιτίων
ἡ
τάξις,
τὰ |
[7, 1327] |
ναυτιλίας:
πλήθους
δὲ
ὑπάρχοντος
περιοίκων
|
καὶ |
τῶν
τὴν
χώραν
γεωργούντων,
ἀφθονίαν |
[7, 1329] |
χώραν
εἶναι
τῶν
ὅπλα
κεκτημένων
|
καὶ |
τῶν
τῆς
πολιτείας
μετεχόντων,
εἴρηται |
[7, 1333] |
καὶ
πλεονεκτικωτέρας.
παραπλησίως
δὲ
τούτοις
|
καὶ |
τῶν
ὕστερόν
τινες
γραψάντων
ἀπεφήναντο |
[7, 1336] |
ἡλικίαν
ἔχοντας
ἔτι
τὴν
ἱκνουμένην
|
καὶ |
ὑπὲρ
αὑτῶν
καὶ
τέκνων
καὶ |
[7, 1332] |
(τὴν
ψυχήν,
ὥστε
ἀναμφισβήτητον
εἶναι
|
καὶ |
φανερὰν
τὴν
ὑπεροχὴν
τοῖς
ἀρχομένοις |
[7, 1331] |
εὕρηται
τὰ
δὲ
δεῖ
ζητεῖν
|
καὶ |
φιλοσοφεῖν
καὶ
τοὺς
φυλαττομένους:
ἀρχὴν |
[7, 1328] |
δέ:
πρὸς
γὰρ
τοὺς
συνήθεις
|
καὶ |
φίλους
ὁ
θυμὸς
αἴρεται
μᾶλλον |
[7, 1327] |
καὶ
τῶν
πλησίον
τισὶ
δεῖ
|
καὶ |
φοβεροὺς
εἶναι
καὶ
δύνασθαι
βοηθεῖν, |
[7, 1323] |
ἀνδρὸς
οὔτε
πόλεως
χωρὶς
ἀρετῆς
|
καὶ |
φρονήσεως:
ἀνδρεία
δὲ
πόλεως
καὶ |
[7, 1323] |
ἐπιβάλλει
τοσοῦτον
ὅσον
περ
ἀρετῆς
|
καὶ |
φρονήσεως
καὶ
τοῦ
πράττειν
κατὰ |
[7, 1323] |
ἀνδρεία
δὲ
πόλεως
καὶ
δικαιοσύνη
|
καὶ |
φρόνησις
(τὴν
αὐτὴν
ἔχει
δύναμιν |
[7, 1323] |
ἕκαστος
τῶν
ἀνθρώπων
λέγεται
δίκαιος
|
καὶ |
φρόνιμος
καὶ
σώφρων.
ἀλλὰ
γὰρ |
[7, 1331] |
μὲν
ὑλωροὺς
οἱ
δὲ
ἀγρονόμους
|
καὶ |
φυλακτήρια
καὶ
συσσίτια
πρὸς
φυλακὴν |
[7, 1323] |
τὴν
πίστιν,
ὁρῶντας
ὅτι
κτῶνται
|
καὶ |
φυλάττουσιν
οὐ
τὰς
ἀρετὰς
τοῖς |
[7, 1332] |
γὰρ
ἴσον
ταὐτὸν
τοῖς
ὁμοίοις,
|
καὶ |
χαλεπὸν
μένειν
τὴν
πολιτείαν
τὴν |
[7, 1331] |
τύχην
ἢ
φύσιν
δεῖται
γὰρ
|
καὶ |
χορηγίας
τινὸς
τὸ
ζῆν
καλῶς, |
[7, 1323] |
εἶναι
νομίζουσιν
ὁποσονοῦν,
πλούτου
δὲ
|
καὶ |
χρημάτων
καὶ
δυνάμεως
καὶ
δόξης |
[7, 1333] |
τὰ
μὲν
εἰς
τὰ
ἀναγκαῖα
|
καὶ |
χρήσιμα
τὰ
δὲ
εἰς
τὰ |
[7, 1333] |
δὲ
σχολῆς,
τὰ
δ'
ἀναγκαῖα
|
καὶ |
χρήσιμα
τῶν
καλῶν
ἕνεκεν.
πρὸς |
[7, 1330] |
οἰκήσεων
διάθεσις
ἡδίων
μὲν
νομίζεται
|
καὶ |
χρησιμωτέρα
πρὸς
τὰς
ἄλλας
πράξεις, |
[7, 1332] |
λόγων
ἐκείνων
ὄφελος
ἐνέργειαν
εἶναι
|
καὶ |
χρῆσιν
ἀρετῆς
τελείαν,
καὶ
ταύτην |
[7, 1328] |
ἄριστον,
αὕτη
δὲ
ἀρετῆς
ἐνέργεια
|
καὶ |
χρῆσίς
τις
τέλειος,
συμβέβηκε
δὲ |
[7, 1327] |
καὶ
νῦν
ὁρῶμεν
πολλαῖς
ὑπάρχοντα
|
καὶ |
χώραις
καὶ
πόλεσιν
ἐπίνεια
καὶ |
[7, 1325] |
(οἷον
περί
τε
πλήθους
πολιτῶν
|
καὶ |
χώρας.
ὥσπερ
γὰρ
καὶ
τοῖς |
[7, 1323] |
τοσοῦτον,
ὅτι
βίος
μὲν
ἄριστος,
|
καὶ |
χωρὶς
ἑκάστῳ
καὶ
κοινῇ
ταῖς |
[7, 1331] |
ἑτέραν
τε
δεῖ
ταύτης
εἶναι
|
καὶ |
χωρίς,
ἔχουσαν
τόπον
εὐσυνάγωγον
τοῖς |
[7, 1323] |
μετὰ
δὲ
τοῦτο
πότερον
κοινῇ
|
καὶ |
χωρὶς
ὁ
αὐτὸς
ἢ
ἕτερος. |
[7, 1334] |
ἐν
τῇ
σχολῇ
τὸ
ἔργον
|
καὶ |
ὧν
ἐν
τῇ
ἀσχολίᾳ.
δεῖ |
[7, 1331] |
ἔξεστιν
ἀμφοτέρως
χρῆσθαι
ταῖς
πόλεσιν,
|
καὶ |
ὡς
ἐχούσαις
τείχη
καὶ
ὡς |
[7, 1331] |
πόλεσιν,
καὶ
ὡς
ἐχούσαις
τείχη
|
καὶ |
ὡς
μὴ
(ἐχούσαις,
τοῖς
δὲ |
[7, 1333] |
οἱ
Λάκωνες
Παυσανίᾳ
τῷ
βασιλεῖ,
|
καίπερ |
(ἔχοντι
τηλικαύτην
τιμήν.
οὔτε
δὴ |
[7, 1336] |
δεῖ:
κατὰ
δὲ
τὸν
παρόντα
|
καιρὸν |
ἐμνήσθημεν
ὡς
ἀναγκαῖον.
ἴσως
γὰρ |
[7, 1334] |
ταῖς
ἡλικίαις
(ἐπὶ
τὸν
αὐτὸν
|
καιρὸν |
καὶ
μὴ
διαφωνῶσιν
αἱ
δυνάμεις |
[7, 1335] |
οἵ
τε
γὰρ
ἰατροὶ
τοὺς
|
καιροὺς |
τῶν
σωμάτων
ἱκανῶς
λέγουσι,
~(καὶ |
[7, 1333] |
πρὸς
τοὺς
κινδύνους
πολλῶν
ἦρχον:
|
καίτοι |
δῆλον
ὡς
ἐπειδὴ
νῦν
γε |
[7, 1324] |
νόμοις
κατειλημμένα
τὰ
δὲ
ἔθεσιν.
|
καίτοι |
δόξειεν
ἂν
ἄγαν
ἄτοπον
ἴσως |
[7, 1325] |
τῶν
δικαίων
καὶ
σωφρόνων
πράξεις.
|
καίτοι |
τάχ'
ἂν
ὑπολάβοι
τις
τούτων |
[7, 1335] |
τεκνοποιίαν,
οὔτε
ἡ
θεραπευτικὴ
καὶ
|
κακοπονητικὴ |
λίαν,
ἀλλ'
ἡ
μέση
τούτων. |
[7, 1332] |
πράξεις.
τὸ
μὲν
γὰρ
ἕτερον
|
κακοῦ |
τινὸς
ἀναίρεσίς
ἐστιν,
αἱ
τοιαῦται |
[7, 1336] |
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
λέγουσιν
οὐ
|
κακῶς, |
~(δεῖ
δὲ
τῇ
διαιρέσει
τῆς |
[7, 1336] |
ὡς
ἀναγκαῖον.
ἴσως
γὰρ
οὐ
|
κακῶς |
ἔλεγε
τὸ
τοιοῦτον
Θεόδωρος
ὁ |
[7, 1330] |
δεῖ
σῴζεσθαι
(καὶ
μὴ
πάσχειν
|
κακῶς |
μηδὲ
ὑβρίζεσθαι,
τὴν
ἀσφαλεστάτην
ἐρυμνότητα |
[7, 1333] |
χρήσιμα
δὲ
πράττειν,
τὰ
δὲ
|
καλὰ |
δεῖ
μᾶλλον.
ὥστε
πρὸς
τούτους |
[7, 1333] |
χρήσιμα
τὰ
δὲ
εἰς
τὰ
|
καλά. |
περὶ
ὧν
ἀνάγκη
τὴν
αὐτὴν |
[7, 1323] |
καλῶς
πράττειν
τοῖς
μὴ
τὰ
|
καλὰ |
πράττουσιν:
οὐθὲν
δὲ
καλὸν
ἔργον |
[7, 1332] |
τὰς
χρήσεις
ἀναγκαῖον
σπουδαίας
καὶ
|
καλὰς |
εἶναι
ταύτας
(ἁπλῶς:
διὸ
καὶ |
[7, 1325] |
τὰς
πρὸς
τὸν
πόλεμον
ἐπιμελείας
|
καλὰς |
μὲν
θετέον,
οὐχ
ὡς
τέλος |
[7, 1325] |
τοῦτο
ψεῦδος.
οὐ
γὰρ
ἔτι
|
καλὰς |
τὰς
πράξεις
ἐνδέχεται
εἶναι
τῷ |
[7, 1326] |
γιγνόμενον
ὑπὸ
τῆς
τέχνης
εἶναι
|
κάλλιον̓ |
οὕτω
καὶ
τῷ
πολιτικῷ
καὶ |
[7, 1328] |
ἐκ
τούτων
ὡς
ἐν
τῇ
|
κάλλιστα |
πολιτευομένῃ
πόλει
καὶ
τῇ
κεκτημένῃ |
[7, 1332] |
καὶ
τὰς
εὐπορίας
ἁπλῶς
εἰσι
|
κάλλισται |
πράξεις.
τὸ
μὲν
γὰρ
ἕτερον |
[7, 1326] |
λεχθεὶς
ὅρος
ὑπάρχει,
ταύτην
εἶναι
|
καλλίστην |
ἀναγκαῖον:
(ἐπεὶ
τό
γε
καλὸν |
[7, 1325] |
οὕτω
γὰρ
ἂν
πλείστων
καὶ
|
καλλίστων |
κύριος
εἴη
πράξεων.
ὥστε
οὐ |
[7, 1333] |
ἄρχειν
ἡ
τῶν
ἐλευθέρων
ἀρχὴ
|
καλλίων |
καὶ
μᾶλλον
μετ'
ἀρετῆς.
ἔτι |
[7, 1330] |
ὁρῶντες
ἐλεγχομένας
ἔργῳ
τὰς
ἐκείνως
|
καλλωπισαμένας. |
(ἔστι
δὲ
πρὸς
μὲν
τοὺς |
[7, 1325] |
τὴν
πρακτικὴν
τῶν
ἀρίστων,
τούτῳ
|
καλὸν |
ἀκολουθεῖν
καὶ
τούτῳ
πείθεσθαι
δίκαιον. |
[7, 1323] |
τούτοις
ἐπιλέγειν
μὴ
μόνον
τὸ
|
καλὸν |
ἀλλὰ
καὶ
τὸ
χρήσιμον.
ὅλως |
[7, 1335] |
ἄλλον,
ἔστω
μὲν
ἁπλῶς
μὴ
|
καλὸν |
(ἁπτόμενον
φαίνεσθαι
μηδαμῇ
μηδαμῶς,
ὅταν |
[7, 1333] |
καὶ
τῶν
νέων
τοῖς
ἐλευθέροις
|
καλὸν |
διακονεῖν:
πρὸς
γὰρ
τὸ
καλὸν |
[7, 1325] |
οὐδὲν
δὲ
τῶν
(παρὰ
φύσιν
|
καλόν. |
διὸ
κἂν
ἄλλος
τις
ᾖ |
[7, 1330] |
λίαν
φροντίζουσι
καὶ
παρὰ
τὸ
|
καλόν. |
διὸ
παρ'
ἐνίοις
νόμος
ἐστὶ |
[7, 1326] |
καλλίστην
ἀναγκαῖον:
(ἐπεὶ
τό
γε
|
καλὸν |
ἐν
πλήθει
καὶ
μεγέθει
εἴωθε |
[7, 1323] |
τὰ
καλὰ
πράττουσιν:
οὐθὲν
δὲ
|
καλὸν |
ἔργον
οὔτ'
ἀνδρὸς
οὔτε
πόλεως |
[7, 1325] |
ἀρετῆς.
τοῖς
γὰρ
ὁμοίοις
τὸ
|
καλὸν |
καὶ
τὸ
δίκαιον
ἐν
τῷ |
[7, 1333] |
καλὸν
διακονεῖν:
πρὸς
γὰρ
τὸ
|
καλὸν |
καὶ
τὸ
μὴ
καλὸν
οὐχ |
[7, 1333] |
τὸ
καλὸν
καὶ
τὸ
μὴ
|
καλὸν |
οὐχ
οὕτω
διαφέρουσιν
(αἱ
πράξεις |
[7, 1330] |
πολὺ
τῷ
πλήθει
διαφέροντας
οὐ
|
καλὸν |
τὸ
πειρᾶσθαι
σῴζεσθαι
διὰ
τῆς |
[7, 1331] |
περὶ
τὴν
ἀγορανομίαν
καὶ
τὴν
|
καλουμένην |
(ἀστυνομίαν,
πρὸς
ἀγορᾷ
μὲν
δεῖ |
[7, 1329] |
καὶ
τὸν
Ἰόνιον
Χῶνες,
τὴν
|
καλουμένην |
Σύρτιν:
ἦσαν
δὲ
καὶ
οἱ |
[7, 1329] |
Ὀπικοὶ
καὶ
πρότερον
καὶ
νῦν
|
καλούμενοι |
τὴν
ἐπωνυμίαν
(Αὔσονες,
τὸ
δὲ |
[7, 1331] |
ἄλλον
μηδένα
τοιοῦτον
παραβάλλειν
(μὴ
|
καλούμενον |
ὑπὸ
τῶν
ἀρχόντων.
εἴη
δ' |
[7, 1336] |
ἐπιμελὲς
ἔστω
τοῖς
ἄρχουσιν
οὓς
|
καλοῦσι |
παιδονόμους.
πάντα
γὰρ
δεῖ
τὰ |
[7, 1330] |
καθάπερ
ἐν
τοῖς
γεωργοῖς
ἃς
|
καλοῦσί |
τινες
τῶν
ἀμπέλων
συστάδας,
καὶ |
[7, 1331] |
περὶ
Θετταλίαν
νομίζουσιν
ἣν
ἐλευθέραν
|
καλοῦσιν, |
αὕτη
δ'
ἐστὶν
ἣν
δεῖ |
[7, 1328] |
περὶ
τὸ
θεῖον
ἐπιμέλειαν,
ἣν
|
καλοῦσιν |
ἱερατείαν,
ἕκτον
δὲ
τὸν
ἀριθμὸν |
[7, 1331] |
γὰρ
ἐκεῖ
τοῖς
(ἄρχουσιν
οὓς
|
καλοῦσιν |
οἱ
μὲν
ὑλωροὺς
οἱ
δὲ |
[7, 1333] |
δ'
ἀναγκαῖα
καὶ
χρήσιμα
τῶν
|
καλῶν |
ἕνεκεν.
πρὸς
πάντα
μὲν
τοίνυν |
[7, 1325] |
ἐστιν,
ἔτι
δὲ
πολλῶν
καὶ
|
καλῶν |
τέλος
ἔχουσιν
αἱ
τῶν
δικαίων |
[7, 1325] |
τῶν
ἀναγκαίων
οὐδενὸς
μετέχει
τῶν
|
καλῶν. |
τὸ
μέντοι
νομίζειν
πᾶσαν
ἀρχὴν |
[7, 1323] |
τὴν
ἀρίστην
εἶναι
καὶ
πράττουσαν
|
καλῶς. |
ἀδύνατον
δὲ
καλῶς
πράττειν
τοῖς |
[7, 1332] |
εἰ
τοῦ
κιθαρίζειν
λαμπρὸν
καὶ
|
καλῶς |
αἰτιῷντο
τὴν
λύραν
μᾶλλον
τῆς |
[7, 1332] |
(ταῖς
ἄλλαις
τύχαις
ταῖς
φαύλαις
|
καλῶς: |
ἀλλὰ
τὸ
μακάριον
ἐν
τοῖς |
[7, 1332] |
εἰσιν,
ἀναγκαῖαι
δέ,
καὶ
τὸ
|
καλῶς |
ἀναγκαίως
ἔχουσιν
αἱρετώτερον
μὲν
γὰρ |
[7, 1333] |
εἶναι.
τὸν
(τε)
γὰρ
μέλλοντα
|
καλῶς |
ἄρχειν
ἀρχθῆναί
φασι
δεῖν
πρῶτον. |
[7, 1328] |
καὶ
ἀήττητον
ὁ
θυμός.
οὐ
|
καλῶς |
δ'
ἔχει
λέγειν
χαλεποὺς
εἶναι |
[7, 1330] |
τε
τοιούτῳ
καὶ
πρὸς
(τοιοῦτον
|
καλῶς, |
δεύτερον
δὲ
ὕδασιν
ὑγιεινοῖς
χρῆσθαι, |
[7, 1325] |
πόλις
εὐδαίμων,
~(ἣ
πολιτεύεται
δηλονότι
|
καλῶς, |
εἴπερ
ἐνδέχεται
πόλιν
οἰκεῖσθαί
που |
[7, 1331] |
γὰρ
ὁ
μὲν
σκοπὸς
ἔκκειται
|
καλῶς, |
ἐν
δὲ
τῷ
πράττειν
τοῦ |
[7, 1330] |
τὰς
πολιτικὰς
πράξεις
καὶ
πολεμικὰς
|
καλῶς |
ἔχει.
πρὸς
μὲν
οὖν
τὰς |
[7, 1336] |
ἣν
οὔτε
πω
πρὸς
μάθησιν
|
καλῶς |
ἔχει
προσάγειν
οὐδεμίαν
(οὔτε
πρὸς |
[7, 1326] |
τοῦτον
δὲ
τὸν
ὅρον
εἰ
|
καλῶς |
ἢ
μὴ
καλῶς
λέγομεν,
ὕστερον |
[7, 1335] |
χρῆσθαι
οἷς
οἱ
πολλοὶ
χρῶνται,
|
καλῶς |
καὶ
νῦν
ὁρίσαντες
χειμῶνος
τὴν |
[7, 1325] |
γὰρ
ἂν
ὁ
θεὸς
εἶχε
|
καλῶς |
καὶ
πᾶς
ὁ
κόσμος,
οἷς |
[7, 1325] |
πρακτικός.
ἀλλ'
εἰ
ταῦτα
λέγεται
|
καλῶς |
καὶ
τὴν
εὐδαιμονίαν
(εὐπραγίαν
θετέον, |
[7, 1326] |
ὅρον
εἰ
καλῶς
ἢ
μὴ
|
καλῶς |
λέγομεν,
ὕστερον
ἐπισκεπτέον
ἀκριβέστερον,
ὅταν |
[7, 1331] |
ἔσεσθαι
πόλιν
μακαρίαν
καὶ
πολιτεύσεσθαι
|
καλῶς, |
λεκτέον.
ἐπεὶ
δὲ
δύ'
ἐστὶν |
[7, 1332] |
τἀναγκαῖα,
τὸ
δ'
ἁπλῶς
τὸ
|
καλῶς: |
οἷον
τὰ
περὶ
τὰς
δικαίας |
[7, 1327] |
δ'
εἶναι
πρὸς
τὸ
πολιτεύεσθαι
|
καλῶς. |
ὅτι
μὲν
οὖν,
εἰ
ταῦτα |
[7, 1326] |
πολυάνθρωπον:
τῶν
γοῦν
δοκουσῶν
πολιτεύεσθαι
|
καλῶς |
οὐδεμίαν
ὁρῶμεν
οὖσαν
ἀνειμένην
πρὸς |
[7, 1333] |
τοῖς
νόμοις,
ἀποβεβλήκασι
τὸ
ζῆν
|
καλῶς. |
οὐκ
ὀρθῶς
δ'
ὑπολαμβάνουσιν
οὐδὲ |
[7, 1331] |
ὑγιαῖνον
εἶναι
σῶμα
κρίνουσιν
ἐνίοτε
|
καλῶς, |
οὔτε
πρὸς
τὸν
ὑποκείμενον
αὐτοῖς |
[7, 1330] |
ἀσφάλειαν
καὶ
πρὸς
κόσμον
ἕξει
|
καλῶς. |
περὶ
δὲ
τειχῶν,
οἱ
μὴ |
[7, 1323] |
καὶ
πράττουσαν
καλῶς.
ἀδύνατον
δὲ
|
καλῶς |
πράττειν
τοῖς
μὴ
τὰ
καλὰ |
[7, 1327] |
τε
τὴν
θάλατταν
προσήκει
(κεῖσθαι
|
καλῶς |
πρός
τε
τὴν
χώραν.
εἷς |
[7, 1330] |
ἴδιον
οὐκ
ἂν
δυναμένους
βουλεύσασθαι
|
καλῶς. |
τὴν
μὲν
οὖν
χώραν
ἀνάγκη |
[7, 1331] |
καὶ
χορηγίας
τινὸς
τὸ
ζῆν
|
καλῶς, |
~(τούτου
δὲ
ἐλάττονος
μὲν
τοῖς |
[7, 1325] |
τῶν
(παρὰ
φύσιν
καλόν.
διὸ
|
κἂν |
ἄλλος
τις
ᾖ
κρείττων
κατ' |
[7, 1326] |
τοῦ
σώματος.
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
|
κἂν |
εἰ
δεῖ
κρίνειν
πρὸς
τὸ |
[7, 1327] |
δὲ
τῆς
περὶ
ξύλα
ὕλης,
|
κἂν |
εἴ
τινα
ἄλλην
ἐργασίαν
ἡ |
[7, 1324] |
ἀρίστην
ταύτην
τάξιν
καθ'
ἣν
|
κἂν |
ὁστισοῦν
ἄριστα
πράττοι
καὶ
ζῴη |
[7, 1325] |
ἑκάστους
χρηστέον.
ἀλλὰ
τοῦτο
μὲν
|
κἂν |
ὕστερον
τύχοι
τῆς
προσηκούσης
(σκέψεως, |
[7, 1335] |
ἀλλ'
οὐ
πρὸς
τὴν
τῶν
|
καρπῶν |
κομιδήν.
ἔτι
δὲ
καὶ
πρὸς |
[7, 1327] |
λοιπὸς
πρὸς
τὰς
τῶν
γινομένων
|
καρπῶν |
παραπομπάς,
ἔτι
δὲ
τῆς
περὶ |
[7, 1334] |
εἰσίν.
ἀνδρείας
μὲν
οὖν
καὶ
|
καρτερίας |
δεῖ
πρὸς
τὴν
ἀσχολίαν,
φιλοσοφίας |
[7, 1334] |
εἶναι
προσήκει
(καὶ
ἀνδρείαν
καὶ
|
καρτερικήν: |
κατὰ
γὰρ
τὴν
παροιμίαν,
οὐ |
[7, 1324] |
τὴν
ἀρετὴν
ταύτην,
καθάπερ
ἐν
|
Καρχηδόνι |
φασὶ
τὸν
ἐκ
τῶν
κρίκων |
[7, 1327] |
τοὺς
πολέμους
εὐβοηθήτους
εἶναι
δεῖ
|
κατ' |
ἀμφότερα
τοὺς
σωθησομένους,
καὶ
κατὰ |
[7, 1327] |
βλάψαι
τοὺς
ἐπιτιθεμένους,
εἰ
μὴ
|
κατ' |
ἄμφω
δυνατόν,
ἀλλὰ
κατὰ
θάτερον |
[7, 1329] |
γὰρ
αὕτη
ἡ
διαίρεσις
τὸ
|
κατ' |
ἀξίαν.
ἀλλὰ
μὴν
καὶ
τὰς |
[7, 1326] |
πρὸς
τὸ
τὰς
ἀρχὰς
διανέμειν
|
κατ' |
ἀξίαν
ἀναγκαῖον
γνωρίζειν
ἀλλήλους,
ποῖοί |
[7, 1325] |
κἂν
ἄλλος
τις
ᾖ
κρείττων
|
κατ' |
ἀρετὴν
καὶ
κατὰ
δύναμιν
τὴν |
[7, 1324] |
ἐπὶ
τοσοῦτον
ὥστε
μετέχειν
τῶν
|
κατ' |
ἀρετὴν
πράξεων,
πρὸς
δὲ
τοὺς |
[7, 1326] |
μεγάλη
καὶ
ποία
μικρὰ
πόλις.
|
κατ' |
ἀριθμοῦ
γὰρ
πλῆθος
τῶν
ἐνοικούντων |
[7, 1330] |
γεωργήσοντας
μάλιστα
μέν,
εἰ
δεῖ
|
κατ' |
εὐχήν,
δούλους
εἶναι,
μήτε
ὁμοφύλων |
[7, 1327] |
τὴν
θέσιν
εἰ
χρὴ
ποιεῖν
|
κατ' |
εὐχήν,
πρός
τε
τὴν
θάλατταν |
[7, 1325] |
ὑποθέσεις
εἶναι
περὶ
τῆς
μελλούσης
|
κατ' |
εὐχὴν
συνεστάναι
πόλεως.
οὐ
γὰρ |
[7, 1337] |
(ποιεῖσθαι
τὴν
ἐπιμέλειαν
αὐτῶν
ἢ
|
κατ' |
ἴδιον
τρόπον
ὃ
γίγνεται
καὶ |
[7, 1330] |
τῆς
ἀνατολῆς
ὑγιεινότεραι,
δεύτερον
δ'
|
κατὰ |
βορέαν:
εὐχείμεροι
γὰρ
αὗται
μᾶλλον: |
[7, 1334] |
προσήκει
(καὶ
ἀνδρείαν
καὶ
καρτερικήν:
|
κατὰ |
γὰρ
τὴν
παροιμίαν,
οὐ
σχολὴ |
[7, 1329] |
φιλοσοφοῦσιν,
~(ὅτι
δεῖ
διῃρῆσθαι
χωρὶς
|
κατὰ |
γένη
τὴν
πόλιν
καὶ
τό |
[7, 1329] |
πρῶτον,
ὁ
δὲ
χωρισμὸς
ὁ
|
κατὰ |
γένος
τοῦ
πολιτικοῦ
πλήθους
ἐξ |
[7, 1327] |
κατ'
ἀμφότερα
τοὺς
σωθησομένους,
καὶ
|
κατὰ |
γῆν
καὶ
κατὰ
θάλατταν,
καὶ |
[7, 1327] |
εἶναι
καὶ
δύνασθαι
βοηθεῖν,
ὥσπερ
|
κατὰ |
γῆν,
καὶ
κατὰ
θάλατταν̓
περὶ |
[7, 1336] |
δεῖ
διαπορήσαντας,
καὶ
πῶς
δεῖ:
|
κατὰ |
δὲ
τὸν
παρόντα
καιρὸν
ἐμνήσθημεν |
[7, 1325] |
ᾖ
κρείττων
κατ'
ἀρετὴν
καὶ
|
κατὰ |
δύναμιν
τὴν
πρακτικὴν
τῶν
ἀρίστων, |
[7, 1327] |
σωθησομένους,
καὶ
κατὰ
γῆν
καὶ
|
κατὰ |
θάλατταν,
καὶ
πρὸς
τὸ
βλάψαι |
[7, 1327] |
βοηθεῖν,
ὥσπερ
κατὰ
γῆν,
καὶ
|
κατὰ |
θάλατταν̓
περὶ
δὲ
πλήθους
ἤδη |
[7, 1327] |
μὴ
κατ'
ἄμφω
δυνατόν,
ἀλλὰ
|
κατὰ |
θάτερον
ὑπάρξει
(μᾶλλον
ἀμφοτέρων
μετέχουσιν. |
[7, 1335] |
ἔσται
τῆς
ἀκμῆς,
ἐὰν
γίγνηται
|
κατὰ |
λόγον
εὐθὺς
ἡ
γένεσις,
τοῖς |
[7, 1328] |
ἀδικεῖσθαι
νομίσωσιν.
καὶ
τοῦτο
συμβαίνει
|
κατὰ |
λόγον:
παρ'
οἷς
γὰρ
ὀφείλεσθαι |
[7, 1326] |
ἕκαστον
οὔτε
λίαν
μικρὸν
οὔτε
|
κατὰ |
μέγεθος
ὑπερβάλλον
ἕξει
τὴν
αὑτοῦ |
[7, 1330] |
(ὅλην
μὴ
ποιεῖν
πόλιν
εὔτομον,
|
κατὰ |
μέρη
δὲ
καὶ
τόπους:
οὕτω |
[7, 1325] |
(ζῆν
οὕτω
προῃρημένας:
ἐνδέχεται
γὰρ
|
κατὰ |
μέρη
καὶ
τοῦτο
συμβαίνειν:
πολλαὶ |
[7, 1332] |
ἀναγκαῖον
πάντας
ὁμοίως
κοινωνεῖν
τοῦ
|
κατὰ |
μέρος
ἄρχειν
καὶ
ἄρχεσθαι.
τό |
[7, 1329] |
τὸ
μὲν
ἀεὶ
τὸ
δὲ
|
κατὰ |
μέρος.
(ἔοικε
δὲ
οὐ
νῦν |
[7, 1335] |
σχεδὸν
δὴ
πάντα
ταῦτα
συμβαίνει
|
κατὰ |
μίαν
ἐπιμέλειαν.
ἐπεὶ
γὰρ
ὥρισται |
[7, 1326] |
δὲ
καὶ
τὴν
(ταύτης
ὑπερβάλλουσαν
|
κατὰ |
πλῆθος
εἶναι
μείζω
πόλιν,
ἀλλὰ |
[7, 1333] |
τῷ
πολιτικῷ
βλέποντι
νομοθετητέον,
καὶ
|
κατὰ |
τὰ
μέρη
τῆς
ψυχῆς
καὶ |
[7, 1328] |
κοινωνίαν
εἶναι
ταύτην:
ἀνάγκη
τοίνυν
|
κατὰ |
τὰς
ἐργασίας
(ταύτας
συνεστάναι
πόλιν: |
[7, 1331] |
τάξιν
ἐνταῦθα:
πρέπει
γὰρ
διῃρῆσθαι
|
κατὰ |
τὰς
ἡλικίας
καὶ
τοῦτον
τὸν |
[7, 1333] |
τὰ
μέρη
τῆς
ψυχῆς
καὶ
|
κατὰ |
τὰς
πράξεις
αὐτῶν,
μᾶλλον
δὲ |
[7, 1323] |
καὶ
φρονήσεως
καὶ
τοῦ
πράττειν
|
κατὰ |
ταύτας,
ἔστω
συνωμολογημένον
ἡμῖν,
μάρτυρι |
[7, 1333] |
φανερὸν
ὁμοίως
ἔν
τε
τοῖς
|
κατὰ |
τέχνην
καὶ
τοῖς
κατὰ
φύσιν: |
[7, 1332] |
ἀκολουθεῖν
δεήσει
καὶ
τὴν
παιδείαν
|
κατὰ |
τὴν
διαίρεσιν
ταύτην.
εἰ
μὲν |
[7, 1335] |
δεῖ
τὴν
ἀρχὴν
τῆς
συζεύξεως
|
κατὰ |
τὴν
ἡλικίαν
εἰς
τοὺς
χρόνους |
[7, 1326] |
πρὸς
τὸ
εὖ
ζῆν
ἐστι
|
κατὰ |
τὴν
πολιτικὴν
κοινωνίαν:
ἐνδέχεται
δὲ |
[7, 1335] |
δὲ
τῶν
γεγηρακότων
ἀσθενῆ:
διὸ
|
κατὰ |
τὴν
τῆς
διανοίας
ἀκμήν.
αὕτη |
[7, 1323] |
ἀρίστην
ἑκάστου
πράγματος
πρὸς
ἄλληλα
|
κατὰ |
τὴν
ὑπεροχὴν
(ἥνπερ
εἴληχε
ταῦτα |
[7, 1331] |
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν,
ἔτι
δὲ
ἱερὰ
|
κατὰ |
τὴν
χώραν
εἶναι
νενεμημένα,
τὰ |
[7, 1332] |
ὑπάρχουσι
νεωτερίζειν
(βουλόμενοι
πάντες
οἱ
|
κατὰ |
τὴν
χώραν,
τοσούτους
τε
εἶναι |
[7, 1326] |
τινὰς
ὑπάρχειν
δεῖ
φύσει,
καὶ
|
κατὰ |
τὴν
χώραν
ὡσαύτως,
πόσην
τε |
[7, 1332] |
σῶμα
πολλὴν
ἔχοντες
ὑπερβολήν,
εἶτα
|
κατὰ |
(τὴν
ψυχήν,
ὥστε
ἀναμφισβήτητον
εἶναι |
[7, 1326] |
φήσειεν
ἄν
τις
τοῦ
διαφέροντος
|
κατὰ |
τὸ
μέγεθος
τοῦ
σώματος.
οὐ |
[7, 1332] |
τῶν
ἀνθρώπων
διαφέρειν,
εὐθὺς
πρῶτον
|
κατὰ |
τὸ
σῶμα
πολλὴν
ἔχοντες
ὑπερβολήν, |
[7, 1326] |
πρὸς
τὸ
πλῆθος
ἀποβλέποντας,
οὐ
|
κατὰ |
τὸ
τυχὸν
πλῆθος
τοῦτο
ποιητέον |
[7, 1330] |
πολεμικὰς
(ἀσφαλείας
τοὐναντίον
ὡς
εἶχον
|
κατὰ |
τὸν
ἀρχαῖον
χρόνον:
δυσείσοδος
γὰρ |
[7, 1333] |
πρὸς
πόλεμον
ἐνομοθέτησεν.
ἃ
(καὶ
|
κατὰ |
τὸν
λόγον
ἐστὶν
εὐέλεγκτα
καὶ |
[7, 1323] |
ἐλλείπουσιν:
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
|
κατὰ |
τὸν
λόγον
σκοπουμένοις
εὐσύνοπτόν
ἐστιν. |
[7, 1330] |
πράξεις,
ἂν
εὔτομος
ᾖ
καὶ
|
κατὰ |
τὸν
νεώτερον
καὶ
τὸν
Ἱπποδάμειον |
[7, 1331] |
τείχη
διειλῆφθαι
φυλακτηρίοις
καὶ
πύργοις
|
κατὰ |
τόπους
ἐπικαίρους,
δῆλον
ὡς
ταῦτα |
[7, 1332] |
ἐστίν
καὶ
γὰρ
τοῦτο
διώρισται
|
κατὰ |
τοὺς
ἠθικοὺς
λόγους,
ὅτι
τοιοῦτός |
[7, 1327] |
τῶν
Ἑλλήνων
γένος,
ὥσπερ
μεσεύει
|
κατὰ |
(τοὺς
τόπους,
οὕτως
ἀμφοῖν
μετέχει. |
[7, 1333] |
τοῖς
κατὰ
τέχνην
καὶ
τοῖς
|
κατὰ |
φύσιν:
βέλτιον
δὲ
τὸ
λόγον |
[7, 1328] |
δ'
ὥσπερ
τῶν
ἄλλων
τῶν
|
κατὰ |
φύσιν
συνεστώτων
οὐ
ταῦτά
ἐστι |
[7, 1335] |
τὴν
ἡλικίαν
εἰς
τοὺς
χρόνους
|
καταβαίνειν |
τούτους.
ἔστι
δ'
ὁ
τῶν |
[7, 1333] |
τούτου
χάριν
δεῖ
μελετᾶν,
ἵνα
|
καταδουλώσωνται |
(τοὺς
ἀναξίους,
ἀλλ'
ἵνα
πρῶτον |
[7, 1336] |
μὲν
ἐλεύθερον
μὲν
μήπω
δὲ
|
κατακλίσεως |
(ἠξιωμένον
ἐν
τοῖς
συσσιτίοις
ἀτιμίαις |
[7, 1336] |
ἡλικίαν
λάβωσιν
ἐν
ᾗ
καὶ
|
κατακλίσεως |
ὑπάρξει
κοινωνεῖν
ἤδη
καὶ
μέθης, |
[7, 1334] |
τοιούτων
πόλεων
πολεμοῦσαι
μὲν
σῴζονται,
|
κατακτησάμεναι |
δὲ
τὴν
ἀρχὴν
ἀπόλλυνται.
τὴν |
[7, 1335] |
ἡ
γένεσις,
τοῖς
δὲ
ἤδη
|
καταλελυμένης |
τῆς
ἡλικίας
(πρὸς
τὸν
τῶν |
[7, 1331] |
πλῆθος
τῶν
πολιτῶν
ἐν
συσσιτίοις
|
(κατανενεμῆσθαι, |
τὰ
δὲ
τείχη
διειλῆφθαι
φυλακτηρίοις |
[7, 1327] |
δεῖ,
νῦν
λέγωμεν.
σχεδὸν
δὴ
|
κατανοήσειεν |
ἄν
τις
τοῦτό
γε,
βλέψας |
[7, 1324] |
πολεμικῷ,
τοσούτους
τὸν
ἀριθμὸν
ὀβελίσκους
|
(καταπηγνύουσι |
περὶ
τὸν
τάφον
ὅσους
ἂν |
[7, 1329] |
περιοίκους.
λοιπὸν
δ'
ἐκ
τῶν
|
καταριθμηθέντων |
τὸ
τῶν
ἱερέων
γένος.
φανερὰ |
[7, 1330] |
τοῦτό
γε
εὕρηται
διὰ
τοῦ
|
κατασκευάζειν |
ὑποδοχὰς
ὀμβρίοις
ὕδασιν
ἀφθόνους
καὶ |
[7, 1330] |
ἐνδέχεται
γάρ,
ἄν
τις
οὕτως
|
κατασκευάζῃ |
καθάπερ
ἐν
τοῖς
γεωργοῖς
ἃς |
[7, 1332] |
αἱ
τοιαῦται
δὲ
πράξεις
τοὐναντίον:
|
κατασκευαὶ |
γὰρ
ἀγαθῶν
εἰσι
καὶ
γεννήσεις. |
[7, 1331] |
τὸν
τόπον
τοιαύτης
ἀγορᾶς
εἶναι
|
κατασκευὴν |
οἵαν
καὶ
περὶ
Θετταλίαν
νομίζουσιν |
[7, 1329] |
γὰρ
γεωργὸν
οὔτε
βάναυσον
ἱερέα
|
καταστατέον |
ὑπὸ
γὰρ
τῶν
πολιτῶν
πρέπει |
[7, 1329] |
αὐτοῖς
θέσθαι
καὶ
τὰ
συσσίτια
|
καταστῆσαι |
πρῶτον:
διὸ
καὶ
νῦν
ἔτι |
[7, 1333] |
καὶ
τῶν
νομοθετῶν
οἱ
ταύτας
|
καταστήσαντες |
τὰς
πολιτείας,
οὔτε
πρὸς
τὸ |
[7, 1330] |
προσάντη
τὴν
θέσιν
εὔχεσθαι
δεῖ
|
κατατυγχάνειν |
πρὸς
τέτταρα
βλέποντας,
πρῶτον
μὲν |
[7, 1332] |
δὲ
παρασκευάσαι
τὸν
νομοθέτην.
διὸ
|
κατατυχεῖν |
εὐχόμεθα
(τῇ
τῆς
πόλεως
συστάσει |
[7, 1324] |
τοιαῦτα
πολλά,
τὰ
μὲν
νόμοις
|
κατειλημμένα |
τὰ
δὲ
ἔθεσιν.
καίτοι
δόξειεν |
[7, 1331] |
δεῖ
καὶ
συνόδῳ
τινὶ
κοινῇ
|
κατεσκευάσθαι, |
τοιοῦτος
δ'
ὁ
περὶ
τὴν |
[7, 1330] |
πᾶσι
χρήσιμον
εἶναι
ταῖς
εὖ
|
κατεσκευασμέναις |
πόλεσιν
ὑπάρχειν:
δι'
ἣν
δ' |
[7, 1331] |
τοίχους
ὡς
ἀνάνδρων
ἐσομένων
τῶν
|
κατοικούντων. |
ἀλλὰ
μὴν
οὐδὲ
τοῦτό
γε |
[7, 1329] |
γὰρ
οἱ
λόγιοι
τῶν
ἐκεῖ
|
κατοικούντων |
Ἰταλόν
τινα
γενέσθαι
βασιλέα
τῆς |
[7, 1325] |
ὁ
παραβαίνων
οὐθὲν
ἂν
τηλικοῦτον
|
κατορθώσειεν |
ὕστερον
ὅσον
ἤδη
παρεκβέβηκε
τῆς |
[7, 1327] |
πόλεσιν
ἐπίνεια
καὶ
λιμένας
εὐφυῶς
|
κείμενα |
πρὸς
τὴν
πόλιν,
ὥστε
μήτε |
[7, 1324] |
πλείστων
νομίμων
χύδην
ὡς
εἰπεῖν
|
κειμένων |
παρὰ
τοῖς
πλείστοις,
ὅμως
εἴ |
[7, 1331] |
μὲν
ἐν
τῷ
τὸν
σκοπὸν
|
κεῖσθαι |
καὶ
τὸ
τέλος
τῶν
πράξεων |
[7, 1327] |
πρός
τε
τὴν
θάλατταν
προσήκει
|
(κεῖσθαι |
καλῶς
πρός
τε
τὴν
χώραν. |
[7, 1330] |
τοῦτο
δ'
ἐστὶν
ἐν
τῷ
|
κεῖσθαι |
τὸν
τόπον
ἔν
τε
τοιούτῳ |
[7, 1323] |
ἦθος
μὲν
καὶ
τὴν
διάνοιαν
|
κεκοσμημένοις |
εἰς
ὑπερβολήν,
περὶ
δὲ
τὴν |
[7, 1327] |
φύσιν
μονόκωλον,
τὰ
δὲ
εὖ
|
κέκραται |
πρὸς
ἀμφοτέρας
τὰς
δυνάμεις
ταύτας. |
[7, 1328] |
κάλλιστα
πολιτευομένῃ
πόλει
καὶ
τῇ
|
κεκτημένῃ |
δικαίους
ἄνδρας
ἁπλῶς,
ἀλλὰ
μὴ |
[7, 1327] |
ἄλλην
ἐργασίαν
ἡ
χώρα
τυγχάνοι
|
κεκτημένη |
τοιαύτην
(εὐπαρακόμιστον.
περὶ
δὲ
τῆς |
[7, 1327] |
Ἡρακλεωτῶν:
πολλὰς
γὰρ
ἐκπληροῦσι
(τριήρεις,
|
κεκτημένοι |
τῷ
μεγέθει
πόλιν
ἑτέρων
ἐμμελεστέραν. |
[7, 1331] |
μὴ
(ἐχούσαις,
τοῖς
δὲ
μὴ
|
κεκτημένοις |
οὐκ
ἔξεστιν.
εἰ
δὴ
τοῦτον |
[7, 1323] |
μετριάζουσιν,
ἢ
τοῖς
(ἐκεῖνα
μὲν
|
κεκτημένοις |
πλείω
τῶν
χρησίμων,
ἐν
δὲ |
[7, 1329] |
τὴν
χώραν
εἶναι
τῶν
ὅπλα
|
κεκτημένων |
καὶ
τῶν
τῆς
πολιτείας
μετεχόντων, |
[7, 1330] |
τοῖς
ἰδίοις
εἶναι
(ἰδίους)
τῶν
|
κεκτημένων |
τὰς
οὐσίας,
τοὺς
δ'
ἐπὶ |
[7, 1327] |
μετέχειν
πλεονεξίας,
οὐδ'
ἐμπόριον
δεῖ
|
κεκτῆσθαι |
τοιοῦτον.
ἐπεὶ
δὲ
καὶ
νῦν |
[7, 1324] |
καὶ
Πέρσαις
καὶ
Θρᾳξὶ
καὶ
|
Κελτοῖς. |
ἐν
ἐνίοις
γὰρ
καὶ
νόμοι |
[7, 1336] |
δὲ
σκέπασμα
μικρὸν
ἀμπίσχειν,
οἷον
|
Κελτοῖς. |
πάντα
γὰρ
ὅσα
δυνατὸν
(ἐθίζειν) |
[7, 1324] |
ταῖς
πόλεσιν,
~(ὁ
μετ'
ἀρετῆς
|
κεχορηγημένης |
ἐπὶ
τοσοῦτον
ὥστε
μετέχειν
τῶν |
[7, 1329] |
τε
ὁπλιτικὸν
καὶ
βουλευτικόν,
καὶ
|
κεχώρισται |
δὴ
τούτων
ἕκαστον,
τὸ
μὲν |
[7, 1326] |
λίαν
ὑπερβάλλοντος
πλήθους,
ἢ
τίς
|
κῆρυξ |
μὴ
Στεντόρειος;
διὸ
πρώτην
μὲν |
[7, 1332] |
τῶν
ἀγαθῶν,
ὥσπερ
εἰ
τοῦ
|
κιθαρίζειν |
λαμπρὸν
καὶ
καλῶς
αἰτιῷντο
τὴν |
[7, 1334] |
δούλοις,
οἱ
δὲ
μὴ
δυνάμενοι
|
κινδυνεύειν |
ἀνδρείως
δοῦλοι
τῶν
ἐπιόντων
εἰσίν. |
[7, 1333] |
διὰ
τὸ
γεγυμνάσθαι
πρὸς
τοὺς
|
κινδύνους |
πολλῶν
ἦρχον:
καίτοι
δῆλον
ὡς |
[7, 1336] |
τὰ
νοσήματα.
ἔτι
δὲ
καὶ
|
κινήσεις |
ὅσας
ἐνδέχεται
ποιεῖσθαι
τηλικούτων
συμφέρει. |
[7, 1336] |
αὔξησιν
ἐμποδίζωσιν,
δεῖ
τοσαύτης
τυγχάνειν
|
κινήσεως |
ὥστε
διαφεύγειν
τὴν
ἀργίαν
τῶν |
[7, 1336] |
δὲ
διατάσεις
(τῶν
παίδων
καὶ
|
κλαυθμοὺς |
οὐκ
ὀρθῶς
ἀπαγορεύουσιν
οἱ
κωλύοντες |
[7, 1329] |
ὄνομα
(μεταβαλόντας
Ἰταλοὺς
ἀντ'
Οἰνωτρῶν
|
κληθῆναι |
καὶ
τὴν
ἀκτὴν
ταύτην
τῆς |
[7, 1330] |
ἕτερον
πρὸς
πόλιν,
ἵνα
δύο
|
κλήρων |
ἑκάστῳ
νεμηθέντων
ἀμφοτέρων
τῶν
τόπων |
[7, 1331] |
τε
γραφὰς
δικῶν
καὶ
τὰς
|
κλήσεις |
καὶ
τὴν
ἄλλην
τὴν
τοιαύτην |
[7, 1330] |
τὰ
πρὸς
τοὺς
θεοὺς
δαπανήματα
|
κοινὰ |
πάσης
τῆς
πόλεώς
ἐστιν.
ἀναγκαῖον |
[7, 1324] |
τοῖς
ἰδιώταις
ἢ
τοῖς
τὰ
|
κοινὰ |
πράττουσι
καὶ
πολιτευομένοις.
~(οἱ
μὲν |
[7, 1328] |
τὰ
μὲν
ἴδια
τὰ
δὲ
|
κοινὰ |
τούτων
ἐξ
ἀνάγκης
ἐστίν.
οὐκ |
[7, 1330] |
οὐσίας,
τοὺς
δ'
ἐπὶ
τῇ
|
κοινῇ |
γῇ
κοινούς.
τίνα
δὲ
δεῖ |
[7, 1334] |
αὐτὸ
τέλος
εἶναι
φαίνεται
καὶ
|
κοινῇ |
καὶ
ἰδίᾳ
τοῖς
ἀνθρώποις,
καὶ |
[7, 1323] |
βίος,
μετὰ
δὲ
τοῦτο
πότερον
|
κοινῇ |
καὶ
χωρὶς
ὁ
αὐτὸς
ἢ |
[7, 1331] |
μὲν
δεῖ
καὶ
συνόδῳ
τινὶ
|
κοινῇ |
κατεσκευάσθαι,
τοιοῦτος
δ'
ὁ
περὶ |
[7, 1325] |
τὴν
εὐδαιμονίαν
(εὐπραγίαν
θετέον,
καὶ
|
κοινῇ |
πάσης
πόλεως
ἂν
εἴη
καὶ |
[7, 1337] |
τοὺς
παῖδας,
ἔπειτα
πότερον
συμφέρει
|
κοινῇ |
(ποιεῖσθαι
τὴν
ἐπιμέλειαν
αὐτῶν
ἢ |
[7, 1325] |
ἑκάστῳ
τε
τῶν
ἀνθρώπων
καὶ
|
κοινῇ |
ταῖς
πόλεσι
καὶ
τοῖς
ἀνθρώποις, |
[7, 1323] |
ἄριστος,
καὶ
χωρὶς
ἑκάστῳ
καὶ
|
κοινῇ |
ταῖς
πόλεσιν,
~(ὁ
μετ'
ἀρετῆς |
[7, 1324] |
καὶ
τῶν
(ἀνθρώπων
ἕκαστον
καὶ
|
κοινῇ |
τὴν
πολιτείαν.
νομίζουσι
δ'
οἱ |
[7, 1333] |
γὰρ
ἄριστα
καὶ
ἰδίᾳ
καὶ
|
κοινῇ, |
τόν
τε
νομοθέτην
ἐμποιεῖν
δεῖ |
[7, 1330] |
δὲ
πόλιν
ὅτι
μὲν
δεῖ
|
κοινὴν |
εἶναι
τῆς
ἠπείρου
τε
(καὶ |
[7, 1327] |
δεῖ
γὰρ
πρὸς
τὰς
ἐκβοηθείας
|
κοινὴν |
εἶναι
τῶν
τόπων
ἁπάντων̓
ὁ |
[7, 1330] |
~(ἀλλὰ
τῇ
χρήσει
φιλικῶς
γινομένῃ
|
κοινήν, |
οὔτ'
ἀπορεῖν
οὐθένα
τῶν
πολιτῶν |
[7, 1330] |
χώραν,
καὶ
τὴν
μὲν
εἶναι
|
κοινὴν |
τὴν
δὲ
τῶν
ἰδιωτῶν,
καὶ |
[7, 1329] |
χρή,
λεκτέον
πρῶτον,
ἐπειδὴ
οὔτε
|
κοινήν |
φαμεν
εἶναι
δεῖν
τὴν
κτῆσιν |
[7, 1330] |
διῃρῆσθαι
δίχα
πάλιν,
τῆς
μὲν
|
κοινῆς |
τὸ
μὲν
ἕτερον
μέρος
εἰς |
[7, 1328] |
οἰκοδόμον
οὐθέν
ἐστιν
ὃ
γίγνεται
|
κοινόν, |
ἀλλ'
ἔστι
τῆς
οἰκίας
χάριν |
[7, 1328] |
ἕνεκεν,
οὐθέν
(ἔν)
γε
τούτοις
|
(κοινὸν |
ἀλλ'
ἢ
τῷ
μὲν
ποιῆσαι |
[7, 1328] |
γένος
ἓν
γάρ
τι
καὶ
|
κοινὸν |
εἶναι
δεῖ
καὶ
ταὐτὸ
τοῖς |
[7, 1330] |
δ'
ἐπὶ
τῇ
κοινῇ
γῇ
|
κοινούς. |
τίνα
δὲ
δεῖ
τρόπον
χρῆσθαι |
[7, 1336] |
ἐν
ᾗ
καὶ
κατακλίσεως
ὑπάρξει
|
κοινωνεῖν |
ἤδη
καὶ
μέθης,
καὶ
τῆς |
[7, 1330] |
ὕστερον
ἐροῦμεν.
δεῖ
δὲ
τούτων
|
κοινωνεῖν |
πάντας
τοὺς
πολίτας,
οὐ
ῥᾴδιον |
[7, 1328] |
γὰρ
εἴπομεν,
(ἐνδέχεται
καὶ
πάντας
|
κοινωνεῖν |
πάντων
καὶ
μὴ
πάντας
πάντων |
[7, 1324] |
ἀρίστην,
εἴτε
πᾶσιν
ὄντος
αἱρετοῦ
|
κοινωνεῖν |
πόλεως
εἴτε
καὶ
τισὶ
μὲν |
[7, 1324] |
ὁ
διὰ
τοῦ
συμπολιτεύεσθαι
καὶ
|
κοινωνεῖν |
πόλεως
ἢ
μᾶλλον
ὁ
ξενικὸς |
[7, 1332] |
πολλὰς
αἰτίας
ἀναγκαῖον
πάντας
ὁμοίως
|
κοινωνεῖν |
τοῦ
κατὰ
μέρος
ἄρχειν
καὶ |
[7, 1328] |
τούτων
λοιπὸν
σκέψασθαι
πότερον
πᾶσι
|
(κοινωνητέον |
πάντων
τούτων
ἐνδέχεται
γὰρ
τοὺς |
[7, 1332] |
ἀκούοντες.
ἐπεὶ
δὲ
πᾶσα
πολιτικὴ
|
κοινωνία |
συνέστηκεν
ἐξ
ἀρχόντων
καὶ
ἀρχομένων, |
[7, 1328] |
κτήσεώς
ἐστιν:
ἡ
δὲ
πόλις
|
κοινωνία |
τίς
ἐστι
τῶν
ὁμοίων,
ἕνεκεν |
[7, 1325] |
καὶ
τοῦτο
συμβαίνειν:
πολλαὶ
γὰρ
|
κοινωνίαι |
πρὸς
ἄλληλα
τοῖς
μέρεσι
τῆς |
[7, 1328] |
ἐκλεῖπον,
ἀδύνατον
ἁπλῶς
αὐτάρκη
τὴν
|
κοινωνίαν |
εἶναι
ταύτην:
ἀνάγκη
τοίνυν
κατὰ |
[7, 1326] |
ζῆν
ἐστι
κατὰ
τὴν
πολιτικὴν
|
κοινωνίαν: |
ἐνδέχεται
δὲ
καὶ
τὴν
(ταύτης |
[7, 1325] |
γένος
ἀνθρώπων
καὶ
πᾶσαν
ἄλλην
|
κοινωνίαν, |
ζωῆς
ἀγαθῆς
πῶς
(μεθέξουσι
καὶ |
[7, 1334] |
δ'
ἀποβλέποντα
νομοθετεῖν
ταύτην
τὴν
|
κοινωνίαν |
πρὸς
αὐτούς
τε
καὶ
τὸν |
[7, 1324] |
ὁ
ξενικὸς
καὶ
τῆς
πολιτικῆς
|
κοινωνίας |
ἀπολελυμένος,
ἔτι
δὲ
τίνα
πολιτείαν |
[7, 1327] |
τι
συμβαίνει
γίνεσθαι
διὰ
τῆς
|
κοινωνίας |
αὐτῶν,
ὑπάρξει
τῇ
πόλει
τοῦτο |
[7, 1328] |
πόλεσιν
ἀναγκαῖον
ὑπάρχειν,
(οὐδ'
ἄλλης
|
κοινωνίας |
οὐδεμιᾶς
ἐξ
ἧς
ἕν
τι |
[7, 1327] |
δὲ
τῆς
πρὸς
τὴν
θάλατταν
|
κοινωνίας, |
πότερον
ὠφέλιμος
ταῖς
εὐνομουμέναις
πόλεσιν |
[7, 1328] |
εἶναι
δεῖ
καὶ
ταὐτὸ
τοῖς
|
κοινωνοῖς, |
ἄν
τε
ἴσον
ἄν
τε |
[7, 1328] |
τρίτον
δὲ
ὅπλα
τοὺς
γὰρ
|
κοινωνοῦντας |
ἀναγκαῖον
καὶ
ἐν
αὑτοῖς
ἔχειν |
[7, 1336] |
(ἠξιωμένον
ἐν
τοῖς
συσσιτίοις
ἀτιμίαις
|
κολάζειν |
καὶ
πληγαῖς,
τὸν
δὲ
πρεσβύτερον |
[7, 1332] |
πράξεις,
αἱ
δίκαιαι
τιμωρίαι
καὶ
|
κολάσεις |
ἀπ'
ἀρετῆς
μέν
εἰσιν,
ἀναγκαῖαι |
[7, 1329] |
ὅση
τετύχηκεν
ἐντὸς
οὖσα
τοῦ
|
κόλπου |
τοῦ
Σκυλλητικοῦ
καὶ
τοῦ
Λαμητικοῦ: |
[7, 1335] |
οὐ
πρὸς
τὴν
τῶν
καρπῶν
|
κομιδήν. |
ἔτι
δὲ
καὶ
πρὸς
σωφροσύνην |
[7, 1330] |
καὶ
πρὸς
ἀσφάλειαν
καὶ
πρὸς
|
κόσμον |
ἕξει
καλῶς.
περὶ
δὲ
τειχῶν, |
[7, 1331] |
τούτων
ἐπιμελητέον,
ὅπως
καὶ
πρὸς
|
κόσμον |
ἔχῃ
τῇ
πόλει
πρεπόντως
καὶ |
[7, 1331] |
τὰς
ἡλικίας
καὶ
τοῦτον
τὸν
|
κόσμον, |
καὶ
παρὰ
μὲν
τοῖς
νεωτέροις |
[7, 1324] |
φασὶ
τὸν
ἐκ
τῶν
κρίκων
|
κόσμον |
λαμβάνειν
ὅσας
ἂν
στρατεύσωνται
(στρατείας: |
[7, 1325] |
εἶχε
καλῶς
καὶ
πᾶς
ὁ
|
κόσμος, |
οἷς
οὐκ
εἰσὶν
ἐξωτερικαὶ
πράξεις |
[7, 1327] |
ἐστίν,
ὃ
κύριόν
ἐστι
καὶ
|
κρατεῖ |
τῆς
ναυτιλίας:
πλήθους
δὲ
ὑπάρχοντος |
[7, 1324] |
δικαίως
ἀλλὰ
καὶ
ἀδίκως
ἄρχειν,
|
κρατεῖν |
δ'
ἔστι
καὶ
μὴ
δικαίως. |
[7, 1325] |
πρὸς
πόλεμον
οὐδὲ
πρὸς
τὸ
|
κρατεῖν |
ἔσται
τῶν
πολεμίων:
(μηθὲν
γὰρ |
[7, 1333] |
(καὶ
τὸν
νομοθέτην
ἐπαινεῖν,
ὅτι
|
κρατεῖν |
ἤσκησεν
ἐπὶ
τὸ
τῶν
πέλας |
[7, 1333] |
σκοπόν,
ὅτι
πάντα
πρὸς
τὸ
|
κρατεῖν |
καὶ
πρὸς
πόλεμον
ἐνομοθέτησεν.
ἃ |
[7, 1324] |
ἓν
οἱ
νόμοι
βλέπουσι,
τοῦ
|
κρατεῖν |
στοχάζονται
πάντες,
ὥσπερ
ἐν
Λακεδαίμονι |
[7, 1327] |
ἄστυ
μήτε
πόρρω
λίαν,
(ἀλλὰ
|
κρατεῖσθαι |
τείχεσι
καὶ
τοιούτοις
ἄλλοις
ἐρύμασι, |
[7, 1331] |
τέχναις
καὶ
ἐπιστήμαις
ταῦτα
ἀμφότερα
|
κρατεῖσθαι, |
τὸ
τέλος
καὶ
τὰς
εἰς |
[7, 1332] |
πολιτεύματι
τὸ
πλῆθος
ὥστ'
εἶναι
|
κρείττους |
πάντων
τούτων
ἕν
τι
τῶν |
[7, 1332] |
ἡλικίαν
ἀρχόμενος,
οὐδὲ
νομίζει
εἶναι
|
κρείττων, |
ἄλλως
τε
(καὶ
μέλλων
ἀντιλαμβάνειν |
[7, 1325] |
διὸ
κἂν
ἄλλος
τις
ᾖ
|
κρείττων |
κατ'
ἀρετὴν
καὶ
κατὰ
δύναμιν |
[7, 1324] |
πάντες,
ὥσπερ
ἐν
Λακεδαίμονι
καὶ
|
Κρήτῃ |
πρὸς
τοὺς
πολέμους
συντέτακται
σχεδὸν |
[7, 1329] |
νομοθετήσαντος,
Μίνω
δὲ
τὰ
(περὶ
|
Κρήτην. |
ἀρχαία
δὲ
ἔοικεν
εἶναι
καὶ |
[7, 1329] |
ἡ
τάξις,
τὰ
μὲν
περὶ
|
Κρήτην |
γενόμενα
περὶ
τὴν
Μίνω
βασιλείαν, |
[7, 1329] |
νῦν,
τά
τε
περὶ
τὴν
|
Κρήτην, |
τὰ
μὲν
οὖν
περὶ
Αἴγυπτον |
[7, 1324] |
Καρχηδόνι
φασὶ
τὸν
ἐκ
τῶν
|
κρίκων |
κόσμον
λαμβάνειν
ὅσας
ἂν
στρατεύσωνται |
[7, 1326] |
κρίσις
ἔργον:
πρὸς
δὲ
τὸ
|
κρίνειν |
(περὶ
τῶν
δικαίων
καὶ
πρὸς |
[7, 1326] |
μὴν
ἀλλὰ
κἂν
εἰ
δεῖ
|
κρίνειν |
πρὸς
τὸ
πλῆθος
ἀποβλέποντας,
οὐ |
[7, 1329] |
βουλευόμενον
περὶ
τῶν
συμφερόντων
καὶ
|
κρῖνον |
περὶ
τῶν
δικαίων
ἐνυπάρχει
καὶ |
[7, 1326] |
ἀριθμοῦ
γὰρ
πλῆθος
τῶν
ἐνοικούντων
|
κρίνουσι |
τὴν
μεγάλην,
δεῖ
δὲ
μᾶλλον |
[7, 1331] |
δεῖ
τὸ
ὑγιαῖνον
εἶναι
σῶμα
|
κρίνουσιν |
ἐνίοτε
καλῶς,
οὔτε
πρὸς
τὸν |
[7, 1326] |
περὶ
τὰς
ἀρχὰς
καὶ
τὰς
|
κρίσεις. |
περὶ
ἀμφότερα
γὰρ
οὐ
δίκαιον |
[7, 1328] |
τὸν
ἀριθμὸν
καὶ
πάντων
ἀναγκαιότατον
|
κρίσιν |
περὶ
τῶν
συμφερόντων
καὶ
τῶν |
[7, 1326] |
ἀρχομένων,
ἄρχοντος
δ'
ἐπίταξις
καὶ
|
κρίσις |
ἔργον:
πρὸς
δὲ
τὸ
κρίνειν |
[7, 1328] |
τὸ
εὔπορον,
καὶ
ἱερεῖς,
καὶ
|
κριτὰς |
τῶν
ἀναγκαίων
καὶ
συμφερόντων.
διωρισμένων |
[7, 1329] |
ἀξίαν.
ἀλλὰ
μὴν
καὶ
τὰς
|
κτήσεις |
δεῖ
εἶναι
περὶ
τούτους.
ἀναγκαῖον |
[7, 1329] |
(δὲ
καὶ
ὅτι
δεῖ
τὰς
|
κτήσεις |
εἶναι
τούτων,
εἴπερ
ἀναγκαῖον
εἶναι |
[7, 1328] |
πολλὰ
δ'
ἔμψυχα
μέρη
τῆς
|
κτήσεώς |
ἐστιν:
ἡ
δὲ
πόλις
κοινωνία |
[7, 1326] |
ἐπισκεπτέον
ἀκριβέστερον,
ὅταν
ὅλως
περὶ
|
κτήσεως |
καὶ
τῆς
περὶ
τὴν
οὐσίαν |
[7, 1323] |
ἐστὶν
ἡ
ψυχὴ
καὶ
τῆς
|
κτήσεως |
καὶ
τοῦ
σώματος
τιμιώτερον
καὶ |
[7, 1328] |
ἡ
τῶν
οἰκοδόμων
τέχνη.
διὸ
|
κτήσεως |
μὲν
δεῖ
ταῖς
πόλεσιν,
οὐδὲν |
[7, 1323] |
ὑπερβολήν,
περὶ
δὲ
τὴν
ἔξω
|
κτῆσιν |
τῶν
ἀγαθῶν
μετριάζουσιν,
ἢ
τοῖς |
[7, 1329] |
κοινήν
φαμεν
εἶναι
δεῖν
τὴν
|
κτῆσιν |
ὥσπερ
τινὲς
εἰρήκασιν,
~(ἀλλὰ
τῇ |
[7, 1328] |
πόλεσιν,
οὐδὲν
δ'
ἐστὶν
ἡ
|
κτῆσις |
μέρος
τῆς
(πόλεως:
πολλὰ
δ' |
[7, 1323] |
λαμβάνειν
τὴν
πίστιν,
ὁρῶντας
ὅτι
|
κτῶνται |
καὶ
φυλάττουσιν
οὐ
τὰς
ἀρετὰς |
[7, 1324] |
(γὰρ
τοῦ
ἰατροῦ
οὔτε
τοῦ
|
κυβερνήτου |
ἔργον
ἐστὶ
τὸ
ἢ
πεῖσαι |
[7, 1332] |
πόλεως
συστάσει
ὧν
ἡ
τύχη
|
κυρία |
κυρίαν
γὰρ
ὑπάρχειν
τίθεμεν:
τὸ |
[7, 1332] |
συστάσει
ὧν
ἡ
τύχη
κυρία
|
κυρίαν |
γὰρ
ὑπάρχειν
τίθεμεν:
τὸ
δὲ |
[7, 1329] |
αὐτοῖς.
οἱ
γὰρ
τῶν
ὅπλων
|
κύριοι |
καὶ
μένειν
ἢ
μὴ
μένειν |
[7, 1329] |
καὶ
μένειν
ἢ
μὴ
μένειν
|
κύριοι |
τὴν
πολιτείαν.
λείπεται
τοίνυν
τοῖς |
[7, 1325] |
τούτων
οὕτω
διωρισμένων
(ὅτι
τὸ
|
κύριον |
εἶναι
πάντων
ἄριστον:
οὕτω
γὰρ |
[7, 1327] |
καὶ
τῶν
πεζευόντων
ἐστίν,
ὃ
|
κύριόν |
ἐστι
καὶ
κρατεῖ
τῆς
ναυτιλίας: |
[7, 1325] |
γὰρ
ἂν
πλείστων
καὶ
καλλίστων
|
κύριος |
εἴη
πράξεων.
ὥστε
οὐ
δεῖν |
[7, 1325] |
μάλιστα
δὲ
καὶ
πράττειν
λέγομεν
|
κυρίως |
καὶ
τῶν
ἐξωτερικῶν
πράξεων
τοὺς |
[7, 1331] |
θείοις
ἀποδεδομένας
οἰκήσεις
(καὶ
τὰ
|
κυριώτατα |
τῶν
ἀρχείων
συσσίτια
ἁρμόττει
τόπον |
[7, 1329] |
(ἐστὶ
τοὺς
δυναμένους
βιάζεσθαι
καὶ
|
κωλύειν, |
τούτους
ὑπομένειν
ἀρχομένους
ἀεί,
ταύτῃ |
[7, 1335] |
τέκνων
ἡ
τάξις
τῶν
ἐθῶν
|
κωλύῃ |
μηθὲν
ἀποτίθεσθαι
τῶν
γιγνομένων:
ὁρισθῆναι |
[7, 1336] |
κλαυθμοὺς
οὐκ
ὀρθῶς
ἀπαγορεύουσιν
οἱ
|
κωλύοντες |
ἐν
τοῖς
νόμοις:
συμφέρουσι
γὰρ |
[7, 1336] |
δὲ
νεωτέρους
οὔτ'
ἰάμβων
οὔτε
|
κωμῳδίας |
θεατὰς
ἐατέον,
πρὶν
ἢ
τὴν |