HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre VII

Liste des contextes (ordre alphabétique)

η = 42 formes différentes pour 204 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, pages

[7, 1331]   ἱερῶν ὁ νόμος ἀφορίζει χωρὶς ἤ τι μαντεῖον ἄλλο πυθόχρηστον. εἴη

[7, 1335]   τὸ δὲ λοιπὸν ὑγιείας χάριν ἤ τινος ἄλλης τοιαύτης αἰτίας φαίνεσθαι

[7, 1325]   ἐλευθέρων ἀρχὴ τῆς τῶν δούλων ἢ αὐτὸ τὸ φύσει ἐλεύθερον τοῦ

[7, 1329]   ἀναγκαῖον εἶναι τοὺς γεωργοὺς δούλους ἢ βαρβάρους περιοίκους. λοιπὸν δ' ἐκ

[7, 1324]   ἔργον ἐστὶ τὸ ἢ πεῖσαι ἢ βιάσασθαι τοῦ μὲν τοὺς θεραπευομένους

[7, 1327]   πότερον ὠφέλιμος ταῖς εὐνομουμέναις πόλεσιν ἢ βλαβερά, πολλὰ τυγχάνουσιν ἀμφισβητοῦντες: τό

[7, 1323]   εἴς τἰ, ὧν τὴν ὑπερβολὴν ἢ βλάπτειν ἀναγκαῖον ἢ μηθὲν ὄφελος

[7, 1336]   φανερὸν ὅτι καὶ τὸ θεωρεῖν ἢ γραφὰς ἢ λόγους ἀσχήμονας. ἐπιμελὲς

[7, 1325]   ἀνὴρ γυναικὸς ἢ πατὴρ (τέκνων ἢ δεσπότης δούλων: ὥστε ὁ παραβαίνων

[7, 1336]   αὐτῶν ὅσα (ἔχει ἢ μοχθηρίαν ἢ δυσμένειαν. διελθόντων δὲ τῶν πέντε

[7, 1323]   κοινῇ καὶ χωρὶς ὁ αὐτὸς ἢ ἕτερος. νομίσαντας οὖν ἱκανῶς πολλὰ

[7, 1324]   ὥσπερ οὐδὲ θηρεύειν ἐπὶ θοίνην ἢ θυσίαν (ἀνθρώπους, ἀλλὰ τὸ πρὸς

[7, 1328]   καὶ τοὺς βουλευομένους καὶ δικάζοντας, ἢ καθ' ἕκαστον ἔργον τῶν εἰρημένων

[7, 1337]   κοινῇ (ποιεῖσθαι τὴν ἐπιμέλειαν αὐτῶν ἢ κατ' ἴδιον τρόπον ὃ γίγνεται

[7, 1336]   καὶ τὸ θεωρεῖν ἢ γραφὰς ἢ λόγους ἀσχήμονας. ἐπιμελὲς μὲν οὖν

[7, 1323]   καὶ διεψευσμένον ὥσπερ τι παιδίον ἢ μαινόμενον. ἀλλὰ ταῦτα μὲν λεγόμενα

[7, 1324]   τοῦ συμπολιτεύεσθαι καὶ κοινωνεῖν πόλεως ἢ μᾶλλον ὁ ξενικὸς καὶ τῆς

[7, 1324]   πολιτικὸς καὶ πρακτικὸς βίος αἱρετὸς ἢ μᾶλλον ὁ πάντων τῶν ἐκτὸς

[7, 1326]   δὲ τὸν ὅρον εἰ καλῶς ἢ μὴ καλῶς λέγομεν, ὕστερον ἐπισκεπτέον

[7, 1329]   τῶν ὅπλων κύριοι καὶ μένειν ἢ μὴ μένειν κύριοι τὴν πολιτείαν.

[7, 1324]   ἑκάστου τῶν ἀνθρώπων καὶ πόλεως ἢ μὴ τὴν αὐτήν, λοιπόν ἐστιν

[7, 1328]   μετέχειν αὐτῆς τοὺς δὲ μικρὸν ἢ (μηδέν, δῆλον ὡς τοῦτ' αἴτιον

[7, 1323]   τὴν ὑπερβολὴν ἢ βλάπτειν ἀναγκαῖον ἢ μηθὲν ὄφελος εἶναι τοῖς (ἔχουσιν,

[7, 1335]   ὃν οὐχ ὑπερβαίνει πληθύον ἔτι, ἢ μικρόν> διὸ τὰς μὲν ἁρμόττει

[7, 1335]   τοὺς δ' ἑπτὰ καὶ τριάκοντα ἢ μικρόν πρότερον: (ἐν τοσούτῳ γὰρ

[7, 1336]   μάλιστα δ' αὐτῶν ὅσα (ἔχει ἢ μοχθηρίαν ἢ δυσμένειαν. διελθόντων δὲ

[7, 1324]   γὰρ ἂν εἴη τοῦτο πολιτικὸν ἢ νομοθετικόν, ὅ γε μηδὲ νόμιμόν

[7, 1333]   αἱρετωτέρας εἶναι τοῖς δυναμένοις τυγχάνειν ἢ πασῶν ἢ τοῖν δυοῖν: αἰεὶ

[7, 1325]   διαφέροντι τοσοῦτον ὅσον ἀνὴρ γυναικὸς ἢ πατὴρ (τέκνων ἢ δεσπότης δούλων:

[7, 1324]   τοῦ κυβερνήτου ἔργον ἐστὶ τὸ ἢ πεῖσαι ἢ βιάσασθαι τοῦ μὲν

[7, 1335]   τῶν πεντήκοντα (ἐτῶν. ὥστε τέτταρσιν ἢ πέντε ἔτεσιν ὑπερβάλλοντα τὴν ἡλικίαν

[7, 1323]   μηθενός, ἂν ἐπιθυμήσῃ τοῦ φαγεῖν ἢ πιεῖν, τῶν ἐσχάτων, ἕνεκα δὲ

[7, 1336]   δέ τις φαίνηταί τι λέγων ἢ πράττων τῶν ἀπηγορευμένων, τὸν μὲν

[7, 1335]   περὶ δὲ τῆς πρὸς ἄλλην ἢ πρὸς ἄλλον, ἔστω μὲν ἁπλῶς

[7, 1328]   φίλους ὁ θυμὸς αἴρεται μᾶλλον ἢ πρὸς τοὺς ἀγνῶτας, ὀλιγωρεῖσθαι νομίσας.

[7, 1325]   γειτνιῶντες, ποῖα πρὸς ποίους ἀσκητέον ἢ πῶς τοῖς καθήκουσι πρὸς ἑκάστους

[7, 1328]   ἔργον τῶν εἰρημένων ἄλλους ὑποθετέον, ἢ τὰ μὲν ἴδια τὰ δὲ

[7, 1334]   γεννᾶν τῆς δὲ μὴ δυναμένης, ἢ ταύτης μὲν τοῦ δ' ἀνδρὸς

[7, 1336]   οὔτε κωμῳδίας θεατὰς ἐατέον, πρὶν ἢ τὴν ἡλικίαν λάβωσιν ἐν ᾗ

[7, 1334]   τὴν ἐπιμέλειαν ἀναγκαῖον εἶναι προτέραν ἢ τὴν τῆς ψυχῆς, ἔπειτα τὴν

[7, 1334]   καὶ τὴν ἀπόλαυσιν τὴν τούτων ἢ τὴν τῶν ἀρετῶν καὶ ὅτι

[7, 1326]   ἔσται τοῦ λίαν ὑπερβάλλοντος πλήθους, ἢ τίς κῆρυξ μὴ Στεντόρειος; διὸ

[7, 1333]   τοῖς δυναμένοις τυγχάνειν ἢ πασῶν ἢ τοῖν δυοῖν: αἰεὶ γὰρ ἑκάστῳ

[7, 1329]   πότερον ἕτερα καὶ ταῦτα θετέον ἢ τοῖς αὐτοῖς ἀποδοτέον ἄμφω; φανερὸν

[7, 1334]   πότερον παιδευτέοι τῷ λόγῳ πρότερον ἢ τοῖς ἔθεσιν. ταῦτα γὰρ δεῖ

[7, 1323]   ἔξω κτῆσιν τῶν ἀγαθῶν μετριάζουσιν, ἢ τοῖς (ἐκεῖνα μὲν κεκτημένοις πλείω

[7, 1324]   εἶναι πράξεις μᾶλλον τοῖς ἰδιώταις ἢ τοῖς τὰ κοινὰ πράττουσι καὶ

[7, 1332]   τοὺς ἄρχοντας καὶ τοὺς ἀρχομένους ἢ τοὺς αὐτοὺς διὰ (βίου: δῆλον

[7, 1328]   (ἔν) γε τούτοις (κοινὸν ἀλλ' ἢ τῷ μὲν ποιῆσαι τῷ δὲ

[7, 1331]   δὲ οὔ, διά τινα τύχην ἢ φύσιν δεῖται γὰρ καὶ χορηγίας

[7, 1324]   δὲ θηρευτὸν ὃ ἂν ἄγριον ᾖ ἐδεστὸν ζῷον. ἀλλὰ μὴν εἴη

[7, 1330]   τὰς ἄλλας πράξεις, ἂν εὔτομος ᾖ καὶ κατὰ τὸν νεώτερον καὶ

[7, 1335]   (ἁπτόμενον φαίνεσθαι μηδαμῇ μηδαμῶς, ὅταν ᾖ καὶ προσαγορευθῇ πόσις: περὶ δὲ

[7, 1325]   καλόν. διὸ κἂν ἄλλος τις ᾖ κρείττων κατ' ἀρετὴν καὶ κατὰ

[7, 1330]   πάνθ' ὅμοια μηδ' ἀφθονία τοιούτων ᾖ ναμάτων, χωρὶς τά τε εἰς

[7, 1324]   καὶ τὴν πόλιν ὅλην, ἐὰν ᾖ πλουσία, (μακαρίζουσιν: ὅσοι τε τὸν

[7, 1328]   τῶν τοιούτων ἐστίν. ὅταν δ' ᾖ τὸ μὲν τούτου ἕνεκεν τὸ

[7, 1336]   τὴν τροφήν, ὁποία (τις ἂν ᾖ. φαίνεται δὲ διά τε τῶν

[7, 1336]   τροφὴ μάλιστ' οἰκεία τοῖς σώμασιν, ἡ> ἀοινοτέρα δὲ διὰ τὰ νοσήματα.

[7, 1331]   δὲ πρεσβυτέρους παρὰ (τοῖς ἄρχουσιν: ἡ γὰρ ἐν ὀφθαλμοῖς τῶν ἀρχόντων

[7, 1325]   δούλῳ ᾗ δοῦλος χρῆσθαι σεμνόν: ἡ γὰρ ἐπίταξις ἡ περὶ τῶν

[7, 1325]   ἀπρακτεῖν τοῦ πράττειν οὐκ ἀληθές: ἡ γὰρ εὐδαιμονία πρᾶξίς ἐστιν, ἔτι

[7, 1325]   αὑτῶν ἕνεκεν θεωρίας καὶ διανοήσεις: ἡ γὰρ εὐπραξία τέλος, ὥστε καὶ

[7, 1328]   δεῖται πᾶσα πόλις ὡς εἰπεῖν ἡ γὰρ πόλις πλῆθός ἐστιν οὐ

[7, 1336]   τρόπον τινὰ γυμνασία τοῖς σώμασιν: ἡ γὰρ τοῦ πνεύματος κάθεξις ποιεῖ

[7, 1326]   ὧν συνίσταται πόλις οἰκείων μορίων: ἡ γὰρ τούτων ὑπεροχὴ τοῦ πλήθους

[7, 1332]   εἴρηται δὲ πρότερον περὶ αὐτοῦ. ἡ γὰρ φύσις δέδωκε τὴν διαίρεσιν

[7, 1334]   καθάπερ ἐν τοῖς ἄλλοις, ὡς ἡ γένεσις ἀπ' ἀρχῆς ἐστι καὶ

[7, 1335]   ἐὰν γίγνηται κατὰ λόγον εὐθὺς ἡ γένεσις, τοῖς δὲ ἤδη καταλελυμένης

[7, 1326]   αὐτάρκης ἡ δὲ πόλις αὔταρκεσ̓ ἡ δὲ ἐκ πολλῶν ἄγαν ἐν

[7, 1334]   ἡ χάρις παρὰ τῶν τέκνων, ἡ δὲ παρὰ τῶν πατέρων βοήθεια

[7, 1326]   ἐξ ὀλίγων λίαν οὐκ αὐτάρκης ἡ δὲ πόλις αὔταρκεσ̓ ἡ δὲ

[7, 1328]   ἔμψυχα μέρη τῆς κτήσεώς ἐστιν: ἡ δὲ πόλις κοινωνία τίς ἐστι

[7, 1334]   ἀναγκάζει δικαίους εἶναι καὶ σωφρονεῖν, ἡ δὲ τῆς εὐτυχίας ἀπόλαυσις καὶ

[7, 1333]   ἡ μὲν τοῦ ἄρχοντος χάριν ἡ δὲ τοῦ ἀρχομένου. (τούτων δὲ

[7, 1330]   ἀλλὰ μᾶλλον ἰσχυροὶ τόποι πλείους. ἡ δὲ τῶν ἰδίων οἰκήσεων διάθεσις

[7, 1330]   πλεῖστον συμβάλλεται πρὸς τὴν ὑγίειαν: ἡ δὲ τῶν ὑδάτων καὶ τοῦ

[7, 1329]   ἡ (μὲν δύναμις ἐν νεωτέροις, ἡ δὲ φρόνησις ἐν πρεσβυτέροις εἶναὶ,

[7, 1335]   τοῖς χρόνοις εὐκαίρως: ἔτι δὲ ἡ διαδοχὴ τῶν τέκνων τοῖς μὲν

[7, 1329]   δίκαιόν ἐστιν: ἔχει γὰρ αὕτη ἡ διαίρεσις τὸ κατ' ἀξίαν. ἀλλὰ

[7, 1335]   πρὸς ὑγίειαν καὶ τεκνοποιίαν, οὔτε ἡ θεραπευτικὴ καὶ κακοπονητικὴ λίαν, ἀλλ'

[7, 1328]   ταῖς πόλεσιν, οὐδὲν δ' ἐστὶν ἡ κτῆσις μέρος τῆς (πόλεως: πολλὰ

[7, 1334]   ἀνδραποδώδεις. (διὸ δεῖ μὴ καθάπερ ἡ Λακεδαιμονίων πόλις τὴν ἀρετὴν ἀσκεῖν.

[7, 1326]   οὗτός ἐστι πόλεως ὅρος ἄριστος, ἡ μεγίστη τοῦ πλήθους ὑπερβολὴ πρὸς

[7, 1335]   τῷ ζῆν ἔσται. ἐπεὶ δ' ἡ μὲν ἀρχὴ τῆς ἡλικίας ἀνδρὶ

[7, 1329]   ἅμα δέ, ἀλλ' ὥσπερ πέφυκεν ἡ (μὲν δύναμις ἐν νεωτέροις, ἡ

[7, 1326]   ὑπερβολήν: ὁμοίως δὲ καὶ πόλις ἡ μὲν ἐξ ὀλίγων λίαν οὐκ

[7, 1329]   οἱ Χῶνες Οἰνωτροὶ τὸ γένος. ἡ μὲν οὖν τῶν συσσιτίων τάξις

[7, 1333]   ἐν τοῖς πρώτοις εἴρηται λόγοις, ἡ μὲν τοῦ ἄρχοντος χάριν ἡ

[7, 1335]   θεραπευτικὴ καὶ κακοπονητικὴ λίαν, ἀλλ' ἡ μέση τούτων. πεπονημένην μὲν οὖν

[7, 1336]   τῶν τοιούτων γιγνομένης βλάβης ἀπαθεῖς ἡ παιδεία ποιήσει πάντως. νῦν μὲν

[7, 1325]   χρῆσθαι σεμνόν: ἡ γὰρ ἐπίταξις ἡ περὶ τῶν ἀναγκαίων οὐδενὸς μετέχει

[7, 1328]   αὕτη (δ' ἐστὶ καθ' ἣν ἡ πόλις ἂν εἴη μάλιστ' εὐδαίμων,

[7, 1329]   τοῖς χρόνοις τὴν (Μίνω βασιλείαν ἡ Σεσώστριος. σχεδὸν μὲν οὖν καὶ

[7, 1335]   γὰρ ἀκμάζουσί τε τοῖς σώμασιν ἡ σύζευξις ἔσται, καὶ πρὸς τὴν

[7, 1325]   χρωμένην σπουδαίοις, ἧς τῆς πολιτείας ἡ σύνταξις οὐ πρὸς πόλεμον οὐδὲ

[7, 1329]   ἔοικεν εἶναι καὶ τῶν συσσιτίων ἡ τάξις, τὰ μὲν περὶ Κρήτην

[7, 1335]   τρέφειν, διὰ δὲ πλῆθος τέκνων ἡ τάξις τῶν ἐθῶν κωλύῃ μηθὲν

[7, 1327]   τὸ φιλητικόν: αὕτη γάρ ἐστιν ἡ τῆς ψυχῆς δύναμις ᾗ φιλοῦμεν.

[7, 1324]   ἔθνεσι πᾶσι τοῖς δυναμένοις πλεονεκτεῖν ἡ τοιαύτη τετίμηται δύναμις, οἷον ἐν

[7, 1336]   ἄγειν εἰς τὴν πολεμικὴν ἕξιν, ἡ τοῦ γάλακτος πλήθουσα τροφὴ μάλιστ'

[7, 1329]   ἱερέων γένος. φανερὰ δὲ καὶ ἡ τούτων τάξις. οὔτε γὰρ γεωργὸν

[7, 1323]   τῆς ψυχῆς αἴτιον ταὐτόματον καὶ ἡ τύχη, δίκαιος δ' οὐδεὶς οὐδὲ

[7, 1332]   (τῇ τῆς πόλεως συστάσει ὧν ἡ τύχη κυρία κυρίαν γὰρ ὑπάρχειν

[7, 1335]   μηδὲ πρὸς ἕνα (μόνον, ὥσπερ ἡ τῶν ἀθλητῶν ἕξις, ἀλλὰ πρὸς

[7, 1335]   εἰπεῖν καὶ νῦν. οὔτε γὰρ ἡ τῶν ἀθλητῶν χρήσιμος ἕξις πρὸς

[7, 1333]   νομοθέτην: τοῦ γὰρ δεσποτικῶς ἄρχειν ἡ τῶν ἐλευθέρων ἀρχὴ καλλίων καὶ

[7, 1325]   ὀρθόν: οὐ γὰρ ἔλαττον διέστηκεν ἡ τῶν ἐλευθέρων ἀρχὴ τῆς τῶν

[7, 1328]   ἀλλ' ἔστι τῆς οἰκίας χάριν ἡ τῶν οἰκοδόμων τέχνη. διὸ κτήσεως

[7, 1336]   προσαγωγῆς δ' ἐθίζειν: (εὐφυὴς δ' ἡ τῶν παίδων ἕξις διὰ θερμότητα

[7, 1334]   ἀνόνητος γὰρ τοῖς μὲν πρεσβυτέροις ἡ χάρις παρὰ τῶν τέκνων, ἡ

[7, 1327]   κἂν εἴ τινα ἄλλην ἐργασίαν ἡ χώρα τυγχάνοι κεκτημένη τοιαύτην (εὐπαρακόμιστον.

[7, 1323]   διαθέσεις (ταύτας) ὥστ' εἴπερ ἐστὶν ἡ ψυχὴ καὶ τῆς κτήσεως καὶ

[7, 1335]   εἶναι πολλὴν γὰρ ἔχει δυσχέρειαν: ἥ τε γὰρ αἰδὼς ἧττον ὑπάρχει

[7, 1324]   πρὸς τοὺς πολέμους συντέτακται σχεδὸν ἥ τε παιδεία καὶ τὸ τῶν

[7, 1325]   καθ' ἑαυτὴν μία πόλις εὐδαίμων, ~(ἣ πολιτεύεται δηλονότι καλῶς, εἴπερ ἐνδέχεται

[7, 1329]   φρονήσεως τὸ δὲ δυνάμεως, ἑτέροις: ᾗ δὲ τῶν ἀδυνάτων (ἐστὶ τοὺς

[7, 1325]   οὐθὲν γὰρ τό γε δούλῳ ᾗ δοῦλος χρῆσθαι σεμνόν: ἡ γὰρ

[7, 1336]   ἢ τὴν ἡλικίαν λάβωσιν ἐν ᾗ καὶ κατακλίσεως ὑπάρξει κοινωνεῖν ἤδη

[7, 1329]   τρόπον δέ τινα καὶ ἑτέροις. ᾗ μὲν γὰρ ἑτέρας ἀκμῆς ἑκάτερον

[7, 1327]   ἐστιν ἡ τῆς ψυχῆς δύναμις ᾗ φιλοῦμεν. ~(σημεῖον δέ: πρὸς γὰρ

[7, 1336]   τὴν ἀπὸ τῶν ἑπτὰ μέχρι ἥβης καὶ πάλιν μετὰ πρὸς τὴν

[7, 1336]   πάλιν μετὰ πρὸς τὴν ἀφ' (ἥβης μέχρι τῶν ἑνὸς καὶ εἴκοσιν

[7, 1333]   ἑτέροις, ἔπειτα ὅπως ζητῶσι τὴν ἡγεμονίαν τῆς ὠφελείας ἕνεκα τῶν ἀρχομένων,

[7, 1327]   τῆς πόλεως. εἰ μὲν γὰρ (ἡγεμονικὸν καὶ πολιτικὸν ζήσεται βίον, ἀναγκαῖον

[7, 1332]   τοὺς θεοὺς καὶ τοὺς ἥρωας ἡγούμεθα τῶν ἀνθρώπων διαφέρειν, εὐθὺς πρῶτον

[7, 1336]   μέχρι τῶν ἑπτὰ δεῖ θεωροὺς ἤδη γίγνεσθαι τῶν μαθήσεων ἃς δεήσει

[7, 1324]   φήσει τὴν σπουδαιοτέραν. ἀλλὰ ταῦτ' ἤδη δύο ἐστὶν ἃ δεῖται σκέψεως,

[7, 1335]   ταύτην. δεῖ δὲ καὶ αὐτοὺς ἤδη θεωρεῖν πρὸς τὴν τεκνοποιίαν τά

[7, 1327]   κατὰ θάλατταν̓ περὶ δὲ πλήθους ἤδη καὶ μεγέθους τῆς δυνάμεως ταύτης

[7, 1336]   ᾗ καὶ κατακλίσεως ὑπάρξει κοινωνεῖν ἤδη καὶ μέθης, καὶ τῆς ἀπὸ

[7, 1335]   εὐθὺς ἡ γένεσις, τοῖς δὲ ἤδη καταλελυμένης τῆς ἡλικίας (πρὸς τὸν

[7, 1332]   πρότερον: (τὸ δὲ λοιπὸν ἔργον ἤδη παιδείας. τὰ μὲν γὰρ ἐθιζόμενοι

[7, 1325]   ἂν τηλικοῦτον κατορθώσειεν ὕστερον ὅσον ἤδη παρεκβέβηκε τῆς ἀρετῆς. τοῖς γὰρ

[7, 1329]   εἰς εὐσχημοσύνην καὶ περιουσίαν ὑπαρχόντων ἤδη τούτων εὔλογον λαμβάνειν τὴν αὔξησιν:

[7, 1330]   δὲ τῶν ἰδίων οἰκήσεων διάθεσις ἡδίων μὲν νομίζεται καὶ χρησιμωτέρα πρὸς

[7, 1332]   δὲ καὶ διωρίσμεθα ἐν τοῖς Ἠθικοῖς, εἴ τι τῶν λόγων ἐκείνων

[7, 1332]   γὰρ τοῦτο διώρισται κατὰ τοὺς ἠθικοὺς λόγους, ὅτι τοιοῦτός ἐστιν ὁ

[7, 1323]   ὅτι μᾶλλον ὑπάρχει τοῖς τὸ ἦθος μὲν καὶ τὴν διάνοιαν κεκοσμημένοις

[7, 1336]   τ' ἄλλην καὶ ὅπως ὅτι ἥκιστα μετὰ δούλων ἔσται. ταύτην γὰρ

[7, 1336]   μανθάνειν αὐτούς. δύο δ' εἰσὶν ἡλικίαι πρὸς ἃς ἀναγκαῖον διῃρῆσθαι τὴν

[7, 1334]   ζῆν χρόνον, ἵνα συγκαταβαίνωσι ταῖς ἡλικίαις (ἐπὶ τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ

[7, 1334]   γὰρ οὔτε λίαν ὑπολείπεσθαι ταῖς (ἡλικίαις τὰ τέκνα τῶν πατέρων ἀνόνητος

[7, 1332]   ἄρχειν: ἀγανακτεῖ δὲ οὐδεὶς καθ' ἡλικίαν ἀρχόμενος, οὐδὲ νομίζει εἶναι κρείττων,

[7, 1335]   ἀρχὴν τῆς συζεύξεως κατὰ τὴν ἡλικίαν εἰς τοὺς χρόνους καταβαίνειν τούτους.

[7, 1336]   ἀφίησιν ὁ νόμος τοὺς τὴν ἡλικίαν ἔχοντας ἔτι τὴν ἱκνουμένην καὶ

[7, 1336]   δούλων ἔσται. ταύτην γὰρ τὴν ἡλικίαν, ~(καὶ μέχρι τῶν ἑπτὰ ἐτῶν,

[7, 1336]   θεατὰς ἐατέον, πρὶν ἢ τὴν ἡλικίαν λάβωσιν ἐν ᾗ καὶ κατακλίσεως

[7, 1336]   παραπλησίαν: τὴν δ' ἐχομένην ταύτης ἡλικίαν μέχρι πέντε ἐτῶν, ἣν οὔτε

[7, 1335]   οἱ μετροῦντες ταῖς ἑβδομάσι τὴν ἡλικίαν, περὶ τὸν χρόνον τὸν τῶν

[7, 1335]   περὶ τὴν τῶν ὀκτωκαίδεκα ἐτῶν ἡλικίαν συζευγνύναι, τοὺς δ' ἑπτὰ καὶ

[7, 1335]   ἢ πέντε ἔτεσιν ὑπερβάλλοντα τὴν ἡλικίαν ταύτην ἀφεῖσθαι δεῖ τῆς εἰς

[7, 1335]   δ' ἡ μὲν ἀρχὴ τῆς ἡλικίας ἀνδρὶ καὶ γυναικὶ διώρισται, πότε

[7, 1332]   ἔρανον ὅταν τύχῃ τῆς ἱκνουμένης ἡλικίας. ἔστι μὲν ἄρα ὡς τοὺς

[7, 1331]   πρέπει γὰρ διῃρῆσθαι κατὰ τὰς ἡλικίας καὶ τοῦτον τὸν κόσμον, καὶ

[7, 1333]   ὄντας παιδευτέον καὶ τὰς ἄλλας ἡλικίας, ὅσαι δέονται (παιδείας. οἱ δὲ

[7, 1335]   τοῖς δὲ ἤδη καταλελυμένης τῆς ἡλικίας (πρὸς τὸν τῶν ἑβδομήκοντα ἐτῶν

[7, 1336]   πληγαῖς, τὸν δὲ πρεσβύτερον τῆς ἡλικίας ταύτης ἀτιμίαις ἀνελευθέροις ἀνδραποδωδίας χάριν.

[7, 1336]   γὰρ ταῖς ἑβδομάσι διαιροῦντες τὰς ἡλικίας ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ λέγουσιν

[7, 1335]   ἧττον ὑπάρχει τοῖς τοιούτοις ὥσπερ ἡλικιώταις καὶ περὶ τὴν οἰκονομίαν ἐγκληματικὸν

[7, 1323]   εἰς ἄπειρον ζητοῦσι τὴν ὑπερβολήν. ἡμεῖς δὲ αὐτοῖς ἐροῦμεν ὅτι ῥᾴδιον

[7, 1324]   οὐ τὸ περὶ ἕκαστον αἱρετόν, ἡμεῖς δὲ ταύτην προῃρήμεθα νῦν τὴν

[7, 1333]   τοῖς μὲν οὕτω διαιροῦσιν ὡς ἡμεῖς φαμεν οὐκ ἄδηλον πῶς λεκτέον.

[7, 1335]   τῷ νομοθέτῃ ποιῆσαι προστάξαντι καθ' (ἡμέραν τινὰ ποιεῖσθαι πορείαν πρὸς θεῶν

[7, 1329]   ταῦτα ἀπ' ἀλλήλων ὁδὸν ἡμισείας ἡμέρας. τοῦτον δὴ λέγουσι τὸν Ἰταλὸν

[7, 1323]   σώματος τιμιώτερον καὶ ἁπλῶς καὶ ἡμῖν, ἀνάγκη καὶ τὴν διάθεσιν τὴν

[7, 1332]   μετέχοντας τῆς πολιτείας εἶναι σπουδαίους: ἡμῖν δὲ πάντες οἱ πολῖται (μετέχουσι

[7, 1334]   ἄλλου τέλους, (ὁ δὲ λόγος ἡμῖν καὶ ὁ νοῦς τῆς φύσεως

[7, 1323]   πράττειν κατὰ ταύτας, ἔστω συνωμολογημένον ἡμῖν, μάρτυρι τῷ θεῷ χρωμένοις, ὃς

[7, 1325]   περὶ τῆς χρήσεως αὐτοῦ, λεκτέον ἡμῖν πρὸς ἀμφοτέρους αὐτούς οἱ μὲν

[7, 1325]   καὶ περὶ τὰς ἄλλας πολιτείας ἡμῖν τεθεώρηται πρότερον, (ἀρχὴ τῶν λοιπῶν

[7, 1330]   ἣν δ' αἰτίαν συνδοκεῖ (καὶ ἡμῖν, ὕστερον ἐροῦμεν. δεῖ δὲ τούτων

[7, 1329]   δὲ ταῦτα ἀπ' ἀλλήλων ὁδὸν ἡμισείας ἡμέρας. τοῦτον δὴ λέγουσι τὸν

[7, 1324]   λαμβάνειν ὅσας ἂν στρατεύσωνται (στρατείας: ἦν δέ ποτε καὶ περὶ Μακεδονίαν

[7, 1332]   ἰδεῖν, αὕτη δ' (ἐστὶ καθ' ἣν ἄριστ' ἂν πολιτεύοιτο πόλις, ἄριστα

[7, 1330]   εὖ κατεσκευασμέναις πόλεσιν ὑπάρχειν: δι' ἣν δ' αἰτίαν συνδοκεῖ (καὶ ἡμῖν,

[7, 1327]   ἀγορὰν προσόδου (χάριν ταῦτα πράττουσιν: ἣν δὲ μὴ δεῖ πόλιν τοιαύτης

[7, 1331]   ἐλευθέραν καλοῦσιν, αὕτη δ' ἐστὶν ἣν δεῖ καθαρὰν εἶναι τῶν ὠνίων

[7, 1333]   ὑπολαμβάνουσιν οὐδὲ περὶ τῆς ἀρχῆς ἣν δεῖ τιμῶντα φαίνεσθαι τὸν νομοθέτην:

[7, 1331]   οἵαν καὶ περὶ Θετταλίαν νομίζουσιν ἣν ἐλευθέραν καλοῦσιν, αὕτη δ' ἐστὶν

[7, 1325]   ἀλλὰ καὶ δύναμιν ὑπάρχειν, καθ' ἣν ἔσται πρακτικός. ἀλλ' εἰ ταῦτα

[7, 1332]   ἄριστα δ' ἂν πολιτεύοιτο καθ' ἣν εὐδαιμονεῖν μάλιστα ἐνδέχεται τὴν πόλιν,

[7, 1328]   πολιτείας, αὕτη (δ' ἐστὶ καθ' ἣν ἡ πόλις ἂν εἴη μάλιστ'

[7, 1328]   τὴν περὶ τὸ θεῖον ἐπιμέλειαν, ἣν καλοῦσιν ἱερατείαν, ἕκτον δὲ τὸν

[7, 1324]   πολιτείαν ἀρίστην ταύτην τάξιν καθ' ἣν κἂν ὁστισοῦν ἄριστα πράττοι καὶ

[7, 1336]   ταύτης ἡλικίαν μέχρι πέντε ἐτῶν, ἣν οὔτε πω πρὸς μάθησιν καλῶς

[7, 1336]   διαφεύγειν τὴν ἀργίαν τῶν σωμάτων: ἣν χρὴ παρασκευάζειν καὶ δι' ἄλλων

[7, 1323]   πρὸς ἄλληλα κατὰ τὴν ὑπεροχὴν (ἥνπερ εἴληχε ταῦτα ὧν φαμεν αὐτὰς

[7, 1335]   δ' ἐστὶν ἐν τοῖς πλείστοις ἥνπερ τῶν ποιητῶν τινες εἰρήκασιν οἱ

[7, 1336]   ἐλεύθερον μὲν μήπω δὲ κατακλίσεως (ἠξιωμένον ἐν τοῖς συσσιτίοις ἀτιμίαις κολάζειν

[7, 1330]   μὲν δεῖ κοινὴν εἶναι τῆς ἠπείρου τε (καὶ τῆς θαλάττης καὶ

[7, 1327]   τισίν, οἷον τῇ πόλει τῶν Ἡρακλεωτῶν: πολλὰς γὰρ ἐκπληροῦσι (τριήρεις, κεκτημένοι

[7, 1333]   γεγυμνάσθαι πρὸς τοὺς κινδύνους πολλῶν ἦρχον: καίτοι δῆλον ὡς ἐπειδὴ νῦν

[7, 1332]   ὅσον τοὺς θεοὺς καὶ τοὺς ἥρωας ἡγούμεθα τῶν ἀνθρώπων διαφέρειν, εὐθὺς

[7, 1331]   τὰ μὲν θεοῖς τὰ δὲ ἥρωσιν. ἀλλὰ τὸ διατρίβειν νῦν ἀκριβολογουμένους

[7, 1326]   πλήθους μεγάλης πόλεως σημεῖον, ἐξ ἧς δὲ βάναυσοι μὲν ἐξέρχονται πολλοὶ

[7, 1328]   (οὐδ' ἄλλης κοινωνίας οὐδεμιᾶς ἐξ ἧς ἕν τι τὸ γένος ἓν

[7, 1326]   τὸ πᾶν. διὸ καὶ πόλιν ἧς μετὰ μεγέθους ὁ λεχθεὶς ὅρος

[7, 1325]   καθ' ἑαυτὴν νόμοις χρωμένην σπουδαίοις, ἧς τῆς πολιτείας ἡ σύνταξις οὐ

[7, 1329]   Ἰόνιον Χῶνες, τὴν καλουμένην Σύρτιν: ἦσαν δὲ καὶ οἱ Χῶνες Οἰνωτροὶ

[7, 1333]   τὸν νομοθέτην ἐπαινεῖν, ὅτι κρατεῖν ἤσκησεν ἐπὶ τὸ τῶν πέλας ἄρχειν:

[7, 1326]   γὰρ δὴ τοῦτο δυνάμεως ἔργον, ἥτις καὶ τόδε συνέχει τὸ πᾶν.

[7, 1335]   δυσχέρειαν: ἥ τε γὰρ αἰδὼς ἧττον ὑπάρχει τοῖς τοιούτοις ὥσπερ ἡλικιώταις

[7, 1334]   καὶ διὰ τῶν ἐθῶν ὁμοίως ἦχθαι. φανερὸν δὴ τοῦτό γε πρῶτον

Livre, pages
[7, 1331]	ἱερῶν ὁ νόμος ἀφορίζει χωρὶς	ἤ	τι μαντεῖον ἄλλο πυθόχρηστον. εἴη
[7, 1335]	τὸ δὲ λοιπὸν ὑγιείας χάριν	ἤ	τινος ἄλλης τοιαύτης αἰτίας φαίνεσθαι
[7, 1325]	ἐλευθέρων ἀρχὴ τῆς τῶν δούλων	ἢ	αὐτὸ τὸ φύσει ἐλεύθερον τοῦ
[7, 1329]	ἀναγκαῖον εἶναι τοὺς γεωργοὺς δούλους	ἢ	βαρβάρους περιοίκους. λοιπὸν δ' ἐκ
[7, 1324]	ἔργον ἐστὶ τὸ ἢ πεῖσαι	ἢ	βιάσασθαι τοῦ μὲν τοὺς θεραπευομένους
[7, 1327]	πότερον ὠφέλιμος ταῖς εὐνομουμέναις πόλεσιν	ἢ	βλαβερά, πολλὰ τυγχάνουσιν ἀμφισβητοῦντες: τό
[7, 1323]	εἴς τἰ, ὧν τὴν ὑπερβολὴν	ἢ	βλάπτειν ἀναγκαῖον ἢ μηθὲν ὄφελος
[7, 1336]	φανερὸν ὅτι καὶ τὸ θεωρεῖν	ἢ	γραφὰς ἢ λόγους ἀσχήμονας. ἐπιμελὲς
[7, 1325]	ἀνὴρ γυναικὸς ἢ πατὴρ (τέκνων	ἢ	δεσπότης δούλων: ὥστε ὁ παραβαίνων
[7, 1336]	αὐτῶν ὅσα (ἔχει ἢ μοχθηρίαν	ἢ	δυσμένειαν. διελθόντων δὲ τῶν πέντε
[7, 1323]	κοινῇ καὶ χωρὶς ὁ αὐτὸς	ἢ	ἕτερος. νομίσαντας οὖν ἱκανῶς πολλὰ
[7, 1324]	ὥσπερ οὐδὲ θηρεύειν ἐπὶ θοίνην	ἢ	θυσίαν (ἀνθρώπους, ἀλλὰ τὸ πρὸς
[7, 1328]	καὶ τοὺς βουλευομένους καὶ δικάζοντας,	ἢ	καθ' ἕκαστον ἔργον τῶν εἰρημένων
[7, 1337]	κοινῇ (ποιεῖσθαι τὴν ἐπιμέλειαν αὐτῶν	ἢ	κατ' ἴδιον τρόπον ὃ γίγνεται
[7, 1336]	καὶ τὸ θεωρεῖν ἢ γραφὰς	ἢ	λόγους ἀσχήμονας. ἐπιμελὲς μὲν οὖν
[7, 1323]	καὶ διεψευσμένον ὥσπερ τι παιδίον	ἢ	μαινόμενον. ἀλλὰ ταῦτα μὲν λεγόμενα
[7, 1324]	τοῦ συμπολιτεύεσθαι καὶ κοινωνεῖν πόλεως	ἢ	μᾶλλον ὁ ξενικὸς καὶ τῆς
[7, 1324]	πολιτικὸς καὶ πρακτικὸς βίος αἱρετὸς	ἢ	μᾶλλον ὁ πάντων τῶν ἐκτὸς
[7, 1326]	δὲ τὸν ὅρον εἰ καλῶς	ἢ	μὴ καλῶς λέγομεν, ὕστερον ἐπισκεπτέον
[7, 1329]	τῶν ὅπλων κύριοι καὶ μένειν	ἢ	μὴ μένειν κύριοι τὴν πολιτείαν.
[7, 1324]	ἑκάστου τῶν ἀνθρώπων καὶ πόλεως	ἢ	μὴ τὴν αὐτήν, λοιπόν ἐστιν
[7, 1328]	μετέχειν αὐτῆς τοὺς δὲ μικρὸν	ἢ	(μηδέν, δῆλον ὡς τοῦτ' αἴτιον
[7, 1323]	τὴν ὑπερβολὴν ἢ βλάπτειν ἀναγκαῖον	ἢ	μηθὲν ὄφελος εἶναι τοῖς (ἔχουσιν,
[7, 1335]	ὃν οὐχ ὑπερβαίνει πληθύον ἔτι,	ἢ	μικρόν> διὸ τὰς μὲν ἁρμόττει
[7, 1335]	τοὺς δ' ἑπτὰ καὶ τριάκοντα	ἢ	μικρόν πρότερον: (ἐν τοσούτῳ γὰρ
[7, 1336]	μάλιστα δ' αὐτῶν ὅσα (ἔχει	ἢ	μοχθηρίαν ἢ δυσμένειαν. διελθόντων δὲ
[7, 1324]	γὰρ ἂν εἴη τοῦτο πολιτικὸν	ἢ	νομοθετικόν, ὅ γε μηδὲ νόμιμόν
[7, 1333]	αἱρετωτέρας εἶναι τοῖς δυναμένοις τυγχάνειν	ἢ	πασῶν ἢ τοῖν δυοῖν: αἰεὶ
[7, 1325]	διαφέροντι τοσοῦτον ὅσον ἀνὴρ γυναικὸς	ἢ	πατὴρ (τέκνων ἢ δεσπότης δούλων:
[7, 1324]	τοῦ κυβερνήτου ἔργον ἐστὶ τὸ	ἢ	πεῖσαι ἢ βιάσασθαι τοῦ μὲν
[7, 1335]	τῶν πεντήκοντα (ἐτῶν. ὥστε τέτταρσιν	ἢ	πέντε ἔτεσιν ὑπερβάλλοντα τὴν ἡλικίαν
[7, 1323]	μηθενός, ἂν ἐπιθυμήσῃ τοῦ φαγεῖν	ἢ	πιεῖν, τῶν ἐσχάτων, ἕνεκα δὲ
[7, 1336]	δέ τις φαίνηταί τι λέγων	ἢ	πράττων τῶν ἀπηγορευμένων, τὸν μὲν
[7, 1335]	περὶ δὲ τῆς πρὸς ἄλλην	ἢ	πρὸς ἄλλον, ἔστω μὲν ἁπλῶς
[7, 1328]	φίλους ὁ θυμὸς αἴρεται μᾶλλον	ἢ	πρὸς τοὺς ἀγνῶτας, ὀλιγωρεῖσθαι νομίσας.
[7, 1325]	γειτνιῶντες, ποῖα πρὸς ποίους ἀσκητέον	ἢ	πῶς τοῖς καθήκουσι πρὸς ἑκάστους
[7, 1328]	ἔργον τῶν εἰρημένων ἄλλους ὑποθετέον,	ἢ	τὰ μὲν ἴδια τὰ δὲ
[7, 1334]	γεννᾶν τῆς δὲ μὴ δυναμένης,	ἢ	ταύτης μὲν τοῦ δ' ἀνδρὸς
[7, 1336]	οὔτε κωμῳδίας θεατὰς ἐατέον, πρὶν	ἢ	τὴν ἡλικίαν λάβωσιν ἐν ᾗ
[7, 1334]	τὴν ἐπιμέλειαν ἀναγκαῖον εἶναι προτέραν	ἢ	τὴν τῆς ψυχῆς, ἔπειτα τὴν
[7, 1334]	καὶ τὴν ἀπόλαυσιν τὴν τούτων	ἢ	τὴν τῶν ἀρετῶν καὶ ὅτι
[7, 1326]	ἔσται τοῦ λίαν ὑπερβάλλοντος πλήθους,	ἢ	τίς κῆρυξ μὴ Στεντόρειος; διὸ
[7, 1333]	τοῖς δυναμένοις τυγχάνειν ἢ πασῶν	ἢ	τοῖν δυοῖν: αἰεὶ γὰρ ἑκάστῳ
[7, 1329]	πότερον ἕτερα καὶ ταῦτα θετέον	ἢ	τοῖς αὐτοῖς ἀποδοτέον ἄμφω; φανερὸν
[7, 1334]	πότερον παιδευτέοι τῷ λόγῳ πρότερον	ἢ	τοῖς ἔθεσιν. ταῦτα γὰρ δεῖ
[7, 1323]	ἔξω κτῆσιν τῶν ἀγαθῶν μετριάζουσιν,	ἢ	τοῖς (ἐκεῖνα μὲν κεκτημένοις πλείω
[7, 1324]	εἶναι πράξεις μᾶλλον τοῖς ἰδιώταις	ἢ	τοῖς τὰ κοινὰ πράττουσι καὶ
[7, 1332]	τοὺς ἄρχοντας καὶ τοὺς ἀρχομένους	ἢ	τοὺς αὐτοὺς διὰ (βίου: δῆλον
[7, 1328]	(ἔν) γε τούτοις (κοινὸν ἀλλ'	ἢ	τῷ μὲν ποιῆσαι τῷ δὲ
[7, 1331]	δὲ οὔ, διά τινα τύχην	ἢ	φύσιν δεῖται γὰρ καὶ χορηγίας
[7, 1324]	δὲ θηρευτὸν ὃ ἂν ἄγριον	ᾖ	ἐδεστὸν ζῷον. ἀλλὰ μὴν εἴη
[7, 1330]	τὰς ἄλλας πράξεις, ἂν εὔτομος	ᾖ	καὶ κατὰ τὸν νεώτερον καὶ
[7, 1335]	(ἁπτόμενον φαίνεσθαι μηδαμῇ μηδαμῶς, ὅταν	ᾖ	καὶ προσαγορευθῇ πόσις: περὶ δὲ
[7, 1325]	καλόν. διὸ κἂν ἄλλος τις	ᾖ	κρείττων κατ' ἀρετὴν καὶ κατὰ
[7, 1330]	πάνθ' ὅμοια μηδ' ἀφθονία τοιούτων	ᾖ	ναμάτων, χωρὶς τά τε εἰς
[7, 1324]	καὶ τὴν πόλιν ὅλην, ἐὰν	ᾖ	πλουσία, (μακαρίζουσιν: ὅσοι τε τὸν
[7, 1328]	τῶν τοιούτων ἐστίν. ὅταν δ'	ᾖ	τὸ μὲν τούτου ἕνεκεν τὸ
[7, 1336]	τὴν τροφήν, ὁποία (τις ἂν	ᾖ.	φαίνεται δὲ διά τε τῶν
[7, 1336]	τροφὴ μάλιστ' οἰκεία τοῖς σώμασιν,	ἡ>	ἀοινοτέρα δὲ διὰ τὰ νοσήματα.
[7, 1331]	δὲ πρεσβυτέρους παρὰ (τοῖς ἄρχουσιν:	ἡ	γὰρ ἐν ὀφθαλμοῖς τῶν ἀρχόντων
[7, 1325]	δούλῳ ᾗ δοῦλος χρῆσθαι σεμνόν:	ἡ	γὰρ ἐπίταξις ἡ περὶ τῶν
[7, 1325]	ἀπρακτεῖν τοῦ πράττειν οὐκ ἀληθές:	ἡ	γὰρ εὐδαιμονία πρᾶξίς ἐστιν, ἔτι
[7, 1325]	αὑτῶν ἕνεκεν θεωρίας καὶ διανοήσεις:	ἡ	γὰρ εὐπραξία τέλος, ὥστε καὶ
[7, 1328]	δεῖται πᾶσα πόλις ὡς εἰπεῖν	ἡ	γὰρ πόλις πλῆθός ἐστιν οὐ
[7, 1336]	τρόπον τινὰ γυμνασία τοῖς σώμασιν:	ἡ	γὰρ τοῦ πνεύματος κάθεξις ποιεῖ
[7, 1326]	ὧν συνίσταται πόλις οἰκείων μορίων:	ἡ	γὰρ τούτων ὑπεροχὴ τοῦ πλήθους
[7, 1332]	εἴρηται δὲ πρότερον περὶ αὐτοῦ.	ἡ	γὰρ φύσις δέδωκε τὴν διαίρεσιν
[7, 1334]	καθάπερ ἐν τοῖς ἄλλοις, ὡς	ἡ	γένεσις ἀπ' ἀρχῆς ἐστι καὶ
[7, 1335]	ἐὰν γίγνηται κατὰ λόγον εὐθὺς	ἡ	γένεσις, τοῖς δὲ ἤδη καταλελυμένης
[7, 1326]	αὐτάρκης ἡ δὲ πόλις αὔταρκεσ̓	ἡ	δὲ ἐκ πολλῶν ἄγαν ἐν
[7, 1334]	ἡ χάρις παρὰ τῶν τέκνων,	ἡ	δὲ παρὰ τῶν πατέρων βοήθεια
[7, 1326]	ἐξ ὀλίγων λίαν οὐκ αὐτάρκης	ἡ	δὲ πόλις αὔταρκεσ̓ ἡ δὲ
[7, 1328]	ἔμψυχα μέρη τῆς κτήσεώς ἐστιν:	ἡ	δὲ πόλις κοινωνία τίς ἐστι
[7, 1334]	ἀναγκάζει δικαίους εἶναι καὶ σωφρονεῖν,	ἡ	δὲ τῆς εὐτυχίας ἀπόλαυσις καὶ
[7, 1333]	ἡ μὲν τοῦ ἄρχοντος χάριν	ἡ	δὲ τοῦ ἀρχομένου. (τούτων δὲ
[7, 1330]	ἀλλὰ μᾶλλον ἰσχυροὶ τόποι πλείους.	ἡ	δὲ τῶν ἰδίων οἰκήσεων διάθεσις
[7, 1330]	πλεῖστον συμβάλλεται πρὸς τὴν ὑγίειαν:	ἡ	δὲ τῶν ὑδάτων καὶ τοῦ
[7, 1329]	ἡ (μὲν δύναμις ἐν νεωτέροις,	ἡ	δὲ φρόνησις ἐν πρεσβυτέροις εἶναὶ,
[7, 1335]	τοῖς χρόνοις εὐκαίρως: ἔτι δὲ	ἡ	διαδοχὴ τῶν τέκνων τοῖς μὲν
[7, 1329]	δίκαιόν ἐστιν: ἔχει γὰρ αὕτη	ἡ	διαίρεσις τὸ κατ' ἀξίαν. ἀλλὰ
[7, 1335]	πρὸς ὑγίειαν καὶ τεκνοποιίαν, οὔτε	ἡ	θεραπευτικὴ καὶ κακοπονητικὴ λίαν, ἀλλ'
[7, 1328]	ταῖς πόλεσιν, οὐδὲν δ' ἐστὶν	ἡ	κτῆσις μέρος τῆς (πόλεως: πολλὰ
[7, 1334]	ἀνδραποδώδεις. (διὸ δεῖ μὴ καθάπερ	ἡ	Λακεδαιμονίων πόλις τὴν ἀρετὴν ἀσκεῖν.
[7, 1326]	οὗτός ἐστι πόλεως ὅρος ἄριστος,	ἡ	μεγίστη τοῦ πλήθους ὑπερβολὴ πρὸς
[7, 1335]	τῷ ζῆν ἔσται. ἐπεὶ δ'	ἡ	μὲν ἀρχὴ τῆς ἡλικίας ἀνδρὶ
[7, 1329]	ἅμα δέ, ἀλλ' ὥσπερ πέφυκεν	ἡ	(μὲν δύναμις ἐν νεωτέροις, ἡ
[7, 1326]	ὑπερβολήν: ὁμοίως δὲ καὶ πόλις	ἡ	μὲν ἐξ ὀλίγων λίαν οὐκ
[7, 1329]	οἱ Χῶνες Οἰνωτροὶ τὸ γένος.	ἡ	μὲν οὖν τῶν συσσιτίων τάξις
[7, 1333]	ἐν τοῖς πρώτοις εἴρηται λόγοις,	ἡ	μὲν τοῦ ἄρχοντος χάριν ἡ
[7, 1335]	θεραπευτικὴ καὶ κακοπονητικὴ λίαν, ἀλλ'	ἡ	μέση τούτων. πεπονημένην μὲν οὖν
[7, 1336]	τῶν τοιούτων γιγνομένης βλάβης ἀπαθεῖς	ἡ	παιδεία ποιήσει πάντως. νῦν μὲν
[7, 1325]	χρῆσθαι σεμνόν: ἡ γὰρ ἐπίταξις	ἡ	περὶ τῶν ἀναγκαίων οὐδενὸς μετέχει
[7, 1328]	αὕτη (δ' ἐστὶ καθ' ἣν	ἡ	πόλις ἂν εἴη μάλιστ' εὐδαίμων,
[7, 1329]	τοῖς χρόνοις τὴν (Μίνω βασιλείαν	ἡ	Σεσώστριος. σχεδὸν μὲν οὖν καὶ
[7, 1335]	γὰρ ἀκμάζουσί τε τοῖς σώμασιν	ἡ	σύζευξις ἔσται, καὶ πρὸς τὴν
[7, 1325]	χρωμένην σπουδαίοις, ἧς τῆς πολιτείας	ἡ	σύνταξις οὐ πρὸς πόλεμον οὐδὲ
[7, 1329]	ἔοικεν εἶναι καὶ τῶν συσσιτίων	ἡ	τάξις, τὰ μὲν περὶ Κρήτην
[7, 1335]	τρέφειν, διὰ δὲ πλῆθος τέκνων	ἡ	τάξις τῶν ἐθῶν κωλύῃ μηθὲν
[7, 1327]	τὸ φιλητικόν: αὕτη γάρ ἐστιν	ἡ	τῆς ψυχῆς δύναμις ᾗ φιλοῦμεν.
[7, 1324]	ἔθνεσι πᾶσι τοῖς δυναμένοις πλεονεκτεῖν	ἡ	τοιαύτη τετίμηται δύναμις, οἷον ἐν
[7, 1336]	ἄγειν εἰς τὴν πολεμικὴν ἕξιν,	ἡ	τοῦ γάλακτος πλήθουσα τροφὴ μάλιστ'
[7, 1329]	ἱερέων γένος. φανερὰ δὲ καὶ	ἡ	τούτων τάξις. οὔτε γὰρ γεωργὸν
[7, 1323]	τῆς ψυχῆς αἴτιον ταὐτόματον καὶ	ἡ	τύχη, δίκαιος δ' οὐδεὶς οὐδὲ
[7, 1332]	(τῇ τῆς πόλεως συστάσει ὧν	ἡ	τύχη κυρία κυρίαν γὰρ ὑπάρχειν
[7, 1335]	μηδὲ πρὸς ἕνα (μόνον, ὥσπερ	ἡ	τῶν ἀθλητῶν ἕξις, ἀλλὰ πρὸς
[7, 1335]	εἰπεῖν καὶ νῦν. οὔτε γὰρ	ἡ	τῶν ἀθλητῶν χρήσιμος ἕξις πρὸς
[7, 1333]	νομοθέτην: τοῦ γὰρ δεσποτικῶς ἄρχειν	ἡ	τῶν ἐλευθέρων ἀρχὴ καλλίων καὶ
[7, 1325]	ὀρθόν: οὐ γὰρ ἔλαττον διέστηκεν	ἡ	τῶν ἐλευθέρων ἀρχὴ τῆς τῶν
[7, 1328]	ἀλλ' ἔστι τῆς οἰκίας χάριν	ἡ	τῶν οἰκοδόμων τέχνη. διὸ κτήσεως
[7, 1336]	προσαγωγῆς δ' ἐθίζειν: (εὐφυὴς δ'	ἡ	τῶν παίδων ἕξις διὰ θερμότητα
[7, 1334]	ἀνόνητος γὰρ τοῖς μὲν πρεσβυτέροις	ἡ	χάρις παρὰ τῶν τέκνων, ἡ
[7, 1327]	κἂν εἴ τινα ἄλλην ἐργασίαν	ἡ	χώρα τυγχάνοι κεκτημένη τοιαύτην (εὐπαρακόμιστον.
[7, 1323]	διαθέσεις (ταύτας) ὥστ' εἴπερ ἐστὶν	ἡ	ψυχὴ καὶ τῆς κτήσεως καὶ
[7, 1335]	εἶναι πολλὴν γὰρ ἔχει δυσχέρειαν:	ἥ	τε γὰρ αἰδὼς ἧττον ὑπάρχει
[7, 1324]	πρὸς τοὺς πολέμους συντέτακται σχεδὸν	ἥ	τε παιδεία καὶ τὸ τῶν
[7, 1325]	καθ' ἑαυτὴν μία πόλις εὐδαίμων,	~(ἣ	πολιτεύεται δηλονότι καλῶς, εἴπερ ἐνδέχεται
[7, 1329]	φρονήσεως τὸ δὲ δυνάμεως, ἑτέροις:	ᾗ	δὲ τῶν ἀδυνάτων (ἐστὶ τοὺς
[7, 1325]	οὐθὲν γὰρ τό γε δούλῳ	ᾗ	δοῦλος χρῆσθαι σεμνόν: ἡ γὰρ
[7, 1336]	ἢ τὴν ἡλικίαν λάβωσιν ἐν	ᾗ	καὶ κατακλίσεως ὑπάρξει κοινωνεῖν ἤδη
[7, 1329]	τρόπον δέ τινα καὶ ἑτέροις.	ᾗ	μὲν γὰρ ἑτέρας ἀκμῆς ἑκάτερον
[7, 1327]	ἐστιν ἡ τῆς ψυχῆς δύναμις	ᾗ	φιλοῦμεν. ~(σημεῖον δέ: πρὸς γὰρ
[7, 1336]	τὴν ἀπὸ τῶν ἑπτὰ μέχρι	ἥβης	καὶ πάλιν μετὰ πρὸς τὴν
[7, 1336]	πάλιν μετὰ πρὸς τὴν ἀφ'	(ἥβης	μέχρι τῶν ἑνὸς καὶ εἴκοσιν
[7, 1333]	ἑτέροις, ἔπειτα ὅπως ζητῶσι τὴν	ἡγεμονίαν	τῆς ὠφελείας ἕνεκα τῶν ἀρχομένων,
[7, 1327]	τῆς πόλεως. εἰ μὲν γὰρ	(ἡγεμονικὸν	καὶ πολιτικὸν ζήσεται βίον, ἀναγκαῖον
[7, 1332]	τοὺς θεοὺς καὶ τοὺς ἥρωας	ἡγούμεθα	τῶν ἀνθρώπων διαφέρειν, εὐθὺς πρῶτον
[7, 1336]	μέχρι τῶν ἑπτὰ δεῖ θεωροὺς	ἤδη	γίγνεσθαι τῶν μαθήσεων ἃς δεήσει
[7, 1324]	φήσει τὴν σπουδαιοτέραν. ἀλλὰ ταῦτ'	ἤδη	δύο ἐστὶν ἃ δεῖται σκέψεως,
[7, 1335]	ταύτην. δεῖ δὲ καὶ αὐτοὺς	ἤδη	θεωρεῖν πρὸς τὴν τεκνοποιίαν τά
[7, 1327]	κατὰ θάλατταν̓ περὶ δὲ πλήθους	ἤδη	καὶ μεγέθους τῆς δυνάμεως ταύτης
[7, 1336]	ᾗ καὶ κατακλίσεως ὑπάρξει κοινωνεῖν	ἤδη	καὶ μέθης, καὶ τῆς ἀπὸ
[7, 1335]	εὐθὺς ἡ γένεσις, τοῖς δὲ	ἤδη	καταλελυμένης τῆς ἡλικίας (πρὸς τὸν
[7, 1332]	πρότερον: (τὸ δὲ λοιπὸν ἔργον	ἤδη	παιδείας. τὰ μὲν γὰρ ἐθιζόμενοι
[7, 1325]	ἂν τηλικοῦτον κατορθώσειεν ὕστερον ὅσον	ἤδη	παρεκβέβηκε τῆς ἀρετῆς. τοῖς γὰρ
[7, 1329]	εἰς εὐσχημοσύνην καὶ περιουσίαν ὑπαρχόντων	ἤδη	τούτων εὔλογον λαμβάνειν τὴν αὔξησιν:
[7, 1330]	δὲ τῶν ἰδίων οἰκήσεων διάθεσις	ἡδίων	μὲν νομίζεται καὶ χρησιμωτέρα πρὸς
[7, 1332]	δὲ καὶ διωρίσμεθα ἐν τοῖς	Ἠθικοῖς,	εἴ τι τῶν λόγων ἐκείνων
[7, 1332]	γὰρ τοῦτο διώρισται κατὰ τοὺς	ἠθικοὺς	λόγους, ὅτι τοιοῦτός ἐστιν ὁ
[7, 1323]	ὅτι μᾶλλον ὑπάρχει τοῖς τὸ	ἦθος	μὲν καὶ τὴν διάνοιαν κεκοσμημένοις
[7, 1336]	τ' ἄλλην καὶ ὅπως ὅτι	ἥκιστα	μετὰ δούλων ἔσται. ταύτην γὰρ
[7, 1336]	μανθάνειν αὐτούς. δύο δ' εἰσὶν	ἡλικίαι	πρὸς ἃς ἀναγκαῖον διῃρῆσθαι τὴν
[7, 1334]	ζῆν χρόνον, ἵνα συγκαταβαίνωσι ταῖς	ἡλικίαις	(ἐπὶ τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ
[7, 1334]	γὰρ οὔτε λίαν ὑπολείπεσθαι ταῖς	(ἡλικίαις	τὰ τέκνα τῶν πατέρων ἀνόνητος
[7, 1332]	ἄρχειν: ἀγανακτεῖ δὲ οὐδεὶς καθ'	ἡλικίαν	ἀρχόμενος, οὐδὲ νομίζει εἶναι κρείττων,
[7, 1335]	ἀρχὴν τῆς συζεύξεως κατὰ τὴν	ἡλικίαν	εἰς τοὺς χρόνους καταβαίνειν τούτους.
[7, 1336]	ἀφίησιν ὁ νόμος τοὺς τὴν	ἡλικίαν	ἔχοντας ἔτι τὴν ἱκνουμένην καὶ
[7, 1336]	δούλων ἔσται. ταύτην γὰρ τὴν	ἡλικίαν,	~(καὶ μέχρι τῶν ἑπτὰ ἐτῶν,
[7, 1336]	θεατὰς ἐατέον, πρὶν ἢ τὴν	ἡλικίαν	λάβωσιν ἐν ᾗ καὶ κατακλίσεως
[7, 1336]	παραπλησίαν: τὴν δ' ἐχομένην ταύτης	ἡλικίαν	μέχρι πέντε ἐτῶν, ἣν οὔτε
[7, 1335]	οἱ μετροῦντες ταῖς ἑβδομάσι τὴν	ἡλικίαν,	περὶ τὸν χρόνον τὸν τῶν
[7, 1335]	περὶ τὴν τῶν ὀκτωκαίδεκα ἐτῶν	ἡλικίαν	συζευγνύναι, τοὺς δ' ἑπτὰ καὶ
[7, 1335]	ἢ πέντε ἔτεσιν ὑπερβάλλοντα τὴν	ἡλικίαν	ταύτην ἀφεῖσθαι δεῖ τῆς εἰς
[7, 1335]	δ' ἡ μὲν ἀρχὴ τῆς	ἡλικίας	ἀνδρὶ καὶ γυναικὶ διώρισται, πότε
[7, 1332]	ἔρανον ὅταν τύχῃ τῆς ἱκνουμένης	ἡλικίας.	ἔστι μὲν ἄρα ὡς τοὺς
[7, 1331]	πρέπει γὰρ διῃρῆσθαι κατὰ τὰς	ἡλικίας	καὶ τοῦτον τὸν κόσμον, καὶ
[7, 1333]	ὄντας παιδευτέον καὶ τὰς ἄλλας	ἡλικίας,	ὅσαι δέονται (παιδείας. οἱ δὲ
[7, 1335]	τοῖς δὲ ἤδη καταλελυμένης τῆς	ἡλικίας	(πρὸς τὸν τῶν ἑβδομήκοντα ἐτῶν
[7, 1336]	πληγαῖς, τὸν δὲ πρεσβύτερον τῆς	ἡλικίας	ταύτης ἀτιμίαις ἀνελευθέροις ἀνδραποδωδίας χάριν.
[7, 1336]	γὰρ ταῖς ἑβδομάσι διαιροῦντες τὰς	ἡλικίας	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ λέγουσιν
[7, 1335]	ἧττον ὑπάρχει τοῖς τοιούτοις ὥσπερ	ἡλικιώταις	καὶ περὶ τὴν οἰκονομίαν ἐγκληματικὸν
[7, 1323]	εἰς ἄπειρον ζητοῦσι τὴν ὑπερβολήν.	ἡμεῖς	δὲ αὐτοῖς ἐροῦμεν ὅτι ῥᾴδιον
[7, 1324]	οὐ τὸ περὶ ἕκαστον αἱρετόν,	ἡμεῖς	δὲ ταύτην προῃρήμεθα νῦν τὴν
[7, 1333]	τοῖς μὲν οὕτω διαιροῦσιν ὡς	ἡμεῖς	φαμεν οὐκ ἄδηλον πῶς λεκτέον.
[7, 1335]	τῷ νομοθέτῃ ποιῆσαι προστάξαντι καθ'	(ἡμέραν	τινὰ ποιεῖσθαι πορείαν πρὸς θεῶν
[7, 1329]	ταῦτα ἀπ' ἀλλήλων ὁδὸν ἡμισείας	ἡμέρας.	τοῦτον δὴ λέγουσι τὸν Ἰταλὸν
[7, 1323]	σώματος τιμιώτερον καὶ ἁπλῶς καὶ	ἡμῖν,	ἀνάγκη καὶ τὴν διάθεσιν τὴν
[7, 1332]	μετέχοντας τῆς πολιτείας εἶναι σπουδαίους:	ἡμῖν	δὲ πάντες οἱ πολῖται (μετέχουσι
[7, 1334]	ἄλλου τέλους, (ὁ δὲ λόγος	ἡμῖν	καὶ ὁ νοῦς τῆς φύσεως
[7, 1323]	πράττειν κατὰ ταύτας, ἔστω συνωμολογημένον	ἡμῖν,	μάρτυρι τῷ θεῷ χρωμένοις, ὃς
[7, 1325]	περὶ τῆς χρήσεως αὐτοῦ, λεκτέον	ἡμῖν	πρὸς ἀμφοτέρους αὐτούς οἱ μὲν
[7, 1325]	καὶ περὶ τὰς ἄλλας πολιτείας	ἡμῖν	τεθεώρηται πρότερον, (ἀρχὴ τῶν λοιπῶν
[7, 1330]	ἣν δ' αἰτίαν συνδοκεῖ (καὶ	ἡμῖν,	ὕστερον ἐροῦμεν. δεῖ δὲ τούτων
[7, 1329]	δὲ ταῦτα ἀπ' ἀλλήλων ὁδὸν	ἡμισείας	ἡμέρας. τοῦτον δὴ λέγουσι τὸν
[7, 1324]	λαμβάνειν ὅσας ἂν στρατεύσωνται (στρατείας:	ἦν	δέ ποτε καὶ περὶ Μακεδονίαν
[7, 1332]	ἰδεῖν, αὕτη δ' (ἐστὶ καθ'	ἣν	ἄριστ' ἂν πολιτεύοιτο πόλις, ἄριστα
[7, 1330]	εὖ κατεσκευασμέναις πόλεσιν ὑπάρχειν: δι'	ἣν	δ' αἰτίαν συνδοκεῖ (καὶ ἡμῖν,
[7, 1327]	ἀγορὰν προσόδου (χάριν ταῦτα πράττουσιν:	ἣν	δὲ μὴ δεῖ πόλιν τοιαύτης
[7, 1331]	ἐλευθέραν καλοῦσιν, αὕτη δ' ἐστὶν	ἣν	δεῖ καθαρὰν εἶναι τῶν ὠνίων
[7, 1333]	ὑπολαμβάνουσιν οὐδὲ περὶ τῆς ἀρχῆς	ἣν	δεῖ τιμῶντα φαίνεσθαι τὸν νομοθέτην:
[7, 1331]	οἵαν καὶ περὶ Θετταλίαν νομίζουσιν	ἣν	ἐλευθέραν καλοῦσιν, αὕτη δ' ἐστὶν
[7, 1325]	ἀλλὰ καὶ δύναμιν ὑπάρχειν, καθ'	ἣν	ἔσται πρακτικός. ἀλλ' εἰ ταῦτα
[7, 1332]	ἄριστα δ' ἂν πολιτεύοιτο καθ'	ἣν	εὐδαιμονεῖν μάλιστα ἐνδέχεται τὴν πόλιν,
[7, 1328]	πολιτείας, αὕτη (δ' ἐστὶ καθ'	ἣν	ἡ πόλις ἂν εἴη μάλιστ'
[7, 1328]	τὴν περὶ τὸ θεῖον ἐπιμέλειαν,	ἣν	καλοῦσιν ἱερατείαν, ἕκτον δὲ τὸν
[7, 1324]	πολιτείαν ἀρίστην ταύτην τάξιν καθ'	ἣν	κἂν ὁστισοῦν ἄριστα πράττοι καὶ
[7, 1336]	ταύτης ἡλικίαν μέχρι πέντε ἐτῶν,	ἣν	οὔτε πω πρὸς μάθησιν καλῶς
[7, 1336]	διαφεύγειν τὴν ἀργίαν τῶν σωμάτων:	ἣν	χρὴ παρασκευάζειν καὶ δι' ἄλλων
[7, 1323]	πρὸς ἄλληλα κατὰ τὴν ὑπεροχὴν	(ἥνπερ	εἴληχε ταῦτα ὧν φαμεν αὐτὰς
[7, 1335]	δ' ἐστὶν ἐν τοῖς πλείστοις	ἥνπερ	τῶν ποιητῶν τινες εἰρήκασιν οἱ
[7, 1336]	ἐλεύθερον μὲν μήπω δὲ κατακλίσεως	(ἠξιωμένον	ἐν τοῖς συσσιτίοις ἀτιμίαις κολάζειν
[7, 1330]	μὲν δεῖ κοινὴν εἶναι τῆς	ἠπείρου	τε (καὶ τῆς θαλάττης καὶ
[7, 1327]	τισίν, οἷον τῇ πόλει τῶν	Ἡρακλεωτῶν:	πολλὰς γὰρ ἐκπληροῦσι (τριήρεις, κεκτημένοι
[7, 1333]	γεγυμνάσθαι πρὸς τοὺς κινδύνους πολλῶν	ἦρχον:	καίτοι δῆλον ὡς ἐπειδὴ νῦν
[7, 1332]	ὅσον τοὺς θεοὺς καὶ τοὺς	ἥρωας	ἡγούμεθα τῶν ἀνθρώπων διαφέρειν, εὐθὺς
[7, 1331]	τὰ μὲν θεοῖς τὰ δὲ	ἥρωσιν.	ἀλλὰ τὸ διατρίβειν νῦν ἀκριβολογουμένους
[7, 1326]	πλήθους μεγάλης πόλεως σημεῖον, ἐξ	ἧς	δὲ βάναυσοι μὲν ἐξέρχονται πολλοὶ
[7, 1328]	(οὐδ' ἄλλης κοινωνίας οὐδεμιᾶς ἐξ	ἧς	ἕν τι τὸ γένος ἓν
[7, 1326]	τὸ πᾶν. διὸ καὶ πόλιν	ἧς	μετὰ μεγέθους ὁ λεχθεὶς ὅρος
[7, 1325]	καθ' ἑαυτὴν νόμοις χρωμένην σπουδαίοις,	ἧς	τῆς πολιτείας ἡ σύνταξις οὐ
[7, 1329]	Ἰόνιον Χῶνες, τὴν καλουμένην Σύρτιν:	ἦσαν	δὲ καὶ οἱ Χῶνες Οἰνωτροὶ
[7, 1333]	τὸν νομοθέτην ἐπαινεῖν, ὅτι κρατεῖν	ἤσκησεν	ἐπὶ τὸ τῶν πέλας ἄρχειν:
[7, 1326]	γὰρ δὴ τοῦτο δυνάμεως ἔργον,	ἥτις	καὶ τόδε συνέχει τὸ πᾶν.
[7, 1335]	δυσχέρειαν: ἥ τε γὰρ αἰδὼς	ἧττον	ὑπάρχει τοῖς τοιούτοις ὥσπερ ἡλικιώταις
[7, 1334]	καὶ διὰ τῶν ἐθῶν ὁμοίως	ἦχθαι.	φανερὸν δὴ τοῦτό γε πρῶτον

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 7/06/2007