HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre VII

Liste des contextes (ordre alphabétique)

θ = 49 formes différentes pour 71 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, pages

[7, 1327]   καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν, καὶ πρὸς τὸ βλάψαι τοὺς

[7, 1327]   περὶ δὲ τῆς πρὸς τὴν θάλατταν κοινωνίας, πότερον ὠφέλιμος ταῖς εὐνομουμέναις

[7, 1327]   ὥσπερ κατὰ γῆν, καὶ κατὰ θάλατταν̓ περὶ δὲ πλήθους ἤδη καὶ

[7, 1327]   κατ' εὐχήν, πρός τε τὴν θάλατταν προσήκει (κεῖσθαι καλῶς πρός τε

[7, 1327]   γὰρ ἐκ τοῦ χρῆσθαι τῇ θαλάττῃ διαπέμποντας καὶ δεχομένους ἐμπόρων πλῆθος,

[7, 1327]   καὶ λιμένων τῶν πόλεων καὶ θαλάττης καὶ περὶ τῆς ναυτικῆς δυνάμεως

[7, 1330]   τῆς ἠπείρου τε (καὶ τῆς θαλάττης καὶ τῆς χώρας ἁπάσης ὁμοίως

[7, 1327]   πόλιν καὶ τὴν χώραν τῆς θαλάττης, οὐκ ἄδηλον. καὶ γὰρ πρὸς

[7, 1331]   εὐσυνάγωγον τοῖς τε ἀπὸ τῆς θαλάττης πεμπομένοις καὶ τοῖς ἀπὸ τῆς

[7, 1327]   κατ' ἄμφω δυνατόν, ἀλλὰ κατὰ θάτερον ὑπάρξει (μᾶλλον ἀμφοτέρων μετέχουσιν. ὅσα

[7, 1325]   νομοθέτου τοῦ σπουδαίου ἐστὶ τὸ θεάσασθαι πόλιν καὶ γένος ἀνθρώπων καὶ

[7, 1336]   νεωτέρους οὔτ' ἰάμβων οὔτε κωμῳδίας θεατὰς ἐατέον, πρὶν ἢ τὴν ἡλικίαν

[7, 1336]   εὐτελῶν ὑποκριτῶν, ὡς οἰκειουμένων τῶν θεατῶν ταῖς πρώταις ἀκοαῖς: συμβαίνει δὲ

[7, 1326]   ἀριθμὸς οὐ δύναται μετέχειν τάξεως: θείας γὰρ δὴ τοῦτο δυνάμεως ἔργον,

[7, 1331]   τὸν τρόπον: τὰς δὲ τοῖς θείοις ἀποδεδομένας οἰκήσεις (καὶ τὰ κυριώτατα

[7, 1328]   καὶ πρῶτον τὴν περὶ τὸ θεῖον ἐπιμέλειαν, ἣν καλοῦσιν ἱερατείαν, ἕκτον

[7, 1336]   οὐ κακῶς ἔλεγε τὸ τοιοῦτον Θεόδωρος ὁ τῆς τραγῳδίας ὑποκριτής: οὐθενὶ

[7, 1329]   τήν τε θεραπείαν ἀποδιδόναι τοῖς θεοῖς καὶ τὴν ἀνάπαυσιν ἔχειν περὶ

[7, 1331]   χώραν εἶναι νενεμημένα, τὰ μὲν θεοῖς τὰ δὲ ἥρωσιν. ἀλλὰ τὸ

[7, 1336]   μίμησιν, εἰ μὴ παρά τισι θεοῖς τοιούτοις οἷς καὶ τὸν τωθασμὸν

[7, 1325]   ἀνθρώπων: σχολῇ γὰρ ἂν ὁ θεὸς εἶχε καλῶς καὶ πᾶς ὁ

[7, 1330]   ἔτι δὲ τὰ πρὸς τοὺς θεοὺς δαπανήματα κοινὰ πάσης τῆς πόλεώς

[7, 1329]   τῶν πολιτῶν πρέπει (τιμᾶσθαι τοὺς θεούς: ἐπεὶ δὲ διῄρηται τὸ πολιτικὸν

[7, 1332]   ἅτεροι τῶν ἄλλων ὅσον τοὺς θεοὺς καὶ τοὺς ἥρωας ἡγούμεθα τῶν

[7, 1330]   μέρος εἰς τὰς πρὸς τοὺς θεοὺς λειτουργίας τὸ δὲ ἕτερον εἰς

[7, 1336]   τέκνων καὶ γυναικῶν τιμαλφεῖν τοὺς θεούς: (τοὺς δὲ νεωτέρους οὔτ' ἰάμβων

[7, 1329]   βουλευτικόν, πρέπει δὲ τήν τε θεραπείαν ἀποδιδόναι τοῖς θεοῖς καὶ τὴν

[7, 1324]   ἢ βιάσασθαι τοῦ μὲν τοὺς θεραπευομένους τοῦ δὲ τοὺς πλωτῆρας. ἀλλ'

[7, 1335]   ὑγίειαν καὶ τεκνοποιίαν, οὔτε ἡ θεραπευτικὴ καὶ κακοπονητικὴ λίαν, ἀλλ' ἡ

[7, 1336]   ἡ τῶν παίδων ἕξις διὰ θερμότητα πρὸς τὴν τῶν ψυχρῶν ἄσκησιν.

[7, 1331]   τε ἔχει πρὸς τὴν τῆς θέσεως ἀρετὴν ἱκανῶς καὶ πρὸς τὰ

[7, 1329]   καὶ νόμους ἄλλους τε αὐτοῖς θέσθαι καὶ τὰ συσσίτια καταστῆσαι πρῶτον:

[7, 1327]   ἐστίν. τῆς δὲ πόλεως τὴν θέσιν εἰ χρὴ ποιεῖν κατ' εὐχήν,

[7, 1330]   πρότερον: αὐτῆς δὲ προσάντη τὴν θέσιν εὔχεσθαι δεῖ κατατυγχάνειν πρὸς τέτταρα

[7, 1329]   ὄντα, πότερον ἕτερα καὶ ταῦτα θετέον ἢ τοῖς αὐτοῖς ἀποδοτέον ἄμφω;

[7, 1325]   καλῶς καὶ τὴν εὐδαιμονίαν (εὐπραγίαν θετέον, καὶ κοινῇ πάσης πόλεως ἂν

[7, 1324]   ἀπολελυμένος, ἔτι δὲ τίνα πολιτείαν θετέον καὶ ποίαν διάθεσιν πόλεως ἀρίστην,

[7, 1328]   δῆλον ὡς οὐδὲ πόλεως μέρη θετέον ὅσα ταῖς πόλεσιν ἀναγκαῖον ὑπάρχειν,

[7, 1325]   τὸν πόλεμον ἐπιμελείας καλὰς μὲν θετέον, οὐχ ὡς τέλος δὲ πάντων

[7, 1331]   εἶναι κατασκευὴν οἵαν καὶ περὶ Θετταλίαν νομίζουσιν ἣν ἐλευθέραν καλοῦσιν, αὕτη

[7, 1323]   ἔστω συνωμολογημένον ἡμῖν, μάρτυρι τῷ θεῷ χρωμένοις, ὃς εὐδαίμων μέν ἐστι

[7, 1335]   (ἡμέραν τινὰ ποιεῖσθαι πορείαν πρὸς θεῶν ἀποθεραπείαν τῶν εἰληχότων τὴν περὶ

[7, 1336]   ἐξορίζομεν, φανερὸν ὅτι καὶ τὸ θεωρεῖν ἢ γραφὰς ἢ λόγους ἀσχήμονας.

[7, 1324]   ἔργον τοῦ πολιτικοῦ, τὸ δύνασθαι θεωρεῖν ὅπως ἄρχῃ (καὶ δεσπόζῃ τῶν

[7, 1335]   δεῖ δὲ καὶ αὐτοὺς ἤδη θεωρεῖν πρὸς τὴν τεκνοποιίαν τά τε

[7, 1334]   φύσιν, διώρισται πρότερον, λοιπὸν δὲ θεωρῆσαι πότερον παιδευτέοι τῷ λόγῳ πρότερον

[7, 1334]   διὰ τίνων ἔσται, τοῦτο δὴ θεωρητέον. τυγχάνομεν δὴ διῃρημένοι πρότερον ὅτι

[7, 1324]   πάντων τῶν ἐκτὸς ἀπολελυμένος, οἷον θεωρητικός τις, ὃν μόνον τινές φασιν

[7, 1333]   πρακτικός ἐστι λόγος ὁ δὲ θεωρητικός. ὡσαύτως οὖν ἀνάγκη διῃρῆσθαι καὶ

[7, 1325]   αὐτοτελεῖς καὶ τὰς αὑτῶν ἕνεκεν θεωρίας καὶ διανοήσεις: ἡ γὰρ εὐπραξία

[7, 1324]   δὲ τῆς πολιτικῆς (διανοίας καὶ θεωρίας τοῦτ' ἐστὶν ἔργον, ἀλλ' οὐ

[7, 1336]   δύο μέχρι τῶν ἑπτὰ δεῖ θεωροὺς ἤδη γίγνεσθαι τῶν μαθήσεων ἃς

[7, 1335]   τὰ τῶν νέων ἔκγονα, καὶ θηλυτόκα μᾶλλον καὶ μικρὰ τὴν μορφήν,

[7, 1324]   ἀλλὰ τῶν δεσποστῶν, ὥσπερ οὐδὲ θηρεύειν ἐπὶ θοίνην ἢ θυσίαν (ἀνθρώπους,

[7, 1328]   καὶ δι' ἄλλων ἕκαστοι τοῦτο θηρεύοντες τούς τε βίους ἑτέρους ποιοῦνται

[7, 1324]   (ἀνθρώπους, ἀλλὰ τὸ πρὸς τοῦτο θηρευτόν: ἔστι δὲ θηρευτὸν ὃ ἂν

[7, 1324]   πρὸς τοῦτο θηρευτόν: ἔστι δὲ θηρευτὸν ὃ ἂν ἄγριον ᾖ ἐδεστὸν

[7, 1329]   καὶ τεχνίτας καὶ πᾶν τὸ θητικὸν ἀναγκαῖον (ὑπάρχειν) ταῖς πόλεσιν, μέρη

[7, 1333]   γίγνεται τῶν εὐτυχημάτων, οὕτω καὶ Θίβρων ἀγάμενος φαίνεται τὸν τῶν Λακώνων

[7, 1323]   τῷ λόγῳ: οὔτε γὰρ μὴ θιγγάνειν αὐτῶν δυνατόν, οὔτε πάντας τοὺς

[7, 1324]   δεσποστῶν, ὥσπερ οὐδὲ θηρεύειν ἐπὶ θοίνην ἢ θυσίαν (ἀνθρώπους, ἀλλὰ τὸ

[7, 1324]   ἐν Σκύθαις καὶ Πέρσαις καὶ Θρᾳξὶ καὶ Κελτοῖς. ἐν ἐνίοις γὰρ

[7, 1327]   δεῖ διανοητικούς τε εἶναι καὶ θυμοειδεῖς τὴν φύσιν τοὺς μέλλοντας εὐαγώγους

[7, 1330]   εἶναι, μήτε ὁμοφύλων πάντων μήτε θυμοειδῶν οὕτω γὰρ ἂν πρός τε

[7, 1328]   φίλοις ἐγκαλῶν διαλέγεται πρὸς τὸν θυμόν: (σὺ γὰρ δὴ παρὰ φίλων

[7, 1328]   τοὺς συνήθεις καὶ φίλους ὁ θυμὸς αἴρεται μᾶλλον ἢ πρὸς τοὺς

[7, 1334]   ἔχοντος. φανερὸν δὲ καὶ τοῦτο: θυμὸς γὰρ καὶ βούλησις, ἔτι δὲ

[7, 1327]   δὲ τοὺς ἀγνῶτας ἀγρίους, ὁ θυμός ἐστιν ὁ ποιῶν τὸ φιλητικόν:

[7, 1328]   ἀρχικὸν γὰρ καὶ ἀήττητον ὁ θυμός. οὐ καλῶς δ' ἔχει λέγειν

[7, 1327]   καὶ τὰ περὶ τὴν Εὐρώπην θυμοῦ μέν ἐστι πλήρη, διανοίας (δὲ

[7, 1324]   οὐδὲ θηρεύειν ἐπὶ θοίνην ἢ θυσίαν (ἀνθρώπους, ἀλλὰ τὸ πρὸς τοῦτο

Livre, pages
[7, 1327]	καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ	θάλατταν,	καὶ πρὸς τὸ βλάψαι τοὺς
[7, 1327]	περὶ δὲ τῆς πρὸς τὴν	θάλατταν	κοινωνίας, πότερον ὠφέλιμος ταῖς εὐνομουμέναις
[7, 1327]	ὥσπερ κατὰ γῆν, καὶ κατὰ	θάλατταν̓	περὶ δὲ πλήθους ἤδη καὶ
[7, 1327]	κατ' εὐχήν, πρός τε τὴν	θάλατταν	προσήκει (κεῖσθαι καλῶς πρός τε
[7, 1327]	γὰρ ἐκ τοῦ χρῆσθαι τῇ	θαλάττῃ	διαπέμποντας καὶ δεχομένους ἐμπόρων πλῆθος,
[7, 1327]	καὶ λιμένων τῶν πόλεων καὶ	θαλάττης	καὶ περὶ τῆς ναυτικῆς δυνάμεως
[7, 1330]	τῆς ἠπείρου τε (καὶ τῆς	θαλάττης	καὶ τῆς χώρας ἁπάσης ὁμοίως
[7, 1327]	πόλιν καὶ τὴν χώραν τῆς	θαλάττης,	οὐκ ἄδηλον. καὶ γὰρ πρὸς
[7, 1331]	εὐσυνάγωγον τοῖς τε ἀπὸ τῆς	θαλάττης	πεμπομένοις καὶ τοῖς ἀπὸ τῆς
[7, 1327]	κατ' ἄμφω δυνατόν, ἀλλὰ κατὰ	θάτερον	ὑπάρξει (μᾶλλον ἀμφοτέρων μετέχουσιν. ὅσα
[7, 1325]	νομοθέτου τοῦ σπουδαίου ἐστὶ τὸ	θεάσασθαι	πόλιν καὶ γένος ἀνθρώπων καὶ
[7, 1336]	νεωτέρους οὔτ' ἰάμβων οὔτε κωμῳδίας	θεατὰς	ἐατέον, πρὶν ἢ τὴν ἡλικίαν
[7, 1336]	εὐτελῶν ὑποκριτῶν, ὡς οἰκειουμένων τῶν	θεατῶν	ταῖς πρώταις ἀκοαῖς: συμβαίνει δὲ
[7, 1326]	ἀριθμὸς οὐ δύναται μετέχειν τάξεως:	θείας	γὰρ δὴ τοῦτο δυνάμεως ἔργον,
[7, 1331]	τὸν τρόπον: τὰς δὲ τοῖς	θείοις	ἀποδεδομένας οἰκήσεις (καὶ τὰ κυριώτατα
[7, 1328]	καὶ πρῶτον τὴν περὶ τὸ	θεῖον	ἐπιμέλειαν, ἣν καλοῦσιν ἱερατείαν, ἕκτον
[7, 1336]	οὐ κακῶς ἔλεγε τὸ τοιοῦτον	Θεόδωρος	ὁ τῆς τραγῳδίας ὑποκριτής: οὐθενὶ
[7, 1329]	τήν τε θεραπείαν ἀποδιδόναι τοῖς	θεοῖς	καὶ τὴν ἀνάπαυσιν ἔχειν περὶ
[7, 1331]	χώραν εἶναι νενεμημένα, τὰ μὲν	θεοῖς	τὰ δὲ ἥρωσιν. ἀλλὰ τὸ
[7, 1336]	μίμησιν, εἰ μὴ παρά τισι	θεοῖς	τοιούτοις οἷς καὶ τὸν τωθασμὸν
[7, 1325]	ἀνθρώπων: σχολῇ γὰρ ἂν ὁ	θεὸς	εἶχε καλῶς καὶ πᾶς ὁ
[7, 1330]	ἔτι δὲ τὰ πρὸς τοὺς	θεοὺς	δαπανήματα κοινὰ πάσης τῆς πόλεώς
[7, 1329]	τῶν πολιτῶν πρέπει (τιμᾶσθαι τοὺς	θεούς:	ἐπεὶ δὲ διῄρηται τὸ πολιτικὸν
[7, 1332]	ἅτεροι τῶν ἄλλων ὅσον τοὺς	θεοὺς	καὶ τοὺς ἥρωας ἡγούμεθα τῶν
[7, 1330]	μέρος εἰς τὰς πρὸς τοὺς	θεοὺς	λειτουργίας τὸ δὲ ἕτερον εἰς
[7, 1336]	τέκνων καὶ γυναικῶν τιμαλφεῖν τοὺς	θεούς:	(τοὺς δὲ νεωτέρους οὔτ' ἰάμβων
[7, 1329]	βουλευτικόν, πρέπει δὲ τήν τε	θεραπείαν	ἀποδιδόναι τοῖς θεοῖς καὶ τὴν
[7, 1324]	ἢ βιάσασθαι τοῦ μὲν τοὺς	θεραπευομένους	τοῦ δὲ τοὺς πλωτῆρας. ἀλλ'
[7, 1335]	ὑγίειαν καὶ τεκνοποιίαν, οὔτε ἡ	θεραπευτικὴ	καὶ κακοπονητικὴ λίαν, ἀλλ' ἡ
[7, 1336]	ἡ τῶν παίδων ἕξις διὰ	θερμότητα	πρὸς τὴν τῶν ψυχρῶν ἄσκησιν.
[7, 1331]	τε ἔχει πρὸς τὴν τῆς	θέσεως	ἀρετὴν ἱκανῶς καὶ πρὸς τὰ
[7, 1329]	καὶ νόμους ἄλλους τε αὐτοῖς	θέσθαι	καὶ τὰ συσσίτια καταστῆσαι πρῶτον:
[7, 1327]	ἐστίν. τῆς δὲ πόλεως τὴν	θέσιν	εἰ χρὴ ποιεῖν κατ' εὐχήν,
[7, 1330]	πρότερον: αὐτῆς δὲ προσάντη τὴν	θέσιν	εὔχεσθαι δεῖ κατατυγχάνειν πρὸς τέτταρα
[7, 1329]	ὄντα, πότερον ἕτερα καὶ ταῦτα	θετέον	ἢ τοῖς αὐτοῖς ἀποδοτέον ἄμφω;
[7, 1325]	καλῶς καὶ τὴν εὐδαιμονίαν (εὐπραγίαν	θετέον,	καὶ κοινῇ πάσης πόλεως ἂν
[7, 1324]	ἀπολελυμένος, ἔτι δὲ τίνα πολιτείαν	θετέον	καὶ ποίαν διάθεσιν πόλεως ἀρίστην,
[7, 1328]	δῆλον ὡς οὐδὲ πόλεως μέρη	θετέον	ὅσα ταῖς πόλεσιν ἀναγκαῖον ὑπάρχειν,
[7, 1325]	τὸν πόλεμον ἐπιμελείας καλὰς μὲν	θετέον,	οὐχ ὡς τέλος δὲ πάντων
[7, 1331]	εἶναι κατασκευὴν οἵαν καὶ περὶ	Θετταλίαν	νομίζουσιν ἣν ἐλευθέραν καλοῦσιν, αὕτη
[7, 1323]	ἔστω συνωμολογημένον ἡμῖν, μάρτυρι τῷ	θεῷ	χρωμένοις, ὃς εὐδαίμων μέν ἐστι
[7, 1335]	(ἡμέραν τινὰ ποιεῖσθαι πορείαν πρὸς	θεῶν	ἀποθεραπείαν τῶν εἰληχότων τὴν περὶ
[7, 1336]	ἐξορίζομεν, φανερὸν ὅτι καὶ τὸ	θεωρεῖν	ἢ γραφὰς ἢ λόγους ἀσχήμονας.
[7, 1324]	ἔργον τοῦ πολιτικοῦ, τὸ δύνασθαι	θεωρεῖν	ὅπως ἄρχῃ (καὶ δεσπόζῃ τῶν
[7, 1335]	δεῖ δὲ καὶ αὐτοὺς ἤδη	θεωρεῖν	πρὸς τὴν τεκνοποιίαν τά τε
[7, 1334]	φύσιν, διώρισται πρότερον, λοιπὸν δὲ	θεωρῆσαι	πότερον παιδευτέοι τῷ λόγῳ πρότερον
[7, 1334]	διὰ τίνων ἔσται, τοῦτο δὴ	θεωρητέον.	τυγχάνομεν δὴ διῃρημένοι πρότερον ὅτι
[7, 1324]	πάντων τῶν ἐκτὸς ἀπολελυμένος, οἷον	θεωρητικός	τις, ὃν μόνον τινές φασιν
[7, 1333]	πρακτικός ἐστι λόγος ὁ δὲ	θεωρητικός.	ὡσαύτως οὖν ἀνάγκη διῃρῆσθαι καὶ
[7, 1325]	αὐτοτελεῖς καὶ τὰς αὑτῶν ἕνεκεν	θεωρίας	καὶ διανοήσεις: ἡ γὰρ εὐπραξία
[7, 1324]	δὲ τῆς πολιτικῆς (διανοίας καὶ	θεωρίας	τοῦτ' ἐστὶν ἔργον, ἀλλ' οὐ
[7, 1336]	δύο μέχρι τῶν ἑπτὰ δεῖ	θεωροὺς	ἤδη γίγνεσθαι τῶν μαθήσεων ἃς
[7, 1335]	τὰ τῶν νέων ἔκγονα, καὶ	θηλυτόκα	μᾶλλον καὶ μικρὰ τὴν μορφήν,
[7, 1324]	ἀλλὰ τῶν δεσποστῶν, ὥσπερ οὐδὲ	θηρεύειν	ἐπὶ θοίνην ἢ θυσίαν (ἀνθρώπους,
[7, 1328]	καὶ δι' ἄλλων ἕκαστοι τοῦτο	θηρεύοντες	τούς τε βίους ἑτέρους ποιοῦνται
[7, 1324]	(ἀνθρώπους, ἀλλὰ τὸ πρὸς τοῦτο	θηρευτόν:	ἔστι δὲ θηρευτὸν ὃ ἂν
[7, 1324]	πρὸς τοῦτο θηρευτόν: ἔστι δὲ	θηρευτὸν	ὃ ἂν ἄγριον ᾖ ἐδεστὸν
[7, 1329]	καὶ τεχνίτας καὶ πᾶν τὸ	θητικὸν	ἀναγκαῖον (ὑπάρχειν) ταῖς πόλεσιν, μέρη
[7, 1333]	γίγνεται τῶν εὐτυχημάτων, οὕτω καὶ	Θίβρων	ἀγάμενος φαίνεται τὸν τῶν Λακώνων
[7, 1323]	τῷ λόγῳ: οὔτε γὰρ μὴ	θιγγάνειν	αὐτῶν δυνατόν, οὔτε πάντας τοὺς
[7, 1324]	δεσποστῶν, ὥσπερ οὐδὲ θηρεύειν ἐπὶ	θοίνην	ἢ θυσίαν (ἀνθρώπους, ἀλλὰ τὸ
[7, 1324]	ἐν Σκύθαις καὶ Πέρσαις καὶ	Θρᾳξὶ	καὶ Κελτοῖς. ἐν ἐνίοις γὰρ
[7, 1327]	δεῖ διανοητικούς τε εἶναι καὶ	θυμοειδεῖς	τὴν φύσιν τοὺς μέλλοντας εὐαγώγους
[7, 1330]	εἶναι, μήτε ὁμοφύλων πάντων μήτε	θυμοειδῶν	οὕτω γὰρ ἂν πρός τε
[7, 1328]	φίλοις ἐγκαλῶν διαλέγεται πρὸς τὸν	θυμόν:	(σὺ γὰρ δὴ παρὰ φίλων
[7, 1328]	τοὺς συνήθεις καὶ φίλους ὁ	θυμὸς	αἴρεται μᾶλλον ἢ πρὸς τοὺς
[7, 1334]	ἔχοντος. φανερὸν δὲ καὶ τοῦτο:	θυμὸς	γὰρ καὶ βούλησις, ἔτι δὲ
[7, 1327]	δὲ τοὺς ἀγνῶτας ἀγρίους, ὁ	θυμός	ἐστιν ὁ ποιῶν τὸ φιλητικόν:
[7, 1328]	ἀρχικὸν γὰρ καὶ ἀήττητον ὁ	θυμός.	οὐ καλῶς δ' ἔχει λέγειν
[7, 1327]	καὶ τὰ περὶ τὴν Εὐρώπην	θυμοῦ	μέν ἐστι πλήρη, διανοίας (δὲ
[7, 1324]	οὐδὲ θηρεύειν ἐπὶ θοίνην ἢ	θυσίαν	(ἀνθρώπους, ἀλλὰ τὸ πρὸς τοῦτο

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 7/06/2007