Livre, pages |
[7, 1332] |
ὅτι
τοιοῦτός
ἐστιν
ὁ
σπουδαῖος,
|
ᾧ |
διὰ
τὴν
ἀρετὴν
ἀγαθά
ἐστι |
[7, 1329] |
συσσιτίοις
καὶ
τῶν
νόμων
ἐνίοις.
|
ᾤκουν |
δὲ
τὸ
μὲν
πρὸς
τὴν |
[7, 1333] |
δὲ
εἰς
τὰ
καλά.
περὶ
|
ὧν |
ἀνάγκη
τὴν
αὐτὴν
αἵρεσιν
εἶναι |
[7, 1328] |
δὲ
καὶ
πόσα
ταυτί
ἐστιν
|
ὧν |
ἄνευ
πόλις
οὐκ
ἂν
εἴη: |
[7, 1328] |
ἐστι
μόρια
τῆς
ὅλης
συστάσεως
|
ὧν |
ἄνευ
τὸ
ὅλον
οὐκ
ἂν |
[7, 1328] |
μὲν
οὖν
ἔργα
ταῦτ'
ἐστὶν
|
ὧν |
δεῖται
πᾶσα
πόλις
ὡς
εἰπεῖν |
[7, 1334] |
τῇ
σχολῇ
τὸ
ἔργον
καὶ
|
ὧν |
ἐν
τῇ
ἀσχολίᾳ.
δεῖ
γὰρ |
[7, 1332] |
εὐχόμεθα
(τῇ
τῆς
πόλεως
συστάσει
|
ὧν |
ἡ
τύχη
κυρία
κυρίαν
γὰρ |
[7, 1329] |
ἂν
εἴη
τὰς
ἱερωσύνας
ἀποδοτέον.
|
ὧν |
μὲν
τοίνυν
ἄνευ
(πόλις
οὐ |
[7, 1323] |
αὐτὴν
ἔχει
δύναμιν
καὶ
μορφὴν
|
ὧν |
μετασχὼν
ἕκαστος
τῶν
ἀνθρώπων
λέγεται |
[7, 1326] |
πόλεώς
εἰσι
μέρος
καὶ
ἐξ
|
ὧν |
συνίσταται
πόλις
οἰκείων
μορίων:
ἡ |
[7, 1334] |
πρὸς
τὴν
σχολὴν
καὶ
διαγωγὴν
|
ὧν |
τε
ἐν
τῇ
σχολῇ
τὸ |
[7, 1323] |
τε
τὸ
χρήσιμον
εἴς
τἰ,
|
ὧν |
τὴν
ὑπερβολὴν
ἢ
βλάπτειν
ἀναγκαῖον |
[7, 1334] |
τὰς
τούτων
δύο
τὸν
ἀριθμόν,
|
(ὧν |
τὸ
μέν
ἐστιν
ὄρεξις
τὸ |
[7, 1333] |
δὲ
δύο
μέρη
τῆς
ψυχῆς,
|
ὧν |
τὸ
μὲν
ἔχει
λόγον
καθ' |
[7, 1332] |
μὲν
νεώτερον
τὸ
δὲ
πρεσβύτερον,
|
ὧν |
τοῖς
μὲν
ἄρχεσθαι
πρέπει
τοῖς |
[7, 1331] |
τοῖς
ἐπιτιθεμένοις
(ἐπιμελές
ἐστι
δι'
|
ὧν |
τρόπων
πλεονεκτήσουσιν,
οὕτω
τὰ
μὲν |
[7, 1323] |
τὴν
ὑπεροχὴν
(ἥνπερ
εἴληχε
ταῦτα
|
ὧν |
φαμεν
αὐτὰς
εἶναι
διαθέσεις
(ταύτας) |
[7, 1333] |
αὑτὸ
λόγῳ
δ'
ὑπακούειν
δυνάμενον:
|
ὧν |
φαμεν
τὰς
ἀρετὰς
εἶναι
καθ' |
[7, 1331] |
ἐλευθέρων
φόβον.
~(τὴν
δὲ
τῶν
|
ὠνίων |
ἀγορὰν
ἑτέραν
τε
δεῖ
ταύτης |
[7, 1331] |
ἣν
δεῖ
καθαρὰν
εἶναι
τῶν
|
ὠνίων |
πάντων,
καὶ
μήτε
βάναυσον
μήτε |
[7, 1335] |
εἴρηται,
τοῖς
δὲ
περὶ
τὴν
|
ὥραν |
χρόνοις
δεῖ
χρῆσθαι
οἷς
οἱ |
[7, 1335] |
χρόνον
λειτουργεῖν
ἁρμόττει
πρὸς
τεκνοποιίαν
|
ὡρίσθω. |
τὰ
γὰρ
τῶν
πρεσβυτέρων
(ἔκγονα, |
[7, 1335] |
συνουσίαν:
καὶ
γὰρ
τούτου
τις
|
ὡρισμένος |
χρόνος,
ὃν
οὐχ
ὑπερβαίνει
πληθύον |
[7, 1335] |
κατὰ
μίαν
ἐπιμέλειαν.
ἐπεὶ
γὰρ
|
ὥρισται |
τέλος
τῆς
γεννήσεως
ὡς
ἐπὶ |
[7, 1332] |
αὐτοὺς
διὰ
(βίου:
δῆλον
γὰρ
|
ὡς |
ἀκολουθεῖν
δεήσει
καὶ
τὴν
παιδείαν |
[7, 1323] |
τὸ
χρήσιμον.
ὅλως
τε
δῆλον
|
ὡς |
ἀκολουθεῖν
φήσομεν
τὴν
διάθεσιν
τὴν |
[7, 1323] |
ζωῆς,
καὶ
νῦν
χρηστέον
αὐτοῖς.
|
ὡς |
ἀληθῶς
γὰρ
πρός
γε
μίαν |
[7, 1336] |
δὲ
τὸν
παρόντα
καιρὸν
ἐμνήσθημεν
|
ὡς |
ἀναγκαῖον.
ἴσως
γὰρ
οὐ
κακῶς |
[7, 1330] |
πρὸς
τέτταρα
βλέποντας,
πρῶτον
μὲν
|
ὡς |
ἀναγκαῖον
πρὸς
ὑγίειαν
αἵ
τε |
[7, 1331] |
ταῖς
ἰδίαις
μὴ
περιβάλλειν
τοίχους
|
ὡς |
ἀνάνδρων
ἐσομένων
τῶν
κατοικούντων.
ἀλλὰ |
[7, 1330] |
βουλῆς
τῶν
πρὸς
αὐτοὺς
πολέμων,
|
ὡς |
διὰ
τὸ
ἴδιον
οὐκ
ἂν |
[7, 1327] |
καὶ
πρὸς
πᾶσαν
τὴν
οἰκουμένην,
|
ὡς |
διείληπται
τοῖς
ἔθνεσιν.
τὰ
μὲν |
[7, 1327] |
καὶ
τοιούτοις
ἄλλοις
ἐρύμασι,
φανερὸν
|
ὡς |
εἰ
μὲν
ἀγαθόν
τι
συμβαίνει |
[7, 1323] |
πρῶτον
(ὁμολογεῖσθαι
τίς
ὁ
πᾶσιν
|
ὡς |
εἰπεῖν
αἱρετώτατος
βίος,
μετὰ
δὲ |
[7, 1328] |
ἐστὶν
ὧν
δεῖται
πᾶσα
πόλις
|
ὡς |
εἰπεῖν
ἡ
γὰρ
πόλις
πλῆθός |
[7, 1324] |
καὶ
τῶν
πλείστων
νομίμων
χύδην
|
ὡς |
εἰπεῖν
κειμένων
παρὰ
τοῖς
πλείστοις, |
[7, 1330] |
δὲ
τὰς
πολεμικὰς
(ἀσφαλείας
τοὐναντίον
|
ὡς |
εἶχον
κατὰ
τὸν
ἀρχαῖον
χρόνον: |
[7, 1328] |
εἴρηται
πρότερον,
φανερὸν
ἐκ
τούτων
|
ὡς |
ἐν
τῇ
κάλλιστα
πολιτευομένῃ
πόλει |
[7, 1333] |
διαφέρουσιν
(αἱ
πράξεις
καθ'
αὑτὰς
|
ὡς |
ἐν
τῷ
τέλει
καὶ
τῷ |
[7, 1333] |
κινδύνους
πολλῶν
ἦρχον:
καίτοι
δῆλον
|
ὡς |
ἐπειδὴ
νῦν
γε
οὐκέτι
ὑπάρχει |
[7, 1335] |
γὰρ
ὥρισται
τέλος
τῆς
γεννήσεως
|
ὡς |
ἐπὶ
τὸ
πλεῖστον
εἰπεῖν
ἀνδράσι |
[7, 1336] |
ταῖς
ἑβδομάσι
διαιροῦντες
τὰς
ἡλικίας
|
ὡς |
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
λέγουσιν
οὐ |
[7, 1333] |
ὡς
τὴν
αὐτὴν
ἀναγκαῖον,
ἔστιδ'
|
ὡς |
ἑτέραν
εἶναι.
τὸν
(τε)
γὰρ |
[7, 1332] |
καὶ
ἄρχεσθαι
φατέον,
ἔστι
δὲ
|
ὡς |
ἑτέρους.
~(ὥστε
καὶ
τὴν
παιδείαν |
[7, 1331] |
ἀμφοτέρως
χρῆσθαι
ταῖς
πόλεσιν,
καὶ
|
ὡς |
ἐχούσαις
τείχη
καὶ
ὡς
μὴ |
[7, 1334] |
μέν,
καθάπερ
ἐν
τοῖς
ἄλλοις,
|
ὡς |
ἡ
γένεσις
ἀπ'
ἀρχῆς
ἐστι |
[7, 1333] |
τέλος,
τοῖς
μὲν
οὕτω
διαιροῦσιν
|
ὡς |
ἡμεῖς
φαμεν
οὐκ
ἄδηλον
πῶς |
[7, 1331] |
καὶ
ὡς
ἐχούσαις
τείχη
καὶ
|
ὡς |
μὴ
(ἐχούσαις,
τοῖς
δὲ
μὴ |
[7, 1336] |
προεισάγειν,
οὐδὲ
(τῶν
εὐτελῶν
ὑποκριτῶν,
|
ὡς |
οἰκειουμένων
τῶν
θεατῶν
ταῖς
πρώταις |
[7, 1326] |
ποῖοί
τινές
εἰσι,
τοὺς
πολίτας,
|
ὡς |
ὅπου
τοῦτο
μὴ
συμβαίνει
γίγνεσθαι, |
[7, 1323] |
μίαν
διαίρεσιν
οὐδεὶς
ἀμφισβητήσειεν
(ἂν
|
ὡς |
οὐ,
τριῶν
οὐσῶν
μερίδων,
τῶν |
[7, 1328] |
ὅλον
οὐκ
ἂν
εἴη,
δῆλον
|
ὡς |
οὐδὲ
πόλεως
μέρη
θετέον
ὅσα |
[7, 1326] |
ὑπερβολὴν
τοῦ
πλήθους.
δῆλον
τοίνυν
|
ὡς |
οὗτός
ἐστι
πόλεως
ὅρος
ἄριστος, |
[7, 1335] |
διὰ
τοιαύτην
αἰτίαν
(τοῖς
Τροιζηνίοις,
|
ὡς |
πολλῶν
διαφθειρομένων
διὰ
τὸ
γαμίσκεσθαι |
[7, 1331] |
πύργοις
κατὰ
τόπους
ἐπικαίρους,
δῆλον
|
ὡς |
ταῦτα
προκαλεῖται
παρασκευάζειν
ἔνια
τῶν |
[7, 1325] |
ἐπιμελείας
καλὰς
μὲν
θετέον,
οὐχ
|
ὡς |
τέλος
δὲ
πάντων
ἀκρότατον,
ἀλλ' |
[7, 1333] |
~(ὥστε
καὶ
τὴν
παιδείαν
ἔστιν
|
ὡς |
τὴν
αὐτὴν
ἀναγκαῖον,
ἔστιδ'
ὡς |
[7, 1332] |
ἱκνουμένης
ἡλικίας.
ἔστι
μὲν
ἄρα
|
ὡς |
τοὺς
αὐτοὺς
ἄρχειν
καὶ
ἄρχεσθαι |
[7, 1328] |
δὲ
μικρὸν
ἢ
(μηδέν,
δῆλον
|
ὡς |
τοῦτ'
αἴτιον
τοῦ
γίγνεσθαι
πόλεως |
[7, 1328] |
τυχὸν
ἀλλὰ
πρὸς
ζωὴν
αὔταρκες,
|
ὥς |
φαμεν,
ἐὰν
δέ
τι
τυγχάνῃ |
[7, 1329] |
μὲν
οὖν
περὶ
Αἴγυπτον
Σεσώστριος,
|
ὥς |
φασιν,
οὕτω
νομοθετήσαντος,
Μίνω
δὲ |
[7, 1333] |
ἐστι
λόγος
ὁ
δὲ
θεωρητικός.
|
ὡσαύτως |
οὖν
ἀνάγκη
διῃρῆσθαι
καὶ
τοῦτο |
[7, 1326] |
φύσει,
καὶ
κατὰ
τὴν
χώραν
|
ὡσαύτως, |
πόσην
τε
εἶναι
καὶ
ποίαν |
[7, 1336] |
οὖν
αἰσχρολογίαν
ἐκ
τῆς
πόλεως,
|
ὥσπερ |
ἄλλο
τι,
δεῖ
(τὸν
νομοθέτην |
[7, 1325] |
τε
πλήθους
πολιτῶν
καὶ
χώρας.
|
ὥσπερ |
γὰρ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
δημιουργοῖς, |
[7, 1333] |
καὶ
τοῖς
ἔργοις
ἐξελήλεγκται
νῦν.
|
ὥσπερ |
γὰρ
οἱ
πλεῖστοι
τῶν
ἀνθρώπων |
[7, 1331] |
ἄλλας
καὶ
τὰς
νῦν
ἐπεξευρημένας.
|
ὥσπερ |
γὰρ
τοῖς
ἐπιτιθεμένοις
(ἐπιμελές
ἐστι |
[7, 1326] |
ἐν
μὲν
τοῖς
ἀναγκαίοις
αὐτάρκης
|
ὥσπερ |
δ'
ἔθνος,
ἀλλ'
(οὐ
πόλις: |
[7, 1334] |
ἐστιν
ὄρεξις
τὸ
δὲ
νοῦς,
|
ὥσπερ |
δὲ
τὸ
σῶμα
πρότερον
τῇ |
[7, 1332] |
τὰ
ἐκτὸς
εἶναι
τῶν
ἀγαθῶν,
|
ὥσπερ |
εἰ
τοῦ
κιθαρίζειν
λαμπρὸν
καὶ |
[7, 1326] |
πόλιν,
ἀλλὰ
τοῦτ'
οὐκ
ἔστιν,
|
ὥσπερ |
εἴπομεν,
ἀόριστον.
τίς
δ'
ἐστὶν |
[7, 1334] |
σχολὴν
ἀρετὰς
ὑπάρχειν:
τέλος
γάρ,
|
(ὥσπερ |
εἴρηται
πολλάκις,
εἰρήνη
μὲν
πολέμου |
[7, 1332] |
οὐ
ῥᾴδιον
λαβεῖν
οὐδ'
ἔστιν
|
ὥσπερ |
ἐν
Ἰνδοῖς
φησι
Σκύλαξ
εἶναι |
[7, 1324] |
βλέπουσι,
τοῦ
κρατεῖν
στοχάζονται
πάντες,
|
ὥσπερ |
ἐν
Λακεδαίμονι
καὶ
Κρήτῃ
πρὸς |
[7, 1324] |
περὶ
αὐτὸν
εὐημερίᾳ:
τούτων
δ'
|
ὥσπερ |
ἐξ
ἐναντίας
ἕτεροι
τυγχάνουσι
δοξάζοντες: |
[7, 1335] |
βιαίοις,
μηδὲ
πρὸς
ἕνα
(μόνον,
|
ὥσπερ |
ἡ
τῶν
ἀθλητῶν
ἕξις,
ἀλλὰ |
[7, 1335] |
αἰδὼς
ἧττον
ὑπάρχει
τοῖς
τοιούτοις
|
ὥσπερ |
ἡλικιώταις
καὶ
περὶ
τὴν
οἰκονομίαν |
[7, 1326] |
τι
καὶ
πόλεως
μεγέθους
μέτρον,
|
ὥσπερ |
καὶ
τῶν
ἄλλων
πάντων,
ζῴων |
[7, 1327] |
φοβεροὺς
εἶναι
καὶ
δύνασθαι
βοηθεῖν,
|
ὥσπερ |
κατὰ
γῆν,
καὶ
κατὰ
θάλατταν̓ |
[7, 1327] |
τὸ
δὲ
τῶν
Ἑλλήνων
γένος,
|
ὥσπερ |
μεσεύει
κατὰ
(τοὺς
τόπους,
οὕτως |
[7, 1334] |
ἀπόλλυνται.
τὴν
γὰρ
βαφὴν
ἀνιᾶσιν,
|
ὥσπερ |
ὁ
σίδηρος,
εἰρήνην
ἄγοντες.
αἴτιος |
[7, 1334] |
ἀπολαύοντας,
οἷον
εἴ
τινές
εἰσιν,
|
ὥσπερ |
οἱ
ποιηταί
φασιν,
ἐν
μακάρων |
[7, 1323] |
μὲν
γὰρ
ἐκτὸς
ἔχει
πέρας,
|
ὥσπερ |
ὄργανόν
τι,
πᾶν
τε
τὸ |
[7, 1324] |
πειρᾶσθαι
δεσπόζειν,
ἀλλὰ
τῶν
δεσποστῶν,
|
ὥσπερ |
οὐδὲ
θηρεύειν
ἐπὶ
θοίνην
ἢ |
[7, 1323] |
μαινόμενον.
ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
λεγόμενα
|
(ὥσπερ) |
πάντες
ἂν
συγχωρήσειαν,
(διαφέρονται
δ' |
[7, 1329] |
ταύτην,
μὴ
ἅμα
δέ,
ἀλλ'
|
ὥσπερ |
πέφυκεν
ἡ
(μὲν
δύναμις
ἐν |
[7, 1335] |
φαίνεται
τὰ
γεννώμενα
τῆς
ἐχούσης
|
ὥσπερ |
τὰ
φυόμενα
τῆς
γῆς.
περὶ |
[7, 1323] |
διάνοιαν
οὕτως
ἄφρονα
καὶ
διεψευσμένον
|
ὥσπερ |
τι
παιδίον
ἢ
μαινόμενον.
ἀλλὰ |
[7, 1329] |
φαμεν
εἶναι
δεῖν
τὴν
κτῆσιν
|
ὥσπερ |
τινὲς
εἰρήκασιν,
~(ἀλλὰ
τῇ
χρήσει |
[7, 1327] |
αὐτοῖς
δ'
εὐέξοδον.
~(ἔτι
δ'
|
ὥσπερ |
τὸ
πλῆθος
τὸ
τῶν
ἀνθρώπων |
[7, 1328] |
διὰ
τῆς
αἰσθήσεως.
ἐπεὶ
δ'
|
ὥσπερ |
τῶν
ἄλλων
τῶν
κατὰ
φύσιν |
[7, 1334] |
ἐθῶν
δεῖ
παρασκευάζειν
μελέτην:
ἔπειτα
|
ὥσπερ |
ψυχὴ
καὶ
σῶμα
δύ'
ἐστίν, |
[7, 1335] |
μᾶλλον
καὶ
μικρὰ
τὴν
μορφήν,
|
ὥστ' |
ἀναγκαῖον
ταὐτὸ
τοῦτο
συμβαίνειν
(καὶ |
[7, 1332] |
ἐν
τῷ
πολιτεύματι
τὸ
πλῆθος
|
ὥστ' |
εἶναι
κρείττους
πάντων
τούτων
ἕν |
[7, 1323] |
φαμεν
αὐτὰς
εἶναι
διαθέσεις
(ταύτας)
|
ὥστ' |
εἴπερ
ἐστὶν
ἡ
ψυχὴ
καὶ |
[7, 1332] |
ὑπερβολήν,
εἶτα
κατὰ
(τὴν
ψυχήν,
|
ὥστε |
ἀναμφισβήτητον
εἶναι
καὶ
φανερὰν
τὴν |
[7, 1332] |
λόγῳ:
μόνος
γὰρ
ἔχει
λόγον:
|
ὥστε |
δεῖ
ταῦτα
συμφωνεῖν
ἀλλήλοις.
πολλὰ |
[7, 1336] |
ἐμποδίζωσιν,
δεῖ
τοσαύτης
τυγχάνειν
κινήσεως
|
ὥστε |
διαφεύγειν
τὴν
ἀργίαν
τῶν
σωμάτων: |
[7, 1326] |
πλήθει
δὲ
καὶ
μεγέθει
τοσαύτην
|
ὥστε |
δύνασθαι
τοὺς
οἰκοῦντας
ζῆν
σχολάζοντας |
[7, 1324] |
ἐστι
τὸ
δὲ
οὐ
δεσποστόν,
|
ὥστε |
εἴπερ
ἔχει
τὸν
τρόπον
τοῦτον, |
[7, 1325] |
διανοήσεις:
ἡ
γὰρ
εὐπραξία
τέλος,
|
ὥστε |
καὶ
πρᾶξίς
τις.
μάλιστα
δὲ |
[7, 1329] |
τούτων
εὔλογον
λαμβάνειν
τὴν
αὔξησιν:
|
(ὥστε |
καὶ
τὰ
περὶ
τὰς
πολιτείας |
[7, 1333] |
φατέον,
ἔστι
δὲ
ὡς
ἑτέρους.
|
~(ὥστε |
καὶ
τὴν
παιδείαν
ἔστιν
ὡς |
[7, 1324] |
μετ'
ἀρετῆς
κεχορηγημένης
ἐπὶ
τοσοῦτον
|
ὥστε |
μετέχειν
τῶν
κατ'
ἀρετὴν
πράξεων, |
[7, 1330] |
ὀμβρίοις
ὕδασιν
ἀφθόνους
καὶ
μεγάλας,
|
ὥστε |
μηδέποτε
ὑπολείπειν
εἰργομένους
τῆς
χώρας |
[7, 1327] |
εὐφυῶς
κείμενα
πρὸς
τὴν
πόλιν,
|
ὥστε |
μήτε
τὸ
αὐτὸ
νέμειν
ἄστυ |
[7, 1325] |
πατὴρ
(τέκνων
ἢ
δεσπότης
δούλων:
|
ὥστε |
ὁ
παραβαίνων
οὐθὲν
ἂν
τηλικοῦτον |
[7, 1325] |
καὶ
καλλίστων
κύριος
εἴη
πράξεων.
|
ὥστε |
οὐ
δεῖν
τὸν
δυνάμενον
ἄρχειν |
[7, 1334] |
ὁ
νοῦς
τῆς
φύσεως
τέλος,
|
ὥστε |
πρὸς
τούτους
τὴν
γένεσιν
καὶ |
[7, 1333] |
τὰ
δὲ
καλὰ
δεῖ
μᾶλλον.
|
ὥστε |
πρὸς
τούτους
τοὺς
σκοποὺς
καὶ |
[7, 1335] |
χρόνον
τὸν
τῶν
πεντήκοντα
(ἐτῶν.
|
ὥστε |
τέτταρσιν
ἢ
πέντε
ἔτεσιν
ὑπερβάλλοντα |
[7, 1326] |
γάρ
τι
καὶ
πόλεως
ἔργον,
|
ὥστε |
τὴν
δυναμένην
τοῦτο
μάλιστ'
ἀποτελεῖν, |
[7, 1328] |
τις
τέλειος,
συμβέβηκε
δὲ
οὕτως
|
ὥστε |
τοὺς
μὲν
ἐνδέχεσθαι
μετέχειν
αὐτῆς |
[7, 1333] |
ὅπως
ζητῶσι
τὴν
ἡγεμονίαν
τῆς
|
ὠφελείας |
ἕνεκα
τῶν
ἀρχομένων,
~(ἀλλὰ
μὴ |
[7, 1333] |
λόγων
καὶ
νόμων
οὐθεὶς
οὔτε
|
ὠφέλιμος |
οὔτε
ἀληθής
ἐστιν.
ταὐτὰ
γὰρ |
[7, 1327] |
πρὸς
τὴν
θάλατταν
κοινωνίας,
πότερον
|
ὠφέλιμος |
ταῖς
εὐνομουμέναις
πόλεσιν
ἢ
βλαβερά, |