HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Politique, livre VII

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ς = 128 formes différentes pour 216 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, pages

[7, 1325]   γε δούλῳ ᾗ δοῦλος χρῆσθαι σεμνόν: ἡ γὰρ ἐπίταξις ἡ περὶ

[7, 1329]   χρόνοις τὴν (Μίνω βασιλείαν ἡ Σεσώστριος. σχεδὸν μὲν οὖν καὶ τὰ

[7, 1329]   τὰ μὲν οὖν περὶ Αἴγυπτον Σεσώστριος, ὥς φασιν, οὕτω νομοθετήσαντος, Μίνω

[7, 1328]   τῆς ψυχῆς δύναμις ᾗ φιλοῦμεν. ~(σημεῖον δέ: πρὸς γὰρ τοὺς συνήθεις

[7, 1326]   ὑπεροχὴ τοῦ πλήθους μεγάλης πόλεως σημεῖον, ἐξ ἧς δὲ βάναυσοι μὲν

[7, 1329]   τρόπον. ὅτι δὲ πάντα ἀρχαῖα, σημεῖον τὰ περὶ Αἴγυπτόν ἐστιν: οὗτοι

[7, 1334]   γὰρ βαφὴν ἀνιᾶσιν, ὥσπερ ὁ σίδηρος, εἰρήνην ἄγοντες. αἴτιος δ' ὁ

[7, 1336]   τὰ γιγνόμενα ψυχρόν, τοῖς δὲ σκέπασμα μικρὸν ἀμπίσχειν, οἷον Κελτοῖς. πάντα

[7, 1332]   ἀρχόντων καὶ ἀρχομένων, τοῦτο δὴ σκεπτέον, εἰ ἑτέρους εἶναι δεῖ τοὺς

[7, 1337]   φύσεως ἀναπληροῦν. πρῶτον μὲν οὖν σκεπτέον εἰ ποιητέον τάξιν τινὰ περὶ

[7, 1332]   (μετέχουσι τῆς πολιτείας. τοῦτ' ἄρα σκεπτέον, πῶς ἀνὴρ γίνεται σπουδαῖος. καὶ

[7, 1328]   συμφερόντων. διωρισμένων δὲ τούτων λοιπὸν σκέψασθαι πότερον πᾶσι (κοινωνητέον πάντων τούτων

[7, 1332]   ἔσται καὶ πῶς μεθέξουσι, δεῖ σκέψασθαι (τὸν νομοθέτην. εἴρηται δὲ πρότερον

[7, 1324]   ἤδη δύο ἐστὶν ἃ δεῖται σκέψεως, ἓν μὲν πότερος αἱρετώτερος (βίος,

[7, 1325]   κἂν ὕστερον τύχοι τῆς προσηκούσης (σκέψεως, πρὸς τί τέλος δεῖ τὴν

[7, 1324]   δὲ ταύτην προῃρήμεθα νῦν τὴν σκέψιν, ἐκεῖνο μὲν πάρεργον ἂν εἴη,

[7, 1326]   αὐτῆς: πολλαὶ γὰρ περὶ τὴν σκέψιν ταύτην εἰσὶν ἀμφισβητήσεις διὰ τοὺς

[7, 1331]   ἓν μὲν ἐν τῷ τὸν σκοπὸν κεῖσθαι καὶ τὸ τέλος τῶν

[7, 1333]   πολιτείαν ἄγανται τοῦ νομοθέτου τὸν σκοπόν, ὅτι πάντα πρὸς τὸ κρατεῖν

[7, 1324]   εὖ φρονοῦντα πρὸς τὸν βελτίω σκοπὸν συντάττεσθαι, καὶ τῶν (ἀνθρώπων ἕκαστον

[7, 1331]   συμφωνεῖν: ἐνίοτε γὰρ ὁ μὲν σκοπὸς ἔκκειται καλῶς, ἐν δὲ τῷ

[7, 1323]   ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸν λόγον σκοπουμένοις εὐσύνοπτόν ἐστιν. τὰ μὲν γὰρ

[7, 1328]   ὀλιγαρχίαις τοὐναντίον. ἐπεὶ δὲ τυγχάνομεν σκοποῦντες περὶ τῆς ἀρίστης πολιτείας, αὕτη

[7, 1333]   μᾶλλον. ὥστε πρὸς τούτους τοὺς σκοποὺς καὶ παῖδας ἔτι ὄντας παιδευτέον

[7, 1324]   τοιαύτη τετίμηται δύναμις, οἷον ἐν Σκύθαις καὶ Πέρσαις καὶ Θρᾳξὶ καὶ

[7, 1324]   περιεζῶσθαι τὴν φορβειάν: ἐν δὲ Σκύθαις οὐκ ἐξῆν πίνειν ἐν ἑορτῇ

[7, 1332]   ἔστιν ὥσπερ ἐν Ἰνδοῖς φησι Σκύλαξ εἶναι τοὺς βασιλέας τοσοῦτον διαφέροντας

[7, 1329]   ἐντὸς οὖσα τοῦ κόλπου τοῦ Σκυλλητικοῦ καὶ τοῦ Λαμητικοῦ: ἀπέχει δὲ

[7, 1324]   ἐξῆν πίνειν ἐν ἑορτῇ τινι σκύφον περιφερόμενον τῷ μηθένα ἀπεκταγκότι πολέμιον:

[7, 1326]   μέγεθος ἐλθὸν ~(ὁτὲ μὲν διὰ σμικρότητα φαύλην ποιήσει τὴν ναυτιλίαν, ὁτὲ

[7, 1335]   τὴν αὔξησιν, ἐὰν ἔτι τοῦ σπέρματος αὐξανομένου ποιῶνται τὴν συνουσίαν: καὶ

[7, 1326]   (δὲ φαύλως ἔχον, οἷον πλοῖον σπιθαμιαῖον μὲν οὐκ ἔσται πλοῖον ὅλως,

[7, 1334]   δὲ δεῖ τὸν νομοθέτην μᾶλλον σπουδάζειν ὅπως καὶ τὴν περὶ τὰ

[7, 1336]   τὰς πολλὰς μιμήσεις τῶν ὕστερον σπουδαζομένων. τὰς δὲ διατάσεις (τῶν παίδων

[7, 1332]   ἐπιστήμης καὶ προαιρέσεως. ἀλλὰ μὴν σπουδαία γε πόλις ἐστὶ τῷ τοὺς

[7, 1332]   γὰρ ὑπάρχειν τίθεμεν: τὸ δὲ σπουδαίαν εἶναι τὴν πόλιν οὐκέτι τύχης

[7, 1334]   οὖν τὴν μέλλουσαν εὐδαιμονήσειν (καὶ σπουδαίαν ἔσεσθαι πόλιν τούτων δεῖ τῶν

[7, 1332]   ὅτι καὶ τὰς χρήσεις ἀναγκαῖον σπουδαίας καὶ καλὰς εἶναι ταύτας (ἁπλῶς:

[7, 1332]   ἀλλὰ μὴν ἀγαθοί γε καὶ σπουδαῖοι γίγνονται διὰ τριῶν. τὰ τρία

[7, 1325]   που καθ' ἑαυτὴν νόμοις χρωμένην σπουδαίοις, ἧς τῆς πολιτείας ἡ σύνταξις

[7, 1332]   γεννήσεις. χρήσαιτο δ' ἂν ὁ σπουδαῖος ἀνὴρ καὶ πενίᾳ καὶ νόσῳ

[7, 1332]   ἄρα σκεπτέον, πῶς ἀνὴρ γίνεται σπουδαῖος. καὶ γὰρ εἰ πάντας ἐνδέχεται

[7, 1332]   λόγους, ὅτι τοιοῦτός ἐστιν ὁ σπουδαῖος, ᾧ διὰ τὴν ἀρετὴν ἀγαθά

[7, 1324]   καὶ πόλιν εὐδαιμονεστέραν φήσει τὴν σπουδαιοτέραν. ἀλλὰ ταῦτ' ἤδη δύο ἐστὶν

[7, 1325]   ταύτας. τοῦ δὲ νομοθέτου τοῦ σπουδαίου ἐστὶ τὸ θεάσασθαι πόλιν καὶ

[7, 1332]   καὶ γὰρ εἰ πάντας ἐνδέχεται σπουδαίους εἶναι, μὴ καθ' ἕκαστον δὲ

[7, 1332]   τοὺς μετέχοντας τῆς πολιτείας εἶναι σπουδαίους: ἡμῖν δὲ πάντες οἱ πολῖται

[7, 1326]   ἔσται πλοῖον ὅλως, οὐδὲ δυοῖν σταδίοιν, εἰς δὲ τὶ μέγεθος ἐλθὸν

[7, 1334]   μή ταῦτα γὰρ ποιεῖ καὶ στάσεις πρὸς ἀλλήλους καὶ διαφοράς: ἔπειτα

[7, 1326]   πλήθους, ἢ τίς κῆρυξ μὴ Στεντόρειος; διὸ πρώτην μὲν εἶναι πόλιν

[7, 1336]   τὰς τῶν πραγμάτων: πάντα γὰρ στέργομεν τὰ πρῶτα μᾶλλον. διὸ δεῖ

[7, 1328]   ἀδελφῶν καὶ οἵ τοι πέρᾳ στέρξαντες, οἵδε καὶ πέρᾳ μισοῦσιν. περὶ

[7, 1324]   οἱ νόμοι βλέπουσι, τοῦ κρατεῖν στοχάζονται πάντες, ὥσπερ ἐν Λακεδαίμονι καὶ

[7, 1324]   κόσμον λαμβάνειν ὅσας ἂν στρατεύσωνται (στρατείας: ἦν δέ ποτε καὶ περὶ

[7, 1324]   κρίκων κόσμον λαμβάνειν ὅσας ἂν στρατεύσωνται (στρατείας: ἦν δέ ποτε καὶ

[7, 1326]   (πείθεσθαι καὶ τοῖς περὶ τὴν στρατηγίαν ἐμπείροισ̓ ὅτι χρὴ μὲν τοῖς

[7, 1326]   οὐ ῥᾴδιον ὑπάρχειν: τίς γὰρ στρατηγὸς ἔσται τοῦ λίαν ὑπερβάλλοντος πλήθους,

[7, 1328]   ἐγκαλῶν διαλέγεται πρὸς τὸν θυμόν: (σὺ γὰρ δὴ παρὰ φίλων ἀπάγχεαι.

[7, 1334]   τὸν τοῦ ζῆν χρόνον, ἵνα συγκαταβαίνωσι ταῖς ἡλικίαις (ἐπὶ τὸν αὐτὸν

[7, 1335]   πρὸς τὴν παῦλαν τῆς τεκνοποιίας συγκαταβήσεται τοῖς χρόνοις εὐκαίρως: ἔτι δὲ

[7, 1323]   μὲν λεγόμενα (ὥσπερ) πάντες ἂν συγχωρήσειαν, (διαφέρονται δ' ἐν τῷ ποσῷ

[7, 1335]   τῶν πόλεων ἐπιχωριάζεται τὸ νέους συζευγνύναι καὶ νέας, ἀτελεῖς καὶ μικροὶ

[7, 1335]   τὴν τῶν ὀκτωκαίδεκα ἐτῶν ἡλικίαν συζευγνύναι, τοὺς δ' ἑπτὰ καὶ τριάκοντα

[7, 1335]   διώρισται, πότε ἄρχεσθαι χρὴ τῆς συζεύξεως, καὶ πόσον χρόνον λειτουργεῖν ἁρμόττει

[7, 1335]   (γυναιξί, δεῖ τὴν ἀρχὴν τῆς συζεύξεως κατὰ τὴν ἡλικίαν εἰς τοὺς

[7, 1335]   τοῦ πότε δεῖ ποιεῖσθαι τὴν σύζευξιν εἴρηται, τοῖς δὲ περὶ τὴν

[7, 1334]   πρῶτον μὲν ἐπιμελητέον περὶ τὴν σύζευξιν, πότε καὶ ποίους τινὰς ὄντας

[7, 1335]   ἀκμάζουσί τε τοῖς σώμασιν ἡ σύζευξις ἔσται, καὶ πρὸς τὴν παῦλαν

[7, 1327]   μὲν οὖν, εἰ ταῦτα μὴ συμβαίνει, βέλτιον καὶ πρὸς ἀσφάλειαν καὶ

[7, 1326]   πολίτας, ὡς ὅπου τοῦτο μὴ συμβαίνει γίγνεσθαι, φαύλως ἀνάγκη γίγνεσθαι τὰ

[7, 1327]   ὡς εἰ μὲν ἀγαθόν τι συμβαίνει γίνεσθαι διὰ τῆς κοινωνίας αὐτῶν,

[7, 1336]   τῶν θεατῶν ταῖς πρώταις ἀκοαῖς: συμβαίνει δὲ ταὐτὸ τοῦτο καὶ πρὸς

[7, 1336]   τὴν ἰσχὺν τοῖς πονοῦσιν, ὃ συμβαίνει καὶ τοῖς παιδίοις διατεινομένοις. ἐπισκεπτέον

[7, 1328]   ἂν ἀδικεῖσθαι νομίσωσιν. καὶ τοῦτο συμβαίνει κατὰ λόγον: παρ' οἷς γὰρ

[7, 1335]   βούλησιν. σχεδὸν δὴ πάντα ταῦτα συμβαίνει κατὰ μίαν ἐπιμέλειαν. ἐπεὶ γὰρ

[7, 1330]   τειχῶν ἐρυμνότητος: ἐπεὶ δὲ καὶ συμβαίνειν ἐνδέχεται πλείω τὴν ὑπεροχὴν γίγνεσθαι

[7, 1335]   μορφήν, ὥστ' ἀναγκαῖον ταὐτὸ τοῦτο συμβαίνειν (καὶ ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων. τεκμήριον

[7, 1325]   γὰρ κατὰ μέρη καὶ τοῦτο συμβαίνειν: πολλαὶ γὰρ κοινωνίαι πρὸς ἄλληλα

[7, 1326]   τῆς περὶ τὴν οὐσίαν εὐπορίας συμβαίνῃ ποιεῖσθαι (μνείαν, πῶς δεῖ καὶ

[7, 1330]   σῶμα καὶ πλειστάκις, ταῦτα πλεῖστον συμβάλλεται πρὸς τὴν ὑγίειαν: ἡ δὲ

[7, 1328]   ἐνέργεια καὶ χρῆσίς τις τέλειος, συμβέβηκε δὲ οὕτως ὥστε τοὺς μὲν

[7, 1331]   εὐχῆς ἔργον ἐστί, τὸ δὲ συμβῆναι τύχης. διὸ περὶ μὲν τῶν

[7, 1331]   δ' ἀρχείων ὅσα περὶ τὰ συμβόλαια ποιεῖται τὴν ἐπιμέλειαν, περί τε

[7, 1330]   τοὺς γειτνιῶντας τοῖς ὁμόροις μὴ συμμετέχειν βουλῆς τῶν πρὸς αὐτοὺς πολέμων,

[7, 1327]   δύναμιν ὑπάρχειν πρὸς τὰς πράξεις σύμμετρον. τὴν δὲ πολυανθρωπίαν τὴν γιγνομένην

[7, 1325]   πολιτείαν γενέσθαι τὴν ἀρίστην ἄνευ συμμέτρου χορηγίας. διὸ δεῖ πολλὰ προϋ

[7, 1324]   αἱρετώτερος (βίος, ὁ διὰ τοῦ συμπολιτεύεσθαι καὶ κοινωνεῖν πόλεως ἢ μᾶλλον

[7, 1336]   σῶμα ποιεῖ τῶν τοιούτων ἀστραβές. συμφέρει δ' εὐθὺς καὶ πρὸς τὰ

[7, 1337]   περὶ τοὺς παῖδας, ἔπειτα πότερον συμφέρει κοινῇ (ποιεῖσθαι τὴν ἐπιμέλειαν αὐτῶν

[7, 1336]   περὶ μὲν οὖν τὴν πρώτην συμφέρει ποιεῖσθαι τὴν ἐπιμέλειαν τοιαύτην τε

[7, 1336]   κινήσεις ὅσας ἐνδέχεται ποιεῖσθαι τηλικούτων συμφέρει. (πρὸς δὲ τὸ μὴ διαστρέφεσθαι

[7, 1335]   ἔτι δὲ καὶ πρὸς σωφροσύνην συμφέρει τὰς ἐκδόσεις ποιεῖσθαι πρεσβυτέραις: ἀκολαστότεραι

[7, 1329]   εἶναὶ, ἔοικεν οὕτως ἀμφοῖν νενεμῆσθαι συμφέρειν καὶ δίκαιόν ἐστιν: ἔχει γὰρ

[7, 1330]   οὐ πάσαις ὁμοίως ἔχει τὸ συμφέρον ταῖς πολιτείαις: οἷον ἀκρόπολις ὀλιγαρχικὸν

[7, 1324]   οὔ φασιν εἶναι δίκαιον οὐδὲ συμφέρον, τοῦτ' οὐκ αἰσχύνονται πρὸς τοὺς

[7, 1328]   καὶ κριτὰς τῶν ἀναγκαίων καὶ συμφερόντων. διωρισμένων δὲ τούτων λοιπὸν σκέψασθαι

[7, 1329]   καὶ τὸ βουλευόμενον περὶ τῶν συμφερόντων καὶ κρῖνον περὶ τῶν δικαίων

[7, 1328]   πάντων ἀναγκαιότατον κρίσιν περὶ τῶν συμφερόντων καὶ τῶν δικαίων τῶν (πρὸς

[7, 1336]   οἱ κωλύοντες ἐν τοῖς νόμοις: συμφέρουσι γὰρ πρὸς αὔξησιν: γίγνεται γὰρ

[7, 1332]   ἔχει λόγον: ὥστε δεῖ ταῦτα συμφωνεῖν ἀλλήλοις. πολλὰ γὰρ παρὰ τοὺς

[7, 1331]   (ταῦτα καὶ διαφωνεῖν ἀλλήλοις καὶ συμφωνεῖν: ἐνίοτε γὰρ ὁ μὲν σκοπὸς

[7, 1334]   ταῦτα γὰρ δεῖ (πρὸς ἄλληλα συμφωνεῖν συμφωνίαν τὴν ἀρίστην: ἐνδέχεται γὰρ

[7, 1334]   γὰρ δεῖ (πρὸς ἄλληλα συμφωνεῖν συμφωνίαν τὴν ἀρίστην: ἐνδέχεται γὰρ διημαρτηκέναι

[7, 1335]   καὶ νῦν ὁρίσαντες χειμῶνος τὴν συναυλίαν ποιεῖσθαι ταύτην. δεῖ δὲ καὶ

[7, 1330]   ὑπάρχειν: δι' ἣν δ' αἰτίαν συνδοκεῖ (καὶ ἡμῖν, ὕστερον ἐροῦμεν. δεῖ

[7, 1330]   πολιτῶν τροφῆς. περὶ συσσιτίων τε συνδοκεῖ πᾶσι χρήσιμον εἶναι ταῖς εὖ

[7, 1335]   δέ τισι γίγνηται παρὰ ταῦτα συνδυασθέντων, πρὶν αἴσθησιν ἐγγενέσθαι καὶ ζωὴν

[7, 1335]   ἔστι δ' ὁ τῶν νέων συνδυασμὸς φαῦλος πρὸς τὴν τεκνοποιίαν: ἐν

[7, 1336]   αἰσχρῶν γίνεται καὶ τὸ ποιεῖν σύνεγγυς: μάλιστα μὲν οὖν ἐκ τῶν

[7, 1336]   εὐθὺς καὶ πρὸς τὰ ψύχη συνεθίζειν ἐκ μικρῶν παίδων: τοῦτο γὰρ

[7, 1325]   περὶ τῆς μελλούσης κατ' εὐχὴν συνεστάναι πόλεως. οὐ γὰρ οἷόν τε

[7, 1328]   τοίνυν κατὰ τὰς ἐργασίας (ταύτας συνεστάναι πόλιν: δεῖ ἄρα γεωργῶν τ'

[7, 1331]   ἐκ τίνων καὶ ποίων (δεῖ συνεστάναι τὴν μέλλουσαν ἔσεσθαι πόλιν μακαρίαν

[7, 1332]   ἐπεὶ δὲ πᾶσα πολιτικὴ κοινωνία συνέστηκεν ἐξ ἀρχόντων καὶ ἀρχομένων, τοῦτο

[7, 1332]   χαλεπὸν μένειν τὴν πολιτείαν τὴν συνεστηκυῖαν παρὰ τὸ δίκαιον. μετὰ γὰρ

[7, 1328]   τῶν ἄλλων τῶν κατὰ φύσιν συνεστώτων οὐ ταῦτά ἐστι μόρια τῆς

[7, 1326]   δυνάμεως ἔργον, ἥτις καὶ τόδε συνέχει τὸ πᾶν. διὸ καὶ πόλιν

[7, 1328]   ~(σημεῖον δέ: πρὸς γὰρ τοὺς συνήθεις καὶ φίλους ὁ θυμὸς αἴρεται

[7, 1328]   δὲ μᾶλλον ἔτι πρὸς τοὺς συνήθεις πάσχουσιν, ὅπερ εἴρηται πρότερον, ἂν

[7, 1329]   μὲν τοίνυν ἄνευ (πόλις οὐ συνίσταται καὶ ὅσα μέρη πόλεως, εἴρηται

[7, 1326]   εἰσι μέρος καὶ ἐξ ὧν συνίσταται πόλις οἰκείων μορίων: ἡ γὰρ

[7, 1331]   πρὸς ἀγορᾷ μὲν δεῖ καὶ συνόδῳ τινὶ κοινῇ κατεσκευάσθαι, τοιοῦτος δ'

[7, 1335]   εἶναι δοκοῦσι νέαι χρησάμεναι ταῖς συνουσίαις. καὶ τὰ τῶν ἀρρένων (δὲ

[7, 1335]   τοῦ σπέρματος αὐξανομένου ποιῶνται τὴν συνουσίαν: καὶ γὰρ τούτου τις ὡρισμένος

[7, 1333]   πρὸς τὸ βέλτιστον τέλος φαίνονται συντάξαντες τὰ περὶ τὰς πολιτείας οὔτε

[7, 1325]   σπουδαίοις, ἧς τῆς πολιτείας ἡ σύνταξις οὐ πρὸς πόλεμον οὐδὲ πρὸς

[7, 1324]   φρονοῦντα πρὸς τὸν βελτίω σκοπὸν συντάττεσθαι, καὶ τῶν (ἀνθρώπων ἕκαστον καὶ

[7, 1325]   τέλος δεῖ τὴν ἀρίστην πολιτείαν συντείνειν: πρὸς δὲ τοὺς ὁμολογοῦντας μὲν

[7, 1330]   τῶν ἰδίων τε εἰσφέρειν τὸ συντεταγμένον καὶ διοικεῖν τὴν ἄλλην οἰκίαν.

[7, 1324]   καὶ Κρήτῃ πρὸς τοὺς πολέμους συντέτακται σχεδὸν ἥ τε παιδεία καὶ

[7, 1323]   τοῦ πράττειν κατὰ ταύτας, ἔστω συνωμολογημένον ἡμῖν, μάρτυρι τῷ θεῷ χρωμένοις,

[7, 1329]   τὸν Ἰόνιον Χῶνες, τὴν καλουμένην Σύρτιν: ἦσαν δὲ καὶ οἱ Χῶνες

[7, 1331]   (καὶ τὰ κυριώτατα τῶν ἀρχείων συσσίτια ἁρμόττει τόπον ἐπιτήδειόν τε ἔχειν

[7, 1329]   τε αὐτοῖς θέσθαι καὶ τὰ συσσίτια καταστῆσαι πρῶτον: διὸ καὶ νῦν

[7, 1331]   ἄρχοντας, πρέπει καὶ τῶν ἱερέων συσσίτια περὶ τὴν τῶν ἱερῶν οἰκοδομημάτων

[7, 1331]   δὲ ἀγρονόμους καὶ φυλακτήρια καὶ συσσίτια πρὸς φυλακὴν ἀναγκαῖον ὑπάρχειν, ἔτι

[7, 1336]   δὲ κατακλίσεως (ἠξιωμένον ἐν τοῖς συσσιτίοις ἀτιμίαις κολάζειν καὶ πληγαῖς, τὸν

[7, 1329]   ἀπ' ἐκείνου τινὲς χρῶνται τοῖς συσσιτίοις καὶ τῶν νόμων ἐνίοις. ᾤκουν

[7, 1331]   μὲν πλῆθος τῶν πολιτῶν ἐν συσσιτίοις (κατανενεμῆσθαι, τὰ δὲ τείχη διειλῆφθαι

[7, 1330]   δὲ ἕτερον εἰς τὴν τῶν συσσιτίων δαπάνην, τῆς δὲ τῶν ἰδιωτῶν

[7, 1331]   ταῦτα προκαλεῖται παρασκευάζειν ἔνια τῶν συσσιτίων ἐν τούτοις τοῖς φυλακτηρίοις. καὶ

[7, 1329]   δὲ ἔοικεν εἶναι καὶ τῶν συσσιτίων ἡ τάξις, τὰ μὲν περὶ

[7, 1329]   γένος. ἡ μὲν οὖν τῶν συσσιτίων τάξις ἐντεῦθεν γέγονε πρῶτον, ὁ

[7, 1330]   οὐθένα τῶν πολιτῶν τροφῆς. περὶ συσσιτίων τε συνδοκεῖ πᾶσι χρήσιμον εἶναι

[7, 1330]   ἃς καλοῦσί τινες τῶν ἀμπέλων συστάδας, καὶ τὴν μὲν (ὅλην μὴ

[7, 1332]   κατατυχεῖν εὐχόμεθα (τῇ τῆς πόλεως συστάσει ὧν ἡ τύχη κυρία κυρίαν

[7, 1328]   ταῦτά ἐστι μόρια τῆς ὅλης συστάσεως ὧν ἄνευ τὸ ὅλον οὐκ

[7, 1327]   τὴν πόλιν: οἱ δὲ παρέχοντες σφᾶς αὐτοὺς πᾶσιν ἀγορὰν προσόδου (χάριν

[7, 1324]   μόνον τινές φασιν εἶναι φιλόσοφον. σχεδὸν γὰρ τούτους τοὺς (δύο βίους

[7, 1327]   φύσιν εἶναι δεῖ, νῦν λέγωμεν. σχεδὸν δὴ κατανοήσειεν ἄν τις τοῦτό

[7, 1335]   πρὸς τὴν τοῦ νομοθέτου βούλησιν. σχεδὸν δὴ πάντα ταῦτα συμβαίνει κατὰ

[7, 1324]   Κρήτῃ πρὸς τοὺς πολέμους συντέτακται σχεδὸν ἥ τε παιδεία καὶ τὸ

[7, 1329]   τὴν (Μίνω βασιλείαν ἡ Σεσώστριος. σχεδὸν μὲν οὖν καὶ τὰ ἄλλα

[7, 1328]   τινα καὶ ποίαν τινά, διώρισται σχεδόν οὐ γὰρ τὴν (αὐτὴν ἀκρίβειαν

[7, 1334]   τῶν ἀναγκαίων ὑπάρχειν ὅπως ἐξῇ σχολάζειν: διὸ σώφρονα τὴν πόλιν εἶναι

[7, 1334]   καὶ τὴν ἄλλην νομοθεσίαν τοῦ σχολάζειν (ἕνεκεν τάξῃ καὶ τῆς εἰρήνης,

[7, 1334]   ὁ νομοθέτης οὐ παιδεύσας δύνασθαι σχολάζειν. (ἐπεὶ δὲ τὸ αὐτὸ τέλος

[7, 1333]   ~(μᾶλλον δ' εἰρήνην ἄγειν καὶ σχολάζειν, καὶ τἀναγκαῖα καὶ τὰ χρήσιμα

[7, 1334]   τῆς εὐτυχίας ἀπόλαυσις καὶ τὸ σχολάζειν μετ' εἰρήνης ὑβριστὰς ποιεῖ μᾶλλον.

[7, 1334]   τὸ μὴ δύνασθαι ἐν τῷ σχολάζειν χρῆσθαι, ἀλλ' ἀσχολοῦντας μὲν καὶ

[7, 1334]   ἀγαθούς, εἰρήνην δ' ἄγοντας καὶ σχολάζοντας ἀνδραποδώδεις. (διὸ δεῖ μὴ καθάπερ

[7, 1326]   ὥστε δύνασθαι τοὺς οἰκοῦντας ζῆν σχολάζοντας ἐλευθερίως ἅμα καὶ σωφρόνως. τοῦτον

[7, 1334]   σωφροσύνης καὶ δικαιοσύνης, ὅσῳ μᾶλλον σχολάζουσιν ἐν ἀφθονίᾳ τῶν τοιούτων ἀγαθῶν.

[7, 1334]   (καὶ μᾶλλον εἰρήνην ἄγουσι καὶ σχολάζουσιν: ὁ μὲν γὰρ πόλεμος ἀναγκάζει

[7, 1325]   καθ' ἑνὸς ὁτουοῦν τῶν ἀνθρώπων: σχολῇ γὰρ ἂν ὁ θεὸς εἶχε

[7, 1334]   εἴρηται πολλάκις, εἰρήνη μὲν πολέμου σχολὴ δ' ἀσχολίας. χρήσιμοι δὲ τῶν

[7, 1334]   κατὰ γὰρ τὴν παροιμίαν, οὐ σχολὴ δούλοις, οἱ δὲ μὴ δυνάμενοι

[7, 1334]   διαγωγὴν ὧν τε ἐν τῇ σχολῇ τὸ ἔργον καὶ ὧν ἐν

[7, 1334]   ὅτι δεῖ τὰς εἰς τὴν σχολὴν ἀρετὰς ὑπάρχειν: τέλος γάρ, (ὥσπερ

[7, 1334]   τῶν ἀρετῶν εἰσι πρὸς τὴν σχολὴν καὶ διαγωγὴν ὧν τε ἐν

[7, 1333]   ὁ βίος εἰς ἀσχολίαν καὶ σχολὴν καὶ εἰς πόλεμον καὶ εἰρήνην,

[7, 1334]   ἀσχολίαν, φιλοσοφίας δὲ πρὸς τὴν σχολήν, σωφροσύνης δὲ καὶ δικαιοσύνης ἐν

[7, 1329]   τοὺς μέλλοντας ἔσεσθαι ~(δεῖ γὰρ σχολῆς καὶ πρὸς τὴν γένεσιν τῆς

[7, 1333]   μὲν εἰρήνης χάριν, ἀσχολίαν δὲ σχολῆς, τὰ δ' ἀναγκαῖα καὶ χρήσιμα

[7, 1323]   λόγους, ἑτέρας γάρ ἐστιν ἔργον σχολῆς (ταῦτα: νῦν δὲ ὑποκείσθω τοσοῦτον,

[7, 1330]   διαφέροντας οὐ καλὸν τὸ πειρᾶσθαι σῴζεσθαι διὰ τῆς τῶν τειχῶν ἐρυμνότητος:

[7, 1330]   τοῖς ὀλίγοις ἀρετῆς, εἰ δεῖ σῴζεσθαι (καὶ μὴ πάσχειν κακῶς μηδὲ

[7, 1334]   τῶν τοιούτων πόλεων πολεμοῦσαι μὲν σῴζονται, κατακτησάμεναι δὲ τὴν ἀρχὴν ἀπόλλυνται.

[7, 1327]   εἶναι δεῖ κατ' ἀμφότερα τοὺς σωθησομένους, καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ

[7, 1334]   μελέτην: ἔπειτα ὥσπερ ψυχὴ καὶ σῶμα δύ' ἐστίν, οὕτω καὶ τῆς

[7, 1330]   γὰρ πλείστοις χρώμεθα πρὸς τὸ σῶμα καὶ πλειστάκις, ταῦτα πλεῖστον συμβάλλεται

[7, 1332]   εἶτα καὶ ποιόν τινα τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχήν. ἔνια δὲ

[7, 1331]   τι δεῖ τὸ ὑγιαῖνον εἶναι σῶμα κρίνουσιν ἐνίοτε καλῶς, οὔτε πρὸς

[7, 1336]   ὀργάνοις τισὶ μηχανικοῖς, ἃ τὸ σῶμα ποιεῖ τῶν τοιούτων ἀστραβές. συμφέρει

[7, 1332]   διαφέρειν, εὐθὺς πρῶτον κατὰ τὸ σῶμα πολλὴν ἔχοντες ὑπερβολήν, εἶτα κατὰ

[7, 1334]   δὲ νοῦς, ὥσπερ δὲ τὸ σῶμα πρότερον τῇ γενέσει τῆς ψυχῆς,

[7, 1335]   νεωτέρων, ἀτελῆ γίγνεται καὶ τοῖς σώμασι καὶ ταῖς διανοίαις, τὰ δὲ

[7, 1336]   πλήθουσα τροφὴ μάλιστ' οἰκεία τοῖς σώμασιν, ἡ> ἀοινοτέρα δὲ διὰ τὰ

[7, 1336]   γὰρ τρόπον τινὰ γυμνασία τοῖς σώμασιν: ἡ γὰρ τοῦ πνεύματος κάθεξις

[7, 1335]   τοσούτῳ γὰρ ἀκμάζουσί τε τοῖς σώμασιν ἡ σύζευξις ἔσται, καὶ πρὸς

[7, 1335]   καὶ τὰ τῶν ἀρρένων (δὲ σώματα βλάπτεσθαι δοκεῖ πρὸς τὴν αὔξησιν,

[7, 1334]   ὁρᾶν δεῖ ὅπως (βέλτιστα τὰ σώματα γένηται τῶν τρεφομένων, πρῶτον μὲν

[7, 1335]   νέας, ἀτελεῖς καὶ μικροὶ τὰ σώματά εἰσιν. ἔτι δὲ ἐν τοῖς

[7, 1335]   ἀρχόμενοι δεῦρο (μετέβημεν, ὅπως τὰ σώματα τῶν γεννωμένων ὑπάρχῃ πρὸς τὴν

[7, 1323]   ἐκτὸς καὶ τῶν ἐν τῷ σώματι καὶ τῶν ἐν τῇ ψυχῇ,

[7, 1326]   διαφέροντος κατὰ τὸ μέγεθος τοῦ σώματος. οὐ μὴν ἀλλὰ κἂν εἰ

[7, 1334]   (πέφυκεν. διὸ πρῶτον μὲν τοῦ σώματος τὴν ἐπιμέλειαν ἀναγκαῖον εἶναι προτέραν

[7, 1334]   τῆς ὀρέξεως, τὴν δὲ τοῦ σώματος τῆς ψυχῆς. εἴπερ οὖν ἀπ'

[7, 1323]   καὶ τῆς κτήσεως καὶ τοῦ σώματος τιμιώτερον καὶ ἁπλῶς καὶ ἡμῖν,

[7, 1336]   εἶναι διαφορὰν πρὸς τὴν τῶν σωμάτων δύναμιν τὴν τροφήν, ὁποία (τις

[7, 1336]   ὥστε διαφεύγειν τὴν ἀργίαν τῶν σωμάτων: ἣν χρὴ παρασκευάζειν καὶ δι'

[7, 1335]   γὰρ ἰατροὶ τοὺς καιροὺς τῶν σωμάτων ἱκανῶς λέγουσι, ~(καὶ περὶ τῶν

[7, 1335]   καὶ τὰς ἐγκύους ἐπιμελεῖσθαι τῶν σωμάτων, μὴ ῥᾳθυμούσας μηδ' ἀραιᾷ τροφῇ

[7, 1335]   τὴν μέντοι διάνοιαν τοὐναντίον τῶν σωμάτων ῥᾳθυμοτέρως ἁρμόττει διάγειν: ἀπολαύοντα γὰρ

[7, 1335]   μᾶλλον. ποίων δέ τινων τῶν σωμάτων ὑπαρχόντων μάλιστ' ἂν ὄφελος εἴη

[7, 1334]   ὑπάρχειν ὅπως ἐξῇ σχολάζειν: διὸ σώφρονα τὴν πόλιν εἶναι προσήκει (καὶ

[7, 1334]   πόλεμος ἀναγκάζει δικαίους εἶναι καὶ σωφρονεῖν, ἡ δὲ τῆς εὐτυχίας ἀπόλαυσις

[7, 1325]   ἔχουσιν αἱ τῶν δικαίων καὶ σωφρόνων πράξεις. καίτοι τάχ' ἂν ὑπολάβοι

[7, 1326]   ζῆν σχολάζοντας ἐλευθερίως ἅμα καὶ σωφρόνως. τοῦτον δὲ τὸν ὅρον εἰ

[7, 1335]   κομιδήν. ἔτι δὲ καὶ πρὸς σωφροσύνην συμφέρει τὰς ἐκδόσεις ποιεῖσθαι πρεσβυτέραις:

[7, 1334]   φιλοσοφίας δὲ πρὸς τὴν σχολήν, σωφροσύνης δὲ καὶ δικαιοσύνης ἐν ἀμφοτέροις

[7, 1334]   γὰρ οὗτοι δεήσονται φιλοσοφίας καὶ σωφροσύνης καὶ δικαιοσύνης, ὅσῳ μᾶλλον σχολάζουσιν

[7, 1323]   μηθὲν μόριον ἔχοντα ἀνδρείας μηδὲ σωφροσύνης μηδὲ δικαιοσύνης μηδὲ φρονήσεως, ἀλλὰ

[7, 1334]   οὖν δεῖ δικαιοσύνης καὶ πολλῆς σωφροσύνης τοὺς ἄριστα δοκοῦντας πράττειν (καὶ

[7, 1323]   λέγεται δίκαιος καὶ φρόνιμος καὶ σώφρων. ἀλλὰ γὰρ ταῦτα μὲν ἐπὶ

[7, 1323]   τύχη, δίκαιος δ' οὐδεὶς οὐδὲ σώφρων ἀπὸ τύχης οὐδὲ διὰ τὴν

Livre, pages
[7, 1325]	γε δούλῳ ᾗ δοῦλος χρῆσθαι	σεμνόν:	ἡ γὰρ ἐπίταξις ἡ περὶ
[7, 1329]	χρόνοις τὴν (Μίνω βασιλείαν ἡ	Σεσώστριος.	σχεδὸν μὲν οὖν καὶ τὰ
[7, 1329]	τὰ μὲν οὖν περὶ Αἴγυπτον	Σεσώστριος,	ὥς φασιν, οὕτω νομοθετήσαντος, Μίνω
[7, 1328]	τῆς ψυχῆς δύναμις ᾗ φιλοῦμεν.	~(σημεῖον	δέ: πρὸς γὰρ τοὺς συνήθεις
[7, 1326]	ὑπεροχὴ τοῦ πλήθους μεγάλης πόλεως	σημεῖον,	ἐξ ἧς δὲ βάναυσοι μὲν
[7, 1329]	τρόπον. ὅτι δὲ πάντα ἀρχαῖα,	σημεῖον	τὰ περὶ Αἴγυπτόν ἐστιν: οὗτοι
[7, 1334]	γὰρ βαφὴν ἀνιᾶσιν, ὥσπερ ὁ	σίδηρος,	εἰρήνην ἄγοντες. αἴτιος δ' ὁ
[7, 1336]	τὰ γιγνόμενα ψυχρόν, τοῖς δὲ	σκέπασμα	μικρὸν ἀμπίσχειν, οἷον Κελτοῖς. πάντα
[7, 1332]	ἀρχόντων καὶ ἀρχομένων, τοῦτο δὴ	σκεπτέον,	εἰ ἑτέρους εἶναι δεῖ τοὺς
[7, 1337]	φύσεως ἀναπληροῦν. πρῶτον μὲν οὖν	σκεπτέον	εἰ ποιητέον τάξιν τινὰ περὶ
[7, 1332]	(μετέχουσι τῆς πολιτείας. τοῦτ' ἄρα	σκεπτέον,	πῶς ἀνὴρ γίνεται σπουδαῖος. καὶ
[7, 1328]	συμφερόντων. διωρισμένων δὲ τούτων λοιπὸν	σκέψασθαι	πότερον πᾶσι (κοινωνητέον πάντων τούτων
[7, 1332]	ἔσται καὶ πῶς μεθέξουσι, δεῖ	σκέψασθαι	(τὸν νομοθέτην. εἴρηται δὲ πρότερον
[7, 1324]	ἤδη δύο ἐστὶν ἃ δεῖται	σκέψεως,	ἓν μὲν πότερος αἱρετώτερος (βίος,
[7, 1325]	κἂν ὕστερον τύχοι τῆς προσηκούσης	(σκέψεως,	πρὸς τί τέλος δεῖ τὴν
[7, 1324]	δὲ ταύτην προῃρήμεθα νῦν τὴν	σκέψιν,	ἐκεῖνο μὲν πάρεργον ἂν εἴη,
[7, 1326]	αὐτῆς: πολλαὶ γὰρ περὶ τὴν	σκέψιν	ταύτην εἰσὶν ἀμφισβητήσεις διὰ τοὺς
[7, 1331]	ἓν μὲν ἐν τῷ τὸν	σκοπὸν	κεῖσθαι καὶ τὸ τέλος τῶν
[7, 1333]	πολιτείαν ἄγανται τοῦ νομοθέτου τὸν	σκοπόν,	ὅτι πάντα πρὸς τὸ κρατεῖν
[7, 1324]	εὖ φρονοῦντα πρὸς τὸν βελτίω	σκοπὸν	συντάττεσθαι, καὶ τῶν (ἀνθρώπων ἕκαστον
[7, 1331]	συμφωνεῖν: ἐνίοτε γὰρ ὁ μὲν	σκοπὸς	ἔκκειται καλῶς, ἐν δὲ τῷ
[7, 1323]	ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸν λόγον	σκοπουμένοις	εὐσύνοπτόν ἐστιν. τὰ μὲν γὰρ
[7, 1328]	ὀλιγαρχίαις τοὐναντίον. ἐπεὶ δὲ τυγχάνομεν	σκοποῦντες	περὶ τῆς ἀρίστης πολιτείας, αὕτη
[7, 1333]	μᾶλλον. ὥστε πρὸς τούτους τοὺς	σκοποὺς	καὶ παῖδας ἔτι ὄντας παιδευτέον
[7, 1324]	τοιαύτη τετίμηται δύναμις, οἷον ἐν	Σκύθαις	καὶ Πέρσαις καὶ Θρᾳξὶ καὶ
[7, 1324]	περιεζῶσθαι τὴν φορβειάν: ἐν δὲ	Σκύθαις	οὐκ ἐξῆν πίνειν ἐν ἑορτῇ
[7, 1332]	ἔστιν ὥσπερ ἐν Ἰνδοῖς φησι	Σκύλαξ	εἶναι τοὺς βασιλέας τοσοῦτον διαφέροντας
[7, 1329]	ἐντὸς οὖσα τοῦ κόλπου τοῦ	Σκυλλητικοῦ	καὶ τοῦ Λαμητικοῦ: ἀπέχει δὲ
[7, 1324]	ἐξῆν πίνειν ἐν ἑορτῇ τινι	σκύφον	περιφερόμενον τῷ μηθένα ἀπεκταγκότι πολέμιον:
[7, 1326]	μέγεθος ἐλθὸν ~(ὁτὲ μὲν διὰ	σμικρότητα	φαύλην ποιήσει τὴν ναυτιλίαν, ὁτὲ
[7, 1335]	τὴν αὔξησιν, ἐὰν ἔτι τοῦ	σπέρματος	αὐξανομένου ποιῶνται τὴν συνουσίαν: καὶ
[7, 1326]	(δὲ φαύλως ἔχον, οἷον πλοῖον	σπιθαμιαῖον	μὲν οὐκ ἔσται πλοῖον ὅλως,
[7, 1334]	δὲ δεῖ τὸν νομοθέτην μᾶλλον	σπουδάζειν	ὅπως καὶ τὴν περὶ τὰ
[7, 1336]	τὰς πολλὰς μιμήσεις τῶν ὕστερον	σπουδαζομένων.	τὰς δὲ διατάσεις (τῶν παίδων
[7, 1332]	ἐπιστήμης καὶ προαιρέσεως. ἀλλὰ μὴν	σπουδαία	γε πόλις ἐστὶ τῷ τοὺς
[7, 1332]	γὰρ ὑπάρχειν τίθεμεν: τὸ δὲ	σπουδαίαν	εἶναι τὴν πόλιν οὐκέτι τύχης
[7, 1334]	οὖν τὴν μέλλουσαν εὐδαιμονήσειν (καὶ	σπουδαίαν	ἔσεσθαι πόλιν τούτων δεῖ τῶν
[7, 1332]	ὅτι καὶ τὰς χρήσεις ἀναγκαῖον	σπουδαίας	καὶ καλὰς εἶναι ταύτας (ἁπλῶς:
[7, 1332]	ἀλλὰ μὴν ἀγαθοί γε καὶ	σπουδαῖοι	γίγνονται διὰ τριῶν. τὰ τρία
[7, 1325]	που καθ' ἑαυτὴν νόμοις χρωμένην	σπουδαίοις,	ἧς τῆς πολιτείας ἡ σύνταξις
[7, 1332]	γεννήσεις. χρήσαιτο δ' ἂν ὁ	σπουδαῖος	ἀνὴρ καὶ πενίᾳ καὶ νόσῳ
[7, 1332]	ἄρα σκεπτέον, πῶς ἀνὴρ γίνεται	σπουδαῖος.	καὶ γὰρ εἰ πάντας ἐνδέχεται
[7, 1332]	λόγους, ὅτι τοιοῦτός ἐστιν ὁ	σπουδαῖος,	ᾧ διὰ τὴν ἀρετὴν ἀγαθά
[7, 1324]	καὶ πόλιν εὐδαιμονεστέραν φήσει τὴν	σπουδαιοτέραν.	ἀλλὰ ταῦτ' ἤδη δύο ἐστὶν
[7, 1325]	ταύτας. τοῦ δὲ νομοθέτου τοῦ	σπουδαίου	ἐστὶ τὸ θεάσασθαι πόλιν καὶ
[7, 1332]	καὶ γὰρ εἰ πάντας ἐνδέχεται	σπουδαίους	εἶναι, μὴ καθ' ἕκαστον δὲ
[7, 1332]	τοὺς μετέχοντας τῆς πολιτείας εἶναι	σπουδαίους:	ἡμῖν δὲ πάντες οἱ πολῖται
[7, 1326]	ἔσται πλοῖον ὅλως, οὐδὲ δυοῖν	σταδίοιν,	εἰς δὲ τὶ μέγεθος ἐλθὸν
[7, 1334]	μή ταῦτα γὰρ ποιεῖ καὶ	στάσεις	πρὸς ἀλλήλους καὶ διαφοράς: ἔπειτα
[7, 1326]	πλήθους, ἢ τίς κῆρυξ μὴ	Στεντόρειος;	διὸ πρώτην μὲν εἶναι πόλιν
[7, 1336]	τὰς τῶν πραγμάτων: πάντα γὰρ	στέργομεν	τὰ πρῶτα μᾶλλον. διὸ δεῖ
[7, 1328]	ἀδελφῶν καὶ οἵ τοι πέρᾳ	στέρξαντες,	οἵδε καὶ πέρᾳ μισοῦσιν. περὶ
[7, 1324]	οἱ νόμοι βλέπουσι, τοῦ κρατεῖν	στοχάζονται	πάντες, ὥσπερ ἐν Λακεδαίμονι καὶ
[7, 1324]	κόσμον λαμβάνειν ὅσας ἂν στρατεύσωνται	(στρατείας:	ἦν δέ ποτε καὶ περὶ
[7, 1324]	κρίκων κόσμον λαμβάνειν ὅσας ἂν	στρατεύσωνται	(στρατείας: ἦν δέ ποτε καὶ
[7, 1326]	(πείθεσθαι καὶ τοῖς περὶ τὴν	στρατηγίαν	ἐμπείροισ̓ ὅτι χρὴ μὲν τοῖς
[7, 1326]	οὐ ῥᾴδιον ὑπάρχειν: τίς γὰρ	στρατηγὸς	ἔσται τοῦ λίαν ὑπερβάλλοντος πλήθους,
[7, 1328]	ἐγκαλῶν διαλέγεται πρὸς τὸν θυμόν:	(σὺ	γὰρ δὴ παρὰ φίλων ἀπάγχεαι.
[7, 1334]	τὸν τοῦ ζῆν χρόνον, ἵνα	συγκαταβαίνωσι	ταῖς ἡλικίαις (ἐπὶ τὸν αὐτὸν
[7, 1335]	πρὸς τὴν παῦλαν τῆς τεκνοποιίας	συγκαταβήσεται	τοῖς χρόνοις εὐκαίρως: ἔτι δὲ
[7, 1323]	μὲν λεγόμενα (ὥσπερ) πάντες ἂν	συγχωρήσειαν,	(διαφέρονται δ' ἐν τῷ ποσῷ
[7, 1335]	τῶν πόλεων ἐπιχωριάζεται τὸ νέους	συζευγνύναι	καὶ νέας, ἀτελεῖς καὶ μικροὶ
[7, 1335]	τὴν τῶν ὀκτωκαίδεκα ἐτῶν ἡλικίαν	συζευγνύναι,	τοὺς δ' ἑπτὰ καὶ τριάκοντα
[7, 1335]	διώρισται, πότε ἄρχεσθαι χρὴ τῆς	συζεύξεως,	καὶ πόσον χρόνον λειτουργεῖν ἁρμόττει
[7, 1335]	(γυναιξί, δεῖ τὴν ἀρχὴν τῆς	συζεύξεως	κατὰ τὴν ἡλικίαν εἰς τοὺς
[7, 1335]	τοῦ πότε δεῖ ποιεῖσθαι τὴν	σύζευξιν	εἴρηται, τοῖς δὲ περὶ τὴν
[7, 1334]	πρῶτον μὲν ἐπιμελητέον περὶ τὴν	σύζευξιν,	πότε καὶ ποίους τινὰς ὄντας
[7, 1335]	ἀκμάζουσί τε τοῖς σώμασιν ἡ	σύζευξις	ἔσται, καὶ πρὸς τὴν παῦλαν
[7, 1327]	μὲν οὖν, εἰ ταῦτα μὴ	συμβαίνει,	βέλτιον καὶ πρὸς ἀσφάλειαν καὶ
[7, 1326]	πολίτας, ὡς ὅπου τοῦτο μὴ	συμβαίνει	γίγνεσθαι, φαύλως ἀνάγκη γίγνεσθαι τὰ
[7, 1327]	ὡς εἰ μὲν ἀγαθόν τι	συμβαίνει	γίνεσθαι διὰ τῆς κοινωνίας αὐτῶν,
[7, 1336]	τῶν θεατῶν ταῖς πρώταις ἀκοαῖς:	συμβαίνει	δὲ ταὐτὸ τοῦτο καὶ πρὸς
[7, 1336]	τὴν ἰσχὺν τοῖς πονοῦσιν, ὃ	συμβαίνει	καὶ τοῖς παιδίοις διατεινομένοις. ἐπισκεπτέον
[7, 1328]	ἂν ἀδικεῖσθαι νομίσωσιν. καὶ τοῦτο	συμβαίνει	κατὰ λόγον: παρ' οἷς γὰρ
[7, 1335]	βούλησιν. σχεδὸν δὴ πάντα ταῦτα	συμβαίνει	κατὰ μίαν ἐπιμέλειαν. ἐπεὶ γὰρ
[7, 1330]	τειχῶν ἐρυμνότητος: ἐπεὶ δὲ καὶ	συμβαίνειν	ἐνδέχεται πλείω τὴν ὑπεροχὴν γίγνεσθαι
[7, 1335]	μορφήν, ὥστ' ἀναγκαῖον ταὐτὸ τοῦτο	συμβαίνειν	(καὶ ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων. τεκμήριον
[7, 1325]	γὰρ κατὰ μέρη καὶ τοῦτο	συμβαίνειν:	πολλαὶ γὰρ κοινωνίαι πρὸς ἄλληλα
[7, 1326]	τῆς περὶ τὴν οὐσίαν εὐπορίας	συμβαίνῃ	ποιεῖσθαι (μνείαν, πῶς δεῖ καὶ
[7, 1330]	σῶμα καὶ πλειστάκις, ταῦτα πλεῖστον	συμβάλλεται	πρὸς τὴν ὑγίειαν: ἡ δὲ
[7, 1328]	ἐνέργεια καὶ χρῆσίς τις τέλειος,	συμβέβηκε	δὲ οὕτως ὥστε τοὺς μὲν
[7, 1331]	εὐχῆς ἔργον ἐστί, τὸ δὲ	συμβῆναι	τύχης. διὸ περὶ μὲν τῶν
[7, 1331]	δ' ἀρχείων ὅσα περὶ τὰ	συμβόλαια	ποιεῖται τὴν ἐπιμέλειαν, περί τε
[7, 1330]	τοὺς γειτνιῶντας τοῖς ὁμόροις μὴ	συμμετέχειν	βουλῆς τῶν πρὸς αὐτοὺς πολέμων,
[7, 1327]	δύναμιν ὑπάρχειν πρὸς τὰς πράξεις	σύμμετρον.	τὴν δὲ πολυανθρωπίαν τὴν γιγνομένην
[7, 1325]	πολιτείαν γενέσθαι τὴν ἀρίστην ἄνευ	συμμέτρου	χορηγίας. διὸ δεῖ πολλὰ προϋ
[7, 1324]	αἱρετώτερος (βίος, ὁ διὰ τοῦ	συμπολιτεύεσθαι	καὶ κοινωνεῖν πόλεως ἢ μᾶλλον
[7, 1336]	σῶμα ποιεῖ τῶν τοιούτων ἀστραβές.	συμφέρει	δ' εὐθὺς καὶ πρὸς τὰ
[7, 1337]	περὶ τοὺς παῖδας, ἔπειτα πότερον	συμφέρει	κοινῇ (ποιεῖσθαι τὴν ἐπιμέλειαν αὐτῶν
[7, 1336]	περὶ μὲν οὖν τὴν πρώτην	συμφέρει	ποιεῖσθαι τὴν ἐπιμέλειαν τοιαύτην τε
[7, 1336]	κινήσεις ὅσας ἐνδέχεται ποιεῖσθαι τηλικούτων	συμφέρει.	(πρὸς δὲ τὸ μὴ διαστρέφεσθαι
[7, 1335]	ἔτι δὲ καὶ πρὸς σωφροσύνην	συμφέρει	τὰς ἐκδόσεις ποιεῖσθαι πρεσβυτέραις: ἀκολαστότεραι
[7, 1329]	εἶναὶ, ἔοικεν οὕτως ἀμφοῖν νενεμῆσθαι	συμφέρειν	καὶ δίκαιόν ἐστιν: ἔχει γὰρ
[7, 1330]	οὐ πάσαις ὁμοίως ἔχει τὸ	συμφέρον	ταῖς πολιτείαις: οἷον ἀκρόπολις ὀλιγαρχικὸν
[7, 1324]	οὔ φασιν εἶναι δίκαιον οὐδὲ	συμφέρον,	τοῦτ' οὐκ αἰσχύνονται πρὸς τοὺς
[7, 1328]	καὶ κριτὰς τῶν ἀναγκαίων καὶ	συμφερόντων.	διωρισμένων δὲ τούτων λοιπὸν σκέψασθαι
[7, 1329]	καὶ τὸ βουλευόμενον περὶ τῶν	συμφερόντων	καὶ κρῖνον περὶ τῶν δικαίων
[7, 1328]	πάντων ἀναγκαιότατον κρίσιν περὶ τῶν	συμφερόντων	καὶ τῶν δικαίων τῶν (πρὸς
[7, 1336]	οἱ κωλύοντες ἐν τοῖς νόμοις:	συμφέρουσι	γὰρ πρὸς αὔξησιν: γίγνεται γὰρ
[7, 1332]	ἔχει λόγον: ὥστε δεῖ ταῦτα	συμφωνεῖν	ἀλλήλοις. πολλὰ γὰρ παρὰ τοὺς
[7, 1331]	(ταῦτα καὶ διαφωνεῖν ἀλλήλοις καὶ	συμφωνεῖν:	ἐνίοτε γὰρ ὁ μὲν σκοπὸς
[7, 1334]	ταῦτα γὰρ δεῖ (πρὸς ἄλληλα	συμφωνεῖν	συμφωνίαν τὴν ἀρίστην: ἐνδέχεται γὰρ
[7, 1334]	γὰρ δεῖ (πρὸς ἄλληλα συμφωνεῖν	συμφωνίαν	τὴν ἀρίστην: ἐνδέχεται γὰρ διημαρτηκέναι
[7, 1335]	καὶ νῦν ὁρίσαντες χειμῶνος τὴν	συναυλίαν	ποιεῖσθαι ταύτην. δεῖ δὲ καὶ
[7, 1330]	ὑπάρχειν: δι' ἣν δ' αἰτίαν	συνδοκεῖ	(καὶ ἡμῖν, ὕστερον ἐροῦμεν. δεῖ
[7, 1330]	πολιτῶν τροφῆς. περὶ συσσιτίων τε	συνδοκεῖ	πᾶσι χρήσιμον εἶναι ταῖς εὖ
[7, 1335]	δέ τισι γίγνηται παρὰ ταῦτα	συνδυασθέντων,	πρὶν αἴσθησιν ἐγγενέσθαι καὶ ζωὴν
[7, 1335]	ἔστι δ' ὁ τῶν νέων	συνδυασμὸς	φαῦλος πρὸς τὴν τεκνοποιίαν: ἐν
[7, 1336]	αἰσχρῶν γίνεται καὶ τὸ ποιεῖν	σύνεγγυς:	μάλιστα μὲν οὖν ἐκ τῶν
[7, 1336]	εὐθὺς καὶ πρὸς τὰ ψύχη	συνεθίζειν	ἐκ μικρῶν παίδων: τοῦτο γὰρ
[7, 1325]	περὶ τῆς μελλούσης κατ' εὐχὴν	συνεστάναι	πόλεως. οὐ γὰρ οἷόν τε
[7, 1328]	τοίνυν κατὰ τὰς ἐργασίας (ταύτας	συνεστάναι	πόλιν: δεῖ ἄρα γεωργῶν τ'
[7, 1331]	ἐκ τίνων καὶ ποίων (δεῖ	συνεστάναι	τὴν μέλλουσαν ἔσεσθαι πόλιν μακαρίαν
[7, 1332]	ἐπεὶ δὲ πᾶσα πολιτικὴ κοινωνία	συνέστηκεν	ἐξ ἀρχόντων καὶ ἀρχομένων, τοῦτο
[7, 1332]	χαλεπὸν μένειν τὴν πολιτείαν τὴν	συνεστηκυῖαν	παρὰ τὸ δίκαιον. μετὰ γὰρ
[7, 1328]	τῶν ἄλλων τῶν κατὰ φύσιν	συνεστώτων	οὐ ταῦτά ἐστι μόρια τῆς
[7, 1326]	δυνάμεως ἔργον, ἥτις καὶ τόδε	συνέχει	τὸ πᾶν. διὸ καὶ πόλιν
[7, 1328]	~(σημεῖον δέ: πρὸς γὰρ τοὺς	συνήθεις	καὶ φίλους ὁ θυμὸς αἴρεται
[7, 1328]	δὲ μᾶλλον ἔτι πρὸς τοὺς	συνήθεις	πάσχουσιν, ὅπερ εἴρηται πρότερον, ἂν
[7, 1329]	μὲν τοίνυν ἄνευ (πόλις οὐ	συνίσταται	καὶ ὅσα μέρη πόλεως, εἴρηται
[7, 1326]	εἰσι μέρος καὶ ἐξ ὧν	συνίσταται	πόλις οἰκείων μορίων: ἡ γὰρ
[7, 1331]	πρὸς ἀγορᾷ μὲν δεῖ καὶ	συνόδῳ	τινὶ κοινῇ κατεσκευάσθαι, τοιοῦτος δ'
[7, 1335]	εἶναι δοκοῦσι νέαι χρησάμεναι ταῖς	συνουσίαις.	καὶ τὰ τῶν ἀρρένων (δὲ
[7, 1335]	τοῦ σπέρματος αὐξανομένου ποιῶνται τὴν	συνουσίαν:	καὶ γὰρ τούτου τις ὡρισμένος
[7, 1333]	πρὸς τὸ βέλτιστον τέλος φαίνονται	συντάξαντες	τὰ περὶ τὰς πολιτείας οὔτε
[7, 1325]	σπουδαίοις, ἧς τῆς πολιτείας ἡ	σύνταξις	οὐ πρὸς πόλεμον οὐδὲ πρὸς
[7, 1324]	φρονοῦντα πρὸς τὸν βελτίω σκοπὸν	συντάττεσθαι,	καὶ τῶν (ἀνθρώπων ἕκαστον καὶ
[7, 1325]	τέλος δεῖ τὴν ἀρίστην πολιτείαν	συντείνειν:	πρὸς δὲ τοὺς ὁμολογοῦντας μὲν
[7, 1330]	τῶν ἰδίων τε εἰσφέρειν τὸ	συντεταγμένον	καὶ διοικεῖν τὴν ἄλλην οἰκίαν.
[7, 1324]	καὶ Κρήτῃ πρὸς τοὺς πολέμους	συντέτακται	σχεδὸν ἥ τε παιδεία καὶ
[7, 1323]	τοῦ πράττειν κατὰ ταύτας, ἔστω	συνωμολογημένον	ἡμῖν, μάρτυρι τῷ θεῷ χρωμένοις,
[7, 1329]	τὸν Ἰόνιον Χῶνες, τὴν καλουμένην	Σύρτιν:	ἦσαν δὲ καὶ οἱ Χῶνες
[7, 1331]	(καὶ τὰ κυριώτατα τῶν ἀρχείων	συσσίτια	ἁρμόττει τόπον ἐπιτήδειόν τε ἔχειν
[7, 1329]	τε αὐτοῖς θέσθαι καὶ τὰ	συσσίτια	καταστῆσαι πρῶτον: διὸ καὶ νῦν
[7, 1331]	ἄρχοντας, πρέπει καὶ τῶν ἱερέων	συσσίτια	περὶ τὴν τῶν ἱερῶν οἰκοδομημάτων
[7, 1331]	δὲ ἀγρονόμους καὶ φυλακτήρια καὶ	συσσίτια	πρὸς φυλακὴν ἀναγκαῖον ὑπάρχειν, ἔτι
[7, 1336]	δὲ κατακλίσεως (ἠξιωμένον ἐν τοῖς	συσσιτίοις	ἀτιμίαις κολάζειν καὶ πληγαῖς, τὸν
[7, 1329]	ἀπ' ἐκείνου τινὲς χρῶνται τοῖς	συσσιτίοις	καὶ τῶν νόμων ἐνίοις. ᾤκουν
[7, 1331]	μὲν πλῆθος τῶν πολιτῶν ἐν	συσσιτίοις	(κατανενεμῆσθαι, τὰ δὲ τείχη διειλῆφθαι
[7, 1330]	δὲ ἕτερον εἰς τὴν τῶν	συσσιτίων	δαπάνην, τῆς δὲ τῶν ἰδιωτῶν
[7, 1331]	ταῦτα προκαλεῖται παρασκευάζειν ἔνια τῶν	συσσιτίων	ἐν τούτοις τοῖς φυλακτηρίοις. καὶ
[7, 1329]	δὲ ἔοικεν εἶναι καὶ τῶν	συσσιτίων	ἡ τάξις, τὰ μὲν περὶ
[7, 1329]	γένος. ἡ μὲν οὖν τῶν	συσσιτίων	τάξις ἐντεῦθεν γέγονε πρῶτον, ὁ
[7, 1330]	οὐθένα τῶν πολιτῶν τροφῆς. περὶ	συσσιτίων	τε συνδοκεῖ πᾶσι χρήσιμον εἶναι
[7, 1330]	ἃς καλοῦσί τινες τῶν ἀμπέλων	συστάδας,	καὶ τὴν μὲν (ὅλην μὴ
[7, 1332]	κατατυχεῖν εὐχόμεθα (τῇ τῆς πόλεως	συστάσει	ὧν ἡ τύχη κυρία κυρίαν
[7, 1328]	ταῦτά ἐστι μόρια τῆς ὅλης	συστάσεως	ὧν ἄνευ τὸ ὅλον οὐκ
[7, 1327]	τὴν πόλιν: οἱ δὲ παρέχοντες	σφᾶς	αὐτοὺς πᾶσιν ἀγορὰν προσόδου (χάριν
[7, 1324]	μόνον τινές φασιν εἶναι φιλόσοφον.	σχεδὸν	γὰρ τούτους τοὺς (δύο βίους
[7, 1327]	φύσιν εἶναι δεῖ, νῦν λέγωμεν.	σχεδὸν	δὴ κατανοήσειεν ἄν τις τοῦτό
[7, 1335]	πρὸς τὴν τοῦ νομοθέτου βούλησιν.	σχεδὸν	δὴ πάντα ταῦτα συμβαίνει κατὰ
[7, 1324]	Κρήτῃ πρὸς τοὺς πολέμους συντέτακται	σχεδὸν	ἥ τε παιδεία καὶ τὸ
[7, 1329]	τὴν (Μίνω βασιλείαν ἡ Σεσώστριος.	σχεδὸν	μὲν οὖν καὶ τὰ ἄλλα
[7, 1328]	τινα καὶ ποίαν τινά, διώρισται	σχεδόν	οὐ γὰρ τὴν (αὐτὴν ἀκρίβειαν
[7, 1334]	τῶν ἀναγκαίων ὑπάρχειν ὅπως ἐξῇ	σχολάζειν:	διὸ σώφρονα τὴν πόλιν εἶναι
[7, 1334]	καὶ τὴν ἄλλην νομοθεσίαν τοῦ	σχολάζειν	(ἕνεκεν τάξῃ καὶ τῆς εἰρήνης,
[7, 1334]	ὁ νομοθέτης οὐ παιδεύσας δύνασθαι	σχολάζειν.	(ἐπεὶ δὲ τὸ αὐτὸ τέλος
[7, 1333]	~(μᾶλλον δ' εἰρήνην ἄγειν καὶ	σχολάζειν,	καὶ τἀναγκαῖα καὶ τὰ χρήσιμα
[7, 1334]	τῆς εὐτυχίας ἀπόλαυσις καὶ τὸ	σχολάζειν	μετ' εἰρήνης ὑβριστὰς ποιεῖ μᾶλλον.
[7, 1334]	τὸ μὴ δύνασθαι ἐν τῷ	σχολάζειν	χρῆσθαι, ἀλλ' ἀσχολοῦντας μὲν καὶ
[7, 1334]	ἀγαθούς, εἰρήνην δ' ἄγοντας καὶ	σχολάζοντας	ἀνδραποδώδεις. (διὸ δεῖ μὴ καθάπερ
[7, 1326]	ὥστε δύνασθαι τοὺς οἰκοῦντας ζῆν	σχολάζοντας	ἐλευθερίως ἅμα καὶ σωφρόνως. τοῦτον
[7, 1334]	σωφροσύνης καὶ δικαιοσύνης, ὅσῳ μᾶλλον	σχολάζουσιν	ἐν ἀφθονίᾳ τῶν τοιούτων ἀγαθῶν.
[7, 1334]	(καὶ μᾶλλον εἰρήνην ἄγουσι καὶ	σχολάζουσιν:	ὁ μὲν γὰρ πόλεμος ἀναγκάζει
[7, 1325]	καθ' ἑνὸς ὁτουοῦν τῶν ἀνθρώπων:	σχολῇ	γὰρ ἂν ὁ θεὸς εἶχε
[7, 1334]	εἴρηται πολλάκις, εἰρήνη μὲν πολέμου	σχολὴ	δ' ἀσχολίας. χρήσιμοι δὲ τῶν
[7, 1334]	κατὰ γὰρ τὴν παροιμίαν, οὐ	σχολὴ	δούλοις, οἱ δὲ μὴ δυνάμενοι
[7, 1334]	διαγωγὴν ὧν τε ἐν τῇ	σχολῇ	τὸ ἔργον καὶ ὧν ἐν
[7, 1334]	ὅτι δεῖ τὰς εἰς τὴν	σχολὴν	ἀρετὰς ὑπάρχειν: τέλος γάρ, (ὥσπερ
[7, 1334]	τῶν ἀρετῶν εἰσι πρὸς τὴν	σχολὴν	καὶ διαγωγὴν ὧν τε ἐν
[7, 1333]	ὁ βίος εἰς ἀσχολίαν καὶ	σχολὴν	καὶ εἰς πόλεμον καὶ εἰρήνην,
[7, 1334]	ἀσχολίαν, φιλοσοφίας δὲ πρὸς τὴν	σχολήν,	σωφροσύνης δὲ καὶ δικαιοσύνης ἐν
[7, 1329]	τοὺς μέλλοντας ἔσεσθαι ~(δεῖ γὰρ	σχολῆς	καὶ πρὸς τὴν γένεσιν τῆς
[7, 1333]	μὲν εἰρήνης χάριν, ἀσχολίαν δὲ	σχολῆς,	τὰ δ' ἀναγκαῖα καὶ χρήσιμα
[7, 1323]	λόγους, ἑτέρας γάρ ἐστιν ἔργον	σχολῆς	(ταῦτα: νῦν δὲ ὑποκείσθω τοσοῦτον,
[7, 1330]	διαφέροντας οὐ καλὸν τὸ πειρᾶσθαι	σῴζεσθαι	διὰ τῆς τῶν τειχῶν ἐρυμνότητος:
[7, 1330]	τοῖς ὀλίγοις ἀρετῆς, εἰ δεῖ	σῴζεσθαι	(καὶ μὴ πάσχειν κακῶς μηδὲ
[7, 1334]	τῶν τοιούτων πόλεων πολεμοῦσαι μὲν	σῴζονται,	κατακτησάμεναι δὲ τὴν ἀρχὴν ἀπόλλυνται.
[7, 1327]	εἶναι δεῖ κατ' ἀμφότερα τοὺς	σωθησομένους,	καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ
[7, 1334]	μελέτην: ἔπειτα ὥσπερ ψυχὴ καὶ	σῶμα	δύ' ἐστίν, οὕτω καὶ τῆς
[7, 1330]	γὰρ πλείστοις χρώμεθα πρὸς τὸ	σῶμα	καὶ πλειστάκις, ταῦτα πλεῖστον συμβάλλεται
[7, 1332]	εἶτα καὶ ποιόν τινα τὸ	σῶμα	καὶ τὴν ψυχήν. ἔνια δὲ
[7, 1331]	τι δεῖ τὸ ὑγιαῖνον εἶναι	σῶμα	κρίνουσιν ἐνίοτε καλῶς, οὔτε πρὸς
[7, 1336]	ὀργάνοις τισὶ μηχανικοῖς, ἃ τὸ	σῶμα	ποιεῖ τῶν τοιούτων ἀστραβές. συμφέρει
[7, 1332]	διαφέρειν, εὐθὺς πρῶτον κατὰ τὸ	σῶμα	πολλὴν ἔχοντες ὑπερβολήν, εἶτα κατὰ
[7, 1334]	δὲ νοῦς, ὥσπερ δὲ τὸ	σῶμα	πρότερον τῇ γενέσει τῆς ψυχῆς,
[7, 1335]	νεωτέρων, ἀτελῆ γίγνεται καὶ τοῖς	σώμασι	καὶ ταῖς διανοίαις, τὰ δὲ
[7, 1336]	πλήθουσα τροφὴ μάλιστ' οἰκεία τοῖς	σώμασιν,	ἡ> ἀοινοτέρα δὲ διὰ τὰ
[7, 1336]	γὰρ τρόπον τινὰ γυμνασία τοῖς	σώμασιν:	ἡ γὰρ τοῦ πνεύματος κάθεξις
[7, 1335]	τοσούτῳ γὰρ ἀκμάζουσί τε τοῖς	σώμασιν	ἡ σύζευξις ἔσται, καὶ πρὸς
[7, 1335]	καὶ τὰ τῶν ἀρρένων (δὲ	σώματα	βλάπτεσθαι δοκεῖ πρὸς τὴν αὔξησιν,
[7, 1334]	ὁρᾶν δεῖ ὅπως (βέλτιστα τὰ	σώματα	γένηται τῶν τρεφομένων, πρῶτον μὲν
[7, 1335]	νέας, ἀτελεῖς καὶ μικροὶ τὰ	σώματά	εἰσιν. ἔτι δὲ ἐν τοῖς
[7, 1335]	ἀρχόμενοι δεῦρο (μετέβημεν, ὅπως τὰ	σώματα	τῶν γεννωμένων ὑπάρχῃ πρὸς τὴν
[7, 1323]	ἐκτὸς καὶ τῶν ἐν τῷ	σώματι	καὶ τῶν ἐν τῇ ψυχῇ,
[7, 1326]	διαφέροντος κατὰ τὸ μέγεθος τοῦ	σώματος.	οὐ μὴν ἀλλὰ κἂν εἰ
[7, 1334]	(πέφυκεν. διὸ πρῶτον μὲν τοῦ	σώματος	τὴν ἐπιμέλειαν ἀναγκαῖον εἶναι προτέραν
[7, 1334]	τῆς ὀρέξεως, τὴν δὲ τοῦ	σώματος	τῆς ψυχῆς. εἴπερ οὖν ἀπ'
[7, 1323]	καὶ τῆς κτήσεως καὶ τοῦ	σώματος	τιμιώτερον καὶ ἁπλῶς καὶ ἡμῖν,
[7, 1336]	εἶναι διαφορὰν πρὸς τὴν τῶν	σωμάτων	δύναμιν τὴν τροφήν, ὁποία (τις
[7, 1336]	ὥστε διαφεύγειν τὴν ἀργίαν τῶν	σωμάτων:	ἣν χρὴ παρασκευάζειν καὶ δι'
[7, 1335]	γὰρ ἰατροὶ τοὺς καιροὺς τῶν	σωμάτων	ἱκανῶς λέγουσι, ~(καὶ περὶ τῶν
[7, 1335]	καὶ τὰς ἐγκύους ἐπιμελεῖσθαι τῶν	σωμάτων,	μὴ ῥᾳθυμούσας μηδ' ἀραιᾷ τροφῇ
[7, 1335]	τὴν μέντοι διάνοιαν τοὐναντίον τῶν	σωμάτων	ῥᾳθυμοτέρως ἁρμόττει διάγειν: ἀπολαύοντα γὰρ
[7, 1335]	μᾶλλον. ποίων δέ τινων τῶν	σωμάτων	ὑπαρχόντων μάλιστ' ἂν ὄφελος εἴη
[7, 1334]	ὑπάρχειν ὅπως ἐξῇ σχολάζειν: διὸ	σώφρονα	τὴν πόλιν εἶναι προσήκει (καὶ
[7, 1334]	πόλεμος ἀναγκάζει δικαίους εἶναι καὶ	σωφρονεῖν,	ἡ δὲ τῆς εὐτυχίας ἀπόλαυσις
[7, 1325]	ἔχουσιν αἱ τῶν δικαίων καὶ	σωφρόνων	πράξεις. καίτοι τάχ' ἂν ὑπολάβοι
[7, 1326]	ζῆν σχολάζοντας ἐλευθερίως ἅμα καὶ	σωφρόνως.	τοῦτον δὲ τὸν ὅρον εἰ
[7, 1335]	κομιδήν. ἔτι δὲ καὶ πρὸς	σωφροσύνην	συμφέρει τὰς ἐκδόσεις ποιεῖσθαι πρεσβυτέραις:
[7, 1334]	φιλοσοφίας δὲ πρὸς τὴν σχολήν,	σωφροσύνης	δὲ καὶ δικαιοσύνης ἐν ἀμφοτέροις
[7, 1334]	γὰρ οὗτοι δεήσονται φιλοσοφίας καὶ	σωφροσύνης	καὶ δικαιοσύνης, ὅσῳ μᾶλλον σχολάζουσιν
[7, 1323]	μηθὲν μόριον ἔχοντα ἀνδρείας μηδὲ	σωφροσύνης	μηδὲ δικαιοσύνης μηδὲ φρονήσεως, ἀλλὰ
[7, 1334]	οὖν δεῖ δικαιοσύνης καὶ πολλῆς	σωφροσύνης	τοὺς ἄριστα δοκοῦντας πράττειν (καὶ
[7, 1323]	λέγεται δίκαιος καὶ φρόνιμος καὶ	σώφρων.	ἀλλὰ γὰρ ταῦτα μὲν ἐπὶ
[7, 1323]	τύχη, δίκαιος δ' οὐδεὶς οὐδὲ	σώφρων	ἀπὸ τύχης οὐδὲ διὰ τὴν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 7/06/2007