Fables
[184]	οἱ ἐμοὶ δεσπόται ποιήσειν γάμους,	κἀγὼ	τηνικαῦτα πολλὰ ~φαγὼν πιμελέστερος ἔσομαι,
[178]	αὔριον ~μηδαμῆ γε πεινᾶσαι. Ταῦτα	καθ'	ἑαυτὸν λέγοντος τοῦ κυνὸς καὶ
[175]	ὀνειδίζοντος, εἴ γε αὐτὸς μὲν	καθ'	ἑκάστην μοχθεῖ, ἐκεῖνος ~δὲ μηδὲν
[178]	Τῶν τις δὲ κυνῶν, τῶν	καθ'	ὁδὸν ~αὐτῷ σαναντώντων, ἐπηρώτα· Πῶς
[199]	φρίξασα τὴν χαίτην ~εἶπεν· Ὦ	κάθαρμα,	ἀλλὰ οὐκέτι χειρώσῃ με· εἰδὲ
[182]	πότερον ~ἐχθρὸς ἤ φίλος μου	καθέστηκας.	~Πρὸς ἄνδρα ἀμφίβολον ὁ λόγος
[198]	τούτοις ~γίνονται οἷς πρότερον φοβεροὶ	καθεστήκεσαν.	~Λέων κιὰ ἀλώπηξ καὶ ἔλαφος.
[184]	ἐπὶ τοῦ δώματος τὸν κύνα	καθεύδοντα,	καὶ στὰς κάτωθεν πρὸς ~ἑαυτὸν
[184]	πρὸ τῆς ἐπαυλεώς με ἴδοις	~καθεύδοντα,	μηκέτι γάμους ἀναμείνῃς. Ὁ μῦθος
[180]	πρότερον διυπνίσαι ὑπὸ τὴν ῥίζαν	καθεύδοντα,	ὡς, ~ἐκείνου ἀνοίξαντος, κατελθεῖν, κἀκείνης
[191]	ἐμπεσούμενοι καὶ ἀποπνιγησόμενοι. Τῶν δὲ	καθημένων	~κύκλῳ τῆς λίμνης βατράχων, ὡς
[191]	καὶ ~ὑπ' ἀνθρώπων καὶ κυνῶν	καὶ	ἀετῶν καὶ ἄλλων πολλῶν ~ἀναλίσκονται·
[174]	δή τις περιτυχὼν ~κύκνῳ πωλουμένῳ	καὶ	ἀκούσας ὅτι εὐμελέστατόν ἐστι ζῷον,
[180]	καὶ ἀλεκτρυὼν καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων	καὶ	ἀλεκτρυὼν ἑταιρείαν ποιησάμενοι ὥδευον. Ἑσπέρας
[180]	λέουσιν οὔτε ἄρκοις μαχομένοις. ~(Κύων	καὶ	ἀλεκτρυὼν καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων καὶ
[158]	τῶν χρηστῶν ἐστιν ~εὐεργετήματα. ~(Κλέπται	καὶ	ἀλεκτρυών. ~Κλέπται εἴς τινα εἰσελθόντες
[158]	ἡδυπάθειαν ἀπολωλότα εὔκαιρός ~ἐστιν. ~(Κλέπται	καὶ	ἀλεκτρυών. ~Κλέπται εἴς τινα οἰκίαν
[180]	πρὸς ~ἰσχυροτέρους πέμπουσι παραλογιζόμενοι. ~(Κύων	καὶ	ἀλέκτωρ καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων καὶ
[180]	καὶ ἀλέκτωρ καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων	καὶ	ἀλέκτωρ φιλίαν πρὸς ἀλλήλους ποιησάμενοι
[191]	ἀνθρώπων καὶ κυνῶν καὶ ἀετῶν	καὶ	ἄλλων πολλῶν ~ἀναλίσκονται· βέλτιον οὖν
[190]	ἐπιβλαβὴς ἢ ὠφέλιμός ἐστι. ~Λαγωοὶ	καὶ	ἀλώπεκες. ~Λαγωοί ποτε πολεμοῦντες ἀετοῖς
[160]	οἱ στρατηγοὶ ἄριστα φρονῶσιν. ~Κολοιὸς	καὶ	ἀλώπηξ. ~Κολοιὸς λιμώττων ἐπί τινος
[165]	εἰς μείζονα δεινὰ ~περιπεσόντες. ~Κόραξ	καὶ	ἀλώπηξ. ~Κόραξ κρέας ἁρπάσας ἐπί
[187]	~ἀφανῆ κακίαν. ~(Κύων λέοντα διώκων	καὶ	ἀλώπηξ. ~Κύων θηρευτικὸς λέοντα ἰδων,
[180]	ἄρκοις μαχομένοις. ~(Κύων καὶ ἀλεκτρυὼν	καὶ	ἀλώπηξ. ~Κύων καὶ ἀλεκτρυὼν ἑταιρείαν
[180]	πέμπουσι παραλογιζόμενοι. ~(Κύων καὶ ἀλέκτωρ	καὶ	ἀλώπηξ. ~Κύων καὶ ἀλέκτωρ φιλίαν
[187]	εὐθέως ~ἀναχαιτίζουσιν. ~(Κύων λέοντα διώκων	καὶ	ἀλώπηξ. ~Κύων λέοντα διώκει κατὰ
[194]	~προσήκουσιν ἐπιβαλλόμεμοι εἰκότως δυστυχοῦσιν. ~(Λέαινα	καὶ	ἀλώπηξ. ~Λέαινα ὀνειδιζομένη ὑπὸ ἀλώπεκος
[196]	εὐτελεῖς ἀταράχως βιοῦσιν. ~Λέων γηράσας	καὶ	ἀλώπηξ. ~Λέων γηράσας καὶ μὴ
[200]	οὐ κατανοεῖ. ~(Λέων καὶ ἄρκτος	καὶ	ἀλώπηξ. ~Λέων καὶ ἄρκτος, ἐλάφου
[192]	ἰδίων ~δυστυχημάτων παραμυθίαι γίνονται. ~Λαγωὸς	καὶ	ἀλώπηξ. ~Ὁ λαγωὸς τῇ ἀλώπεκι·
[178]	καθ' ἑαυτὸν λέγοντος τοῦ κυνὸς	καὶ	~ἅμα σείοντος τὴν κέρκον, ὡς
[194]	φρονήσει διαφέρων ἢ ~πολλοὶ δειλοὶ	καὶ	ἄνανδροι ἢ καὶ ἄφρονες. ~Λέοντος
[194]	Ὅτι ~κρείσσων εἷς ῥώμῃ σώματος	καὶ	ἀνδρείᾳ ἢ καὶ φρονήσει διαφέρων
[156]	ἐν οἵκῳ κεκονιαμένῳ συνήθως ᾄδων,	καὶ	~ἀντηχούσης αὐτῷ τῆς φωνῆς, ᾠήθη
[163]	~τρεφομένας, λευκάνας ἑαυτὸν ἧκεν ὡς	καὶ	ἀπὸ τῆς αὐτῆς διαίτης ~μεταληψόμενος.
[167]	τοιοῦτον ἕρμαιον εὕρηκα ἐξ οὗ	καὶ	ἀπόλλυμαι. ~Οὗτος ὁ λόγος λεχθείη
[191]	λίμνην, ὡς ~εἰς αὐτὴν ἐμπεσούμενοι	καὶ	ἀποπνιγησόμενοι. Τῶν δὲ καθημένων ~κύκλῳ
[188]	~σαλπίσας καὶ ἐπινίκιον ᾄσας, ἔπτατο·	καὶ	ἀράχνης δεσμῷ ἐμπλακεὶς ~ἐσθιόμενος ἀπωδύρετο
[200]	καὶ ἄρκτος καὶ ἀλώπηξ. ~Λέων	καὶ	ἄρκτος, ἐλάφου νεβρὸν εὑρόντες, περὶ
[200]	κινδύνων συμφορὰς οὐ κατανοεῖ. ~(Λέων	καὶ	ἄρκτος καὶ ἀλώπηξ. ~Λέων καὶ
[200]	ὁρῶσι τὰς ἐπικαρπίας ~ἀποφερομένους. ~(Λέων	καὶ	ἄρκτος. ~Λέων καὶ ἄρκτος, ὁμοῦ
[200]	~ἀποφερομένους. ~(Λέων καὶ ἄρκτος. ~Λέων	καὶ	ἄρκτος, ὁμοῦ νεβρῷ περιτυχόντες, περὶ
[180]	ἀφύπνωσε, καὶ τῆς νυκτὸς ~παρελθούσης	καὶ	αὐγῆς καταλαβούσης, ὁ ἀλέκτωρ κατὰ
[159]	τοσοῦτον προέχουσι τῇ ισχύι ὡς	καὶ	αὐτὴν τὴν γαστέρα ~βαστάζειν, ἐκείνη
[155]	βουλόμενος ~αὐτὸν ἐκεῖθεν ἀνενεγκεῖν, κατῆλθε	καὶ	αὐτὸς εἰς τὸ φρέαρ. Οἰηθεὶς
[163]	τρεφομένας, ~λευκάνας ἑαυτὸν ἦλθεν ὡς	καὶ	αὐτὸς τῆς αὐτῆς διαίτης ~μεταληψόμενος.
[162]	δὲ κολοιὸς ~ποικίλος γενόμενος ἧκε	καὶ	αὐτός. Τοῦ δὲ Διὸς μέλλοντος
[194]	~πολλοὶ δειλοὶ καὶ ἄνανδροι ἢ	καὶ	ἄφρονες. ~Λέοντος βασιλεία. ~Λέων τις
[155]	ἐσπούδασα; Ὁ μῦθος ~πρὸς ἀδίκους	καὶ	ἀχαρίστους. ~(Κηπουρὸς καὶ κύων. ~Κηπουροῦ
[151]	μεμψιμοίρους πρέπον ἐστὶν ~ὀρθὰ βιοῦν	καὶ	βαδίζειν, καὶ τότε ὅμοια διδάσκειν.
[152]	Οἱ δὲ παροδῖται ~λίθοις αὐτὴν	καὶ	βάκλοις κατέκλων διὰ τὰ κάρυα.
[199]	ὑπὲρ σὲ πλεῖον ἐκεῖνος θυμοῦται,	καὶ	βασιλέα τὸν ~λύκον θέλει ποιῆσαι·
[191]	ἑτέρων χείρονα ~πασχόντων παραμυθοῦνται. ~(Λαγωοὶ	καὶ	βάτραχοι. ~Λαγωοὶ καταγνόντες τῆς ἑαυτῶν
[191]	τῆς ἑαυτῶν ~σωτηρίας καταφρονοῦσι. ~(Λαγωοὶ	καὶ	βάτραχοι. ~Οἱ λαγωοί ποτε συνελθόντες
[151]	ἃ λέγεις, ὀρθὰ σὺ βάδιζε	καὶ	βλέπων σε ζηλώσω. ~Ὁ μῦθος
[151]	σύ, ἡ διδάσκουσα, ὀρθὰ ~βάδιζε	καὶ	βλέπων σε ζηλώσω. Ὅτι τοὺς
[180]	ἐκεκράγει. Ἀλώπηξ δὲ τούτου ἀκούσασα	καὶ	βουλομένη ~αὐτὸν καταθοινήσασθαι, ἐλθοῦσα καὶ
[165]	ἐκάθισεν. Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη αὐτὸν	καὶ	βουλομένη τοῦ κρέατος περιγενέσθαι στᾶσα
[187]	κατὰ κράτος. ~Λέων δὲ στραφεὶς	καὶ	βρυχησάμενός γε ~ᾤχετο φυγὰς τρομάξας
[184]	τινος ἐκάθευδε. Λύκου δ' ἐπιδραμόντος	καὶ	~βρῶμα μέλλοντος θήσειν αὐτὸν, ἐδεῖτο
[191]	ἐπισφαλὴς εἴη καὶ δειλίας πλέως·	καὶ	γὰρ καὶ ~ὑπ' ἀνθρώπων καὶ
[170]	τῷ τῶν ἴσων μὴ ἐφικέσθαι	καὶ	γέλωτα ~ὀφλισκάνουσι. ~(Κορώνη καὶ κύων.
[170]	τῷ τῶν ἴσων μὴ ~ἐφικέσθαι,	καὶ	γέλωτα ὀφλισκάνουσιν. ~(Κορώνη καὶ κόραξ.
[199]	Ἀλλ' ἐλθὲ καὶ μηδὲν ~πτοηθῇς	καὶ	γενοῦ ὡς πρόβατον. Ὄμνυμι γάρ
[197]	τοὺς ~κινδύνους ἐκφεύγουσιν. ~Λέων ἐγκλεισθεὶς	καὶ	γεωργός. ~Λέων εἰς γεωργοῦ ἔπαυλιν
[198]	αὑτῶν πλημμελείας ὑπομένουσιν. ~Λέων ἐρασθεὶς	καὶ	γεωργός. ~Λέων ἐρασθεὶς γεωργοῦ θυγατρὸς,
[188]	καὶ δάκνεις τοῖς ὀδοῦσι; τοῦτο	καὶ	γυνὴ τῷ ἀνδρὶ μαχομένη ~ποιεῖ.
[188]	δύναμις; ὅτι ξύεις τοῖς ~ὄνυξι	καὶ	δάκνεις τοῖς ὀδοῦσι; τοῦτο καὶ
[167]	καταπτὰς ἥρπασε. Τοῦ δὲ ἐπιστραφέντος	καὶ	~δακόντος αὐτόν, ἀποθνῄσκειν μέλλων, ἔφη·
[199]	δὲ εἶπεν· Οὕτως ἄνανδρος εἶ	καὶ	δειλή; ~Οὕτως ἡμᾶς τοὺς φίλους
[191]	~ἀπεκλαίοντο βίον ὡς ἐπισφαλὴς εἴη	καὶ	δειλίας πλέως· καὶ γὰρ καὶ
[174]	μουσικὴ τελευτῆς ἀναβολὴν ~ἀπεργάζεται. ~Κύκνος	καὶ	δεσπότης. ~Τοὺς κύκνους φασὶ παρὰ
[175]	ἐδίδασκε, τὸν δὲ οἰκουρὸν ~ἐποίησε.	Καὶ	δή, εἴ ποτε ὁ θηρευτὴς
[175]	ἐδίδαξε, τὸν δὲ λοιπὸν ~οἰκοφυλακεῖν.	Καὶ	δή, εἴ ποτε ὁ θηρευτικὸς
[153]	εἴς τινας θεραπείας χρήσιμα εἶναι.	Καὶ	δή, εἴ ποτέ τις αὐτὸν
[156]	φωνῆς, ᾠήθη σφόδρα εὔφωνος εἶναι.	Καὶ	δὴ ~ἐπαρθεὶς ἐπὶ τούτῳ ἔγνω
[156]	μισεν αὑτὸν εὔφωνον σφόδρα εἶναι.	Καὶ	δὴ ~ἐπαρθεὶς ἐπὶ τούτῳ ἔγνω
[170]	~μαρτυρεῖσθαι, ἐβουλήθη τῶν αὐτῶν ἐφικέσθαι·	καὶ	δὴ θεασαμένη ~τινὰς ὁδοιπόρους παριόντας
[157]	δὲ παρατηρησάμενος ἐμφιλοχωροῦσαν ~ἰξεύσας συνέλαβε.	Καὶ	δὴ μέλλουσα ἀναιρεῖσθαι ἔφη· Δειλαία
[196]	δεῖν δι' ἐπινοίας τοῦτο πρᾶξαι.	Καὶ	δὴ παραγενόμενος εἴς τι ~σπήλαιον
[174]	φασὶ παρὰ τὸν θάνατον ᾄδειν.	Καὶ	δή τις περιτυχὼν ~κύκνῳ πωλουμένῳ
[199]	πρᾶγμα, ~ἀλλ' ὅμως ὑπουργήσω σοι.	Καὶ	δὴ ὡς ἰχνευτὴς κύων ἐπηκολούθει,
[164]	~Κολοιὸς φυγάς. ~Κολοιόν τις συλλαβὼν	καὶ	δήσας αὐτοῦ τὸν πόδα λινῷ
[171]	Καὶ ἡ κορώνη ~ἀπεκρίνατο· Ἀλλὰ	καὶ	διὰ τοῦτο αὐτῇ θύω, διότι
[170]	δι' οἰωνῶν τοῖς ἀνθρώποις ~μαντεύεσθαι,	καὶ	διὰ τοῦτο μαρτυρουμένῳ ὡς προλέγοντι
[158]	~Ὅι δὲ ὑποτυχόντες ἔφασαν· Ἀλλὰ	καὶ	διὰ τοῦτό σε μᾶλλον θύομεν·
[170]	~ἀνθρώποις καὶ τὸ μέλλον προφαίνειν	καὶ	διὰ τοῦτο ὑπ' αὐτῶν ~μαρτυρεῖσθαι,
[195]	ὠμός, οὐδὲ βίαιος, ἀλλὰ ~πρᾷος	καὶ	δίκαιος, ὥσπερ ἄνθρωπος. Ἐπὶ δὲ
[195]	~Ὅτι δικαιοσύνης ἐν πόλει οὕσης	καὶ	δικαίως πάντων δικαζόντων, καὶ ~οἱ
[199]	ἀλώπεκα ἐκ δευτέρου τι ποιῆσαι	καὶ	δόλῳ πάλιν ταύτην ~ἀγαγεῖν. Ἡ
[199]	~ἀγαγεῖν. Ἡ δὲ εἶπεν· Χαλεπὸν	καὶ	δύσκολον ἐπιτάττεις ἐμοὶ πρᾶγμα, ~ἀλλ'
[169]	ἐθρήνει λέγων· Οἴμοι τῷ ταλαιπώρῳ	καὶ	~δυστηνῷ πτηνῷ· οὐ διὰ χρυσόν,
[169]	θρηνῶν ἔλεγεν· Οἴμοι τῷ ταλαιπώρῳ	~καὶ	δυστήνῳ πτηνῷ· οὐ χρυσὸν ἐνοσφισάμην
[199]	πάντα τὰ ὀστᾶ καὶ μυελοὺς	καὶ	ἔγκατα αὐτῆς ~καταπίνων. Ἡ δὲ
[156]	~ἐπαρθεὶς ἐπὶ τούτῳ ἔγνω δεῖν	καὶ	εἰς θέατρον εἰσελθεῖν. Ἀφικόμενος ~δὲ
[178]	ἐξαπιναίως ~ἐφάνη· τραφήσομαί τε γὰρ	καὶ	εἰς κόρον δειπνήσω, ὥστε με
[188]	ἰσχυρότερος. Εἰ δὲ θέλεις, ἔλθωμεν	~καὶ	εἰς πόλεμον. Καὶ σαλπίσας ὁ
[199]	φοβεροὶ καθεστήκεσαν. ~Λέων κιὰ ἀλώπηξ	καὶ	ἔλαφος. ~Λέων νοσήσας ἔκειτο ἐν
[196]	δὴ παραγενόμενος εἴς τι ~σπήλαιον	καὶ	ἐνταῦθα κατακλιθεὶς προσεποιεῖτο νοσεῖν· καὶ
[199]	τοῦ ὠτὸς κρατήσας ~ἤμελλε συμβουλεύειν	καὶ	ἐντολάς σοι δοῦναι περὶ τῆς
[197]	τὰ ποίμνια διέφθειρεν, ἔπειτα δὲ	καὶ	ἐπὶ τοὺς βόας ἐτράπη. Καὶ
[159]	οὐδὲ ὑμεῖς βαστάζειν δυνήσεσθε. ~Οὕτω	καὶ	ἐπὶ τῶν στρατευμάτων τὸ μηδὲν
[188]	κώνωψ νικήσας τὸν λέοντα, ~σαλπίσας	καὶ	ἐπινίκιον ᾄσας, ἔπτατο· καὶ ἀράχνης
[199]	τοὺς ἀπείρους, ἄλλους ποιεῖ ~βασιλεῖς	καὶ	ἐρέθιζε. Ἡ δὲ εἶπεν· Οὕτως
[166]	ἀνόητον ὁ λόγος εὔκαιρος. ~Κόραξ	καὶ	Ἑρμῆς. ~Κόραξ ἐν παγίδι κρατηθεὶς
[199]	τῇ ὕλῃ. Εὗρεὲ αὐτὴν καταψυχομένην,	~καὶ	ἔστη ἀναιδῶς. Ἡ δὲ ἔλαφος
[199]	λέων γείτων ἐστίμοι· ~νοσεῖ δὲ	καὶ	ἔστιν ἐγγὺς τοῦ θνῄσκειν. Ἐβουλεύετο
[174]	ὅτι εὐμελέστατόν ἐστι ζῷον, ~ἠγόρασε.	Καὶ	ἔχων ποτὲ συνδείπνους προσελθὼν παρεκάλει
[199]	εἶπεν· εἰ θέλεις ὑγιᾶναί με	καὶ	ζῆν, τὴν ἔλαφον τὴν ~μεγίστην,
[171]	σῶν οἰωνῶν τὴν πίστιν περιελέσθαι.	Καὶ	ἡ κορώνη ~ἀπεκρίνατο· Ἀλλὰ καὶ
[171]	σοι οἰωνῶν τὴν πίστιν περιελεῖν.	Καὶ	ἡ κορώνη ~πρὸς αὐτόν· Διὰ
[199]	ταχέως ἔσπευδεν ἐν ταῖς ὕλαις.	Καὶ	ἡ μὲν ~ἀλώπηξ τὰς χεῖρας
[177]	τῇ πόλει κυνῶν δάκνεσθαι. ~Οὕτω	καὶ	ἡ τῶν ἀνθρώπων πονηρία δελεαζομένη
[199]	ὁ νοῦς ~ἐτυφώθη τοῖς λόγοις,	καὶ	ἦλθεν εἰς τὸ σπήλαιον μὴ
[162]	οὖν ἡ ἡμέρα τῆς ~προθεσμίας	καὶ	ἦλθον πάντα τὰ ὄρνεα πρὸς
[163]	οὐδὲ μιᾶς ἔτυχεν. Ἀτὰρ ~οὖν	καὶ	ἡμᾶς δεῖ τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι,
[163]	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι δεῖ	καὶ	ἡμᾶς τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους
[191]	ἑαυτοὺς κατακρημνίσωμεν· ~ἰδοῦ γὰρ εὕρηνται	καὶ	ἡμῶν δειλότερα ζῷα. ~Οὕτω καὶ
[191]	διαπράξησθε· ἤδη γάρ, ὡς ὁρᾶτε,	καὶ	ἡμῶν ἕτερ' ἐστὶ ζῷα ~δειλότερα.
[192]	ἑστιῶ ~σε. Ὁ δὲ ἠκολούθει	καὶ	ἦν ἔνδον οὐδὲν ἢ ὁ
[156]	~ἐπαρθεὶς ἐπὶ τούτῳ ἔγνω δεῖν	καὶ	θεάτρῳ ἑαυτὸν ἐπιδοῦναι. ~Ἀφικόμενος δ'
[199]	γὰρ αὐτὸν εἶχε καὶ λύπη·	καὶ	~ἱκέτευε τὴν ἀλώπεκα ἐκ δευτέρου
[193]	κακῶς τῇ ~περιεργειᾳ χρωμένοις. ~Λάρος	καὶ	ἰκτῖνος. ~Λάρος ἰχθὺν καταπιών, διαρραγέντος
[184]	μὲν γάρ, φησί, λεπτός εἰμι	καὶ	ἰσχνός· ἂν δὲ μικρὸν ἀναμείνῃς,
[184]	λέγων· Νῦν μὲν λεπτός εἰμι	καὶ	ἰσχνός· μέλλουσι δέ ~μου οἱ
[152]	~ἀντιλαμβάνω χάριτας. ~{Ὅτι} τοὺς ἀχαρίστους	καὶ	κακούργους, τοὺς ἀντὶ ἀγαθῶν κακὰ
[156]	ἑαυτὸν ἐπιδοῦναι. ~Ἀφικόμενος δ' ἐπιδείξασθαι	καὶ	κακῶς ᾄδων πάνυ, λίθοις αὐτὸν
[165]	~ἐπῄνει αὐτὸν ὡς εὐμεγέθη τε	καὶ	καλόν, λέγουσα καὶ ὡς πρέπει
[199]	χεῖρας· ἐπιθυμῶ γὰρ αὐτῆς ἐγκάτων	καὶ	~καρδίας. Ἡ δὲ ἀλώπηξ ἀπελθοῦσα
[170]	δὲ πρὸς τὴν φωνὴν ἐπιστραφέντων	καὶ	~καταπλαγέντων, εἷς τις ὑποτυχὼν ἔφη·
[170]	δὲ πρὸς τὴν φωνὴν ἐπιστραφέντων	καὶ	~καταπλαγέντων, ὑποτυχών τις ἔφη· Ἀπίωμεν,
[161]	οἶδε, τρέφειν δὲ οὐδαμῶς. ~Κολοιὸς	καὶ	κόρακες. ~Κολοιὸς τῷ μεγέθει τῶν
[170]	~ἐφικέσθαι, καὶ γέλωτα ὀφλισκάνουσιν. ~(Κορώνη	καὶ	κόραξ. ~Κορώνη φθονήσασα κόρακι ἐπὶ
[170]	κέρδος εὐτελὲς ὑφισταμένους θάνατον. ~(Κορώνη	καὶ	κόραξ. ~Κορώνη φθονήσασα κόρακι ἐπὶ
[181]	ῥᾴδίως πρὸς αὐτὸ ἀντιπαρατάσσονται. ~Κύων	καὶ	κόχλος. ~Ὤα τις κύων καταπίνειν
[173]	~Ανὴρ εὐπορῶν χῆνά τε ἅμα	καὶ	κύκνον ἔτρεφεν, οὐκ ἐπὶ τοῖς
[179]	ἀλλὰ ~τούτους ἐκφεύγειν. ~(Κύων θηρευτικὸς	καὶ	κύνες. ~Κύων θηρευτικὸς ῥήξας τοὺς
[179]	εὖ ποιεῖν ~ἐπαγγελλομένοις. ~(Κύων θηρευτικὸς	καὶ	κύνες. ~Κύων τρεφόμενος ἐν οἴκῳ,
[191]	καὶ γὰρ καὶ ~ὑπ' ἀνθρώπων	καὶ	κυνῶν καὶ ἀετῶν καὶ ἄλλων
[155]	~πρὸς ἀδίκους καὶ ἀχαρίστους. ~(Κηπουρὸς	καὶ	κύων. ~Κηπουροῦ κύων εἰς φρέαρ
[155]	~τρεφόμενοι τοῖς μητέρας ἔχουσιν. ~(Κηπουρὸς	καὶ	κύων. ~Κηπωροῦ κύων εἰς φρέαρ
[171]	~ἐχθροὺς εὐεργετεῖν οὐκ ὀκνοῦσιν. ~(Κορώνη	καὶ	κύων. ~Κορώνη Ἀθηνᾷ θύουσα κύνα
[171]	ἐφικέσθαι καὶ γέλωτα ~ὀφλισκάνουσι. ~(Κορώνη	καὶ	κύων. ~Κορώνη Ἀθηνᾷ θύουσα κύνα
[195]	πάντων τῶν ζώων δοῦναι δίκας	καὶ	λαβεῖν ~πρὸς ἄλληλα, ὁ λύκος
[182]	λανθάνουσιν ~ἑαυτοὺς περιπείροντες ἀτόποις. ~Κύων	καὶ	λαγωός. ~Κύων θηρευτικὸς λαγωὸν συλλαβών,
[179]	μέντοι πλησίον εἰμὶ ~θανάτου ἄρκοις	καὶ	λέουσι μαχόμενος. Οἱ δὲ πρὸς
[179]	δὲ πλησίον εἰμὶ θανάτου, ἄρκοις	καὶ	λέουσι ~μαχόμενος. Ὁι δὲ πρὸς
[188]	πρὸς τούτοις γελοῖα πάσχει. ~Κώνωψ	καὶ	λέων. ~Κώνωψ πρὸς λέοντα ἐλθὼν
[184]	βίου ~τοῦτο φυλάττονται. ~(Κύων κοιμώμενος	καὶ	λύκος. ~Κύων πρὸ ἐπαύλεώς τινος
[184]	ἀνθρώποις μαθήματα ~γίνονται. ~(Κύων κοιμώμενος	καὶ	λύκος. ~Κύων πρὸ ἐπαύλεώς τινος
[152]	ἥτις κατ' ~ἐνιαυτὸν ἐμαυτῇ ὕβρεις	καὶ	λύπας παρέχω. Ὁ λόγος πρὸς
[199]	ἐστέναξεν· λιμὸς γὰρ αὐτὸν εἶχε	καὶ	λύπη· καὶ ~ἱκέτευε τὴν ἀλώπεκα
[183]	τοῖς ἀνθρώποις μαθήματα ~γίνονται. ~(Κύων	καὶ	μάγειρος. ~Κύων εἴς τι μαγειρεῖον
[183]	ἀμφίβολον ὁ λόγος εὔκαιρος. ~(Κύων	καὶ	μάγειρος. ~Κύων εἰσπηδήσας εἰς μαγειρεῖον
[197]	γὰρ τοῦτον συγκλεῖσαι ἐβούλου ὃν	καὶ	μακρόθεν ~σε ἔδει φεύγειν; Οὕτως
[179]	κινδύνους ἑαυτῷ ἐπιφέρειν διὰ τρυφὴν	καὶ	ματαίαν δόξαν, ἀλλὰ ~τούτους ἐκφεύγειν.
[154]	στερεά, ~τὰ δὲ ἥμερα λεπτὰ	καὶ	μεμαρασμένα. Κἀκεῖνος ἔφη· Ἡ γῆ
[196]	γηράσας καὶ ἀλώπηξ. ~Λέων γηράσας	καὶ	μὴ δυνάμενος δι' ἀλκῆς ἑαυτῷ
[168]	μητρί· Μῆτερ, εὔχου τῷ θεῷ	καὶ	μὴ θρήνει. Ἡ ~δ' ὑπολαβοῦσα
[199]	οἴμοι, πονηρὸν δεσπότην. Ἀλλ' ἐλθὲ	καὶ	μηδὲν ~πτοηθῇς καὶ γενοῦ ὡς
[151]	καὶ τότε ὅμοια διδάσκειν. ~(Καρκῖνος	καὶ	μήτηρ. ~Μὴ λοξὰ περιπάτει, καρκῖνος
[151]	~(Καρκῖνος	καὶ	μήτηρ. ~Μὴ λοξὰ περιπατεῖν καρκίνῳ
[199]	~δεῖπνον εἶχε, πάντα τὰ ὀστᾶ	καὶ	μυελοὺς καὶ ἔγκατα αὐτῆς ~καταπίνων.
[199]	οὐδὲ κνίσμα χειρὸς ἀρρώστου ~ὑπέστης.	Καὶ	νῦν ὑπὲρ σὲ πλεῖον ἐκεῖνος
[197]	καὶ ἐπὶ τοὺς βόας ἐτράπη.	Καὶ	ὁ ~γεωργὸς φοβηθεὶς περὶ αὑτοῦ
[184]	ἐκάλει, ὑπομιμνῄσκων αὐτὸν τῶν συνθηκῶν.	Καὶ	ὁ κύων· ~Ἀλλ' ὦ λύκε,
[188]	~τὰς ῥίνας αὐτοῦ ἄτριχα πρόσωπα.	Καὶ	ὁ λέων τοῖς ἰδίοις ὄνυξι
[175]	ποτε ὁ θηρευτικὸς ἤγρευέ τι,	καὶ	ὁ οἰκουρὸς ~συμμετεῖχεν αὐτῷ τῆς
[181]	~εἶναι. Βαρούμενος δὲ τὰ σπλάγχνα	καὶ	ὀδυνώμενος ἔλεγε· Δίκαια ~ἔγωγε πέπονθα,
[195]	οὕσης καὶ δικαίως πάντων δικαζόντων,	καὶ	~οἱ εὐτελεῖς ἀταράχως βιοῦσιν. ~Λέων
[178]	ἑστιάσων τινὰ τῶν φίλων αὐτῷ	καὶ	~οἰκείων. Ὁ δὲ κύων αὐτοῦ
[170]	κορώνη γάρ ~ἐστιν, ἥτις κέκραγε	καὶ	οἰωνισμὸν οὐκ ἔχει. ~Ὁ μῦθος
[162]	διὰ τὸ ὐπερπεφρονηκέναι ~αὐτούς. ~Κολοιὸς	καὶ	ὄρνεα. ~Ζεὺς βουλόμενος βασιλέα ὀρνέων
[161]	τὴν φωνὴν ~παίοντες αὐτὸν ἐξέβαλον.	Καὶ	ὃς ἀπελαθεὶς ὑπ' αὐτῶν ἧκε
[163]	αὐτοῦ γνοῦσαι φύσιν, ἐξήλασαν παὶουσαι.	Καὶ	ὃς ~αποτυχὼν τῆς ἐνταῦθα τροφῆς
[163]	αὐτοῦ τὴν φωνὴν ἐξήλασαν αὐτόν.	Καὶ	ὃς ~ἀποτυχὼν τῆς ἐνταῦθα τροφῆς
[197]	βουλόμενος ~τὴν αὐλείαν θύραν ἔκλεισε.	Καὶ	ὃς ἐξελθεῖν μὴ δυνάμενος πρῶτον
[155]	ὑπ' αὐτοῦ βαπτίζεσθαι, ἔδακεν αὐτόν.	Καὶ	ὃς κακῶς ~διατεθεὶς ἔφη· Ἀλλ'
[153]	αἰδοῖα ῥίπτει πρὸς τοὺς διώκοντας	καὶ	~οὕτω σωτηρίας τυγχάνει. ~Ὁ μῦθος
[196]	καὶ ἐνταῦθα κατακλιθεὶς προσεποιεῖτο νοσεῖν·	καὶ	οὕτω τὰ ~παραγενόμενα πρὸς αὐτὸν
[153]	~ἀποκόπτων τὰ ἑαυτοῦ αἰδοῖα ῥίπτει	καὶ	οὕτως τῆς σωτηρίας ~τυγχάνει. Οὕτω
[167]	πρότερόν σου δεσπότην ἠδίκησας; ~Κόραξ	καὶ	ὄφις. ~Κόραξ τροφῆς ἀπορῶν, ὡς
[156]	εἰσελθεῖν. Ἀφικόμενος ~δὲ ἐπὶ σκήνην	καὶ	πάνυ κακῶς ᾄδων λίθοις βαλλόμενος
[179]	εἶπον· Καλὸν βίον ἡμεῖς, εἰ	καὶ	~πενιχρόν, ζῶμεν, οἵτινες οὔτε λέουσι
[167]	ἄνδρα ὅς διὰ θησαυροῦ εὕρεσιν	καὶ	~περὶ σωτηρίας ἐκινδύνευσεν. ~Κόραξ νοσῶν.
[163]	καὶ τὰ προσόντα ~ἀφαιρεῖται. ~(Κολοιὸς	καὶ	περιστεραί. ~Κολοιὸς ἔν τινι περιστερεῶνι
[163]	ἐξ ἀρχῆς ἦσαν εὑρίσκονται. ~(Κολοιὸς	καὶ	περιστεραί. ~Κολοιὸς ἰδὼν περιστερὰς ἔν
[199]	σοι εἰς τὰ φύλλα ~πάντα	καὶ	πηγὰς μηδὲν κακὸν παθεῖν παρὰ
[199]	ἀλλὰ οὐκέτι χειρώσῃ με· εἰδὲ	καὶ	πλησιάσεις μοι, ~οὐ ζήσεις ἔτι.
[159]	τοῖς ~χρηστοῖς ἐστιν εὐεργετήματα. ~Κοιλία	καὶ	πόδες. ~Κοιλία καὶ πόδες περὶ
[159]	εὐεργετήματα. ~Κοιλία καὶ πόδες. ~Κοιλία	καὶ	πόδες περὶ δυνάμεως ἤριζον. Παρ'
[189]	ταῦρος. ~Κώνωψ ἐπιστὰς κέρατι ταύρου	καὶ	πολὺν χρόνον ἐπικαθίσας, ἐπειδὴ ~ἀπαλλάττε
[155]	ἄνδρα ἀχάριστον εἰς τοὺς εὐεργέτας	καὶ	πρὸς ἀδικοῦντα ὁ ~μῦθος ἁρμόζει.
[187]	κρείττονας ἀντιφερίζειν· νίκης τε στέρεται	~καὶ	πρὸς τούτοις γελοῖα πάσχει. ~Κώνωψ
[162]	ὀρνέων πτερὰ ~συλλεξάμενος, ἑαυτῷ περιέθηκε	καὶ	προσεκόλλησε. Συνέβη οὖν ἐκ ~τούτου
[199]	ἀκούσῃς, συμβουλεύω καὶ σὲ ἐλθεῖν	καὶ	~προσμένειν τελευτῶντι αὐτῷ. Οὕτως εἶπεν
[188]	θέλεις, ἔλθωμεν ~καὶ εἰς πόλεμον.	Καὶ	σαλπίσας ὁ κώνωψ ἐνεπήγετο, δάκνων
[199]	ἐμοῦ τῆς γραὸς ἀκούσῃς, συμβουλεύω	καὶ	σὲ ἐλθεῖν καὶ ~προσμένειν τελευτῶντι
[200]	ὡς ἐκ τῆς πολλῆς μάχης	καὶ	~σκοτοδινιᾶσαι, ἀπαυδήσαντες ἔκειντο. Ἀλώπηξ δὲ
[184]	τηνικαῦτα πολλὰ ~φαγὼν πιμελέστερος ἔσομαι,	καὶ	σοὶ ἡδύτερον βρῶμα γενήσομαι. Ὁ
[184]	τοῦ δώματος τὸν κύνα καθεύδοντα,	καὶ	στὰς κάτωθεν πρὸς ~ἑαυτὸν ἐκάλει,
[196]	τὸ ~τέχνασμα αὐτοῦ συνεῖσα παρεγένετο,	καὶ	στᾶσα ἄποθεν τοῦ ~σπηλαίου ἐπυνθάνετο
[180]	ἀλώπηξ ἀκούσασα πρὸς αὐτὸν ~ἔδραμε	καὶ	στᾶσα κάτωθεν πρὸς ἑαυτὴν κατελθεῖν
[180]	καὶ βουλομένη ~αὐτὸν καταθοινήσασθαι, ἐλθοῦσα	καὶ	στᾶσα κάτωθεν τοῦ δένδρου ~ἐβόα
[170]	παριόντας ἧκεν ἐπί τινος δένδρου,	καὶ	στᾶσα ~μεγάλα ἐκεκράγει. Τῶν δὲ
[170]	παριόντας, ἧκεν επί τι δένδρον	καὶ	~στᾶσα μεγάλως ἔκραξεν. Τῶν δὲ
[154]	τῶν λαχάνων εὐθαλῆ τέ ἐστι	καὶ	στερεά, ~τὰ δὲ ἥμερα λεπτὰ
[184]	τινος ἐκοιμᾶτο. Λύκος δὲ θεασάμενος	καὶ	~συλλαβὼν οἷός τε ἦν καταφαγεῖν.
[180]	ὅπως ᾄσωμεν τὰς νυκτερινὰς ᾠδὰς	καὶ	~συνευφρανθῶμεν ἀμφότεροι. Ὁ δὲ ἀλέκτωρ
[179]	μὲν τποφῇ συζῶ περισσῇ οἶδα	καὶ	σῶμα ~τὸ ἐμὸν εὐφραίνω· ἀεὶ
[164]	δουλείαν μὴ ὑπομείνας ~ἔλαθον ἐμαυτὸν	καὶ	σωτηρίας στερήσας. ~Οὗτος ὁ λόγος
[162]	συνιδὼν ἑαυτὸν δυσμορφίᾳ ~περικείμενον, ἀπελθὼν	καὶ	τὰ ἀποπίπτοντα τῶν ὀρνέων πτερὰ
[163]	πρὸς τῷ μηδὲν ὠφελεῖν πολλάκις	καὶ	τὰ προσόντα ~ἀφαιρεῖται. ~(Κολοιὸς καὶ
[163]	πρὸς τῷ μηδὲν ὠφελεῖν, ἀφαιρεῖται	καὶ	τὰ προσόντα ~πολλάκις. ~Κολοιὸς φυγάς.
[161]	ἀνθρώπων οἱ τὰς πατρίδας ἀπολιπόντες	καὶ	τὰς ~ἀλλοδαπὰς προκρίνοντες οὔτε ἐν
[199]	ἔρως τὸν ἀνθρώπινον νοῦν ἐπιθολοῖ	καὶ	τὰς ~τῶν κινδύνων συμφορὰς οὐ
[189]	ζώου, ~τῆς ἀράχνης, ἀπώλετο. ~Κώνωψ	καὶ	ταῦρος. ~Κώνωψ ἐπιστὰς κέρατι ταύρου
[173]	ᾄδει τι ~μέλος θανάτου προοίμιον,	καὶ	τῇ μὲν ᾠδῇ μηνύει τὴν
[196]	ἔχοι. Τοῦ δὲ εἰπόντος· Κακῶς,	καὶ	~τὴν αἰτίαν ἐρομένου δι' ἣν
[160]	Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη αὐτον ἐγχρονίζοντα	καὶ	τὴν αἰτίαν παρ' αὐτοῦ μαθοῦσα
[180]	αὐτόν, ὁ κύων ἄφνω πηδήσας	καὶ	τὴν ἀλώπεκα ~δραξάμενος, διεσπάραξεν αὐτήν.
[161]	ἀμφιγνοοῦντες αὐτοῦ τό τε εἶδος	καὶ	τὴν φωνὴν ~παίοντες αὐτὸν ἐξέβαλον.
[180]	τῆς ῥαγάδος τοῦ δένδρου ἀφύπνωσε,	καὶ	τῆς νυκτὸς ~παρελθούσης καὶ αὐγῆς
[199]	τὸ κέρας αὐτῆς ὄφεσι φοβερόν.	Καὶ	τί σοι τὰ πολλὰ λέγω;
[190]	εἰ μὴ ᾔδειμεν τίνες ~ἐστὲ	καὶ	τίσι πολεμεῖτε. ~Ὁ λόγος δηλοῖ
[165]	μεγάλα ἐκεκράγει. Ἐκείνη δὲ προσδραμοῦσα	καὶ	~τὸ κρέας ἁρπάσασα ἔφη· Ὦ
[170]	τῷ διὰ οἰωνῶν μαντεύεσθαι ~ἀνθρώποις	καὶ	τὸ μέλλον προφαίνειν καὶ διὰ
[179]	εἶπεν· Ὅτι τροφῇ συζῶ περισσῇ	καὶ	τὸ ~σῶμα τὸ ἐμὸν εὐφραίνω
[151]	γὰρ αὐτοὺς ὀρθὰ βιοῦν ~δεῖ	καὶ	τόθ' ἑτέρους διδάσκειν. ~(Καρύα. ~Καρύα,
[191]	καὶ ἡμῶν δειλότερα ζῷα. ~Οὕτω	καὶ	τοῖς ἀνθρώποις αἱ τῶν ἄλλων
[193]	οἱ τὰ οἰκεῖα ἐπιτηδεύματα καταλιπόντες	καὶ	τοῖς μηδὲν ~προσήκουσιν ἐπιβαλλόμεμοι εἰκότως
[175]	παρέβαλλεν. Ἀγανακτοῦντος δὲ τοῦ ~θηρευτικοῦ	καὶ	τὸν ἕτερον ὀνειδίζοντος, εἴ γε
[200]	κύκλῳ περιιοῦσα, ~πεπτωκότας αὐτοὺς ἰδοῦσα	καὶ	τὸν νεβρὸν ἐν τῷ μέσῳ
[151]	ἐστὶν ~ὀρθὰ βιοῦν καὶ βαδίζειν,	καὶ	τότε ὅμοια διδάσκειν. ~(Καρκῖνος καὶ
[183]	μάγειρος. ~Κύων εἰσπηδήσας εἰς μαγειρεῖον	καὶ,	τοῦ μαγείρου ἀσχολουμένου, ~καρδίαν ἁρπάσας,
[198]	μὴ τούς τε ~ὀδόντας ἐξέλῃ	καὶ	τοὺς ὄνυχας ἐκτέμῃ· τούτους γὰρ
[165]	αὐτῷ ~μάλιστα τῶν ὀρνέων βασιλεύειν,	καὶ	τοῦτο πάντως ἂν ἐγένετο, εἰ
[161]	ὁμοφύλους, παρεγένετο πρὸς τοὺς κόρακας	καὶ	τούτοις ἠξίου ~συνδιαιτᾶσθαι. Οἱ δὲ
[200]	κείμενον, διὰ ~μέσου ἀμφοῖν διαδραμοῦσα	καὶ	τοῦτον ἁρπάσασα, φεύγουσα ᾤχετο. ~Οἱ
[158]	οὐδὲν εὗρον ὅτι μὴ ἀλεκτρυόνα,	~καὶ	τοῦτον λαβόντες ἀπῄεσαν. Ὁ δὲ
[158]	ἄλλο εὗρον, μόνον δὲ ~ἀλεκτρυόνα,	καὶ	τοῦτον λαβόντες ἀπηλλαγησαν. Ὁ δὲ
[175]	συνελάμβανέ τι, ~ἐκ τούτου μέρος	καὶ	τῷ ἑτέρῳ παρέβαλλεν. Ἀγανακτοῦντος δὲ
[161]	ἐξ ἀμφοτέρων ~διαίτης στερηθῆναι. ~Οὕτω	καὶ	τῶν ἀνθρώπων οἱ τὰς πατρίδας
[170]	κεκραγυῖα οἰωνὸν οὐκ ἔχει. Οὕτω	καὶ	τῶν ~ἀνθρώπων οἱ τοῖς κρείττοσιν
[170]	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω	καὶ	τῶν ἀνθρώπων οἱ τοῖς κρείττοσιν
[180]	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω	καὶ	τῶν ἀνθρώπων οἱ φρόνιμοι, ὁπόταν
[153]	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω	καὶ	τῶν ἀνθρώπων οἱ φρόνιμοι ὑπὲρ
[162]	ἀπογυμνωθέντι κολοιὸν πάλιν γενέσθαι. ~Οὕτω	καὶ	τῶν ἀνθρώπων οἱ χρεωφειλέται, μέχρι
[153]	οὕτως τῆς σωτηρίας ~τυγχάνει. Οὕτω	καὶ	τῶν ἀνθρώπων φρόνιμοί εἰσιν ὅσοι
[175]	ἐσθίειν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	καὶ	τῶν νέων οἱ μηδὲν ἐπιστάμενοι
[175]	ἀλλοτρίους δὲ πόνους κατεσθίειν. Οὕτω	καὶ	τῶν ~παίδων οἱ ῥᾴθυμοι οὐ
[154]	ἐστί, τῶν δὲ μητρυιά. ~Οὕτω	καὶ	τῶν παίδων οὐχ ὁμοίως τρέφονται
[156]	ᾄδων λίθοις βαλλόμενος ἐξηλάθη. ~Οὕτως	καὶ	τῶν ῥητόρων ἔνιοι ἐν σχολαῖς
[156]	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω	καὶ	τῶν ῥητόρων ἔνιοι ἐν ταῖς
[171]	δαίμων οὕτως σε μισεῖ ~ὡς	καὶ	τῶν σῶν οἰωνῶν τὴν πίστιν
[191]	καὶ δειλίας πλέως· καὶ γὰρ	καὶ	~ὑπ' ἀνθρώπων καὶ κυνῶν καὶ
[152]	~Καρύα, παρά τινα ὁδὸν οὖσα	καὶ	ὑπὸ τῶν παριόντων λίθοις ~βαλλομένη,
[161]	εὐδοκιμοῦσι διὰ τὸ ξένοι ~εἶναι	καὶ	ὑπὸ τῶν πολιτῶν δυσχεραίνονται διὰ
[194]	~ἀλλὰ πρὸς ἀρετὴν ἀφορᾶν. ~(Λέαινα	καὶ	ὗς. ~Φασὶν ὗν καυχωμένην ἀγέλην
[165]	κρέας ἁρπάσασα ἔφη· Ὦ κόραξ,	καὶ	φρένας εἰ εἶχες, οὐδὲν ἂν
[199]	ἀναιδῶς. Ἡ δὲ ἔλαφος χολωθεῖσα	καὶ	φρίξασα τὴν χαίτην ~εἶπεν· Ὦ
[194]	ῥώμῃ σώματος καὶ ἀνδρείᾳ ἢ	καὶ	φρονήσει διαφέρων ἢ ~πολλοὶ δειλοὶ
[165]	δὲ παραστῆσαι αὐτῇ θέλων ὅτι	καὶ	φωνὴν ἔχει, ~ἀποβαλὼν τὸ κρέας
[180]	πρὸς τὴν ῥίζαν τοῦ δένδρου	καὶ	φώνησον τὸν ~παραμονάριον, ὅπως κρούσῃ
[199]	~τᾶς ὕλαις· προσπαίσασα δὲ αὐτῇ	καὶ	χαίρειν εἰποῦσα ἔφη· Ἀγαθά ~σοι
[199]	εἶχεν, ἥτις δὶς εἰς οἶκον	καὶ	χεῖρας λέοντος ~εἰσῆλθεν. ~Ὅτι ὁ
[180]	πρὸς αὐτόν· Ἀγαθὸν ὄρνεον εἶ	καὶ	χρηστὸν τοῖς ἀνθρώποις· ~κατάβηθι δὲ
[165]	εὐμεγέθη τε καὶ καλόν, λέγουσα	καὶ	ὡς πρέπει αὐτῷ ~μάλιστα τῶν
[173]	οἷς ἐτρέφετο, νὺξ μὲν ἦν,	καὶδιαγινώσκειν	ὁ καιρὸς ~οὐκ ἀφῆκεν ἑκάτερον.
[172]	δηλοῖ ὅτι πᾶν τὸ παρὰ	καιρὸν	δρώμενον ἐπονείδιστον. ~Κύκνος ἀντὶ χηνὸς
[173]	νὺξ μὲν ἦν, καὶδιαγινώσκειν ὁ	καιρὸς	~οὐκ ἀφῆκεν ἑκάτερον. Ὁ δὲ
[171]	θεὸς οὕτω σε μισεῖ ὡς	~κἀκ	τῶν συντρόφων σοι οἰωνῶν τὴν
[152]	καὶ κακούργους, τοὺς ἀντὶ ἀγαθῶν	κακὰ	~αντιδιδόντας, ὁ μῦθος ἐλέγχει. ~(Κάστωρ.
[180]	καθεύδοντα, ὡς, ~ἐκείνου ἀνοίξαντος, κατελθεῖν,	κἀκείνης	ζητούσης αὐτὸν φωνῆσαι, ὁ ~κύων
[163]	ἐπανῆκε πρὸς τοὺς κολοιοὺς πάλιν.	~Κἀκεῖνοι	διὰ τὸ χρῶμα αὐτὸν οὐκ
[163]	ἐπανῆλθε πάλιν πρὸς τοὺς κολοιούς·	~κἀκεῖνοι	οὐ γνωρίζοντες αὐτὸν διὰ τὸ
[175]	θοίνης. Ἀγανακτοῦντος δὲ τοῦ θηρευτικοῦ	~κἀκεῖνον	ὀνειδίζοντος, εἴ γε αὐτὸς μὲν
[154]	δὲ ἥμερα λεπτὰ καὶ μεμαρασμένα.	Κἀκεῖνος	ἔφη· Ἡ γῆ τῶν μὲν
[178]	~μάγειρος, ὡς εἶδε τοῦτον ὧδε	κἀκεῖσε	τὴν κέρκον. Περιστρέφοντα, ~κατασχὼν τὰ
[187]	δὲ ~θεασαμένη αὐτὸν ἔφη· Ὦ	κακὴ	κεφαλή, σὺ λέοντα ἐδίωκες, οὗ
[186]	πρόδηλοί εἰσι δηλοῦντες τὴν ~ἀφανῆ	κακίαν.	~(Κύων λέοντα διώκων καὶ ἀλώπηξ.
[186]	δι' ἔλεγχον τῆς κεκρυμμένης σου	κακίας.	~Ὅτι οἱ τῶν ἀλαζόνων κενόδοξοι
[172]	δὲ αὐτῶν τριζόντων ἔφη· Ὦ	~κάκιστα	ζῷα, τῶν οἰκιῶν ὑμῶν ἐμπιπραμένων,
[166]	δὲ πρὸς αὐτὸν εἶπεν· Ὦ	κάκιστον	ζῷον, ~πῶς σοι πιστεύσω, ὅτι
[180]	ἀνθρώπων οἱ φρόνιμοι, ὁπόταν τι	~κακὸν	αὐτοῖς ἐπέλθῃ, ῥᾴδίως πρὸς αὐτὸ
[199]	φύλλα ~πάντα καὶ πηγὰς μηδὲν	κακὸν	παθεῖν παρὰ τοῦ λέοντος· ἐγὼ
[192]	~Ὅτι τοῖς περιέργοις πολλάκις μέγιστον	κακὸν	συνέβη κακῶς τῇ ~περιεργειᾳ χρωμένοις.
[152]	χάριτας. ~{Ὅτι} τοὺς ἀχαρίστους καὶ	κακούργους,	τοὺς ἀντὶ ἀγαθῶν κακὰ ~αντιδιδόντας,
[192]	Ὁ δὲ λαγωὸς ἔφη· Σὺν	κακῷ	μέν, ἀλλ' ἔμαθόν σου τὸ
[156]	~δὲ ἐπὶ σκήνην καὶ πάνυ	κακῶς	ᾄδων λίθοις βαλλόμενος ἐξηλάθη. ~Οὕτως
[156]	ἐπιδοῦναι. ~Ἀφικόμενος δ' ἐπιδείξασθαι καὶ	κακῶς	ᾄδων πάνυ, λίθοις αὐτὸν ~ἐξώσαντες
[155]	βαπτίζεσθαι, ἔδακεν αὐτόν. Καὶ ὃς	κακῶς	~διατεθεὶς ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε ἄξια
[196]	πῶς ἔχοι. Τοῦ δὲ εἰπόντος·	Κακῶς,	καὶ ~τὴν αἰτίαν ἐρομένου δι'
[192]	περιέργοις πολλάκις μέγιστον κακὸν συνέβη	κακῶς	τῇ ~περιεργειᾳ χρωμένοις. ~Λάρος καὶ
[164]	φυγὼν ἧκεν εἰς τὴν ἑαυτοῦ	~καλιάν.	Περιειληθέντος δὲ τοῦ δεσμοῦ τοῖς
[179]	Ὁι δὲ πρὸς ἀλλήλους εἶπον·	Καλὸν	βίον ἡμεῖς, εἰ καὶ ~πενιχρόν,
[165]	αὐτὸν ὡς εὐμεγέθη τε καὶ	καλόν,	λέγουσα καὶ ὡς πρέπει αὐτῷ
[194]	ἔφη, ἀλλὰ λέοντα. Ὅτι τὸ	καλὸν	οὐκ ἐν πλήθει δεῖ μετρεῖν,
[164]	δήσας αὐτοῦ τὸν πόδα λινῷ	κάλῳ	τῷ ~ἑαυτοῦ παιδὶ ἔδωκεν. Ὁ
[179]	Οἱ δὲ πρὸς ἀλλήλους εἶπον·	~Καλῶς	ἡμῖν τὸ πενιχρῶς χῆν οὔτε
[163]	ἰδὼν περιστερὰς ἔν τινι περιστεροτροφείῳ	καλῶς	~τρεφομένας, λευκάνας ἑαυτὸν ἧκεν ὡς
[163]	ἔν τινι περιστερεῶνι περιστερὰς ἰδὼν	καλῶς	τρεφομένας, ~λευκάνας ἑαυτὸν ἦλθεν ὡς
[178]	μέγα ~δεῖπνον, βοῶν ἐν τῇ	καρδίᾳ·	Βαβαί, πόση μοι χαρὰ ἄρτι
[183]	μαγειρεῖον εἰσελθών, τοῦ μαγείρου ἀσχοληθέντος,	~καρδίαν	ἁρπάσας ἔφυγεν. Ὁ δὲ ἐπιστραφείς,
[183]	μαγειρεῖον καὶ, τοῦ μαγείρου ἀσχολουμένου,	~καρδίαν	ἁρπάσας, ἔφυγεν. Ὁ δὲ μάγειρος
[199]	μὴ ἔτι ζήτει· ποίαν ~γὰρ	καρδίαν	αὕτη εἶχεν, ἥτις δὶς εἰς
[199]	Ἡ δὲ ἀλώπηξ εἱστήκει ὁρῶσα·	καρδίαν	δὲ ἐκπεσοῦσαν ~ἁρπάζει λαθραίως, τοῦ
[183]	ἐμοῦ ~καρδίαν εἴληφας, ἀλλ' ἐμοὶ	καρδίαν	δέδωκας. ~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι
[183]	ἐμοῦ καρδίαν εἴληφας, ἀλλ' ἐμοὶ	καρδίαν	ἔδωκας. Ὁ ~μῦθος δηλοῖ ὅτι
[183]	σε· οὐ γὰρ ἀπ' ἐμοῦ	~καρδίαν	εἴληφας, ἀλλ' ἐμοὶ καρδίαν δέδωκας.
[183]	~σε· οὐ γὰρ ἀπ' ἐμοῦ	καρδίαν	εἴληφας, ἀλλ' ἐμοὶ καρδίαν ἔδωκας.
[199]	δὲ λέων ~ἅπαντα ἐρευνήσας μόνην	καρδίαν	ἐπεζήτει. Ἀλώπηξ δὲ μηκόθεν ~σταθεῖσα
[199]	μηκόθεν ~σταθεῖσα ἔφη· Αὕτη ἀληθῶς	καρδίαν	οὐκ εἶχεν· μὴ ἔτι ζήτει·
[199]	ἐπιθυμῶ γὰρ αὐτῆς ἐγκάτων καὶ	~καρδίας.	Ἡ δὲ ἀλώπηξ ἀπελθοῦσα εὗρε
[151]	καὶ μήτηρ. ~Μὴ λοξὰ περιπάτει,	καρκῖνος	ἔλεγε τῷ τέκνῳ, μηδὲ ταῖς
[151]	Ἔφη δὲ τῇ μητρὶ ὁ	καρκῖνος·	Ἐμὲ ~διδάσκουσα, μῆτερ, ἃ λέγεις,
[151]	βαδίζειν, καὶ τότε ὅμοια διδάσκειν.	~(Καρκῖνος	καὶ μήτηρ. ~Μὴ λοξὰ περιπάτει,
[151]		~(Καρκῖνος	καὶ μήτηρ. ~Μὴ λοξὰ περιπατεῖν
[151]	καὶ μήτηρ. ~Μὴ λοξὰ περιπατεῖν	καρκίνῳ	μήτηρ ἔλεγε μηδὲ τῇ ὑγρᾷ
[152]	~Καρύα τις ἐν ὁδῷ ἱσταμένη	καρπὸν	ἔφερε πολύν. Οἱ δὲ παροδῖται
[157]	διὰ δὲ τὴν γλυκύτητα τοῦ	καρποῦ	~οὐκ ἀφίστατο. Ἰξευτὴς δὲ παρατηρησάμενος
[152]	ἀθλία ἐγώ, ὅτι οὕς τῷ	καρπῷ	μου εὐφραίνω, ὑπὸ τούτων δεινὰς
[152]	καὶ βάκλοις κατέκλων διὰ τὰ	κάρυα.	Ἡ δὲ οἰκτρὸν ἔφη· ~Ὦ
[152]	~δεῖ καὶ τόθ' ἑτέρους διδάσκειν.	~(Καρύα.	~Καρύα, παρά τινα ὁδὸν οὖσα
[152]	ἐπὶ ~τῶν ἰδίων ἀγαθῶν λυπουμένους.	~(Καρύα.	~Καρύα τις ἐν ὁδῷ ἱσταμένη
[152]	καὶ τόθ' ἑτέρους διδάσκειν. ~(Καρύα.	~Καρύα,	παρά τινα ὁδὸν οὖσα καὶ
[152]	~τῶν ἰδίων ἀγαθῶν λυπουμένους. ~(Καρύα.	~Καρύα	τις ἐν ὁδῷ ἱσταμένη καρπὸν
[153]	~αντιδιδόντας, ὁ μῦθος ἐλέγχει. ~(Κάστωρ.	~Κάστωρ	ἐστὶ ζῷον τετράπουν ἐν λίμνῃ
[153]	σωτηρίᾳ μὴ ~κινδυνεύειν. ~(Κάστωρ. ~Ὁ	κάστωρ	ζῷόν ἐστι τετράπουν ἐν λίμναις
[153]	κακὰ ~αντιδιδόντας, ὁ μῦθος ἐλέγχει.	~(Κάστωρ.	~Κάστωρ ἐστὶ ζῷον τετράπουν ἐν
[153]	τοῦ τῇ σωτηρίᾳ μὴ ~κινδυνεύειν.	~(Κάστωρ.	~Ὁ κάστωρ ζῷόν ἐστι τετράπουν
[152]	εἶπεν· Ἀθλία εἰμὶ ἐγώ, ἥτις	κατ'	~ἐνιαυτὸν ἐμαυτῇ ὕβρεις καὶ λύπας
[187]	καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων λέοντα διώκει	κατὰ	κράτος. ~Λέων δὲ στραφεὶς καὶ
[187]	ἂν ἐπ' ἀνδρῶν αὐθάδων οἳ	κατὰ	πολὺ δυνατωτέρων ~συκοφαντεῖν ἐπιχειροῦντες, ὅταν
[191]	τρέμειν. ~Τοῦτο τοίνυν κυρώσαντες, ὥρμησαν	κατὰ	ταὐτὸν εἰς τὴν λίμνην, ὡς
[180]	κοίλωμα ἔχοντος. Τοῦ δὲ ἀλεκτρυόνος	~κατὰ	τὸ εἰωθὸς νύκτωρ φωνήσαντος, ἀλώπηξ
[180]	καὶ αὐγῆς καταλαβούσης, ὁ ἀλέκτωρ	κατὰ	τὸ σύνηθες ~μεγάλα ἐκεκράγει. Ἀλώπηξ
[185]	θεασαμένη δὲ τὴν ἑαυτῆς ~σκιὰν	κατὰ	τοῦ ὕδατος, ὑπέλαβεν ἑτέραν κύνα
[180]	εἶ καὶ χρηστὸν τοῖς ἀνθρώποις·	~κατάβηθι	δὲ ὅπως ᾄσωμεν τὰς νυκτερινὰς
[191]	παραμυθοῦνται. ~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι. ~Λαγωοὶ	καταγνόντες	τῆς ἑαυτῶν δειλίας ἔγνωσαν δεῖν
[182]	~Ἀλλ' ὦ οὗτος, παῦσαί με	καταδάκνων	ἤ καταφιλῶν, ἵνα γνῶ πότερον
[155]	ὡς κατωτέρω μᾶλλον αὐτὸν παραγέγονε	καταδῦσαι,	τὸν ~κηπωρὸν στραφεὶς ἔδακεν. Ὁ
[180]	τούτου ἀκούσασα καὶ βουλομένη ~αὐτὸν	καταθοινήσασθαι,	ἐλθοῦσα καὶ στᾶσα κάτωθεν τοῦ
[184]	ἀφῇς με νῦν, ὕστερον ~λιπαρώτερον	καταθοινήσῃ	με. Ὁ δὲ πεισθεὶς τότε
[184]	αὐτὸν, ἐδεῖτο μὴ νῦν αὐτὸν	καταθῦσαι.	~Νῦν μὲν γάρ, φησί, λεπτός
[196]	εἴς τι ~σπήλαιον καὶ ἐνταῦθα	κατακλιθεὶς	προσεποιεῖτο νοσεῖν· καὶ οὕτω τὰ
[191]	ἑαυτῶν δειλίας ἔγνωσαν δεῖν ἑαυτοὺς	~κατακρημνίσαι.	Παραγενομένων δὲ αὐτῶν ἐπί τινα
[155]	πέπονθα· τί γάρ, σοῦ σεαυτὸν	~κατακρημνίσαντος,	τοῦ κινδύνου σε ἀπαλλάξαι ἐπειρώμην;
[191]	πρὸς αὐτούς· Ἀλλὰ μηκέτι ἑαυτοὺς	κατακρημνίσωμεν·	~ἰδοῦ γὰρ εὕρηνται καὶ ἡμῶν
[180]	ἅμα ~ὥδευον. Τῆς δὲ νυκτὸς	καταλαβούσης,	ἐν τόπῳ ἀλσώδει ἐλθόντες, ὁ
[180]	τῆς νυκτὸς ~παρελθούσης καὶ αὐγῆς	καταλαβούσης,	ὁ ἀλέκτωρ κατὰ τὸ σύνηθες
[180]	ἑταιρείαν ποιησάμενοι ὥδευον. Ἑσπέρας δὲ	~καταλαβούσης,	ὁ μὲν ἀλεκτρυὼν ἐπὶ δένδρου
[153]	οὖν, ἐπειδὰν ὑπ' ~ἀνθρώπων διωκόμενος	καταλαμβάνηται,	γινώσκων οὗ χάριν ~διώκεται, ἀποτεμὼν
[193]	~Οὕτως οἱ τὰ οἰκεῖα ἐπιτηδεύματα	καταλιπόντες	καὶ τοῖς μηδὲν ~προσήκουσιν ἐπιβαλλόμεμοι
[176]	ἐπισφαλεῖς μόχθους ~ὑφιστάμενοι φθάνουσι πρότερον	καταναλισκόμενοι	ἢ ὧν βούλονται ~περιγενόμενοι. ~Κυνόδηκτος.
[196]	συνλαμβάνων ~κατήσθιε. Πολλῶν δὲ θηρίων	καταναλωθέντων,	ἀλώπηξ τὸ ~τέχνασμα αὐτοῦ συνεῖσα
[199]	τὰς ~τῶν κινδύνων συμφορὰς οὐ	κατανοεῖ.	~(Λέων καὶ ἄρκτος καὶ ἀλώπηξ.
[181]	τὸ ~στόμα αὐτοῦ, μεγίστῃ συνολκῇ	καταπέπωκε	τοῦτον, οἰηθεὶς ὠὸν ~εἶναι. Βαρούμενος
[181]	καὶ κόχλος. ~Ὤα τις κύων	καταπίνειν	εἰθισμένος, ἰδών τινα κόχλον, χάνας
[199]	καὶ μυελοὺς καὶ ἔγκατα αὐτῆς	~καταπίνων.	Ἡ δὲ ἀλώπηξ εἱστήκει ὁρῶσα·
[193]	~Λάρος καὶ ἰκτῖνος. ~Λάρος ἰχθὺν	καταπιών,	διαρραγέντος αὐτῷ τοῦ φάρυγγος, ἐπὶ
[170]	πρὸς τὴν φωνὴν ἐπιστραφέντων καὶ	~καταπλαγέντων,	εἷς τις ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ'
[170]	πρὸς τὴν φωνὴν ἐπιστραφέντων καὶ	~καταπλαγέντων,	ὑποτυχών τις ἔφη· Ἀπίωμεν, ὦ
[167]	τινι εὐηλίῳ τόπῳ ~κοιμώμενον, τοῦτον	καταπτὰς	ἥρπασε. Τοῦ δὲ ἐπιστραφέντος καὶ
[162]	ὄρνεα. ~Ζεὺς βουλόμενος βασιλέα ὀρνέων	καταστῆσαι,	προθεσμίαν αὐτοῖς ~ἔταξεν ἐν ᾗ
[162]	πάντα, ὅπως τὸν ὡραιότατον πάντων	~καταστήσῃ	ἐπ' αὐτοῖς βασιλέα. Τὰ δὲ
[178]	ὧδε κἀκεῖσε τὴν κέρκον. Περιστρέφοντα,	~κατασχὼν	τὰ σκέλη αὐτοῦ ἔρριψε παραχρῆμα
[184]	καὶ ~συλλαβὼν οἷός τε ἦν	καταφαγεῖν.	Ὁ δὲ αὐτοῦ ἐδεήθη πρὸς
[182]	οὗτος, παῦσαί με καταδάκνων ἤ	καταφιλῶν,	ἵνα γνῶ πότερον ~ἐχθρὸς ἤ
[198]	ἔρωτα ἑκάτερα ὑπομείναντος, ὁ ~γεωργὸς	καταφρονήσας	αὐτοῦ, ὡς παρεγένετο πρὸς αὐτόν,
[190]	τοῖς κρείττοσι τῆς ἑαυτῶν ~σωτηρίας	καταφρονοῦσι.	~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι. ~Οἱ λαγωοί
[199]	ἐν τῇ ὕλῃ. Εὗρεὲ αὐτὴν	καταψυχομένην,	~καὶ ἔστη ἀναιδῶς. Ἡ δὲ
[155]	δὲ ἀνιμήσασθαι αὐτὸν ~βουλόμενος ἐκεῖ	κατέβη.	Ὁ δὲ κύων ἠπορημένος, ὡς
[152]	παροδῖται ~λίθοις αὐτὴν καὶ βάκλοις	κατέκλων	διὰ τὰ κάρυα. Ἡ δὲ
[180]	καὶ στᾶσα κάτωθεν πρὸς ἑαυτὴν	κατελθεῖν	ἠξίου· ἐπιθυμεῖν ~γὰρ ἀγαθὴν οὕτω
[180]	ῥίζαν καθεύδοντα, ὡς, ~ἐκείνου ἀνοίξαντος,	κατελθεῖν,	κἀκείνης ζητούσης αὐτὸν φωνῆσαι, ὁ
[188]	ὁ λέων τοῖς ἰδίοις ὄνυξι	~κατέλυεν	ἑαυτόν, ἕως ἀπηύδησεν. Ὁ δὲ
[155]	κύων. ~Κηπωροῦ κύων εἰς φρέαρ	κατέπεσεν.	Ὁ δὲ κηπωρὸς βουλόμενος ~αὐτὸν
[175]	με ἐδίδαξεν, ἀλλοτρίους δὲ πόνους	κατεσθίειν.	Οὕτω καὶ τῶν ~παίδων οἱ
[155]	κηπωρὸς βουλόμενος ~αὐτὸν ἐκεῖθεν ἀνενεγκεῖν,	κατῆλθε	καὶ αὐτὸς εἰς τὸ φρέαρ.
[196]	ἐπὶ τὴν ἐπίσκεψιν ζῷα συνλαμβάνων	~κατήσθιε.	Πολλῶν δὲ θηρίων καταναλωθέντων, ἀλώπηξ
[178]	ἔξωθεν τῶν θυρίδων. ~Ὁ δὲ	κατιὼν	ἀπῄει μεγάλως κράζων. Τῶν τις
[180]	πρὸς αὐτὸν ~ἔδραμε καὶ στᾶσα	κάτωθεν	πρὸς ἑαυτὴν κατελθεῖν ἠξίου· ἐπιθυμεῖν
[184]	τὸν κύνα καθεύδοντα, καὶ στὰς	κάτωθεν	πρὸς ~ἑαυτὸν ἐκάλει, ὑπομιμνῄσκων αὐτὸν
[180]	ὑπολαβὼν ἔφη αὐτῇ· ~Ἄπελθε, φίλε,	κάτωθεν	πρὸς τὴν ῥίζαν τοῦ δένδρου
[180]	κλάδοις ἐκάθισεν· ὁ δὲ ~κύων	κάτωθεν	τῆς ῥαγάδος τοῦ δένδρου ἀφύπνωσε,
[180]	~αὐτὸν καταθοινήσασθαι, ἐλθοῦσα καὶ στᾶσα	κάτωθεν	τοῦ δένδρου ~ἐβόα πρὸς αὐτόν·
[155]	Οἰηθεὶς δ' ~ὁ κύων ὡς	κατωτέρω	μᾶλλον αὐτὸν παραγέγονε καταδῦσαι, τὸν
[194]	~(Λέαινα καὶ ὗς. ~Φασὶν ὗν	καυχωμένην	ἀγέλην παίδων ἔχουσαν εἰπεῖν τῇ
[200]	~τὸν δὲ νεβρὸν ἐν μέσῳ	κείμενον,	ἀραμένη αὐτόν, διὰ μέσων αὐτῶν
[200]	τὸν νεβρὸν ἐν τῷ μέσῳ	κείμενον,	διὰ ~μέσου ἀμφοῖν διαδραμοῦσα καὶ
[156]	ἁρμόζει. ~(Κιθαρῳδός. ~Κιθαρῳδὸς ἀφυὴς ἐν	κεκονιαμένῳ	οἴκῳ συνεχῶς ᾄδων, ἀντηχούσης ~αὐτῷ
[156]	~(Κιθαρῳδός. ~Κιθαρῳδὸς ἀφυὴς ἐν οἵκῳ	κεκονιαμένῳ	συνήθως ᾄδων, καὶ ~ἀντηχούσης αὐτῷ
[170]	οὗτοι· κορώνη γάρ ~ἐστιν, ἥτις	κέκραγε	καὶ οἰωνισμὸν οὐκ ἔχει. ~Ὁ
[170]	φίλοι· ~κορώνη γάρ ἐστιν, ἥτις	κεκραγυῖα	οἰωνὸν οὐκ ἔχει. Οὕτω καὶ
[186]	φορεῖς, ἀλλὰ δι' ἔλεγχον τῆς	κεκρυμμένης	σου κακίας. ~Ὅτι οἱ τῶν
[186]	κακίας. ~Ὅτι οἱ τῶν ἀλαζόνων	κενόδοξοι	τρόποι πρόδηλοί εἰσι δηλοῦντες τὴν
[199]	πολλὰ δὲ ἔτη ~ζῇ, τὸ	κέρας	αὐτῆς ὄφεσι φοβερόν. Καὶ τί
[189]	~Κώνωψ καὶ ταῦρος. ~Κώνωψ ἐπιστὰς	κέρατι	ταύρου καὶ πολὺν χρόνον ἐπικαθίσας,
[192]	πόθεν ἐστί, οὐκ ἀπὸ τοῦ	κερδαίνειν,	ἀλλ' ἀπὸ τοῦ δολοῦν. ~Ὅτι
[192]	λαγωὸς τῇ ἀλώπεκι· Ὄντως πολλὰ	κερδαίνεις	ἢ ἔχεις ὅτι ὄνομά ~σοι
[200]	δηλοῖ ὅτι ἄλλων κοπιώντων ἄλλοι	κερδαίνουσιν.
[169]	Ὁ μῦθος πρὸς τοὺς διὰ	κέρδος	εὐτελὲς μέγαν ~ὑφισταμένους κίνδυνον. ~(Κορυδαλός.
[169]	μῦθος δηλοῖ {ὅτι} τοὺς διὰ	κέρδος	εὐτελὲς ὑφισταμένους θάνατον. ~(Κορώνη καὶ
[199]	ἐκπεσοῦσαν ~ἁρπάζει λαθραίως, τοῦ κόπου	κέρδος	ταύτην φαγοῦσα. Ὁ δὲ λέων
[171]	μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλοὶ διὰ	κέρδος	τοὺς ἐχθροὺς εὐεργετεῖν οὐκ ~ὀκνοῦσιν.
[176]	ἔνιοι τῶν ἀνθρώπων δι' ἐλπίδα	κέρδους	ἐπισφαλεῖς μόχθους ~ὑφιστάμενοι φθάνουσι πρότερον
[192]	ἢ ἔχεις ὅτι ὄνομά ~σοι	κερδώ	ἐστιν; Ἡ δὲ ἀλώπηξ· Εἰ
[178]	εἶδε τοῦτον ὧδε κἀκεῖσε τὴν	κέρκον.	Περιστρέφοντα, ~κατασχὼν τὰ σκέλη αὐτοῦ
[178]	κυνὸς καὶ ~ἅμα σείοντος τὴν	κέρκον,	ὡς δὴ εἰς τὸν φίλον
[187]	~θεασαμένη αὐτὸν ἔφη· Ὦ κακὴ	κεφαλή,	σὺ λέοντα ἐδίωκες, οὗ οὐδὲ
[154]	οὐδένα λόγον τῶν χρημάτων ποιοῦνται.	~Κηπουρὸς	ἀρδεύων λάχανα. ~Κηπουρῷ τις ἐπιστὰς
[155]	μῦθος ~πρὸς ἀδίκους καὶ ἀχαρίστους.	~(Κηπουρὸς	καὶ κύων. ~Κηπουροῦ κύων εἰς
[155]	μητρυιᾶς ~τρεφόμενοι τοῖς μητέρας ἔχουσιν.	~(Κηπουρὸς	καὶ κύων. ~Κηπωροῦ κύων εἰς
[155]	καὶ ἀχαρίστους. ~(Κηπουρὸς καὶ κύων.	~Κηπουροῦ	κύων εἰς φρέαρ ἔπεσεν. Ὁ
[154]	χρημάτων ποιοῦνται. ~Κηπουρὸς ἀρδεύων λάχανα.	~Κηπουρῷ	τις ἐπιστὰς ἀρδεύοντι τὰ λάχανα
[155]	μᾶλλον αὐτὸν παραγέγονε καταδῦσαι, τὸν	~κηπωρὸν	στραφεὶς ἔδακεν. Ὁ δὲ μετ'
[155]	εἰς φρέαρ κατέπεσεν. Ὁ δὲ	κηπωρὸς	βουλόμενος ~αὐτὸν ἐκεῖθεν ἀνενεγκεῖν, κατῆλθε
[155]	μητέρας ἔχουσιν. ~(Κηπουρὸς καὶ κύων.	~Κηπωροῦ	κύων εἰς φρέαρ κατέπεσεν. Ὁ
[199]	οἷς πρότερον φοβεροὶ καθεστήκεσαν. ~Λέων	κιὰ	ἀλώπηξ καὶ ἔλαφος. ~Λέων νοσήσας
[156]	ἀδικοῦντα ὁ ~μῦθος ἁρμόζει. ~(Κιθαρῳδός.	~Κιθαρῳδὸς	ἀφυὴς ἐν κεκονιαμένῳ οἴκῳ συνεχῶς
[156]	ἀφίκωνται, οὐδενὸς ἄξιοι εὑρίσκονται. ~(Κιθαρῳδός.	~Κιθαρῳδὸς	ἀφυὴς ἐν οἵκῳ κεκονιαμένῳ συνήθως
[156]	πρὸς ἀδικοῦντα ὁ ~μῦθος ἁρμόζει.	~(Κιθαρῳδός.	~Κιθαρῳδὸς ἀφυὴς ἐν κεκονιαμένῳ οἴκῳ
[156]	πολιτείας ἀφίκωνται, οὐδενὸς ἄξιοι εὑρίσκονται.	~(Κιθαρῳδός.	~Κιθαρῳδὸς ἀφυὴς ἐν οἵκῳ κεκονιαμένῳ
[153]	ὑπὲρ τοῦ τῇ σωτηρίᾳ μὴ	~κινδυνεύειν.	~(Κάστωρ. ~Ὁ κάστωρ ζῷόν ἐστι
[184]	τῶν ἀνθρώπων, ὅταν περί τι	κινδυνεύσαντες	~ἐκφύγωσι, ταῦτα εἰς ὕστερον φυλάσσονται.
[169]	διὰ κέρδος εὐτελὲς μέγαν ~ὑφισταμένους	κίνδυνον.	~(Κορυδαλός. ~Κορυδαλὸς εἰς πάγην πεσὼν
[155]	γάρ, σοῦ σεαυτὸν ~κατακρημνίσαντος, τοῦ	κινδύνου	σε ἀπαλλάξαι ἐπειρώμην; ~Πρὸς ἄνδρα
[179]	ἄρκοις μαχόμεθα. Ὅτι οὐ ~δεῖ	κινδύνους	ἑαυτῷ ἐπιφέρειν διὰ τρυφὴν καὶ
[196]	ἀνθρώπων ἐκ τεκμηρίων προορώμενοι τοὺς	~κινδύνους	ἐκφεύγουσιν. ~Λέων ἐγκλεισθεὶς καὶ γεωργός.
[164]	τῶν ἀνθρώπων οἳ μετρίων ~ἑαυτοὺς	κινδύνων	ῥύσασθαι βουλόμενοι ἔλαθον εἰς μείζονα
[199]	νοῦν ἐπιθολοῖ καὶ τὰς ~τῶν	κινδύνων	συμφορὰς οὐ κατανοεῖ. ~(Λέων καὶ
[157]	πολιτείας ἀφίκωνται, οὐδενὸς ~ἄξιοί εἰσιν.	~Κίχλα.	~Ἔν τινι μυρσινῶνι κίχλα ἐνέμετο·
[157]	εἰσιν. ~Κίχλα. ~Ἔν τινι μυρσινῶνι	κίχλα	ἐνέμετο· διὰ δὲ τὴν γλυκύτητα
[164]	Περιειληθέντος δὲ τοῦ δεσμοῦ τοῖς	κλάδοις,	ἀναπτῆναι μὴ ~δυνάμενος ἐπειδὴ ἀποθνῄσκειν
[180]	τι δένδρον ἀναβὰς ἐν τοῖς	κλάδοις	ἐκάθισεν· ὁ δὲ ~κύων κάτωθεν
[158]	ἐστιν ~εὐεργετήματα. ~(Κλέπται καὶ ἀλεκτρυών.	~Κλέπται	εἴς τινα εἰσελθόντες οἰκίαν οὐδὲν
[158]	εὔκαιρός ~ἐστιν. ~(Κλέπται καὶ ἀλεκτρυών.	~Κλέπται	εἴς τινα οἰκίαν εἰσελθόντες οὐδὲν
[158]	δι' ἡδυπάθειαν ἀπολωλότα εὔκαιρός ~ἐστιν.	~(Κλέπται	καὶ ἀλεκτρυών. ~Κλέπται εἴς τινα
[158]	ἅτινα τῶν χρηστῶν ἐστιν ~εὐεργετήματα.	~(Κλέπται	καὶ ἀλεκτρυών. ~Κλέπται εἴς τινα
[158]	~μᾶλλον θύομεν· ἐκείνους γὰρ ἐγείρων	κλέπτειν	ἡμᾶς οὐκ ἐᾷς. ~Ὁ μῦθος
[158]	γὰρ ἐγείρων ἡμᾶς οὐκ ἐᾷς	κλέπτειν.	Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι ~ταῦτα
[179]	ἐν ~τάξει ἱσταμένους, ῥήξας τὸν	κλοιὸν	τοῦ τραχήλου, ἔφευγε διὰ τῶν
[199]	ὡς ἀποθνῄσκων· σὺ δὲ οὐδὲ	κνίσμα	χειρὸς ἀρρώστου ~ὑπέστης. Καὶ νῦν
[159]	ἃ τοῖς ~χρηστοῖς ἐστιν εὐεργετήματα.	~Κοιλία	καὶ πόδες. ~Κοιλία καὶ πόδες
[159]	ἐστιν εὐεργετήματα. ~Κοιλία καὶ πόδες.	~Κοιλία	καὶ πόδες περὶ δυνάμεως ἤριζον.
[180]	πρὸς τῇ ῥίζῃ τοῦ δένδρου	κοίλωμα	ἔχοντος. Τοῦ δὲ ἀλεκτρυόνος ~κατὰ
[184]	ἐθεάσατο αὐτὸν ἐπὶ τοῦ δώματος	~κοιμώμενον,	ἐκάλει πρὸς αὑτὸν, ὑπομιμνῄσκων τῶν
[184]	αὖθίς με πρὸ τῆς ἐπαύλεως	~κοιμώμενον	ἴδῃς, μηκέτι γάμους ἀναμείνῃς. ~Οὕτως
[167]	ὄφιν ἔν τινι εὐηλίῳ τόπῳ	~κοιμώμενον,	τοῦτον καταπτὰς ἥρπασε. Τοῦ δὲ
[184]	διὰ βίου ~τοῦτο φυλάττονται. ~(Κύων	κοιμώμενος	καὶ λύκος. ~Κύων πρὸ ἐπαύλεώς
[184]	τοῖς ἀνθρώποις μαθήματα ~γίνονται. ~(Κύων	κοιμώμενος	καὶ λύκος. ~Κύων πρὸ ἐπαύλεώς
[169]	τι τῶν ~τιμίων, διὰ δὲ	κόκκον	σίτου μικρὸν τὸν θάνατον ἐμαυτῷ
[169]	οὐκ ~ἄλλο τι τῶν τιμίων·	κόκκος	δὲ σίτου μικρὸς τὸν θάνατόν
[162]	Διὸς μέλλοντος ~χειροτονῆσαι αὐτοῖς τὸν	κολοιὸν	βασιλέα διὰ τὴν εὐπρέπειαν, ~ἀγανακτήσαντα
[162]	~Οὕτω τε συνέβη αὐτῷ ἀπογυμνωθέντι	κολοιὸν	πάλιν γενέσθαι. ~Οὕτω καὶ τῶν
[164]	τὰ προσόντα ~πολλάκις. ~Κολοιὸς φυγάς.	~Κολοιόν	τις συλλαβὼν καὶ δήσας αὐτοῦ
[162]	παραγενόμενα ἐπί τινα ~ποταμὸν ἀπενίζοντο.	Κολοιὸς	δέ, συνιδὼν ἑαυτὸν δυσμορφίᾳ ~περικείμενον,
[163]	προσόντα ~ἀφαιρεῖται. ~(Κολοιὸς καὶ περιστεραί.	~Κολοιὸς	ἔν τινι περιστερεῶνι περιστερὰς ἰδὼν
[163]	ἦσαν εὑρίσκονται. ~(Κολοιὸς καὶ περιστεραί.	~Κολοιὸς	ἰδὼν περιστερὰς ἔν τινι περιστεροτροφείῳ
[160]	~μὴ οἱ στρατηγοὶ ἄριστα φρονῶσιν.	~Κολοιὸς	καὶ ἀλώπηξ. ~Κολοιὸς λιμώττων ἐπί
[161]	~μὲν οἶδε, τρέφειν δὲ οὐδαμῶς.	~Κολοιὸς	καὶ κόρακες. ~Κολοιὸς τῷ μεγέθει
[162]	δυσχεραίνονται διὰ τὸ ὐπερπεφρονηκέναι ~αὐτούς.	~Κολοιὸς	καὶ ὄρνεα. ~Ζεὺς βουλόμενος βασιλέα
[163]	πολλάκις καὶ τὰ προσόντα ~ἀφαιρεῖται.	~(Κολοιὸς	καὶ περιστεραί. ~Κολοιὸς ἔν τινι
[163]	~ὁποῖοι ἐξ ἀρχῆς ἦσαν εὑρίσκονται.	~(Κολοιὸς	καὶ περιστεραί. ~Κολοιὸς ἰδὼν περιστερὰς
[160]	ἄριστα φρονῶσιν. ~Κολοιὸς καὶ ἀλώπηξ.	~Κολοιὸς	λιμώττων ἐπί τινος συκῆς ἐκάθισεν·
[162]	πρὸς τὸν Δία. Ὁ δὲ	κολοιὸς	~ποικίλος γενόμενος ἧκε καὶ αὐτός.
[161]	δὲ οὐδαμῶς. ~Κολοιὸς καὶ κόρακες.	~Κολοιὸς	τῷ μεγέθει τῶν ἄλλων κολοιῶν
[164]	ἀφαιρεῖται καὶ τὰ προσόντα ~πολλάκις.	~Κολοιὸς	φυγάς. ~Κολοιόν τις συλλαβὼν καὶ
[163]	τροφῆς ἐπανῆλθε πάλιν πρὸς τοὺς	κολοιούς·	~κἀκεῖνοι οὐ γνωρίζοντες αὐτὸν διὰ
[161]	αὐτῶν ἧκε πάλιν ~πρὸς τοὺς	κολοιούς.	Οἱ δὲ ἀγανακτοῦντες ἐπὶ τῇ
[163]	ἐνταῦθα τροφῆς ἐπανῆκε πρὸς τοὺς	κολοιοὺς	πάλιν. ~Κἀκεῖνοι διὰ τὸ χρῶμα
[161]	~Κολοιὸς τῷ μεγέθει τῶν ἄλλων	κολοιῶν	διαφέρων, ὑπερφρονήσας ~τοὺς ὁμοφύλους, παρεγένετο
[200]	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ἄλλων	κοπιώντων	ἄλλοι κερδαίνουσιν.
[199]	δὲ ἐκπεσοῦσαν ~ἁρπάζει λαθραίως, τοῦ	κόπου	κέρδος ταύτην φαγοῦσα. Ὁ δὲ
[161]	~τοὺς ὁμοφύλους, παρεγένετο πρὸς τοὺς	κόρακας	καὶ τούτοις ἠξίου ~συνδιαιτᾶσθαι. Οἱ
[161]	τρέφειν δὲ οὐδαμῶς. ~Κολοιὸς καὶ	κόρακες.	~Κολοιὸς τῷ μεγέθει τῶν ἄλλων
[170]	~(Κορώνη καὶ κόραξ. ~Κορώνη φθονήσασα	κόρακι	ἐπὶ τῷ δι' οἰωνῶν τοῖς
[170]	~(Κορώνη καὶ κόραξ. ~Κορώνη φθονήσασα	κόρακι	ἐπὶ τῷ διὰ οἰωνῶν μαντεύεσθαι
[166]	λόγος εὔκαιρος. ~Κόραξ καὶ Ἑρμῆς.	~Κόραξ	ἐν παγίδι κρατηθεὶς ηὔξατο τῷ
[165]	ἔλαθον εἰς μείζονα δεινὰ ~περιπεσόντες.	~Κόραξ	καὶ ἀλώπηξ. ~Κόραξ κρέας ἁρπάσας
[166]	ἄνδρα ἀνόητον ὁ λόγος εὔκαιρος.	~Κόραξ	καὶ Ἑρμῆς. ~Κόραξ ἐν παγίδι
[167]	ὅτι πρότερόν σου δεσπότην ἠδίκησας;	~Κόραξ	καὶ ὄφις. ~Κόραξ τροφῆς ἀπορῶν,
[165]	~τὸ κρέας ἁρπάσασα ἔφη· Ὦ	κόραξ,	καὶ φρένας εἰ εἶχες, οὐδὲν
[170]	εὐτελὲς ὑφισταμένους θάνατον. ~(Κορώνη καὶ	κόραξ.	~Κορώνη φθονήσασα κόρακι ἐπὶ τῷ
[170]	καὶ γέλωτα ὀφλισκάνουσιν. ~(Κορώνη καὶ	κόραξ.	~Κορώνη φθονήσασα κόρακι ἐπὶ τῷ
[165]	δεινὰ ~περιπεσόντες. ~Κόραξ καὶ ἀλώπηξ.	~Κόραξ	κρέας ἁρπάσας ἐπί τινος δένδρου
[168]	~περὶ σωτηρίας ἐκινδύνευσεν. ~Κόραξ νοσῶν.	~Κόραξ	νοσῶν ἔφη τῇ μητρί· Μῆτερ,
[168]	εὕρεσιν καὶ ~περὶ σωτηρίας ἐκινδύνευσεν.	~Κόραξ	νοσῶν. ~Κόραξ νοσῶν ἔφη τῇ
[167]	δεσπότην ἠδίκησας; ~Κόραξ καὶ ὄφις.	~Κόραξ	τροφῆς ἀπορῶν, ὡς ἐθέασατο ὄφιν
[198]	ἐκτέμῃ· τούτους γὰρ δεδοικέναι τὴν	~κόρην.	Τοῦ δὲ ῥᾳδίως διὰ τὸν
[178]	τραφήσομαί τε γὰρ καὶ εἰς	κόρον	δειπνήσω, ὥστε με αὔριον ~μηδαμῆ
[178]	τῆς πολλῆς πόσεως μεθυσθεὶς ὑπὲρ	κόρον	~οὐδὲ τὴν ὁδὸν αὐτὴν ὅθεν
[169]	φίλον ~ἐν ἀνάγκῃ εὑρήσουσιν. ~(Κορυδαλός.	~Κορυδαλὸς	εἰς πάγην ἁλοὺς θρηνῶν ἔλεγεν·
[169]	εὐτελὲς μέγαν ~ὑφισταμένους κίνδυνον. ~(Κορυδαλός.	~Κορυδαλὸς	εἰς πάγην πεσὼν ἐθρήνει λέγων·
[169]	οὐδένα φίλον ~ἐν ἀνάγκῃ εὑρήσουσιν.	~(Κορυδαλός.	~Κορυδαλὸς εἰς πάγην ἁλοὺς θρηνῶν
[169]	κέρδος εὐτελὲς μέγαν ~ὑφισταμένους κίνδυνον.	~(Κορυδαλός.	~Κορυδαλὸς εἰς πάγην πεσὼν ἐθρήνει
[171]	οὐκ ὀκνοῦσιν. ~(Κορώνη καὶ κύων.	~Κορώνη	Ἀθηνᾷ θύουσα κύνα ἐπὶ ἑστίασιν
[171]	γέλωτα ~ὀφλισκάνουσι. ~(Κορώνη καὶ κύων.	~Κορώνη	Ἀθηνᾷ θύουσα κύνα ἐφ' ἑστίασιν
[171]	τὴν πίστιν περιελέσθαι. Καὶ ἡ	κορώνη	~ἀπεκρίνατο· Ἀλλὰ καὶ διὰ τοῦτο
[170]	τις ἔφη· Ἀπίωμεν, ὦ οὗτοι·	κορώνη	γάρ ~ἐστιν, ἥτις κέκραγε καὶ
[170]	ἔφη· Ἀλλ' ἀπίωμεν, ὦ φίλοι·	~κορώνη	γάρ ἐστιν, ἥτις κεκραγυῖα οἰωνὸν
[170]	μὴ ~ἐφικέσθαι, καὶ γέλωτα ὀφλισκάνουσιν.	~(Κορώνη	καὶ κόραξ. ~Κορώνη φθονήσασα κόρακι
[170]	διὰ κέρδος εὐτελὲς ὑφισταμένους θάνατον.	~(Κορώνη	καὶ κόραξ. ~Κορώνη φθονήσασα κόρακι
[171]	μὴ ἐφικέσθαι καὶ γέλωτα ~ὀφλισκάνουσι.	~(Κορώνη	καὶ κύων. ~Κορώνη Ἀθηνᾷ θύουσα
[171]	τοὺς ~ἐχθροὺς εὐεργετεῖν οὐκ ὀκνοῦσιν.	~(Κορώνη	καὶ κύων. ~Κορώνη Ἀθηνᾷ θύουσα
[171]	τὴν πίστιν περιελεῖν. Καὶ ἡ	κορώνη	~πρὸς αὐτόν· Διὰ τοῦτο μᾶλλον
[170]	γέλωτα ὀφλισκάνουσιν. ~(Κορώνη καὶ κόραξ.	~Κορώνη	φθονήσασα κόρακι ἐπὶ τῷ δι'
[170]	ὑφισταμένους θάνατον. ~(Κορώνη καὶ κόραξ.	~Κορώνη	φθονήσασα κόρακι ἐπὶ τῷ διὰ
[172]	τοὺς ἐχθροὺς εὐεργετεῖν οὐκ ~ὀκνοῦσιν.	~Κοχλίαι.	~Γεωργοῦ παῖς κοχλίας ὤπτα· ἀκούσας
[172]	οὐκ ~ὀκνοῦσιν. ~Κοχλίαι. ~Γεωργοῦ παῖς	κοχλίας	ὤπτα· ἀκούσας δὲ αὐτῶν τριζόντων
[181]	κύων καταπίνειν εἰθισμένος, ἰδών τινα	κόχλον,	χάνας τὸ ~στόμα αὐτοῦ, μεγίστῃ
[181]	πρὸς αὐτὸ ἀντιπαρατάσσονται. ~Κύων καὶ	κόχλος.	~Ὤα τις κύων καταπίνειν εἰθισμένος,
[178]	~Ὁ δὲ κατιὼν ἀπῄει μεγάλως	κράζων.	Τῶν τις δὲ κυνῶν, τῶν
[166]	καὶ Ἑρμῆς. ~Κόραξ ἐν παγίδι	κρατηθεὶς	ηὔξατο τῷ Ἀπόλλωνι λιβανωτὸν ~ἐπιθύσειν,
[199]	Ὁ μὲν λέων τοῦ ὠτὸς	κρατήσας	~ἤμελλε συμβουλεύειν καὶ ἐντολάς σοι
[187]	ἀλώπηξ. ~Κύων λέοντα διώκει κατὰ	κράτος.	~Λέων δὲ στραφεὶς καὶ βρυχησάμενός
[165]	~περιπεσόντες. ~Κόραξ καὶ ἀλώπηξ. ~Κόραξ	κρέας	ἁρπάσας ἐπί τινος δένδρου ἐκάθισεν.
[165]	Ἐκείνη δὲ προσδραμοῦσα καὶ ~τὸ	κρέας	ἁρπάσασα ἔφη· Ὦ κόραξ, καὶ
[185]	φυλάσσονται. ~Κύων κρέας φέρουσα. ~Κύων	κρέας	ἔχουσα ποταμὸν διέβαινε· θεασαμένη δὲ
[185]	ὑπέλαβεν ἑτέραν κύνα εἶναι μεῖζον	κρέας	~ἔχουσαν. Διόπερ ἀφεῖσα τὸ ἴδιον
[165]	καὶ φωνὴν ἔχει, ~ἀποβαλὼν τὸ	κρέας	μεγάλα ἐκεκράγει. Ἐκείνη δὲ προσδραμοῦσα
[168]	τῶν θεῶν ἐλεήσει; τίνος γὰρ	~κρέας	ὑπὸ σοῦ γε οὐκ ἐκλάπη;
[185]	ταῦτα εἰς ὕστερον φυλάσσονται. ~Κύων	κρέας	φέρουσα. ~Κύων κρέας ἔχουσα ποταμὸν
[165]	~θεασαμένη αὐτὸν καὶ βουλομένη τοῦ	κρέατος	περιγενέσθαι στᾶσα ~ἐπῄνει αὐτὸν ὡς
[194]	Ἕνα μέν, ἀλλὰ γενναῖον. Ὅτι	~κρείσσων	εἷς ῥώμῃ σώματος καὶ ἀνδρείᾳ
[187]	~Ἄφρων δ' ὅς ἐθέλει πρὸς	κρείττονας	ἀντιφερίζειν· νίκης τε στέρεται ~καὶ
[190]	δηλοῖ ὅτι οἱ φιλονεικοῦντες τοῖς	κρείττοσι	τῆς ἑαυτῶν ~σωτηρίας καταφρονοῦσι. ~(Λαγωοὶ
[170]	καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ τοῖς	κρείττοσιν	~ἁμιλλώμενοι, πρὸς τῷ τῶν ἴσων
[170]	καὶ τῶν ~ἀνθρώπων οἱ τοῖς	κρείττοσιν	ἀνθαμιλλώμενοι πρὸς τῷ τῶν ἴσων
[191]	Παραγενομένων δὲ αὐτῶν ἐπί τινα	κρημνόν,	ᾧ λίμνη ~ὑπέκειτο, ἐνταῦθα βάτραχοι
[180]	καὶ φώνησον τὸν ~παραμονάριον, ὅπως	κρούσῃ	τὸ ξύλον. Τῆς δὲ ἀλώπεκος
[191]	βατράχων, ὡς τὸν τοῦ δρόμου	κτύπον	ᾔσθοντο, ~εὐθὺς εἰς ταύτην εἰσπηδησάντων,
[200]	~σκοτοδινιᾶσαι, ἀπαυδήσαντες ἔκειντο. Ἀλώπηξ δὲ	κύκλῳ	περιιοῦσα, ~πεπτωκότας αὐτοὺς ἰδοῦσα καὶ
[191]	καὶ ἀποπνιγησόμενοι. Τῶν δὲ καθημένων	~κύκλῳ	τῆς λίμνης βατράχων, ὡς τὸν
[173]	εὐπορῶν χῆνά τε ἅμα καὶ	κύκνον	ἔτρεφεν, οὐκ ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς
[173]	~οὐκ ἀφῆκεν ἑκάτερον. Ὁ δὲ	κύκνος,	ἀντὶ τοῦ χηνὸς ἀπαχθείς, ᾄδει
[173]	τὸ παρὰ καιρὸν δρώμενον ἐπονείδιστον.	~Κύκνος	ἀντὶ χηνὸς ἀπαχθείς. ~Ανὴρ εὐπορῶν
[174]	ἡ μουσικὴ τελευτῆς ἀναβολὴν ~ἀπεργάζεται.	~Κύκνος	καὶ δεσπότης. ~Τοὺς κύκνους φασὶ
[174]	~ἀπεργάζεται. ~Κύκνος καὶ δεσπότης. ~Τοὺς	κύκνους	φασὶ παρὰ τὸν θάνατον ᾄδειν.
[174]	ᾄδειν. Καὶ δή τις περιτυχὼν	~κύκνῳ	πωλουμένῳ καὶ ἀκούσας ὅτι εὐμελέστατόν
[185]	κατὰ τοῦ ὕδατος, ὑπέλαβεν ἑτέραν	κύνα	εἶναι μεῖζον κρέας ~ἔχουσαν. Διόπερ
[178]	Ὁ δὲ κύων αὐτοῦ ἄλλον	κύνα	ἐκάλει, λέγων· Ὦ φίλε, δεῦρο
[171]	καὶ κύων. ~Κορώνη Ἀθηνᾷ θύουσα	κύνα	ἐπὶ ἑστίασιν ἐκάλει. Ὁ δὲ
[171]	καὶ κύων. ~Κορώνη Ἀθηνᾷ θύουσα	κύνα	ἐφ' ἑστίασιν ἐκάλεσεν. Ὁ δὲ
[184]	~ἄνω ἐπὶ τοῦ δώματος τὸν	κύνα	καθεύδοντα, καὶ στὰς κάτωθεν πρὸς
[175]	~(Κύνες δύο. ~Ἔχων τις δύο	κύνας,	τὸν μὲν ἕτερον θηρεύειν ἐδίδαξε,
[175]	~(Κύνες δύο. ~Ἔχων τις δύο	κύνας,	τὸν μὲν θηρεύειν ἐδίδασκε, τὸν
[179]	τραχήλου, ἔφευγε διὰ τῶν ~ἀμφόδων.	Κύνες	δὲ ἄλλοι τοῦτον ἰδόντες εὐτραφῆ
[179]	τραχήλου ἔφευγε διὰ τῶν ~ἀμφόδων.	Κύνες	δὲ ἕτεροι οἷάπερ ταῦρον ἰδόντες
[175]	αὐτοὺς οἱ γονεῖς οὕτως ~ἄγωσιν.	~(Κύνες	δύο. ~Ἔχων τις δύο κύνας,
[175]	χαρίσασθαι βούλονται, ~ταῦτα ἄκοντες ἐπιτελοῦσιν.	~(Κύνες	δύο. ~Ἔχων τις δύο κύνας,
[179]	~τούτους ἐκφεύγειν. ~(Κύων θηρευτικὸς καὶ	κύνες.	~Κύων θηρευτικὸς ῥήξας τοὺς δεσμοὺς
[179]	ποιεῖν ~ἐπαγγελλομένοις. ~(Κύων θηρευτικὸς καὶ	κύνες.	~Κύων τρεφόμενος ἐν οἴκῳ, θηρσὶν
[176]	αὐτοὺς οἱ γονεῖς οὕτως ἀγάγωσιν.	~Κύνες	λιμώττουσαι. ~Κύνες λιμώττουσαι, ὡς ἐθεάσαντο
[176]	γονεῖς οὕτως ἀγάγωσιν. ~Κύνες λιμώττουσαι.	~Κύνες	λιμώττουσαι, ὡς ἐθεάσαντο ἔν τινι
[177]	τὸ αἷμα ἐκμάξαντα τῷ δακόντι	~κυνὶ	βαλεῖν, ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ἐὰν
[177]	καταναλισκόμενοι ἢ ὧν βούλονται ~περιγενόμενοι.	~Κυνόδηκτος.	~Δηχθείς τις ὑπὸ κυνὸς περιῄει
[178]	Ταῦτα καθ' ἑαυτὸν λέγοντος τοῦ	κυνὸς	καὶ ~ἅμα σείοντος τὴν κέρκον,
[177]	~περιγενόμενοι. ~Κυνόδηκτος. ~Δηχθείς τις ὑπὸ	κυνὸς	περιῄει ζητῶν τὸν ἰασόμενον. Εἰπόντος
[177]	~πάντων τῶν ἐν τῇ πόλει	κυνῶν	δάκνεσθαι. ~Οὕτω καὶ ἡ τῶν
[191]	γὰρ καὶ ~ὑπ' ἀνθρώπων καὶ	κυνῶν	καὶ ἀετῶν καὶ ἄλλων πολλῶν
[178]	μεγάλως κράζων. Τῶν τις δὲ	κυνῶν,	τῶν καθ' ὁδὸν ~αὐτῷ σαναντώντων,
[191]	διὰ βίου τρέμειν. ~Τοῦτο τοίνυν	κυρώσαντες,	ὥρμησαν κατὰ ταὐτὸν εἰς τὴν
[180]	κἀκείνης ζητούσης αὐτὸν φωνῆσαι, ὁ	~κύων	αἴφνης πηδήσας αὐτὴν διεσπάραξεν. Ὁ
[184]	αὐτὸν τῶν συνθηκῶν. Καὶ ὁ	κύων·	~Ἀλλ' ὦ λύκε, εἰ τὸ
[178]	αὐτῷ καὶ ~οἰκείων. Ὁ δὲ	κύων	αὐτοῦ ἄλλον κύνα ἐκάλει, λέγων·
[180]	ἀπελθούσης ~τοῦ φωνῆσαι αὐτόν, ὁ	κύων	ἄφνω πηδήσας καὶ τὴν ἀλώπεκα
[195]	δὲ αἰγάγρῳ, ἐλάφῳ δὲ ~τίγρις,	κύων	δὲ λαγωῷ. Ὁ πτὼξ δὲ
[186]	λόγος εὔκαιρος. ~Κύων κωδωνοφορῶν. ~Λάθρᾳ	κύων	ἔδακνε. Τούτῳ δὲ ὁ δεσπότης
[186]	τῇ ἀγορᾷ ~ἠλαζονεύετο. Γραῦς δὲ	κύων	εἶπεν αὐτῷ· Τί φαντάζῃ; οὐ
[155]	ἀχαρίστους. ~(Κηπουρὸς καὶ κύων. ~Κηπουροῦ	κύων	εἰς φρέαρ ἔπεσεν. Ὁ δὲ
[155]	ἔχουσιν. ~(Κηπουρὸς καὶ κύων. ~Κηπωροῦ	κύων	εἰς φρέαρ κατέπεσεν. Ὁ δὲ
[183]	μαθήματα ~γίνονται. ~(Κύων καὶ μάγειρος.	~Κύων	εἴς τι μαγειρεῖον εἰσελθών, τοῦ
[183]	λόγος εὔκαιρος. ~(Κύων καὶ μάγειρος.	~Κύων	εἰσπηδήσας εἰς μαγειρεῖον καὶ, τοῦ
[199]	σοι. Καὶ δὴ ὡς ἰχνευτὴς	κύων	ἐπηκολούθει, ~πλέκουσα πανουργίας· ποιμένας δὲ
[178]	δελεαζομένη ἔτι μᾶλλον ἀδικεῖν ~παροξύνεται.	~Κύων	ἑστιώμενος. ~Ἄνθρωπός τις ἡτοίμαζε δεῖπνον,
[155]	~βουλόμενος ἐκεῖ κατέβη. Ὁ δὲ	κύων	ἠπορημένος, ὡς προσῆλθεν ~αὐτῷ, οἰόμενος
[179]	ματαίαν δόξαν, ἀλλὰ ~τούτους ἐκφεύγειν.	~(Κύων	θηρευτικὸς καὶ κύνες. ~Κύων θηρευτικὸς
[179]	ἐξ ἀλλοτρίων εὖ ποιεῖν ~ἐπαγγελλομένοις.	~(Κύων	θηρευτικὸς καὶ κύνες. ~Κύων τρεφόμενος
[182]	περιπείροντες ἀτόποις. ~Κύων καὶ λαγωός.	~Κύων	θηρευτικὸς λαγωὸν συλλαβών, τοῦτον ποτὲ
[187]	~(Κύων λέοντα διώκων καὶ ἀλώπηξ.	~Κύων	θηρευτικὸς λέοντα ἰδων, τοῦτον ἐδίωκεν.
[179]	ἐκφεύγειν. ~(Κύων θηρευτικὸς καὶ κύνες.	~Κύων	θηρευτικὸς ῥήξας τοὺς δεσμοὺς τοῦ
[180]	~(Κύων καὶ ἀλεκτρυὼν καὶ ἀλώπηξ.	~Κύων	καὶ ἀλεκτρυὼν ἑταιρείαν ποιησάμενοι ὥδευον.
[180]	οὔτε λέουσιν οὔτε ἄρκοις μαχομένοις.	~(Κύων	καὶ ἀλεκτρυὼν καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων
[180]	ἐπελθόντας πρὸς ~ἰσχυροτέρους πέμπουσι παραλογιζόμενοι.	~(Κύων	καὶ ἀλέκτωρ καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων
[180]	~(Κύων καὶ ἀλέκτωρ καὶ ἀλώπηξ.	~Κύων	καὶ ἀλέκτωρ φιλίαν πρὸς ἀλλήλους
[181]	ἐπέλθῃ, ῥᾴδίως πρὸς αὐτὸ ἀντιπαρατάσσονται.	~Κύων	καὶ κόχλος. ~Ὤα τις κύων
[182]	προσιόντες λανθάνουσιν ~ἑαυτοὺς περιπείροντες ἀτόποις.	~Κύων	καὶ λαγωός. ~Κύων θηρευτικὸς λαγωὸν
[183]	παθήματα τοῖς ἀνθρώποις μαθήματα ~γίνονται.	~(Κύων	καὶ μάγειρος. ~Κύων εἴς τι
[183]	ἄνδρα ἀμφίβολον ὁ λόγος εὔκαιρος.	~(Κύων	καὶ μάγειρος. ~Κύων εἰσπηδήσας εἰς
[181]	~Κύων καὶ κόχλος. ~Ὤα τις	κύων	καταπίνειν εἰθισμένος, ἰδών τινα κόχλον,
[180]	τοῖς κλάδοις ἐκάθισεν· ὁ δὲ	~κύων	κάτωθεν τῆς ῥαγάδος τοῦ δένδρου
[155]	ἀδίκους καὶ ἀχαρίστους. ~(Κηπουρὸς καὶ	κύων.	~Κηπουροῦ κύων εἰς φρέαρ ἔπεσεν.
[155]	τοῖς μητέρας ἔχουσιν. ~(Κηπουρὸς καὶ	κύων.	~Κηπωροῦ κύων εἰς φρέαρ κατέπεσεν.
[184]	παθήματα τοῖς ἀνθρώποις μαθήματα ~γίνονται.	~(Κύων	κοιμώμενος καὶ λύκος. ~Κύων πρὸ
[184]	σωθῶσι, διὰ βίου ~τοῦτο φυλάττονται.	~(Κύων	κοιμώμενος καὶ λύκος. ~Κύων πρὸ
[171]	εὐεργετεῖν οὐκ ὀκνοῦσιν. ~(Κορώνη καὶ	κύων.	~Κορώνη Ἀθηνᾷ θύουσα κύνα ἐπὶ
[171]	καὶ γέλωτα ~ὀφλισκάνουσι. ~(Κορώνη καὶ	κύων.	~Κορώνη Ἀθηνᾷ θύουσα κύνα ἐφ'
[185]	ὕστερον φυλάσσονται. ~Κύων κρέας φέρουσα.	~Κύων	κρέας ἔχουσα ποταμὸν διέβαινε· θεασαμένη
[185]	~ἐκφύγωσι, ταῦτα εἰς ὕστερον φυλάσσονται.	~Κύων	κρέας φέρουσα. ~Κύων κρέας ἔχουσα
[186]	ἄνδρα πλεονέκτην ὁ λόγος εὔκαιρος.	~Κύων	κωδωνοφορῶν. ~Λάθρᾳ κύων ἔδακνε. Τούτῳ
[187]	~(Κύων λέοντα διώκων καὶ ἀλώπηξ.	~Κύων	λέοντα διώκει κατὰ κράτος. ~Λέων
[187]	ὅταν ἐκεῖνοι ἀντιστῶσιν, εὐθέως ~ἀναχαιτίζουσιν.	~(Κύων	λέοντα διώκων καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων
[187]	εἰσι δηλοῦντες τὴν ~ἀφανῆ κακίαν.	~(Κύων	λέοντα διώκων καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων
[184]	~γίνονται. ~(Κύων κοιμώμενος καὶ λύκος.	~Κύων	πρὸ ἐπαύλεώς τινος ἐκάθευδε. Λύκου
[184]	φυλάττονται. ~(Κύων κοιμώμενος καὶ λύκος.	~Κύων	πρὸ ἐπαύλεώς τινος ἐκοιμᾶτο. Λύκος
[180]	δένδρου ἐκάθευδεν ἀναβάς, ὁ δὲ	~κύων	πρὸς τῇ ῥίζῃ τοῦ δένδρου
[179]	~ἐπαγγελλομένοις. ~(Κύων θηρευτικὸς καὶ κύνες.	~Κύων	τρεφόμενος ἐν οἴκῳ, θηρσὶν εἰδὼς
[155]	τὸ φρέαρ. Οἰηθεὶς δ' ~ὁ	κύων	ὡς κατωτέρω μᾶλλον αὐτὸν παραγέγονε
[186]	ἔδακνε. Τούτῳ δὲ ὁ δεσπότης	κώδωνα	ἐκρέμασεν, ὥστε ~πρόδηλον εἶναι τοῖς
[186]	τοῖς πᾶσι. Οὗτος δὲ τὸν	κώδωνα	σείων ἐν τῇ ἀγορᾷ ~ἠλαζονεύετο.
[186]	πλεονέκτην ὁ λόγος εὔκαιρος. ~Κύων	κωδωνοφορῶν.	~Λάθρᾳ κύων ἔδακνε. Τούτῳ δὲ
[188]	εἰς πόλεμον. Καὶ σαλπίσας ὁ	κώνωψ	ἐνεπήγετο, δάκνων τὰ περὶ ~τὰς
[189]	ἀράχνης, ἀπώλετο. ~Κώνωψ καὶ ταῦρος.	~Κώνωψ	ἐπιστὰς κέρατι ταύρου καὶ πολὺν
[188]	~καὶ πρὸς τούτοις γελοῖα πάσχει.	~Κώνωψ	καὶ λέων. ~Κώνωψ πρὸς λέοντα
[189]	εὐτελοῦς ζώου, ~τῆς ἀράχνης, ἀπώλετο.	~Κώνωψ	καὶ ταῦρος. ~Κώνωψ ἐπιστὰς κέρατι
[188]	ἑαυτόν, ἕως ἀπηύδησεν. Ὁ δὲ	κώνωψ	νικήσας τὸν λέοντα, ~σαλπίσας καὶ
[188]	γελοῖα πάσχει. ~Κώνωψ καὶ λέων.	~Κώνωψ	πρὸς λέοντα ἐλθὼν εἶπεν· Οὔτε