Fables
[178]	~δεῖπνον, βοῶν ἐν τῇ καρδίᾳ·	Βαβαί,	πόση μοι χαρὰ ἄρτι ἐξαπιναίως
[151]	μῆτερ, ἃ λέγεις, ὀρθὰ σὺ	βάδιζε	καὶ βλέπων σε ζηλώσω. ~Ὁ
[151]	Μῆτερ, σύ, ἡ διδάσκουσα, ὀρθὰ	~βάδιζε	καὶ βλέπων σε ζηλώσω. Ὅτι
[151]	πρέπον ἐστὶν ~ὀρθὰ βιοῦν καὶ	βαδίζειν,	καὶ τότε ὅμοια διδάσκειν. ~(Καρκῖνος
[191]	τῆς ποδοψοφίας αὑτοὺς εἰς ~τὰ	βαθῆ	τῆς λίμνης ἐδίδοσαν. Εἶς δέ
[152]	δὲ παροδῖται ~λίθοις αὐτὴν καὶ	βάκλοις	κατέκλων διὰ τὰ κάρυα. Ἡ
[177]	αἷμα ἐκμάξαντα τῷ δακόντι ~κυνὶ	βαλεῖν,	ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ἐὰν τοῦτο
[152]	καὶ ὑπὸ τῶν παριόντων λίθοις	~βαλλομένη,	στενάξασα πρὸς ἑαυτὴν εἶπεν· Ἀθλία
[156]	καὶ πάνυ κακῶς ᾄδων λίθοις	βαλλόμενος	ἐξηλάθη. ~Οὕτως καὶ τῶν ῥητόρων
[155]	προσῆλθεν ~αὐτῷ, οἰόμενος ὑπ' αὐτοῦ	βαπτίζεσθαι,	ἔδακεν αὐτόν. Καὶ ὃς κακῶς
[181]	καταπέπωκε τοῦτον, οἰηθεὶς ὠὸν ~εἶναι.	Βαρούμενος	δὲ τὰ σπλάγχνα καὶ ὀδυνώμενος
[162]	μέλλοντος ~χειροτονῆσαι αὐτοῖς τὸν κολοιὸν	βασιλέα	διὰ τὴν εὐπρέπειαν, ~ἀγανακτήσαντα τὰ
[162]	~Κολοιὸς καὶ ὄρνεα. ~Ζεὺς βουλόμενος	βασιλέα	ὀρνέων καταστῆσαι, προθεσμίαν αὐτοῖς ~ἔταξεν
[162]	ὡραιότατον πάντων ~καταστήσῃ ἐπ' αὐτοῖς	βασιλέα.	Τὰ δὲ παραγενόμενα ἐπί τινα
[199]	σὲ πλεῖον ἐκεῖνος θυμοῦται, καὶ	βασιλέα	τὸν ~λύκον θέλει ποιῆσαι· οἴμοι,
[195]	ἄνανδροι ἢ καὶ ἄφρονες. ~Λέοντος	βασιλεία.	~Λέων τις ἐβασίλευσεν οὐχὶ θυμώδης,
[199]	ἡ ἔλαφος ~ἀξιωτάτη ἐστὶν εἰς	βασιλείαν,	ὅτι ὑψηλή ἐστι τὸ εἶδος,
[195]	ἄνθρωπος. Ἐπὶ δὲ τῆς αὐτοῦ	βασιλείας	~συναθροισμὸς ἐγένετο πάντων τῶν ζώων
[199]	σοι δοῦναι περὶ τῆς τηλικαύτης	~βασιλείας	ὡς ἀποθνῄσκων· σὺ δὲ οὐδὲ
[199]	ἀλωπέκιζε τοὺς ἀπείρους, ἄλλους ποιεῖ	~βασιλεῖς	καὶ ἐρέθιζε. Ἡ δὲ εἶπεν·
[165]	πρέπει αὐτῷ ~μάλιστα τῶν ὀρνέων	βασιλεύειν,	καὶ τοῦτο πάντως ἂν ἐγένετο,
[199]	σοι τὰ πολλὰ λέγω; ~ἐκυρώθης	βασιλεύειν.	Τί μοι ἔσται πρώτῃ σοι
[199]	ἦλθον μηνῦσαι· οἶδας ὡς ὁ	βασιλεὺς	ἡμῶν λέων γείτων ἐστίμοι· ~νοσεῖ
[165]	~ἐδέησας εἰς τὸ πάντων σε	βασιλεῦσαι.	~Πρὸς ἄνδρα ἀνόητον ὁ λόγος
[199]	ποῖον τῶν ~θηρίων μετ' αὐτὸν	βασιλεύσει.	Ἔφη δὲ ὅτι σῦς μέν
[159]	τροφὴν ~ὑμῖν παράσχωμαι, οὐδὲ ὑμεῖς	βαστάζειν	δυνήσεσθε. ~Οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν
[159]	ὡς καὶ αὐτὴν τὴν γαστέρα	~βαστάζειν,	ἐκείνη ἀπεκρίνατο· Ἀλλ' ὦ οὗτοι,
[191]	κρημνόν, ᾧ λίμνη ~ὑπέκειτο, ἐνταῦθα	βάτραχοι	ἀκούσαντες τῆς ποδοψοφίας αὑτοὺς εἰς
[191]	χείρονα ~πασχόντων παραμυθοῦνται. ~(Λαγωοὶ καὶ	βάτραχοι.	~Λαγωοὶ καταγνόντες τῆς ἑαυτῶν δειλίας
[191]	ἑαυτῶν ~σωτηρίας καταφρονοῦσι. ~(Λαγωοὶ καὶ	βάτραχοι.	~Οἱ λαγωοί ποτε συνελθόντες τὸν
[191]	δὲ καθημένων ~κύκλῳ τῆς λίμνης	βατράχων,	ὡς τὸν τοῦ δρόμου κτύπον
[191]	ἀετῶν καὶ ἄλλων πολλῶν ~ἀναλίσκονται·	βέλτιον	οὖν εἶναι θανεῖν ἅπαξ ἢ
[195]	τὴν ~ἡμέραν ταύτην, ἵνα τοῖς	βιαίοις	φοβερὰ τὰ εὐτελῆ φανῶσιν. ~Ὅτι
[195]	οὐχὶ θυμώδης, οὐδὲ ὠμός, οὐδὲ	βίαιος,	ἀλλὰ ~πρᾷος καὶ δίκαιος, ὥσπερ
[179]	δὲ πρὸς ἀλλήλους εἶπον· Καλὸν	βίον	ἡμεῖς, εἰ καὶ ~πενιχρόν, ζῶμεν,
[191]	τὸν ἑαυτῶν πρὸς ἀλλήλους ~ἀπεκλαίοντο	βίον	ὡς ἐπισφαλὴς εἴη καὶ δειλίας
[184]	νθρώπων, ὅταν περίτικινδυνεύσντες σωθῶσι, διὰ	βίου	~τοῦτο φυλάττονται. ~(Κύων κοιμώμενος καὶ
[191]	εἶναι θανεῖν ἅπαξ ἢ διὰ	βίου	τρέμειν. ~Τοῦτο τοίνυν κυρώσαντες, ὥρμησαν
[151]	ἐλέγχει· πρῶτον γὰρ αὐτοὺς ὀρθὰ	βιοῦν	~δεῖ καὶ τόθ' ἑτέρους διδάσκειν.
[151]	τοὺς μεμψιμοίρους πρέπον ἐστὶν ~ὀρθὰ	βιοῦν	καὶ βαδίζειν, καὶ τότε ὅμοια
[195]	δικαζόντων, καὶ ~οἱ εὐτελεῖς ἀταράχως	βιοῦσιν.	~Λέων γηράσας καὶ ἀλώπηξ. ~Λέων
[168]	ὅτι οἱ πολλοὺς ἐχθροὺς ἐν	βίῳ	ἔχοντες οὐδένα φίλον ~ἐν ἀνάγκῃ
[200]	ἁρπάσασα, φεύγουσα ᾤχετο. ~Οἱ δὲ	βλέποντες	μὲν αὐτήν, μὴ δυνάμενοι δὲ
[151]	λέγεις, ὀρθὰ σὺ βάδιζε καὶ	βλέπων	σε ζηλώσω. ~Ὁ μῦθος τοὺς
[151]	ἡ διδάσκουσα, ὀρθὰ ~βάδιζε καὶ	βλέπων	σε ζηλώσω. Ὅτι τοὺς μεμψιμοίρους
[178]	Ὁ δὲ προσελθὼν χαίρων ἵστατο,	βλέπων	τὸ μέγα ~δεῖπνον, βοῶν ἐν
[197]	ἔπειτα δὲ καὶ ἐπὶ τοὺς	βόας	ἐτράπη. Καὶ ὁ ~γεωργὸς φοβηθεὶς
[160]	ὦ οὗτος, ἐλπίδι προσέχων, ἥτις	βουκολεῖν	~μὲν οἶδε, τρέφειν δὲ οὐδαμῶς.
[189]	ἐπυνθάνετο τοῦ ταύρου εἰ ἤδη	βούλεται	~αὐτὸν ἀπελθεῖν. Ὁ δὲ ὑποτυχὼν
[180]	Ἀλώπηξ δὲ τούτου ἀκούσασα καὶ	βουλομένη	~αὐτὸν καταθοινήσασθαι, ἐλθοῦσα καὶ στᾶσα
[165]	Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη αὐτὸν καὶ	βουλομένη	τοῦ κρέατος περιγενέσθαι στᾶσα ~ἐπῄνει
[164]	οἳ μετρίων ~ἑαυτοὺς κινδύνων ῥύσασθαι	βουλόμενοι	ἔλαθον εἰς μείζονα δεινὰ ~περιπεσόντες.
[155]	φρέαρ κατέπεσεν. Ὁ δὲ κηπωρὸς	βουλόμενος	~αὐτὸν ἐκεῖθεν ἀνενεγκεῖν, κατῆλθε καὶ
[162]	~αὐτούς. ~Κολοιὸς καὶ ὄρνεα. ~Ζεὺς	βουλόμενος	βασιλέα ὀρνέων καταστῆσαι, προθεσμίαν αὐτοῖς
[153]	τις αὐτὸν ~θεασάμενος διώκει ἐκτέμνειν	βουλόμενος,	εἰδὼς οὗ χάριν διώκεται, ~μέχρι
[155]	ἔπεσεν. Ὁ δὲ ἀνιμήσασθαι αὐτὸν	~βουλόμενος	ἐκεῖ κατέβη. Ὁ δὲ κύων
[197]	ἔπαυλιν εἰσῆλθεν. Ὁ δὲ συλλαβεῖν	βουλόμενος	~τὴν αὐλείαν θύραν ἔκλεισε. Καὶ
[176]	φθάνουσι πρότερον καταναλισκόμενοι ἢ ὧν	βούλονται	~περιγενόμενοι. ~Κυνόδηκτος. ~Δηχθείς τις ὑπὸ
[174]	ἀνθρώπων, ἅ μὴ ἐκόντες χαρίσασθαι	βούλονται,	~ταῦτα ἄκοντες ἐπιτελοῦσιν. ~(Κύνες δύο.
[178]	ἵστατο, βλέπων τὸ μέγα ~δεῖπνον,	βοῶν	ἐν τῇ καρδίᾳ· Βαβαί, πόση
[176]	ἐθεάσαντο ἔν τινι ποταμῷ βύρσας	~βρεχομένας,	μὴ δυνάμεναι αὐτῶν ἐφικέσθαι, συνέθεντο
[187]	λέοντα ἐδίωκες, οὗ οὐδὲ ~τὸν	βρυχηθμὸν	ὑπέμεινας; ~Ὁ λόγος λεχθείη ἂν
[187]	κράτος. ~Λέων δὲ στραφεὶς καὶ	βρυχησάμενός	γε ~ᾤχετο φυγὰς τρομάξας εἰς
[199]	ἐκοπίασεν. Ὁ δὲ λέων ~μέγα	βρυχώμενος	ἐστέναξεν· λιμὸς γὰρ αὐτὸν εἶχε
[184]	πιμελέστερος ἔσομαι, καὶ σοὶ ἡδύτερον	βρῶμα	γενήσομαι. Ὁ ~μὲν οὖν λύκος
[184]	ἐκάθευδε. Λύκου δ' ἐπιδραμόντος καὶ	~βρῶμα	μέλλοντος θήσειν αὐτὸν, ἐδεῖτο μὴ
[176]	ὡς ἐθεάσαντο ἔν τινι ποταμῷ	βύρσας	~βρεχομένας, μὴ δυνάμεναι αὐτῶν ἐφικέσθαι,
[176]	ἐκπίωσι, εἶθ' οὕτως ἐπὶ τὰς	βύρσας	~παραγένωνται. Συνέβη δὲ αὐταῖς πινούσαις
[176]	πινούσαις διαρραγῆναι πρὶν ἤ τῶν	~βυρσῶν	ἐφικέσθαι. ~Οὕτως ἔνιοι τῶν ἀνθρώπων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/05/2005