HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ÉSOPE, Les Fables, quatrième partie (fables 151 à 200)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

η = 48 formes différentes pour 112 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Fables

[197]   ἀνέῳξεν. Ἀπαλλαγέντος δὲ ~τοῦ λέοντος, ἠ γυνὴ θεασαμένη αὐτὸν στένοντα εἶπεν·

[182]   ὦ οὗτος, παῦσαί με καταδάκνων ἤ καταφιλῶν, ἵνα γνῶ πότερον ~ἐχθρὸς

[176]   δὲ αὐταῖς πινούσαις διαρραγῆναι πρὶν ἤ τῶν ~βυρσῶν ἐφικέσθαι. ~Οὕτως ἔνιοι

[182]   καταφιλῶν, ἵνα γνῶ πότερον ~ἐχθρὸς ἤ φίλος μου καθέστηκας. ~Πρὸς ἄνδρα

[191]   βέλτιον οὖν εἶναι θανεῖν ἅπαξ ἢ διὰ βίου τρέμειν. ~Τοῦτο τοίνυν

[192]   τῇ ἀλώπεκι· Ὄντως πολλὰ κερδαίνεις ἢ ἔχεις ὅτι ὄνομά ~σοι κερδώ

[194]   ἢ ~πολλοὶ δειλοὶ καὶ ἄνανδροι ἢ καὶ ἄφρονες. ~Λέοντος βασιλεία. ~Λέων

[194]   εἷς ῥώμῃ σώματος καὶ ἀνδρείᾳ ἢ καὶ φρονήσει διαφέρων ἢ ~πολλοὶ

[192]   ἠκολούθει καὶ ἦν ἔνδον οὐδὲν ἢ ὁ λαγωὸς δεῖπνος τῇ ~ἀλώπεκι.

[194]   ἀνδρείᾳ ἢ καὶ φρονήσει διαφέρων ἢ ~πολλοὶ δειλοὶ καὶ ἄνανδροι ἢ

[176]   μόχθους ~ὑφιστάμενοι φθάνουσι πρότερον καταναλισκόμενοι ἢ ὧν βούλονται ~περιγενόμενοι. ~Κυνόδηκτος. ~Δηχθείς

[189]   οὔτε παρὼν ~οὔτε ἀπὼν ἐπιβλαβὴς ἢ ὠφέλιμός ἐστι. ~Λαγωοὶ καὶ ἀλώπεκες.

[199]   ~προσμένειν τελευτῶντι αὐτῷ. Οὕτως εἶπεν ἡ ἀλώπηξ. Τῆς δὲ ὁ νοῦς

[171]   Τί μάτην τὰς θυσίας ἀναλίσκεις; ἡ γὰρ δαίμων οὕτως σε μισεῖ

[171]   Τί μάτην τὰς θυσίας ἀναλίσκεις; ἡ γὰρ θεὸς οὕτω σε μισεῖ

[154]   λεπτὰ καὶ μεμαρασμένα. Κἀκεῖνος ἔφη· Ἡ γῆ τῶν μὲν ~μήτηρ ἐστί,

[168]   τῷ θεῷ καὶ μὴ θρήνει. Ἡ ~δ' ὑπολαβοῦσα ἔφη· Τίς σε,

[199]   γὰρ αὐτῆς ἐγκάτων καὶ ~καρδίας. Ἡ δὲ ἀλώπηξ ἀπελθοῦσα εὗρε τὴν

[192]   ὅτι ὄνομά ~σοι κερδώ ἐστιν; Ἡ δὲ ἀλώπηξ· Εἰ ἀπιστεῖς, ἔφη,

[199]   μυελοὺς καὶ ἔγκατα αὐτῆς ~καταπίνων. Ἡ δὲ ἀλώπηξ εἱστήκει ὁρῶσα· καρδίαν

[194]   λεαίνῃ· ~Πόσους παῖδας σὺ γεννᾷς; Ἡ δὲ εἶπεν· Ἕνα μέν, ἀλλὰ

[199]   ἄλλους ποιεῖ ~βασιλεῖς καὶ ἐρέθιζε. Ἡ δὲ εἶπεν· Οὕτως ἄνανδρος εἶ

[199]   καὶ δόλῳ πάλιν ταύτην ~ἀγαγεῖν. Ἡ δὲ εἶπεν· Χαλεπὸν καὶ δύσκολον

[199]   αὐτὴν καταψυχομένην, ~καὶ ἔστη ἀναιδῶς. Ἡ δὲ ἔλαφος χολωθεῖσα καὶ φρίξασα

[152]   βάκλοις κατέκλων διὰ τὰ κάρυα. Ἡ δὲ οἰκτρὸν ἔφη· ~Ὦ ἀθλία

[199]   ὦτα μόνον τοῖς ~ὄνυξιν ἐσπάραξεν. Ἡ δὲ ταχέως ἔσπευδεν ἐν ταῖς

[151]   Ὁ δὲ εἶπεν· Μῆτερ, σύ, ἡ διδάσκουσα, ὀρθὰ ~βάδιζε καὶ βλέπων

[188]   δὲ μή, τί σοί ἐστιν ἡ δύναμις; ὅτι ξύεις τοῖς ~ὄνυξι

[199]   πάρδαλις δὲ θυμώδης, τίγρις ἀλαζών· ἡ ἔλαφος ~ἀξιωτάτη ἐστὶν εἰς βασιλείαν,

[162]   εὐειδέστερον πάντων γεγονέναι. Ἐπέστη οὖν ἡ ἡμέρα τῆς ~προθεσμίας καὶ ἦλθον

[171]   οἰωνῶν τὴν πίστιν περιελέσθαι. Καὶ ἡ κορώνη ~ἀπεκρίνατο· Ἀλλὰ καὶ διὰ

[171]   οἰωνῶν τὴν πίστιν περιελεῖν. Καὶ ἡ κορώνη ~πρὸς αὐτόν· Διὰ τοῦτο

[199]   ἔσπευδεν ἐν ταῖς ὕλαις. Καὶ ἡ μὲν ~ἀλώπηξ τὰς χεῖρας ἐκρότησεν,

[173]   ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλάκις ἡ μουσικὴ τελευτῆς ἀναβολὴν ~ἀπεργάζεται. ~Κύκνος

[163]   τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους ~ὅτι ἡ πλεονεξία πρὸς τῷ μηδὲν ὠφελεῖν,

[163]   τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους ὅτι ἡ ~πλεονεξία πρὸς τῷ μηδὲν ὠφελεῖν

[177]   πόλει κυνῶν δάκνεσθαι. ~Οὕτω καὶ ἡ τῶν ἀνθρώπων πονηρία δελεαζομένη ἔτι

[162]   καταστῆσαι, προθεσμίαν αὐτοῖς ~ἔταξεν ἐν ᾗ παραγενήσονται πάντα, ὅπως τὸν ὡραιότατον

[199]   φάραγγι· τῇ προσφιλεῖ δὲ ἀλώπεκι, ᾗ ~προσωμίλει, εἶπεν· εἰ θέλεις ὑγιᾶναί

[174]   ἀκούσας ὅτι εὐμελέστατόν ἐστι ζῷον, ~ἠγόρασε. Καὶ ἔχων ποτὲ συνδείπνους προσελθὼν

[175]   δή, εἴ ποτε ὁ θηρευτικὸς ἤγρευέ τι, καὶ ὁ οἰκουρὸς ~συμμετεῖχεν

[190]   Ἐβοηθήσαμεν ἂν ὑμῖν, εἰ μὴ ᾔδειμεν τίνες ~ἐστὲ καὶ τίσι πολεμεῖτε.

[189]   ἔμελλεν, ἐπυνθάνετο τοῦ ταύρου εἰ ἤδη βούλεται ~αὐτὸν ἀπελθεῖν. Ὁ δὲ

[191]   μηδὲν δεινὸν ὑμᾶς ~αὐτοὺς διαπράξησθε· ἤδη γάρ, ὡς ὁρᾶτε, καὶ ἡμῶν

[166]   πιστεύσω, ὅτι πρότερόν σου δεσπότην ἠδίκησας; ~Κόραξ καὶ ὄφις. ~Κόραξ τροφῆς

[157]   λόγος πρὸς ἄνδρα ἄσωτον δι' ἡδυπάθειαν ἀπολωλότα εὔκαιρός ~ἐστιν. ~(Κλέπται καὶ

[184]   ~φαγὼν πιμελέστερος ἔσομαι, καὶ σοὶ ἡδύτερον βρῶμα γενήσομαι. Ὁ ~μὲν οὖν

[193]   αὐτῷ τοῦ φάρυγγος, ἐπὶ τῆς ~ἠϊόνος νεκρὸς ἔκειτο. Ἰκτῖνος δὲ αὐτὸν

[162]   Ὁ δὲ κολοιὸς ~ποικίλος γενόμενος ἧκε καὶ αὐτός. Τοῦ δὲ Διὸς

[161]   Καὶ ὃς ἀπελαθεὶς ὑπ' αὐτῶν ἧκε πάλιν ~πρὸς τοὺς κολοιούς. Οἱ

[164]   πρὸς ὀλίγον ἀδείας ἔτυχε, φυγὼν ἧκεν εἰς τὴν ἑαυτοῦ ~καλιάν. Περιειληθέντος

[170]   μέλλον, ~θεασαμένη τινὰς ὁδοιπόρους παριόντας, ἧκεν επί τι δένδρον καὶ ~στᾶσα

[170]   δὴ θεασαμένη ~τινὰς ὁδοιπόρους παριόντας ἧκεν ἐπί τινος δένδρου, καὶ στᾶσα

[163]   περιστεροτροφείῳ καλῶς ~τρεφομένας, λευκάνας ἑαυτὸν ἧκεν ὡς καὶ ἀπὸ τῆς αὐτῆς

[192]   ἐγὼ ἑστιῶ ~σε. Ὁ δὲ ἠκολούθει καὶ ἦν ἔνδον οὐδὲν ἢ

[186]   κώδωνα σείων ἐν τῇ ἀγορᾷ ~ἠλαζονεύετο. Γραῦς δὲ κύων εἶπεν αὐτῷ·

[199]   νοῦς ~ἐτυφώθη τοῖς λόγοις, καὶ ἦλθεν εἰς τὸ σπήλαιον μὴ γινώσκουσα

[163]   ἰδὼν καλῶς τρεφομένας, ~λευκάνας ἑαυτὸν ἦλθεν ὡς καὶ αὐτὸς τῆς αὐτῆς

[189]   ὑποτυχὼν εἶπεν· Ἀλλ' οὔτε, ὅτε ἦλθες, ἔγνων, ~οὔτε, ἐὰν ἀπέλθῃς, γνώσομαι.

[199]   χαίρειν εἰποῦσα ἔφη· Ἀγαθά ~σοι ἦλθον μηνῦσαι· οἶδας ὡς ὁ βασιλεὺς

[162]   ἡ ἡμέρα τῆς ~προθεσμίας καὶ ἦλθον πάντα τὰ ὄρνεα πρὸς τὸν

[199]   δὲ ἐπηρώτα εἰ εἶδον ἔλαφον ~ᾑμαγμένην. Οἱ δὲ ἔδειξαν ἐν τῇ

[163]   μιᾶς ἔτυχεν. Ἀτὰρ ~οὖν καὶ ἡμᾶς δεῖ τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους

[181]   πάντα περιφερῆ ὠὰ πεπίστευκα. Διδάσκει ~ἡμᾶς ὁ λόγος ὅτι οἱ ἀδικάστως

[158]   μᾶλλον θύομεν· ~ἐκείνους γὰρ ἐγείρων ἡμᾶς οὐκ ἐᾷς κλέπτειν. Ὁ λόγος

[158]   θύομεν· ἐκείνους γὰρ ἐγείρων κλέπτειν ἡμᾶς οὐκ ἐᾷς. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ

[163]   μῦθος δηλοῖ ὅτι δεῖ καὶ ἡμᾶς τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους ~ὅτι

[199]   ἄνανδρος εἶ καὶ δειλή; ~Οὕτως ἡμᾶς τοὺς φίλους ὑποπτεύεις; Ὁ μὲν

[179]   πρὸς ἀλλήλους εἶπον· Καλὸν βίον ἡμεῖς, εἰ καὶ ~πενιχρόν, ζῶμεν, οἵτινες

[200]   ἐξαναστῆναι μὴ δυνάμενοι ἔφασαν· Ἄθλιοι ~ἡμεῖς, εἴ γε ἀλώπεκι ἐμοχθοῦμεν. Ὁ

[200]   μὴ δυνάμενοι δὲ ἀναστῆναι· Δείλαιοι ~ἡμεῖς, εἶπον, ὅτι δι' ἀλώπεκα ἐμοχθοῦμεν.

[199]   μὲν λέων τοῦ ὠτὸς κρατήσας ~ἤμελλε συμβουλεύειν καὶ ἐντολάς σοι δοῦναι

[162]   πάντων γεγονέναι. Ἐπέστη οὖν ἡ ἡμέρα τῆς ~προθεσμίας καὶ ἦλθον πάντα

[154]   ἐστι καὶ στερεά, ~τὰ δὲ ἥμερα λεπτὰ καὶ μεμαρασμένα. Κἀκεῖνος ἔφη·

[195]   ἔφη· Πολλὰ ηὐχόμην ἰδεῖν τὴν ~ἡμέραν ταύτην, ἵνα τοῖς βιαίοις φοβερὰ

[184]   οὖν λύκος πεισθεὶς ἀπῆλθε· μεθ' ἡμέρας δ' ἐπανελθὼν εὗρεν ~ἄνω ἐπὶ

[184]   πεισθεὶς τότε μὲν ἀπέλυσε· μεθ' ~ἡμέρας δὲ ὀλίγας ἐλθών, ὡς ἐθεάσατο

[200]   ὑπ' ἀλλήλων διατεθέντες, ἐπειδὴ ἐσκοτώθησαν, ἡμιθανεῖς ~ἔκειντο. Ἀλώπηξ δὲ παριοῦσα, ὡς

[179]   δὲ πρὸς ἀλλήλους εἶπον· ~Καλῶς ἡμῖν τὸ πενιχρῶς χῆν οὔτε λέουσιν

[191]   κατακρημνίσωμεν· ~ἰδοῦ γὰρ εὕρηνται καὶ ἡμῶν δειλότερα ζῷα. ~Οὕτω καὶ τοῖς

[191]   ἤδη γάρ, ὡς ὁρᾶτε, καὶ ἡμῶν ἕτερ' ἐστὶ ζῷα ~δειλότερα. Ὁ

[199]   μηνῦσαι· οἶδας ὡς ὁ βασιλεὺς ἡμῶν λέων γείτων ἐστίμοι· ~νοσεῖ δὲ

[192]   ~σε. Ὁ δὲ ἠκολούθει καὶ ἦν ἔνδον οὐδὲν ἢ ὁ λαγωὸς

[173]   ἐφ' οἷς ἐτρέφετο, νὺξ μὲν ἦν, καὶδιαγινώσκειν ὁ καιρὸς ~οὐκ ἀφῆκεν

[184]   θεασάμενος καὶ ~συλλαβὼν οἷός τε ἦν καταφαγεῖν. Ὁ δὲ αὐτοῦ ἐδεήθη

[174]   ἐὰν μὴ ~ἀποθνῄσκῃς, ἐγὼ μάταιος ἦν, ὃς τότε σε παρεκαλουν, ἀλλ'

[185]   μὲν μὴ ~ἐφικομένῃ, διότι οὐδὲ ἦν, τοῦ δὲ, ὅτι ὑπὸ τοῦ

[196]   καὶ ~τὴν αἰτίαν ἐρομένου δι' ἣν οὐκ εἴσεισιν, ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε

[154]   ἐπυνθάνετο αὐτοῦ τὴν ~αἰτίαν δι' ἣν τὰ μὲν ἄγρια τῶν λαχάνων

[158]   ὅτι ~ταῦτα μάλιστα τοῖς πονηροῖς ἠναντίωται ἅτινα τῶν χρηστῶν ἐστιν ~εὐεργετήματα.

[180]   στᾶσα κάτωθεν πρὸς ἑαυτὴν κατελθεῖν ἠξίου· ἐπιθυμεῖν ~γὰρ ἀγαθὴν οὕτω φωνὴν

[161]   πρὸς τοὺς κόρακας καὶ τούτοις ἠξίου ~συνδιαιτᾶσθαι. Οἱ δὲ ἀμφιγνοοῦντες αὐτοῦ

[155]   ἐκεῖ κατέβη. Ὁ δὲ κύων ἠπορημένος, ὡς προσῆλθεν ~αὐτῷ, οἰόμενος ὑπ'

[159]   ~Κοιλία καὶ πόδες περὶ δυνάμεως ἤριζον. Παρ' ἕκαστα δὲ τῶν ποδῶν

[167]   εὐηλίῳ τόπῳ ~κοιμώμενον, τοῦτον καταπτὰς ἥρπασε. Τοῦ δὲ ἐπιστραφέντος καὶ ~δακόντος

[183]   οὗτος, ἴσθι ὡς, ὅπουπερ ἂν ᾖς, φυλάξομαί ~σε· οὐ γὰρ ἀπ'

[183]   Ἀλλ' ὦ οὗτος, ὅπου ἂν ᾖς, φυλάξομαι σε· οὐ γὰρ ἀπ'

[162]   αὐτὰ ἀποδώσωσιν, ~ὁποῖοι ἐξ ἀρχῆς ἦσαν εὑρίσκονται. ~(Κολοιὸς καὶ περιστεραί. ~Κολοιὸς

[191]   ὡς τὸν τοῦ δρόμου κτύπον ᾔσθοντο, ~εὐθὺς εἰς ταύτην εἰσπηδησάντων, τῶν

[163]   ~μεταληψόμενος. Αἱ δέ, μέχρι μὲν ἡσύχαζεν, οἰόμεναι περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο·

[163]   ~μεταληψόμενος. Αἱ δέ, μέχρι μὲν ἡσύχαζεν, οἰόμεναι περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο·

[174]   πότῳ. Τοῦ δὲ τότε μὲν ἡσυχάζοντος, ὕστερον δέ ποτε, ὡς ~ἐνόησεν

[160]   πεπλάνησαι, ὦ οὗτος, ἐλπίδι προσέχων, ἥτις βουκολεῖν ~μὲν οἶδε, τρέφειν δὲ

[157]   μέλλουσα ἀναιρεῖσθαι ἔφη· Δειλαία εἰμί, ~ἥτις διὰ τροφῆς γλυκύτητα σωτηρίας στερίσκομαι.

[199]   ποίαν ~γὰρ καρδίαν αὕτη εἶχεν, ἥτις δὶς εἰς οἶκον καὶ χεῖρας

[152]   ἑαυτὴν εἶπεν· Ἀθλία εἰμὶ ἐγώ, ἥτις κατ' ~ἐνιαυτὸν ἐμαυτῇ ὕβρεις καὶ

[170]   ὦ οὗτοι· κορώνη γάρ ~ἐστιν, ἥτις κέκραγε καὶ οἰωνισμὸν οὐκ ἔχει.

[170]   ὦ φίλοι· ~κορώνη γάρ ἐστιν, ἥτις κεκραγυῖα οἰωνὸν οὐκ ἔχει. Οὕτω

[178]   ~παροξύνεται. ~Κύων ἑστιώμενος. ~Ἄνθρωπός τις ἡτοίμαζε δεῖπνον, ἑστιάσων τινὰ τῶν φίλων

[166]   ἀφεὶς τὸν Ἀπόλλωνα, ~τῷ Ἑρμῇ ηὔξατο θῦσαι. Ὁ δὲ πρὸς αὐτὸν

[166]   Ἑρμῆς. ~Κόραξ ἐν παγίδι κρατηθεὶς ηὔξατο τῷ Ἀπόλλωνι λιβανωτὸν ~ἐπιθύσειν, εἰ

[195]   Ὁ πτὼξ δὲ ἔφη· Πολλὰ ηὐχόμην ἰδεῖν τὴν ~ἡμέραν ταύτην, ἵνα

Fables
[197]	ἀνέῳξεν. Ἀπαλλαγέντος δὲ ~τοῦ λέοντος,	ἠ	γυνὴ θεασαμένη αὐτὸν στένοντα εἶπεν·
[182]	ὦ οὗτος, παῦσαί με καταδάκνων	ἤ	καταφιλῶν, ἵνα γνῶ πότερον ~ἐχθρὸς
[176]	δὲ αὐταῖς πινούσαις διαρραγῆναι πρὶν	ἤ	τῶν ~βυρσῶν ἐφικέσθαι. ~Οὕτως ἔνιοι
[182]	καταφιλῶν, ἵνα γνῶ πότερον ~ἐχθρὸς	ἤ	φίλος μου καθέστηκας. ~Πρὸς ἄνδρα
[191]	βέλτιον οὖν εἶναι θανεῖν ἅπαξ	ἢ	διὰ βίου τρέμειν. ~Τοῦτο τοίνυν
[192]	τῇ ἀλώπεκι· Ὄντως πολλὰ κερδαίνεις	ἢ	ἔχεις ὅτι ὄνομά ~σοι κερδώ
[194]	ἢ ~πολλοὶ δειλοὶ καὶ ἄνανδροι	ἢ	καὶ ἄφρονες. ~Λέοντος βασιλεία. ~Λέων
[194]	εἷς ῥώμῃ σώματος καὶ ἀνδρείᾳ	ἢ	καὶ φρονήσει διαφέρων ἢ ~πολλοὶ
[192]	ἠκολούθει καὶ ἦν ἔνδον οὐδὲν	ἢ	ὁ λαγωὸς δεῖπνος τῇ ~ἀλώπεκι.
[194]	ἀνδρείᾳ ἢ καὶ φρονήσει διαφέρων	ἢ	~πολλοὶ δειλοὶ καὶ ἄνανδροι ἢ
[176]	μόχθους ~ὑφιστάμενοι φθάνουσι πρότερον καταναλισκόμενοι	ἢ	ὧν βούλονται ~περιγενόμενοι. ~Κυνόδηκτος. ~Δηχθείς
[189]	οὔτε παρὼν ~οὔτε ἀπὼν ἐπιβλαβὴς	ἢ	ὠφέλιμός ἐστι. ~Λαγωοὶ καὶ ἀλώπεκες.
[199]	~προσμένειν τελευτῶντι αὐτῷ. Οὕτως εἶπεν	ἡ	ἀλώπηξ. Τῆς δὲ ὁ νοῦς
[171]	Τί μάτην τὰς θυσίας ἀναλίσκεις;	ἡ	γὰρ δαίμων οὕτως σε μισεῖ
[171]	Τί μάτην τὰς θυσίας ἀναλίσκεις;	ἡ	γὰρ θεὸς οὕτω σε μισεῖ
[154]	λεπτὰ καὶ μεμαρασμένα. Κἀκεῖνος ἔφη·	Ἡ	γῆ τῶν μὲν ~μήτηρ ἐστί,
[168]	τῷ θεῷ καὶ μὴ θρήνει.	Ἡ	~δ' ὑπολαβοῦσα ἔφη· Τίς σε,
[199]	γὰρ αὐτῆς ἐγκάτων καὶ ~καρδίας.	Ἡ	δὲ ἀλώπηξ ἀπελθοῦσα εὗρε τὴν
[192]	ὅτι ὄνομά ~σοι κερδώ ἐστιν;	Ἡ	δὲ ἀλώπηξ· Εἰ ἀπιστεῖς, ἔφη,
[199]	μυελοὺς καὶ ἔγκατα αὐτῆς ~καταπίνων.	Ἡ	δὲ ἀλώπηξ εἱστήκει ὁρῶσα· καρδίαν
[194]	λεαίνῃ· ~Πόσους παῖδας σὺ γεννᾷς;	Ἡ	δὲ εἶπεν· Ἕνα μέν, ἀλλὰ
[199]	ἄλλους ποιεῖ ~βασιλεῖς καὶ ἐρέθιζε.	Ἡ	δὲ εἶπεν· Οὕτως ἄνανδρος εἶ
[199]	καὶ δόλῳ πάλιν ταύτην ~ἀγαγεῖν.	Ἡ	δὲ εἶπεν· Χαλεπὸν καὶ δύσκολον
[199]	αὐτὴν καταψυχομένην, ~καὶ ἔστη ἀναιδῶς.	Ἡ	δὲ ἔλαφος χολωθεῖσα καὶ φρίξασα
[152]	βάκλοις κατέκλων διὰ τὰ κάρυα.	Ἡ	δὲ οἰκτρὸν ἔφη· ~Ὦ ἀθλία
[199]	ὦτα μόνον τοῖς ~ὄνυξιν ἐσπάραξεν.	Ἡ	δὲ ταχέως ἔσπευδεν ἐν ταῖς
[151]	Ὁ δὲ εἶπεν· Μῆτερ, σύ,	ἡ	διδάσκουσα, ὀρθὰ ~βάδιζε καὶ βλέπων
[188]	δὲ μή, τί σοί ἐστιν	ἡ	δύναμις; ὅτι ξύεις τοῖς ~ὄνυξι
[199]	πάρδαλις δὲ θυμώδης, τίγρις ἀλαζών·	ἡ	ἔλαφος ~ἀξιωτάτη ἐστὶν εἰς βασιλείαν,
[162]	εὐειδέστερον πάντων γεγονέναι. Ἐπέστη οὖν	ἡ	ἡμέρα τῆς ~προθεσμίας καὶ ἦλθον
[171]	οἰωνῶν τὴν πίστιν περιελέσθαι. Καὶ	ἡ	κορώνη ~ἀπεκρίνατο· Ἀλλὰ καὶ διὰ
[171]	οἰωνῶν τὴν πίστιν περιελεῖν. Καὶ	ἡ	κορώνη ~πρὸς αὐτόν· Διὰ τοῦτο
[199]	ἔσπευδεν ἐν ταῖς ὕλαις. Καὶ	ἡ	μὲν ~ἀλώπηξ τὰς χεῖρας ἐκρότησεν,
[173]	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλάκις	ἡ	μουσικὴ τελευτῆς ἀναβολὴν ~ἀπεργάζεται. ~Κύκνος
[163]	τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους ~ὅτι	ἡ	πλεονεξία πρὸς τῷ μηδὲν ὠφελεῖν,
[163]	τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους ὅτι	ἡ	~πλεονεξία πρὸς τῷ μηδὲν ὠφελεῖν
[177]	πόλει κυνῶν δάκνεσθαι. ~Οὕτω καὶ	ἡ	τῶν ἀνθρώπων πονηρία δελεαζομένη ἔτι
[162]	καταστῆσαι, προθεσμίαν αὐτοῖς ~ἔταξεν ἐν	ᾗ	παραγενήσονται πάντα, ὅπως τὸν ὡραιότατον
[199]	φάραγγι· τῇ προσφιλεῖ δὲ ἀλώπεκι,	ᾗ	~προσωμίλει, εἶπεν· εἰ θέλεις ὑγιᾶναί
[174]	ἀκούσας ὅτι εὐμελέστατόν ἐστι ζῷον,	~ἠγόρασε.	Καὶ ἔχων ποτὲ συνδείπνους προσελθὼν
[175]	δή, εἴ ποτε ὁ θηρευτικὸς	ἤγρευέ	τι, καὶ ὁ οἰκουρὸς ~συμμετεῖχεν
[190]	Ἐβοηθήσαμεν ἂν ὑμῖν, εἰ μὴ	ᾔδειμεν	τίνες ~ἐστὲ καὶ τίσι πολεμεῖτε.
[189]	ἔμελλεν, ἐπυνθάνετο τοῦ ταύρου εἰ	ἤδη	βούλεται ~αὐτὸν ἀπελθεῖν. Ὁ δὲ
[191]	μηδὲν δεινὸν ὑμᾶς ~αὐτοὺς διαπράξησθε·	ἤδη	γάρ, ὡς ὁρᾶτε, καὶ ἡμῶν
[166]	πιστεύσω, ὅτι πρότερόν σου δεσπότην	ἠδίκησας;	~Κόραξ καὶ ὄφις. ~Κόραξ τροφῆς
[157]	λόγος πρὸς ἄνδρα ἄσωτον δι'	ἡδυπάθειαν	ἀπολωλότα εὔκαιρός ~ἐστιν. ~(Κλέπται καὶ
[184]	~φαγὼν πιμελέστερος ἔσομαι, καὶ σοὶ	ἡδύτερον	βρῶμα γενήσομαι. Ὁ ~μὲν οὖν
[193]	αὐτῷ τοῦ φάρυγγος, ἐπὶ τῆς	~ἠϊόνος	νεκρὸς ἔκειτο. Ἰκτῖνος δὲ αὐτὸν
[162]	Ὁ δὲ κολοιὸς ~ποικίλος γενόμενος	ἧκε	καὶ αὐτός. Τοῦ δὲ Διὸς
[161]	Καὶ ὃς ἀπελαθεὶς ὑπ' αὐτῶν	ἧκε	πάλιν ~πρὸς τοὺς κολοιούς. Οἱ
[164]	πρὸς ὀλίγον ἀδείας ἔτυχε, φυγὼν	ἧκεν	εἰς τὴν ἑαυτοῦ ~καλιάν. Περιειληθέντος
[170]	μέλλον, ~θεασαμένη τινὰς ὁδοιπόρους παριόντας,	ἧκεν	επί τι δένδρον καὶ ~στᾶσα
[170]	δὴ θεασαμένη ~τινὰς ὁδοιπόρους παριόντας	ἧκεν	ἐπί τινος δένδρου, καὶ στᾶσα
[163]	περιστεροτροφείῳ καλῶς ~τρεφομένας, λευκάνας ἑαυτὸν	ἧκεν	ὡς καὶ ἀπὸ τῆς αὐτῆς
[192]	ἐγὼ ἑστιῶ ~σε. Ὁ δὲ	ἠκολούθει	καὶ ἦν ἔνδον οὐδὲν ἢ
[186]	κώδωνα σείων ἐν τῇ ἀγορᾷ	~ἠλαζονεύετο.	Γραῦς δὲ κύων εἶπεν αὐτῷ·
[199]	νοῦς ~ἐτυφώθη τοῖς λόγοις, καὶ	ἦλθεν	εἰς τὸ σπήλαιον μὴ γινώσκουσα
[163]	ἰδὼν καλῶς τρεφομένας, ~λευκάνας ἑαυτὸν	ἦλθεν	ὡς καὶ αὐτὸς τῆς αὐτῆς
[189]	ὑποτυχὼν εἶπεν· Ἀλλ' οὔτε, ὅτε	ἦλθες,	ἔγνων, ~οὔτε, ἐὰν ἀπέλθῃς, γνώσομαι.
[199]	χαίρειν εἰποῦσα ἔφη· Ἀγαθά ~σοι	ἦλθον	μηνῦσαι· οἶδας ὡς ὁ βασιλεὺς
[162]	ἡ ἡμέρα τῆς ~προθεσμίας καὶ	ἦλθον	πάντα τὰ ὄρνεα πρὸς τὸν
[199]	δὲ ἐπηρώτα εἰ εἶδον ἔλαφον	~ᾑμαγμένην.	Οἱ δὲ ἔδειξαν ἐν τῇ
[163]	μιᾶς ἔτυχεν. Ἀτὰρ ~οὖν καὶ	ἡμᾶς	δεῖ τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους
[181]	πάντα περιφερῆ ὠὰ πεπίστευκα. Διδάσκει	~ἡμᾶς	ὁ λόγος ὅτι οἱ ἀδικάστως
[158]	μᾶλλον θύομεν· ~ἐκείνους γὰρ ἐγείρων	ἡμᾶς	οὐκ ἐᾷς κλέπτειν. Ὁ λόγος
[158]	θύομεν· ἐκείνους γὰρ ἐγείρων κλέπτειν	ἡμᾶς	οὐκ ἐᾷς. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ
[163]	μῦθος δηλοῖ ὅτι δεῖ καὶ	ἡμᾶς	τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους ~ὅτι
[199]	ἄνανδρος εἶ καὶ δειλή; ~Οὕτως	ἡμᾶς	τοὺς φίλους ὑποπτεύεις; Ὁ μὲν
[179]	πρὸς ἀλλήλους εἶπον· Καλὸν βίον	ἡμεῖς,	εἰ καὶ ~πενιχρόν, ζῶμεν, οἵτινες
[200]	ἐξαναστῆναι μὴ δυνάμενοι ἔφασαν· Ἄθλιοι	~ἡμεῖς,	εἴ γε ἀλώπεκι ἐμοχθοῦμεν. Ὁ
[200]	μὴ δυνάμενοι δὲ ἀναστῆναι· Δείλαιοι	~ἡμεῖς,	εἶπον, ὅτι δι' ἀλώπεκα ἐμοχθοῦμεν.
[199]	μὲν λέων τοῦ ὠτὸς κρατήσας	~ἤμελλε	συμβουλεύειν καὶ ἐντολάς σοι δοῦναι
[162]	πάντων γεγονέναι. Ἐπέστη οὖν ἡ	ἡμέρα	τῆς ~προθεσμίας καὶ ἦλθον πάντα
[154]	ἐστι καὶ στερεά, ~τὰ δὲ	ἥμερα	λεπτὰ καὶ μεμαρασμένα. Κἀκεῖνος ἔφη·
[195]	ἔφη· Πολλὰ ηὐχόμην ἰδεῖν τὴν	~ἡμέραν	ταύτην, ἵνα τοῖς βιαίοις φοβερὰ
[184]	οὖν λύκος πεισθεὶς ἀπῆλθε· μεθ'	ἡμέρας	δ' ἐπανελθὼν εὗρεν ~ἄνω ἐπὶ
[184]	πεισθεὶς τότε μὲν ἀπέλυσε· μεθ'	~ἡμέρας	δὲ ὀλίγας ἐλθών, ὡς ἐθεάσατο
[200]	ὑπ' ἀλλήλων διατεθέντες, ἐπειδὴ ἐσκοτώθησαν,	ἡμιθανεῖς	~ἔκειντο. Ἀλώπηξ δὲ παριοῦσα, ὡς
[179]	δὲ πρὸς ἀλλήλους εἶπον· ~Καλῶς	ἡμῖν	τὸ πενιχρῶς χῆν οὔτε λέουσιν
[191]	κατακρημνίσωμεν· ~ἰδοῦ γὰρ εὕρηνται καὶ	ἡμῶν	δειλότερα ζῷα. ~Οὕτω καὶ τοῖς
[191]	ἤδη γάρ, ὡς ὁρᾶτε, καὶ	ἡμῶν	ἕτερ' ἐστὶ ζῷα ~δειλότερα. Ὁ
[199]	μηνῦσαι· οἶδας ὡς ὁ βασιλεὺς	ἡμῶν	λέων γείτων ἐστίμοι· ~νοσεῖ δὲ
[192]	~σε. Ὁ δὲ ἠκολούθει καὶ	ἦν	ἔνδον οὐδὲν ἢ ὁ λαγωὸς
[173]	ἐφ' οἷς ἐτρέφετο, νὺξ μὲν	ἦν,	καὶδιαγινώσκειν ὁ καιρὸς ~οὐκ ἀφῆκεν
[184]	θεασάμενος καὶ ~συλλαβὼν οἷός τε	ἦν	καταφαγεῖν. Ὁ δὲ αὐτοῦ ἐδεήθη
[174]	ἐὰν μὴ ~ἀποθνῄσκῃς, ἐγὼ μάταιος	ἦν,	ὃς τότε σε παρεκαλουν, ἀλλ'
[185]	μὲν μὴ ~ἐφικομένῃ, διότι οὐδὲ	ἦν,	τοῦ δὲ, ὅτι ὑπὸ τοῦ
[196]	καὶ ~τὴν αἰτίαν ἐρομένου δι'	ἣν	οὐκ εἴσεισιν, ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε
[154]	ἐπυνθάνετο αὐτοῦ τὴν ~αἰτίαν δι'	ἣν	τὰ μὲν ἄγρια τῶν λαχάνων
[158]	ὅτι ~ταῦτα μάλιστα τοῖς πονηροῖς	ἠναντίωται	ἅτινα τῶν χρηστῶν ἐστιν ~εὐεργετήματα.
[180]	στᾶσα κάτωθεν πρὸς ἑαυτὴν κατελθεῖν	ἠξίου·	ἐπιθυμεῖν ~γὰρ ἀγαθὴν οὕτω φωνὴν
[161]	πρὸς τοὺς κόρακας καὶ τούτοις	ἠξίου	~συνδιαιτᾶσθαι. Οἱ δὲ ἀμφιγνοοῦντες αὐτοῦ
[155]	ἐκεῖ κατέβη. Ὁ δὲ κύων	ἠπορημένος,	ὡς προσῆλθεν ~αὐτῷ, οἰόμενος ὑπ'
[159]	~Κοιλία καὶ πόδες περὶ δυνάμεως	ἤριζον.	Παρ' ἕκαστα δὲ τῶν ποδῶν
[167]	εὐηλίῳ τόπῳ ~κοιμώμενον, τοῦτον καταπτὰς	ἥρπασε.	Τοῦ δὲ ἐπιστραφέντος καὶ ~δακόντος
[183]	οὗτος, ἴσθι ὡς, ὅπουπερ ἂν	ᾖς,	φυλάξομαί ~σε· οὐ γὰρ ἀπ'
[183]	Ἀλλ' ὦ οὗτος, ὅπου ἂν	ᾖς,	φυλάξομαι σε· οὐ γὰρ ἀπ'
[162]	αὐτὰ ἀποδώσωσιν, ~ὁποῖοι ἐξ ἀρχῆς	ἦσαν	εὑρίσκονται. ~(Κολοιὸς καὶ περιστεραί. ~Κολοιὸς
[191]	ὡς τὸν τοῦ δρόμου κτύπον	ᾔσθοντο,	~εὐθὺς εἰς ταύτην εἰσπηδησάντων, τῶν
[163]	~μεταληψόμενος. Αἱ δέ, μέχρι μὲν	ἡσύχαζεν,	οἰόμεναι περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο·
[163]	~μεταληψόμενος. Αἱ δέ, μέχρι μὲν	ἡσύχαζεν,	οἰόμεναι περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο·
[174]	πότῳ. Τοῦ δὲ τότε μὲν	ἡσυχάζοντος,	ὕστερον δέ ποτε, ὡς ~ἐνόησεν
[160]	πεπλάνησαι, ὦ οὗτος, ἐλπίδι προσέχων,	ἥτις	βουκολεῖν ~μὲν οἶδε, τρέφειν δὲ
[157]	μέλλουσα ἀναιρεῖσθαι ἔφη· Δειλαία εἰμί,	~ἥτις	διὰ τροφῆς γλυκύτητα σωτηρίας στερίσκομαι.
[199]	ποίαν ~γὰρ καρδίαν αὕτη εἶχεν,	ἥτις	δὶς εἰς οἶκον καὶ χεῖρας
[152]	ἑαυτὴν εἶπεν· Ἀθλία εἰμὶ ἐγώ,	ἥτις	κατ' ~ἐνιαυτὸν ἐμαυτῇ ὕβρεις καὶ
[170]	ὦ οὗτοι· κορώνη γάρ ~ἐστιν,	ἥτις	κέκραγε καὶ οἰωνισμὸν οὐκ ἔχει.
[170]	ὦ φίλοι· ~κορώνη γάρ ἐστιν,	ἥτις	κεκραγυῖα οἰωνὸν οὐκ ἔχει. Οὕτω
[178]	~παροξύνεται. ~Κύων ἑστιώμενος. ~Ἄνθρωπός τις	ἡτοίμαζε	δεῖπνον, ἑστιάσων τινὰ τῶν φίλων
[166]	ἀφεὶς τὸν Ἀπόλλωνα, ~τῷ Ἑρμῇ	ηὔξατο	θῦσαι. Ὁ δὲ πρὸς αὐτὸν
[166]	Ἑρμῆς. ~Κόραξ ἐν παγίδι κρατηθεὶς	ηὔξατο	τῷ Ἀπόλλωνι λιβανωτὸν ~ἐπιθύσειν, εἰ
[195]	Ὁ πτὼξ δὲ ἔφη· Πολλὰ	ηὐχόμην	ἰδεῖν τὴν ~ἡμέραν ταύτην, ἵνα

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/05/2005