Fables |
[155] |
ἀχάριστον
εἰς
τοὺς
εὐεργέτας
καὶ
|
πρὸς |
ἀδικοῦντα
ὁ
~μῦθος
ἁρμόζει.
~(Κιθαρῳδός. |
[155] |
αὐτοχεῖρα
σῶσαι
ἐσπούδασα;
Ὁ
μῦθος
|
~πρὸς |
ἀδίκους
καὶ
ἀχαρίστους.
~(Κηπουρὸς
καὶ |
[195] |
ζώων
δοῦναι
δίκας
καὶ
λαβεῖν
|
~πρὸς |
ἄλληλα,
ὁ
λύκος
μὲν
προβάτῳ, |
[191] |
λαγωοί
ποτε
συνελθόντες
τὸν
ἑαυτῶν
|
πρὸς |
ἀλλήλους
~ἀπεκλαίοντο
βίον
ὡς
ἐπισφαλὴς |
[179] |
καὶ
λέουσι
~μαχόμενος.
Ὁι
δὲ
|
πρὸς |
ἀλλήλους
εἶπον·
Καλὸν
βίον
ἡμεῖς, |
[179] |
καὶ
λέουσι
μαχόμενος.
Οἱ
δὲ
|
πρὸς |
ἀλλήλους
εἶπον·
~Καλῶς
ἡμῖν
τὸ |
[180] |
ἀλώπηξ.
~Κύων
καὶ
ἀλέκτωρ
φιλίαν
|
πρὸς |
ἀλλήλους
ποιησάμενοι
ἐν
τῷ
ἅμα |
[189] |
τῷ
λόγῳ
χρήσαιτο
ἄν
τις
|
πρὸς |
ἄνδρα
ἀδύνατον,
ὃς
οὔτε
παρὼν |
[157] |
γλυκύτητα
σωτηρίας
στερίσκομαι.
~Ὁ
λόγος
|
πρὸς |
ἄνδρα
ἄσωτον
δι'
ἡδυπάθειαν
ἀπολωλότα |
[194] |
ἐν
πλήθει
δεῖ
μετρεῖν,
~ἀλλὰ
|
πρὸς |
ἀρετὴν
ἀφορᾶν.
~(Λέαινα
καὶ
ὗς. |
[171] |
ἐπὶ
ἑστίασιν
ἐκάλει.
Ὁ
δὲ
|
πρὸς |
αὐτὴν
~ἔφη·
Τί
μάτην
τὰς |
[171] |
ἑστίασιν
ἐκάλεσεν.
Ὁ
δὲ
ἔφη
|
πρὸς |
~αὐτήν·
Τί
μάτην
τὰς
θυσίας |
[180] |
τι
~κακὸν
αὐτοῖς
ἐπέλθῃ,
ῥᾴδίως
|
πρὸς |
αὐτὸ
ἀντιπαρατάσσονται.
~Κύων
καὶ
κόχλος. |
[180] |
στᾶσα
κάτωθεν
τοῦ
δένδρου
~ἐβόα
|
πρὸς |
αὐτόν·
Ἀγαθὸν
ὄρνεον
εἶ
καὶ |
[182] |
περιέλειχεν.
Ὁ
δὲ
ἀπαυδήσας
ἔφη
|
πρὸς |
αὐτόν·
~Ἀλλ'
ὦ
οὗτος,
παῦσαί |
[175] |
αὐτοῦ
πόνοις
ἐντρυφᾷ,
ἐκεῖνος
~ἔφη
|
πρὸς |
αὐτόν·
Ἀλλὰ
μὴ
ἐμὲ
μέμφου, |
[171] |
πίστιν
περιελεῖν.
Καὶ
ἡ
κορώνη
|
~πρὸς |
αὐτόν·
Διὰ
τοῦτο
μᾶλλον
αὐτῇ |
[180] |
εἰωθὸς
νύκτωρ
φωνήσαντος,
ἀλώπηξ
ἀκούσασα
|
πρὸς |
αὐτὸν
~ἔδραμε
καὶ
στᾶσα
κάτωθεν |
[166] |
Ἑρμῇ
ηὔξατο
θῦσαι.
Ὁ
δὲ
|
πρὸς |
αὐτὸν
εἶπεν·
Ὦ
κάκιστον
ζῷον, |
[196] |
νοσεῖν·
καὶ
οὕτω
τὰ
~παραγενόμενα
|
πρὸς |
αὐτὸν
ἐπὶ
τὴν
ἐπίσκεψιν
ζῷα |
[198] |
~γεωργὸς
καταφρονήσας
αὐτοῦ,
ὡς
παρεγένετο
|
πρὸς |
αὐτόν,
ῥοπάλοις
~αὐτὸν
παίων
ἐξήλασεν. |
[178] |
Πῶς
ἐδείπνησας,
φίλος;
Ὁ
δὲ
|
πρὸς |
~αὐτὸν
ὑπολαβὼν
ἔφη·
Ἐκ
τῆς |
[184] |
ἐπὶ
τοῦ
δώματος
~κοιμώμενον,
ἐκάλει
|
πρὸς |
αὑτὸν,
ὑπομιμνῄσκων
τῶν
ὁμολογιῶν.
Ὁ |
[191] |
τῶν
λαγωῶν
θεασάμενος
~αὐτοὺς
ἔφη
|
πρὸς |
αὐτούς·
Ἀλλὰ
μηκέτι
ἑαυτοὺς
κατακρημνίσωμεν· |
[152] |
τῶν
παριόντων
λίθοις
~βαλλομένη,
στενάξασα
|
πρὸς |
ἑαυτὴν
εἶπεν·
Ἀθλία
εἰμὶ
ἐγώ, |
[180] |
αὐτὸν
~ἔδραμε
καὶ
στᾶσα
κάτωθεν
|
πρὸς |
ἑαυτὴν
κατελθεῖν
ἠξίου·
ἐπιθυμεῖν
~γὰρ |
[164] |
~δυνάμενος
ἐπειδὴ
ἀποθνῄσκειν
ἔμελλεν,
ἔφη
|
πρὸς |
ἑαυτόν·
Ἀλλ'
~ἔγωγε
δείλαιος,
ὅστις |
[184] |
κύνα
καθεύδοντα,
καὶ
στὰς
κάτωθεν
|
πρὸς |
~ἑαυτὸν
ἐκάλει,
ὑπομιμνῄσκων
αὐτὸν
τῶν |
[180] |
τῶν
ἀνθρώπων
τοὺς
ἐχθροὺς
ἐπελθόντας
|
πρὸς |
~ἰσχυροτέρους
πέμπουσι
παραλογιζόμενοι.
~(Κύων
καὶ |
[187] |
φέρεις;
~Ἄφρων
δ'
ὅς
ἐθέλει
|
πρὸς |
κρείττονας
ἀντιφερίζειν·
νίκης
τε
στέρεται |
[188] |
πάσχει.
~Κώνωψ
καὶ
λέων.
~Κώνωψ
|
πρὸς |
λέοντα
ἐλθὼν
εἶπεν·
Οὔτε
φοβοῦμαί |
[164] |
τὴν
μετ'
ἀνθρώπων
~δίαιταν,
ὡς
|
πρὸς |
ὀλίγον
ἀδείας
ἔτυχε,
φυγὼν
ἧκεν |
[180] |
ἐκάθευδεν
ἀναβάς,
ὁ
δὲ
~κύων
|
πρὸς |
τῇ
ῥίζῃ
τοῦ
δένδρου
κοίλωμα |
[180] |
ἔφη
αὐτῇ·
~Ἄπελθε,
φίλε,
κάτωθεν
|
πρὸς |
τὴν
ῥίζαν
τοῦ
δένδρου
καὶ |
[170] |
στᾶσα
~μεγάλα
ἐκεκράγει.
Τῶν
δὲ
|
πρὸς |
τὴν
φωνὴν
ἐπιστραφέντων
καὶ
~καταπλαγέντων, |
[170] |
~στᾶσα
μεγάλως
ἔκραξεν.
Τῶν
δὲ
|
πρὸς |
τὴν
φωνὴν
ἐπιστραφέντων
καὶ
~καταπλαγέντων, |
[153] |
τῇ
τῶν
ποδῶν
ταχύτητι
συγχρώμενος,
|
πρὸς |
τὸ
~ὁλόκληρον
ἑαυτὸν
διαφυλάξαι·
ἐπειδὰν |
[184] |
καταφαγεῖν.
Ὁ
δὲ
αὐτοῦ
ἐδεήθη
|
πρὸς |
τὸ
παρὸν
~μεθεῖναι
αὐτόν,
λέγων· |
[162] |
καὶ
ἦλθον
πάντα
τὰ
ὄρνεα
|
πρὸς |
τὸν
Δία.
Ὁ
δὲ
κολοιὸς |
[169] |
θάνατόν
μοι
~προὐξένησεν.
Ὁ
μῦθος
|
πρὸς |
τοὺς
διὰ
κέρδος
εὐτελὲς
μέγαν |
[153] |
ἀποτεμὼν
τὰ
ἑαυτοῦ
αἰδοῖα
ῥίπτει
|
πρὸς |
τοὺς
διώκοντας
καὶ
~οὕτω
σωτηρίας |
[152] |
καὶ
λύπας
παρέχω.
Ὁ
λόγος
|
πρὸς |
τοὺς
ἐπὶ
~τῶν
ἰδίων
ἀγαθῶν |
[163] |
τῆς
ἐνταῦθα
τροφῆς
ἐπανῆλθε
πάλιν
|
πρὸς |
τοὺς
κολοιούς·
~κἀκεῖνοι
οὐ
γνωρίζοντες |
[161] |
ἀπελαθεὶς
ὑπ'
αὐτῶν
ἧκε
πάλιν
|
~πρὸς |
τοὺς
κολοιούς.
Οἱ
δὲ
ἀγανακτοῦντες |
[163] |
~αποτυχὼν
τῆς
ἐνταῦθα
τροφῆς
ἐπανῆκε
|
πρὸς |
τοὺς
κολοιοὺς
πάλιν.
~Κἀκεῖνοι
διὰ |
[161] |
διαφέρων,
ὑπερφρονήσας
~τοὺς
ὁμοφύλους,
παρεγένετο
|
πρὸς |
τοὺς
κόρακας
καὶ
τούτοις
ἠξίου |
[187] |
ἀντιφερίζειν·
νίκης
τε
στέρεται
~καὶ
|
πρὸς |
τούτοις
γελοῖα
πάσχει.
~Κώνωψ
καὶ |
[163] |
ἀρκεῖσθαι,
λογιζομένους
~ὅτι
ἡ
πλεονεξία
|
πρὸς |
τῷ
μηδὲν
ὠφελεῖν,
ἀφαιρεῖται
καὶ |
[163] |
ἀρκεῖσθαι,
λογιζομένους
ὅτι
ἡ
~πλεονεξία
|
πρὸς |
τῷ
μηδὲν
ὠφελεῖν
πολλάκις
καὶ |
[170] |
~ἀνθρώπων
οἱ
τοῖς
κρείττοσιν
ἀνθαμιλλώμενοι
|
πρὸς |
τῷ
τῶν
ἴσων
μὴ
~ἐφικέσθαι, |
[170] |
ἀνθρώπων
οἱ
τοῖς
κρείττοσιν
~ἁμιλλώμενοι,
|
πρὸς |
τῷ
τῶν
ἴσων
μὴ
ἐφικέσθαι |