Fables |
[158] |
εἰσελθόντες
οἰκίαν
οὐδὲν
εὗρον
ὅτι
|
μὴ |
ἀλεκτρυόνα,
~καὶ
τοῦτον
λαβόντες
ἀπῄεσαν. |
[198] |
αὐτὸν
ἄξιον
τῆς
θυγατρὸς
~δοκιμάζει·
|
μὴ |
ἄλλως
δὲ
αὐτῷ
δύνασθαι
ἐκδοῦναι, |
[174] |
σὺ
οὐκ
ἄλλως
ᾄδεις,
ἐὰν
|
μὴ |
~ἀποθνῄσκῃς,
ἐγὼ
μάταιος
ἦν,
ὃς |
[199] |
καὶ
ἦλθεν
εἰς
τὸ
σπήλαιον
|
μὴ |
γινώσκουσα
τὸ
~μέλλον.
Ὁ
λέων |
[176] |
ἔν
τινι
ποταμῷ
βύρσας
~βρεχομένας,
|
μὴ |
δυνάμεναι
αὐτῶν
ἐφικέσθαι,
συνέθεντο
ἀλλήηαις |
[200] |
~Οἱ
δὲ
βλέποντες
μὲν
αὐτήν,
|
μὴ |
δυνάμενοι
δὲ
ἀναστῆναι·
Δείλαιοι
~ἡμεῖς, |
[200] |
αὐτῶν
~ἀπηλλάττετο.
Ὁι
δὲ
ἐξαναστῆναι
|
μὴ |
δυνάμενοι
ἔφασαν·
Ἄθλιοι
~ἡμεῖς,
εἴ |
[196] |
καὶ
ἀλώπηξ.
~Λέων
γηράσας
καὶ
|
μὴ |
δυνάμενος
δι'
ἀλκῆς
ἑαυτῷ
τροφὴν |
[164] |
τοῦ
δεσμοῦ
τοῖς
κλάδοις,
ἀναπτῆναι
|
μὴ |
~δυνάμενος
ἐπειδὴ
ἀποθνῄσκειν
ἔμελλεν,
ἔφη |
[197] |
θύραν
ἔκλεισε.
Καὶ
ὃς
ἐξελθεῖν
|
μὴ |
δυνάμενος
πρῶτον
~μὲν
τὰ
ποίμνια |
[159] |
ἀπεκρίνατο·
Ἀλλ'
ὦ
οὗτοι,
ἐὰν
|
μὴ |
ἐγὼ
τροφὴν
~ὑμῖν
παράσχωμαι,
οὐδὲ |
[198] |
θυγατρὸς,
ταύτην
ἐμνηστεύσατο.
Ὁ
δὲ
|
μὴ |
~ἐκδοῦναι
θηρίῳ
τὴν
θυγατέρα
ὑπομένων, |
[174] |
~Οὕτως
ἔνιοι
τῶν
ἀνθρώπων,
ἅ
|
μὴ |
ἐκόντες
χαρίσασθαι
βούλονται,
~ταῦτα
ἄκοντες |
[175] |
ἐκεῖνος
~ἔφη
πρὸς
αὐτόν·
Ἀλλὰ
|
μὴ |
ἐμὲ
μέμφου,
ἀλλὰ
τὸν
δεσπότην, |
[199] |
Αὕτη
ἀληθῶς
καρδίαν
οὐκ
εἶχεν·
|
μὴ |
ἔτι
ζήτει·
ποίαν
~γὰρ
καρδίαν |
[170] |
~ἁμιλλώμενοι,
πρὸς
τῷ
τῶν
ἴσων
|
μὴ |
ἐφικέσθαι
καὶ
γέλωτα
~ὀφλισκάνουσι.
~(Κορώνη |
[170] |
ἀνθαμιλλώμενοι
πρὸς
τῷ
τῶν
ἴσων
|
μὴ |
~ἐφικέσθαι,
καὶ
γέλωτα
ὀφλισκάνουσιν.
~(Κορώνη |
[185] |
αὐτῇ
ἀμφοτέρων
στερηθῆναι,
τοῦ
μὲν
|
μὴ |
~ἐφικομένῃ,
διότι
οὐδὲ
ἦν,
τοῦ |
[196] |
Ἀλλ'
ἔγωγε
εἰσῆλθον
~ἄν,
εἰ
|
μὴ |
ἑώρων
πολλῶν
εἰσιόντων
ἴχνη,
ἐξιόντος |
[190] |
ἔφησαν·
Ἐβοηθήσαμεν
ἂν
ὑμῖν,
εἰ
|
μὴ |
ᾔδειμεν
τίνες
~ἐστὲ
καὶ
τίσι |
[168] |
Μῆτερ,
εὔχου
τῷ
θεῷ
καὶ
|
μὴ |
θρήνει.
Ἡ
~δ'
ὑπολαβοῦσα
ἔφη· |
[153] |
ὑπερορῶσιν
ὑπὲρ
τοῦ
τῇ
σωτηρίᾳ
|
μὴ |
~κινδυνεύειν.
~(Κάστωρ.
~Ὁ
κάστωρ
ζῷόν |
[184] |
~βρῶμα
μέλλοντος
θήσειν
αὐτὸν,
ἐδεῖτο
|
μὴ |
νῦν
αὐτὸν
καταθῦσαι.
~Νῦν
μὲν |
[159] |
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
πλῆθος,
ἐὰν
|
~μὴ |
οἱ
στρατηγοὶ
ἄριστα
φρονῶσιν.
~Κολοιὸς |
[199] |
εἰπούσῃ;
Ἀλλ'
εὖξαί
μοι
~σπευδούσῃ,
|
μὴ |
πάλιν
με
ζητήσῃ·
χρῄζει
γάρ |
[198] |
δὲ
αὐτῷ
δύνασθαι
ἐκδοῦναι,
ἐὰν
|
μὴ |
τούς
τε
~ὀδόντας
ἐξέλῃ
καὶ |
[164] |
ὅστις
τὴν
παρὰ
ἀνθρώπων
δουλείαν
|
μὴ |
ὑπομείνας
~ἔλαθον
ἐμαυτὸν
καὶ
σωτηρίας |