HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τοιοῦτον 1
τοιοῦτόν 1
τοῖς 33
τὸν 37
τόπῳ 2
τοσοῦτον 1
τότε 4

Fréquences [« »]
36 αὐτὸν
36 τοῦ
36 ὡς
37 τὸν
38 ὁ
38 τὸ
41 ὅτι

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ÉSOPE, Les Fables, quatrième partie (fables 151 à 200)

τὸν

Fables

[199]   ~Ὅτι ὁ τῆς φιλοδοξίας ἔρως τὸν ἀνθρώπινον νοῦν ἐπιθολοῖ καὶ τὰς

[166]   ἐν ἑτέρᾳ παγίδι ληφθείς, ἀφεὶς τὸν Ἀπόλλωνα, ~τῷ Ἑρμῇ ηὔξατο θῦσαι.

[155]   φησί, ~πέπονθα· τί δήποτε γὰρ τὸν αὐτοχεῖρα σῶσαι ἐσπούδασα; Ὁ μῦθος

[187]   σὺ λέοντα ἐδίωκες, οὗ οὐδὲ ~τὸν βρυχηθμὸν ὑπέμεινας; ~Ὁ λόγος λεχθείη

[175]   τὸν μὲν ἕτερον θηρεύειν ἐδίδαξε, τὸν δὲ λοιπὸν ~οἰκοφυλακεῖν. Καὶ δή,

[200]   ὡς ἐθεάσατο τοὺς μὲν παρειμένους, ~τὸν δὲ νεβρὸν ἐν μέσῳ κείμενον,

[175]   κύνας, τὸν μὲν θηρεύειν ἐδίδασκε, τὸν δὲ οἰκουρὸν ~ἐποίησε. Καὶ δή,

[173]   ~μέντοι· τὸν μὲν γὰρ ᾠδῆς, τὸν δὲ τραπέζης ἕνεκεν. Ἐπεὶ δὲ

[175]   αὐτὸς εἶπε· ~Μὴ ἐμέ, ἀλλὰ τὸν δεσπότην μέμφου, ὃς οὐ πονεῖν

[175]   Ἀλλὰ μὴ ἐμὲ μέμφου, ἀλλὰ τὸν δεσπότην, ὃς οὐ ~πονεῖν με

[162]   ἦλθον πάντα τὰ ὄρνεα πρὸς τὸν Δία. Ὁ δὲ κολοιὸς ~ποικίλος

[199]   ἔλαφον τὴν ~μεγίστην, τὴν εἰς τὸν δρυμὸν ἰκοῦσαν τοῖς γλυκέσι σου

[191]   βάτραχοι. ~Οἱ λαγωοί ποτε συνελθόντες τὸν ἑαυτῶν πρὸς ἀλλήλους ~ἀπεκλαίοντο βίον

[198]   ~κόρην. Τοῦ δὲ ῥᾳδίως διὰ τὸν ἔρωτα ἑκάτερα ὑπομείναντος, ὁ ~γεωργὸς

[175]   Ἀγανακτοῦντος δὲ τοῦ ~θηρευτικοῦ καὶ τὸν ἕτερον ὀνειδίζοντος, εἴ γε αὐτὸς

[174]   δεσπότης. ~Τοὺς κύκνους φασὶ παρὰ τὸν θάνατον ᾄδειν. Καὶ δή τις

[169]   διὰ δὲ κόκκον σίτου μικρὸν τὸν θάνατον ἐμαυτῷ προεξένησα. ~Ὁ μῦθος

[169]   τιμίων· κόκκος δὲ σίτου μικρὸς τὸν θάνατόν μοι ~προὐξένησεν. Ὁ μῦθος

[180]   ἔχον ἀσπάσασθαι. Τοῦ δὲ εἰπόντος ~τὸν θυρωρὸν πρότερον διυπνίσαι ὑπὸ τὴν

[177]   τις ὑπὸ κυνὸς περιῄει ζητῶν τὸν ἰασόμενον. Εἰπόντος δέ ~τινος οὕτως

[155]   κατωτέρω μᾶλλον αὐτὸν παραγέγονε καταδῦσαι, τὸν ~κηπωρὸν στραφεὶς ἔδακεν. Ὁ δὲ

[179]   πολλοὺς ἐν ~τάξει ἱσταμένους, ῥήξας τὸν κλοιὸν τοῦ τραχήλου, ἔφευγε διὰ

[162]   δὲ Διὸς μέλλοντος ~χειροτονῆσαι αὐτοῖς τὸν κολοιὸν βασιλέα διὰ τὴν εὐπρέπειαν,

[184]   εὗρεν ~ἄνω ἐπὶ τοῦ δώματος τὸν κύνα καθεύδοντα, καὶ στὰς κάτωθεν

[186]   εἶναι τοῖς πᾶσι. Οὗτος δὲ τὸν κώδωνα σείων ἐν τῇ ἀγορᾷ

[188]   ἀπηύδησεν. Ὁ δὲ κώνωψ νικήσας τὸν λέοντα, ~σαλπίσας καὶ ἐπινίκιον ᾄσας,

[199]   πλεῖον ἐκεῖνος θυμοῦται, καὶ βασιλέα τὸν ~λύκον θέλει ποιῆσαι· οἴμοι, πονηρὸν

[173]   οὐκ ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς ~μέντοι· τὸν μὲν γὰρ ᾠδῆς, τὸν δὲ

[175]   δύο. ~Ἔχων τις δύο κύνας, τὸν μὲν ἕτερον θηρεύειν ἐδίδαξε, τὸν

[175]   δύο. ~Ἔχων τις δύο κύνας, τὸν μὲν θηρεύειν ἐδίδασκε, τὸν δὲ

[200]   περιιοῦσα, ~πεπτωκότας αὐτοὺς ἰδοῦσα καὶ τὸν νεβρὸν ἐν τῷ μέσῳ κείμενον,

[180]   ῥίζαν τοῦ δένδρου καὶ φώνησον τὸν ~παραμονάριον, ὅπως κρούσῃ τὸ ξύλον.

[164]   τις συλλαβὼν καὶ δήσας αὐτοῦ τὸν πόδα λινῷ κάλῳ τῷ ~ἑαυτοῦ

[191]   ~κύκλῳ τῆς λίμνης βατράχων, ὡς τὸν τοῦ δρόμου κτύπον ᾔσθοντο, ~εὐθὺς

[178]   τὴν κέρκον, ὡς δὴ εἰς τὸν φίλον θαρροῦντος, ὁ ~μάγειρος, ὡς

[173]   τραπέζης ἕνεκεν. Ἐπεὶ δὲ ἔδει τὸν ~χῆνα παθεῖν ἐφ' οἷς ἐτρέφετο,

[162]   ἐν ᾗ παραγενήσονται πάντα, ὅπως τὸν ὡραιότατον πάντων ~καταστήσῃ ἐπ' αὐτοῖς

Fables
[199]	~Ὅτι ὁ τῆς φιλοδοξίας ἔρως	τὸν	ἀνθρώπινον νοῦν ἐπιθολοῖ καὶ τὰς
[166]	ἐν ἑτέρᾳ παγίδι ληφθείς, ἀφεὶς	τὸν	Ἀπόλλωνα, ~τῷ Ἑρμῇ ηὔξατο θῦσαι.
[155]	φησί, ~πέπονθα· τί δήποτε γὰρ	τὸν	αὐτοχεῖρα σῶσαι ἐσπούδασα; Ὁ μῦθος
[187]	σὺ λέοντα ἐδίωκες, οὗ οὐδὲ	~τὸν	βρυχηθμὸν ὑπέμεινας; ~Ὁ λόγος λεχθείη
[175]	τὸν μὲν ἕτερον θηρεύειν ἐδίδαξε,	τὸν	δὲ λοιπὸν ~οἰκοφυλακεῖν. Καὶ δή,
[200]	ὡς ἐθεάσατο τοὺς μὲν παρειμένους,	~τὸν	δὲ νεβρὸν ἐν μέσῳ κείμενον,
[175]	κύνας, τὸν μὲν θηρεύειν ἐδίδασκε,	τὸν	δὲ οἰκουρὸν ~ἐποίησε. Καὶ δή,
[173]	~μέντοι· τὸν μὲν γὰρ ᾠδῆς,	τὸν	δὲ τραπέζης ἕνεκεν. Ἐπεὶ δὲ
[175]	αὐτὸς εἶπε· ~Μὴ ἐμέ, ἀλλὰ	τὸν	δεσπότην μέμφου, ὃς οὐ πονεῖν
[175]	Ἀλλὰ μὴ ἐμὲ μέμφου, ἀλλὰ	τὸν	δεσπότην, ὃς οὐ ~πονεῖν με
[162]	ἦλθον πάντα τὰ ὄρνεα πρὸς	τὸν	Δία. Ὁ δὲ κολοιὸς ~ποικίλος
[199]	ἔλαφον τὴν ~μεγίστην, τὴν εἰς	τὸν	δρυμὸν ἰκοῦσαν τοῖς γλυκέσι σου
[191]	βάτραχοι. ~Οἱ λαγωοί ποτε συνελθόντες	τὸν	ἑαυτῶν πρὸς ἀλλήλους ~ἀπεκλαίοντο βίον
[198]	~κόρην. Τοῦ δὲ ῥᾳδίως διὰ	τὸν	ἔρωτα ἑκάτερα ὑπομείναντος, ὁ ~γεωργὸς
[175]	Ἀγανακτοῦντος δὲ τοῦ ~θηρευτικοῦ καὶ	τὸν	ἕτερον ὀνειδίζοντος, εἴ γε αὐτὸς
[174]	δεσπότης. ~Τοὺς κύκνους φασὶ παρὰ	τὸν	θάνατον ᾄδειν. Καὶ δή τις
[169]	διὰ δὲ κόκκον σίτου μικρὸν	τὸν	θάνατον ἐμαυτῷ προεξένησα. ~Ὁ μῦθος
[169]	τιμίων· κόκκος δὲ σίτου μικρὸς	τὸν	θάνατόν μοι ~προὐξένησεν. Ὁ μῦθος
[180]	ἔχον ἀσπάσασθαι. Τοῦ δὲ εἰπόντος	~τὸν	θυρωρὸν πρότερον διυπνίσαι ὑπὸ τὴν
[177]	τις ὑπὸ κυνὸς περιῄει ζητῶν	τὸν	ἰασόμενον. Εἰπόντος δέ ~τινος οὕτως
[155]	κατωτέρω μᾶλλον αὐτὸν παραγέγονε καταδῦσαι,	τὸν	~κηπωρὸν στραφεὶς ἔδακεν. Ὁ δὲ
[179]	πολλοὺς ἐν ~τάξει ἱσταμένους, ῥήξας	τὸν	κλοιὸν τοῦ τραχήλου, ἔφευγε διὰ
[162]	δὲ Διὸς μέλλοντος ~χειροτονῆσαι αὐτοῖς	τὸν	κολοιὸν βασιλέα διὰ τὴν εὐπρέπειαν,
[184]	εὗρεν ~ἄνω ἐπὶ τοῦ δώματος	τὸν	κύνα καθεύδοντα, καὶ στὰς κάτωθεν
[186]	εἶναι τοῖς πᾶσι. Οὗτος δὲ	τὸν	κώδωνα σείων ἐν τῇ ἀγορᾷ
[188]	ἀπηύδησεν. Ὁ δὲ κώνωψ νικήσας	τὸν	λέοντα, ~σαλπίσας καὶ ἐπινίκιον ᾄσας,
[199]	πλεῖον ἐκεῖνος θυμοῦται, καὶ βασιλέα	τὸν	~λύκον θέλει ποιῆσαι· οἴμοι, πονηρὸν
[173]	οὐκ ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς ~μέντοι·	τὸν	μὲν γὰρ ᾠδῆς, τὸν δὲ
[175]	δύο. ~Ἔχων τις δύο κύνας,	τὸν	μὲν ἕτερον θηρεύειν ἐδίδαξε, τὸν
[175]	δύο. ~Ἔχων τις δύο κύνας,	τὸν	μὲν θηρεύειν ἐδίδασκε, τὸν δὲ
[200]	περιιοῦσα, ~πεπτωκότας αὐτοὺς ἰδοῦσα καὶ	τὸν	νεβρὸν ἐν τῷ μέσῳ κείμενον,
[180]	ῥίζαν τοῦ δένδρου καὶ φώνησον	τὸν	~παραμονάριον, ὅπως κρούσῃ τὸ ξύλον.
[164]	τις συλλαβὼν καὶ δήσας αὐτοῦ	τὸν	πόδα λινῷ κάλῳ τῷ ~ἑαυτοῦ
[191]	~κύκλῳ τῆς λίμνης βατράχων, ὡς	τὸν	τοῦ δρόμου κτύπον ᾔσθοντο, ~εὐθὺς
[178]	τὴν κέρκον, ὡς δὴ εἰς	τὸν	φίλον θαρροῦντος, ὁ ~μάγειρος, ὡς
[173]	τραπέζης ἕνεκεν. Ἐπεὶ δὲ ἔδει	τὸν	~χῆνα παθεῖν ἐφ' οἷς ἐτρέφετο,
[162]	ἐν ᾗ παραγενήσονται πάντα, ὅπως	τὸν	ὡραιότατον πάντων ~καταστήσῃ ἐπ' αὐτοῖς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/05/2005