Fables |
[161] |
πάλιν
~πρὸς
τοὺς
κολοιούς.
Οἱ
|
δὲ |
ἀγανακτοῦντες
ἐπὶ
τῇ
ὕβρει
οὐ |
[195] |
ὁ
λύκος
μὲν
προβάτῳ,
πάρδαλις
|
δὲ |
αἰγάγρῳ,
ἐλάφῳ
δὲ
~τίγρις,
κύων |
[158] |
οὐδὲν
μὲν
ἄλλο
εὗρον,
μόνον
|
δὲ |
~ἀλεκτρυόνα,
καὶ
τοῦτον
λαβόντες
ἀπηλλαγησαν. |
[180] |
τοῦ
δένδρου
κοίλωμα
ἔχοντος.
Τοῦ
|
δὲ |
ἀλεκτρυόνος
~κατὰ
τὸ
εἰωθὸς
νύκτωρ |
[180] |
ᾠδὰς
καὶ
~συνευφρανθῶμεν
ἀμφότεροι.
Ὁ
|
δὲ |
ἀλέκτωρ
ὑπολαβὼν
ἔφη
αὐτῇ·
~Ἄπελθε, |
[179] |
ἔφευγε
διὰ
τῶν
~ἀμφόδων.
Κύνες
|
δὲ |
ἄλλοι
τοῦτον
ἰδόντες
εὐτραφῆ
οἷα |
[199] |
ἔκειτο
ἐν
φάραγγι·
τῇ
προσφιλεῖ
|
δὲ |
ἀλώπεκι,
ᾗ
~προσωμίλει,
εἶπεν·
εἰ |
[180] |
ὅπως
κρούσῃ
τὸ
ξύλον.
Τῆς
|
δὲ |
ἀλώπεκος
ἀπελθούσης
~τοῦ
φωνῆσαι
αὐτόν, |
[199] |
αὐτῆς
ἐγκάτων
καὶ
~καρδίας.
Ἡ
|
δὲ |
ἀλώπηξ
ἀπελθοῦσα
εὗρε
τὴν
ἔλαφον |
[192] |
ὄνομά
~σοι
κερδώ
ἐστιν;
Ἡ
|
δὲ |
ἀλώπηξ·
Εἰ
ἀπιστεῖς,
ἔφη,
δεῦρο· |
[199] |
καὶ
ἔγκατα
αὐτῆς
~καταπίνων.
Ἡ
|
δὲ |
ἀλώπηξ
εἱστήκει
ὁρῶσα·
καρδίαν
δὲ |
[161] |
καὶ
τούτοις
ἠξίου
~συνδιαιτᾶσθαι.
Οἱ
|
δὲ |
ἀμφιγνοοῦντες
αὐτοῦ
τό
τε
εἶδος |
[200] |
βλέποντες
μὲν
αὐτήν,
μὴ
δυνάμενοι
|
δὲ |
ἀναστῆναι·
Δείλαιοι
~ἡμεῖς,
εἶπον,
ὅτι |
[155] |
κύων
εἰς
φρέαρ
ἔπεσεν.
Ὁ
|
δὲ |
ἀνιμήσασθαι
αὐτὸν
~βουλόμενος
ἐκεῖ
κατέβη. |
[182] |
τὰ
χε
ίλη
περιέλειχεν.
Ὁ
|
δὲ |
ἀπαυδήσας
ἔφη
πρὸς
αὐτόν·
~Ἀλλ' |
[182] |
τοῦτον
ποτὲ
μὲν
ἔδακνε,
ποτὲ
|
~δὲ |
αυ̣
τοῦ
τὰ
χε
ίλη |
[162] |
χρήματα,
δοκοῦσί
τινες
εἶναι,
ἐπειδὰν
|
δὲ |
αὐτὰ
ἀποδώσωσιν,
~ὁποῖοι
ἐξ
ἀρχῆς |
[176] |
ἐπὶ
τὰς
βύρσας
~παραγένωνται.
Συνέβη
|
δὲ |
αὐταῖς
πινούσαις
διαρραγῆναι
πρὶν
ἤ |
[185] |
ὡς
τὸ
ἐκείνης
~ἀφαιρησομένη.
Συνέβη
|
δὲ |
αὐτῇ
ἀμφοτέρων
στερηθῆναι,
τοῦ
μὲν |
[199] |
σκιρτῶσαν
ἐν
~τᾶς
ὕλαις·
προσπαίσασα
|
δὲ |
αὐτῇ
καὶ
χαίρειν
εἰποῦσα
ἔφη· |
[193] |
τῆς
~ἠϊόνος
νεκρὸς
ἔκειτο.
Ἰκτῖνος
|
δὲ |
αὐτὸν
θεασάμενος
ἔφη·
Ἄξια
σύ |
[184] |
οἷός
τε
ἦν
καταφαγεῖν.
Ὁ
|
δὲ |
αὐτοῦ
ἐδεήθη
πρὸς
τὸ
παρὸν |
[198] |
τῆς
θυγατρὸς
~δοκιμάζει·
μὴ
ἄλλως
|
δὲ |
αὐτῷ
δύνασθαι
ἐκδοῦναι,
ἐὰν
μὴ |
[191] |
ἔγνωσαν
δεῖν
ἑαυτοὺς
~κατακρημνίσαι.
Παραγενομένων
|
δὲ |
αὐτῶν
ἐπί
τινα
κρημνόν,
ᾧ |
[172] |
~Γεωργοῦ
παῖς
κοχλίας
ὤπτα·
ἀκούσας
|
δὲ |
αὐτῶν
τριζόντων
ἔφη·
Ὦ
~κάκιστα |
[200] |
τοῦτον
ἁρπάσασα,
φεύγουσα
ᾤχετο.
~Οἱ
|
δὲ |
βλέποντες
μὲν
αὐτήν,
μὴ
δυνάμενοι |
[162] |
γενόμενος
ἧκε
καὶ
αὐτός.
Τοῦ
|
δὲ |
Διὸς
μέλλοντος
~χειροτονῆσαι
αὐτοῖς
τὸν |
[173] |
τὸν
δὲ
τραπέζης
ἕνεκεν.
Ἐπεὶ
|
δὲ |
ἔδει
τὸν
~χῆνα
παθεῖν
ἐφ' |
[199] |
εἰ
εἶδον
ἔλαφον
~ᾑμαγμένην.
Οἱ
|
δὲ |
ἔδειξαν
ἐν
τῇ
ὕλῃ.
Εὗρεὲ |
[194] |
~Πόσους
παῖδας
σὺ
γεννᾷς;
Ἡ
|
δὲ |
εἶπεν·
Ἕνα
μέν,
ἀλλὰ
γενναῖον. |
[151] |
πέτρᾳ
τὰς
~πλευρὰς
προστρίβειν.
Ὁ
|
δὲ |
εἶπεν·
Μῆτερ,
σύ,
ἡ
διδάσκουσα, |
[179] |
αἰτίαν
~τῆς
φυγῆς
ἐπηρώτων.
Ὁ
|
δὲ |
εἶπεν·
Ὅτι
τροφῇ
συζῶ
περισσῇ |
[199] |
ποιεῖ
~βασιλεῖς
καὶ
ἐρέθιζε.
Ἡ
|
δὲ |
εἶπεν·
Οὕτως
ἄνανδρος
εἶ
καὶ |
[199] |
δόλῳ
πάλιν
ταύτην
~ἀγαγεῖν.
Ἡ
|
δὲ |
εἶπεν·
Χαλεπὸν
καὶ
δύσκολον
ἐπιτάττεις |
[196] |
ἐπυνθάνετο
αὐτοῦ
πῶς
ἔχοι.
Τοῦ
|
δὲ |
εἰπόντος·
Κακῶς,
καὶ
~τὴν
αἰτίαν |
[180] |
φωνὴν
ζῷον
ἔχον
ἀσπάσασθαι.
Τοῦ
|
δὲ |
εἰπόντος
~τὸν
θυρωρὸν
πρότερον
διυπνίσαι |
[199] |
δειλαίαν
ἔπεισε
~δεύτερον
ἐλθεῖν.
Ἐπεὶ
|
δὲ |
εἰς
τὸ
σπήλαιον
εἰσῆλθεν,
ὁ |
[199] |
δὲ
ἀλώπηξ
εἱστήκει
ὁρῶσα·
καρδίαν
|
δὲ |
ἐκπεσοῦσαν
~ἁρπάζει
λαθραίως,
τοῦ
κόπου |
[199] |
καταψυχομένην,
~καὶ
ἔστη
ἀναιδῶς.
Ἡ
|
δὲ |
ἔλαφος
χολωθεῖσα
καὶ
φρίξασα
τὴν |
[199] |
με
σύμβουλον
ἐν
πᾶσιν.
~Εἰ
|
δὲ |
ἐμοῦ
τῆς
γραὸς
ἀκούσῃς,
συμβουλεύω |
[166] |
δὲ
τῆς
ὑποσχέσεως
~ἐπελάθετο.
Αὖθις
|
δὲ |
ἐν
ἑτέρᾳ
παγίδι
ληφθείς,
ἀφεὶς |
[200] |
διὰ
μέσων
αὐτῶν
~ἀπηλλάττετο.
Ὁι
|
δὲ |
ἐξαναστῆναι
μὴ
δυνάμενοι
ἔφασαν·
Ἄθλιοι |
[199] |
κύων
ἐπηκολούθει,
~πλέκουσα
πανουργίας·
ποιμένας
|
δὲ |
ἐπηρώτα
εἰ
εἶδον
ἔλαφον
~ᾑμαγμένην. |
[156] |
καὶ
εἰς
θέατρον
εἰσελθεῖν.
Ἀφικόμενος
|
~δὲ |
ἐπὶ
σκήνην
καὶ
πάνυ
κακῶς |
[187] |
λέοντα
ἰδων,
τοῦτον
ἐδίωκεν.
Ὡς
|
δὲ |
ἐπιστραφεὶς
ὁ
~λέων
ἐβρυχήσατο,
φοβηθεὶς |
[183] |
ἀσχοληθέντος,
~καρδίαν
ἁρπάσας
ἔφυγεν.
Ὁ
|
δὲ |
ἐπιστραφείς,
ὡς
ἐθεάσατο
αὐτόν,
~εἶπεν· |
[167] |
~κοιμώμενον,
τοῦτον
καταπτὰς
ἥρπασε.
Τοῦ
|
δὲ |
ἐπιστραφέντος
καὶ
~δακόντος
αὐτόν,
ἀποθνῄσκειν |
[179] |
ἔφευγε
διὰ
τῶν
~ἀμφόδων.
Κύνες
|
δὲ |
ἕτεροι
οἷάπερ
ταῦρον
ἰδόντες
εὐπαθῆμ |
[199] |
ὑψηλή
ἐστι
τὸ
εἶδος,
πολλὰ
|
δὲ |
ἔτη
~ζῇ,
τὸ
κέρας
αὐτῆς |
[158] |
ἐπὶ
τὰ
ἔργα
ἐγείρων.
Οἱ
|
δὲ |
ἔφασαν·
Αλλὰ
διὰ
τοῦτό
σε |
[195] |
κύων
δὲ
λαγωῷ.
Ὁ
πτὼξ
|
δὲ |
ἔφη·
Πολλὰ
ηὐχόμην
ἰδεῖν
τὴν |
[171] |
κύνα
ἐφ'
ἑστίασιν
ἐκάλεσεν.
Ὁ
|
δὲ |
ἔφη
πρὸς
~αὐτήν·
Τί
μάτην |
[190] |
παρεκάλουν
εἰς
συμμαχίαν
~ἀλώπεκας.
Αἱ
|
δὲ |
ἔφησαν·
Ἐβοηθήσαμεν
ἂν
ὑμῖν,
εἰ |
[199] |
γινώσκουσα
τὸ
~μέλλον.
Ὁ
λέων
|
δὲ |
ἐφορμήσας
αὐτῇ
ἐν
σπουδῇ
τὰ |
[192] |
δεῦρο·
ἐγὼ
ἑστιῶ
~σε.
Ὁ
|
δὲ |
ἠκολούθει
καὶ
ἦν
ἔνδον
οὐδὲν |
[154] |
τέ
ἐστι
καὶ
στερεά,
~τὰ
|
δὲ |
ἥμερα
λεπτὰ
καὶ
μεμαρασμένα.
Κἀκεῖνος |
[160] |
προσέμενεν
ἕως
σῦκα
γένωνται.
Ἀλώπηξ
|
δὲ |
~θεασαμένη
αὐτον
ἐγχρονίζοντα
καὶ
τὴν |
[187] |
φοβηθεὶς
εἰς
τοὐπίσω
ἔφυγεν.
Ἀλώπηξ
|
δὲ |
~θεασαμένη
αὐτὸν
ἔφη·
Ὦ
κακὴ |
[165] |
ἐπί
τινος
δένδρου
ἐκάθισεν.
Ἀλώπηξ
|
δὲ |
~θεασαμένη
αὐτὸν
καὶ
βουλομένη
τοῦ |
[184] |
πρὸ
ἐπαύλεώς
τινος
ἐκοιμᾶτο.
Λύκος
|
δὲ |
θεασάμενος
καὶ
~συλλαβὼν
οἷός
τε |
[188] |
λίαν
ὑπάρχω
σου
ἰσχυρότερος.
Εἰ
|
δὲ |
θέλεις,
ἔλθωμεν
~καὶ
εἰς
πόλεμον. |
[196] |
ἐπίσκεψιν
ζῷα
συνλαμβάνων
~κατήσθιε.
Πολλῶν
|
δὲ |
θηρίων
καταναλωθέντων,
ἀλώπηξ
τὸ
~τέχνασμα |
[199] |
ἀγνώμων,
~ἄρκτος
δὲ
νωθρός,
πάρδαλις
|
δὲ |
θυμώδης,
τίγρις
ἀλαζών·
ἡ
ἔλαφος |
[191] |
αὐτὴν
ἐμπεσούμενοι
καὶ
ἀποπνιγησόμενοι.
Τῶν
|
δὲ |
καθημένων
~κύκλῳ
τῆς
λίμνης
βατράχων, |
[197] |
~μὲν
τὰ
ποίμνια
διέφθειρεν,
ἔπειτα
|
δὲ |
καὶ
ἐπὶ
τοὺς
βόας
ἐτράπη. |
[199] |
ἡμῶν
λέων
γείτων
ἐστίμοι·
~νοσεῖ
|
δὲ |
καὶ
ἔστιν
ἐγγὺς
τοῦ
θνῄσκειν. |
[180] |
ἀλεκτρυὼν
ἑταιρείαν
ποιησάμενοι
ὥδευον.
Ἑσπέρας
|
δὲ |
~καταλαβούσης,
ὁ
μὲν
ἀλεκτρυὼν
ἐπὶ |
[178] |
παραχρῆμα
ἔξωθεν
τῶν
θυρίδων.
~Ὁ
|
δὲ |
κατιὼν
ἀπῄει
μεγάλως
κράζων.
Τῶν |
[155] |
κύων
εἰς
φρέαρ
κατέπεσεν.
Ὁ
|
δὲ |
κηπωρὸς
βουλόμενος
~αὐτὸν
ἐκεῖθεν
ἀνενεγκεῖν, |
[169] |
ἄλλο
τι
τῶν
~τιμίων,
διὰ
|
δὲ |
κόκκον
σίτου
μικρὸν
τὸν
θάνατον |
[162] |
ὄρνεα
πρὸς
τὸν
Δία.
Ὁ
|
δὲ |
κολοιὸς
~ποικίλος
γενόμενος
ἧκε
καὶ |
[200] |
καὶ
~σκοτοδινιᾶσαι,
ἀπαυδήσαντες
ἔκειντο.
Ἀλώπηξ
|
δὲ |
κύκλῳ
περιιοῦσα,
~πεπτωκότας
αὐτοὺς
ἰδοῦσα |
[173] |
καιρὸς
~οὐκ
ἀφῆκεν
ἑκάτερον.
Ὁ
|
δὲ |
κύκνος,
ἀντὶ
τοῦ
χηνὸς
ἀπαχθείς, |
[178] |
ἀπῄει
μεγάλως
κράζων.
Τῶν
τις
|
δὲ |
κυνῶν,
τῶν
καθ'
ὁδὸν
~αὐτῷ |
[178] |
φίλων
αὐτῷ
καὶ
~οἰκείων.
Ὁ
|
δὲ |
κύων
αὐτοῦ
ἄλλον
κύνα
ἐκάλει, |
[186] |
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ
~ἠλαζονεύετο.
Γραῦς
|
δὲ |
κύων
εἶπεν
αὐτῷ·
Τί
φαντάζῃ; |
[155] |
αὐτὸν
~βουλόμενος
ἐκεῖ
κατέβη.
Ὁ
|
δὲ |
κύων
ἠπορημένος,
ὡς
προσῆλθεν
~αὐτῷ, |
[180] |
ἐν
τοῖς
κλάδοις
ἐκάθισεν·
ὁ
|
δὲ |
~κύων
κάτωθεν
τῆς
ῥαγάδος
τοῦ |
[180] |
ἐπὶ
δένδρου
ἐκάθευδεν
ἀναβάς,
ὁ
|
δὲ |
~κύων
πρὸς
τῇ
ῥίζῃ
τοῦ |
[188] |
~κατέλυεν
ἑαυτόν,
ἕως
ἀπηύδησεν.
Ὁ
|
δὲ |
κώνωψ
νικήσας
τὸν
λέοντα,
~σαλπίσας |
[192] |
λαγωὸς
δεῖπνος
τῇ
~ἀλώπεκι.
Ὁ
|
δὲ |
λαγωὸς
ἔφη·
Σὺν
κακῷ
μέν, |
[195] |
αἰγάγρῳ,
ἐλάφῳ
δὲ
~τίγρις,
κύων
|
δὲ |
λαγωῷ.
Ὁ
πτὼξ
δὲ
ἔφη· |
[199] |
κόπου
κέρδος
ταύτην
φαγοῦσα.
Ὁ
|
δὲ |
λέων
~ἅπαντα
ἐρευνήσας
μόνην
καρδίαν |
[199] |
ὅτι
εἰς
μάτην
ἐκοπίασεν.
Ὁ
|
δὲ |
λέων
~μέγα
βρυχώμενος
ἐστέναξεν·
λιμὸς |
[188] |
τῷ
ἀνδρὶ
μαχομένη
~ποιεῖ.
Ἐγὼ
|
δὲ |
λίαν
ὑπάρχω
σου
ἰσχυρότερος.
Εἰ |
[175] |
μὲν
ἕτερον
θηρεύειν
ἐδίδαξε,
τὸν
|
δὲ |
λοιπὸν
~οἰκοφυλακεῖν.
Καὶ
δή,
εἴ |
[183] |
ἀσχολουμένου,
~καρδίαν
ἁρπάσας,
ἔφυγεν.
Ὁ
|
δὲ |
μάγειρος
ἐπιστραφείς,
ὡς
εἶδεν
~αὐτὸν |
[158] |
καὶ
τοῦτον
λαβόντες
ἀπηλλαγησαν.
Ὁ
|
δὲ |
μέλλων
ὑπ'
~αὐτῶν
θύεσθαι
ἐδέετο |
[158] |
~καὶ
τοῦτον
λαβόντες
ἀπῄεσαν.
Ὁ
|
δὲ |
μέλλων
ὑπ'
αὐτῶν
θύεσθαι
~ἐδεῖτο |
[155] |
τὸν
~κηπωρὸν
στραφεὶς
ἔδακεν.
Ὁ
|
δὲ |
μετ'
ἀδύνης
ἐπανιών·
Δίκαια,
φησί, |
[198] |
γεωργοῦ
θυγατρὸς,
ταύτην
ἐμνηστεύσατο.
Ὁ
|
δὲ |
μὴ
~ἐκδοῦναι
θηρίῳ
τὴν
θυγατέρα |
[188] |
οὔτε
~δυνατώτερός
μου
εἶ·
εἰ
|
δὲ |
μή,
τί
σοί
ἐστιν
ἡ |
[175] |
μὲν
καθ'
ἑκάστην
μοχθεῖ,
ἐκεῖνος
|
~δὲ |
μηδὲν
πονῶν
τοῖς
αὐτοῦ
τρέφεται |
[199] |
ἐρευνήσας
μόνην
καρδίαν
ἐπεζήτει.
Ἀλώπηξ
|
δὲ |
μηκόθεν
~σταθεῖσα
ἔφη·
Αὕτη
ἀληθῶς |
[154] |
τῶν
μὲν
~μήτηρ
ἐστί,
τῶν
|
δὲ |
μητρυιά.
~Οὕτω
καὶ
τῶν
παίδων |
[184] |
λεπτός
εἰμι
καὶ
ἰσχνός·
ἂν
|
δὲ |
μικρὸν
ἀναμείνῃς,
~μέλλουσιν
οἱ
ἐμοὶ |
[199] |
παθεῖν
παρὰ
τοῦ
λέοντος·
ἐγὼ
|
δὲ |
~μόνῃ
σοι
δουλεύσω.
Οὕτως
ἀπατήσασα |
[200] |
ἐθεάσατο
τοὺς
μὲν
παρειμένους,
~τὸν
|
δὲ |
νεβρὸν
ἐν
μέσῳ
κείμενον,
ἀραμένη |
[180] |
ἐν
τῷ
ἅμα
~ὥδευον.
Τῆς
|
δὲ |
νυκτὸς
καταλαβούσης,
ἐν
τόπῳ
ἀλσώδει |
[199] |
σῦς
μέν
ἐστιν
ἀγνώμων,
~ἄρκτος
|
δὲ |
νωθρός,
πάρδαλις
δὲ
θυμώδης,
τίγρις |
[186] |
κωδωνοφορῶν.
~Λάθρᾳ
κύων
ἔδακνε.
Τούτῳ
|
δὲ |
ὁ
δεσπότης
κώδωνα
ἐκρέμασεν,
ὥστε |
[199] |
Οὕτως
εἶπεν
ἡ
ἀλώπηξ.
Τῆς
|
δὲ |
ὁ
νοῦς
~ἐτυφώθη
τοῖς
λόγοις, |
[175] |
τὸν
μὲν
θηρεύειν
ἐδίδασκε,
τὸν
|
δὲ |
οἰκουρὸν
~ἐποίησε.
Καὶ
δή,
εἴ |
[152] |
κατέκλων
διὰ
τὰ
κάρυα.
Ἡ
|
δὲ |
οἰκτρὸν
ἔφη·
~Ὦ
ἀθλία
ἐγώ, |
[184] |
τότε
μὲν
ἀπέλυσε·
μεθ'
~ἡμέρας
|
δὲ |
ὀλίγας
ἐλθών,
ὡς
ἐθεάσατο
αὐτὸν |
[180] |
καὶ
χρηστὸν
τοῖς
ἀνθρώποις·
~κατάβηθι
|
δὲ |
ὅπως
ᾄσωμεν
τὰς
νυκτερινὰς
ᾠδὰς |
[199] |
~θηρίων
μετ'
αὐτὸν
βασιλεύσει.
Ἔφη
|
δὲ |
ὅτι
σῦς
μέν
ἐστιν
ἀγνώμων, |
[185] |
~ἐφικομένῃ,
διότι
οὐδὲ
ἦν,
τοῦ
|
δὲ, |
ὅτι
ὑπὸ
τοῦ
ποταμοῦ
παρεσύρη. |
[160] |
ἥτις
βουκολεῖν
~μὲν
οἶδε,
τρέφειν
|
δὲ |
οὐδαμῶς.
~Κολοιὸς
καὶ
κόρακες.
~Κολοιὸς |
[199] |
τηλικαύτης
~βασιλείας
ὡς
ἀποθνῄσκων·
σὺ
|
δὲ |
οὐδὲ
κνίσμα
χειρὸς
ἀρρώστου
~ὑπέστης. |
[175] |
ἐξιὼν
παρ'
~ἕκαστα
μοχθεῖ,
ὁ
|
δὲ |
οὐδὲν
ποιῶν
τοῖς
αὐτοῦ
πόνοις |
[196] |
ἑώρων
πολλῶν
εἰσιόντων
ἴχνη,
ἐξιόντος
|
δὲ |
οὐδενός.
~Οὕτως
οἱ
φρόνιμοι
τῶν |
[164] |
τῷ
~ἑαυτοῦ
παιδὶ
ἔδωκεν.
Ὁ
|
δὲ |
οὐχ
ὑπομείνας
τὴν
μετ'
ἀνθρώπων |
[162] |
~καταστήσῃ
ἐπ'
αὐτοῖς
βασιλέα.
Τὰ
|
δὲ |
παραγενόμενα
ἐπί
τινα
~ποταμὸν
ἀπενίζοντο. |
[165] |
ἐγένετο,
εἰ
~φωνὴν
ἔχειν.
Ὁ
|
δὲ |
παραστῆσαι
αὐτῇ
θέλων
ὅτι
καὶ |
[157] |
τοῦ
καρποῦ
~οὐκ
ἀφίστατο.
Ἰξευτὴς
|
δὲ |
παρατηρησάμενος
ἐμφιλοχωροῦσαν
~ἰξεύσας
συνέλαβε.
Καὶ |
[200] |
ἐπειδὴ
ἐσκοτώθησαν,
ἡμιθανεῖς
~ἔκειντο.
Ἀλώπηξ
|
δὲ |
παριοῦσα,
ὡς
ἐθεάσατο
τοὺς
μὲν |
[152] |
ἱσταμένη
καρπὸν
ἔφερε
πολύν.
Οἱ
|
δὲ |
παροδῖται
~λίθοις
αὐτὴν
καὶ
βάκλοις |
[184] |
ὕστερον
~λιπαρώτερον
καταθοινήσῃ
με.
Ὁ
|
δὲ |
πεισθεὶς
τότε
μὲν
ἀπέλυσε·
μεθ' |
[153] |
τὸ
~ὁλόκληρον
ἑαυτὸν
διαφυλάξαι·
ἐπειδὰν
|
δὲ |
περικατάληπτος
γένηται,
~ἀποκόπτων
τὰ
ἑαυτοῦ |
[179] |
σῶμα
~τὸ
ἐμὸν
εὐφραίνω·
ἀεὶ
|
δὲ |
πλησίον
εἰμὶ
θανάτου,
ἄρκοις
καὶ |
[175] |
οὐ
~πονεῖν
με
ἐδίδαξεν,
ἀλλοτρίους
|
δὲ |
πόνους
κατεσθίειν.
Οὕτω
καὶ
τῶν |
[179] |
ἄρκοις
καὶ
λέουσι
~μαχόμενος.
Ὁι
|
δὲ |
πρὸς
ἀλλήλους
εἶπον·
Καλὸν
βίον |
[179] |
ἄρκοις
καὶ
λέουσι
μαχόμενος.
Οἱ
|
δὲ |
πρὸς
ἀλλήλους
εἶπον·
~Καλῶς
ἡμῖν |
[171] |
κύνα
ἐπὶ
ἑστίασιν
ἐκάλει.
Ὁ
|
δὲ |
πρὸς
αὐτὴν
~ἔφη·
Τί
μάτην |
[166] |
~τῷ
Ἑρμῇ
ηὔξατο
θῦσαι.
Ὁ
|
δὲ |
πρὸς
αὐτὸν
εἶπεν·
Ὦ
κάκιστον |
[178] |
ἐπηρώτα·
Πῶς
ἐδείπνησας,
φίλος;
Ὁ
|
δὲ |
πρὸς
~αὐτὸν
ὑπολαβὼν
ἔφη·
Ἐκ |
[170] |
καὶ
στᾶσα
~μεγάλα
ἐκεκράγει.
Τῶν
|
δὲ |
πρὸς
τὴν
φωνὴν
ἐπιστραφέντων
καὶ |
[170] |
καὶ
~στᾶσα
μεγάλως
ἔκραξεν.
Τῶν
|
δὲ |
πρὸς
τὴν
φωνὴν
ἐπιστραφέντων
καὶ |
[165] |
τὸ
κρέας
μεγάλα
ἐκεκράγει.
Ἐκείνη
|
δὲ |
προσδραμοῦσα
καὶ
~τὸ
κρέας
ἁρπάσασα |
[178] |
φίλε,
δεῦρο
~συνδείπνησόν
μοι.
Ὁ
|
δὲ |
προσελθὼν
χαίρων
ἵστατο,
βλέπων
τὸ |
[198] |
γὰρ
δεδοικέναι
τὴν
~κόρην.
Τοῦ
|
δὲ |
ῥᾳδίως
διὰ
τὸν
ἔρωτα
ἑκάτερα |
[169] |
~ἄλλο
τι
τῶν
τιμίων·
κόκκος
|
δὲ |
σίτου
μικρὸς
τὸν
θάνατόν
μοι |
[187] |
λέοντα
διώκει
κατὰ
κράτος.
~Λέων
|
δὲ |
στραφεὶς
καὶ
βρυχησάμενός
γε
~ᾤχετο |
[197] |
εἰς
γεωργοῦ
ἔπαυλιν
εἰσῆλθεν.
Ὁ
|
δὲ |
συλλαβεῖν
βουλόμενος
~τὴν
αὐλείαν
θύραν |
[181] |
τοῦτον,
οἰηθεὶς
ὠὸν
~εἶναι.
Βαρούμενος
|
δὲ |
τὰ
σπλάγχνα
καὶ
ὀδυνώμενος
ἔλεγε· |
[199] |
μόνον
τοῖς
~ὄνυξιν
ἐσπάραξεν.
Ἡ
|
δὲ |
ταχέως
ἔσπευδεν
ἐν
ταῖς
ὕλαις. |
[173] |
ᾠδῇ
μηνύει
τὴν
φύσιν,
τὴν
|
δὲ |
~τελευτὴν
διαφεύγει
τῷ
μέλει.
~Ὁ |
[151] |
~πρόστριβε
τὰς
πλευράς
σου.
Ἔφη
|
δὲ |
τῇ
μητρὶ
ὁ
καρκῖνος·
Ἐμὲ |
[157] |
τινι
μυρσινῶνι
κίχλα
ἐνέμετο·
διὰ
|
δὲ |
τὴν
γλυκύτητα
τοῦ
καρποῦ
~οὐκ |
[185] |
κρέας
ἔχουσα
ποταμὸν
διέβαινε·
θεασαμένη
|
δὲ |
τὴν
ἑαυτῆς
~σκιὰν
κατὰ
τοῦ |
[195] |
καὶ
δίκαιος,
ὥσπερ
ἄνθρωπος.
Ἐπὶ
|
δὲ |
τῆς
αὐτοῦ
βασιλείας
~συναθροισμὸς
ἐγένετο |
[166] |
τῆς
παγίδος
αὐτὸν
ῥύσειε.
Σωθεὶς
|
δὲ |
τῆς
ὑποσχέσεως
~ἐπελάθετο.
Αὖθις
δὲ |
[195] |
προβάτῳ,
πάρδαλις
δὲ
αἰγάγρῳ,
ἐλάφῳ
|
δὲ |
~τίγρις,
κύων
δὲ
λαγωῷ.
Ὁ |
[186] |
~πρόδηλον
εἶναι
τοῖς
πᾶσι.
Οὗτος
|
δὲ |
τὸν
κώδωνα
σείων
ἐν
τῇ |
[174] |
~ᾆσαι
ἐν
τῷ
πότῳ.
Τοῦ
|
δὲ |
τότε
μὲν
ἡσυχάζοντος,
ὕστερον
δέ |
[164] |
εἰς
τὴν
ἑαυτοῦ
~καλιάν.
Περιειληθέντος
|
δὲ |
τοῦ
δεσμοῦ
τοῖς
κλάδοις,
ἀναπτῆναι |
[175] |
καὶ
τῷ
ἑτέρῳ
παρέβαλλεν.
Ἀγανακτοῦντος
|
δὲ |
τοῦ
~θηρευτικοῦ
καὶ
τὸν
ἕτερον |
[175] |
~συμμετεῖχεν
αὐτῷ
τῆς
θοίνης.
Ἀγανακτοῦντος
|
δὲ |
τοῦ
θηρευτικοῦ
~κἀκεῖνον
ὀνειδίζοντος,
εἴ |
[197] |
αὑτοῦ
τὴν
θύραν
ἀνέῳξεν.
Ἀπαλλαγέντος
|
δὲ |
~τοῦ
λέοντος,
ἠ
γυνὴ
θεασαμένη |
[160] |
ἐπί
τινος
συκῆς
ἐκάθισεν·
εὑρὼν
|
δὲ |
τοὺς
ὀλύνθους
~μηδέπω
πεπείρους
προσέμενεν |
[180] |
τὸ
σύνηθες
~μεγάλα
ἐκεκράγει.
Ἀλώπηξ
|
δὲ |
τούτου
ἀκούσασα
καὶ
βουλομένη
~αὐτὸν |
[173] |
τὸν
μὲν
γὰρ
ᾠδῆς,
τὸν
|
δὲ |
τραπέζης
ἕνεκεν.
Ἐπεὶ
δὲ
ἔδει |
[159] |
περὶ
δυνάμεως
ἤριζον.
Παρ'
ἕκαστα
|
δὲ |
τῶν
ποδῶν
~λεγόντων
ὅτι
τοσοῦτον |
[200] |
εὑρόντες,
περὶ
τούτου
ἐμάχοντο.
~Δεινῶς
|
δὲ |
ὑπ'
ἀλλήλων
διατεθέντες,
ἐπειδὴ
ἐσκοτώθησαν, |
[158] |
ἐπὶ
τὰ
ἔργα
ἐγείροντα.
~Ὅι
|
δὲ |
ὑποτυχόντες
ἔφασαν·
Ἀλλὰ
καὶ
διὰ |
[189] |
ἤδη
βούλεται
~αὐτὸν
ἀπελθεῖν.
Ὁ
|
δὲ |
ὑποτυχὼν
εἶπεν·
Ἀλλ'
οὔτε,
ὅτε |
[184] |
αὑτὸν,
ὑπομιμνῄσκων
τῶν
ὁμολογιῶν.
Ὁ
|
δὲ |
~ὑποτυχὼν
ἔφη·
Ἀλλ'
ὦ
λύκε, |