Fables |
[191] |
ἡμῶν
δειλότερα
ζῷα.
~Οὕτω
καὶ
|
τοῖς |
ἀνθρώποις
αἱ
τῶν
ἄλλων
συμφοραὶ |
[158] |
αὐτὸν
ἀπολύσωσι,
λέγων
χρήσιμον
~ἑαυτὸν
|
τοῖς |
ἀνθρώποις
εἶναι
νύκτωρ
αὐτοὺς
ἐπὶ |
[180] |
Ἀγαθὸν
ὄρνεον
εἶ
καὶ
χρηστὸν
|
τοῖς |
ἀνθρώποις·
~κατάβηθι
δὲ
ὅπως
ᾄσωμεν |
[183] |
δηλοῖ
ὅτι
πολλάκις
τὰ
παθήματα
|
τοῖς |
ἀνθρώποις
μαθήματα
~γίνονται.
~(Κύων
καὶ |
[183] |
δηλοῖ
ὅτι
πολλάκις
τὰ
παθήματα
|
τοῖς |
ἀνθρώποις
μαθήματα
~γίνονται.
~(Κύων
κοιμώμενος |
[170] |
κόρακι
ἐπὶ
τῷ
δι'
οἰωνῶν
|
τοῖς |
ἀνθρώποις
~μαντεύεσθαι,
καὶ
διὰ
τοῦτο |
[158] |
αὐτὸν
ἀπολύσωσι,
λέγων
χρήσιμος
εἶναι
|
τοῖς |
ἀνθρώποις
~νυκτὸς
αὐτοὺς
ἐπὶ
τὰ |
[173] |
καὶ
κύκνον
ἔτρεφεν,
οὐκ
ἐπὶ
|
τοῖς |
αὐτοῖς
~μέντοι·
τὸν
μὲν
γὰρ |
[175] |
μοχθεῖ,
ὁ
δὲ
οὐδὲν
ποιῶν
|
τοῖς |
αὐτοῦ
πόνοις
ἐντρυφᾷ,
ἐκεῖνος
~ἔφη |
[175] |
μοχθεῖ,
ἐκεῖνος
~δὲ
μηδὲν
πονῶν
|
τοῖς |
αὐτοῦ
τρέφεται
πόνοις,
ὑπολαβὼν
αὐτὸς |
[195] |
ἰδεῖν
τὴν
~ἡμέραν
ταύτην,
ἵνα
|
τοῖς |
βιαίοις
φοβερὰ
τὰ
εὐτελῆ
φανῶσιν. |
[199] |
τὴν
εἰς
τὸν
δρυμὸν
ἰκοῦσαν
|
τοῖς |
γλυκέσι
σου
λόγοις
~ἐξαπατήσασα
ἄγε |
[163] |
Ἀτὰρ
~οὖν
καὶ
ἡμᾶς
δεῖ
|
τοῖς |
ἑαυτῶν
ἀρκεῖσθαι,
λογιζομένους
ὅτι
ἡ |
[163] |
δηλοῖ
ὅτι
δεῖ
καὶ
ἡμᾶς
|
τοῖς |
ἑαυτῶν
ἀρκεῖσθαι,
λογιζομένους
~ὅτι
ἡ |
[178] |
δηλοῖ
ὅτι
οὐ
δεῖ
θαρρεῖν
|
τοῖς |
ἐξ
ἀλλοτρίων
εὖ
ποιεῖν
~ἐπαγγελλομένοις. |
[188] |
ἄτριχα
πρόσωπα.
Καὶ
ὁ
λέων
|
τοῖς |
ἰδίοις
ὄνυξι
~κατέλυεν
ἑαυτόν,
ἕως |
[164] |
~καλιάν.
Περιειληθέντος
δὲ
τοῦ
δεσμοῦ
|
τοῖς |
κλάδοις,
ἀναπτῆναι
μὴ
~δυνάμενος
ἐπειδὴ |
[180] |
ἐπί
τι
δένδρον
ἀναβὰς
ἐν
|
τοῖς |
κλάδοις
ἐκάθισεν·
ὁ
δὲ
~κύων |
[190] |
λόγος
δηλοῖ
ὅτι
οἱ
φιλονεικοῦντες
|
τοῖς |
κρείττοσι
τῆς
ἑαυτῶν
~σωτηρίας
καταφρονοῦσι. |
[170] |
οὕτω
καὶ
τῶν
ἀνθρώπων
οἱ
|
τοῖς |
κρείττοσιν
~ἁμιλλώμενοι,
πρὸς
τῷ
τῶν |
[170] |
Οὕτω
καὶ
τῶν
~ἀνθρώπων
οἱ
|
τοῖς |
κρείττοσιν
ἀνθαμιλλώμενοι
πρὸς
τῷ
τῶν |
[199] |
Τῆς
δὲ
ὁ
νοῦς
~ἐτυφώθη
|
τοῖς |
λόγοις,
καὶ
ἦλθεν
εἰς
τὸ |
[193] |
τὰ
οἰκεῖα
ἐπιτηδεύματα
καταλιπόντες
καὶ
|
τοῖς |
μηδὲν
~προσήκουσιν
ἐπιβαλλόμεμοι
εἰκότως
δυστυχοῦσιν. |
[154] |
τρέφονται
οἱ
ὑπὸ
μητρυιᾶς
~τρεφόμενοι
|
τοῖς |
μητέρας
ἔχουσιν.
~(Κηπουρὸς
καὶ
κύων. |
[188] |
ξύεις
τοῖς
~ὄνυξι
καὶ
δάκνεις
|
τοῖς |
ὀδοῦσι;
τοῦτο
καὶ
γυνὴ
τῷ |
[188] |
ἐστιν
ἡ
δύναμις;
ὅτι
ξύεις
|
τοῖς |
~ὄνυξι
καὶ
δάκνεις
τοῖς
ὀδοῦσι; |
[199] |
ἐν
σπουδῇ
τὰ
ὦτα
μόνον
|
τοῖς |
~ὄνυξιν
ἐσπάραξεν.
Ἡ
δὲ
ταχέως |
[186] |
κώδωνα
ἐκρέμασεν,
ὥστε
~πρόδηλον
εἶναι
|
τοῖς |
πᾶσι.
Οὗτος
δὲ
τὸν
κώδωνα |
[198] |
λόγος
δηλοῖ
ὅτι
οἱ
ῥᾳδίως
|
τοῖς |
πέλας
πιστεύοντες,
ὅταν
τῶν
ἰδίων |
[192] |
ἀλλ'
ἀπὸ
τοῦ
δολοῦν.
~Ὅτι
|
τοῖς |
περιέργοις
πολλάκις
μέγιστον
κακὸν
συνέβη |
[158] |
μῦθος
δηλοῖ
ὅτι
ταῦτα
μάλιστα
|
τοῖς |
πονηροῖς
ἐναντιοῦται
ἃ
τοῖς
~χρηστοῖς |
[158] |
λόγος
δηλοῖ
ὅτι
~ταῦτα
μάλιστα
|
τοῖς |
πονηροῖς
ἠναντίωται
ἅτινα
τῶν
χρηστῶν |
[158] |
μάλιστα
τοῖς
πονηροῖς
ἐναντιοῦται
ἃ
|
τοῖς |
~χρηστοῖς
ἐστιν
εὐεργετήματα.
~Κοιλία
καὶ |