HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἔφασαν 3
ἔφερε 1
ἔφευγε 2
ἔφη 33
Ἔφη 2
ἔφησαν 1
ἐφθέγξατο 2

Fréquences [« »]
32 ἐν
32 μὲν
32 τὰ
33 ἔφη
33 τοῖς
34 διὰ
35 τῆς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ÉSOPE, Les Fables, quatrième partie (fables 151 à 200)

ἔφη

Fables

[199]   δὲ αὐτῇ καὶ χαίρειν εἰποῦσα ἔφη· Ἀγαθά ~σοι ἦλθον μηνῦσαι· οἶδας

[170]   καὶ ~καταπλαγέντων, εἷς τις ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ἀπίωμεν, ὦ φίλοι· ~κορώνη

[177]   τῷ δακόντι ~κυνὶ βαλεῖν, ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ἐὰν τοῦτο πράξω, δεήσει

[155]   αὐτόν. Καὶ ὃς κακῶς ~διατεθεὶς ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε ἄξια πέπονθα· τί

[167]   καὶ ~δακόντος αὐτόν, ἀποθνῄσκειν μέλλων, ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε δείλαιος, ~ὅστις τοιοῦτον

[196]   ἐρομένου δι' ἣν οὐκ εἴσεισιν, ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε εἰσῆλθον ~ἄν, εἰ

[174]   θρηνοῦντος, ὁ δεσπότης ~αὐτοῦ ἀκούσας ἔφη· Ἀλλ' εἰ σὺ οὐκ ἄλλως

[184]   τῶν ὁμολογιῶν. Ὁ δὲ ~ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ὦ λύκε, ἐὰν αὖθίς

[194]   διὰ παντὸς ἕνα τίκτειν· ~Ἕνα, ἔφη, ἀλλὰ λέοντα. Ὅτι τὸ καλὸν

[160]   τὴν αἰτίαν παρ' αὐτοῦ μαθοῦσα ~ἔφη Ἀλλὰ πεπλάνησαι, ὦ οὗτος, ἐλπίδι

[193]   ἔκειτο. Ἰκτῖνος δὲ αὐτὸν θεασάμενος ἔφη· Ἄξια σύ γε ~πέπονθας, ὅτι

[170]   ἐπιστραφέντων καὶ ~καταπλαγέντων, ὑποτυχών τις ἔφη· Ἀπίωμεν, ὦ οὗτοι· κορώνη γάρ

[180]   ἀμφότεροι. Ὁ δὲ ἀλέκτωρ ὑπολαβὼν ἔφη αὐτῇ· ~Ἄπελθε, φίλε, κάτωθεν πρὸς

[199]   ἐπεζήτει. Ἀλώπηξ δὲ μηκόθεν ~σταθεῖσα ἔφη· Αὕτη ἀληθῶς καρδίαν οὐκ εἶχεν·

[157]   συνέλαβε. Καὶ δὴ μέλλουσα ἀναιρεῖσθαι ἔφη· Δειλαία εἰμί, ~ἥτις διὰ τροφῆς

[192]   Ἡ δὲ ἀλώπηξ· Εἰ ἀπιστεῖς, ἔφη, δεῦρο· ἐγὼ ἑστιῶ ~σε. Ὁ

[178]   Ὁ δὲ πρὸς ~αὐτὸν ὑπολαβὼν ἔφη· Ἐκ τῆς πολλῆς πόσεως μεθυσθεὶς

[154]   ἥμερα λεπτὰ καὶ μεμαρασμένα. Κἀκεῖνος ἔφη· Ἡ γῆ τῶν μὲν ~μήτηρ

[195]   δὲ λαγωῷ. Ὁ πτὼξ δὲ ἔφη· Πολλὰ ηὐχόμην ἰδεῖν τὴν ~ἡμέραν

[171]   ἐφ' ἑστίασιν ἐκάλεσεν. Ὁ δὲ ἔφη πρὸς ~αὐτήν· Τί μάτην τὰς

[182]   ίλη περιέλειχεν. Ὁ δὲ ἀπαυδήσας ἔφη πρὸς αὐτόν· ~Ἀλλ' ὦ οὗτος,

[175]   τοῖς αὐτοῦ πόνοις ἐντρυφᾷ, ἐκεῖνος ~ἔφη πρὸς αὐτόν· Ἀλλὰ μὴ ἐμὲ

[191]   τις τῶν λαγωῶν θεασάμενος ~αὐτοὺς ἔφη πρὸς αὐτούς· Ἀλλὰ μηκέτι ἑαυτοὺς

[164]   μὴ ~δυνάμενος ἐπειδὴ ἀποθνῄσκειν ἔμελλεν, ἔφη πρὸς ἑαυτόν· Ἀλλ' ~ἔγωγε δείλαιος,

[191]   ἀγχινούστερος ~εἶναι δοκῶν τῶν ἄλλων ἔφη· Στῆτε, ἑταῖροι, μηδὲν δεινὸν ὑμᾶς

[192]   τῇ ~ἀλώπεκι. Ὁ δὲ λαγωὸς ἔφη· Σὺν κακῷ μέν, ἀλλ' ἔμαθόν

[168]   ἐκινδύνευσεν. ~Κόραξ νοσῶν. ~Κόραξ νοσῶν ἔφη τῇ μητρί· Μῆτερ, εὔχου τῷ

[171]   ἐκάλει. Ὁ δὲ πρὸς αὐτὴν ~ἔφη· Τί μάτην τὰς θυσίας ἀναλίσκεις;

[168]   μὴ θρήνει. Ἡ ~δ' ὑπολαβοῦσα ἔφη· Τίς σε, ὦ τέκνον, τῶν

[152]   τὰ κάρυα. Ἡ δὲ οἰκτρὸν ἔφη· ~Ὦ ἀθλία ἐγώ, ὅτι οὕς

[187]   ἔφυγεν. Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη αὐτὸν ἔφη· Ὦ κακὴ κεφαλή, σὺ λέοντα

[172]   ὤπτα· ἀκούσας δὲ αὐτῶν τριζόντων ἔφη· Ὦ ~κάκιστα ζῷα, τῶν οἰκιῶν

[165]   προσδραμοῦσα καὶ ~τὸ κρέας ἁρπάσασα ἔφη· Ὦ κόραξ, καὶ φρένας εἰ

Fables
[199]	δὲ αὐτῇ καὶ χαίρειν εἰποῦσα	ἔφη·	Ἀγαθά ~σοι ἦλθον μηνῦσαι· οἶδας
[170]	καὶ ~καταπλαγέντων, εἷς τις ὑποτυχὼν	ἔφη·	Ἀλλ' ἀπίωμεν, ὦ φίλοι· ~κορώνη
[177]	τῷ δακόντι ~κυνὶ βαλεῖν, ὑποτυχὼν	ἔφη·	Ἀλλ' ἐὰν τοῦτο πράξω, δεήσει
[155]	αὐτόν. Καὶ ὃς κακῶς ~διατεθεὶς	ἔφη·	Ἀλλ' ἔγωγε ἄξια πέπονθα· τί
[167]	καὶ ~δακόντος αὐτόν, ἀποθνῄσκειν μέλλων,	ἔφη·	Ἀλλ' ἔγωγε δείλαιος, ~ὅστις τοιοῦτον
[196]	ἐρομένου δι' ἣν οὐκ εἴσεισιν,	ἔφη·	Ἀλλ' ἔγωγε εἰσῆλθον ~ἄν, εἰ
[174]	θρηνοῦντος, ὁ δεσπότης ~αὐτοῦ ἀκούσας	ἔφη·	Ἀλλ' εἰ σὺ οὐκ ἄλλως
[184]	τῶν ὁμολογιῶν. Ὁ δὲ ~ὑποτυχὼν	ἔφη·	Ἀλλ' ὦ λύκε, ἐὰν αὖθίς
[194]	διὰ παντὸς ἕνα τίκτειν· ~Ἕνα,	ἔφη,	ἀλλὰ λέοντα. Ὅτι τὸ καλὸν
[160]	τὴν αἰτίαν παρ' αὐτοῦ μαθοῦσα	~ἔφη	Ἀλλὰ πεπλάνησαι, ὦ οὗτος, ἐλπίδι
[193]	ἔκειτο. Ἰκτῖνος δὲ αὐτὸν θεασάμενος	ἔφη·	Ἄξια σύ γε ~πέπονθας, ὅτι
[170]	ἐπιστραφέντων καὶ ~καταπλαγέντων, ὑποτυχών τις	ἔφη·	Ἀπίωμεν, ὦ οὗτοι· κορώνη γάρ
[180]	ἀμφότεροι. Ὁ δὲ ἀλέκτωρ ὑπολαβὼν	ἔφη	αὐτῇ· ~Ἄπελθε, φίλε, κάτωθεν πρὸς
[199]	ἐπεζήτει. Ἀλώπηξ δὲ μηκόθεν ~σταθεῖσα	ἔφη·	Αὕτη ἀληθῶς καρδίαν οὐκ εἶχεν·
[157]	συνέλαβε. Καὶ δὴ μέλλουσα ἀναιρεῖσθαι	ἔφη·	Δειλαία εἰμί, ~ἥτις διὰ τροφῆς
[192]	Ἡ δὲ ἀλώπηξ· Εἰ ἀπιστεῖς,	ἔφη,	δεῦρο· ἐγὼ ἑστιῶ ~σε. Ὁ
[178]	Ὁ δὲ πρὸς ~αὐτὸν ὑπολαβὼν	ἔφη·	Ἐκ τῆς πολλῆς πόσεως μεθυσθεὶς
[154]	ἥμερα λεπτὰ καὶ μεμαρασμένα. Κἀκεῖνος	ἔφη·	Ἡ γῆ τῶν μὲν ~μήτηρ
[195]	δὲ λαγωῷ. Ὁ πτὼξ δὲ	ἔφη·	Πολλὰ ηὐχόμην ἰδεῖν τὴν ~ἡμέραν
[171]	ἐφ' ἑστίασιν ἐκάλεσεν. Ὁ δὲ	ἔφη	πρὸς ~αὐτήν· Τί μάτην τὰς
[182]	ίλη περιέλειχεν. Ὁ δὲ ἀπαυδήσας	ἔφη	πρὸς αὐτόν· ~Ἀλλ' ὦ οὗτος,
[175]	τοῖς αὐτοῦ πόνοις ἐντρυφᾷ, ἐκεῖνος	~ἔφη	πρὸς αὐτόν· Ἀλλὰ μὴ ἐμὲ
[191]	τις τῶν λαγωῶν θεασάμενος ~αὐτοὺς	ἔφη	πρὸς αὐτούς· Ἀλλὰ μηκέτι ἑαυτοὺς
[164]	μὴ ~δυνάμενος ἐπειδὴ ἀποθνῄσκειν ἔμελλεν,	ἔφη	πρὸς ἑαυτόν· Ἀλλ' ~ἔγωγε δείλαιος,
[191]	ἀγχινούστερος ~εἶναι δοκῶν τῶν ἄλλων	ἔφη·	Στῆτε, ἑταῖροι, μηδὲν δεινὸν ὑμᾶς
[192]	τῇ ~ἀλώπεκι. Ὁ δὲ λαγωὸς	ἔφη·	Σὺν κακῷ μέν, ἀλλ' ἔμαθόν
[168]	ἐκινδύνευσεν. ~Κόραξ νοσῶν. ~Κόραξ νοσῶν	ἔφη	τῇ μητρί· Μῆτερ, εὔχου τῷ
[171]	ἐκάλει. Ὁ δὲ πρὸς αὐτὴν	~ἔφη·	Τί μάτην τὰς θυσίας ἀναλίσκεις;
[168]	μὴ θρήνει. Ἡ ~δ' ὑπολαβοῦσα	ἔφη·	Τίς σε, ὦ τέκνον, τῶν
[152]	τὰ κάρυα. Ἡ δὲ οἰκτρὸν	ἔφη·	~Ὦ ἀθλία ἐγώ, ὅτι οὕς
[187]	ἔφυγεν. Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη αὐτὸν	ἔφη·	Ὦ κακὴ κεφαλή, σὺ λέοντα
[172]	ὤπτα· ἀκούσας δὲ αὐτῶν τριζόντων	ἔφη·	Ὦ ~κάκιστα ζῷα, τῶν οἰκιῶν
[165]	προσδραμοῦσα καὶ ~τὸ κρέας ἁρπάσασα	ἔφη·	Ὦ κόραξ, καὶ φρένας εἰ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/05/2005