Fables |
[198] |
ἐπέκειτο,
ἔλεγεν
ὡς
νυμφίον
μὲν
|
αὐτὸν |
ἄξιον
τῆς
θυγατρὸς
~δοκιμάζει·
μὴ |
[189] |
τοῦ
ταύρου
εἰ
ἤδη
βούλεται
|
~αὐτὸν |
ἀπελθεῖν.
Ὁ
δὲ
ὑποτυχὼν
εἶπεν· |
[158] |
ὑπ'
~αὐτῶν
θύεσθαι
ἐδέετο
ὅπως
|
αὐτὸν |
ἀπολύσωσι,
λέγων
χρήσιμον
~ἑαυτὸν
τοῖς |
[158] |
αὐτῶν
θύεσθαι
~ἐδεῖτο
ὡς
ἂν
|
αὐτὸν |
ἀπολύσωσι,
λέγων
χρήσιμος
εἶναι
τοῖς |
[177] |
~τινος
οὕτως
ὡς
ἄρα
δέοι
|
αὐτὸν |
ἄρτῳ
τὸ
αἷμα
ἐκμάξαντα
τῷ |
[174] |
ἔχων
ποτὲ
συνδείπνους
προσελθὼν
παρεκάλει
|
αὐτὸν |
~ᾆσαι
ἐν
τῷ
πότῳ.
Τοῦ |
[199] |
οὖν
ποῖον
τῶν
~θηρίων
μετ'
|
αὐτὸν |
βασιλεύσει.
Ἔφη
δὲ
ὅτι
σῦς |
[155] |
φρέαρ
ἔπεσεν.
Ὁ
δὲ
ἀνιμήσασθαι
|
αὐτὸν |
~βουλόμενος
ἐκεῖ
κατέβη.
Ὁ
δὲ |
[163] |
τοὺς
κολοιούς·
~κἀκεῖνοι
οὐ
γνωρίζοντες
|
αὐτὸν |
διὰ
τὸ
χρῶμα
τῆς
μετ' |
[184] |
ἐπιδραμόντος
καὶ
~βρῶμα
μέλλοντος
θήσειν
|
αὐτὸν, |
ἐδεῖτο
μὴ
νῦν
αὐτὸν
καταθῦσαι. |
[180] |
νύκτωρ
φωνήσαντος,
ἀλώπηξ
ἀκούσασα
πρὸς
|
αὐτὸν |
~ἔδραμε
καὶ
στᾶσα
κάτωθεν
πρὸς |
[163] |
μέχρι
μὲν
ἡσύχαζεν,
οἰόμεναι
περιστερὰν
|
~αὐτὸν |
εἶναι,
προσίεντο·
ἐπεὶ
δέ
ποτε |
[163] |
μέχρι
μὲν
ἡσύχαζεν,
οἰόμεναι
περιστερὰν
|
~αὐτὸν |
εἶναι,
προσίεντο·
ἐπειδὴ
δέ
ποτε |
[166] |
ηὔξατο
θῦσαι.
Ὁ
δὲ
πρὸς
|
αὐτὸν |
εἶπεν·
Ὦ
κάκιστον
ζῷον,
~πῶς |
[199] |
~μέγα
βρυχώμενος
ἐστέναξεν·
λιμὸς
γὰρ
|
αὐτὸν |
εἶχε
καὶ
λύπη·
καὶ
~ἱκέτευε |
[155] |
κατέπεσεν.
Ὁ
δὲ
κηπωρὸς
βουλόμενος
|
~αὐτὸν |
ἐκεῖθεν
ἀνενεγκεῖν,
κατῆλθε
καὶ
αὐτὸς |
[161] |
εἶδος
καὶ
τὴν
φωνὴν
~παίοντες
|
αὐτὸν |
ἐξέβαλον.
Καὶ
ὃς
ἀπελαθεὶς
ὑπ' |
[156] |
καὶ
κακῶς
ᾄδων
πάνυ,
λίθοις
|
αὐτὸν |
~ἐξώσαντες
ἀπήλασαν.
~Ὁ
μῦθος
δηλοῖ |
[196] |
καὶ
οὕτω
τὰ
~παραγενόμενα
πρὸς
|
αὐτὸν |
ἐπὶ
τὴν
ἐπίσκεψιν
ζῷα
συνλαμβάνων |
[184] |
δὲ
ὀλίγας
ἐλθών,
ὡς
ἐθεάσατο
|
αὐτὸν |
ἐπὶ
τοῦ
δώματος
~κοιμώμενον,
ἐκάλει |
[187] |
τοὐπίσω
ἔφυγεν.
Ἀλώπηξ
δὲ
~θεασαμένη
|
αὐτὸν |
ἔφη·
Ὦ
κακὴ
κεφαλή,
σὺ |
[153] |
Καὶ
δή,
εἴ
ποτέ
τις
|
αὐτὸν |
~θεασάμενος
διώκει
ἐκτέμνειν
βουλόμενος,
εἰδὼς |
[193] |
~ἠϊόνος
νεκρὸς
ἔκειτο.
Ἰκτῖνος
δὲ
|
αὐτὸν |
θεασάμενος
ἔφη·
Ἄξια
σύ
γε |
[165] |
δένδρου
ἐκάθισεν.
Ἀλώπηξ
δὲ
~θεασαμένη
|
αὐτὸν |
καὶ
βουλομένη
τοῦ
κρέατος
περιγενέσθαι |
[180] |
δὲ
τούτου
ἀκούσασα
καὶ
βουλομένη
|
~αὐτὸν |
καταθοινήσασθαι,
ἐλθοῦσα
καὶ
στᾶσα
κάτωθεν |
[184] |
θήσειν
αὐτὸν,
ἐδεῖτο
μὴ
νῦν
|
αὐτὸν |
καταθῦσαι.
~Νῦν
μὲν
γάρ,
φησί, |
[163] |
πάλιν.
~Κἀκεῖνοι
διὰ
τὸ
χρῶμα
|
αὐτὸν |
οὐκ
ἐπιγνόντες,
τῆς
μεθ'
αὑτῶν |
[198] |
ὡς
παρεγένετο
πρὸς
αὐτόν,
ῥοπάλοις
|
~αὐτὸν |
παίων
ἐξήλασεν.
~Ὁ
λόγος
δηλοῖ |
[155] |
~ὁ
κύων
ὡς
κατωτέρω
μᾶλλον
|
αὐτὸν |
παραγέγονε
καταδῦσαι,
τὸν
~κηπωρὸν
στραφεὶς |
[166] |
λιβανωτὸν
~ἐπιθύσειν,
εἰ
τῆς
παγίδος
|
αὐτὸν |
ῥύσειε.
Σωθεὶς
δὲ
τῆς
ὑποσχέσεως |
[197] |
~τοῦ
λέοντος,
ἠ
γυνὴ
θεασαμένη
|
αὐτὸν |
στένοντα
εἶπεν·
Ἀλλὰ
σύ
γε |
[184] |
κάτωθεν
πρὸς
~ἑαυτὸν
ἐκάλει,
ὑπομιμνῄσκων
|
αὐτὸν |
τῶν
συνθηκῶν.
Καὶ
ὁ
κύων· |
[178] |
ἐδείπνησας,
φίλος;
Ὁ
δὲ
πρὸς
|
~αὐτὸν |
ὑπολαβὼν
ἔφη·
Ἐκ
τῆς
πολλῆς |
[183] |
δὲ
μάγειρος
ἐπιστραφείς,
ὡς
εἶδεν
|
~αὐτὸν |
φεύγοντα,
εῖπεν·
Ὦ
οὗτος,
ἴσθι |
[180] |
~ἐκείνου
ἀνοίξαντος,
κατελθεῖν,
κἀκείνης
ζητούσης
|
αὐτὸν |
φωνῆσαι,
ὁ
~κύων
αἴφνης
πηδήσας |
[165] |
τοῦ
κρέατος
περιγενέσθαι
στᾶσα
~ἐπῄνει
|
αὐτὸν |
ὡς
εὐμεγέθη
τε
καὶ
καλόν, |