Fables |
[191] |
καὶ
~ὑπ'
ἀνθρώπων
καὶ
κυνῶν
|
καὶ |
ἀετῶν
καὶ
ἄλλων
πολλῶν
~ἀναλίσκονται· |
[174] |
δή
τις
περιτυχὼν
~κύκνῳ
πωλουμένῳ
|
καὶ |
ἀκούσας
ὅτι
εὐμελέστατόν
ἐστι
ζῷον, |
[180] |
καὶ
ἀλεκτρυὼν
καὶ
ἀλώπηξ.
~Κύων
|
καὶ |
ἀλεκτρυὼν
ἑταιρείαν
ποιησάμενοι
ὥδευον.
Ἑσπέρας |
[180] |
λέουσιν
οὔτε
ἄρκοις
μαχομένοις.
~(Κύων
|
καὶ |
ἀλεκτρυὼν
καὶ
ἀλώπηξ.
~Κύων
καὶ |
[158] |
τῶν
χρηστῶν
ἐστιν
~εὐεργετήματα.
~(Κλέπται
|
καὶ |
ἀλεκτρυών.
~Κλέπται
εἴς
τινα
εἰσελθόντες |
[158] |
ἡδυπάθειαν
ἀπολωλότα
εὔκαιρός
~ἐστιν.
~(Κλέπται
|
καὶ |
ἀλεκτρυών.
~Κλέπται
εἴς
τινα
οἰκίαν |
[180] |
πρὸς
~ἰσχυροτέρους
πέμπουσι
παραλογιζόμενοι.
~(Κύων
|
καὶ |
ἀλέκτωρ
καὶ
ἀλώπηξ.
~Κύων
καὶ |
[180] |
καὶ
ἀλέκτωρ
καὶ
ἀλώπηξ.
~Κύων
|
καὶ |
ἀλέκτωρ
φιλίαν
πρὸς
ἀλλήλους
ποιησάμενοι |
[191] |
ἀνθρώπων
καὶ
κυνῶν
καὶ
ἀετῶν
|
καὶ |
ἄλλων
πολλῶν
~ἀναλίσκονται·
βέλτιον
οὖν |
[190] |
ἐπιβλαβὴς
ἢ
ὠφέλιμός
ἐστι.
~Λαγωοὶ
|
καὶ |
ἀλώπεκες.
~Λαγωοί
ποτε
πολεμοῦντες
ἀετοῖς |
[160] |
οἱ
στρατηγοὶ
ἄριστα
φρονῶσιν.
~Κολοιὸς
|
καὶ |
ἀλώπηξ.
~Κολοιὸς
λιμώττων
ἐπί
τινος |
[165] |
εἰς
μείζονα
δεινὰ
~περιπεσόντες.
~Κόραξ
|
καὶ |
ἀλώπηξ.
~Κόραξ
κρέας
ἁρπάσας
ἐπί |
[187] |
~ἀφανῆ
κακίαν.
~(Κύων
λέοντα
διώκων
|
καὶ |
ἀλώπηξ.
~Κύων
θηρευτικὸς
λέοντα
ἰδων, |
[180] |
ἄρκοις
μαχομένοις.
~(Κύων
καὶ
ἀλεκτρυὼν
|
καὶ |
ἀλώπηξ.
~Κύων
καὶ
ἀλεκτρυὼν
ἑταιρείαν |
[180] |
πέμπουσι
παραλογιζόμενοι.
~(Κύων
καὶ
ἀλέκτωρ
|
καὶ |
ἀλώπηξ.
~Κύων
καὶ
ἀλέκτωρ
φιλίαν |
[187] |
εὐθέως
~ἀναχαιτίζουσιν.
~(Κύων
λέοντα
διώκων
|
καὶ |
ἀλώπηξ.
~Κύων
λέοντα
διώκει
κατὰ |
[194] |
~προσήκουσιν
ἐπιβαλλόμεμοι
εἰκότως
δυστυχοῦσιν.
~(Λέαινα
|
καὶ |
ἀλώπηξ.
~Λέαινα
ὀνειδιζομένη
ὑπὸ
ἀλώπεκος |
[196] |
εὐτελεῖς
ἀταράχως
βιοῦσιν.
~Λέων
γηράσας
|
καὶ |
ἀλώπηξ.
~Λέων
γηράσας
καὶ
μὴ |
[200] |
οὐ
κατανοεῖ.
~(Λέων
καὶ
ἄρκτος
|
καὶ |
ἀλώπηξ.
~Λέων
καὶ
ἄρκτος,
ἐλάφου |
[192] |
ἰδίων
~δυστυχημάτων
παραμυθίαι
γίνονται.
~Λαγωὸς
|
καὶ |
ἀλώπηξ.
~Ὁ
λαγωὸς
τῇ
ἀλώπεκι· |
[178] |
καθ'
ἑαυτὸν
λέγοντος
τοῦ
κυνὸς
|
καὶ |
~ἅμα
σείοντος
τὴν
κέρκον,
ὡς |
[194] |
φρονήσει
διαφέρων
ἢ
~πολλοὶ
δειλοὶ
|
καὶ |
ἄνανδροι
ἢ
καὶ
ἄφρονες.
~Λέοντος |
[194] |
Ὅτι
~κρείσσων
εἷς
ῥώμῃ
σώματος
|
καὶ |
ἀνδρείᾳ
ἢ
καὶ
φρονήσει
διαφέρων |
[156] |
ἐν
οἵκῳ
κεκονιαμένῳ
συνήθως
ᾄδων,
|
καὶ |
~ἀντηχούσης
αὐτῷ
τῆς
φωνῆς,
ᾠήθη |
[163] |
~τρεφομένας,
λευκάνας
ἑαυτὸν
ἧκεν
ὡς
|
καὶ |
ἀπὸ
τῆς
αὐτῆς
διαίτης
~μεταληψόμενος. |
[167] |
τοιοῦτον
ἕρμαιον
εὕρηκα
ἐξ
οὗ
|
καὶ |
ἀπόλλυμαι.
~Οὗτος
ὁ
λόγος
λεχθείη |
[191] |
λίμνην,
ὡς
~εἰς
αὐτὴν
ἐμπεσούμενοι
|
καὶ |
ἀποπνιγησόμενοι.
Τῶν
δὲ
καθημένων
~κύκλῳ |
[188] |
~σαλπίσας
καὶ
ἐπινίκιον
ᾄσας,
ἔπτατο·
|
καὶ |
ἀράχνης
δεσμῷ
ἐμπλακεὶς
~ἐσθιόμενος
ἀπωδύρετο |
[200] |
καὶ
ἄρκτος
καὶ
ἀλώπηξ.
~Λέων
|
καὶ |
ἄρκτος,
ἐλάφου
νεβρὸν
εὑρόντες,
περὶ |
[200] |
κινδύνων
συμφορὰς
οὐ
κατανοεῖ.
~(Λέων
|
καὶ |
ἄρκτος
καὶ
ἀλώπηξ.
~Λέων
καὶ |
[200] |
ὁρῶσι
τὰς
ἐπικαρπίας
~ἀποφερομένους.
~(Λέων
|
καὶ |
ἄρκτος.
~Λέων
καὶ
ἄρκτος,
ὁμοῦ |
[200] |
~ἀποφερομένους.
~(Λέων
καὶ
ἄρκτος.
~Λέων
|
καὶ |
ἄρκτος,
ὁμοῦ
νεβρῷ
περιτυχόντες,
περὶ |
[180] |
ἀφύπνωσε,
καὶ
τῆς
νυκτὸς
~παρελθούσης
|
καὶ |
αὐγῆς
καταλαβούσης,
ὁ
ἀλέκτωρ
κατὰ |
[159] |
τοσοῦτον
προέχουσι
τῇ
ισχύι
ὡς
|
καὶ |
αὐτὴν
τὴν
γαστέρα
~βαστάζειν,
ἐκείνη |
[155] |
βουλόμενος
~αὐτὸν
ἐκεῖθεν
ἀνενεγκεῖν,
κατῆλθε
|
καὶ |
αὐτὸς
εἰς
τὸ
φρέαρ.
Οἰηθεὶς |
[163] |
τρεφομένας,
~λευκάνας
ἑαυτὸν
ἦλθεν
ὡς
|
καὶ |
αὐτὸς
τῆς
αὐτῆς
διαίτης
~μεταληψόμενος. |
[162] |
δὲ
κολοιὸς
~ποικίλος
γενόμενος
ἧκε
|
καὶ |
αὐτός.
Τοῦ
δὲ
Διὸς
μέλλοντος |
[194] |
~πολλοὶ
δειλοὶ
καὶ
ἄνανδροι
ἢ
|
καὶ |
ἄφρονες.
~Λέοντος
βασιλεία.
~Λέων
τις |
[155] |
ἐσπούδασα;
Ὁ
μῦθος
~πρὸς
ἀδίκους
|
καὶ |
ἀχαρίστους.
~(Κηπουρὸς
καὶ
κύων.
~Κηπουροῦ |
[151] |
μεμψιμοίρους
πρέπον
ἐστὶν
~ὀρθὰ
βιοῦν
|
καὶ |
βαδίζειν,
καὶ
τότε
ὅμοια
διδάσκειν. |
[152] |
Οἱ
δὲ
παροδῖται
~λίθοις
αὐτὴν
|
καὶ |
βάκλοις
κατέκλων
διὰ
τὰ
κάρυα. |
[199] |
ὑπὲρ
σὲ
πλεῖον
ἐκεῖνος
θυμοῦται,
|
καὶ |
βασιλέα
τὸν
~λύκον
θέλει
ποιῆσαι· |
[191] |
ἑτέρων
χείρονα
~πασχόντων
παραμυθοῦνται.
~(Λαγωοὶ
|
καὶ |
βάτραχοι.
~Λαγωοὶ
καταγνόντες
τῆς
ἑαυτῶν |
[191] |
τῆς
ἑαυτῶν
~σωτηρίας
καταφρονοῦσι.
~(Λαγωοὶ
|
καὶ |
βάτραχοι.
~Οἱ
λαγωοί
ποτε
συνελθόντες |
[151] |
ἃ
λέγεις,
ὀρθὰ
σὺ
βάδιζε
|
καὶ |
βλέπων
σε
ζηλώσω.
~Ὁ
μῦθος |
[151] |
σύ,
ἡ
διδάσκουσα,
ὀρθὰ
~βάδιζε
|
καὶ |
βλέπων
σε
ζηλώσω.
Ὅτι
τοὺς |
[180] |
ἐκεκράγει.
Ἀλώπηξ
δὲ
τούτου
ἀκούσασα
|
καὶ |
βουλομένη
~αὐτὸν
καταθοινήσασθαι,
ἐλθοῦσα
καὶ |
[165] |
ἐκάθισεν.
Ἀλώπηξ
δὲ
~θεασαμένη
αὐτὸν
|
καὶ |
βουλομένη
τοῦ
κρέατος
περιγενέσθαι
στᾶσα |
[187] |
κατὰ
κράτος.
~Λέων
δὲ
στραφεὶς
|
καὶ |
βρυχησάμενός
γε
~ᾤχετο
φυγὰς
τρομάξας |
[184] |
τινος
ἐκάθευδε.
Λύκου
δ'
ἐπιδραμόντος
|
καὶ |
~βρῶμα
μέλλοντος
θήσειν
αὐτὸν,
ἐδεῖτο |
[191] |
ἐπισφαλὴς
εἴη
καὶ
δειλίας
πλέως·
|
καὶ |
γὰρ
καὶ
~ὑπ'
ἀνθρώπων
καὶ |
[170] |
τῷ
τῶν
ἴσων
μὴ
ἐφικέσθαι
|
καὶ |
γέλωτα
~ὀφλισκάνουσι.
~(Κορώνη
καὶ
κύων. |
[170] |
τῷ
τῶν
ἴσων
μὴ
~ἐφικέσθαι,
|
καὶ |
γέλωτα
ὀφλισκάνουσιν.
~(Κορώνη
καὶ
κόραξ. |
[199] |
Ἀλλ'
ἐλθὲ
καὶ
μηδὲν
~πτοηθῇς
|
καὶ |
γενοῦ
ὡς
πρόβατον.
Ὄμνυμι
γάρ |
[197] |
τοὺς
~κινδύνους
ἐκφεύγουσιν.
~Λέων
ἐγκλεισθεὶς
|
καὶ |
γεωργός.
~Λέων
εἰς
γεωργοῦ
ἔπαυλιν |
[198] |
αὑτῶν
πλημμελείας
ὑπομένουσιν.
~Λέων
ἐρασθεὶς
|
καὶ |
γεωργός.
~Λέων
ἐρασθεὶς
γεωργοῦ
θυγατρὸς, |
[188] |
καὶ
δάκνεις
τοῖς
ὀδοῦσι;
τοῦτο
|
καὶ |
γυνὴ
τῷ
ἀνδρὶ
μαχομένη
~ποιεῖ. |
[188] |
δύναμις;
ὅτι
ξύεις
τοῖς
~ὄνυξι
|
καὶ |
δάκνεις
τοῖς
ὀδοῦσι;
τοῦτο
καὶ |
[167] |
καταπτὰς
ἥρπασε.
Τοῦ
δὲ
ἐπιστραφέντος
|
καὶ |
~δακόντος
αὐτόν,
ἀποθνῄσκειν
μέλλων,
ἔφη· |
[199] |
δὲ
εἶπεν·
Οὕτως
ἄνανδρος
εἶ
|
καὶ |
δειλή;
~Οὕτως
ἡμᾶς
τοὺς
φίλους |
[191] |
~ἀπεκλαίοντο
βίον
ὡς
ἐπισφαλὴς
εἴη
|
καὶ |
δειλίας
πλέως·
καὶ
γὰρ
καὶ |
[174] |
μουσικὴ
τελευτῆς
ἀναβολὴν
~ἀπεργάζεται.
~Κύκνος
|
καὶ |
δεσπότης.
~Τοὺς
κύκνους
φασὶ
παρὰ |
[170] |
~μαρτυρεῖσθαι,
ἐβουλήθη
τῶν
αὐτῶν
ἐφικέσθαι·
|
καὶ |
δὴ
θεασαμένη
~τινὰς
ὁδοιπόρους
παριόντας |
[164] |
~Κολοιὸς
φυγάς.
~Κολοιόν
τις
συλλαβὼν
|
καὶ |
δήσας
αὐτοῦ
τὸν
πόδα
λινῷ |
[171] |
Καὶ
ἡ
κορώνη
~ἀπεκρίνατο·
Ἀλλὰ
|
καὶ |
διὰ
τοῦτο
αὐτῇ
θύω,
διότι |
[170] |
δι'
οἰωνῶν
τοῖς
ἀνθρώποις
~μαντεύεσθαι,
|
καὶ |
διὰ
τοῦτο
μαρτυρουμένῳ
ὡς
προλέγοντι |
[158] |
~Ὅι
δὲ
ὑποτυχόντες
ἔφασαν·
Ἀλλὰ
|
καὶ |
διὰ
τοῦτό
σε
μᾶλλον
θύομεν· |
[170] |
~ἀνθρώποις
καὶ
τὸ
μέλλον
προφαίνειν
|
καὶ |
διὰ
τοῦτο
ὑπ'
αὐτῶν
~μαρτυρεῖσθαι, |
[195] |
ὠμός,
οὐδὲ
βίαιος,
ἀλλὰ
~πρᾷος
|
καὶ |
δίκαιος,
ὥσπερ
ἄνθρωπος.
Ἐπὶ
δὲ |
[195] |
~Ὅτι
δικαιοσύνης
ἐν
πόλει
οὕσης
|
καὶ |
δικαίως
πάντων
δικαζόντων,
καὶ
~οἱ |
[199] |
ἀλώπεκα
ἐκ
δευτέρου
τι
ποιῆσαι
|
καὶ |
δόλῳ
πάλιν
ταύτην
~ἀγαγεῖν.
Ἡ |
[199] |
~ἀγαγεῖν.
Ἡ
δὲ
εἶπεν·
Χαλεπὸν
|
καὶ |
δύσκολον
ἐπιτάττεις
ἐμοὶ
πρᾶγμα,
~ἀλλ' |
[169] |
ἐθρήνει
λέγων·
Οἴμοι
τῷ
ταλαιπώρῳ
|
καὶ |
~δυστηνῷ
πτηνῷ·
οὐ
διὰ
χρυσόν, |
[169] |
θρηνῶν
ἔλεγεν·
Οἴμοι
τῷ
ταλαιπώρῳ
|
~καὶ |
δυστήνῳ
πτηνῷ·
οὐ
χρυσὸν
ἐνοσφισάμην |
[199] |
πάντα
τὰ
ὀστᾶ
καὶ
μυελοὺς
|
καὶ |
ἔγκατα
αὐτῆς
~καταπίνων.
Ἡ
δὲ |
[156] |
~ἐπαρθεὶς
ἐπὶ
τούτῳ
ἔγνω
δεῖν
|
καὶ |
εἰς
θέατρον
εἰσελθεῖν.
Ἀφικόμενος
~δὲ |
[178] |
ἐξαπιναίως
~ἐφάνη·
τραφήσομαί
τε
γὰρ
|
καὶ |
εἰς
κόρον
δειπνήσω,
ὥστε
με |
[188] |
ἰσχυρότερος.
Εἰ
δὲ
θέλεις,
ἔλθωμεν
|
~καὶ |
εἰς
πόλεμον.
Καὶ
σαλπίσας
ὁ |
[199] |
φοβεροὶ
καθεστήκεσαν.
~Λέων
κιὰ
ἀλώπηξ
|
καὶ |
ἔλαφος.
~Λέων
νοσήσας
ἔκειτο
ἐν |
[196] |
δὴ
παραγενόμενος
εἴς
τι
~σπήλαιον
|
καὶ |
ἐνταῦθα
κατακλιθεὶς
προσεποιεῖτο
νοσεῖν·
καὶ |
[199] |
τοῦ
ὠτὸς
κρατήσας
~ἤμελλε
συμβουλεύειν
|
καὶ |
ἐντολάς
σοι
δοῦναι
περὶ
τῆς |
[197] |
τὰ
ποίμνια
διέφθειρεν,
ἔπειτα
δὲ
|
καὶ |
ἐπὶ
τοὺς
βόας
ἐτράπη.
Καὶ |
[159] |
οὐδὲ
ὑμεῖς
βαστάζειν
δυνήσεσθε.
~Οὕτω
|
καὶ |
ἐπὶ
τῶν
στρατευμάτων
τὸ
μηδὲν |
[188] |
κώνωψ
νικήσας
τὸν
λέοντα,
~σαλπίσας
|
καὶ |
ἐπινίκιον
ᾄσας,
ἔπτατο·
καὶ
ἀράχνης |
[199] |
τοὺς
ἀπείρους,
ἄλλους
ποιεῖ
~βασιλεῖς
|
καὶ |
ἐρέθιζε.
Ἡ
δὲ
εἶπεν·
Οὕτως |
[166] |
ἀνόητον
ὁ
λόγος
εὔκαιρος.
~Κόραξ
|
καὶ |
Ἑρμῆς.
~Κόραξ
ἐν
παγίδι
κρατηθεὶς |
[199] |
τῇ
ὕλῃ.
Εὗρεὲ
αὐτὴν
καταψυχομένην,
|
~καὶ |
ἔστη
ἀναιδῶς.
Ἡ
δὲ
ἔλαφος |
[199] |
λέων
γείτων
ἐστίμοι·
~νοσεῖ
δὲ
|
καὶ |
ἔστιν
ἐγγὺς
τοῦ
θνῄσκειν.
Ἐβουλεύετο |
[199] |
εἶπεν·
εἰ
θέλεις
ὑγιᾶναί
με
|
καὶ |
ζῆν,
τὴν
ἔλαφον
τὴν
~μεγίστην, |
[177] |
τῇ
πόλει
κυνῶν
δάκνεσθαι.
~Οὕτω
|
καὶ |
ἡ
τῶν
ἀνθρώπων
πονηρία
δελεαζομένη |
[199] |
ὁ
νοῦς
~ἐτυφώθη
τοῖς
λόγοις,
|
καὶ |
ἦλθεν
εἰς
τὸ
σπήλαιον
μὴ |
[162] |
οὖν
ἡ
ἡμέρα
τῆς
~προθεσμίας
|
καὶ |
ἦλθον
πάντα
τὰ
ὄρνεα
πρὸς |
[163] |
οὐδὲ
μιᾶς
ἔτυχεν.
Ἀτὰρ
~οὖν
|
καὶ |
ἡμᾶς
δεῖ
τοῖς
ἑαυτῶν
ἀρκεῖσθαι, |
[163] |
~Ὁ
μῦθος
δηλοῖ
ὅτι
δεῖ
|
καὶ |
ἡμᾶς
τοῖς
ἑαυτῶν
ἀρκεῖσθαι,
λογιζομένους |
[191] |
ἑαυτοὺς
κατακρημνίσωμεν·
~ἰδοῦ
γὰρ
εὕρηνται
|
καὶ |
ἡμῶν
δειλότερα
ζῷα.
~Οὕτω
καὶ |
[191] |
διαπράξησθε·
ἤδη
γάρ,
ὡς
ὁρᾶτε,
|
καὶ |
ἡμῶν
ἕτερ'
ἐστὶ
ζῷα
~δειλότερα. |
[192] |
ἑστιῶ
~σε.
Ὁ
δὲ
ἠκολούθει
|
καὶ |
ἦν
ἔνδον
οὐδὲν
ἢ
ὁ |
[156] |
~ἐπαρθεὶς
ἐπὶ
τούτῳ
ἔγνω
δεῖν
|
καὶ |
θεάτρῳ
ἑαυτὸν
ἐπιδοῦναι.
~Ἀφικόμενος
δ' |
[199] |
γὰρ
αὐτὸν
εἶχε
καὶ
λύπη·
|
καὶ |
~ἱκέτευε
τὴν
ἀλώπεκα
ἐκ
δευτέρου |
[193] |
κακῶς
τῇ
~περιεργειᾳ
χρωμένοις.
~Λάρος
|
καὶ |
ἰκτῖνος.
~Λάρος
ἰχθὺν
καταπιών,
διαρραγέντος |
[184] |
μὲν
γάρ,
φησί,
λεπτός
εἰμι
|
καὶ |
ἰσχνός·
ἂν
δὲ
μικρὸν
ἀναμείνῃς, |
[184] |
λέγων·
Νῦν
μὲν
λεπτός
εἰμι
|
καὶ |
ἰσχνός·
μέλλουσι
δέ
~μου
οἱ |
[152] |
~ἀντιλαμβάνω
χάριτας.
~{Ὅτι}
τοὺς
ἀχαρίστους
|
καὶ |
κακούργους,
τοὺς
ἀντὶ
ἀγαθῶν
κακὰ |
[156] |
ἑαυτὸν
ἐπιδοῦναι.
~Ἀφικόμενος
δ'
ἐπιδείξασθαι
|
καὶ |
κακῶς
ᾄδων
πάνυ,
λίθοις
αὐτὸν |
[165] |
~ἐπῄνει
αὐτὸν
ὡς
εὐμεγέθη
τε
|
καὶ |
καλόν,
λέγουσα
καὶ
ὡς
πρέπει |
[199] |
χεῖρας·
ἐπιθυμῶ
γὰρ
αὐτῆς
ἐγκάτων
|
καὶ |
~καρδίας.
Ἡ
δὲ
ἀλώπηξ
ἀπελθοῦσα |
[170] |
δὲ
πρὸς
τὴν
φωνὴν
ἐπιστραφέντων
|
καὶ |
~καταπλαγέντων,
εἷς
τις
ὑποτυχὼν
ἔφη· |
[170] |
δὲ
πρὸς
τὴν
φωνὴν
ἐπιστραφέντων
|
καὶ |
~καταπλαγέντων,
ὑποτυχών
τις
ἔφη·
Ἀπίωμεν, |
[161] |
οἶδε,
τρέφειν
δὲ
οὐδαμῶς.
~Κολοιὸς
|
καὶ |
κόρακες.
~Κολοιὸς
τῷ
μεγέθει
τῶν |
[170] |
~ἐφικέσθαι,
καὶ
γέλωτα
ὀφλισκάνουσιν.
~(Κορώνη
|
καὶ |
κόραξ.
~Κορώνη
φθονήσασα
κόρακι
ἐπὶ |
[170] |
κέρδος
εὐτελὲς
ὑφισταμένους
θάνατον.
~(Κορώνη
|
καὶ |
κόραξ.
~Κορώνη
φθονήσασα
κόρακι
ἐπὶ |
[181] |
ῥᾴδίως
πρὸς
αὐτὸ
ἀντιπαρατάσσονται.
~Κύων
|
καὶ |
κόχλος.
~Ὤα
τις
κύων
καταπίνειν |
[173] |
~Ανὴρ
εὐπορῶν
χῆνά
τε
ἅμα
|
καὶ |
κύκνον
ἔτρεφεν,
οὐκ
ἐπὶ
τοῖς |
[179] |
ἀλλὰ
~τούτους
ἐκφεύγειν.
~(Κύων
θηρευτικὸς
|
καὶ |
κύνες.
~Κύων
θηρευτικὸς
ῥήξας
τοὺς |
[179] |
εὖ
ποιεῖν
~ἐπαγγελλομένοις.
~(Κύων
θηρευτικὸς
|
καὶ |
κύνες.
~Κύων
τρεφόμενος
ἐν
οἴκῳ, |
[191] |
καὶ
γὰρ
καὶ
~ὑπ'
ἀνθρώπων
|
καὶ |
κυνῶν
καὶ
ἀετῶν
καὶ
ἄλλων |
[155] |
~πρὸς
ἀδίκους
καὶ
ἀχαρίστους.
~(Κηπουρὸς
|
καὶ |
κύων.
~Κηπουροῦ
κύων
εἰς
φρέαρ |
[155] |
~τρεφόμενοι
τοῖς
μητέρας
ἔχουσιν.
~(Κηπουρὸς
|
καὶ |
κύων.
~Κηπωροῦ
κύων
εἰς
φρέαρ |
[171] |
~ἐχθροὺς
εὐεργετεῖν
οὐκ
ὀκνοῦσιν.
~(Κορώνη
|
καὶ |
κύων.
~Κορώνη
Ἀθηνᾷ
θύουσα
κύνα |
[171] |
ἐφικέσθαι
καὶ
γέλωτα
~ὀφλισκάνουσι.
~(Κορώνη
|
καὶ |
κύων.
~Κορώνη
Ἀθηνᾷ
θύουσα
κύνα |
[195] |
πάντων
τῶν
ζώων
δοῦναι
δίκας
|
καὶ |
λαβεῖν
~πρὸς
ἄλληλα,
ὁ
λύκος |
[182] |
λανθάνουσιν
~ἑαυτοὺς
περιπείροντες
ἀτόποις.
~Κύων
|
καὶ |
λαγωός.
~Κύων
θηρευτικὸς
λαγωὸν
συλλαβών, |
[179] |
μέντοι
πλησίον
εἰμὶ
~θανάτου
ἄρκοις
|
καὶ |
λέουσι
μαχόμενος.
Οἱ
δὲ
πρὸς |
[179] |
δὲ
πλησίον
εἰμὶ
θανάτου,
ἄρκοις
|
καὶ |
λέουσι
~μαχόμενος.
Ὁι
δὲ
πρὸς |
[188] |
πρὸς
τούτοις
γελοῖα
πάσχει.
~Κώνωψ
|
καὶ |
λέων.
~Κώνωψ
πρὸς
λέοντα
ἐλθὼν |
[184] |
ἀνθρώποις
μαθήματα
~γίνονται.
~(Κύων
κοιμώμενος
|
καὶ |
λύκος.
~Κύων
πρὸ
ἐπαύλεώς
τινος |
[184] |
βίου
~τοῦτο
φυλάττονται.
~(Κύων
κοιμώμενος
|
καὶ |
λύκος.
~Κύων
πρὸ
ἐπαύλεώς
τινος |
[152] |
ἥτις
κατ'
~ἐνιαυτὸν
ἐμαυτῇ
ὕβρεις
|
καὶ |
λύπας
παρέχω.
Ὁ
λόγος
πρὸς |
[199] |
ἐστέναξεν·
λιμὸς
γὰρ
αὐτὸν
εἶχε
|
καὶ |
λύπη·
καὶ
~ἱκέτευε
τὴν
ἀλώπεκα |
[183] |
τοῖς
ἀνθρώποις
μαθήματα
~γίνονται.
~(Κύων
|
καὶ |
μάγειρος.
~Κύων
εἴς
τι
μαγειρεῖον |
[183] |
ἀμφίβολον
ὁ
λόγος
εὔκαιρος.
~(Κύων
|
καὶ |
μάγειρος.
~Κύων
εἰσπηδήσας
εἰς
μαγειρεῖον |
[197] |
γὰρ
τοῦτον
συγκλεῖσαι
ἐβούλου
ὃν
|
καὶ |
μακρόθεν
~σε
ἔδει
φεύγειν;
Οὕτως |
[179] |
κινδύνους
ἑαυτῷ
ἐπιφέρειν
διὰ
τρυφὴν
|
καὶ |
ματαίαν
δόξαν,
ἀλλὰ
~τούτους
ἐκφεύγειν. |
[154] |
στερεά,
~τὰ
δὲ
ἥμερα
λεπτὰ
|
καὶ |
μεμαρασμένα.
Κἀκεῖνος
ἔφη·
Ἡ
γῆ |
[196] |
γηράσας
καὶ
ἀλώπηξ.
~Λέων
γηράσας
|
καὶ |
μὴ
δυνάμενος
δι'
ἀλκῆς
ἑαυτῷ |
[168] |
μητρί·
Μῆτερ,
εὔχου
τῷ
θεῷ
|
καὶ |
μὴ
θρήνει.
Ἡ
~δ'
ὑπολαβοῦσα |
[199] |
οἴμοι,
πονηρὸν
δεσπότην.
Ἀλλ'
ἐλθὲ
|
καὶ |
μηδὲν
~πτοηθῇς
καὶ
γενοῦ
ὡς |
[151] |
καὶ
τότε
ὅμοια
διδάσκειν.
~(Καρκῖνος
|
καὶ |
μήτηρ.
~Μὴ
λοξὰ
περιπάτει,
καρκῖνος |
[151] |
~(Καρκῖνος
|
καὶ |
μήτηρ.
~Μὴ
λοξὰ
περιπατεῖν
καρκίνῳ |
[199] |
~δεῖπνον
εἶχε,
πάντα
τὰ
ὀστᾶ
|
καὶ |
μυελοὺς
καὶ
ἔγκατα
αὐτῆς
~καταπίνων. |
[175] |
ποτε
ὁ
θηρευτικὸς
ἤγρευέ
τι,
|
καὶ |
ὁ
οἰκουρὸς
~συμμετεῖχεν
αὐτῷ
τῆς |
[181] |
~εἶναι.
Βαρούμενος
δὲ
τὰ
σπλάγχνα
|
καὶ |
ὀδυνώμενος
ἔλεγε·
Δίκαια
~ἔγωγε
πέπονθα, |
[195] |
οὕσης
καὶ
δικαίως
πάντων
δικαζόντων,
|
καὶ |
~οἱ
εὐτελεῖς
ἀταράχως
βιοῦσιν.
~Λέων |
[178] |
ἑστιάσων
τινὰ
τῶν
φίλων
αὐτῷ
|
καὶ |
~οἰκείων.
Ὁ
δὲ
κύων
αὐτοῦ |
[170] |
κορώνη
γάρ
~ἐστιν,
ἥτις
κέκραγε
|
καὶ |
οἰωνισμὸν
οὐκ
ἔχει.
~Ὁ
μῦθος |
[162] |
διὰ
τὸ
ὐπερπεφρονηκέναι
~αὐτούς.
~Κολοιὸς
|
καὶ |
ὄρνεα.
~Ζεὺς
βουλόμενος
βασιλέα
ὀρνέων |
[153] |
αἰδοῖα
ῥίπτει
πρὸς
τοὺς
διώκοντας
|
καὶ |
~οὕτω
σωτηρίας
τυγχάνει.
~Ὁ
μῦθος |
[196] |
καὶ
ἐνταῦθα
κατακλιθεὶς
προσεποιεῖτο
νοσεῖν·
|
καὶ |
οὕτω
τὰ
~παραγενόμενα
πρὸς
αὐτὸν |
[153] |
~ἀποκόπτων
τὰ
ἑαυτοῦ
αἰδοῖα
ῥίπτει
|
καὶ |
οὕτως
τῆς
σωτηρίας
~τυγχάνει.
Οὕτω |
[167] |
πρότερόν
σου
δεσπότην
ἠδίκησας;
~Κόραξ
|
καὶ |
ὄφις.
~Κόραξ
τροφῆς
ἀπορῶν,
ὡς |
[156] |
εἰσελθεῖν.
Ἀφικόμενος
~δὲ
ἐπὶ
σκήνην
|
καὶ |
πάνυ
κακῶς
ᾄδων
λίθοις
βαλλόμενος |
[179] |
εἶπον·
Καλὸν
βίον
ἡμεῖς,
εἰ
|
καὶ |
~πενιχρόν,
ζῶμεν,
οἵτινες
οὔτε
λέουσι |
[167] |
ἄνδρα
ὅς
διὰ
θησαυροῦ
εὕρεσιν
|
καὶ |
~περὶ
σωτηρίας
ἐκινδύνευσεν.
~Κόραξ
νοσῶν. |
[163] |
καὶ
τὰ
προσόντα
~ἀφαιρεῖται.
~(Κολοιὸς
|
καὶ |
περιστεραί.
~Κολοιὸς
ἔν
τινι
περιστερεῶνι |
[163] |
ἐξ
ἀρχῆς
ἦσαν
εὑρίσκονται.
~(Κολοιὸς
|
καὶ |
περιστεραί.
~Κολοιὸς
ἰδὼν
περιστερὰς
ἔν |
[199] |
σοι
εἰς
τὰ
φύλλα
~πάντα
|
καὶ |
πηγὰς
μηδὲν
κακὸν
παθεῖν
παρὰ |
[199] |
ἀλλὰ
οὐκέτι
χειρώσῃ
με·
εἰδὲ
|
καὶ |
πλησιάσεις
μοι,
~οὐ
ζήσεις
ἔτι. |
[159] |
τοῖς
~χρηστοῖς
ἐστιν
εὐεργετήματα.
~Κοιλία
|
καὶ |
πόδες.
~Κοιλία
καὶ
πόδες
περὶ |
[159] |
εὐεργετήματα.
~Κοιλία
καὶ
πόδες.
~Κοιλία
|
καὶ |
πόδες
περὶ
δυνάμεως
ἤριζον.
Παρ' |
[189] |
ταῦρος.
~Κώνωψ
ἐπιστὰς
κέρατι
ταύρου
|
καὶ |
πολὺν
χρόνον
ἐπικαθίσας,
ἐπειδὴ
~ἀπαλλάττε |
[155] |
ἄνδρα
ἀχάριστον
εἰς
τοὺς
εὐεργέτας
|
καὶ |
πρὸς
ἀδικοῦντα
ὁ
~μῦθος
ἁρμόζει. |
[187] |
κρείττονας
ἀντιφερίζειν·
νίκης
τε
στέρεται
|
~καὶ |
πρὸς
τούτοις
γελοῖα
πάσχει.
~Κώνωψ |
[162] |
ὀρνέων
πτερὰ
~συλλεξάμενος,
ἑαυτῷ
περιέθηκε
|
καὶ |
προσεκόλλησε.
Συνέβη
οὖν
ἐκ
~τούτου |
[199] |
ἀκούσῃς,
συμβουλεύω
καὶ
σὲ
ἐλθεῖν
|
καὶ |
~προσμένειν
τελευτῶντι
αὐτῷ.
Οὕτως
εἶπεν |
[199] |
ἐμοῦ
τῆς
γραὸς
ἀκούσῃς,
συμβουλεύω
|
καὶ |
σὲ
ἐλθεῖν
καὶ
~προσμένειν
τελευτῶντι |
[200] |
ὡς
ἐκ
τῆς
πολλῆς
μάχης
|
καὶ |
~σκοτοδινιᾶσαι,
ἀπαυδήσαντες
ἔκειντο.
Ἀλώπηξ
δὲ |
[184] |
τηνικαῦτα
πολλὰ
~φαγὼν
πιμελέστερος
ἔσομαι,
|
καὶ |
σοὶ
ἡδύτερον
βρῶμα
γενήσομαι.
Ὁ |
[184] |
τοῦ
δώματος
τὸν
κύνα
καθεύδοντα,
|
καὶ |
στὰς
κάτωθεν
πρὸς
~ἑαυτὸν
ἐκάλει, |
[196] |
τὸ
~τέχνασμα
αὐτοῦ
συνεῖσα
παρεγένετο,
|
καὶ |
στᾶσα
ἄποθεν
τοῦ
~σπηλαίου
ἐπυνθάνετο |
[180] |
ἀλώπηξ
ἀκούσασα
πρὸς
αὐτὸν
~ἔδραμε
|
καὶ |
στᾶσα
κάτωθεν
πρὸς
ἑαυτὴν
κατελθεῖν |
[180] |
καὶ
βουλομένη
~αὐτὸν
καταθοινήσασθαι,
ἐλθοῦσα
|
καὶ |
στᾶσα
κάτωθεν
τοῦ
δένδρου
~ἐβόα |
[170] |
παριόντας
ἧκεν
ἐπί
τινος
δένδρου,
|
καὶ |
στᾶσα
~μεγάλα
ἐκεκράγει.
Τῶν
δὲ |
[170] |
παριόντας,
ἧκεν
επί
τι
δένδρον
|
καὶ |
~στᾶσα
μεγάλως
ἔκραξεν.
Τῶν
δὲ |
[154] |
τῶν
λαχάνων
εὐθαλῆ
τέ
ἐστι
|
καὶ |
στερεά,
~τὰ
δὲ
ἥμερα
λεπτὰ |
[184] |
τινος
ἐκοιμᾶτο.
Λύκος
δὲ
θεασάμενος
|
καὶ |
~συλλαβὼν
οἷός
τε
ἦν
καταφαγεῖν. |
[180] |
ὅπως
ᾄσωμεν
τὰς
νυκτερινὰς
ᾠδὰς
|
καὶ |
~συνευφρανθῶμεν
ἀμφότεροι.
Ὁ
δὲ
ἀλέκτωρ |
[179] |
μὲν
τποφῇ
συζῶ
περισσῇ
οἶδα
|
καὶ |
σῶμα
~τὸ
ἐμὸν
εὐφραίνω·
ἀεὶ |
[164] |
δουλείαν
μὴ
ὑπομείνας
~ἔλαθον
ἐμαυτὸν
|
καὶ |
σωτηρίας
στερήσας.
~Οὗτος
ὁ
λόγος |
[162] |
συνιδὼν
ἑαυτὸν
δυσμορφίᾳ
~περικείμενον,
ἀπελθὼν
|
καὶ |
τὰ
ἀποπίπτοντα
τῶν
ὀρνέων
πτερὰ |
[163] |
πρὸς
τῷ
μηδὲν
ὠφελεῖν
πολλάκις
|
καὶ |
τὰ
προσόντα
~ἀφαιρεῖται.
~(Κολοιὸς
καὶ |
[163] |
πρὸς
τῷ
μηδὲν
ὠφελεῖν,
ἀφαιρεῖται
|
καὶ |
τὰ
προσόντα
~πολλάκις.
~Κολοιὸς
φυγάς. |
[161] |
ἀνθρώπων
οἱ
τὰς
πατρίδας
ἀπολιπόντες
|
καὶ |
τὰς
~ἀλλοδαπὰς
προκρίνοντες
οὔτε
ἐν |
[199] |
ἔρως
τὸν
ἀνθρώπινον
νοῦν
ἐπιθολοῖ
|
καὶ |
τὰς
~τῶν
κινδύνων
συμφορὰς
οὐ |
[189] |
ζώου,
~τῆς
ἀράχνης,
ἀπώλετο.
~Κώνωψ
|
καὶ |
ταῦρος.
~Κώνωψ
ἐπιστὰς
κέρατι
ταύρου |
[173] |
ᾄδει
τι
~μέλος
θανάτου
προοίμιον,
|
καὶ |
τῇ
μὲν
ᾠδῇ
μηνύει
τὴν |
[196] |
ἔχοι.
Τοῦ
δὲ
εἰπόντος·
Κακῶς,
|
καὶ |
~τὴν
αἰτίαν
ἐρομένου
δι'
ἣν |
[160] |
Ἀλώπηξ
δὲ
~θεασαμένη
αὐτον
ἐγχρονίζοντα
|
καὶ |
τὴν
αἰτίαν
παρ'
αὐτοῦ
μαθοῦσα |
[180] |
αὐτόν,
ὁ
κύων
ἄφνω
πηδήσας
|
καὶ |
τὴν
ἀλώπεκα
~δραξάμενος,
διεσπάραξεν
αὐτήν. |
[161] |
ἀμφιγνοοῦντες
αὐτοῦ
τό
τε
εἶδος
|
καὶ |
τὴν
φωνὴν
~παίοντες
αὐτὸν
ἐξέβαλον. |
[180] |
τῆς
ῥαγάδος
τοῦ
δένδρου
ἀφύπνωσε,
|
καὶ |
τῆς
νυκτὸς
~παρελθούσης
καὶ
αὐγῆς |
[190] |
εἰ
μὴ
ᾔδειμεν
τίνες
~ἐστὲ
|
καὶ |
τίσι
πολεμεῖτε.
~Ὁ
λόγος
δηλοῖ |
[165] |
μεγάλα
ἐκεκράγει.
Ἐκείνη
δὲ
προσδραμοῦσα
|
καὶ |
~τὸ
κρέας
ἁρπάσασα
ἔφη·
Ὦ |
[170] |
τῷ
διὰ
οἰωνῶν
μαντεύεσθαι
~ἀνθρώποις
|
καὶ |
τὸ
μέλλον
προφαίνειν
καὶ
διὰ |
[179] |
εἶπεν·
Ὅτι
τροφῇ
συζῶ
περισσῇ
|
καὶ |
τὸ
~σῶμα
τὸ
ἐμὸν
εὐφραίνω |
[151] |
γὰρ
αὐτοὺς
ὀρθὰ
βιοῦν
~δεῖ
|
καὶ |
τόθ'
ἑτέρους
διδάσκειν.
~(Καρύα.
~Καρύα, |
[191] |
καὶ
ἡμῶν
δειλότερα
ζῷα.
~Οὕτω
|
καὶ |
τοῖς
ἀνθρώποις
αἱ
τῶν
ἄλλων |
[193] |
οἱ
τὰ
οἰκεῖα
ἐπιτηδεύματα
καταλιπόντες
|
καὶ |
τοῖς
μηδὲν
~προσήκουσιν
ἐπιβαλλόμεμοι
εἰκότως |
[175] |
παρέβαλλεν.
Ἀγανακτοῦντος
δὲ
τοῦ
~θηρευτικοῦ
|
καὶ |
τὸν
ἕτερον
ὀνειδίζοντος,
εἴ
γε |
[200] |
κύκλῳ
περιιοῦσα,
~πεπτωκότας
αὐτοὺς
ἰδοῦσα
|
καὶ |
τὸν
νεβρὸν
ἐν
τῷ
μέσῳ |
[151] |
ἐστὶν
~ὀρθὰ
βιοῦν
καὶ
βαδίζειν,
|
καὶ |
τότε
ὅμοια
διδάσκειν.
~(Καρκῖνος
καὶ |
[183] |
μάγειρος.
~Κύων
εἰσπηδήσας
εἰς
μαγειρεῖον
|
καὶ, |
τοῦ
μαγείρου
ἀσχολουμένου,
~καρδίαν
ἁρπάσας, |
[198] |
μὴ
τούς
τε
~ὀδόντας
ἐξέλῃ
|
καὶ |
τοὺς
ὄνυχας
ἐκτέμῃ·
τούτους
γὰρ |
[165] |
αὐτῷ
~μάλιστα
τῶν
ὀρνέων
βασιλεύειν,
|
καὶ |
τοῦτο
πάντως
ἂν
ἐγένετο,
εἰ |
[161] |
ὁμοφύλους,
παρεγένετο
πρὸς
τοὺς
κόρακας
|
καὶ |
τούτοις
ἠξίου
~συνδιαιτᾶσθαι.
Οἱ
δὲ |
[200] |
κείμενον,
διὰ
~μέσου
ἀμφοῖν
διαδραμοῦσα
|
καὶ |
τοῦτον
ἁρπάσασα,
φεύγουσα
ᾤχετο.
~Οἱ |
[158] |
οὐδὲν
εὗρον
ὅτι
μὴ
ἀλεκτρυόνα,
|
~καὶ |
τοῦτον
λαβόντες
ἀπῄεσαν.
Ὁ
δὲ |
[158] |
ἄλλο
εὗρον,
μόνον
δὲ
~ἀλεκτρυόνα,
|
καὶ |
τοῦτον
λαβόντες
ἀπηλλαγησαν.
Ὁ
δὲ |
[175] |
συνελάμβανέ
τι,
~ἐκ
τούτου
μέρος
|
καὶ |
τῷ
ἑτέρῳ
παρέβαλλεν.
Ἀγανακτοῦντος
δὲ |
[161] |
ἐξ
ἀμφοτέρων
~διαίτης
στερηθῆναι.
~Οὕτω
|
καὶ |
τῶν
ἀνθρώπων
οἱ
τὰς
πατρίδας |
[170] |
~Ὁ
μῦθος
δηλοῖ
ὅτι
οὕτω
|
καὶ |
τῶν
ἀνθρώπων
οἱ
τοῖς
κρείττοσιν |
[170] |
κεκραγυῖα
οἰωνὸν
οὐκ
ἔχει.
Οὕτω
|
καὶ |
τῶν
~ἀνθρώπων
οἱ
τοῖς
κρείττοσιν |
[180] |
~Ὁ
μῦθος
δηλοῖ
ὅτι
οὕτω
|
καὶ |
τῶν
ἀνθρώπων
οἱ
φρόνιμοι,
ὁπόταν |
[153] |
~Ὁ
μῦθος
δηλοῖ
ὅτι
οὕτω
|
καὶ |
τῶν
ἀνθρώπων
οἱ
φρόνιμοι
ὑπὲρ |
[162] |
ἀπογυμνωθέντι
κολοιὸν
πάλιν
γενέσθαι.
~Οὕτω
|
καὶ |
τῶν
ἀνθρώπων
οἱ
χρεωφειλέται,
μέχρι |
[153] |
οὕτως
τῆς
σωτηρίας
~τυγχάνει.
Οὕτω
|
καὶ |
τῶν
ἀνθρώπων
φρόνιμοί
εἰσιν
ὅσοι |
[175] |
ἐσθίειν.
~Ὁ
μῦθος
δηλοῖ
ὅτι
|
καὶ |
τῶν
νέων
οἱ
μηδὲν
ἐπιστάμενοι |
[175] |
ἀλλοτρίους
δὲ
πόνους
κατεσθίειν.
Οὕτω
|
καὶ |
τῶν
~παίδων
οἱ
ῥᾴθυμοι
οὐ |
[154] |
ἐστί,
τῶν
δὲ
μητρυιά.
~Οὕτω
|
καὶ |
τῶν
παίδων
οὐχ
ὁμοίως
τρέφονται |
[156] |
ᾄδων
λίθοις
βαλλόμενος
ἐξηλάθη.
~Οὕτως
|
καὶ |
τῶν
ῥητόρων
ἔνιοι
ἐν
σχολαῖς |
[156] |
~Ὁ
μῦθος
δηλοῖ
ὅτι
οὕτω
|
καὶ |
τῶν
ῥητόρων
ἔνιοι
ἐν
ταῖς |
[171] |
δαίμων
οὕτως
σε
μισεῖ
~ὡς
|
καὶ |
τῶν
σῶν
οἰωνῶν
τὴν
πίστιν |
[191] |
καὶ
δειλίας
πλέως·
καὶ
γὰρ
|
καὶ |
~ὑπ'
ἀνθρώπων
καὶ
κυνῶν
καὶ |
[152] |
~Καρύα,
παρά
τινα
ὁδὸν
οὖσα
|
καὶ |
ὑπὸ
τῶν
παριόντων
λίθοις
~βαλλομένη, |
[161] |
εὐδοκιμοῦσι
διὰ
τὸ
ξένοι
~εἶναι
|
καὶ |
ὑπὸ
τῶν
πολιτῶν
δυσχεραίνονται
διὰ |
[194] |
~ἀλλὰ
πρὸς
ἀρετὴν
ἀφορᾶν.
~(Λέαινα
|
καὶ |
ὗς.
~Φασὶν
ὗν
καυχωμένην
ἀγέλην |
[165] |
κρέας
ἁρπάσασα
ἔφη·
Ὦ
κόραξ,
|
καὶ |
φρένας
εἰ
εἶχες,
οὐδὲν
ἂν |
[199] |
ἀναιδῶς.
Ἡ
δὲ
ἔλαφος
χολωθεῖσα
|
καὶ |
φρίξασα
τὴν
χαίτην
~εἶπεν·
Ὦ |
[194] |
ῥώμῃ
σώματος
καὶ
ἀνδρείᾳ
ἢ
|
καὶ |
φρονήσει
διαφέρων
ἢ
~πολλοὶ
δειλοὶ |
[165] |
δὲ
παραστῆσαι
αὐτῇ
θέλων
ὅτι
|
καὶ |
φωνὴν
ἔχει,
~ἀποβαλὼν
τὸ
κρέας |
[180] |
πρὸς
τὴν
ῥίζαν
τοῦ
δένδρου
|
καὶ |
φώνησον
τὸν
~παραμονάριον,
ὅπως
κρούσῃ |
[199] |
~τᾶς
ὕλαις·
προσπαίσασα
δὲ
αὐτῇ
|
καὶ |
χαίρειν
εἰποῦσα
ἔφη·
Ἀγαθά
~σοι |
[199] |
εἶχεν,
ἥτις
δὶς
εἰς
οἶκον
|
καὶ |
χεῖρας
λέοντος
~εἰσῆλθεν.
~Ὅτι
ὁ |
[180] |
πρὸς
αὐτόν·
Ἀγαθὸν
ὄρνεον
εἶ
|
καὶ |
χρηστὸν
τοῖς
ἀνθρώποις·
~κατάβηθι
δὲ |
[165] |
εὐμεγέθη
τε
καὶ
καλόν,
λέγουσα
|
καὶ |
ὡς
πρέπει
αὐτῷ
~μάλιστα
τῶν |