Alphabétiquement     [«   »]
καθεστήκεσαν 1
καθεύδοντα 3
καθημένων 1
καὶ 234
Καὶ 24
καὶδιαγινώσκειν 1
καιρὸν 1
Fréquences     [«    »]
158 δὲ
69
63 τῶν
234 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ÉSOPE, Les Fables, quatrième partie (fables 151 à 200)

καὶ


Fables
[191]   καὶ ~ὑπ' ἀνθρώπων καὶ κυνῶν  καὶ   ἀετῶν καὶ ἄλλων πολλῶν ~ἀναλίσκονται·
[174]   δή τις περιτυχὼν ~κύκνῳ πωλουμένῳ  καὶ   ἀκούσας ὅτι εὐμελέστατόν ἐστι ζῷον,
[180]   καὶ ἀλεκτρυὼν καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων  καὶ   ἀλεκτρυὼν ἑταιρείαν ποιησάμενοι ὥδευον. Ἑσπέρας
[180]   λέουσιν οὔτε ἄρκοις μαχομένοις. ~(Κύων  καὶ   ἀλεκτρυὼν καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων καὶ
[158]   τῶν χρηστῶν ἐστιν ~εὐεργετήματα. ~(Κλέπται  καὶ   ἀλεκτρυών. ~Κλέπται εἴς τινα εἰσελθόντες
[158]   ἡδυπάθειαν ἀπολωλότα εὔκαιρός ~ἐστιν. ~(Κλέπται  καὶ   ἀλεκτρυών. ~Κλέπται εἴς τινα οἰκίαν
[180]   πρὸς ~ἰσχυροτέρους πέμπουσι παραλογιζόμενοι. ~(Κύων  καὶ   ἀλέκτωρ καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων καὶ
[180]   καὶ ἀλέκτωρ καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων  καὶ   ἀλέκτωρ φιλίαν πρὸς ἀλλήλους ποιησάμενοι
[191]   ἀνθρώπων καὶ κυνῶν καὶ ἀετῶν  καὶ   ἄλλων πολλῶν ~ἀναλίσκονται· βέλτιον οὖν
[190]   ἐπιβλαβὴς ὠφέλιμός ἐστι. ~Λαγωοὶ  καὶ   ἀλώπεκες. ~Λαγωοί ποτε πολεμοῦντες ἀετοῖς
[160]   οἱ στρατηγοὶ ἄριστα φρονῶσιν. ~Κολοιὸς  καὶ   ἀλώπηξ. ~Κολοιὸς λιμώττων ἐπί τινος
[165]   εἰς μείζονα δεινὰ ~περιπεσόντες. ~Κόραξ  καὶ   ἀλώπηξ. ~Κόραξ κρέας ἁρπάσας ἐπί
[187]   ~ἀφανῆ κακίαν. ~(Κύων λέοντα διώκων  καὶ   ἀλώπηξ. ~Κύων θηρευτικὸς λέοντα ἰδων,
[180]   ἄρκοις μαχομένοις. ~(Κύων καὶ ἀλεκτρυὼν  καὶ   ἀλώπηξ. ~Κύων καὶ ἀλεκτρυὼν ἑταιρείαν
[180]   πέμπουσι παραλογιζόμενοι. ~(Κύων καὶ ἀλέκτωρ  καὶ   ἀλώπηξ. ~Κύων καὶ ἀλέκτωρ φιλίαν
[187]   εὐθέως ~ἀναχαιτίζουσιν. ~(Κύων λέοντα διώκων  καὶ   ἀλώπηξ. ~Κύων λέοντα διώκει κατὰ
[194]   ~προσήκουσιν ἐπιβαλλόμεμοι εἰκότως δυστυχοῦσιν. ~(Λέαινα  καὶ   ἀλώπηξ. ~Λέαινα ὀνειδιζομένη ὑπὸ ἀλώπεκος
[196]   εὐτελεῖς ἀταράχως βιοῦσιν. ~Λέων γηράσας  καὶ   ἀλώπηξ. ~Λέων γηράσας καὶ μὴ
[200]   οὐ κατανοεῖ. ~(Λέων καὶ ἄρκτος  καὶ   ἀλώπηξ. ~Λέων καὶ ἄρκτος, ἐλάφου
[192]   ἰδίων ~δυστυχημάτων παραμυθίαι γίνονται. ~Λαγωὸς  καὶ   ἀλώπηξ. ~Ὁ λαγωὸς τῇ ἀλώπεκι·
[178]   καθ' ἑαυτὸν λέγοντος τοῦ κυνὸς  καὶ   ~ἅμα σείοντος τὴν κέρκον, ὡς
[194]   φρονήσει διαφέρων ~πολλοὶ δειλοὶ  καὶ   ἄνανδροι καὶ ἄφρονες. ~Λέοντος
[194]   Ὅτι ~κρείσσων εἷς ῥώμῃ σώματος  καὶ   ἀνδρείᾳ καὶ φρονήσει διαφέρων
[156]   ἐν οἵκῳ κεκονιαμένῳ συνήθως ᾄδων,  καὶ   ~ἀντηχούσης αὐτῷ τῆς φωνῆς, ᾠήθη
[163]   ~τρεφομένας, λευκάνας ἑαυτὸν ἧκεν ὡς  καὶ   ἀπὸ τῆς αὐτῆς διαίτης ~μεταληψόμενος.
[167]   τοιοῦτον ἕρμαιον εὕρηκα ἐξ οὗ  καὶ   ἀπόλλυμαι. ~Οὗτος λόγος λεχθείη
[191]   λίμνην, ὡς ~εἰς αὐτὴν ἐμπεσούμενοι  καὶ   ἀποπνιγησόμενοι. Τῶν δὲ καθημένων ~κύκλῳ
[188]   ~σαλπίσας καὶ ἐπινίκιον ᾄσας, ἔπτατο·  καὶ   ἀράχνης δεσμῷ ἐμπλακεὶς ~ἐσθιόμενος ἀπωδύρετο
[200]   καὶ ἄρκτος καὶ ἀλώπηξ. ~Λέων  καὶ   ἄρκτος, ἐλάφου νεβρὸν εὑρόντες, περὶ
[200]   κινδύνων συμφορὰς οὐ κατανοεῖ. ~(Λέων  καὶ   ἄρκτος καὶ ἀλώπηξ. ~Λέων καὶ
[200]   ὁρῶσι τὰς ἐπικαρπίας ~ἀποφερομένους. ~(Λέων  καὶ   ἄρκτος. ~Λέων καὶ ἄρκτος, ὁμοῦ
[200]   ~ἀποφερομένους. ~(Λέων καὶ ἄρκτος. ~Λέων  καὶ   ἄρκτος, ὁμοῦ νεβρῷ περιτυχόντες, περὶ
[180]   ἀφύπνωσε, καὶ τῆς νυκτὸς ~παρελθούσης  καὶ   αὐγῆς καταλαβούσης, ἀλέκτωρ κατὰ
[159]   τοσοῦτον προέχουσι τῇ ισχύι ὡς  καὶ   αὐτὴν τὴν γαστέρα ~βαστάζειν, ἐκείνη
[155]   βουλόμενος ~αὐτὸν ἐκεῖθεν ἀνενεγκεῖν, κατῆλθε  καὶ   αὐτὸς εἰς τὸ φρέαρ. Οἰηθεὶς
[163]   τρεφομένας, ~λευκάνας ἑαυτὸν ἦλθεν ὡς  καὶ   αὐτὸς τῆς αὐτῆς διαίτης ~μεταληψόμενος.
[162]   δὲ κολοιὸς ~ποικίλος γενόμενος ἧκε  καὶ   αὐτός. Τοῦ δὲ Διὸς μέλλοντος
[194]   ~πολλοὶ δειλοὶ καὶ ἄνανδροι  καὶ   ἄφρονες. ~Λέοντος βασιλεία. ~Λέων τις
[155]   ἐσπούδασα; μῦθος ~πρὸς ἀδίκους  καὶ   ἀχαρίστους. ~(Κηπουρὸς καὶ κύων. ~Κηπουροῦ
[151]   μεμψιμοίρους πρέπον ἐστὶν ~ὀρθὰ βιοῦν  καὶ   βαδίζειν, καὶ τότε ὅμοια διδάσκειν.
[152]   Οἱ δὲ παροδῖται ~λίθοις αὐτὴν  καὶ   βάκλοις κατέκλων διὰ τὰ κάρυα.
[199]   ὑπὲρ σὲ πλεῖον ἐκεῖνος θυμοῦται,  καὶ   βασιλέα τὸν ~λύκον θέλει ποιῆσαι·
[191]   ἑτέρων χείρονα ~πασχόντων παραμυθοῦνται. ~(Λαγωοὶ  καὶ   βάτραχοι. ~Λαγωοὶ καταγνόντες τῆς ἑαυτῶν
[191]   τῆς ἑαυτῶν ~σωτηρίας καταφρονοῦσι. ~(Λαγωοὶ  καὶ   βάτραχοι. ~Οἱ λαγωοί ποτε συνελθόντες
[151]   λέγεις, ὀρθὰ σὺ βάδιζε  καὶ   βλέπων σε ζηλώσω. ~Ὁ μῦθος
[151]   σύ, διδάσκουσα, ὀρθὰ ~βάδιζε  καὶ   βλέπων σε ζηλώσω. Ὅτι τοὺς
[180]   ἐκεκράγει. Ἀλώπηξ δὲ τούτου ἀκούσασα  καὶ   βουλομένη ~αὐτὸν καταθοινήσασθαι, ἐλθοῦσα καὶ
[165]   ἐκάθισεν. Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη αὐτὸν  καὶ   βουλομένη τοῦ κρέατος περιγενέσθαι στᾶσα
[187]   κατὰ κράτος. ~Λέων δὲ στραφεὶς  καὶ   βρυχησάμενός γε ~ᾤχετο φυγὰς τρομάξας
[184]   τινος ἐκάθευδε. Λύκου δ' ἐπιδραμόντος  καὶ   ~βρῶμα μέλλοντος θήσειν αὐτὸν, ἐδεῖτο
[191]   ἐπισφαλὴς εἴη καὶ δειλίας πλέως·  καὶ   γὰρ καὶ ~ὑπ' ἀνθρώπων καὶ
[170]   τῷ τῶν ἴσων μὴ ἐφικέσθαι  καὶ   γέλωτα ~ὀφλισκάνουσι. ~(Κορώνη καὶ κύων.
[170]   τῷ τῶν ἴσων μὴ ~ἐφικέσθαι,  καὶ   γέλωτα ὀφλισκάνουσιν. ~(Κορώνη καὶ κόραξ.
[199]   Ἀλλ' ἐλθὲ καὶ μηδὲν ~πτοηθῇς  καὶ   γενοῦ ὡς πρόβατον. Ὄμνυμι γάρ
[197]   τοὺς ~κινδύνους ἐκφεύγουσιν. ~Λέων ἐγκλεισθεὶς  καὶ   γεωργός. ~Λέων εἰς γεωργοῦ ἔπαυλιν
[198]   αὑτῶν πλημμελείας ὑπομένουσιν. ~Λέων ἐρασθεὶς  καὶ   γεωργός. ~Λέων ἐρασθεὶς γεωργοῦ θυγατρὸς,
[188]   καὶ δάκνεις τοῖς ὀδοῦσι; τοῦτο  καὶ   γυνὴ τῷ ἀνδρὶ μαχομένη ~ποιεῖ.
[188]   δύναμις; ὅτι ξύεις τοῖς ~ὄνυξι  καὶ   δάκνεις τοῖς ὀδοῦσι; τοῦτο καὶ
[167]   καταπτὰς ἥρπασε. Τοῦ δὲ ἐπιστραφέντος  καὶ   ~δακόντος αὐτόν, ἀποθνῄσκειν μέλλων, ἔφη·
[199]   δὲ εἶπεν· Οὕτως ἄνανδρος εἶ  καὶ   δειλή; ~Οὕτως ἡμᾶς τοὺς φίλους
[191]   ~ἀπεκλαίοντο βίον ὡς ἐπισφαλὴς εἴη  καὶ   δειλίας πλέως· καὶ γὰρ καὶ
[174]   μουσικὴ τελευτῆς ἀναβολὴν ~ἀπεργάζεται. ~Κύκνος  καὶ   δεσπότης. ~Τοὺς κύκνους φασὶ παρὰ
[170]   ~μαρτυρεῖσθαι, ἐβουλήθη τῶν αὐτῶν ἐφικέσθαι·  καὶ   δὴ θεασαμένη ~τινὰς ὁδοιπόρους παριόντας
[164]   ~Κολοιὸς φυγάς. ~Κολοιόν τις συλλαβὼν  καὶ   δήσας αὐτοῦ τὸν πόδα λινῷ
[171]   Καὶ κορώνη ~ἀπεκρίνατο· Ἀλλὰ  καὶ   διὰ τοῦτο αὐτῇ θύω, διότι
[170]   δι' οἰωνῶν τοῖς ἀνθρώποις ~μαντεύεσθαι,  καὶ   διὰ τοῦτο μαρτυρουμένῳ ὡς προλέγοντι
[158]   ~Ὅι δὲ ὑποτυχόντες ἔφασαν· Ἀλλὰ  καὶ   διὰ τοῦτό σε μᾶλλον θύομεν·
[170]   ~ἀνθρώποις καὶ τὸ μέλλον προφαίνειν  καὶ   διὰ τοῦτο ὑπ' αὐτῶν ~μαρτυρεῖσθαι,
[195]   ὠμός, οὐδὲ βίαιος, ἀλλὰ ~πρᾷος  καὶ   δίκαιος, ὥσπερ ἄνθρωπος. Ἐπὶ δὲ
[195]   ~Ὅτι δικαιοσύνης ἐν πόλει οὕσης  καὶ   δικαίως πάντων δικαζόντων, καὶ ~οἱ
[199]   ἀλώπεκα ἐκ δευτέρου τι ποιῆσαι  καὶ   δόλῳ πάλιν ταύτην ~ἀγαγεῖν.
[199]   ~ἀγαγεῖν. δὲ εἶπεν· Χαλεπὸν  καὶ   δύσκολον ἐπιτάττεις ἐμοὶ πρᾶγμα, ~ἀλλ'
[169]   ἐθρήνει λέγων· Οἴμοι τῷ ταλαιπώρῳ  καὶ   ~δυστηνῷ πτηνῷ· οὐ διὰ χρυσόν,
[169]   θρηνῶν ἔλεγεν· Οἴμοι τῷ ταλαιπώρῳ  ~καὶ   δυστήνῳ πτηνῷ· οὐ χρυσὸν ἐνοσφισάμην
[199]   πάντα τὰ ὀστᾶ καὶ μυελοὺς  καὶ   ἔγκατα αὐτῆς ~καταπίνων. δὲ
[156]   ~ἐπαρθεὶς ἐπὶ τούτῳ ἔγνω δεῖν  καὶ   εἰς θέατρον εἰσελθεῖν. Ἀφικόμενος ~δὲ
[178]   ἐξαπιναίως ~ἐφάνη· τραφήσομαί τε γὰρ  καὶ   εἰς κόρον δειπνήσω, ὥστε με
[188]   ἰσχυρότερος. Εἰ δὲ θέλεις, ἔλθωμεν  ~καὶ   εἰς πόλεμον. Καὶ σαλπίσας
[199]   φοβεροὶ καθεστήκεσαν. ~Λέων κιὰ ἀλώπηξ  καὶ   ἔλαφος. ~Λέων νοσήσας ἔκειτο ἐν
[196]   δὴ παραγενόμενος εἴς τι ~σπήλαιον  καὶ   ἐνταῦθα κατακλιθεὶς προσεποιεῖτο νοσεῖν· καὶ
[199]   τοῦ ὠτὸς κρατήσας ~ἤμελλε συμβουλεύειν  καὶ   ἐντολάς σοι δοῦναι περὶ τῆς
[197]   τὰ ποίμνια διέφθειρεν, ἔπειτα δὲ  καὶ   ἐπὶ τοὺς βόας ἐτράπη. Καὶ
[159]   οὐδὲ ὑμεῖς βαστάζειν δυνήσεσθε. ~Οὕτω  καὶ   ἐπὶ τῶν στρατευμάτων τὸ μηδὲν
[188]   κώνωψ νικήσας τὸν λέοντα, ~σαλπίσας  καὶ   ἐπινίκιον ᾄσας, ἔπτατο· καὶ ἀράχνης
[199]   τοὺς ἀπείρους, ἄλλους ποιεῖ ~βασιλεῖς  καὶ   ἐρέθιζε. δὲ εἶπεν· Οὕτως
[166]   ἀνόητον λόγος εὔκαιρος. ~Κόραξ  καὶ   Ἑρμῆς. ~Κόραξ ἐν παγίδι κρατηθεὶς
[199]   τῇ ὕλῃ. Εὗρεὲ αὐτὴν καταψυχομένην,  ~καὶ   ἔστη ἀναιδῶς. δὲ ἔλαφος
[199]   λέων γείτων ἐστίμοι· ~νοσεῖ δὲ  καὶ   ἔστιν ἐγγὺς τοῦ θνῄσκειν. Ἐβουλεύετο
[199]   εἶπεν· εἰ θέλεις ὑγιᾶναί με  καὶ   ζῆν, τὴν ἔλαφον τὴν ~μεγίστην,
[177]   τῇ πόλει κυνῶν δάκνεσθαι. ~Οὕτω  καὶ   τῶν ἀνθρώπων πονηρία δελεαζομένη
[199]   νοῦς ~ἐτυφώθη τοῖς λόγοις,  καὶ   ἦλθεν εἰς τὸ σπήλαιον μὴ
[162]   οὖν ἡμέρα τῆς ~προθεσμίας  καὶ   ἦλθον πάντα τὰ ὄρνεα πρὸς
[163]   οὐδὲ μιᾶς ἔτυχεν. Ἀτὰρ ~οὖν  καὶ   ἡμᾶς δεῖ τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι,
[163]   ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι δεῖ  καὶ   ἡμᾶς τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους
[191]   ἑαυτοὺς κατακρημνίσωμεν· ~ἰδοῦ γὰρ εὕρηνται  καὶ   ἡμῶν δειλότερα ζῷα. ~Οὕτω καὶ
[191]   διαπράξησθε· ἤδη γάρ, ὡς ὁρᾶτε,  καὶ   ἡμῶν ἕτερ' ἐστὶ ζῷα ~δειλότερα.
[192]   ἑστιῶ ~σε. δὲ ἠκολούθει  καὶ   ἦν ἔνδον οὐδὲν
[156]   ~ἐπαρθεὶς ἐπὶ τούτῳ ἔγνω δεῖν  καὶ   θεάτρῳ ἑαυτὸν ἐπιδοῦναι. ~Ἀφικόμενος δ'
[199]   γὰρ αὐτὸν εἶχε καὶ λύπη·  καὶ   ~ἱκέτευε τὴν ἀλώπεκα ἐκ δευτέρου
[193]   κακῶς τῇ ~περιεργειᾳ χρωμένοις. ~Λάρος  καὶ   ἰκτῖνος. ~Λάρος ἰχθὺν καταπιών, διαρραγέντος
[184]   μὲν γάρ, φησί, λεπτός εἰμι  καὶ   ἰσχνός· ἂν δὲ μικρὸν ἀναμείνῃς,
[184]   λέγων· Νῦν μὲν λεπτός εἰμι  καὶ   ἰσχνός· μέλλουσι δέ ~μου οἱ
[152]   ~ἀντιλαμβάνω χάριτας. ~{Ὅτι} τοὺς ἀχαρίστους  καὶ   κακούργους, τοὺς ἀντὶ ἀγαθῶν κακὰ
[156]   ἑαυτὸν ἐπιδοῦναι. ~Ἀφικόμενος δ' ἐπιδείξασθαι  καὶ   κακῶς ᾄδων πάνυ, λίθοις αὐτὸν
[165]   ~ἐπῄνει αὐτὸν ὡς εὐμεγέθη τε  καὶ   καλόν, λέγουσα καὶ ὡς πρέπει
[199]   χεῖρας· ἐπιθυμῶ γὰρ αὐτῆς ἐγκάτων  καὶ   ~καρδίας. δὲ ἀλώπηξ ἀπελθοῦσα
[170]   δὲ πρὸς τὴν φωνὴν ἐπιστραφέντων  καὶ   ~καταπλαγέντων, εἷς τις ὑποτυχὼν ἔφη·
[170]   δὲ πρὸς τὴν φωνὴν ἐπιστραφέντων  καὶ   ~καταπλαγέντων, ὑποτυχών τις ἔφη· Ἀπίωμεν,
[161]   οἶδε, τρέφειν δὲ οὐδαμῶς. ~Κολοιὸς  καὶ   κόρακες. ~Κολοιὸς τῷ μεγέθει τῶν
[170]   ~ἐφικέσθαι, καὶ γέλωτα ὀφλισκάνουσιν. ~(Κορώνη  καὶ   κόραξ. ~Κορώνη φθονήσασα κόρακι ἐπὶ
[170]   κέρδος εὐτελὲς ὑφισταμένους θάνατον. ~(Κορώνη  καὶ   κόραξ. ~Κορώνη φθονήσασα κόρακι ἐπὶ
[181]   ῥᾴδίως πρὸς αὐτὸ ἀντιπαρατάσσονται. ~Κύων  καὶ   κόχλος. ~Ὤα τις κύων καταπίνειν
[173]   ~Ανὴρ εὐπορῶν χῆνά τε ἅμα  καὶ   κύκνον ἔτρεφεν, οὐκ ἐπὶ τοῖς
[179]   ἀλλὰ ~τούτους ἐκφεύγειν. ~(Κύων θηρευτικὸς  καὶ   κύνες. ~Κύων θηρευτικὸς ῥήξας τοὺς
[179]   εὖ ποιεῖν ~ἐπαγγελλομένοις. ~(Κύων θηρευτικὸς  καὶ   κύνες. ~Κύων τρεφόμενος ἐν οἴκῳ,
[191]   καὶ γὰρ καὶ ~ὑπ' ἀνθρώπων  καὶ   κυνῶν καὶ ἀετῶν καὶ ἄλλων
[155]   ~πρὸς ἀδίκους καὶ ἀχαρίστους. ~(Κηπουρὸς  καὶ   κύων. ~Κηπουροῦ κύων εἰς φρέαρ
[155]   ~τρεφόμενοι τοῖς μητέρας ἔχουσιν. ~(Κηπουρὸς  καὶ   κύων. ~Κηπωροῦ κύων εἰς φρέαρ
[171]   ~ἐχθροὺς εὐεργετεῖν οὐκ ὀκνοῦσιν. ~(Κορώνη  καὶ   κύων. ~Κορώνη Ἀθηνᾷ θύουσα κύνα
[171]   ἐφικέσθαι καὶ γέλωτα ~ὀφλισκάνουσι. ~(Κορώνη  καὶ   κύων. ~Κορώνη Ἀθηνᾷ θύουσα κύνα
[195]   πάντων τῶν ζώων δοῦναι δίκας  καὶ   λαβεῖν ~πρὸς ἄλληλα, λύκος
[182]   λανθάνουσιν ~ἑαυτοὺς περιπείροντες ἀτόποις. ~Κύων  καὶ   λαγωός. ~Κύων θηρευτικὸς λαγωὸν συλλαβών,
[179]   μέντοι πλησίον εἰμὶ ~θανάτου ἄρκοις  καὶ   λέουσι μαχόμενος. Οἱ δὲ πρὸς
[179]   δὲ πλησίον εἰμὶ θανάτου, ἄρκοις  καὶ   λέουσι ~μαχόμενος. Ὁι δὲ πρὸς
[188]   πρὸς τούτοις γελοῖα πάσχει. ~Κώνωψ  καὶ   λέων. ~Κώνωψ πρὸς λέοντα ἐλθὼν
[184]   ἀνθρώποις μαθήματα ~γίνονται. ~(Κύων κοιμώμενος  καὶ   λύκος. ~Κύων πρὸ ἐπαύλεώς τινος
[184]   βίου ~τοῦτο φυλάττονται. ~(Κύων κοιμώμενος  καὶ   λύκος. ~Κύων πρὸ ἐπαύλεώς τινος
[152]   ἥτις κατ' ~ἐνιαυτὸν ἐμαυτῇ ὕβρεις  καὶ   λύπας παρέχω. λόγος πρὸς
[199]   ἐστέναξεν· λιμὸς γὰρ αὐτὸν εἶχε  καὶ   λύπη· καὶ ~ἱκέτευε τὴν ἀλώπεκα
[183]   τοῖς ἀνθρώποις μαθήματα ~γίνονται. ~(Κύων  καὶ   μάγειρος. ~Κύων εἴς τι μαγειρεῖον
[183]   ἀμφίβολον λόγος εὔκαιρος. ~(Κύων  καὶ   μάγειρος. ~Κύων εἰσπηδήσας εἰς μαγειρεῖον
[197]   γὰρ τοῦτον συγκλεῖσαι ἐβούλου ὃν  καὶ   μακρόθεν ~σε ἔδει φεύγειν; Οὕτως
[179]   κινδύνους ἑαυτῷ ἐπιφέρειν διὰ τρυφὴν  καὶ   ματαίαν δόξαν, ἀλλὰ ~τούτους ἐκφεύγειν.
[154]   στερεά, ~τὰ δὲ ἥμερα λεπτὰ  καὶ   μεμαρασμένα. Κἀκεῖνος ἔφη· γῆ
[196]   γηράσας καὶ ἀλώπηξ. ~Λέων γηράσας  καὶ   μὴ δυνάμενος δι' ἀλκῆς ἑαυτῷ
[168]   μητρί· Μῆτερ, εὔχου τῷ θεῷ  καὶ   μὴ θρήνει. ~δ' ὑπολαβοῦσα
[199]   οἴμοι, πονηρὸν δεσπότην. Ἀλλ' ἐλθὲ  καὶ   μηδὲν ~πτοηθῇς καὶ γενοῦ ὡς
[151]   καὶ τότε ὅμοια διδάσκειν. ~(Καρκῖνος  καὶ   μήτηρ. ~Μὴ λοξὰ περιπάτει, καρκῖνος
[151]   ~(Καρκῖνος  καὶ   μήτηρ. ~Μὴ λοξὰ περιπατεῖν καρκίνῳ
[199]   ~δεῖπνον εἶχε, πάντα τὰ ὀστᾶ  καὶ   μυελοὺς καὶ ἔγκατα αὐτῆς ~καταπίνων.
[175]   ποτε θηρευτικὸς ἤγρευέ τι,  καὶ   οἰκουρὸς ~συμμετεῖχεν αὐτῷ τῆς
[181]   ~εἶναι. Βαρούμενος δὲ τὰ σπλάγχνα  καὶ   ὀδυνώμενος ἔλεγε· Δίκαια ~ἔγωγε πέπονθα,
[195]   οὕσης καὶ δικαίως πάντων δικαζόντων,  καὶ   ~οἱ εὐτελεῖς ἀταράχως βιοῦσιν. ~Λέων
[178]   ἑστιάσων τινὰ τῶν φίλων αὐτῷ  καὶ   ~οἰκείων. δὲ κύων αὐτοῦ
[170]   κορώνη γάρ ~ἐστιν, ἥτις κέκραγε  καὶ   οἰωνισμὸν οὐκ ἔχει. ~Ὁ μῦθος
[162]   διὰ τὸ ὐπερπεφρονηκέναι ~αὐτούς. ~Κολοιὸς  καὶ   ὄρνεα. ~Ζεὺς βουλόμενος βασιλέα ὀρνέων
[153]   αἰδοῖα ῥίπτει πρὸς τοὺς διώκοντας  καὶ   ~οὕτω σωτηρίας τυγχάνει. ~Ὁ μῦθος
[196]   καὶ ἐνταῦθα κατακλιθεὶς προσεποιεῖτο νοσεῖν·  καὶ   οὕτω τὰ ~παραγενόμενα πρὸς αὐτὸν
[153]   ~ἀποκόπτων τὰ ἑαυτοῦ αἰδοῖα ῥίπτει  καὶ   οὕτως τῆς σωτηρίας ~τυγχάνει. Οὕτω
[167]   πρότερόν σου δεσπότην ἠδίκησας; ~Κόραξ  καὶ   ὄφις. ~Κόραξ τροφῆς ἀπορῶν, ὡς
[156]   εἰσελθεῖν. Ἀφικόμενος ~δὲ ἐπὶ σκήνην  καὶ   πάνυ κακῶς ᾄδων λίθοις βαλλόμενος
[179]   εἶπον· Καλὸν βίον ἡμεῖς, εἰ  καὶ   ~πενιχρόν, ζῶμεν, οἵτινες οὔτε λέουσι
[167]   ἄνδρα ὅς διὰ θησαυροῦ εὕρεσιν  καὶ   ~περὶ σωτηρίας ἐκινδύνευσεν. ~Κόραξ νοσῶν.
[163]   καὶ τὰ προσόντα ~ἀφαιρεῖται. ~(Κολοιὸς  καὶ   περιστεραί. ~Κολοιὸς ἔν τινι περιστερεῶνι
[163]   ἐξ ἀρχῆς ἦσαν εὑρίσκονται. ~(Κολοιὸς  καὶ   περιστεραί. ~Κολοιὸς ἰδὼν περιστερὰς ἔν
[199]   σοι εἰς τὰ φύλλα ~πάντα  καὶ   πηγὰς μηδὲν κακὸν παθεῖν παρὰ
[199]   ἀλλὰ οὐκέτι χειρώσῃ με· εἰδὲ  καὶ   πλησιάσεις μοι, ~οὐ ζήσεις ἔτι.
[159]   τοῖς ~χρηστοῖς ἐστιν εὐεργετήματα. ~Κοιλία  καὶ   πόδες. ~Κοιλία καὶ πόδες περὶ
[159]   εὐεργετήματα. ~Κοιλία καὶ πόδες. ~Κοιλία  καὶ   πόδες περὶ δυνάμεως ἤριζον. Παρ'
[189]   ταῦρος. ~Κώνωψ ἐπιστὰς κέρατι ταύρου  καὶ   πολὺν χρόνον ἐπικαθίσας, ἐπειδὴ ~ἀπαλλάττε
[155]   ἄνδρα ἀχάριστον εἰς τοὺς εὐεργέτας  καὶ   πρὸς ἀδικοῦντα ~μῦθος ἁρμόζει.
[187]   κρείττονας ἀντιφερίζειν· νίκης τε στέρεται  ~καὶ   πρὸς τούτοις γελοῖα πάσχει. ~Κώνωψ
[162]   ὀρνέων πτερὰ ~συλλεξάμενος, ἑαυτῷ περιέθηκε  καὶ   προσεκόλλησε. Συνέβη οὖν ἐκ ~τούτου
[199]   ἀκούσῃς, συμβουλεύω καὶ σὲ ἐλθεῖν  καὶ   ~προσμένειν τελευτῶντι αὐτῷ. Οὕτως εἶπεν
[199]   ἐμοῦ τῆς γραὸς ἀκούσῃς, συμβουλεύω  καὶ   σὲ ἐλθεῖν καὶ ~προσμένειν τελευτῶντι
[200]   ὡς ἐκ τῆς πολλῆς μάχης  καὶ   ~σκοτοδινιᾶσαι, ἀπαυδήσαντες ἔκειντο. Ἀλώπηξ δὲ
[184]   τηνικαῦτα πολλὰ ~φαγὼν πιμελέστερος ἔσομαι,  καὶ   σοὶ ἡδύτερον βρῶμα γενήσομαι.
[184]   τοῦ δώματος τὸν κύνα καθεύδοντα,  καὶ   στὰς κάτωθεν πρὸς ~ἑαυτὸν ἐκάλει,
[196]   τὸ ~τέχνασμα αὐτοῦ συνεῖσα παρεγένετο,  καὶ   στᾶσα ἄποθεν τοῦ ~σπηλαίου ἐπυνθάνετο
[180]   ἀλώπηξ ἀκούσασα πρὸς αὐτὸν ~ἔδραμε  καὶ   στᾶσα κάτωθεν πρὸς ἑαυτὴν κατελθεῖν
[180]   καὶ βουλομένη ~αὐτὸν καταθοινήσασθαι, ἐλθοῦσα  καὶ   στᾶσα κάτωθεν τοῦ δένδρου ~ἐβόα
[170]   παριόντας ἧκεν ἐπί τινος δένδρου,  καὶ   στᾶσα ~μεγάλα ἐκεκράγει. Τῶν δὲ
[170]   παριόντας, ἧκεν επί τι δένδρον  καὶ   ~στᾶσα μεγάλως ἔκραξεν. Τῶν δὲ
[154]   τῶν λαχάνων εὐθαλῆ τέ ἐστι  καὶ   στερεά, ~τὰ δὲ ἥμερα λεπτὰ
[184]   τινος ἐκοιμᾶτο. Λύκος δὲ θεασάμενος  καὶ   ~συλλαβὼν οἷός τε ἦν καταφαγεῖν.
[180]   ὅπως ᾄσωμεν τὰς νυκτερινὰς ᾠδὰς  καὶ   ~συνευφρανθῶμεν ἀμφότεροι. δὲ ἀλέκτωρ
[179]   μὲν τποφῇ συζῶ περισσῇ οἶδα  καὶ   σῶμα ~τὸ ἐμὸν εὐφραίνω· ἀεὶ
[164]   δουλείαν μὴ ὑπομείνας ~ἔλαθον ἐμαυτὸν  καὶ   σωτηρίας στερήσας. ~Οὗτος λόγος
[162]   συνιδὼν ἑαυτὸν δυσμορφίᾳ ~περικείμενον, ἀπελθὼν  καὶ   τὰ ἀποπίπτοντα τῶν ὀρνέων πτερὰ
[163]   πρὸς τῷ μηδὲν ὠφελεῖν πολλάκις  καὶ   τὰ προσόντα ~ἀφαιρεῖται. ~(Κολοιὸς καὶ
[163]   πρὸς τῷ μηδὲν ὠφελεῖν, ἀφαιρεῖται  καὶ   τὰ προσόντα ~πολλάκις. ~Κολοιὸς φυγάς.
[161]   ἀνθρώπων οἱ τὰς πατρίδας ἀπολιπόντες  καὶ   τὰς ~ἀλλοδαπὰς προκρίνοντες οὔτε ἐν
[199]   ἔρως τὸν ἀνθρώπινον νοῦν ἐπιθολοῖ  καὶ   τὰς ~τῶν κινδύνων συμφορὰς οὐ
[189]   ζώου, ~τῆς ἀράχνης, ἀπώλετο. ~Κώνωψ  καὶ   ταῦρος. ~Κώνωψ ἐπιστὰς κέρατι ταύρου
[173]   ᾄδει τι ~μέλος θανάτου προοίμιον,  καὶ   τῇ μὲν ᾠδῇ μηνύει τὴν
[196]   ἔχοι. Τοῦ δὲ εἰπόντος· Κακῶς,  καὶ   ~τὴν αἰτίαν ἐρομένου δι' ἣν
[160]   Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη αὐτον ἐγχρονίζοντα  καὶ   τὴν αἰτίαν παρ' αὐτοῦ μαθοῦσα
[180]   αὐτόν, κύων ἄφνω πηδήσας  καὶ   τὴν ἀλώπεκα ~δραξάμενος, διεσπάραξεν αὐτήν.
[161]   ἀμφιγνοοῦντες αὐτοῦ τό τε εἶδος  καὶ   τὴν φωνὴν ~παίοντες αὐτὸν ἐξέβαλον.
[180]   τῆς ῥαγάδος τοῦ δένδρου ἀφύπνωσε,  καὶ   τῆς νυκτὸς ~παρελθούσης καὶ αὐγῆς
[190]   εἰ μὴ ᾔδειμεν τίνες ~ἐστὲ  καὶ   τίσι πολεμεῖτε. ~Ὁ λόγος δηλοῖ
[165]   μεγάλα ἐκεκράγει. Ἐκείνη δὲ προσδραμοῦσα  καὶ   ~τὸ κρέας ἁρπάσασα ἔφη·
[170]   τῷ διὰ οἰωνῶν μαντεύεσθαι ~ἀνθρώποις  καὶ   τὸ μέλλον προφαίνειν καὶ διὰ
[179]   εἶπεν· Ὅτι τροφῇ συζῶ περισσῇ  καὶ   τὸ ~σῶμα τὸ ἐμὸν εὐφραίνω
[151]   γὰρ αὐτοὺς ὀρθὰ βιοῦν ~δεῖ  καὶ   τόθ' ἑτέρους διδάσκειν. ~(Καρύα. ~Καρύα,
[191]   καὶ ἡμῶν δειλότερα ζῷα. ~Οὕτω  καὶ   τοῖς ἀνθρώποις αἱ τῶν ἄλλων
[193]   οἱ τὰ οἰκεῖα ἐπιτηδεύματα καταλιπόντες  καὶ   τοῖς μηδὲν ~προσήκουσιν ἐπιβαλλόμεμοι εἰκότως
[175]   παρέβαλλεν. Ἀγανακτοῦντος δὲ τοῦ ~θηρευτικοῦ  καὶ   τὸν ἕτερον ὀνειδίζοντος, εἴ γε
[200]   κύκλῳ περιιοῦσα, ~πεπτωκότας αὐτοὺς ἰδοῦσα  καὶ   τὸν νεβρὸν ἐν τῷ μέσῳ
[151]   ἐστὶν ~ὀρθὰ βιοῦν καὶ βαδίζειν,  καὶ   τότε ὅμοια διδάσκειν. ~(Καρκῖνος καὶ
[183]   μάγειρος. ~Κύων εἰσπηδήσας εἰς μαγειρεῖον  καὶ,   τοῦ μαγείρου ἀσχολουμένου, ~καρδίαν ἁρπάσας,
[198]   μὴ τούς τε ~ὀδόντας ἐξέλῃ  καὶ   τοὺς ὄνυχας ἐκτέμῃ· τούτους γὰρ
[165]   αὐτῷ ~μάλιστα τῶν ὀρνέων βασιλεύειν,  καὶ   τοῦτο πάντως ἂν ἐγένετο, εἰ
[161]   ὁμοφύλους, παρεγένετο πρὸς τοὺς κόρακας  καὶ   τούτοις ἠξίου ~συνδιαιτᾶσθαι. Οἱ δὲ
[200]   κείμενον, διὰ ~μέσου ἀμφοῖν διαδραμοῦσα  καὶ   τοῦτον ἁρπάσασα, φεύγουσα ᾤχετο. ~Οἱ
[158]   οὐδὲν εὗρον ὅτι μὴ ἀλεκτρυόνα,  ~καὶ   τοῦτον λαβόντες ἀπῄεσαν. δὲ
[158]   ἄλλο εὗρον, μόνον δὲ ~ἀλεκτρυόνα,  καὶ   τοῦτον λαβόντες ἀπηλλαγησαν. δὲ
[175]   συνελάμβανέ τι, ~ἐκ τούτου μέρος  καὶ   τῷ ἑτέρῳ παρέβαλλεν. Ἀγανακτοῦντος δὲ
[161]   ἐξ ἀμφοτέρων ~διαίτης στερηθῆναι. ~Οὕτω  καὶ   τῶν ἀνθρώπων οἱ τὰς πατρίδας
[170]   ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω  καὶ   τῶν ἀνθρώπων οἱ τοῖς κρείττοσιν
[170]   κεκραγυῖα οἰωνὸν οὐκ ἔχει. Οὕτω  καὶ   τῶν ~ἀνθρώπων οἱ τοῖς κρείττοσιν
[180]   ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω  καὶ   τῶν ἀνθρώπων οἱ φρόνιμοι, ὁπόταν
[153]   ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω  καὶ   τῶν ἀνθρώπων οἱ φρόνιμοι ὑπὲρ
[162]   ἀπογυμνωθέντι κολοιὸν πάλιν γενέσθαι. ~Οὕτω  καὶ   τῶν ἀνθρώπων οἱ χρεωφειλέται, μέχρι
[153]   οὕτως τῆς σωτηρίας ~τυγχάνει. Οὕτω  καὶ   τῶν ἀνθρώπων φρόνιμοί εἰσιν ὅσοι
[175]   ἐσθίειν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι  καὶ   τῶν νέων οἱ μηδὲν ἐπιστάμενοι
[175]   ἀλλοτρίους δὲ πόνους κατεσθίειν. Οὕτω  καὶ   τῶν ~παίδων οἱ ῥᾴθυμοι οὐ
[154]   ἐστί, τῶν δὲ μητρυιά. ~Οὕτω  καὶ   τῶν παίδων οὐχ ὁμοίως τρέφονται
[156]   ᾄδων λίθοις βαλλόμενος ἐξηλάθη. ~Οὕτως  καὶ   τῶν ῥητόρων ἔνιοι ἐν σχολαῖς
[156]   ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω  καὶ   τῶν ῥητόρων ἔνιοι ἐν ταῖς
[171]   δαίμων οὕτως σε μισεῖ ~ὡς  καὶ   τῶν σῶν οἰωνῶν τὴν πίστιν
[191]   καὶ δειλίας πλέως· καὶ γὰρ  καὶ   ~ὑπ' ἀνθρώπων καὶ κυνῶν καὶ
[152]   ~Καρύα, παρά τινα ὁδὸν οὖσα  καὶ   ὑπὸ τῶν παριόντων λίθοις ~βαλλομένη,
[161]   εὐδοκιμοῦσι διὰ τὸ ξένοι ~εἶναι  καὶ   ὑπὸ τῶν πολιτῶν δυσχεραίνονται διὰ
[194]   ~ἀλλὰ πρὸς ἀρετὴν ἀφορᾶν. ~(Λέαινα  καὶ   ὗς. ~Φασὶν ὗν καυχωμένην ἀγέλην
[165]   κρέας ἁρπάσασα ἔφη· κόραξ,  καὶ   φρένας εἰ εἶχες, οὐδὲν ἂν
[199]   ἀναιδῶς. δὲ ἔλαφος χολωθεῖσα  καὶ   φρίξασα τὴν χαίτην ~εἶπεν·
[194]   ῥώμῃ σώματος καὶ ἀνδρείᾳ  καὶ   φρονήσει διαφέρων ~πολλοὶ δειλοὶ
[165]   δὲ παραστῆσαι αὐτῇ θέλων ὅτι  καὶ   φωνὴν ἔχει, ~ἀποβαλὼν τὸ κρέας
[180]   πρὸς τὴν ῥίζαν τοῦ δένδρου  καὶ   φώνησον τὸν ~παραμονάριον, ὅπως κρούσῃ
[199]   ~τᾶς ὕλαις· προσπαίσασα δὲ αὐτῇ  καὶ   χαίρειν εἰποῦσα ἔφη· Ἀγαθά ~σοι
[199]   εἶχεν, ἥτις δὶς εἰς οἶκον  καὶ   χεῖρας λέοντος ~εἰσῆλθεν. ~Ὅτι
[180]   πρὸς αὐτόν· Ἀγαθὸν ὄρνεον εἶ  καὶ   χρηστὸν τοῖς ἀνθρώποις· ~κατάβηθι δὲ
[165]   εὐμεγέθη τε καὶ καλόν, λέγουσα  καὶ   ὡς πρέπει αὐτῷ ~μάλιστα τῶν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site AESOPICA

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 26/05/2005