Fables
[195]	τῶν ζώων δοῦναι δίκας καὶ	λαβεῖν	~πρὸς ἄλληλα, ὁ λύκος μὲν
[158]	ὅτι μὴ ἀλεκτρυόνα, ~καὶ τοῦτον	λαβόντες	ἀπῄεσαν. Ὁ δὲ μέλλων ὑπ'
[158]	μόνον δὲ ~ἀλεκτρυόνα, καὶ τοῦτον	λαβόντες	ἀπηλλαγησαν. Ὁ δὲ μέλλων ὑπ'
[190]	ἀπὼν ἐπιβλαβὴς ἢ ὠφέλιμός ἐστι.	~Λαγωοὶ	καὶ ἀλώπεκες. ~Λαγωοί ποτε πολεμοῦντες
[191]	ἐξ ἑτέρων χείρονα ~πασχόντων παραμυθοῦνται.	~(Λαγωοὶ	καὶ βάτραχοι. ~Λαγωοὶ καταγνόντες τῆς
[191]	κρείττοσι τῆς ἑαυτῶν ~σωτηρίας καταφρονοῦσι.	~(Λαγωοὶ	καὶ βάτραχοι. ~Οἱ λαγωοί ποτε
[191]	~πασχόντων παραμυθοῦνται. ~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι.	~Λαγωοὶ	καταγνόντες τῆς ἑαυτῶν δειλίας ἔγνωσαν
[190]	ὠφέλιμός ἐστι. ~Λαγωοὶ καὶ ἀλώπεκες.	~Λαγωοί	ποτε πολεμοῦντες ἀετοῖς παρεκάλουν εἰς
[191]	καταφρονοῦσι. ~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι. ~Οἱ	λαγωοί	ποτε συνελθόντες τὸν ἑαυτῶν πρὸς
[182]	~Κύων καὶ λαγωός. ~Κύων θηρευτικὸς	λαγωὸν	συλλαβών, τοῦτον ποτὲ μὲν ἔδακνε,
[192]	ἦν ἔνδον οὐδὲν ἢ ὁ	λαγωὸς	δεῖπνος τῇ ~ἀλώπεκι. Ὁ δὲ
[192]	δεῖπνος τῇ ~ἀλώπεκι. Ὁ δὲ	λαγωὸς	ἔφη· Σὺν κακῷ μέν, ἀλλ'
[192]	τῶν ἰδίων ~δυστυχημάτων παραμυθίαι γίνονται.	~Λαγωὸς	καὶ ἀλώπηξ. ~Ὁ λαγωὸς τῇ
[182]	~ἑαυτοὺς περιπείροντες ἀτόποις. ~Κύων καὶ	λαγωός.	~Κύων θηρευτικὸς λαγωὸν συλλαβών, τοῦτον
[192]	γίνονται. ~Λαγωὸς καὶ ἀλώπηξ. ~Ὁ	λαγωὸς	τῇ ἀλώπεκι· Ὄντως πολλὰ κερδαίνεις
[195]	ἐλάφῳ δὲ ~τίγρις, κύων δὲ	λαγωῷ.	Ὁ πτὼξ δὲ ἔφη· Πολλὰ
[191]	ἐδίδοσαν. Εἶς δέ τις τῶν	λαγωῶν	θεασάμενος ~αὐτοὺς ἔφη πρὸς αὐτούς·
[191]	~εὐθὺς εἰς ταύτην εἰσπηδησάντων, τῶν	λαγωῶν	τις ἀγχινούστερος ~εἶναι δοκῶν τῶν
[186]	ὁ λόγος εὔκαιρος. ~Κύων κωδωνοφορῶν.	~Λάθρᾳ	κύων ἔδακνε. Τούτῳ δὲ ὁ
[199]	ὁρῶσα· καρδίαν δὲ ἐκπεσοῦσαν ~ἁρπάζει	λαθραίως,	τοῦ κόπου κέρδος ταύτην φαγοῦσα.
[181]	ὅτι οἱ ἀδικάστως πρᾶγμα προσιόντες	λανθάνουσιν	~ἑαυτοὺς περιπείροντες ἀτόποις. ~Κύων καὶ
[193]	~περιεργειᾳ χρωμένοις. ~Λάρος καὶ ἰκτῖνος.	~Λάρος	ἰχθὺν καταπιών, διαρραγέντος αὐτῷ τοῦ
[193]	συνέβη κακῶς τῇ ~περιεργειᾳ χρωμένοις.	~Λάρος	καὶ ἰκτῖνος. ~Λάρος ἰχθὺν καταπιών,
[154]	~Κηπουρῷ τις ἐπιστὰς ἀρδεύοντι τὰ	λάχανα	ἐπυνθάνετο αὐτοῦ τὴν ~αἰτίαν δι'
[154]	τῶν χρημάτων ποιοῦνται. ~Κηπουρὸς ἀρδεύων	λάχανα.	~Κηπουρῷ τις ἐπιστὰς ἀρδεύοντι τὰ
[154]	ἣν τὰ μὲν ἄγρια τῶν	λαχάνων	εὐθαλῆ τέ ἐστι καὶ στερεά,
[194]	μηδὲν ~προσήκουσιν ἐπιβαλλόμεμοι εἰκότως δυστυχοῦσιν.	~(Λέαινα	καὶ ἀλώπηξ. ~Λέαινα ὀνειδιζομένη ὑπὸ
[194]	μετρεῖν, ~ἀλλὰ πρὸς ἀρετὴν ἀφορᾶν.	~(Λέαινα	καὶ ὗς. ~Φασὶν ὗν καυχωμένην
[194]	εἰκότως δυστυχοῦσιν. ~(Λέαινα καὶ ἀλώπηξ.	~Λέαινα	ὀνειδιζομένη ὑπὸ ἀλώπεκος ἐπὶ τῷ
[194]	ἀγέλην παίδων ἔχουσαν εἰπεῖν τῇ	λεαίνῃ·	~Πόσους παῖδας σὺ γεννᾷς; Ἡ
[151]	καρκῖνος· Ἐμὲ ~διδάσκουσα, μῆτερ, ἃ	λέγεις,	ὀρθὰ σὺ βάδιζε καὶ βλέπων
[153]	τετράπουν ἐν λίμνῃ νεμόμενον. Τούτου	λέγεται	τὰ ~αἰδοῖα εἴς τινας θεραπείας
[178]	γε πεινᾶσαι. Ταῦτα καθ' ἑαυτὸν	λέγοντος	τοῦ κυνὸς καὶ ~ἅμα σείοντος
[159]	Παρ' ἕκαστα δὲ τῶν ποδῶν	~λεγόντων	ὅτι τοσοῦτον προέχουσι τῇ ισχύι
[165]	ὡς εὐμεγέθη τε καὶ καλόν,	λέγουσα	καὶ ὡς πρέπει αὐτῷ ~μάλιστα
[199]	Καὶ τί σοι τὰ πολλὰ	λέγω;	~ἐκυρώθης βασιλεύειν. Τί μοι ἔσται
[184]	πρὸς τὸ παρὸν ~μεθεῖναι αὐτόν,	λέγων·	Νῦν μὲν λεπτός εἰμι καὶ
[169]	~Κορυδαλὸς εἰς πάγην πεσὼν ἐθρήνει	λέγων·	Οἴμοι τῷ ταλαιπώρῳ καὶ ~δυστηνῷ
[158]	θύεσθαι ἐδέετο ὅπως αὐτὸν ἀπολύσωσι,	λέγων	χρήσιμον ~ἑαυτὸν τοῖς ἀνθρώποις εἶναι
[158]	~ἐδεῖτο ὡς ἂν αὐτὸν ἀπολύσωσι,	λέγων	χρήσιμος εἶναι τοῖς ἀνθρώποις ~νυκτὸς
[178]	κύων αὐτοῦ ἄλλον κύνα ἐκάλει,	λέγων·	Ὦ φίλε, δεῦρο ~συνδείπνησόν μοι.
[187]	λέοντα διώκων καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων	λέοντα	διώκει κατὰ κράτος. ~Λέων δὲ
[187]	δηλοῦντες τὴν ~ἀφανῆ κακίαν. ~(Κύων	λέοντα	διώκων καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων θηρευτικὸς
[187]	ἐκεῖνοι ἀντιστῶσιν, εὐθέως ~ἀναχαιτίζουσιν. ~(Κύων	λέοντα	διώκων καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων λέοντα
[187]	ἔφη· Ὦ κακὴ κεφαλή, σὺ	λέοντα	ἐδίωκες, οὗ οὐδὲ ~τὸν βρυχηθμὸν
[188]	~Κώνωψ καὶ λέων. ~Κώνωψ πρὸς	λέοντα	ἐλθὼν εἶπεν· Οὔτε φοβοῦμαί σε,
[187]	διώκων καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων θηρευτικὸς	λέοντα	ἰδων, τοῦτον ἐδίωκεν. Ὡς δὲ
[194]	ἕνα τίκτειν· ~Ἕνα, ἔφη, ἀλλὰ	λέοντα.	Ὅτι τὸ καλὸν οὐκ ἐν
[188]	Ὁ δὲ κώνωψ νικήσας τὸν	λέοντα,	~σαλπίσας καὶ ἐπινίκιον ᾄσας, ἔπτατο·
[195]	καὶ ἄνανδροι ἢ καὶ ἄφρονες.	~Λέοντος	βασιλεία. ~Λέων τις ἐβασίλευσεν οὐχὶ
[199]	μηδὲν κακὸν παθεῖν παρὰ τοῦ	λέοντος·	ἐγὼ δὲ ~μόνῃ σοι δουλεύσω.
[199]	δὶς εἰς οἶκον καὶ χεῖρας	λέοντος	~εἰσῆλθεν. ~Ὅτι ὁ τῆς φιλοδοξίας
[197]	θύραν ἀνέῳξεν. Ἀπαλλαγέντος δὲ ~τοῦ	λέοντος,	ἠ γυνὴ θεασαμένη αὐτὸν στένοντα
[179]	πλησίον εἰμὶ ~θανάτου ἄρκοις καὶ	λέουσι	μαχόμενος. Οἱ δὲ πρὸς ἀλλήλους
[179]	πλησίον εἰμὶ θανάτου, ἄρκοις καὶ	λέουσι	~μαχόμενος. Ὁι δὲ πρὸς ἀλλήλους
[179]	καὶ ~πενιχρόν, ζῶμεν, οἵτινες οὔτε	λέουσι	οὔτε ἄρκοις μαχόμεθα. Ὅτι οὐ
[179]	ἡμῖν τὸ πενιχρῶς χῆν οὔτε	λέουσιν	οὔτε ἄρκοις μαχομένοις. ~(Κύων καὶ
[154]	καὶ στερεά, ~τὰ δὲ ἥμερα	λεπτὰ	καὶ μεμαρασμένα. Κἀκεῖνος ἔφη· Ἡ
[184]	καταθῦσαι. ~Νῦν μὲν γάρ, φησί,	λεπτός	εἰμι καὶ ἰσχνός· ἂν δὲ
[184]	~μεθεῖναι αὐτόν, λέγων· Νῦν μὲν	λεπτός	εἰμι καὶ ἰσχνός· μέλλουσι δέ
[163]	ἔν τινι περιστεροτροφείῳ καλῶς ~τρεφομένας,	λευκάνας	ἑαυτὸν ἧκεν ὡς καὶ ἀπὸ
[163]	περιστερεῶνι περιστερὰς ἰδὼν καλῶς τρεφομένας,	~λευκάνας	ἑαυτὸν ἦλθεν ὡς καὶ αὐτὸς
[167]	καὶ ἀπόλλυμαι. ~Οὗτος ὁ λόγος	λεχθείη	ἂν ἐπ' ἄνδρα ὅς διὰ
[187]	~τὸν βρυχηθμὸν ὑπέμεινας; ~Ὁ λόγος	λεχθείη	ἂν ἐπ' ἀνδρῶν αὐθάδων οἳ
[199]	κέρδος ταύτην φαγοῦσα. Ὁ δὲ	λέων	~ἅπαντα ἐρευνήσας μόνην καρδίαν ἐπεζήτει.
[199]	οἶδας ὡς ὁ βασιλεὺς ἡμῶν	λέων	γείτων ἐστίμοι· ~νοσεῖ δὲ καὶ
[196]	καὶ ~οἱ εὐτελεῖς ἀταράχως βιοῦσιν.	~Λέων	γηράσας καὶ ἀλώπηξ. ~Λέων γηράσας
[196]	βιοῦσιν. ~Λέων γηράσας καὶ ἀλώπηξ.	~Λέων	γηράσας καὶ μὴ δυνάμενος δι'
[199]	μὴ γινώσκουσα τὸ ~μέλλον. Ὁ	λέων	δὲ ἐφορμήσας αὐτῇ ἐν σπουδῇ
[187]	~Κύων λέοντα διώκει κατὰ κράτος.	~Λέων	δὲ στραφεὶς καὶ βρυχησάμενός γε
[199]	τὸ σπήλαιον εἰσῆλθεν, ὁ μὲν	λέων	~δεῖπνον εἶχε, πάντα τὰ ὀστᾶ
[187]	ἐδίωκεν. Ὡς δὲ ἐπιστραφεὶς ὁ	~λέων	ἐβρυχήσατο, φοβηθεὶς εἰς τοὐπίσω ἔφυγεν.
[197]	τεκμηρίων προορώμενοι τοὺς ~κινδύνους ἐκφεύγουσιν.	~Λέων	ἐγκλεισθεὶς καὶ γεωργός. ~Λέων εἰς
[197]	ἐκφεύγουσιν. ~Λέων ἐγκλεισθεὶς καὶ γεωργός.	~Λέων	εἰς γεωργοῦ ἔπαυλιν εἰσῆλθεν. Ὁ
[198]	ἐπενόησεν. Ἐπειδὴ συνεχῶς αὐτῷ ὁ	~λέων	ἐπέκειτο, ἔλεγεν ὡς νυμφίον μὲν
[198]	ὑπομένουσιν. ~Λέων ἐρασθεὶς καὶ γεωργός.	~Λέων	ἐρασθεὶς γεωργοῦ θυγατρὸς, ταύτην ἐμνηστεύσατο.
[198]	~τὰς ἐξ αὑτῶν πλημμελείας ὑπομένουσιν.	~Λέων	ἐρασθεὶς καὶ γεωργός. ~Λέων ἐρασθεὶς
[200]	~(Λέων καὶ ἄρκτος καὶ ἀλώπηξ.	~Λέων	καὶ ἄρκτος, ἐλάφου νεβρὸν εὑρόντες,
[200]	~τῶν κινδύνων συμφορὰς οὐ κατανοεῖ.	~(Λέων	καὶ ἄρκτος καὶ ἀλώπηξ. ~Λέων
[200]	τυχόντας ὁρῶσι τὰς ἐπικαρπίας ~ἀποφερομένους.	~(Λέων	καὶ ἄρκτος. ~Λέων καὶ ἄρκτος,
[200]	ἐπικαρπίας ~ἀποφερομένους. ~(Λέων καὶ ἄρκτος.	~Λέων	καὶ ἄρκτος, ὁμοῦ νεβρῷ περιτυχόντες,
[199]	~γίνονται οἷς πρότερον φοβεροὶ καθεστήκεσαν.	~Λέων	κιὰ ἀλώπηξ καὶ ἔλαφος. ~Λέων
[188]	τούτοις γελοῖα πάσχει. ~Κώνωψ καὶ	λέων.	~Κώνωψ πρὸς λέοντα ἐλθὼν εἶπεν·
[199]	εἰς μάτην ἐκοπίασεν. Ὁ δὲ	λέων	~μέγα βρυχώμενος ἐστέναξεν· λιμὸς γὰρ
[199]	~Λέων κιὰ ἀλώπηξ καὶ ἔλαφος.	~Λέων	νοσήσας ἔκειτο ἐν φάραγγι· τῇ
[195]	ἢ καὶ ἄφρονες. ~Λέοντος βασιλεία.	~Λέων	τις ἐβασίλευσεν οὐχὶ θυμώδης, οὐδὲ
[188]	αὐτοῦ ἄτριχα πρόσωπα. Καὶ ὁ	λέων	τοῖς ἰδίοις ὄνυξι ~κατέλυεν ἑαυτόν,
[199]	τοὺς φίλους ὑποπτεύεις; Ὁ μὲν	λέων	τοῦ ὠτὸς κρατήσας ~ἤμελλε συμβουλεύειν
[166]	Αὖθις δὲ ἐν ἑτέρᾳ παγίδι	ληφθείς,	ἀφεὶς τὸν Ἀπόλλωνα, ~τῷ Ἑρμῇ
[188]	ἀνδρὶ μαχομένη ~ποιεῖ. Ἐγὼ δὲ	λίαν	ὑπάρχω σου ἰσχυρότερος. Εἰ δὲ
[166]	παγίδι κρατηθεὶς ηὔξατο τῷ Ἀπόλλωνι	λιβανωτὸν	~ἐπιθύσειν, εἰ τῆς παγίδος αὐτὸν
[152]	ἔφερε πολύν. Οἱ δὲ παροδῖται	~λίθοις	αὐτὴν καὶ βάκλοις κατέκλων διὰ
[156]	ἐπιδείξασθαι καὶ κακῶς ᾄδων πάνυ,	λίθοις	αὐτὸν ~ἐξώσαντες ἀπήλασαν. ~Ὁ μῦθος
[152]	οὖσα καὶ ὑπὸ τῶν παριόντων	λίθοις	~βαλλομένη, στενάξασα πρὸς ἑαυτὴν εἶπεν·
[156]	σκήνην καὶ πάνυ κακῶς ᾄδων	λίθοις	βαλλόμενος ἐξηλάθη. ~Οὕτως καὶ τῶν
[153]	κάστωρ ζῷόν ἐστι τετράπουν ἐν	λίμναις	τὰ πολλὰ διαιτώμενον, οὗ ~τὰ
[153]	~Κάστωρ ἐστὶ ζῷον τετράπουν ἐν	λίμνῃ	νεμόμενον. Τούτου λέγεται τὰ ~αἰδοῖα
[191]	αὐτῶν ἐπί τινα κρημνόν, ᾧ	λίμνη	~ὑπέκειτο, ἐνταῦθα βάτραχοι ἀκούσαντες τῆς
[191]	ὥρμησαν κατὰ ταὐτὸν εἰς τὴν	λίμνην,	ὡς ~εἰς αὐτὴν ἐμπεσούμενοι καὶ
[191]	Τῶν δὲ καθημένων ~κύκλῳ τῆς	λίμνης	βατράχων, ὡς τὸν τοῦ δρόμου
[191]	αὑτοὺς εἰς ~τὰ βαθῆ τῆς	λίμνης	ἐδίδοσαν. Εἶς δέ τις τῶν
[199]	δὲ λέων ~μέγα βρυχώμενος ἐστέναξεν·	λιμὸς	γὰρ αὐτὸν εἶχε καὶ λύπη·
[176]	οἱ γονεῖς οὕτως ἀγάγωσιν. ~Κύνες	λιμώττουσαι.	~Κύνες λιμώττουσαι, ὡς ἐθεάσαντο ἔν
[176]	οὕτως ἀγάγωσιν. ~Κύνες λιμώττουσαι. ~Κύνες	λιμώττουσαι,	ὡς ἐθεάσαντο ἔν τινι ποταμῷ
[160]	φρονῶσιν. ~Κολοιὸς καὶ ἀλώπηξ. ~Κολοιὸς	λιμώττων	ἐπί τινος συκῆς ἐκάθισεν· εὑρὼν
[164]	καὶ δήσας αὐτοῦ τὸν πόδα	λινῷ	κάλῳ τῷ ~ἑαυτοῦ παιδὶ ἔδωκεν.
[184]	οὖν ἀφῇς με νῦν, ὕστερον	~λιπαρώτερον	καταθοινήσῃ με. Ὁ δὲ πεισθεὶς
[163]	καὶ ἡμᾶς τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι,	λογιζομένους	~ὅτι ἡ πλεονεξία πρὸς τῷ
[163]	ἡμᾶς δεῖ τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι,	λογιζομένους	ὅτι ἡ ~πλεονεξία πρὸς τῷ
[199]	δρυμὸν ἰκοῦσαν τοῖς γλυκέσι σου	λόγοις	~ἐξαπατήσασα ἄγε εἰς ἐμὰς χεῖρας·
[199]	δὲ ὁ νοῦς ~ἐτυφώθη τοῖς	λόγοις,	καὶ ἦλθεν εἰς τὸ σπήλαιον
[153]	ὑπὲρ τῆς ~ἑαυτῶν σωτηρίας οὐδένα	λόγον	τῶν χρημάτων ποιοῦνται. ~Κηπουρὸς ἀρδεύων
[164]	καὶ σωτηρίας στερήσας. ~Οὗτος ὁ	λόγος	ἁρμόσειεν ἂν ἐπ' ἐκείνων τῶν
[200]	εἴ γε ἀλώπεκι ἐμοχθοῦμεν. Ὁ	λόγος	δηλοῖ ὅτι εὐλόγως ἐκεῖνοι ~ἄχθονται
[198]	ῥοπάλοις ~αὐτὸν παίων ἐξήλασεν. ~Ὁ	λόγος	δηλοῖ ὅτι οἱ ῥᾳδίως τοῖς
[190]	~ἐστὲ καὶ τίσι πολεμεῖτε. ~Ὁ	λόγος	δηλοῖ ὅτι οἱ φιλονεικοῦντες τοῖς
[172]	ὑμῶν ἐμπιπραμένων, αὐτοὶ ᾄδετε. ~Ὁ	λόγος	δηλοῖ ὅτι πᾶν τὸ παρὰ
[183]	ἀλλ' ἐμοὶ καρδίαν δέδωκας. ~Ὁ	λόγος	δηλοῖ ὅτι πολλάκις τὰ παθήματα
[158]	ἡμᾶς οὐκ ἐᾷς κλέπτειν. Ὁ	λόγος	δηλοῖ ὅτι ~ταῦτα μάλιστα τοῖς
[165]	βασιλεῦσαι. ~Πρὸς ἄνδρα ἀνόητον ὁ	λόγος	εὔκαιρος. ~Κόραξ καὶ Ἑρμῆς. ~Κόραξ
[182]	καθέστηκας. ~Πρὸς ἄνδρα ἀμφίβολον ὁ	λόγος	εὔκαιρος. ~(Κύων καὶ μάγειρος. ~Κύων
[185]	παρεσύρη. ~Πρὸς ἄνδρα πλεονέκτην ὁ	λόγος	εὔκαιρος. ~Κύων κωδωνοφορῶν. ~Λάθρᾳ κύων
[167]	οὗ καὶ ἀπόλλυμαι. ~Οὗτος ὁ	λόγος	λεχθείη ἂν ἐπ' ἄνδρα ὅς
[187]	οὐδὲ ~τὸν βρυχηθμὸν ὑπέμεινας; ~Ὁ	λόγος	λεχθείη ἂν ἐπ' ἀνδρῶν αὐθάδων
[181]	ὠὰ πεπίστευκα. Διδάσκει ~ἡμᾶς ὁ	λόγος	ὅτι οἱ ἀδικάστως πρᾶγμα προσιόντες
[157]	τροφῆς γλυκύτητα σωτηρίας στερίσκομαι. ~Ὁ	λόγος	πρὸς ἄνδρα ἄσωτον δι' ἡδυπάθειαν
[152]	ὕβρεις καὶ λύπας παρέχω. Ὁ	λόγος	πρὸς τοὺς ἐπὶ ~τῶν ἰδίων
[189]	ἐὰν ἀπέλθῃς, γνώσομαι. ~Τούτῳ τῷ	λόγῳ	χρήσαιτο ἄν τις πρὸς ἄνδρα
[175]	ἕτερον θηρεύειν ἐδίδαξε, τὸν δὲ	λοιπὸν	~οἰκοφυλακεῖν. Καὶ δή, εἴ ποτε
[151]	διδάσκειν. ~(Καρκῖνος καὶ μήτηρ. ~Μὴ	λοξὰ	περιπάτει, καρκῖνος ἔλεγε τῷ τέκνῳ,
[151]	~(Καρκῖνος καὶ μήτηρ. ~Μὴ	λοξὰ	περιπατεῖν καρκίνῳ μήτηρ ἔλεγε μηδὲ
[184]	δὲ ~ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ὦ	λύκε,	ἐὰν αὖθίς με πρὸ τῆς
[184]	Καὶ ὁ κύων· ~Ἀλλ' ὦ	λύκε,	εἰ τὸ ἀπὸ τοῦδε πρὸ
[199]	ἐκεῖνος θυμοῦται, καὶ βασιλέα τὸν	~λύκον	θέλει ποιῆσαι· οἴμοι, πονηρὸν δεσπότην.
[184]	~Κύων πρὸ ἐπαύλεώς τινος ἐκοιμᾶτο.	Λύκος	δὲ θεασάμενος καὶ ~συλλαβὼν οἷός
[184]	μαθήματα ~γίνονται. ~(Κύων κοιμώμενος καὶ	λύκος.	~Κύων πρὸ ἐπαύλεώς τινος ἐκάθευδε.
[184]	~τοῦτο φυλάττονται. ~(Κύων κοιμώμενος καὶ	λύκος.	~Κύων πρὸ ἐπαύλεώς τινος ἐκοιμᾶτο.
[195]	καὶ λαβεῖν ~πρὸς ἄλληλα, ὁ	λύκος	μὲν προβάτῳ, πάρδαλις δὲ αἰγάγρῳ,
[184]	βρῶμα γενήσομαι. Ὁ ~μὲν οὖν	λύκος	πεισθεὶς ἀπῆλθε· μεθ' ἡμέρας δ'
[184]	~Κύων πρὸ ἐπαύλεώς τινος ἐκάθευδε.	Λύκου	δ' ἐπιδραμόντος καὶ ~βρῶμα μέλλοντος
[152]	κατ' ~ἐνιαυτὸν ἐμαυτῇ ὕβρεις καὶ	λύπας	παρέχω. Ὁ λόγος πρὸς τοὺς
[199]	λιμὸς γὰρ αὐτὸν εἶχε καὶ	λύπη·	καὶ ~ἱκέτευε τὴν ἀλώπεκα ἐκ
[152]	τοὺς ἐπὶ ~τῶν ἰδίων ἀγαθῶν	λυπουμένους.	~(Καρύα. ~Καρύα τις ἐν ὁδῷ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/05/2005