Fables |
[183] |
καὶ
μάγειρος.
~Κύων
εἴς
τι
|
μαγειρεῖον |
εἰσελθών,
τοῦ
μαγείρου
ἀσχοληθέντος,
~καρδίαν |
[183] |
καὶ
μάγειρος.
~Κύων
εἰσπηδήσας
εἰς
|
μαγειρεῖον |
καὶ,
τοῦ
μαγείρου
ἀσχολουμένου,
~καρδίαν |
[183] |
~καρδίαν
ἁρπάσας,
ἔφυγεν.
Ὁ
δὲ
|
μάγειρος |
ἐπιστραφείς,
ὡς
εἶδεν
~αὐτὸν
φεύγοντα, |
[183] |
ἀνθρώποις
μαθήματα
~γίνονται.
~(Κύων
καὶ
|
μάγειρος. |
~Κύων
εἴς
τι
μαγειρεῖον
εἰσελθών, |
[183] |
ὁ
λόγος
εὔκαιρος.
~(Κύων
καὶ
|
μάγειρος. |
~Κύων
εἰσπηδήσας
εἰς
μαγειρεῖον
καὶ, |
[178] |
εἰς
τὸν
φίλον
θαρροῦντος,
ὁ
|
~μάγειρος, |
ὡς
εἶδε
τοῦτον
ὧδε
κἀκεῖσε |
[183] |
εἴς
τι
μαγειρεῖον
εἰσελθών,
τοῦ
|
μαγείρου |
ἀσχοληθέντος,
~καρδίαν
ἁρπάσας
ἔφυγεν.
Ὁ |
[183] |
εἰσπηδήσας
εἰς
μαγειρεῖον
καὶ,
τοῦ
|
μαγείρου |
ἀσχολουμένου,
~καρδίαν
ἁρπάσας,
ἔφυγεν.
Ὁ |
[183] |
πολλάκις
τὰ
παθήματα
τοῖς
ἀνθρώποις
|
μαθήματα |
~γίνονται.
~(Κύων
καὶ
μάγειρος.
~Κύων |
[183] |
πολλάκις
τὰ
παθήματα
τοῖς
ἀνθρώποις
|
μαθήματα |
~γίνονται.
~(Κύων
κοιμώμενος
καὶ
λύκος. |
[160] |
καὶ
τὴν
αἰτίαν
παρ'
αὐτοῦ
|
μαθοῦσα |
~ἔφη
Ἀλλὰ
πεπλάνησαι,
ὦ
οὗτος, |
[197] |
τοῦτον
συγκλεῖσαι
ἐβούλου
ὃν
καὶ
|
μακρόθεν |
~σε
ἔδει
φεύγειν;
Οὕτως
οἱ |
[158] |
~Ὁ
μῦθος
δηλοῖ
ὅτι
ταῦτα
|
μάλιστα |
τοῖς
πονηροῖς
ἐναντιοῦται
ἃ
τοῖς |
[158] |
Ὁ
λόγος
δηλοῖ
ὅτι
~ταῦτα
|
μάλιστα |
τοῖς
πονηροῖς
ἠναντίωται
ἅτινα
τῶν |
[165] |
λέγουσα
καὶ
ὡς
πρέπει
αὐτῷ
|
~μάλιστα |
τῶν
ὀρνέων
βασιλεύειν,
καὶ
τοῦτο |
[177] |
τῶν
ἀνθρώπων
πονηρία
δελεαζομένη
ἔτι
|
μᾶλλον |
ἀδικεῖν
~παροξύνεται.
~Κύων
ἑστιώμενος.
~Ἄνθρωπός |
[171] |
κορώνη
~πρὸς
αὐτόν·
Διὰ
τοῦτο
|
μᾶλλον |
αὐτῇ
θύω,
ἵνα
διαλλαγῇ
μοι. |
[155] |
δ'
~ὁ
κύων
ὡς
κατωτέρω
|
μᾶλλον |
αὐτὸν
παραγέγονε
καταδῦσαι,
τὸν
~κηπωρὸν |
[158] |
Ἀλλὰ
καὶ
διὰ
τοῦτό
σε
|
μᾶλλον |
θύομεν·
~ἐκείνους
γὰρ
ἐγείρων
ἡμᾶς |
[158] |
ἔφασαν·
Αλλὰ
διὰ
τοῦτό
σε
|
~μᾶλλον |
θύομεν·
ἐκείνους
γὰρ
ἐγείρων
κλέπτειν |
[170] |
κόρακι
ἐπὶ
τῷ
διὰ
οἰωνῶν
|
μαντεύεσθαι |
~ἀνθρώποις
καὶ
τὸ
μέλλον
προφαίνειν |
[170] |
τῷ
δι'
οἰωνῶν
τοῖς
ἀνθρώποις
|
~μαντεύεσθαι, |
καὶ
διὰ
τοῦτο
μαρτυρουμένῳ
ὡς |
[170] |
καὶ
διὰ
τοῦτο
ὑπ'
αὐτῶν
|
~μαρτυρεῖσθαι, |
ἐβουλήθη
τῶν
αὐτῶν
ἐφικέσθαι·
καὶ |
[170] |
ἀνθρώποις
~μαντεύεσθαι,
καὶ
διὰ
τοῦτο
|
μαρτυρουμένῳ |
ὡς
προλέγοντι
τὸ
μέλλον,
~θεασαμένη |
[179] |
ἑαυτῷ
ἐπιφέρειν
διὰ
τρυφὴν
καὶ
|
ματαίαν |
δόξαν,
ἀλλὰ
~τούτους
ἐκφεύγειν.
~(Κύων |
[174] |
ᾄδεις,
ἐὰν
μὴ
~ἀποθνῄσκῃς,
ἐγὼ
|
μάταιος |
ἦν,
ὃς
τότε
σε
παρεκαλουν, |
[199] |
τὰς
χεῖρας
ἐκρότησεν,
ὅτι
εἰς
|
μάτην |
ἐκοπίασεν.
Ὁ
δὲ
λέων
~μέγα |
[171] |
δὲ
πρὸς
αὐτὴν
~ἔφη·
Τί
|
μάτην |
τὰς
θυσίας
ἀναλίσκεις;
ἡ
γὰρ |
[171] |
δὲ
ἔφη
πρὸς
~αὐτήν·
Τί
|
μάτην |
τὰς
θυσίας
ἀναλίσκεις;
ἡ
γὰρ |
[179] |
τρεφόμενος
ἐν
οἴκῳ,
θηρσὶν
εἰδὼς
|
μάχεσθαι, |
ἰδὼν
πολλοὺς
ἐν
~τάξει
ἱσταμένους, |
[200] |
διατεθέντες,
ὡς
ἐκ
τῆς
πολλῆς
|
μάχης |
καὶ
~σκοτοδινιᾶσαι,
ἀπαυδήσαντες
ἔκειντο.
Ἀλώπηξ |
[179] |
οἵτινες
οὔτε
λέουσι
οὔτε
ἄρκοις
|
μαχόμεθα. |
Ὅτι
οὐ
~δεῖ
κινδύνους
ἑαυτῷ |
[188] |
τοῦτο
καὶ
γυνὴ
τῷ
ἀνδρὶ
|
μαχομένη |
~ποιεῖ.
Ἐγὼ
δὲ
λίαν
ὑπάρχω |
[179] |
χῆν
οὔτε
λέουσιν
οὔτε
ἄρκοις
|
μαχομένοις. |
~(Κύων
καὶ
ἀλεκτρυὼν
καὶ
ἀλώπηξ. |
[179] |
εἰμὶ
~θανάτου
ἄρκοις
καὶ
λέουσι
|
μαχόμενος. |
Οἱ
δὲ
πρὸς
ἀλλήλους
εἶπον· |
[179] |
εἰμὶ
θανάτου,
ἄρκοις
καὶ
λέουσι
|
~μαχόμενος. |
Ὁι
δὲ
πρὸς
ἀλλήλους
εἶπον· |
[178] |
καὶ
εἰς
κόρον
δειπνήσω,
ὥστε
|
με |
αὔριον
~μηδαμῆ
γε
πεινᾶσαι.
Ταῦτα |
[175] |
δεσπότην
μέμφου,
ὃς
οὐ
πονεῖν
|
με |
ἐδίδαξεν,
ἀλλὰ
~πόνους
ἀλλοτριους
ἐσθίειν. |
[175] |
τὸν
δεσπότην,
ὃς
οὐ
~πονεῖν
|
με |
ἐδίδαξεν,
ἀλλοτρίους
δὲ
πόνους
κατεσθίειν. |
[199] |
Ὦ
κάθαρμα,
ἀλλὰ
οὐκέτι
χειρώσῃ
|
με· |
εἰδὲ
καὶ
πλησιάσεις
μοι,
~οὐ |
[199] |
εὖξαί
μοι
~σπευδούσῃ,
μὴ
πάλιν
|
με |
ζητήσῃ·
χρῄζει
γάρ
με
σύμβουλον |
[184] |
ἀπὸ
τοῦδε
πρὸ
τῆς
ἐπαυλεώς
|
με |
ἴδοις
~καθεύδοντα,
μηκέτι
γάμους
ἀναμείνῃς. |
[199] |
~προσωμίλει,
εἶπεν·
εἰ
θέλεις
ὑγιᾶναί
|
με |
καὶ
ζῆν,
τὴν
ἔλαφον
τὴν |
[182] |
αὐτόν·
~Ἀλλ'
ὦ
οὗτος,
παῦσαί
|
με |
καταδάκνων
ἤ
καταφιλῶν,
ἵνα
γνῶ |
[184] |
γάμους
ἄγειν·
ἐὰν
οὖν
ἀφῇς
|
με |
νῦν,
ὕστερον
~λιπαρώτερον
καταθοινήσῃ
με. |
[184] |
με
νῦν,
ὕστερον
~λιπαρώτερον
καταθοινήσῃ
|
με. |
Ὁ
δὲ
πεισθεὶς
τότε
μὲν |
[184] |
Ἀλλ'
ὦ
λύκε,
ἐὰν
αὖθίς
|
με |
πρὸ
τῆς
ἐπαύλεως
~κοιμώμενον
ἴδῃς, |
[199] |
πάλιν
με
ζητήσῃ·
χρῄζει
γάρ
|
με |
σύμβουλον
ἐν
πᾶσιν.
~Εἰ
δὲ |
[177] |
Ἀλλ'
ἐὰν
τοῦτο
πράξω,
δεήσει
|
με |
ὑπὸ
~πάντων
τῶν
ἐν
τῇ |
[199] |
μάτην
ἐκοπίασεν.
Ὁ
δὲ
λέων
|
~μέγα |
βρυχώμενος
ἐστέναξεν·
λιμὸς
γὰρ
αὐτὸν |
[178] |
προσελθὼν
χαίρων
ἵστατο,
βλέπων
τὸ
|
μέγα |
~δεῖπνον,
βοῶν
ἐν
τῇ
καρδίᾳ· |
[180] |
ὁ
ἀλέκτωρ
κατὰ
τὸ
σύνηθες
|
~μεγάλα |
ἐκεκράγει.
Ἀλώπηξ
δὲ
τούτου
ἀκούσασα |
[165] |
φωνὴν
ἔχει,
~ἀποβαλὼν
τὸ
κρέας
|
μεγάλα |
ἐκεκράγει.
Ἐκείνη
δὲ
προσδραμοῦσα
καὶ |
[170] |
ἐπί
τινος
δένδρου,
καὶ
στᾶσα
|
~μεγάλα |
ἐκεκράγει.
Τῶν
δὲ
πρὸς
τὴν |
[170] |
επί
τι
δένδρον
καὶ
~στᾶσα
|
μεγάλως |
ἔκραξεν.
Τῶν
δὲ
πρὸς
τὴν |
[178] |
θυρίδων.
~Ὁ
δὲ
κατιὼν
ἀπῄει
|
μεγάλως |
κράζων.
Τῶν
τις
δὲ
κυνῶν, |
[169] |
πρὸς
τοὺς
διὰ
κέρδος
εὐτελὲς
|
μέγαν |
~ὑφισταμένους
κίνδυνον.
~(Κορυδαλός.
~Κορυδαλὸς
εἰς |
[161] |
~Κολοιὸς
καὶ
κόρακες.
~Κολοιὸς
τῷ
|
μεγέθει |
τῶν
ἄλλων
κολοιῶν
διαφέρων,
ὑπερφρονήσας |
[181] |
κόχλον,
χάνας
τὸ
~στόμα
αὐτοῦ,
|
μεγίστῃ |
συνολκῇ
καταπέπωκε
τοῦτον,
οἰηθεὶς
ὠὸν |
[199] |
καὶ
ζῆν,
τὴν
ἔλαφον
τὴν
|
~μεγίστην, |
τὴν
εἰς
τὸν
δρυμὸν
ἰκοῦσαν |
[188] |
δεσμῷ
ἐμπλακεὶς
~ἐσθιόμενος
ἀπωδύρετο
πῶς
|
μεγίστοις |
πολεμῶν
ὑπό
εὐτελοῦς
ζώου,
~τῆς |
[192] |
δολοῦν.
~Ὅτι
τοῖς
περιέργοις
πολλάκις
|
μέγιστον |
κακὸν
συνέβη
κακῶς
τῇ
~περιεργειᾳ |
[163] |
χρῶμα
αὐτὸν
οὐκ
ἐπιγνόντες,
τῆς
|
μεθ' |
αὑτῶν
διαίτης
~ἀπεῖρξαν,
ὥστε
δυοῖν |
[184] |
~μὲν
οὖν
λύκος
πεισθεὶς
ἀπῆλθε·
|
μεθ' |
ἡμέρας
δ'
ἐπανελθὼν
εὗρεν
~ἄνω |
[184] |
δὲ
πεισθεὶς
τότε
μὲν
ἀπέλυσε·
|
μεθ' |
~ἡμέρας
δὲ
ὀλίγας
ἐλθών,
ὡς |
[184] |
αὐτοῦ
ἐδεήθη
πρὸς
τὸ
παρὸν
|
~μεθεῖναι |
αὐτόν,
λέγων·
Νῦν
μὲν
λεπτός |
[178] |
ἔφη·
Ἐκ
τῆς
πολλῆς
πόσεως
|
μεθυσθεὶς |
ὑπὲρ
κόρον
~οὐδὲ
τὴν
ὁδὸν |
[185] |
ὕδατος,
ὑπέλαβεν
ἑτέραν
κύνα
εἶναι
|
μεῖζον |
κρέας
~ἔχουσαν.
Διόπερ
ἀφεῖσα
τὸ |
[164] |
κινδύνων
ῥύσασθαι
βουλόμενοι
ἔλαθον
εἰς
|
μείζονα |
δεινὰ
~περιπεσόντες.
~Κόραξ
καὶ
ἀλώπηξ. |
[173] |
τὴν
δὲ
~τελευτὴν
διαφεύγει
τῷ
|
μέλει. |
~Ὁ
μῦθος
δηλοῖ
ὅτι
πολλάκις |
[170] |
τοῦτο
μαρτυρουμένῳ
ὡς
προλέγοντι
τὸ
|
μέλλον, |
~θεασαμένη
τινὰς
ὁδοιπόρους
παριόντας,
ἧκεν |
[199] |
τὸ
σπήλαιον
μὴ
γινώσκουσα
τὸ
|
~μέλλον. |
Ὁ
λέων
δὲ
ἐφορμήσας
αὐτῇ |
[170] |
οἰωνῶν
μαντεύεσθαι
~ἀνθρώποις
καὶ
τὸ
|
μέλλον |
προφαίνειν
καὶ
διὰ
τοῦτο
ὑπ' |
[184] |
Λύκου
δ'
ἐπιδραμόντος
καὶ
~βρῶμα
|
μέλλοντος |
θήσειν
αὐτὸν,
ἐδεῖτο
μὴ
νῦν |
[162] |
καὶ
αὐτός.
Τοῦ
δὲ
Διὸς
|
μέλλοντος |
~χειροτονῆσαι
αὐτοῖς
τὸν
κολοιὸν
βασιλέα |
[157] |
ἐμφιλοχωροῦσαν
~ἰξεύσας
συνέλαβε.
Καὶ
δὴ
|
μέλλουσα |
ἀναιρεῖσθαι
ἔφη·
Δειλαία
εἰμί,
~ἥτις |
[184] |
μὲν
λεπτός
εἰμι
καὶ
ἰσχνός·
|
μέλλουσι |
δέ
~μου
οἱ
δεσπόται
γάμους |
[184] |
ἰσχνός·
ἂν
δὲ
μικρὸν
ἀναμείνῃς,
|
~μέλλουσιν |
οἱ
ἐμοὶ
δεσπόται
ποιήσειν
γάμους, |
[167] |
ἐπιστραφέντος
καὶ
~δακόντος
αὐτόν,
ἀποθνῄσκειν
|
μέλλων, |
ἔφη·
Ἀλλ'
ἔγωγε
δείλαιος,
~ὅστις |
[158] |
τοῦτον
λαβόντες
ἀπηλλαγησαν.
Ὁ
δὲ
|
μέλλων |
ὑπ'
~αὐτῶν
θύεσθαι
ἐδέετο
ὅπως |
[158] |
τοῦτον
λαβόντες
ἀπῄεσαν.
Ὁ
δὲ
|
μέλλων |
ὑπ'
αὐτῶν
θύεσθαι
~ἐδεῖτο
ὡς |
[173] |
τοῦ
χηνὸς
ἀπαχθείς,
ᾄδει
τι
|
~μέλος |
θανάτου
προοίμιον,
καὶ
τῇ
μὲν |
[154] |
~τὰ
δὲ
ἥμερα
λεπτὰ
καὶ
|
μεμαρασμένα. |
Κἀκεῖνος
ἔφη·
Ἡ
γῆ
τῶν |
[175] |
τῶν
~παίδων
οἱ
ῥᾴθυμοι
οὐ
|
μεμπτέσι |
εἰσίν,
ὅταν
αὐτοὺς
οἱ
γονεῖς |
[175] |
νέων
οἱ
μηδὲν
ἐπιστάμενοι
οὐ
|
μεμπτοί |
~εἰσιν,
ὅταν
αὐτοὺς
οἱ
γονεῖς |
[175] |
πρὸς
αὐτόν·
Ἀλλὰ
μὴ
ἐμὲ
|
μέμφου, |
ἀλλὰ
τὸν
δεσπότην,
ὃς
οὐ |
[175] |
~Μὴ
ἐμέ,
ἀλλὰ
τὸν
δεσπότην
|
μέμφου, |
ὃς
οὐ
πονεῖν
με
ἐδίδαξεν, |
[151] |
βλέπων
σε
ζηλώσω.
Ὅτι
τοὺς
|
μεμψιμοίρους |
πρέπον
ἐστὶν
~ὀρθὰ
βιοῦν
καὶ |
[151] |
σε
ζηλώσω.
~Ὁ
μῦθος
τοὺς
|
μεμψιμούρους |
ἐλέγχει·
πρῶτον
γὰρ
αὐτοὺς
ὀρθὰ |
[154] |
τὴν
~αἰτίαν
δι'
ἣν
τὰ
|
μὲν |
ἄγρια
τῶν
λαχάνων
εὐθαλῆ
τέ |
[180] |
ὥδευον.
Ἑσπέρας
δὲ
~καταλαβούσης,
ὁ
|
μὲν |
ἀλεκτρυὼν
ἐπὶ
δένδρου
ἐκάθευδεν
ἀναβάς, |
[180] |
ἐν
τόπῳ
ἀλσώδει
ἐλθόντες,
ὁ
|
~μὲν |
ἀλεκτρυὼν
ἐπί
τι
δένδρον
ἀναβὰς |
[192] |
δὲ
λαγωὸς
ἔφη·
Σὺν
κακῷ
|
μέν, |
ἀλλ'
ἔμαθόν
σου
τὸ
~ὄνομα |
[194] |
γεννᾷς;
Ἡ
δὲ
εἶπεν·
Ἕνα
|
μέν, |
ἀλλὰ
γενναῖον.
Ὅτι
~κρείσσων
εἷς |
[158] |
εἴς
τινα
οἰκίαν
εἰσελθόντες
οὐδὲν
|
μὲν |
ἄλλο
εὗρον,
μόνον
δὲ
~ἀλεκτρυόνα, |
[199] |
ἐν
ταῖς
ὕλαις.
Καὶ
ἡ
|
μὲν |
~ἀλώπηξ
τὰς
χεῖρας
ἐκρότησεν,
ὅτι |
[184] |
με.
Ὁ
δὲ
πεισθεὶς
τότε
|
μὲν |
ἀπέλυσε·
μεθ'
~ἡμέρας
δὲ
ὀλίγας |
[200] |
φεύγουσα
ᾤχετο.
~Οἱ
δὲ
βλέποντες
|
μὲν |
αὐτήν,
μὴ
δυνάμενοι
δὲ
ἀναστῆναι· |
[198] |
~λέων
ἐπέκειτο,
ἔλεγεν
ὡς
νυμφίον
|
μὲν |
αὐτὸν
ἄξιον
τῆς
θυγατρὸς
~δοκιμάζει· |
[184] |
μὴ
νῦν
αὐτὸν
καταθῦσαι.
~Νῦν
|
μὲν |
γάρ,
φησί,
λεπτός
εἰμι
καὶ |
[173] |
ἐπὶ
τοῖς
αὐτοῖς
~μέντοι·
τὸν
|
μὲν |
γὰρ
ᾠδῆς,
τὸν
δὲ
τραπέζης |
[182] |
θηρευτικὸς
λαγωὸν
συλλαβών,
τοῦτον
ποτὲ
|
μὲν |
ἔδακνε,
ποτὲ
~δὲ
αυ̣
τοῦ |
[175] |
ἕτερον
ὀνειδίζοντος,
εἴ
γε
αὐτὸς
|
μὲν |
ἐξιὼν
παρ'
~ἕκαστα
μοχθεῖ,
ὁ |
[199] |
βασιλεύσει.
Ἔφη
δὲ
ὅτι
σῦς
|
μέν |
ἐστιν
ἀγνώμων,
~ἄρκτος
δὲ
νωθρός, |
[175] |
~Ἔχων
τις
δύο
κύνας,
τὸν
|
μὲν |
ἕτερον
θηρεύειν
ἐδίδαξε,
τὸν
δὲ |
[173] |
παθεῖν
ἐφ'
οἷς
ἐτρέφετο,
νὺξ
|
μὲν |
ἦν,
καὶδιαγινώσκειν
ὁ
καιρὸς
~οὐκ |
[163] |
διαίτης
~μεταληψόμενος.
Αἱ
δέ,
μέχρι
|
μὲν |
ἡσύχαζεν,
οἰόμεναι
περιστερὰν
~αὐτὸν
εἶναι, |
[163] |
διαίτης
~μεταληψόμενος.
Αἱ
δέ,
μέχρι
|
μὲν |
ἡσύχαζεν,
οἰόμεναι
περιστερὰν
~αὐτὸν
εἶναι, |
[174] |
τῷ
πότῳ.
Τοῦ
δὲ
τότε
|
μὲν |
ἡσυχάζοντος,
ὕστερον
δέ
ποτε,
ὡς |
[175] |
~Ἔχων
τις
δύο
κύνας,
τὸν
|
μὲν |
θηρεύειν
ἐδίδασκε,
τὸν
δὲ
οἰκουρὸν |
[175] |
~κἀκεῖνον
ὀνειδίζοντος,
εἴ
γε
αὐτὸς
|
μὲν |
καθ'
ἑκάστην
μοχθεῖ,
ἐκεῖνος
~δὲ |
[184] |
παρὸν
~μεθεῖναι
αὐτόν,
λέγων·
Νῦν
|
μὲν |
λεπτός
εἰμι
καὶ
ἰσχνός·
μέλλουσι |
[199] |
εἰς
τὸ
σπήλαιον
εἰσῆλθεν,
ὁ
|
μὲν |
λέων
~δεῖπνον
εἶχε,
πάντα
τὰ |
[199] |
ἡμᾶς
τοὺς
φίλους
ὑποπτεύεις;
Ὁ
|
μὲν |
λέων
τοῦ
ὠτὸς
κρατήσας
~ἤμελλε |
[185] |
δὲ
αὐτῇ
ἀμφοτέρων
στερηθῆναι,
τοῦ
|
μὲν |
μὴ
~ἐφικομένῃ,
διότι
οὐδὲ
ἦν, |
[154] |
Κἀκεῖνος
ἔφη·
Ἡ
γῆ
τῶν
|
μὲν |
~μήτηρ
ἐστί,
τῶν
δὲ
μητρυιά. |
[160] |
οὗτος,
ἐλπίδι
προσέχων,
ἥτις
βουκολεῖν
|
~μὲν |
οἶδε,
τρέφειν
δὲ
οὐδαμῶς.
~Κολοιὸς |
[184] |
σοὶ
ἡδύτερον
βρῶμα
γενήσομαι.
Ὁ
|
~μὲν |
οὖν
λύκος
πεισθεὶς
ἀπῆλθε·
μεθ' |
[200] |
δὲ
παριοῦσα,
ὡς
ἐθεάσατο
τοὺς
|
μὲν |
παρειμένους,
~τὸν
δὲ
νεβρὸν
ἐν |
[195] |
λαβεῖν
~πρὸς
ἄλληλα,
ὁ
λύκος
|
μὲν |
προβάτῳ,
πάρδαλις
δὲ
αἰγάγρῳ,
ἐλάφῳ |
[162] |
τῶν
ἀνθρώπων
οἱ
χρεωφειλέται,
μέχρι
|
μὲν |
τὰ
ἀλλότρια
~ἔχουσι
χρήματα,
δοκοῦσί |
[197] |
ὃς
ἐξελθεῖν
μὴ
δυνάμενος
πρῶτον
|
~μὲν |
τὰ
ποίμνια
διέφθειρεν,
ἔπειτα
δὲ |
[153] |
εἰδὼς
οὗ
χάριν
διώκεται,
~μέχρι
|
μέν |
τινος
φεύγει
τῇ
τῶν
ποδῶν |
[179] |
~Τί
φεύγεις;
οδὲ
εἶπεν·
Ὅτι
|
μὲν |
τποφῇ
συζῶ
περισσῇ
οἶδα
καὶ |
[173] |
~μέλος
θανάτου
προοίμιον,
καὶ
τῇ
|
μὲν |
ᾠδῇ
μηνύει
τὴν
φύσιν,
τὴν |
[179] |
ἐμὸν
εὐφραίνω
οὐκ
ἀπαρνοῦμαι·
ἀεὶ
|
μέντοι |
πλησίον
εἰμὶ
~θανάτου
ἄρκοις
καὶ |
[173] |
ἔτρεφεν,
οὐκ
ἐπὶ
τοῖς
αὐτοῖς
|
~μέντοι· |
τὸν
μὲν
γὰρ
ᾠδῆς,
τὸν |
[175] |
ἄγραν
συνελάμβανέ
τι,
~ἐκ
τούτου
|
μέρος |
καὶ
τῷ
ἑτέρῳ
παρέβαλλεν.
Ἀγανακτοῦντος |
[200] |
ἐν
τῷ
μέσῳ
κείμενον,
διὰ
|
~μέσου |
ἀμφοῖν
διαδραμοῦσα
καὶ
τοῦτον
ἁρπάσασα, |
[200] |
παρειμένους,
~τὸν
δὲ
νεβρὸν
ἐν
|
μέσῳ |
κείμενον,
ἀραμένη
αὐτόν,
διὰ
μέσων |
[200] |
καὶ
τὸν
νεβρὸν
ἐν
τῷ
|
μέσῳ |
κείμενον,
διὰ
~μέσου
ἀμφοῖν
διαδραμοῦσα |
[200] |
μέσῳ
κείμενον,
ἀραμένη
αὐτόν,
διὰ
|
μέσων |
αὐτῶν
~ἀπηλλάττετο.
Ὁι
δὲ
ἐξαναστῆναι |
[155] |
~κηπωρὸν
στραφεὶς
ἔδακεν.
Ὁ
δὲ
|
μετ' |
ἀδύνης
ἐπανιών·
Δίκαια,
φησί,
~πέπονθα· |
[164] |
Ὁ
δὲ
οὐχ
ὑπομείνας
τὴν
|
μετ' |
ἀνθρώπων
~δίαιταν,
ὡς
πρὸς
ὀλίγον |
[199] |
Ἐβουλεύετο
οὖν
ποῖον
τῶν
~θηρίων
|
μετ' |
αὐτὸν
βασιλεύσει.
Ἔφη
δὲ
ὅτι |
[163] |
αὐτὸν
διὰ
τὸ
χρῶμα
τῆς
|
μετ' |
αὐτῶν
διαίτης
~ἀπεῖρξαν
αὐτόν.
Οὕτω |
[163] |
καὶ
ἀπὸ
τῆς
αὐτῆς
διαίτης
|
~μεταληψόμενος. |
Αἱ
δέ,
μέχρι
μὲν
ἡσύχαζεν, |
[163] |
καὶ
αὐτὸς
τῆς
αὐτῆς
διαίτης
|
~μεταληψόμενος. |
Αἱ
δέ,
μέχρι
μὲν
ἡσύχαζεν, |
[194] |
καλὸν
οὐκ
ἐν
πλήθει
δεῖ
|
μετρεῖν, |
~ἀλλὰ
πρὸς
ἀρετὴν
ἀφορᾶν.
~(Λέαινα |
[164] |
ἐπ'
ἐκείνων
τῶν
ἀνθρώπων
οἳ
|
μετρίων |
~ἑαυτοὺς
κινδύνων
ῥύσασθαι
βουλόμενοι
ἔλαθον |
[163] |
αὐτῆς
διαίτης
~μεταληψόμενος.
Αἱ
δέ,
|
μέχρι |
μὲν
ἡσύχαζεν,
οἰόμεναι
περιστερὰν
~αὐτὸν |
[163] |
αὐτῆς
διαίτης
~μεταληψόμενος.
Αἱ
δέ,
|
μέχρι |
μὲν
ἡσύχαζεν,
οἰόμεναι
περιστερὰν
~αὐτὸν |
[162] |
καὶ
τῶν
ἀνθρώπων
οἱ
χρεωφειλέται,
|
μέχρι |
μὲν
τὰ
ἀλλότρια
~ἔχουσι
χρήματα, |
[153] |
βουλόμενος,
εἰδὼς
οὗ
χάριν
διώκεται,
|
~μέχρι |
μέν
τινος
φεύγει
τῇ
τῶν |
[158] |
εἰσελθόντες
οἰκίαν
οὐδὲν
εὗρον
ὅτι
|
μὴ |
ἀλεκτρυόνα,
~καὶ
τοῦτον
λαβόντες
ἀπῄεσαν. |
[198] |
αὐτὸν
ἄξιον
τῆς
θυγατρὸς
~δοκιμάζει·
|
μὴ |
ἄλλως
δὲ
αὐτῷ
δύνασθαι
ἐκδοῦναι, |
[174] |
σὺ
οὐκ
ἄλλως
ᾄδεις,
ἐὰν
|
μὴ |
~ἀποθνῄσκῃς,
ἐγὼ
μάταιος
ἦν,
ὃς |
[199] |
καὶ
ἦλθεν
εἰς
τὸ
σπήλαιον
|
μὴ |
γινώσκουσα
τὸ
~μέλλον.
Ὁ
λέων |
[176] |
ἔν
τινι
ποταμῷ
βύρσας
~βρεχομένας,
|
μὴ |
δυνάμεναι
αὐτῶν
ἐφικέσθαι,
συνέθεντο
ἀλλήηαις |
[200] |
~Οἱ
δὲ
βλέποντες
μὲν
αὐτήν,
|
μὴ |
δυνάμενοι
δὲ
ἀναστῆναι·
Δείλαιοι
~ἡμεῖς, |
[200] |
αὐτῶν
~ἀπηλλάττετο.
Ὁι
δὲ
ἐξαναστῆναι
|
μὴ |
δυνάμενοι
ἔφασαν·
Ἄθλιοι
~ἡμεῖς,
εἴ |
[196] |
καὶ
ἀλώπηξ.
~Λέων
γηράσας
καὶ
|
μὴ |
δυνάμενος
δι'
ἀλκῆς
ἑαυτῷ
τροφὴν |
[164] |
τοῦ
δεσμοῦ
τοῖς
κλάδοις,
ἀναπτῆναι
|
μὴ |
~δυνάμενος
ἐπειδὴ
ἀποθνῄσκειν
ἔμελλεν,
ἔφη |
[197] |
θύραν
ἔκλεισε.
Καὶ
ὃς
ἐξελθεῖν
|
μὴ |
δυνάμενος
πρῶτον
~μὲν
τὰ
ποίμνια |
[159] |
ἀπεκρίνατο·
Ἀλλ'
ὦ
οὗτοι,
ἐὰν
|
μὴ |
ἐγὼ
τροφὴν
~ὑμῖν
παράσχωμαι,
οὐδὲ |
[198] |
θυγατρὸς,
ταύτην
ἐμνηστεύσατο.
Ὁ
δὲ
|
μὴ |
~ἐκδοῦναι
θηρίῳ
τὴν
θυγατέρα
ὑπομένων, |
[174] |
~Οὕτως
ἔνιοι
τῶν
ἀνθρώπων,
ἅ
|
μὴ |
ἐκόντες
χαρίσασθαι
βούλονται,
~ταῦτα
ἄκοντες |
[175] |
τρέφεται
πόνοις,
ὑπολαβὼν
αὐτὸς
εἶπε·
|
~Μὴ |
ἐμέ,
ἀλλὰ
τὸν
δεσπότην
μέμφου, |
[175] |
ἐκεῖνος
~ἔφη
πρὸς
αὐτόν·
Ἀλλὰ
|
μὴ |
ἐμὲ
μέμφου,
ἀλλὰ
τὸν
δεσπότην, |
[199] |
Αὕτη
ἀληθῶς
καρδίαν
οὐκ
εἶχεν·
|
μὴ |
ἔτι
ζήτει·
ποίαν
~γὰρ
καρδίαν |
[170] |
~ἁμιλλώμενοι,
πρὸς
τῷ
τῶν
ἴσων
|
μὴ |
ἐφικέσθαι
καὶ
γέλωτα
~ὀφλισκάνουσι.
~(Κορώνη |
[170] |
ἀνθαμιλλώμενοι
πρὸς
τῷ
τῶν
ἴσων
|
μὴ |
~ἐφικέσθαι,
καὶ
γέλωτα
ὀφλισκάνουσιν.
~(Κορώνη |
[185] |
αὐτῇ
ἀμφοτέρων
στερηθῆναι,
τοῦ
μὲν
|
μὴ |
~ἐφικομένῃ,
διότι
οὐδὲ
ἦν,
τοῦ |
[196] |
Ἀλλ'
ἔγωγε
εἰσῆλθον
~ἄν,
εἰ
|
μὴ |
ἑώρων
πολλῶν
εἰσιόντων
ἴχνη,
ἐξιόντος |
[190] |
ἔφησαν·
Ἐβοηθήσαμεν
ἂν
ὑμῖν,
εἰ
|
μὴ |
ᾔδειμεν
τίνες
~ἐστὲ
καὶ
τίσι |
[168] |
Μῆτερ,
εὔχου
τῷ
θεῷ
καὶ
|
μὴ |
θρήνει.
Ἡ
~δ'
ὑπολαβοῦσα
ἔφη· |
[153] |
ὑπερορῶσιν
ὑπὲρ
τοῦ
τῇ
σωτηρίᾳ
|
μὴ |
~κινδυνεύειν.
~(Κάστωρ.
~Ὁ
κάστωρ
ζῷόν |
[151] |
ὅμοια
διδάσκειν.
~(Καρκῖνος
καὶ
μήτηρ.
|
~Μὴ |
λοξὰ
περιπάτει,
καρκῖνος
ἔλεγε
τῷ |
[151] |
~(Καρκῖνος
καὶ
μήτηρ.
|
~Μὴ |
λοξὰ
περιπατεῖν
καρκίνῳ
μήτηρ
ἔλεγε |
[184] |
~βρῶμα
μέλλοντος
θήσειν
αὐτὸν,
ἐδεῖτο
|
μὴ |
νῦν
αὐτὸν
καταθῦσαι.
~Νῦν
μὲν |
[159] |
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
πλῆθος,
ἐὰν
|
~μὴ |
οἱ
στρατηγοὶ
ἄριστα
φρονῶσιν.
~Κολοιὸς |
[199] |
εἰπούσῃ;
Ἀλλ'
εὖξαί
μοι
~σπευδούσῃ,
|
μὴ |
πάλιν
με
ζητήσῃ·
χρῄζει
γάρ |
[188] |
~δυνατώτερός
μου
εἶ·
εἰ
δὲ
|
μή, |
τί
σοί
ἐστιν
ἡ
δύναμις; |
[198] |
δὲ
αὐτῷ
δύνασθαι
ἐκδοῦναι,
ἐὰν
|
μὴ |
τούς
τε
~ὀδόντας
ἐξέλῃ
καὶ |
[164] |
ὅστις
τὴν
παρὰ
ἀνθρώπων
δουλείαν
|
μὴ |
ὑπομείνας
~ἔλαθον
ἐμαυτὸν
καὶ
σωτηρίας |
[178] |
κόρον
δειπνήσω,
ὥστε
με
αὔριον
|
~μηδαμῆ |
γε
πεινᾶσαι.
Ταῦτα
καθ'
ἑαυτὸν |
[198] |
~ἐκδοῦναι
θηρίῳ
τὴν
θυγατέρα
ὑπομένων,
|
μηδὲ |
ἀρνήσασθαι
διὰ
~φόβον
δυνάμενος
τοιοῦτόν |
[151] |
περιπάτει,
καρκῖνος
ἔλεγε
τῷ
τέκνῳ,
|
μηδὲ |
ταῖς
πτέρναις
~πρόστριβε
τὰς
πλευράς |
[151] |
λοξὰ
περιπατεῖν
καρκίνῳ
μήτηρ
ἔλεγε
|
μηδὲ |
τῇ
ὑγρᾷ
πέτρᾳ
τὰς
~πλευρὰς |
[191] |
τῶν
ἄλλων
ἔφη·
Στῆτε,
ἑταῖροι,
|
μηδὲν |
δεινὸν
ὑμᾶς
~αὐτοὺς
διαπράξησθε·
ἤδη |
[159] |
καὶ
ἐπὶ
τῶν
στρατευμάτων
τὸ
|
μηδὲν |
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
πλῆθος,
ἐὰν |
[175] |
ὅτι
καὶ
τῶν
νέων
οἱ
|
μηδὲν |
ἐπιστάμενοι
οὐ
μεμπτοί
~εἰσιν,
ὅταν |
[199] |
τὰ
φύλλα
~πάντα
καὶ
πηγὰς
|
μηδὲν |
κακὸν
παθεῖν
παρὰ
τοῦ
λέοντος· |
[175] |
καθ'
ἑκάστην
μοχθεῖ,
ἐκεῖνος
~δὲ
|
μηδὲν |
πονῶν
τοῖς
αὐτοῦ
τρέφεται
πόνοις, |
[193] |
οἰκεῖα
ἐπιτηδεύματα
καταλιπόντες
καὶ
τοῖς
|
μηδὲν |
~προσήκουσιν
ἐπιβαλλόμεμοι
εἰκότως
δυστυχοῦσιν.
~(Λέαινα |
[199] |
πονηρὸν
δεσπότην.
Ἀλλ'
ἐλθὲ
καὶ
|
μηδὲν |
~πτοηθῇς
καὶ
γενοῦ
ὡς
πρόβατον. |
[163] |
~ὅτι
ἡ
πλεονεξία
πρὸς
τῷ
|
μηδὲν |
ὠφελεῖν,
ἀφαιρεῖται
καὶ
τὰ
προσόντα |
[163] |
ὅτι
ἡ
~πλεονεξία
πρὸς
τῷ
|
μηδὲν |
ὠφελεῖν
πολλάκις
καὶ
τὰ
προσόντα |
[160] |
ἐκάθισεν·
εὑρὼν
δὲ
τοὺς
ὀλύνθους
|
~μηδέπω |
πεπείρους
προσέμενεν
ἕως
σῦκα
γένωνται. |
[163] |
διαίτης
~ἀπεῖρξαν,
ὥστε
δυοῖν
ἐπιθυμήσαντα
|
μηδετέρας |
τυχεῖν.
~Ὁ
μῦθος
δηλοῖ
ὅτι |
[184] |
τῆς
ἐπαυλεώς
με
ἴδοις
~καθεύδοντα,
|
μηκέτι |
γάμους
ἀναμείνῃς.
Ὁ
μῦθος
δηλοῖ |
[184] |
πρὸ
τῆς
ἐπαύλεως
~κοιμώμενον
ἴδῃς,
|
μηκέτι |
γάμους
ἀναμείνῃς.
~Οὕτως
οἱ
φρόνιμοι |
[191] |
~αὐτοὺς
ἔφη
πρὸς
αὐτούς·
Ἀλλὰ
|
μηκέτι |
ἑαυτοὺς
κατακρημνίσωμεν·
~ἰδοῦ
γὰρ
εὕρηνται |
[199] |
μόνην
καρδίαν
ἐπεζήτει.
Ἀλώπηξ
δὲ
|
μηκόθεν |
~σταθεῖσα
ἔφη·
Αὕτη
ἀληθῶς
καρδίαν |
[173] |
προοίμιον,
καὶ
τῇ
μὲν
ᾠδῇ
|
μηνύει |
τὴν
φύσιν,
τὴν
δὲ
~τελευτὴν |
[199] |
εἰποῦσα
ἔφη·
Ἀγαθά
~σοι
ἦλθον
|
μηνῦσαι· |
οἶδας
ὡς
ὁ
βασιλεὺς
ἡμῶν |
[151] |
μητρὶ
ὁ
καρκῖνος·
Ἐμὲ
~διδάσκουσα,
|
μῆτερ, |
ἃ
λέγεις,
ὀρθὰ
σὺ
βάδιζε |
[168] |
~Κόραξ
νοσῶν
ἔφη
τῇ
μητρί·
|
Μῆτερ, |
εὔχου
τῷ
θεῷ
καὶ
μὴ |
[151] |
~πλευρὰς
προστρίβειν.
Ὁ
δὲ
εἶπεν·
|
Μῆτερ, |
σύ,
ἡ
διδάσκουσα,
ὀρθὰ
~βάδιζε |
[154] |
οἱ
ὑπὸ
μητρυιᾶς
~τρεφόμενοι
τοῖς
|
μητέρας |
ἔχουσιν.
~(Κηπουρὸς
καὶ
κύων.
~Κηπωροῦ |
[151] |
μήτηρ.
~Μὴ
λοξὰ
περιπατεῖν
καρκίνῳ
|
μήτηρ |
ἔλεγε
μηδὲ
τῇ
ὑγρᾷ
πέτρᾳ |
[154] |
ἔφη·
Ἡ
γῆ
τῶν
μὲν
|
~μήτηρ |
ἐστί,
τῶν
δὲ
μητρυιά.
~Οὕτω |
[151] |
τότε
ὅμοια
διδάσκειν.
~(Καρκῖνος
καὶ
|
μήτηρ. |
~Μὴ
λοξὰ
περιπάτει,
καρκῖνος
ἔλεγε |
[151] |
~(Καρκῖνος
καὶ
|
μήτηρ. |
~Μὴ
λοξὰ
περιπατεῖν
καρκίνῳ
μήτηρ |
[168] |
νοσῶν.
~Κόραξ
νοσῶν
ἔφη
τῇ
|
μητρί· |
Μῆτερ,
εὔχου
τῷ
θεῷ
καὶ |
[151] |
πλευράς
σου.
Ἔφη
δὲ
τῇ
|
μητρὶ |
ὁ
καρκῖνος·
Ἐμὲ
~διδάσκουσα,
μῆτερ, |
[154] |
μὲν
~μήτηρ
ἐστί,
τῶν
δὲ
|
μητρυιά. |
~Οὕτω
καὶ
τῶν
παίδων
οὐχ |
[154] |
οὐχ
ὁμοίως
τρέφονται
οἱ
ὑπὸ
|
μητρυιᾶς |
~τρεφόμενοι
τοῖς
μητέρας
ἔχουσιν.
~(Κηπουρὸς |
[163] |
Οὕτω
τε
δυοῖν
ἐπιθυμήσας
οὐδὲ
|
μιᾶς |
ἔτυχεν.
Ἀτὰρ
~οὖν
καὶ
ἡμᾶς |
[184] |
εἰμι
καὶ
ἰσχνός·
ἂν
δὲ
|
μικρὸν |
ἀναμείνῃς,
~μέλλουσιν
οἱ
ἐμοὶ
δεσπόται |
[169] |
~τιμίων,
διὰ
δὲ
κόκκον
σίτου
|
μικρὸν |
τὸν
θάνατον
ἐμαυτῷ
προεξένησα.
~Ὁ |
[169] |
τῶν
τιμίων·
κόκκος
δὲ
σίτου
|
μικρὸς |
τὸν
θάνατόν
μοι
~προὐξένησεν.
Ὁ |
[171] |
ἡ
γὰρ
δαίμων
οὕτως
σε
|
μισεῖ |
~ὡς
καὶ
τῶν
σῶν
οἰωνῶν |
[171] |
ἡ
γὰρ
θεὸς
οὕτω
σε
|
μισεῖ |
ὡς
~κἀκ
τῶν
συντρόφων
σοι |
[156] |
ἀντηχούσης
~αὐτῷ
τῆς
φωνῆς,
ἐνό
|
μισεν |
αὑτὸν
εὔφωνον
σφόδρα
εἶναι.
Καὶ |
[199] |
πολλὰ
λέγω;
~ἐκυρώθης
βασιλεύειν.
Τί
|
μοι |
ἔσται
πρώτῃ
σοι
εἰπούσῃ;
Ἀλλ' |
[178] |
λέγων·
Ὦ
φίλε,
δεῦρο
~συνδείπνησόν
|
μοι. |
Ὁ
δὲ
προσελθὼν
χαίρων
ἵστατο, |
[171] |
μᾶλλον
αὐτῇ
θύω,
ἵνα
διαλλαγῇ
|
μοι. |
~Ὁ
μῦθος
δηλοῖ
ὅτι
πολλοὶ |
[199] |
χειρώσῃ
με·
εἰδὲ
καὶ
πλησιάσεις
|
μοι, |
~οὐ
ζήσεις
ἔτι.
Ἄλλους
ἀλωπέκιζε |
[169] |
δὲ
σίτου
μικρὸς
τὸν
θάνατόν
|
μοι |
~προὐξένησεν.
Ὁ
μῦθος
πρὸς
τοὺς |
[199] |
πρώτῃ
σοι
εἰπούσῃ;
Ἀλλ'
εὖξαί
|
μοι |
~σπευδούσῃ,
μὴ
πάλιν
με
ζητήσῃ· |
[178] |
ἐν
τῇ
καρδίᾳ·
Βαβαί,
πόση
|
μοι |
χαρὰ
ἄρτι
ἐξαπιναίως
~ἐφάνη·
τραφήσομαί |
[199] |
παρὰ
τοῦ
λέοντος·
ἐγὼ
δὲ
|
~μόνῃ |
σοι
δουλεύσω.
Οὕτως
ἀπατήσασα
τὴν |
[199] |
Ὁ
δὲ
λέων
~ἅπαντα
ἐρευνήσας
|
μόνην |
καρδίαν
ἐπεζήτει.
Ἀλώπηξ
δὲ
μηκόθεν |
[158] |
εἰσελθόντες
οὐδὲν
μὲν
ἄλλο
εὗρον,
|
μόνον |
δὲ
~ἀλεκτρυόνα,
καὶ
τοῦτον
λαβόντες |
[199] |
αὐτῇ
ἐν
σπουδῇ
τὰ
ὦτα
|
μόνον |
τοῖς
~ὄνυξιν
ἐσπάραξεν.
Ἡ
δὲ |
[188] |
Οὔτε
φοβοῦμαί
σε,
οὔτε
~δυνατώτερός
|
μου |
εἶ·
εἰ
δὲ
μή,
τί |
[152] |
ἐγώ,
ὅτι
οὕς
τῷ
καρπῷ
|
μου |
εὐφραίνω,
ὑπὸ
τούτων
δεινὰς
~ἀντιλαμβάνω |
[182] |
γνῶ
πότερον
~ἐχθρὸς
ἤ
φίλος
|
μου |
καθέστηκας.
~Πρὸς
ἄνδρα
ἀμφίβολον
ὁ |
[184] |
εἰμι
καὶ
ἰσχνός·
μέλλουσι
δέ
|
~μου |
οἱ
δεσπόται
γάμους
ἄγειν·
ἐὰν |
[173] |
μῦθος
δηλοῖ
ὅτι
πολλάκις
ἡ
|
μουσικὴ |
τελευτῆς
ἀναβολὴν
~ἀπεργάζεται.
~Κύκνος
καὶ |
[175] |
γε
αὐτὸς
μὲν
καθ'
ἑκάστην
|
μοχθεῖ, |
ἐκεῖνος
~δὲ
μηδὲν
πονῶν
τοῖς |
[175] |
αὐτὸς
μὲν
ἐξιὼν
παρ'
~ἕκαστα
|
μοχθεῖ, |
ὁ
δὲ
οὐδὲν
ποιῶν
τοῖς |
[176] |
ἀνθρώπων
δι'
ἐλπίδα
κέρδους
ἐπισφαλεῖς
|
μόχθους |
~ὑφιστάμενοι
φθάνουσι
πρότερον
καταναλισκόμενοι
ἢ |
[199] |
εἶχε,
πάντα
τὰ
ὀστᾶ
καὶ
|
μυελοὺς |
καὶ
ἔγκατα
αὐτῆς
~καταπίνων.
Ἡ |
[155] |
εὐεργέτας
καὶ
πρὸς
ἀδικοῦντα
ὁ
|
~μῦθος |
ἁρμόζει.
~(Κιθαρῳδός.
~Κιθαρῳδὸς
ἀφυὴς
ἐν |
[200] |
ὅτι
δι'
ἀλώπεκα
ἐμοχθοῦμεν.
~Ὁ
|
μῦθος |
δηλοῖ
ὅτι
ἄλλων
κοπιώντων
ἄλλοι |
[163] |
δυοῖν
ἐπιθυμήσαντα
μηδετέρας
τυχεῖν.
~Ὁ
|
μῦθος |
δηλοῖ
ὅτι
δεῖ
καὶ
ἡμᾶς |
[175] |
ἀλλὰ
~πόνους
ἀλλοτριους
ἐσθίειν.
~Ὁ
|
μῦθος |
δηλοῖ
ὅτι
καὶ
τῶν
νέων |
[191] |
ἕτερ'
ἐστὶ
ζῷα
~δειλότερα.
Ὁ
|
μῦθος |
δηλοῖ
ὅτι
οἱ
δυστυχοῦντες
ἐξ |
[168] |
σοῦ
γε
οὐκ
ἐκλάπη;
~Ὁ
|
μῦθος |
δηλοῖ
ὅτι
οἱ
πολλοὺς
ἐχθροὺς |
[180] |
αἴφνης
πηδήσας
αὐτὴν
διεσπάραξεν.
Ὁ
|
μῦθος |
δηλοῖ
ὅτι
οἱ
~φρόνιμοι
τῶν |
[184] |
~καθεύδοντα,
μηκέτι
γάμους
ἀναμείνῃς.
Ὁ
|
μῦθος |
δηλοῖ
ὅτι
οἱ
~φρόνιμοι
τῶν |
[178] |
αὐτὴν
ὅθεν
ἐξῆλθον
οἶδα.
~Ὁ
|
μῦθος |
δηλοῖ
ὅτι
οὐ
δεῖ
θαρρεῖν |
[170] |
καὶ
οἰωνισμὸν
οὐκ
ἔχει.
~Ὁ
|
μῦθος |
δηλοῖ
ὅτι
οὕτω
καὶ
τῶν |
[156] |
λίθοις
αὐτὸν
~ἐξώσαντες
ἀπήλασαν.
~Ὁ
|
μῦθος |
δηλοῖ
ὅτι
οὕτω
καὶ
τῶν |
[153] |
καὶ
~οὕτω
σωτηρίας
τυγχάνει.
~Ὁ
|
μῦθος |
δηλοῖ
ὅτι
οὕτω
καὶ
τῶν |
[180] |
ἀλώπεκα
~δραξάμενος,
διεσπάραξεν
αὐτήν.
~Ὁ
|
μῦθος |
δηλοῖ
ὅτι
οὕτω
καὶ
τῶν |
[173] |
~τελευτὴν
διαφεύγει
τῷ
μέλει.
~Ὁ
|
μῦθος |
δηλοῖ
ὅτι
πολλάκις
ἡ
μουσικὴ |
[183] |
ἀλλ'
ἐμοὶ
καρδίαν
ἔδωκας.
Ὁ
|
~μῦθος |
δηλοῖ
ὅτι
πολλάκις
τὰ
παθήματα |
[171] |
θύω,
ἵνα
διαλλαγῇ
μοι.
~Ὁ
|
μῦθος |
δηλοῖ
ὅτι
πολλοὶ
διὰ
κέρδος |
[158] |
κλέπτειν
ἡμᾶς
οὐκ
ἐᾷς.
~Ὁ
|
μῦθος |
δηλοῖ
ὅτι
ταῦτα
μάλιστα
τοῖς |
[169] |
τὸν
θάνατον
ἐμαυτῷ
προεξένησα.
~Ὁ
|
μῦθος |
δηλοῖ
{ὅτι}
τοὺς
διὰ
κέρδος |
[152] |
ἀντὶ
ἀγαθῶν
κακὰ
~αντιδιδόντας,
ὁ
|
μῦθος |
ἐλέγχει.
~(Κάστωρ.
~Κάστωρ
ἐστὶ
ζῷον |
[155] |
τὸν
αὐτοχεῖρα
σῶσαι
ἐσπούδασα;
Ὁ
|
μῦθος |
~πρὸς
ἀδίκους
καὶ
ἀχαρίστους.
~(Κηπουρὸς |
[169] |
τὸν
θάνατόν
μοι
~προὐξένησεν.
Ὁ
|
μῦθος |
πρὸς
τοὺς
διὰ
κέρδος
εὐτελὲς |
[151] |
καὶ
βλέπων
σε
ζηλώσω.
~Ὁ
|
μῦθος |
τοὺς
μεμψιμούρους
ἐλέγχει·
πρῶτον
γὰρ |
[157] |
~ἄξιοί
εἰσιν.
~Κίχλα.
~Ἔν
τινι
|
μυρσινῶνι |
κίχλα
ἐνέμετο·
διὰ
δὲ
τὴν |