Fables |
[152] |
κάρυα.
Ἡ
δὲ
οἰκτρὸν
ἔφη·
|
~Ὦ |
ἀθλία
ἐγώ,
ὅτι
οὕς
τῷ |
[199] |
καὶ
φρίξασα
τὴν
χαίτην
~εἶπεν·
|
Ὦ |
κάθαρμα,
ἀλλὰ
οὐκέτι
χειρώσῃ
με· |
[187] |
Ἀλώπηξ
δὲ
~θεασαμένη
αὐτὸν
ἔφη·
|
Ὦ |
κακὴ
κεφαλή,
σὺ
λέοντα
ἐδίωκες, |
[172] |
ἀκούσας
δὲ
αὐτῶν
τριζόντων
ἔφη·
|
Ὦ |
~κάκιστα
ζῷα,
τῶν
οἰκιῶν
ὑμῶν |
[166] |
Ὁ
δὲ
πρὸς
αὐτὸν
εἶπεν·
|
Ὦ |
κάκιστον
ζῷον,
~πῶς
σοι
πιστεύσω, |
[165] |
καὶ
~τὸ
κρέας
ἁρπάσασα
ἔφη·
|
Ὦ |
κόραξ,
καὶ
φρένας
εἰ
εἶχες, |
[184] |
Ὁ
δὲ
~ὑποτυχὼν
ἔφη·
Ἀλλ'
|
ὦ |
λύκε,
ἐὰν
αὖθίς
με
πρὸ |
[184] |
συνθηκῶν.
Καὶ
ὁ
κύων·
~Ἀλλ'
|
ὦ |
λύκε,
εἰ
τὸ
ἀπὸ
τοῦδε |
[159] |
γαστέρα
~βαστάζειν,
ἐκείνη
ἀπεκρίνατο·
Ἀλλ'
|
ὦ |
οὗτοι,
ἐὰν
μὴ
ἐγὼ
τροφὴν |
[170] |
~καταπλαγέντων,
ὑποτυχών
τις
ἔφη·
Ἀπίωμεν,
|
ὦ |
οὗτοι·
κορώνη
γάρ
~ἐστιν,
ἥτις |
[160] |
αὐτοῦ
μαθοῦσα
~ἔφη
Ἀλλὰ
πεπλάνησαι,
|
ὦ |
οὗτος,
ἐλπίδι
προσέχων,
ἥτις
βουκολεῖν |
[183] |
ὡς
εἶδεν
~αὐτὸν
φεύγοντα,
εῖπεν·
|
Ὦ |
οὗτος,
ἴσθι
ὡς,
ὅπουπερ
ἂν |
[183] |
ὡς
ἐθεάσατο
αὐτόν,
~εἶπεν·
Ἀλλ'
|
ὦ |
οὗτος,
ὅπου
ἂν
ᾖς,
φυλάξομαι |
[182] |
ἀπαυδήσας
ἔφη
πρὸς
αὐτόν·
~Ἀλλ'
|
ὦ |
οὗτος,
παῦσαί
με
καταδάκνων
ἤ |
[168] |
~δ'
ὑπολαβοῦσα
ἔφη·
Τίς
σε,
|
ὦ |
τέκνον,
τῶν
θεῶν
ἐλεήσει;
τίνος |
[178] |
αὐτοῦ
ἄλλον
κύνα
ἐκάλει,
λέγων·
|
Ὦ |
φίλε,
δεῦρο
~συνδείπνησόν
μοι.
Ὁ |
[170] |
τις
ὑποτυχὼν
ἔφη·
Ἀλλ'
ἀπίωμεν,
|
ὦ |
φίλοι·
~κορώνη
γάρ
ἐστιν,
ἥτις |
[191] |
δὲ
αὐτῶν
ἐπί
τινα
κρημνόν,
|
ᾧ |
λίμνη
~ὑπέκειτο,
ἐνταῦθα
βάτραχοι
ἀκούσαντες |
[181] |
~ἔγωγε
πέπονθα,
εἴγε
πάντα
περιφερῆ
|
ὠὰ |
πεπίστευκα.
Διδάσκει
~ἡμᾶς
ὁ
λόγος |
[181] |
αὐτὸ
ἀντιπαρατάσσονται.
~Κύων
καὶ
κόχλος.
|
~Ὤα |
τις
κύων
καταπίνειν
εἰθισμένος,
ἰδών |
[180] |
δὲ
ὅπως
ᾄσωμεν
τὰς
νυκτερινὰς
|
ᾠδὰς |
καὶ
~συνευφρανθῶμεν
ἀμφότεροι.
Ὁ
δὲ |
[178] |
ὁ
~μάγειρος,
ὡς
εἶδε
τοῦτον
|
ὧδε |
κἀκεῖσε
τὴν
κέρκον.
Περιστρέφοντα,
~κατασχὼν |
[180] |
~Κύων
καὶ
ἀλεκτρυὼν
ἑταιρείαν
ποιησάμενοι
|
ὥδευον. |
Ἑσπέρας
δὲ
~καταλαβούσης,
ὁ
μὲν |
[180] |
ἀλλήλους
ποιησάμενοι
ἐν
τῷ
ἅμα
|
~ὥδευον. |
Τῆς
δὲ
νυκτὸς
καταλαβούσης,
ἐν |
[173] |
θανάτου
προοίμιον,
καὶ
τῇ
μὲν
|
ᾠδῇ |
μηνύει
τὴν
φύσιν,
τὴν
δὲ |
[173] |
αὐτοῖς
~μέντοι·
τὸν
μὲν
γὰρ
|
ᾠδῆς, |
τὸν
δὲ
τραπέζης
ἕνεκεν.
Ἐπεὶ |
[156] |
καὶ
~ἀντηχούσης
αὐτῷ
τῆς
φωνῆς,
|
ᾠήθη |
σφόδρα
εὔφωνος
εἶναι.
Καὶ
δὴ |
[195] |
τις
ἐβασίλευσεν
οὐχὶ
θυμώδης,
οὐδὲ
|
ὠμός, |
οὐδὲ
βίαιος,
ἀλλὰ
~πρᾷος
καὶ |
[176] |
~ὑφιστάμενοι
φθάνουσι
πρότερον
καταναλισκόμενοι
ἢ
|
ὧν |
βούλονται
~περιγενόμενοι.
~Κυνόδηκτος.
~Δηχθείς
τις |
[181] |
μεγίστῃ
συνολκῇ
καταπέπωκε
τοῦτον,
οἰηθεὶς
|
ὠὸν |
~εἶναι.
Βαρούμενος
δὲ
τὰ
σπλάγχνα |
[172] |
~ὀκνοῦσιν.
~Κοχλίαι.
~Γεωργοῦ
παῖς
κοχλίας
|
ὤπτα· |
ἀκούσας
δὲ
αὐτῶν
τριζόντων
ἔφη· |
[162] |
ᾗ
παραγενήσονται
πάντα,
ὅπως
τὸν
|
ὡραιότατον |
πάντων
~καταστήσῃ
ἐπ'
αὐτοῖς
βασιλέα. |
[191] |
βίου
τρέμειν.
~Τοῦτο
τοίνυν
κυρώσαντες,
|
ὥρμησαν |
κατὰ
ταὐτὸν
εἰς
τὴν
λίμνην, |
[185] |
~ἔχουσαν.
Διόπερ
ἀφεῖσα
τὸ
ἴδιον
|
ὥρμησεν |
ὡς
τὸ
ἐκείνης
~ἀφαιρησομένη.
Συνέβη |
[158] |
μέλλων
ὑπ'
αὐτῶν
θύεσθαι
~ἐδεῖτο
|
ὡς |
ἂν
αὐτὸν
ἀπολύσωσι,
λέγων
χρήσιμος |
[199] |
δοῦναι
περὶ
τῆς
τηλικαύτης
~βασιλείας
|
ὡς |
ἀποθνῄσκων·
σὺ
δὲ
οὐδὲ
κνίσμα |
[177] |
ἰασόμενον.
Εἰπόντος
δέ
~τινος
οὕτως
|
ὡς |
ἄρα
δέοι
αὐτὸν
ἄρτῳ
τὸ |
[187] |
θηρευτικὸς
λέοντα
ἰδων,
τοῦτον
ἐδίωκεν.
|
Ὡς |
δὲ
ἐπιστραφεὶς
ὁ
~λέων
ἐβρυχήσατο, |
[178] |
καὶ
~ἅμα
σείοντος
τὴν
κέρκον,
|
ὡς |
δὴ
εἰς
τὸν
φίλον
θαρροῦντος, |
[176] |
ἀγάγωσιν.
~Κύνες
λιμώττουσαι.
~Κύνες
λιμώττουσαι,
|
ὡς |
ἐθεάσαντο
ἔν
τινι
ποταμῷ
βύρσας |
[183] |
ἁρπάσας
ἔφυγεν.
Ὁ
δὲ
ἐπιστραφείς,
|
ὡς |
ἐθεάσατο
αὐτόν,
~εἶπεν·
Ἀλλ'
ὦ |
[184] |
μεθ'
~ἡμέρας
δὲ
ὀλίγας
ἐλθών,
|
ὡς |
ἐθεάσατο
αὐτὸν
ἐπὶ
τοῦ
δώματος |
[167] |
καὶ
ὄφις.
~Κόραξ
τροφῆς
ἀπορῶν,
|
ὡς |
ἐθέασατο
ὄφιν
ἔν
τινι
εὐηλίῳ |
[200] |
ἡμιθανεῖς
~ἔκειντο.
Ἀλώπηξ
δὲ
παριοῦσα,
|
ὡς |
ἐθεάσατο
τοὺς
μὲν
παρειμένους,
~τὸν |
[178] |
τὸν
φίλον
θαρροῦντος,
ὁ
~μάγειρος,
|
ὡς |
εἶδε
τοῦτον
ὧδε
κἀκεῖσε
τὴν |
[183] |
ἔφυγεν.
Ὁ
δὲ
μάγειρος
ἐπιστραφείς,
|
ὡς |
εἶδεν
~αὐτὸν
φεύγοντα,
εῖπεν·
Ὦ |
[191] |
κατὰ
ταὐτὸν
εἰς
τὴν
λίμνην,
|
ὡς |
~εἰς
αὐτὴν
ἐμπεσούμενοι
καὶ
ἀποπνιγησόμενοι. |
[200] |
~Δεινῶς
οὖν
ὑπ'
ἀλλήλων
διατεθέντες,
|
ὡς |
ἐκ
τῆς
πολλῆς
μάχης
καὶ |
[180] |
διυπνίσαι
ὑπὸ
τὴν
ῥίζαν
καθεύδοντα,
|
ὡς, |
~ἐκείνου
ἀνοίξαντος,
κατελθεῖν,
κἀκείνης
ζητούσης |
[174] |
μὲν
ἡσυχάζοντος,
ὕστερον
δέ
ποτε,
|
ὡς |
~ἐνόησεν
ὅτι
ἀποθνῄσκειν
ἔμελλεν,
ἑαυτὸν |
[191] |
ἑαυτῶν
πρὸς
ἀλλήλους
~ἀπεκλαίοντο
βίον
|
ὡς |
ἐπισφαλὴς
εἴη
καὶ
δειλίας
πλέως· |
[165] |
κρέατος
περιγενέσθαι
στᾶσα
~ἐπῄνει
αὐτὸν
|
ὡς |
εὐμεγέθη
τε
καὶ
καλόν,
λέγουσα |
[199] |
ὅμως
ὑπουργήσω
σοι.
Καὶ
δὴ
|
ὡς |
ἰχνευτὴς
κύων
ἐπηκολούθει,
~πλέκουσα
πανουργίας· |
[163] |
καλῶς
~τρεφομένας,
λευκάνας
ἑαυτὸν
ἧκεν
|
ὡς |
καὶ
ἀπὸ
τῆς
αὐτῆς
διαίτης |
[159] |
ὅτι
τοσοῦτον
προέχουσι
τῇ
ισχύι
|
ὡς |
καὶ
αὐτὴν
τὴν
γαστέρα
~βαστάζειν, |
[163] |
καλῶς
τρεφομένας,
~λευκάνας
ἑαυτὸν
ἦλθεν
|
ὡς |
καὶ
αὐτὸς
τῆς
αὐτῆς
διαίτης |
[171] |
γὰρ
δαίμων
οὕτως
σε
μισεῖ
|
~ὡς |
καὶ
τῶν
σῶν
οἰωνῶν
τὴν |
[171] |
γὰρ
θεὸς
οὕτω
σε
μισεῖ
|
ὡς |
~κἀκ
τῶν
συντρόφων
σοι
οἰωνῶν |
[155] |
φρέαρ.
Οἰηθεὶς
δ'
~ὁ
κύων
|
ὡς |
κατωτέρω
μᾶλλον
αὐτὸν
παραγέγονε
καταδῦσαι, |
[198] |
αὐτῷ
ὁ
~λέων
ἐπέκειτο,
ἔλεγεν
|
ὡς |
νυμφίον
μὲν
αὐτὸν
ἄξιον
τῆς |
[199] |
Ἀγαθά
~σοι
ἦλθον
μηνῦσαι·
οἶδας
|
ὡς |
ὁ
βασιλεὺς
ἡμῶν
λέων
γείτων |
[183] |
φεύγοντα,
εῖπεν·
Ὦ
οὗτος,
ἴσθι
|
ὡς, |
ὅπουπερ
ἂν
ᾖς,
φυλάξομαί
~σε· |
[191] |
ὑμᾶς
~αὐτοὺς
διαπράξησθε·
ἤδη
γάρ,
|
ὡς |
ὁρᾶτε,
καὶ
ἡμῶν
ἕτερ'
ἐστὶ |
[198] |
ὑπομείναντος,
ὁ
~γεωργὸς
καταφρονήσας
αὐτοῦ,
|
ὡς |
παρεγένετο
πρὸς
αὐτόν,
ῥοπάλοις
~αὐτὸν |
[165] |
τε
καὶ
καλόν,
λέγουσα
καὶ
|
ὡς |
πρέπει
αὐτῷ
~μάλιστα
τῶν
ὀρνέων |
[199] |
καὶ
μηδὲν
~πτοηθῇς
καὶ
γενοῦ
|
ὡς |
πρόβατον.
Ὄμνυμι
γάρ
σοι
εἰς |
[170] |
~μαντεύεσθαι,
καὶ
διὰ
τοῦτο
μαρτυρουμένῳ
|
ὡς |
προλέγοντι
τὸ
μέλλον,
~θεασαμένη
τινὰς |
[164] |
ὑπομείνας
τὴν
μετ'
ἀνθρώπων
~δίαιταν,
|
ὡς |
πρὸς
ὀλίγον
ἀδείας
ἔτυχε,
φυγὼν |
[155] |
κατέβη.
Ὁ
δὲ
κύων
ἠπορημένος,
|
ὡς |
προσῆλθεν
~αὐτῷ,
οἰόμενος
ὑπ'
αὐτοῦ |
[185] |
Διόπερ
ἀφεῖσα
τὸ
ἴδιον
ὥρμησεν
|
ὡς |
τὸ
ἐκείνης
~ἀφαιρησομένη.
Συνέβη
δὲ |
[191] |
καθημένων
~κύκλῳ
τῆς
λίμνης
βατράχων,
|
ὡς |
τὸν
τοῦ
δρόμου
κτύπον
ᾔσθοντο, |
[195] |
βίαιος,
ἀλλὰ
~πρᾷος
καὶ
δίκαιος,
|
ὥσπερ |
ἄνθρωπος.
Ἐπὶ
δὲ
τῆς
αὐτοῦ |
[163] |
τῆς
μεθ'
αὑτῶν
διαίτης
~ἀπεῖρξαν,
|
ὥστε |
δυοῖν
ἐπιθυμήσαντα
μηδετέρας
τυχεῖν.
~Ὁ |
[178] |
γὰρ
καὶ
εἰς
κόρον
δειπνήσω,
|
ὥστε |
με
αὔριον
~μηδαμῆ
γε
πεινᾶσαι. |
[186] |
δὲ
ὁ
δεσπότης
κώδωνα
ἐκρέμασεν,
|
ὥστε |
~πρόδηλον
εἶναι
τοῖς
πᾶσι.
Οὗτος |
[199] |
ἐφορμήσας
αὐτῇ
ἐν
σπουδῇ
τὰ
|
ὦτα |
μόνον
τοῖς
~ὄνυξιν
ἐσπάραξεν.
Ἡ |
[199] |
ὑποπτεύεις;
Ὁ
μὲν
λέων
τοῦ
|
ὠτὸς |
κρατήσας
~ἤμελλε
συμβουλεύειν
καὶ
ἐντολάς |
[163] |
ἡ
πλεονεξία
πρὸς
τῷ
μηδὲν
|
ὠφελεῖν, |
ἀφαιρεῖται
καὶ
τὰ
προσόντα
~πολλάκις. |
[163] |
ἡ
~πλεονεξία
πρὸς
τῷ
μηδὲν
|
ὠφελεῖν |
πολλάκις
καὶ
τὰ
προσόντα
~ἀφαιρεῖται. |
[189] |
παρὼν
~οὔτε
ἀπὼν
ἐπιβλαβὴς
ἢ
|
ὠφέλιμός |
ἐστι.
~Λαγωοὶ
καὶ
ἀλώπεκες.
~Λαγωοί |
[200] |
διαδραμοῦσα
καὶ
τοῦτον
ἁρπάσασα,
φεύγουσα
|
ᾤχετο. |
~Οἱ
δὲ
βλέποντες
μὲν
αὐτήν, |
[187] |
δὲ
στραφεὶς
καὶ
βρυχησάμενός
γε
|
~ᾤχετο |
φυγὰς
τρομάξας
εἰς
τοὐπίσω.
~Τοῦτον |