Fables
[187]	φυγὰς τρομάξας εἰς τοὐπίσω. ~Τοῦτον	δ'	ἀλώπηξ προσιδοῦς' ἐπεφώνει· ~Πῶς σὺ
[184]	λύκος πεισθεὶς ἀπῆλθε· μεθ' ἡμέρας	δ'	ἐπανελθὼν εὗρεν ~ἄνω ἐπὶ τοῦ
[156]	καὶ θεάτρῳ ἑαυτὸν ἐπιδοῦναι. ~Ἀφικόμενος	δ'	ἐπιδείξασθαι καὶ κακῶς ᾄδων πάνυ,
[184]	πρὸ ἐπαύλεώς τινος ἐκάθευδε. Λύκου	δ'	ἐπιδραμόντος καὶ ~βρῶμα μέλλοντος θήσειν
[155]	αὐτὸς εἰς τὸ φρέαρ. Οἰηθεὶς	δ'	~ὁ κύων ὡς κατωτέρω μᾶλλον
[187]	τὴν φωνὴν οὐ φέρεις; ~Ἄφρων	δ'	ὅς ἐθέλει πρὸς κρείττονας ἀντιφερίζειν·
[168]	θεῷ καὶ μὴ θρήνει. Ἡ	~δ'	ὑπολαβοῦσα ἔφη· Τίς σε, ὦ
[171]	τὰς θυσίας ἀναλίσκεις; ἡ γὰρ	δαίμων	οὕτως σε μισεῖ ~ὡς καὶ
[188]	ὅτι ξύεις τοῖς ~ὄνυξι καὶ	δάκνεις	τοῖς ὀδοῦσι; τοῦτο καὶ γυνὴ
[177]	τῶν ἐν τῇ πόλει κυνῶν	δάκνεσθαι.	~Οὕτω καὶ ἡ τῶν ἀνθρώπων
[188]	Καὶ σαλπίσας ὁ κώνωψ ἐνεπήγετο,	δάκνων	τὰ περὶ ~τὰς ῥίνας αὐτοῦ
[177]	ἄρτῳ τὸ αἷμα ἐκμάξαντα τῷ	δακόντι	~κυνὶ βαλεῖν, ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ'
[167]	ἥρπασε. Τοῦ δὲ ἐπιστραφέντος καὶ	~δακόντος	αὐτόν, ἀποθνῄσκειν μέλλων, ἔφη· Ἀλλ'
[161]	πάλιν ~πρὸς τοὺς κολοιούς. Οἱ	δὲ	ἀγανακτοῦντες ἐπὶ τῇ ὕβρει οὐ
[195]	ὁ λύκος μὲν προβάτῳ, πάρδαλις	δὲ	αἰγάγρῳ, ἐλάφῳ δὲ ~τίγρις, κύων
[158]	οὐδὲν μὲν ἄλλο εὗρον, μόνον	δὲ	~ἀλεκτρυόνα, καὶ τοῦτον λαβόντες ἀπηλλαγησαν.
[180]	τοῦ δένδρου κοίλωμα ἔχοντος. Τοῦ	δὲ	ἀλεκτρυόνος ~κατὰ τὸ εἰωθὸς νύκτωρ
[180]	ᾠδὰς καὶ ~συνευφρανθῶμεν ἀμφότεροι. Ὁ	δὲ	ἀλέκτωρ ὑπολαβὼν ἔφη αὐτῇ· ~Ἄπελθε,
[179]	ἔφευγε διὰ τῶν ~ἀμφόδων. Κύνες	δὲ	ἄλλοι τοῦτον ἰδόντες εὐτραφῆ οἷα
[199]	ἔκειτο ἐν φάραγγι· τῇ προσφιλεῖ	δὲ	ἀλώπεκι, ᾗ ~προσωμίλει, εἶπεν· εἰ
[180]	ὅπως κρούσῃ τὸ ξύλον. Τῆς	δὲ	ἀλώπεκος ἀπελθούσης ~τοῦ φωνῆσαι αὐτόν,
[199]	αὐτῆς ἐγκάτων καὶ ~καρδίας. Ἡ	δὲ	ἀλώπηξ ἀπελθοῦσα εὗρε τὴν ἔλαφον
[192]	ὄνομά ~σοι κερδώ ἐστιν; Ἡ	δὲ	ἀλώπηξ· Εἰ ἀπιστεῖς, ἔφη, δεῦρο·
[199]	καὶ ἔγκατα αὐτῆς ~καταπίνων. Ἡ	δὲ	ἀλώπηξ εἱστήκει ὁρῶσα· καρδίαν δὲ
[161]	καὶ τούτοις ἠξίου ~συνδιαιτᾶσθαι. Οἱ	δὲ	ἀμφιγνοοῦντες αὐτοῦ τό τε εἶδος
[200]	βλέποντες μὲν αὐτήν, μὴ δυνάμενοι	δὲ	ἀναστῆναι· Δείλαιοι ~ἡμεῖς, εἶπον, ὅτι
[155]	κύων εἰς φρέαρ ἔπεσεν. Ὁ	δὲ	ἀνιμήσασθαι αὐτὸν ~βουλόμενος ἐκεῖ κατέβη.
[182]	τὰ χε ίλη περιέλειχεν. Ὁ	δὲ	ἀπαυδήσας ἔφη πρὸς αὐτόν· ~Ἀλλ'
[182]	τοῦτον ποτὲ μὲν ἔδακνε, ποτὲ	~δὲ	αυ̣ τοῦ τὰ χε ίλη
[162]	χρήματα, δοκοῦσί τινες εἶναι, ἐπειδὰν	δὲ	αὐτὰ ἀποδώσωσιν, ~ὁποῖοι ἐξ ἀρχῆς
[176]	ἐπὶ τὰς βύρσας ~παραγένωνται. Συνέβη	δὲ	αὐταῖς πινούσαις διαρραγῆναι πρὶν ἤ
[185]	ὡς τὸ ἐκείνης ~ἀφαιρησομένη. Συνέβη	δὲ	αὐτῇ ἀμφοτέρων στερηθῆναι, τοῦ μὲν
[199]	σκιρτῶσαν ἐν ~τᾶς ὕλαις· προσπαίσασα	δὲ	αὐτῇ καὶ χαίρειν εἰποῦσα ἔφη·
[193]	τῆς ~ἠϊόνος νεκρὸς ἔκειτο. Ἰκτῖνος	δὲ	αὐτὸν θεασάμενος ἔφη· Ἄξια σύ
[184]	οἷός τε ἦν καταφαγεῖν. Ὁ	δὲ	αὐτοῦ ἐδεήθη πρὸς τὸ παρὸν
[198]	τῆς θυγατρὸς ~δοκιμάζει· μὴ ἄλλως	δὲ	αὐτῷ δύνασθαι ἐκδοῦναι, ἐὰν μὴ
[191]	ἔγνωσαν δεῖν ἑαυτοὺς ~κατακρημνίσαι. Παραγενομένων	δὲ	αὐτῶν ἐπί τινα κρημνόν, ᾧ
[172]	~Γεωργοῦ παῖς κοχλίας ὤπτα· ἀκούσας	δὲ	αὐτῶν τριζόντων ἔφη· Ὦ ~κάκιστα
[200]	τοῦτον ἁρπάσασα, φεύγουσα ᾤχετο. ~Οἱ	δὲ	βλέποντες μὲν αὐτήν, μὴ δυνάμενοι
[162]	γενόμενος ἧκε καὶ αὐτός. Τοῦ	δὲ	Διὸς μέλλοντος ~χειροτονῆσαι αὐτοῖς τὸν
[173]	τὸν δὲ τραπέζης ἕνεκεν. Ἐπεὶ	δὲ	ἔδει τὸν ~χῆνα παθεῖν ἐφ'
[199]	εἰ εἶδον ἔλαφον ~ᾑμαγμένην. Οἱ	δὲ	ἔδειξαν ἐν τῇ ὕλῃ. Εὗρεὲ
[194]	~Πόσους παῖδας σὺ γεννᾷς; Ἡ	δὲ	εἶπεν· Ἕνα μέν, ἀλλὰ γενναῖον.
[151]	πέτρᾳ τὰς ~πλευρὰς προστρίβειν. Ὁ	δὲ	εἶπεν· Μῆτερ, σύ, ἡ διδάσκουσα,
[179]	αἰτίαν ~τῆς φυγῆς ἐπηρώτων. Ὁ	δὲ	εἶπεν· Ὅτι τροφῇ συζῶ περισσῇ
[199]	ποιεῖ ~βασιλεῖς καὶ ἐρέθιζε. Ἡ	δὲ	εἶπεν· Οὕτως ἄνανδρος εἶ καὶ
[199]	δόλῳ πάλιν ταύτην ~ἀγαγεῖν. Ἡ	δὲ	εἶπεν· Χαλεπὸν καὶ δύσκολον ἐπιτάττεις
[196]	ἐπυνθάνετο αὐτοῦ πῶς ἔχοι. Τοῦ	δὲ	εἰπόντος· Κακῶς, καὶ ~τὴν αἰτίαν
[180]	φωνὴν ζῷον ἔχον ἀσπάσασθαι. Τοῦ	δὲ	εἰπόντος ~τὸν θυρωρὸν πρότερον διυπνίσαι
[199]	δειλαίαν ἔπεισε ~δεύτερον ἐλθεῖν. Ἐπεὶ	δὲ	εἰς τὸ σπήλαιον εἰσῆλθεν, ὁ
[199]	δὲ ἀλώπηξ εἱστήκει ὁρῶσα· καρδίαν	δὲ	ἐκπεσοῦσαν ~ἁρπάζει λαθραίως, τοῦ κόπου
[199]	καταψυχομένην, ~καὶ ἔστη ἀναιδῶς. Ἡ	δὲ	ἔλαφος χολωθεῖσα καὶ φρίξασα τὴν
[199]	με σύμβουλον ἐν πᾶσιν. ~Εἰ	δὲ	ἐμοῦ τῆς γραὸς ἀκούσῃς, συμβουλεύω
[166]	δὲ τῆς ὑποσχέσεως ~ἐπελάθετο. Αὖθις	δὲ	ἐν ἑτέρᾳ παγίδι ληφθείς, ἀφεὶς
[200]	διὰ μέσων αὐτῶν ~ἀπηλλάττετο. Ὁι	δὲ	ἐξαναστῆναι μὴ δυνάμενοι ἔφασαν· Ἄθλιοι
[199]	κύων ἐπηκολούθει, ~πλέκουσα πανουργίας· ποιμένας	δὲ	ἐπηρώτα εἰ εἶδον ἔλαφον ~ᾑμαγμένην.
[156]	καὶ εἰς θέατρον εἰσελθεῖν. Ἀφικόμενος	~δὲ	ἐπὶ σκήνην καὶ πάνυ κακῶς
[187]	λέοντα ἰδων, τοῦτον ἐδίωκεν. Ὡς	δὲ	ἐπιστραφεὶς ὁ ~λέων ἐβρυχήσατο, φοβηθεὶς
[183]	ἀσχοληθέντος, ~καρδίαν ἁρπάσας ἔφυγεν. Ὁ	δὲ	ἐπιστραφείς, ὡς ἐθεάσατο αὐτόν, ~εἶπεν·
[167]	~κοιμώμενον, τοῦτον καταπτὰς ἥρπασε. Τοῦ	δὲ	ἐπιστραφέντος καὶ ~δακόντος αὐτόν, ἀποθνῄσκειν
[179]	ἔφευγε διὰ τῶν ~ἀμφόδων. Κύνες	δὲ	ἕτεροι οἷάπερ ταῦρον ἰδόντες εὐπαθῆμ
[199]	ὑψηλή ἐστι τὸ εἶδος, πολλὰ	δὲ	ἔτη ~ζῇ, τὸ κέρας αὐτῆς
[158]	ἐπὶ τὰ ἔργα ἐγείρων. Οἱ	δὲ	ἔφασαν· Αλλὰ διὰ τοῦτό σε
[195]	κύων δὲ λαγωῷ. Ὁ πτὼξ	δὲ	ἔφη· Πολλὰ ηὐχόμην ἰδεῖν τὴν
[171]	κύνα ἐφ' ἑστίασιν ἐκάλεσεν. Ὁ	δὲ	ἔφη πρὸς ~αὐτήν· Τί μάτην
[190]	παρεκάλουν εἰς συμμαχίαν ~ἀλώπεκας. Αἱ	δὲ	ἔφησαν· Ἐβοηθήσαμεν ἂν ὑμῖν, εἰ
[199]	γινώσκουσα τὸ ~μέλλον. Ὁ λέων	δὲ	ἐφορμήσας αὐτῇ ἐν σπουδῇ τὰ
[192]	δεῦρο· ἐγὼ ἑστιῶ ~σε. Ὁ	δὲ	ἠκολούθει καὶ ἦν ἔνδον οὐδὲν
[154]	τέ ἐστι καὶ στερεά, ~τὰ	δὲ	ἥμερα λεπτὰ καὶ μεμαρασμένα. Κἀκεῖνος
[160]	προσέμενεν ἕως σῦκα γένωνται. Ἀλώπηξ	δὲ	~θεασαμένη αὐτον ἐγχρονίζοντα καὶ τὴν
[187]	φοβηθεὶς εἰς τοὐπίσω ἔφυγεν. Ἀλώπηξ	δὲ	~θεασαμένη αὐτὸν ἔφη· Ὦ κακὴ
[165]	ἐπί τινος δένδρου ἐκάθισεν. Ἀλώπηξ	δὲ	~θεασαμένη αὐτὸν καὶ βουλομένη τοῦ
[184]	πρὸ ἐπαύλεώς τινος ἐκοιμᾶτο. Λύκος	δὲ	θεασάμενος καὶ ~συλλαβὼν οἷός τε
[188]	λίαν ὑπάρχω σου ἰσχυρότερος. Εἰ	δὲ	θέλεις, ἔλθωμεν ~καὶ εἰς πόλεμον.
[196]	ἐπίσκεψιν ζῷα συνλαμβάνων ~κατήσθιε. Πολλῶν	δὲ	θηρίων καταναλωθέντων, ἀλώπηξ τὸ ~τέχνασμα
[199]	ἀγνώμων, ~ἄρκτος δὲ νωθρός, πάρδαλις	δὲ	θυμώδης, τίγρις ἀλαζών· ἡ ἔλαφος
[191]	αὐτὴν ἐμπεσούμενοι καὶ ἀποπνιγησόμενοι. Τῶν	δὲ	καθημένων ~κύκλῳ τῆς λίμνης βατράχων,
[197]	~μὲν τὰ ποίμνια διέφθειρεν, ἔπειτα	δὲ	καὶ ἐπὶ τοὺς βόας ἐτράπη.
[199]	ἡμῶν λέων γείτων ἐστίμοι· ~νοσεῖ	δὲ	καὶ ἔστιν ἐγγὺς τοῦ θνῄσκειν.
[180]	ἀλεκτρυὼν ἑταιρείαν ποιησάμενοι ὥδευον. Ἑσπέρας	δὲ	~καταλαβούσης, ὁ μὲν ἀλεκτρυὼν ἐπὶ
[178]	παραχρῆμα ἔξωθεν τῶν θυρίδων. ~Ὁ	δὲ	κατιὼν ἀπῄει μεγάλως κράζων. Τῶν
[155]	κύων εἰς φρέαρ κατέπεσεν. Ὁ	δὲ	κηπωρὸς βουλόμενος ~αὐτὸν ἐκεῖθεν ἀνενεγκεῖν,
[169]	ἄλλο τι τῶν ~τιμίων, διὰ	δὲ	κόκκον σίτου μικρὸν τὸν θάνατον
[162]	ὄρνεα πρὸς τὸν Δία. Ὁ	δὲ	κολοιὸς ~ποικίλος γενόμενος ἧκε καὶ
[200]	καὶ ~σκοτοδινιᾶσαι, ἀπαυδήσαντες ἔκειντο. Ἀλώπηξ	δὲ	κύκλῳ περιιοῦσα, ~πεπτωκότας αὐτοὺς ἰδοῦσα
[173]	καιρὸς ~οὐκ ἀφῆκεν ἑκάτερον. Ὁ	δὲ	κύκνος, ἀντὶ τοῦ χηνὸς ἀπαχθείς,
[178]	ἀπῄει μεγάλως κράζων. Τῶν τις	δὲ	κυνῶν, τῶν καθ' ὁδὸν ~αὐτῷ
[178]	φίλων αὐτῷ καὶ ~οἰκείων. Ὁ	δὲ	κύων αὐτοῦ ἄλλον κύνα ἐκάλει,
[186]	ἐν τῇ ἀγορᾷ ~ἠλαζονεύετο. Γραῦς	δὲ	κύων εἶπεν αὐτῷ· Τί φαντάζῃ;
[155]	αὐτὸν ~βουλόμενος ἐκεῖ κατέβη. Ὁ	δὲ	κύων ἠπορημένος, ὡς προσῆλθεν ~αὐτῷ,
[180]	ἐν τοῖς κλάδοις ἐκάθισεν· ὁ	δὲ	~κύων κάτωθεν τῆς ῥαγάδος τοῦ
[180]	ἐπὶ δένδρου ἐκάθευδεν ἀναβάς, ὁ	δὲ	~κύων πρὸς τῇ ῥίζῃ τοῦ
[188]	~κατέλυεν ἑαυτόν, ἕως ἀπηύδησεν. Ὁ	δὲ	κώνωψ νικήσας τὸν λέοντα, ~σαλπίσας
[192]	λαγωὸς δεῖπνος τῇ ~ἀλώπεκι. Ὁ	δὲ	λαγωὸς ἔφη· Σὺν κακῷ μέν,
[195]	αἰγάγρῳ, ἐλάφῳ δὲ ~τίγρις, κύων	δὲ	λαγωῷ. Ὁ πτὼξ δὲ ἔφη·
[199]	κόπου κέρδος ταύτην φαγοῦσα. Ὁ	δὲ	λέων ~ἅπαντα ἐρευνήσας μόνην καρδίαν
[199]	ὅτι εἰς μάτην ἐκοπίασεν. Ὁ	δὲ	λέων ~μέγα βρυχώμενος ἐστέναξεν· λιμὸς
[188]	τῷ ἀνδρὶ μαχομένη ~ποιεῖ. Ἐγὼ	δὲ	λίαν ὑπάρχω σου ἰσχυρότερος. Εἰ
[175]	μὲν ἕτερον θηρεύειν ἐδίδαξε, τὸν	δὲ	λοιπὸν ~οἰκοφυλακεῖν. Καὶ δή, εἴ
[183]	ἀσχολουμένου, ~καρδίαν ἁρπάσας, ἔφυγεν. Ὁ	δὲ	μάγειρος ἐπιστραφείς, ὡς εἶδεν ~αὐτὸν
[158]	καὶ τοῦτον λαβόντες ἀπηλλαγησαν. Ὁ	δὲ	μέλλων ὑπ' ~αὐτῶν θύεσθαι ἐδέετο
[158]	~καὶ τοῦτον λαβόντες ἀπῄεσαν. Ὁ	δὲ	μέλλων ὑπ' αὐτῶν θύεσθαι ~ἐδεῖτο
[155]	τὸν ~κηπωρὸν στραφεὶς ἔδακεν. Ὁ	δὲ	μετ' ἀδύνης ἐπανιών· Δίκαια, φησί,
[163]	τῆς αὐτῆς διαίτης ~μεταληψόμενος. Αἱ	δέ,	μέχρι μὲν ἡσύχαζεν, οἰόμεναι περιστερὰν
[163]	τῆς αὐτῆς διαίτης ~μεταληψόμενος. Αἱ	δέ,	μέχρι μὲν ἡσύχαζεν, οἰόμεναι περιστερὰν
[198]	γεωργοῦ θυγατρὸς, ταύτην ἐμνηστεύσατο. Ὁ	δὲ	μὴ ~ἐκδοῦναι θηρίῳ τὴν θυγατέρα
[188]	οὔτε ~δυνατώτερός μου εἶ· εἰ	δὲ	μή, τί σοί ἐστιν ἡ
[175]	μὲν καθ' ἑκάστην μοχθεῖ, ἐκεῖνος	~δὲ	μηδὲν πονῶν τοῖς αὐτοῦ τρέφεται
[199]	ἐρευνήσας μόνην καρδίαν ἐπεζήτει. Ἀλώπηξ	δὲ	μηκόθεν ~σταθεῖσα ἔφη· Αὕτη ἀληθῶς
[154]	τῶν μὲν ~μήτηρ ἐστί, τῶν	δὲ	μητρυιά. ~Οὕτω καὶ τῶν παίδων
[184]	λεπτός εἰμι καὶ ἰσχνός· ἂν	δὲ	μικρὸν ἀναμείνῃς, ~μέλλουσιν οἱ ἐμοὶ
[199]	παθεῖν παρὰ τοῦ λέοντος· ἐγὼ	δὲ	~μόνῃ σοι δουλεύσω. Οὕτως ἀπατήσασα
[184]	λεπτός εἰμι καὶ ἰσχνός· μέλλουσι	δέ	~μου οἱ δεσπόται γάμους ἄγειν·
[200]	ἐθεάσατο τοὺς μὲν παρειμένους, ~τὸν	δὲ	νεβρὸν ἐν μέσῳ κείμενον, ἀραμένη
[180]	ἐν τῷ ἅμα ~ὥδευον. Τῆς	δὲ	νυκτὸς καταλαβούσης, ἐν τόπῳ ἀλσώδει
[199]	σῦς μέν ἐστιν ἀγνώμων, ~ἄρκτος	δὲ	νωθρός, πάρδαλις δὲ θυμώδης, τίγρις
[186]	κωδωνοφορῶν. ~Λάθρᾳ κύων ἔδακνε. Τούτῳ	δὲ	ὁ δεσπότης κώδωνα ἐκρέμασεν, ὥστε
[199]	Οὕτως εἶπεν ἡ ἀλώπηξ. Τῆς	δὲ	ὁ νοῦς ~ἐτυφώθη τοῖς λόγοις,
[175]	τὸν μὲν θηρεύειν ἐδίδασκε, τὸν	δὲ	οἰκουρὸν ~ἐποίησε. Καὶ δή, εἴ
[152]	κατέκλων διὰ τὰ κάρυα. Ἡ	δὲ	οἰκτρὸν ἔφη· ~Ὦ ἀθλία ἐγώ,
[184]	τότε μὲν ἀπέλυσε· μεθ' ~ἡμέρας	δὲ	ὀλίγας ἐλθών, ὡς ἐθεάσατο αὐτὸν
[180]	καὶ χρηστὸν τοῖς ἀνθρώποις· ~κατάβηθι	δὲ	ὅπως ᾄσωμεν τὰς νυκτερινὰς ᾠδὰς
[199]	~θηρίων μετ' αὐτὸν βασιλεύσει. Ἔφη	δὲ	ὅτι σῦς μέν ἐστιν ἀγνώμων,
[185]	~ἐφικομένῃ, διότι οὐδὲ ἦν, τοῦ	δὲ,	ὅτι ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ παρεσύρη.
[160]	ἥτις βουκολεῖν ~μὲν οἶδε, τρέφειν	δὲ	οὐδαμῶς. ~Κολοιὸς καὶ κόρακες. ~Κολοιὸς
[199]	τηλικαύτης ~βασιλείας ὡς ἀποθνῄσκων· σὺ	δὲ	οὐδὲ κνίσμα χειρὸς ἀρρώστου ~ὑπέστης.
[175]	ἐξιὼν παρ' ~ἕκαστα μοχθεῖ, ὁ	δὲ	οὐδὲν ποιῶν τοῖς αὐτοῦ πόνοις
[196]	ἑώρων πολλῶν εἰσιόντων ἴχνη, ἐξιόντος	δὲ	οὐδενός. ~Οὕτως οἱ φρόνιμοι τῶν
[164]	τῷ ~ἑαυτοῦ παιδὶ ἔδωκεν. Ὁ	δὲ	οὐχ ὑπομείνας τὴν μετ' ἀνθρώπων
[162]	~καταστήσῃ ἐπ' αὐτοῖς βασιλέα. Τὰ	δὲ	παραγενόμενα ἐπί τινα ~ποταμὸν ἀπενίζοντο.
[165]	ἐγένετο, εἰ ~φωνὴν ἔχειν. Ὁ	δὲ	παραστῆσαι αὐτῇ θέλων ὅτι καὶ
[157]	τοῦ καρποῦ ~οὐκ ἀφίστατο. Ἰξευτὴς	δὲ	παρατηρησάμενος ἐμφιλοχωροῦσαν ~ἰξεύσας συνέλαβε. Καὶ
[200]	ἐπειδὴ ἐσκοτώθησαν, ἡμιθανεῖς ~ἔκειντο. Ἀλώπηξ	δὲ	παριοῦσα, ὡς ἐθεάσατο τοὺς μὲν
[152]	ἱσταμένη καρπὸν ἔφερε πολύν. Οἱ	δὲ	παροδῖται ~λίθοις αὐτὴν καὶ βάκλοις
[184]	ὕστερον ~λιπαρώτερον καταθοινήσῃ με. Ὁ	δὲ	πεισθεὶς τότε μὲν ἀπέλυσε· μεθ'
[153]	τὸ ~ὁλόκληρον ἑαυτὸν διαφυλάξαι· ἐπειδὰν	δὲ	περικατάληπτος γένηται, ~ἀποκόπτων τὰ ἑαυτοῦ
[179]	σῶμα ~τὸ ἐμὸν εὐφραίνω· ἀεὶ	δὲ	πλησίον εἰμὶ θανάτου, ἄρκοις καὶ
[175]	οὐ ~πονεῖν με ἐδίδαξεν, ἀλλοτρίους	δὲ	πόνους κατεσθίειν. Οὕτω καὶ τῶν
[163]	περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπειδὴ	δέ	ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα ἀμφιγνοήσασαι
[163]	περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπεὶ	δέ	ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα τὴν
[174]	δὲ τότε μὲν ἡσυχάζοντος, ὕστερον	δέ	ποτε, ὡς ~ἐνόησεν ὅτι ἀποθνῄσκειν
[179]	ἄρκοις καὶ λέουσι ~μαχόμενος. Ὁι	δὲ	πρὸς ἀλλήλους εἶπον· Καλὸν βίον
[179]	ἄρκοις καὶ λέουσι μαχόμενος. Οἱ	δὲ	πρὸς ἀλλήλους εἶπον· ~Καλῶς ἡμῖν
[171]	κύνα ἐπὶ ἑστίασιν ἐκάλει. Ὁ	δὲ	πρὸς αὐτὴν ~ἔφη· Τί μάτην
[166]	~τῷ Ἑρμῇ ηὔξατο θῦσαι. Ὁ	δὲ	πρὸς αὐτὸν εἶπεν· Ὦ κάκιστον
[178]	ἐπηρώτα· Πῶς ἐδείπνησας, φίλος; Ὁ	δὲ	πρὸς ~αὐτὸν ὑπολαβὼν ἔφη· Ἐκ
[170]	καὶ στᾶσα ~μεγάλα ἐκεκράγει. Τῶν	δὲ	πρὸς τὴν φωνὴν ἐπιστραφέντων καὶ
[170]	καὶ ~στᾶσα μεγάλως ἔκραξεν. Τῶν	δὲ	πρὸς τὴν φωνὴν ἐπιστραφέντων καὶ
[165]	τὸ κρέας μεγάλα ἐκεκράγει. Ἐκείνη	δὲ	προσδραμοῦσα καὶ ~τὸ κρέας ἁρπάσασα
[178]	φίλε, δεῦρο ~συνδείπνησόν μοι. Ὁ	δὲ	προσελθὼν χαίρων ἵστατο, βλέπων τὸ
[198]	γὰρ δεδοικέναι τὴν ~κόρην. Τοῦ	δὲ	ῥᾳδίως διὰ τὸν ἔρωτα ἑκάτερα
[169]	~ἄλλο τι τῶν τιμίων· κόκκος	δὲ	σίτου μικρὸς τὸν θάνατόν μοι
[187]	λέοντα διώκει κατὰ κράτος. ~Λέων	δὲ	στραφεὶς καὶ βρυχησάμενός γε ~ᾤχετο
[197]	εἰς γεωργοῦ ἔπαυλιν εἰσῆλθεν. Ὁ	δὲ	συλλαβεῖν βουλόμενος ~τὴν αὐλείαν θύραν
[162]	ἐπί τινα ~ποταμὸν ἀπενίζοντο. Κολοιὸς	δέ,	συνιδὼν ἑαυτὸν δυσμορφίᾳ ~περικείμενον, ἀπελθὼν
[181]	τοῦτον, οἰηθεὶς ὠὸν ~εἶναι. Βαρούμενος	δὲ	τὰ σπλάγχνα καὶ ὀδυνώμενος ἔλεγε·
[199]	μόνον τοῖς ~ὄνυξιν ἐσπάραξεν. Ἡ	δὲ	ταχέως ἔσπευδεν ἐν ταῖς ὕλαις.
[173]	ᾠδῇ μηνύει τὴν φύσιν, τὴν	δὲ	~τελευτὴν διαφεύγει τῷ μέλει. ~Ὁ
[151]	~πρόστριβε τὰς πλευράς σου. Ἔφη	δὲ	τῇ μητρὶ ὁ καρκῖνος· Ἐμὲ
[157]	τινι μυρσινῶνι κίχλα ἐνέμετο· διὰ	δὲ	τὴν γλυκύτητα τοῦ καρποῦ ~οὐκ
[185]	κρέας ἔχουσα ποταμὸν διέβαινε· θεασαμένη	δὲ	τὴν ἑαυτῆς ~σκιὰν κατὰ τοῦ
[195]	καὶ δίκαιος, ὥσπερ ἄνθρωπος. Ἐπὶ	δὲ	τῆς αὐτοῦ βασιλείας ~συναθροισμὸς ἐγένετο
[166]	τῆς παγίδος αὐτὸν ῥύσειε. Σωθεὶς	δὲ	τῆς ὑποσχέσεως ~ἐπελάθετο. Αὖθις δὲ
[195]	προβάτῳ, πάρδαλις δὲ αἰγάγρῳ, ἐλάφῳ	δὲ	~τίγρις, κύων δὲ λαγωῷ. Ὁ
[177]	περιῄει ζητῶν τὸν ἰασόμενον. Εἰπόντος	δέ	~τινος οὕτως ὡς ἄρα δέοι
[191]	βαθῆ τῆς λίμνης ἐδίδοσαν. Εἶς	δέ	τις τῶν λαγωῶν θεασάμενος ~αὐτοὺς
[186]	~πρόδηλον εἶναι τοῖς πᾶσι. Οὗτος	δὲ	τὸν κώδωνα σείων ἐν τῇ
[174]	~ᾆσαι ἐν τῷ πότῳ. Τοῦ	δὲ	τότε μὲν ἡσυχάζοντος, ὕστερον δέ
[164]	εἰς τὴν ἑαυτοῦ ~καλιάν. Περιειληθέντος	δὲ	τοῦ δεσμοῦ τοῖς κλάδοις, ἀναπτῆναι
[175]	καὶ τῷ ἑτέρῳ παρέβαλλεν. Ἀγανακτοῦντος	δὲ	τοῦ ~θηρευτικοῦ καὶ τὸν ἕτερον
[175]	~συμμετεῖχεν αὐτῷ τῆς θοίνης. Ἀγανακτοῦντος	δὲ	τοῦ θηρευτικοῦ ~κἀκεῖνον ὀνειδίζοντος, εἴ
[197]	αὑτοῦ τὴν θύραν ἀνέῳξεν. Ἀπαλλαγέντος	δὲ	~τοῦ λέοντος, ἠ γυνὴ θεασαμένη
[160]	ἐπί τινος συκῆς ἐκάθισεν· εὑρὼν	δὲ	τοὺς ὀλύνθους ~μηδέπω πεπείρους προσέμενεν
[180]	τὸ σύνηθες ~μεγάλα ἐκεκράγει. Ἀλώπηξ	δὲ	τούτου ἀκούσασα καὶ βουλομένη ~αὐτὸν
[173]	τὸν μὲν γὰρ ᾠδῆς, τὸν	δὲ	τραπέζης ἕνεκεν. Ἐπεὶ δὲ ἔδει
[159]	περὶ δυνάμεως ἤριζον. Παρ' ἕκαστα	δὲ	τῶν ποδῶν ~λεγόντων ὅτι τοσοῦτον
[200]	εὑρόντες, περὶ τούτου ἐμάχοντο. ~Δεινῶς	δὲ	ὑπ' ἀλλήλων διατεθέντες, ἐπειδὴ ἐσκοτώθησαν,
[158]	ἐπὶ τὰ ἔργα ἐγείροντα. ~Ὅι	δὲ	ὑποτυχόντες ἔφασαν· Ἀλλὰ καὶ διὰ
[189]	ἤδη βούλεται ~αὐτὸν ἀπελθεῖν. Ὁ	δὲ	ὑποτυχὼν εἶπεν· Ἀλλ' οὔτε, ὅτε
[184]	αὑτὸν, ὑπομιμνῄσκων τῶν ὁμολογιῶν. Ὁ	δὲ	~ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ὦ λύκε,
[198]	τοὺς ὄνυχας ἐκτέμῃ· τούτους γὰρ	δεδοικέναι	τὴν ~κόρην. Τοῦ δὲ ῥᾳδίως
[183]	~καρδίαν εἴληφας, ἀλλ' ἐμοὶ καρδίαν	δέδωκας.	~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι πολλάκις
[177]	ἔφη· Ἀλλ' ἐὰν τοῦτο πράξω,	δεήσει	με ὑπὸ ~πάντων τῶν ἐν
[178]	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὐ	δεῖ	θαρρεῖν τοῖς ἐξ ἀλλοτρίων εὖ
[163]	τυχεῖν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	δεῖ	καὶ ἡμᾶς τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι,
[151]	πρῶτον γὰρ αὐτοὺς ὀρθὰ βιοῦν	~δεῖ	καὶ τόθ' ἑτέρους διδάσκειν. ~(Καρύα.
[179]	οὔτε ἄρκοις μαχόμεθα. Ὅτι οὐ	~δεῖ	κινδύνους ἑαυτῷ ἐπιφέρειν διὰ τρυφὴν
[194]	τὸ καλὸν οὐκ ἐν πλήθει	δεῖ	μετρεῖν, ~ἀλλὰ πρὸς ἀρετὴν ἀφορᾶν.
[163]	ἔτυχεν. Ἀτὰρ ~οὖν καὶ ἡμᾶς	δεῖ	τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους ὅτι
[157]	Καὶ δὴ μέλλουσα ἀναιρεῖσθαι ἔφη·	Δειλαία	εἰμί, ~ἥτις διὰ τροφῆς γλυκύτητα
[199]	σοι δουλεύσω. Οὕτως ἀπατήσασα τὴν	δειλαίαν	ἔπεισε ~δεύτερον ἐλθεῖν. Ἐπεὶ δὲ
[200]	αὐτήν, μὴ δυνάμενοι δὲ ἀναστῆναι·	Δείλαιοι	~ἡμεῖς, εἶπον, ὅτι δι' ἀλώπεκα
[164]	ἔφη πρὸς ἑαυτόν· Ἀλλ' ~ἔγωγε	δείλαιος,	ὅστις τὴν παρὰ ἀνθρώπων δουλείαν
[167]	ἀποθνῄσκειν μέλλων, ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε	δείλαιος,	~ὅστις τοιοῦτον ἕρμαιον εὕρηκα ἐξ
[199]	εἶπεν· Οὕτως ἄνανδρος εἶ καὶ	δειλή;	~Οὕτως ἡμᾶς τοὺς φίλους ὑποπτεύεις;
[191]	βάτραχοι. ~Λαγωοὶ καταγνόντες τῆς ἑαυτῶν	δειλίας	ἔγνωσαν δεῖν ἑαυτοὺς ~κατακρημνίσαι. Παραγενομένων
[191]	βίον ὡς ἐπισφαλὴς εἴη καὶ	δειλίας	πλέως· καὶ γὰρ καὶ ~ὑπ'
[194]	καὶ φρονήσει διαφέρων ἢ ~πολλοὶ	δειλοὶ	καὶ ἄνανδροι ἢ καὶ ἄφρονες.
[191]	~ἰδοῦ γὰρ εὕρηνται καὶ ἡμῶν	δειλότερα	ζῷα. ~Οὕτω καὶ τοῖς ἀνθρώποις
[191]	καὶ ἡμῶν ἕτερ' ἐστὶ ζῷα	~δειλότερα.	Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ
[196]	ἀλκῆς ἑαυτῷ τροφὴν πορίζειν ~ἔγνω	δεῖν	δι' ἐπινοίας τοῦτο πρᾶξαι. Καὶ
[191]	καταγνόντες τῆς ἑαυτῶν δειλίας ἔγνωσαν	δεῖν	ἑαυτοὺς ~κατακρημνίσαι. Παραγενομένων δὲ αὐτῶν
[156]	δὴ ~ἐπαρθεὶς ἐπὶ τούτῳ ἔγνω	δεῖν	καὶ εἰς θέατρον εἰσελθεῖν. Ἀφικόμενος
[156]	δὴ ~ἐπαρθεὶς ἐπὶ τούτῳ ἔγνω	δεῖν	καὶ θεάτρῳ ἑαυτὸν ἐπιδοῦναι. ~Ἀφικόμενος
[164]	ῥύσασθαι βουλόμενοι ἔλαθον εἰς μείζονα	δεινὰ	~περιπεσόντες. ~Κόραξ καὶ ἀλώπηξ. ~Κόραξ
[152]	καρπῷ μου εὐφραίνω, ὑπὸ τούτων	δεινὰς	~ἀντιλαμβάνω χάριτας. ~{Ὅτι} τοὺς ἀχαρίστους
[191]	ἄλλων ἔφη· Στῆτε, ἑταῖροι, μηδὲν	δεινὸν	ὑμᾶς ~αὐτοὺς διαπράξησθε· ἤδη γάρ,
[200]	νεβρὸν εὑρόντες, περὶ τούτου ἐμάχοντο.	~Δεινῶς	δὲ ὑπ' ἀλλήλων διατεθέντες, ἐπειδὴ
[200]	νεβρῷ περιτυχόντες, περὶ τούτου ἐμάχοντο.	~Δεινῶς	οὖν ὑπ' ἀλλήλων διατεθέντες, ὡς
[178]	τε γὰρ καὶ εἰς κόρον	δειπνήσω,	ὥστε με αὔριον ~μηδαμῆ γε
[178]	χαίρων ἵστατο, βλέπων τὸ μέγα	~δεῖπνον,	βοῶν ἐν τῇ καρδίᾳ· Βαβαί,
[199]	σπήλαιον εἰσῆλθεν, ὁ μὲν λέων	~δεῖπνον	εἶχε, πάντα τὰ ὀστᾶ καὶ
[178]	~Κύων ἑστιώμενος. ~Ἄνθρωπός τις ἡτοίμαζε	δεῖπνον,	ἑστιάσων τινὰ τῶν φίλων αὐτῷ
[192]	ἔνδον οὐδὲν ἢ ὁ λαγωὸς	δεῖπνος	τῇ ~ἀλώπεκι. Ὁ δὲ λαγωὸς
[177]	καὶ ἡ τῶν ἀνθρώπων πονηρία	δελεαζομένη	ἔτι μᾶλλον ἀδικεῖν ~παροξύνεται. ~Κύων
[180]	ὁ ~μὲν ἀλεκτρυὼν ἐπί τι	δένδρον	ἀναβὰς ἐν τοῖς κλάδοις ἐκάθισεν·
[170]	ὁδοιπόρους παριόντας, ἧκεν επί τι	δένδρον	καὶ ~στᾶσα μεγάλως ἔκραξεν. Τῶν
[180]	~κύων κάτωθεν τῆς ῥαγάδος τοῦ	δένδρου	ἀφύπνωσε, καὶ τῆς νυκτὸς ~παρελθούσης
[180]	ἐλθοῦσα καὶ στᾶσα κάτωθεν τοῦ	δένδρου	~ἐβόα πρὸς αὐτόν· Ἀγαθὸν ὄρνεον
[180]	~καταλαβούσης, ὁ μὲν ἀλεκτρυὼν ἐπὶ	δένδρου	ἐκάθευδεν ἀναβάς, ὁ δὲ ~κύων
[165]	~Κόραξ κρέας ἁρπάσας ἐπί τινος	δένδρου	ἐκάθισεν. Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη αὐτὸν
[170]	ὁδοιπόρους παριόντας ἧκεν ἐπί τινος	δένδρου,	καὶ στᾶσα ~μεγάλα ἐκεκράγει. Τῶν
[180]	κάτωθεν πρὸς τὴν ῥίζαν τοῦ	δένδρου	καὶ φώνησον τὸν ~παραμονάριον, ὅπως
[180]	~κύων πρὸς τῇ ῥίζῃ τοῦ	δένδρου	κοίλωμα ἔχοντος. Τοῦ δὲ ἀλεκτρυόνος
[177]	δέ ~τινος οὕτως ὡς ἄρα	δέοι	αὐτὸν ἄρτῳ τὸ αἷμα ἐκμάξαντα
[164]	ἑαυτοῦ ~καλιάν. Περιειληθέντος δὲ τοῦ	δεσμοῦ	τοῖς κλάδοις, ἀναπτῆναι μὴ ~δυνάμενος
[179]	κύνες. ~Κύων θηρευτικὸς ῥήξας τοὺς	δεσμοὺς	τοῦ τραχήλου ἔφευγε διὰ τῶν
[188]	ἐπινίκιον ᾄσας, ἔπτατο· καὶ ἀράχνης	δεσμῷ	ἐμπλακεὶς ~ἐσθιόμενος ἀπωδύρετο πῶς μεγίστοις
[184]	ἰσχνός· μέλλουσι δέ ~μου οἱ	δεσπόται	γάμους ἄγειν· ἐὰν οὖν ἀφῇς
[184]	μικρὸν ἀναμείνῃς, ~μέλλουσιν οἱ ἐμοὶ	δεσπόται	ποιήσειν γάμους, κἀγὼ τηνικαῦτα πολλὰ
[199]	~λύκον θέλει ποιῆσαι· οἴμοι, πονηρὸν	δεσπότην.	Ἀλλ' ἐλθὲ καὶ μηδὲν ~πτοηθῇς
[166]	σοι πιστεύσω, ὅτι πρότερόν σου	δεσπότην	ἠδίκησας; ~Κόραξ καὶ ὄφις. ~Κόραξ
[175]	εἶπε· ~Μὴ ἐμέ, ἀλλὰ τὸν	δεσπότην	μέμφου, ὃς οὐ πονεῖν με
[175]	μὴ ἐμὲ μέμφου, ἀλλὰ τὸν	δεσπότην,	ὃς οὐ ~πονεῖν με ἐδίδαξεν,
[174]	ἀποθνῄσκειν ἔμελλεν, ἑαυτὸν θρηνοῦντος, ὁ	δεσπότης	~αὐτοῦ ἀκούσας ἔφη· Ἀλλ' εἰ
[186]	κύων ἔδακνε. Τούτῳ δὲ ὁ	δεσπότης	κώδωνα ἐκρέμασεν, ὥστε ~πρόδηλον εἶναι
[174]	τελευτῆς ἀναβολὴν ~ἀπεργάζεται. ~Κύκνος καὶ	δεσπότης.	~Τοὺς κύκνους φασὶ παρὰ τὸν
[192]	δὲ ἀλώπηξ· Εἰ ἀπιστεῖς, ἔφη,	δεῦρο·	ἐγὼ ἑστιῶ ~σε. Ὁ δὲ
[178]	κύνα ἐκάλει, λέγων· Ὦ φίλε,	δεῦρο	~συνδείπνησόν μοι. Ὁ δὲ προσελθὼν
[199]	Οὕτως ἀπατήσασα τὴν δειλαίαν ἔπεισε	~δεύτερον	ἐλθεῖν. Ἐπεὶ δὲ εἰς τὸ
[199]	καὶ ~ἱκέτευε τὴν ἀλώπεκα ἐκ	δευτέρου	τι ποιῆσαι καὶ δόλῳ πάλιν
[175]	τὸν δὲ οἰκουρὸν ~ἐποίησε. Καὶ	δή,	εἴ ποτε ὁ θηρευτὴς ἐξιὼν
[175]	τὸν δὲ λοιπὸν ~οἰκοφυλακεῖν. Καὶ	δή,	εἴ ποτε ὁ θηρευτικὸς ἤγρευέ
[153]	τινας θεραπείας χρήσιμα εἶναι. Καὶ	δή,	εἴ ποτέ τις αὐτὸν ~θεασάμενος
[178]	~ἅμα σείοντος τὴν κέρκον, ὡς	δὴ	εἰς τὸν φίλον θαρροῦντος, ὁ
[156]	αὑτὸν εὔφωνον σφόδρα εἶναι. Καὶ	δὴ	~ἐπαρθεὶς ἐπὶ τούτῳ ἔγνω δεῖν
[156]	ᾠήθη σφόδρα εὔφωνος εἶναι. Καὶ	δὴ	~ἐπαρθεὶς ἐπὶ τούτῳ ἔγνω δεῖν
[170]	ἐβουλήθη τῶν αὐτῶν ἐφικέσθαι· καὶ	δὴ	θεασαμένη ~τινὰς ὁδοιπόρους παριόντας ἧκεν
[157]	παρατηρησάμενος ἐμφιλοχωροῦσαν ~ἰξεύσας συνέλαβε. Καὶ	δὴ	μέλλουσα ἀναιρεῖσθαι ἔφη· Δειλαία εἰμί,
[196]	δι' ἐπινοίας τοῦτο πρᾶξαι. Καὶ	δὴ	παραγενόμενος εἴς τι ~σπήλαιον καὶ
[174]	παρὰ τὸν θάνατον ᾄδειν. Καὶ	δή	τις περιτυχὼν ~κύκνῳ πωλουμένῳ καὶ
[199]	~ἀλλ' ὅμως ὑπουργήσω σοι. Καὶ	δὴ	ὡς ἰχνευτὴς κύων ἐπηκολούθει, ~πλέκουσα
[200]	δι' ἀλώπεκα ἐμοχθοῦμεν. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι ἄλλων κοπιώντων ἄλλοι κερδαίνουσιν.
[163]	ἐπιθυμήσαντα μηδετέρας τυχεῖν. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι δεῖ καὶ ἡμᾶς τοῖς
[200]	γε ἀλώπεκι ἐμοχθοῦμεν. Ὁ λόγος	δηλοῖ	ὅτι εὐλόγως ἐκεῖνοι ~ἄχθονται οἳ
[175]	~πόνους ἀλλοτριους ἐσθίειν. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι καὶ τῶν νέων οἱ
[191]	ἐστὶ ζῷα ~δειλότερα. Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι οἱ δυστυχοῦντες ἐξ ἑτέρων
[168]	γε οὐκ ἐκλάπη; ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι οἱ πολλοὺς ἐχθροὺς ἐν
[198]	~αὐτὸν παίων ἐξήλασεν. ~Ὁ λόγος	δηλοῖ	ὅτι οἱ ῥᾳδίως τοῖς πέλας
[190]	καὶ τίσι πολεμεῖτε. ~Ὁ λόγος	δηλοῖ	ὅτι οἱ φιλονεικοῦντες τοῖς κρείττοσι
[184]	μηκέτι γάμους ἀναμείνῃς. Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι οἱ ~φρόνιμοι τῶν α̣
[180]	πηδήσας αὐτὴν διεσπάραξεν. Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι οἱ ~φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων
[178]	ὅθεν ἐξῆλθον οἶδα. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι οὐ δεῖ θαρρεῖν τοῖς
[180]	~δραξάμενος, διεσπάραξεν αὐτήν. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων
[170]	οἰωνισμὸν οὐκ ἔχει. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων
[153]	~οὕτω σωτηρίας τυγχάνει. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων
[156]	αὐτὸν ~ἐξώσαντες ἀπήλασαν. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι οὕτω καὶ τῶν ῥητόρων
[172]	ἐμπιπραμένων, αὐτοὶ ᾄδετε. ~Ὁ λόγος	δηλοῖ	ὅτι πᾶν τὸ παρὰ καιρὸν
[173]	διαφεύγει τῷ μέλει. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι πολλάκις ἡ μουσικὴ τελευτῆς
[183]	ἐμοὶ καρδίαν δέδωκας. ~Ὁ λόγος	δηλοῖ	ὅτι πολλάκις τὰ παθήματα τοῖς
[183]	ἐμοὶ καρδίαν ἔδωκας. Ὁ ~μῦθος	δηλοῖ	ὅτι πολλάκις τὰ παθήματα τοῖς
[171]	ἵνα διαλλαγῇ μοι. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι πολλοὶ διὰ κέρδος τοὺς
[158]	ἡμᾶς οὐκ ἐᾷς. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	ὅτι ταῦτα μάλιστα τοῖς πονηροῖς
[158]	οὐκ ἐᾷς κλέπτειν. Ὁ λόγος	δηλοῖ	ὅτι ~ταῦτα μάλιστα τοῖς πονηροῖς
[169]	θάνατον ἐμαυτῷ προεξένησα. ~Ὁ μῦθος	δηλοῖ	{ὅτι} τοὺς διὰ κέρδος εὐτελὲς
[186]	ἀλαζόνων κενόδοξοι τρόποι πρόδηλοί εἰσι	δηλοῦντες	τὴν ~ἀφανῆ κακίαν. ~(Κύων λέοντα
[155]	ἐπανιών· Δίκαια, φησί, ~πέπονθα· τί	δήποτε	γὰρ τὸν αὐτοχεῖρα σῶσαι ἐσπούδασα;
[164]	φυγάς. ~Κολοιόν τις συλλαβὼν καὶ	δήσας	αὐτοῦ τὸν πόδα λινῷ κάλῳ
[177]	ἢ ὧν βούλονται ~περιγενόμενοι. ~Κυνόδηκτος.	~Δηχθείς	τις ὑπὸ κυνὸς περιῄει ζητῶν
[196]	~Λέων γηράσας καὶ μὴ δυνάμενος	δι'	ἀλκῆς ἑαυτῷ τροφὴν πορίζειν ~ἔγνω
[200]	ἀναστῆναι· Δείλαιοι ~ἡμεῖς, εἶπον, ὅτι	δι'	ἀλώπεκα ἐμοχθοῦμεν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ
[186]	εἶπεν αὐτῷ· Τί φαντάζῃ; οὐ	δι'	ἀρετὴν ~τοῦτον φορεῖς, ἀλλὰ δι'
[186]	δι' ἀρετὴν ~τοῦτον φορεῖς, ἀλλὰ	δι'	ἔλεγχον τῆς κεκρυμμένης σου κακίας.
[176]	ἐφικέσθαι. ~Οὕτως ἔνιοι τῶν ἀνθρώπων	δι'	ἐλπίδα κέρδους ἐπισφαλεῖς μόχθους ~ὑφιστάμενοι
[196]	ἑαυτῷ τροφὴν πορίζειν ~ἔγνω δεῖν	δι'	ἐπινοίας τοῦτο πρᾶξαι. Καὶ δὴ
[157]	~Ὁ λόγος πρὸς ἄνδρα ἄσωτον	δι'	ἡδυπάθειαν ἀπολωλότα εὔκαιρός ~ἐστιν. ~(Κλέπται
[196]	Κακῶς, καὶ ~τὴν αἰτίαν ἐρομένου	δι'	ἣν οὐκ εἴσεισιν, ἔφη· Ἀλλ'
[154]	λάχανα ἐπυνθάνετο αὐτοῦ τὴν ~αἰτίαν	δι'	ἣν τὰ μὲν ἄγρια τῶν
[170]	~Κορώνη φθονήσασα κόρακι ἐπὶ τῷ	δι'	οἰωνῶν τοῖς ἀνθρώποις ~μαντεύεσθαι, καὶ
[169]	χρυσόν, οὐ διὰ ἄργυρον, οὐ	διὰ	ἄλλο τι τῶν ~τιμίων, διὰ
[169]	πτηνῷ· οὐ διὰ χρυσόν, οὐ	διὰ	ἄργυρον, οὐ διὰ ἄλλο τι
[184]	α̣ νθρώπων, ὅταν περίτικινδυνεύσντες σωθῶσι,	διὰ	βίου ~τοῦτο φυλάττονται. ~(Κύων κοιμώμενος
[191]	οὖν εἶναι θανεῖν ἅπαξ ἢ	διὰ	βίου τρέμειν. ~Τοῦτο τοίνυν κυρώσαντες,
[169]	διὰ ἄλλο τι τῶν ~τιμίων,	διὰ	δὲ κόκκον σίτου μικρὸν τὸν
[157]	~Ἔν τινι μυρσινῶνι κίχλα ἐνέμετο·	διὰ	δὲ τὴν γλυκύτητα τοῦ καρποῦ
[167]	λεχθείη ἂν ἐπ' ἄνδρα ὅς	διὰ	θησαυροῦ εὕρεσιν καὶ ~περὶ σωτηρίας
[169]	~προὐξένησεν. Ὁ μῦθος πρὸς τοὺς	διὰ	κέρδος εὐτελὲς μέγαν ~ὑφισταμένους κίνδυνον.
[169]	~Ὁ μῦθος δηλοῖ {ὅτι} τοὺς	διὰ	κέρδος εὐτελὲς ὑφισταμένους θάνατον. ~(Κορώνη
[171]	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλοὶ	διὰ	κέρδος τοὺς ἐχθροὺς εὐεργετεῖν οὐκ
[200]	νεβρὸν ἐν τῷ μέσῳ κείμενον,	διὰ	~μέσου ἀμφοῖν διαδραμοῦσα καὶ τοῦτον
[200]	ἐν μέσῳ κείμενον, ἀραμένη αὐτόν,	διὰ	μέσων αὐτῶν ~ἀπηλλάττετο. Ὁι δὲ
[162]	πάντα τὰ ὄρνεα πρὸς τὸν	Δία.	Ὁ δὲ κολοιὸς ~ποικίλος γενόμενος
[170]	~Κορώνη φθονήσασα κόρακι ἐπὶ τῷ	διὰ	οἰωνῶν μαντεύεσθαι ~ἀνθρώποις καὶ τὸ
[194]	ὀνειδιζομένη ὑπὸ ἀλώπεκος ἐπὶ τῷ	διὰ	παντὸς ἕνα τίκτειν· ~Ἕνα, ἔφη,
[152]	~λίθοις αὐτὴν καὶ βάκλοις κατέκλων	διὰ	τὰ κάρυα. Ἡ δὲ οἰκτρὸν
[162]	~χειροτονῆσαι αὐτοῖς τὸν κολοιὸν βασιλέα	διὰ	τὴν εὐπρέπειαν, ~ἀγανακτήσαντα τὰ ὄρνεα,
[161]	προκρίνοντες οὔτε ἐν ἐκείναις εὐδοκιμοῦσι	διὰ	τὸ ξένοι ~εἶναι καὶ ὑπὸ
[161]	καὶ ὑπὸ τῶν πολιτῶν δυσχεραίνονται	διὰ	τὸ ὐπερπεφρονηκέναι ~αὐτούς. ~Κολοιὸς καὶ
[163]	πρὸς τοὺς κολοιοὺς πάλιν. ~Κἀκεῖνοι	διὰ	τὸ χρῶμα αὐτὸν οὐκ ἐπιγνόντες,
[163]	κολοιούς· ~κἀκεῖνοι οὐ γνωρίζοντες αὐτὸν	διὰ	τὸ χρῶμα τῆς μετ' αὐτῶν
[198]	τὴν ~κόρην. Τοῦ δὲ ῥᾳδίως	διὰ	τὸν ἔρωτα ἑκάτερα ὑπομείναντος, ὁ
[171]	ἡ κορώνη ~ἀπεκρίνατο· Ἀλλὰ καὶ	διὰ	τοῦτο αὐτῇ θύω, διότι οἶδα
[171]	Καὶ ἡ κορώνη ~πρὸς αὐτόν·	Διὰ	τοῦτο μᾶλλον αὐτῇ θύω, ἵνα
[170]	οἰωνῶν τοῖς ἀνθρώποις ~μαντεύεσθαι, καὶ	διὰ	τοῦτο μαρτυρουμένῳ ὡς προλέγοντι τὸ
[158]	ἐγείρων. Οἱ δὲ ἔφασαν· Αλλὰ	διὰ	τοῦτό σε ~μᾶλλον θύομεν· ἐκείνους
[158]	δὲ ὑποτυχόντες ἔφασαν· Ἀλλὰ καὶ	διὰ	τοῦτό σε μᾶλλον θύομεν· ~ἐκείνους
[170]	καὶ τὸ μέλλον προφαίνειν καὶ	διὰ	τοῦτο ὑπ' αὐτῶν ~μαρτυρεῖσθαι, ἐβουλήθη
[157]	ἀναιρεῖσθαι ἔφη· Δειλαία εἰμί, ~ἥτις	διὰ	τροφῆς γλυκύτητα σωτηρίας στερίσκομαι. ~Ὁ
[179]	οὐ ~δεῖ κινδύνους ἑαυτῷ ἐπιφέρειν	διὰ	τρυφὴν καὶ ματαίαν δόξαν, ἀλλὰ
[179]	τὸν κλοιὸν τοῦ τραχήλου, ἔφευγε	διὰ	τῶν ~ἀμφόδων. Κύνες δὲ ἄλλοι
[179]	τοὺς δεσμοὺς τοῦ τραχήλου ἔφευγε	διὰ	τῶν ~ἀμφόδων. Κύνες δὲ ἕτεροι
[198]	τὴν θυγατέρα ὑπομένων, μηδὲ ἀρνήσασθαι	διὰ	~φόβον δυνάμενος τοιοῦτόν τι ἐπενόησεν.
[171]	διακειμένην, ἵνα διαλλαγῇ Οὕτω πολλοὶ	διὰ	φόβον τοὺς ~ἐχθροὺς εὐεργετεῖν οὐκ
[153]	τῶν ἀνθρώπων φρόνιμοί εἰσιν ὅσοι	διὰ	χρήματα ~ἐπιβουλευόμενοι ἐκεῖνα ὑπερορῶσιν ὑπὲρ
[169]	ταλαιπώρῳ καὶ ~δυστηνῷ πτηνῷ· οὐ	διὰ	χρυσόν, οὐ διὰ ἄργυρον, οὐ
[200]	μέσῳ κείμενον, διὰ ~μέσου ἀμφοῖν	διαδραμοῦσα	καὶ τοῦτον ἁρπάσασα, φεύγουσα ᾤχετο.
[193]	πτηνὸν γεννηθεὶς ἐπὶ θαλάσσης τὴν	δίαιταν	ἐποιοῦ. ~Οὕτως οἱ τὰ οἰκεῖα
[164]	οὐχ ὑπομείνας τὴν μετ' ἀνθρώπων	~δίαιταν,	ὡς πρὸς ὀλίγον ἀδείας ἔτυχε,
[163]	τὸ χρῶμα τῆς μετ' αὐτῶν	διαίτης	~ἀπεῖρξαν αὐτόν. Οὕτω τε δυοῖν
[163]	οὐκ ἐπιγνόντες, τῆς μεθ' αὑτῶν	διαίτης	~ἀπεῖρξαν, ὥστε δυοῖν ἐπιθυμήσαντα μηδετέρας
[163]	ὡς καὶ αὐτὸς τῆς αὐτῆς	διαίτης	~μεταληψόμενος. Αἱ δέ, μέχρι μὲν
[163]	ὡς καὶ ἀπὸ τῆς αὐτῆς	διαίτης	~μεταληψόμενος. Αἱ δέ, μέχρι μὲν
[161]	συνέβη αὐτῷ τῆς ἐξ ἀμφοτέρων	~διαίτης	στερηθῆναι. ~Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων
[153]	τετράπουν ἐν λίμναις τὰ πολλὰ	διαιτώμενον,	οὗ ~τὰ αἰδοῖά φασιν ἰατροῖς
[171]	θύω, διότι οἶδα αὐτὴν ~ἀπεχθῶς	διακειμένην,	ἵνα διαλλαγῇ Οὕτω πολλοὶ διὰ
[171]	τοῦτο μᾶλλον αὐτῇ θύω, ἵνα	διαλλαγῇ	μοι. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι
[171]	οἶδα αὐτὴν ~ἀπεχθῶς διακειμένην, ἵνα	διαλλαγῇ	Οὕτω πολλοὶ διὰ φόβον τοὺς
[191]	ἑταῖροι, μηδὲν δεινὸν ὑμᾶς ~αὐτοὺς	διαπράξησθε·	ἤδη γάρ, ὡς ὁρᾶτε, καὶ
[193]	καὶ ἰκτῖνος. ~Λάρος ἰχθὺν καταπιών,	διαρραγέντος	αὐτῷ τοῦ φάρυγγος, ἐπὶ τῆς
[176]	~παραγένωνται. Συνέβη δὲ αὐταῖς πινούσαις	διαρραγῆναι	πρὶν ἤ τῶν ~βυρσῶν ἐφικέσθαι.
[155]	ἔδακεν αὐτόν. Καὶ ὃς κακῶς	~διατεθεὶς	ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε ἄξια πέπονθα·
[200]	ἐμάχοντο. ~Δεινῶς δὲ ὑπ' ἀλλήλων	διατεθέντες,	ἐπειδὴ ἐσκοτώθησαν, ἡμιθανεῖς ~ἔκειντο. Ἀλώπηξ
[200]	ἐμάχοντο. ~Δεινῶς οὖν ὑπ' ἀλλήλων	διατεθέντες,	ὡς ἐκ τῆς πολλῆς μάχης
[194]	καὶ ἀνδρείᾳ ἢ καὶ φρονήσει	διαφέρων	ἢ ~πολλοὶ δειλοὶ καὶ ἄνανδροι
[161]	τῷ μεγέθει τῶν ἄλλων κολοιῶν	διαφέρων,	ὑπερφρονήσας ~τοὺς ὁμοφύλους, παρεγένετο πρὸς
[173]	τὴν φύσιν, τὴν δὲ ~τελευτὴν	διαφεύγει	τῷ μέλει. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ
[153]	συγχρώμενος, πρὸς τὸ ~ὁλόκληρον ἑαυτὸν	διαφυλάξαι·	ἐπειδὰν δὲ περικατάληπτος γένηται, ~ἀποκόπτων
[181]	εἴγε πάντα περιφερῆ ὠὰ πεπίστευκα.	Διδάσκει	~ἡμᾶς ὁ λόγος ὅτι οἱ
[151]	καὶ βαδίζειν, καὶ τότε ὅμοια	διδάσκειν.	~(Καρκῖνος καὶ μήτηρ. ~Μὴ λοξὰ
[151]	βιοῦν ~δεῖ καὶ τόθ' ἑτέρους	διδάσκειν.	~(Καρύα. ~Καρύα, παρά τινα ὁδὸν
[151]	τῇ μητρὶ ὁ καρκῖνος· Ἐμὲ	~διδάσκουσα,	μῆτερ, ἃ λέγεις, ὀρθὰ σὺ
[151]	δὲ εἶπεν· Μῆτερ, σύ, ἡ	διδάσκουσα,	ὀρθὰ ~βάδιζε καὶ βλέπων σε
[185]	φέρουσα. ~Κύων κρέας ἔχουσα ποταμὸν	διέβαινε·	θεασαμένη δὲ τὴν ἑαυτῆς ~σκιὰν
[197]	φεύγειν; Οὕτως οἱ τοὺς ἰσχυροτέρους	διερεθίζοντες	εἰκότως ~τὰς ἐξ αὑτῶν πλημμελείας
[180]	πηδήσας καὶ τὴν ἀλώπεκα ~δραξάμενος,	διεσπάραξεν	αὐτήν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι
[180]	ὁ ~κύων αἴφνης πηδήσας αὐτὴν	διεσπάραξεν.	Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ
[197]	δυνάμενος πρῶτον ~μὲν τὰ ποίμνια	διέφθειρεν,	ἔπειτα δὲ καὶ ἐπὶ τοὺς
[195]	πόλει οὕσης καὶ δικαίως πάντων	δικαζόντων,	καὶ ~οἱ εὐτελεῖς ἀταράχως βιοῦσιν.
[181]	τὰ σπλάγχνα καὶ ὀδυνώμενος ἔλεγε·	Δίκαια	~ἔγωγε πέπονθα, εἴγε πάντα περιφερῆ
[197]	στένοντα εἶπεν· Ἀλλὰ σύ γε	~δίκαια	πέπονθας· τί γὰρ τοῦτον συγκλεῖσαι
[155]	Ὁ δὲ μετ' ἀδύνης ἐπανιών·	Δίκαια,	φησί, ~πέπονθα· τί δήποτε γὰρ
[195]	οὐδὲ βίαιος, ἀλλὰ ~πρᾷος καὶ	δίκαιος,	ὥσπερ ἄνθρωπος. Ἐπὶ δὲ τῆς
[195]	φοβερὰ τὰ εὐτελῆ φανῶσιν. ~Ὅτι	δικαιοσύνης	ἐν πόλει οὕσης καὶ δικαίως
[195]	δικαιοσύνης ἐν πόλει οὕσης καὶ	δικαίως	πάντων δικαζόντων, καὶ ~οἱ εὐτελεῖς
[195]	ἐγένετο πάντων τῶν ζώων δοῦναι	δίκας	καὶ λαβεῖν ~πρὸς ἄλληλα, ὁ
[185]	κύνα εἶναι μεῖζον κρέας ~ἔχουσαν.	Διόπερ	ἀφεῖσα τὸ ἴδιον ὥρμησεν ὡς
[162]	ἧκε καὶ αὐτός. Τοῦ δὲ	Διὸς	μέλλοντος ~χειροτονῆσαι αὐτοῖς τὸν κολοιὸν
[171]	καὶ διὰ τοῦτο αὐτῇ θύω,	διότι	οἶδα αὐτὴν ~ἀπεχθῶς διακειμένην, ἵνα
[185]	στερηθῆναι, τοῦ μὲν μὴ ~ἐφικομένῃ,	διότι	οὐδὲ ἦν, τοῦ δὲ, ὅτι
[199]	~γὰρ καρδίαν αὕτη εἶχεν, ἥτις	δὶς	εἰς οἶκον καὶ χεῖρας λέοντος
[180]	δὲ εἰπόντος ~τὸν θυρωρὸν πρότερον	διυπνίσαι	ὑπὸ τὴν ῥίζαν καθεύδοντα, ὡς,
[153]	εἴ ποτέ τις αὐτὸν ~θεασάμενος	διώκει	ἐκτέμνειν βουλόμενος, εἰδὼς οὗ χάριν
[187]	διώκων καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων λέοντα	διώκει	κατὰ κράτος. ~Λέων δὲ στραφεὶς
[187]	ἀλώπηξ προσιδοῦς' ἐπεφώνει· ~Πῶς σὺ	διώκεις	οὗ τὴν φωνὴν οὐ φέρεις;
[153]	διωκόμενος καταλαμβάνηται, γινώσκων οὗ χάριν	~διώκεται,	ἀποτεμὼν τὰ ἑαυτοῦ αἰδοῖα ῥίπτει
[153]	ἐκτέμνειν βουλόμενος, εἰδὼς οὗ χάριν	διώκεται,	~μέχρι μέν τινος φεύγει τῇ
[153]	Οὗτος οὖν, ἐπειδὰν ὑπ' ~ἀνθρώπων	διωκόμενος	καταλαμβάνηται, γινώσκων οὗ χάριν ~διώκεται,
[153]	ἑαυτοῦ αἰδοῖα ῥίπτει πρὸς τοὺς	διώκοντας	καὶ ~οὕτω σωτηρίας τυγχάνει. ~Ὁ
[187]	τὴν ~ἀφανῆ κακίαν. ~(Κύων λέοντα	διώκων	καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων θηρευτικὸς λέοντα
[187]	ἀντιστῶσιν, εὐθέως ~ἀναχαιτίζουσιν. ~(Κύων λέοντα	διώκων	καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων λέοντα διώκει
[198]	μὲν αὐτὸν ἄξιον τῆς θυγατρὸς	~δοκιμάζει·	μὴ ἄλλως δὲ αὐτῷ δύνασθαι
[156]	ῥητόρων ἔνιοι ἐν ταῖς σχολαῖς	~δοκοῦντες	εἶναί τινες, ὅταν ἐπὶ τὰς
[156]	ἔνιοι ἐν σχολαῖς εἶναί τινες	δοκοῦντες,	ὅταν ~ἐπὶ τὰς πολιτείας ἀφίκωνται,
[162]	μὲν τὰ ἀλλότρια ~ἔχουσι χρήματα,	δοκοῦσί	τινες εἶναι, ἐπειδὰν δὲ αὐτὰ
[191]	τῶν λαγωῶν τις ἀγχινούστερος ~εἶναι	δοκῶν	τῶν ἄλλων ἔφη· Στῆτε, ἑταῖροι,
[192]	τοῦ κερδαίνειν, ἀλλ' ἀπὸ τοῦ	δολοῦν.	~Ὅτι τοῖς περιέργοις πολλάκις μέγιστον
[199]	ἐκ δευτέρου τι ποιῆσαι καὶ	δόλῳ	πάλιν ταύτην ~ἀγαγεῖν. Ἡ δὲ
[179]	ἐπιφέρειν διὰ τρυφὴν καὶ ματαίαν	δόξαν,	ἀλλὰ ~τούτους ἐκφεύγειν. ~(Κύων θηρευτικὸς
[164]	δείλαιος, ὅστις τὴν παρὰ ἀνθρώπων	δουλείαν	μὴ ὑπομείνας ~ἔλαθον ἐμαυτὸν καὶ
[199]	λέοντος· ἐγὼ δὲ ~μόνῃ σοι	δουλεύσω.	Οὕτως ἀπατήσασα τὴν δειλαίαν ἔπεισε
[195]	~συναθροισμὸς ἐγένετο πάντων τῶν ζώων	δοῦναι	δίκας καὶ λαβεῖν ~πρὸς ἄλληλα,
[199]	~ἤμελλε συμβουλεύειν καὶ ἐντολάς σοι	δοῦναι	περὶ τῆς τηλικαύτης ~βασιλείας ὡς
[180]	ἄφνω πηδήσας καὶ τὴν ἀλώπεκα	~δραξάμενος,	διεσπάραξεν αὐτήν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ
[191]	λίμνης βατράχων, ὡς τὸν τοῦ	δρόμου	κτύπον ᾔσθοντο, ~εὐθὺς εἰς ταύτην
[199]	τὴν ~μεγίστην, τὴν εἰς τὸν	δρυμὸν	ἰκοῦσαν τοῖς γλυκέσι σου λόγοις
[172]	ὅτι πᾶν τὸ παρὰ καιρὸν	δρώμενον	ἐπονείδιστον. ~Κύκνος ἀντὶ χηνὸς ἀπαχθείς.
[176]	τινι ποταμῷ βύρσας ~βρεχομένας, μὴ	δυνάμεναι	αὐτῶν ἐφικέσθαι, συνέθεντο ἀλλήηαις ~ὅπως
[200]	δὲ βλέποντες μὲν αὐτήν, μὴ	δυνάμενοι	δὲ ἀναστῆναι· Δείλαιοι ~ἡμεῖς, εἶπον,
[200]	~ἀπηλλάττετο. Ὁι δὲ ἐξαναστῆναι μὴ	δυνάμενοι	ἔφασαν· Ἄθλιοι ~ἡμεῖς, εἴ γε
[196]	ἀλώπηξ. ~Λέων γηράσας καὶ μὴ	δυνάμενος	δι' ἀλκῆς ἑαυτῷ τροφὴν πορίζειν
[164]	δεσμοῦ τοῖς κλάδοις, ἀναπτῆναι μὴ	~δυνάμενος	ἐπειδὴ ἀποθνῄσκειν ἔμελλεν, ἔφη πρὸς
[197]	ἔκλεισε. Καὶ ὃς ἐξελθεῖν μὴ	δυνάμενος	πρῶτον ~μὲν τὰ ποίμνια διέφθειρεν,
[198]	ὑπομένων, μηδὲ ἀρνήσασθαι διὰ ~φόβον	δυνάμενος	τοιοῦτόν τι ἐπενόησεν. Ἐπειδὴ συνεχῶς
[159]	πόδες. ~Κοιλία καὶ πόδες περὶ	δυνάμεως	ἤριζον. Παρ' ἕκαστα δὲ τῶν
[188]	μή, τί σοί ἐστιν ἡ	δύναμις;	ὅτι ξύεις τοῖς ~ὄνυξι καὶ
[198]	~δοκιμάζει· μὴ ἄλλως δὲ αὐτῷ	δύνασθαι	ἐκδοῦναι, ἐὰν μὴ τούς τε
[188]	εἶπεν· Οὔτε φοβοῦμαί σε, οὔτε	~δυνατώτερός	μου εἶ· εἰ δὲ μή,
[187]	ἀνδρῶν αὐθάδων οἳ κατὰ πολὺ	δυνατωτέρων	~συκοφαντεῖν ἐπιχειροῦντες, ὅταν ἐκεῖνοι ἀντιστῶσιν,
[159]	~ὑμῖν παράσχωμαι, οὐδὲ ὑμεῖς βαστάζειν	δυνήσεσθε.	~Οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν στρατευμάτων
[175]	βούλονται, ~ταῦτα ἄκοντες ἐπιτελοῦσιν. ~(Κύνες	δύο.	~Ἔχων τις δύο κύνας, τὸν
[175]	οἱ γονεῖς οὕτως ~ἄγωσιν. ~(Κύνες	δύο.	~Ἔχων τις δύο κύνας, τὸν
[175]	~ἄγωσιν. ~(Κύνες δύο. ~Ἔχων τις	δύο	κύνας, τὸν μὲν ἕτερον θηρεύειν
[175]	ἐπιτελοῦσιν. ~(Κύνες δύο. ~Ἔχων τις	δύο	κύνας, τὸν μὲν θηρεύειν ἐδίδασκε,
[163]	μεθ' αὑτῶν διαίτης ~ἀπεῖρξαν, ὥστε	δυοῖν	ἐπιθυμήσαντα μηδετέρας τυχεῖν. ~Ὁ μῦθος
[163]	διαίτης ~ἀπεῖρξαν αὐτόν. Οὕτω τε	δυοῖν	ἐπιθυμήσας οὐδὲ μιᾶς ἔτυχεν. Ἀτὰρ
[199]	Ἡ δὲ εἶπεν· Χαλεπὸν καὶ	δύσκολον	ἐπιτάττεις ἐμοὶ πρᾶγμα, ~ἀλλ' ὅμως
[162]	ἀπενίζοντο. Κολοιὸς δέ, συνιδὼν ἑαυτὸν	δυσμορφίᾳ	~περικείμενον, ἀπελθὼν καὶ τὰ ἀποπίπτοντα
[169]	λέγων· Οἴμοι τῷ ταλαιπώρῳ καὶ	~δυστηνῷ	πτηνῷ· οὐ διὰ χρυσόν, οὐ
[169]	ἔλεγεν· Οἴμοι τῷ ταλαιπώρῳ ~καὶ	δυστήνῳ	πτηνῷ· οὐ χρυσὸν ἐνοσφισάμην τινός,
[191]	τῶν ἄλλων συμφοραὶ τῶν ἰδίων	~δυστυχημάτων	παραμυθίαι γίνονται. ~Λαγωὸς καὶ ἀλώπηξ.
[191]	Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ	δυστυχοῦντες	ἐξ ἑτέρων χείρονα ~πασχόντων παραμυθοῦνται.
[193]	τοῖς μηδὲν ~προσήκουσιν ἐπιβαλλόμεμοι εἰκότως	δυστυχοῦσιν.	~(Λέαινα καὶ ἀλώπηξ. ~Λέαινα ὀνειδιζομένη
[161]	~εἶναι καὶ ὑπὸ τῶν πολιτῶν	δυσχεραίνονται	διὰ τὸ ὐπερπεφρονηκέναι ~αὐτούς. ~Κολοιὸς
[184]	ὡς ἐθεάσατο αὐτὸν ἐπὶ τοῦ	δώματος	~κοιμώμενον, ἐκάλει πρὸς αὑτὸν, ὑπομιμνῄσκων
[184]	ἐπανελθὼν εὗρεν ~ἄνω ἐπὶ τοῦ	δώματος	τὸν κύνα καθεύδοντα, καὶ στὰς