Fables
[189]	οὔτε, ὅτε ἦλθες, ἔγνων, ~οὔτε,	ἐὰν	ἀπέλθῃς, γνώσομαι. ~Τούτῳ τῷ λόγῳ
[184]	~ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ὦ λύκε,	ἐὰν	αὖθίς με πρὸ τῆς ἐπαύλεως
[174]	εἰ σὺ οὐκ ἄλλως ᾄδεις,	ἐὰν	μὴ ~ἀποθνῄσκῃς, ἐγὼ μάταιος ἦν,
[159]	ἐκείνη ἀπεκρίνατο· Ἀλλ' ὦ οὗτοι,	ἐὰν	μὴ ἐγὼ τροφὴν ~ὑμῖν παράσχωμαι,
[159]	μηδὲν ἐπὶ τὸ πολὺ πλῆθος,	ἐὰν	~μὴ οἱ στρατηγοὶ ἄριστα φρονῶσιν.
[198]	ἄλλως δὲ αὐτῷ δύνασθαι ἐκδοῦναι,	ἐὰν	μὴ τούς τε ~ὀδόντας ἐξέλῃ
[184]	~μου οἱ δεσπόται γάμους ἄγειν·	ἐὰν	οὖν ἀφῇς με νῦν, ὕστερον
[177]	~κυνὶ βαλεῖν, ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ'	ἐὰν	τοῦτο πράξω, δεήσει με ὑπὸ
[158]	~ἐκείνους γὰρ ἐγείρων ἡμᾶς οὐκ	ἐᾷς	κλέπτειν. Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι
[158]	γὰρ ἐγείρων κλέπτειν ἡμᾶς οὐκ	ἐᾷς.	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ταῦτα
[152]	παριόντων λίθοις ~βαλλομένη, στενάξασα πρὸς	ἑαυτὴν	εἶπεν· Ἀθλία εἰμὶ ἐγώ, ἥτις
[180]	~ἔδραμε καὶ στᾶσα κάτωθεν πρὸς	ἑαυτὴν	κατελθεῖν ἠξίου· ἐπιθυμεῖν ~γὰρ ἀγαθὴν
[185]	ποταμὸν διέβαινε· θεασαμένη δὲ τὴν	ἑαυτῆς	~σκιὰν κατὰ τοῦ ὕδατος, ὑπέλαβεν
[164]	ἐπειδὴ ἀποθνῄσκειν ἔμελλεν, ἔφη πρὸς	ἑαυτόν·	Ἀλλ' ~ἔγωγε δείλαιος, ὅστις τὴν
[153]	ταχύτητι συγχρώμενος, πρὸς τὸ ~ὁλόκληρον	ἑαυτὸν	διαφυλάξαι· ἐπειδὰν δὲ περικατάληπτος γένηται,
[162]	~ποταμὸν ἀπενίζοντο. Κολοιὸς δέ, συνιδὼν	ἑαυτὸν	δυσμορφίᾳ ~περικείμενον, ἀπελθὼν καὶ τὰ
[184]	καθεύδοντα, καὶ στὰς κάτωθεν πρὸς	~ἑαυτὸν	ἐκάλει, ὑπομιμνῄσκων αὐτὸν τῶν συνθηκῶν.
[156]	τούτῳ ἔγνω δεῖν καὶ θεάτρῳ	ἑαυτὸν	ἐπιδοῦναι. ~Ἀφικόμενος δ' ἐπιδείξασθαι καὶ
[188]	λέων τοῖς ἰδίοις ὄνυξι ~κατέλυεν	ἑαυτόν,	ἕως ἀπηύδησεν. Ὁ δὲ κώνωψ
[163]	τινι περιστεροτροφείῳ καλῶς ~τρεφομένας, λευκάνας	ἑαυτὸν	ἧκεν ὡς καὶ ἀπὸ τῆς
[163]	περιστερὰς ἰδὼν καλῶς τρεφομένας, ~λευκάνας	ἑαυτὸν	ἦλθεν ὡς καὶ αὐτὸς τῆς
[174]	ὡς ~ἐνόησεν ὅτι ἀποθνῄσκειν ἔμελλεν,	ἑαυτὸν	θρηνοῦντος, ὁ δεσπότης ~αὐτοῦ ἀκούσας
[178]	~μηδαμῆ γε πεινᾶσαι. Ταῦτα καθ'	ἑαυτὸν	λέγοντος τοῦ κυνὸς καὶ ~ἅμα
[158]	ὅπως αὐτὸν ἀπολύσωσι, λέγων χρήσιμον	~ἑαυτὸν	τοῖς ἀνθρώποις εἶναι νύκτωρ αὐτοὺς
[153]	δὲ περικατάληπτος γένηται, ~ἀποκόπτων τὰ	ἑαυτοῦ	αἰδοῖα ῥίπτει καὶ οὕτως τῆς
[153]	οὗ χάριν ~διώκεται, ἀποτεμὼν τὰ	ἑαυτοῦ	αἰδοῖα ῥίπτει πρὸς τοὺς διώκοντας
[164]	ἔτυχε, φυγὼν ἧκεν εἰς τὴν	ἑαυτοῦ	~καλιάν. Περιειληθέντος δὲ τοῦ δεσμοῦ
[164]	τὸν πόδα λινῷ κάλῳ τῷ	~ἑαυτοῦ	παιδὶ ἔδωκεν. Ὁ δὲ οὐχ
[198]	πιστεύοντες, ὅταν τῶν ἰδίων ~πλεονεκτημάτων	ἑαυτοὺς	ἀπογυμνώσωσιν, εὐάλωτοι τούτοις ~γίνονται οἷς
[191]	τῆς ἑαυτῶν δειλίας ἔγνωσαν δεῖν	ἑαυτοὺς	~κατακρημνίσαι. Παραγενομένων δὲ αὐτῶν ἐπί
[191]	ἔφη πρὸς αὐτούς· Ἀλλὰ μηκέτι	ἑαυτοὺς	κατακρημνίσωμεν· ~ἰδοῦ γὰρ εὕρηνται καὶ
[164]	ἐκείνων τῶν ἀνθρώπων οἳ μετρίων	~ἑαυτοὺς	κινδύνων ῥύσασθαι βουλόμενοι ἔλαθον εἰς
[181]	οἱ ἀδικάστως πρᾶγμα προσιόντες λανθάνουσιν	~ἑαυτοὺς	περιπείροντες ἀτόποις. ~Κύων καὶ λαγωός.
[179]	μαχόμεθα. Ὅτι οὐ ~δεῖ κινδύνους	ἑαυτῷ	ἐπιφέρειν διὰ τρυφὴν καὶ ματαίαν
[162]	ἀποπίπτοντα τῶν ὀρνέων πτερὰ ~συλλεξάμενος,	ἑαυτῷ	περιέθηκε καὶ προσεκόλλησε. Συνέβη οὖν
[196]	καὶ μὴ δυνάμενος δι' ἀλκῆς	ἑαυτῷ	τροφὴν πορίζειν ~ἔγνω δεῖν δι'
[163]	ὅτι δεῖ καὶ ἡμᾶς τοῖς	ἑαυτῶν	ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους ~ὅτι ἡ πλεονεξία
[163]	~οὖν καὶ ἡμᾶς δεῖ τοῖς	ἑαυτῶν	ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους ὅτι ἡ ~πλεονεξία
[191]	καὶ βάτραχοι. ~Λαγωοὶ καταγνόντες τῆς	ἑαυτῶν	δειλίας ἔγνωσαν δεῖν ἑαυτοὺς ~κατακρημνίσαι.
[191]	~Οἱ λαγωοί ποτε συνελθόντες τὸν	ἑαυτῶν	πρὸς ἀλλήλους ~ἀπεκλαίοντο βίον ὡς
[190]	οἱ φιλονεικοῦντες τοῖς κρείττοσι τῆς	ἑαυτῶν	~σωτηρίας καταφρονοῦσι. ~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι.
[153]	ἀνθρώπων οἱ φρόνιμοι ὑπὲρ τῆς	~ἑαυτῶν	σωτηρίας οὐδένα λόγον τῶν χρημάτων
[195]	ἄφρονες. ~Λέοντος βασιλεία. ~Λέων τις	ἐβασίλευσεν	οὐχὶ θυμώδης, οὐδὲ ὠμός, οὐδὲ
[180]	καὶ στᾶσα κάτωθεν τοῦ δένδρου	~ἐβόα	πρὸς αὐτόν· Ἀγαθὸν ὄρνεον εἶ
[190]	συμμαχίαν ~ἀλώπεκας. Αἱ δὲ ἔφησαν·	Ἐβοηθήσαμεν	ἂν ὑμῖν, εἰ μὴ ᾔδειμεν
[199]	καὶ ἔστιν ἐγγὺς τοῦ θνῄσκειν.	Ἐβουλεύετο	οὖν ποῖον τῶν ~θηρίων μετ'
[170]	διὰ τοῦτο ὑπ' αὐτῶν ~μαρτυρεῖσθαι,	ἐβουλήθη	τῶν αὐτῶν ἐφικέσθαι· καὶ δὴ
[197]	πέπονθας· τί γὰρ τοῦτον συγκλεῖσαι	ἐβούλου	ὃν καὶ μακρόθεν ~σε ἔδει
[187]	Ὡς δὲ ἐπιστραφεὶς ὁ ~λέων	ἐβρυχήσατο,	φοβηθεὶς εἰς τοὐπίσω ἔφυγεν. Ἀλώπηξ
[199]	ἐστίμοι· ~νοσεῖ δὲ καὶ ἔστιν	ἐγγὺς	τοῦ θνῄσκειν. Ἐβουλεύετο οὖν ποῖον
[158]	νύκτωρ αὐτοὺς ἐπὶ τὰ ἔργα	ἐγείροντα.	~Ὅι δὲ ὑποτυχόντες ἔφασαν· Ἀλλὰ
[158]	σε μᾶλλον θύομεν· ~ἐκείνους γὰρ	ἐγείρων	ἡμᾶς οὐκ ἐᾷς κλέπτειν. Ὁ
[158]	σε ~μᾶλλον θύομεν· ἐκείνους γὰρ	ἐγείρων	κλέπτειν ἡμᾶς οὐκ ἐᾷς. ~Ὁ
[158]	~νυκτὸς αὐτοὺς ἐπὶ τὰ ἔργα	ἐγείρων.	Οἱ δὲ ἔφασαν· Αλλὰ διὰ
[165]	βασιλεύειν, καὶ τοῦτο πάντως ἂν	ἐγένετο,	εἰ ~φωνὴν ἔχειν. Ὁ δὲ
[195]	δὲ τῆς αὐτοῦ βασιλείας ~συναθροισμὸς	ἐγένετο	πάντων τῶν ζώων δοῦναι δίκας
[199]	τὰ ὀστᾶ καὶ μυελοὺς καὶ	ἔγκατα	αὐτῆς ~καταπίνων. Ἡ δὲ ἀλώπηξ
[199]	ἐμὰς χεῖρας· ἐπιθυμῶ γὰρ αὐτῆς	ἐγκάτων	καὶ ~καρδίας. Ἡ δὲ ἀλώπηξ
[197]	προορώμενοι τοὺς ~κινδύνους ἐκφεύγουσιν. ~Λέων	ἐγκλεισθεὶς	καὶ γεωργός. ~Λέων εἰς γεωργοῦ
[196]	δι' ἀλκῆς ἑαυτῷ τροφὴν πορίζειν	~ἔγνω	δεῖν δι' ἐπινοίας τοῦτο πρᾶξαι.
[156]	Καὶ δὴ ~ἐπαρθεὶς ἐπὶ τούτῳ	ἔγνω	δεῖν καὶ εἰς θέατρον εἰσελθεῖν.
[156]	Καὶ δὴ ~ἐπαρθεὶς ἐπὶ τούτῳ	ἔγνω	δεῖν καὶ θεάτρῳ ἑαυτὸν ἐπιδοῦναι.
[189]	εἶπεν· Ἀλλ' οὔτε, ὅτε ἦλθες,	ἔγνων,	~οὔτε, ἐὰν ἀπέλθῃς, γνώσομαι. ~Τούτῳ
[191]	~Λαγωοὶ καταγνόντες τῆς ἑαυτῶν δειλίας	ἔγνωσαν	δεῖν ἑαυτοὺς ~κατακρημνίσαι. Παραγενομένων δὲ
[160]	γένωνται. Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη αὐτον	ἐγχρονίζοντα	καὶ τὴν αἰτίαν παρ' αὐτοῦ
[188]	γυνὴ τῷ ἀνδρὶ μαχομένη ~ποιεῖ.	Ἐγὼ	δὲ λίαν ὑπάρχω σου ἰσχυρότερος.
[199]	κακὸν παθεῖν παρὰ τοῦ λέοντος·	ἐγὼ	δὲ ~μόνῃ σοι δουλεύσω. Οὕτως
[192]	ἀλώπηξ· Εἰ ἀπιστεῖς, ἔφη, δεῦρο·	ἐγὼ	ἑστιῶ ~σε. Ὁ δὲ ἠκολούθει
[152]	πρὸς ἑαυτὴν εἶπεν· Ἀθλία εἰμὶ	ἐγώ,	ἥτις κατ' ~ἐνιαυτὸν ἐμαυτῇ ὕβρεις
[174]	ἄλλως ᾄδεις, ἐὰν μὴ ~ἀποθνῄσκῃς,	ἐγὼ	μάταιος ἦν, ὃς τότε σε
[152]	δὲ οἰκτρὸν ἔφη· ~Ὦ ἀθλία	ἐγώ,	ὅτι οὕς τῷ καρπῷ μου
[159]	Ἀλλ' ὦ οὗτοι, ἐὰν μὴ	ἐγὼ	τροφὴν ~ὑμῖν παράσχωμαι, οὐδὲ ὑμεῖς
[155]	ὃς κακῶς ~διατεθεὶς ἔφη· Ἀλλ'	ἔγωγε	ἄξια πέπονθα· τί γάρ, σοῦ
[164]	ἔμελλεν, ἔφη πρὸς ἑαυτόν· Ἀλλ'	~ἔγωγε	δείλαιος, ὅστις τὴν παρὰ ἀνθρώπων
[167]	αὐτόν, ἀποθνῄσκειν μέλλων, ἔφη· Ἀλλ'	ἔγωγε	δείλαιος, ~ὅστις τοιοῦτον ἕρμαιον εὕρηκα
[196]	ἣν οὐκ εἴσεισιν, ἔφη· Ἀλλ'	ἔγωγε	εἰσῆλθον ~ἄν, εἰ μὴ ἑώρων
[181]	σπλάγχνα καὶ ὀδυνώμενος ἔλεγε· Δίκαια	~ἔγωγε	πέπονθα, εἴγε πάντα περιφερῆ ὠὰ
[155]	~αὐτῷ, οἰόμενος ὑπ' αὐτοῦ βαπτίζεσθαι,	ἔδακεν	αὐτόν. Καὶ ὃς κακῶς ~διατεθεὶς
[155]	παραγέγονε καταδῦσαι, τὸν ~κηπωρὸν στραφεὶς	ἔδακεν.	Ὁ δὲ μετ' ἀδύνης ἐπανιών·
[182]	λαγωὸν συλλαβών, τοῦτον ποτὲ μὲν	ἔδακνε,	ποτὲ ~δὲ αυ̣ τοῦ τὰ
[186]	εὔκαιρος. ~Κύων κωδωνοφορῶν. ~Λάθρᾳ κύων	ἔδακνε.	Τούτῳ δὲ ὁ δεσπότης κώδωνα
[158]	δὲ μέλλων ὑπ' ~αὐτῶν θύεσθαι	ἐδέετο	ὅπως αὐτὸν ἀπολύσωσι, λέγων χρήσιμον
[184]	ἦν καταφαγεῖν. Ὁ δὲ αὐτοῦ	ἐδεήθη	πρὸς τὸ παρὸν ~μεθεῖναι αὐτόν,
[165]	φρένας εἰ εἶχες, οὐδὲν ἂν	~ἐδέησας	εἰς τὸ πάντων σε βασιλεῦσαι.
[173]	δὲ τραπέζης ἕνεκεν. Ἐπεὶ δὲ	ἔδει	τὸν ~χῆνα παθεῖν ἐφ' οἷς
[197]	ἐβούλου ὃν καὶ μακρόθεν ~σε	ἔδει	φεύγειν; Οὕτως οἱ τοὺς ἰσχυροτέρους
[199]	εἶδον ἔλαφον ~ᾑμαγμένην. Οἱ δὲ	ἔδειξαν	ἐν τῇ ὕλῃ. Εὗρεὲ αὐτὴν
[178]	ὁδὸν ~αὐτῷ σαναντώντων, ἐπηρώτα· Πῶς	ἐδείπνησας,	φίλος; Ὁ δὲ πρὸς ~αὐτὸν
[184]	καὶ ~βρῶμα μέλλοντος θήσειν αὐτὸν,	ἐδεῖτο	μὴ νῦν αὐτὸν καταθῦσαι. ~Νῦν
[158]	δὲ μέλλων ὑπ' αὐτῶν θύεσθαι	~ἐδεῖτο	ὡς ἂν αὐτὸν ἀπολύσωσι, λέγων
[175]	κύνας, τὸν μὲν ἕτερον θηρεύειν	ἐδίδαξε,	τὸν δὲ λοιπὸν ~οἰκοφυλακεῖν. Καὶ
[175]	μέμφου, ὃς οὐ πονεῖν με	ἐδίδαξεν,	ἀλλὰ ~πόνους ἀλλοτριους ἐσθίειν. ~Ὁ
[175]	δεσπότην, ὃς οὐ ~πονεῖν με	ἐδίδαξεν,	ἀλλοτρίους δὲ πόνους κατεσθίειν. Οὕτω
[175]	δύο κύνας, τὸν μὲν θηρεύειν	ἐδίδασκε,	τὸν δὲ οἰκουρὸν ~ἐποίησε. Καὶ
[191]	εἰς ~τὰ βαθῆ τῆς λίμνης	ἐδίδοσαν.	Εἶς δέ τις τῶν λαγωῶν
[187]	~Κύων θηρευτικὸς λέοντα ἰδων, τοῦτον	ἐδίωκεν.	Ὡς δὲ ἐπιστραφεὶς ὁ ~λέων
[187]	Ὦ κακὴ κεφαλή, σὺ λέοντα	ἐδίωκες,	οὗ οὐδὲ ~τὸν βρυχηθμὸν ὑπέμεινας;
[180]	φωνήσαντος, ἀλώπηξ ἀκούσασα πρὸς αὐτὸν	~ἔδραμε	καὶ στᾶσα κάτωθεν πρὸς ἑαυτὴν
[183]	καρδίαν εἴληφας, ἀλλ' ἐμοὶ καρδίαν	ἔδωκας.	Ὁ ~μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλάκις
[164]	λινῷ κάλῳ τῷ ~ἑαυτοῦ παιδὶ	ἔδωκεν.	Ὁ δὲ οὐχ ὑπομείνας τὴν
[176]	~Κύνες λιμώττουσαι. ~Κύνες λιμώττουσαι, ὡς	ἐθεάσαντο	ἔν τινι ποταμῷ βύρσας ~βρεχομένας,
[183]	ἔφυγεν. Ὁ δὲ ἐπιστραφείς, ὡς	ἐθεάσατο	αὐτόν, ~εἶπεν· Ἀλλ' ὦ οὗτος,
[184]	~ἡμέρας δὲ ὀλίγας ἐλθών, ὡς	ἐθεάσατο	αὐτὸν ἐπὶ τοῦ δώματος ~κοιμώμενον,
[167]	ὄφις. ~Κόραξ τροφῆς ἀπορῶν, ὡς	ἐθέασατο	ὄφιν ἔν τινι εὐηλίῳ τόπῳ
[200]	~ἔκειντο. Ἀλώπηξ δὲ παριοῦσα, ὡς	ἐθεάσατο	τοὺς μὲν παρειμένους, ~τὸν δὲ
[187]	οὐ φέρεις; ~Ἄφρων δ' ὅς	ἐθέλει	πρὸς κρείττονας ἀντιφερίζειν· νίκης τε
[169]	~(Κορυδαλός. ~Κορυδαλὸς εἰς πάγην πεσὼν	ἐθρήνει	λέγων· Οἴμοι τῷ ταλαιπώρῳ καὶ
[174]	τότε σε παρεκαλουν, ἀλλ' οὐκ	~ἔθυον.	~Οὕτως ἔνιοι τῶν ἀνθρώπων, ἅ
[192]	κερδώ ἐστιν; Ἡ δὲ ἀλώπηξ·	Εἰ	ἀπιστεῖς, ἔφη, δεῦρο· ἐγὼ ἑστιῶ
[199]	γάρ με σύμβουλον ἐν πᾶσιν.	~Εἰ	δὲ ἐμοῦ τῆς γραὸς ἀκούσῃς,
[188]	δὲ λίαν ὑπάρχω σου ἰσχυρότερος.	Εἰ	δὲ θέλεις, ἔλθωμεν ~καὶ εἰς
[188]	σε, οὔτε ~δυνατώτερός μου εἶ·	εἰ	δὲ μή, τί σοί ἐστιν
[199]	~πλέκουσα πανουργίας· ποιμένας δὲ ἐπηρώτα	εἰ	εἶδον ἔλαφον ~ᾑμαγμένην. Οἱ δὲ
[165]	ἔφη· Ὦ κόραξ, καὶ φρένας	εἰ	εἶχες, οὐδὲν ἂν ~ἐδέησας εἰς
[189]	σθαι ἔμελλεν, ἐπυνθάνετο τοῦ ταύρου	εἰ	ἤδη βούλεται ~αὐτὸν ἀπελθεῖν. Ὁ
[199]	δὲ ἀλώπεκι, ᾗ ~προσωμίλει, εἶπεν·	εἰ	θέλεις ὑγιᾶναί με καὶ ζῆν,
[179]	ἀλλήλους εἶπον· Καλὸν βίον ἡμεῖς,	εἰ	καὶ ~πενιχρόν, ζῶμεν, οἵτινες οὔτε
[196]	ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε εἰσῆλθον ~ἄν,	εἰ	μὴ ἑώρων πολλῶν εἰσιόντων ἴχνη,
[190]	δὲ ἔφησαν· Ἐβοηθήσαμεν ἂν ὑμῖν,	εἰ	μὴ ᾔδειμεν τίνες ~ἐστὲ καὶ
[174]	δεσπότης ~αὐτοῦ ἀκούσας ἔφη· Ἀλλ'	εἰ	σὺ οὐκ ἄλλως ᾄδεις, ἐὰν
[166]	ηὔξατο τῷ Ἀπόλλωνι λιβανωτὸν ~ἐπιθύσειν,	εἰ	τῆς παγίδος αὐτὸν ῥύσειε. Σωθεὶς
[184]	ὁ κύων· ~Ἀλλ' ὦ λύκε,	εἰ	τὸ ἀπὸ τοῦδε πρὸ τῆς
[165]	καὶ τοῦτο πάντως ἂν ἐγένετο,	εἰ	~φωνὴν ἔχειν. Ὁ δὲ παραστῆσαι
[200]	μὴ δυνάμενοι ἔφασαν· Ἄθλιοι ~ἡμεῖς,	εἴ	γε ἀλώπεκι ἐμοχθοῦμεν. Ὁ λόγος
[175]	~θηρευτικοῦ καὶ τὸν ἕτερον ὀνειδίζοντος,	εἴ	γε αὐτὸς μὲν ἐξιὼν παρ'
[175]	δὲ τοῦ θηρευτικοῦ ~κἀκεῖνον ὀνειδίζοντος,	εἴ	γε αὐτὸς μὲν καθ' ἑκάστην
[175]	δὲ οἰκουρὸν ~ἐποίησε. Καὶ δή,	εἴ	ποτε ὁ θηρευτὴς ἐξιὼν ἐπ'
[175]	δὲ λοιπὸν ~οἰκοφυλακεῖν. Καὶ δή,	εἴ	ποτε ὁ θηρευτικὸς ἤγρευέ τι,
[153]	θεραπείας χρήσιμα εἶναι. Καὶ δή,	εἴ	ποτέ τις αὐτὸν ~θεασάμενος διώκει
[188]	φοβοῦμαί σε, οὔτε ~δυνατώτερός μου	εἶ·	εἰ δὲ μή, τί σοί
[199]	Ἡ δὲ εἶπεν· Οὕτως ἄνανδρος	εἶ	καὶ δειλή; ~Οὕτως ἡμᾶς τοὺς
[180]	~ἐβόα πρὸς αὐτόν· Ἀγαθὸν ὄρνεον	εἶ	καὶ χρηστὸν τοῖς ἀνθρώποις· ~κατάβηθι
[181]	ὀδυνώμενος ἔλεγε· Δίκαια ~ἔγωγε πέπονθα,	εἴγε	πάντα περιφερῆ ὠὰ πεπίστευκα. Διδάσκει
[199]	κάθαρμα, ἀλλὰ οὐκέτι χειρώσῃ με·	εἰδὲ	καὶ πλησιάσεις μοι, ~οὐ ζήσεις
[178]	φίλον θαρροῦντος, ὁ ~μάγειρος, ὡς	εἶδε	τοῦτον ὧδε κἀκεῖσε τὴν κέρκον.
[183]	Ὁ δὲ μάγειρος ἐπιστραφείς, ὡς	εἶδεν	~αὐτὸν φεύγοντα, εῖπεν· Ὦ οὗτος,
[199]	πανουργίας· ποιμένας δὲ ἐπηρώτα εἰ	εἶδον	ἔλαφον ~ᾑμαγμένην. Οἱ δὲ ἔδειξαν
[161]	δὲ ἀμφιγνοοῦντες αὐτοῦ τό τε	εἶδος	καὶ τὴν φωνὴν ~παίοντες αὐτὸν
[199]	βασιλείαν, ὅτι ὑψηλή ἐστι τὸ	εἶδος,	πολλὰ δὲ ἔτη ~ζῇ, τὸ
[179]	~Κύων τρεφόμενος ἐν οἴκῳ, θηρσὶν	εἰδὼς	μάχεσθαι, ἰδὼν πολλοὺς ἐν ~τάξει
[153]	αὐτὸν ~θεασάμενος διώκει ἐκτέμνειν βουλόμενος,	εἰδὼς	οὗ χάριν διώκεται, ~μέχρι μέν
[191]	ἀλλήλους ~ἀπεκλαίοντο βίον ὡς ἐπισφαλὴς	εἴη	καὶ δειλίας πλέως· καὶ γὰρ
[176]	~ὅπως πρῶτον τὸ ὕδωρ ἐκπίωσι,	εἶθ'	οὕτως ἐπὶ τὰς βύρσας ~παραγένωνται.
[181]	κόχλος. ~Ὤα τις κύων καταπίνειν	εἰθισμένος,	ἰδών τινα κόχλον, χάνας τὸ
[193]	καὶ τοῖς μηδὲν ~προσήκουσιν ἐπιβαλλόμεμοι	εἰκότως	δυστυχοῦσιν. ~(Λέαινα καὶ ἀλώπηξ. ~Λέαινα
[197]	Οὕτως οἱ τοὺς ἰσχυροτέρους διερεθίζοντες	εἰκότως	~τὰς ἐξ αὑτῶν πλημμελείας ὑπομένουσιν.
[183]	οὐ γὰρ ἀπ' ἐμοῦ ~καρδίαν	εἴληφας,	ἀλλ' ἐμοὶ καρδίαν δέδωκας. ~Ὁ
[183]	οὐ γὰρ ἀπ' ἐμοῦ καρδίαν	εἴληφας,	ἀλλ' ἐμοὶ καρδίαν ἔδωκας. Ὁ
[152]	στενάξασα πρὸς ἑαυτὴν εἶπεν· Ἀθλία	εἰμὶ	ἐγώ, ἥτις κατ' ~ἐνιαυτὸν ἐμαυτῇ
[157]	δὴ μέλλουσα ἀναιρεῖσθαι ἔφη· Δειλαία	εἰμί,	~ἥτις διὰ τροφῆς γλυκύτητα σωτηρίας
[179]	ἐμὸν εὐφραίνω· ἀεὶ δὲ πλησίον	εἰμὶ	θανάτου, ἄρκοις καὶ λέουσι ~μαχόμενος.
[179]	οὐκ ἀπαρνοῦμαι· ἀεὶ μέντοι πλησίον	εἰμὶ	~θανάτου ἄρκοις καὶ λέουσι μαχόμενος.
[184]	~Νῦν μὲν γάρ, φησί, λεπτός	εἰμι	καὶ ἰσχνός· ἂν δὲ μικρὸν
[184]	αὐτόν, λέγων· Νῦν μὲν λεπτός	εἰμι	καὶ ἰσχνός· μέλλουσι δέ ~μου
[181]	συνολκῇ καταπέπωκε τοῦτον, οἰηθεὶς ὠὸν	~εἶναι.	Βαρούμενος δὲ τὰ σπλάγχνα καὶ
[191]	εἰσπηδησάντων, τῶν λαγωῶν τις ἀγχινούστερος	~εἶναι	δοκῶν τῶν ἄλλων ἔφη· Στῆτε,
[162]	ἀλλότρια ~ἔχουσι χρήματα, δοκοῦσί τινες	εἶναι,	ἐπειδὰν δὲ αὐτὰ ἀποδώσωσιν, ~ὁποῖοι
[191]	ἄλλων πολλῶν ~ἀναλίσκονται· βέλτιον οὖν	εἶναι	θανεῖν ἅπαξ ἢ διὰ βίου
[153]	~αἰδοῖα εἴς τινας θεραπείας χρήσιμα	εἶναι.	Καὶ δή, εἴ ποτέ τις
[156]	τῆς φωνῆς, ᾠήθη σφόδρα εὔφωνος	εἶναι.	Καὶ δὴ ~ἐπαρθεὶς ἐπὶ τούτῳ
[156]	ἐνό μισεν αὑτὸν εὔφωνον σφόδρα	εἶναι.	Καὶ δὴ ~ἐπαρθεὶς ἐπὶ τούτῳ
[161]	ἐκείναις εὐδοκιμοῦσι διὰ τὸ ξένοι	~εἶναι	καὶ ὑπὸ τῶν πολιτῶν δυσχεραίνονται
[185]	τοῦ ὕδατος, ὑπέλαβεν ἑτέραν κύνα	εἶναι	μεῖζον κρέας ~ἔχουσαν. Διόπερ ἀφεῖσα
[158]	λέγων χρήσιμον ~ἑαυτὸν τοῖς ἀνθρώποις	εἶναι	νύκτωρ αὐτοὺς ἐπὶ τὰ ἔργα
[153]	~τὰ αἰδοῖά φασιν ἰατροῖς χρήσιμα	εἶναι.	Οὗτος οὖν, ἐπειδὰν ὑπ' ~ἀνθρώπων
[163]	μὲν ἡσύχαζεν, οἰόμεναι περιστερὰν ~αὐτὸν	εἶναι,	προσίεντο· ἐπεὶ δέ ποτε ἐκλαθόμενος
[163]	μὲν ἡσύχαζεν, οἰόμεναι περιστερὰν ~αὐτὸν	εἶναι,	προσίεντο· ἐπειδὴ δέ ποτε ἐκλαθόμενος
[156]	τῶν ῥητόρων ἔνιοι ἐν σχολαῖς	εἶναί	τινες δοκοῦντες, ὅταν ~ἐπὶ τὰς
[156]	ἔνιοι ἐν ταῖς σχολαῖς ~δοκοῦντες	εἶναί	τινες, ὅταν ἐπὶ τὰς πολιτείας
[158]	ἂν αὐτὸν ἀπολύσωσι, λέγων χρήσιμος	εἶναι	τοῖς ἀνθρώποις ~νυκτὸς αὐτοὺς ἐπὶ
[186]	δεσπότης κώδωνα ἐκρέμασεν, ὥστε ~πρόδηλον	εἶναι	τοῖς πᾶσι. Οὗτος δὲ τὸν
[175]	αὐτοῦ τρέφεται πόνοις, ὑπολαβὼν αὐτὸς	εἶπε·	~Μὴ ἐμέ, ἀλλὰ τὸν δεσπότην
[194]	ὗν καυχωμένην ἀγέλην παίδων ἔχουσαν	εἰπεῖν	τῇ λεαίνῃ· ~Πόσους παῖδας σὺ
[183]	ἐπιστραφείς, ὡς εἶδεν ~αὐτὸν φεύγοντα,	εῖπεν·	Ὦ οὗτος, ἴσθι ὡς, ὅπουπερ
[152]	λίθοις ~βαλλομένη, στενάξασα πρὸς ἑαυτὴν	εἶπεν·	Ἀθλία εἰμὶ ἐγώ, ἥτις κατ'
[189]	~αὐτὸν ἀπελθεῖν. Ὁ δὲ ὑποτυχὼν	εἶπεν·	Ἀλλ' οὔτε, ὅτε ἦλθες, ἔγνων,
[183]	δὲ ἐπιστραφείς, ὡς ἐθεάσατο αὐτόν,	~εἶπεν·	Ἀλλ' ὦ οὗτος, ὅπου ἂν
[197]	ἠ γυνὴ θεασαμένη αὐτὸν στένοντα	εἶπεν·	Ἀλλὰ σύ γε ~δίκαια πέπονθας·
[186]	ἀγορᾷ ~ἠλαζονεύετο. Γραῦς δὲ κύων	εἶπεν	αὐτῷ· Τί φαντάζῃ; οὐ δι'
[199]	προσφιλεῖ δὲ ἀλώπεκι, ᾗ ~προσωμίλει,	εἶπεν·	εἰ θέλεις ὑγιᾶναί με καὶ
[194]	παῖδας σὺ γεννᾷς; Ἡ δὲ	εἶπεν·	Ἕνα μέν, ἀλλὰ γενναῖον. Ὅτι
[199]	καὶ ~προσμένειν τελευτῶντι αὐτῷ. Οὕτως	εἶπεν	ἡ ἀλώπηξ. Τῆς δὲ ὁ
[151]	τὰς ~πλευρὰς προστρίβειν. Ὁ δὲ	εἶπεν·	Μῆτερ, σύ, ἡ διδάσκουσα, ὀρθὰ
[179]	ταῦρον εἶπον· ~Τί φεύγεις; οδὲ	εἶπεν·	Ὅτι μὲν τποφῇ συζῶ περισσῇ
[179]	~τῆς φυγῆς ἐπηρώτων. Ὁ δὲ	εἶπεν·	Ὅτι τροφῇ συζῶ περισσῇ καὶ
[188]	λέων. ~Κώνωψ πρὸς λέοντα ἐλθὼν	εἶπεν·	Οὔτε φοβοῦμαί σε, οὔτε ~δυνατώτερός
[199]	~βασιλεῖς καὶ ἐρέθιζε. Ἡ δὲ	εἶπεν·	Οὕτως ἄνανδρος εἶ καὶ δειλή;
[199]	πάλιν ταύτην ~ἀγαγεῖν. Ἡ δὲ	εἶπεν·	Χαλεπὸν καὶ δύσκολον ἐπιτάττεις ἐμοὶ
[199]	χολωθεῖσα καὶ φρίξασα τὴν χαίτην	~εἶπεν·	Ὦ κάθαρμα, ἀλλὰ οὐκέτι χειρώσῃ
[166]	θῦσαι. Ὁ δὲ πρὸς αὐτὸν	εἶπεν·	Ὦ κάκιστον ζῷον, ~πῶς σοι
[179]	~μαχόμενος. Ὁι δὲ πρὸς ἀλλήλους	εἶπον·	Καλὸν βίον ἡμεῖς, εἰ καὶ
[179]	μαχόμενος. Οἱ δὲ πρὸς ἀλλήλους	εἶπον·	~Καλῶς ἡμῖν τὸ πενιχρῶς χῆν
[200]	δυνάμενοι δὲ ἀναστῆναι· Δείλαιοι ~ἡμεῖς,	εἶπον,	ὅτι δι' ἀλώπεκα ἐμοχθοῦμεν. ~Ὁ
[179]	τοῦτον ἰδόντες εὐτραφῆ οἷα ταῦρον	εἶπον·	~Τί φεύγεις; οδὲ εἶπεν· Ὅτι
[177]	κυνὸς περιῄει ζητῶν τὸν ἰασόμενον.	Εἰπόντος	δέ ~τινος οὕτως ὡς ἄρα
[196]	αὐτοῦ πῶς ἔχοι. Τοῦ δὲ	εἰπόντος·	Κακῶς, καὶ ~τὴν αἰτίαν ἐρομένου
[180]	ζῷον ἔχον ἀσπάσασθαι. Τοῦ δὲ	εἰπόντος	~τὸν θυρωρὸν πρότερον διυπνίσαι ὑπὸ
[199]	προσπαίσασα δὲ αὐτῇ καὶ χαίρειν	εἰποῦσα	ἔφη· Ἀγαθά ~σοι ἦλθον μηνῦσαι·
[199]	Τί μοι ἔσται πρώτῃ σοι	εἰπούσῃ;	Ἀλλ' εὖξαί μοι ~σπευδούσῃ, μὴ
[191]	ταὐτὸν εἰς τὴν λίμνην, ὡς	~εἰς	αὐτὴν ἐμπεσούμενοι καὶ ἀποπνιγησόμενοι. Τῶν
[199]	ἀλαζών· ἡ ἔλαφος ~ἀξιωτάτη ἐστὶν	εἰς	βασιλείαν, ὅτι ὑψηλή ἐστι τὸ
[197]	~Λέων ἐγκλεισθεὶς καὶ γεωργός. ~Λέων	εἰς	γεωργοῦ ἔπαυλιν εἰσῆλθεν. Ὁ δὲ
[199]	γλυκέσι σου λόγοις ~ἐξαπατήσασα ἄγε	εἰς	ἐμὰς χεῖρας· ἐπιθυμῶ γὰρ αὐτῆς
[156]	ἐπὶ τούτῳ ἔγνω δεῖν καὶ	εἰς	θέατρον εἰσελθεῖν. Ἀφικόμενος ~δὲ ἐπὶ
[178]	~ἐφάνη· τραφήσομαί τε γὰρ καὶ	εἰς	κόρον δειπνήσω, ὥστε με αὔριον
[183]	~(Κύων καὶ μάγειρος. ~Κύων εἰσπηδήσας	εἰς	μαγειρεῖον καὶ, τοῦ μαγείρου ἀσχολουμένου,
[199]	~ἀλώπηξ τὰς χεῖρας ἐκρότησεν, ὅτι	εἰς	μάτην ἐκοπίασεν. Ὁ δὲ λέων
[164]	~ἑαυτοὺς κινδύνων ῥύσασθαι βουλόμενοι ἔλαθον	εἰς	μείζονα δεινὰ ~περιπεσόντες. ~Κόραξ καὶ
[199]	καρδίαν αὕτη εἶχεν, ἥτις δὶς	εἰς	οἶκον καὶ χεῖρας λέοντος ~εἰσῆλθεν.
[169]	~ἐν ἀνάγκῃ εὑρήσουσιν. ~(Κορυδαλός. ~Κορυδαλὸς	εἰς	πάγην ἁλοὺς θρηνῶν ἔλεγεν· Οἴμοι
[169]	μέγαν ~ὑφισταμένους κίνδυνον. ~(Κορυδαλός. ~Κορυδαλὸς	εἰς	πάγην πεσὼν ἐθρήνει λέγων· Οἴμοι
[188]	Εἰ δὲ θέλεις, ἔλθωμεν ~καὶ	εἰς	πόλεμον. Καὶ σαλπίσας ὁ κώνωψ
[190]	~Λαγωοί ποτε πολεμοῦντες ἀετοῖς παρεκάλουν	εἰς	συμμαχίαν ~ἀλώπεκας. Αἱ δὲ ἔφησαν·
[191]	βάτραχοι ἀκούσαντες τῆς ποδοψοφίας αὑτοὺς	εἰς	~τὰ βαθῆ τῆς λίμνης ἐδίδοσαν.
[199]	ὡς πρόβατον. Ὄμνυμι γάρ σοι	εἰς	τὰ φύλλα ~πάντα καὶ πηγὰς
[191]	τοῦ δρόμου κτύπον ᾔσθοντο, ~εὐθὺς	εἰς	ταύτην εἰσπηδησάντων, τῶν λαγωῶν τις
[164]	ὀλίγον ἀδείας ἔτυχε, φυγὼν ἧκεν	εἰς	τὴν ἑαυτοῦ ~καλιάν. Περιειληθέντος δὲ
[191]	τοίνυν κυρώσαντες, ὥρμησαν κατὰ ταὐτὸν	εἰς	τὴν λίμνην, ὡς ~εἰς αὐτὴν
[165]	εἰ εἶχες, οὐδὲν ἂν ~ἐδέησας	εἰς	τὸ πάντων σε βασιλεῦσαι. ~Πρὸς
[199]	ἔπεισε ~δεύτερον ἐλθεῖν. Ἐπεὶ δὲ	εἰς	τὸ σπήλαιον εἰσῆλθεν, ὁ μὲν
[199]	~ἐτυφώθη τοῖς λόγοις, καὶ ἦλθεν	εἰς	τὸ σπήλαιον μὴ γινώσκουσα τὸ
[155]	ἐκεῖθεν ἀνενεγκεῖν, κατῆλθε καὶ αὐτὸς	εἰς	τὸ φρέαρ. Οἰηθεὶς δ' ~ὁ
[199]	τὴν ἔλαφον τὴν ~μεγίστην, τὴν	εἰς	τὸν δρυμὸν ἰκοῦσαν τοῖς γλυκέσι
[178]	σείοντος τὴν κέρκον, ὡς δὴ	εἰς	τὸν φίλον θαρροῦντος, ὁ ~μάγειρος,
[187]	ἐπιστραφεὶς ὁ ~λέων ἐβρυχήσατο, φοβηθεὶς	εἰς	τοὐπίσω ἔφυγεν. Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη
[187]	βρυχησάμενός γε ~ᾤχετο φυγὰς τρομάξας	εἰς	τοὐπίσω. ~Τοῦτον δ' ἀλώπηξ προσιδοῦς'
[155]	ἀπαλλάξαι ἐπειρώμην; ~Πρὸς ἄνδρα ἀχάριστον	εἰς	τοὺς εὐεργέτας καὶ πρὸς ἀδικοῦντα
[184]	περί τι κινδυνεύσαντες ~ἐκφύγωσι, ταῦτα	εἰς	ὕστερον φυλάσσονται. ~Κύων κρέας φέρουσα.
[155]	~(Κηπουρὸς καὶ κύων. ~Κηπουροῦ κύων	εἰς	φρέαρ ἔπεσεν. Ὁ δὲ ἀνιμήσασθαι
[155]	~(Κηπουρὸς καὶ κύων. ~Κηπωροῦ κύων	εἰς	φρέαρ κατέπεσεν. Ὁ δὲ κηπωρὸς
[183]	~γίνονται. ~(Κύων καὶ μάγειρος. ~Κύων	εἴς	τι μαγειρεῖον εἰσελθών, τοῦ μαγείρου
[196]	τοῦτο πρᾶξαι. Καὶ δὴ παραγενόμενος	εἴς	τι ~σπήλαιον καὶ ἐνταῦθα κατακλιθεὶς
[158]	~εὐεργετήματα. ~(Κλέπται καὶ ἀλεκτρυών. ~Κλέπται	εἴς	τινα εἰσελθόντες οἰκίαν οὐδὲν εὗρον
[158]	~ἐστιν. ~(Κλέπται καὶ ἀλεκτρυών. ~Κλέπται	εἴς	τινα οἰκίαν εἰσελθόντες οὐδὲν μὲν
[153]	νεμόμενον. Τούτου λέγεται τὰ ~αἰδοῖα	εἴς	τινας θεραπείας χρήσιμα εἶναι. Καὶ
[191]	~τὰ βαθῆ τῆς λίμνης ἐδίδοσαν.	Εἶς	δέ τις τῶν λαγωῶν θεασάμενος
[194]	μέν, ἀλλὰ γενναῖον. Ὅτι ~κρείσσων	εἷς	ῥώμῃ σώματος καὶ ἀνδρείᾳ ἢ
[170]	τὴν φωνὴν ἐπιστραφέντων καὶ ~καταπλαγέντων,	εἷς	τις ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ἀπίωμεν,
[196]	αἰτίαν ἐρομένου δι' ἣν οὐκ	εἴσεισιν,	ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε εἰσῆλθον ~ἄν,
[156]	ἔγνω δεῖν καὶ εἰς θέατρον	εἰσελθεῖν.	Ἀφικόμενος ~δὲ ἐπὶ σκήνην καὶ
[158]	καὶ ἀλεκτρυών. ~Κλέπται εἴς τινα	εἰσελθόντες	οἰκίαν οὐδὲν εὗρον ὅτι μὴ
[158]	ἀλεκτρυών. ~Κλέπται εἴς τινα οἰκίαν	εἰσελθόντες	οὐδὲν μὲν ἄλλο εὗρον, μόνον
[183]	μάγειρος. ~Κύων εἴς τι μαγειρεῖον	εἰσελθών,	τοῦ μαγείρου ἀσχοληθέντος, ~καρδίαν ἁρπάσας
[197]	γεωργός. ~Λέων εἰς γεωργοῦ ἔπαυλιν	εἰσῆλθεν.	Ὁ δὲ συλλαβεῖν βουλόμενος ~τὴν
[199]	Ἐπεὶ δὲ εἰς τὸ σπήλαιον	εἰσῆλθεν,	ὁ μὲν λέων ~δεῖπνον εἶχε,
[199]	εἰς οἶκον καὶ χεῖρας λέοντος	~εἰσῆλθεν.	~Ὅτι ὁ τῆς φιλοδοξίας ἔρως
[196]	οὐκ εἴσεισιν, ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε	εἰσῆλθον	~ἄν, εἰ μὴ ἑώρων πολλῶν
[186]	τῶν ἀλαζόνων κενόδοξοι τρόποι πρόδηλοί	εἰσι	δηλοῦντες τὴν ~ἀφανῆ κακίαν. ~(Κύων
[156]	τὰς πολιτείας ἀφίκωνται, οὐδενὸς ~ἄξιοί	εἰσιν.	~Κίχλα. ~Ἔν τινι μυρσινῶνι κίχλα
[153]	Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων φρόνιμοί	εἰσιν	ὅσοι διὰ χρήματα ~ἐπιβουλευόμενοι ἐκεῖνα
[175]	οἱ μηδὲν ἐπιστάμενοι οὐ μεμπτοί	~εἰσιν,	ὅταν αὐτοὺς οἱ γονεῖς οὕτως
[175]	~παίδων οἱ ῥᾴθυμοι οὐ μεμπτέσι	εἰσίν,	ὅταν αὐτοὺς οἱ γονεῖς οὕτως
[196]	~ἄν, εἰ μὴ ἑώρων πολλῶν	εἰσιόντων	ἴχνη, ἐξιόντος δὲ οὐδενός. ~Οὕτως
[191]	κτύπον ᾔσθοντο, ~εὐθὺς εἰς ταύτην	εἰσπηδησάντων,	τῶν λαγωῶν τις ἀγχινούστερος ~εἶναι
[183]	εὔκαιρος. ~(Κύων καὶ μάγειρος. ~Κύων	εἰσπηδήσας	εἰς μαγειρεῖον καὶ, τοῦ μαγείρου
[199]	αὐτῆς ~καταπίνων. Ἡ δὲ ἀλώπηξ	εἱστήκει	ὁρῶσα· καρδίαν δὲ ἐκπεσοῦσαν ~ἁρπάζει
[199]	βρυχώμενος ἐστέναξεν· λιμὸς γὰρ αὐτὸν	εἶχε	καὶ λύπη· καὶ ~ἱκέτευε τὴν
[199]	εἰσῆλθεν, ὁ μὲν λέων ~δεῖπνον	εἶχε,	πάντα τὰ ὀστᾶ καὶ μυελοὺς
[199]	ζήτει· ποίαν ~γὰρ καρδίαν αὕτη	εἶχεν,	ἥτις δὶς εἰς οἶκον καὶ
[199]	ἔφη· Αὕτη ἀληθῶς καρδίαν οὐκ	εἶχεν·	μὴ ἔτι ζήτει· ποίαν ~γὰρ
[165]	Ὦ κόραξ, καὶ φρένας εἰ	εἶχες,	οὐδὲν ἂν ~ἐδέησας εἰς τὸ
[180]	Τοῦ δὲ ἀλεκτρυόνος ~κατὰ τὸ	εἰωθὸς	νύκτωρ φωνήσαντος, ἀλώπηξ ἀκούσασα πρὸς
[199]	λύπη· καὶ ~ἱκέτευε τὴν ἀλώπεκα	ἐκ	δευτέρου τι ποιῆσαι καὶ δόλῳ
[196]	~Οὕτως οἱ φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων	ἐκ	τεκμηρίων προορώμενοι τοὺς ~κινδύνους ἐκφεύγουσιν.
[200]	οὖν ὑπ' ἀλλήλων διατεθέντες, ὡς	ἐκ	τῆς πολλῆς μάχης καὶ ~σκοτοδινιᾶσαι,
[178]	δὲ πρὸς ~αὐτὸν ὑπολαβὼν ἔφη·	Ἐκ	τῆς πολλῆς πόσεως μεθυσθεὶς ὑπὲρ
[162]	περιέθηκε καὶ προσεκόλλησε. Συνέβη οὖν	ἐκ	~τούτου εὐειδέστερον πάντων γεγονέναι. Ἐπέστη
[175]	ἐξιὼν ἐπ' ἄγραν συνελάμβανέ τι,	~ἐκ	τούτου μέρος καὶ τῷ ἑτέρῳ
[184]	λύκος. ~Κύων πρὸ ἐπαύλεώς τινος	ἐκάθευδε.	Λύκου δ' ἐπιδραμόντος καὶ ~βρῶμα
[180]	ὁ μὲν ἀλεκτρυὼν ἐπὶ δένδρου	ἐκάθευδεν	ἀναβάς, ὁ δὲ ~κύων πρὸς
[165]	κρέας ἁρπάσας ἐπί τινος δένδρου	ἐκάθισεν.	Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη αὐτὸν καὶ
[160]	~Κολοιὸς λιμώττων ἐπί τινος συκῆς	ἐκάθισεν·	εὑρὼν δὲ τοὺς ὀλύνθους ~μηδέπω
[180]	δένδρον ἀναβὰς ἐν τοῖς κλάδοις	ἐκάθισεν·	ὁ δὲ ~κύων κάτωθεν τῆς
[178]	δὲ κύων αὐτοῦ ἄλλον κύνα	ἐκάλει,	λέγων· Ὦ φίλε, δεῦρο ~συνδείπνησόν
[171]	Ἀθηνᾷ θύουσα κύνα ἐπὶ ἑστίασιν	ἐκάλει.	Ὁ δὲ πρὸς αὐτὴν ~ἔφη·
[184]	αὐτὸν ἐπὶ τοῦ δώματος ~κοιμώμενον,	ἐκάλει	πρὸς αὑτὸν, ὑπομιμνῄσκων τῶν ὁμολογιῶν.
[184]	καὶ στὰς κάτωθεν πρὸς ~ἑαυτὸν	ἐκάλει,	ὑπομιμνῄσκων αὐτὸν τῶν συνθηκῶν. Καὶ
[171]	Ἀθηνᾷ θύουσα κύνα ἐφ' ἑστίασιν	ἐκάλεσεν.	Ὁ δὲ ἔφη πρὸς ~αὐτήν·
[159]	πόδες περὶ δυνάμεως ἤριζον. Παρ'	ἕκαστα	δὲ τῶν ποδῶν ~λεγόντων ὅτι
[175]	γε αὐτὸς μὲν ἐξιὼν παρ'	~ἕκαστα	μοχθεῖ, ὁ δὲ οὐδὲν ποιῶν
[175]	εἴ γε αὐτὸς μὲν καθ'	ἑκάστην	μοχθεῖ, ἐκεῖνος ~δὲ μηδὲν πονῶν
[162]	τὴν εὐπρέπειαν, ~ἀγανακτήσαντα τὰ ὄρνεα,	ἕκαστον	τὸ ἴδιον αὐτοῦ πτερὸν ἀφείλετο.
[198]	δὲ ῥᾳδίως διὰ τὸν ἔρωτα	ἑκάτερα	ὑπομείναντος, ὁ ~γεωργὸς καταφρονήσας αὐτοῦ,
[173]	καὶδιαγινώσκειν ὁ καιρὸς ~οὐκ ἀφῆκεν	ἑκάτερον.	Ὁ δὲ κύκνος, ἀντὶ τοῦ
[198]	μὴ ἄλλως δὲ αὐτῷ δύνασθαι	ἐκδοῦναι,	ἐὰν μὴ τούς τε ~ὀδόντας
[198]	ταύτην ἐμνηστεύσατο. Ὁ δὲ μὴ	~ἐκδοῦναι	θηρίῳ τὴν θυγατέρα ὑπομένων, μηδὲ
[155]	Ὁ δὲ ἀνιμήσασθαι αὐτὸν ~βουλόμενος	ἐκεῖ	κατέβη. Ὁ δὲ κύων ἠπορημένος,
[155]	Ὁ δὲ κηπωρὸς βουλόμενος ~αὐτὸν	ἐκεῖθεν	ἀνενεγκεῖν, κατῆλθε καὶ αὐτὸς εἰς
[153]	εἰσιν ὅσοι διὰ χρήματα ~ἐπιβουλευόμενοι	ἐκεῖνα	ὑπερορῶσιν ὑπὲρ τοῦ τῇ σωτηρίᾳ
[161]	τὰς ~ἀλλοδαπὰς προκρίνοντες οὔτε ἐν	ἐκείναις	εὐδοκιμοῦσι διὰ τὸ ξένοι ~εἶναι
[159]	καὶ αὐτὴν τὴν γαστέρα ~βαστάζειν,	ἐκείνη	ἀπεκρίνατο· Ἀλλ' ὦ οὗτοι, ἐὰν
[165]	~ἀποβαλὼν τὸ κρέας μεγάλα ἐκεκράγει.	Ἐκείνη	δὲ προσδραμοῦσα καὶ ~τὸ κρέας
[185]	τὸ ἴδιον ὥρμησεν ὡς τὸ	ἐκείνης	~ἀφαιρησομένη. Συνέβη δὲ αὐτῇ ἀμφοτέρων
[187]	πολὺ δυνατωτέρων ~συκοφαντεῖν ἐπιχειροῦντες, ὅταν	ἐκεῖνοι	ἀντιστῶσιν, εὐθέως ~ἀναχαιτίζουσιν. ~(Κύων λέοντα
[200]	Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι εὐλόγως	ἐκεῖνοι	~ἄχθονται οἳ τῶν ἰδίων πόνων
[175]	αὐτὸς μὲν καθ' ἑκάστην μοχθεῖ,	ἐκεῖνος	~δὲ μηδὲν πονῶν τοῖς αὐτοῦ
[175]	ποιῶν τοῖς αὐτοῦ πόνοις ἐντρυφᾷ,	ἐκεῖνος	~ἔφη πρὸς αὐτόν· Ἀλλὰ μὴ
[199]	Καὶ νῦν ὑπὲρ σὲ πλεῖον	ἐκεῖνος	θυμοῦται, καὶ βασιλέα τὸν ~λύκον
[180]	ὑπὸ τὴν ῥίζαν καθεύδοντα, ὡς,	~ἐκείνου	ἀνοίξαντος, κατελθεῖν, κἀκείνης ζητούσης αὐτὸν
[158]	διὰ τοῦτό σε μᾶλλον θύομεν·	~ἐκείνους	γὰρ ἐγείρων ἡμᾶς οὐκ ἐᾷς
[158]	διὰ τοῦτό σε ~μᾶλλον θύομεν·	ἐκείνους	γὰρ ἐγείρων κλέπτειν ἡμᾶς οὐκ
[200]	πολλῆς μάχης καὶ ~σκοτοδινιᾶσαι, ἀπαυδήσαντες	ἔκειντο.	Ἀλώπηξ δὲ κύκλῳ περιιοῦσα, ~πεπτωκότας
[200]	ἀλλήλων διατεθέντες, ἐπειδὴ ἐσκοτώθησαν, ἡμιθανεῖς	~ἔκειντο.	Ἀλώπηξ δὲ παριοῦσα, ὡς ἐθεάσατο
[164]	ὁ λόγος ἁρμόσειεν ἂν ἐπ'	ἐκείνων	τῶν ἀνθρώπων οἳ μετρίων ~ἑαυτοὺς
[199]	ἀλώπηξ καὶ ἔλαφος. ~Λέων νοσήσας	ἔκειτο	ἐν φάραγγι· τῇ προσφιλεῖ δὲ
[193]	φάρυγγος, ἐπὶ τῆς ~ἠϊόνος νεκρὸς	ἔκειτο.	Ἰκτῖνος δὲ αὐτὸν θεασάμενος ἔφη·
[180]	ἀλέκτωρ κατὰ τὸ σύνηθες ~μεγάλα	ἐκεκράγει.	Ἀλώπηξ δὲ τούτου ἀκούσασα καὶ
[165]	ἔχει, ~ἀποβαλὼν τὸ κρέας μεγάλα	ἐκεκράγει.	Ἐκείνη δὲ προσδραμοῦσα καὶ ~τὸ
[170]	τινος δένδρου, καὶ στᾶσα ~μεγάλα	ἐκεκράγει.	Τῶν δὲ πρὸς τὴν φωνὴν
[167]	θησαυροῦ εὕρεσιν καὶ ~περὶ σωτηρίας	ἐκινδύνευσεν.	~Κόραξ νοσῶν. ~Κόραξ νοσῶν ἔφη
[163]	εἶναι, προσίεντο· ἐπειδὴ δέ ποτε	ἐκλαθόμενος	ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα ἀμφιγνοήσασαι αὐτοῦ τὴν
[163]	εἶναι, προσίεντο· ἐπεὶ δέ ποτε	ἐκλαθόμενος	ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα τὴν αὐτοῦ γνοῦσαι
[168]	~κρέας ὑπὸ σοῦ γε οὐκ	ἐκλάπη;	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ
[197]	συλλαβεῖν βουλόμενος ~τὴν αὐλείαν θύραν	ἔκλεισε.	Καὶ ὃς ἐξελθεῖν μὴ δυνάμενος
[177]	δέοι αὐτὸν ἄρτῳ τὸ αἷμα	ἐκμάξαντα	τῷ δακόντι ~κυνὶ βαλεῖν, ὑποτυχὼν
[184]	λύκος. ~Κύων πρὸ ἐπαύλεώς τινος	ἐκοιμᾶτο.	Λύκος δὲ θεασάμενος καὶ ~συλλαβὼν
[174]	ἔνιοι τῶν ἀνθρώπων, ἅ μὴ	ἐκόντες	χαρίσασθαι βούλονται, ~ταῦτα ἄκοντες ἐπιτελοῦσιν.
[199]	χεῖρας ἐκρότησεν, ὅτι εἰς μάτην	ἐκοπίασεν.	Ὁ δὲ λέων ~μέγα βρυχώμενος
[199]	ἀλώπηξ εἱστήκει ὁρῶσα· καρδίαν δὲ	ἐκπεσοῦσαν	~ἁρπάζει λαθραίως, τοῦ κόπου κέρδος
[176]	ἀλλήηαις ~ὅπως πρῶτον τὸ ὕδωρ	ἐκπίωσι,	εἶθ' οὕτως ἐπὶ τὰς βύρσας
[170]	τι δένδρον καὶ ~στᾶσα μεγάλως	ἔκραξεν.	Τῶν δὲ πρὸς τὴν φωνὴν
[186]	Τούτῳ δὲ ὁ δεσπότης κώδωνα	ἐκρέμασεν,	ὥστε ~πρόδηλον εἶναι τοῖς πᾶσι.
[199]	ἡ μὲν ~ἀλώπηξ τὰς χεῖρας	ἐκρότησεν,	ὅτι εἰς μάτην ἐκοπίασεν. Ὁ
[198]	~ὀδόντας ἐξέλῃ καὶ τοὺς ὄνυχας	ἐκτέμῃ·	τούτους γὰρ δεδοικέναι τὴν ~κόρην.
[153]	ποτέ τις αὐτὸν ~θεασάμενος διώκει	ἐκτέμνειν	βουλόμενος, εἰδὼς οὗ χάριν διώκεται,
[199]	τί σοι τὰ πολλὰ λέγω;	~ἐκυρώθης	βασιλεύειν. Τί μοι ἔσται πρώτῃ
[179]	καὶ ματαίαν δόξαν, ἀλλὰ ~τούτους	ἐκφεύγειν.	~(Κύων θηρευτικὸς καὶ κύνες. ~Κύων
[196]	ἐκ τεκμηρίων προορώμενοι τοὺς ~κινδύνους	ἐκφεύγουσιν.	~Λέων ἐγκλεισθεὶς καὶ γεωργός. ~Λέων
[184]	ἀνθρώπων, ὅταν περί τι κινδυνεύσαντες	~ἐκφύγωσι,	ταῦτα εἰς ὕστερον φυλάσσονται. ~Κύων
[164]	μετρίων ~ἑαυτοὺς κινδύνων ῥύσασθαι βουλόμενοι	ἔλαθον	εἰς μείζονα δεινὰ ~περιπεσόντες. ~Κόραξ
[164]	παρὰ ἀνθρώπων δουλείαν μὴ ὑπομείνας	~ἔλαθον	ἐμαυτὸν καὶ σωτηρίας στερήσας. ~Οὗτος
[199]	ποιμένας δὲ ἐπηρώτα εἰ εἶδον	ἔλαφον	~ᾑμαγμένην. Οἱ δὲ ἔδειξαν ἐν
[199]	δὲ ἀλώπηξ ἀπελθοῦσα εὗρε τὴν	ἔλαφον	σκιρτῶσαν ἐν ~τᾶς ὕλαις· προσπαίσασα
[199]	ὑγιᾶναί με καὶ ζῆν, τὴν	ἔλαφον	τὴν ~μεγίστην, τὴν εἰς τὸν
[199]	δὲ θυμώδης, τίγρις ἀλαζών· ἡ	ἔλαφος	~ἀξιωτάτη ἐστὶν εἰς βασιλείαν, ὅτι
[199]	καθεστήκεσαν. ~Λέων κιὰ ἀλώπηξ καὶ	ἔλαφος.	~Λέων νοσήσας ἔκειτο ἐν φάραγγι·
[199]	~καὶ ἔστη ἀναιδῶς. Ἡ δὲ	ἔλαφος	χολωθεῖσα καὶ φρίξασα τὴν χαίτην
[200]	καὶ ἀλώπηξ. ~Λέων καὶ ἄρκτος,	ἐλάφου	νεβρὸν εὑρόντες, περὶ τούτου ἐμάχοντο.
[195]	μὲν προβάτῳ, πάρδαλις δὲ αἰγάγρῳ,	ἐλάφῳ	δὲ ~τίγρις, κύων δὲ λαγωῷ.
[181]	δὲ τὰ σπλάγχνα καὶ ὀδυνώμενος	ἔλεγε·	Δίκαια ~ἔγωγε πέπονθα, εἴγε πάντα
[151]	~Μὴ λοξὰ περιπατεῖν καρκίνῳ μήτηρ	ἔλεγε	μηδὲ τῇ ὑγρᾷ πέτρᾳ τὰς
[151]	μήτηρ. ~Μὴ λοξὰ περιπάτει, καρκῖνος	ἔλεγε	τῷ τέκνῳ, μηδὲ ταῖς πτέρναις
[169]	~Κορυδαλὸς εἰς πάγην ἁλοὺς θρηνῶν	ἔλεγεν·	Οἴμοι τῷ ταλαιπώρῳ ~καὶ δυστήνῳ
[198]	συνεχῶς αὐτῷ ὁ ~λέων ἐπέκειτο,	ἔλεγεν	ὡς νυμφίον μὲν αὐτὸν ἄξιον
[152]	ἀγαθῶν κακὰ ~αντιδιδόντας, ὁ μῦθος	ἐλέγχει.	~(Κάστωρ. ~Κάστωρ ἐστὶ ζῷον τετράπουν
[151]	ζηλώσω. ~Ὁ μῦθος τοὺς μεμψιμούρους	ἐλέγχει·	πρῶτον γὰρ αὐτοὺς ὀρθὰ βιοῦν
[186]	ἀρετὴν ~τοῦτον φορεῖς, ἀλλὰ δι'	ἔλεγχον	τῆς κεκρυμμένης σου κακίας. ~Ὅτι
[168]	σε, ὦ τέκνον, τῶν θεῶν	ἐλεήσει;	τίνος γὰρ ~κρέας ὑπὸ σοῦ
[199]	ποιῆσαι· οἴμοι, πονηρὸν δεσπότην. Ἀλλ'	ἐλθὲ	καὶ μηδὲν ~πτοηθῇς καὶ γενοῦ
[199]	ἀπατήσασα τὴν δειλαίαν ἔπεισε ~δεύτερον	ἐλθεῖν.	Ἐπεὶ δὲ εἰς τὸ σπήλαιον
[199]	γραὸς ἀκούσῃς, συμβουλεύω καὶ σὲ	ἐλθεῖν	καὶ ~προσμένειν τελευτῶντι αὐτῷ. Οὕτως
[180]	νυκτὸς καταλαβούσης, ἐν τόπῳ ἀλσώδει	ἐλθόντες,	ὁ ~μὲν ἀλεκτρυὼν ἐπί τι
[180]	ἀκούσασα καὶ βουλομένη ~αὐτὸν καταθοινήσασθαι,	ἐλθοῦσα	καὶ στᾶσα κάτωθεν τοῦ δένδρου
[188]	σου ἰσχυρότερος. Εἰ δὲ θέλεις,	ἔλθωμεν	~καὶ εἰς πόλεμον. Καὶ σαλπίσας
[188]	καὶ λέων. ~Κώνωψ πρὸς λέοντα	ἐλθὼν	εἶπεν· Οὔτε φοβοῦμαί σε, οὔτε
[184]	ἀπέλυσε· μεθ' ~ἡμέρας δὲ ὀλίγας	ἐλθών,	ὡς ἐθεάσατο αὐτὸν ἐπὶ τοῦ
[176]	~Οὕτως ἔνιοι τῶν ἀνθρώπων δι'	ἐλπίδα	κέρδους ἐπισφαλεῖς μόχθους ~ὑφιστάμενοι φθάνουσι
[160]	~ἔφη Ἀλλὰ πεπλάνησαι, ὦ οὗτος,	ἐλπίδι	προσέχων, ἥτις βουκολεῖν ~μὲν οἶδε,
[192]	ἔφη· Σὺν κακῷ μέν, ἀλλ'	ἔμαθόν	σου τὸ ~ὄνομα πόθεν ἐστί,
[199]	σου λόγοις ~ἐξαπατήσασα ἄγε εἰς	ἐμὰς	χεῖρας· ἐπιθυμῶ γὰρ αὐτῆς ἐγκάτων
[152]	εἰμὶ ἐγώ, ἥτις κατ' ~ἐνιαυτὸν	ἐμαυτῇ	ὕβρεις καὶ λύπας παρέχω. Ὁ
[164]	ἀνθρώπων δουλείαν μὴ ὑπομείνας ~ἔλαθον	ἐμαυτὸν	καὶ σωτηρίας στερήσας. ~Οὗτος ὁ
[169]	κόκκον σίτου μικρὸν τὸν θάνατον	ἐμαυτῷ	προεξένησα. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ {ὅτι}
[200]	ἐλάφου νεβρὸν εὑρόντες, περὶ τούτου	ἐμάχοντο.	~Δεινῶς δὲ ὑπ' ἀλλήλων διατεθέντες,
[200]	ὁμοῦ νεβρῷ περιτυχόντες, περὶ τούτου	ἐμάχοντο.	~Δεινῶς οὖν ὑπ' ἀλλήλων διατεθέντες,
[175]	πόνοις, ὑπολαβὼν αὐτὸς εἶπε· ~Μὴ	ἐμέ,	ἀλλὰ τὸν δεσπότην μέμφου, ὃς
[151]	δὲ τῇ μητρὶ ὁ καρκῖνος·	Ἐμὲ	~διδάσκουσα, μῆτερ, ἃ λέγεις, ὀρθὰ
[175]	~ἔφη πρὸς αὐτόν· Ἀλλὰ μὴ	ἐμὲ	μέμφου, ἀλλὰ τὸν δεσπότην, ὃς
[174]	ποτε, ὡς ~ἐνόησεν ὅτι ἀποθνῄσκειν	ἔμελλεν,	ἑαυτὸν θρηνοῦντος, ὁ δεσπότης ~αὐτοῦ
[189]	χρόνον ἐπικαθίσας, ἐπειδὴ ~ἀπαλλάττε σθαι	ἔμελλεν,	ἐπυνθάνετο τοῦ ταύρου εἰ ἤδη
[164]	ἀναπτῆναι μὴ ~δυνάμενος ἐπειδὴ ἀποθνῄσκειν	ἔμελλεν,	ἔφη πρὸς ἑαυτόν· Ἀλλ' ~ἔγωγε
[198]	~Λέων ἐρασθεὶς γεωργοῦ θυγατρὸς, ταύτην	ἐμνηστεύσατο.	Ὁ δὲ μὴ ~ἐκδοῦναι θηρίῳ
[184]	δὲ μικρὸν ἀναμείνῃς, ~μέλλουσιν οἱ	ἐμοὶ	δεσπόται ποιήσειν γάμους, κἀγὼ τηνικαῦτα
[183]	ἀπ' ἐμοῦ ~καρδίαν εἴληφας, ἀλλ'	ἐμοὶ	καρδίαν δέδωκας. ~Ὁ λόγος δηλοῖ
[183]	ἀπ' ἐμοῦ καρδίαν εἴληφας, ἀλλ'	ἐμοὶ	καρδίαν ἔδωκας. Ὁ ~μῦθος δηλοῖ
[199]	εἶπεν· Χαλεπὸν καὶ δύσκολον ἐπιτάττεις	ἐμοὶ	πρᾶγμα, ~ἀλλ' ὅμως ὑπουργήσω σοι.
[179]	περισσῇ οἶδα καὶ σῶμα ~τὸ	ἐμὸν	εὐφραίνω· ἀεὶ δὲ πλησίον εἰμὶ
[179]	περισσῇ καὶ τὸ ~σῶμα τὸ	ἐμὸν	εὐφραίνω οὐκ ἀπαρνοῦμαι· ἀεὶ μέντοι
[183]	φυλάξομαί ~σε· οὐ γὰρ ἀπ'	ἐμοῦ	καρδίαν εἴληφας, ἀλλ' ἐμοὶ καρδίαν
[183]	φυλάξομαι σε· οὐ γὰρ ἀπ'	ἐμοῦ	~καρδίαν εἴληφας, ἀλλ' ἐμοὶ καρδίαν
[199]	σύμβουλον ἐν πᾶσιν. ~Εἰ δὲ	ἐμοῦ	τῆς γραὸς ἀκούσῃς, συμβουλεύω καὶ
[200]	Ἄθλιοι ~ἡμεῖς, εἴ γε ἀλώπεκι	ἐμοχθοῦμεν.	Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι εὐλόγως
[200]	~ἡμεῖς, εἶπον, ὅτι δι' ἀλώπεκα	ἐμοχθοῦμεν.	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ἄλλων
[191]	τὴν λίμνην, ὡς ~εἰς αὐτὴν	ἐμπεσούμενοι	καὶ ἀποπνιγησόμενοι. Τῶν δὲ καθημένων
[172]	~κάκιστα ζῷα, τῶν οἰκιῶν ὑμῶν	ἐμπιπραμένων,	αὐτοὶ ᾄδετε. ~Ὁ λόγος δηλοῖ
[188]	ᾄσας, ἔπτατο· καὶ ἀράχνης δεσμῷ	ἐμπλακεὶς	~ἐσθιόμενος ἀπωδύρετο πῶς μεγίστοις πολεμῶν
[157]	~οὐκ ἀφίστατο. Ἰξευτὴς δὲ παρατηρησάμενος	ἐμφιλοχωροῦσαν	~ἰξεύσας συνέλαβε. Καὶ δὴ μέλλουσα
[168]	ἐν βίῳ ἔχοντες οὐδένα φίλον	~ἐν	ἀνάγκῃ εὑρήσουσιν. ~(Κορυδαλός. ~Κορυδαλὸς εἰς
[168]	δηλοῖ ὅτι οἱ πολλοὺς ἐχθροὺς	ἐν	βίῳ ἔχοντες οὐδένα φίλον ~ἐν
[161]	καὶ τὰς ~ἀλλοδαπὰς προκρίνοντες οὔτε	ἐν	ἐκείναις εὐδοκιμοῦσι διὰ τὸ ξένοι
[166]	τῆς ὑποσχέσεως ~ἐπελάθετο. Αὖθις δὲ	ἐν	ἑτέρᾳ παγίδι ληφθείς, ἀφεὶς τὸν
[162]	ὀρνέων καταστῆσαι, προθεσμίαν αὐτοῖς ~ἔταξεν	ἐν	ᾗ παραγενήσονται πάντα, ὅπως τὸν
[156]	~μῦθος ἁρμόζει. ~(Κιθαρῳδός. ~Κιθαρῳδὸς ἀφυὴς	ἐν	κεκονιαμένῳ οἴκῳ συνεχῶς ᾄδων, ἀντηχούσης
[153]	~Ὁ κάστωρ ζῷόν ἐστι τετράπουν	ἐν	λίμναις τὰ πολλὰ διαιτώμενον, οὗ
[153]	~(Κάστωρ. ~Κάστωρ ἐστὶ ζῷον τετράπουν	ἐν	λίμνῃ νεμόμενον. Τούτου λέγεται τὰ
[200]	μὲν παρειμένους, ~τὸν δὲ νεβρὸν	ἐν	μέσῳ κείμενον, ἀραμένη αὐτόν, διὰ
[152]	ἀγαθῶν λυπουμένους. ~(Καρύα. ~Καρύα τις	ἐν	ὁδῷ ἱσταμένη καρπὸν ἔφερε πολύν.
[179]	θηρευτικὸς καὶ κύνες. ~Κύων τρεφόμενος	ἐν	οἴκῳ, θηρσὶν εἰδὼς μάχεσθαι, ἰδὼν
[156]	ἄξιοι εὑρίσκονται. ~(Κιθαρῳδός. ~Κιθαρῳδὸς ἀφυὴς	ἐν	οἵκῳ κεκονιαμένῳ συνήθως ᾄδων, καὶ
[166]	εὔκαιρος. ~Κόραξ καὶ Ἑρμῆς. ~Κόραξ	ἐν	παγίδι κρατηθεὶς ηὔξατο τῷ Ἀπόλλωνι
[199]	ζητήσῃ· χρῄζει γάρ με σύμβουλον	ἐν	πᾶσιν. ~Εἰ δὲ ἐμοῦ τῆς
[194]	λέοντα. Ὅτι τὸ καλὸν οὐκ	ἐν	πλήθει δεῖ μετρεῖν, ~ἀλλὰ πρὸς
[195]	τὰ εὐτελῆ φανῶσιν. ~Ὅτι δικαιοσύνης	ἐν	πόλει οὕσης καὶ δικαίως πάντων
[199]	Ὁ λέων δὲ ἐφορμήσας αὐτῇ	ἐν	σπουδῇ τὰ ὦτα μόνον τοῖς
[156]	~Οὕτως καὶ τῶν ῥητόρων ἔνιοι	ἐν	σχολαῖς εἶναί τινες δοκοῦντες, ὅταν
[156]	οὕτω καὶ τῶν ῥητόρων ἔνιοι	ἐν	ταῖς σχολαῖς ~δοκοῦντες εἶναί τινες,
[199]	ἐσπάραξεν. Ἡ δὲ ταχέως ἔσπευδεν	ἐν	ταῖς ὕλαις. Καὶ ἡ μὲν
[179]	θηρσὶν εἰδὼς μάχεσθαι, ἰδὼν πολλοὺς	ἐν	~τάξει ἱσταμένους, ῥήξας τὸν κλοιὸν
[199]	ἀπελθοῦσα εὗρε τὴν ἔλαφον σκιρτῶσαν	ἐν	~τᾶς ὕλαις· προσπαίσασα δὲ αὐτῇ
[186]	Οὗτος δὲ τὸν κώδωνα σείων	ἐν	τῇ ἀγορᾷ ~ἠλαζονεύετο. Γραῦς δὲ
[178]	βλέπων τὸ μέγα ~δεῖπνον, βοῶν	ἐν	τῇ καρδίᾳ· Βαβαί, πόση μοι
[177]	δεήσει με ὑπὸ ~πάντων τῶν	ἐν	τῇ πόλει κυνῶν δάκνεσθαι. ~Οὕτω
[199]	ἔλαφον ~ᾑμαγμένην. Οἱ δὲ ἔδειξαν	ἐν	τῇ ὕλῃ. Εὗρεὲ αὐτὴν καταψυχομένην,
[180]	ἀλεκτρυὼν ἐπί τι δένδρον ἀναβὰς	ἐν	τοῖς κλάδοις ἐκάθισεν· ὁ δὲ
[180]	~ὥδευον. Τῆς δὲ νυκτὸς καταλαβούσης,	ἐν	τόπῳ ἀλσώδει ἐλθόντες, ὁ ~μὲν
[180]	ἀλέκτωρ φιλίαν πρὸς ἀλλήλους ποιησάμενοι	ἐν	τῷ ἅμα ~ὥδευον. Τῆς δὲ
[200]	αὐτοὺς ἰδοῦσα καὶ τὸν νεβρὸν	ἐν	τῷ μέσῳ κείμενον, διὰ ~μέσου
[174]	συνδείπνους προσελθὼν παρεκάλει αὐτὸν ~ᾆσαι	ἐν	τῷ πότῳ. Τοῦ δὲ τότε
[199]	καὶ ἔλαφος. ~Λέων νοσήσας ἔκειτο	ἐν	φάραγγι· τῇ προσφιλεῖ δὲ ἀλώπεκι,
[167]	τροφῆς ἀπορῶν, ὡς ἐθέασατο ὄφιν	ἔν	τινι εὐηλίῳ τόπῳ ~κοιμώμενον, τοῦτον
[157]	ἀφίκωνται, οὐδενὸς ~ἄξιοί εἰσιν. ~Κίχλα.	~Ἔν	τινι μυρσινῶνι κίχλα ἐνέμετο· διὰ
[163]	~ἀφαιρεῖται. ~(Κολοιὸς καὶ περιστεραί. ~Κολοιὸς	ἔν	τινι περιστερεῶνι περιστερὰς ἰδὼν καλῶς
[163]	καὶ περιστεραί. ~Κολοιὸς ἰδὼν περιστερὰς	ἔν	τινι περιστεροτροφείῳ καλῶς ~τρεφομένας, λευκάνας
[176]	λιμώττουσαι. ~Κύνες λιμώττουσαι, ὡς ἐθεάσαντο	ἔν	τινι ποταμῷ βύρσας ~βρεχομένας, μὴ
[194]	τῷ διὰ παντὸς ἕνα τίκτειν·	~Ἕνα,	ἔφη, ἀλλὰ λέοντα. Ὅτι τὸ
[194]	σὺ γεννᾷς; Ἡ δὲ εἶπεν·	Ἕνα	μέν, ἀλλὰ γενναῖον. Ὅτι ~κρείσσων
[194]	ἀλώπεκος ἐπὶ τῷ διὰ παντὸς	ἕνα	τίκτειν· ~Ἕνα, ἔφη, ἀλλὰ λέοντα.
[158]	ὅτι ταῦτα μάλιστα τοῖς πονηροῖς	ἐναντιοῦται	ἃ τοῖς ~χρηστοῖς ἐστιν εὐεργετήματα.
[192]	Ὁ δὲ ἠκολούθει καὶ ἦν	ἔνδον	οὐδὲν ἢ ὁ λαγωὸς δεῖπνος
[173]	γὰρ ᾠδῆς, τὸν δὲ τραπέζης	ἕνεκεν.	Ἐπεὶ δὲ ἔδει τὸν ~χῆνα
[157]	~Κίχλα. ~Ἔν τινι μυρσινῶνι κίχλα	ἐνέμετο·	διὰ δὲ τὴν γλυκύτητα τοῦ
[188]	πόλεμον. Καὶ σαλπίσας ὁ κώνωψ	ἐνεπήγετο,	δάκνων τὰ περὶ ~τὰς ῥίνας
[152]	Ἀθλία εἰμὶ ἐγώ, ἥτις κατ'	~ἐνιαυτὸν	ἐμαυτῇ ὕβρεις καὶ λύπας παρέχω.
[156]	ἐξηλάθη. ~Οὕτως καὶ τῶν ῥητόρων	ἔνιοι	ἐν σχολαῖς εἶναί τινες δοκοῦντες,
[156]	ὅτι οὕτω καὶ τῶν ῥητόρων	ἔνιοι	ἐν ταῖς σχολαῖς ~δοκοῦντες εἶναί
[174]	παρεκαλουν, ἀλλ' οὐκ ~ἔθυον. ~Οὕτως	ἔνιοι	τῶν ἀνθρώπων, ἅ μὴ ἐκόντες
[176]	ἤ τῶν ~βυρσῶν ἐφικέσθαι. ~Οὕτως	ἔνιοι	τῶν ἀνθρώπων δι' ἐλπίδα κέρδους
[156]	ᾄδων, ἀντηχούσης ~αὐτῷ τῆς φωνῆς,	ἐνό	μισεν αὑτὸν εὔφωνον σφόδρα εἶναι.
[174]	ἡσυχάζοντος, ὕστερον δέ ποτε, ὡς	~ἐνόησεν	ὅτι ἀποθνῄσκειν ἔμελλεν, ἑαυτὸν θρηνοῦντος,
[169]	~καὶ δυστήνῳ πτηνῷ· οὐ χρυσὸν	ἐνοσφισάμην	τινός, οὐκ ἄργυρον, οὐκ ~ἄλλο
[191]	τινα κρημνόν, ᾧ λίμνη ~ὑπέκειτο,	ἐνταῦθα	βάτραχοι ἀκούσαντες τῆς ποδοψοφίας αὑτοὺς
[196]	παραγενόμενος εἴς τι ~σπήλαιον καὶ	ἐνταῦθα	κατακλιθεὶς προσεποιεῖτο νοσεῖν· καὶ οὕτω
[163]	παὶουσαι. Καὶ ὃς ~αποτυχὼν τῆς	ἐνταῦθα	τροφῆς ἐπανῆκε πρὸς τοὺς κολοιοὺς
[163]	αὐτόν. Καὶ ὃς ~ἀποτυχὼν τῆς	ἐνταῦθα	τροφῆς ἐπανῆλθε πάλιν πρὸς τοὺς
[199]	ὠτὸς κρατήσας ~ἤμελλε συμβουλεύειν καὶ	ἐντολάς	σοι δοῦναι περὶ τῆς τηλικαύτης
[175]	οὐδὲν ποιῶν τοῖς αὐτοῦ πόνοις	ἐντρυφᾷ,	ἐκεῖνος ~ἔφη πρὸς αὐτόν· Ἀλλὰ
[178]	ὅτι οὐ δεῖ θαρρεῖν τοῖς	ἐξ	ἀλλοτρίων εὖ ποιεῖν ~ἐπαγγελλομένοις. ~(Κύων
[161]	Οὕτω τε συνέβη αὐτῷ τῆς	ἐξ	ἀμφοτέρων ~διαίτης στερηθῆναι. ~Οὕτω καὶ
[162]	ἐπειδὰν δὲ αὐτὰ ἀποδώσωσιν, ~ὁποῖοι	ἐξ	ἀρχῆς ἦσαν εὑρίσκονται. ~(Κολοιὸς καὶ
[197]	τοὺς ἰσχυροτέρους διερεθίζοντες εἰκότως ~τὰς	ἐξ	αὑτῶν πλημμελείας ὑπομένουσιν. ~Λέων ἐρασθεὶς
[191]	μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ δυστυχοῦντες	ἐξ	ἑτέρων χείρονα ~πασχόντων παραμυθοῦνται. ~(Λαγωοὶ
[167]	δείλαιος, ~ὅστις τοιοῦτον ἕρμαιον εὕρηκα	ἐξ	οὗ καὶ ἀπόλλυμαι. ~Οὗτος ὁ
[200]	μέσων αὐτῶν ~ἀπηλλάττετο. Ὁι δὲ	ἐξαναστῆναι	μὴ δυνάμενοι ἔφασαν· Ἄθλιοι ~ἡμεῖς,
[199]	ἰκοῦσαν τοῖς γλυκέσι σου λόγοις	~ἐξαπατήσασα	ἄγε εἰς ἐμὰς χεῖρας· ἐπιθυμῶ
[178]	Βαβαί, πόση μοι χαρὰ ἄρτι	ἐξαπιναίως	~ἐφάνη· τραφήσομαί τε γὰρ καὶ
[161]	καὶ τὴν φωνὴν ~παίοντες αὐτὸν	ἐξέβαλον.	Καὶ ὃς ἀπελαθεὶς ὑπ' αὐτῶν
[198]	ἐὰν μὴ τούς τε ~ὀδόντας	ἐξέλῃ	καὶ τοὺς ὄνυχας ἐκτέμῃ· τούτους
[197]	αὐλείαν θύραν ἔκλεισε. Καὶ ὃς	ἐξελθεῖν	μὴ δυνάμενος πρῶτον ~μὲν τὰ
[156]	πάνυ κακῶς ᾄδων λίθοις βαλλόμενος	ἐξηλάθη.	~Οὕτως καὶ τῶν ῥητόρων ἔνιοι
[163]	~τηνικαῦτα ἀμφιγνοήσασαι αὐτοῦ τὴν φωνὴν	ἐξήλασαν	αὐτόν. Καὶ ὃς ~ἀποτυχὼν τῆς
[163]	~τηνικαῦτα τὴν αὐτοῦ γνοῦσαι φύσιν,	ἐξήλασαν	παὶουσαι. Καὶ ὃς ~αποτυχὼν τῆς
[198]	πρὸς αὐτόν, ῥοπάλοις ~αὐτὸν παίων	ἐξήλασεν.	~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι οἱ
[178]	~οὐδὲ τὴν ὁδὸν αὐτὴν ὅθεν	ἐξῆλθον	οἶδα. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι
[196]	μὴ ἑώρων πολλῶν εἰσιόντων ἴχνη,	ἐξιόντος	δὲ οὐδενός. ~Οὕτως οἱ φρόνιμοι
[175]	δή, εἴ ποτε ὁ θηρευτὴς	ἐξιὼν	ἐπ' ἄγραν συνελάμβανέ τι, ~ἐκ
[175]	ὀνειδίζοντος, εἴ γε αὐτὸς μὲν	ἐξιὼν	παρ' ~ἕκαστα μοχθεῖ, ὁ δὲ
[178]	τὰ σκέλη αὐτοῦ ἔρριψε παραχρῆμα	ἔξωθεν	τῶν θυρίδων. ~Ὁ δὲ κατιὼν
[156]	κακῶς ᾄδων πάνυ, λίθοις αὐτὸν	~ἐξώσαντες	ἀπήλασαν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι
[175]	εἴ ποτε ὁ θηρευτὴς ἐξιὼν	ἐπ'	ἄγραν συνελάμβανέ τι, ~ἐκ τούτου
[167]	~Οὗτος ὁ λόγος λεχθείη ἂν	ἐπ'	ἄνδρα ὅς διὰ θησαυροῦ εὕρεσιν
[187]	ὑπέμεινας; ~Ὁ λόγος λεχθείη ἂν	ἐπ'	ἀνδρῶν αὐθάδων οἳ κατὰ πολὺ
[162]	ὅπως τὸν ὡραιότατον πάντων ~καταστήσῃ	ἐπ'	αὐτοῖς βασιλέα. Τὰ δὲ παραγενόμενα
[164]	~Οὗτος ὁ λόγος ἁρμόσειεν ἂν	ἐπ'	ἐκείνων τῶν ἀνθρώπων οἳ μετρίων
[178]	τοῖς ἐξ ἀλλοτρίων εὖ ποιεῖν	~ἐπαγγελλομένοις.	~(Κύων θηρευτικὸς καὶ κύνες. ~Κύων
[184]	πεισθεὶς ἀπῆλθε· μεθ' ἡμέρας δ'	ἐπανελθὼν	εὗρεν ~ἄνω ἐπὶ τοῦ δώματος
[163]	ὃς ~αποτυχὼν τῆς ἐνταῦθα τροφῆς	ἐπανῆκε	πρὸς τοὺς κολοιοὺς πάλιν. ~Κἀκεῖνοι
[163]	ὃς ~ἀποτυχὼν τῆς ἐνταῦθα τροφῆς	ἐπανῆλθε	πάλιν πρὸς τοὺς κολοιούς· ~κἀκεῖνοι
[155]	ἔδακεν. Ὁ δὲ μετ' ἀδύνης	ἐπανιών·	Δίκαια, φησί, ~πέπονθα· τί δήποτε
[156]	σφόδρα εὔφωνος εἶναι. Καὶ δὴ	~ἐπαρθεὶς	ἐπὶ τούτῳ ἔγνω δεῖν καὶ
[156]	εὔφωνον σφόδρα εἶναι. Καὶ δὴ	~ἐπαρθεὶς	ἐπὶ τούτῳ ἔγνω δεῖν καὶ
[184]	ἐὰν αὖθίς με πρὸ τῆς	ἐπαύλεως	~κοιμώμενον ἴδῃς, μηκέτι γάμους ἀναμείνῃς.
[184]	τὸ ἀπὸ τοῦδε πρὸ τῆς	ἐπαυλεώς	με ἴδοις ~καθεύδοντα, μηκέτι γάμους
[184]	κοιμώμενος καὶ λύκος. ~Κύων πρὸ	ἐπαύλεώς	τινος ἐκάθευδε. Λύκου δ' ἐπιδραμόντος
[184]	κοιμώμενος καὶ λύκος. ~Κύων πρὸ	ἐπαύλεώς	τινος ἐκοιμᾶτο. Λύκος δὲ θεασάμενος
[197]	καὶ γεωργός. ~Λέων εἰς γεωργοῦ	ἔπαυλιν	εἰσῆλθεν. Ὁ δὲ συλλαβεῖν βουλόμενος
[199]	λέων ~ἅπαντα ἐρευνήσας μόνην καρδίαν	ἐπεζήτει.	Ἀλώπηξ δὲ μηκόθεν ~σταθεῖσα ἔφη·
[173]	ᾠδῆς, τὸν δὲ τραπέζης ἕνεκεν.	Ἐπεὶ	δὲ ἔδει τὸν ~χῆνα παθεῖν
[199]	τὴν δειλαίαν ἔπεισε ~δεύτερον ἐλθεῖν.	Ἐπεὶ	δὲ εἰς τὸ σπήλαιον εἰσῆλθεν,
[163]	οἰόμεναι περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο·	ἐπεὶ	δέ ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα
[162]	~ἔχουσι χρήματα, δοκοῦσί τινες εἶναι,	ἐπειδὰν	δὲ αὐτὰ ἀποδώσωσιν, ~ὁποῖοι ἐξ
[153]	πρὸς τὸ ~ὁλόκληρον ἑαυτὸν διαφυλάξαι·	ἐπειδὰν	δὲ περικατάληπτος γένηται, ~ἀποκόπτων τὰ
[153]	ἰατροῖς χρήσιμα εἶναι. Οὗτος οὖν,	ἐπειδὰν	ὑπ' ~ἀνθρώπων διωκόμενος καταλαμβάνηται, γινώσκων
[189]	ταύρου καὶ πολὺν χρόνον ἐπικαθίσας,	ἐπειδὴ	~ἀπαλλάττε σθαι ἔμελλεν, ἐπυνθάνετο τοῦ
[164]	τοῖς κλάδοις, ἀναπτῆναι μὴ ~δυνάμενος	ἐπειδὴ	ἀποθνῄσκειν ἔμελλεν, ἔφη πρὸς ἑαυτόν·
[163]	οἰόμεναι περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο·	ἐπειδὴ	δέ ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα
[200]	~Δεινῶς δὲ ὑπ' ἀλλήλων διατεθέντες,	ἐπειδὴ	ἐσκοτώθησαν, ἡμιθανεῖς ~ἔκειντο. Ἀλώπηξ δὲ
[198]	~φόβον δυνάμενος τοιοῦτόν τι ἐπενόησεν.	Ἐπειδὴ	συνεχῶς αὐτῷ ὁ ~λέων ἐπέκειτο,
[155]	~κατακρημνίσαντος, τοῦ κινδύνου σε ἀπαλλάξαι	ἐπειρώμην;	~Πρὸς ἄνδρα ἀχάριστον εἰς τοὺς
[199]	δουλεύσω. Οὕτως ἀπατήσασα τὴν δειλαίαν	ἔπεισε	~δεύτερον ἐλθεῖν. Ἐπεὶ δὲ εἰς
[197]	πρῶτον ~μὲν τὰ ποίμνια διέφθειρεν,	ἔπειτα	δὲ καὶ ἐπὶ τοὺς βόας
[198]	Ἐπειδὴ συνεχῶς αὐτῷ ὁ ~λέων	ἐπέκειτο,	ἔλεγεν ὡς νυμφίον μὲν αὐτὸν
[166]	ῥύσειε. Σωθεὶς δὲ τῆς ὑποσχέσεως	~ἐπελάθετο.	Αὖθις δὲ ἐν ἑτέρᾳ παγίδι
[180]	φρόνιμοι, ὁπόταν τι ~κακὸν αὐτοῖς	ἐπέλθῃ,	ῥᾴδίως πρὸς αὐτὸ ἀντιπαρατάσσονται. ~Κύων
[180]	~φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων τοὺς ἐχθροὺς	ἐπελθόντας	πρὸς ~ἰσχυροτέρους πέμπουσι παραλογιζόμενοι. ~(Κύων
[198]	διὰ ~φόβον δυνάμενος τοιοῦτόν τι	ἐπενόησεν.	Ἐπειδὴ συνεχῶς αὐτῷ ὁ ~λέων
[155]	κύων. ~Κηπουροῦ κύων εἰς φρέαρ	ἔπεσεν.	Ὁ δὲ ἀνιμήσασθαι αὐτὸν ~βουλόμενος
[162]	ἐκ ~τούτου εὐειδέστερον πάντων γεγονέναι.	Ἐπέστη	οὖν ἡ ἡμέρα τῆς ~προθεσμίας
[187]	τοὐπίσω. ~Τοῦτον δ' ἀλώπηξ προσιδοῦς'	ἐπεφώνει·	~Πῶς σὺ διώκεις οὗ τὴν
[199]	Καὶ δὴ ὡς ἰχνευτὴς κύων	ἐπηκολούθει,	~πλέκουσα πανουργίας· ποιμένας δὲ ἐπηρώτα
[165]	βουλομένη τοῦ κρέατος περιγενέσθαι στᾶσα	~ἐπῄνει	αὐτὸν ὡς εὐμεγέθη τε καὶ
[199]	ἐπηκολούθει, ~πλέκουσα πανουργίας· ποιμένας δὲ	ἐπηρώτα	εἰ εἶδον ἔλαφον ~ᾑμαγμένην. Οἱ
[178]	τῶν καθ' ὁδὸν ~αὐτῷ σαναντώντων,	ἐπηρώτα·	Πῶς ἐδείπνησας, φίλος; Ὁ δὲ
[179]	εὐπαθῆμ τγς αἰτίαν ~τῆς φυγῆς	ἐπηρώτων.	Ὁ δὲ εἶπεν· Ὅτι τροφῇ
[170]	~θεασαμένη τινὰς ὁδοιπόρους παριόντας, ἧκεν	επί	τι δένδρον καὶ ~στᾶσα μεγάλως
[195]	~πρᾷος καὶ δίκαιος, ὥσπερ ἄνθρωπος.	Ἐπὶ	δὲ τῆς αὐτοῦ βασιλείας ~συναθροισμὸς
[180]	δὲ ~καταλαβούσης, ὁ μὲν ἀλεκτρυὼν	ἐπὶ	δένδρου ἐκάθευδεν ἀναβάς, ὁ δὲ
[171]	κύων. ~Κορώνη Ἀθηνᾷ θύουσα κύνα	ἐπὶ	ἑστίασιν ἐκάλει. Ὁ δὲ πρὸς
[193]	γε ~πέπονθας, ὅτι πτηνὸν γεννηθεὶς	ἐπὶ	θαλάσσης τὴν δίαιταν ἐποιοῦ. ~Οὕτως
[156]	εἰς θέατρον εἰσελθεῖν. Ἀφικόμενος ~δὲ	ἐπὶ	σκήνην καὶ πάνυ κακῶς ᾄδων
[158]	τοῖς ἀνθρώποις εἶναι νύκτωρ αὐτοὺς	ἐπὶ	τὰ ἔργα ἐγείροντα. ~Ὅι δὲ
[158]	εἶναι τοῖς ἀνθρώποις ~νυκτὸς αὐτοὺς	ἐπὶ	τὰ ἔργα ἐγείρων. Οἱ δὲ
[176]	τὸ ὕδωρ ἐκπίωσι, εἶθ' οὕτως	ἐπὶ	τὰς βύρσας ~παραγένωνται. Συνέβη δὲ
[156]	σχολαῖς ~δοκοῦντες εἶναί τινες, ὅταν	ἐπὶ	τὰς πολιτείας ἀφίκωνται, οὐδενὸς ~ἄξιοί
[156]	σχολαῖς εἶναί τινες δοκοῦντες, ὅταν	~ἐπὶ	τὰς πολιτείας ἀφίκωνται, οὐδενὸς ἄξιοι
[161]	τοὺς κολοιούς. Οἱ δὲ ἀγανακτοῦντες	ἐπὶ	τῇ ὕβρει οὐ ~προσεδέξαντο αὐτόν.
[196]	οὕτω τὰ ~παραγενόμενα πρὸς αὐτὸν	ἐπὶ	τὴν ἐπίσκεψιν ζῷα συνλαμβάνων ~κατήσθιε.
[193]	καταπιών, διαρραγέντος αὐτῷ τοῦ φάρυγγος,	ἐπὶ	τῆς ~ἠϊόνος νεκρὸς ἔκειτο. Ἰκτῖνος
[180]	ἀλσώδει ἐλθόντες, ὁ ~μὲν ἀλεκτρυὼν	ἐπί	τι δένδρον ἀναβὰς ἐν τοῖς
[191]	ἑαυτοὺς ~κατακρημνίσαι. Παραγενομένων δὲ αὐτῶν	ἐπί	τινα κρημνόν, ᾧ λίμνη ~ὑπέκειτο,
[162]	αὐτοῖς βασιλέα. Τὰ δὲ παραγενόμενα	ἐπί	τινα ~ποταμὸν ἀπενίζοντο. Κολοιὸς δέ,
[165]	καὶ ἀλώπηξ. ~Κόραξ κρέας ἁρπάσας	ἐπί	τινος δένδρου ἐκάθισεν. Ἀλώπηξ δὲ
[170]	θεασαμένη ~τινὰς ὁδοιπόρους παριόντας ἧκεν	ἐπί	τινος δένδρου, καὶ στᾶσα ~μεγάλα
[160]	~Κολοιὸς καὶ ἀλώπηξ. ~Κολοιὸς λιμώττων	ἐπί	τινος συκῆς ἐκάθισεν· εὑρὼν δὲ
[159]	ἐπὶ τῶν στρατευμάτων τὸ μηδὲν	ἐπὶ	τὸ πολὺ πλῆθος, ἐὰν ~μὴ
[173]	ἅμα καὶ κύκνον ἔτρεφεν, οὐκ	ἐπὶ	τοῖς αὐτοῖς ~μέντοι· τὸν μὲν
[184]	ὀλίγας ἐλθών, ὡς ἐθεάσατο αὐτὸν	ἐπὶ	τοῦ δώματος ~κοιμώμενον, ἐκάλει πρὸς
[184]	ἡμέρας δ' ἐπανελθὼν εὗρεν ~ἄνω	ἐπὶ	τοῦ δώματος τὸν κύνα καθεύδοντα,
[197]	ποίμνια διέφθειρεν, ἔπειτα δὲ καὶ	ἐπὶ	τοὺς βόας ἐτράπη. Καὶ ὁ
[156]	σφόδρα εἶναι. Καὶ δὴ ~ἐπαρθεὶς	ἐπὶ	τούτῳ ἔγνω δεῖν καὶ εἰς
[156]	εὔφωνος εἶναι. Καὶ δὴ ~ἐπαρθεὶς	ἐπὶ	τούτῳ ἔγνω δεῖν καὶ θεάτρῳ
[170]	καὶ κόραξ. ~Κορώνη φθονήσασα κόρακι	ἐπὶ	τῷ δι' οἰωνῶν τοῖς ἀνθρώποις
[170]	καὶ κόραξ. ~Κορώνη φθονήσασα κόρακι	ἐπὶ	τῷ διὰ οἰωνῶν μαντεύεσθαι ~ἀνθρώποις
[194]	ἀλώπηξ. ~Λέαινα ὀνειδιζομένη ὑπὸ ἀλώπεκος	ἐπὶ	τῷ διὰ παντὸς ἕνα τίκτειν·
[152]	παρέχω. Ὁ λόγος πρὸς τοὺς	ἐπὶ	~τῶν ἰδίων ἀγαθῶν λυπουμένους. ~(Καρύα.
[159]	ὑμεῖς βαστάζειν δυνήσεσθε. ~Οὕτω καὶ	ἐπὶ	τῶν στρατευμάτων τὸ μηδὲν ἐπὶ
[193]	καταλιπόντες καὶ τοῖς μηδὲν ~προσήκουσιν	ἐπιβαλλόμεμοι	εἰκότως δυστυχοῦσιν. ~(Λέαινα καὶ ἀλώπηξ.
[189]	ὃς οὔτε παρὼν ~οὔτε ἀπὼν	ἐπιβλαβὴς	ἢ ὠφέλιμός ἐστι. ~Λαγωοὶ καὶ
[153]	φρόνιμοί εἰσιν ὅσοι διὰ χρήματα	~ἐπιβουλευόμενοι	ἐκεῖνα ὑπερορῶσιν ὑπὲρ τοῦ τῇ
[163]	διὰ τὸ χρῶμα αὐτὸν οὐκ	ἐπιγνόντες,	τῆς μεθ' αὑτῶν διαίτης ~ἀπεῖρξαν,
[156]	θεάτρῳ ἑαυτὸν ἐπιδοῦναι. ~Ἀφικόμενος δ'	ἐπιδείξασθαι	καὶ κακῶς ᾄδων πάνυ, λίθοις
[156]	ἔγνω δεῖν καὶ θεάτρῳ ἑαυτὸν	ἐπιδοῦναι.	~Ἀφικόμενος δ' ἐπιδείξασθαι καὶ κακῶς
[184]	ἐπαύλεώς τινος ἐκάθευδε. Λύκου δ'	ἐπιδραμόντος	καὶ ~βρῶμα μέλλοντος θήσειν αὐτὸν,
[199]	φιλοδοξίας ἔρως τὸν ἀνθρώπινον νοῦν	ἐπιθολοῖ	καὶ τὰς ~τῶν κινδύνων συμφορὰς
[180]	κάτωθεν πρὸς ἑαυτὴν κατελθεῖν ἠξίου·	ἐπιθυμεῖν	~γὰρ ἀγαθὴν οὕτω φωνὴν ζῷον
[163]	αὑτῶν διαίτης ~ἀπεῖρξαν, ὥστε δυοῖν	ἐπιθυμήσαντα	μηδετέρας τυχεῖν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ
[163]	~ἀπεῖρξαν αὐτόν. Οὕτω τε δυοῖν	ἐπιθυμήσας	οὐδὲ μιᾶς ἔτυχεν. Ἀτὰρ ~οὖν
[199]	~ἐξαπατήσασα ἄγε εἰς ἐμὰς χεῖρας·	ἐπιθυμῶ	γὰρ αὐτῆς ἐγκάτων καὶ ~καρδίας.
[166]	κρατηθεὶς ηὔξατο τῷ Ἀπόλλωνι λιβανωτὸν	~ἐπιθύσειν,	εἰ τῆς παγίδος αὐτὸν ῥύσειε.
[189]	κέρατι ταύρου καὶ πολὺν χρόνον	ἐπικαθίσας,	ἐπειδὴ ~ἀπαλλάττε σθαι ἔμελλεν, ἐπυνθάνετο
[200]	πόνων τοὺς τυχόντας ὁρῶσι τὰς	ἐπικαρπίας	~ἀποφερομένους. ~(Λέων καὶ ἄρκτος. ~Λέων
[188]	νικήσας τὸν λέοντα, ~σαλπίσας καὶ	ἐπινίκιον	ᾄσας, ἔπτατο· καὶ ἀράχνης δεσμῷ
[196]	τροφὴν πορίζειν ~ἔγνω δεῖν δι'	ἐπινοίας	τοῦτο πρᾶξαι. Καὶ δὴ παραγενόμενος
[196]	~παραγενόμενα πρὸς αὐτὸν ἐπὶ τὴν	ἐπίσκεψιν	ζῷα συνλαμβάνων ~κατήσθιε. Πολλῶν δὲ
[175]	καὶ τῶν νέων οἱ μηδὲν	ἐπιστάμενοι	οὐ μεμπτοί ~εἰσιν, ὅταν αὐτοὺς
[154]	~Κηπουρὸς ἀρδεύων λάχανα. ~Κηπουρῷ τις	ἐπιστὰς	ἀρδεύοντι τὰ λάχανα ἐπυνθάνετο αὐτοῦ
[189]	ἀπώλετο. ~Κώνωψ καὶ ταῦρος. ~Κώνωψ	ἐπιστὰς	κέρατι ταύρου καὶ πολὺν χρόνον
[187]	ἰδων, τοῦτον ἐδίωκεν. Ὡς δὲ	ἐπιστραφεὶς	ὁ ~λέων ἐβρυχήσατο, φοβηθεὶς εἰς
[183]	~καρδίαν ἁρπάσας ἔφυγεν. Ὁ δὲ	ἐπιστραφείς,	ὡς ἐθεάσατο αὐτόν, ~εἶπεν· Ἀλλ'
[183]	ἁρπάσας, ἔφυγεν. Ὁ δὲ μάγειρος	ἐπιστραφείς,	ὡς εἶδεν ~αὐτὸν φεύγοντα, εῖπεν·
[167]	τοῦτον καταπτὰς ἥρπασε. Τοῦ δὲ	ἐπιστραφέντος	καὶ ~δακόντος αὐτόν, ἀποθνῄσκειν μέλλων,
[170]	Τῶν δὲ πρὸς τὴν φωνὴν	ἐπιστραφέντων	καὶ ~καταπλαγέντων, εἷς τις ὑποτυχὼν
[170]	Τῶν δὲ πρὸς τὴν φωνὴν	ἐπιστραφέντων	καὶ ~καταπλαγέντων, ὑποτυχών τις ἔφη·
[176]	τῶν ἀνθρώπων δι' ἐλπίδα κέρδους	ἐπισφαλεῖς	μόχθους ~ὑφιστάμενοι φθάνουσι πρότερον καταναλισκόμενοι
[191]	πρὸς ἀλλήλους ~ἀπεκλαίοντο βίον ὡς	ἐπισφαλὴς	εἴη καὶ δειλίας πλέως· καὶ
[199]	δὲ εἶπεν· Χαλεπὸν καὶ δύσκολον	ἐπιτάττεις	ἐμοὶ πρᾶγμα, ~ἀλλ' ὅμως ὑπουργήσω
[174]	ἐκόντες χαρίσασθαι βούλονται, ~ταῦτα ἄκοντες	ἐπιτελοῦσιν.	~(Κύνες δύο. ~Ἔχων τις δύο
[193]	ἐποιοῦ. ~Οὕτως οἱ τὰ οἰκεῖα	ἐπιτηδεύματα	καταλιπόντες καὶ τοῖς μηδὲν ~προσήκουσιν
[179]	Ὅτι οὐ ~δεῖ κινδύνους ἑαυτῷ	ἐπιφέρειν	διὰ τρυφὴν καὶ ματαίαν δόξαν,
[187]	οἳ κατὰ πολὺ δυνατωτέρων ~συκοφαντεῖν	ἐπιχειροῦντες,	ὅταν ἐκεῖνοι ἀντιστῶσιν, εὐθέως ~ἀναχαιτίζουσιν.
[175]	θηρεύειν ἐδίδασκε, τὸν δὲ οἰκουρὸν	~ἐποίησε.	Καὶ δή, εἴ ποτε ὁ
[193]	γεννηθεὶς ἐπὶ θαλάσσης τὴν δίαιταν	ἐποιοῦ.	~Οὕτως οἱ τὰ οἰκεῖα ἐπιτηδεύματα
[172]	πᾶν τὸ παρὰ καιρὸν δρώμενον	ἐπονείδιστον.	~Κύκνος ἀντὶ χηνὸς ἀπαχθείς. ~Ανὴρ
[188]	λέοντα, ~σαλπίσας καὶ ἐπινίκιον ᾄσας,	ἔπτατο·	καὶ ἀράχνης δεσμῷ ἐμπλακεὶς ~ἐσθιόμενος
[196]	καὶ στᾶσα ἄποθεν τοῦ ~σπηλαίου	ἐπυνθάνετο	αὐτοῦ πῶς ἔχοι. Τοῦ δὲ
[154]	τις ἐπιστὰς ἀρδεύοντι τὰ λάχανα	ἐπυνθάνετο	αὐτοῦ τὴν ~αἰτίαν δι' ἣν
[189]	ἐπικαθίσας, ἐπειδὴ ~ἀπαλλάττε σθαι ἔμελλεν,	ἐπυνθάνετο	τοῦ ταύρου εἰ ἤδη βούλεται
[198]	~Λέων ἐρασθεὶς καὶ γεωργός. ~Λέων	ἐρασθεὶς	γεωργοῦ θυγατρὸς, ταύτην ἐμνηστεύσατο. Ὁ
[198]	ἐξ αὑτῶν πλημμελείας ὑπομένουσιν. ~Λέων	ἐρασθεὶς	καὶ γεωργός. ~Λέων ἐρασθεὶς γεωργοῦ
[158]	εἶναι νύκτωρ αὐτοὺς ἐπὶ τὰ	ἔργα	ἐγείροντα. ~Ὅι δὲ ὑποτυχόντες ἔφασαν·
[158]	ἀνθρώποις ~νυκτὸς αὐτοὺς ἐπὶ τὰ	ἔργα	ἐγείρων. Οἱ δὲ ἔφασαν· Αλλὰ
[199]	ἀπείρους, ἄλλους ποιεῖ ~βασιλεῖς καὶ	ἐρέθιζε.	Ἡ δὲ εἶπεν· Οὕτως ἄνανδρος
[199]	φαγοῦσα. Ὁ δὲ λέων ~ἅπαντα	ἐρευνήσας	μόνην καρδίαν ἐπεζήτει. Ἀλώπηξ δὲ
[167]	Ἀλλ' ἔγωγε δείλαιος, ~ὅστις τοιοῦτον	ἕρμαιον	εὕρηκα ἐξ οὗ καὶ ἀπόλλυμαι.
[166]	ληφθείς, ἀφεὶς τὸν Ἀπόλλωνα, ~τῷ	Ἑρμῇ	ηὔξατο θῦσαι. Ὁ δὲ πρὸς
[166]	ὁ λόγος εὔκαιρος. ~Κόραξ καὶ	Ἑρμῆς.	~Κόραξ ἐν παγίδι κρατηθεὶς ηὔξατο
[196]	εἰπόντος· Κακῶς, καὶ ~τὴν αἰτίαν	ἐρομένου	δι' ἣν οὐκ εἴσεισιν, ἔφη·
[178]	Περιστρέφοντα, ~κατασχὼν τὰ σκέλη αὐτοῦ	ἔρριψε	παραχρῆμα ἔξωθεν τῶν θυρίδων. ~Ὁ
[199]	~εἰσῆλθεν. ~Ὅτι ὁ τῆς φιλοδοξίας	ἔρως	τὸν ἀνθρώπινον νοῦν ἐπιθολοῖ καὶ
[198]	Τοῦ δὲ ῥᾳδίως διὰ τὸν	ἔρωτα	ἑκάτερα ὑπομείναντος, ὁ ~γεωργὸς καταφρονήσας
[175]	με ἐδίδαξεν, ἀλλὰ ~πόνους ἀλλοτριους	ἐσθίειν.	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι καὶ
[188]	ἔπτατο· καὶ ἀράχνης δεσμῷ ἐμπλακεὶς	~ἐσθιόμενος	ἀπωδύρετο πῶς μεγίστοις πολεμῶν ὑπό
[200]	δὲ ὑπ' ἀλλήλων διατεθέντες, ἐπειδὴ	ἐσκοτώθησαν,	ἡμιθανεῖς ~ἔκειντο. Ἀλώπηξ δὲ παριοῦσα,
[184]	κἀγὼ τηνικαῦτα πολλὰ ~φαγὼν πιμελέστερος	ἔσομαι,	καὶ σοὶ ἡδύτερον βρῶμα γενήσομαι.
[199]	τὰ ὦτα μόνον τοῖς ~ὄνυξιν	ἐσπάραξεν.	Ἡ δὲ ταχέως ἔσπευδεν ἐν
[180]	καὶ ἀλεκτρυὼν ἑταιρείαν ποιησάμενοι ὥδευον.	Ἑσπέρας	δὲ ~καταλαβούσης, ὁ μὲν ἀλεκτρυὼν
[199]	~ὄνυξιν ἐσπάραξεν. Ἡ δὲ ταχέως	ἔσπευδεν	ἐν ταῖς ὕλαις. Καὶ ἡ
[155]	δήποτε γὰρ τὸν αὐτοχεῖρα σῶσαι	ἐσπούδασα;	Ὁ μῦθος ~πρὸς ἀδίκους καὶ
[199]	λέγω; ~ἐκυρώθης βασιλεύειν. Τί μοι	ἔσται	πρώτῃ σοι εἰπούσῃ; Ἀλλ' εὖξαί
[190]	ὑμῖν, εἰ μὴ ᾔδειμεν τίνες	~ἐστὲ	καὶ τίσι πολεμεῖτε. ~Ὁ λόγος
[199]	Ὁ δὲ λέων ~μέγα βρυχώμενος	ἐστέναξεν·	λιμὸς γὰρ αὐτὸν εἶχε καὶ
[199]	ὕλῃ. Εὗρεὲ αὐτὴν καταψυχομένην, ~καὶ	ἔστη	ἀναιδῶς. Ἡ δὲ ἔλαφος χολωθεῖσα
[191]	ὡς ὁρᾶτε, καὶ ἡμῶν ἕτερ'	ἐστὶ	ζῷα ~δειλότερα. Ὁ μῦθος δηλοῖ
[174]	πωλουμένῳ καὶ ἀκούσας ὅτι εὐμελέστατόν	ἐστι	ζῷον, ~ἠγόρασε. Καὶ ἔχων ποτὲ
[153]	ὁ μῦθος ἐλέγχει. ~(Κάστωρ. ~Κάστωρ	ἐστὶ	ζῷον τετράπουν ἐν λίμνῃ νεμόμενον.
[154]	ἄγρια τῶν λαχάνων εὐθαλῆ τέ	ἐστι	καὶ στερεά, ~τὰ δὲ ἥμερα
[189]	~οὔτε ἀπὼν ἐπιβλαβὴς ἢ ὠφέλιμός	ἐστι.	~Λαγωοὶ καὶ ἀλώπεκες. ~Λαγωοί ποτε
[192]	ἔμαθόν σου τὸ ~ὄνομα πόθεν	ἐστί,	οὐκ ἀπὸ τοῦ κερδαίνειν, ἀλλ'
[153]	~κινδυνεύειν. ~(Κάστωρ. ~Ὁ κάστωρ ζῷόν	ἐστι	τετράπουν ἐν λίμναις τὰ πολλὰ
[199]	ἐστὶν εἰς βασιλείαν, ὅτι ὑψηλή	ἐστι	τὸ εἶδος, πολλὰ δὲ ἔτη
[154]	Ἡ γῆ τῶν μὲν ~μήτηρ	ἐστί,	τῶν δὲ μητρυιά. ~Οὕτω καὶ
[171]	~Κορώνη Ἀθηνᾷ θύουσα κύνα ἐπὶ	ἑστίασιν	ἐκάλει. Ὁ δὲ πρὸς αὐτὴν
[171]	~Κορώνη Ἀθηνᾷ θύουσα κύνα ἐφ'	ἑστίασιν	ἐκάλεσεν. Ὁ δὲ ἔφη πρὸς
[178]	ἑστιώμενος. ~Ἄνθρωπός τις ἡτοίμαζε δεῖπνον,	ἑστιάσων	τινὰ τῶν φίλων αὐτῷ καὶ
[199]	ὁ βασιλεὺς ἡμῶν λέων γείτων	ἐστίμοι·	~νοσεῖ δὲ καὶ ἔστιν ἐγγὺς
[199]	Ἔφη δὲ ὅτι σῦς μέν	ἐστιν	ἀγνώμων, ~ἄρκτος δὲ νωθρός, πάρδαλις
[199]	τίγρις ἀλαζών· ἡ ἔλαφος ~ἀξιωτάτη	ἐστὶν	εἰς βασιλείαν, ὅτι ὑψηλή ἐστι
[158]	πονηροῖς ἠναντίωται ἅτινα τῶν χρηστῶν	ἐστιν	~εὐεργετήματα. ~(Κλέπται καὶ ἀλεκτρυών. ~Κλέπται
[158]	πονηροῖς ἐναντιοῦται ἃ τοῖς ~χρηστοῖς	ἐστιν	εὐεργετήματα. ~Κοιλία καὶ πόδες. ~Κοιλία
[192]	ἔχεις ὅτι ὄνομά ~σοι κερδώ	ἐστιν;	Ἡ δὲ ἀλώπηξ· Εἰ ἀπιστεῖς,
[188]	εἰ δὲ μή, τί σοί	ἐστιν	ἡ δύναμις; ὅτι ξύεις τοῖς
[170]	Ἀπίωμεν, ὦ οὗτοι· κορώνη γάρ	~ἐστιν,	ἥτις κέκραγε καὶ οἰωνισμὸν οὐκ
[170]	ἀπίωμεν, ὦ φίλοι· ~κορώνη γάρ	ἐστιν,	ἥτις κεκραγυῖα οἰωνὸν οὐκ ἔχει.
[157]	ἄσωτον δι' ἡδυπάθειαν ἀπολωλότα εὔκαιρός	~ἐστιν.	~(Κλέπται καὶ ἀλεκτρυών. ~Κλέπται εἴς
[151]	ζηλώσω. Ὅτι τοὺς μεμψιμοίρους πρέπον	ἐστὶν	~ὀρθὰ βιοῦν καὶ βαδίζειν, καὶ
[199]	γείτων ἐστίμοι· ~νοσεῖ δὲ καὶ	ἔστιν	ἐγγὺς τοῦ θνῄσκειν. Ἐβουλεύετο οὖν
[192]	Εἰ ἀπιστεῖς, ἔφη, δεῦρο· ἐγὼ	ἑστιῶ	~σε. Ὁ δὲ ἠκολούθει καὶ
[178]	ἔτι μᾶλλον ἀδικεῖν ~παροξύνεται. ~Κύων	ἑστιώμενος.	~Ἄνθρωπός τις ἡτοίμαζε δεῖπνον, ἑστιάσων
[180]	καὶ ἀλώπηξ. ~Κύων καὶ ἀλεκτρυὼν	ἑταιρείαν	ποιησάμενοι ὥδευον. Ἑσπέρας δὲ ~καταλαβούσης,
[191]	δοκῶν τῶν ἄλλων ἔφη· Στῆτε,	ἑταῖροι,	μηδὲν δεινὸν ὑμᾶς ~αὐτοὺς διαπράξησθε·
[162]	βασιλέα ὀρνέων καταστῆσαι, προθεσμίαν αὐτοῖς	~ἔταξεν	ἐν ᾗ παραγενήσονται πάντα, ὅπως
[191]	γάρ, ὡς ὁρᾶτε, καὶ ἡμῶν	ἕτερ'	ἐστὶ ζῷα ~δειλότερα. Ὁ μῦθος
[166]	ὑποσχέσεως ~ἐπελάθετο. Αὖθις δὲ ἐν	ἑτέρᾳ	παγίδι ληφθείς, ἀφεὶς τὸν Ἀπόλλωνα,
[185]	~σκιὰν κατὰ τοῦ ὕδατος, ὑπέλαβεν	ἑτέραν	κύνα εἶναι μεῖζον κρέας ~ἔχουσαν.
[179]	διὰ τῶν ~ἀμφόδων. Κύνες δὲ	ἕτεροι	οἷάπερ ταῦρον ἰδόντες εὐπαθῆμ τγς
[175]	τις δύο κύνας, τὸν μὲν	ἕτερον	θηρεύειν ἐδίδαξε, τὸν δὲ λοιπὸν
[175]	δὲ τοῦ ~θηρευτικοῦ καὶ τὸν	ἕτερον	ὀνειδίζοντος, εἴ γε αὐτὸς μὲν
[151]	ὀρθὰ βιοῦν ~δεῖ καὶ τόθ'	ἑτέρους	διδάσκειν. ~(Καρύα. ~Καρύα, παρά τινα
[175]	~ἐκ τούτου μέρος καὶ τῷ	ἑτέρῳ	παρέβαλλεν. Ἀγανακτοῦντος δὲ τοῦ ~θηρευτικοῦ
[191]	δηλοῖ ὅτι οἱ δυστυχοῦντες ἐξ	ἑτέρων	χείρονα ~πασχόντων παραμυθοῦνται. ~(Λαγωοὶ καὶ
[199]	ἐστι τὸ εἶδος, πολλὰ δὲ	ἔτη	~ζῇ, τὸ κέρας αὐτῆς ὄφεσι
[199]	καὶ πλησιάσεις μοι, ~οὐ ζήσεις	ἔτι.	Ἄλλους ἀλωπέκιζε τοὺς ἀπείρους, ἄλλους
[199]	ἀληθῶς καρδίαν οὐκ εἶχεν· μὴ	ἔτι	ζήτει· ποίαν ~γὰρ καρδίαν αὕτη
[177]	ἡ τῶν ἀνθρώπων πονηρία δελεαζομένη	ἔτι	μᾶλλον ἀδικεῖν ~παροξύνεται. ~Κύων ἑστιώμενος.
[197]	δὲ καὶ ἐπὶ τοὺς βόας	ἐτράπη.	Καὶ ὁ ~γεωργὸς φοβηθεὶς περὶ
[173]	χῆνά τε ἅμα καὶ κύκνον	ἔτρεφεν,	οὐκ ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς ~μέντοι·
[173]	τὸν ~χῆνα παθεῖν ἐφ' οἷς	ἐτρέφετο,	νὺξ μὲν ἦν, καὶδιαγινώσκειν ὁ
[199]	ἀλώπηξ. Τῆς δὲ ὁ νοῦς	~ἐτυφώθη	τοῖς λόγοις, καὶ ἦλθεν εἰς
[164]	~δίαιταν, ὡς πρὸς ὀλίγον ἀδείας	ἔτυχε,	φυγὼν ἧκεν εἰς τὴν ἑαυτοῦ
[163]	τε δυοῖν ἐπιθυμήσας οὐδὲ μιᾶς	ἔτυχεν.	Ἀτὰρ ~οὖν καὶ ἡμᾶς δεῖ
[178]	δεῖ θαρρεῖν τοῖς ἐξ ἀλλοτρίων	εὖ	ποιεῖν ~ἐπαγγελλομένοις. ~(Κύων θηρευτικὸς καὶ
[198]	τῶν ἰδίων ~πλεονεκτημάτων ἑαυτοὺς ἀπογυμνώσωσιν,	εὐάλωτοι	τούτοις ~γίνονται οἷς πρότερον φοβεροὶ
[161]	~ἀλλοδαπὰς προκρίνοντες οὔτε ἐν ἐκείναις	εὐδοκιμοῦσι	διὰ τὸ ξένοι ~εἶναι καὶ
[162]	προσεκόλλησε. Συνέβη οὖν ἐκ ~τούτου	εὐειδέστερον	πάντων γεγονέναι. Ἐπέστη οὖν ἡ
[155]	~Πρὸς ἄνδρα ἀχάριστον εἰς τοὺς	εὐεργέτας	καὶ πρὸς ἀδικοῦντα ὁ ~μῦθος
[171]	πολλοὶ διὰ φόβον τοὺς ~ἐχθροὺς	εὐεργετεῖν	οὐκ ὀκνοῦσιν. ~(Κορώνη καὶ κύων.
[171]	πολλοὶ διὰ κέρδος τοὺς ἐχθροὺς	εὐεργετεῖν	οὐκ ~ὀκνοῦσιν. ~Κοχλίαι. ~Γεωργοῦ παῖς
[158]	ἠναντίωται ἅτινα τῶν χρηστῶν ἐστιν	~εὐεργετήματα.	~(Κλέπται καὶ ἀλεκτρυών. ~Κλέπται εἴς
[158]	ἐναντιοῦται ἃ τοῖς ~χρηστοῖς ἐστιν	εὐεργετήματα.	~Κοιλία καὶ πόδες. ~Κοιλία καὶ
[167]	ὡς ἐθέασατο ὄφιν ἔν τινι	εὐηλίῳ	τόπῳ ~κοιμώμενον, τοῦτον καταπτὰς ἥρπασε.
[154]	τὰ μὲν ἄγρια τῶν λαχάνων	εὐθαλῆ	τέ ἐστι καὶ στερεά, ~τὰ
[187]	~συκοφαντεῖν ἐπιχειροῦντες, ὅταν ἐκεῖνοι ἀντιστῶσιν,	εὐθέως	~ἀναχαιτίζουσιν. ~(Κύων λέοντα διώκων καὶ
[191]	τὸν τοῦ δρόμου κτύπον ᾔσθοντο,	~εὐθὺς	εἰς ταύτην εἰσπηδησάντων, τῶν λαγωῶν
[157]	ἄνδρα ἄσωτον δι' ἡδυπάθειαν ἀπολωλότα	εὔκαιρός	~ἐστιν. ~(Κλέπται καὶ ἀλεκτρυών. ~Κλέπται
[165]	~Πρὸς ἄνδρα ἀνόητον ὁ λόγος	εὔκαιρος.	~Κόραξ καὶ Ἑρμῆς. ~Κόραξ ἐν
[182]	~Πρὸς ἄνδρα ἀμφίβολον ὁ λόγος	εὔκαιρος.	~(Κύων καὶ μάγειρος. ~Κύων εἰσπηδήσας
[185]	~Πρὸς ἄνδρα πλεονέκτην ὁ λόγος	εὔκαιρος.	~Κύων κωδωνοφορῶν. ~Λάθρᾳ κύων ἔδακνε.
[200]	ἐμοχθοῦμεν. Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι	εὐλόγως	ἐκεῖνοι ~ἄχθονται οἳ τῶν ἰδίων
[165]	περιγενέσθαι στᾶσα ~ἐπῄνει αὐτὸν ὡς	εὐμεγέθη	τε καὶ καλόν, λέγουσα καὶ
[174]	~κύκνῳ πωλουμένῳ καὶ ἀκούσας ὅτι	εὐμελέστατόν	ἐστι ζῷον, ~ἠγόρασε. Καὶ ἔχων
[199]	ἔσται πρώτῃ σοι εἰπούσῃ; Ἀλλ'	εὖξαί	μοι ~σπευδούσῃ, μὴ πάλιν με
[179]	δὲ ἕτεροι οἷάπερ ταῦρον ἰδόντες	εὐπαθῆμ	τγς αἰτίαν ~τῆς φυγῆς ἐπηρώτων.
[173]	~Κύκνος ἀντὶ χηνὸς ἀπαχθείς. ~Ανὴρ	εὐπορῶν	χῆνά τε ἅμα καὶ κύκνον
[162]	τὸν κολοιὸν βασιλέα διὰ τὴν	εὐπρέπειαν,	~ἀγανακτήσαντα τὰ ὄρνεα, ἕκαστον τὸ
[199]	~καρδίας. Ἡ δὲ ἀλώπηξ ἀπελθοῦσα	εὗρε	τὴν ἔλαφον σκιρτῶσαν ἐν ~τᾶς
[199]	δὲ ἔδειξαν ἐν τῇ ὕλῃ.	Εὗρεὲ	αὐτὴν καταψυχομένην, ~καὶ ἔστη ἀναιδῶς.
[184]	ἀπῆλθε· μεθ' ἡμέρας δ' ἐπανελθὼν	εὗρεν	~ἄνω ἐπὶ τοῦ δώματος τὸν
[167]	ἐπ' ἄνδρα ὅς διὰ θησαυροῦ	εὕρεσιν	καὶ ~περὶ σωτηρίας ἐκινδύνευσεν. ~Κόραξ
[167]	ἔγωγε δείλαιος, ~ὅστις τοιοῦτον ἕρμαιον	εὕρηκα	ἐξ οὗ καὶ ἀπόλλυμαι. ~Οὗτος
[191]	μηκέτι ἑαυτοὺς κατακρημνίσωμεν· ~ἰδοῦ γὰρ	εὕρηνται	καὶ ἡμῶν δειλότερα ζῷα. ~Οὕτω
[168]	ἔχοντες οὐδένα φίλον ~ἐν ἀνάγκῃ	εὑρήσουσιν.	~(Κορυδαλός. ~Κορυδαλὸς εἰς πάγην ἁλοὺς
[156]	τὰς πολιτείας ἀφίκωνται, οὐδενὸς ἄξιοι	εὑρίσκονται.	~(Κιθαρῳδός. ~Κιθαρῳδὸς ἀφυὴς ἐν οἵκῳ
[162]	ἀποδώσωσιν, ~ὁποῖοι ἐξ ἀρχῆς ἦσαν	εὑρίσκονται.	~(Κολοιὸς καὶ περιστεραί. ~Κολοιὸς ἰδὼν
[158]	οἰκίαν εἰσελθόντες οὐδὲν μὲν ἄλλο	εὗρον,	μόνον δὲ ~ἀλεκτρυόνα, καὶ τοῦτον
[158]	εἴς τινα εἰσελθόντες οἰκίαν οὐδὲν	εὗρον	ὅτι μὴ ἀλεκτρυόνα, ~καὶ τοῦτον
[200]	~Λέων καὶ ἄρκτος, ἐλάφου νεβρὸν	εὑρόντες,	περὶ τούτου ἐμάχοντο. ~Δεινῶς δὲ
[160]	λιμώττων ἐπί τινος συκῆς ἐκάθισεν·	εὑρὼν	δὲ τοὺς ὀλύνθους ~μηδέπω πεπείρους
[195]	δικαίως πάντων δικαζόντων, καὶ ~οἱ	εὐτελεῖς	ἀταράχως βιοῦσιν. ~Λέων γηράσας καὶ
[169]	μῦθος πρὸς τοὺς διὰ κέρδος	εὐτελὲς	μέγαν ~ὑφισταμένους κίνδυνον. ~(Κορυδαλός. ~Κορυδαλὸς
[169]	δηλοῖ {ὅτι} τοὺς διὰ κέρδος	εὐτελὲς	ὑφισταμένους θάνατον. ~(Κορώνη καὶ κόραξ.
[195]	ἵνα τοῖς βιαίοις φοβερὰ τὰ	εὐτελῆ	φανῶσιν. ~Ὅτι δικαιοσύνης ἐν πόλει
[188]	ἀπωδύρετο πῶς μεγίστοις πολεμῶν ὑπό	εὐτελοῦς	ζώου, ~τῆς ἀράχνης, ἀπώλετο. ~Κώνωψ
[179]	Κύνες δὲ ἄλλοι τοῦτον ἰδόντες	εὐτραφῆ	οἷα ταῦρον εἶπον· ~Τί φεύγεις;
[179]	οἶδα καὶ σῶμα ~τὸ ἐμὸν	εὐφραίνω·	ἀεὶ δὲ πλησίον εἰμὶ θανάτου,
[179]	καὶ τὸ ~σῶμα τὸ ἐμὸν	εὐφραίνω	οὐκ ἀπαρνοῦμαι· ἀεὶ μέντοι πλησίον
[152]	ὅτι οὕς τῷ καρπῷ μου	εὐφραίνω,	ὑπὸ τούτων δεινὰς ~ἀντιλαμβάνω χάριτας.
[156]	τῆς φωνῆς, ἐνό μισεν αὑτὸν	εὔφωνον	σφόδρα εἶναι. Καὶ δὴ ~ἐπαρθεὶς
[156]	αὐτῷ τῆς φωνῆς, ᾠήθη σφόδρα	εὔφωνος	εἶναι. Καὶ δὴ ~ἐπαρθεὶς ἐπὶ
[168]	νοσῶν ἔφη τῇ μητρί· Μῆτερ,	εὔχου	τῷ θεῷ καὶ μὴ θρήνει.
[171]	κύων. ~Κορώνη Ἀθηνᾷ θύουσα κύνα	ἐφ'	ἑστίασιν ἐκάλεσεν. Ὁ δὲ ἔφη
[173]	δὲ ἔδει τὸν ~χῆνα παθεῖν	ἐφ'	οἷς ἐτρέφετο, νὺξ μὲν ἦν,
[178]	πόση μοι χαρὰ ἄρτι ἐξαπιναίως	~ἐφάνη·	τραφήσομαί τε γὰρ καὶ εἰς
[200]	Ὁι δὲ ἐξαναστῆναι μὴ δυνάμενοι	ἔφασαν·	Ἄθλιοι ~ἡμεῖς, εἴ γε ἀλώπεκι
[158]	τὰ ἔργα ἐγείρων. Οἱ δὲ	ἔφασαν·	Αλλὰ διὰ τοῦτό σε ~μᾶλλον
[158]	ἔργα ἐγείροντα. ~Ὅι δὲ ὑποτυχόντες	ἔφασαν·	Ἀλλὰ καὶ διὰ τοῦτό σε
[152]	τις ἐν ὁδῷ ἱσταμένη καρπὸν	ἔφερε	πολύν. Οἱ δὲ παροδῖται ~λίθοις
[179]	ῥήξας τὸν κλοιὸν τοῦ τραχήλου,	ἔφευγε	διὰ τῶν ~ἀμφόδων. Κύνες δὲ
[179]	ῥήξας τοὺς δεσμοὺς τοῦ τραχήλου	ἔφευγε	διὰ τῶν ~ἀμφόδων. Κύνες δὲ
[199]	δὲ αὐτῇ καὶ χαίρειν εἰποῦσα	ἔφη·	Ἀγαθά ~σοι ἦλθον μηνῦσαι· οἶδας
[170]	καὶ ~καταπλαγέντων, εἷς τις ὑποτυχὼν	ἔφη·	Ἀλλ' ἀπίωμεν, ὦ φίλοι· ~κορώνη
[177]	τῷ δακόντι ~κυνὶ βαλεῖν, ὑποτυχὼν	ἔφη·	Ἀλλ' ἐὰν τοῦτο πράξω, δεήσει
[155]	αὐτόν. Καὶ ὃς κακῶς ~διατεθεὶς	ἔφη·	Ἀλλ' ἔγωγε ἄξια πέπονθα· τί
[167]	καὶ ~δακόντος αὐτόν, ἀποθνῄσκειν μέλλων,	ἔφη·	Ἀλλ' ἔγωγε δείλαιος, ~ὅστις τοιοῦτον
[196]	ἐρομένου δι' ἣν οὐκ εἴσεισιν,	ἔφη·	Ἀλλ' ἔγωγε εἰσῆλθον ~ἄν, εἰ
[174]	θρηνοῦντος, ὁ δεσπότης ~αὐτοῦ ἀκούσας	ἔφη·	Ἀλλ' εἰ σὺ οὐκ ἄλλως
[184]	τῶν ὁμολογιῶν. Ὁ δὲ ~ὑποτυχὼν	ἔφη·	Ἀλλ' ὦ λύκε, ἐὰν αὖθίς
[194]	διὰ παντὸς ἕνα τίκτειν· ~Ἕνα,	ἔφη,	ἀλλὰ λέοντα. Ὅτι τὸ καλὸν
[160]	τὴν αἰτίαν παρ' αὐτοῦ μαθοῦσα	~ἔφη	Ἀλλὰ πεπλάνησαι, ὦ οὗτος, ἐλπίδι
[193]	ἔκειτο. Ἰκτῖνος δὲ αὐτὸν θεασάμενος	ἔφη·	Ἄξια σύ γε ~πέπονθας, ὅτι
[170]	ἐπιστραφέντων καὶ ~καταπλαγέντων, ὑποτυχών τις	ἔφη·	Ἀπίωμεν, ὦ οὗτοι· κορώνη γάρ
[180]	ἀμφότεροι. Ὁ δὲ ἀλέκτωρ ὑπολαβὼν	ἔφη	αὐτῇ· ~Ἄπελθε, φίλε, κάτωθεν πρὸς
[199]	ἐπεζήτει. Ἀλώπηξ δὲ μηκόθεν ~σταθεῖσα	ἔφη·	Αὕτη ἀληθῶς καρδίαν οὐκ εἶχεν·
[199]	τῶν ~θηρίων μετ' αὐτὸν βασιλεύσει.	Ἔφη	δὲ ὅτι σῦς μέν ἐστιν
[151]	πτέρναις ~πρόστριβε τὰς πλευράς σου.	Ἔφη	δὲ τῇ μητρὶ ὁ καρκῖνος·
[157]	συνέλαβε. Καὶ δὴ μέλλουσα ἀναιρεῖσθαι	ἔφη·	Δειλαία εἰμί, ~ἥτις διὰ τροφῆς
[192]	Ἡ δὲ ἀλώπηξ· Εἰ ἀπιστεῖς,	ἔφη,	δεῦρο· ἐγὼ ἑστιῶ ~σε. Ὁ
[178]	Ὁ δὲ πρὸς ~αὐτὸν ὑπολαβὼν	ἔφη·	Ἐκ τῆς πολλῆς πόσεως μεθυσθεὶς
[154]	ἥμερα λεπτὰ καὶ μεμαρασμένα. Κἀκεῖνος	ἔφη·	Ἡ γῆ τῶν μὲν ~μήτηρ
[195]	δὲ λαγωῷ. Ὁ πτὼξ δὲ	ἔφη·	Πολλὰ ηὐχόμην ἰδεῖν τὴν ~ἡμέραν
[171]	ἐφ' ἑστίασιν ἐκάλεσεν. Ὁ δὲ	ἔφη	πρὸς ~αὐτήν· Τί μάτην τὰς
[182]	ίλη περιέλειχεν. Ὁ δὲ ἀπαυδήσας	ἔφη	πρὸς αὐτόν· ~Ἀλλ' ὦ οὗτος,
[175]	τοῖς αὐτοῦ πόνοις ἐντρυφᾷ, ἐκεῖνος	~ἔφη	πρὸς αὐτόν· Ἀλλὰ μὴ ἐμὲ
[191]	τις τῶν λαγωῶν θεασάμενος ~αὐτοὺς	ἔφη	πρὸς αὐτούς· Ἀλλὰ μηκέτι ἑαυτοὺς
[164]	μὴ ~δυνάμενος ἐπειδὴ ἀποθνῄσκειν ἔμελλεν,	ἔφη	πρὸς ἑαυτόν· Ἀλλ' ~ἔγωγε δείλαιος,
[191]	ἀγχινούστερος ~εἶναι δοκῶν τῶν ἄλλων	ἔφη·	Στῆτε, ἑταῖροι, μηδὲν δεινὸν ὑμᾶς
[192]	τῇ ~ἀλώπεκι. Ὁ δὲ λαγωὸς	ἔφη·	Σὺν κακῷ μέν, ἀλλ' ἔμαθόν
[168]	ἐκινδύνευσεν. ~Κόραξ νοσῶν. ~Κόραξ νοσῶν	ἔφη	τῇ μητρί· Μῆτερ, εὔχου τῷ
[171]	ἐκάλει. Ὁ δὲ πρὸς αὐτὴν	~ἔφη·	Τί μάτην τὰς θυσίας ἀναλίσκεις;
[168]	μὴ θρήνει. Ἡ ~δ' ὑπολαβοῦσα	ἔφη·	Τίς σε, ὦ τέκνον, τῶν
[152]	τὰ κάρυα. Ἡ δὲ οἰκτρὸν	ἔφη·	~Ὦ ἀθλία ἐγώ, ὅτι οὕς
[187]	ἔφυγεν. Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη αὐτὸν	ἔφη·	Ὦ κακὴ κεφαλή, σὺ λέοντα
[172]	ὤπτα· ἀκούσας δὲ αὐτῶν τριζόντων	ἔφη·	Ὦ ~κάκιστα ζῷα, τῶν οἰκιῶν
[165]	προσδραμοῦσα καὶ ~τὸ κρέας ἁρπάσασα	ἔφη·	Ὦ κόραξ, καὶ φρένας εἰ
[190]	εἰς συμμαχίαν ~ἀλώπεκας. Αἱ δὲ	ἔφησαν·	Ἐβοηθήσαμεν ἂν ὑμῖν, εἰ μὴ
[163]	προσίεντο· ἐπειδὴ δέ ποτε ἐκλαθόμενος	ἐφθέγξατο,	~τηνικαῦτα ἀμφιγνοήσασαι αὐτοῦ τὴν φωνὴν
[163]	προσίεντο· ἐπεὶ δέ ποτε ἐκλαθόμενος	ἐφθέγξατο,	~τηνικαῦτα τὴν αὐτοῦ γνοῦσαι φύσιν,
[170]	πρὸς τῷ τῶν ἴσων μὴ	ἐφικέσθαι	καὶ γέλωτα ~ὀφλισκάνουσι. ~(Κορώνη καὶ
[170]	πρὸς τῷ τῶν ἴσων μὴ	~ἐφικέσθαι,	καὶ γέλωτα ὀφλισκάνουσιν. ~(Κορώνη καὶ
[170]	αὐτῶν ~μαρτυρεῖσθαι, ἐβουλήθη τῶν αὐτῶν	ἐφικέσθαι·	καὶ δὴ θεασαμένη ~τινὰς ὁδοιπόρους
[176]	διαρραγῆναι πρὶν ἤ τῶν ~βυρσῶν	ἐφικέσθαι.	~Οὕτως ἔνιοι τῶν ἀνθρώπων δι'
[176]	βύρσας ~βρεχομένας, μὴ δυνάμεναι αὐτῶν	ἐφικέσθαι,	συνέθεντο ἀλλήηαις ~ὅπως πρῶτον τὸ
[185]	ἀμφοτέρων στερηθῆναι, τοῦ μὲν μὴ	~ἐφικομένῃ,	διότι οὐδὲ ἦν, τοῦ δὲ,
[199]	τὸ ~μέλλον. Ὁ λέων δὲ	ἐφορμήσας	αὐτῇ ἐν σπουδῇ τὰ ὦτα
[187]	~λέων ἐβρυχήσατο, φοβηθεὶς εἰς τοὐπίσω	ἔφυγεν.	Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη αὐτὸν ἔφη·
[183]	τοῦ μαγείρου ἀσχοληθέντος, ~καρδίαν ἁρπάσας	ἔφυγεν.	Ὁ δὲ ἐπιστραφείς, ὡς ἐθεάσατο
[183]	τοῦ μαγείρου ἀσχολουμένου, ~καρδίαν ἁρπάσας,	ἔφυγεν.	Ὁ δὲ μάγειρος ἐπιστραφείς, ὡς
[165]	αὐτῇ θέλων ὅτι καὶ φωνὴν	ἔχει,	~ἀποβαλὼν τὸ κρέας μεγάλα ἐκεκράγει.
[170]	ἥτις κέκραγε καὶ οἰωνισμὸν οὐκ	ἔχει.	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω
[170]	ἐστιν, ἥτις κεκραγυῖα οἰωνὸν οὐκ	ἔχει.	Οὕτω καὶ τῶν ~ἀνθρώπων οἱ
[165]	πάντως ἂν ἐγένετο, εἰ ~φωνὴν	ἔχειν.	Ὁ δὲ παραστῆσαι αὐτῇ θέλων
[192]	ἀλώπεκι· Ὄντως πολλὰ κερδαίνεις ἢ	ἔχεις	ὅτι ὄνομά ~σοι κερδώ ἐστιν;
[182]	ἤ καταφιλῶν, ἵνα γνῶ πότερον	~ἐχθρὸς	ἤ φίλος μου καθέστηκας. ~Πρὸς
[168]	μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ πολλοὺς	ἐχθροὺς	ἐν βίῳ ἔχοντες οὐδένα φίλον
[180]	οἱ ~φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων τοὺς	ἐχθροὺς	ἐπελθόντας πρὸς ~ἰσχυροτέρους πέμπουσι παραλογιζόμενοι.
[171]	Οὕτω πολλοὶ διὰ φόβον τοὺς	~ἐχθροὺς	εὐεργετεῖν οὐκ ὀκνοῦσιν. ~(Κορώνη καὶ
[171]	ὅτι πολλοὶ διὰ κέρδος τοὺς	ἐχθροὺς	εὐεργετεῖν οὐκ ~ὀκνοῦσιν. ~Κοχλίαι. ~Γεωργοῦ
[196]	τοῦ ~σπηλαίου ἐπυνθάνετο αὐτοῦ πῶς	ἔχοι.	Τοῦ δὲ εἰπόντος· Κακῶς, καὶ
[180]	~γὰρ ἀγαθὴν οὕτω φωνὴν ζῷον	ἔχον	ἀσπάσασθαι. Τοῦ δὲ εἰπόντος ~τὸν
[168]	οἱ πολλοὺς ἐχθροὺς ἐν βίῳ	ἔχοντες	οὐδένα φίλον ~ἐν ἀνάγκῃ εὑρήσουσιν.
[180]	τῇ ῥίζῃ τοῦ δένδρου κοίλωμα	ἔχοντος.	Τοῦ δὲ ἀλεκτρυόνος ~κατὰ τὸ
[185]	~Κύων κρέας φέρουσα. ~Κύων κρέας	ἔχουσα	ποταμὸν διέβαινε· θεασαμένη δὲ τὴν
[185]	ἑτέραν κύνα εἶναι μεῖζον κρέας	~ἔχουσαν.	Διόπερ ἀφεῖσα τὸ ἴδιον ὥρμησεν
[194]	~Φασὶν ὗν καυχωμένην ἀγέλην παίδων	ἔχουσαν	εἰπεῖν τῇ λεαίνῃ· ~Πόσους παῖδας
[162]	χρεωφειλέται, μέχρι μὲν τὰ ἀλλότρια	~ἔχουσι	χρήματα, δοκοῦσί τινες εἶναι, ἐπειδὰν
[154]	ὑπὸ μητρυιᾶς ~τρεφόμενοι τοῖς μητέρας	ἔχουσιν.	~(Κηπουρὸς καὶ κύων. ~Κηπωροῦ κύων
[174]	εὐμελέστατόν ἐστι ζῷον, ~ἠγόρασε. Καὶ	ἔχων	ποτὲ συνδείπνους προσελθὼν παρεκάλει αὐτὸν
[175]	γονεῖς οὕτως ~ἄγωσιν. ~(Κύνες δύο.	~Ἔχων	τις δύο κύνας, τὸν μὲν
[175]	~ταῦτα ἄκοντες ἐπιτελοῦσιν. ~(Κύνες δύο.	~Ἔχων	τις δύο κύνας, τὸν μὲν
[196]	ἔγωγε εἰσῆλθον ~ἄν, εἰ μὴ	ἑώρων	πολλῶν εἰσιόντων ἴχνη, ἐξιόντος δὲ
[188]	τοῖς ἰδίοις ὄνυξι ~κατέλυεν ἑαυτόν,	ἕως	ἀπηύδησεν. Ὁ δὲ κώνωψ νικήσας
[160]	τοὺς ὀλύνθους ~μηδέπω πεπείρους προσέμενεν	ἕως	σῦκα γένωνται. Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη