HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ÉSOPE, Les Fables, quatrième partie (fables 151 à 200)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

π = 238 formes différentes pour 389 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Fables

[169]   ἀνάγκῃ εὑρήσουσιν. ~(Κορυδαλός. ~Κορυδαλὸς εἰς πάγην ἁλοὺς θρηνῶν ἔλεγεν· Οἴμοι τῷ

[169]   ~ὑφισταμένους κίνδυνον. ~(Κορυδαλός. ~Κορυδαλὸς εἰς πάγην πεσὼν ἐθρήνει λέγων· Οἴμοι τῷ

[166]   ~Κόραξ καὶ Ἑρμῆς. ~Κόραξ ἐν παγίδι κρατηθεὶς ηὔξατο τῷ Ἀπόλλωνι λιβανωτὸν

[166]   ~ἐπελάθετο. Αὖθις δὲ ἐν ἑτέρᾳ παγίδι ληφθείς, ἀφεὶς τὸν Ἀπόλλωνα, ~τῷ

[166]   Ἀπόλλωνι λιβανωτὸν ~ἐπιθύσειν, εἰ τῆς παγίδος αὐτὸν ῥύσειε. Σωθεὶς δὲ τῆς

[173]   Ἐπεὶ δὲ ἔδει τὸν ~χῆνα παθεῖν ἐφ' οἷς ἐτρέφετο, νὺξ μὲν

[199]   ~πάντα καὶ πηγὰς μηδὲν κακὸν παθεῖν παρὰ τοῦ λέοντος· ἐγὼ δὲ

[183]   ~μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλάκις τὰ παθήματα τοῖς ἀνθρώποις μαθήματα ~γίνονται. ~(Κύων

[183]   λόγος δηλοῖ ὅτι πολλάκις τὰ παθήματα τοῖς ἀνθρώποις μαθήματα ~γίνονται. ~(Κύων

[194]   ἔχουσαν εἰπεῖν τῇ λεαίνῃ· ~Πόσους παῖδας σὺ γεννᾷς; Ἡ δὲ εἶπεν·

[164]   πόδα λινῷ κάλῳ τῷ ~ἑαυτοῦ παιδὶ ἔδωκεν. Ὁ δὲ οὐχ ὑπομείνας

[194]   ὗς. ~Φασὶν ὗν καυχωμένην ἀγέλην παίδων ἔχουσαν εἰπεῖν τῇ λεαίνῃ· ~Πόσους

[175]   πόνους κατεσθίειν. Οὕτω καὶ τῶν ~παίδων οἱ ῥᾴθυμοι οὐ μεμπτέσι εἰσίν,

[154]   δὲ μητρυιά. ~Οὕτω καὶ τῶν παίδων οὐχ ὁμοίως τρέφονται οἱ ὑπὸ

[161]   τε εἶδος καὶ τὴν φωνὴν ~παίοντες αὐτὸν ἐξέβαλον. Καὶ ὃς ἀπελαθεὶς

[163]   τὴν αὐτοῦ γνοῦσαι φύσιν, ἐξήλασαν παὶουσαι. Καὶ ὃς ~αποτυχὼν τῆς ἐνταῦθα

[172]   εὐεργετεῖν οὐκ ~ὀκνοῦσιν. ~Κοχλίαι. ~Γεωργοῦ παῖς κοχλίας ὤπτα· ἀκούσας δὲ αὐτῶν

[198]   παρεγένετο πρὸς αὐτόν, ῥοπάλοις ~αὐτὸν παίων ἐξήλασεν. ~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι

[162]   τε συνέβη αὐτῷ ἀπογυμνωθέντι κολοιὸν πάλιν γενέσθαι. ~Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων

[163]   τροφῆς ἐπανῆκε πρὸς τοὺς κολοιοὺς πάλιν. ~Κἀκεῖνοι διὰ τὸ χρῶμα αὐτὸν

[199]   Ἀλλ' εὖξαί μοι ~σπευδούσῃ, μὴ πάλιν με ζητήσῃ· χρῄζει γάρ με

[163]   ~ἀποτυχὼν τῆς ἐνταῦθα τροφῆς ἐπανῆλθε πάλιν πρὸς τοὺς κολοιούς· ~κἀκεῖνοι οὐ

[161]   ὃς ἀπελαθεὶς ὑπ' αὐτῶν ἧκε πάλιν ~πρὸς τοὺς κολοιούς. Οἱ δὲ

[199]   δευτέρου τι ποιῆσαι καὶ δόλῳ πάλιν ταύτην ~ἀγαγεῖν. Ἡ δὲ εἶπεν·

[172]   ᾄδετε. ~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι πᾶν τὸ παρὰ καιρὸν δρώμενον ἐπονείδιστον.

[199]   ὡς ἰχνευτὴς κύων ἐπηκολούθει, ~πλέκουσα πανουργίας· ποιμένας δὲ ἐπηρώτα εἰ εἶδον

[199]   γάρ σοι εἰς τὰ φύλλα ~πάντα καὶ πηγὰς μηδὲν κακὸν παθεῖν

[162]   αὐτοῖς ~ἔταξεν ἐν ᾗ παραγενήσονται πάντα, ὅπως τὸν ὡραιότατον πάντων ~καταστήσῃ

[181]   ἔλεγε· Δίκαια ~ἔγωγε πέπονθα, εἴγε πάντα περιφερῆ ὠὰ πεπίστευκα. Διδάσκει ~ἡμᾶς

[162]   ἡμέρα τῆς ~προθεσμίας καὶ ἦλθον πάντα τὰ ὄρνεα πρὸς τὸν Δία.

[199]   ὁ μὲν λέων ~δεῖπνον εἶχε, πάντα τὰ ὀστᾶ καὶ μυελοὺς καὶ

[194]   ὑπὸ ἀλώπεκος ἐπὶ τῷ διὰ παντὸς ἕνα τίκτειν· ~Ἕνα, ἔφη, ἀλλὰ

[162]   Συνέβη οὖν ἐκ ~τούτου εὐειδέστερον πάντων γεγονέναι. Ἐπέστη οὖν ἡ ἡμέρα

[195]   ἐν πόλει οὕσης καὶ δικαίως πάντων δικαζόντων, καὶ ~οἱ εὐτελεῖς ἀταράχως

[162]   παραγενήσονται πάντα, ὅπως τὸν ὡραιότατον πάντων ~καταστήσῃ ἐπ' αὐτοῖς βασιλέα. Τὰ

[165]   οὐδὲν ἂν ~ἐδέησας εἰς τὸ πάντων σε βασιλεῦσαι. ~Πρὸς ἄνδρα ἀνόητον

[177]   τοῦτο πράξω, δεήσει με ὑπὸ ~πάντων τῶν ἐν τῇ πόλει κυνῶν

[195]   τῆς αὐτοῦ βασιλείας ~συναθροισμὸς ἐγένετο πάντων τῶν ζώων δοῦναι δίκας καὶ

[165]   τῶν ὀρνέων βασιλεύειν, καὶ τοῦτο πάντως ἂν ἐγένετο, εἰ ~φωνὴν ἔχειν.

[156]   Ἀφικόμενος ~δὲ ἐπὶ σκήνην καὶ πάνυ κακῶς ᾄδων λίθοις βαλλόμενος ἐξηλάθη.

[156]   δ' ἐπιδείξασθαι καὶ κακῶς ᾄδων πάνυ, λίθοις αὐτὸν ~ἐξώσαντες ἀπήλασαν. ~Ὁ

[160]   αὐτον ἐγχρονίζοντα καὶ τὴν αἰτίαν παρ' αὐτοῦ μαθοῦσα ~ἔφη Ἀλλὰ πεπλάνησαι,

[159]   καὶ πόδες περὶ δυνάμεως ἤριζον. Παρ' ἕκαστα δὲ τῶν ποδῶν ~λεγόντων

[175]   εἴ γε αὐτὸς μὲν ἐξιὼν παρ' ~ἕκαστα μοχθεῖ, ὁ δὲ οὐδὲν

[164]   Ἀλλ' ~ἔγωγε δείλαιος, ὅστις τὴν παρὰ ἀνθρώπων δουλείαν μὴ ὑπομείνας ~ἔλαθον

[172]   λόγος δηλοῖ ὅτι πᾶν τὸ παρὰ καιρὸν δρώμενον ἐπονείδιστον. ~Κύκνος ἀντὶ

[152]   τόθ' ἑτέρους διδάσκειν. ~(Καρύα. ~Καρύα, παρά τινα ὁδὸν οὖσα καὶ ὑπὸ

[174]   καὶ δεσπότης. ~Τοὺς κύκνους φασὶ παρὰ τὸν θάνατον ᾄδειν. Καὶ δή

[199]   καὶ πηγὰς μηδὲν κακὸν παθεῖν παρὰ τοῦ λέοντος· ἐγὼ δὲ ~μόνῃ

[155]   κύων ὡς κατωτέρω μᾶλλον αὐτὸν παραγέγονε καταδῦσαι, τὸν ~κηπωρὸν στραφεὶς ἔδακεν.

[162]   προθεσμίαν αὐτοῖς ~ἔταξεν ἐν ᾗ παραγενήσονται πάντα, ὅπως τὸν ὡραιότατον πάντων

[162]   ἐπ' αὐτοῖς βασιλέα. Τὰ δὲ παραγενόμενα ἐπί τινα ~ποταμὸν ἀπενίζοντο. Κολοιὸς

[196]   προσεποιεῖτο νοσεῖν· καὶ οὕτω τὰ ~παραγενόμενα πρὸς αὐτὸν ἐπὶ τὴν ἐπίσκεψιν

[196]   ἐπινοίας τοῦτο πρᾶξαι. Καὶ δὴ παραγενόμενος εἴς τι ~σπήλαιον καὶ ἐνταῦθα

[191]   δειλίας ἔγνωσαν δεῖν ἑαυτοὺς ~κατακρημνίσαι. Παραγενομένων δὲ αὐτῶν ἐπί τινα κρημνόν,

[176]   εἶθ' οὕτως ἐπὶ τὰς βύρσας ~παραγένωνται. Συνέβη δὲ αὐταῖς πινούσαις διαρραγῆναι

[180]   ἐχθροὺς ἐπελθόντας πρὸς ~ἰσχυροτέρους πέμπουσι παραλογιζόμενοι. ~(Κύων καὶ ἀλέκτωρ καὶ ἀλώπηξ.

[180]   τοῦ δένδρου καὶ φώνησον τὸν ~παραμονάριον, ὅπως κρούσῃ τὸ ξύλον. Τῆς

[191]   ἄλλων συμφοραὶ τῶν ἰδίων ~δυστυχημάτων παραμυθίαι γίνονται. ~Λαγωὸς καὶ ἀλώπηξ. ~Ὁ

[191]   δυστυχοῦντες ἐξ ἑτέρων χείρονα ~πασχόντων παραμυθοῦνται. ~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι. ~Λαγωοὶ καταγνόντες

[165]   εἰ ~φωνὴν ἔχειν. Ὁ δὲ παραστῆσαι αὐτῇ θέλων ὅτι καὶ φωνὴν

[159]   ἐὰν μὴ ἐγὼ τροφὴν ~ὑμῖν παράσχωμαι, οὐδὲ ὑμεῖς βαστάζειν δυνήσεσθε. ~Οὕτω

[157]   καρποῦ ~οὐκ ἀφίστατο. Ἰξευτὴς δὲ παρατηρησάμενος ἐμφιλοχωροῦσαν ~ἰξεύσας συνέλαβε. Καὶ δὴ

[178]   ~κατασχὼν τὰ σκέλη αὐτοῦ ἔρριψε παραχρῆμα ἔξωθεν τῶν θυρίδων. ~Ὁ δὲ

[195]   ἄλληλα, ὁ λύκος μὲν προβάτῳ, πάρδαλις δὲ αἰγάγρῳ, ἐλάφῳ δὲ ~τίγρις,

[199]   ἐστιν ἀγνώμων, ~ἄρκτος δὲ νωθρός, πάρδαλις δὲ θυμώδης, τίγρις ἀλαζών· ἡ

[175]   τούτου μέρος καὶ τῷ ἑτέρῳ παρέβαλλεν. Ἀγανακτοῦντος δὲ τοῦ ~θηρευτικοῦ καὶ

[196]   ἀλώπηξ τὸ ~τέχνασμα αὐτοῦ συνεῖσα παρεγένετο, καὶ στᾶσα ἄποθεν τοῦ ~σπηλαίου

[198]   ὁ ~γεωργὸς καταφρονήσας αὐτοῦ, ὡς παρεγένετο πρὸς αὐτόν, ῥοπάλοις ~αὐτὸν παίων

[161]   κολοιῶν διαφέρων, ὑπερφρονήσας ~τοὺς ὁμοφύλους, παρεγένετο πρὸς τοὺς κόρακας καὶ τούτοις

[200]   παριοῦσα, ὡς ἐθεάσατο τοὺς μὲν παρειμένους, ~τὸν δὲ νεβρὸν ἐν μέσῳ

[174]   Καὶ ἔχων ποτὲ συνδείπνους προσελθὼν παρεκάλει αὐτὸν ~ᾆσαι ἐν τῷ πότῳ.

[174]   μάταιος ἦν, ὃς τότε σε παρεκαλουν, ἀλλ' οὐκ ~ἔθυον. ~Οὕτως ἔνιοι

[190]   ἀλώπεκες. ~Λαγωοί ποτε πολεμοῦντες ἀετοῖς παρεκάλουν εἰς συμμαχίαν ~ἀλώπεκας. Αἱ δὲ

[180]   δένδρου ἀφύπνωσε, καὶ τῆς νυκτὸς ~παρελθούσης καὶ αὐγῆς καταλαβούσης, ὁ ἀλέκτωρ

[185]   δὲ, ὅτι ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ παρεσύρη. ~Πρὸς ἄνδρα πλεονέκτην ὁ λόγος

[152]   ~ἐνιαυτὸν ἐμαυτῇ ὕβρεις καὶ λύπας παρέχω. Ὁ λόγος πρὸς τοὺς ἐπὶ

[170]   τὸ μέλλον, ~θεασαμένη τινὰς ὁδοιπόρους παριόντας, ἧκεν επί τι δένδρον καὶ

[170]   καὶ δὴ θεασαμένη ~τινὰς ὁδοιπόρους παριόντας ἧκεν ἐπί τινος δένδρου, καὶ

[152]   ὁδὸν οὖσα καὶ ὑπὸ τῶν παριόντων λίθοις ~βαλλομένη, στενάξασα πρὸς ἑαυτὴν

[200]   ἐσκοτώθησαν, ἡμιθανεῖς ~ἔκειντο. Ἀλώπηξ δὲ παριοῦσα, ὡς ἐθεάσατο τοὺς μὲν παρειμένους,

[152]   καρπὸν ἔφερε πολύν. Οἱ δὲ παροδῖται ~λίθοις αὐτὴν καὶ βάκλοις κατέκλων

[184]   δὲ αὐτοῦ ἐδεήθη πρὸς τὸ παρὸν ~μεθεῖναι αὐτόν, λέγων· Νῦν μὲν

[177]   πονηρία δελεαζομένη ἔτι μᾶλλον ἀδικεῖν ~παροξύνεται. ~Κύων ἑστιώμενος. ~Ἄνθρωπός τις ἡτοίμαζε

[189]   πρὸς ἄνδρα ἀδύνατον, ὃς οὔτε παρὼν ~οὔτε ἀπὼν ἐπιβλαβὴς ἢ ὠφέλιμός

[186]   ἐκρέμασεν, ὥστε ~πρόδηλον εἶναι τοῖς πᾶσι. Οὗτος δὲ τὸν κώδωνα σείων

[199]   χρῄζει γάρ με σύμβουλον ἐν πᾶσιν. ~Εἰ δὲ ἐμοῦ τῆς γραὸς

[187]   στέρεται ~καὶ πρὸς τούτοις γελοῖα πάσχει. ~Κώνωψ καὶ λέων. ~Κώνωψ πρὸς

[191]   οἱ δυστυχοῦντες ἐξ ἑτέρων χείρονα ~πασχόντων παραμυθοῦνται. ~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι. ~Λαγωοὶ

[161]   καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ τὰς πατρίδας ἀπολιπόντες καὶ τὰς ~ἀλλοδαπὰς προκρίνοντες

[182]   πρὸς αὐτόν· ~Ἀλλ' ὦ οὗτος, παῦσαί με καταδάκνων ἤ καταφιλῶν, ἵνα

[178]   ὥστε με αὔριον ~μηδαμῆ γε πεινᾶσαι. Ταῦτα καθ' ἑαυτὸν λέγοντος τοῦ

[184]   γενήσομαι. Ὁ ~μὲν οὖν λύκος πεισθεὶς ἀπῆλθε· μεθ' ἡμέρας δ' ἐπανελθὼν

[184]   ~λιπαρώτερον καταθοινήσῃ με. Ὁ δὲ πεισθεὶς τότε μὲν ἀπέλυσε· μεθ' ~ἡμέρας

[198]   δηλοῖ ὅτι οἱ ῥᾳδίως τοῖς πέλας πιστεύοντες, ὅταν τῶν ἰδίων ~πλεονεκτημάτων

[180]   τοὺς ἐχθροὺς ἐπελθόντας πρὸς ~ἰσχυροτέρους πέμπουσι παραλογιζόμενοι. ~(Κύων καὶ ἀλέκτωρ καὶ

[179]   Καλὸν βίον ἡμεῖς, εἰ καὶ ~πενιχρόν, ζῶμεν, οἵτινες οὔτε λέουσι οὔτε

[179]   ἀλλήλους εἶπον· ~Καλῶς ἡμῖν τὸ πενιχρῶς χῆν οὔτε λέουσιν οὔτε ἄρκοις

[160]   εὑρὼν δὲ τοὺς ὀλύνθους ~μηδέπω πεπείρους προσέμενεν ἕως σῦκα γένωνται. Ἀλώπηξ

[181]   πέπονθα, εἴγε πάντα περιφερῆ ὠὰ πεπίστευκα. Διδάσκει ~ἡμᾶς ὁ λόγος ὅτι

[160]   παρ' αὐτοῦ μαθοῦσα ~ἔφη Ἀλλὰ πεπλάνησαι, ὦ οὗτος, ἐλπίδι προσέχων, ἥτις

[181]   καὶ ὀδυνώμενος ἔλεγε· Δίκαια ~ἔγωγε πέπονθα, εἴγε πάντα περιφερῆ ὠὰ πεπίστευκα.

[155]   ~διατεθεὶς ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε ἄξια πέπονθα· τί γάρ, σοῦ σεαυτὸν ~κατακρημνίσαντος,

[155]   μετ' ἀδύνης ἐπανιών· Δίκαια, φησί, ~πέπονθα· τί δήποτε γὰρ τὸν αὐτοχεῖρα

[193]   θεασάμενος ἔφη· Ἄξια σύ γε ~πέπονθας, ὅτι πτηνὸν γεννηθεὶς ἐπὶ θαλάσσης

[197]   εἶπεν· Ἀλλὰ σύ γε ~δίκαια πέπονθας· τί γὰρ τοῦτον συγκλεῖσαι ἐβούλου

[200]   ἔκειντο. Ἀλώπηξ δὲ κύκλῳ περιιοῦσα, ~πεπτωκότας αὐτοὺς ἰδοῦσα καὶ τὸν νεβρὸν

[197]   ἐτράπη. Καὶ ὁ ~γεωργὸς φοβηθεὶς περὶ αὑτοῦ τὴν θύραν ἀνέῳξεν. Ἀπαλλαγέντος

[159]   καὶ πόδες. ~Κοιλία καὶ πόδες περὶ δυνάμεως ἤριζον. Παρ' ἕκαστα δὲ

[167]   ὅς διὰ θησαυροῦ εὕρεσιν καὶ ~περὶ σωτηρίας ἐκινδύνευσεν. ~Κόραξ νοσῶν. ~Κόραξ

[188]   ὁ κώνωψ ἐνεπήγετο, δάκνων τὰ περὶ ~τὰς ῥίνας αὐτοῦ ἄτριχα πρόσωπα.

[199]   συμβουλεύειν καὶ ἐντολάς σοι δοῦναι περὶ τῆς τηλικαύτης ~βασιλείας ὡς ἀποθνῄσκων·

[184]   οἱ φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων, ὅταν περί τι κινδυνεύσαντες ~ἐκφύγωσι, ταῦτα εἰς

[200]   καὶ ἄρκτος, ἐλάφου νεβρὸν εὑρόντες, περὶ τούτου ἐμάχοντο. ~Δεινῶς δὲ ὑπ'

[200]   καὶ ἄρκτος, ὁμοῦ νεβρῷ περιτυχόντες, περὶ τούτου ἐμάχοντο. ~Δεινῶς οὖν ὑπ'

[165]   αὐτὸν καὶ βουλομένη τοῦ κρέατος περιγενέσθαι στᾶσα ~ἐπῄνει αὐτὸν ὡς εὐμεγέθη

[176]   πρότερον καταναλισκόμενοι ἢ ὧν βούλονται ~περιγενόμενοι. ~Κυνόδηκτος. ~Δηχθείς τις ὑπὸ κυνὸς

[162]   τῶν ὀρνέων πτερὰ ~συλλεξάμενος, ἑαυτῷ περιέθηκε καὶ προσεκόλλησε. Συνέβη οὖν ἐκ

[164]   ἧκεν εἰς τὴν ἑαυτοῦ ~καλιάν. Περιειληθέντος δὲ τοῦ δεσμοῦ τοῖς κλάδοις,

[171]   συντρόφων σοι οἰωνῶν τὴν πίστιν περιελεῖν. Καὶ ἡ κορώνη ~πρὸς αὐτόν·

[182]   αυ̣ τοῦ τὰ χε ίλη περιέλειχεν. Ὁ δὲ ἀπαυδήσας ἔφη πρὸς

[171]   τῶν σῶν οἰωνῶν τὴν πίστιν περιελέσθαι. Καὶ ἡ κορώνη ~ἀπεκρίνατο· Ἀλλὰ

[192]   μέγιστον κακὸν συνέβη κακῶς τῇ ~περιεργειᾳ χρωμένοις. ~Λάρος καὶ ἰκτῖνος. ~Λάρος

[192]   ἀπὸ τοῦ δολοῦν. ~Ὅτι τοῖς περιέργοις πολλάκις μέγιστον κακὸν συνέβη κακῶς

[177]   ~Κυνόδηκτος. ~Δηχθείς τις ὑπὸ κυνὸς περιῄει ζητῶν τὸν ἰασόμενον. Εἰπόντος δέ

[200]   ἀπαυδήσαντες ἔκειντο. Ἀλώπηξ δὲ κύκλῳ περιιοῦσα, ~πεπτωκότας αὐτοὺς ἰδοῦσα καὶ τὸν

[153]   ~ὁλόκληρον ἑαυτὸν διαφυλάξαι· ἐπειδὰν δὲ περικατάληπτος γένηται, ~ἀποκόπτων τὰ ἑαυτοῦ αἰδοῖα

[162]   Κολοιὸς δέ, συνιδὼν ἑαυτὸν δυσμορφίᾳ ~περικείμενον, ἀπελθὼν καὶ τὰ ἀποπίπτοντα τῶν

[151]   ~(Καρκῖνος καὶ μήτηρ. ~Μὴ λοξὰ περιπάτει, καρκῖνος ἔλεγε τῷ τέκνῳ, μηδὲ

[151]   ~(Καρκῖνος καὶ μήτηρ. ~Μὴ λοξὰ περιπατεῖν καρκίνῳ μήτηρ ἔλεγε μηδὲ τῇ

[181]   ἀδικάστως πρᾶγμα προσιόντες λανθάνουσιν ~ἑαυτοὺς περιπείροντες ἀτόποις. ~Κύων καὶ λαγωός. ~Κύων

[164]   βουλόμενοι ἔλαθον εἰς μείζονα δεινὰ ~περιπεσόντες. ~Κόραξ καὶ ἀλώπηξ. ~Κόραξ κρέας

[179]   δὲ εἶπεν· Ὅτι τροφῇ συζῶ περισσῇ καὶ τὸ ~σῶμα τὸ ἐμὸν

[179]   εἶπεν· Ὅτι μὲν τποφῇ συζῶ περισσῇ οἶδα καὶ σῶμα ~τὸ ἐμὸν

[163]   τὰ προσόντα ~ἀφαιρεῖται. ~(Κολοιὸς καὶ περιστεραί. ~Κολοιὸς ἔν τινι περιστερεῶνι περιστερὰς

[163]   ἀρχῆς ἦσαν εὑρίσκονται. ~(Κολοιὸς καὶ περιστεραί. ~Κολοιὸς ἰδὼν περιστερὰς ἔν τινι

[163]   δέ, μέχρι μὲν ἡσύχαζεν, οἰόμεναι περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπεὶ δέ

[163]   δέ, μέχρι μὲν ἡσύχαζεν, οἰόμεναι περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπειδὴ δέ

[163]   ~(Κολοιὸς καὶ περιστεραί. ~Κολοιὸς ἰδὼν περιστερὰς ἔν τινι περιστεροτροφείῳ καλῶς ~τρεφομένας,

[163]   περιστεραί. ~Κολοιὸς ἔν τινι περιστερεῶνι περιστερὰς ἰδὼν καλῶς τρεφομένας, ~λευκάνας ἑαυτὸν

[163]   καὶ περιστεραί. ~Κολοιὸς ἔν τινι περιστερεῶνι περιστερὰς ἰδὼν καλῶς τρεφομένας, ~λευκάνας

[163]   ~Κολοιὸς ἰδὼν περιστερὰς ἔν τινι περιστεροτροφείῳ καλῶς ~τρεφομένας, λευκάνας ἑαυτὸν ἧκεν

[178]   τοῦτον ὧδε κἀκεῖσε τὴν κέρκον. Περιστρέφοντα, ~κατασχὼν τὰ σκέλη αὐτοῦ ἔρριψε

[184]   ~φρόνιμοι τῶν α̣ νθρώπων, ὅταν περίτικινδυνεύσντες σωθῶσι, διὰ βίου ~τοῦτο φυλάττονται.

[200]   ~Λέων καὶ ἄρκτος, ὁμοῦ νεβρῷ περιτυχόντες, περὶ τούτου ἐμάχοντο. ~Δεινῶς οὖν

[174]   θάνατον ᾄδειν. Καὶ δή τις περιτυχὼν ~κύκνῳ πωλουμένῳ καὶ ἀκούσας ὅτι

[181]   Δίκαια ~ἔγωγε πέπονθα, εἴγε πάντα περιφερῆ ὠὰ πεπίστευκα. Διδάσκει ~ἡμᾶς ὁ

[169]   κίνδυνον. ~(Κορυδαλός. ~Κορυδαλὸς εἰς πάγην πεσὼν ἐθρήνει λέγων· Οἴμοι τῷ ταλαιπώρῳ

[151]   μήτηρ ἔλεγε μηδὲ τῇ ὑγρᾷ πέτρᾳ τὰς ~πλευρὰς προστρίβειν. Ὁ δὲ

[199]   εἰς τὰ φύλλα ~πάντα καὶ πηγὰς μηδὲν κακὸν παθεῖν παρὰ τοῦ

[180]   αὐτὸν φωνῆσαι, ὁ ~κύων αἴφνης πηδήσας αὐτὴν διεσπάραξεν. Ὁ μῦθος δηλοῖ

[180]   φωνῆσαι αὐτόν, ὁ κύων ἄφνω πηδήσας καὶ τὴν ἀλώπεκα ~δραξάμενος, διεσπάραξεν

[184]   γάμους, κἀγὼ τηνικαῦτα πολλὰ ~φαγὼν πιμελέστερος ἔσομαι, καὶ σοὶ ἡδύτερον βρῶμα

[176]   βύρσας ~παραγένωνται. Συνέβη δὲ αὐταῖς πινούσαις διαρραγῆναι πρὶν ἤ τῶν ~βυρσῶν

[198]   ὅτι οἱ ῥᾳδίως τοῖς πέλας πιστεύοντες, ὅταν τῶν ἰδίων ~πλεονεκτημάτων ἑαυτοὺς

[166]   Ὦ κάκιστον ζῷον, ~πῶς σοι πιστεύσω, ὅτι πρότερόν σου δεσπότην ἠδίκησας;

[171]   τῶν συντρόφων σοι οἰωνῶν τὴν πίστιν περιελεῖν. Καὶ ἡ κορώνη ~πρὸς

[171]   καὶ τῶν σῶν οἰωνῶν τὴν πίστιν περιελέσθαι. Καὶ ἡ κορώνη ~ἀπεκρίνατο·

[199]   ~ὑπέστης. Καὶ νῦν ὑπὲρ σὲ πλεῖον ἐκεῖνος θυμοῦται, καὶ βασιλέα τὸν

[199]   δὴ ὡς ἰχνευτὴς κύων ἐπηκολούθει, ~πλέκουσα πανουργίας· ποιμένας δὲ ἐπηρώτα εἰ

[198]   πέλας πιστεύοντες, ὅταν τῶν ἰδίων ~πλεονεκτημάτων ἑαυτοὺς ἀπογυμνώσωσιν, εὐάλωτοι τούτοις ~γίνονται

[185]   τοῦ ποταμοῦ παρεσύρη. ~Πρὸς ἄνδρα πλεονέκτην ὁ λόγος εὔκαιρος. ~Κύων κωδωνοφορῶν.

[163]   ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους ~ὅτι ἡ πλεονεξία πρὸς τῷ μηδὲν ὠφελεῖν, ἀφαιρεῖται

[163]   ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους ὅτι ἡ ~πλεονεξία πρὸς τῷ μηδὲν ὠφελεῖν πολλάκις

[151]   μηδὲ τῇ ὑγρᾷ πέτρᾳ τὰς ~πλευρὰς προστρίβειν. Ὁ δὲ εἶπεν· Μῆτερ,

[151]   μηδὲ ταῖς πτέρναις ~πρόστριβε τὰς πλευράς σου. Ἔφη δὲ τῇ μητρὶ

[191]   ὡς ἐπισφαλὴς εἴη καὶ δειλίας πλέως· καὶ γὰρ καὶ ~ὑπ' ἀνθρώπων

[194]   Ὅτι τὸ καλὸν οὐκ ἐν πλήθει δεῖ μετρεῖν, ~ἀλλὰ πρὸς ἀρετὴν

[159]   τὸ μηδὲν ἐπὶ τὸ πολὺ πλῆθος, ἐὰν ~μὴ οἱ στρατηγοὶ ἄριστα

[197]   διερεθίζοντες εἰκότως ~τὰς ἐξ αὑτῶν πλημμελείας ὑπομένουσιν. ~Λέων ἐρασθεὶς καὶ γεωργός.

[199]   οὐκέτι χειρώσῃ με· εἰδὲ καὶ πλησιάσεις μοι, ~οὐ ζήσεις ἔτι. Ἄλλους

[179]   εὐφραίνω οὐκ ἀπαρνοῦμαι· ἀεὶ μέντοι πλησίον εἰμὶ ~θανάτου ἄρκοις καὶ λέουσι

[179]   ~τὸ ἐμὸν εὐφραίνω· ἀεὶ δὲ πλησίον εἰμὶ θανάτου, ἄρκοις καὶ λέουσι

[164]   συλλαβὼν καὶ δήσας αὐτοῦ τὸν πόδα λινῷ κάλῳ τῷ ~ἑαυτοῦ παιδὶ

[159]   ~χρηστοῖς ἐστιν εὐεργετήματα. ~Κοιλία καὶ πόδες. ~Κοιλία καὶ πόδες περὶ δυνάμεως

[159]   ~Κοιλία καὶ πόδες. ~Κοιλία καὶ πόδες περὶ δυνάμεως ἤριζον. Παρ' ἕκαστα

[191]   ~ὑπέκειτο, ἐνταῦθα βάτραχοι ἀκούσαντες τῆς ποδοψοφίας αὑτοὺς εἰς ~τὰ βαθῆ τῆς

[159]   ἤριζον. Παρ' ἕκαστα δὲ τῶν ποδῶν ~λεγόντων ὅτι τοσοῦτον προέχουσι τῇ

[153]   μέν τινος φεύγει τῇ τῶν ποδῶν ταχύτητι συγχρώμενος, πρὸς τὸ ~ὁλόκληρον

[192]   ἀλλ' ἔμαθόν σου τὸ ~ὄνομα πόθεν ἐστί, οὐκ ἀπὸ τοῦ κερδαίνειν,

[199]   οὐκ εἶχεν· μὴ ἔτι ζήτει· ποίαν ~γὰρ καρδίαν αὕτη εἶχεν, ἥτις

[199]   Ἄλλους ἀλωπέκιζε τοὺς ἀπείρους, ἄλλους ποιεῖ ~βασιλεῖς καὶ ἐρέθιζε. Ἡ δὲ

[188]   καὶ γυνὴ τῷ ἀνδρὶ μαχομένη ~ποιεῖ. Ἐγὼ δὲ λίαν ὑπάρχω σου

[178]   θαρρεῖν τοῖς ἐξ ἀλλοτρίων εὖ ποιεῖν ~ἐπαγγελλομένοις. ~(Κύων θηρευτικὸς καὶ κύνες.

[199]   τὴν ἀλώπεκα ἐκ δευτέρου τι ποιῆσαι καὶ δόλῳ πάλιν ταύτην ~ἀγαγεῖν.

[199]   καὶ βασιλέα τὸν ~λύκον θέλει ποιῆσαι· οἴμοι, πονηρὸν δεσπότην. Ἀλλ' ἐλθὲ

[180]   καὶ ἀλέκτωρ φιλίαν πρὸς ἀλλήλους ποιησάμενοι ἐν τῷ ἅμα ~ὥδευον. Τῆς

[180]   ἀλώπηξ. ~Κύων καὶ ἀλεκτρυὼν ἑταιρείαν ποιησάμενοι ὥδευον. Ἑσπέρας δὲ ~καταλαβούσης, ὁ

[184]   ἀναμείνῃς, ~μέλλουσιν οἱ ἐμοὶ δεσπόται ποιήσειν γάμους, κἀγὼ τηνικαῦτα πολλὰ ~φαγὼν

[162]   τὸν Δία. Ὁ δὲ κολοιὸς ~ποικίλος γενόμενος ἧκε καὶ αὐτός. Τοῦ

[199]   ἰχνευτὴς κύων ἐπηκολούθει, ~πλέκουσα πανουργίας· ποιμένας δὲ ἐπηρώτα εἰ εἶδον ἔλαφον

[197]   μὴ δυνάμενος πρῶτον ~μὲν τὰ ποίμνια διέφθειρεν, ἔπειτα δὲ καὶ ἐπὶ

[199]   ἐγγὺς τοῦ θνῄσκειν. Ἐβουλεύετο οὖν ποῖον τῶν ~θηρίων μετ' αὐτὸν βασιλεύσει.

[153]   σωτηρίας οὐδένα λόγον τῶν χρημάτων ποιοῦνται. ~Κηπουρὸς ἀρδεύων λάχανα. ~Κηπουρῷ τις

[175]   ~ἕκαστα μοχθεῖ, ὁ δὲ οὐδὲν ποιῶν τοῖς αὐτοῦ πόνοις ἐντρυφᾷ, ἐκεῖνος

[177]   ὑπὸ ~πάντων τῶν ἐν τῇ πόλει κυνῶν δάκνεσθαι. ~Οὕτω καὶ ἡ

[195]   εὐτελῆ φανῶσιν. ~Ὅτι δικαιοσύνης ἐν πόλει οὕσης καὶ δικαίως πάντων δικαζόντων,

[190]   ᾔδειμεν τίνες ~ἐστὲ καὶ τίσι πολεμεῖτε. ~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι οἱ

[188]   δὲ θέλεις, ἔλθωμεν ~καὶ εἰς πόλεμον. Καὶ σαλπίσας ὁ κώνωψ ἐνεπήγετο,

[190]   ~Λαγωοὶ καὶ ἀλώπεκες. ~Λαγωοί ποτε πολεμοῦντες ἀετοῖς παρεκάλουν εἰς συμμαχίαν ~ἀλώπεκας.

[188]   ἐμπλακεὶς ~ἐσθιόμενος ἀπωδύρετο πῶς μεγίστοις πολεμῶν ὑπό εὐτελοῦς ζώου, ~τῆς ἀράχνης,

[156]   εἶναί τινες, ὅταν ἐπὶ τὰς πολιτείας ἀφίκωνται, οὐδενὸς ~ἄξιοί εἰσιν. ~Κίχλα.

[156]   τινες δοκοῦντες, ὅταν ~ἐπὶ τὰς πολιτείας ἀφίκωνται, οὐδενὸς ἄξιοι εὑρίσκονται. ~(Κιθαρῳδός.

[161]   ξένοι ~εἶναι καὶ ὑπὸ τῶν πολιτῶν δυσχεραίνονται διὰ τὸ ὐπερπεφρονηκέναι ~αὐτούς.

[199]   ὅτι ὑψηλή ἐστι τὸ εἶδος, πολλὰ δὲ ἔτη ~ζῇ, τὸ κέρας

[153]   ἐστι τετράπουν ἐν λίμναις τὰ πολλὰ διαιτώμενον, οὗ ~τὰ αἰδοῖά φασιν

[195]   λαγωῷ. Ὁ πτὼξ δὲ ἔφη· Πολλὰ ηὐχόμην ἰδεῖν τὴν ~ἡμέραν ταύτην,

[192]   ~Ὁ λαγωὸς τῇ ἀλώπεκι· Ὄντως πολλὰ κερδαίνεις ἢ ἔχεις ὅτι ὄνομά

[199]   φοβερόν. Καὶ τί σοι τὰ πολλὰ λέγω; ~ἐκυρώθης βασιλεύειν. Τί μοι

[184]   δεσπόται ποιήσειν γάμους, κἀγὼ τηνικαῦτα πολλὰ ~φαγὼν πιμελέστερος ἔσομαι, καὶ σοὶ

[173]   μέλει. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλάκις ἡ μουσικὴ τελευτῆς ἀναβολὴν ~ἀπεργάζεται.

[163]   ~πλεονεξία πρὸς τῷ μηδὲν ὠφελεῖν πολλάκις καὶ τὰ προσόντα ~ἀφαιρεῖται. ~(Κολοιὸς

[163]   ὠφελεῖν, ἀφαιρεῖται καὶ τὰ προσόντα ~πολλάκις. ~Κολοιὸς φυγάς. ~Κολοιόν τις συλλαβὼν

[192]   τοῦ δολοῦν. ~Ὅτι τοῖς περιέργοις πολλάκις μέγιστον κακὸν συνέβη κακῶς τῇ

[183]   δέδωκας. ~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι πολλάκις τὰ παθήματα τοῖς ἀνθρώποις μαθήματα

[183]   ἔδωκας. Ὁ ~μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλάκις τὰ παθήματα τοῖς ἀνθρώποις μαθήματα

[200]   ἀλλήλων διατεθέντες, ὡς ἐκ τῆς πολλῆς μάχης καὶ ~σκοτοδινιᾶσαι, ἀπαυδήσαντες ἔκειντο.

[178]   ~αὐτὸν ὑπολαβὼν ἔφη· Ἐκ τῆς πολλῆς πόσεως μεθυσθεὶς ὑπὲρ κόρον ~οὐδὲ

[194]   ἢ καὶ φρονήσει διαφέρων ἢ ~πολλοὶ δειλοὶ καὶ ἄνανδροι ἢ καὶ

[171]   μοι. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλοὶ διὰ κέρδος τοὺς ἐχθροὺς εὐεργετεῖν

[171]   ~ἀπεχθῶς διακειμένην, ἵνα διαλλαγῇ Οὕτω πολλοὶ διὰ φόβον τοὺς ~ἐχθροὺς εὐεργετεῖν

[179]   οἴκῳ, θηρσὶν εἰδὼς μάχεσθαι, ἰδὼν πολλοὺς ἐν ~τάξει ἱσταμένους, ῥήξας τὸν

[168]   ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ πολλοὺς ἐχθροὺς ἐν βίῳ ἔχοντες οὐδένα

[191]   κυνῶν καὶ ἀετῶν καὶ ἄλλων πολλῶν ~ἀναλίσκονται· βέλτιον οὖν εἶναι θανεῖν

[196]   τὴν ἐπίσκεψιν ζῷα συνλαμβάνων ~κατήσθιε. Πολλῶν δὲ θηρίων καταναλωθέντων, ἀλώπηξ τὸ

[196]   εἰσῆλθον ~ἄν, εἰ μὴ ἑώρων πολλῶν εἰσιόντων ἴχνη, ἐξιόντος δὲ οὐδενός.

[187]   ἐπ' ἀνδρῶν αὐθάδων οἳ κατὰ πολὺ δυνατωτέρων ~συκοφαντεῖν ἐπιχειροῦντες, ὅταν ἐκεῖνοι

[159]   στρατευμάτων τὸ μηδὲν ἐπὶ τὸ πολὺ πλῆθος, ἐὰν ~μὴ οἱ στρατηγοὶ

[152]   ἐν ὁδῷ ἱσταμένη καρπὸν ἔφερε πολύν. Οἱ δὲ παροδῖται ~λίθοις αὐτὴν

[189]   ~Κώνωψ ἐπιστὰς κέρατι ταύρου καὶ πολὺν χρόνον ἐπικαθίσας, ἐπειδὴ ~ἀπαλλάττε σθαι

[175]   τὸν δεσπότην μέμφου, ὃς οὐ πονεῖν με ἐδίδαξεν, ἀλλὰ ~πόνους ἀλλοτριους

[175]   ἀλλὰ τὸν δεσπότην, ὃς οὐ ~πονεῖν με ἐδίδαξεν, ἀλλοτρίους δὲ πόνους

[177]   ~Οὕτω καὶ ἡ τῶν ἀνθρώπων πονηρία δελεαζομένη ἔτι μᾶλλον ἀδικεῖν ~παροξύνεται.

[158]   δηλοῖ ὅτι ταῦτα μάλιστα τοῖς πονηροῖς ἐναντιοῦται ἃ τοῖς ~χρηστοῖς ἐστιν

[158]   δηλοῖ ὅτι ~ταῦτα μάλιστα τοῖς πονηροῖς ἠναντίωται ἅτινα τῶν χρηστῶν ἐστιν

[199]   τὸν ~λύκον θέλει ποιῆσαι· οἴμοι, πονηρὸν δεσπότην. Ἀλλ' ἐλθὲ καὶ μηδὲν

[175]   δὲ οὐδὲν ποιῶν τοῖς αὐτοῦ πόνοις ἐντρυφᾷ, ἐκεῖνος ~ἔφη πρὸς αὐτόν·

[175]   μηδὲν πονῶν τοῖς αὐτοῦ τρέφεται πόνοις, ὑπολαβὼν αὐτὸς εἶπε· ~Μὴ ἐμέ,

[175]   οὐ πονεῖν με ἐδίδαξεν, ἀλλὰ ~πόνους ἀλλοτριους ἐσθίειν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ

[175]   ~πονεῖν με ἐδίδαξεν, ἀλλοτρίους δὲ πόνους κατεσθίειν. Οὕτω καὶ τῶν ~παίδων

[175]   ἑκάστην μοχθεῖ, ἐκεῖνος ~δὲ μηδὲν πονῶν τοῖς αὐτοῦ τρέφεται πόνοις, ὑπολαβὼν

[200]   ἐκεῖνοι ~ἄχθονται οἳ τῶν ἰδίων πόνων τοὺς τυχόντας ὁρῶσι τὰς ἐπικαρπίας

[196]   δυνάμενος δι' ἀλκῆς ἑαυτῷ τροφὴν πορίζειν ~ἔγνω δεῖν δι' ἐπινοίας τοῦτο

[178]   ὑπολαβὼν ἔφη· Ἐκ τῆς πολλῆς πόσεως μεθυσθεὶς ὑπὲρ κόρον ~οὐδὲ τὴν

[178]   βοῶν ἐν τῇ καρδίᾳ· Βαβαί, πόση μοι χαρὰ ἄρτι ἐξαπιναίως ~ἐφάνη·

[194]   παίδων ἔχουσαν εἰπεῖν τῇ λεαίνῃ· ~Πόσους παῖδας σὺ γεννᾷς; Ἡ δὲ

[162]   Τὰ δὲ παραγενόμενα ἐπί τινα ~ποταμὸν ἀπενίζοντο. Κολοιὸς δέ, συνιδὼν ἑαυτὸν

[185]   κρέας φέρουσα. ~Κύων κρέας ἔχουσα ποταμὸν διέβαινε· θεασαμένη δὲ τὴν ἑαυτῆς

[185]   τοῦ δὲ, ὅτι ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ παρεσύρη. ~Πρὸς ἄνδρα πλεονέκτην ὁ

[176]   λιμώττουσαι, ὡς ἐθεάσαντο ἔν τινι ποταμῷ βύρσας ~βρεχομένας, μὴ δυνάμεναι αὐτῶν

[182]   συλλαβών, τοῦτον ποτὲ μὲν ἔδακνε, ποτὲ ~δὲ αυ̣ τοῦ τὰ χε

[163]   ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπειδὴ δέ ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα ἀμφιγνοήσασαι αὐτοῦ

[163]   ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπεὶ δέ ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα τὴν αὐτοῦ

[182]   ~Κύων θηρευτικὸς λαγωὸν συλλαβών, τοῦτον ποτὲ μὲν ἔδακνε, ποτὲ ~δὲ αυ̣

[175]   οἰκουρὸν ~ἐποίησε. Καὶ δή, εἴ ποτε ὁ θηρευτὴς ἐξιὼν ἐπ' ἄγραν

[175]   λοιπὸν ~οἰκοφυλακεῖν. Καὶ δή, εἴ ποτε ὁ θηρευτικὸς ἤγρευέ τι, καὶ

[190]   ἐστι. ~Λαγωοὶ καὶ ἀλώπεκες. ~Λαγωοί ποτε πολεμοῦντες ἀετοῖς παρεκάλουν εἰς συμμαχίαν

[174]   ἐστι ζῷον, ~ἠγόρασε. Καὶ ἔχων ποτὲ συνδείπνους προσελθὼν παρεκάλει αὐτὸν ~ᾆσαι

[191]   ~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι. ~Οἱ λαγωοί ποτε συνελθόντες τὸν ἑαυτῶν πρὸς ἀλλήλους

[153]   χρήσιμα εἶναι. Καὶ δή, εἴ ποτέ τις αὐτὸν ~θεασάμενος διώκει ἐκτέμνειν

[174]   τότε μὲν ἡσυχάζοντος, ὕστερον δέ ποτε, ὡς ~ἐνόησεν ὅτι ἀποθνῄσκειν ἔμελλεν,

[182]   καταδάκνων ἤ καταφιλῶν, ἵνα γνῶ πότερον ~ἐχθρὸς ἤ φίλος μου καθέστηκας.

[174]   παρεκάλει αὐτὸν ~ᾆσαι ἐν τῷ πότῳ. Τοῦ δὲ τότε μὲν ἡσυχάζοντος,

[199]   Χαλεπὸν καὶ δύσκολον ἐπιτάττεις ἐμοὶ πρᾶγμα, ~ἀλλ' ὅμως ὑπουργήσω σοι. Καὶ

[181]   ὁ λόγος ὅτι οἱ ἀδικάστως πρᾶγμα προσιόντες λανθάνουσιν ~ἑαυτοὺς περιπείροντες ἀτόποις.

[196]   ~ἔγνω δεῖν δι' ἐπινοίας τοῦτο πρᾶξαι. Καὶ δὴ παραγενόμενος εἴς τι

[177]   ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ἐὰν τοῦτο πράξω, δεήσει με ὑπὸ ~πάντων τῶν

[195]   οὐδὲ ὠμός, οὐδὲ βίαιος, ἀλλὰ ~πρᾷος καὶ δίκαιος, ὥσπερ ἄνθρωπος. Ἐπὶ

[165]   καὶ καλόν, λέγουσα καὶ ὡς πρέπει αὐτῷ ~μάλιστα τῶν ὀρνέων βασιλεύειν,

[151]   σε ζηλώσω. Ὅτι τοὺς μεμψιμοίρους πρέπον ἐστὶν ~ὀρθὰ βιοῦν καὶ βαδίζειν,

[176]   Συνέβη δὲ αὐταῖς πινούσαις διαρραγῆναι πρὶν ἤ τῶν ~βυρσῶν ἐφικέσθαι. ~Οὕτως

[184]   ~(Κύων κοιμώμενος καὶ λύκος. ~Κύων πρὸ ἐπαύλεώς τινος ἐκάθευδε. Λύκου δ'

[184]   ~(Κύων κοιμώμενος καὶ λύκος. ~Κύων πρὸ ἐπαύλεώς τινος ἐκοιμᾶτο. Λύκος δὲ

[184]   ὦ λύκε, ἐὰν αὖθίς με πρὸ τῆς ἐπαύλεως ~κοιμώμενον ἴδῃς, μηκέτι

[184]   λύκε, εἰ τὸ ἀπὸ τοῦδε πρὸ τῆς ἐπαυλεώς με ἴδοις ~καθεύδοντα,

[199]   μηδὲν ~πτοηθῇς καὶ γενοῦ ὡς πρόβατον. Ὄμνυμι γάρ σοι εἰς τὰ

[195]   ~πρὸς ἄλληλα, ὁ λύκος μὲν προβάτῳ, πάρδαλις δὲ αἰγάγρῳ, ἐλάφῳ δὲ

[186]   οἱ τῶν ἀλαζόνων κενόδοξοι τρόποι πρόδηλοί εἰσι δηλοῦντες τὴν ~ἀφανῆ κακίαν.

[186]   ὁ δεσπότης κώδωνα ἐκρέμασεν, ὥστε ~πρόδηλον εἶναι τοῖς πᾶσι. Οὗτος δὲ

[169]   σίτου μικρὸν τὸν θάνατον ἐμαυτῷ προεξένησα. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ {ὅτι} τοὺς

[159]   τῶν ποδῶν ~λεγόντων ὅτι τοσοῦτον προέχουσι τῇ ισχύι ὡς καὶ αὐτὴν

[162]   ~Ζεὺς βουλόμενος βασιλέα ὀρνέων καταστῆσαι, προθεσμίαν αὐτοῖς ~ἔταξεν ἐν ᾗ παραγενήσονται

[162]   Ἐπέστη οὖν ἡ ἡμέρα τῆς ~προθεσμίας καὶ ἦλθον πάντα τὰ ὄρνεα

[161]   πατρίδας ἀπολιπόντες καὶ τὰς ~ἀλλοδαπὰς προκρίνοντες οὔτε ἐν ἐκείναις εὐδοκιμοῦσι διὰ

[170]   καὶ διὰ τοῦτο μαρτυρουμένῳ ὡς προλέγοντι τὸ μέλλον, ~θεασαμένη τινὰς ὁδοιπόρους

[173]   ἀπαχθείς, ᾄδει τι ~μέλος θανάτου προοίμιον, καὶ τῇ μὲν ᾠδῇ μηνύει

[196]   φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων ἐκ τεκμηρίων προορώμενοι τοὺς ~κινδύνους ἐκφεύγουσιν. ~Λέων ἐγκλεισθεὶς

[155]   ἀχάριστον εἰς τοὺς εὐεργέτας καὶ πρὸς ἀδικοῦντα ὁ ~μῦθος ἁρμόζει. ~(Κιθαρῳδός.

[155]   αὐτοχεῖρα σῶσαι ἐσπούδασα; Ὁ μῦθος ~πρὸς ἀδίκους καὶ ἀχαρίστους. ~(Κηπουρὸς καὶ

[195]   ζώων δοῦναι δίκας καὶ λαβεῖν ~πρὸς ἄλληλα, ὁ λύκος μὲν προβάτῳ,

[191]   λαγωοί ποτε συνελθόντες τὸν ἑαυτῶν πρὸς ἀλλήλους ~ἀπεκλαίοντο βίον ὡς ἐπισφαλὴς

[179]   καὶ λέουσι ~μαχόμενος. Ὁι δὲ πρὸς ἀλλήλους εἶπον· Καλὸν βίον ἡμεῖς,

[179]   καὶ λέουσι μαχόμενος. Οἱ δὲ πρὸς ἀλλήλους εἶπον· ~Καλῶς ἡμῖν τὸ

[180]   ἀλώπηξ. ~Κύων καὶ ἀλέκτωρ φιλίαν πρὸς ἀλλήλους ποιησάμενοι ἐν τῷ ἅμα

[189]   τῷ λόγῳ χρήσαιτο ἄν τις πρὸς ἄνδρα ἀδύνατον, ὃς οὔτε παρὼν

[182]   ~ἐχθρὸς ἤ φίλος μου καθέστηκας. ~Πρὸς ἄνδρα ἀμφίβολον ὁ λόγος εὔκαιρος.

[165]   εἰς τὸ πάντων σε βασιλεῦσαι. ~Πρὸς ἄνδρα ἀνόητον ὁ λόγος εὔκαιρος.

[157]   γλυκύτητα σωτηρίας στερίσκομαι. ~Ὁ λόγος πρὸς ἄνδρα ἄσωτον δι' ἡδυπάθειαν ἀπολωλότα

[155]   τοῦ κινδύνου σε ἀπαλλάξαι ἐπειρώμην; ~Πρὸς ἄνδρα ἀχάριστον εἰς τοὺς εὐεργέτας

[185]   ὅτι ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ παρεσύρη. ~Πρὸς ἄνδρα πλεονέκτην ὁ λόγος εὔκαιρος.

[194]   ἐν πλήθει δεῖ μετρεῖν, ~ἀλλὰ πρὸς ἀρετὴν ἀφορᾶν. ~(Λέαινα καὶ ὗς.

[171]   ἐπὶ ἑστίασιν ἐκάλει. Ὁ δὲ πρὸς αὐτὴν ~ἔφη· Τί μάτην τὰς

[171]   ἑστίασιν ἐκάλεσεν. Ὁ δὲ ἔφη πρὸς ~αὐτήν· Τί μάτην τὰς θυσίας

[180]   τι ~κακὸν αὐτοῖς ἐπέλθῃ, ῥᾴδίως πρὸς αὐτὸ ἀντιπαρατάσσονται. ~Κύων καὶ κόχλος.

[180]   στᾶσα κάτωθεν τοῦ δένδρου ~ἐβόα πρὸς αὐτόν· Ἀγαθὸν ὄρνεον εἶ καὶ

[182]   περιέλειχεν. Ὁ δὲ ἀπαυδήσας ἔφη πρὸς αὐτόν· ~Ἀλλ' ὦ οὗτος, παῦσαί

[175]   αὐτοῦ πόνοις ἐντρυφᾷ, ἐκεῖνος ~ἔφη πρὸς αὐτόν· Ἀλλὰ μὴ ἐμὲ μέμφου,

[171]   πίστιν περιελεῖν. Καὶ ἡ κορώνη ~πρὸς αὐτόν· Διὰ τοῦτο μᾶλλον αὐτῇ

[180]   εἰωθὸς νύκτωρ φωνήσαντος, ἀλώπηξ ἀκούσασα πρὸς αὐτὸν ~ἔδραμε καὶ στᾶσα κάτωθεν

[166]   Ἑρμῇ ηὔξατο θῦσαι. Ὁ δὲ πρὸς αὐτὸν εἶπεν· Ὦ κάκιστον ζῷον,

[196]   νοσεῖν· καὶ οὕτω τὰ ~παραγενόμενα πρὸς αὐτὸν ἐπὶ τὴν ἐπίσκεψιν ζῷα

[198]   ~γεωργὸς καταφρονήσας αὐτοῦ, ὡς παρεγένετο πρὸς αὐτόν, ῥοπάλοις ~αὐτὸν παίων ἐξήλασεν.

[178]   Πῶς ἐδείπνησας, φίλος; Ὁ δὲ πρὸς ~αὐτὸν ὑπολαβὼν ἔφη· Ἐκ τῆς

[184]   ἐπὶ τοῦ δώματος ~κοιμώμενον, ἐκάλει πρὸς αὑτὸν, ὑπομιμνῄσκων τῶν ὁμολογιῶν. Ὁ

[191]   τῶν λαγωῶν θεασάμενος ~αὐτοὺς ἔφη πρὸς αὐτούς· Ἀλλὰ μηκέτι ἑαυτοὺς κατακρημνίσωμεν·

[152]   τῶν παριόντων λίθοις ~βαλλομένη, στενάξασα πρὸς ἑαυτὴν εἶπεν· Ἀθλία εἰμὶ ἐγώ,

[180]   αὐτὸν ~ἔδραμε καὶ στᾶσα κάτωθεν πρὸς ἑαυτὴν κατελθεῖν ἠξίου· ἐπιθυμεῖν ~γὰρ

[164]   ~δυνάμενος ἐπειδὴ ἀποθνῄσκειν ἔμελλεν, ἔφη πρὸς ἑαυτόν· Ἀλλ' ~ἔγωγε δείλαιος, ὅστις

[184]   κύνα καθεύδοντα, καὶ στὰς κάτωθεν πρὸς ~ἑαυτὸν ἐκάλει, ὑπομιμνῄσκων αὐτὸν τῶν

[180]   τῶν ἀνθρώπων τοὺς ἐχθροὺς ἐπελθόντας πρὸς ~ἰσχυροτέρους πέμπουσι παραλογιζόμενοι. ~(Κύων καὶ

[187]   φέρεις; ~Ἄφρων δ' ὅς ἐθέλει πρὸς κρείττονας ἀντιφερίζειν· νίκης τε στέρεται

[188]   πάσχει. ~Κώνωψ καὶ λέων. ~Κώνωψ πρὸς λέοντα ἐλθὼν εἶπεν· Οὔτε φοβοῦμαί

[164]   τὴν μετ' ἀνθρώπων ~δίαιταν, ὡς πρὸς ὀλίγον ἀδείας ἔτυχε, φυγὼν ἧκεν

[180]   ἐκάθευδεν ἀναβάς, ὁ δὲ ~κύων πρὸς τῇ ῥίζῃ τοῦ δένδρου κοίλωμα

[180]   ἔφη αὐτῇ· ~Ἄπελθε, φίλε, κάτωθεν πρὸς τὴν ῥίζαν τοῦ δένδρου καὶ

[170]   ~στᾶσα μεγάλως ἔκραξεν. Τῶν δὲ πρὸς τὴν φωνὴν ἐπιστραφέντων καὶ ~καταπλαγέντων,

[170]   στᾶσα ~μεγάλα ἐκεκράγει. Τῶν δὲ πρὸς τὴν φωνὴν ἐπιστραφέντων καὶ ~καταπλαγέντων,

[153]   τῇ τῶν ποδῶν ταχύτητι συγχρώμενος, πρὸς τὸ ~ὁλόκληρον ἑαυτὸν διαφυλάξαι· ἐπειδὰν

[184]   καταφαγεῖν. Ὁ δὲ αὐτοῦ ἐδεήθη πρὸς τὸ παρὸν ~μεθεῖναι αὐτόν, λέγων·

[162]   καὶ ἦλθον πάντα τὰ ὄρνεα πρὸς τὸν Δία. Ὁ δὲ κολοιὸς

[169]   θάνατόν μοι ~προὐξένησεν. Ὁ μῦθος πρὸς τοὺς διὰ κέρδος εὐτελὲς μέγαν

[153]   ἀποτεμὼν τὰ ἑαυτοῦ αἰδοῖα ῥίπτει πρὸς τοὺς διώκοντας καὶ ~οὕτω σωτηρίας

[152]   καὶ λύπας παρέχω. Ὁ λόγος πρὸς τοὺς ἐπὶ ~τῶν ἰδίων ἀγαθῶν

[163]   τῆς ἐνταῦθα τροφῆς ἐπανῆλθε πάλιν πρὸς τοὺς κολοιούς· ~κἀκεῖνοι οὐ γνωρίζοντες

[161]   ἀπελαθεὶς ὑπ' αὐτῶν ἧκε πάλιν ~πρὸς τοὺς κολοιούς. Οἱ δὲ ἀγανακτοῦντες

[163]   ~αποτυχὼν τῆς ἐνταῦθα τροφῆς ἐπανῆκε πρὸς τοὺς κολοιοὺς πάλιν. ~Κἀκεῖνοι διὰ

[161]   διαφέρων, ὑπερφρονήσας ~τοὺς ὁμοφύλους, παρεγένετο πρὸς τοὺς κόρακας καὶ τούτοις ἠξίου

[187]   ἀντιφερίζειν· νίκης τε στέρεται ~καὶ πρὸς τούτοις γελοῖα πάσχει. ~Κώνωψ καὶ

[163]   ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους ~ὅτι ἡ πλεονεξία πρὸς τῷ μηδὲν ὠφελεῖν, ἀφαιρεῖται καὶ

[163]   ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους ὅτι ἡ ~πλεονεξία πρὸς τῷ μηδὲν ὠφελεῖν πολλάκις καὶ

[170]   ~ἀνθρώπων οἱ τοῖς κρείττοσιν ἀνθαμιλλώμενοι πρὸς τῷ τῶν ἴσων μὴ ~ἐφικέσθαι,

[170]   ἀνθρώπων οἱ τοῖς κρείττοσιν ~ἁμιλλώμενοι, πρὸς τῷ τῶν ἴσων μὴ ἐφικέσθαι

[165]   κρέας μεγάλα ἐκεκράγει. Ἐκείνη δὲ προσδραμοῦσα καὶ ~τὸ κρέας ἁρπάσασα ἔφη·

[161]   ἀγανακτοῦντες ἐπὶ τῇ ὕβρει οὐ ~προσεδέξαντο αὐτόν. Οὕτω τε συνέβη αὐτῷ

[162]   πτερὰ ~συλλεξάμενος, ἑαυτῷ περιέθηκε καὶ προσεκόλλησε. Συνέβη οὖν ἐκ ~τούτου εὐειδέστερον

[174]   ~ἠγόρασε. Καὶ ἔχων ποτὲ συνδείπνους προσελθὼν παρεκάλει αὐτὸν ~ᾆσαι ἐν τῷ

[178]   δεῦρο ~συνδείπνησόν μοι. Ὁ δὲ προσελθὼν χαίρων ἵστατο, βλέπων τὸ μέγα

[160]   δὲ τοὺς ὀλύνθους ~μηδέπω πεπείρους προσέμενεν ἕως σῦκα γένωνται. Ἀλώπηξ δὲ

[196]   τι ~σπήλαιον καὶ ἐνταῦθα κατακλιθεὶς προσεποιεῖτο νοσεῖν· καὶ οὕτω τὰ ~παραγενόμενα

[160]   Ἀλλὰ πεπλάνησαι, ὦ οὗτος, ἐλπίδι προσέχων, ἥτις βουκολεῖν ~μὲν οἶδε, τρέφειν

[193]   ἐπιτηδεύματα καταλιπόντες καὶ τοῖς μηδὲν ~προσήκουσιν ἐπιβαλλόμεμοι εἰκότως δυστυχοῦσιν. ~(Λέαινα καὶ

[155]   Ὁ δὲ κύων ἠπορημένος, ὡς προσῆλθεν ~αὐτῷ, οἰόμενος ὑπ' αὐτοῦ βαπτίζεσθαι,

[187]   εἰς τοὐπίσω. ~Τοῦτον δ' ἀλώπηξ προσιδοῦς' ἐπεφώνει· ~Πῶς σὺ διώκεις οὗ

[163]   ἡσύχαζεν, οἰόμεναι περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπεὶ δέ ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο,

[163]   ἡσύχαζεν, οἰόμεναι περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπειδὴ δέ ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο,

[181]   λόγος ὅτι οἱ ἀδικάστως πρᾶγμα προσιόντες λανθάνουσιν ~ἑαυτοὺς περιπείροντες ἀτόποις. ~Κύων

[199]   συμβουλεύω καὶ σὲ ἐλθεῖν καὶ ~προσμένειν τελευτῶντι αὐτῷ. Οὕτως εἶπεν ἡ

[163]   μηδὲν ὠφελεῖν πολλάκις καὶ τὰ προσόντα ~ἀφαιρεῖται. ~(Κολοιὸς καὶ περιστεραί. ~Κολοιὸς

[163]   μηδὲν ὠφελεῖν, ἀφαιρεῖται καὶ τὰ προσόντα ~πολλάκις. ~Κολοιὸς φυγάς. ~Κολοιόν τις

[199]   ἔλαφον σκιρτῶσαν ἐν ~τᾶς ὕλαις· προσπαίσασα δὲ αὐτῇ καὶ χαίρειν εἰποῦσα

[151]   τῷ τέκνῳ, μηδὲ ταῖς πτέρναις ~πρόστριβε τὰς πλευράς σου. Ἔφη δὲ

[151]   τῇ ὑγρᾷ πέτρᾳ τὰς ~πλευρὰς προστρίβειν. Ὁ δὲ εἶπεν· Μῆτερ, σύ,

[199]   νοσήσας ἔκειτο ἐν φάραγγι· τῇ προσφιλεῖ δὲ ἀλώπεκι, ᾗ ~προσωμίλει, εἶπεν·

[199]   τῇ προσφιλεῖ δὲ ἀλώπεκι, ᾗ ~προσωμίλει, εἶπεν· εἰ θέλεις ὑγιᾶναί με

[188]   περὶ ~τὰς ῥίνας αὐτοῦ ἄτριχα πρόσωπα. Καὶ ὁ λέων τοῖς ἰδίοις

[180]   Τοῦ δὲ εἰπόντος ~τὸν θυρωρὸν πρότερον διυπνίσαι ὑπὸ τὴν ῥίζαν καθεύδοντα,

[176]   κέρδους ἐπισφαλεῖς μόχθους ~ὑφιστάμενοι φθάνουσι πρότερον καταναλισκόμενοι ἢ ὧν βούλονται ~περιγενόμενοι.

[166]   ζῷον, ~πῶς σοι πιστεύσω, ὅτι πρότερόν σου δεσπότην ἠδίκησας; ~Κόραξ καὶ

[198]   ἀπογυμνώσωσιν, εὐάλωτοι τούτοις ~γίνονται οἷς πρότερον φοβεροὶ καθεστήκεσαν. ~Λέων κιὰ ἀλώπηξ

[169]   σίτου μικρὸς τὸν θάνατόν μοι ~προὐξένησεν. Ὁ μῦθος πρὸς τοὺς διὰ

[170]   μαντεύεσθαι ~ἀνθρώποις καὶ τὸ μέλλον προφαίνειν καὶ διὰ τοῦτο ὑπ' αὐτῶν

[199]   ~ἐκυρώθης βασιλεύειν. Τί μοι ἔσται πρώτῃ σοι εἰπούσῃ; Ἀλλ' εὖξαί μοι

[151]   ~Ὁ μῦθος τοὺς μεμψιμούρους ἐλέγχει· πρῶτον γὰρ αὐτοὺς ὀρθὰ βιοῦν ~δεῖ

[197]   Καὶ ὃς ἐξελθεῖν μὴ δυνάμενος πρῶτον ~μὲν τὰ ποίμνια διέφθειρεν, ἔπειτα

[176]   αὐτῶν ἐφικέσθαι, συνέθεντο ἀλλήηαις ~ὅπως πρῶτον τὸ ὕδωρ ἐκπίωσι, εἶθ' οὕτως

[162]   καὶ τὰ ἀποπίπτοντα τῶν ὀρνέων πτερὰ ~συλλεξάμενος, ἑαυτῷ περιέθηκε καὶ προσεκόλλησε.

[151]   ἔλεγε τῷ τέκνῳ, μηδὲ ταῖς πτέρναις ~πρόστριβε τὰς πλευράς σου. Ἔφη

[162]   ὄρνεα, ἕκαστον τὸ ἴδιον αὐτοῦ πτερὸν ἀφείλετο. ~Οὕτω τε συνέβη αὐτῷ

[193]   Ἄξια σύ γε ~πέπονθας, ὅτι πτηνὸν γεννηθεὶς ἐπὶ θαλάσσης τὴν δίαιταν

[169]   Οἴμοι τῷ ταλαιπώρῳ καὶ ~δυστηνῷ πτηνῷ· οὐ διὰ χρυσόν, οὐ διὰ

[169]   Οἴμοι τῷ ταλαιπώρῳ ~καὶ δυστήνῳ πτηνῷ· οὐ χρυσὸν ἐνοσφισάμην τινός, οὐκ

[199]   δεσπότην. Ἀλλ' ἐλθὲ καὶ μηδὲν ~πτοηθῇς καὶ γενοῦ ὡς πρόβατον. Ὄμνυμι

[195]   ~τίγρις, κύων δὲ λαγωῷ. Ὁ πτὼξ δὲ ἔφη· Πολλὰ ηὐχόμην ἰδεῖν

[174]   Καὶ δή τις περιτυχὼν ~κύκνῳ πωλουμένῳ καὶ ἀκούσας ὅτι εὐμελέστατόν ἐστι

[178]   καθ' ὁδὸν ~αὐτῷ σαναντώντων, ἐπηρώτα· Πῶς ἐδείπνησας, φίλος; Ὁ δὲ πρὸς

[196]   ἄποθεν τοῦ ~σπηλαίου ἐπυνθάνετο αὐτοῦ πῶς ἔχοι. Τοῦ δὲ εἰπόντος· Κακῶς,

[188]   ἀράχνης δεσμῷ ἐμπλακεὶς ~ἐσθιόμενος ἀπωδύρετο πῶς μεγίστοις πολεμῶν ὑπό εὐτελοῦς ζώου,

[166]   αὐτὸν εἶπεν· Ὦ κάκιστον ζῷον, ~πῶς σοι πιστεύσω, ὅτι πρότερόν σου

[187]   ~Τοῦτον δ' ἀλώπηξ προσιδοῦς' ἐπεφώνει· ~Πῶς σὺ διώκεις οὗ τὴν φωνὴν

Fables
[169]	ἀνάγκῃ εὑρήσουσιν. ~(Κορυδαλός. ~Κορυδαλὸς εἰς	πάγην	ἁλοὺς θρηνῶν ἔλεγεν· Οἴμοι τῷ
[169]	~ὑφισταμένους κίνδυνον. ~(Κορυδαλός. ~Κορυδαλὸς εἰς	πάγην	πεσὼν ἐθρήνει λέγων· Οἴμοι τῷ
[166]	~Κόραξ καὶ Ἑρμῆς. ~Κόραξ ἐν	παγίδι	κρατηθεὶς ηὔξατο τῷ Ἀπόλλωνι λιβανωτὸν
[166]	~ἐπελάθετο. Αὖθις δὲ ἐν ἑτέρᾳ	παγίδι	ληφθείς, ἀφεὶς τὸν Ἀπόλλωνα, ~τῷ
[166]	Ἀπόλλωνι λιβανωτὸν ~ἐπιθύσειν, εἰ τῆς	παγίδος	αὐτὸν ῥύσειε. Σωθεὶς δὲ τῆς
[173]	Ἐπεὶ δὲ ἔδει τὸν ~χῆνα	παθεῖν	ἐφ' οἷς ἐτρέφετο, νὺξ μὲν
[199]	~πάντα καὶ πηγὰς μηδὲν κακὸν	παθεῖν	παρὰ τοῦ λέοντος· ἐγὼ δὲ
[183]	~μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλάκις τὰ	παθήματα	τοῖς ἀνθρώποις μαθήματα ~γίνονται. ~(Κύων
[183]	λόγος δηλοῖ ὅτι πολλάκις τὰ	παθήματα	τοῖς ἀνθρώποις μαθήματα ~γίνονται. ~(Κύων
[194]	ἔχουσαν εἰπεῖν τῇ λεαίνῃ· ~Πόσους	παῖδας	σὺ γεννᾷς; Ἡ δὲ εἶπεν·
[164]	πόδα λινῷ κάλῳ τῷ ~ἑαυτοῦ	παιδὶ	ἔδωκεν. Ὁ δὲ οὐχ ὑπομείνας
[194]	ὗς. ~Φασὶν ὗν καυχωμένην ἀγέλην	παίδων	ἔχουσαν εἰπεῖν τῇ λεαίνῃ· ~Πόσους
[175]	πόνους κατεσθίειν. Οὕτω καὶ τῶν	~παίδων	οἱ ῥᾴθυμοι οὐ μεμπτέσι εἰσίν,
[154]	δὲ μητρυιά. ~Οὕτω καὶ τῶν	παίδων	οὐχ ὁμοίως τρέφονται οἱ ὑπὸ
[161]	τε εἶδος καὶ τὴν φωνὴν	~παίοντες	αὐτὸν ἐξέβαλον. Καὶ ὃς ἀπελαθεὶς
[163]	τὴν αὐτοῦ γνοῦσαι φύσιν, ἐξήλασαν	παὶουσαι.	Καὶ ὃς ~αποτυχὼν τῆς ἐνταῦθα
[172]	εὐεργετεῖν οὐκ ~ὀκνοῦσιν. ~Κοχλίαι. ~Γεωργοῦ	παῖς	κοχλίας ὤπτα· ἀκούσας δὲ αὐτῶν
[198]	παρεγένετο πρὸς αὐτόν, ῥοπάλοις ~αὐτὸν	παίων	ἐξήλασεν. ~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι
[162]	τε συνέβη αὐτῷ ἀπογυμνωθέντι κολοιὸν	πάλιν	γενέσθαι. ~Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων
[163]	τροφῆς ἐπανῆκε πρὸς τοὺς κολοιοὺς	πάλιν.	~Κἀκεῖνοι διὰ τὸ χρῶμα αὐτὸν
[199]	Ἀλλ' εὖξαί μοι ~σπευδούσῃ, μὴ	πάλιν	με ζητήσῃ· χρῄζει γάρ με
[163]	~ἀποτυχὼν τῆς ἐνταῦθα τροφῆς ἐπανῆλθε	πάλιν	πρὸς τοὺς κολοιούς· ~κἀκεῖνοι οὐ
[161]	ὃς ἀπελαθεὶς ὑπ' αὐτῶν ἧκε	πάλιν	~πρὸς τοὺς κολοιούς. Οἱ δὲ
[199]	δευτέρου τι ποιῆσαι καὶ δόλῳ	πάλιν	ταύτην ~ἀγαγεῖν. Ἡ δὲ εἶπεν·
[172]	ᾄδετε. ~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι	πᾶν	τὸ παρὰ καιρὸν δρώμενον ἐπονείδιστον.
[199]	ὡς ἰχνευτὴς κύων ἐπηκολούθει, ~πλέκουσα	πανουργίας·	ποιμένας δὲ ἐπηρώτα εἰ εἶδον
[199]	γάρ σοι εἰς τὰ φύλλα	~πάντα	καὶ πηγὰς μηδὲν κακὸν παθεῖν
[162]	αὐτοῖς ~ἔταξεν ἐν ᾗ παραγενήσονται	πάντα,	ὅπως τὸν ὡραιότατον πάντων ~καταστήσῃ
[181]	ἔλεγε· Δίκαια ~ἔγωγε πέπονθα, εἴγε	πάντα	περιφερῆ ὠὰ πεπίστευκα. Διδάσκει ~ἡμᾶς
[162]	ἡμέρα τῆς ~προθεσμίας καὶ ἦλθον	πάντα	τὰ ὄρνεα πρὸς τὸν Δία.
[199]	ὁ μὲν λέων ~δεῖπνον εἶχε,	πάντα	τὰ ὀστᾶ καὶ μυελοὺς καὶ
[194]	ὑπὸ ἀλώπεκος ἐπὶ τῷ διὰ	παντὸς	ἕνα τίκτειν· ~Ἕνα, ἔφη, ἀλλὰ
[162]	Συνέβη οὖν ἐκ ~τούτου εὐειδέστερον	πάντων	γεγονέναι. Ἐπέστη οὖν ἡ ἡμέρα
[195]	ἐν πόλει οὕσης καὶ δικαίως	πάντων	δικαζόντων, καὶ ~οἱ εὐτελεῖς ἀταράχως
[162]	παραγενήσονται πάντα, ὅπως τὸν ὡραιότατον	πάντων	~καταστήσῃ ἐπ' αὐτοῖς βασιλέα. Τὰ
[165]	οὐδὲν ἂν ~ἐδέησας εἰς τὸ	πάντων	σε βασιλεῦσαι. ~Πρὸς ἄνδρα ἀνόητον
[177]	τοῦτο πράξω, δεήσει με ὑπὸ	~πάντων	τῶν ἐν τῇ πόλει κυνῶν
[195]	τῆς αὐτοῦ βασιλείας ~συναθροισμὸς ἐγένετο	πάντων	τῶν ζώων δοῦναι δίκας καὶ
[165]	τῶν ὀρνέων βασιλεύειν, καὶ τοῦτο	πάντως	ἂν ἐγένετο, εἰ ~φωνὴν ἔχειν.
[156]	Ἀφικόμενος ~δὲ ἐπὶ σκήνην καὶ	πάνυ	κακῶς ᾄδων λίθοις βαλλόμενος ἐξηλάθη.
[156]	δ' ἐπιδείξασθαι καὶ κακῶς ᾄδων	πάνυ,	λίθοις αὐτὸν ~ἐξώσαντες ἀπήλασαν. ~Ὁ
[160]	αὐτον ἐγχρονίζοντα καὶ τὴν αἰτίαν	παρ'	αὐτοῦ μαθοῦσα ~ἔφη Ἀλλὰ πεπλάνησαι,
[159]	καὶ πόδες περὶ δυνάμεως ἤριζον.	Παρ'	ἕκαστα δὲ τῶν ποδῶν ~λεγόντων
[175]	εἴ γε αὐτὸς μὲν ἐξιὼν	παρ'	~ἕκαστα μοχθεῖ, ὁ δὲ οὐδὲν
[164]	Ἀλλ' ~ἔγωγε δείλαιος, ὅστις τὴν	παρὰ	ἀνθρώπων δουλείαν μὴ ὑπομείνας ~ἔλαθον
[172]	λόγος δηλοῖ ὅτι πᾶν τὸ	παρὰ	καιρὸν δρώμενον ἐπονείδιστον. ~Κύκνος ἀντὶ
[152]	τόθ' ἑτέρους διδάσκειν. ~(Καρύα. ~Καρύα,	παρά	τινα ὁδὸν οὖσα καὶ ὑπὸ
[174]	καὶ δεσπότης. ~Τοὺς κύκνους φασὶ	παρὰ	τὸν θάνατον ᾄδειν. Καὶ δή
[199]	καὶ πηγὰς μηδὲν κακὸν παθεῖν	παρὰ	τοῦ λέοντος· ἐγὼ δὲ ~μόνῃ
[155]	κύων ὡς κατωτέρω μᾶλλον αὐτὸν	παραγέγονε	καταδῦσαι, τὸν ~κηπωρὸν στραφεὶς ἔδακεν.
[162]	προθεσμίαν αὐτοῖς ~ἔταξεν ἐν ᾗ	παραγενήσονται	πάντα, ὅπως τὸν ὡραιότατον πάντων
[162]	ἐπ' αὐτοῖς βασιλέα. Τὰ δὲ	παραγενόμενα	ἐπί τινα ~ποταμὸν ἀπενίζοντο. Κολοιὸς
[196]	προσεποιεῖτο νοσεῖν· καὶ οὕτω τὰ	~παραγενόμενα	πρὸς αὐτὸν ἐπὶ τὴν ἐπίσκεψιν
[196]	ἐπινοίας τοῦτο πρᾶξαι. Καὶ δὴ	παραγενόμενος	εἴς τι ~σπήλαιον καὶ ἐνταῦθα
[191]	δειλίας ἔγνωσαν δεῖν ἑαυτοὺς ~κατακρημνίσαι.	Παραγενομένων	δὲ αὐτῶν ἐπί τινα κρημνόν,
[176]	εἶθ' οὕτως ἐπὶ τὰς βύρσας	~παραγένωνται.	Συνέβη δὲ αὐταῖς πινούσαις διαρραγῆναι
[180]	ἐχθροὺς ἐπελθόντας πρὸς ~ἰσχυροτέρους πέμπουσι	παραλογιζόμενοι.	~(Κύων καὶ ἀλέκτωρ καὶ ἀλώπηξ.
[180]	τοῦ δένδρου καὶ φώνησον τὸν	~παραμονάριον,	ὅπως κρούσῃ τὸ ξύλον. Τῆς
[191]	ἄλλων συμφοραὶ τῶν ἰδίων ~δυστυχημάτων	παραμυθίαι	γίνονται. ~Λαγωὸς καὶ ἀλώπηξ. ~Ὁ
[191]	δυστυχοῦντες ἐξ ἑτέρων χείρονα ~πασχόντων	παραμυθοῦνται.	~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι. ~Λαγωοὶ καταγνόντες
[165]	εἰ ~φωνὴν ἔχειν. Ὁ δὲ	παραστῆσαι	αὐτῇ θέλων ὅτι καὶ φωνὴν
[159]	ἐὰν μὴ ἐγὼ τροφὴν ~ὑμῖν	παράσχωμαι,	οὐδὲ ὑμεῖς βαστάζειν δυνήσεσθε. ~Οὕτω
[157]	καρποῦ ~οὐκ ἀφίστατο. Ἰξευτὴς δὲ	παρατηρησάμενος	ἐμφιλοχωροῦσαν ~ἰξεύσας συνέλαβε. Καὶ δὴ
[178]	~κατασχὼν τὰ σκέλη αὐτοῦ ἔρριψε	παραχρῆμα	ἔξωθεν τῶν θυρίδων. ~Ὁ δὲ
[195]	ἄλληλα, ὁ λύκος μὲν προβάτῳ,	πάρδαλις	δὲ αἰγάγρῳ, ἐλάφῳ δὲ ~τίγρις,
[199]	ἐστιν ἀγνώμων, ~ἄρκτος δὲ νωθρός,	πάρδαλις	δὲ θυμώδης, τίγρις ἀλαζών· ἡ
[175]	τούτου μέρος καὶ τῷ ἑτέρῳ	παρέβαλλεν.	Ἀγανακτοῦντος δὲ τοῦ ~θηρευτικοῦ καὶ
[196]	ἀλώπηξ τὸ ~τέχνασμα αὐτοῦ συνεῖσα	παρεγένετο,	καὶ στᾶσα ἄποθεν τοῦ ~σπηλαίου
[198]	ὁ ~γεωργὸς καταφρονήσας αὐτοῦ, ὡς	παρεγένετο	πρὸς αὐτόν, ῥοπάλοις ~αὐτὸν παίων
[161]	κολοιῶν διαφέρων, ὑπερφρονήσας ~τοὺς ὁμοφύλους,	παρεγένετο	πρὸς τοὺς κόρακας καὶ τούτοις
[200]	παριοῦσα, ὡς ἐθεάσατο τοὺς μὲν	παρειμένους,	~τὸν δὲ νεβρὸν ἐν μέσῳ
[174]	Καὶ ἔχων ποτὲ συνδείπνους προσελθὼν	παρεκάλει	αὐτὸν ~ᾆσαι ἐν τῷ πότῳ.
[174]	μάταιος ἦν, ὃς τότε σε	παρεκαλουν,	ἀλλ' οὐκ ~ἔθυον. ~Οὕτως ἔνιοι
[190]	ἀλώπεκες. ~Λαγωοί ποτε πολεμοῦντες ἀετοῖς	παρεκάλουν	εἰς συμμαχίαν ~ἀλώπεκας. Αἱ δὲ
[180]	δένδρου ἀφύπνωσε, καὶ τῆς νυκτὸς	~παρελθούσης	καὶ αὐγῆς καταλαβούσης, ὁ ἀλέκτωρ
[185]	δὲ, ὅτι ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ	παρεσύρη.	~Πρὸς ἄνδρα πλεονέκτην ὁ λόγος
[152]	~ἐνιαυτὸν ἐμαυτῇ ὕβρεις καὶ λύπας	παρέχω.	Ὁ λόγος πρὸς τοὺς ἐπὶ
[170]	τὸ μέλλον, ~θεασαμένη τινὰς ὁδοιπόρους	παριόντας,	ἧκεν επί τι δένδρον καὶ
[170]	καὶ δὴ θεασαμένη ~τινὰς ὁδοιπόρους	παριόντας	ἧκεν ἐπί τινος δένδρου, καὶ
[152]	ὁδὸν οὖσα καὶ ὑπὸ τῶν	παριόντων	λίθοις ~βαλλομένη, στενάξασα πρὸς ἑαυτὴν
[200]	ἐσκοτώθησαν, ἡμιθανεῖς ~ἔκειντο. Ἀλώπηξ δὲ	παριοῦσα,	ὡς ἐθεάσατο τοὺς μὲν παρειμένους,
[152]	καρπὸν ἔφερε πολύν. Οἱ δὲ	παροδῖται	~λίθοις αὐτὴν καὶ βάκλοις κατέκλων
[184]	δὲ αὐτοῦ ἐδεήθη πρὸς τὸ	παρὸν	~μεθεῖναι αὐτόν, λέγων· Νῦν μὲν
[177]	πονηρία δελεαζομένη ἔτι μᾶλλον ἀδικεῖν	~παροξύνεται.	~Κύων ἑστιώμενος. ~Ἄνθρωπός τις ἡτοίμαζε
[189]	πρὸς ἄνδρα ἀδύνατον, ὃς οὔτε	παρὼν	~οὔτε ἀπὼν ἐπιβλαβὴς ἢ ὠφέλιμός
[186]	ἐκρέμασεν, ὥστε ~πρόδηλον εἶναι τοῖς	πᾶσι.	Οὗτος δὲ τὸν κώδωνα σείων
[199]	χρῄζει γάρ με σύμβουλον ἐν	πᾶσιν.	~Εἰ δὲ ἐμοῦ τῆς γραὸς
[187]	στέρεται ~καὶ πρὸς τούτοις γελοῖα	πάσχει.	~Κώνωψ καὶ λέων. ~Κώνωψ πρὸς
[191]	οἱ δυστυχοῦντες ἐξ ἑτέρων χείρονα	~πασχόντων	παραμυθοῦνται. ~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι. ~Λαγωοὶ
[161]	καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ τὰς	πατρίδας	ἀπολιπόντες καὶ τὰς ~ἀλλοδαπὰς προκρίνοντες
[182]	πρὸς αὐτόν· ~Ἀλλ' ὦ οὗτος,	παῦσαί	με καταδάκνων ἤ καταφιλῶν, ἵνα
[178]	ὥστε με αὔριον ~μηδαμῆ γε	πεινᾶσαι.	Ταῦτα καθ' ἑαυτὸν λέγοντος τοῦ
[184]	γενήσομαι. Ὁ ~μὲν οὖν λύκος	πεισθεὶς	ἀπῆλθε· μεθ' ἡμέρας δ' ἐπανελθὼν
[184]	~λιπαρώτερον καταθοινήσῃ με. Ὁ δὲ	πεισθεὶς	τότε μὲν ἀπέλυσε· μεθ' ~ἡμέρας
[198]	δηλοῖ ὅτι οἱ ῥᾳδίως τοῖς	πέλας	πιστεύοντες, ὅταν τῶν ἰδίων ~πλεονεκτημάτων
[180]	τοὺς ἐχθροὺς ἐπελθόντας πρὸς ~ἰσχυροτέρους	πέμπουσι	παραλογιζόμενοι. ~(Κύων καὶ ἀλέκτωρ καὶ
[179]	Καλὸν βίον ἡμεῖς, εἰ καὶ	~πενιχρόν,	ζῶμεν, οἵτινες οὔτε λέουσι οὔτε
[179]	ἀλλήλους εἶπον· ~Καλῶς ἡμῖν τὸ	πενιχρῶς	χῆν οὔτε λέουσιν οὔτε ἄρκοις
[160]	εὑρὼν δὲ τοὺς ὀλύνθους ~μηδέπω	πεπείρους	προσέμενεν ἕως σῦκα γένωνται. Ἀλώπηξ
[181]	πέπονθα, εἴγε πάντα περιφερῆ ὠὰ	πεπίστευκα.	Διδάσκει ~ἡμᾶς ὁ λόγος ὅτι
[160]	παρ' αὐτοῦ μαθοῦσα ~ἔφη Ἀλλὰ	πεπλάνησαι,	ὦ οὗτος, ἐλπίδι προσέχων, ἥτις
[181]	καὶ ὀδυνώμενος ἔλεγε· Δίκαια ~ἔγωγε	πέπονθα,	εἴγε πάντα περιφερῆ ὠὰ πεπίστευκα.
[155]	~διατεθεὶς ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε ἄξια	πέπονθα·	τί γάρ, σοῦ σεαυτὸν ~κατακρημνίσαντος,
[155]	μετ' ἀδύνης ἐπανιών· Δίκαια, φησί,	~πέπονθα·	τί δήποτε γὰρ τὸν αὐτοχεῖρα
[193]	θεασάμενος ἔφη· Ἄξια σύ γε	~πέπονθας,	ὅτι πτηνὸν γεννηθεὶς ἐπὶ θαλάσσης
[197]	εἶπεν· Ἀλλὰ σύ γε ~δίκαια	πέπονθας·	τί γὰρ τοῦτον συγκλεῖσαι ἐβούλου
[200]	ἔκειντο. Ἀλώπηξ δὲ κύκλῳ περιιοῦσα,	~πεπτωκότας	αὐτοὺς ἰδοῦσα καὶ τὸν νεβρὸν
[197]	ἐτράπη. Καὶ ὁ ~γεωργὸς φοβηθεὶς	περὶ	αὑτοῦ τὴν θύραν ἀνέῳξεν. Ἀπαλλαγέντος
[159]	καὶ πόδες. ~Κοιλία καὶ πόδες	περὶ	δυνάμεως ἤριζον. Παρ' ἕκαστα δὲ
[167]	ὅς διὰ θησαυροῦ εὕρεσιν καὶ	~περὶ	σωτηρίας ἐκινδύνευσεν. ~Κόραξ νοσῶν. ~Κόραξ
[188]	ὁ κώνωψ ἐνεπήγετο, δάκνων τὰ	περὶ	~τὰς ῥίνας αὐτοῦ ἄτριχα πρόσωπα.
[199]	συμβουλεύειν καὶ ἐντολάς σοι δοῦναι	περὶ	τῆς τηλικαύτης ~βασιλείας ὡς ἀποθνῄσκων·
[184]	οἱ φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων, ὅταν	περί	τι κινδυνεύσαντες ~ἐκφύγωσι, ταῦτα εἰς
[200]	καὶ ἄρκτος, ἐλάφου νεβρὸν εὑρόντες,	περὶ	τούτου ἐμάχοντο. ~Δεινῶς δὲ ὑπ'
[200]	καὶ ἄρκτος, ὁμοῦ νεβρῷ περιτυχόντες,	περὶ	τούτου ἐμάχοντο. ~Δεινῶς οὖν ὑπ'
[165]	αὐτὸν καὶ βουλομένη τοῦ κρέατος	περιγενέσθαι	στᾶσα ~ἐπῄνει αὐτὸν ὡς εὐμεγέθη
[176]	πρότερον καταναλισκόμενοι ἢ ὧν βούλονται	~περιγενόμενοι.	~Κυνόδηκτος. ~Δηχθείς τις ὑπὸ κυνὸς
[162]	τῶν ὀρνέων πτερὰ ~συλλεξάμενος, ἑαυτῷ	περιέθηκε	καὶ προσεκόλλησε. Συνέβη οὖν ἐκ
[164]	ἧκεν εἰς τὴν ἑαυτοῦ ~καλιάν.	Περιειληθέντος	δὲ τοῦ δεσμοῦ τοῖς κλάδοις,
[171]	συντρόφων σοι οἰωνῶν τὴν πίστιν	περιελεῖν.	Καὶ ἡ κορώνη ~πρὸς αὐτόν·
[182]	αυ̣ τοῦ τὰ χε ίλη	περιέλειχεν.	Ὁ δὲ ἀπαυδήσας ἔφη πρὸς
[171]	τῶν σῶν οἰωνῶν τὴν πίστιν	περιελέσθαι.	Καὶ ἡ κορώνη ~ἀπεκρίνατο· Ἀλλὰ
[192]	μέγιστον κακὸν συνέβη κακῶς τῇ	~περιεργειᾳ	χρωμένοις. ~Λάρος καὶ ἰκτῖνος. ~Λάρος
[192]	ἀπὸ τοῦ δολοῦν. ~Ὅτι τοῖς	περιέργοις	πολλάκις μέγιστον κακὸν συνέβη κακῶς
[177]	~Κυνόδηκτος. ~Δηχθείς τις ὑπὸ κυνὸς	περιῄει	ζητῶν τὸν ἰασόμενον. Εἰπόντος δέ
[200]	ἀπαυδήσαντες ἔκειντο. Ἀλώπηξ δὲ κύκλῳ	περιιοῦσα,	~πεπτωκότας αὐτοὺς ἰδοῦσα καὶ τὸν
[153]	~ὁλόκληρον ἑαυτὸν διαφυλάξαι· ἐπειδὰν δὲ	περικατάληπτος	γένηται, ~ἀποκόπτων τὰ ἑαυτοῦ αἰδοῖα
[162]	Κολοιὸς δέ, συνιδὼν ἑαυτὸν δυσμορφίᾳ	~περικείμενον,	ἀπελθὼν καὶ τὰ ἀποπίπτοντα τῶν
[151]	~(Καρκῖνος καὶ μήτηρ. ~Μὴ λοξὰ	περιπάτει,	καρκῖνος ἔλεγε τῷ τέκνῳ, μηδὲ
[151]	~(Καρκῖνος καὶ μήτηρ. ~Μὴ λοξὰ	περιπατεῖν	καρκίνῳ μήτηρ ἔλεγε μηδὲ τῇ
[181]	ἀδικάστως πρᾶγμα προσιόντες λανθάνουσιν ~ἑαυτοὺς	περιπείροντες	ἀτόποις. ~Κύων καὶ λαγωός. ~Κύων
[164]	βουλόμενοι ἔλαθον εἰς μείζονα δεινὰ	~περιπεσόντες.	~Κόραξ καὶ ἀλώπηξ. ~Κόραξ κρέας
[179]	δὲ εἶπεν· Ὅτι τροφῇ συζῶ	περισσῇ	καὶ τὸ ~σῶμα τὸ ἐμὸν
[179]	εἶπεν· Ὅτι μὲν τποφῇ συζῶ	περισσῇ	οἶδα καὶ σῶμα ~τὸ ἐμὸν
[163]	τὰ προσόντα ~ἀφαιρεῖται. ~(Κολοιὸς καὶ	περιστεραί.	~Κολοιὸς ἔν τινι περιστερεῶνι περιστερὰς
[163]	ἀρχῆς ἦσαν εὑρίσκονται. ~(Κολοιὸς καὶ	περιστεραί.	~Κολοιὸς ἰδὼν περιστερὰς ἔν τινι
[163]	δέ, μέχρι μὲν ἡσύχαζεν, οἰόμεναι	περιστερὰν	~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπεὶ δέ
[163]	δέ, μέχρι μὲν ἡσύχαζεν, οἰόμεναι	περιστερὰν	~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπειδὴ δέ
[163]	~(Κολοιὸς καὶ περιστεραί. ~Κολοιὸς ἰδὼν	περιστερὰς	ἔν τινι περιστεροτροφείῳ καλῶς ~τρεφομένας,
[163]	περιστεραί. ~Κολοιὸς ἔν τινι περιστερεῶνι	περιστερὰς	ἰδὼν καλῶς τρεφομένας, ~λευκάνας ἑαυτὸν
[163]	καὶ περιστεραί. ~Κολοιὸς ἔν τινι	περιστερεῶνι	περιστερὰς ἰδὼν καλῶς τρεφομένας, ~λευκάνας
[163]	~Κολοιὸς ἰδὼν περιστερὰς ἔν τινι	περιστεροτροφείῳ	καλῶς ~τρεφομένας, λευκάνας ἑαυτὸν ἧκεν
[178]	τοῦτον ὧδε κἀκεῖσε τὴν κέρκον.	Περιστρέφοντα,	~κατασχὼν τὰ σκέλη αὐτοῦ ἔρριψε
[184]	~φρόνιμοι τῶν α̣ νθρώπων, ὅταν	περίτικινδυνεύσντες	σωθῶσι, διὰ βίου ~τοῦτο φυλάττονται.
[200]	~Λέων καὶ ἄρκτος, ὁμοῦ νεβρῷ	περιτυχόντες,	περὶ τούτου ἐμάχοντο. ~Δεινῶς οὖν
[174]	θάνατον ᾄδειν. Καὶ δή τις	περιτυχὼν	~κύκνῳ πωλουμένῳ καὶ ἀκούσας ὅτι
[181]	Δίκαια ~ἔγωγε πέπονθα, εἴγε πάντα	περιφερῆ	ὠὰ πεπίστευκα. Διδάσκει ~ἡμᾶς ὁ
[169]	κίνδυνον. ~(Κορυδαλός. ~Κορυδαλὸς εἰς πάγην	πεσὼν	ἐθρήνει λέγων· Οἴμοι τῷ ταλαιπώρῳ
[151]	μήτηρ ἔλεγε μηδὲ τῇ ὑγρᾷ	πέτρᾳ	τὰς ~πλευρὰς προστρίβειν. Ὁ δὲ
[199]	εἰς τὰ φύλλα ~πάντα καὶ	πηγὰς	μηδὲν κακὸν παθεῖν παρὰ τοῦ
[180]	αὐτὸν φωνῆσαι, ὁ ~κύων αἴφνης	πηδήσας	αὐτὴν διεσπάραξεν. Ὁ μῦθος δηλοῖ
[180]	φωνῆσαι αὐτόν, ὁ κύων ἄφνω	πηδήσας	καὶ τὴν ἀλώπεκα ~δραξάμενος, διεσπάραξεν
[184]	γάμους, κἀγὼ τηνικαῦτα πολλὰ ~φαγὼν	πιμελέστερος	ἔσομαι, καὶ σοὶ ἡδύτερον βρῶμα
[176]	βύρσας ~παραγένωνται. Συνέβη δὲ αὐταῖς	πινούσαις	διαρραγῆναι πρὶν ἤ τῶν ~βυρσῶν
[198]	ὅτι οἱ ῥᾳδίως τοῖς πέλας	πιστεύοντες,	ὅταν τῶν ἰδίων ~πλεονεκτημάτων ἑαυτοὺς
[166]	Ὦ κάκιστον ζῷον, ~πῶς σοι	πιστεύσω,	ὅτι πρότερόν σου δεσπότην ἠδίκησας;
[171]	τῶν συντρόφων σοι οἰωνῶν τὴν	πίστιν	περιελεῖν. Καὶ ἡ κορώνη ~πρὸς
[171]	καὶ τῶν σῶν οἰωνῶν τὴν	πίστιν	περιελέσθαι. Καὶ ἡ κορώνη ~ἀπεκρίνατο·
[199]	~ὑπέστης. Καὶ νῦν ὑπὲρ σὲ	πλεῖον	ἐκεῖνος θυμοῦται, καὶ βασιλέα τὸν
[199]	δὴ ὡς ἰχνευτὴς κύων ἐπηκολούθει,	~πλέκουσα	πανουργίας· ποιμένας δὲ ἐπηρώτα εἰ
[198]	πέλας πιστεύοντες, ὅταν τῶν ἰδίων	~πλεονεκτημάτων	ἑαυτοὺς ἀπογυμνώσωσιν, εὐάλωτοι τούτοις ~γίνονται
[185]	τοῦ ποταμοῦ παρεσύρη. ~Πρὸς ἄνδρα	πλεονέκτην	ὁ λόγος εὔκαιρος. ~Κύων κωδωνοφορῶν.
[163]	ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους ~ὅτι ἡ	πλεονεξία	πρὸς τῷ μηδὲν ὠφελεῖν, ἀφαιρεῖται
[163]	ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους ὅτι ἡ	~πλεονεξία	πρὸς τῷ μηδὲν ὠφελεῖν πολλάκις
[151]	μηδὲ τῇ ὑγρᾷ πέτρᾳ τὰς	~πλευρὰς	προστρίβειν. Ὁ δὲ εἶπεν· Μῆτερ,
[151]	μηδὲ ταῖς πτέρναις ~πρόστριβε τὰς	πλευράς	σου. Ἔφη δὲ τῇ μητρὶ
[191]	ὡς ἐπισφαλὴς εἴη καὶ δειλίας	πλέως·	καὶ γὰρ καὶ ~ὑπ' ἀνθρώπων
[194]	Ὅτι τὸ καλὸν οὐκ ἐν	πλήθει	δεῖ μετρεῖν, ~ἀλλὰ πρὸς ἀρετὴν
[159]	τὸ μηδὲν ἐπὶ τὸ πολὺ	πλῆθος,	ἐὰν ~μὴ οἱ στρατηγοὶ ἄριστα
[197]	διερεθίζοντες εἰκότως ~τὰς ἐξ αὑτῶν	πλημμελείας	ὑπομένουσιν. ~Λέων ἐρασθεὶς καὶ γεωργός.
[199]	οὐκέτι χειρώσῃ με· εἰδὲ καὶ	πλησιάσεις	μοι, ~οὐ ζήσεις ἔτι. Ἄλλους
[179]	εὐφραίνω οὐκ ἀπαρνοῦμαι· ἀεὶ μέντοι	πλησίον	εἰμὶ ~θανάτου ἄρκοις καὶ λέουσι
[179]	~τὸ ἐμὸν εὐφραίνω· ἀεὶ δὲ	πλησίον	εἰμὶ θανάτου, ἄρκοις καὶ λέουσι
[164]	συλλαβὼν καὶ δήσας αὐτοῦ τὸν	πόδα	λινῷ κάλῳ τῷ ~ἑαυτοῦ παιδὶ
[159]	~χρηστοῖς ἐστιν εὐεργετήματα. ~Κοιλία καὶ	πόδες.	~Κοιλία καὶ πόδες περὶ δυνάμεως
[159]	~Κοιλία καὶ πόδες. ~Κοιλία καὶ	πόδες	περὶ δυνάμεως ἤριζον. Παρ' ἕκαστα
[191]	~ὑπέκειτο, ἐνταῦθα βάτραχοι ἀκούσαντες τῆς	ποδοψοφίας	αὑτοὺς εἰς ~τὰ βαθῆ τῆς
[159]	ἤριζον. Παρ' ἕκαστα δὲ τῶν	ποδῶν	~λεγόντων ὅτι τοσοῦτον προέχουσι τῇ
[153]	μέν τινος φεύγει τῇ τῶν	ποδῶν	ταχύτητι συγχρώμενος, πρὸς τὸ ~ὁλόκληρον
[192]	ἀλλ' ἔμαθόν σου τὸ ~ὄνομα	πόθεν	ἐστί, οὐκ ἀπὸ τοῦ κερδαίνειν,
[199]	οὐκ εἶχεν· μὴ ἔτι ζήτει·	ποίαν	~γὰρ καρδίαν αὕτη εἶχεν, ἥτις
[199]	Ἄλλους ἀλωπέκιζε τοὺς ἀπείρους, ἄλλους	ποιεῖ	~βασιλεῖς καὶ ἐρέθιζε. Ἡ δὲ
[188]	καὶ γυνὴ τῷ ἀνδρὶ μαχομένη	~ποιεῖ.	Ἐγὼ δὲ λίαν ὑπάρχω σου
[178]	θαρρεῖν τοῖς ἐξ ἀλλοτρίων εὖ	ποιεῖν	~ἐπαγγελλομένοις. ~(Κύων θηρευτικὸς καὶ κύνες.
[199]	τὴν ἀλώπεκα ἐκ δευτέρου τι	ποιῆσαι	καὶ δόλῳ πάλιν ταύτην ~ἀγαγεῖν.
[199]	καὶ βασιλέα τὸν ~λύκον θέλει	ποιῆσαι·	οἴμοι, πονηρὸν δεσπότην. Ἀλλ' ἐλθὲ
[180]	καὶ ἀλέκτωρ φιλίαν πρὸς ἀλλήλους	ποιησάμενοι	ἐν τῷ ἅμα ~ὥδευον. Τῆς
[180]	ἀλώπηξ. ~Κύων καὶ ἀλεκτρυὼν ἑταιρείαν	ποιησάμενοι	ὥδευον. Ἑσπέρας δὲ ~καταλαβούσης, ὁ
[184]	ἀναμείνῃς, ~μέλλουσιν οἱ ἐμοὶ δεσπόται	ποιήσειν	γάμους, κἀγὼ τηνικαῦτα πολλὰ ~φαγὼν
[162]	τὸν Δία. Ὁ δὲ κολοιὸς	~ποικίλος	γενόμενος ἧκε καὶ αὐτός. Τοῦ
[199]	ἰχνευτὴς κύων ἐπηκολούθει, ~πλέκουσα πανουργίας·	ποιμένας	δὲ ἐπηρώτα εἰ εἶδον ἔλαφον
[197]	μὴ δυνάμενος πρῶτον ~μὲν τὰ	ποίμνια	διέφθειρεν, ἔπειτα δὲ καὶ ἐπὶ
[199]	ἐγγὺς τοῦ θνῄσκειν. Ἐβουλεύετο οὖν	ποῖον	τῶν ~θηρίων μετ' αὐτὸν βασιλεύσει.
[153]	σωτηρίας οὐδένα λόγον τῶν χρημάτων	ποιοῦνται.	~Κηπουρὸς ἀρδεύων λάχανα. ~Κηπουρῷ τις
[175]	~ἕκαστα μοχθεῖ, ὁ δὲ οὐδὲν	ποιῶν	τοῖς αὐτοῦ πόνοις ἐντρυφᾷ, ἐκεῖνος
[177]	ὑπὸ ~πάντων τῶν ἐν τῇ	πόλει	κυνῶν δάκνεσθαι. ~Οὕτω καὶ ἡ
[195]	εὐτελῆ φανῶσιν. ~Ὅτι δικαιοσύνης ἐν	πόλει	οὕσης καὶ δικαίως πάντων δικαζόντων,
[190]	ᾔδειμεν τίνες ~ἐστὲ καὶ τίσι	πολεμεῖτε.	~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι οἱ
[188]	δὲ θέλεις, ἔλθωμεν ~καὶ εἰς	πόλεμον.	Καὶ σαλπίσας ὁ κώνωψ ἐνεπήγετο,
[190]	~Λαγωοὶ καὶ ἀλώπεκες. ~Λαγωοί ποτε	πολεμοῦντες	ἀετοῖς παρεκάλουν εἰς συμμαχίαν ~ἀλώπεκας.
[188]	ἐμπλακεὶς ~ἐσθιόμενος ἀπωδύρετο πῶς μεγίστοις	πολεμῶν	ὑπό εὐτελοῦς ζώου, ~τῆς ἀράχνης,
[156]	εἶναί τινες, ὅταν ἐπὶ τὰς	πολιτείας	ἀφίκωνται, οὐδενὸς ~ἄξιοί εἰσιν. ~Κίχλα.
[156]	τινες δοκοῦντες, ὅταν ~ἐπὶ τὰς	πολιτείας	ἀφίκωνται, οὐδενὸς ἄξιοι εὑρίσκονται. ~(Κιθαρῳδός.
[161]	ξένοι ~εἶναι καὶ ὑπὸ τῶν	πολιτῶν	δυσχεραίνονται διὰ τὸ ὐπερπεφρονηκέναι ~αὐτούς.
[199]	ὅτι ὑψηλή ἐστι τὸ εἶδος,	πολλὰ	δὲ ἔτη ~ζῇ, τὸ κέρας
[153]	ἐστι τετράπουν ἐν λίμναις τὰ	πολλὰ	διαιτώμενον, οὗ ~τὰ αἰδοῖά φασιν
[195]	λαγωῷ. Ὁ πτὼξ δὲ ἔφη·	Πολλὰ	ηὐχόμην ἰδεῖν τὴν ~ἡμέραν ταύτην,
[192]	~Ὁ λαγωὸς τῇ ἀλώπεκι· Ὄντως	πολλὰ	κερδαίνεις ἢ ἔχεις ὅτι ὄνομά
[199]	φοβερόν. Καὶ τί σοι τὰ	πολλὰ	λέγω; ~ἐκυρώθης βασιλεύειν. Τί μοι
[184]	δεσπόται ποιήσειν γάμους, κἀγὼ τηνικαῦτα	πολλὰ	~φαγὼν πιμελέστερος ἔσομαι, καὶ σοὶ
[173]	μέλει. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	πολλάκις	ἡ μουσικὴ τελευτῆς ἀναβολὴν ~ἀπεργάζεται.
[163]	~πλεονεξία πρὸς τῷ μηδὲν ὠφελεῖν	πολλάκις	καὶ τὰ προσόντα ~ἀφαιρεῖται. ~(Κολοιὸς
[163]	ὠφελεῖν, ἀφαιρεῖται καὶ τὰ προσόντα	~πολλάκις.	~Κολοιὸς φυγάς. ~Κολοιόν τις συλλαβὼν
[192]	τοῦ δολοῦν. ~Ὅτι τοῖς περιέργοις	πολλάκις	μέγιστον κακὸν συνέβη κακῶς τῇ
[183]	δέδωκας. ~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι	πολλάκις	τὰ παθήματα τοῖς ἀνθρώποις μαθήματα
[183]	ἔδωκας. Ὁ ~μῦθος δηλοῖ ὅτι	πολλάκις	τὰ παθήματα τοῖς ἀνθρώποις μαθήματα
[200]	ἀλλήλων διατεθέντες, ὡς ἐκ τῆς	πολλῆς	μάχης καὶ ~σκοτοδινιᾶσαι, ἀπαυδήσαντες ἔκειντο.
[178]	~αὐτὸν ὑπολαβὼν ἔφη· Ἐκ τῆς	πολλῆς	πόσεως μεθυσθεὶς ὑπὲρ κόρον ~οὐδὲ
[194]	ἢ καὶ φρονήσει διαφέρων ἢ	~πολλοὶ	δειλοὶ καὶ ἄνανδροι ἢ καὶ
[171]	μοι. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	πολλοὶ	διὰ κέρδος τοὺς ἐχθροὺς εὐεργετεῖν
[171]	~ἀπεχθῶς διακειμένην, ἵνα διαλλαγῇ Οὕτω	πολλοὶ	διὰ φόβον τοὺς ~ἐχθροὺς εὐεργετεῖν
[179]	οἴκῳ, θηρσὶν εἰδὼς μάχεσθαι, ἰδὼν	πολλοὺς	ἐν ~τάξει ἱσταμένους, ῥήξας τὸν
[168]	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ	πολλοὺς	ἐχθροὺς ἐν βίῳ ἔχοντες οὐδένα
[191]	κυνῶν καὶ ἀετῶν καὶ ἄλλων	πολλῶν	~ἀναλίσκονται· βέλτιον οὖν εἶναι θανεῖν
[196]	τὴν ἐπίσκεψιν ζῷα συνλαμβάνων ~κατήσθιε.	Πολλῶν	δὲ θηρίων καταναλωθέντων, ἀλώπηξ τὸ
[196]	εἰσῆλθον ~ἄν, εἰ μὴ ἑώρων	πολλῶν	εἰσιόντων ἴχνη, ἐξιόντος δὲ οὐδενός.
[187]	ἐπ' ἀνδρῶν αὐθάδων οἳ κατὰ	πολὺ	δυνατωτέρων ~συκοφαντεῖν ἐπιχειροῦντες, ὅταν ἐκεῖνοι
[159]	στρατευμάτων τὸ μηδὲν ἐπὶ τὸ	πολὺ	πλῆθος, ἐὰν ~μὴ οἱ στρατηγοὶ
[152]	ἐν ὁδῷ ἱσταμένη καρπὸν ἔφερε	πολύν.	Οἱ δὲ παροδῖται ~λίθοις αὐτὴν
[189]	~Κώνωψ ἐπιστὰς κέρατι ταύρου καὶ	πολὺν	χρόνον ἐπικαθίσας, ἐπειδὴ ~ἀπαλλάττε σθαι
[175]	τὸν δεσπότην μέμφου, ὃς οὐ	πονεῖν	με ἐδίδαξεν, ἀλλὰ ~πόνους ἀλλοτριους
[175]	ἀλλὰ τὸν δεσπότην, ὃς οὐ	~πονεῖν	με ἐδίδαξεν, ἀλλοτρίους δὲ πόνους
[177]	~Οὕτω καὶ ἡ τῶν ἀνθρώπων	πονηρία	δελεαζομένη ἔτι μᾶλλον ἀδικεῖν ~παροξύνεται.
[158]	δηλοῖ ὅτι ταῦτα μάλιστα τοῖς	πονηροῖς	ἐναντιοῦται ἃ τοῖς ~χρηστοῖς ἐστιν
[158]	δηλοῖ ὅτι ~ταῦτα μάλιστα τοῖς	πονηροῖς	ἠναντίωται ἅτινα τῶν χρηστῶν ἐστιν
[199]	τὸν ~λύκον θέλει ποιῆσαι· οἴμοι,	πονηρὸν	δεσπότην. Ἀλλ' ἐλθὲ καὶ μηδὲν
[175]	δὲ οὐδὲν ποιῶν τοῖς αὐτοῦ	πόνοις	ἐντρυφᾷ, ἐκεῖνος ~ἔφη πρὸς αὐτόν·
[175]	μηδὲν πονῶν τοῖς αὐτοῦ τρέφεται	πόνοις,	ὑπολαβὼν αὐτὸς εἶπε· ~Μὴ ἐμέ,
[175]	οὐ πονεῖν με ἐδίδαξεν, ἀλλὰ	~πόνους	ἀλλοτριους ἐσθίειν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ
[175]	~πονεῖν με ἐδίδαξεν, ἀλλοτρίους δὲ	πόνους	κατεσθίειν. Οὕτω καὶ τῶν ~παίδων
[175]	ἑκάστην μοχθεῖ, ἐκεῖνος ~δὲ μηδὲν	πονῶν	τοῖς αὐτοῦ τρέφεται πόνοις, ὑπολαβὼν
[200]	ἐκεῖνοι ~ἄχθονται οἳ τῶν ἰδίων	πόνων	τοὺς τυχόντας ὁρῶσι τὰς ἐπικαρπίας
[196]	δυνάμενος δι' ἀλκῆς ἑαυτῷ τροφὴν	πορίζειν	~ἔγνω δεῖν δι' ἐπινοίας τοῦτο
[178]	ὑπολαβὼν ἔφη· Ἐκ τῆς πολλῆς	πόσεως	μεθυσθεὶς ὑπὲρ κόρον ~οὐδὲ τὴν
[178]	βοῶν ἐν τῇ καρδίᾳ· Βαβαί,	πόση	μοι χαρὰ ἄρτι ἐξαπιναίως ~ἐφάνη·
[194]	παίδων ἔχουσαν εἰπεῖν τῇ λεαίνῃ·	~Πόσους	παῖδας σὺ γεννᾷς; Ἡ δὲ
[162]	Τὰ δὲ παραγενόμενα ἐπί τινα	~ποταμὸν	ἀπενίζοντο. Κολοιὸς δέ, συνιδὼν ἑαυτὸν
[185]	κρέας φέρουσα. ~Κύων κρέας ἔχουσα	ποταμὸν	διέβαινε· θεασαμένη δὲ τὴν ἑαυτῆς
[185]	τοῦ δὲ, ὅτι ὑπὸ τοῦ	ποταμοῦ	παρεσύρη. ~Πρὸς ἄνδρα πλεονέκτην ὁ
[176]	λιμώττουσαι, ὡς ἐθεάσαντο ἔν τινι	ποταμῷ	βύρσας ~βρεχομένας, μὴ δυνάμεναι αὐτῶν
[182]	συλλαβών, τοῦτον ποτὲ μὲν ἔδακνε,	ποτὲ	~δὲ αυ̣ τοῦ τὰ χε
[163]	~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπειδὴ δέ	ποτε	ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα ἀμφιγνοήσασαι αὐτοῦ
[163]	~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπεὶ δέ	ποτε	ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα τὴν αὐτοῦ
[182]	~Κύων θηρευτικὸς λαγωὸν συλλαβών, τοῦτον	ποτὲ	μὲν ἔδακνε, ποτὲ ~δὲ αυ̣
[175]	οἰκουρὸν ~ἐποίησε. Καὶ δή, εἴ	ποτε	ὁ θηρευτὴς ἐξιὼν ἐπ' ἄγραν
[175]	λοιπὸν ~οἰκοφυλακεῖν. Καὶ δή, εἴ	ποτε	ὁ θηρευτικὸς ἤγρευέ τι, καὶ
[190]	ἐστι. ~Λαγωοὶ καὶ ἀλώπεκες. ~Λαγωοί	ποτε	πολεμοῦντες ἀετοῖς παρεκάλουν εἰς συμμαχίαν
[174]	ἐστι ζῷον, ~ἠγόρασε. Καὶ ἔχων	ποτὲ	συνδείπνους προσελθὼν παρεκάλει αὐτὸν ~ᾆσαι
[191]	~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι. ~Οἱ λαγωοί	ποτε	συνελθόντες τὸν ἑαυτῶν πρὸς ἀλλήλους
[153]	χρήσιμα εἶναι. Καὶ δή, εἴ	ποτέ	τις αὐτὸν ~θεασάμενος διώκει ἐκτέμνειν
[174]	τότε μὲν ἡσυχάζοντος, ὕστερον δέ	ποτε,	ὡς ~ἐνόησεν ὅτι ἀποθνῄσκειν ἔμελλεν,
[182]	καταδάκνων ἤ καταφιλῶν, ἵνα γνῶ	πότερον	~ἐχθρὸς ἤ φίλος μου καθέστηκας.
[174]	παρεκάλει αὐτὸν ~ᾆσαι ἐν τῷ	πότῳ.	Τοῦ δὲ τότε μὲν ἡσυχάζοντος,
[199]	Χαλεπὸν καὶ δύσκολον ἐπιτάττεις ἐμοὶ	πρᾶγμα,	~ἀλλ' ὅμως ὑπουργήσω σοι. Καὶ
[181]	ὁ λόγος ὅτι οἱ ἀδικάστως	πρᾶγμα	προσιόντες λανθάνουσιν ~ἑαυτοὺς περιπείροντες ἀτόποις.
[196]	~ἔγνω δεῖν δι' ἐπινοίας τοῦτο	πρᾶξαι.	Καὶ δὴ παραγενόμενος εἴς τι
[177]	ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ἐὰν τοῦτο	πράξω,	δεήσει με ὑπὸ ~πάντων τῶν
[195]	οὐδὲ ὠμός, οὐδὲ βίαιος, ἀλλὰ	~πρᾷος	καὶ δίκαιος, ὥσπερ ἄνθρωπος. Ἐπὶ
[165]	καὶ καλόν, λέγουσα καὶ ὡς	πρέπει	αὐτῷ ~μάλιστα τῶν ὀρνέων βασιλεύειν,
[151]	σε ζηλώσω. Ὅτι τοὺς μεμψιμοίρους	πρέπον	ἐστὶν ~ὀρθὰ βιοῦν καὶ βαδίζειν,
[176]	Συνέβη δὲ αὐταῖς πινούσαις διαρραγῆναι	πρὶν	ἤ τῶν ~βυρσῶν ἐφικέσθαι. ~Οὕτως
[184]	~(Κύων κοιμώμενος καὶ λύκος. ~Κύων	πρὸ	ἐπαύλεώς τινος ἐκάθευδε. Λύκου δ'
[184]	~(Κύων κοιμώμενος καὶ λύκος. ~Κύων	πρὸ	ἐπαύλεώς τινος ἐκοιμᾶτο. Λύκος δὲ
[184]	ὦ λύκε, ἐὰν αὖθίς με	πρὸ	τῆς ἐπαύλεως ~κοιμώμενον ἴδῃς, μηκέτι
[184]	λύκε, εἰ τὸ ἀπὸ τοῦδε	πρὸ	τῆς ἐπαυλεώς με ἴδοις ~καθεύδοντα,
[199]	μηδὲν ~πτοηθῇς καὶ γενοῦ ὡς	πρόβατον.	Ὄμνυμι γάρ σοι εἰς τὰ
[195]	~πρὸς ἄλληλα, ὁ λύκος μὲν	προβάτῳ,	πάρδαλις δὲ αἰγάγρῳ, ἐλάφῳ δὲ
[186]	οἱ τῶν ἀλαζόνων κενόδοξοι τρόποι	πρόδηλοί	εἰσι δηλοῦντες τὴν ~ἀφανῆ κακίαν.
[186]	ὁ δεσπότης κώδωνα ἐκρέμασεν, ὥστε	~πρόδηλον	εἶναι τοῖς πᾶσι. Οὗτος δὲ
[169]	σίτου μικρὸν τὸν θάνατον ἐμαυτῷ	προεξένησα.	~Ὁ μῦθος δηλοῖ {ὅτι} τοὺς
[159]	τῶν ποδῶν ~λεγόντων ὅτι τοσοῦτον	προέχουσι	τῇ ισχύι ὡς καὶ αὐτὴν
[162]	~Ζεὺς βουλόμενος βασιλέα ὀρνέων καταστῆσαι,	προθεσμίαν	αὐτοῖς ~ἔταξεν ἐν ᾗ παραγενήσονται
[162]	Ἐπέστη οὖν ἡ ἡμέρα τῆς	~προθεσμίας	καὶ ἦλθον πάντα τὰ ὄρνεα
[161]	πατρίδας ἀπολιπόντες καὶ τὰς ~ἀλλοδαπὰς	προκρίνοντες	οὔτε ἐν ἐκείναις εὐδοκιμοῦσι διὰ
[170]	καὶ διὰ τοῦτο μαρτυρουμένῳ ὡς	προλέγοντι	τὸ μέλλον, ~θεασαμένη τινὰς ὁδοιπόρους
[173]	ἀπαχθείς, ᾄδει τι ~μέλος θανάτου	προοίμιον,	καὶ τῇ μὲν ᾠδῇ μηνύει
[196]	φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων ἐκ τεκμηρίων	προορώμενοι	τοὺς ~κινδύνους ἐκφεύγουσιν. ~Λέων ἐγκλεισθεὶς
[155]	ἀχάριστον εἰς τοὺς εὐεργέτας καὶ	πρὸς	ἀδικοῦντα ὁ ~μῦθος ἁρμόζει. ~(Κιθαρῳδός.
[155]	αὐτοχεῖρα σῶσαι ἐσπούδασα; Ὁ μῦθος	~πρὸς	ἀδίκους καὶ ἀχαρίστους. ~(Κηπουρὸς καὶ
[195]	ζώων δοῦναι δίκας καὶ λαβεῖν	~πρὸς	ἄλληλα, ὁ λύκος μὲν προβάτῳ,
[191]	λαγωοί ποτε συνελθόντες τὸν ἑαυτῶν	πρὸς	ἀλλήλους ~ἀπεκλαίοντο βίον ὡς ἐπισφαλὴς
[179]	καὶ λέουσι ~μαχόμενος. Ὁι δὲ	πρὸς	ἀλλήλους εἶπον· Καλὸν βίον ἡμεῖς,
[179]	καὶ λέουσι μαχόμενος. Οἱ δὲ	πρὸς	ἀλλήλους εἶπον· ~Καλῶς ἡμῖν τὸ
[180]	ἀλώπηξ. ~Κύων καὶ ἀλέκτωρ φιλίαν	πρὸς	ἀλλήλους ποιησάμενοι ἐν τῷ ἅμα
[189]	τῷ λόγῳ χρήσαιτο ἄν τις	πρὸς	ἄνδρα ἀδύνατον, ὃς οὔτε παρὼν
[182]	~ἐχθρὸς ἤ φίλος μου καθέστηκας.	~Πρὸς	ἄνδρα ἀμφίβολον ὁ λόγος εὔκαιρος.
[165]	εἰς τὸ πάντων σε βασιλεῦσαι.	~Πρὸς	ἄνδρα ἀνόητον ὁ λόγος εὔκαιρος.
[157]	γλυκύτητα σωτηρίας στερίσκομαι. ~Ὁ λόγος	πρὸς	ἄνδρα ἄσωτον δι' ἡδυπάθειαν ἀπολωλότα
[155]	τοῦ κινδύνου σε ἀπαλλάξαι ἐπειρώμην;	~Πρὸς	ἄνδρα ἀχάριστον εἰς τοὺς εὐεργέτας
[185]	ὅτι ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ παρεσύρη.	~Πρὸς	ἄνδρα πλεονέκτην ὁ λόγος εὔκαιρος.
[194]	ἐν πλήθει δεῖ μετρεῖν, ~ἀλλὰ	πρὸς	ἀρετὴν ἀφορᾶν. ~(Λέαινα καὶ ὗς.
[171]	ἐπὶ ἑστίασιν ἐκάλει. Ὁ δὲ	πρὸς	αὐτὴν ~ἔφη· Τί μάτην τὰς
[171]	ἑστίασιν ἐκάλεσεν. Ὁ δὲ ἔφη	πρὸς	~αὐτήν· Τί μάτην τὰς θυσίας
[180]	τι ~κακὸν αὐτοῖς ἐπέλθῃ, ῥᾴδίως	πρὸς	αὐτὸ ἀντιπαρατάσσονται. ~Κύων καὶ κόχλος.
[180]	στᾶσα κάτωθεν τοῦ δένδρου ~ἐβόα	πρὸς	αὐτόν· Ἀγαθὸν ὄρνεον εἶ καὶ
[182]	περιέλειχεν. Ὁ δὲ ἀπαυδήσας ἔφη	πρὸς	αὐτόν· ~Ἀλλ' ὦ οὗτος, παῦσαί
[175]	αὐτοῦ πόνοις ἐντρυφᾷ, ἐκεῖνος ~ἔφη	πρὸς	αὐτόν· Ἀλλὰ μὴ ἐμὲ μέμφου,
[171]	πίστιν περιελεῖν. Καὶ ἡ κορώνη	~πρὸς	αὐτόν· Διὰ τοῦτο μᾶλλον αὐτῇ
[180]	εἰωθὸς νύκτωρ φωνήσαντος, ἀλώπηξ ἀκούσασα	πρὸς	αὐτὸν ~ἔδραμε καὶ στᾶσα κάτωθεν
[166]	Ἑρμῇ ηὔξατο θῦσαι. Ὁ δὲ	πρὸς	αὐτὸν εἶπεν· Ὦ κάκιστον ζῷον,
[196]	νοσεῖν· καὶ οὕτω τὰ ~παραγενόμενα	πρὸς	αὐτὸν ἐπὶ τὴν ἐπίσκεψιν ζῷα
[198]	~γεωργὸς καταφρονήσας αὐτοῦ, ὡς παρεγένετο	πρὸς	αὐτόν, ῥοπάλοις ~αὐτὸν παίων ἐξήλασεν.
[178]	Πῶς ἐδείπνησας, φίλος; Ὁ δὲ	πρὸς	~αὐτὸν ὑπολαβὼν ἔφη· Ἐκ τῆς
[184]	ἐπὶ τοῦ δώματος ~κοιμώμενον, ἐκάλει	πρὸς	αὑτὸν, ὑπομιμνῄσκων τῶν ὁμολογιῶν. Ὁ
[191]	τῶν λαγωῶν θεασάμενος ~αὐτοὺς ἔφη	πρὸς	αὐτούς· Ἀλλὰ μηκέτι ἑαυτοὺς κατακρημνίσωμεν·
[152]	τῶν παριόντων λίθοις ~βαλλομένη, στενάξασα	πρὸς	ἑαυτὴν εἶπεν· Ἀθλία εἰμὶ ἐγώ,
[180]	αὐτὸν ~ἔδραμε καὶ στᾶσα κάτωθεν	πρὸς	ἑαυτὴν κατελθεῖν ἠξίου· ἐπιθυμεῖν ~γὰρ
[164]	~δυνάμενος ἐπειδὴ ἀποθνῄσκειν ἔμελλεν, ἔφη	πρὸς	ἑαυτόν· Ἀλλ' ~ἔγωγε δείλαιος, ὅστις
[184]	κύνα καθεύδοντα, καὶ στὰς κάτωθεν	πρὸς	~ἑαυτὸν ἐκάλει, ὑπομιμνῄσκων αὐτὸν τῶν
[180]	τῶν ἀνθρώπων τοὺς ἐχθροὺς ἐπελθόντας	πρὸς	~ἰσχυροτέρους πέμπουσι παραλογιζόμενοι. ~(Κύων καὶ
[187]	φέρεις; ~Ἄφρων δ' ὅς ἐθέλει	πρὸς	κρείττονας ἀντιφερίζειν· νίκης τε στέρεται
[188]	πάσχει. ~Κώνωψ καὶ λέων. ~Κώνωψ	πρὸς	λέοντα ἐλθὼν εἶπεν· Οὔτε φοβοῦμαί
[164]	τὴν μετ' ἀνθρώπων ~δίαιταν, ὡς	πρὸς	ὀλίγον ἀδείας ἔτυχε, φυγὼν ἧκεν
[180]	ἐκάθευδεν ἀναβάς, ὁ δὲ ~κύων	πρὸς	τῇ ῥίζῃ τοῦ δένδρου κοίλωμα
[180]	ἔφη αὐτῇ· ~Ἄπελθε, φίλε, κάτωθεν	πρὸς	τὴν ῥίζαν τοῦ δένδρου καὶ
[170]	~στᾶσα μεγάλως ἔκραξεν. Τῶν δὲ	πρὸς	τὴν φωνὴν ἐπιστραφέντων καὶ ~καταπλαγέντων,
[170]	στᾶσα ~μεγάλα ἐκεκράγει. Τῶν δὲ	πρὸς	τὴν φωνὴν ἐπιστραφέντων καὶ ~καταπλαγέντων,
[153]	τῇ τῶν ποδῶν ταχύτητι συγχρώμενος,	πρὸς	τὸ ~ὁλόκληρον ἑαυτὸν διαφυλάξαι· ἐπειδὰν
[184]	καταφαγεῖν. Ὁ δὲ αὐτοῦ ἐδεήθη	πρὸς	τὸ παρὸν ~μεθεῖναι αὐτόν, λέγων·
[162]	καὶ ἦλθον πάντα τὰ ὄρνεα	πρὸς	τὸν Δία. Ὁ δὲ κολοιὸς
[169]	θάνατόν μοι ~προὐξένησεν. Ὁ μῦθος	πρὸς	τοὺς διὰ κέρδος εὐτελὲς μέγαν
[153]	ἀποτεμὼν τὰ ἑαυτοῦ αἰδοῖα ῥίπτει	πρὸς	τοὺς διώκοντας καὶ ~οὕτω σωτηρίας
[152]	καὶ λύπας παρέχω. Ὁ λόγος	πρὸς	τοὺς ἐπὶ ~τῶν ἰδίων ἀγαθῶν
[163]	τῆς ἐνταῦθα τροφῆς ἐπανῆλθε πάλιν	πρὸς	τοὺς κολοιούς· ~κἀκεῖνοι οὐ γνωρίζοντες
[161]	ἀπελαθεὶς ὑπ' αὐτῶν ἧκε πάλιν	~πρὸς	τοὺς κολοιούς. Οἱ δὲ ἀγανακτοῦντες
[163]	~αποτυχὼν τῆς ἐνταῦθα τροφῆς ἐπανῆκε	πρὸς	τοὺς κολοιοὺς πάλιν. ~Κἀκεῖνοι διὰ
[161]	διαφέρων, ὑπερφρονήσας ~τοὺς ὁμοφύλους, παρεγένετο	πρὸς	τοὺς κόρακας καὶ τούτοις ἠξίου
[187]	ἀντιφερίζειν· νίκης τε στέρεται ~καὶ	πρὸς	τούτοις γελοῖα πάσχει. ~Κώνωψ καὶ
[163]	ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους ~ὅτι ἡ πλεονεξία	πρὸς	τῷ μηδὲν ὠφελεῖν, ἀφαιρεῖται καὶ
[163]	ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους ὅτι ἡ ~πλεονεξία	πρὸς	τῷ μηδὲν ὠφελεῖν πολλάκις καὶ
[170]	~ἀνθρώπων οἱ τοῖς κρείττοσιν ἀνθαμιλλώμενοι	πρὸς	τῷ τῶν ἴσων μὴ ~ἐφικέσθαι,
[170]	ἀνθρώπων οἱ τοῖς κρείττοσιν ~ἁμιλλώμενοι,	πρὸς	τῷ τῶν ἴσων μὴ ἐφικέσθαι
[165]	κρέας μεγάλα ἐκεκράγει. Ἐκείνη δὲ	προσδραμοῦσα	καὶ ~τὸ κρέας ἁρπάσασα ἔφη·
[161]	ἀγανακτοῦντες ἐπὶ τῇ ὕβρει οὐ	~προσεδέξαντο	αὐτόν. Οὕτω τε συνέβη αὐτῷ
[162]	πτερὰ ~συλλεξάμενος, ἑαυτῷ περιέθηκε καὶ	προσεκόλλησε.	Συνέβη οὖν ἐκ ~τούτου εὐειδέστερον
[174]	~ἠγόρασε. Καὶ ἔχων ποτὲ συνδείπνους	προσελθὼν	παρεκάλει αὐτὸν ~ᾆσαι ἐν τῷ
[178]	δεῦρο ~συνδείπνησόν μοι. Ὁ δὲ	προσελθὼν	χαίρων ἵστατο, βλέπων τὸ μέγα
[160]	δὲ τοὺς ὀλύνθους ~μηδέπω πεπείρους	προσέμενεν	ἕως σῦκα γένωνται. Ἀλώπηξ δὲ
[196]	τι ~σπήλαιον καὶ ἐνταῦθα κατακλιθεὶς	προσεποιεῖτο	νοσεῖν· καὶ οὕτω τὰ ~παραγενόμενα
[160]	Ἀλλὰ πεπλάνησαι, ὦ οὗτος, ἐλπίδι	προσέχων,	ἥτις βουκολεῖν ~μὲν οἶδε, τρέφειν
[193]	ἐπιτηδεύματα καταλιπόντες καὶ τοῖς μηδὲν	~προσήκουσιν	ἐπιβαλλόμεμοι εἰκότως δυστυχοῦσιν. ~(Λέαινα καὶ
[155]	Ὁ δὲ κύων ἠπορημένος, ὡς	προσῆλθεν	~αὐτῷ, οἰόμενος ὑπ' αὐτοῦ βαπτίζεσθαι,
[187]	εἰς τοὐπίσω. ~Τοῦτον δ' ἀλώπηξ	προσιδοῦς'	ἐπεφώνει· ~Πῶς σὺ διώκεις οὗ
[163]	ἡσύχαζεν, οἰόμεναι περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι,	προσίεντο·	ἐπεὶ δέ ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο,
[163]	ἡσύχαζεν, οἰόμεναι περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι,	προσίεντο·	ἐπειδὴ δέ ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο,
[181]	λόγος ὅτι οἱ ἀδικάστως πρᾶγμα	προσιόντες	λανθάνουσιν ~ἑαυτοὺς περιπείροντες ἀτόποις. ~Κύων
[199]	συμβουλεύω καὶ σὲ ἐλθεῖν καὶ	~προσμένειν	τελευτῶντι αὐτῷ. Οὕτως εἶπεν ἡ
[163]	μηδὲν ὠφελεῖν πολλάκις καὶ τὰ	προσόντα	~ἀφαιρεῖται. ~(Κολοιὸς καὶ περιστεραί. ~Κολοιὸς
[163]	μηδὲν ὠφελεῖν, ἀφαιρεῖται καὶ τὰ	προσόντα	~πολλάκις. ~Κολοιὸς φυγάς. ~Κολοιόν τις
[199]	ἔλαφον σκιρτῶσαν ἐν ~τᾶς ὕλαις·	προσπαίσασα	δὲ αὐτῇ καὶ χαίρειν εἰποῦσα
[151]	τῷ τέκνῳ, μηδὲ ταῖς πτέρναις	~πρόστριβε	τὰς πλευράς σου. Ἔφη δὲ
[151]	τῇ ὑγρᾷ πέτρᾳ τὰς ~πλευρὰς	προστρίβειν.	Ὁ δὲ εἶπεν· Μῆτερ, σύ,
[199]	νοσήσας ἔκειτο ἐν φάραγγι· τῇ	προσφιλεῖ	δὲ ἀλώπεκι, ᾗ ~προσωμίλει, εἶπεν·
[199]	τῇ προσφιλεῖ δὲ ἀλώπεκι, ᾗ	~προσωμίλει,	εἶπεν· εἰ θέλεις ὑγιᾶναί με
[188]	περὶ ~τὰς ῥίνας αὐτοῦ ἄτριχα	πρόσωπα.	Καὶ ὁ λέων τοῖς ἰδίοις
[180]	Τοῦ δὲ εἰπόντος ~τὸν θυρωρὸν	πρότερον	διυπνίσαι ὑπὸ τὴν ῥίζαν καθεύδοντα,
[176]	κέρδους ἐπισφαλεῖς μόχθους ~ὑφιστάμενοι φθάνουσι	πρότερον	καταναλισκόμενοι ἢ ὧν βούλονται ~περιγενόμενοι.
[166]	ζῷον, ~πῶς σοι πιστεύσω, ὅτι	πρότερόν	σου δεσπότην ἠδίκησας; ~Κόραξ καὶ
[198]	ἀπογυμνώσωσιν, εὐάλωτοι τούτοις ~γίνονται οἷς	πρότερον	φοβεροὶ καθεστήκεσαν. ~Λέων κιὰ ἀλώπηξ
[169]	σίτου μικρὸς τὸν θάνατόν μοι	~προὐξένησεν.	Ὁ μῦθος πρὸς τοὺς διὰ
[170]	μαντεύεσθαι ~ἀνθρώποις καὶ τὸ μέλλον	προφαίνειν	καὶ διὰ τοῦτο ὑπ' αὐτῶν
[199]	~ἐκυρώθης βασιλεύειν. Τί μοι ἔσται	πρώτῃ	σοι εἰπούσῃ; Ἀλλ' εὖξαί μοι
[151]	~Ὁ μῦθος τοὺς μεμψιμούρους ἐλέγχει·	πρῶτον	γὰρ αὐτοὺς ὀρθὰ βιοῦν ~δεῖ
[197]	Καὶ ὃς ἐξελθεῖν μὴ δυνάμενος	πρῶτον	~μὲν τὰ ποίμνια διέφθειρεν, ἔπειτα
[176]	αὐτῶν ἐφικέσθαι, συνέθεντο ἀλλήηαις ~ὅπως	πρῶτον	τὸ ὕδωρ ἐκπίωσι, εἶθ' οὕτως
[162]	καὶ τὰ ἀποπίπτοντα τῶν ὀρνέων	πτερὰ	~συλλεξάμενος, ἑαυτῷ περιέθηκε καὶ προσεκόλλησε.
[151]	ἔλεγε τῷ τέκνῳ, μηδὲ ταῖς	πτέρναις	~πρόστριβε τὰς πλευράς σου. Ἔφη
[162]	ὄρνεα, ἕκαστον τὸ ἴδιον αὐτοῦ	πτερὸν	ἀφείλετο. ~Οὕτω τε συνέβη αὐτῷ
[193]	Ἄξια σύ γε ~πέπονθας, ὅτι	πτηνὸν	γεννηθεὶς ἐπὶ θαλάσσης τὴν δίαιταν
[169]	Οἴμοι τῷ ταλαιπώρῳ καὶ ~δυστηνῷ	πτηνῷ·	οὐ διὰ χρυσόν, οὐ διὰ
[169]	Οἴμοι τῷ ταλαιπώρῳ ~καὶ δυστήνῳ	πτηνῷ·	οὐ χρυσὸν ἐνοσφισάμην τινός, οὐκ
[199]	δεσπότην. Ἀλλ' ἐλθὲ καὶ μηδὲν	~πτοηθῇς	καὶ γενοῦ ὡς πρόβατον. Ὄμνυμι
[195]	~τίγρις, κύων δὲ λαγωῷ. Ὁ	πτὼξ	δὲ ἔφη· Πολλὰ ηὐχόμην ἰδεῖν
[174]	Καὶ δή τις περιτυχὼν ~κύκνῳ	πωλουμένῳ	καὶ ἀκούσας ὅτι εὐμελέστατόν ἐστι
[178]	καθ' ὁδὸν ~αὐτῷ σαναντώντων, ἐπηρώτα·	Πῶς	ἐδείπνησας, φίλος; Ὁ δὲ πρὸς
[196]	ἄποθεν τοῦ ~σπηλαίου ἐπυνθάνετο αὐτοῦ	πῶς	ἔχοι. Τοῦ δὲ εἰπόντος· Κακῶς,
[188]	ἀράχνης δεσμῷ ἐμπλακεὶς ~ἐσθιόμενος ἀπωδύρετο	πῶς	μεγίστοις πολεμῶν ὑπό εὐτελοῦς ζώου,
[166]	αὐτὸν εἶπεν· Ὦ κάκιστον ζῷον,	~πῶς	σοι πιστεύσω, ὅτι πρότερόν σου
[187]	~Τοῦτον δ' ἀλώπηξ προσιδοῦς' ἐπεφώνει·	~Πῶς	σὺ διώκεις οὗ τὴν φωνὴν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/05/2005