Fables
[199]	ὕλαις· προσπαίσασα δὲ αὐτῇ καὶ	χαίρειν	εἰποῦσα ἔφη· Ἀγαθά ~σοι ἦλθον
[178]	~συνδείπνησόν μοι. Ὁ δὲ προσελθὼν	χαίρων	ἵστατο, βλέπων τὸ μέγα ~δεῖπνον,
[199]	ἔλαφος χολωθεῖσα καὶ φρίξασα τὴν	χαίτην	~εἶπεν· Ὦ κάθαρμα, ἀλλὰ οὐκέτι
[199]	ταύτην ~ἀγαγεῖν. Ἡ δὲ εἶπεν·	Χαλεπὸν	καὶ δύσκολον ἐπιτάττεις ἐμοὶ πρᾶγμα,
[181]	καταπίνειν εἰθισμένος, ἰδών τινα κόχλον,	χάνας	τὸ ~στόμα αὐτοῦ, μεγίστῃ συνολκῇ
[178]	τῇ καρδίᾳ· Βαβαί, πόση μοι	χαρὰ	ἄρτι ἐξαπιναίως ~ἐφάνη· τραφήσομαί τε
[153]	~ἀνθρώπων διωκόμενος καταλαμβάνηται, γινώσκων οὗ	χάριν	~διώκεται, ἀποτεμὼν τὰ ἑαυτοῦ αἰδοῖα
[153]	διώκει ἐκτέμνειν βουλόμενος, εἰδὼς οὗ	χάριν	διώκεται, ~μέχρι μέν τινος φεύγει
[174]	τῶν ἀνθρώπων, ἅ μὴ ἐκόντες	χαρίσασθαι	βούλονται, ~ταῦτα ἄκοντες ἐπιτελοῦσιν. ~(Κύνες
[152]	εὐφραίνω, ὑπὸ τούτων δεινὰς ~ἀντιλαμβάνω	χάριτας.	~{Ὅτι} τοὺς ἀχαρίστους καὶ κακούργους,
[182]	ποτὲ ~δὲ αυ̣ τοῦ τὰ	χε	ίλη περιέλειχεν. Ὁ δὲ ἀπαυδήσας
[199]	Καὶ ἡ μὲν ~ἀλώπηξ τὰς	χεῖρας	ἐκρότησεν, ὅτι εἰς μάτην ἐκοπίασεν.
[199]	λόγοις ~ἐξαπατήσασα ἄγε εἰς ἐμὰς	χεῖρας·	ἐπιθυμῶ γὰρ αὐτῆς ἐγκάτων καὶ
[199]	ἥτις δὶς εἰς οἶκον καὶ	χεῖρας	λέοντος ~εἰσῆλθεν. ~Ὅτι ὁ τῆς
[191]	ὅτι οἱ δυστυχοῦντες ἐξ ἑτέρων	χείρονα	~πασχόντων παραμυθοῦνται. ~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι.
[199]	ἀποθνῄσκων· σὺ δὲ οὐδὲ κνίσμα	χειρὸς	ἀρρώστου ~ὑπέστης. Καὶ νῦν ὑπὲρ
[162]	αὐτός. Τοῦ δὲ Διὸς μέλλοντος	~χειροτονῆσαι	αὐτοῖς τὸν κολοιὸν βασιλέα διὰ
[199]	~εἶπεν· Ὦ κάθαρμα, ἀλλὰ οὐκέτι	χειρώσῃ	με· εἰδὲ καὶ πλησιάσεις μοι,
[179]	εἶπον· ~Καλῶς ἡμῖν τὸ πενιχρῶς	χῆν	οὔτε λέουσιν οὔτε ἄρκοις μαχομένοις.
[173]	ἕνεκεν. Ἐπεὶ δὲ ἔδει τὸν	~χῆνα	παθεῖν ἐφ' οἷς ἐτρέφετο, νὺξ
[173]	ἀντὶ χηνὸς ἀπαχθείς. ~Ανὴρ εὐπορῶν	χῆνά	τε ἅμα καὶ κύκνον ἔτρεφεν,
[173]	Ὁ δὲ κύκνος, ἀντὶ τοῦ	χηνὸς	ἀπαχθείς, ᾄδει τι ~μέλος θανάτου
[173]	καιρὸν δρώμενον ἐπονείδιστον. ~Κύκνος ἀντὶ	χηνὸς	ἀπαχθείς. ~Ανὴρ εὐπορῶν χῆνά τε
[199]	ἔστη ἀναιδῶς. Ἡ δὲ ἔλαφος	χολωθεῖσα	καὶ φρίξασα τὴν χαίτην ~εἶπεν·
[162]	~Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ	χρεωφειλέται,	μέχρι μὲν τὰ ἀλλότρια ~ἔχουσι
[199]	~σπευδούσῃ, μὴ πάλιν με ζητήσῃ·	χρῄζει	γάρ με σύμβουλον ἐν πᾶσιν.
[162]	μέχρι μὲν τὰ ἀλλότρια ~ἔχουσι	χρήματα,	δοκοῦσί τινες εἶναι, ἐπειδὰν δὲ
[153]	ἀνθρώπων φρόνιμοί εἰσιν ὅσοι διὰ	χρήματα	~ἐπιβουλευόμενοι ἐκεῖνα ὑπερορῶσιν ὑπὲρ τοῦ
[153]	~ἑαυτῶν σωτηρίας οὐδένα λόγον τῶν	χρημάτων	ποιοῦνται. ~Κηπουρὸς ἀρδεύων λάχανα. ~Κηπουρῷ
[189]	ἀπέλθῃς, γνώσομαι. ~Τούτῳ τῷ λόγῳ	χρήσαιτο	ἄν τις πρὸς ἄνδρα ἀδύνατον,
[153]	τὰ ~αἰδοῖα εἴς τινας θεραπείας	χρήσιμα	εἶναι. Καὶ δή, εἴ ποτέ
[153]	οὗ ~τὰ αἰδοῖά φασιν ἰατροῖς	χρήσιμα	εἶναι. Οὗτος οὖν, ἐπειδὰν ὑπ'
[158]	ἐδέετο ὅπως αὐτὸν ἀπολύσωσι, λέγων	χρήσιμον	~ἑαυτὸν τοῖς ἀνθρώποις εἶναι νύκτωρ
[158]	ὡς ἂν αὐτὸν ἀπολύσωσι, λέγων	χρήσιμος	εἶναι τοῖς ἀνθρώποις ~νυκτὸς αὐτοὺς
[158]	τοῖς πονηροῖς ἐναντιοῦται ἃ τοῖς	~χρηστοῖς	ἐστιν εὐεργετήματα. ~Κοιλία καὶ πόδες.
[180]	αὐτόν· Ἀγαθὸν ὄρνεον εἶ καὶ	χρηστὸν	τοῖς ἀνθρώποις· ~κατάβηθι δὲ ὅπως
[158]	τοῖς πονηροῖς ἠναντίωται ἅτινα τῶν	χρηστῶν	ἐστιν ~εὐεργετήματα. ~(Κλέπται καὶ ἀλεκτρυών.
[189]	ἐπιστὰς κέρατι ταύρου καὶ πολὺν	χρόνον	ἐπικαθίσας, ἐπειδὴ ~ἀπαλλάττε σθαι ἔμελλεν,
[169]	ταλαιπώρῳ ~καὶ δυστήνῳ πτηνῷ· οὐ	χρυσὸν	ἐνοσφισάμην τινός, οὐκ ἄργυρον, οὐκ
[169]	καὶ ~δυστηνῷ πτηνῷ· οὐ διὰ	χρυσόν,	οὐ διὰ ἄργυρον, οὐ διὰ
[163]	κολοιοὺς πάλιν. ~Κἀκεῖνοι διὰ τὸ	χρῶμα	αὐτὸν οὐκ ἐπιγνόντες, τῆς μεθ'
[163]	οὐ γνωρίζοντες αὐτὸν διὰ τὸ	χρῶμα	τῆς μετ' αὐτῶν διαίτης ~ἀπεῖρξαν
[192]	κακὸν συνέβη κακῶς τῇ ~περιεργειᾳ	χρωμένοις.	~Λάρος καὶ ἰκτῖνος. ~Λάρος ἰχθὺν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/05/2005