Fables |
[200] |
τοὺς
μὲν
παρειμένους,
~τὸν
δὲ
|
νεβρὸν |
ἐν
μέσῳ
κείμενον,
ἀραμένη
αὐτόν, |
[200] |
~πεπτωκότας
αὐτοὺς
ἰδοῦσα
καὶ
τὸν
|
νεβρὸν |
ἐν
τῷ
μέσῳ
κείμενον,
διὰ |
[200] |
ἀλώπηξ.
~Λέων
καὶ
ἄρκτος,
ἐλάφου
|
νεβρὸν |
εὑρόντες,
περὶ
τούτου
ἐμάχοντο.
~Δεινῶς |
[200] |
ἄρκτος.
~Λέων
καὶ
ἄρκτος,
ὁμοῦ
|
νεβρῷ |
περιτυχόντες,
περὶ
τούτου
ἐμάχοντο.
~Δεινῶς |
[193] |
τοῦ
φάρυγγος,
ἐπὶ
τῆς
~ἠϊόνος
|
νεκρὸς |
ἔκειτο.
Ἰκτῖνος
δὲ
αὐτὸν
θεασάμενος |
[153] |
ἐστὶ
ζῷον
τετράπουν
ἐν
λίμνῃ
|
νεμόμενον. |
Τούτου
λέγεται
τὰ
~αἰδοῖα
εἴς |
[175] |
μῦθος
δηλοῖ
ὅτι
καὶ
τῶν
|
νέων |
οἱ
μηδὲν
ἐπιστάμενοι
οὐ
μεμπτοί |
[184] |
ὅτι
οἱ
~φρόνιμοι
τῶν
α̣
|
νθρώπων, |
ὅταν
περίτικινδυνεύσντες
σωθῶσι,
διὰ
βίου |
[187] |
ὅς
ἐθέλει
πρὸς
κρείττονας
ἀντιφερίζειν·
|
νίκης |
τε
στέρεται
~καὶ
πρὸς
τούτοις |
[188] |
ἕως
ἀπηύδησεν.
Ὁ
δὲ
κώνωψ
|
νικήσας |
τὸν
λέοντα,
~σαλπίσας
καὶ
ἐπινίκιον |
[199] |
βασιλεὺς
ἡμῶν
λέων
γείτων
ἐστίμοι·
|
~νοσεῖ |
δὲ
καὶ
ἔστιν
ἐγγὺς
τοῦ |
[196] |
~σπήλαιον
καὶ
ἐνταῦθα
κατακλιθεὶς
προσεποιεῖτο
|
νοσεῖν· |
καὶ
οὕτω
τὰ
~παραγενόμενα
πρὸς |
[199] |
κιὰ
ἀλώπηξ
καὶ
ἔλαφος.
~Λέων
|
νοσήσας |
ἔκειτο
ἐν
φάραγγι·
τῇ
προσφιλεῖ |
[168] |
σωτηρίας
ἐκινδύνευσεν.
~Κόραξ
νοσῶν.
~Κόραξ
|
νοσῶν |
ἔφη
τῇ
μητρί·
Μῆτερ,
εὔχου |
[168] |
καὶ
~περὶ
σωτηρίας
ἐκινδύνευσεν.
~Κόραξ
|
νοσῶν. |
~Κόραξ
νοσῶν
ἔφη
τῇ
μητρί· |
[199] |
τῆς
φιλοδοξίας
ἔρως
τὸν
ἀνθρώπινον
|
νοῦν |
ἐπιθολοῖ
καὶ
τὰς
~τῶν
κινδύνων |
[199] |
ἡ
ἀλώπηξ.
Τῆς
δὲ
ὁ
|
νοῦς |
~ἐτυφώθη
τοῖς
λόγοις,
καὶ
ἦλθεν |
[180] |
~κατάβηθι
δὲ
ὅπως
ᾄσωμεν
τὰς
|
νυκτερινὰς |
ᾠδὰς
καὶ
~συνευφρανθῶμεν
ἀμφότεροι.
Ὁ |
[158] |
λέγων
χρήσιμος
εἶναι
τοῖς
ἀνθρώποις
|
~νυκτὸς |
αὐτοὺς
ἐπὶ
τὰ
ἔργα
ἐγείρων. |
[180] |
τῷ
ἅμα
~ὥδευον.
Τῆς
δὲ
|
νυκτὸς |
καταλαβούσης,
ἐν
τόπῳ
ἀλσώδει
ἐλθόντες, |
[180] |
τοῦ
δένδρου
ἀφύπνωσε,
καὶ
τῆς
|
νυκτὸς |
~παρελθούσης
καὶ
αὐγῆς
καταλαβούσης,
ὁ |
[158] |
χρήσιμον
~ἑαυτὸν
τοῖς
ἀνθρώποις
εἶναι
|
νύκτωρ |
αὐτοὺς
ἐπὶ
τὰ
ἔργα
ἐγείροντα. |
[180] |
δὲ
ἀλεκτρυόνος
~κατὰ
τὸ
εἰωθὸς
|
νύκτωρ |
φωνήσαντος,
ἀλώπηξ
ἀκούσασα
πρὸς
αὐτὸν |
[198] |
ὁ
~λέων
ἐπέκειτο,
ἔλεγεν
ὡς
|
νυμφίον |
μὲν
αὐτὸν
ἄξιον
τῆς
θυγατρὸς |
[184] |
μέλλοντος
θήσειν
αὐτὸν,
ἐδεῖτο
μὴ
|
νῦν |
αὐτὸν
καταθῦσαι.
~Νῦν
μὲν
γάρ, |
[184] |
ἐδεῖτο
μὴ
νῦν
αὐτὸν
καταθῦσαι.
|
~Νῦν |
μὲν
γάρ,
φησί,
λεπτός
εἰμι |
[184] |
τὸ
παρὸν
~μεθεῖναι
αὐτόν,
λέγων·
|
Νῦν |
μὲν
λεπτός
εἰμι
καὶ
ἰσχνός· |
[199] |
κνίσμα
χειρὸς
ἀρρώστου
~ὑπέστης.
Καὶ
|
νῦν |
ὑπὲρ
σὲ
πλεῖον
ἐκεῖνος
θυμοῦται, |
[184] |
ἄγειν·
ἐὰν
οὖν
ἀφῇς
με
|
νῦν, |
ὕστερον
~λιπαρώτερον
καταθοινήσῃ
με.
Ὁ |
[173] |
~χῆνα
παθεῖν
ἐφ'
οἷς
ἐτρέφετο,
|
νὺξ |
μὲν
ἦν,
καὶδιαγινώσκειν
ὁ
καιρὸς |
[199] |
μέν
ἐστιν
ἀγνώμων,
~ἄρκτος
δὲ
|
νωθρός, |
πάρδαλις
δὲ
θυμώδης,
τίγρις
ἀλαζών· |