Fables
[153]	ἐν λίμνῃ νεμόμενον. Τούτου λέγεται	τὰ	~αἰδοῖα εἴς τινας θεραπείας χρήσιμα
[153]	λίμναις τὰ πολλὰ διαιτώμενον, οὗ	~τὰ	αἰδοῖά φασιν ἰατροῖς χρήσιμα εἶναι.
[162]	ἀνθρώπων οἱ χρεωφειλέται, μέχρι μὲν	τὰ	ἀλλότρια ~ἔχουσι χρήματα, δοκοῦσί τινες
[162]	ἑαυτὸν δυσμορφίᾳ ~περικείμενον, ἀπελθὼν καὶ	τὰ	ἀποπίπτοντα τῶν ὀρνέων πτερὰ ~συλλεξάμενος,
[191]	ἀκούσαντες τῆς ποδοψοφίας αὑτοὺς εἰς	~τὰ	βαθῆ τῆς λίμνης ἐδίδοσαν. Εἶς
[154]	εὐθαλῆ τέ ἐστι καὶ στερεά,	~τὰ	δὲ ἥμερα λεπτὰ καὶ μεμαρασμένα.
[162]	πάντων ~καταστήσῃ ἐπ' αὐτοῖς βασιλέα.	Τὰ	δὲ παραγενόμενα ἐπί τινα ~ποταμὸν
[153]	ἐπειδὰν δὲ περικατάληπτος γένηται, ~ἀποκόπτων	τὰ	ἑαυτοῦ αἰδοῖα ῥίπτει καὶ οὕτως
[153]	γινώσκων οὗ χάριν ~διώκεται, ἀποτεμὼν	τὰ	ἑαυτοῦ αἰδοῖα ῥίπτει πρὸς τοὺς
[158]	ἀνθρώποις εἶναι νύκτωρ αὐτοὺς ἐπὶ	τὰ	ἔργα ἐγείροντα. ~Ὅι δὲ ὑποτυχόντες
[158]	τοῖς ἀνθρώποις ~νυκτὸς αὐτοὺς ἐπὶ	τὰ	ἔργα ἐγείρων. Οἱ δὲ ἔφασαν·
[195]	ταύτην, ἵνα τοῖς βιαίοις φοβερὰ	τὰ	εὐτελῆ φανῶσιν. ~Ὅτι δικαιοσύνης ἐν
[152]	αὐτὴν καὶ βάκλοις κατέκλων διὰ	τὰ	κάρυα. Ἡ δὲ οἰκτρὸν ἔφη·
[154]	λάχανα. ~Κηπουρῷ τις ἐπιστὰς ἀρδεύοντι	τὰ	λάχανα ἐπυνθάνετο αὐτοῦ τὴν ~αἰτίαν
[154]	αὐτοῦ τὴν ~αἰτίαν δι' ἣν	τὰ	μὲν ἄγρια τῶν λαχάνων εὐθαλῆ
[193]	τὴν δίαιταν ἐποιοῦ. ~Οὕτως οἱ	τὰ	οἰκεῖα ἐπιτηδεύματα καταλιπόντες καὶ τοῖς
[162]	βασιλέα διὰ τὴν εὐπρέπειαν, ~ἀγανακτήσαντα	τὰ	ὄρνεα, ἕκαστον τὸ ἴδιον αὐτοῦ
[162]	τῆς ~προθεσμίας καὶ ἦλθον πάντα	τὰ	ὄρνεα πρὸς τὸν Δία. Ὁ
[199]	μὲν λέων ~δεῖπνον εἶχε, πάντα	τὰ	ὀστᾶ καὶ μυελοὺς καὶ ἔγκατα
[183]	Ὁ ~μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλάκις	τὰ	παθήματα τοῖς ἀνθρώποις μαθήματα ~γίνονται.
[183]	~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι πολλάκις	τὰ	παθήματα τοῖς ἀνθρώποις μαθήματα ~γίνονται.
[196]	κατακλιθεὶς προσεποιεῖτο νοσεῖν· καὶ οὕτω	τὰ	~παραγενόμενα πρὸς αὐτὸν ἐπὶ τὴν
[188]	σαλπίσας ὁ κώνωψ ἐνεπήγετο, δάκνων	τὰ	περὶ ~τὰς ῥίνας αὐτοῦ ἄτριχα
[197]	ἐξελθεῖν μὴ δυνάμενος πρῶτον ~μὲν	τὰ	ποίμνια διέφθειρεν, ἔπειτα δὲ καὶ
[153]	ζῷόν ἐστι τετράπουν ἐν λίμναις	τὰ	πολλὰ διαιτώμενον, οὗ ~τὰ αἰδοῖά
[199]	ὄφεσι φοβερόν. Καὶ τί σοι	τὰ	πολλὰ λέγω; ~ἐκυρώθης βασιλεύειν. Τί
[163]	τῷ μηδὲν ὠφελεῖν πολλάκις καὶ	τὰ	προσόντα ~ἀφαιρεῖται. ~(Κολοιὸς καὶ περιστεραί.
[163]	τῷ μηδὲν ὠφελεῖν, ἀφαιρεῖται καὶ	τὰ	προσόντα ~πολλάκις. ~Κολοιὸς φυγάς. ~Κολοιόν
[178]	κἀκεῖσε τὴν κέρκον. Περιστρέφοντα, ~κατασχὼν	τὰ	σκέλη αὐτοῦ ἔρριψε παραχρῆμα ἔξωθεν
[181]	οἰηθεὶς ὠὸν ~εἶναι. Βαρούμενος δὲ	τὰ	σπλάγχνα καὶ ὀδυνώμενος ἔλεγε· Δίκαια
[199]	πρόβατον. Ὄμνυμι γάρ σοι εἰς	τὰ	φύλλα ~πάντα καὶ πηγὰς μηδὲν
[182]	ἔδακνε, ποτὲ ~δὲ αυ̣ τοῦ	τὰ	χε ίλη περιέλειχεν. Ὁ δὲ
[199]	δὲ ἐφορμήσας αὐτῇ ἐν σπουδῇ	τὰ	ὦτα μόνον τοῖς ~ὄνυξιν ἐσπάραξεν.
[151]	καρκῖνος ἔλεγε τῷ τέκνῳ, μηδὲ	ταῖς	πτέρναις ~πρόστριβε τὰς πλευράς σου.
[156]	καὶ τῶν ῥητόρων ἔνιοι ἐν	ταῖς	σχολαῖς ~δοκοῦντες εἶναί τινες, ὅταν
[199]	Ἡ δὲ ταχέως ἔσπευδεν ἐν	ταῖς	ὕλαις. Καὶ ἡ μὲν ~ἀλώπηξ
[169]	πεσὼν ἐθρήνει λέγων· Οἴμοι τῷ	ταλαιπώρῳ	καὶ ~δυστηνῷ πτηνῷ· οὐ διὰ
[169]	ἁλοὺς θρηνῶν ἔλεγεν· Οἴμοι τῷ	ταλαιπώρῳ	~καὶ δυστήνῳ πτηνῷ· οὐ χρυσὸν
[179]	εἰδὼς μάχεσθαι, ἰδὼν πολλοὺς ἐν	~τάξει	ἱσταμένους, ῥήξας τὸν κλοιὸν τοῦ
[161]	οἱ τὰς πατρίδας ἀπολιπόντες καὶ	τὰς	~ἀλλοδαπὰς προκρίνοντες οὔτε ἐν ἐκείναις
[176]	ὕδωρ ἐκπίωσι, εἶθ' οὕτως ἐπὶ	τὰς	βύρσας ~παραγένωνται. Συνέβη δὲ αὐταῖς
[197]	οἱ τοὺς ἰσχυροτέρους διερεθίζοντες εἰκότως	~τὰς	ἐξ αὑτῶν πλημμελείας ὑπομένουσιν. ~Λέων
[200]	ἰδίων πόνων τοὺς τυχόντας ὁρῶσι	τὰς	ἐπικαρπίας ~ἀποφερομένους. ~(Λέων καὶ ἄρκτος.
[171]	ἔφη πρὸς ~αὐτήν· Τί μάτην	τὰς	θυσίας ἀναλίσκεις; ἡ γὰρ δαίμων
[171]	πρὸς αὐτὴν ~ἔφη· Τί μάτην	τὰς	θυσίας ἀναλίσκεις; ἡ γὰρ θεὸς
[180]	ἀνθρώποις· ~κατάβηθι δὲ ὅπως ᾄσωμεν	τὰς	νυκτερινὰς ᾠδὰς καὶ ~συνευφρανθῶμεν ἀμφότεροι.
[161]	~Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ	τὰς	πατρίδας ἀπολιπόντες καὶ τὰς ~ἀλλοδαπὰς
[151]	ἔλεγε μηδὲ τῇ ὑγρᾷ πέτρᾳ	τὰς	~πλευρὰς προστρίβειν. Ὁ δὲ εἶπεν·
[151]	τέκνῳ, μηδὲ ταῖς πτέρναις ~πρόστριβε	τὰς	πλευράς σου. Ἔφη δὲ τῇ
[156]	~δοκοῦντες εἶναί τινες, ὅταν ἐπὶ	τὰς	πολιτείας ἀφίκωνται, οὐδενὸς ~ἄξιοί εἰσιν.
[156]	εἶναί τινες δοκοῦντες, ὅταν ~ἐπὶ	τὰς	πολιτείας ἀφίκωνται, οὐδενὸς ἄξιοι εὑρίσκονται.
[188]	κώνωψ ἐνεπήγετο, δάκνων τὰ περὶ	~τὰς	ῥίνας αὐτοῦ ἄτριχα πρόσωπα. Καὶ
[199]	τὸν ἀνθρώπινον νοῦν ἐπιθολοῖ καὶ	τὰς	~τῶν κινδύνων συμφορὰς οὐ κατανοεῖ.
[199]	εὗρε τὴν ἔλαφον σκιρτῶσαν ἐν	~τᾶς	ὕλαις· προσπαίσασα δὲ αὐτῇ καὶ
[199]	ὕλαις. Καὶ ἡ μὲν ~ἀλώπηξ	τὰς	χεῖρας ἐκρότησεν, ὅτι εἰς μάτην
[179]	ἄλλοι τοῦτον ἰδόντες εὐτραφῆ οἷα	ταῦρον	εἶπον· ~Τί φεύγεις; οδὲ εἶπεν·
[179]	~ἀμφόδων. Κύνες δὲ ἕτεροι οἷάπερ	ταῦρον	ἰδόντες εὐπαθῆμ τγς αἰτίαν ~τῆς
[189]	~τῆς ἀράχνης, ἀπώλετο. ~Κώνωψ καὶ	ταῦρος.	~Κώνωψ ἐπιστὰς κέρατι ταύρου καὶ
[189]	~ἀπαλλάττε σθαι ἔμελλεν, ἐπυνθάνετο τοῦ	ταύρου	εἰ ἤδη βούλεται ~αὐτὸν ἀπελθεῖν.
[189]	καὶ ταῦρος. ~Κώνωψ ἐπιστὰς κέρατι	ταύρου	καὶ πολὺν χρόνον ἐπικαθίσας, ἐπειδὴ
[174]	ἅ μὴ ἐκόντες χαρίσασθαι βούλονται,	~ταῦτα	ἄκοντες ἐπιτελοῦσιν. ~(Κύνες δύο. ~Ἔχων
[184]	ὅταν περί τι κινδυνεύσαντες ~ἐκφύγωσι,	ταῦτα	εἰς ὕστερον φυλάσσονται. ~Κύων κρέας
[178]	με αὔριον ~μηδαμῆ γε πεινᾶσαι.	Ταῦτα	καθ' ἑαυτὸν λέγοντος τοῦ κυνὸς
[158]	ἐᾷς. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	ταῦτα	μάλιστα τοῖς πονηροῖς ἐναντιοῦται ἃ
[158]	κλέπτειν. Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι	~ταῦτα	μάλιστα τοῖς πονηροῖς ἠναντίωται ἅτινα
[199]	τι ποιῆσαι καὶ δόλῳ πάλιν	ταύτην	~ἀγαγεῖν. Ἡ δὲ εἶπεν· Χαλεπὸν
[191]	δρόμου κτύπον ᾔσθοντο, ~εὐθὺς εἰς	ταύτην	εἰσπηδησάντων, τῶν λαγωῶν τις ἀγχινούστερος
[198]	γεωργός. ~Λέων ἐρασθεὶς γεωργοῦ θυγατρὸς,	ταύτην	ἐμνηστεύσατο. Ὁ δὲ μὴ ~ἐκδοῦναι
[195]	Πολλὰ ηὐχόμην ἰδεῖν τὴν ~ἡμέραν	ταύτην,	ἵνα τοῖς βιαίοις φοβερὰ τὰ
[199]	~ἁρπάζει λαθραίως, τοῦ κόπου κέρδος	ταύτην	φαγοῦσα. Ὁ δὲ λέων ~ἅπαντα
[191]	~Τοῦτο τοίνυν κυρώσαντες, ὥρμησαν κατὰ	ταὐτὸν	εἰς τὴν λίμνην, ὡς ~εἰς
[199]	τοῖς ~ὄνυξιν ἐσπάραξεν. Ἡ δὲ	ταχέως	ἔσπευδεν ἐν ταῖς ὕλαις. Καὶ
[153]	τινος φεύγει τῇ τῶν ποδῶν	ταχύτητι	συγχρώμενος, πρὸς τὸ ~ὁλόκληρον ἑαυτὸν
[179]	ἕτεροι οἷάπερ ταῦρον ἰδόντες εὐπαθῆμ	τγς	αἰτίαν ~τῆς φυγῆς ἐπηρώτων. Ὁ
[173]	χηνὸς ἀπαχθείς. ~Ανὴρ εὐπορῶν χῆνά	τε	ἅμα καὶ κύκνον ἔτρεφεν, οὐκ
[178]	χαρὰ ἄρτι ἐξαπιναίως ~ἐφάνη· τραφήσομαί	τε	γὰρ καὶ εἰς κόρον δειπνήσω,
[163]	αὐτῶν διαίτης ~ἀπεῖρξαν αὐτόν. Οὕτω	τε	δυοῖν ἐπιθυμήσας οὐδὲ μιᾶς ἔτυχεν.
[161]	Οἱ δὲ ἀμφιγνοοῦντες αὐτοῦ τό	τε	εἶδος καὶ τὴν φωνὴν ~παίοντες
[154]	μὲν ἄγρια τῶν λαχάνων εὐθαλῆ	τέ	ἐστι καὶ στερεά, ~τὰ δὲ
[184]	δὲ θεασάμενος καὶ ~συλλαβὼν οἷός	τε	ἦν καταφαγεῖν. Ὁ δὲ αὐτοῦ
[165]	στᾶσα ~ἐπῄνει αὐτὸν ὡς εὐμεγέθη	τε	καὶ καλόν, λέγουσα καὶ ὡς
[198]	δύνασθαι ἐκδοῦναι, ἐὰν μὴ τούς	τε	~ὀδόντας ἐξέλῃ καὶ τοὺς ὄνυχας
[187]	ἐθέλει πρὸς κρείττονας ἀντιφερίζειν· νίκης	τε	στέρεται ~καὶ πρὸς τούτοις γελοῖα
[162]	ἴδιον αὐτοῦ πτερὸν ἀφείλετο. ~Οὕτω	τε	συνέβη αὐτῷ ἀπογυμνωθέντι κολοιὸν πάλιν
[161]	ὕβρει οὐ ~προσεδέξαντο αὐτόν. Οὕτω	τε	συνέβη αὐτῷ τῆς ἐξ ἀμφοτέρων
[196]	οἱ φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων ἐκ	τεκμηρίων	προορώμενοι τοὺς ~κινδύνους ἐκφεύγουσιν. ~Λέων
[168]	ὑπολαβοῦσα ἔφη· Τίς σε, ὦ	τέκνον,	τῶν θεῶν ἐλεήσει; τίνος γὰρ
[151]	λοξὰ περιπάτει, καρκῖνος ἔλεγε τῷ	τέκνῳ,	μηδὲ ταῖς πτέρναις ~πρόστριβε τὰς
[173]	μηνύει τὴν φύσιν, τὴν δὲ	~τελευτὴν	διαφεύγει τῷ μέλει. ~Ὁ μῦθος
[173]	δηλοῖ ὅτι πολλάκις ἡ μουσικὴ	τελευτῆς	ἀναβολὴν ~ἀπεργάζεται. ~Κύκνος καὶ δεσπότης.
[199]	καὶ σὲ ἐλθεῖν καὶ ~προσμένειν	τελευτῶντι	αὐτῷ. Οὕτως εἶπεν ἡ ἀλώπηξ.
[153]	~(Κάστωρ. ~Ὁ κάστωρ ζῷόν ἐστι	τετράπουν	ἐν λίμναις τὰ πολλὰ διαιτώμενον,
[153]	ἐλέγχει. ~(Κάστωρ. ~Κάστωρ ἐστὶ ζῷον	τετράπουν	ἐν λίμνῃ νεμόμενον. Τούτου λέγεται
[196]	δὲ θηρίων καταναλωθέντων, ἀλώπηξ τὸ	~τέχνασμα	αὐτοῦ συνεῖσα παρεγένετο, καὶ στᾶσα
[186]	δὲ τὸν κώδωνα σείων ἐν	τῇ	ἀγορᾷ ~ἠλαζονεύετο. Γραῦς δὲ κύων
[192]	οὐδὲν ἢ ὁ λαγωὸς δεῖπνος	τῇ	~ἀλώπεκι. Ὁ δὲ λαγωὸς ἔφη·
[192]	~Λαγωὸς καὶ ἀλώπηξ. ~Ὁ λαγωὸς	τῇ	ἀλώπεκι· Ὄντως πολλὰ κερδαίνεις ἢ
[159]	ποδῶν ~λεγόντων ὅτι τοσοῦτον προέχουσι	τῇ	ισχύι ὡς καὶ αὐτὴν τὴν
[178]	τὸ μέγα ~δεῖπνον, βοῶν ἐν	τῇ	καρδίᾳ· Βαβαί, πόση μοι χαρὰ
[194]	καυχωμένην ἀγέλην παίδων ἔχουσαν εἰπεῖν	τῇ	λεαίνῃ· ~Πόσους παῖδας σὺ γεννᾷς;
[173]	τι ~μέλος θανάτου προοίμιον, καὶ	τῇ	μὲν ᾠδῇ μηνύει τὴν φύσιν,
[168]	~Κόραξ νοσῶν. ~Κόραξ νοσῶν ἔφη	τῇ	μητρί· Μῆτερ, εὔχου τῷ θεῷ
[151]	τὰς πλευράς σου. Ἔφη δὲ	τῇ	μητρὶ ὁ καρκῖνος· Ἐμὲ ~διδάσκουσα,
[192]	πολλάκις μέγιστον κακὸν συνέβη κακῶς	τῇ	~περιεργειᾳ χρωμένοις. ~Λάρος καὶ ἰκτῖνος.
[177]	με ὑπὸ ~πάντων τῶν ἐν	τῇ	πόλει κυνῶν δάκνεσθαι. ~Οὕτω καὶ
[199]	~Λέων νοσήσας ἔκειτο ἐν φάραγγι·	τῇ	προσφιλεῖ δὲ ἀλώπεκι, ᾗ ~προσωμίλει,
[180]	ἀναβάς, ὁ δὲ ~κύων πρὸς	τῇ	ῥίζῃ τοῦ δένδρου κοίλωμα ἔχοντος.
[153]	~ἐπιβουλευόμενοι ἐκεῖνα ὑπερορῶσιν ὑπὲρ τοῦ	τῇ	σωτηρίᾳ μὴ ~κινδυνεύειν. ~(Κάστωρ. ~Ὁ
[153]	διώκεται, ~μέχρι μέν τινος φεύγει	τῇ	τῶν ποδῶν ταχύτητι συγχρώμενος, πρὸς
[161]	κολοιούς. Οἱ δὲ ἀγανακτοῦντες ἐπὶ	τῇ	ὕβρει οὐ ~προσεδέξαντο αὐτόν. Οὕτω
[151]	περιπατεῖν καρκίνῳ μήτηρ ἔλεγε μηδὲ	τῇ	ὑγρᾷ πέτρᾳ τὰς ~πλευρὰς προστρίβειν.
[199]	~ᾑμαγμένην. Οἱ δὲ ἔδειξαν ἐν	τῇ	ὕλῃ. Εὗρεὲ αὐτὴν καταψυχομένην, ~καὶ
[199]	ἐντολάς σοι δοῦναι περὶ τῆς	τηλικαύτης	~βασιλείας ὡς ἀποθνῄσκων· σὺ δὲ
[154]	ἀρδεύοντι τὰ λάχανα ἐπυνθάνετο αὐτοῦ	τὴν	~αἰτίαν δι' ἣν τὰ μὲν
[196]	Τοῦ δὲ εἰπόντος· Κακῶς, καὶ	~τὴν	αἰτίαν ἐρομένου δι' ἣν οὐκ
[160]	δὲ ~θεασαμένη αὐτον ἐγχρονίζοντα καὶ	τὴν	αἰτίαν παρ' αὐτοῦ μαθοῦσα ~ἔφη
[180]	ὁ κύων ἄφνω πηδήσας καὶ	τὴν	ἀλώπεκα ~δραξάμενος, διεσπάραξεν αὐτήν. ~Ὁ
[199]	εἶχε καὶ λύπη· καὶ ~ἱκέτευε	τὴν	ἀλώπεκα ἐκ δευτέρου τι ποιῆσαι
[197]	εἰσῆλθεν. Ὁ δὲ συλλαβεῖν βουλόμενος	~τὴν	αὐλείαν θύραν ἔκλεισε. Καὶ ὃς
[163]	δέ ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα	τὴν	αὐτοῦ γνοῦσαι φύσιν, ἐξήλασαν παὶουσαι.
[186]	κενόδοξοι τρόποι πρόδηλοί εἰσι δηλοῦντες	τὴν	~ἀφανῆ κακίαν. ~(Κύων λέοντα διώκων
[159]	τῇ ισχύι ὡς καὶ αὐτὴν	τὴν	γαστέρα ~βαστάζειν, ἐκείνη ἀπεκρίνατο· Ἀλλ'
[157]	μυρσινῶνι κίχλα ἐνέμετο· διὰ δὲ	τὴν	γλυκύτητα τοῦ καρποῦ ~οὐκ ἀφίστατο.
[173]	μὲν ᾠδῇ μηνύει τὴν φύσιν,	τὴν	δὲ ~τελευτὴν διαφεύγει τῷ μέλει.
[199]	~μόνῃ σοι δουλεύσω. Οὕτως ἀπατήσασα	τὴν	δειλαίαν ἔπεισε ~δεύτερον ἐλθεῖν. Ἐπεὶ
[193]	ὅτι πτηνὸν γεννηθεὶς ἐπὶ θαλάσσης	τὴν	δίαιταν ἐποιοῦ. ~Οὕτως οἱ τὰ
[185]	ἔχουσα ποταμὸν διέβαινε· θεασαμένη δὲ	τὴν	ἑαυτῆς ~σκιὰν κατὰ τοῦ ὕδατος,
[164]	ἀδείας ἔτυχε, φυγὼν ἧκεν εἰς	τὴν	ἑαυτοῦ ~καλιάν. Περιειληθέντος δὲ τοῦ
[199]	ζῆν, τὴν ἔλαφον τὴν ~μεγίστην,	τὴν	εἰς τὸν δρυμὸν ἰκοῦσαν τοῖς
[199]	Ἡ δὲ ἀλώπηξ ἀπελθοῦσα εὗρε	τὴν	ἔλαφον σκιρτῶσαν ἐν ~τᾶς ὕλαις·
[199]	θέλεις ὑγιᾶναί με καὶ ζῆν,	τὴν	ἔλαφον τὴν ~μεγίστην, τὴν εἰς
[196]	τὰ ~παραγενόμενα πρὸς αὐτὸν ἐπὶ	τὴν	ἐπίσκεψιν ζῷα συνλαμβάνων ~κατήσθιε. Πολλῶν
[162]	αὐτοῖς τὸν κολοιὸν βασιλέα διὰ	τὴν	εὐπρέπειαν, ~ἀγανακτήσαντα τὰ ὄρνεα, ἕκαστον
[195]	δὲ ἔφη· Πολλὰ ηὐχόμην ἰδεῖν	τὴν	~ἡμέραν ταύτην, ἵνα τοῖς βιαίοις
[198]	Ὁ δὲ μὴ ~ἐκδοῦναι θηρίῳ	τὴν	θυγατέρα ὑπομένων, μηδὲ ἀρνήσασθαι διὰ
[197]	ὁ ~γεωργὸς φοβηθεὶς περὶ αὑτοῦ	τὴν	θύραν ἀνέῳξεν. Ἀπαλλαγέντος δὲ ~τοῦ
[178]	ὡς εἶδε τοῦτον ὧδε κἀκεῖσε	τὴν	κέρκον. Περιστρέφοντα, ~κατασχὼν τὰ σκέλη
[178]	τοῦ κυνὸς καὶ ~ἅμα σείοντος	τὴν	κέρκον, ὡς δὴ εἰς τὸν
[198]	ὄνυχας ἐκτέμῃ· τούτους γὰρ δεδοικέναι	τὴν	~κόρην. Τοῦ δὲ ῥᾳδίως διὰ
[191]	κυρώσαντες, ὥρμησαν κατὰ ταὐτὸν εἰς	τὴν	λίμνην, ὡς ~εἰς αὐτὴν ἐμπεσούμενοι
[199]	με καὶ ζῆν, τὴν ἔλαφον	τὴν	~μεγίστην, τὴν εἰς τὸν δρυμὸν
[164]	ἔδωκεν. Ὁ δὲ οὐχ ὑπομείνας	τὴν	μετ' ἀνθρώπων ~δίαιταν, ὡς πρὸς
[178]	πόσεως μεθυσθεὶς ὑπὲρ κόρον ~οὐδὲ	τὴν	ὁδὸν αὐτὴν ὅθεν ἐξῆλθον οἶδα.
[164]	ἑαυτόν· Ἀλλ' ~ἔγωγε δείλαιος, ὅστις	τὴν	παρὰ ἀνθρώπων δουλείαν μὴ ὑπομείνας
[171]	~κἀκ τῶν συντρόφων σοι οἰωνῶν	τὴν	πίστιν περιελεῖν. Καὶ ἡ κορώνη
[171]	~ὡς καὶ τῶν σῶν οἰωνῶν	τὴν	πίστιν περιελέσθαι. Καὶ ἡ κορώνη
[180]	~τὸν θυρωρὸν πρότερον διυπνίσαι ὑπὸ	τὴν	ῥίζαν καθεύδοντα, ὡς, ~ἐκείνου ἀνοίξαντος,
[180]	αὐτῇ· ~Ἄπελθε, φίλε, κάτωθεν πρὸς	τὴν	ῥίζαν τοῦ δένδρου καὶ φώνησον
[173]	καὶ τῇ μὲν ᾠδῇ μηνύει	τὴν	φύσιν, τὴν δὲ ~τελευτὴν διαφεύγει
[163]	ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο, ~τηνικαῦτα ἀμφιγνοήσασαι αὐτοῦ	τὴν	φωνὴν ἐξήλασαν αὐτόν. Καὶ ὃς
[170]	~μεγάλα ἐκεκράγει. Τῶν δὲ πρὸς	τὴν	φωνὴν ἐπιστραφέντων καὶ ~καταπλαγέντων, εἷς
[170]	μεγάλως ἔκραξεν. Τῶν δὲ πρὸς	τὴν	φωνὴν ἐπιστραφέντων καὶ ~καταπλαγέντων, ὑποτυχών
[187]	ἐπεφώνει· ~Πῶς σὺ διώκεις οὗ	τὴν	φωνὴν οὐ φέρεις; ~Ἄφρων δ'
[161]	αὐτοῦ τό τε εἶδος καὶ	τὴν	φωνὴν ~παίοντες αὐτὸν ἐξέβαλον. Καὶ
[199]	δὲ ἔλαφος χολωθεῖσα καὶ φρίξασα	τὴν	χαίτην ~εἶπεν· Ὦ κάθαρμα, ἀλλὰ
[163]	ἐπειδὴ δέ ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο,	~τηνικαῦτα	ἀμφιγνοήσασαι αὐτοῦ τὴν φωνὴν ἐξήλασαν
[184]	ἐμοὶ δεσπόται ποιήσειν γάμους, κἀγὼ	τηνικαῦτα	πολλὰ ~φαγὼν πιμελέστερος ἔσομαι, καὶ
[163]	ἐπεὶ δέ ποτε ἐκλαθόμενος ἐφθέγξατο,	~τηνικαῦτα	τὴν αὐτοῦ γνοῦσαι φύσιν, ἐξήλασαν
[188]	μεγίστοις πολεμῶν ὑπό εὐτελοῦς ζώου,	~τῆς	ἀράχνης, ἀπώλετο. ~Κώνωψ καὶ ταῦρος.
[163]	ἑαυτὸν ἦλθεν ὡς καὶ αὐτὸς	τῆς	αὐτῆς διαίτης ~μεταληψόμενος. Αἱ δέ,
[163]	ἑαυτὸν ἧκεν ὡς καὶ ἀπὸ	τῆς	αὐτῆς διαίτης ~μεταληψόμενος. Αἱ δέ,
[195]	δίκαιος, ὥσπερ ἄνθρωπος. Ἐπὶ δὲ	τῆς	αὐτοῦ βασιλείας ~συναθροισμὸς ἐγένετο πάντων
[199]	ἐν πᾶσιν. ~Εἰ δὲ ἐμοῦ	τῆς	γραὸς ἀκούσῃς, συμβουλεύω καὶ σὲ
[180]	~παραμονάριον, ὅπως κρούσῃ τὸ ξύλον.	Τῆς	δὲ ἀλώπεκος ἀπελθούσης ~τοῦ φωνῆσαι
[180]	ποιησάμενοι ἐν τῷ ἅμα ~ὥδευον.	Τῆς	δὲ νυκτὸς καταλαβούσης, ἐν τόπῳ
[199]	αὐτῷ. Οὕτως εἶπεν ἡ ἀλώπηξ.	Τῆς	δὲ ὁ νοῦς ~ἐτυφώθη τοῖς
[191]	~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι. ~Λαγωοὶ καταγνόντες	τῆς	ἑαυτῶν δειλίας ἔγνωσαν δεῖν ἑαυτοὺς
[190]	ὅτι οἱ φιλονεικοῦντες τοῖς κρείττοσι	τῆς	ἑαυτῶν ~σωτηρίας καταφρονοῦσι. ~(Λαγωοὶ καὶ
[153]	τῶν ἀνθρώπων οἱ φρόνιμοι ὑπὲρ	τῆς	~ἑαυτῶν σωτηρίας οὐδένα λόγον τῶν
[163]	ἐξήλασαν παὶουσαι. Καὶ ὃς ~αποτυχὼν	τῆς	ἐνταῦθα τροφῆς ἐπανῆκε πρὸς τοὺς
[163]	ἐξήλασαν αὐτόν. Καὶ ὃς ~ἀποτυχὼν	τῆς	ἐνταῦθα τροφῆς ἐπανῆλθε πάλιν πρὸς
[161]	αὐτόν. Οὕτω τε συνέβη αὐτῷ	τῆς	ἐξ ἀμφοτέρων ~διαίτης στερηθῆναι. ~Οὕτω
[184]	λύκε, ἐὰν αὖθίς με πρὸ	τῆς	ἐπαύλεως ~κοιμώμενον ἴδῃς, μηκέτι γάμους
[184]	εἰ τὸ ἀπὸ τοῦδε πρὸ	τῆς	ἐπαυλεώς με ἴδοις ~καθεύδοντα, μηκέτι
[193]	διαρραγέντος αὐτῷ τοῦ φάρυγγος, ἐπὶ	τῆς	~ἠϊόνος νεκρὸς ἔκειτο. Ἰκτῖνος δὲ
[175]	καὶ ὁ οἰκουρὸς ~συμμετεῖχεν αὐτῷ	τῆς	θοίνης. Ἀγανακτοῦντος δὲ τοῦ θηρευτικοῦ
[198]	ὡς νυμφίον μὲν αὐτὸν ἄξιον	τῆς	θυγατρὸς ~δοκιμάζει· μὴ ἄλλως δὲ
[186]	~τοῦτον φορεῖς, ἀλλὰ δι' ἔλεγχον	τῆς	κεκρυμμένης σου κακίας. ~Ὅτι οἱ
[191]	ἀποπνιγησόμενοι. Τῶν δὲ καθημένων ~κύκλῳ	τῆς	λίμνης βατράχων, ὡς τὸν τοῦ
[191]	ποδοψοφίας αὑτοὺς εἰς ~τὰ βαθῆ	τῆς	λίμνης ἐδίδοσαν. Εἶς δέ τις
[163]	τὸ χρῶμα αὐτὸν οὐκ ἐπιγνόντες,	τῆς	μεθ' αὑτῶν διαίτης ~ἀπεῖρξαν, ὥστε
[163]	γνωρίζοντες αὐτὸν διὰ τὸ χρῶμα	τῆς	μετ' αὐτῶν διαίτης ~ἀπεῖρξαν αὐτόν.
[180]	ῥαγάδος τοῦ δένδρου ἀφύπνωσε, καὶ	τῆς	νυκτὸς ~παρελθούσης καὶ αὐγῆς καταλαβούσης,
[166]	τῷ Ἀπόλλωνι λιβανωτὸν ~ἐπιθύσειν, εἰ	τῆς	παγίδος αὐτὸν ῥύσειε. Σωθεὶς δὲ
[191]	λίμνη ~ὑπέκειτο, ἐνταῦθα βάτραχοι ἀκούσαντες	τῆς	ποδοψοφίας αὑτοὺς εἰς ~τὰ βαθῆ
[200]	ὑπ' ἀλλήλων διατεθέντες, ὡς ἐκ	τῆς	πολλῆς μάχης καὶ ~σκοτοδινιᾶσαι, ἀπαυδήσαντες
[178]	πρὸς ~αὐτὸν ὑπολαβὼν ἔφη· Ἐκ	τῆς	πολλῆς πόσεως μεθυσθεὶς ὑπὲρ κόρον
[162]	γεγονέναι. Ἐπέστη οὖν ἡ ἡμέρα	τῆς	~προθεσμίας καὶ ἦλθον πάντα τὰ
[180]	ἐκάθισεν· ὁ δὲ ~κύων κάτωθεν	τῆς	ῥαγάδος τοῦ δένδρου ἀφύπνωσε, καὶ
[153]	ἑαυτοῦ αἰδοῖα ῥίπτει καὶ οὕτως	τῆς	σωτηρίας ~τυγχάνει. Οὕτω καὶ τῶν
[199]	καὶ ἐντολάς σοι δοῦναι περὶ	τῆς	τηλικαύτης ~βασιλείας ὡς ἀποθνῄσκων· σὺ
[166]	παγίδος αὐτὸν ῥύσειε. Σωθεὶς δὲ	τῆς	ὑποσχέσεως ~ἐπελάθετο. Αὖθις δὲ ἐν
[199]	χεῖρας λέοντος ~εἰσῆλθεν. ~Ὅτι ὁ	τῆς	φιλοδοξίας ἔρως τὸν ἀνθρώπινον νοῦν
[179]	ταῦρον ἰδόντες εὐπαθῆμ τγς αἰτίαν	~τῆς	φυγῆς ἐπηρώτων. Ὁ δὲ εἶπεν·
[156]	οἴκῳ συνεχῶς ᾄδων, ἀντηχούσης ~αὐτῷ	τῆς	φωνῆς, ἐνό μισεν αὑτὸν εὔφωνον
[156]	συνήθως ᾄδων, καὶ ~ἀντηχούσης αὐτῷ	τῆς	φωνῆς, ᾠήθη σφόδρα εὔφωνος εἶναι.
[155]	ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε ἄξια πέπονθα·	τί	γάρ, σοῦ σεαυτὸν ~κατακρημνίσαντος, τοῦ
[197]	Ἀλλὰ σύ γε ~δίκαια πέπονθας·	τί	γὰρ τοῦτον συγκλεῖσαι ἐβούλου ὃν
[180]	ἐλθόντες, ὁ ~μὲν ἀλεκτρυὼν ἐπί	τι	δένδρον ἀναβὰς ἐν τοῖς κλάδοις
[170]	τινὰς ὁδοιπόρους παριόντας, ἧκεν επί	τι	δένδρον καὶ ~στᾶσα μεγάλως ἔκραξεν.
[155]	ἀδύνης ἐπανιών· Δίκαια, φησί, ~πέπονθα·	τί	δήποτε γὰρ τὸν αὐτοχεῖρα σῶσαι
[175]	θηρευτὴς ἐξιὼν ἐπ' ἄγραν συνελάμβανέ	τι,	~ἐκ τούτου μέρος καὶ τῷ
[198]	ἀρνήσασθαι διὰ ~φόβον δυνάμενος τοιοῦτόν	τι	ἐπενόησεν. Ἐπειδὴ συνεχῶς αὐτῷ ὁ
[175]	εἴ ποτε ὁ θηρευτικὸς ἤγρευέ	τι,	καὶ ὁ οἰκουρὸς ~συμμετεῖχεν αὐτῷ
[180]	τῶν ἀνθρώπων οἱ φρόνιμοι, ὁπόταν	τι	~κακὸν αὐτοῖς ἐπέλθῃ, ῥᾴδίως πρὸς
[184]	φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων, ὅταν περί	τι	κινδυνεύσαντες ~ἐκφύγωσι, ταῦτα εἰς ὕστερον
[183]	~(Κύων καὶ μάγειρος. ~Κύων εἴς	τι	μαγειρεῖον εἰσελθών, τοῦ μαγείρου ἀσχοληθέντος,
[171]	Ὁ δὲ πρὸς αὐτὴν ~ἔφη·	Τί	μάτην τὰς θυσίας ἀναλίσκεις; ἡ
[171]	Ὁ δὲ ἔφη πρὸς ~αὐτήν·	Τί	μάτην τὰς θυσίας ἀναλίσκεις; ἡ
[173]	ἀντὶ τοῦ χηνὸς ἀπαχθείς, ᾄδει	τι	~μέλος θανάτου προοίμιον, καὶ τῇ
[199]	τὰ πολλὰ λέγω; ~ἐκυρώθης βασιλεύειν.	Τί	μοι ἔσται πρώτῃ σοι εἰπούσῃ;
[199]	~ἱκέτευε τὴν ἀλώπεκα ἐκ δευτέρου	τι	ποιῆσαι καὶ δόλῳ πάλιν ταύτην
[188]	μου εἶ· εἰ δὲ μή,	τί	σοί ἐστιν ἡ δύναμις; ὅτι
[199]	κέρας αὐτῆς ὄφεσι φοβερόν. Καὶ	τί	σοι τὰ πολλὰ λέγω; ~ἐκυρώθης
[196]	πρᾶξαι. Καὶ δὴ παραγενόμενος εἴς	τι	~σπήλαιον καὶ ἐνταῦθα κατακλιθεὶς προσεποιεῖτο
[169]	διὰ ἄργυρον, οὐ διὰ ἄλλο	τι	τῶν ~τιμίων, διὰ δὲ κόκκον
[169]	τινός, οὐκ ἄργυρον, οὐκ ~ἄλλο	τι	τῶν τιμίων· κόκκος δὲ σίτου
[186]	Γραῦς δὲ κύων εἶπεν αὐτῷ·	Τί	φαντάζῃ; οὐ δι' ἀρετὴν ~τοῦτον
[179]	ἰδόντες εὐτραφῆ οἷα ταῦρον εἶπον·	~Τί	φεύγεις; οδὲ εἶπεν· Ὅτι μὲν
[199]	δὲ νωθρός, πάρδαλις δὲ θυμώδης,	τίγρις	ἀλαζών· ἡ ἔλαφος ~ἀξιωτάτη ἐστὶν
[195]	πάρδαλις δὲ αἰγάγρῳ, ἐλάφῳ δὲ	~τίγρις,	κύων δὲ λαγωῷ. Ὁ πτὼξ
[194]	ἐπὶ τῷ διὰ παντὸς ἕνα	τίκτειν·	~Ἕνα, ἔφη, ἀλλὰ λέοντα. Ὅτι
[169]	οὐ διὰ ἄλλο τι τῶν	~τιμίων,	διὰ δὲ κόκκον σίτου μικρὸν
[169]	ἄργυρον, οὐκ ~ἄλλο τι τῶν	τιμίων·	κόκκος δὲ σίτου μικρὸς τὸν
[158]	~(Κλέπται καὶ ἀλεκτρυών. ~Κλέπται εἴς	τινα	εἰσελθόντες οἰκίαν οὐδὲν εὗρον ὅτι
[181]	τις κύων καταπίνειν εἰθισμένος, ἰδών	τινα	κόχλον, χάνας τὸ ~στόμα αὐτοῦ,
[191]	~κατακρημνίσαι. Παραγενομένων δὲ αὐτῶν ἐπί	τινα	κρημνόν, ᾧ λίμνη ~ὑπέκειτο, ἐνταῦθα
[152]	ἑτέρους διδάσκειν. ~(Καρύα. ~Καρύα, παρά	τινα	ὁδὸν οὖσα καὶ ὑπὸ τῶν
[158]	~(Κλέπται καὶ ἀλεκτρυών. ~Κλέπται εἴς	τινα	οἰκίαν εἰσελθόντες οὐδὲν μὲν ἄλλο
[162]	βασιλέα. Τὰ δὲ παραγενόμενα ἐπί	τινα	~ποταμὸν ἀπενίζοντο. Κολοιὸς δέ, συνιδὼν
[178]	~Ἄνθρωπός τις ἡτοίμαζε δεῖπνον, ἑστιάσων	τινὰ	τῶν φίλων αὐτῷ καὶ ~οἰκείων.
[153]	Τούτου λέγεται τὰ ~αἰδοῖα εἴς	τινας	θεραπείας χρήσιμα εἶναι. Καὶ δή,
[170]	ὡς προλέγοντι τὸ μέλλον, ~θεασαμένη	τινὰς	ὁδοιπόρους παριόντας, ἧκεν επί τι
[170]	αὐτῶν ἐφικέσθαι· καὶ δὴ θεασαμένη	~τινὰς	ὁδοιπόρους παριόντας ἧκεν ἐπί τινος
[156]	ῥητόρων ἔνιοι ἐν σχολαῖς εἶναί	τινες	δοκοῦντες, ὅταν ~ἐπὶ τὰς πολιτείας
[162]	τὰ ἀλλότρια ~ἔχουσι χρήματα, δοκοῦσί	τινες	εἶναι, ἐπειδὰν δὲ αὐτὰ ἀποδώσωσιν,
[190]	ἂν ὑμῖν, εἰ μὴ ᾔδειμεν	τίνες	~ἐστὲ καὶ τίσι πολεμεῖτε. ~Ὁ
[156]	ἐν ταῖς σχολαῖς ~δοκοῦντες εἶναί	τινες,	ὅταν ἐπὶ τὰς πολιτείας ἀφίκωνται,
[167]	ἀπορῶν, ὡς ἐθέασατο ὄφιν ἔν	τινι	εὐηλίῳ τόπῳ ~κοιμώμενον, τοῦτον καταπτὰς
[157]	οὐδενὸς ~ἄξιοί εἰσιν. ~Κίχλα. ~Ἔν	τινι	μυρσινῶνι κίχλα ἐνέμετο· διὰ δὲ
[163]	~(Κολοιὸς καὶ περιστεραί. ~Κολοιὸς ἔν	τινι	περιστερεῶνι περιστερὰς ἰδὼν καλῶς τρεφομένας,
[163]	περιστεραί. ~Κολοιὸς ἰδὼν περιστερὰς ἔν	τινι	περιστεροτροφείῳ καλῶς ~τρεφομένας, λευκάνας ἑαυτὸν
[176]	~Κύνες λιμώττουσαι, ὡς ἐθεάσαντο ἔν	τινι	ποταμῷ βύρσας ~βρεχομένας, μὴ δυνάμεναι
[168]	ὦ τέκνον, τῶν θεῶν ἐλεήσει;	τίνος	γὰρ ~κρέας ὑπὸ σοῦ γε
[165]	ἀλώπηξ. ~Κόραξ κρέας ἁρπάσας ἐπί	τινος	δένδρου ἐκάθισεν. Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη
[170]	~τινὰς ὁδοιπόρους παριόντας ἧκεν ἐπί	τινος	δένδρου, καὶ στᾶσα ~μεγάλα ἐκεκράγει.
[184]	καὶ λύκος. ~Κύων πρὸ ἐπαύλεώς	τινος	ἐκάθευδε. Λύκου δ' ἐπιδραμόντος καὶ
[184]	καὶ λύκος. ~Κύων πρὸ ἐπαύλεώς	τινος	ἐκοιμᾶτο. Λύκος δὲ θεασάμενος καὶ
[169]	δυστήνῳ πτηνῷ· οὐ χρυσὸν ἐνοσφισάμην	τινός,	οὐκ ἄργυρον, οὐκ ~ἄλλο τι
[177]	ζητῶν τὸν ἰασόμενον. Εἰπόντος δέ	~τινος	οὕτως ὡς ἄρα δέοι αὐτὸν
[160]	καὶ ἀλώπηξ. ~Κολοιὸς λιμώττων ἐπί	τινος	συκῆς ἐκάθισεν· εὑρὼν δὲ τοὺς
[153]	οὗ χάριν διώκεται, ~μέχρι μέν	τινος	φεύγει τῇ τῶν ποδῶν ταχύτητι
[191]	εἰς ταύτην εἰσπηδησάντων, τῶν λαγωῶν	τις	ἀγχινούστερος ~εἶναι δοκῶν τῶν ἄλλων
[153]	εἶναι. Καὶ δή, εἴ ποτέ	τις	αὐτὸν ~θεασάμενος διώκει ἐκτέμνειν βουλόμενος,
[178]	κατιὼν ἀπῄει μεγάλως κράζων. Τῶν	τις	δὲ κυνῶν, τῶν καθ' ὁδὸν
[175]	οὕτως ~ἄγωσιν. ~(Κύνες δύο. ~Ἔχων	τις	δύο κύνας, τὸν μὲν ἕτερον
[175]	ἄκοντες ἐπιτελοῦσιν. ~(Κύνες δύο. ~Ἔχων	τις	δύο κύνας, τὸν μὲν θηρεύειν
[195]	καὶ ἄφρονες. ~Λέοντος βασιλεία. ~Λέων	τις	ἐβασίλευσεν οὐχὶ θυμώδης, οὐδὲ ὠμός,
[152]	ἰδίων ἀγαθῶν λυπουμένους. ~(Καρύα. ~Καρύα	τις	ἐν ὁδῷ ἱσταμένη καρπὸν ἔφερε
[154]	ποιοῦνται. ~Κηπουρὸς ἀρδεύων λάχανα. ~Κηπουρῷ	τις	ἐπιστὰς ἀρδεύοντι τὰ λάχανα ἐπυνθάνετο
[170]	φωνὴν ἐπιστραφέντων καὶ ~καταπλαγέντων, ὑποτυχών	τις	ἔφη· Ἀπίωμεν, ὦ οὗτοι· κορώνη
[178]	ἀδικεῖν ~παροξύνεται. ~Κύων ἑστιώμενος. ~Ἄνθρωπός	τις	ἡτοίμαζε δεῖπνον, ἑστιάσων τινὰ τῶν
[181]	ἀντιπαρατάσσονται. ~Κύων καὶ κόχλος. ~Ὤα	τις	κύων καταπίνειν εἰθισμένος, ἰδών τινα
[174]	τὸν θάνατον ᾄδειν. Καὶ δή	τις	περιτυχὼν ~κύκνῳ πωλουμένῳ καὶ ἀκούσας
[189]	~Τούτῳ τῷ λόγῳ χρήσαιτο ἄν	τις	πρὸς ἄνδρα ἀδύνατον, ὃς οὔτε
[168]	θρήνει. Ἡ ~δ' ὑπολαβοῦσα ἔφη·	Τίς	σε, ὦ τέκνον, τῶν θεῶν
[164]	προσόντα ~πολλάκις. ~Κολοιὸς φυγάς. ~Κολοιόν	τις	συλλαβὼν καὶ δήσας αὐτοῦ τὸν
[191]	τῆς λίμνης ἐδίδοσαν. Εἶς δέ	τις	τῶν λαγωῶν θεασάμενος ~αὐτοὺς ἔφη
[177]	ὧν βούλονται ~περιγενόμενοι. ~Κυνόδηκτος. ~Δηχθείς	τις	ὑπὸ κυνὸς περιῄει ζητῶν τὸν
[170]	φωνὴν ἐπιστραφέντων καὶ ~καταπλαγέντων, εἷς	τις	ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ἀπίωμεν, ὦ
[190]	μὴ ᾔδειμεν τίνες ~ἐστὲ καὶ	τίσι	πολεμεῖτε. ~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι
[177]	ὡς ἄρα δέοι αὐτὸν ἄρτῳ	τὸ	αἷμα ἐκμάξαντα τῷ δακόντι ~κυνὶ
[184]	κύων· ~Ἀλλ' ὦ λύκε, εἰ	τὸ	ἀπὸ τοῦδε πρὸ τῆς ἐπαυλεώς
[199]	εἰς βασιλείαν, ὅτι ὑψηλή ἐστι	τὸ	εἶδος, πολλὰ δὲ ἔτη ~ζῇ,
[180]	ἔχοντος. Τοῦ δὲ ἀλεκτρυόνος ~κατὰ	τὸ	εἰωθὸς νύκτωρ φωνήσαντος, ἀλώπηξ ἀκούσασα
[185]	ἀφεῖσα τὸ ἴδιον ὥρμησεν ὡς	τὸ	ἐκείνης ~ἀφαιρησομένη. Συνέβη δὲ αὐτῇ
[179]	συζῶ περισσῇ οἶδα καὶ σῶμα	~τὸ	ἐμὸν εὐφραίνω· ἀεὶ δὲ πλησίον
[179]	συζῶ περισσῇ καὶ τὸ ~σῶμα	τὸ	ἐμὸν εὐφραίνω οὐκ ἀπαρνοῦμαι· ἀεὶ
[162]	εὐπρέπειαν, ~ἀγανακτήσαντα τὰ ὄρνεα, ἕκαστον	τὸ	ἴδιον αὐτοῦ πτερὸν ἀφείλετο. ~Οὕτω
[185]	μεῖζον κρέας ~ἔχουσαν. Διόπερ ἀφεῖσα	τὸ	ἴδιον ὥρμησεν ὡς τὸ ἐκείνης
[194]	~Ἕνα, ἔφη, ἀλλὰ λέοντα. Ὅτι	τὸ	καλὸν οὐκ ἐν πλήθει δεῖ
[199]	εἶδος, πολλὰ δὲ ἔτη ~ζῇ,	τὸ	κέρας αὐτῆς ὄφεσι φοβερόν. Καὶ
[165]	ἐκεκράγει. Ἐκείνη δὲ προσδραμοῦσα καὶ	~τὸ	κρέας ἁρπάσασα ἔφη· Ὦ κόραξ,
[165]	ὅτι καὶ φωνὴν ἔχει, ~ἀποβαλὼν	τὸ	κρέας μεγάλα ἐκεκράγει. Ἐκείνη δὲ
[178]	δὲ προσελθὼν χαίρων ἵστατο, βλέπων	τὸ	μέγα ~δεῖπνον, βοῶν ἐν τῇ
[170]	διὰ τοῦτο μαρτυρουμένῳ ὡς προλέγοντι	τὸ	μέλλον, ~θεασαμένη τινὰς ὁδοιπόρους παριόντας,
[199]	εἰς τὸ σπήλαιον μὴ γινώσκουσα	τὸ	~μέλλον. Ὁ λέων δὲ ἐφορμήσας
[170]	διὰ οἰωνῶν μαντεύεσθαι ~ἀνθρώποις καὶ	τὸ	μέλλον προφαίνειν καὶ διὰ τοῦτο
[159]	~Οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν στρατευμάτων	τὸ	μηδὲν ἐπὶ τὸ πολὺ πλῆθος,
[161]	οὔτε ἐν ἐκείναις εὐδοκιμοῦσι διὰ	τὸ	ξένοι ~εἶναι καὶ ὑπὸ τῶν
[180]	φώνησον τὸν ~παραμονάριον, ὅπως κρούσῃ	τὸ	ξύλον. Τῆς δὲ ἀλώπεκος ἀπελθούσης
[153]	τῶν ποδῶν ταχύτητι συγχρώμενος, πρὸς	τὸ	~ὁλόκληρον ἑαυτὸν διαφυλάξαι· ἐπειδὰν δὲ
[192]	κακῷ μέν, ἀλλ' ἔμαθόν σου	τὸ	~ὄνομα πόθεν ἐστί, οὐκ ἀπὸ
[165]	εἶχες, οὐδὲν ἂν ~ἐδέησας εἰς	τὸ	πάντων σε βασιλεῦσαι. ~Πρὸς ἄνδρα
[172]	~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι πᾶν	τὸ	παρὰ καιρὸν δρώμενον ἐπονείδιστον. ~Κύκνος
[184]	Ὁ δὲ αὐτοῦ ἐδεήθη πρὸς	τὸ	παρὸν ~μεθεῖναι αὐτόν, λέγων· Νῦν
[179]	πρὸς ἀλλήλους εἶπον· ~Καλῶς ἡμῖν	τὸ	πενιχρῶς χῆν οὔτε λέουσιν οὔτε
[159]	τῶν στρατευμάτων τὸ μηδὲν ἐπὶ	τὸ	πολὺ πλῆθος, ἐὰν ~μὴ οἱ
[199]	~δεύτερον ἐλθεῖν. Ἐπεὶ δὲ εἰς	τὸ	σπήλαιον εἰσῆλθεν, ὁ μὲν λέων
[199]	τοῖς λόγοις, καὶ ἦλθεν εἰς	τὸ	σπήλαιον μὴ γινώσκουσα τὸ ~μέλλον.
[181]	εἰθισμένος, ἰδών τινα κόχλον, χάνας	τὸ	~στόμα αὐτοῦ, μεγίστῃ συνολκῇ καταπέπωκε
[180]	αὐγῆς καταλαβούσης, ὁ ἀλέκτωρ κατὰ	τὸ	σύνηθες ~μεγάλα ἐκεκράγει. Ἀλώπηξ δὲ
[179]	Ὅτι τροφῇ συζῶ περισσῇ καὶ	τὸ	~σῶμα τὸ ἐμὸν εὐφραίνω οὐκ
[161]	~συνδιαιτᾶσθαι. Οἱ δὲ ἀμφιγνοοῦντες αὐτοῦ	τό	τε εἶδος καὶ τὴν φωνὴν
[196]	Πολλῶν δὲ θηρίων καταναλωθέντων, ἀλώπηξ	τὸ	~τέχνασμα αὐτοῦ συνεῖσα παρεγένετο, καὶ
[176]	ἐφικέσθαι, συνέθεντο ἀλλήηαις ~ὅπως πρῶτον	τὸ	ὕδωρ ἐκπίωσι, εἶθ' οὕτως ἐπὶ
[161]	ὑπὸ τῶν πολιτῶν δυσχεραίνονται διὰ	τὸ	ὐπερπεφρονηκέναι ~αὐτούς. ~Κολοιὸς καὶ ὄρνεα.
[155]	ἀνενεγκεῖν, κατῆλθε καὶ αὐτὸς εἰς	τὸ	φρέαρ. Οἰηθεὶς δ' ~ὁ κύων
[163]	τοὺς κολοιοὺς πάλιν. ~Κἀκεῖνοι διὰ	τὸ	χρῶμα αὐτὸν οὐκ ἐπιγνόντες, τῆς
[163]	~κἀκεῖνοι οὐ γνωρίζοντες αὐτὸν διὰ	τὸ	χρῶμα τῆς μετ' αὐτῶν διαίτης
[151]	αὐτοὺς ὀρθὰ βιοῦν ~δεῖ καὶ	τόθ'	ἑτέρους διδάσκειν. ~(Καρύα. ~Καρύα, παρά
[191]	ἢ διὰ βίου τρέμειν. ~Τοῦτο	τοίνυν	κυρώσαντες, ὥρμησαν κατὰ ταὐτὸν εἰς
[167]	ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε δείλαιος, ~ὅστις	τοιοῦτον	ἕρμαιον εὕρηκα ἐξ οὗ καὶ
[198]	μηδὲ ἀρνήσασθαι διὰ ~φόβον δυνάμενος	τοιοῦτόν	τι ἐπενόησεν. Ἐπειδὴ συνεχῶς αὐτῷ
[191]	ἡμῶν δειλότερα ζῷα. ~Οὕτω καὶ	τοῖς	ἀνθρώποις αἱ τῶν ἄλλων συμφοραὶ
[158]	αὐτὸν ἀπολύσωσι, λέγων χρήσιμον ~ἑαυτὸν	τοῖς	ἀνθρώποις εἶναι νύκτωρ αὐτοὺς ἐπὶ
[180]	Ἀγαθὸν ὄρνεον εἶ καὶ χρηστὸν	τοῖς	ἀνθρώποις· ~κατάβηθι δὲ ὅπως ᾄσωμεν
[183]	δηλοῖ ὅτι πολλάκις τὰ παθήματα	τοῖς	ἀνθρώποις μαθήματα ~γίνονται. ~(Κύων καὶ
[183]	δηλοῖ ὅτι πολλάκις τὰ παθήματα	τοῖς	ἀνθρώποις μαθήματα ~γίνονται. ~(Κύων κοιμώμενος
[170]	κόρακι ἐπὶ τῷ δι' οἰωνῶν	τοῖς	ἀνθρώποις ~μαντεύεσθαι, καὶ διὰ τοῦτο
[158]	αὐτὸν ἀπολύσωσι, λέγων χρήσιμος εἶναι	τοῖς	ἀνθρώποις ~νυκτὸς αὐτοὺς ἐπὶ τὰ
[173]	καὶ κύκνον ἔτρεφεν, οὐκ ἐπὶ	τοῖς	αὐτοῖς ~μέντοι· τὸν μὲν γὰρ
[175]	μοχθεῖ, ὁ δὲ οὐδὲν ποιῶν	τοῖς	αὐτοῦ πόνοις ἐντρυφᾷ, ἐκεῖνος ~ἔφη
[175]	μοχθεῖ, ἐκεῖνος ~δὲ μηδὲν πονῶν	τοῖς	αὐτοῦ τρέφεται πόνοις, ὑπολαβὼν αὐτὸς
[195]	ἰδεῖν τὴν ~ἡμέραν ταύτην, ἵνα	τοῖς	βιαίοις φοβερὰ τὰ εὐτελῆ φανῶσιν.
[199]	τὴν εἰς τὸν δρυμὸν ἰκοῦσαν	τοῖς	γλυκέσι σου λόγοις ~ἐξαπατήσασα ἄγε
[163]	δηλοῖ ὅτι δεῖ καὶ ἡμᾶς	τοῖς	ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους ~ὅτι ἡ
[163]	Ἀτὰρ ~οὖν καὶ ἡμᾶς δεῖ	τοῖς	ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους ὅτι ἡ
[178]	δηλοῖ ὅτι οὐ δεῖ θαρρεῖν	τοῖς	ἐξ ἀλλοτρίων εὖ ποιεῖν ~ἐπαγγελλομένοις.
[188]	ἄτριχα πρόσωπα. Καὶ ὁ λέων	τοῖς	ἰδίοις ὄνυξι ~κατέλυεν ἑαυτόν, ἕως
[164]	~καλιάν. Περιειληθέντος δὲ τοῦ δεσμοῦ	τοῖς	κλάδοις, ἀναπτῆναι μὴ ~δυνάμενος ἐπειδὴ
[180]	ἐπί τι δένδρον ἀναβὰς ἐν	τοῖς	κλάδοις ἐκάθισεν· ὁ δὲ ~κύων
[190]	λόγος δηλοῖ ὅτι οἱ φιλονεικοῦντες	τοῖς	κρείττοσι τῆς ἑαυτῶν ~σωτηρίας καταφρονοῦσι.
[170]	οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ	τοῖς	κρείττοσιν ~ἁμιλλώμενοι, πρὸς τῷ τῶν
[170]	Οὕτω καὶ τῶν ~ἀνθρώπων οἱ	τοῖς	κρείττοσιν ἀνθαμιλλώμενοι πρὸς τῷ τῶν
[199]	Τῆς δὲ ὁ νοῦς ~ἐτυφώθη	τοῖς	λόγοις, καὶ ἦλθεν εἰς τὸ
[193]	τὰ οἰκεῖα ἐπιτηδεύματα καταλιπόντες καὶ	τοῖς	μηδὲν ~προσήκουσιν ἐπιβαλλόμεμοι εἰκότως δυστυχοῦσιν.
[154]	τρέφονται οἱ ὑπὸ μητρυιᾶς ~τρεφόμενοι	τοῖς	μητέρας ἔχουσιν. ~(Κηπουρὸς καὶ κύων.
[188]	ξύεις τοῖς ~ὄνυξι καὶ δάκνεις	τοῖς	ὀδοῦσι; τοῦτο καὶ γυνὴ τῷ
[188]	ἐστιν ἡ δύναμις; ὅτι ξύεις	τοῖς	~ὄνυξι καὶ δάκνεις τοῖς ὀδοῦσι;
[199]	ἐν σπουδῇ τὰ ὦτα μόνον	τοῖς	~ὄνυξιν ἐσπάραξεν. Ἡ δὲ ταχέως
[186]	κώδωνα ἐκρέμασεν, ὥστε ~πρόδηλον εἶναι	τοῖς	πᾶσι. Οὗτος δὲ τὸν κώδωνα
[198]	λόγος δηλοῖ ὅτι οἱ ῥᾳδίως	τοῖς	πέλας πιστεύοντες, ὅταν τῶν ἰδίων
[192]	ἀλλ' ἀπὸ τοῦ δολοῦν. ~Ὅτι	τοῖς	περιέργοις πολλάκις μέγιστον κακὸν συνέβη
[158]	μῦθος δηλοῖ ὅτι ταῦτα μάλιστα	τοῖς	πονηροῖς ἐναντιοῦται ἃ τοῖς ~χρηστοῖς
[158]	λόγος δηλοῖ ὅτι ~ταῦτα μάλιστα	τοῖς	πονηροῖς ἠναντίωται ἅτινα τῶν χρηστῶν
[158]	μάλιστα τοῖς πονηροῖς ἐναντιοῦται ἃ	τοῖς	~χρηστοῖς ἐστιν εὐεργετήματα. ~Κοιλία καὶ
[199]	~Ὅτι ὁ τῆς φιλοδοξίας ἔρως	τὸν	ἀνθρώπινον νοῦν ἐπιθολοῖ καὶ τὰς
[166]	ἐν ἑτέρᾳ παγίδι ληφθείς, ἀφεὶς	τὸν	Ἀπόλλωνα, ~τῷ Ἑρμῇ ηὔξατο θῦσαι.
[155]	φησί, ~πέπονθα· τί δήποτε γὰρ	τὸν	αὐτοχεῖρα σῶσαι ἐσπούδασα; Ὁ μῦθος
[187]	σὺ λέοντα ἐδίωκες, οὗ οὐδὲ	~τὸν	βρυχηθμὸν ὑπέμεινας; ~Ὁ λόγος λεχθείη
[175]	τὸν μὲν ἕτερον θηρεύειν ἐδίδαξε,	τὸν	δὲ λοιπὸν ~οἰκοφυλακεῖν. Καὶ δή,
[200]	ὡς ἐθεάσατο τοὺς μὲν παρειμένους,	~τὸν	δὲ νεβρὸν ἐν μέσῳ κείμενον,
[175]	κύνας, τὸν μὲν θηρεύειν ἐδίδασκε,	τὸν	δὲ οἰκουρὸν ~ἐποίησε. Καὶ δή,
[173]	~μέντοι· τὸν μὲν γὰρ ᾠδῆς,	τὸν	δὲ τραπέζης ἕνεκεν. Ἐπεὶ δὲ
[175]	αὐτὸς εἶπε· ~Μὴ ἐμέ, ἀλλὰ	τὸν	δεσπότην μέμφου, ὃς οὐ πονεῖν
[175]	Ἀλλὰ μὴ ἐμὲ μέμφου, ἀλλὰ	τὸν	δεσπότην, ὃς οὐ ~πονεῖν με
[162]	ἦλθον πάντα τὰ ὄρνεα πρὸς	τὸν	Δία. Ὁ δὲ κολοιὸς ~ποικίλος
[199]	ἔλαφον τὴν ~μεγίστην, τὴν εἰς	τὸν	δρυμὸν ἰκοῦσαν τοῖς γλυκέσι σου
[191]	βάτραχοι. ~Οἱ λαγωοί ποτε συνελθόντες	τὸν	ἑαυτῶν πρὸς ἀλλήλους ~ἀπεκλαίοντο βίον
[198]	~κόρην. Τοῦ δὲ ῥᾳδίως διὰ	τὸν	ἔρωτα ἑκάτερα ὑπομείναντος, ὁ ~γεωργὸς
[175]	Ἀγανακτοῦντος δὲ τοῦ ~θηρευτικοῦ καὶ	τὸν	ἕτερον ὀνειδίζοντος, εἴ γε αὐτὸς
[174]	δεσπότης. ~Τοὺς κύκνους φασὶ παρὰ	τὸν	θάνατον ᾄδειν. Καὶ δή τις
[169]	διὰ δὲ κόκκον σίτου μικρὸν	τὸν	θάνατον ἐμαυτῷ προεξένησα. ~Ὁ μῦθος
[169]	τιμίων· κόκκος δὲ σίτου μικρὸς	τὸν	θάνατόν μοι ~προὐξένησεν. Ὁ μῦθος
[180]	ἔχον ἀσπάσασθαι. Τοῦ δὲ εἰπόντος	~τὸν	θυρωρὸν πρότερον διυπνίσαι ὑπὸ τὴν
[177]	τις ὑπὸ κυνὸς περιῄει ζητῶν	τὸν	ἰασόμενον. Εἰπόντος δέ ~τινος οὕτως
[155]	κατωτέρω μᾶλλον αὐτὸν παραγέγονε καταδῦσαι,	τὸν	~κηπωρὸν στραφεὶς ἔδακεν. Ὁ δὲ
[179]	πολλοὺς ἐν ~τάξει ἱσταμένους, ῥήξας	τὸν	κλοιὸν τοῦ τραχήλου, ἔφευγε διὰ
[162]	δὲ Διὸς μέλλοντος ~χειροτονῆσαι αὐτοῖς	τὸν	κολοιὸν βασιλέα διὰ τὴν εὐπρέπειαν,
[184]	εὗρεν ~ἄνω ἐπὶ τοῦ δώματος	τὸν	κύνα καθεύδοντα, καὶ στὰς κάτωθεν
[186]	εἶναι τοῖς πᾶσι. Οὗτος δὲ	τὸν	κώδωνα σείων ἐν τῇ ἀγορᾷ
[188]	ἀπηύδησεν. Ὁ δὲ κώνωψ νικήσας	τὸν	λέοντα, ~σαλπίσας καὶ ἐπινίκιον ᾄσας,
[199]	πλεῖον ἐκεῖνος θυμοῦται, καὶ βασιλέα	τὸν	~λύκον θέλει ποιῆσαι· οἴμοι, πονηρὸν
[173]	οὐκ ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς ~μέντοι·	τὸν	μὲν γὰρ ᾠδῆς, τὸν δὲ
[175]	δύο. ~Ἔχων τις δύο κύνας,	τὸν	μὲν ἕτερον θηρεύειν ἐδίδαξε, τὸν
[175]	δύο. ~Ἔχων τις δύο κύνας,	τὸν	μὲν θηρεύειν ἐδίδασκε, τὸν δὲ
[200]	περιιοῦσα, ~πεπτωκότας αὐτοὺς ἰδοῦσα καὶ	τὸν	νεβρὸν ἐν τῷ μέσῳ κείμενον,
[180]	ῥίζαν τοῦ δένδρου καὶ φώνησον	τὸν	~παραμονάριον, ὅπως κρούσῃ τὸ ξύλον.
[164]	τις συλλαβὼν καὶ δήσας αὐτοῦ	τὸν	πόδα λινῷ κάλῳ τῷ ~ἑαυτοῦ
[191]	~κύκλῳ τῆς λίμνης βατράχων, ὡς	τὸν	τοῦ δρόμου κτύπον ᾔσθοντο, ~εὐθὺς
[178]	τὴν κέρκον, ὡς δὴ εἰς	τὸν	φίλον θαρροῦντος, ὁ ~μάγειρος, ὡς
[173]	τραπέζης ἕνεκεν. Ἐπεὶ δὲ ἔδει	τὸν	~χῆνα παθεῖν ἐφ' οἷς ἐτρέφετο,
[162]	ἐν ᾗ παραγενήσονται πάντα, ὅπως	τὸν	ὡραιότατον πάντων ~καταστήσῃ ἐπ' αὐτοῖς
[180]	Τῆς δὲ νυκτὸς καταλαβούσης, ἐν	τόπῳ	ἀλσώδει ἐλθόντες, ὁ ~μὲν ἀλεκτρυὼν
[167]	ἐθέασατο ὄφιν ἔν τινι εὐηλίῳ	τόπῳ	~κοιμώμενον, τοῦτον καταπτὰς ἥρπασε. Τοῦ
[159]	δὲ τῶν ποδῶν ~λεγόντων ὅτι	τοσοῦτον	προέχουσι τῇ ισχύι ὡς καὶ
[184]	καταθοινήσῃ με. Ὁ δὲ πεισθεὶς	τότε	μὲν ἀπέλυσε· μεθ' ~ἡμέρας δὲ
[174]	ἐν τῷ πότῳ. Τοῦ δὲ	τότε	μὲν ἡσυχάζοντος, ὕστερον δέ ποτε,
[151]	~ὀρθὰ βιοῦν καὶ βαδίζειν, καὶ	τότε	ὅμοια διδάσκειν. ~(Καρκῖνος καὶ μήτηρ.
[174]	~ἀποθνῄσκῃς, ἐγὼ μάταιος ἦν, ὃς	τότε	σε παρεκαλουν, ἀλλ' οὐκ ~ἔθυον.
[180]	ῥίζῃ τοῦ δένδρου κοίλωμα ἔχοντος.	Τοῦ	δὲ ἀλεκτρυόνος ~κατὰ τὸ εἰωθὸς
[162]	~ποικίλος γενόμενος ἧκε καὶ αὐτός.	Τοῦ	δὲ Διὸς μέλλοντος ~χειροτονῆσαι αὐτοῖς
[196]	~σπηλαίου ἐπυνθάνετο αὐτοῦ πῶς ἔχοι.	Τοῦ	δὲ εἰπόντος· Κακῶς, καὶ ~τὴν
[180]	οὕτω φωνὴν ζῷον ἔχον ἀσπάσασθαι.	Τοῦ	δὲ εἰπόντος ~τὸν θυρωρὸν πρότερον
[167]	τόπῳ ~κοιμώμενον, τοῦτον καταπτὰς ἥρπασε.	Τοῦ	δὲ ἐπιστραφέντος καὶ ~δακόντος αὐτόν,
[185]	μὴ ~ἐφικομένῃ, διότι οὐδὲ ἦν,	τοῦ	δὲ, ὅτι ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ
[198]	τούτους γὰρ δεδοικέναι τὴν ~κόρην.	Τοῦ	δὲ ῥᾳδίως διὰ τὸν ἔρωτα
[174]	αὐτὸν ~ᾆσαι ἐν τῷ πότῳ.	Τοῦ	δὲ τότε μὲν ἡσυχάζοντος, ὕστερον
[180]	δὲ ~κύων κάτωθεν τῆς ῥαγάδος	τοῦ	δένδρου ἀφύπνωσε, καὶ τῆς νυκτὸς
[180]	καταθοινήσασθαι, ἐλθοῦσα καὶ στᾶσα κάτωθεν	τοῦ	δένδρου ~ἐβόα πρὸς αὐτόν· Ἀγαθὸν
[180]	φίλε, κάτωθεν πρὸς τὴν ῥίζαν	τοῦ	δένδρου καὶ φώνησον τὸν ~παραμονάριον,
[180]	δὲ ~κύων πρὸς τῇ ῥίζῃ	τοῦ	δένδρου κοίλωμα ἔχοντος. Τοῦ δὲ
[164]	τὴν ἑαυτοῦ ~καλιάν. Περιειληθέντος δὲ	τοῦ	δεσμοῦ τοῖς κλάδοις, ἀναπτῆναι μὴ
[192]	ἀπὸ τοῦ κερδαίνειν, ἀλλ' ἀπὸ	τοῦ	δολοῦν. ~Ὅτι τοῖς περιέργοις πολλάκις
[191]	τῆς λίμνης βατράχων, ὡς τὸν	τοῦ	δρόμου κτύπον ᾔσθοντο, ~εὐθὺς εἰς
[184]	ἐλθών, ὡς ἐθεάσατο αὐτὸν ἐπὶ	τοῦ	δώματος ~κοιμώμενον, ἐκάλει πρὸς αὑτὸν,
[184]	δ' ἐπανελθὼν εὗρεν ~ἄνω ἐπὶ	τοῦ	δώματος τὸν κύνα καθεύδοντα, καὶ
[175]	τῷ ἑτέρῳ παρέβαλλεν. Ἀγανακτοῦντος δὲ	τοῦ	~θηρευτικοῦ καὶ τὸν ἕτερον ὀνειδίζοντος,
[175]	αὐτῷ τῆς θοίνης. Ἀγανακτοῦντος δὲ	τοῦ	θηρευτικοῦ ~κἀκεῖνον ὀνειδίζοντος, εἴ γε
[199]	~νοσεῖ δὲ καὶ ἔστιν ἐγγὺς	τοῦ	θνῄσκειν. Ἐβουλεύετο οὖν ποῖον τῶν
[157]	ἐνέμετο· διὰ δὲ τὴν γλυκύτητα	τοῦ	καρποῦ ~οὐκ ἀφίστατο. Ἰξευτὴς δὲ
[192]	~ὄνομα πόθεν ἐστί, οὐκ ἀπὸ	τοῦ	κερδαίνειν, ἀλλ' ἀπὸ τοῦ δολοῦν.
[155]	τί γάρ, σοῦ σεαυτὸν ~κατακρημνίσαντος,	τοῦ	κινδύνου σε ἀπαλλάξαι ἐπειρώμην; ~Πρὸς
[199]	καρδίαν δὲ ἐκπεσοῦσαν ~ἁρπάζει λαθραίως,	τοῦ	κόπου κέρδος ταύτην φαγοῦσα. Ὁ
[165]	δὲ ~θεασαμένη αὐτὸν καὶ βουλομένη	τοῦ	κρέατος περιγενέσθαι στᾶσα ~ἐπῄνει αὐτὸν
[178]	πεινᾶσαι. Ταῦτα καθ' ἑαυτὸν λέγοντος	τοῦ	κυνὸς καὶ ~ἅμα σείοντος τὴν
[199]	πηγὰς μηδὲν κακὸν παθεῖν παρὰ	τοῦ	λέοντος· ἐγὼ δὲ ~μόνῃ σοι
[197]	τὴν θύραν ἀνέῳξεν. Ἀπαλλαγέντος δὲ	~τοῦ	λέοντος, ἠ γυνὴ θεασαμένη αὐτὸν
[183]	~Κύων εἴς τι μαγειρεῖον εἰσελθών,	τοῦ	μαγείρου ἀσχοληθέντος, ~καρδίαν ἁρπάσας ἔφυγεν.
[183]	~Κύων εἰσπηδήσας εἰς μαγειρεῖον καὶ,	τοῦ	μαγείρου ἀσχολουμένου, ~καρδίαν ἁρπάσας, ἔφυγεν.
[185]	Συνέβη δὲ αὐτῇ ἀμφοτέρων στερηθῆναι,	τοῦ	μὲν μὴ ~ἐφικομένῃ, διότι οὐδὲ
[185]	ἦν, τοῦ δὲ, ὅτι ὑπὸ	τοῦ	ποταμοῦ παρεσύρη. ~Πρὸς ἄνδρα πλεονέκτην
[196]	συνεῖσα παρεγένετο, καὶ στᾶσα ἄποθεν	τοῦ	~σπηλαίου ἐπυνθάνετο αὐτοῦ πῶς ἔχοι.
[182]	μὲν ἔδακνε, ποτὲ ~δὲ αυ̣	τοῦ	τὰ χε ίλη περιέλειχεν. Ὁ
[189]	ἐπειδὴ ~ἀπαλλάττε σθαι ἔμελλεν, ἐπυνθάνετο	τοῦ	ταύρου εἰ ἤδη βούλεται ~αὐτὸν
[153]	χρήματα ~ἐπιβουλευόμενοι ἐκεῖνα ὑπερορῶσιν ὑπὲρ	τοῦ	τῇ σωτηρίᾳ μὴ ~κινδυνεύειν. ~(Κάστωρ.
[179]	~Κύων θηρευτικὸς ῥήξας τοὺς δεσμοὺς	τοῦ	τραχήλου ἔφευγε διὰ τῶν ~ἀμφόδων.
[179]	~τάξει ἱσταμένους, ῥήξας τὸν κλοιὸν	τοῦ	τραχήλου, ἔφευγε διὰ τῶν ~ἀμφόδων.
[185]	δὲ τὴν ἑαυτῆς ~σκιὰν κατὰ	τοῦ	ὕδατος, ὑπέλαβεν ἑτέραν κύνα εἶναι
[193]	~Λάρος ἰχθὺν καταπιών, διαρραγέντος αὐτῷ	τοῦ	φάρυγγος, ἐπὶ τῆς ~ἠϊόνος νεκρὸς
[180]	ξύλον. Τῆς δὲ ἀλώπεκος ἀπελθούσης	~τοῦ	φωνῆσαι αὐτόν, ὁ κύων ἄφνω
[173]	ἑκάτερον. Ὁ δὲ κύκνος, ἀντὶ	τοῦ	χηνὸς ἀπαχθείς, ᾄδει τι ~μέλος
[199]	φίλους ὑποπτεύεις; Ὁ μὲν λέων	τοῦ	ὠτὸς κρατήσας ~ἤμελλε συμβουλεύειν καὶ
[184]	ὦ λύκε, εἰ τὸ ἀπὸ	τοῦδε	πρὸ τῆς ἐπαυλεώς με ἴδοις
[187]	ὁ ~λέων ἐβρυχήσατο, φοβηθεὶς εἰς	τοὐπίσω	ἔφυγεν. Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη αὐτὸν
[187]	γε ~ᾤχετο φυγὰς τρομάξας εἰς	τοὐπίσω.	~Τοῦτον δ' ἀλώπηξ προσιδοῦς' ἐπεφώνει·
[152]	~{Ὅτι} τοὺς ἀχαρίστους καὶ κακούργους,	τοὺς	ἀντὶ ἀγαθῶν κακὰ ~αντιδιδόντας, ὁ
[199]	~οὐ ζήσεις ἔτι. Ἄλλους ἀλωπέκιζε	τοὺς	ἀπείρους, ἄλλους ποιεῖ ~βασιλεῖς καὶ
[152]	τούτων δεινὰς ~ἀντιλαμβάνω χάριτας. ~{Ὅτι}	τοὺς	ἀχαρίστους καὶ κακούργους, τοὺς ἀντὶ
[197]	διέφθειρεν, ἔπειτα δὲ καὶ ἐπὶ	τοὺς	βόας ἐτράπη. Καὶ ὁ ~γεωργὸς
[179]	καὶ κύνες. ~Κύων θηρευτικὸς ῥήξας	τοὺς	δεσμοὺς τοῦ τραχήλου ἔφευγε διὰ
[169]	μοι ~προὐξένησεν. Ὁ μῦθος πρὸς	τοὺς	διὰ κέρδος εὐτελὲς μέγαν ~ὑφισταμένους
[169]	προεξένησα. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ {ὅτι}	τοὺς	διὰ κέρδος εὐτελὲς ὑφισταμένους θάνατον.
[153]	τὰ ἑαυτοῦ αἰδοῖα ῥίπτει πρὸς	τοὺς	διώκοντας καὶ ~οὕτω σωτηρίας τυγχάνει.
[152]	λύπας παρέχω. Ὁ λόγος πρὸς	τοὺς	ἐπὶ ~τῶν ἰδίων ἀγαθῶν λυπουμένους.
[155]	ἐπειρώμην; ~Πρὸς ἄνδρα ἀχάριστον εἰς	τοὺς	εὐεργέτας καὶ πρὸς ἀδικοῦντα ὁ
[180]	ὅτι οἱ ~φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων	τοὺς	ἐχθροὺς ἐπελθόντας πρὸς ~ἰσχυροτέρους πέμπουσι
[171]	διαλλαγῇ Οὕτω πολλοὶ διὰ φόβον	τοὺς	~ἐχθροὺς εὐεργετεῖν οὐκ ὀκνοῦσιν. ~(Κορώνη
[171]	δηλοῖ ὅτι πολλοὶ διὰ κέρδος	τοὺς	ἐχθροὺς εὐεργετεῖν οὐκ ~ὀκνοῦσιν. ~Κοχλίαι.
[197]	~σε ἔδει φεύγειν; Οὕτως οἱ	τοὺς	ἰσχυροτέρους διερεθίζοντες εἰκότως ~τὰς ἐξ
[196]	τῶν ἀνθρώπων ἐκ τεκμηρίων προορώμενοι	τοὺς	~κινδύνους ἐκφεύγουσιν. ~Λέων ἐγκλεισθεὶς καὶ
[163]	ἐνταῦθα τροφῆς ἐπανῆλθε πάλιν πρὸς	τοὺς	κολοιούς· ~κἀκεῖνοι οὐ γνωρίζοντες αὐτὸν
[161]	ὑπ' αὐτῶν ἧκε πάλιν ~πρὸς	τοὺς	κολοιούς. Οἱ δὲ ἀγανακτοῦντες ἐπὶ
[163]	τῆς ἐνταῦθα τροφῆς ἐπανῆκε πρὸς	τοὺς	κολοιοὺς πάλιν. ~Κἀκεῖνοι διὰ τὸ
[161]	ὑπερφρονήσας ~τοὺς ὁμοφύλους, παρεγένετο πρὸς	τοὺς	κόρακας καὶ τούτοις ἠξίου ~συνδιαιτᾶσθαι.
[174]	ἀναβολὴν ~ἀπεργάζεται. ~Κύκνος καὶ δεσπότης.	~Τοὺς	κύκνους φασὶ παρὰ τὸν θάνατον
[151]	καὶ βλέπων σε ζηλώσω. Ὅτι	τοὺς	μεμψιμοίρους πρέπον ἐστὶν ~ὀρθὰ βιοῦν
[151]	βλέπων σε ζηλώσω. ~Ὁ μῦθος	τοὺς	μεμψιμούρους ἐλέγχει· πρῶτον γὰρ αὐτοὺς
[200]	Ἀλώπηξ δὲ παριοῦσα, ὡς ἐθεάσατο	τοὺς	μὲν παρειμένους, ~τὸν δὲ νεβρὸν
[160]	τινος συκῆς ἐκάθισεν· εὑρὼν δὲ	τοὺς	ὀλύνθους ~μηδέπω πεπείρους προσέμενεν ἕως
[161]	τῶν ἄλλων κολοιῶν διαφέρων, ὑπερφρονήσας	~τοὺς	ὁμοφύλους, παρεγένετο πρὸς τοὺς κόρακας
[198]	τούς τε ~ὀδόντας ἐξέλῃ καὶ	τοὺς	ὄνυχας ἐκτέμῃ· τούτους γὰρ δεδοικέναι
[198]	αὐτῷ δύνασθαι ἐκδοῦναι, ἐὰν μὴ	τούς	τε ~ὀδόντας ἐξέλῃ καὶ τοὺς
[200]	~ἄχθονται οἳ τῶν ἰδίων πόνων	τοὺς	τυχόντας ὁρῶσι τὰς ἐπικαρπίας ~ἀποφερομένους.
[199]	εἶ καὶ δειλή; ~Οὕτως ἡμᾶς	τοὺς	φίλους ὑποπτεύεις; Ὁ μὲν λέων
[171]	κορώνη ~ἀπεκρίνατο· Ἀλλὰ καὶ διὰ	τοῦτο	αὐτῇ θύω, διότι οἶδα αὐτὴν
[188]	~ὄνυξι καὶ δάκνεις τοῖς ὀδοῦσι;	τοῦτο	καὶ γυνὴ τῷ ἀνδρὶ μαχομένη
[171]	ἡ κορώνη ~πρὸς αὐτόν· Διὰ	τοῦτο	μᾶλλον αὐτῇ θύω, ἵνα διαλλαγῇ
[170]	τοῖς ἀνθρώποις ~μαντεύεσθαι, καὶ διὰ	τοῦτο	μαρτυρουμένῳ ὡς προλέγοντι τὸ μέλλον,
[165]	~μάλιστα τῶν ὀρνέων βασιλεύειν, καὶ	τοῦτο	πάντως ἂν ἐγένετο, εἰ ~φωνὴν
[196]	πορίζειν ~ἔγνω δεῖν δι' ἐπινοίας	τοῦτο	πρᾶξαι. Καὶ δὴ παραγενόμενος εἴς
[177]	βαλεῖν, ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ἐὰν	τοῦτο	πράξω, δεήσει με ὑπὸ ~πάντων
[158]	ὑποτυχόντες ἔφασαν· Ἀλλὰ καὶ διὰ	τοῦτό	σε μᾶλλον θύομεν· ~ἐκείνους γὰρ
[158]	Οἱ δὲ ἔφασαν· Αλλὰ διὰ	τοῦτό	σε ~μᾶλλον θύομεν· ἐκείνους γὰρ
[191]	ἅπαξ ἢ διὰ βίου τρέμειν.	~Τοῦτο	τοίνυν κυρώσαντες, ὥρμησαν κατὰ ταὐτὸν
[170]	τὸ μέλλον προφαίνειν καὶ διὰ	τοῦτο	ὑπ' αὐτῶν ~μαρτυρεῖσθαι, ἐβουλήθη τῶν
[184]	ὅταν περίτικινδυνεύσντες σωθῶσι, διὰ βίου	~τοῦτο	φυλάττονται. ~(Κύων κοιμώμενος καὶ λύκος.
[187]	νίκης τε στέρεται ~καὶ πρὸς	τούτοις	γελοῖα πάσχει. ~Κώνωψ καὶ λέων.
[198]	ἰδίων ~πλεονεκτημάτων ἑαυτοὺς ἀπογυμνώσωσιν, εὐάλωτοι	τούτοις	~γίνονται οἷς πρότερον φοβεροὶ καθεστήκεσαν.
[161]	παρεγένετο πρὸς τοὺς κόρακας καὶ	τούτοις	ἠξίου ~συνδιαιτᾶσθαι. Οἱ δὲ ἀμφιγνοοῦντες
[200]	διὰ ~μέσου ἀμφοῖν διαδραμοῦσα καὶ	τοῦτον	ἁρπάσασα, φεύγουσα ᾤχετο. ~Οἱ δὲ
[187]	~ᾤχετο φυγὰς τρομάξας εἰς τοὐπίσω.	~Τοῦτον	δ' ἀλώπηξ προσιδοῦς' ἐπεφώνει· ~Πῶς
[187]	ἀλώπηξ. ~Κύων θηρευτικὸς λέοντα ἰδων,	τοῦτον	ἐδίωκεν. Ὡς δὲ ἐπιστραφεὶς ὁ
[179]	τῶν ~ἀμφόδων. Κύνες δὲ ἄλλοι	τοῦτον	ἰδόντες εὐτραφῆ οἷα ταῦρον εἶπον·
[167]	ἔν τινι εὐηλίῳ τόπῳ ~κοιμώμενον,	τοῦτον	καταπτὰς ἥρπασε. Τοῦ δὲ ἐπιστραφέντος
[158]	εὗρον ὅτι μὴ ἀλεκτρυόνα, ~καὶ	τοῦτον	λαβόντες ἀπῄεσαν. Ὁ δὲ μέλλων
[158]	εὗρον, μόνον δὲ ~ἀλεκτρυόνα, καὶ	τοῦτον	λαβόντες ἀπηλλαγησαν. Ὁ δὲ μέλλων
[181]	~στόμα αὐτοῦ, μεγίστῃ συνολκῇ καταπέπωκε	τοῦτον,	οἰηθεὶς ὠὸν ~εἶναι. Βαρούμενος δὲ
[182]	λαγωός. ~Κύων θηρευτικὸς λαγωὸν συλλαβών,	τοῦτον	ποτὲ μὲν ἔδακνε, ποτὲ ~δὲ
[197]	γε ~δίκαια πέπονθας· τί γὰρ	τοῦτον	συγκλεῖσαι ἐβούλου ὃν καὶ μακρόθεν
[186]	Τί φαντάζῃ; οὐ δι' ἀρετὴν	~τοῦτον	φορεῖς, ἀλλὰ δι' ἔλεγχον τῆς
[178]	θαρροῦντος, ὁ ~μάγειρος, ὡς εἶδε	τοῦτον	ὧδε κἀκεῖσε τὴν κέρκον. Περιστρέφοντα,
[180]	σύνηθες ~μεγάλα ἐκεκράγει. Ἀλώπηξ δὲ	τούτου	ἀκούσασα καὶ βουλομένη ~αὐτὸν καταθοινήσασθαι,
[200]	ἄρκτος, ἐλάφου νεβρὸν εὑρόντες, περὶ	τούτου	ἐμάχοντο. ~Δεινῶς δὲ ὑπ' ἀλλήλων
[200]	ἄρκτος, ὁμοῦ νεβρῷ περιτυχόντες, περὶ	τούτου	ἐμάχοντο. ~Δεινῶς οὖν ὑπ' ἀλλήλων
[162]	καὶ προσεκόλλησε. Συνέβη οὖν ἐκ	~τούτου	εὐειδέστερον πάντων γεγονέναι. Ἐπέστη οὖν
[153]	ζῷον τετράπουν ἐν λίμνῃ νεμόμενον.	Τούτου	λέγεται τὰ ~αἰδοῖα εἴς τινας
[175]	ἐπ' ἄγραν συνελάμβανέ τι, ~ἐκ	τούτου	μέρος καὶ τῷ ἑτέρῳ παρέβαλλεν.
[198]	ἐξέλῃ καὶ τοὺς ὄνυχας ἐκτέμῃ·	τούτους	γὰρ δεδοικέναι τὴν ~κόρην. Τοῦ
[179]	τρυφὴν καὶ ματαίαν δόξαν, ἀλλὰ	~τούτους	ἐκφεύγειν. ~(Κύων θηρευτικὸς καὶ κύνες.
[186]	~Κύων κωδωνοφορῶν. ~Λάθρᾳ κύων ἔδακνε.	Τούτῳ	δὲ ὁ δεσπότης κώδωνα ἐκρέμασεν,
[156]	εἶναι. Καὶ δὴ ~ἐπαρθεὶς ἐπὶ	τούτῳ	ἔγνω δεῖν καὶ εἰς θέατρον
[156]	εἶναι. Καὶ δὴ ~ἐπαρθεὶς ἐπὶ	τούτῳ	ἔγνω δεῖν καὶ θεάτρῳ ἑαυτὸν
[189]	ἔγνων, ~οὔτε, ἐὰν ἀπέλθῃς, γνώσομαι.	~Τούτῳ	τῷ λόγῳ χρήσαιτο ἄν τις
[152]	τῷ καρπῷ μου εὐφραίνω, ὑπὸ	τούτων	δεινὰς ~ἀντιλαμβάνω χάριτας. ~{Ὅτι} τοὺς
[179]	φεύγεις; οδὲ εἶπεν· Ὅτι μὲν	τποφῇ	συζῶ περισσῇ οἶδα καὶ σῶμα
[173]	μὲν γὰρ ᾠδῆς, τὸν δὲ	τραπέζης	ἕνεκεν. Ἐπεὶ δὲ ἔδει τὸν
[178]	μοι χαρὰ ἄρτι ἐξαπιναίως ~ἐφάνη·	τραφήσομαί	τε γὰρ καὶ εἰς κόρον
[179]	ἱσταμένους, ῥήξας τὸν κλοιὸν τοῦ	τραχήλου,	ἔφευγε διὰ τῶν ~ἀμφόδων. Κύνες
[179]	θηρευτικὸς ῥήξας τοὺς δεσμοὺς τοῦ	τραχήλου	ἔφευγε διὰ τῶν ~ἀμφόδων. Κύνες
[191]	θανεῖν ἅπαξ ἢ διὰ βίου	τρέμειν.	~Τοῦτο τοίνυν κυρώσαντες, ὥρμησαν κατὰ
[160]	προσέχων, ἥτις βουκολεῖν ~μὲν οἶδε,	τρέφειν	δὲ οὐδαμῶς. ~Κολοιὸς καὶ κόρακες.
[175]	~δὲ μηδὲν πονῶν τοῖς αὐτοῦ	τρέφεται	πόνοις, ὑπολαβὼν αὐτὸς εἶπε· ~Μὴ
[163]	περιστερὰς ἔν τινι περιστεροτροφείῳ καλῶς	~τρεφομένας,	λευκάνας ἑαυτὸν ἧκεν ὡς καὶ
[163]	τινι περιστερεῶνι περιστερὰς ἰδὼν καλῶς	τρεφομένας,	~λευκάνας ἑαυτὸν ἦλθεν ὡς καὶ
[154]	ὁμοίως τρέφονται οἱ ὑπὸ μητρυιᾶς	~τρεφόμενοι	τοῖς μητέρας ἔχουσιν. ~(Κηπουρὸς καὶ
[179]	~(Κύων θηρευτικὸς καὶ κύνες. ~Κύων	τρεφόμενος	ἐν οἴκῳ, θηρσὶν εἰδὼς μάχεσθαι,
[154]	καὶ τῶν παίδων οὐχ ὁμοίως	τρέφονται	οἱ ὑπὸ μητρυιᾶς ~τρεφόμενοι τοῖς
[172]	κοχλίας ὤπτα· ἀκούσας δὲ αὐτῶν	τριζόντων	ἔφη· Ὦ ~κάκιστα ζῷα, τῶν
[187]	καὶ βρυχησάμενός γε ~ᾤχετο φυγὰς	τρομάξας	εἰς τοὐπίσω. ~Τοῦτον δ' ἀλώπηξ
[186]	~Ὅτι οἱ τῶν ἀλαζόνων κενόδοξοι	τρόποι	πρόδηλοί εἰσι δηλοῦντες τὴν ~ἀφανῆ
[179]	ἐπηρώτων. Ὁ δὲ εἶπεν· Ὅτι	τροφῇ	συζῶ περισσῇ καὶ τὸ ~σῶμα
[196]	μὴ δυνάμενος δι' ἀλκῆς ἑαυτῷ	τροφὴν	πορίζειν ~ἔγνω δεῖν δι' ἐπινοίας
[159]	ὦ οὗτοι, ἐὰν μὴ ἐγὼ	τροφὴν	~ὑμῖν παράσχωμαι, οὐδὲ ὑμεῖς βαστάζειν
[167]	ἠδίκησας; ~Κόραξ καὶ ὄφις. ~Κόραξ	τροφῆς	ἀπορῶν, ὡς ἐθέασατο ὄφιν ἔν
[157]	ἔφη· Δειλαία εἰμί, ~ἥτις διὰ	τροφῆς	γλυκύτητα σωτηρίας στερίσκομαι. ~Ὁ λόγος
[163]	Καὶ ὃς ~αποτυχὼν τῆς ἐνταῦθα	τροφῆς	ἐπανῆκε πρὸς τοὺς κολοιοὺς πάλιν.
[163]	Καὶ ὃς ~ἀποτυχὼν τῆς ἐνταῦθα	τροφῆς	ἐπανῆλθε πάλιν πρὸς τοὺς κολοιούς·
[179]	~δεῖ κινδύνους ἑαυτῷ ἐπιφέρειν διὰ	τρυφὴν	καὶ ματαίαν δόξαν, ἀλλὰ ~τούτους
[153]	τοὺς διώκοντας καὶ ~οὕτω σωτηρίας	τυγχάνει.	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω
[153]	ῥίπτει καὶ οὕτως τῆς σωτηρίας	~τυγχάνει.	Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων φρόνιμοί
[163]	~ἀπεῖρξαν, ὥστε δυοῖν ἐπιθυμήσαντα μηδετέρας	τυχεῖν.	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι δεῖ
[200]	οἳ τῶν ἰδίων πόνων τοὺς	τυχόντας	ὁρῶσι τὰς ἐπικαρπίας ~ἀποφερομένους. ~(Λέων
[180]	φιλίαν πρὸς ἀλλήλους ποιησάμενοι ἐν	τῷ	ἅμα ~ὥδευον. Τῆς δὲ νυκτὸς
[188]	τοῖς ὀδοῦσι; τοῦτο καὶ γυνὴ	τῷ	ἀνδρὶ μαχομένη ~ποιεῖ. Ἐγὼ δὲ
[166]	~Κόραξ ἐν παγίδι κρατηθεὶς ηὔξατο	τῷ	Ἀπόλλωνι λιβανωτὸν ~ἐπιθύσειν, εἰ τῆς
[177]	αὐτὸν ἄρτῳ τὸ αἷμα ἐκμάξαντα	τῷ	δακόντι ~κυνὶ βαλεῖν, ὑποτυχὼν ἔφη·
[170]	κόραξ. ~Κορώνη φθονήσασα κόρακι ἐπὶ	τῷ	δι' οἰωνῶν τοῖς ἀνθρώποις ~μαντεύεσθαι,
[170]	κόραξ. ~Κορώνη φθονήσασα κόρακι ἐπὶ	τῷ	διὰ οἰωνῶν μαντεύεσθαι ~ἀνθρώποις καὶ
[194]	~Λέαινα ὀνειδιζομένη ὑπὸ ἀλώπεκος ἐπὶ	τῷ	διὰ παντὸς ἕνα τίκτειν· ~Ἕνα,
[164]	αὐτοῦ τὸν πόδα λινῷ κάλῳ	τῷ	~ἑαυτοῦ παιδὶ ἔδωκεν. Ὁ δὲ
[166]	παγίδι ληφθείς, ἀφεὶς τὸν Ἀπόλλωνα,	~τῷ	Ἑρμῇ ηὔξατο θῦσαι. Ὁ δὲ
[175]	τι, ~ἐκ τούτου μέρος καὶ	τῷ	ἑτέρῳ παρέβαλλεν. Ἀγανακτοῦντος δὲ τοῦ
[168]	ἔφη τῇ μητρί· Μῆτερ, εὔχου	τῷ	θεῷ καὶ μὴ θρήνει. Ἡ
[152]	~Ὦ ἀθλία ἐγώ, ὅτι οὕς	τῷ	καρπῷ μου εὐφραίνω, ὑπὸ τούτων
[189]	~οὔτε, ἐὰν ἀπέλθῃς, γνώσομαι. ~Τούτῳ	τῷ	λόγῳ χρήσαιτο ἄν τις πρὸς
[161]	οὐδαμῶς. ~Κολοιὸς καὶ κόρακες. ~Κολοιὸς	τῷ	μεγέθει τῶν ἄλλων κολοιῶν διαφέρων,
[173]	φύσιν, τὴν δὲ ~τελευτὴν διαφεύγει	τῷ	μέλει. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι
[200]	ἰδοῦσα καὶ τὸν νεβρὸν ἐν	τῷ	μέσῳ κείμενον, διὰ ~μέσου ἀμφοῖν
[163]	λογιζομένους ~ὅτι ἡ πλεονεξία πρὸς	τῷ	μηδὲν ὠφελεῖν, ἀφαιρεῖται καὶ τὰ
[163]	λογιζομένους ὅτι ἡ ~πλεονεξία πρὸς	τῷ	μηδὲν ὠφελεῖν πολλάκις καὶ τὰ
[174]	προσελθὼν παρεκάλει αὐτὸν ~ᾆσαι ἐν	τῷ	πότῳ. Τοῦ δὲ τότε μὲν
[169]	πάγην πεσὼν ἐθρήνει λέγων· Οἴμοι	τῷ	ταλαιπώρῳ καὶ ~δυστηνῷ πτηνῷ· οὐ
[169]	πάγην ἁλοὺς θρηνῶν ἔλεγεν· Οἴμοι	τῷ	ταλαιπώρῳ ~καὶ δυστήνῳ πτηνῷ· οὐ
[151]	~Μὴ λοξὰ περιπάτει, καρκῖνος ἔλεγε	τῷ	τέκνῳ, μηδὲ ταῖς πτέρναις ~πρόστριβε
[170]	οἱ τοῖς κρείττοσιν ~ἁμιλλώμενοι, πρὸς	τῷ	τῶν ἴσων μὴ ἐφικέσθαι καὶ
[170]	οἱ τοῖς κρείττοσιν ἀνθαμιλλώμενοι πρὸς	τῷ	τῶν ἴσων μὴ ~ἐφικέσθαι, καὶ
[184]	μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ ~φρόνιμοι	τῶν	α̣ νθρώπων, ὅταν περίτικινδυνεύσντες σωθῶσι,
[186]	κεκρυμμένης σου κακίας. ~Ὅτι οἱ	τῶν	ἀλαζόνων κενόδοξοι τρόποι πρόδηλοί εἰσι
[191]	λαγωῶν τις ἀγχινούστερος ~εἶναι δοκῶν	τῶν	ἄλλων ἔφη· Στῆτε, ἑταῖροι, μηδὲν
[161]	καὶ κόρακες. ~Κολοιὸς τῷ μεγέθει	τῶν	ἄλλων κολοιῶν διαφέρων, ὑπερφρονήσας ~τοὺς
[191]	~Οὕτω καὶ τοῖς ἀνθρώποις αἱ	τῶν	ἄλλων συμφοραὶ τῶν ἰδίων ~δυστυχημάτων
[179]	κλοιὸν τοῦ τραχήλου, ἔφευγε διὰ	τῶν	~ἀμφόδων. Κύνες δὲ ἄλλοι τοῦτον
[179]	δεσμοὺς τοῦ τραχήλου ἔφευγε διὰ	τῶν	~ἀμφόδων. Κύνες δὲ ἕτεροι οἷάπερ
[174]	ἀλλ' οὐκ ~ἔθυον. ~Οὕτως ἔνιοι	τῶν	ἀνθρώπων, ἅ μὴ ἐκόντες χαρίσασθαι
[176]	τῶν ~βυρσῶν ἐφικέσθαι. ~Οὕτως ἔνιοι	τῶν	ἀνθρώπων δι' ἐλπίδα κέρδους ἐπισφαλεῖς
[196]	δὲ οὐδενός. ~Οὕτως οἱ φρόνιμοι	τῶν	ἀνθρώπων ἐκ τεκμηρίων προορώμενοι τοὺς
[161]	ἀμφοτέρων ~διαίτης στερηθῆναι. ~Οὕτω καὶ	τῶν	ἀνθρώπων οἱ τὰς πατρίδας ἀπολιπόντες
[170]	μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω καὶ	τῶν	ἀνθρώπων οἱ τοῖς κρείττοσιν ~ἁμιλλώμενοι,
[170]	οἰωνὸν οὐκ ἔχει. Οὕτω καὶ	τῶν	~ἀνθρώπων οἱ τοῖς κρείττοσιν ἀνθαμιλλώμενοι
[180]	μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω καὶ	τῶν	ἀνθρώπων οἱ φρόνιμοι, ὁπόταν τι
[153]	μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω καὶ	τῶν	ἀνθρώπων οἱ φρόνιμοι ὑπὲρ τῆς
[162]	κολοιὸν πάλιν γενέσθαι. ~Οὕτω καὶ	τῶν	ἀνθρώπων οἱ χρεωφειλέται, μέχρι μὲν
[164]	λόγος ἁρμόσειεν ἂν ἐπ' ἐκείνων	τῶν	ἀνθρώπων οἳ μετρίων ~ἑαυτοὺς κινδύνων
[184]	γάμους ἀναμείνῃς. ~Οὕτως οἱ φρόνιμοι	τῶν	ἀνθρώπων, ὅταν περί τι κινδυνεύσαντες
[177]	κυνῶν δάκνεσθαι. ~Οὕτω καὶ ἡ	τῶν	ἀνθρώπων πονηρία δελεαζομένη ἔτι μᾶλλον
[180]	μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ ~φρόνιμοι	τῶν	ἀνθρώπων τοὺς ἐχθροὺς ἐπελθόντας πρὸς
[153]	τῆς σωτηρίας ~τυγχάνει. Οὕτω καὶ	τῶν	ἀνθρώπων φρόνιμοί εἰσιν ὅσοι διὰ
[170]	τοῦτο ὑπ' αὐτῶν ~μαρτυρεῖσθαι, ἐβουλήθη	τῶν	αὐτῶν ἐφικέσθαι· καὶ δὴ θεασαμένη
[176]	αὐταῖς πινούσαις διαρραγῆναι πρὶν ἤ	τῶν	~βυρσῶν ἐφικέσθαι. ~Οὕτως ἔνιοι τῶν
[191]	~εἰς αὐτὴν ἐμπεσούμενοι καὶ ἀποπνιγησόμενοι.	Τῶν	δὲ καθημένων ~κύκλῳ τῆς λίμνης
[154]	γῆ τῶν μὲν ~μήτηρ ἐστί,	τῶν	δὲ μητρυιά. ~Οὕτω καὶ τῶν
[170]	δένδρου, καὶ στᾶσα ~μεγάλα ἐκεκράγει.	Τῶν	δὲ πρὸς τὴν φωνὴν ἐπιστραφέντων
[170]	δένδρον καὶ ~στᾶσα μεγάλως ἔκραξεν.	Τῶν	δὲ πρὸς τὴν φωνὴν ἐπιστραφέντων
[177]	πράξω, δεήσει με ὑπὸ ~πάντων	τῶν	ἐν τῇ πόλει κυνῶν δάκνεσθαι.
[195]	αὐτοῦ βασιλείας ~συναθροισμὸς ἐγένετο πάντων	τῶν	ζώων δοῦναι δίκας καὶ λαβεῖν
[168]	ἔφη· Τίς σε, ὦ τέκνον,	τῶν	θεῶν ἐλεήσει; τίνος γὰρ ~κρέας
[199]	τοῦ θνῄσκειν. Ἐβουλεύετο οὖν ποῖον	τῶν	~θηρίων μετ' αὐτὸν βασιλεύσει. Ἔφη
[178]	σκέλη αὐτοῦ ἔρριψε παραχρῆμα ἔξωθεν	τῶν	θυρίδων. ~Ὁ δὲ κατιὼν ἀπῄει
[152]	Ὁ λόγος πρὸς τοὺς ἐπὶ	~τῶν	ἰδίων ἀγαθῶν λυπουμένους. ~(Καρύα. ~Καρύα
[191]	ἀνθρώποις αἱ τῶν ἄλλων συμφοραὶ	τῶν	ἰδίων ~δυστυχημάτων παραμυθίαι γίνονται. ~Λαγωὸς
[198]	ῥᾳδίως τοῖς πέλας πιστεύοντες, ὅταν	τῶν	ἰδίων ~πλεονεκτημάτων ἑαυτοὺς ἀπογυμνώσωσιν, εὐάλωτοι
[200]	ὅτι εὐλόγως ἐκεῖνοι ~ἄχθονται οἳ	τῶν	ἰδίων πόνων τοὺς τυχόντας ὁρῶσι
[170]	τοῖς κρείττοσιν ~ἁμιλλώμενοι, πρὸς τῷ	τῶν	ἴσων μὴ ἐφικέσθαι καὶ γέλωτα
[170]	τοῖς κρείττοσιν ἀνθαμιλλώμενοι πρὸς τῷ	τῶν	ἴσων μὴ ~ἐφικέσθαι, καὶ γέλωτα
[178]	κράζων. Τῶν τις δὲ κυνῶν,	τῶν	καθ' ὁδὸν ~αὐτῷ σαναντώντων, ἐπηρώτα·
[199]	ἀνθρώπινον νοῦν ἐπιθολοῖ καὶ τὰς	~τῶν	κινδύνων συμφορὰς οὐ κατανοεῖ. ~(Λέων
[191]	λίμνης ἐδίδοσαν. Εἶς δέ τις	τῶν	λαγωῶν θεασάμενος ~αὐτοὺς ἔφη πρὸς
[191]	ᾔσθοντο, ~εὐθὺς εἰς ταύτην εἰσπηδησάντων,	τῶν	λαγωῶν τις ἀγχινούστερος ~εἶναι δοκῶν
[154]	δι' ἣν τὰ μὲν ἄγρια	τῶν	λαχάνων εὐθαλῆ τέ ἐστι καὶ
[154]	μεμαρασμένα. Κἀκεῖνος ἔφη· Ἡ γῆ	τῶν	μὲν ~μήτηρ ἐστί, τῶν δὲ
[175]	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι καὶ	τῶν	νέων οἱ μηδὲν ἐπιστάμενοι οὐ
[172]	τριζόντων ἔφη· Ὦ ~κάκιστα ζῷα,	τῶν	οἰκιῶν ὑμῶν ἐμπιπραμένων, αὐτοὶ ᾄδετε.
[184]	~κοιμώμενον, ἐκάλει πρὸς αὑτὸν, ὑπομιμνῄσκων	τῶν	ὁμολογιῶν. Ὁ δὲ ~ὑποτυχὼν ἔφη·
[165]	καὶ ὡς πρέπει αὐτῷ ~μάλιστα	τῶν	ὀρνέων βασιλεύειν, καὶ τοῦτο πάντως
[162]	~περικείμενον, ἀπελθὼν καὶ τὰ ἀποπίπτοντα	τῶν	ὀρνέων πτερὰ ~συλλεξάμενος, ἑαυτῷ περιέθηκε
[175]	δὲ πόνους κατεσθίειν. Οὕτω καὶ	τῶν	~παίδων οἱ ῥᾴθυμοι οὐ μεμπτέσι
[154]	τῶν δὲ μητρυιά. ~Οὕτω καὶ	τῶν	παίδων οὐχ ὁμοίως τρέφονται οἱ
[152]	τινα ὁδὸν οὖσα καὶ ὑπὸ	τῶν	παριόντων λίθοις ~βαλλομένη, στενάξασα πρὸς
[159]	δυνάμεως ἤριζον. Παρ' ἕκαστα δὲ	τῶν	ποδῶν ~λεγόντων ὅτι τοσοῦτον προέχουσι
[153]	~μέχρι μέν τινος φεύγει τῇ	τῶν	ποδῶν ταχύτητι συγχρώμενος, πρὸς τὸ
[161]	τὸ ξένοι ~εἶναι καὶ ὑπὸ	τῶν	πολιτῶν δυσχεραίνονται διὰ τὸ ὐπερπεφρονηκέναι
[156]	λίθοις βαλλόμενος ἐξηλάθη. ~Οὕτως καὶ	τῶν	ῥητόρων ἔνιοι ἐν σχολαῖς εἶναί
[156]	μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω καὶ	τῶν	ῥητόρων ἔνιοι ἐν ταῖς σχολαῖς
[159]	βαστάζειν δυνήσεσθε. ~Οὕτω καὶ ἐπὶ	τῶν	στρατευμάτων τὸ μηδὲν ἐπὶ τὸ
[184]	πρὸς ~ἑαυτὸν ἐκάλει, ὑπομιμνῄσκων αὐτὸν	τῶν	συνθηκῶν. Καὶ ὁ κύων· ~Ἀλλ'
[171]	οὕτω σε μισεῖ ὡς ~κἀκ	τῶν	συντρόφων σοι οἰωνῶν τὴν πίστιν
[171]	οὕτως σε μισεῖ ~ὡς καὶ	τῶν	σῶν οἰωνῶν τὴν πίστιν περιελέσθαι.
[169]	ἄργυρον, οὐ διὰ ἄλλο τι	τῶν	~τιμίων, διὰ δὲ κόκκον σίτου
[169]	οὐκ ἄργυρον, οὐκ ~ἄλλο τι	τῶν	τιμίων· κόκκος δὲ σίτου μικρὸς
[178]	δὲ κατιὼν ἀπῄει μεγάλως κράζων.	Τῶν	τις δὲ κυνῶν, τῶν καθ'
[178]	τις ἡτοίμαζε δεῖπνον, ἑστιάσων τινὰ	τῶν	φίλων αὐτῷ καὶ ~οἰκείων. Ὁ
[153]	τῆς ~ἑαυτῶν σωτηρίας οὐδένα λόγον	τῶν	χρημάτων ποιοῦνται. ~Κηπουρὸς ἀρδεύων λάχανα.
[158]	μάλιστα τοῖς πονηροῖς ἠναντίωται ἅτινα	τῶν	χρηστῶν ἐστιν ~εὐεργετήματα. ~(Κλέπται καὶ