Fables
[180]	νυκτὸς ~παρελθούσης καὶ αὐγῆς καταλαβούσης,	ὁ	ἀλέκτωρ κατὰ τὸ σύνηθες ~μεγάλα
[199]	~σοι ἦλθον μηνῦσαι· οἶδας ὡς	ὁ	βασιλεὺς ἡμῶν λέων γείτων ἐστίμοι·
[198]	διὰ τὸν ἔρωτα ἑκάτερα ὑπομείναντος,	ὁ	~γεωργὸς καταφρονήσας αὐτοῦ, ὡς παρεγένετο
[197]	ἐπὶ τοὺς βόας ἐτράπη. Καὶ	ὁ	~γεωργὸς φοβηθεὶς περὶ αὑτοῦ τὴν
[180]	νυκτερινὰς ᾠδὰς καὶ ~συνευφρανθῶμεν ἀμφότεροι.	Ὁ	δὲ ἀλέκτωρ ὑπολαβὼν ἔφη αὐτῇ·
[155]	~Κηπουροῦ κύων εἰς φρέαρ ἔπεσεν.	Ὁ	δὲ ἀνιμήσασθαι αὐτὸν ~βουλόμενος ἐκεῖ
[182]	τοῦ τὰ χε ίλη περιέλειχεν.	Ὁ	δὲ ἀπαυδήσας ἔφη πρὸς αὐτόν·
[184]	~συλλαβὼν οἷός τε ἦν καταφαγεῖν.	Ὁ	δὲ αὐτοῦ ἐδεήθη πρὸς τὸ
[151]	ὑγρᾷ πέτρᾳ τὰς ~πλευρὰς προστρίβειν.	Ὁ	δὲ εἶπεν· Μῆτερ, σύ, ἡ
[179]	τγς αἰτίαν ~τῆς φυγῆς ἐπηρώτων.	Ὁ	δὲ εἶπεν· Ὅτι τροφῇ συζῶ
[183]	μαγείρου ἀσχοληθέντος, ~καρδίαν ἁρπάσας ἔφυγεν.	Ὁ	δὲ ἐπιστραφείς, ὡς ἐθεάσατο αὐτόν,
[171]	θύουσα κύνα ἐφ' ἑστίασιν ἐκάλεσεν.	Ὁ	δὲ ἔφη πρὸς ~αὐτήν· Τί
[192]	ἔφη, δεῦρο· ἐγὼ ἑστιῶ ~σε.	Ὁ	δὲ ἠκολούθει καὶ ἦν ἔνδον
[178]	ἔρριψε παραχρῆμα ἔξωθεν τῶν θυρίδων.	~Ὁ	δὲ κατιὼν ἀπῄει μεγάλως κράζων.
[155]	~Κηπωροῦ κύων εἰς φρέαρ κατέπεσεν.	Ὁ	δὲ κηπωρὸς βουλόμενος ~αὐτὸν ἐκεῖθεν
[162]	τὰ ὄρνεα πρὸς τὸν Δία.	Ὁ	δὲ κολοιὸς ~ποικίλος γενόμενος ἧκε
[173]	ὁ καιρὸς ~οὐκ ἀφῆκεν ἑκάτερον.	Ὁ	δὲ κύκνος, ἀντὶ τοῦ χηνὸς
[178]	τῶν φίλων αὐτῷ καὶ ~οἰκείων.	Ὁ	δὲ κύων αὐτοῦ ἄλλον κύνα
[155]	ἀνιμήσασθαι αὐτὸν ~βουλόμενος ἐκεῖ κατέβη.	Ὁ	δὲ κύων ἠπορημένος, ὡς προσῆλθεν
[180]	ἀναβὰς ἐν τοῖς κλάδοις ἐκάθισεν·	ὁ	δὲ ~κύων κάτωθεν τῆς ῥαγάδος
[180]	ἀλεκτρυὼν ἐπὶ δένδρου ἐκάθευδεν ἀναβάς,	ὁ	δὲ ~κύων πρὸς τῇ ῥίζῃ
[188]	ὄνυξι ~κατέλυεν ἑαυτόν, ἕως ἀπηύδησεν.	Ὁ	δὲ κώνωψ νικήσας τὸν λέοντα,
[192]	ὁ λαγωὸς δεῖπνος τῇ ~ἀλώπεκι.	Ὁ	δὲ λαγωὸς ἔφη· Σὺν κακῷ
[199]	τοῦ κόπου κέρδος ταύτην φαγοῦσα.	Ὁ	δὲ λέων ~ἅπαντα ἐρευνήσας μόνην
[199]	ἐκρότησεν, ὅτι εἰς μάτην ἐκοπίασεν.	Ὁ	δὲ λέων ~μέγα βρυχώμενος ἐστέναξεν·
[183]	μαγείρου ἀσχολουμένου, ~καρδίαν ἁρπάσας, ἔφυγεν.	Ὁ	δὲ μάγειρος ἐπιστραφείς, ὡς εἶδεν
[158]	~ἀλεκτρυόνα, καὶ τοῦτον λαβόντες ἀπηλλαγησαν.	Ὁ	δὲ μέλλων ὑπ' ~αὐτῶν θύεσθαι
[158]	ἀλεκτρυόνα, ~καὶ τοῦτον λαβόντες ἀπῄεσαν.	Ὁ	δὲ μέλλων ὑπ' αὐτῶν θύεσθαι
[155]	καταδῦσαι, τὸν ~κηπωρὸν στραφεὶς ἔδακεν.	Ὁ	δὲ μετ' ἀδύνης ἐπανιών· Δίκαια,
[198]	ἐρασθεὶς γεωργοῦ θυγατρὸς, ταύτην ἐμνηστεύσατο.	Ὁ	δὲ μὴ ~ἐκδοῦναι θηρίῳ τὴν
[175]	μὲν ἐξιὼν παρ' ~ἕκαστα μοχθεῖ,	ὁ	δὲ οὐδὲν ποιῶν τοῖς αὐτοῦ
[164]	κάλῳ τῷ ~ἑαυτοῦ παιδὶ ἔδωκεν.	Ὁ	δὲ οὐχ ὑπομείνας τὴν μετ'
[165]	ἂν ἐγένετο, εἰ ~φωνὴν ἔχειν.	Ὁ	δὲ παραστῆσαι αὐτῇ θέλων ὅτι
[184]	νῦν, ὕστερον ~λιπαρώτερον καταθοινήσῃ με.	Ὁ	δὲ πεισθεὶς τότε μὲν ἀπέλυσε·
[171]	θύουσα κύνα ἐπὶ ἑστίασιν ἐκάλει.	Ὁ	δὲ πρὸς αὐτὴν ~ἔφη· Τί
[166]	Ἀπόλλωνα, ~τῷ Ἑρμῇ ηὔξατο θῦσαι.	Ὁ	δὲ πρὸς αὐτὸν εἶπεν· Ὦ
[178]	σαναντώντων, ἐπηρώτα· Πῶς ἐδείπνησας, φίλος;	Ὁ	δὲ πρὸς ~αὐτὸν ὑπολαβὼν ἔφη·
[178]	Ὦ φίλε, δεῦρο ~συνδείπνησόν μοι.	Ὁ	δὲ προσελθὼν χαίρων ἵστατο, βλέπων
[197]	~Λέων εἰς γεωργοῦ ἔπαυλιν εἰσῆλθεν.	Ὁ	δὲ συλλαβεῖν βουλόμενος ~τὴν αὐλείαν
[189]	εἰ ἤδη βούλεται ~αὐτὸν ἀπελθεῖν.	Ὁ	δὲ ὑποτυχὼν εἶπεν· Ἀλλ' οὔτε,
[184]	πρὸς αὑτὸν, ὑπομιμνῄσκων τῶν ὁμολογιῶν.	Ὁ	δὲ ~ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ' ὦ
[174]	ὅτι ἀποθνῄσκειν ἔμελλεν, ἑαυτὸν θρηνοῦντος,	ὁ	δεσπότης ~αὐτοῦ ἀκούσας ἔφη· Ἀλλ'
[186]	~Λάθρᾳ κύων ἔδακνε. Τούτῳ δὲ	ὁ	δεσπότης κώδωνα ἐκρέμασεν, ὥστε ~πρόδηλον
[175]	~ἐποίησε. Καὶ δή, εἴ ποτε	ὁ	θηρευτὴς ἐξιὼν ἐπ' ἄγραν συνελάμβανέ
[175]	~οἰκοφυλακεῖν. Καὶ δή, εἴ ποτε	ὁ	θηρευτικὸς ἤγρευέ τι, καὶ ὁ
[173]	ἐτρέφετο, νὺξ μὲν ἦν, καὶδιαγινώσκειν	ὁ	καιρὸς ~οὐκ ἀφῆκεν ἑκάτερον. Ὁ
[151]	σου. Ἔφη δὲ τῇ μητρὶ	ὁ	καρκῖνος· Ἐμὲ ~διδάσκουσα, μῆτερ, ἃ
[153]	τῇ σωτηρίᾳ μὴ ~κινδυνεύειν. ~(Κάστωρ.	~Ὁ	κάστωρ ζῷόν ἐστι τετράπουν ἐν
[180]	κατελθεῖν, κἀκείνης ζητούσης αὐτὸν φωνῆσαι,	ὁ	~κύων αἴφνης πηδήσας αὐτὴν διεσπάραξεν.
[184]	ὑπομιμνῄσκων αὐτὸν τῶν συνθηκῶν. Καὶ	ὁ	κύων· ~Ἀλλ' ὦ λύκε, εἰ
[180]	ἀλώπεκος ἀπελθούσης ~τοῦ φωνῆσαι αὐτόν,	ὁ	κύων ἄφνω πηδήσας καὶ τὴν
[155]	εἰς τὸ φρέαρ. Οἰηθεὶς δ'	~ὁ	κύων ὡς κατωτέρω μᾶλλον αὐτὸν
[188]	~καὶ εἰς πόλεμον. Καὶ σαλπίσας	ὁ	κώνωψ ἐνεπήγετο, δάκνων τὰ περὶ
[192]	καὶ ἦν ἔνδον οὐδὲν ἢ	ὁ	λαγωὸς δεῖπνος τῇ ~ἀλώπεκι. Ὁ
[192]	παραμυθίαι γίνονται. ~Λαγωὸς καὶ ἀλώπηξ.	~Ὁ	λαγωὸς τῇ ἀλώπεκι· Ὄντως πολλὰ
[199]	σπήλαιον μὴ γινώσκουσα τὸ ~μέλλον.	Ὁ	λέων δὲ ἐφορμήσας αὐτῇ ἐν
[187]	τοῦτον ἐδίωκεν. Ὡς δὲ ἐπιστραφεὶς	ὁ	~λέων ἐβρυχήσατο, φοβηθεὶς εἰς τοὐπίσω
[198]	τι ἐπενόησεν. Ἐπειδὴ συνεχῶς αὐτῷ	ὁ	~λέων ἐπέκειτο, ἔλεγεν ὡς νυμφίον
[188]	ῥίνας αὐτοῦ ἄτριχα πρόσωπα. Καὶ	ὁ	λέων τοῖς ἰδίοις ὄνυξι ~κατέλυεν
[164]	ἐμαυτὸν καὶ σωτηρίας στερήσας. ~Οὗτος	ὁ	λόγος ἁρμόσειεν ἂν ἐπ' ἐκείνων
[200]	~ἡμεῖς, εἴ γε ἀλώπεκι ἐμοχθοῦμεν.	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι εὐλόγως ἐκεῖνοι
[198]	αὐτόν, ῥοπάλοις ~αὐτὸν παίων ἐξήλασεν.	~Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι οἱ ῥᾳδίως
[190]	τίνες ~ἐστὲ καὶ τίσι πολεμεῖτε.	~Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι οἱ φιλονεικοῦντες
[172]	οἰκιῶν ὑμῶν ἐμπιπραμένων, αὐτοὶ ᾄδετε.	~Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι πᾶν τὸ
[183]	εἴληφας, ἀλλ' ἐμοὶ καρδίαν δέδωκας.	~Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι πολλάκις τὰ
[158]	ἐγείρων ἡμᾶς οὐκ ἐᾷς κλέπτειν.	Ὁ	λόγος δηλοῖ ὅτι ~ταῦτα μάλιστα
[165]	σε βασιλεῦσαι. ~Πρὸς ἄνδρα ἀνόητον	ὁ	λόγος εὔκαιρος. ~Κόραξ καὶ Ἑρμῆς.
[182]	μου καθέστηκας. ~Πρὸς ἄνδρα ἀμφίβολον	ὁ	λόγος εὔκαιρος. ~(Κύων καὶ μάγειρος.
[185]	ποταμοῦ παρεσύρη. ~Πρὸς ἄνδρα πλεονέκτην	ὁ	λόγος εὔκαιρος. ~Κύων κωδωνοφορῶν. ~Λάθρᾳ
[167]	ἐξ οὗ καὶ ἀπόλλυμαι. ~Οὗτος	ὁ	λόγος λεχθείη ἂν ἐπ' ἄνδρα
[187]	οὗ οὐδὲ ~τὸν βρυχηθμὸν ὑπέμεινας;	~Ὁ	λόγος λεχθείη ἂν ἐπ' ἀνδρῶν
[181]	περιφερῆ ὠὰ πεπίστευκα. Διδάσκει ~ἡμᾶς	ὁ	λόγος ὅτι οἱ ἀδικάστως πρᾶγμα
[157]	διὰ τροφῆς γλυκύτητα σωτηρίας στερίσκομαι.	~Ὁ	λόγος πρὸς ἄνδρα ἄσωτον δι'
[152]	ἐμαυτῇ ὕβρεις καὶ λύπας παρέχω.	Ὁ	λόγος πρὸς τοὺς ἐπὶ ~τῶν
[195]	δίκας καὶ λαβεῖν ~πρὸς ἄλληλα,	ὁ	λύκος μὲν προβάτῳ, πάρδαλις δὲ
[178]	δὴ εἰς τὸν φίλον θαρροῦντος,	ὁ	~μάγειρος, ὡς εἶδε τοῦτον ὧδε
[180]	ποιησάμενοι ὥδευον. Ἑσπέρας δὲ ~καταλαβούσης,	ὁ	μὲν ἀλεκτρυὼν ἐπὶ δένδρου ἐκάθευδεν
[180]	καταλαβούσης, ἐν τόπῳ ἀλσώδει ἐλθόντες,	ὁ	~μὲν ἀλεκτρυὼν ἐπί τι δένδρον
[199]	δὲ εἰς τὸ σπήλαιον εἰσῆλθεν,	ὁ	μὲν λέων ~δεῖπνον εἶχε, πάντα
[199]	~Οὕτως ἡμᾶς τοὺς φίλους ὑποπτεύεις;	Ὁ	μὲν λέων τοῦ ὠτὸς κρατήσας
[184]	καὶ σοὶ ἡδύτερον βρῶμα γενήσομαι.	Ὁ	~μὲν οὖν λύκος πεισθεὶς ἀπῆλθε·
[155]	τοὺς εὐεργέτας καὶ πρὸς ἀδικοῦντα	ὁ	~μῦθος ἁρμόζει. ~(Κιθαρῳδός. ~Κιθαρῳδὸς ἀφυὴς
[200]	εἶπον, ὅτι δι' ἀλώπεκα ἐμοχθοῦμεν.	~Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι ἄλλων κοπιώντων
[163]	ὥστε δυοῖν ἐπιθυμήσαντα μηδετέρας τυχεῖν.	~Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι δεῖ καὶ
[175]	ἐδίδαξεν, ἀλλὰ ~πόνους ἀλλοτριους ἐσθίειν.	~Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι καὶ τῶν
[191]	ἡμῶν ἕτερ' ἐστὶ ζῷα ~δειλότερα.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ δυστυχοῦντες
[168]	ὑπὸ σοῦ γε οὐκ ἐκλάπη;	~Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ πολλοὺς
[180]	~κύων αἴφνης πηδήσας αὐτὴν διεσπάραξεν.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ ~φρόνιμοι
[184]	ἴδοις ~καθεύδοντα, μηκέτι γάμους ἀναμείνῃς.	Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ ~φρόνιμοι
[178]	ὁδὸν αὐτὴν ὅθεν ἐξῆλθον οἶδα.	~Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οὐ δεῖ
[180]	τὴν ἀλώπεκα ~δραξάμενος, διεσπάραξεν αὐτήν.	~Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω καὶ
[170]	κέκραγε καὶ οἰωνισμὸν οὐκ ἔχει.	~Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω καὶ
[156]	πάνυ, λίθοις αὐτὸν ~ἐξώσαντες ἀπήλασαν.	~Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω καὶ
[153]	διώκοντας καὶ ~οὕτω σωτηρίας τυγχάνει.	~Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι οὕτω καὶ
[173]	δὲ ~τελευτὴν διαφεύγει τῷ μέλει.	~Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλάκις ἡ
[183]	εἴληφας, ἀλλ' ἐμοὶ καρδίαν ἔδωκας.	Ὁ	~μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλάκις τὰ
[171]	αὐτῇ θύω, ἵνα διαλλαγῇ μοι.	~Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλοὶ διὰ
[158]	ἐγείρων κλέπτειν ἡμᾶς οὐκ ἐᾷς.	~Ὁ	μῦθος δηλοῖ ὅτι ταῦτα μάλιστα
[169]	μικρὸν τὸν θάνατον ἐμαυτῷ προεξένησα.	~Ὁ	μῦθος δηλοῖ {ὅτι} τοὺς διὰ
[152]	τοὺς ἀντὶ ἀγαθῶν κακὰ ~αντιδιδόντας,	ὁ	μῦθος ἐλέγχει. ~(Κάστωρ. ~Κάστωρ ἐστὶ
[155]	γὰρ τὸν αὐτοχεῖρα σῶσαι ἐσπούδασα;	Ὁ	μῦθος ~πρὸς ἀδίκους καὶ ἀχαρίστους.
[169]	μικρὸς τὸν θάνατόν μοι ~προὐξένησεν.	Ὁ	μῦθος πρὸς τοὺς διὰ κέρδος
[151]	βάδιζε καὶ βλέπων σε ζηλώσω.	~Ὁ	μῦθος τοὺς μεμψιμούρους ἐλέγχει· πρῶτον
[199]	εἶπεν ἡ ἀλώπηξ. Τῆς δὲ	ὁ	νοῦς ~ἐτυφώθη τοῖς λόγοις, καὶ
[175]	ὁ θηρευτικὸς ἤγρευέ τι, καὶ	ὁ	οἰκουρὸς ~συμμετεῖχεν αὐτῷ τῆς θοίνης.
[195]	δὲ ~τίγρις, κύων δὲ λαγωῷ.	Ὁ	πτὼξ δὲ ἔφη· Πολλὰ ηὐχόμην
[199]	καὶ χεῖρας λέοντος ~εἰσῆλθεν. ~Ὅτι	ὁ	τῆς φιλοδοξίας ἔρως τὸν ἀνθρώπινον
[179]	οἷα ταῦρον εἶπον· ~Τί φεύγεις;	οδὲ	εἶπεν· Ὅτι μὲν τποφῇ συζῶ
[170]	προλέγοντι τὸ μέλλον, ~θεασαμένη τινὰς	ὁδοιπόρους	παριόντας, ἧκεν επί τι δένδρον
[170]	ἐφικέσθαι· καὶ δὴ θεασαμένη ~τινὰς	ὁδοιπόρους	παριόντας ἧκεν ἐπί τινος δένδρου,
[178]	μεθυσθεὶς ὑπὲρ κόρον ~οὐδὲ τὴν	ὁδὸν	αὐτὴν ὅθεν ἐξῆλθον οἶδα. ~Ὁ
[178]	τις δὲ κυνῶν, τῶν καθ'	ὁδὸν	~αὐτῷ σαναντώντων, ἐπηρώτα· Πῶς ἐδείπνησας,
[152]	διδάσκειν. ~(Καρύα. ~Καρύα, παρά τινα	ὁδὸν	οὖσα καὶ ὑπὸ τῶν παριόντων
[198]	ἐκδοῦναι, ἐὰν μὴ τούς τε	~ὀδόντας	ἐξέλῃ καὶ τοὺς ὄνυχας ἐκτέμῃ·
[188]	τοῖς ~ὄνυξι καὶ δάκνεις τοῖς	ὀδοῦσι;	τοῦτο καὶ γυνὴ τῷ ἀνδρὶ
[181]	Βαρούμενος δὲ τὰ σπλάγχνα καὶ	ὀδυνώμενος	ἔλεγε· Δίκαια ~ἔγωγε πέπονθα, εἴγε
[152]	λυπουμένους. ~(Καρύα. ~Καρύα τις ἐν	ὁδῷ	ἱσταμένη καρπὸν ἔφερε πολύν. Οἱ
[178]	κόρον ~οὐδὲ τὴν ὁδὸν αὐτὴν	ὅθεν	ἐξῆλθον οἶδα. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ
[181]	Διδάσκει ~ἡμᾶς ὁ λόγος ὅτι	οἱ	ἀδικάστως πρᾶγμα προσιόντες λανθάνουσιν ~ἑαυτοὺς
[175]	οὐ μεμπτοί ~εἰσιν, ὅταν αὐτοὺς	οἱ	γονεῖς οὕτως ἀγάγωσιν. ~Κύνες λιμώττουσαι.
[175]	οὐ μεμπτέσι εἰσίν, ὅταν αὐτοὺς	οἱ	γονεῖς οὕτως ~ἄγωσιν. ~(Κύνες δύο.
[161]	ἧκε πάλιν ~πρὸς τοὺς κολοιούς.	Οἱ	δὲ ἀγανακτοῦντες ἐπὶ τῇ ὕβρει
[161]	κόρακας καὶ τούτοις ἠξίου ~συνδιαιτᾶσθαι.	Οἱ	δὲ ἀμφιγνοοῦντες αὐτοῦ τό τε
[200]	καὶ τοῦτον ἁρπάσασα, φεύγουσα ᾤχετο.	~Οἱ	δὲ βλέποντες μὲν αὐτήν, μὴ
[199]	ἐπηρώτα εἰ εἶδον ἔλαφον ~ᾑμαγμένην.	Οἱ	δὲ ἔδειξαν ἐν τῇ ὕλῃ.
[158]	αὐτοὺς ἐπὶ τὰ ἔργα ἐγείρων.	Οἱ	δὲ ἔφασαν· Αλλὰ διὰ τοῦτό
[152]	ὁδῷ ἱσταμένη καρπὸν ἔφερε πολύν.	Οἱ	δὲ παροδῖται ~λίθοις αὐτὴν καὶ
[179]	~θανάτου ἄρκοις καὶ λέουσι μαχόμενος.	Οἱ	δὲ πρὸς ἀλλήλους εἶπον· ~Καλῶς
[184]	καὶ ἰσχνός· μέλλουσι δέ ~μου	οἱ	δεσπόται γάμους ἄγειν· ἐὰν οὖν
[191]	~δειλότερα. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	οἱ	δυστυχοῦντες ἐξ ἑτέρων χείρονα ~πασχόντων
[184]	ἂν δὲ μικρὸν ἀναμείνῃς, ~μέλλουσιν	οἱ	ἐμοὶ δεσπόται ποιήσειν γάμους, κἀγὼ
[195]	καὶ δικαίως πάντων δικαζόντων, καὶ	~οἱ	εὐτελεῖς ἀταράχως βιοῦσιν. ~Λέων γηράσας
[191]	~σωτηρίας καταφρονοῦσι. ~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι.	~Οἱ	λαγωοί ποτε συνελθόντες τὸν ἑαυτῶν
[175]	δηλοῖ ὅτι καὶ τῶν νέων	οἱ	μηδὲν ἐπιστάμενοι οὐ μεμπτοί ~εἰσιν,
[168]	ἐκλάπη; ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	οἱ	πολλοὺς ἐχθροὺς ἐν βίῳ ἔχοντες
[198]	ἐξήλασεν. ~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι	οἱ	ῥᾳδίως τοῖς πέλας πιστεύοντες, ὅταν
[175]	κατεσθίειν. Οὕτω καὶ τῶν ~παίδων	οἱ	ῥᾴθυμοι οὐ μεμπτέσι εἰσίν, ὅταν
[159]	τὸ πολὺ πλῆθος, ἐὰν ~μὴ	οἱ	στρατηγοὶ ἄριστα φρονῶσιν. ~Κολοιὸς καὶ
[193]	θαλάσσης τὴν δίαιταν ἐποιοῦ. ~Οὕτως	οἱ	τὰ οἰκεῖα ἐπιτηδεύματα καταλιπόντες καὶ
[161]	στερηθῆναι. ~Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων	οἱ	τὰς πατρίδας ἀπολιπόντες καὶ τὰς
[170]	ὅτι οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων	οἱ	τοῖς κρείττοσιν ~ἁμιλλώμενοι, πρὸς τῷ
[170]	ἔχει. Οὕτω καὶ τῶν ~ἀνθρώπων	οἱ	τοῖς κρείττοσιν ἀνθαμιλλώμενοι πρὸς τῷ
[197]	μακρόθεν ~σε ἔδει φεύγειν; Οὕτως	οἱ	τοὺς ἰσχυροτέρους διερεθίζοντες εἰκότως ~τὰς
[186]	τῆς κεκρυμμένης σου κακίας. ~Ὅτι	οἱ	τῶν ἀλαζόνων κενόδοξοι τρόποι πρόδηλοί
[154]	τῶν παίδων οὐχ ὁμοίως τρέφονται	οἱ	ὑπὸ μητρυιᾶς ~τρεφόμενοι τοῖς μητέρας
[190]	πολεμεῖτε. ~Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι	οἱ	φιλονεικοῦντες τοῖς κρείττοσι τῆς ἑαυτῶν
[180]	ὅτι οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων	οἱ	φρόνιμοι, ὁπόταν τι ~κακὸν αὐτοῖς
[184]	ἀναμείνῃς. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	οἱ	~φρόνιμοι τῶν α̣ νθρώπων, ὅταν
[196]	ἴχνη, ἐξιόντος δὲ οὐδενός. ~Οὕτως	οἱ	φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων ἐκ τεκμηρίων
[184]	ἴδῃς, μηκέτι γάμους ἀναμείνῃς. ~Οὕτως	οἱ	φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων, ὅταν περί
[180]	διεσπάραξεν. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	οἱ	~φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων τοὺς ἐχθροὺς
[153]	ὅτι οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων	οἱ	φρόνιμοι ὑπὲρ τῆς ~ἑαυτῶν σωτηρίας
[162]	γενέσθαι. ~Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων	οἱ	χρεωφειλέται, μέχρι μὲν τὰ ἀλλότρια
[187]	λεχθείη ἂν ἐπ' ἀνδρῶν αὐθάδων	οἳ	κατὰ πολὺ δυνατωτέρων ~συκοφαντεῖν ἐπιχειροῦντες,
[164]	ἂν ἐπ' ἐκείνων τῶν ἀνθρώπων	οἳ	μετρίων ~ἑαυτοὺς κινδύνων ῥύσασθαι βουλόμενοι
[200]	δηλοῖ ὅτι εὐλόγως ἐκεῖνοι ~ἄχθονται	οἳ	τῶν ἰδίων πόνων τοὺς τυχόντας
[200]	αὐτόν, διὰ μέσων αὐτῶν ~ἀπηλλάττετο.	Ὁι	δὲ ἐξαναστῆναι μὴ δυνάμενοι ἔφασαν·
[179]	θανάτου, ἄρκοις καὶ λέουσι ~μαχόμενος.	Ὁι	δὲ πρὸς ἀλλήλους εἶπον· Καλὸν
[158]	αὐτοὺς ἐπὶ τὰ ἔργα ἐγείροντα.	~Ὅι	δὲ ὑποτυχόντες ἔφασαν· Ἀλλὰ καὶ
[179]	δὲ ἄλλοι τοῦτον ἰδόντες εὐτραφῆ	οἷα	ταῦρον εἶπον· ~Τί φεύγεις; οδὲ
[179]	τῶν ~ἀμφόδων. Κύνες δὲ ἕτεροι	οἷάπερ	ταῦρον ἰδόντες εὐπαθῆμ τγς αἰτίαν
[171]	διὰ τοῦτο αὐτῇ θύω, διότι	οἶδα	αὐτὴν ~ἀπεχθῶς διακειμένην, ἵνα διαλλαγῇ
[179]	Ὅτι μὲν τποφῇ συζῶ περισσῇ	οἶδα	καὶ σῶμα ~τὸ ἐμὸν εὐφραίνω·
[178]	τὴν ὁδὸν αὐτὴν ὅθεν ἐξῆλθον	οἶδα.	~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οὐ
[199]	ἔφη· Ἀγαθά ~σοι ἦλθον μηνῦσαι·	οἶδας	ὡς ὁ βασιλεὺς ἡμῶν λέων
[160]	ἐλπίδι προσέχων, ἥτις βουκολεῖν ~μὲν	οἶδε,	τρέφειν δὲ οὐδαμῶς. ~Κολοιὸς καὶ
[155]	καὶ αὐτὸς εἰς τὸ φρέαρ.	Οἰηθεὶς	δ' ~ὁ κύων ὡς κατωτέρω
[181]	αὐτοῦ, μεγίστῃ συνολκῇ καταπέπωκε τοῦτον,	οἰηθεὶς	ὠὸν ~εἶναι. Βαρούμενος δὲ τὰ
[193]	δίαιταν ἐποιοῦ. ~Οὕτως οἱ τὰ	οἰκεῖα	ἐπιτηδεύματα καταλιπόντες καὶ τοῖς μηδὲν
[178]	τινὰ τῶν φίλων αὐτῷ καὶ	~οἰκείων.	Ὁ δὲ κύων αὐτοῦ ἄλλον
[158]	καὶ ἀλεκτρυών. ~Κλέπται εἴς τινα	οἰκίαν	εἰσελθόντες οὐδὲν μὲν ἄλλο εὗρον,
[158]	ἀλεκτρυών. ~Κλέπται εἴς τινα εἰσελθόντες	οἰκίαν	οὐδὲν εὗρον ὅτι μὴ ἀλεκτρυόνα,
[172]	ἔφη· Ὦ ~κάκιστα ζῷα, τῶν	οἰκιῶν	ὑμῶν ἐμπιπραμένων, αὐτοὶ ᾄδετε. ~Ὁ
[199]	αὕτη εἶχεν, ἥτις δὶς εἰς	οἶκον	καὶ χεῖρας λέοντος ~εἰσῆλθεν. ~Ὅτι
[175]	μὲν θηρεύειν ἐδίδασκε, τὸν δὲ	οἰκουρὸν	~ἐποίησε. Καὶ δή, εἴ ποτε
[175]	θηρευτικὸς ἤγρευέ τι, καὶ ὁ	οἰκουρὸς	~συμμετεῖχεν αὐτῷ τῆς θοίνης. Ἀγανακτοῦντος
[175]	θηρεύειν ἐδίδαξε, τὸν δὲ λοιπὸν	~οἰκοφυλακεῖν.	Καὶ δή, εἴ ποτε ὁ
[152]	διὰ τὰ κάρυα. Ἡ δὲ	οἰκτρὸν	ἔφη· ~Ὦ ἀθλία ἐγώ, ὅτι
[179]	καὶ κύνες. ~Κύων τρεφόμενος ἐν	οἴκῳ,	θηρσὶν εἰδὼς μάχεσθαι, ἰδὼν πολλοὺς
[156]	~(Κιθαρῳδός. ~Κιθαρῳδὸς ἀφυὴς ἐν κεκονιαμένῳ	οἴκῳ	συνεχῶς ᾄδων, ἀντηχούσης ~αὐτῷ τῆς
[156]	εὑρίσκονται. ~(Κιθαρῳδός. ~Κιθαρῳδὸς ἀφυὴς ἐν	οἵκῳ	κεκονιαμένῳ συνήθως ᾄδων, καὶ ~ἀντηχούσης
[199]	βασιλέα τὸν ~λύκον θέλει ποιῆσαι·	οἴμοι,	πονηρὸν δεσπότην. Ἀλλ' ἐλθὲ καὶ
[169]	εἰς πάγην ἁλοὺς θρηνῶν ἔλεγεν·	Οἴμοι	τῷ ταλαιπώρῳ ~καὶ δυστήνῳ πτηνῷ·
[169]	εἰς πάγην πεσὼν ἐθρήνει λέγων·	Οἴμοι	τῷ ταλαιπώρῳ καὶ ~δυστηνῷ πτηνῷ·
[163]	Αἱ δέ, μέχρι μὲν ἡσύχαζεν,	οἰόμεναι	περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπεὶ
[163]	Αἱ δέ, μέχρι μὲν ἡσύχαζεν,	οἰόμεναι	περιστερὰν ~αὐτὸν εἶναι, προσίεντο· ἐπειδὴ
[155]	κύων ἠπορημένος, ὡς προσῆλθεν ~αὐτῷ,	οἰόμενος	ὑπ' αὐτοῦ βαπτίζεσθαι, ἔδακεν αὐτόν.
[184]	Λύκος δὲ θεασάμενος καὶ ~συλλαβὼν	οἷός	τε ἦν καταφαγεῖν. Ὁ δὲ
[173]	ἔδει τὸν ~χῆνα παθεῖν ἐφ'	οἷς	ἐτρέφετο, νὺξ μὲν ἦν, καὶδιαγινώσκειν
[198]	ἑαυτοὺς ἀπογυμνώσωσιν, εὐάλωτοι τούτοις ~γίνονται	οἷς	πρότερον φοβεροὶ καθεστήκεσαν. ~Λέων κιὰ
[179]	ἡμεῖς, εἰ καὶ ~πενιχρόν, ζῶμεν,	οἵτινες	οὔτε λέουσι οὔτε ἄρκοις μαχόμεθα.
[170]	γάρ ~ἐστιν, ἥτις κέκραγε καὶ	οἰωνισμὸν	οὐκ ἔχει. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ
[170]	~κορώνη γάρ ἐστιν, ἥτις κεκραγυῖα	οἰωνὸν	οὐκ ἔχει. Οὕτω καὶ τῶν
[170]	φθονήσασα κόρακι ἐπὶ τῷ διὰ	οἰωνῶν	μαντεύεσθαι ~ἀνθρώποις καὶ τὸ μέλλον
[171]	ὡς ~κἀκ τῶν συντρόφων σοι	οἰωνῶν	τὴν πίστιν περιελεῖν. Καὶ ἡ
[171]	μισεῖ ~ὡς καὶ τῶν σῶν	οἰωνῶν	τὴν πίστιν περιελέσθαι. Καὶ ἡ
[170]	φθονήσασα κόρακι ἐπὶ τῷ δι'	οἰωνῶν	τοῖς ἀνθρώποις ~μαντεύεσθαι, καὶ διὰ
[171]	φόβον τοὺς ~ἐχθροὺς εὐεργετεῖν οὐκ	ὀκνοῦσιν.	~(Κορώνη καὶ κύων. ~Κορώνη Ἀθηνᾷ
[171]	κέρδος τοὺς ἐχθροὺς εὐεργετεῖν οὐκ	~ὀκνοῦσιν.	~Κοχλίαι. ~Γεωργοῦ παῖς κοχλίας ὤπτα·
[184]	μὲν ἀπέλυσε· μεθ' ~ἡμέρας δὲ	ὀλίγας	ἐλθών, ὡς ἐθεάσατο αὐτὸν ἐπὶ
[164]	μετ' ἀνθρώπων ~δίαιταν, ὡς πρὸς	ὀλίγον	ἀδείας ἔτυχε, φυγὼν ἧκεν εἰς
[153]	ποδῶν ταχύτητι συγχρώμενος, πρὸς τὸ	~ὁλόκληρον	ἑαυτὸν διαφυλάξαι· ἐπειδὰν δὲ περικατάληπτος
[160]	συκῆς ἐκάθισεν· εὑρὼν δὲ τοὺς	ὀλύνθους	~μηδέπω πεπείρους προσέμενεν ἕως σῦκα
[199]	~πτοηθῇς καὶ γενοῦ ὡς πρόβατον.	Ὄμνυμι	γάρ σοι εἰς τὰ φύλλα
[151]	βιοῦν καὶ βαδίζειν, καὶ τότε	ὅμοια	διδάσκειν. ~(Καρκῖνος καὶ μήτηρ. ~Μὴ
[154]	~Οὕτω καὶ τῶν παίδων οὐχ	ὁμοίως	τρέφονται οἱ ὑπὸ μητρυιᾶς ~τρεφόμενοι
[184]	ἐκάλει πρὸς αὑτὸν, ὑπομιμνῄσκων τῶν	ὁμολογιῶν.	Ὁ δὲ ~ὑποτυχὼν ἔφη· Ἀλλ'
[200]	καὶ ἄρκτος. ~Λέων καὶ ἄρκτος,	ὁμοῦ	νεβρῷ περιτυχόντες, περὶ τούτου ἐμάχοντο.
[161]	ἄλλων κολοιῶν διαφέρων, ὑπερφρονήσας ~τοὺς	ὁμοφύλους,	παρεγένετο πρὸς τοὺς κόρακας καὶ
[199]	δύσκολον ἐπιτάττεις ἐμοὶ πρᾶγμα, ~ἀλλ'	ὅμως	ὑπουργήσω σοι. Καὶ δὴ ὡς
[197]	τί γὰρ τοῦτον συγκλεῖσαι ἐβούλου	ὃν	καὶ μακρόθεν ~σε ἔδει φεύγειν;
[194]	δυστυχοῦσιν. ~(Λέαινα καὶ ἀλώπηξ. ~Λέαινα	ὀνειδιζομένη	ὑπὸ ἀλώπεκος ἐπὶ τῷ διὰ
[175]	τοῦ ~θηρευτικοῦ καὶ τὸν ἕτερον	ὀνειδίζοντος,	εἴ γε αὐτὸς μὲν ἐξιὼν
[175]	Ἀγανακτοῦντος δὲ τοῦ θηρευτικοῦ ~κἀκεῖνον	ὀνειδίζοντος,	εἴ γε αὐτὸς μὲν καθ'
[192]	μέν, ἀλλ' ἔμαθόν σου τὸ	~ὄνομα	πόθεν ἐστί, οὐκ ἀπὸ τοῦ
[192]	πολλὰ κερδαίνεις ἢ ἔχεις ὅτι	ὄνομά	~σοι κερδώ ἐστιν; Ἡ δὲ
[192]	ἀλώπηξ. ~Ὁ λαγωὸς τῇ ἀλώπεκι·	Ὄντως	πολλὰ κερδαίνεις ἢ ἔχεις ὅτι
[188]	ἡ δύναμις; ὅτι ξύεις τοῖς	~ὄνυξι	καὶ δάκνεις τοῖς ὀδοῦσι; τοῦτο
[188]	Καὶ ὁ λέων τοῖς ἰδίοις	ὄνυξι	~κατέλυεν ἑαυτόν, ἕως ἀπηύδησεν. Ὁ
[199]	σπουδῇ τὰ ὦτα μόνον τοῖς	~ὄνυξιν	ἐσπάραξεν. Ἡ δὲ ταχέως ἔσπευδεν
[198]	τε ~ὀδόντας ἐξέλῃ καὶ τοὺς	ὄνυχας	ἐκτέμῃ· τούτους γὰρ δεδοικέναι τὴν
[162]	εἶναι, ἐπειδὰν δὲ αὐτὰ ἀποδώσωσιν,	~ὁποῖοι	ἐξ ἀρχῆς ἦσαν εὑρίσκονται. ~(Κολοιὸς
[180]	καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ φρόνιμοι,	ὁπόταν	τι ~κακὸν αὐτοῖς ἐπέλθῃ, ῥᾴδίως
[183]	αὐτόν, ~εἶπεν· Ἀλλ' ὦ οὗτος,	ὅπου	ἂν ᾖς, φυλάξομαι σε· οὐ
[183]	εῖπεν· Ὦ οὗτος, ἴσθι ὡς,	ὅπουπερ	ἂν ᾖς, φυλάξομαί ~σε· οὐ
[180]	χρηστὸν τοῖς ἀνθρώποις· ~κατάβηθι δὲ	ὅπως	ᾄσωμεν τὰς νυκτερινὰς ᾠδὰς καὶ
[158]	μέλλων ὑπ' ~αὐτῶν θύεσθαι ἐδέετο	ὅπως	αὐτὸν ἀπολύσωσι, λέγων χρήσιμον ~ἑαυτὸν
[180]	δένδρου καὶ φώνησον τὸν ~παραμονάριον,	ὅπως	κρούσῃ τὸ ξύλον. Τῆς δὲ
[176]	δυνάμεναι αὐτῶν ἐφικέσθαι, συνέθεντο ἀλλήηαις	~ὅπως	πρῶτον τὸ ὕδωρ ἐκπίωσι, εἶθ'
[162]	~ἔταξεν ἐν ᾗ παραγενήσονται πάντα,	ὅπως	τὸν ὡραιότατον πάντων ~καταστήσῃ ἐπ'
[191]	~αὐτοὺς διαπράξησθε· ἤδη γάρ, ὡς	ὁρᾶτε,	καὶ ἡμῶν ἕτερ' ἐστὶ ζῷα
[151]	εἶπεν· Μῆτερ, σύ, ἡ διδάσκουσα,	ὀρθὰ	~βάδιζε καὶ βλέπων σε ζηλώσω.
[151]	μεμψιμούρους ἐλέγχει· πρῶτον γὰρ αὐτοὺς	ὀρθὰ	βιοῦν ~δεῖ καὶ τόθ' ἑτέρους
[151]	Ὅτι τοὺς μεμψιμοίρους πρέπον ἐστὶν	~ὀρθὰ	βιοῦν καὶ βαδίζειν, καὶ τότε
[151]	Ἐμὲ ~διδάσκουσα, μῆτερ, ἃ λέγεις,	ὀρθὰ	σὺ βάδιζε καὶ βλέπων σε
[162]	διὰ τὴν εὐπρέπειαν, ~ἀγανακτήσαντα τὰ	ὄρνεα,	ἕκαστον τὸ ἴδιον αὐτοῦ πτερὸν
[162]	τὸ ὐπερπεφρονηκέναι ~αὐτούς. ~Κολοιὸς καὶ	ὄρνεα.	~Ζεὺς βουλόμενος βασιλέα ὀρνέων καταστῆσαι,
[162]	~προθεσμίας καὶ ἦλθον πάντα τὰ	ὄρνεα	πρὸς τὸν Δία. Ὁ δὲ
[180]	δένδρου ~ἐβόα πρὸς αὐτόν· Ἀγαθὸν	ὄρνεον	εἶ καὶ χρηστὸν τοῖς ἀνθρώποις·
[165]	ὡς πρέπει αὐτῷ ~μάλιστα τῶν	ὀρνέων	βασιλεύειν, καὶ τοῦτο πάντως ἂν
[162]	καὶ ὄρνεα. ~Ζεὺς βουλόμενος βασιλέα	ὀρνέων	καταστῆσαι, προθεσμίαν αὐτοῖς ~ἔταξεν ἐν
[162]	ἀπελθὼν καὶ τὰ ἀποπίπτοντα τῶν	ὀρνέων	πτερὰ ~συλλεξάμενος, ἑαυτῷ περιέθηκε καὶ
[199]	~καταπίνων. Ἡ δὲ ἀλώπηξ εἱστήκει	ὁρῶσα·	καρδίαν δὲ ἐκπεσοῦσαν ~ἁρπάζει λαθραίως,
[200]	τῶν ἰδίων πόνων τοὺς τυχόντας	ὁρῶσι	τὰς ἐπικαρπίας ~ἀποφερομένους. ~(Λέων καὶ
[167]	λόγος λεχθείη ἂν ἐπ' ἄνδρα	ὅς	διὰ θησαυροῦ εὕρεσιν καὶ ~περὶ
[187]	φωνὴν οὐ φέρεις; ~Ἄφρων δ'	ὅς	ἐθέλει πρὸς κρείττονας ἀντιφερίζειν· νίκης
[161]	φωνὴν ~παίοντες αὐτὸν ἐξέβαλον. Καὶ	ὃς	ἀπελαθεὶς ὑπ' αὐτῶν ἧκε πάλιν
[163]	γνοῦσαι φύσιν, ἐξήλασαν παὶουσαι. Καὶ	ὃς	~αποτυχὼν τῆς ἐνταῦθα τροφῆς ἐπανῆκε
[163]	τὴν φωνὴν ἐξήλασαν αὐτόν. Καὶ	ὃς	~ἀποτυχὼν τῆς ἐνταῦθα τροφῆς ἐπανῆλθε
[197]	~τὴν αὐλείαν θύραν ἔκλεισε. Καὶ	ὃς	ἐξελθεῖν μὴ δυνάμενος πρῶτον ~μὲν
[155]	αὐτοῦ βαπτίζεσθαι, ἔδακεν αὐτόν. Καὶ	ὃς	κακῶς ~διατεθεὶς ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε
[175]	ἐμέ, ἀλλὰ τὸν δεσπότην μέμφου,	ὃς	οὐ πονεῖν με ἐδίδαξεν, ἀλλὰ
[175]	ἐμὲ μέμφου, ἀλλὰ τὸν δεσπότην,	ὃς	οὐ ~πονεῖν με ἐδίδαξεν, ἀλλοτρίους
[189]	ἄν τις πρὸς ἄνδρα ἀδύνατον,	ὃς	οὔτε παρὼν ~οὔτε ἀπὼν ἐπιβλαβὴς
[174]	μὴ ~ἀποθνῄσκῃς, ἐγὼ μάταιος ἦν,	ὃς	τότε σε παρεκαλουν, ἀλλ' οὐκ
[153]	καὶ τῶν ἀνθρώπων φρόνιμοί εἰσιν	ὅσοι	διὰ χρήματα ~ἐπιβουλευόμενοι ἐκεῖνα ὑπερορῶσιν
[199]	λέων ~δεῖπνον εἶχε, πάντα τὰ	ὀστᾶ	καὶ μυελοὺς καὶ ἔγκατα αὐτῆς
[164]	πρὸς ἑαυτόν· Ἀλλ' ~ἔγωγε δείλαιος,	ὅστις	τὴν παρὰ ἀνθρώπων δουλείαν μὴ
[167]	μέλλων, ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε δείλαιος,	~ὅστις	τοιοῦτον ἕρμαιον εὕρηκα ἐξ οὗ
[175]	μηδὲν ἐπιστάμενοι οὐ μεμπτοί ~εἰσιν,	ὅταν	αὐτοὺς οἱ γονεῖς οὕτως ἀγάγωσιν.
[175]	οἱ ῥᾴθυμοι οὐ μεμπτέσι εἰσίν,	ὅταν	αὐτοὺς οἱ γονεῖς οὕτως ~ἄγωσιν.
[187]	κατὰ πολὺ δυνατωτέρων ~συκοφαντεῖν ἐπιχειροῦντες,	ὅταν	ἐκεῖνοι ἀντιστῶσιν, εὐθέως ~ἀναχαιτίζουσιν. ~(Κύων
[156]	ἐν σχολαῖς εἶναί τινες δοκοῦντες,	ὅταν	~ἐπὶ τὰς πολιτείας ἀφίκωνται, οὐδενὸς
[156]	ταῖς σχολαῖς ~δοκοῦντες εἶναί τινες,	ὅταν	ἐπὶ τὰς πολιτείας ἀφίκωνται, οὐδενὸς
[184]	~Οὕτως οἱ φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων,	ὅταν	περί τι κινδυνεύσαντες ~ἐκφύγωσι, ταῦτα
[184]	οἱ ~φρόνιμοι τῶν α̣ νθρώπων,	ὅταν	περίτικινδυνεύσντες σωθῶσι, διὰ βίου ~τοῦτο
[198]	οἱ ῥᾳδίως τοῖς πέλας πιστεύοντες,	ὅταν	τῶν ἰδίων ~πλεονεκτημάτων ἑαυτοὺς ἀπογυμνώσωσιν,
[189]	δὲ ὑποτυχὼν εἶπεν· Ἀλλ' οὔτε,	ὅτε	ἦλθες, ἔγνων, ~οὔτε, ἐὰν ἀπέλθῃς,
[200]	ἀλώπεκα ἐμοχθοῦμεν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	ἄλλων κοπιώντων ἄλλοι κερδαίνουσιν.
[174]	ὕστερον δέ ποτε, ὡς ~ἐνόησεν	ὅτι	ἀποθνῄσκειν ἔμελλεν, ἑαυτὸν θρηνοῦντος, ὁ
[163]	μηδετέρας τυχεῖν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	δεῖ καὶ ἡμᾶς τοῖς ἑαυτῶν
[200]	δὲ ἀναστῆναι· Δείλαιοι ~ἡμεῖς, εἶπον,	ὅτι	δι' ἀλώπεκα ἐμοχθοῦμεν. ~Ὁ μῦθος
[195]	βιαίοις φοβερὰ τὰ εὐτελῆ φανῶσιν.	~Ὅτι	δικαιοσύνης ἐν πόλει οὕσης καὶ
[199]	μὲν ~ἀλώπηξ τὰς χεῖρας ἐκρότησεν,	ὅτι	εἰς μάτην ἐκοπίασεν. Ὁ δὲ
[200]	ἀλώπεκι ἐμοχθοῦμεν. Ὁ λόγος δηλοῖ	ὅτι	εὐλόγως ἐκεῖνοι ~ἄχθονται οἳ τῶν
[174]	περιτυχὼν ~κύκνῳ πωλουμένῳ καὶ ἀκούσας	ὅτι	εὐμελέστατόν ἐστι ζῷον, ~ἠγόρασε. Καὶ
[163]	ἡμᾶς τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους	~ὅτι	ἡ πλεονεξία πρὸς τῷ μηδὲν
[163]	δεῖ τοῖς ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι, λογιζομένους	ὅτι	ἡ ~πλεονεξία πρὸς τῷ μηδὲν
[175]	ἀλλοτριους ἐσθίειν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	καὶ τῶν νέων οἱ μηδὲν
[165]	Ὁ δὲ παραστῆσαι αὐτῇ θέλων	ὅτι	καὶ φωνὴν ἔχει, ~ἀποβαλὼν τὸ
[194]	εἶπεν· Ἕνα μέν, ἀλλὰ γενναῖον.	Ὅτι	~κρείσσων εἷς ῥώμῃ σώματος καὶ
[179]	εἶπον· ~Τί φεύγεις; οδὲ εἶπεν·	Ὅτι	μὲν τποφῇ συζῶ περισσῇ οἶδα
[158]	τινα εἰσελθόντες οἰκίαν οὐδὲν εὗρον	ὅτι	μὴ ἀλεκτρυόνα, ~καὶ τοῦτον λαβόντες
[188]	τί σοί ἐστιν ἡ δύναμις;	ὅτι	ξύεις τοῖς ~ὄνυξι καὶ δάκνεις
[199]	οἶκον καὶ χεῖρας λέοντος ~εἰσῆλθεν.	~Ὅτι	ὁ τῆς φιλοδοξίας ἔρως τὸν
[181]	πεπίστευκα. Διδάσκει ~ἡμᾶς ὁ λόγος	ὅτι	οἱ ἀδικάστως πρᾶγμα προσιόντες λανθάνουσιν
[191]	ζῷα ~δειλότερα. Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	οἱ δυστυχοῦντες ἐξ ἑτέρων χείρονα
[168]	οὐκ ἐκλάπη; ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	οἱ πολλοὺς ἐχθροὺς ἐν βίῳ
[198]	παίων ἐξήλασεν. ~Ὁ λόγος δηλοῖ	ὅτι	οἱ ῥᾳδίως τοῖς πέλας πιστεύοντες,
[186]	ἔλεγχον τῆς κεκρυμμένης σου κακίας.	~Ὅτι	οἱ τῶν ἀλαζόνων κενόδοξοι τρόποι
[190]	τίσι πολεμεῖτε. ~Ὁ λόγος δηλοῖ	ὅτι	οἱ φιλονεικοῦντες τοῖς κρείττοσι τῆς
[184]	γάμους ἀναμείνῃς. Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	οἱ ~φρόνιμοι τῶν α̣ νθρώπων,
[180]	αὐτὴν διεσπάραξεν. Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	οἱ ~φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων τοὺς
[192]	Ὄντως πολλὰ κερδαίνεις ἢ ἔχεις	ὅτι	ὄνομά ~σοι κερδώ ἐστιν; Ἡ
[178]	ἐξῆλθον οἶδα. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	οὐ δεῖ θαρρεῖν τοῖς ἐξ
[179]	οὔτε λέουσι οὔτε ἄρκοις μαχόμεθα.	Ὅτι	οὐ ~δεῖ κινδύνους ἑαυτῷ ἐπιφέρειν
[152]	οἰκτρὸν ἔφη· ~Ὦ ἀθλία ἐγώ,	ὅτι	οὕς τῷ καρπῷ μου εὐφραίνω,
[153]	σωτηρίας τυγχάνει. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ
[180]	διεσπάραξεν αὐτήν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ
[170]	οὐκ ἔχει. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ
[156]	~ἐξώσαντες ἀπήλασαν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	οὕτω καὶ τῶν ῥητόρων ἔνιοι
[172]	αὐτοὶ ᾄδετε. ~Ὁ λόγος δηλοῖ	ὅτι	πᾶν τὸ παρὰ καιρὸν δρώμενον
[173]	τῷ μέλει. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	πολλάκις ἡ μουσικὴ τελευτῆς ἀναβολὴν
[183]	καρδίαν δέδωκας. ~Ὁ λόγος δηλοῖ	ὅτι	πολλάκις τὰ παθήματα τοῖς ἀνθρώποις
[183]	καρδίαν ἔδωκας. Ὁ ~μῦθος δηλοῖ	ὅτι	πολλάκις τὰ παθήματα τοῖς ἀνθρώποις
[171]	διαλλαγῇ μοι. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	πολλοὶ διὰ κέρδος τοὺς ἐχθροὺς
[166]	κάκιστον ζῷον, ~πῶς σοι πιστεύσω,	ὅτι	πρότερόν σου δεσπότην ἠδίκησας; ~Κόραξ
[193]	ἔφη· Ἄξια σύ γε ~πέπονθας,	ὅτι	πτηνὸν γεννηθεὶς ἐπὶ θαλάσσης τὴν
[199]	μετ' αὐτὸν βασιλεύσει. Ἔφη δὲ	ὅτι	σῦς μέν ἐστιν ἀγνώμων, ~ἄρκτος
[158]	οὐκ ἐᾷς. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	ὅτι	ταῦτα μάλιστα τοῖς πονηροῖς ἐναντιοῦται
[158]	ἐᾷς κλέπτειν. Ὁ λόγος δηλοῖ	ὅτι	~ταῦτα μάλιστα τοῖς πονηροῖς ἠναντίωται
[194]	τίκτειν· ~Ἕνα, ἔφη, ἀλλὰ λέοντα.	Ὅτι	τὸ καλὸν οὐκ ἐν πλήθει
[192]	κερδαίνειν, ἀλλ' ἀπὸ τοῦ δολοῦν.	~Ὅτι	τοῖς περιέργοις πολλάκις μέγιστον κακὸν
[159]	ἕκαστα δὲ τῶν ποδῶν ~λεγόντων	ὅτι	τοσοῦτον προέχουσι τῇ ισχύι ὡς
[152]	ὑπὸ τούτων δεινὰς ~ἀντιλαμβάνω χάριτας.	~{Ὅτι}	τοὺς ἀχαρίστους καὶ κακούργους, τοὺς
[169]	ἐμαυτῷ προεξένησα. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ	{ὅτι}	τοὺς διὰ κέρδος εὐτελὲς ὑφισταμένους
[151]	~βάδιζε καὶ βλέπων σε ζηλώσω.	Ὅτι	τοὺς μεμψιμοίρους πρέπον ἐστὶν ~ὀρθὰ
[179]	φυγῆς ἐπηρώτων. Ὁ δὲ εἶπεν·	Ὅτι	τροφῇ συζῶ περισσῇ καὶ τὸ
[185]	διότι οὐδὲ ἦν, τοῦ δὲ,	ὅτι	ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ παρεσύρη. ~Πρὸς
[199]	ἔλαφος ~ἀξιωτάτη ἐστὶν εἰς βασιλείαν,	ὅτι	ὑψηλή ἐστι τὸ εἶδος, πολλὰ
[183]	ὅπου ἂν ᾖς, φυλάξομαι σε·	οὐ	γὰρ ἀπ' ἐμοῦ ~καρδίαν εἴληφας,
[183]	ὅπουπερ ἂν ᾖς, φυλάξομαί ~σε·	οὐ	γὰρ ἀπ' ἐμοῦ καρδίαν εἴληφας,
[163]	πάλιν πρὸς τοὺς κολοιούς· ~κἀκεῖνοι	οὐ	γνωρίζοντες αὐτὸν διὰ τὸ χρῶμα
[178]	οἶδα. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	οὐ	δεῖ θαρρεῖν τοῖς ἐξ ἀλλοτρίων
[179]	λέουσι οὔτε ἄρκοις μαχόμεθα. Ὅτι	οὐ	~δεῖ κινδύνους ἑαυτῷ ἐπιφέρειν διὰ
[186]	κύων εἶπεν αὐτῷ· Τί φαντάζῃ;	οὐ	δι' ἀρετὴν ~τοῦτον φορεῖς, ἀλλὰ
[169]	διὰ χρυσόν, οὐ διὰ ἄργυρον,	οὐ	διὰ ἄλλο τι τῶν ~τιμίων,
[169]	~δυστηνῷ πτηνῷ· οὐ διὰ χρυσόν,	οὐ	διὰ ἄργυρον, οὐ διὰ ἄλλο
[169]	τῷ ταλαιπώρῳ καὶ ~δυστηνῷ πτηνῷ·	οὐ	διὰ χρυσόν, οὐ διὰ ἄργυρον,
[199]	με· εἰδὲ καὶ πλησιάσεις μοι,	~οὐ	ζήσεις ἔτι. Ἄλλους ἀλωπέκιζε τοὺς
[199]	καὶ τὰς ~τῶν κινδύνων συμφορὰς	οὐ	κατανοεῖ. ~(Λέων καὶ ἄρκτος καὶ
[175]	καὶ τῶν ~παίδων οἱ ῥᾴθυμοι	οὐ	μεμπτέσι εἰσίν, ὅταν αὐτοὺς οἱ
[175]	τῶν νέων οἱ μηδὲν ἐπιστάμενοι	οὐ	μεμπτοί ~εἰσιν, ὅταν αὐτοὺς οἱ
[175]	ἀλλὰ τὸν δεσπότην μέμφου, ὃς	οὐ	πονεῖν με ἐδίδαξεν, ἀλλὰ ~πόνους
[175]	μέμφου, ἀλλὰ τὸν δεσπότην, ὃς	οὐ	~πονεῖν με ἐδίδαξεν, ἀλλοτρίους δὲ
[161]	δὲ ἀγανακτοῦντες ἐπὶ τῇ ὕβρει	οὐ	~προσεδέξαντο αὐτόν. Οὕτω τε συνέβη
[187]	σὺ διώκεις οὗ τὴν φωνὴν	οὐ	φέρεις; ~Ἄφρων δ' ὅς ἐθέλει
[169]	τῷ ταλαιπώρῳ ~καὶ δυστήνῳ πτηνῷ·	οὐ	χρυσὸν ἐνοσφισάμην τινός, οὐκ ἄργυρον,
[167]	~ὅστις τοιοῦτον ἕρμαιον εὕρηκα ἐξ	οὗ	καὶ ἀπόλλυμαι. ~Οὗτος ὁ λόγος
[187]	κακὴ κεφαλή, σὺ λέοντα ἐδίωκες,	οὗ	οὐδὲ ~τὸν βρυχηθμὸν ὑπέμεινας; ~Ὁ
[153]	ἐν λίμναις τὰ πολλὰ διαιτώμενον,	οὗ	~τὰ αἰδοῖά φασιν ἰατροῖς χρήσιμα
[187]	προσιδοῦς' ἐπεφώνει· ~Πῶς σὺ διώκεις	οὗ	τὴν φωνὴν οὐ φέρεις; ~Ἄφρων
[153]	ὑπ' ~ἀνθρώπων διωκόμενος καταλαμβάνηται, γινώσκων	οὗ	χάριν ~διώκεται, ἀποτεμὼν τὰ ἑαυτοῦ
[153]	~θεασάμενος διώκει ἐκτέμνειν βουλόμενος, εἰδὼς	οὗ	χάριν διώκεται, ~μέχρι μέν τινος
[160]	βουκολεῖν ~μὲν οἶδε, τρέφειν δὲ	οὐδαμῶς.	~Κολοιὸς καὶ κόρακες. ~Κολοιὸς τῷ
[195]	ἐβασίλευσεν οὐχὶ θυμώδης, οὐδὲ ὠμός,	οὐδὲ	βίαιος, ἀλλὰ ~πρᾷος καὶ δίκαιος,
[185]	τοῦ μὲν μὴ ~ἐφικομένῃ, διότι	οὐδὲ	ἦν, τοῦ δὲ, ὅτι ὑπὸ
[199]	~βασιλείας ὡς ἀποθνῄσκων· σὺ δὲ	οὐδὲ	κνίσμα χειρὸς ἀρρώστου ~ὑπέστης. Καὶ
[163]	αὐτόν. Οὕτω τε δυοῖν ἐπιθυμήσας	οὐδὲ	μιᾶς ἔτυχεν. Ἀτὰρ ~οὖν καὶ
[178]	πολλῆς πόσεως μεθυσθεὶς ὑπὲρ κόρον	~οὐδὲ	τὴν ὁδὸν αὐτὴν ὅθεν ἐξῆλθον
[187]	κεφαλή, σὺ λέοντα ἐδίωκες, οὗ	οὐδὲ	~τὸν βρυχηθμὸν ὑπέμεινας; ~Ὁ λόγος
[159]	μὴ ἐγὼ τροφὴν ~ὑμῖν παράσχωμαι,	οὐδὲ	ὑμεῖς βαστάζειν δυνήσεσθε. ~Οὕτω καὶ
[195]	~Λέων τις ἐβασίλευσεν οὐχὶ θυμώδης,	οὐδὲ	ὠμός, οὐδὲ βίαιος, ἀλλὰ ~πρᾷος
[165]	κόραξ, καὶ φρένας εἰ εἶχες,	οὐδὲν	ἂν ~ἐδέησας εἰς τὸ πάντων
[158]	~Κλέπται εἴς τινα εἰσελθόντες οἰκίαν	οὐδὲν	εὗρον ὅτι μὴ ἀλεκτρυόνα, ~καὶ
[192]	δὲ ἠκολούθει καὶ ἦν ἔνδον	οὐδὲν	ἢ ὁ λαγωὸς δεῖπνος τῇ
[158]	~Κλέπται εἴς τινα οἰκίαν εἰσελθόντες	οὐδὲν	μὲν ἄλλο εὗρον, μόνον δὲ
[175]	παρ' ~ἕκαστα μοχθεῖ, ὁ δὲ	οὐδὲν	ποιῶν τοῖς αὐτοῦ πόνοις ἐντρυφᾷ,
[153]	φρόνιμοι ὑπὲρ τῆς ~ἑαυτῶν σωτηρίας	οὐδένα	λόγον τῶν χρημάτων ποιοῦνται. ~Κηπουρὸς
[168]	πολλοὺς ἐχθροὺς ἐν βίῳ ἔχοντες	οὐδένα	φίλον ~ἐν ἀνάγκῃ εὑρήσουσιν. ~(Κορυδαλός.
[156]	ὅταν ἐπὶ τὰς πολιτείας ἀφίκωνται,	οὐδενὸς	~ἄξιοί εἰσιν. ~Κίχλα. ~Ἔν τινι
[156]	ὅταν ~ἐπὶ τὰς πολιτείας ἀφίκωνται,	οὐδενὸς	ἄξιοι εὑρίσκονται. ~(Κιθαρῳδός. ~Κιθαρῳδὸς ἀφυὴς
[196]	πολλῶν εἰσιόντων ἴχνη, ἐξιόντος δὲ	οὐδενός.	~Οὕτως οἱ φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων
[169]	χρυσὸν ἐνοσφισάμην τινός, οὐκ ἄργυρον,	οὐκ	~ἄλλο τι τῶν τιμίων· κόκκος
[174]	ἀκούσας ἔφη· Ἀλλ' εἰ σὺ	οὐκ	ἄλλως ᾄδεις, ἐὰν μὴ ~ἀποθνῄσκῃς,
[179]	τὸ ~σῶμα τὸ ἐμὸν εὐφραίνω	οὐκ	ἀπαρνοῦμαι· ἀεὶ μέντοι πλησίον εἰμὶ
[192]	σου τὸ ~ὄνομα πόθεν ἐστί,	οὐκ	ἀπὸ τοῦ κερδαίνειν, ἀλλ' ἀπὸ
[169]	πτηνῷ· οὐ χρυσὸν ἐνοσφισάμην τινός,	οὐκ	ἄργυρον, οὐκ ~ἄλλο τι τῶν
[173]	μὲν ἦν, καὶδιαγινώσκειν ὁ καιρὸς	~οὐκ	ἀφῆκεν ἑκάτερον. Ὁ δὲ κύκνος,
[157]	δὲ τὴν γλυκύτητα τοῦ καρποῦ	~οὐκ	ἀφίστατο. Ἰξευτὴς δὲ παρατηρησάμενος ἐμφιλοχωροῦσαν
[158]	θύομεν· ~ἐκείνους γὰρ ἐγείρων ἡμᾶς	οὐκ	ἐᾷς κλέπτειν. Ὁ λόγος δηλοῖ
[158]	ἐκείνους γὰρ ἐγείρων κλέπτειν ἡμᾶς	οὐκ	ἐᾷς. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι
[174]	ὃς τότε σε παρεκαλουν, ἀλλ'	οὐκ	~ἔθυον. ~Οὕτως ἔνιοι τῶν ἀνθρώπων,
[196]	~τὴν αἰτίαν ἐρομένου δι' ἣν	οὐκ	εἴσεισιν, ἔφη· Ἀλλ' ἔγωγε εἰσῆλθον
[199]	~σταθεῖσα ἔφη· Αὕτη ἀληθῶς καρδίαν	οὐκ	εἶχεν· μὴ ἔτι ζήτει· ποίαν
[168]	γὰρ ~κρέας ὑπὸ σοῦ γε	οὐκ	ἐκλάπη; ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι
[194]	ἀλλὰ λέοντα. Ὅτι τὸ καλὸν	οὐκ	ἐν πλήθει δεῖ μετρεῖν, ~ἀλλὰ
[173]	τε ἅμα καὶ κύκνον ἔτρεφεν,	οὐκ	ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς ~μέντοι· τὸν
[163]	~Κἀκεῖνοι διὰ τὸ χρῶμα αὐτὸν	οὐκ	ἐπιγνόντες, τῆς μεθ' αὑτῶν διαίτης
[170]	~ἐστιν, ἥτις κέκραγε καὶ οἰωνισμὸν	οὐκ	ἔχει. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι
[170]	γάρ ἐστιν, ἥτις κεκραγυῖα οἰωνὸν	οὐκ	ἔχει. Οὕτω καὶ τῶν ~ἀνθρώπων
[171]	διὰ φόβον τοὺς ~ἐχθροὺς εὐεργετεῖν	οὐκ	ὀκνοῦσιν. ~(Κορώνη καὶ κύων. ~Κορώνη
[171]	διὰ κέρδος τοὺς ἐχθροὺς εὐεργετεῖν	οὐκ	~ὀκνοῦσιν. ~Κοχλίαι. ~Γεωργοῦ παῖς κοχλίας
[199]	χαίτην ~εἶπεν· Ὦ κάθαρμα, ἀλλὰ	οὐκέτι	χειρώσῃ με· εἰδὲ καὶ πλησιάσεις
[184]	οἱ δεσπόται γάμους ἄγειν· ἐὰν	οὖν	ἀφῇς με νῦν, ὕστερον ~λιπαρώτερον
[191]	καὶ ἄλλων πολλῶν ~ἀναλίσκονται· βέλτιον	οὖν	εἶναι θανεῖν ἅπαξ ἢ διὰ
[162]	ἑαυτῷ περιέθηκε καὶ προσεκόλλησε. Συνέβη	οὖν	ἐκ ~τούτου εὐειδέστερον πάντων γεγονέναι.
[153]	φασιν ἰατροῖς χρήσιμα εἶναι. Οὗτος	οὖν,	ἐπειδὰν ὑπ' ~ἀνθρώπων διωκόμενος καταλαμβάνηται,
[162]	~τούτου εὐειδέστερον πάντων γεγονέναι. Ἐπέστη	οὖν	ἡ ἡμέρα τῆς ~προθεσμίας καὶ
[163]	ἐπιθυμήσας οὐδὲ μιᾶς ἔτυχεν. Ἀτὰρ	~οὖν	καὶ ἡμᾶς δεῖ τοῖς ἑαυτῶν
[184]	ἡδύτερον βρῶμα γενήσομαι. Ὁ ~μὲν	οὖν	λύκος πεισθεὶς ἀπῆλθε· μεθ' ἡμέρας
[199]	ἔστιν ἐγγὺς τοῦ θνῄσκειν. Ἐβουλεύετο	οὖν	ποῖον τῶν ~θηρίων μετ' αὐτὸν
[200]	περιτυχόντες, περὶ τούτου ἐμάχοντο. ~Δεινῶς	οὖν	ὑπ' ἀλλήλων διατεθέντες, ὡς ἐκ
[152]	ἔφη· ~Ὦ ἀθλία ἐγώ, ὅτι	οὕς	τῷ καρπῷ μου εὐφραίνω, ὑπὸ
[152]	~(Καρύα. ~Καρύα, παρά τινα ὁδὸν	οὖσα	καὶ ὑπὸ τῶν παριόντων λίθοις
[195]	φανῶσιν. ~Ὅτι δικαιοσύνης ἐν πόλει	οὕσης	καὶ δικαίως πάντων δικαζόντων, καὶ
[189]	ἄνδρα ἀδύνατον, ὃς οὔτε παρὼν	~οὔτε	ἀπὼν ἐπιβλαβὴς ἢ ὠφέλιμός ἐστι.
[179]	~πενιχρόν, ζῶμεν, οἵτινες οὔτε λέουσι	οὔτε	ἄρκοις μαχόμεθα. Ὅτι οὐ ~δεῖ
[179]	τὸ πενιχρῶς χῆν οὔτε λέουσιν	οὔτε	ἄρκοις μαχομένοις. ~(Κύων καὶ ἀλεκτρυὼν
[188]	ἐλθὼν εἶπεν· Οὔτε φοβοῦμαί σε,	οὔτε	~δυνατώτερός μου εἶ· εἰ δὲ
[189]	Ἀλλ' οὔτε, ὅτε ἦλθες, ἔγνων,	~οὔτε,	ἐὰν ἀπέλθῃς, γνώσομαι. ~Τούτῳ τῷ
[161]	ἀπολιπόντες καὶ τὰς ~ἀλλοδαπὰς προκρίνοντες	οὔτε	ἐν ἐκείναις εὐδοκιμοῦσι διὰ τὸ
[179]	εἰ καὶ ~πενιχρόν, ζῶμεν, οἵτινες	οὔτε	λέουσι οὔτε ἄρκοις μαχόμεθα. Ὅτι
[179]	~Καλῶς ἡμῖν τὸ πενιχρῶς χῆν	οὔτε	λέουσιν οὔτε ἄρκοις μαχομένοις. ~(Κύων
[189]	Ὁ δὲ ὑποτυχὼν εἶπεν· Ἀλλ'	οὔτε,	ὅτε ἦλθες, ἔγνων, ~οὔτε, ἐὰν
[189]	τις πρὸς ἄνδρα ἀδύνατον, ὃς	οὔτε	παρὼν ~οὔτε ἀπὼν ἐπιβλαβὴς ἢ
[188]	~Κώνωψ πρὸς λέοντα ἐλθὼν εἶπεν·	Οὔτε	φοβοῦμαί σε, οὔτε ~δυνατώτερός μου
[159]	~βαστάζειν, ἐκείνη ἀπεκρίνατο· Ἀλλ' ὦ	οὗτοι,	ἐὰν μὴ ἐγὼ τροφὴν ~ὑμῖν
[170]	ὑποτυχών τις ἔφη· Ἀπίωμεν, ὦ	οὗτοι·	κορώνη γάρ ~ἐστιν, ἥτις κέκραγε
[186]	ὥστε ~πρόδηλον εἶναι τοῖς πᾶσι.	Οὗτος	δὲ τὸν κώδωνα σείων ἐν
[160]	μαθοῦσα ~ἔφη Ἀλλὰ πεπλάνησαι, ὦ	οὗτος,	ἐλπίδι προσέχων, ἥτις βουκολεῖν ~μὲν
[183]	εἶδεν ~αὐτὸν φεύγοντα, εῖπεν· Ὦ	οὗτος,	ἴσθι ὡς, ὅπουπερ ἂν ᾖς,
[164]	~ἔλαθον ἐμαυτὸν καὶ σωτηρίας στερήσας.	~Οὗτος	ὁ λόγος ἁρμόσειεν ἂν ἐπ'
[167]	εὕρηκα ἐξ οὗ καὶ ἀπόλλυμαι.	~Οὗτος	ὁ λόγος λεχθείη ἂν ἐπ'
[183]	ἐθεάσατο αὐτόν, ~εἶπεν· Ἀλλ' ὦ	οὗτος,	ὅπου ἂν ᾖς, φυλάξομαι σε·
[153]	αἰδοῖά φασιν ἰατροῖς χρήσιμα εἶναι.	Οὗτος	οὖν, ἐπειδὰν ὑπ' ~ἀνθρώπων διωκόμενος
[182]	ἔφη πρὸς αὐτόν· ~Ἀλλ' ὦ	οὗτος,	παῦσαί με καταδάκνων ἤ καταφιλῶν,
[159]	παράσχωμαι, οὐδὲ ὑμεῖς βαστάζειν δυνήσεσθε.	~Οὕτω	καὶ ἐπὶ τῶν στρατευμάτων τὸ
[177]	ἐν τῇ πόλει κυνῶν δάκνεσθαι.	~Οὕτω	καὶ ἡ τῶν ἀνθρώπων πονηρία
[191]	εὕρηνται καὶ ἡμῶν δειλότερα ζῷα.	~Οὕτω	καὶ τοῖς ἀνθρώποις αἱ τῶν
[161]	τῆς ἐξ ἀμφοτέρων ~διαίτης στερηθῆναι.	~Οὕτω	καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ τὰς
[170]	ἥτις κεκραγυῖα οἰωνὸν οὐκ ἔχει.	Οὕτω	καὶ τῶν ~ἀνθρώπων οἱ τοῖς
[170]	ἔχει. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	οὕτω	καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ τοῖς
[180]	αὐτήν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	οὕτω	καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ φρόνιμοι,
[153]	τυγχάνει. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	οὕτω	καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ φρόνιμοι
[162]	αὐτῷ ἀπογυμνωθέντι κολοιὸν πάλιν γενέσθαι.	~Οὕτω	καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ χρεωφειλέται,
[153]	καὶ οὕτως τῆς σωτηρίας ~τυγχάνει.	Οὕτω	καὶ τῶν ἀνθρώπων φρόνιμοί εἰσιν
[175]	ἐδίδαξεν, ἀλλοτρίους δὲ πόνους κατεσθίειν.	Οὕτω	καὶ τῶν ~παίδων οἱ ῥᾴθυμοι
[154]	~μήτηρ ἐστί, τῶν δὲ μητρυιά.	~Οὕτω	καὶ τῶν παίδων οὐχ ὁμοίως
[156]	ἀπήλασαν. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι	οὕτω	καὶ τῶν ῥητόρων ἔνιοι ἐν
[171]	αὐτὴν ~ἀπεχθῶς διακειμένην, ἵνα διαλλαγῇ	Οὕτω	πολλοὶ διὰ φόβον τοὺς ~ἐχθροὺς
[171]	θυσίας ἀναλίσκεις; ἡ γὰρ θεὸς	οὕτω	σε μισεῖ ὡς ~κἀκ τῶν
[153]	ῥίπτει πρὸς τοὺς διώκοντας καὶ	~οὕτω	σωτηρίας τυγχάνει. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ
[196]	ἐνταῦθα κατακλιθεὶς προσεποιεῖτο νοσεῖν· καὶ	οὕτω	τὰ ~παραγενόμενα πρὸς αὐτὸν ἐπὶ
[163]	μετ' αὐτῶν διαίτης ~ἀπεῖρξαν αὐτόν.	Οὕτω	τε δυοῖν ἐπιθυμήσας οὐδὲ μιᾶς
[162]	τὸ ἴδιον αὐτοῦ πτερὸν ἀφείλετο.	~Οὕτω	τε συνέβη αὐτῷ ἀπογυμνωθέντι κολοιὸν
[161]	τῇ ὕβρει οὐ ~προσεδέξαντο αὐτόν.	Οὕτω	τε συνέβη αὐτῷ τῆς ἐξ
[180]	κατελθεῖν ἠξίου· ἐπιθυμεῖν ~γὰρ ἀγαθὴν	οὕτω	φωνὴν ζῷον ἔχον ἀσπάσασθαι. Τοῦ
[175]	~εἰσιν, ὅταν αὐτοὺς οἱ γονεῖς	οὕτως	ἀγάγωσιν. ~Κύνες λιμώττουσαι. ~Κύνες λιμώττουσαι,
[175]	εἰσίν, ὅταν αὐτοὺς οἱ γονεῖς	οὕτως	~ἄγωσιν. ~(Κύνες δύο. ~Ἔχων τις
[199]	καὶ ἐρέθιζε. Ἡ δὲ εἶπεν·	Οὕτως	ἄνανδρος εἶ καὶ δειλή; ~Οὕτως
[199]	ἐγὼ δὲ ~μόνῃ σοι δουλεύσω.	Οὕτως	ἀπατήσασα τὴν δειλαίαν ἔπεισε ~δεύτερον
[199]	ἐλθεῖν καὶ ~προσμένειν τελευτῶντι αὐτῷ.	Οὕτως	εἶπεν ἡ ἀλώπηξ. Τῆς δὲ
[174]	σε παρεκαλουν, ἀλλ' οὐκ ~ἔθυον.	~Οὕτως	ἔνιοι τῶν ἀνθρώπων, ἅ μὴ
[176]	πρὶν ἤ τῶν ~βυρσῶν ἐφικέσθαι.	~Οὕτως	ἔνιοι τῶν ἀνθρώπων δι' ἐλπίδα
[176]	πρῶτον τὸ ὕδωρ ἐκπίωσι, εἶθ'	οὕτως	ἐπὶ τὰς βύρσας ~παραγένωνται. Συνέβη
[199]	Οὕτως ἄνανδρος εἶ καὶ δειλή;	~Οὕτως	ἡμᾶς τοὺς φίλους ὑποπτεύεις; Ὁ
[156]	κακῶς ᾄδων λίθοις βαλλόμενος ἐξηλάθη.	~Οὕτως	καὶ τῶν ῥητόρων ἔνιοι ἐν
[193]	ἐπὶ θαλάσσης τὴν δίαιταν ἐποιοῦ.	~Οὕτως	οἱ τὰ οἰκεῖα ἐπιτηδεύματα καταλιπόντες
[197]	καὶ μακρόθεν ~σε ἔδει φεύγειν;	Οὕτως	οἱ τοὺς ἰσχυροτέρους διερεθίζοντες εἰκότως
[196]	εἰσιόντων ἴχνη, ἐξιόντος δὲ οὐδενός.	~Οὕτως	οἱ φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων ἐκ
[184]	~κοιμώμενον ἴδῃς, μηκέτι γάμους ἀναμείνῃς.	~Οὕτως	οἱ φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων, ὅταν
[171]	θυσίας ἀναλίσκεις; ἡ γὰρ δαίμων	οὕτως	σε μισεῖ ~ὡς καὶ τῶν
[153]	τὰ ἑαυτοῦ αἰδοῖα ῥίπτει καὶ	οὕτως	τῆς σωτηρίας ~τυγχάνει. Οὕτω καὶ
[177]	τὸν ἰασόμενον. Εἰπόντος δέ ~τινος	οὕτως	ὡς ἄρα δέοι αὐτὸν ἄρτῳ
[154]	μητρυιά. ~Οὕτω καὶ τῶν παίδων	οὐχ	ὁμοίως τρέφονται οἱ ὑπὸ μητρυιᾶς
[164]	~ἑαυτοῦ παιδὶ ἔδωκεν. Ὁ δὲ	οὐχ	ὑπομείνας τὴν μετ' ἀνθρώπων ~δίαιταν,
[195]	~Λέοντος βασιλεία. ~Λέων τις ἐβασίλευσεν	οὐχὶ	θυμώδης, οὐδὲ ὠμός, οὐδὲ βίαιος,
[199]	ἔτη ~ζῇ, τὸ κέρας αὐτῆς	ὄφεσι	φοβερόν. Καὶ τί σοι τὰ
[167]	~Κόραξ τροφῆς ἀπορῶν, ὡς ἐθέασατο	ὄφιν	ἔν τινι εὐηλίῳ τόπῳ ~κοιμώμενον,
[167]	σου δεσπότην ἠδίκησας; ~Κόραξ καὶ	ὄφις.	~Κόραξ τροφῆς ἀπορῶν, ὡς ἐθέασατο
[170]	ἴσων μὴ ἐφικέσθαι καὶ γέλωτα	~ὀφλισκάνουσι.	~(Κορώνη καὶ κύων. ~Κορώνη Ἀθηνᾷ
[170]	ἴσων μὴ ~ἐφικέσθαι, καὶ γέλωτα	ὀφλισκάνουσιν.	~(Κορώνη καὶ κόραξ. ~Κορώνη φθονήσασα